ümm'ü issue
Liefdedroom
TWEEDE BLAD
VrtJdag 3 Juli 1914
Buitenlandsch Overzicht
Ha den Bnord op den Aartsberiog
Oostenrijk en Servië.
Nu de eerste ontsteltenis voorbij is
gaan de Oostenrijkeche bladen in
breedvoerige artikelen na. welke ver
zuimen en welke oorzaken de misdaad
van Serajerwo mogelijk hebben ge
maakt. Algemeen is men van oordeel,
dat de veiligheidsmaatregelen volko
men onvoldoende waren en de schuld
daarvoor wordt geweten aan de poli
ticke leiding in Bosnië, die het gevaar
der Groot-Servische ophitsing onder
schatte. en meende dat de verzoening
met zachtheid kon tot stand komen.
De „Rc-ehspost", liet orgaan van
den gedooden aartshertog, wijt de
schuld daarvoor in de eerste plaats
aan den minister van financiën Bl-
linski, de feitelijke bestuurder van
Bosnië, cn beschuldigt, hem door
valech op-km isme sfichzelf en de hoog
ste autoriteit in den lande te hebben
voorgetiteld, dat zachtheid, verge
vensgezindheid en verzoeningsgezind
heid de Groot-Servische agitatoren in
Bosnië zouden kunnen bewegen tot
het beëindigen hunner actée.
Het „N'eues Wener Tageblatt" wijst
er op. dat de intocht in Serajewo
juist plaats had op den 28en Juni,
den verjaardag van den slag op het
Amselvcld, een groot-Servische natio
nale feeotdag, waarop de gemoederen
.der Serviërs bijzonder opgewonden
zijn.
Maar daarnaast doet a ch een merk
waardig verschijnsel voor in de kias-
se wijze waarop de Oostcnri)ksch&
pers tegen Servie optreedt. In de pers
en bij de bevolking hëerscht een
wraakzuchtige stemming tegen Ser
vië. Reeds dadelijk nadat de eerste
berichten over den moord waren ont
vangen. trok een betooging naar het
Schwar/enberg-monument, waar va
derlandslievende redevoeringen wer
den gehouden doch ook wraakkreten
legen Servië werden gehoord.
De bladen bespreken op opgewon
den toon de uitingen der Servische
bladen, die den aanslag wijten aan de
door Oostenrijk ln Bosui.- gevolgde
staatkunde van onderdrukking en po
li tiiebcheer.
Het „Neues Wiener Tageblatt" zegt:
„Niets karakteriseert die opvattin
gen scherper dan de omstandigheid
dat zij thans worden geuit, in een
oogenblik waarin de gcheele beschaaf
de wereld op de scherpste wijze de
groot-Servische propaganda en de
misdaad van Serajewo veroordeelt."
En de „Reichspost" gaat nog ver
der, als het blad vraagt - of dan bij
deze feiten nog steeds niet dc onaf
wijsbare krachtige stappen moeten
worden ondernomen tegen dit volk
van vorsteninoordenaars?"
Hieruit blijkt duidelijk, dat dc Oos-
tenrijksche pers den aanslag wijt aan
Servië, en dat deze gebeurtenis voor
alles grooten invloed hebben moet op
do betrekkingen tusschen de Monar
chie en den Oostelijken buurman,
betrekkingen, die toch reeds sedert
jaren zeer gespannen waren.
Want al is hel vanzelfsprekend, dai
de Servische regeering niets met de
misdaad heeft uit te slaan, en de daad
van de moordenaars even kras en
ernstig veroordeelt als ieder ander,
toch kt.r. het niet uitblijven, dat men
in Oostenrijk en Hongarije er op wijst,
dat de groot-Servische actie, die de
oorzaak van de misdaad is, in Servië
op geen enkele wijze werd belem
merd, integendeel, officieus door de
Servische regeering werd gesteund.
