m
Z
m
a
St
a
ÉL
8
8
IÉ
s
oen rechtervleugel, trie den Dai
P i! bracht. De miridenvodr van Bris-
1 Bond e?n hard schot in. Harten
schenen op te houden te k'.cppen en
voaiden zich het volgend oogeöMik
verlicht. De bal was juist over de
gegaan.
De supporters van Princely hor-
n damden!
Dit in de eerste halve minuut Van
den aftrap ging de bal naar den mid
denvoor, die den bal goed stoppend,
li- i naar rechts zond.
Nip Walker was n<u aan de beurt c-n
divi.iide op oen meter afstand om de
1\. fbnek heen. De back werd precies
7 m behandeld en toen bracht Prod
den hnprecies \oor de goaL Br word
c-?n hoofd onder gezet, en Brisfield's
pre. zou er aan hebben moeten geloo-
-.r zonder do vingertoppen van een
I-,langen goalkeeper, die den bal
-juist over de lot brachten.
I V: trilling van hoop, d.i© zij bijna
vc rgeten wa ren, voer hot tihuisspelon-
ile elftal door de leden.
Steun den nieuwen main, zei de
captain bedaard.
Aan het eind van de eerste helft
was or oei; opgewonden stemming on
der de toeschouwers gekomen. Her
haaldelijk was de rechtsbuiten door
gebroken en had een prachtige voor
set avgeven. De lange keeper van
Bitsheid speelde schitterend, wist
telkens te redden. Maar de midden
voor lead éénmaal het net gevonden
ca rzn kwamen de mannen van Bris-
fh'J opzetten, die even ernstig •koken
ain de scheidsrechter slecht gehu
meurd. Ditmaal was de beroepsgilim-
loch van Mr. Gaspin verre te zoeken.
Vijl mirauten nadat er weer begon
nen was, maakte Brisfield gelijk. De
keeper was met den bal in zijn ai-men
letterlijk in de goal gestooten.
Het was eon zeer dubieus puntje,
maar Gaspin liet het passeeren. Het
mocht kosten wat het wilde, maar het
Princely elftal mocht miert winnen.
Fred was al de lieveling van het pu
bliek geworden. Hij speelde een prach
tig spel, en maakte dat de ervaren
verdedigen; van Brisfield eenvoudig
niets konden uitvoeren.
Maar de keeper was buitengewoon
en tien manuien vóór tijd stond het
nog gelijk.
Nu schoot Pred met den bad tus-
sehen de baok en halfback door en
gin jjrecht op het doel af. Niemand
zag kans hem te stoppen en hij had
alleen den keeper nog voor zich. Daar
op klonk het fluijte, schrill en door
dringend. Mr. Gaspin wuifde gebie
dend met zijn arm:
„Ofif-eideF
De toeschouwers huilden letterlijk
van wrede, want deze wijze van optre
den was zoo tastbaar unfair. Maurice
Weston op de hestuurstribune gezeten
beet zich de lippen aan bloeden.
Nog vier manu ten en het spel was
gewonnen noch verloren.
Fred Walker besloot nu dat het
oogenblik gekomen was een ongewone
tactiek te velgen. De bui van den
rcch-binnen overnemend hield hij
zicli adsof hij van plan was langs do
li;n blijven rennen, plotseling ech
te. haaide hij zich om en draafde
recht door naar het midden van het
veld. Onmiddellijk werd hij door twee
man aangevallen, maar hij draalde
hun zijn rug toe en liep in een kleine
cirkel om hen heen. Tweemaal be
ech reel hij een boog mot drie man op
zijn hielen. Toen plotseling snelde hij
op het doel af en 9chool hard in het
hoekje.
„Gooit"
Het was het beute schot dat het
Princely elftal liet gebeele seizoen ge
maakt had. Het spel was gewonnen!
Wat er nu volgde herinnerde Fred
zich niet duidelijk meer de gcoït-
drif'-ge handdruk van Mr. Weston, de
complimentjes van het bestuur,, en de
woede van den scheidsrechter. Maar
wat bij ziöh heel duidelijk' herinnerde
was de ontmoeting met Daisy Weston
in de nu verlaten ttribune, die hein
hartelijk omheinde en op de lippen
kuste.
week later kreeg Mr. Charles
Gasprn, die op een klacht van het be
stuur van de Princely club niet meer
Officieel scheidsrechter van den Voet
balbond was, een korte brief met twee
bijl.'gen.
