Haarlems Digblu
TWEEDE BLAD
Zaterdag 13 Jeai 1914
Haarlemsche
Handelsvereeniging
Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit
nra i2 Nov. 1892 No. 29 en gewij
zigd bij Koninkl. besluit van 21
Mei 1897 No. 58 en van 13 Juli
1909. No. 52.
Bureau. Jansweg 11, geopend allo
werkdagen van 9—5 uur.
Telephoon No. 403.
Op 10 Mei 1892 werd bovengenoem
de Veroeniging hier ter stede opge
richt met het doel de belangen der le
den op allerlei gebied te behartigen,
doch allereerst de belangen hunner
handel of bedrijf te bevorderen en
wel speciaal door het verstrekken
van informatiën en het incassee'ren
van dubieuse vorderingen.
Voor posten welke men de vereeni-
ging ter invordering in handen stelt
op buiten de stad woonachtige per
sonen moet 10 ct. porto worden be
taald, terwijl van alle vorderingen
door de vereeniging geïnd 3 pet. pro
visie wordt gelieven.
In Januari en Februari 1914 zijn 32
vorderingen tot een bedrag van
f 1203.81 betaald; 32 vorderingen wor
den afbetaald, 17 vorderingen zijn
uitgesteld.
Bovendien bs&ben de leden het
reort op het hun gratis te verstrek
ken advies van de rechtsgeleerde ad
viseurs der vereeniging, de heeren
Mrs. Tb. de Haan Hugeaiholtz en A.
H. J. Merens, Spaarne 94 alhier, die
desgewenscht ook in procedureri en
faillissementen, gratis voor hun op
treden, natuurlijk echter alleen voor
zaken betreffende den handel of het
bedrijf der leden.
Bij eike vordering der rechtsgeleer
den in handen gesteld moet 10 cent
voor porto worden gevoegd, terwijl
van de bedragen der langs dezen
weg ingevorderde posten 5 pCt. moet
worden betaald. II.H. rechtsgeleer
den hebben het recht in geval van ge-
rechtelijke vervolging het door hun
noodig geoordeelde voorschot te vra
gen aan den inzender der vordering.
Over in de stad woonachtige per
sonen geeft de vereeniging gratis
mondelinge of telephonische inlich
ting; verlangt men de informatie
schriftelijk dan wordt 25 ct. berekend
terwijl voor informatiën op buiten do
stad wonende personen f 0.60 pl.m.
5 ct. portovergoeding moet worden
betaald.
Aan het kantoor Jansweg 11 zijn
coupons a 10 ct verkrijgbaar, waarop
men aan het bureau van den Burger
lijken Stand op het Raadhuis inlich
tingen kan bekomen over de adres
sen van hier ter stede op het bevol
kingsregister ingeschreven personen.
Verder zijn voor de leden verkrijg
baar legitimuliekaarten, waarop zij
persoonlijk informatiën kunnen vra
gen. in andere plaatsen bij de daar
gevestigde en bij den Ned. Bond van
Onderl. Infor. en Selluldinvordering-
bureaux en Handel sverceni gingen
aangesloten vereeuigingen.
Deze informatiën worden gratis ver
strekt indien ze onmiddellijk zonder
verder onderzoek kunnen worden ge
geven. Is een nader onderzoek noo
dig, dat: bedragen de kosten daar
van 20 cent.
Nieuwe leden voor 1914/15 kunnen
nu reeds tot de vereeniging toetre-
Haariemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVOND-PRAATJE.
Wélke zorgen en beslommeringen
een mensch buitenshuis ook hebben
mag, zoodra hij in zijn huis komt,
moet hij bereid zijn, zich to schikken
naar, heter gezegd: te onder
gaan de rust van zijn huiselijke om
geving. Zeg niet dat. het onmogelijk
is, t komt neer op een zekere zelfbe-
heersching en de bereidwilligheid om
vroolijk te wezende meeste men-
schen villen dat niet zijn, brengen
hun moeiten en bezwaren van buiten
mee in huis en vervelen daar hun
familie mee. Ik heb een oudoom, ge
had. die naar iuid van do verhalen,
een doodgewone man moet zijn ge
weest- rijk is hij nooit geworden, lid
van den Raad evenmin iets belang
rijks heeft hij nooit ondernomen, ge
daan f nagelaten, kortom, geen en
kel record heeft hij ooit gebroken, of
liet moet dat van de middelmatigheid
geweest zijn. Maar iu één opzicht
was hij ceu buitengewone man zijn
zorgen en beslommeringen hebben
Zijn liuisgcnopteh nooit gehinderd
..als ik mijn huis binnenkom, leg ik
tlic op de mat neer", placht hij te zeg
gen In den huiselijke» kring was hij
dan ook altijd zoo-vroolijk en opgo-
wekt, alsof hét lever, enkel uit rozen
geur en maneschijn bestond, en
bracht daardoor een gezelligen, pret-
li gen toon in huis. En wanneer een
vnn zijn kennissen tegen hem zei,,je
moet het maar kunnen", antwoordde
hij heel kalm ,,'t is alles maar een
(|uai:itie van gewoonte, evengoed als
je je parapluie wegzet en je hoed op
hangt, kun je de verdrietelijkheden
bij do deur achterlaten."
