luiurs Dasbuq
mephisto
TWEEDE BLAD
Dinsdag 24 Maart 1914
Guitenlandsch Overzicht
Dit de Fragschc politiek.
Deen qucle-commissie.
De enquête-commissie in de zaak-
Rochette hoerde Maandag Coill&ux,
die or krachtig op aandrong, dat men
kou tc weten komen, wio X is, die aan
den advocaat Bernard kwam zegt
dat uitstel van de behandeling dor
zaak zou worden verleend.
Caillnux verklaart., op zijn eer, dat
Bernard item in zijn kabinet kwam
vragen, of de Reg coring zich tegen
uitstel 7.011 verzetten.
Caillaux voegde daaraan toe, dat hij
dit verzoek van den advocaat over
bracht aan Monis, en nooit kennis
droeg van het karakter van het onder
hond tusschen den procureur-gene
raai en Monis.
Naar zijn meening had de procureur
generaal aan den minister van finan
ciën inededeeling moeten doen vaiï «le
'inancieele gevolgen, waartoe volgens
Item het uitstel aanleiding zou geven.
Caillauz zet uiteen, dat Bemaril
nooit drcisde dat hij in zijn pleidooi
<!e Regeering onaangenaam zou zijn;
inaar Bernard zeidc wel zoo terloops,
«kat de mogelijkheid liestond den eenen
of anderen dag voor een onaangenaam
pleidooi te komen staan.
Caillaux zet. uiteen, dat Bernard
bovendien drie dagen vergist in den
datum van liet onderhónd met Monis,
en trekt daaruit de conclusie, dat het
rapport niet dadelijk na het onder
houd word opgesteld.
Caillaux, sprekende over zijn onder
houd niet Fabre in 1911, herhaalt dat
do procureur hem toen verklaarde,
«hit Monis hen. hij de quaestie van liet
uitstel niet over hem, Caillaux, sprak.
De procureur-generaal voegde er
toen hij op aandringen van Caillaux,
dat Briand hein in 1908 last gaf Ro-
chette te arresteeren; later, bij een
onderhoud met Briand en BarUnou
werd hein gezegd niet de geheele waar-
hod te zeggen voor de enquête com
missie.
Ten slotte, zeidc- Caillaux, verklaar-
<ie de procureur.nood een proces-ver
haal te hebben opgesteld over het on
derhoud met Monis.
Fabrc wordt daarna geconfronteerd
met Caillaux.
Hij houdt vol, dat op 22 Maait, den
vroeger genoemden datum, liet onder
houd met Monis plaats had, en dat
hot proces-verbaal op 31 Maart werd
geschreven. Over de quaestle van het
uitstel zeide Caillaux persoonlijk niets
maar Monis zeide, dat het uitstel Cail
laux aauMcnaain zou zon. Fabre zeide
tot Monis, dat het uitstel gevraagd
was, om Rochettc in staat ie stellen
ijn zaken voort te zotten, maar Mo
ms maakte aan die verklaring een
oindc.
De procureur-generaal ontkent aan
Caillaux. in den loop van een onder
houd in 1911 medegedeeld te hebben,
dat hem verzocht was de waarheid te
kort te doen voor de enquête-commis
sie.
Caillaux spreekt daarna den procu-
reur-gcneruui op de meest besliste
wijze tegen, wat het procesverbaal
aangaat: en de procureur erkent ge
zegd te hebben dat liet proces-verbaal
niet bestond. Maar hij houdt vol dat
hem in gesprekken met Briand on
Barthou, gecnei-lei hevel gegeven is
o:n op dit speciale punt geheimhou
ding te oefenen.
Fuhre antwoordt op verschillende
vragen, dat hj niet precies rneer kan
zoggen, op welken datum hij het pro
ces-verbaal aan Briand overhandigde.
Jlij gelooft dit gedaan te hebben, toen
Briand optrad. Toen hij tot Caillaux
zeido, dat tiet- document niet bestond,
was zijn wensch, Caillaux niet te ver
ontrusten; met vreemd aan dit gezeg
de, maar het ware motief was, dat tiij
het bestaan van een document niet
wilde mededeelen. dal bij niet wilde
overhandigen.
Hij zeide nog, dat. toen hij het stuk
liet zien aan Bloch-Laroque en
Bclierdlui, hij alleen wilde toonen, m
tegenspraak met de geruchten, die in
hel paleis werden verteld, dat hij niet
gele was.
CailJaux wordt daarna weer onder
vraagd.
Hij zeide dal hij zijn opvolger van
hel onderhoud mol den procureur-ge
neraal generaal Fabrc op de hoogte
stelde.
Fabre verklaarde daarna dal
Bienvenu Martin bet document wei
gerde te overhandigen, maar hein den
inhoud daarvan, mededeelde.
Caillaux verklaarde, dat uit de ver
klaringen van Bienvenu Martin blijkt,
dat Fabre hem niet alleen het docu
ment weigerde, maar ook' weigerde'
hem den inhoud mode te deele-n.