De brief luidde:
..Waarde Heer. Hierbij zend ik u
hoi bedrag van het geleende gold "met
interest terug. Gaarne ontvang ik
das rvcor zoo spoedig mogelijk cjuitan-
tie.
Uw dienstwillige,
MAURICE WESTON."
int watv de tweede bijlage:
cn Mrs. Maurice Weston heb
ben do eer Mr. Gaspin uit te noodigen
bij het huwelijk van hun dodrtsr Dai
sy tiu Frederick Walker op den 30en
Het Feestgeschenk.
Nu we ook hier persoonlijken dienst
plicht hebben, komt zooals trou
wens de bedoeling was oen beter
gehalt onder de wapenen en jongelui
van de eerste standen geraken zoo'n
weinig vertrouwd mot iiet kazerne
leven.
In oen restaurant zaten eenige jon
gelieden, die tijdelijk de uniform
moesten dragen, en maar noode iets
an hun vrijheid hadden ingeboet.
Zij bespraken militaire aangele
genheden en kwamen daarbij ook op.
du. grootsten despoot in de kazerne-
den adjudant-onderofficier, die daar
bij afwezigheid van kolonel of majoor I
de hoogste gebieder is.
Ware liefde voor dien oppermach
tige was uit hun woorden niet af ie
leiden; nu en dan hadden zij te lij
den van dc onverbiddelijke gestreng
heid tres grootmachtigen, ofschoon zij
hem een zeker huldebetoon wijselijk
niet ontzegden. Bij zulke gelegenhe
den 6Cheen deze heer dan wat meer
toeschietelijk te wordenhij eloeg het
niet af, met de jongelui nu en dan
eens te rook en doch in dienst bleef
hij ongenaakbaar en zelfs ging hij er
maar noode toe over, hun enkele fa
ciliteiten te verlecnen, die hij allicht
had kunen toestaan.
Dit gaf te denken en menig plan
werd ontworpen, om in dit opzicht
meer succes te hebben. Nu nam een
hunner, Ktaassen zullen we hem noe
men, het woord en begon
„Waarde vrienden en krijgsmak
kers 1
„Wij allen weten, waar de schoen
ons knelt, en ik zal daar niet verder
op ingaan, maar dadelijk jelui niee-
óeelen, dat mij iets wedervaren is,
wat voor ons van onberekenbaar hui
kan zijn. Neetoor zoo werd de „on-
•dor-adjudant" in de wandeling ge-
niemd was zoo genadig, mij mee te
deelen, dat zijn gade aanstaanden Za
terdag jarig is en dat hij van plan
was, dat feest in eenigszin6 beperk
ten kling te vieren.
Een algemeen gelach volgde op de
ze woorden; de bodoeling van de ver
trouwelijke mededeeling, door den
gelukkigen echtgenoot gedaan, was
niemand ook maar eenigszins ondui
delijk
Jelui begrijpt al, waar ik heen
wil, ging de geachte redenaar voort.
Wij zoeken door de lieve vrouw het
hart van haar echtvriend te winnen
wij bieden haar op den gedenkwaar-
digen feestdag een gepast geschenk
aan, waarvan wij natuurlijk de kos
ten gezamenlijk dragen. Ik heb neel
aardige gouden dameshorloges ge
zien, die al voor 30 40 gulden te krij
gen zijn dat zou we zijn met ons
vijven ongeveer 6 pop per hoofd
zijn. Dat is nog wel op te diepen I En
de resultaten zullen schitterend we
zen.
De geniale inval vond weerklank
na eenig beraad deed collega Vos net
voorstel, dat de inleider op delicate
wijze cene zou onderzoeken of de aan
staande jarige soms al in t bezit v*n
zoo n uurwerk was, waarmee men
anders haar eventueel vreugde berci
den zou.
Het noodige crediet tot genoemd
maximumbedrag werd verleend en
toen hief men. zeer ingenomen mei
de resultaten van de beraadslaging,
■de zitting op.