Ik heb dezen oudoom nooit gekend,
mam- hem om dien karaktertrek al-
'den en genieten alsdan tol 1 Mei
e.k. alle voorrechten als een gewoon
lid.
Het is noodg er nog eens nadruk
kelijk op te wijzen dat goed infor-
meeren, vooral naar nieuwe cliën
ten oene bepaalde noodzakelijkheid is
geworden, waar zoovele geheel onbe
kende personen zich in onze stad en
aangrenzende gemeenten komen vcs
tigen. Onder alle koren is kaf.
Bovengenoemde Bond, waarhij 18
vereeuigingen in de voornaamste
plaatsen van ons land gevestigd zijn
aangesloten geeft uit eene tweemaan-
detijksche lijst van namen van per
sonen omtrent wien men wordt aan
geraden inlichtingen te vragen voor
dat men met hen in handelsbetrek
king treedt, waarvan het geheim on
geschonden moet blijven en die als
waa rschuwingsmiddel uitstekende
diensten bewijst.
Waar eene vereeniging, die haren le
den al deze voordeelen en gemakken
aanbiedt, slechts f 3.50 jaa'rlijksche
contributie vraagt, is dit zeker een
zeer bescheiden eisch te noemen, te
meer daar al het opgenoemde niet
het eenige is wat de llaarlemsoho
Handelvereeniging doet; steeds heeft
zij een open oog gehad voor allo za
ken, die hare leden in 't bijzonder en
onze gemeente in T algemeen betrof
fen en altijd heeft zij daarvoor ge-
Sproken.
liet zou te ver voeren alles op te
noemen, waa'rvoor zij opkwam, al
leen dient nog vermeld, dat het hare
bedoeling is, in deze richting kraali-
tïg voort te gaan.
In verband hiermede zijn in het be
stuur drie commission gevormd en is
daarvoor het bestuur uitgebreid. Van
deze com missiën bemoeit eene zich
met het Informatie- en Incasso wezen,
eene met algemeeue Middenstandsbe-
langen en is er eene voor Gemeente
belangen.
Alles te zamen genomen 'roepen wij
allen toe, handelaar of particulier:
Steunt deze onze vereeniging door lid
te worden, het werk, dat zij doet en
waardoor zij onnoemelijk veel goeds
lot stand brengt verdient uw sym
pathie en de contributie, f 3.50 per
jaar, kan geen bezwaar zijn. Hoe
sterker zij is in ledental, des te meer
kan do Haarlemsche Handelsver
eeniging doen.
Sluit u bij haar aan ten bate van
aller belang, dus ook in uw eigen be
lang.
HET BESTUUR.
Tan de Residentie en haar
iiewoners.
D© zomer staat voor de deur en uit
Friesland komt het bericht, dat in tal
van cafés en in zeer tele particulie
re woningen tveer de kachels ge
plaatst zijn.en dat men er lustig op
los stookt. Terwijl hier deze week bet
Schevcningsche seizoen begint.
Het is al reeds meer gedaan; maar
anders zou ik een ontboezeming
neerschrijven op het thema: Prettig
klimaat!
Juni is al haast halverwege en nog
loopen wij mannen met do overjas
aan. En het schoone geslacht? Dat
volgt wet dapper de laatste mode van
lage halsjes en uitgesneden blou
ses; maar het staat niet omdat t zoo
koud lijkt. Als er zoon jonge dame je
passeert, in luchtig zomertoilctje
moderne rok, pittig weggesneden
manteltje en een blouse en coeur uit
gesneden; dan denk je onwillekeurig
aan een lieve voorjaarsbloem, die te
Vroeg kijken kwam, in deze suoode
wereld. En toch aan den anderen
kant traag ik me af, of we het niet
moeten apprecieeren, dat de dames
zoo moedig het gure weer trotseefren.