Tenslotte zijn Fabro en Caillaux het
eens, dat Fabrc noch direct, noch in
direct met Caillaux over de zaak Ro
chettc. gesproken heeft.
Ondanks liet sterke aandringen - an
.Inures weigerde mr. Bernard beslist,
onder voorwendsel, dat het beroeps
geheim het hem verbood, den persoon
te noemen, die hem had gezegd, dat
het verzoek om verdaging zou worden
toegestaan.
Jaurès verklaarde daarop, dat het
oixtor deze omstandigheden geen zin
zou hebben Caillaux en Bernard met
elkander te confronteeren.
Cailluux verzocht Bernard duidelijk
te verklaren, dat hij, Caillaux, in gee-
nerloi opzicht met de zaak iets te ma
ken liacl gehad, waarop Bernard her
haalde, dat hij noch direct, noch indi-
recht betrokken was bij politiek of
journalistiek en bij voegde daaraan
toe, d'at hij voor 23 Maart niet met
Caillaux over de zaak-Rochette had
gesproken.
Briand schetste, de verschillende
phases, die de zaak doorleeft, tot hij
voor de tweede maal minister van ju
stitie werd. Hij had den procureur-ge
neraal toen te verslaan gegeven, «lat
hij hem geheel en al verantwoordelijk
'stelde voor liet uilstel van zeven
maanden. Fabre had daarop geant
woord, dat hij daartoe gedwongen
was geworden en dat hij gemeend had
aan hel gegeven bevel te moeten F"
hoor/amen Toen Fabre hem het st.ii
waarin een overzicht werd geg©v
van het onderhoud, ter hand ha<l ge
stold. had hij het voorgeleden in den
ministerraad en het daarna in een
verzegelde enveloppe aan den direc
teur voor het personeel overgegeven.
Het was geen officieel stuk. Toen
Briand aftrad, had hij het overgege
ven aan Barthou.
Toen laurès hem had medegedeeld,
«lat hij hem wenschlc te hooren, kwam
hij in oen onaangenaam parked, daar
men, om oen vertrouwelijk document
te. controleeren, een onderzoek zou
moeien instellen naar de gesties
de ministers, die voor hem in functie
waren geweest. Caillaux had hem ver
klaard, dat hij bezorgd was over do
zaak on gezeg«l. d'at het van groot be
tuig was, dat de zaak verdaagd word,
daar hij als minister van financiën
van meening was, dat een pleidooi,
waarbij een smet werd geworpen op
een ojienbare credietinstelling, ernsti-
g<-ii terugslag op de zaken kon heb
ben.
Benige dagen voor den dood van
Calmette had Barthou hem medege
deeld, «hit de directeur van de Figaro
ten copie van het document had en
vail plan was liet uit te geven. Op aan
dringen van Barthou en Briand gai
Calmctle echter zijn woord, dat het
met gejiubhcecrd zou worden. Briand
had den indruk, dat de publicatie met
geschied zou zijn, zoolang Ca.lmetle
leefde.
Briand verklaarde verder, dat hij
aan de zaak niet eerder ruchtbaarheid
had gegeven, omdat hij zich niet wil
de bodionen van een stuk, dat onder
zijn berusting was gesteld, om een
schandaal te veroorzaken, ten einde
zijn politieke tegenstanders te trof
fen. Hij had echter niet god acht, dat
«lo zaak zulk een schandaal ten gevol
ge zou hebben. Hij had Monis en Cail
laux er over gesproken, dezen echter
hadden aan de commissi© daarvan
geen kennis gegeven.
Briand voegde daaraan toe. dat zoo
de zaak thans niet geëindigd was, hij
den procureur-generaal om het origl-
neele document verzocht en dat voor
zijn oogen verbrand zou hebben. Zoo-
Lang hol stuk onder zijn berusting was
geweest, was er geen copie van ge
maakt. Hij achtte het geenszins onmo
gelijk, dat Barthou liet stuk in de Ka
mer had voorgelezen ter cere van de
nagedachtenis van Calmette.
Briand had de magistraten er steeds
op gewezen/dat zij hunnen plicht
moosten doen zonder zich te bekomme
ren om de politiek.
In gesprekken met Moois en Cail
laux had hij den indruk gekregen,
dat zij wisten, dat er op het ministe
rie van Justitie een stuk was, dal hen
betrof.
Wal Bidault de l'Isle betreft, deze
heeft ambtelijke solidariteit betoond,
daar hij meende, dat Fabre gevaar
liep.
Daarop werd de zitting verdaagd lot
lied «pi. Dinsdag.
De gevolgen?
Het „Journal' vraagt zich af, welke
straf voor Monis en Caillaux te wach
ten is, indien zij door dc enquête
commissie schuldig worden bevonden
aan liet uitoefenen van pressie op le
den der magistratuur, en komt tot de
conclusie, dat zij dan een daad
osukooping zouden verricht hebben en
terecht zouden moeten staan voor liet
Opperste Gerechtshof, hierbij steu
nende op het oordcel vun een aantal
rechtsgeleerden, beboerende tot Ka
ntor en Senaat.