Een paar dagen later kwamen .k
eedgenooten op veilige plaats weder
bijeen; Klaasseri zou een verslag uil-
brengen over den uitslag zijner diplo
matieke zending.
Ik heb jelui een waarlijk interes
sante mededeeling te doen, zoo begon
de rapporteur. De oude Neetoor heeft
genadig kennis genomen van onze
edelaardige bedoelingenechter, zoo-
als hij nadrukkelijk te verstaan gaf,
als particulier persoon van ambts
wege, in dienst had hij, dus verzeker
de de eminente man, niets gehoord.
Wat nu de aanbieding van een zak
uurwerk betrof, moest hij doen op
merken, dat zijn vrouw reeds een
zeer mooi remontoirhorloge als huwe
lijksgeschenk gekregen had. Wan
neer de heeren evenwei er bepaald op
bleven staan, haar met een kleinig
heïd te „verrassen", zoo kon hij ver
raden, dat haar hartewensch sinds
lang was,een piano te hebben; zii
speelde namelijk heel aardig. Ik be
toonde mij recht erkentelijk voor deze
vertrouwelijke mededeeling en maak
te rechtsomkeert I
Een kreet van ontzetting had weer
klonken in den kleinen vrienden
kring.
Een piano noemt die onmensch
"n kleinigheid I jammerde Vos.
Hij kan er toch onmogelijk een
hééle piano mee bedoeld hebben
voegde de kleine Smit er bedachtzaam
bij.
Financieel onuitvoerbaar I betuig
de een derde, zoo'n ding kost, zelfs uil
de tweede hand, nog een paar nor.
derd guldendat ruïneert ons 1
Wanhoopt niet, gij kleinmoerli-
genl dus liet Klaassen hooren, hel
blijft bij de gestelde begrootingsso n
en ik zorg voor de jammerkast!
Algemeene verbazing; nieuwsgierig
vragen.
Doch Klaassen bleef gesloten als 'n
brandkast bij nacht en vol verwach
ting gingen de jongelui heen.
Op den feestdag, die dan naar be
hooien was aangekondigd, bevonden
de eedgenooten zich in de kazerne,
om liet echtpaar hun gelukwenschen
aan te bieden. Een wijle later ver
scheen Klaassen en achter hem aan
sleepten vier kloeke mannen een oia-
no over het kazerneplein en zetten
haar voor dc woning van den onder-
adjudant neer. De mannen namen de
fooi in dank aan en verwijderden
zich, nadat zij het instrument in het
salon hadden opgesteld, waar nu ook
de jongelui het feestvierend e.htpaar
hun opwachting kwamen maken.
In welgekozen bewoordingen
wcnschte Klaassen de jarige geluk en
onthulde het zoet geheim, dat bet
reeds lang hun voornemen geweest
i, den hooggeschatten adjudam-
onderofficier een bewijs van waar
doering te geven en men daarom dit
instrument inet plechtig gebaar
wees hij op de piano ter beschik
king stelde
Dc vrouw dankte diep geroerdter
wijl haar man, met blijmoedig gelaat,
te verstaan gaf, ,,dat ze dit niet nad-
den moeten doen het was veel te
vee!
Dis avonds waren de jongelui dij
hel feestvierend echtpaar genoodigd
de wijn was slecht, het gebak ver
ens tel ijk
Iidoch de hoofdzaak was, dat in
dienst de toestand zeer bevredigend
De or.der-adjudant drukte nu
het linker-, dan liet recl^croog,
allebei de oogen dicht, wanneer
er ongerechtigheden voorkwamen, die
aan zijn oordeel worden onderworpen,
of verzoeken werden gedaan, in lijn
rechte tegenspraak met de gebieden
de voorschriften van den inwendigen
dienst.
Zoo verliep de lijd en de jongelui
vertrokken met groot verlof, om voor
andere aankomende landsverdedigers
plaats te maken. Het afscheid van den
onder-adjudant was roerend geweest
en eigenlijk was deze heer maar
DII], dat ze goed en wel vertrokken
warenwant hij had al een paar
maal uitbranders van den kapitein
gehad, welke niet malsch waren.
Wee hem, die in een onbewaakt
oogenblik zich liet omkoopen!
