Haarlem's Dassub
mephisto
TWEEDE BLAD
Maandag 30 Maart 1914
Buitenlandsch Overzicht
Do Baikanvulkaan.
D© toestand in Noord-
E p i i' u s.
Alle pogingen der Grieksche regee
ring, zoo wordt uit Athene gemeld, om
de uitbreiding van den opstand in
Noord-Kpirus te beletten, zijn zondei
resultaat gebleven. De voorloopige re
geering heeft een volslagen bestuur
ingerichtzij beschikt over militair
opgeleide troepen, meer dan 7000 man,
henevens een aantal Grieksche en
Kretenser vrijwilligers, onder Kreten
zer officieren en den afgevaardigde
Romas. Vele Grieksche officieren vroe
gen ontslag uit den dienst en
gingen tot de opstandelingen over.
Zij vormen bataljons in Argyro-
castro, Delvino, Chjmara, Liarkovic
en Premeti. Geweien zijn in groote
hoeveelheid aanwezig, meestal ge
schenken van rijke Epiroten, evenals
machine-geweren cn ammunitie.
In Premeti is een gehee'.e Grieksche
bi ('erij tot de opstandelingen overge
gaan.
Te Argyrocastro en Delvino zijn
hospitalen ingericht. Chirurgische ar
tikelen en geneesmiddelen werden te
Santa Quaranta (.aai land gebracht,
met toestemming der blokkeerende
Grieksche vloot.
Bij de tot nog toe geleverde gevech
ten waren de Epiroten steeds aan de
winnende hand. tegen de gendarme
rie en tegen ongeregelde Albaneescho
benden. Hoe langer de opstand duurt,
des te sterker weiden do opstandelin
gen., die nu vast rekenen op de over
geving van Gorytza, en op hun eischen
om do autonomio van Noord-Epirus
bliiven slaan.
Wij deelden reeds medo, dat de pre
sident der autonome Epirotische re-
goering, Zographos, aan majoor
Thomson, den vertegenwoordiger der
'Albanisohe regeering, voorstelde om
de beide districten van Noord-Epirus,
onder Albaneesch bewind, autonomie
te verleenen, op de wijze zooals Kroa
tië heeft in Hongarije, onder bestuur
van Nederlandsehe of Zwitsersche
gouverneurs.
De berichten uit Atliene zeggen, dat
slechts een spoedig en bevredigend
antwoord der mogendheden op dien
eisch der Epiroten tot herstel van rust
en orde kan leiden. Zoolang niets dan
de gewone inlijving bij Albanië wordt
toegestaan, zuiien u© Epiroten blijven
strijdenslechts do erkenning der au
tonomie kan tot vrede leiden.
Uit Durazzo wordt aan de „Alban.
Korresp." gemold, dat de regering
van Albanië ben nota zond aan do
mogend heden, waarin gezegd wordt,
dat Griekenland wel zijn troepen te
rugtrek uit Epirus, maar gewapende
benden naar dat gebied zond. De re-
geering van Albanië, verzoekt de tus-
schenkjmst der mogendheden bij de
regeering te Athene zij zal anders
genoodzaakt zijn zelf maatregelen te
nemen.
Uit Durazzo wordt aan do „Reidis
post' gcsein.l, dat de vorst van Alba
nia binnenkort tot koning zal worden
goproei meerd.
Ulster.
Do parlementaire medewerker van
do 'limes" weet op good gezag mode
to boeten, dat do meerderheid van do
infanterie-officieron in leriand alleen
toestemden om naar Ulster to gaan,
omdat hun was meüegoaeelJ, dat dit
in ovcioênsiunming was met den
vvcusch des konlngs. Voordat zij deze
meaedeehng ontvingen, zouden zij
voornemens geweest zijn, ontslag to
nemen.
jju „fimos" maakt in aansluiting
Iviermedö melding van den brief
oen officier, die dit bevestigt. De offi
cier schrijft dat tal van ollicioren in
Dublin ontslag walden nemen, maar
dat zij worden toe-gespro kon in een
bijeenkomst, door ec-n officier van
boogen rang, die zelf verklaarde,
„heftig tegen de heele zaak le zijn",
maar die ronduit verklaarde, dat de
koning vvenschto dat mei] zou ga n.
De hooge officier voegde hierbij „hij
geloofde dat vvo voor de mogelijkheid
van een ernstige catastrophe stonden,
dat het bestaan van de monarchie
was bedreigd en dat niets stond tus-
schen het land en don ondergang dan
het leger."
Sir John Simon, Attorney-General1
en alB zoodanig lid van het Engelsche
kabinet, heeft in een rede, die hij
Vrijdagavond te Blackburn hield, de
bewering der unionisten, dat de re
geering van plan zou zijn geweest een
onverhoedschen aanval te doen op
Ulster, met nadruk naar het rijk dor
fabelen verwezen.