Verder zal alléén de enquête-c'om-
misaie hebben uit te maken, of e.v aan
leiding bestaat, de ger oemde ministers
iu stoat van beschuldiging tc stellen.
FEUILLETON
Vrij naar bet Duitsch
van
EDWALD AUGUST KöN'lG.
84) i' 'I
Zeer gaarne, alleen moet ik u
verzoeken om mijn verbitterde stem
ming een wemig in liet oog to hou-'
den.
Zet u die geschiedenis, toch uit
Jiet hoofd, raadde Turner op een
dcelnenienden loon, zoo menige
wensch blijft onvervuld, men moet
zich in het onvermijdelijke weten te
schikken.
Genoeg daarover, viel Cham-
borfort heul ruw in de rode. Wat
verlangt ge van mij Waarom wildot
ge me komen bezoeken
Ik wilde u nog cons herinneren
aan uwe belofte, mij voer ©enigen tijd
gedaan, om mij geld te zullen lee-
ncn. Gii kent dc verlegenheid, waarin
ik mn bevind
Wil Sirnon nici langer geduld
hebben?
Neen, hij dreigl z.ich tot mijn
chef te zullen wenden, en tol geen
prijs mag ik het zóóver laten komen.
En nu verlangt ge van mij vijf
duizend thaler?
Gij 20udt er mij een onuitspre-
kei ijken dienst mede bewijzen.
Welke zekerheid kunt gij mij
aanbieden?
Wanneer u het woord van een
eerlijk man voldoende is.
Mijn beste vriend, met dezen
borgtocht ben ik er altijd zeer slecht
afgekomen, spotte Chamberfort, hij
hoeft voor mij dan ook niet de minste
waarde. Dat. er echter in deze verkla
ring geen Leleediging voor u ligge, ik
zeg zulks maar in het algemeen, op
vVoord van eer leen ik geen geld.
Ook niet aan een vriend? vroeg.
Turner. Gij zijt een gefortuneerd man,
gij kunt mij helpen, wanneer gij
slechts will
Op het oogcnblik niet I viel
Chamberfort hem weder in do rede,
terwijl zij langzaam de straat afwan
delden. oj) het oogcnblik met den bes
ten wil ter wereld niet
Morgen dan wellicht?
Dat is wol mogelijk. Ik verwacht
geld van mijn bankier, wanneer het
editor komen zal, dit kan ik niet met
zekerheid zeggen.
Simo'n zou wellicht met een
borgstelling tevreden zijn, wanneer
gij mij dezen dienst mocht willen be
wijzen
Zoo ja, dan moet het Oppersfe Go
rechtshof over hen vonnissen, maar
dan moeten ook tevens de magistraals
personen terecht staan, ti'ie zich heb
ben laten dwingen om onwettige «la
den te begaan, en wel voor het Hor
van Cassatie.
De g e h c i m z i n n i g e.
Interessant zijn de beschouwingen
van Clémenceau in de „Homme Li
bre" over de tot dusver door dc com
missie bereikte resultaten. Clémen
ceau, hoewel partijgenoot vou CaiI
laux eu Monis. en in de periode van
«le laatste drie maanden een van «ie
trouwste on derf tenners ran het mi
nisterie .erkent, dal wat tegen de bei
de oud-ministers gebleken is een ern-
stigen indruk maakt. Aan de realiteit
van liet bevel va. Fabre vaJt, vindt hij
nu niet meer twijfelen, maar in dc
eerste plaat; is nu noodig, dot de
waarheid blijkt ten aanzien van de In
terventie van den geheinizinnigon X,
die mr. Maurice Bernard waai-schuw-
de, dat hij het uitstel vragen kon. Dat
dc a«lvocaat weigert te spreken, is dui
delijk, maar men loeft hier to doen
met een landsbelang, waarvoor alle
andere overwegingen wijken moeten.
Ministercrississen?
De „IJbro Parole" zegt te weten,
dat drio leden van het Kabinet: Vi
vian:, Lebrun en Maginot, van pion
zijn. vandaag of morgen hun ontslag
in te dienen, en dat Noulens, dc mi
nister van oorlog, hen waarschijnlijk
volgen zal.
De „Action Francais© zegt, dat het
ministerie vervangen zal worden «ioor
een ministerie van republikcinsclie de
fensie, waarin Clemenceau en Briand
zitting zulien hebben, en dat binnen
veertien dagen zal optreden, om de
verkiezingen onder gunstiger omstan
digheden aan to pakken.