Geheel onbaatzuchtig? Om ons te sug-
gereeren, dat het wel zomer is? Of
omdat ze niet langer wachten kun
nen? Omdat te sterk haar werd dc
zucht eindelijk te komen met de toi
letjes, die haar ze weten 't wel
zoo snoezig staan? En doen ze t dan
misschien ook niet een weinig om
de vriendinnen en kennissen te troe
ven, met dat mooie costuumpje, dat
ze zich aangeschaft hebben?
Orn '1 even wat 't is; ik waardeer 't
dat de dames en jonge dames, als Je
voorjaarsbloemen het veld, nu klcui
en gratie willen brengen in onze stad.
al is zonneschijn er wel vroolijk,
maar nog zonder warmte. En omdat
dit te waardeeren ls, is er te meer
reden om teleurstelling or over uitte
spreken, dat liet affect van do zo
mermode zoo voor een deel te niet ge
daan wordt door de gure weersgc
steldheid. Die maakt ook dal Schcvc-
ninger. nog lang niet de gewenschte
aantrekkingskracht uitoefent en dal
men nog te veel in de stad blijft, des
middags om er te „tea"-en.
En toch, houdt het weer al den
seizoen-inzet tegen, aan den andoren
kunt zijn er alle verschijnselen, er op
wijzend, dat weer toch'heen moeten.
De belangrijkheid van het stadsleven
neemt af. De Tweede Kamer gaat wel
dra op reces. De Eerste Kamer komt
slechts even bijeen. De Gemeente
raad, maar die vergadert zoo wat al
tijd, afthans ook een goed deel van
den zomer. Weldra zal hij bijeenko
men ter afdoening van bet nieu&vc
ambtenarenreglement, dat een heek
reorganisatie geeft van titels en Tan
gen in het corps van ambtenaren en
beambten in den meest uit gt brei den
zin des woords.
Heele belangrijke dingen natuur
lijk, hoe voortaan een chef-regelaai
van de o vei verhitting in dc gasfa
briek zal heeten of eon of andere
ufdeelingschef aan de gemeentelijke
secretarie. Vooral belangrijk worden
al die gevallen, wanneer niet de stij
ging in rang niet een stijging van iiei
salaris blijkt gepaard te gaan, of nog
erger, wanneer een ander minder in
rang meer blijkt te verdienen, of wan
neer een ander ,meer in rang, minder
blijkt te verdienen, of wanneer de on
derlinge verhouding van de rangen
bij gemeentelijke instellingen blijkt
verbroken te zijn.
Er moeten dan ook naar ik vernam,
verscheidene ambtenaren, en zeker
ook wel beambten, zijn, die lang niet
tevreden zijn niet de nieuwe regeling
Waar ze da burgemeester kwaad oni
aan kijken. Want die moet dat alles
op zijn geweten hebben. Eerst was ei
een soort voorontwerp, nog gemaakt
tloor den .sedert afgetreden wethouder
Simons, dat volgens hen, die zeggen,
er iets van af te weten, nog al bevre
digend moet geweest zijn, maar bur
gemeester van Karnebeek heeft hel
daarna omgewerkt naar zijn inzich
ten en opvattingen.
Adressen van belanghebbenden heb
ik nog niet gezien, maar die komen
wel. Het reglement ?s eerst onlangs
vcri.-lienen en zoo'n ingewikkelde
zaak overzie je niet in eens. Intus-
schcn zal het. aan ingezonden stukken
en artikelen er over wel niet ontbre
ken; misschien blijft zelfs een •verga
dering niet achterwege. En dan straks
de zaak in den Raad! Een onderwerp
naar den smaak van de heeren,die nu
hun belangstelling en goeden wil kun
nen loonen tegenover het leger van
ambtenaren en beambten, dal in
dienst van de gemeente staat. Het
valt dan ook gemakkelijk te voorspel
len, dat zoo'n zaak in één middagver
gadering niet wordt afgedaan, of ik
moet den Ilaagschen Raad niet ken
nen.
Toen ik hierboven schreef over het
Schevciiingsche seizoen, kwam nnj
een onderwerp in de gedachte, dat
wel algemeen© strekking heeft; maar
toch voornamelijk onze badplaatsen
raakt.
De kwestie van een vreemdelingcn-
hclas'.lng; wat <Je Duilschers een
Kurtax noemen.