„Ik kan op mijn eerewoord vorkla
ren", zoo zeide hij, „dat ik van begin
tot einde alle besprekingen van het
ministerie over de militaire quaestie
heb bijgewoond en dat er nooit ook
maar de geringste sprake is geweest
van het provoceeren van een slachting
ouder do proteslantsche inwoners van
Ulster, zooals do unionisten afleidim
uit de zeer begrijpelijke voorzorgs
maatregelen, die wij meenden te moe
ten nemen. Een dergelijke voorstelling
van hetgeen wij hebben gedaan is
niets anders dan een afschuwelijke
beleed iging."
Wel gaf Simon toe, dat onder be
paalde omstandigheden geweld zou
zijn gebruikt, namelijk als het noodig
zou zijn, rijkseigendom te bescher
men en het burgerlijk gezag te steu
nen. zoo dit zelf daartoo niet bij mach
te mocht zijn.
Sir Edward Carson droef, In een in
terview te Liverpool, don spot met het
denkbeeld, dat er een complot bestond
om hem te arresteeren.
Dit He FrajscSo politiek.
De zaak-Rochette.
De commissie in zake Rochette
kwam Zaterdag bijeen, ter bespreking
van de oonclusies van het onderzeek.
Er kwamen tal van incidenten ms-
schen afgevaardigden voor. Mr. Dela-
hayo verlangde nog de oproeping van
den schrijver van een artikel in het
blad „Pyrénées Orientales", waarin
verschillende politieke personen be
schuldigd worden. In verband hier
mede protesteerde de voorzitter Jau-
rës met nadruk tegen het denkbeeld
van een verdaging van do vaststelling
der conclusie ij, want de dagen der Ka
mer zijn geteld, spoed dringt.
Een voorstel tot verdaging werd
verworpen.
Toen Jaurès opkwam tegen de moei
lijkheden, die hem in zijn taak in den
weg werden gelegd, in verband met
het proces-verbaal, werd hij van ver
schillende zijden aangevallen.
U© heer Delahaye bleef profesteeren
en verliet de vergadering, verklarend
dat hij onder deze omstandigheden
liever ontslag nam.
De Parijsche bladen veronderstel
len, dat de enquête-commissie als
haar eind-oordeel zal uitspreken, dat
het vast staat dat er druk is geoefend
door politieke personen op de Justitie
en dat dit betreurenswaardig is. Meer
zal de oommissie niet doen zij zal
dus laken zonder te vonnissen.
Allerlei
Uit Zuid-A fri ka.
Do minister van spoorwegen, Bur
ton. heeft in den Volksraad medege
deeld, dat hij in overeenstemming
met de van vorschillonde zijden in
den Volksraad gebleken verlangens,
af zal zien van de bestraffing der
spoorwegplannen'; die aan de staking
in Januari deelnamen. Alleen de lei
ders zuilen worden gestraftde minis
ter wil deze niet weder in dienst ne
men.
Bij de verkiezingen voor den Pro
vincialen Raad van de Kaapkolonie
behaalden do candid alen der werklie
den- en de onafhankelijke partijen
een belangrijk succes, wat van groote
beteekenis wordt geacht, na het suc
ces van de werkliedenpartij in Trans
vaal, zoo wordt uit Kaapstad ge
seind.
Binnenland
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij Koninklijk besluit zijn benoemd
met ingang van 3 April, tot burge
meester der gemeente Klimmen, jhr
II. F,. M. van Nispen tot Pannerden
mot. ingang van 6 April tot burgemees
ter der gemeente Areen on Velden, G.
J. Derckx, secretaris dier gemeente.
100-JARIG BESTAAN VAN DE NE
DERLANDSCUE BAN IC
Ter gelegenheid van h<* 100-jarig
beslaan van da Nederlaaidsche Rank
zal tan huizo van den president, nar.
G. Vissering, op Vrijdug 3 April een
diner plaats vinden, waaraan do 'di
rectie, de commissarissen, de agenten
en nog eemge andere genood igden
zullen aanzitten.
Zaterdag 4 April houdt de directie
receptie. Dieu dag is ook de feestvoor-
steliing in den Stadsscliouwburg.
DE WINKELSLUITING TE AM- f
STERDAM.
Naar wij onlangs hebben medege
deeld, stelt de afdeellng Amsterdam
van den Alg. Ned. Bond van Handels-
en Kantoorbedienden een enquête in
onder de hier gevestigde winkeliers,
ten aanzien van hun meening aan
gaan die de vervroegde winkelsluiting
en zullks maar aanleiding van het
voorstel-Ter Haar tot intrekking der
verordening op de vervroegde winkel
sluiting.