Mevrouw Caillaux.-
Mevrouw Caillaux is Maandagmid
dag opnieuw verhoord en bij dezo
gelegenheid geconfronteerd met de
dame, die haar omtrent de zooge-
naamdo publicatie van haar brieven
door Calmette zou ingelicht hebben
Deze (de prinses de Mesagne Estra-
dère) ontkende echter de waarheid
van «lie bowering met do moeste be
slistheid. Met name verklaarde ze, dat
ze nooit niet mevrouw Caillaux ge
sproken heeft over een aanstaande
publicatie van brieven in de „Figaro
waar ze indertijd werkzaam was.
Een betooging van Cochon.
De bekende leider van den liuur-
dersbond, Cochon, heeft Maandag
middag in het paleis van justitie tc
Parijs een betooging togen de ma
gistratuur willen houden. Met een
aantal kameraden drong bij liet ge
bouw binnen en ontplooide hij in een
dor gangen een lange, wilto strook,
waarop hovin&ndo opmerkingen aan
bet adres van. rechters en ministers.
De aanwezige wacht verijdelde cclrtor
do manifestatie, verscheurde den wit
ten lap en nam Cochon In hechtenis.
Onlusten in Ulster
Tol heulen is nog alles vrij rustig in
Ulster-.
De Times" meent dat een besliste
oplossing var. het Ulstervraaestuk
moet worden gevonden, tér de harts
tochten feller worden.
Of dit zal gelukken?
„Reynold's Newspaper" drukt in
vette letters een verklaring af, die dit
radicale blad (waarvan o.a. T. I'.
O Conner een geregeld medework<>r is)
verklaart te komen uit officieeie bron
van betoekenis.
Daarin wordt gezegd dal geen over
dreven betoekenis moet gehecht wor
den aan de militaire en maritieme
beweging in Ierland in de laatste da
gen.
De Rcigeonng hóéft, in de hoop dat
een parlementaire oplossing der ler-
sche quaestie zou gevonden worden en
om den toestand in Ulster niet te ver
ergeren, tot dusverre geen stappen ge
nomen leren «Ie leiders en onruststo
kers in verband met de onwettelijk©
troepenvorming, die plaats had. Eerst
toen duidelijk idoek «lat geen der con
cessies der Regeering door Sir lid-
ward Carson en zijn vrienden in over
weging zou woixlen genomen, heeft de
Regeering maatregelen genomen to
gen on.vv ettelijke stappen, die mis
schien zouden worden genomen. De
Regeering geloott. niet dat Sir Edward
Carson persoonlijk verantwoorrlelijk
wil zijn voor oen «tor-gelijken stap; het
gevaar is «lat sommige der lerscbe
vrijwilligers, door liet optreden van
een zeker deel der pers, buiten con-
tröie zuilen geraken, en daardoor on-
geregeldheden gevreesd kunnen wor
den. De Regeering zou zich blootstel-
Jen aan rechtmatige cvitiék, bijaldien
zij niet al het mogelijke deed om ge
vaar voor levens en eigendom te voor
komen.
Verder meldt liet blad, dat de Re
geering bereid is zooveel mogelijk te
voldoen aan het voorstel-Bonar Law
in zake ©en referendum, doch in een tos
Daar San ik in het geheel niet
in treden, viel Chamberfort hem
haastig in de rede, borg spreken voor
iemand doe ik nooit. Zeg aan uw
schuldeiscker, dat hij maar moet
wachten.
Hoovaak heb ik hem dat al ge
zegd, zuchtte Turner met een vor-
scheinlcn blik op zijn begeleider. Zijn
geduid raakt nu uitgeput, en goed cn
wei beschouwd kan ik hem dat niet
kwalijk nemen. Kent ge Benjamin
Simon?
Alleen bij naam.
Dan weel ge ook niet. hoe zwaar
die zaak op mij drukt. Ik kom mij
zeiven voor als een opgejaagd stuk
wild, dat «Ie honden geen rust laten.
Welnu, bied dan den honden hel
hoofd, spotte Chamberfort. Het kan
immers nooit in het belang van Ben
jamin Simon liggen, om u uit uw be
trekking to dringen, zijn bedreigin
gen zijn slechts looze schoten, lach er
om én zeg hem, dat hij maar geduld
moet hebben, totdat gij de schulden,
betalen kunt.
En wanneer hij mij daarop ant
woordt, dat hij bepaald den dag wi'
weten, waarop dit gebeuren zal?
vroeg de kassier vol ongeduldige ver
wachting. Ik zou hem wellicht dezen
dag kunnen opgeven, wanneer ik met
zekerheid op uw hulp mocht rekenen.
Daarover zullen wij nader spre
ken, wanne«-a- ik het geld ontvangen
zins andoren geest dan waarin bet
voorslei -werd g«Klaan.
liet wordt waarschijnlijk geacht dit
binnen zeer korten tijd «le Eerste Mi
nister in naam van liet Kabinet, aan
«lo Oppositie liet voorstel zal doen dat
hij liet wet worden der Home Rule
Rill, en dc Dishestablisbment Bill en
Plural Voting Bill, dio door het La
gerhuis in den loop der zitting voor
de tweede maal zal worden aangeno
men. «ie Regeering zal worden bereid
bevonden Zijne Majesteit to advise
ren het Parlement te ontbinden en de
aangenomen wetten te onderwerpen
aan liet oordeel der kiezers. Dit zal
natuurlijk medebrengen het afdoen
van alle financieele zaken, i'och met
hri o«»g op de naderende verkiezingen
zon dit vermoedelijk niet. veel tijd vor
deren.