Het, was weder de jaardag van moe
der de vrouw, die juist aan het kla
vier zat, en een militairen marsch
trommelde. Daar werd op de deur ge
klopt en na het barsche „binnen 1"
van den geweldige, die aan de ronde
tafel met dienststukken bezig was,
kwamen twee drie vier mannen
het vertrok in.
Wat mot je? snauwde hij de in
dringers toe.
We komen de piano halen, zei ei
een, meneer heeft nog drie dagen ge
wacht of ze weer zou worden inge
huurd, maar nu
Wat! schreeuwde de onder-adju
dant, gehuurd?11a, dal is *n gauw
dievenstreek.
Ze hebben de piano voor een jaar
gehuurd en vooruit betaald, zoo luid
de de nadere toelichting.
Met de verzuchting „o, die deug
nieten!' zonk de oiider-adjudanu»
vrouw in de armen van haar echtge
noot.
Een kleine verwisseling
De heer Smits had op zijn rijperen
leeftijd nog een aardig vrouwtje we
ten machtig te worden. Dit was de
slimste zet van zijn heele leven ge
weest; want alle schrandere en
menschkundige voorspellingen, die
bij huwelijken met groot verschil in
icêftijd zoo gaarne ten bes.e gegeven
worden, bleken ditmaal niet van toe
passing te zijn.
Mevrouw Smits was al even ver
standig als resoluut, zeer tot ergernis
van tante Malie, die in de familie vrij
algemeen den bijnaam „tante Muis"
had; hetgeen ze te danken had aan
haar passie, om overal in de zaken
te snuffelen en aan alles te knagen,
evenals het kleine knaagdier dat
overal de sporen van zijn beminnelij
ke tegenwoordigheid achterlaat.
Dat geven van bijnamen is altijd
een gewaagde aardigheid; te meer,
wanneer ze goed gekozen zijn. lii
elk geval, tante Malie kon dientenge
volge niet de minste toespeling op
het kleine grijze diertje verdragen!
„Tante Muis had natuurlijk haar
neef de vreeselijkste dingen voor
speld, wanneer hij zijn huwelijks
plannen zou verwezenlijken. En toen
daar alles niets van uitkwam, toer,
het huwelijk zoo harmonisch bleek te
zijn als niemand verwacht liau,
speurde en knaagde de „muis des
te begeeriger in de gezellige woning i
der jonggehuwden, en voortdurend
werd zij lastiger en onuitstaanbaar
der.
Maar Smits was geen vriend van
'uzie in de familie of onaangenaam
heden van welken aard dan ook. Hij
was een door en door goed man, die
slechts een enkele fout hadhij was
bovenmate vergeetachtig, distrail.
Doch ook dit oude zwak leverde wei
nig nadeel op, want zijn onvermoeiü,
verstandig vrouwtje nam haast al
les hem uit de hand en de kleine in
cidenten, die zijn verstrooidheid
soms in de echtelijke woning veroor
zaakte, waren de moeite niet waard.
Daar maakte zekeren dag een aiei
ue erfenisquaestie, waarin mevrouw
omits Delrokken was, een reis naai
de naburige groote stad nooaig, waai
mede hoogstens 1 a 2 dagen zouden
zijn gemoeid, maar die tocu eeuigs-
zuis storend zou werken up hel kal
leven, dut net echtpaar leidde. In
tusischen, het was onvermijdelijk en
daar Smits een beslist vijand van rei
ia, zoo was 't spoedig uitgemaakt
mevrouw Meta reisde alleen.
Natuurlijk bracui hij baar naar hei
station. En op net perron nog schoten
naar twee dingen te binnen, die zij
verzuimd had, zelve te bezorgen. Hei
was eeu klein geschenk voor „tante
mik- die jarig was, en het andere
estond in een, ten huize van Smits
dringend noodig geworden, muizen
Zeg, Frits, sprak dus
Smits, m het open portier staande,
tot haar zeer aandachtig toehooren
den echtvriend, zorg nu vandaag nog
oor die beide boodschappen; ik hao
l zelve willen doen, maar men komt
atijd, wanneer men vertrekken moet,
tijd te kortl Voor tante heb ik een
aardig cadeautje gekocht en al iDge
paktt ligt kant en kaar, in de out
angkamer. Dat inoet Mietje nog vóór
de koffie naar tante Malie brengen
net onze beste groeten en gelukwen
schen. Ik denk wel, dat ze er in haai
schik rrtee wezen zal, de goede vrouw.