En nu kan de Servische regecring
er op wijzen, dat op het nationalisti
sche program geen politieke misda
den voorkomen het is even zeker,
dat de zonderlinge theorieën, dag in,
dag uit in Grooter-Servisclio kringen
en organen verkondigd en de onver
teerde opvattingen, in de hoofden van
schooljongens en gymnasiasten go-
zaa.d, moeten leiden tot dwaze en
ver lordeclensvvan rdige daden.
Hot gaat natuurlijk niet aan het
Servische volk verantwoordelijk te
ctclien voor een mesdaad, die slechts
door een kleine groep samenzweer
ders is voorbereid en begaan. Maar
als de Servische regeering spreekt
van haar pogingen om do betrekkin
gen tot Oostenrijk te verbeteren, dan
moet het haar in de eerste plaats dui
delijk zijn, dat dit slechts mogelijk is,
door eer. loyale houding tegenover
Oostenrijk en door haar handen af te
houden van pogingen, die onderne
men worden tot vernietiging of ver-
FEUILLETON
Geautoriseerde vertaling naar bet
Engelsch, van
Ll'EIE ADELAIDE ROWLANDS.
10)
Natuurlijk blijft u hier, mijnheer
Bevan een vriend van Dick is onze
vriend ook, het denkbeeld, dat u naur
hot logement zoudt gaan, is belache
lijk 1
Bent u or zeker van, dat het niet
lastig zal zijn? stamelde Edward
Bevüu, met bewondering kijkend naar
bel slanke figuurtje voor hem, ter
wijl hij zich innerlijk afvroeg, welke
faniil.teie trekking er wel zou bestaan
tusschen zijii vriend en de jongo da
me, die zuhc een vrij gebruik van zijn
Daam maakte.
-- O, bost, mar-kt het tusschen jul
lie ai'merkte Dick op, alsof hij 011-
KedsUAtt* was over dit gesprek. Ik
zsi jcdJi© samen laten, om boter met
eik«udn*f kennis to maken, terwijl ik
een b. nk ga schrijven, die dadelijk
wcKf'..i!"nden met worden.
Neem den koffer van je vriend
d.uï mee naar binnen en z. g tegen
brokkeling der monarchie zoö con
cludeert T Hbld.
En wanneer in Servische bladen dc
oorzaak van don moord in allen ernst
wordt geweten aan het feit. dat de
aartshertog juist op den verjaardag
van den slag op het Amselvcld zijn
intocht in Serajewo hield, en daarin
een soort bewuste provocatie wordt
gvzion, dan ös dit een poging tot ver
ontschuldiging van den moord en de
moordenaars, die met geen argtrfflen-
len van beteekenis kan worden ge
steund.
Toch zou het dwaasheid zijn, wan
neer de Oostenrijksche regeering zich
door de wraakkreten in dc pers zou
laten verleiden haar houdiing tegen
over Servtië te wijzigen of in de Zuid-
Slavische landen een politiek van
wraakneming in te voeren. Daardoor
zou zij niets anders bereiken, dan
dat de Oostenrijksche Serviërs, die
tot nog toe voor het grootste deel bui
ten de beweging der Servische „Om-
ladina" bleven, allen naar het kamp
der irredentivsten werden gedreven.
De overbrenging van de slacht
offers van den aanslag.
Het overbrengen van dc lijken van
Franz Ferdinand en zijn gemalin,
van het. slagschip „Viribus Unitis
naar het Zuiderspoorwegstat'ion te
Triest had plaats onder de deelne
ming van de gcheele bevolking, die
zich vereenigde voor een grootsche
rouw betooging voor de slachtoffers
van den aanslag.
Reeds in den vroegen ochtend was
een uit duizenden bestaande menigte
bijeen aan den oever en op alle sche
pen in de haven.
Op de Riva en de San Carlo was
een grootc plaats vrijgehouden, waar
op in het midden twee met goud en
zwart versierde katafalken waren
neergezet.