Mocht de Oppositie J/Croid zijn op
dit aanilxMi in te gaan, dan is het
waai-schijnt ijk dat de algemeene "ver
kiezingen zouden kunnen plaats hcL-
bon einde juni ui begin Juli.
De minister van oorlog verklaarde
in liet Lagerhuis, dal Vrijdagavond
op het ministerie van oorlog do mede-
deeling van den "opperbevelhebber
voor Ierland was ontvangen, dat
ecniigo officieren hem hadden bericht,
dat zij. onder zekere omstamligheilen,
zich l>ezwaard zouden achten «le be
velen. die hij noodig zou achten hun
te geven, op te volgen.
De betrokken hoofdofficieren ont
vingen last zich to melden op het
ministerie van oorlóg en toen bleek bij
onderzoek, dat het inckient voort
sproot uit een misvatting omtrent een
vraag, die door den opperbevelhebber
aan de officieren was gesteld. Dezen
hebben nu bevel gekregen zich weder
to meiden bij hun regimenten.
Op ilezo mededeeling volgde een hef
tig debat.
Bonar Law, leider der oppositie,
verklaarde, dat de regeering den ernst
van het gebeurde onderschatte en dat
den officieren was medegedeeld, dat
zij ontslag moesten nemen; wanneer
zij niet togen Ulster verkozen to vech
ten. Hij zeide verder, dat Seely moeite
zou hebben om het Iluis en liet land to
overtuigen, dat sommige zijner ambt-
genooten, optredende namens de re
geering, niet de trooponbewegingen
hadden gelast als onderdeel van een
weloverwogen plan om Ulster te pro-
vocoeren of bang tc maken
Eerste minister Asquiüi herhaalde,
dat de genomen maatregelen van
zuiver beschermen tien aard v.are? en
hij verklaarde nogmaals, dat de re
geering. niet van plan was, verdere
troepenbewegingen le gelasten hij
ontkende, aal er andere instructies
nun tie officieren gezonden waren dan
zulke, die in verband stonden niet de
genoemde bewegingen en de algemee-
no instructies van December j.l.,
waarin er op werd gewezen, dat liet
do plicht der officieren was. eventueel
de burgerlijke autoriteiten to steunen
Deze instructies hadden geen betrek-
king op een burgeroorlóg, maar zou
den ook gelden in geval van een
slaking.
Het was een feit, dat enkele officie
ren do opmerkingen en vugon, door
den opperbevelhebber in Ierland tot
ben gericht, in io ruimen zin hadden
opgevat. Het hod het legerbestuur
echter genoegen gedaan, dat dit mis
verstand was voorgekomen. (Gelach
bij «le oppositie).
Tot de be«toelde officieren behoorde
ook ncneraal Gough, een der uitste
kends'© cavalerie-aanvoerdcrsbij
echter zoowel als de andere officieren
waren onvoorwaardelijk op hun post
teruggekeerd.
Balfour stekto de pogingen van As-
quitli en Seely, om liet gebeurde to
verkleinen, in een belachelijk dag
licht on verklaarde, dut de door den
eersten minister genoemde- instructies
bedoeld waren, voor Ulster. Gough
had zijn ontslag ingediend en het ge
kregen, omdat hij verklaard had niet
te willen strijden tegen l'lster en wus
weder in «lionst gesteld, ofschoon hij
bij die verklaring was gebleven. (Ge
lach bij do oppositie).
Allerlei
De VereeRiigd c Staten en
Bryan's vredesplan.
Minister Bryan is 54 jaar géworden
cn te zijner eerr- hebben «le demóera-
ten van Nebraska een fccstmaid ge
houden, waaraan d'. minister zelf we
gens ambtsbezigheden niet kon deel
nemen. Hij zond echtc-r oen ie. eg raio,
waarin hij zeide: President Wilson
hooft onze hoogste verwachtingen
overtroffen. Wij denken met vreugde
terug,aan bat afgeloopcn jaar cn zien
dc toekomst mei vertrouwen in. Het
ondorteeikensn van verdragen is wel
iict aangenaamste deel van mijn taak.
(teen vredesplan beeft ooit zooveel in
stemming gevonden als dat hetwelk
liet vo-rige jaar aan alle natiën is aan
geboden. Het is waarschijnlijk dat
binnen liet jaar sedert de president tot
het vredesplan machtiging gaf, «ie hal
ve wereld met ons verbonden zal zijn
heb.