De gemeente Zandvoort heeft zich
namelijk onlangs niet een adres tot
de regeering gewend inzake het wets
ontwerp, :ot wijziging van de ge
meentewet, wat betreft he- gemeen
telijk belastingstelsel. Zandvoort
vraagt aan de gemeentebesturen de
bevoegdheid te ver]eenen tot heffing
van een belasting van hen. die gedu
rende ton minste een week als logeer
gasten vertoeven in een hotel of pen
sion of gedurende ten minste een
week oen gemeubileerde woning of ge
meubileerde kamers bewonen binnen
de gemeente.
Tot 's-Gravcnhage wendde Zand
voort zich met verzoek om adhaesie
op dit adres; de Raad besloot 't om
proeadvies aan B. en W te zenden.
Ook aan de vereeuigingen to'. be
vordering van het vreemdelingen
verkeer, aan JiotelTiouder-organiM^
tics enz. verzocht Zandvoort om in
stemming met haar adres.
Over hel algemeen schijnt men wei
nig voor d it Zaï.dvoortsehe denkbeeld
le gevoelen bevreesd als men is door
win'n Kurtax dc vreemdelingen af tc
schrikken Alleen in hotelhouders
kringen zijn naar mij bleek voorstan
ders tc vinden; onbegrijpelijkerwijre;
omdat de hotelhouders in den regel
zijn., die het eerst bang zijn dat een
<>f andere maatregel van nadeeligen
invloed zal zijn op het vreemdelingen-
bezoek.
Voorstanders verwijzen natuurlijk
naar Duiteehland waar tal van bad-
plnats^in en „Kurorter" zoo'n vreem-
delingénhelnsting hebben, waarvoor
de ojibrengst ten" goede komt van de
Kurinrichtingen.
Doch wio zich op Duïtschland be
roept, vergeet één dmg, dot daar te
genover de Kurtax voor den vreem
deling staan de verschillende amuse
menten en ontspanningen toi de Kur-
mrichting behoorend. Terwijl in ons
huid... Ik wil natuurlijk geen kwaad
spreken van de velerlei attractie^,
welke onze steden voor de vreemde: in-
gen bieden, doch men heeft rekening
te houden met den smaak van d.e
vreemdelingen en wat bijzondere
amusementen en attracties betreft,
staan wij veelal toch bij het buiten
land ten achter.
Daarom moet men voor de vreem
delingen geen bijzondere belasting
hebben, welke veelal niet eens ten
goede kan komen aan de bestaande,
maar 6lechts zou kunnen dienen voor
de vorming van een fonds om een
Kurïnrichting te stichten. Wal de
vreemdelingen in het buitenland ge
laten beialen voor hetgeen de Kur-
verwaltung hun biedt, zullen zij hier
niet willen geven voor toekomstmu
ziek,
Een Kurtax zonder Kuranstalt! De
vreemdelingen zullen feestelijk er
voor bedanken en wegblijven. Zelfs
van Kampen verwachten we zoo iets
niet meer.
Er zijn nog andere bezwaren. Ten
eerste het gevaar van onderlinge con
currentie, als de gemeenten zelf het
belastingbedrag zuilen kunnen bepa
len. Een gemeente rnet een Kurtax zaï
zich de vreemdelingentrek zien voor
hij gaan ten bate van een nabijgele
gen gemeente.
Nu is er wel gezegd, dat men de
Kurtax beperkt wil zien tot badplaat
sen en dat men de belasting eerst wil
doen ingaan bij een verblijf van 3 i
weken, maarzelfs onze meeste
badplaatsen kunnen wat bijzondere
attracties aangaat, niet concurreeren
met het buitenland. En dan, :n het
adres staat volstrekt niet die Leper
kiug tot badplaatsen en wordt de be
lasting gevraagd voor een verblijf van
ten minste een week.
Bovendien is men van onzen fiscus
uict zoo heel zeker, dat hij ue gciude
belastinggelden voor een bcpaalu
vooraf vastgesteld doel bewaren zal,
zoodat de kans groot is, dat onze fi
nancieel toch ai niet zoo floreerende
gemeente, de opbrengst van den Kur
tax in eigen brandkast zal stoppen, in
plaats van die te reserveeren ten be
hoeve van de Kurinrichtingen die er
nog moeten komen.
SINTRAM.
Nauwelijks was deze overbluffende
rede uitgesproken, of van alle kanten
kwamen de zonderlingste geluiden.