Om 8 uur werden de beide, in de
vlag gehulde kisten, van het oorlogs
schip op een mei zwart bekleede boot
geplaatst, die gesleept, werd naar de
„Riva". Het vervoer had plaats onder
het gebulder der kanonnen en het ge
lui der klokken. Onder diep stilzwij
gen van de omstanders brachten ma
rine-officieren d6 kisten aan land,
waar zij op de katafalken werden ge
zet. De troepen presenteerden de ge
weren
Onder vernieuwd kanongebulder
verrichtte bisschop KarI'in, met groo-
te assistentie de inzegening.
De kisten werden nu op een met zes
paarden bespannen gala-lijkwagen
geplaatst Tusschen een dichte men-
schenmenigte, achter dc en haie op
gestelde troepen der 'infanterie, ma
rine, agenten, douane-ambtenaren,
burgenvacht en de brandweer, ging
de stoet naar het station.
In alle straten heerschto een etille
deelnemng, en met ontbloote hoofden
liet men den stoet passeeren. De bran
dende lantaarns waren met rouwfloers
bedekt, en eveneens brandden in de
gesloten winkels de met floers bedekte
lichten.
Te halftien kwam de stoot aan het
met floers gedrapeerde station van
den Zuiderspoorweg De kielen wer
den door marine-officieren naar het
perron gebracht, waar de eere-com-
pagnie van liet Bosnisch-IIei'zegowi-
nische legiment de eerbewijzen
bracht.
In een met floers beklecden, en tot
een „chambre ardenle" ingerichten
waggon werden de lijken neergezet.
Bisschop Pederzolli zegende de lijken
nogmaals, waarna de trein vertrok.
De rouwtrein ging naar Weenen.
In alle plaatsen, die de trein met
de lijken van Franz Ferdinand en zijn
gemalin op de reis van Triëst af pas
seerde, stonden de autoriteiten eD de
vertegenwoordigers van vereenigin-
gen en corporaties aan het station om
een stille hulde aan de overledenen te
brengen.
De Duilsche keizer neemt geen
deel aan dc begrafenis.
Uit Berlijn wordt geseind:
„Keizer Wilhelm heeft door over
verhitting een verkoudheid opgedaan.
Daar Hieruit spit zou kunnen voort
komen. heeft de keizer besloten do
reis naar Weenen op te geven.
Ook prins Hoinrich heeft liet voor
nemen. om naar Weenen te gaan, op
gegeven.
Hel complot.
Uit Weenen wordt aan de „Tele
graaf' geseind Het onderzoek in za
ke den moord op het aartshertogelijk,
paar wordt door zeven rechters van
instructie geleid en men beijvert zich,
aite draden van de samenzwering in
handen te krijgen.
Behalve te Serajewo, werden ook in
de provincie talrijke personen gear
resteerd. Het wordt steeds duidelijker,
dat de troonopvolger er in geen ge
val in Bosnië heelhuids afgekomen
zou zijn. Langs den weg naar den ku-
nak stond een geheel leger van bom
menwerpers.
Anna, dat zij hem in de kleedkamer
zetten moet, zcide Enid. Hebt u
lust, met mij door den tuin te wande
len, mijnheer De vangiug zij
voort, toen Dick zwijgend deed wat
zij gevraagd had.
Heel graag, antwoordde de
jonge man, een beetje afwezig, ter
wijl zijn blikken zijn vriend volgden
met een verbaasde, nadenkende uit
drukking.
Kom dan 1
Zij draaide zich om, om den weg
aan te geven, maar hij maakte geen
aanstalten, huur te volgen.
Ik weet eigenlijk niet, of het wel
goed van me ia, te blijven, juffrouw
Anerley, - zeido hij berouwvol.
Blijkbaar heeft Dick me niet noodig.
Wo zijn altijd goede kameraden ge
weest, en indien ik in moeilijkheden
was zou ik hem boven alle andereu
verkiezen om mij tc helpen; ik hoop
te, dat hij hetzelfde voor mij gevoelde,
maar het is duidelijk van niet. Toen
bij me zooeven voor het oeist zag,
scheen hij het tamelijk prettig te vin
den maar later lock het of zijn ecni-
ge denkbeeld was, mij van lner weg
to krijgen. Indien ik een overlast in-
plaats van ecu hulp voor hem ben
wel, dan kon ik beter weer weggaan.