En de muizenvallen, die kunt ge zelf
wel even terugbrengen en zeggen, dar
we er een behouden hebben andere
blijven die dingen soms nog dagei.
iung slingeren, voordat ze worden te
ruggehaaid. Dus Frits ik kan er oj
rekenen, dat je er voor zorgt?
Natuurlijk! Spreekt vanzelf 1
En geen verstrooidheid nu eens,
eg?
Waar denk je aan!
Geef me dan een afscheidskus,
oudje. De trein vertrekt subiet.
Ook dit deed hij met vreugde en d-:
trein stelde zich in beweging.
Die twee boodschoppen zal ik we,
niet vergeten, dacht Smits welbchaag
lijk, terwijl hij den weg naar huis
insloeg. Die ia mooi de muizenval
len en het geschenk voor tante Muis
halia, dat klinkt merkwaardig -
gemakkelijk te onthouden!
En de nieuwe ideéen-associatie nam
den goeden heer Smits zoozeer in be
slag. dat hij cr geheel mee vervuld
was en eindelijk thuis kwam, zonder
eigenlijk te denken aan de zaak zei
die hij op zich genomen had.
De middag kwam en verliep voor
vervelend, I-Ict vriendelijk
gelaat van zijn vrouw had hij al aan
de koffie gemist; maar 's middag;
aan tafel was het nog erger. Het eten
smaakte hem werkelijk niet; plotse
ling schrikte hij op en iiei de vork
kletterend op zijn bord vallen.
Mijn vrouwNu eerst denk ik er
weer aan heb voorwaar de beide
boodschappen schandelijk vergelen en
ik had 't haar toch zoo plechtig be
loofd! Wat was "l ook weer haha,
juist, „Tante Muis" en „Muizenval
len". Geen vergissing mogelijk. Hoe
kon ik 't vergeten. Maar nu op staan-
deri voet: Mietje! Mietje!
Dienslijvcrig kwam het meisje aan-
loopen.
Mietje, daar ligt ergens een
pakje, dat mijn vrouw heeft klaar ge
legd voor tante Mui... hm, voor tante
Malie wil ik zeggen. Maar geef me
eerst de koffie, dan zal ik onder de
hand oen briefje er bij schrijven.
En terwijl hij op het geurig kopje
Mokka wachtte, ging hij even aan
zijn schrijf tafel zitten en wierp een
paar regels op het papier:
„Lieve tante!
Hierbij een klein geschenk; wij no
pen dat het u genoegen zal doen. Met
onze hartelijke gelukwenschen ter ge
legenheid van uw jaarfeest,
SMITS en echtgenoote."
Zoo, nu zul ik het pakje halen, dat
in de ontvangkamer ligt, en dan kan
Mietje er illico van door!
En alzoo deed de heer Smits. Juist
op tafel lag een goed in papier ge
wikkeld en zorgvuldig dichtgeenoerd
pakket. En dra kwam de dienende
geest.
Hier heb je brief en pakket da
delijk naar tante Malie brengen.
Maar méneer, wilde het meisje in
't midden brengen.
Toe, geen objecties! 't Had er al
lang moeten wezen!
Het meisje haalde de schouders op
wat ging t haar aan! t Was mis
schien een grap.
Zij nam pakje en brief, en ver
dween.
Laat in den avond kwarn mevrouw
Smits goed en wel terug.
Maar, Frits, sprak ze met vrien
delijk verwijt, nadat ze zich van hoed
en mantel ontdaan had, en dc huiska-
binnentrad nadat ze als onder
den invloed van een onverklaarbaar
•oorgevoel voor alle zekerheid even
een blik in de huiskamer geworpen
had, nu heb je 't toch weer vergeten.
Het pakje voor tante is nog niet be
zorgd.
Wel wis en zeker, lieverd, sprak
de man volijverig. Mietje is dadelijk
na tafel er mee heengegaan.
Maar manen nu verbleekte
zij. Wat is dat nu!Dan is er weer
een malle vergissing want liet
pakje ligt nog altijd in die voorkamer,
precies waar ik 't gisterenavond heb
leergelegd.