Hoewel dezo enquête zoo schrijft
het N. v. d. D. nog niet geheel ten
einde is, kan toch reeds worden mede
gedeeld, dat het aantal winkeliers die
zich ten gunste der vervroegde win
kelsluiting en dus lot het behoud van
de betreffende verordening hebben
verklaard, het aantal winkeliers over
treft, dan zich hij de vorige enquête,
welke gehouden werd in 1911, afSvo-1
reus de verordening tot stand kwam,
vóór de vervroegde winkelsluiting j
verklaarde.
Dit aantal bedroeg In 1911: C163. j
Thans is, zooals boven gezegd, dit
aan/tol bij deze enquête reeds over
troffen.
BENZINE VAT UITEENGE-
SPRONGEN.
Zaterdagmiddag is in de aoety-leen-
fabriek aan den Schieweg te Oveflïchiê
een leeg benzdnevat uit eikaar ge
sprongen. Een 36-jam'g werkman, O.,
die het vat repareerde, werd het rech
terbeen afgeslagen. Per auto werd hij
naar het ziekenhuis vervoerd. In de
fabriek sprongen door de ontpdicrffing
vele ruiten, zoo meldt de TeL
ONGELUKKEN.
De Tel. maldt:
Zaterdagvoormiddag is op <k<n Ouden
SchevenangScheoi weg een auto. door
dien het stuur weigerde te wei-ken, te
gen een boom gereden, tengevolge
waarvan den chauffeur 'heil rechter
oog doorboord werd. iNa ter plaatse
van lief ongeluk te zijn verbonden door
een geneesheer van den eersten hulp
dienst, werd de verwonde naar het
ooglijdersgesticlW op de Laan van
Meerdervoort gebracht. Tengevolge
van de botsing was de trambaan Ier
plaatse door de auto versperd. Van
een juislt aankomende traan van lijn
8 ontspaarde dientengevolge de bij
wagen.
Terwijl do moeder afwezig was
om oen boodschap te doe», is hei I 1/2-
jarig dochtertje van den arbeider H.
Wolthuis, te Farmsum, Vrijdagmid
dag in aanraking gekomen meit een
ketel kakend waiter, met het gevolg,
dat de arme kleine aoodanige brand
wonden bekwam, dat ze Zaterdagmor
gen is overleden.
WERKLOOSHEIDSFONDS TE
AMSTERDAM.
B. en W. zijn voornemens voor te
stellen de subsidie voor 't werkloos
heidsfonds voor 1914 met 40.000 te
verhoogen in verband met de uitkee-
ring voor de diamantbewerker®.
HET NOORDZEEKANAAL.
Het stoomschip „Roepat' van de
Stoomv.-Mij. Nederland is Vrijdag
avond met een diepgang van 92 deci
meter door het Noordzeekanaal geva
ren en heeft daarmede een recordcij
fer behaald. Tot heden was do groot:
ele diepgang 89 decimeter.
MELK.
De Nederlandsen© melkhygiënische
vcreeniging benoemde een commissie
om te onderzoeken of verandering
van voedsel ook invloed heelt op de
samenstelling van do melk.
In de commissie heeft onze stadge
noot -de heer L. W. Havelaar zitting.
GERUCHT TEGENGESPROKEN,
't Hbld. kan thans met zekerheid 't
gerucht tegenspreken, dat eenige chefs
van belangrijke bankinstellingen te
Amsterdam door H. M. de Koningin,
tijdens haar verblijf in de hoofdstad
uilgenoodigd waren, in -verhand met
eon voornemen om „oen geschenk der
natie" voor te beroiden, n.l. 6en
nieuw slagschip voor Nederland.
De hoeren waren u.tgenoodigd in
verband met het bezoek uat later door
II. M. gebracht is aan de nieuwe ef-
fecteubeurs te Amsterdam.
ALG. NEDERLANDSCH VERBOND.
(Vervolg).
Aan de orde kwam vervolgens het
voorstel van het groepsbestuur: „Aan
allo orcheslvereeiiigungcn, muziekge
zelschappen cu afdeelingen van toon
kunst in Nederland worde een rond
schrijven gezonden namens de groep
om er op aan te di ngen, dat aan No-
derlandsche beiaardspel in eero wor-
op <ïe programma's 3e plaats worde'
ingeruimd, die haar toekomt". Het
voorstel toegelicht door den heer Wou
ter Hutschenruyter werd aangenomen.
Het -voorstel, dat do algeineene ver
gadering den wen9ch uitspreke dat
hot uit zwang geraakte, bij uitstek Ne
derlandsehe bejaards]-el in eer© wor
de hersteld on dat het bestuur zal wor
den opgedragen in dien geest werk
zaam te zijn, werd, na toelichting dooi
den lieer Loosjes, dio er op wee® dat
het zoo bij uitstek nationale klokken
spel in den laatsten tijd te weinig ge
waardeerd wordt en die pp steun van
hot A. N. V. aandrong, aangenomen.