Dat luidt tc onbestemd. Van
avond wacht Simon mij, het is dt
laatste termijn.
liet spijt mij, maar heden is het
mij onmogelijk, om u tc helpen. Bo
vendien rnoet ge er ook eens over na
denken, welken borgtoebt gc mij stel
len kunt, uw woord alleen is mij niet
voldoende. Kom vanavond, nadat gc
bij Simon zijt geweest, bij mij, wel
licht vinden wij er wat op, waardoor
ge geholpen kunt worden.
/.ij waren aan den hoek eener straat
blijven slaan en Chamberfort bood bij
«leze laatste woorden <tcn kassier de
hand tot afscheid,
—Belooft ge mij uw hulp? vroeg
Turner opgewonden, Als ik in het
bezit van deze belofte bon, dan zal ik
zeker den moed hebben, om nog een
maal met leege banden bij den onge
duldigen echuldeischer arm te komen.
Wat ik doen kan, zal ik ook
doen, week Chamberfort een bepaald
antwoord uit, kom vanavond bij mij,
dan willen wij die zaak eens nader
bespreken.
Met deze woorden nam hij afscheid,
on met haastige schrede» sloeg hij
den hoek om. geen aandacht slaande
op hot wanhopige gelaat, waarmede
Turner hem aankeek.
'Vanavond zal hij zoo gedwee
zijn. als ik maar wenscheu kan,
mompelde hij. Simon heeft zijn in
door troctateii, die eerst een onrtor
zoek voorschrijven, voordat tot oorlog
door dc contracteerende partijen kon
worden overgegaan
IJ i t M e x i c o.
Een telegram uit Bermejillo meldt,
dat een gevecht woedt. 22 mijlen be
noorden Torree iide hond stroepon
zouden daarin IOC dood en verloren
hebben, de opstandelingen 3 dooden
en zeven geworden.
De rebellen maakten zich meester
van een irrigatiekanaal, waarover zij
Jiegonncn een brug te slaan. De bond>-
tróepen trokken overhaast terug op
Chihuahua.
De rebellen hebben, volgens officiee
ie berichten, een voorpost der bonds-
troepen uiteengeslagen bij Bermejillo;
«le bonds troepen vluchtten met achter
lating van 90 dcoden. Aan de zijde
der opstandelingen sneuvelde een
man.
Duits chla n d cn Frank r ij k.
De bekende Fransche professor Cton
ics Rich et, bezitter van een Nobelprij;,
zal do volgends week in Berlijn ko
men, en «laar in do Vredesvereoiuging
een openbare voordracht houden ovor:
„de mogelijkheid ©ener vriend schap
pelijke toenadering tusschen Frank
rijk en Duitscbland.
Binnenland
HOFBERICHT.
Het Huis ten Bosch wordt thans in
gericht om met 1 April gereed te zijr.
voor het verblijf van het Hof, dat er
alsdan vermoedelijk tot het laatst van
Mei intrek zal nemen.
DE BIJZETTING VAN
PRINS WIULEM V.
We lezen in dc- N. R. Ct.
Men herinnert zich wellicht, dat in
September 1-1. dr. K. T. W. Stroot-
man, na een bezoek aan den vorste-
lijkon grafkelder tc Brunswijk, in een
artikel in dc „N. Rolt. Ct." getiteld
„Een eereschuld'' uiting heeft gege
ven aan het denkbeeld om liet stoffe
lijk overschot van onzen laatste»
Prins-Stadhouder, die daar sedert
April 1806 ib den vreemde rust te
midden van de dooden uit het Welfen-
huis, naar bet vaderland te doen
overbrengen. De schrijver van ge-
ncemd aitikel ontving zeer vele be
tuigingen van instemming uit ver-
schillende maatschappelijke kringen,
waarbij dc wensch werd uitgesproken
dat het denkbeeld weldra mocht ver
wezenlijkt worden en Prins Willem V
zijn laatste rustplaats mocht hebben
bij die van zijn ouders, gemabn en
kinderen.
Een en ander heeft er toe geleid,
dat cenige personen, oa. de. minister
van staat jhr. mr. A. F. de Savornln
I.ohman, «lo oud-minister van oorlog
Sabron, prof. P. J. Blok, niej. Johan
na Nabcr, mr. F. A. C. graaf van Lyn
don van Sandenburg, jhr. P. J. Vege-
lin van Claerbergen, de gep. 11. gene
raals do Bas en van Nooten (welke
laatste '"n een uitvoerig artikel over
Willem V in de Tijdspiegel dezelfde
denkbeelden heeft ontwikkeld), bene
vens majoor C E. Baud (als comman
dant van hel in 1793 door Prins Wil
lem V opgericht korps rijdende artil
lerie) z'cii met dr. Strootman heoben
v.reenigd en er een adres tot H. M.
do Koningin is gericht. In dit adres
wouii o.a. dc aandacht van II. M ge
vestigd op het onmiskenbare feit, dat
er in deze jaren van herdenking een
s!rooming in den lande is oi istaan
om het stoffelijk overschot vau den
kaatsten Stadhouder, den vader van
den eersten Koning der Nederlanden,
naar het vaderland te doen komen.