Niet mogelijk!
Zoo ver was men gekomen met de
uiteenzetting van hc-t geval, teen men
gestoord werd door de bel aan de
oordeur.
Mietje kwam binnen met een pakje,
dat den heer Smits tamelijk bekend
voorkwam, en een geel couvert.
Haastig opende de vrouw des hui
zes het pakket. j
Acht muizenvallen vielen er uit,
haar tegemoet.
Maar hemel, Frits! Wat moet
dat beieekencn?
Wel, nog al duidelijk. Zending
an Nieuw ka rap om er een uit te
oekenl
Rampzalige, die acht muizenval
len heb je aan „tante Muis" gezonden.
Wat?
Hoor maar, wat ze schrijft
„Jelui „geschenk" zend ik hierbij
terug.'Je huis zal ik niet meer betre-
MALIE."
Een wijle stonden beiden sprake
loos.
Toen kwam er een verraderlijk
lachje over Meta's trekken en nu ook
■Lgoii haar man te lachen.
Zij komt niet weder bij ons
•an zou je
ilu zij voleindigde den volzin
je vcrstrooiucid voor de eerste
maal eens iets goeds hebben ge
rucht!......
KINEMA-CENSUUR IN
ENGELAND.
Het vorige jaai o> u. nugeland een
.eieeiiigxng tot staiiti gekomen, de
British Board*óf Film Censors, die
ceu vrijwillige censuur op ue bios-
dopfïliiis wensclito in te voeren.
Do vereeniging kroeg den inoreeLen
sloun van liet ministerie van binlien-
„oiuscne zaken en moent zien verheu
gen in ae onderste un.ng van verscon-
,.nde autoriteiten, zoowel iu Enge-
..uiU als in in Kolomen, die invioeu
etenen op w toelating van bioscoop-
.iiouwburgen.
Zoo kon de vereeniging eenige
macht uitoefenen en het gevolg was,
...at de meeste filmfabrikanten vrij wa
ng zich aan de censuur van den Board
.'iderwieijieii.
Er is tiiaiis een vei slag verschenen
van den Board en hieruit blijkt, dat
de instelling der censuur al een pre
ventieve werking had. Immers ei
werden in het vorige jaar niet minde,
dan ongeveer 7500 onderwerpen aan
:et ooroeel van uen Board onderwon
en en tegen slechts 166 van deze
aims moesieu de oensoren bezwaar
maken. Aan vele dezer bezwtuw.
..tij tegemoet gekomen, slechts 22
.orden definitief afgekeurd. Dn cijfei
loont zeker wel, dat deze volkomen
vrijwillige censuur ue filmfabrikanten
u ughoudt van de behandeling van
„dcweiischto onderwerpen.
WAAROM CARUSO HET FLUIT
SPEL OPGAF.
Caruso placht, vooiuat hij zijn voor
treffelijke stem ontdekte, fluit te bla-
zeu. Toen hij dit op zekeren dag deed,
kwam er een man bij hem, die hem
oen phonograuf liet zien en baar op
.1 mewling te koop aanbood.
Bedenk, sprak ue Handelaar,
u kan daarbij uw eigen spel opne
men en liet later telkens weder hoo
ien. Ik wil u er een proeve van ge
ven.
Meteen bracht hij in het instrument
een nog niet gebruikten cylinder.
Caruso blies nu een fiuitsolo en deed
daarbij de grootste moeite om iets
moois ten beste to geven. Daarna
bracht de koopman de phonograaf in
werking en de muziek werd dadelijk
vernomen.
Heb ik dat gespeeld vroeg de
fluitspeler verbluft.
Welzeker, mijnheer!
Heusch. Heb i k dat gespeeld
Wis en zeker Nu zal u de phono
graaf wel gaarne koopoh
Dank je welriep Caruso uit.
En die fluit verkoop ik op staan-
den v<jet
Zoo gaf hij het fluitspelen op en hij
nam zang-onderwijs.
0AMRUBR1EK.
HAARI.EMSCHE DAMCLUB.
Alle correspondentie, deze rubriek betreffende, gelieve men te rich tee
aan den lieer J. Meyer, Kruisstraat 34. Telephoon 1543.