Aangenomen weid 't volgend o voor
stel:
„De algemeen© vergadering draagt
bet bestuur op, zich tot onze Regee
ring te wenden met het verzoek zich
zoo .spoedig mogelijk te verstaan met
de Belgische Regeering, ter varkrïj-j
ging in het onderling verkeer tor
lan'dscli-Indisobcn dienst wordt toege
laten, voordat hij de Nederlandsehe
taai kan spreken.
De heer I-ober, Zwolle, constateerde,
dot de belangen van het land moeten
gaan boven kleine stadsbelangen. Voor
do behartiging van dero laatste heb
ben we tlians nog niet liet noodige
inensch enmatei iaai.
Dr. Sanders vroeg: als het hoofdbe
stuur zich deze zaak niet kan aantrek
ken, hoe komen wij .dan te staan, als
de Nederlandsehe stambelangen in
het buitenland ra het gedrang komen?
Spreker wees er ook nog op, dat ten
opzichte van die nuiteoilandsche offi
cieren van gezondheid de wet eenvou
dig met voeten wordt getreden. Die
buitenlanders worden toegelaten met
de examens in eigen land afgelegd.
De heer Werner wenecht© het hoofd
bestuur niet slechts te verzoeken, doch
het de opdracht te geven, namens het
V. tegen de bestaande misstan-
schon Nederland en Belgié van die den te protesteeren.
post tarieven, welke de beide landen. De heer Boft- om verdedigde hetl
voor hun binnerJandsch verkeer ge-hoofdbestuur; door zijn eigenaardige'
meen hebben". i samenstelling kan dit onmogelijk van
De afgevaardigde van Haarlem heeft, alles op de hoogte zijn, en een afkcu-
dit voorstel In de vergadering verde
digd.
Daarna kwari aan de orde een voor
stel: ..Do algen-enne vergaderin?
draagt het bestuur op, zich aan het
hoofd te stellen van een beweging,
ten doel hebbende, bij de Regeering
aan te dringen op de spoeditre invoe
ring van een verlaagd mailbriefnort
in het onderling verkeer tusrohen Ne
der1 and en zijn Kolomen.
Het. vooratol werd met algomeene
stemmen, on die van Amsterdam na,
aangenomen
Haarlem had de volgende motie in
gediend-
creep Nederiand van b<-t A. N. V..
kennis genomen hebbende van de me-
d'deelingen, gedaan in de afleverin
gen van „Neerland'ia" van Juni en
December 1913 cn van Maart 1914, in
zake het in grooten getale in dienst
nemen van buitenlanders in den No-
derlandsch-Indischen Staatsdienst (die
ring van zijn houding blijkende uit
het woord „betreuren" in de motie, is'
zeker niet op zijn plaats.
Naar aanleiding van een voorstel
van prof. Knappert tot wijziging der
motie, stelde dr. Sanders in 't licht,
dat de bedoeling is uit te maken, of
het hoofdbestuur in dezen al of niet
competent Is.
De heer Buitenrust Hettema stelde
ren gewijzigde motie voor. waarin liet
woord „ten zeerste" vóór „betreuren
o.a." was weggelaten.
De heer Bosboom was van oordeel
dat ook bij aanneming in dezen vorm
het hoofdbestuur daarin aanleiding
zon vinden als één man af te treden.
Ten slotte werd oen voorstel van den
heer Gerdes Oosterbeek te s-Graven -
bage om over te gaan tot de orde van
den dag met 20 stemmen tegen en 3
blanco aangenomen.
Een motie Haarlem, luidende- r
groep Nederland van het A. N. V.,
zich niet eens behoeven te laten na- j kennis genomen hebbende van het op-
turaüseeren) en de hoogst betreuren?- t.reden van den Utréchtschen student1
waardige gevolgen daarvan reeds Gr© in een spoorwegcoupé in Neder-
morkbaar in den tak van den mihtair-)and weigerde de voorschriften betref-
geneeskund'iigen dienst in Nod. -Tri-dié, I fendê het. rooke-n na Le komen, omdat
verder kennis genomen hebbend o deze alleen in een vreemde taal wn-
van het standpunt dat door het hoofd-1 r,.n kenbaar gemaakt; kennis geno-
bestuur van het A. N. V. tegenover de men hebbende van 't feit dat bedoeld©
.-student deswege geverbaliseerd werd
spreekt haar voldoening en lof over
voornoemd optreden uit en hoopt dat
het aanleiding mag geven tot eereher
stel onzer taal in onze sjxxmvegre
glementen", kwam niet in behande
ling, daar ze te laat werd ingediend.