Zoodoende zou eindelijk hel woord
in vervulling komen, dat Prins Wil
Icm V bij zijn onvrijwillig heengaan
in Januari 1795 tot den Scheveuing-
echen vtsscher toen deze zijn aandoe
ning niet kon bedwingen, gesproken
heeft - „Schrei niet, mijn vriend, ik
kom terug."'
DERDE VREDESCONFE
RENTIE.
De Nieuwe Ct. verneemt, dat tus-
schen de Nederlandsche en de Russi
sctie regeering volkomen overeen
stemming zou beslaan aangaande de
iuslc wijze van voorbereiding van de
d<rilc Conferentie, terwijl de waar
schijnlijkheid groot is. dat Belgié
ziel liiPrbij zal aansluiten.
Het zou in de bedoeling liggen, een
beperkt internationaal comité vau
oorbereiding voor dc vaststelling
var. een ontwerpprogramma tc bcnoo
men, teneinde de bijeenkomst van <ls
itorde Conferentie zooveel mogelijk te
bespoedigen.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij koninkl. besluit is bevorderd tot
officier van Ornnje-Nassau, de eervol
ontslagen O.-I. ambtenaar M. G. Die-
penheini, gewezen alg. onlv. le kl.
var. 's lands kas te Bandoeng.
Is aan den gep. kol. jhr. J. T. van
Spengler, comm. Xde infanteriebrig.
tn aan den res. ritmeester jhr. J. L.
slructics, hij moet hem mecdoogen-
loos «h n duim op de keel zetten Mot
geduld en volharding kan men alles
gedaan krijgen, incn moet alleen goed
weten tc prulheerèn van de zwakhe
den der incnschen. Eu wanneer de
ze zaak goed afgeloopcn is, dan weg
van hier! zei hij binnensmonds, toen
hij liet luns binnentrad, waarin hij
woonde Hier is liet geluk mij niet
gunstig, het zou ceil grooie dwaas
heid zijn, hier mijn woonplaats op
tc willen slaan.
Juist terwijl hij op hc! punt. etomj
de trap op tc gaan, stond hij eens
klaps tegenover een inageren man,
die van boven naar beneden kwam cn
een oude jas op den arm droeg.
Ha, vind ik u eindelijk, zei
Christiaan Kasebier verheugd.. Gu
maar gerust naar boven, ik volg u.
Chamberfort nam den kleermaker
met een wantrouwenden blik van het
hoofd tot de voeten op.
Wi© zijt go? vroeg hij. Wat
wenscht gc van inij?
Dat zult ge boven wel vernemen,
antwoordde Kasebier kalm.
Het schijnt mij toe, dat kleer
maker zijt, ik heb op dit uogenblik
geen werk voor u
Een kleermaker kan te gelijk ook
nachtwaker wezen, antwoordde Ka
sebier, den verachtelijken blik van
Chamberfort met onmiskenbaren
overmoed beantwoordende. Wellicht.
Mock, 1ste rog. liuzvergunning ver
houd tot het aannemen en dragen
van de onderscheidingsteekenen van
dc Johannitcrordo,
UIT HET OVERSTROOMDE LAND.
Een „Ilbld "-berichtgever schrijft
nog
Do riviertelcgrammen over' „was'
en „val" gaan nog steeds op en neer
als beursberichten. Hoog, laag
vul boven, was beneden precies an
dersom als een gowoon inenschenver-
stand zou voorspel!: n. Wanneer toch
bij Se«lan de Maas vallende is, dan
moet bij Maastricht, Grave en bij an
dere Nederlandsche Maasplaatsje? liet
lager water worden. Wanneer Keulen
was seint, dient, zoo zou men meenen,
Inj Louuii ©en eindo te komen aan d©
water-ellende. Niet» daarvanJuis'l
ziet men soms het omgekeerde Ja
ieder geval blijft het hoog water over
al lang staan, doorweekt dijken en
dammen nóg moer, perst ten slotte al
les weg, aarde, zand, kistingen enz.
En al heeft d© liuil-st© dagen de zon
voorjaarsachtig na den eersten lente
dag geschenen in de grachten en stra
ten uer droog en hoog liggende s:o
den, en vond men het „mooiweder,
zoo is aan de rivieren nog maar altij i
do water-ellende even erg gebleven,
ju, erger geworden. Zoo is, naar men
bericht, het aan de militairen in: h:j-
n ie gen niet mogen gelukken om de
bekisting in de kade van de Beersche
Maas, tegenover Ovcr-Asselt, te dich
ten. Op vele plaatsen is d:e bekisting
doorgebroken. Steeds meer water en
steeds veel te voel. stroomt binnen cn
vergroot de toch reeds enorme schade.