Probleem No. 540
von W. POLMAN Jr.,
Ie Pullicatie.
Ztvarf
1
m
i!
6
16
9
9
T
M
15
16
m
9
8
u
Mf
i
Èt
25
26
36
M
y/;M
m
35
A
T
i
8
1
45
u
Wit
Zwart 10 schijven op: 7, 8, 9, 12, 14, 17, 18, 23, 26 cn 28.
Wit 10,schijven op: 30, 31, 37, 38, 39, 41, 42, 43, 49 en 50.
Probleem No. 541
van W. POLMAN Jr.,
1e Publicatie.
9
m
tii
6
0
9
g
53
16
fa
m
jg,
9
9
2G
i
m
n*
86
Wl
46
W'-
m
m
itl
Zwart U schijven op: 1, G, 8, 9, 10, 11, 14, 19, 20, 24 en 25.
Wit 11 schijven op: 17, 29, 32, 33,35, 37, 38, 39, 42, 43 en 48.
Oplossingen van deze problemen
orden gaarne ingewacht aan boven
genoemd adres, uiterlijk Dinsdag 3
Maart a s.
Oplossing van probleem No. 537,
an den auteur: Wit 32—28, 31—27.
15 - 30, 33 24, 39 6!
Oplossing van probleem No. 538,
van den auteur: Wit 42—37 47—41,
.9 -23, 41—30, 39—33, 30 9. 25 5!
Stand probleem No. 537:
Zwart 11 schijven oji 2, 9, 11, 12, 13,
10, 18, 21, 22, £4 en 29.
Wit 12 schijven op: 27,31, 32, 33, 35,
37, 38, 39, 41. 43, 44 en 47.
Stand probleem No. 538:
Zwart 11 .schijven op: 2, 10, 11, 12,
13. 14, 17, 18. 19, 21 cn 27.
Wit 12 schijven op: 24, 25, 26, 29,
30, 32, 39, 40, 42, 43. 47 en 50.
Van beide problemen ontvingen wij
roede oplossingen van de heeren: R.
Bouw. M. ten Brink, F. Huykman, J.
i.icobson Azn. A. A. Ja cob son, W. J.
Motla, J. Sïogerist en H. W. Zit-
Van probleem No. 537 ontvingen
ij een goede oplossing van de hee
ren J. J. Anton ijsen, P. Geldorp.
DAMCURSUS.
(Vervolg).
5e Voortzetting.
Een aardig geval doet zich voor, bij
dien dc partij symmetrisch wordt
opgebouwd, en dit ook eons aange-
IIzul zeker gewenscht zijn; te meev
undat meermalen een dergelijk spel
n de praktijk wordt ontwikkeld.
Wij spelen dan als volgt:
33-28 18-23
31—27 20—24
34—30 17-21
39-33 12-18
37—31 14—201
Zou wit nu 31—26 sjielen, dan bc-
rntwoord zwart dien zet met 2025,
waarna, de dubbele nfroiling plaats
ieeft, niet uitstekend middenspel
oor beide spelers. Wit gaat echter af
wijken, trachtende langs een omweg
de insluiting nog te bekomen en
speelt daarom: 44—39
Nu kon deze zet voorheen niet ge
schieden, wegens het bekende tempo
verlies. Dit wil editor niet zeggen, dut
.vij hem tharis goedkeuren; maar, een
tempo behoeft er n:et door verloren
le gaan, nis de zet 39—34 zich maar
onmiddellijk hierbij aansluit. Maar
juist, omdat die laatste zet vroeger
niet gespeeld werd, uit vrees voor de
opsluiting, ging de tempo verloren.
De' gewijzigde centrum-opening toont
evenwel aan, dat het juist de opslui
ting is, d!ie aan wit zoo'n krachtig
spel bezorgt.
Uit het bovenstaande blijkt tevens
>t enorme verschil tu-~ftelien de oude
de thans door ons aaugegev
speelwijze.
Nog moeten wij even opmerken,
dat bij goed tegenspel, zwart nim
mer tot opsluiten kan verplicht wor
den, en hij steeds kan beletten, dat
wit hierin zijn doel bereikt.