In liet hoofdbestuur wérden herko
zen mej. E. Boeide te Botterdam en
J. D. baron van Wassenaar van Ro-
eande te Den Haag.
In hri groepsbestuur weiden her
kozen mej. dr. C. C. v. d. Graft te
Utrecht, dr. H. J Itiewiet de Jonge te
Dordrecht, tor. M. H. P. M. van Dam
te Breda en C. van Son te Aijscn.
Gekozen Th van Weideren, baron
Rengers, J. P. C. Hartevelt te Arnhem
en A. L van Bloirmestein te Leiden.
Bij de rondvraag vroeg de heer Ger
des. Oosterbeek, of door het beriuur
van het A. N. V. iets kan worden go-
daan om te voorkomen dat het huis
van Huygcns. ..Hofwijk", in sloopers
handen zal komen.
De voorzitter zei overweging toe.
Het laatste punt der agenda: Do
uitgaven der Linscbotenvereeuirlng J
zijn een bii uitstak nationaal werk
in te leiden door orof. dr. L. Knappert
werd op vooraf e'. van dezen van do'
agenda nftrevoerd wegens het verge
vorderde uur.
voor Nederland vernederende slap
heid van de autoriteiten is aangeno
men, zooals omschreven in de na
schriften der genoemde artikelen;
verklaart het door h^t hoofdbestuur
van het A. N. V. ingenomen stand
punt ten zeerste te lx'lrwiron, omdat
dit h.i niet vereenighaar is met de
hooge taak. om op te komen voor be
dreigde stnmheloïwrcn, die op het
hoor<Jbestuur rust;
reden waarom genoemde groep van
oordeel is, dat een krachtig proleet te
gen de heorscber.de, in genoemde ar
tikelen openbaar gemaakte wantoe-
sf nnd-m tor bevoegd or plaatse door
b©t hoofdbestuur namens het A. N. V.
aJ-mo? noodzakelijk is en verwacht,
d«t bert hoofdbestuur nam dflze on der-
gelijke zaken zijn volle aandacht zo'
blijven wiiden: zeel dnnk aan een of
ficier van gezondheid" voor zijn op
treden en volharden ha deze groot-
Nederlandsehe quaestie.
De motio werd toegelicht door den
afgevaardigde dïor ardceling, jhr. dr.
C G. S. Sandberg. die naar aanlei
ding van een in het orgaan der ven
eoniging van Maart omtrent dit punt
voorkomende uitspraak van het
groepsbestuur, opkwam tegen het door
dit bestuur ingenomen standpunt, ais-
of dit z'ch met deze quaestie niet zou
bobben to bemoeien, daar ze valt bui
ten bet kader der bemoeiingen van het
A. N. V.
Van de zijde van het hoofdbestuur:
werd door den heer Bosboom er op
gewezen dat de late indiening der mo
tie onderlinge bespreking ervan door
de hoofdbestuurders onmogelijk heeft
gemaakt. Spreke: heioogde, dat de in
het orgaan voorkomende stukken be
trekkelijk dit punt overdreven voor
stellen. De Indische pers spreekt over
deze zaak nooit, terwijl bij d e Hol-
landsche officieren van gezondheid in
Iridiö de peldquaestie de hoofdrol
speelt meer dan de belangstelling in
de bedretid© stemhelangen. Die be
langen worden niet geschaad als in
dc>n dienst een andere taal wordt ge-
DF, ZAAK-HART EN DE BOND VAN
NEDERLANDQDUF ONDERWIJ
ZERS.
Assen, G. Th Beishnizen
kamp. J H F van Zadelhoff. E. J. i
van Dot en J Ek h©bb©»> hup fnnct'As
als hoofdbestuurder? van den Bond
van Nederl Onderwüzers neergelegd,
doch zich bereid verklaard een candi-
datuur te aanvaarden.
In het schrijven, waarin zij die out- I
6lagaanvraag raecdeelen, zeggen deze I
heeren o.a het volgende
De quaestie, die in onzen Bond aan j
de orde was gestald, kan als volgt ge
definieerd worden,.Is het toelaat-
»pK*,n Lipt h« tiu op «en tv« Ten ee". I
lit A. N. V. MD protest uit tc «pieken? «eliuEtu verruilt, die tegen de bclate
lil dei, buetuailden toestand ra] tooi'., jeu tan r.en Bond ingaan,
met laalyuaestie moeten getransigoei d D«1 onzer bondsleden was de mee-
worden, vele bullcnliiDdeis. voor t] i «mg toegedaan, dat politieke elacben
do Denen en Durtschers, spreken het een z°odanig uitzonderingsgeval kon-
Nederlandscli -vrij spoedig. Op de aan- den doen ontstaan,
gegeven gronden meent spreker, dat AVij daarentegen zijn van den be-
ginne af van een tegenovergesteld ge
voelen geweest. Wel geven wij toe,
dat de politieke eischen boven die der
vakvereeniging kunnen gaan, maar
dit kon in onze oogen allerminst bc-
teekenen, dat de eischen dezer laatste
eenvoudig voorbij gezien mochten
/oor aanneming der motie geen
aanleiding is, te minder nu de regee-
ring met haar verbetering der salaris
sen van de offic:er-m van gezondheid
reeds op den goeden weg is.