Het buffet begon oorverdoovend te
kraken, de tafel zwaaide op haar
oenen poot heen en weer, de thermo
meter aan den wand slingerde en
steeg van pure agitatie op eens tien
graden de spiegel verbleekte op haar
manier, zo werd namelijk om beurten
wazig en dan weer helder kortom,
het was zoo'n wonderlijk geval, dat
ik zeker bang zou zijn geworden,
wanneer dat den toestand had kun
nen oplossen. Nu dat het geval niet
was, bepaalde ik mij er toe, een Bin
ken schop te geven aan de tafel, die
juist heel geniepig met haar poot bo
ven op mijn voet wou gaan staan, c-n
dacht aan mijn oudoom bovenge
noemd. „Wat zou hij", zoo dacht ik,
,,di© zoo gesteld was op rust in huis,
wet gezegd hebben van zoo'n revolu
tie onder de meubelen?'
Inmiddels hield het lawaai uog al
tijd niet op. De schilderijen aan den
wand begonnen heen en weer te slin
geren en zelfs wat er op afgebeeld
was, tot dusverre zoo kalm en rustig,
raakt© in beweging. Vier koeien op
een weiland, die al jaren lang vreed
zaam aan den muur hingen te gra
zen, zonder ooit een stap verder te
komen, sprengen nu als dollemannen
door elkander en.vielen daarna op
een boe rek nee ht aan, die evenveel ja
ren met een vriendelijken glimlach
het hek was binnengekomen, met de
blijkbare bedoeling om ze te melken.
Een stoombootje op den achtergrond,
dat vijf en twintig jaar op dezelfde
plok had gelegen, zonden verder te
komen, maar geweldig rookend,
maakte van de algemeene verwarring
gebruik om verder te stoomen, maar
liep bij een bocht van de rivier par
does op den wal, daar natuurlijk de
kapitein in die kwarteeuw van werk-
Binnenland
TWEEDE KAMER.
SUPPI.ETOIRE MARINEBEGROO
TJNG 1914.
Blijkens de Memorie van Antwoord
in zake het wetsontwerp houdende
aanvulling en verhoogine van hot
Vide hoofdstuk der Siaatsbegrooting
voor het dienstjaar 1914 moet de thans
ontworpen gewijzigde orgamsat-ê
eenerzijds worden bescliouwd als te
beoogen wijziging van liet vrijwttli-
gerssysteem der matrozen, door de
tijdsomstandigheden geboden, ander
zijds als een noodzakelijk ingrijp in
in verband niet liet toenemend tekort
aan matrozen. De Minister acht de
reorganisatie eene belangrijke verbe
tering van het vrijwilligerssysteera,
waardoor de kans verhoogd wordt,
om op den duur een voldoenden toe
loop te verkrijgen. Of dit resultaat
verwezenlijkt zal worden, is uiter
aard te voren niet met zekerheid te
zeggen.
Verwacht wordt, dat de geest op de
vloot zal verbeterd worden door de
geregelde doorstrooming van de
manschappen, die het niet tot onder
officier brengen en die in dienst zijn
getreden, hetzij om de materieele
voordeelen daaraan verbonden, hetzij
om aan hun mililicplichten te ontko
men, of die zich aangetrokken gevoe
len door de afwisseling, welke het zee
mansleven gedurende den eersten tijd
ongetwijfeld biedt.
Do Minister zal de noodige aandacht
blijven schenken aan bestrijding van
misstanden, die een nadeeligen in
vloed kunnen uitoefenen op den lust
tot dienstneming. Dat hiertoe ook de
kleed ij rnoet worden gerekend, kan hij
niet toegeven.
Het is hem niet bekend, dat rede
lij ko vci-zoeken ooit noodeloos
worden afgewezen.
Onderdrukking van vereeuigingen
van marinepersoneel ligt geenszins in
zijne bedoeling. De maatregelen door
hem ten aanzien van den Bond van
minder marinepersoneel genomen, be
oogden slechts de scheeve toestanden
weg te nemen, welke ontstaan door
aan boord oogluikend toe laten wat
uit een militair oogpunt niet toelaat
baar is.
liet verkrijgen van nauwere aanra-
kintr van de officieren met de onder
'-'cschikten wordt ten zeerste bemoei
lijkt door de houding, welke de man
schappen onder suggestie \an ver
keerde leiding, menigmaal tegenover
de officieren aannemen. Intusschen
heeft de Minister reeds verschillende
maatregelen genomen, die bevorder
lijk kunnen zijn, zoowel voor een juist
begrip bij de officieren van hun taak
als opvoeders en leiders, als om hun
de uitoefening van die taak te verge
makkelijken.
Omtrent het geven vari ambachts
onder wjjs 'aan mal rozen K. D. wordt,
nog overleg gepleegd iitel autoriteiten
op dit gebied.
DE OUDE TOREN.