To Grave, in hot kleine, schilder
achtige stadje, zal men daar nu ook
wel weer veel lust van krijgen. Vooral
van het kwelwater Jijden die plaatsen
erg. En na weken, als men in droog-
Nederland niet moer denkt ovor hoog
water, dun komt juljst in de huizen,
buisjes, .schuren en veestallen nan de
overstroomd© gedeelten dat doodo
kwelwater zeer levendig opzetten en
blijft langen tijd een huisplaag van
belang. Nóg meer loed en schade voor
duizenden landgenooten. Nóg meer
strijd.
Te Uden is de toestand ook zéér be
denkelijk. De bmekgronden staan ge
heel onder water Do Leygraaf ont
vangt zooveel water, dat het op plaat
sen buiten de oevers is getreden. TL©
zoogenaamd© „Oude Diik" staat óp
verschillende plaatsen blank. Vooral
het gehucht Bedaf heeft veel last van
het water. Op sommige plaatsen is h«.-t
reeds de stallen binnengedrongen. D©
weg van Haren naar Bercbem staat
sinds 14 dagen onder Wat de boer aan
liet oen wint, geeft hij door dat scha
delijke water op een andere manier
weer toe.
De grintweg van Mill naar Grave is
overstroomd. Dit gebeurd© wel eens
bij uitzondering, moor nog nooit zoo
hoog als thans, Vele kelders ten Noor
den van de kom staan onder water.
In Groot-Linden zucht mén Alweer
die Maas. Dreigend slaat zo aan do
grenzen en kan elk oogcnblik een in
val doen. Als de wachters niet op hun
qui vive zijn. volgt er stellig een over
rompeling en
Onweerstaanbaar in haar vaart.
Komt ze gelijk ©cn hollend paard,
de dammen verbrekend, di© den toe
gang tot haar aloud gebied trachten
te versperren. En dan Dan zal ©r ge
klaag en gejammer zijn. Van de boor-
don der Maas tot iu het hartjo van
Noord-Brabant Waar land was, daar
zal water zijn. Waar do hoop van den
landman stond te groenen, daar zal
de stroom den akker omwoelen of
gladscheren. en met kommer in liet
hart zal d© boer staren naar de plaats,
waar hij gezaaid heeft.
Het is te hopen dat het zoo.ver niet
komt. Zooeven ben ik naar den Over
laat geweest. Men staat verbaasd over
den arbeid, die daar verricht is en
nog wordt verricht. Over een lengte
van meer dan vierduizend meters
liseft men daar oen dam opgeworpen
van planken en zoden In den nacht
van Vrijdag op Zaterdag schenen kou
de regenvlagen met «te Slaas samen t©
spannen om het work onmogelijk to
maken. Nergens «te minste beschut
ting. Regen en wind uit de eerst©
hand. Toch ging de strijd door, een
strijd om 't bestaan voor velen.
Tot hiertoe bleef het gevaar ?e-
keerd Hoe zal het morgen zijn? Wel
roepen de torenklokken uit de omlig-
«.'oude dorpen herhaaldelijk om hulp.
Eu Linden, Beers Gassel, Cuyk,
Escharen en zoifs Hans geven gehoor
aan di© stem. Toch komen er nog
sleeds handen to kort, want de be
dreigd© punten zijn vole en het werk
moeilijk. Wie dat werk niet inet eigen
oogen gezien hoeft, kan zich geen
denkbeeld vormen van den arbeid,
die daar gevorderd wordt.
Hoeden af voor d© leiders van dien
arbeid, die met taaie volharding trots
weer en wind, den strijd tegen den
machtigen stroom volhouden tot l et
dal ge u mijner na deze verklaring
herinnert.
liet gelaat van Chamnciiori was
inderdaad een weinig blocker gewor
den, hij vond het nu toch raadzaam,
om het gesprek op dc trap af ie bre
ken en zijn weg voort tc zetter:
Christiaan Kasebier volgde hem in
het elegante woonvertrek. Welnu?
Wat verlangt ge? vroeg Chamberfort
barsch. Maak liet zoo kort mogelijk,
wanneer gc mij oen verzoek te «leen
Een verzoek, antwoordde de
kleermaker bedaard, terwijl zijn uiik
nieuwsgierig door de kamer dwaal
de. Herinnert ge u den nachtwaker,
dien ge bclocdigd en later mei een
vuistslag neergeveld liebt? Ik heb u
terstond terughcrkeiul en het is mij
ook gelukt, uw woning uit te vor-
fichen, en nu ben ik hier gekomen,
om schadevergoeding le cischen.
William Chamberfort had den lan
gen knevel eeiiiga móten door de vin
gers laten glijden en daarbij heime
lijk het hoekige gelaat van den kleer
maker gadegeslagen hem was deze
herkenning hoogst onaangenaam,
want het kou hem wel eens met «le
justitie in een voor hem minder aan
gename aanraking brongen.
(Wordt vervolgd.)