Dr. J. B. Schepers beval aanneming
der motio aan.
Dolleer Post uit Utrecht wraakte in worden,
den heer Bosboom diens onderschat- i Een contiict tuoschen beide groe
ting van de taal voor het belang van pen van eischen kan zich voordoen,
het volk; spreker v. cnschte een krach- indien écu cn dezelfde persoon een
tig en druk op de Regeering om te zor-1 functie bekleedt in de vak- zoowei als
gen, dat geen bukeiilander in Neder- In de politieke organisatie.
Naar oirze overtuiging behoort een
functionaris, die voor een dergelijk
conflict staat, een keuze te doen cn
de functie, die hij niet meent te kun
nen dienen, ter beschikking te stel
len.
Ziehier de quaestie zakelijk ge
steld.
Wij verklaren nog eens met den
meesten nadruk, dat de zaak voor ons
in geen verband stond met eenigerlei
richting in den Bond.
In het eerst bleek men vrij alge
meen ons gevoelen in dezen te oee-
len, en de algemeene vergadering
sloot zich met groote meerderheid bij
ons inzicht aan.
Daarna kwam het referendum en
verwierp de motie-Amsterdam, even
eens met groote meerderheid.
Hierbij hebben echter verschillende
invloeden meegewerkt.
Vooreerst trachtten enkele bonds
leden de meening ingang te doen vin
den, dat in de motie-Amsterdam een
politieke tendenz lag. Mocht dit al
eenigeu invloed gehad hebben, wij
gelooven niet, dat een eenigszins be
langrijk aantal bondsleden daardoor
hun stem hebben laten bepalen.
Daarna eenter heeft de minderheid
van het hoofdbestuur liet oorbaar
geacht in de groote pers uiee te uee-
Icii, dat zij zou uittreden, indien net
referendum de moti©-Ams'©rriain aan
vaardde.
Van nu af werd ue s>us.„iunig niet
langer beheerecht door het beginsel,
waarom zij begonnen was, maar door
de vrees voor scheuring in den Bond.
Wanneer het referendum zuiver
over het beginsel had beslist, dan was
ons do weg duidelijk gewezen.
Dan toch zou men daaraan de be
teekenis moeten toekennen, dat de
Bond uitdrukkelijk aan zijn functio
narissen toestond in eenigerlei ande
re. functie tegen de belangen en be
ginselen van den Bond in te hande
len.
Wij zouden daarin dan voor ons de
duidelijke aanwijzing moeten zien,
dat wij hadden heen te gaan en onze
plaatsen af te staan aan voorstan
ders etT.cr dergelijke vrijheid.
Zoo echter is de zaak met. Verschil
lende afdeelingen hebben onomwon
den verklaard, dat zij ons beg'nsel
deelden, maar tegen de motie stem
den ter wille van de eenhe.d.
Hoewel dit feit vast staat kan nie
mand zeggen, hoe de uitspraak zou
geweest zijn zonder de bovengenoem
de bijkomstighedenniemand weet
hoeveel stemmen tegen de motie Am
sterdam enkel en alleen zij'n uitge
bracht om scheuring te voorkomen
In hetze'-de nummer van De Bode,
waarin '^et bovenstaande voorkomt,
is ook opgenomen een schrijven van
de heeren A. Hart, H. van Lingen en
Ph. van der Vos, de minderheid hier
boven bedoeld Ook zij" stellen hua
mandaof ter beschikking.
Daarbij merken zij het volgende ofv
Afgezien van de betrekkelijke waar
de der argumenten over en weer, zal
het duidelijk zijn, dat het door de
meerderheid geboden middel aller
minst een zuivere stemmlne zal ople
veren.
Als het waar is, dat de bond 'n het
geval Hart bet meeriingsverscliil vist
ondergeschikt te maken aan de een
heid, dan zal hij dar ook willen doen
in het geval der zeven.
Hij zal het alleen maar niet kun
nen.
Want volgens eigen verklaring zul
len de zeven, eenmaal herkozen. in
die herkiezing het bewijs zien van
Min overwtnn'ng en van de nederlaag
T«n de beginselen, die wij voorstaan.