Echten-, hier staat weder tegenover,
dat zwart in deze voortzetting min of
meer verlokt wordt tot den zet 2025,
ilaiir hij aanstonds allicht behoefte
krijgt aan vrije zetten. Daarbij komt
nog liet gevaar, dat, met te lang den
zet 20—25 ontwijken, wit soms gele
genheid krijgt, een buitengewone
kracht op het tegenspel te ontwikke
len, met zelf het veld 25 in te nemen.
En, dit is voor zwart evenzeer gevaar
lijk; vooral, wanneer dc bekende af
ruiling bij diens korten vleugel reeds
heeft plaats gehad, of#spoedig gefor
ceerd kan worden.
Het ligt niet in onze bedoeling, om
ook dit spel volledig te behandelen; te
meer, daar wij er geen voorstander
van zijn, en den Gen zet 3126 blij
ven preforec-ren.
In deze voortzetiy lieoogen wij
meer in 't bijzonder het symmetrische
spel. ten oïnde ook dit nis minder
goed bekend te maken.
7-121
het eenige juiste antwbord op dit mo
ment.
39-34
Wij wijzen vooral op dezen zet,
daar hij onmiddellijk op den ret 44—39
moet volgen. Hij is dus vrijwel ge
dwongen, want in elk ander geval
zou de tempo verloren gaan.
20-25?
Wij zien nu de opsluiting laugs «en
omweg ontwikkeld, hoewel zwart
zulks niet behoelt toe te laten.
W ij laten den zet dun ook séechls
volgen, om hierna het spel symme
trisch te kunnen opbouwen, zooals in
de praclïjk dikwijls geschiedt, maar
waarvan het ondeugdelijke aanstonds
goed zal uitkomen.
Tevens ontstaan hieruit vele nieu
we stellingen en standen, waarvan
de behandeling aan velen nog onbe
kend is, maar waaruit veeltijds be
langrijke voordeeion zijn te behalen.
Nog willen wij er even op wijzen,
dat 17—22 het juiste antwoord ia,
waardoor zoowe' de insluiting als liet
innemen van een best veld op ruit 25
verloren gaat
50-44
In deze verhandeling is er meer
malen opgevezen, dat 50—44 beter is
don 49—44 Het betere komt echter
uit, bij afwijking van bet juiste tegen
spel. Gaat zwart ook regelmatig
voort, dan blijft het gelijk, of 50 drah
wel 49—44 eerst gespeeld wordt.
44-39
31—26
10—14
15-20
Ook deze zet mag niot verzuimd
worden, want zou wit b.v. eerst
49—44 spelen, dan beantwoordde
zwart dien zet onmiddellijk met den
juist en tegenzet 21—26 en wit stond
zeer onvoordeelig, wegens gebrek aan
vrije zetten. Ook hierop moet in do
praktijk vooral gelet worden.
12-17
Zou zwart nu niet 1 of 2—7, of met
4 of 5—10 dien zet beantwoorden, don
bereikte wit juist zijn doel, daar in
dit geval de afruifing. twee voor twee
schijven, bij zwart's korten vleugel
ook wordt verkregen, en hierna de
kracht van het insluiten ten volle op
het tegenspel ■zal drukken,
Zwart ontwijkt dus die afruiling,
en tracht zijn doel, om bij den korten
vleugel zich ook te laten insluiten, te
bereiken.
Hierom speelt hij den zet 12—17,
welke tevens de opbouvving van net
symmetrische spel bevordert.
Nog willen wij er even op wijzen,
dat de afruiling met: zw. 2429, w.
33 15, zw. 1 of 2—7, wit 26 17, zw.
11 44, w. 43-39, zw. 44 33, w. 38 29
minder goed is, daar zwart hierdoor
zichzelf een ongunstig spel bezorgt.
36-31 1-7
op dit moment iets beter dan 2—7
46—41 4—10
Js in 't voorgaande meermalen ge
zegd. dat in deze voortzetting de zet
4—10 beter is dan 5—10, later komen
wij nog daarop terug, om de juiste
verhouding dezer twee zetten duide
lijk te doen uitkomen, wijl in sommi
ge gevallen de beslissing van de par
tij kan afhangen van de genomen
keuze.
4137 10-15
49-44
thans lieten dan 47—41
ook iels beter dan 5