't N. v. d. D. meldt:
Te Balgooi bij Grave staat een
oude toren, aan de gemeente toebe-
hoorende. llij stond eerst aan de
Roomsclie kerk, maar nu die afge
broken is en vervar gen door een nieu
we op eene andere plaats, staat hij
alleen. Reeds had de Raad besioten
hom uf te breken en hot puin le ge-
bruiben voor vei betering der gemeen
tewegen, toen er nadrukkelijk op
weid gewezen, dat de toren èn door
ouderdom hij is gebouwd in de 15de
eeuw cn door bouw aard behoort
tot de gedenkwaardigheden voor ge
schiedenis en kunst.
Zijn doodvonnis is nu veranderd in
levenslang blijven staan, mils., en
hieruit blijkt de zuinigheid der vroe
de vaderen van lïalgooi, het Rijk
zorge voor de restauratie en het
voortdurend onderhoud.
IN DEN TREIN ONTSTOLEN.
Een reiziger heeft bij de Haagsche
politie aangifte gedaan dat hem op
zijn reis van Brussel tusschen Brus
sel cn Eeschen een phototoestel ter
waarde van 350 is ontstolen.
loosheid niet alleen hoogbejaard was
geworden, maar bovendien wegens
gebrek aan oefening zijn vak verge
ten had.
„Orde, orderiep ik, zooveel mo
gelij k met donderende stem.
Dit bevei had evenwel niet de ge-
wenschto uitwerking. Drie rieten stoe
len, dio ook in gewone omstandighe
den. meer plegen te kraken, dan ik
wel noodig vind, zetten nu, blijkbaar
om mij te sarren, een kraaktrio op
touw, dut lvooren en zien mij verging.
Een vaasje, waarvan ik indertijd ge
zegd had„modern, maar foei-
leelijk", draaide van pure kwaad
aardigheid een slag om en viel daar
bij boven van de boekenkast naar be
neden op den grond, waar het in
twintig stukken brak. „Ha", zei ik
hardop, „jij zult me ten minste niet
langer ergeren
Maar o wee daar brak opnieuw de
algemeene woede los. Aan alle kan
ten regende hel verwijten. Er was
haast geen meubel, of het meende
zich o\er mij le moeten beklagen. liet
vloerkleed nam mij kwalijk, dat ik
het versloten had genoemd, het werk
tafeltje van mijn vrouw wist, dat ik
er van gezegd had „nuttig, maar
ouderwetseh" net als sommige
menschen zou het liever „nutteloos,
maar naar de laatste, mode," zijn be
titeld, zelfs in de bloemenmand werd
gemopperd, omdat ik van een paar
rozen, blijkbaar dikk© vriendinnen,
gozogd had, dat ze verdord waren.
Dat alles gebeurde op een toon en
met stemgeluiden, die alleronplezie-
rigst waren, zoodat de klacht van dc
pendule, die ten minste een mooien
klank had, mij plezierig aandeed.
„Komt het te pas", vroeg ze weemoe
dig, „mij voortdurend te verwijten,
dat ik soms te gauw en soms te lang
zaam loop Wat doe je zelf Toen je
otil» <ies de tram vo:r je neus liet weg-
DE HAAGSCHE SOCIëTEITEN
De Haag.sclie politie is den laatsleg
tijd weder legen zg. sociëteiten opge
treden. Bij haar weren n.l. klac11i;x
ingekomen over onzedelijke hande
lingen, ierwij. in een andere inrich
ting aan bezoekers rij hooge bedra
gen waren afgezet; één bezoeker lie*
er op zekeren avond 1390, en ai r
ongeveer /900
Aan een dier inrichtingen is :eit
vroeger verleend „verlof" ingetrok
ken, nadat agenten van de afdeeüng
„Drankwet" dor gemeentepolitie de
bedoelde aanstootelijke tooneoten
luidden geconstateerd. Deze inrich
ting heeft evenals een andere, waar
de afzetterijen werden gepleegd, des
avonds een politiepost voor de deur
gekregen, die do bezoekers, voordat
zij binnengaan, waarschuwt.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij koninkl. besluit zijn bc-nocmd
Jhr. mr. G. A. A. Nahuys tot burge
meester der gem Doesburg; L. ?t-
monsc Lzn. tot id. der gern. Biggelt er»
keH J. J. Sengers, tot id. der genu
Mook en Middelaar; J M. Dor.deis,
tot id. der gern. Stramproy H. Hout
koper, secr. dier gem., tot id. der ge
meente Echteld; rnr. W. M Kolf f, tot
id, der gem DeilG. F. de Roo, tot
id. der gem. Dubbeldam.