M. a. w. dan is onze positie tóch
«mogelijk,-'móeten wij natuurlijk
heengaan en staat de bond ten derde
male voor de ellende.
Dal dient, zoo goed mogelijk, voor-
kom*n.
Het f énige middel is, dat de gele
genheid wordt geboden, om over de
geheele linie een verkiezing uit te
schrijven.
Dan is de bond vrij, om voor allo
vacaturen de candidaten te stellen en
te kiezen, die hij wenechk Dan >s hij
tevens in staat indien bij dat wen-
scbeliik acht. een e;el functionarissen
aan te wijzen, dat althans zooveel
Tmvptük homogeen is.
Welnu, wij geven aan den Pond
thans die kans, door onze mandaten
ook ter beschikking te stellen.
'T HOOG WATER
Te Echtèld is. zoo meldt de Tel., eer.
weikade doorgegraven. Men vond
aan een paal bij de doorgraving een
versie bevestizd. luidende
Wij zijn met ons achten,
En graven alle nachten,
Wij graven een diepe geul.
Van 't water hebben wij te veul.
VERDRONKEN.
De gehuwde bakker C H.. te
Scheemda is in het Termunter-Zijl-
diep verdronken.
(N. R. CU
FEUELLETON
Vrij naar het Dultsch
van
EDWALD AUGUST KöNIG.
89)
Dc commissaris gaf hierop geen
antwoord, hij beval don agenten naar
het wapen te zoeken, waarmede dan
de zelfmoord gepleegd zou zijnin
middels num hij zelf dc kamer en de
ijzeren kast. in oogenscliouw, die ook
hij met den sleutel niet kon openen.
IIet wapen werd niet gevonden, een
spottende trek vertoonde zich om de
lippen van den commissaris.
Wil je ook thans nog loochenen?
vroeg hij.
Ik blijf bij mijn beweren! ant
woordde de roode Frits driest.
Goed, het overige zal zich mor
gen wel vindon, hernam de commis
saris, het is thans tc laat, om cr
den procureur-generaal en den
rechter van instructie nog bij te ha
len.
Ilij beval zijn ondergeschikten, om
den gevangene weg te voeren, sloot do
kamer en plaatste een post voor het j
huis, en daar het raam aan de zijde
van de plaats stukgeslagen v, as, zoo
moest ook daar een post ge2et wor
den, opdat niemand tiet huis zou
kunnen binnendringen.
Toen de rechter van instructie, ver
gezeld van den gerechlsdokier cn den
procureur-generaal, den volgenden
morgen in dc steeg kwam, was liet
huis reeds door een talrijke, nieuws
gierige menigte belegerd. Behalve tie
oude meid, die den vermoorde be
diend had. en eenige buren, wier ge
luigenis van gewicht was, werd nie
mand ingelaten. Er bleek nu, dat men
door het venster was ingebroken en
dat Benjamin biniun dooi een vreem
de hand was doodgeschoten Dc ko
gel was achter het oor binnengedron
gen, en hoewel ook als zeker mocht
aangenomen worden, dat de mond.ng
van het vuurwapen het hoofd van
den ouden man bijna aangeraakt had,
zoo bewees toch de richting van het
schietkanaal, dat do oude man onmo
gelijk zelf het schot op zich afge vuurd
kon hebben. Deze onmogelijkheid be
wees de geneesheer zóó duidelijk en
zóó helder, dat zijn meening niet aan
gei'ingsteii twijfel onderhevig kon we
zen. Ondanks het ijverigste onderzoek
werd hel vuurwapen niet gevonden,
de roode Fri's moest het zeker na de
daad weggeworpen hebben. Hooget
waarschijnlijk had hij het door het
venster over den muur geworpen, de
nav'orschingen werden nu daar buiten
voortgezet. In het geldkistje, dal
open op tafel stond, lagen wissels en
schuldbekentenissen, en onder vleze
papieren vond men ook een verkla
ring hoe do ijzeren kast geopend kon
worden. De procureur-generaal maak
te van deze verklaring onverwijld ge
bruik, doch in de kast lag alles in de
volmaaktste orde. Men vond daarin
een menigte étui's, die kostbare
klelnoodiüii bevatten, blijkbaar pan
den, waarop Benjamin Simon voor
schotten had gegeven, verder eemge
rolletjes goud en onderscheiden pak
ken banknoten, die cr zóó nieuw uil
zagc-n, dat de heeren van het gerecht
zich genoopt gevoelden, om ze aan
een nauwkeuriger onderzoek to oe-
dervverpen.
De banknoten zijn valsch, zeide
Honigmann, wiens oogen van voldoe
ning schitterden, hier hebben wij ein
delijk deri vaïsclien mumer zclven of
een handlanger daarvan ontdekt, ik
hoop, dat dit lang gezochte en einde
lijk gevonden spoor nog verder lei
den en ons eindelijk do mogelijkheid
bicden zal, om het gansche neat uit te
roeien.
Dat zou inderdaad een allerge
lukkigste vangst zijn, antwoordde de
procureur, die nog steeds de bankno
ten bekeek. Wellicht dat die roode
Frits ook tot de bewuste bende be
hoort.
Wellicht, knikto de kantonrech
ter in koortsachtige opgewondenheid.
Ik zal hier huiszoeking houden cn al
les, wat mij verdacht toeschijn, vour-
loopig aan de geldkist toevertrouwen,
waurvan ik den sleutel meeneem. Wij
zullen deze zaak wel later onderzoe
ken, ik vrees nu reeds, dat wij hier
voor een reuzenarbeid staan. Wan
neer de resultaten dien arbeid slechts
loonen.
De commissaris van politie meldde
op dit oogenblik, dat de roode Frits
uit de gevangenis was aangekomen,
liet verhoor kon dus beginnen. De
oude dienstmaagd kwam het eerst
voor. Zij schilderde de levenswijze en
de gewoonten van Simon, tiaar ver
klaringen legden overigens weinig
gewicht in de weegschaal, zij kende
de personen niet, die den ouden man
bezocht hadden, zij was steeds tegen
den namiddag weggegaan, terwijl cr
over dag zelden bezoek was gekomen.
Gierig was Benjamin Sirnon geweest,
waarschijnlijk had hij ook menigen
vijand gehad, doch nooit had hij door
eonig gezegde laten blijken, dat hij 't
leven moedo was. Den dag tc voren
had zij eveneens op het gewone uur
het huis verlaten, zij herinnerde zich
nog duidelijk dat achter haar de huis
deur met veel gedruisch gegrendeld
was geworden. Do buren wisten ook
niets verders tc verklaren, zij noem
den den vermoorde een woekeraar
van de ergste soort, die door beleefd
lieid en geu-enstigheid zijn offers aan
gelokt en omstrikt had, en ondanks
deze beleefdheid allerwegen gehaat
was geweest. <Jok zij konden de be
zoekers, die savonds kwamen, niet
nader aanduiden, waren het op het
oog nette heeren, nu en dan dames,
van tijd lot lijd echter ook vagebon
den, gespuis van liet geringste eoort
geweest, aldus beweerden zij Zij had
den het raadzaam geoordeeld, om zich
daarover maar niet te bekommeren,
aan mets had de woekeraar zoozeer
liet land als aan nieuwsgierigheid, en
niet buren was liet maar het b&st om
in vrede te leven Maar een van hen
meende zich t© herinneren in den
nsoh» te voren eon doffen knal ge
hoord te hebben, ongeveer alsof cr
een zwaar meubelstuk plotseling was
omgevallen. Hij had daar verder geen
acht op geslagen, het kon tusschen
tienen en elven, wellicht wat later
geweest zijn, want vermoeid van den
zwaren arbeid, was hij zeer vroeg
naar bed gegaan, door den knal ge
wekt gewordon, maar onmiddellijk
daarop ook weer ingeslapen. Achter
de woning van Simon lag een brou
werij, die voornamelijk op den laten
avond zeer druk bezocht was. Een
dienstmaagd uit d.t huis had kort
vóór middernacht voor het vens;
van haar slaapkamer gestaan en i
zien, hoe een doDkere gestalte ovei
den muur klom, die de beide binnen
plaatsen van elkander scheidde. Een
misdaad vermoedende, was zij uaar
beneden gesneld, om de knechts dir
brouwerij hare ontdekking mee te
deelendeze hadden voor de brouwe
rij een politiedienaar aangetroffen,
die terstond er den commissaris ken-
n's van gaf, terwijl de knechts den
muur bewaakten, ten einde de vlucht
van den misdadiger te beletten.
Nadat deze getuigen verhoord wa
ren, beval Homgmann oin den aange
klaagde voor te brengeü. De roode
Fr its had ook thans nog niets van
zijn driestheid verloren, hij bekende
ook heden de inbraak, den moord ech
ter loochende hij hardnekkig.
Gij kunt. mij gelooven of niet, zei
hij, '""f is de waarheid, ik vond den
ouden man dood liffgen, toen ik hier
binnenklom. Het rook in de kamer
sterk naar buskruit, ik dacht ter
stond aan een misdaad, en heb daar
om ook niet de moeite genomen, om
do zaak verder te onderzoeken
Benjamin Simon had geen re
den om zicli zclven het leven te bene
men, wierp de rechter van instructie
tegen, wiens blik doordringend op
den misdadiger rustte Ilij was een
vermogend man, wien geen zorgen
drukten.
(Wordt vervolgd).