Is aan de heeren P. B Mees, Rotter,
dam, en mr. Th. H. de Meester, 's-Gru-
venhagc, op verzoek, eervol ontslag
verleend als lid van het Hoofdcomi'é
van de Ver. „Het Ned. Roode Kruis",
onder dankbetuiging voor de door
hen in die betr. bewezen diensten.
DIENST NED.-INDIë.
Voor den dienst in Ned -Indië is be
stemd mej. D. M. M. Kóttelbrink o
Amsterdam, voor verpleegster eerrte
Klasje bij de militaire hospitalen.
WAARSCHUWINGEN AAN WERK
ZOEKENDEN.
Wederom bevat de „Staatscouraaut"'
de volgende waarschuwingen
Aan personen, die naar Chili wen-
schen te emigreeren, wordt aangera
den zich eerst ter verkrijging van na
dere inlichtingen te wenden tot het
Departement van Buitenlandscbe Za
ken.
Aan hen, die voornemens moch
ten zijn om, afgaande op aanbiedin
gen van de „Danaher-Holton Compa
ny" te Minneapolis, naar de Vcrec-
nigde Staten te emigreeren, wordt
aangeraden, alvorens daartoe te In
sluiteninlichtingen in te winnen bij
het Departement van Buitenlandscbe
Zaken.
Waar niettegenstaande herhaal
de waarschuwingen wederom gezin
nen naar Brazilië geëmigreerd zijn,
die aldaar in kommervollen toestand
geraakten, wordt de aandacht van
belanghebbenden er dringend op ge
vestigd, 3at personen, die naar Bra
zilië emigreeren en niet slagen, in
geen geval meer kunnen rekenen op
geldelijken bijstand of terugzending
naar Nederland voor rekening van
het Rijk.
D© consul-generaal der Nederlan
der- te Pretoria waarschuwt tegen
landverhuizing van arbeiders naar
Znid-Afrika, indien niet vooraf ze
kerheid is verkregen, dat de belang
hebbenden bij aankomst aldaar ar
beid zullen verkrijgen.
EEN SCHOONHEIDSCOMMISSIE
VOOR SCHOLEN.
In het orgaan der Nederl. Vereen i-
ging voor Ainbachts- en Nijverheids
kunst leest men onder den titel „Een
goed voorfeeken.'
„Verleden jaar hebben do heeren
II. P. Berlage en C. Oosschot op ver
zoek van het bestuur ren Kunst -1 c: ri
het Volk te Amsterdam, zich belust
met do beter© verzorging van.het in
wendige van één schoollokaal. Het
resultaat was zóó treffend, vooral k
gezien in de scherpe tegenstelling
met de wrange en smakelooze v. ijze
waarop de schoollokalen meest z.. n
ingericht, dat de propaganda die de
Vereeniging Kunst aan hei Volk
wenscht te maken voor dit uitsteken 1
beginsel, wel niet beter dan door deze
rijden, liep je te langzaam cn toen je
als een domme jongen van de trap
viel, liep je te gauw. Kijk naar je
zelf 1"
Midden in deze klacht viel de pen
dule zichzelf in de rede, om plichtma
tig eerst even acht te slaan.
Ik zou dit alles nog wel een poosje
verdragen hebben, wanneer niet mijn
stoel onder mij was beginnen te be
wegen, al klagende over de beleed i-
ging. dio ik hem onlangs toegevoegd
had „lam in de lenden". Toen was
mijn geduld op, ik sloeg mgt mijn
vuist op de tafei en schreeuwde bo\e»
het rumoer uit
„Nu allemaal dadelijk stil, of 5k
doe jelui op de veiling
Dit dreigement had een toovei
tig effect, alles keerde weer tot zijn
vroegere kalmte terug. In eens w
alles stil en rustig.
Zelfs de koeien op t scnilderij na-
men netjes hun oude plaatsje wee; in
en do knecht kwam glimlachend het
bek binnen, waarna de boot \!ot
raakte en naar t midden van de li-
vier voer, waar ze als een rechtge
aarde sdiilderijstooraer, zware rook
wolken uitwerpende, s'.ll liggen bleef.
Jammer, dat mijn schrikkelijke be
dreiging niet eens noodig was ge
weest, want het volgende ©ogenblik
werd ik toch wakker, omdat mij:; a
inilieieden terugkwamen.
„Ik kan zien dat u getsiapen heeft,
pa,' zei mijn scherpzinnige dochter
en toen, vol schrik: „Kijk, nu is
het mooie vaasje op den grond geval
len, totaal kapot!'
„Denkelijk door 't dreunc-n van do
tram', zei ik. En opstaande gaf ik
aan 't stoeltje met de twee grijnzend©
koppen, die hun tong niet meer uit
staken, een Binken duw, omdat dia
koppen me 200 aan 't schrikken had
den gebracht.
FIDELIO.
tijd bewonderd. Als zijn huisgenooten
hetzelfde deden, moet zijn woning
een toonbeeld van kalme rust zijn ge
weest. Het geval schoot me tc bin
nen, toen dezer dagen mijn huiska
mer in een toestand van revolutie
verkeerde. Ja, van revolutie. E11 toch
was er niemand van mijn familie in
onvriendelijke stemming, zelfs was ik
dood alleen thuis toen 't plaats had.
Maar laat ik het geval in dc juiste
volgorde vertellen.
Een van mijn kennissen had ons
een fantasiestoeltje cadeau gedaan.
Na de plichtmatige dankbetuiging
mocht ik al gauw het ding niet lijden.
t Had een houten zitting, zoodat er
een kussen op liggen moest, waar ik
niet van houd, en dat een hoogen
rechten rug had, waar wel een brand
hout of een ellestok, maar niet een
rnenschelijke rug gemakkelijk tegen
kon leunen. Maar de versiering was
't ergste. De armleuningen eindigdon
van boven in twee uit hout gesneden
koppen, die grijnsden. 7.e lachten of
glimlachten niet, maar grijnsden als
saters. „Wat een leelijke koppen", zei
ik al dadelijk, maar mijn goeie
vrouw, nog onder den indruk van
dankbaarheid voor 't geschenk, ant
woordde „och kom, de koppen zijn
heel mooi gesneden, kijk maar eens
goed." Daarmee was de zaak afge
daan.
Maar dien dag, toen al de huisge
nooten uit waren en ik alleen thuis
zat, zoogenaamd peinzend, maar in
derdaad denkend aan niets, wat heo'
aangenaam kan zijn, kreeg ik den
nieuwen stoel in 't oog cn zag, dat de
twee houten koppen niet alleen grijns
den, maar ook.... hun tong uitstaken
ik boog me voorover en keek nog eens
en nog oens, maar 't was waar de
grijnzend© rekels staken hun tong uit.
En juist toen ik mijn oogen nog eens j
uitwreef en overlegde, hoe ik me in
dezo onverwachte omstandigheid ge
dragen iuoest, begonnen de twee kop
pen te praten.
„Dnt dacht je niet", zeiden ze, „ja,
ja, daar sta je verbaasd over. Kijk
maar goed, we steken onze tong tegen
jo uit. Bevalt het je soms niet, ons
ook goed. We verdraaien om jou on
zen kop niet, begrijp je dat goed,
beleedigcV, tiran?"
Deze toespraak was op zichzelf al
ver van vleiend, maar veel erger nog
was de manier, waarop ze werd uit
gesproken. Do koppen spraken met
een akelig doffen klank in hun stem,
zooals ook een mensch zou spreken,
als zijn tong van hout wasdaarbij
zeiden ze allebei op de maat, gelijk
tijdig dezelfde woorden. Ik wil wel
erkennen, dat ik een oogenblik ver
wonderd was, maar onmiddellijk be
greep ik, dat hier gezag moest wor
den getoond en zei met krachtige
stem „Stilte daai en trekt die lee
lijke tongen naar binnen 1"
Onmiddellijk daarop hoorde ik bo
ven mijn hoofd een vreemd geluid, dat
het meeste leek op minachtend grin
niken. Het was de gaslamp, die zich
in 't gesprek mengde. „Zwijg, gewel
denaar", zei de lamp met iets sissends
in haar stem, dat zij van den geduri-
gen omgang met het gas moest Jieb-
ben gekregen „zwijg, wij hebben je
ruwheden al veel te lang verdragen.
Er gaat geen avond om, of je steekt
mijn brander aan en dan moet mijn
kousje, mijn aardige, lieve, teere
vriendin, maar gaan gloeien en daar
kon zo zoo slecht tegen; ik krijg den
boelen avond de afschuwelijke gas-
lucht om mij heen, die ik volstrekt
niet kan verdragen. En dan krijgen
wo bovendien nog allerlei aanmerkin
gen, dat we ons werk niet goed doen
nooit is liet licht goed genoeg. Maar
het is uit, we doen 't niet langer, wc-
weigeren den dienst, we staken 1"