Hij keek het meisje niet aan, toen
hij sprak, en zijn bruine, smalle
vingers speelden zenuwachtig met den
rand van zijn hoed, dien hij afgeno
men had toen hij Itaar zag. Zijn
izcn opruiende Yêderocrlvg.
liet blad „Aszet" meldt uil Seraje
wo. dat dc Servische koopman Niko-
lisj een opruiende redevoering tot het
volk heeft gehouden, waarin hij om.
zeide: Vreest niets, overmorgen zijn
hier duizenden Servische soldaten,
die wraak zullen nemen wegens 'le
plundering van de Serviërs: koning
Peter en kroonprins Alexander slaan
niet het Servische leger aan de gren
zen en overmorgen te drte uur zullen
zij Serajewo binnenrukken. Ook het
Russische leger is gemobiliseerd."
De gendarmerie nam Nikoliej ge
vangen. llij werd onmiddellijk voor
den krijgsraad gebracht, die heel spoe-
d'.g vonnis zal wijzen.
Indien de redevoering van Nicoliej
juist is weergegeven, zal hij wellicht
worden gefusilleerd.
De Boedapestei bladen melden, dat
ernstige aanwijzingen bestaan, dat
do secretaris van do Groot-Servische
vereoniging „Narodja Obrana", de
majoor van hert Servische leger Milan
Pribicsewllsj, medeplichtig was aan
den aanslag, en dat door zijn bemid
deling de moordenaars bommen kre
gen uit het legcr-arsennal le Kraju-
gewatz.
Een officieele bevestiging van dit
bericht is niet te krijgen.
Pribicsewitsj was vroeger luitenant
in het Oostennjksch-Hongaarsche le
ger. llij werd bij het boogverraadpro-
ccs te Agram tot gevangenisstraf ver
oordeeld, doch kreeg later amnestie.
Omtrent hot verhoor, dat Princip en
Tjabrinowitsj, de treurige voorman-
non van de te Serajewo afgespeelde
tragedie, hebben ondergaan, deelt de
correspondent van de „Köln. Ztg." le
Serajewo het volgende mede
'Tjabrinowitsj verklaarde, dat liij
«enige weken geleden in een koffie
huis te Belgrado in een of ander blad
had gelezen, dat aartshertog Franz
Ferdinand naar Servië zou komen.j
IIij had toen met Princip, die zat
kaart te spelen, een afspraak ge
maakt, dat zij elkander den volgen
den dag zouden treffen. In die bijeen
komst besloten zij tot den moord op
den troonopvolger. Om aan bommen
en wapens te komen stelden zij zich
in vei bind) ng niet majoor Prebitsje-
witsj van den Servische» generalen
stuf en deze verwees hen naar een
bekend conntadji, Tsjiganowilsj ge-
heeten. Er werden hun bommen be
loofd uit bet arsenaal te Kragujewatz,
op voorwaarde, dat zij zich stipt zou
den houden aan de aanwijzingen, die
hun gegeven zouden worden. Zes
bommen en zes revolvers zouden tot
hun beschikking worden gesteld, mits
zij nog vier personen wisten over te
halen om zich bij hen aan te sluiten.
De bommen moesten zij met de rech
terhand wegslingeren en daarop on
middellijk cyaankali innemen, dat
hun eveneens werd verstrekt.
Te Belgrado wisten de beide samen
zweerders nog de Bosnische studenten
Tri fun en Laresj over te halen om
niet hen den aanslag te ondernemen.
Langs verschillende wegen trokken
zij naar Serajewo. In een banketbak
kerswinkel te Serajewo werden op
den dag, dat de aanslag zou plaats
hebben, de bommen door Princip ver
deeld.
Op de vraag of de andere samen
zweerders ook bommen hadden ent-
vangen, bleef Tjabrinowitsj het ant
woord schuldig.
Tjabrinowitsj had voor den aanslag'
standplaats gekozen aan uo Kumurija-
brug, Princip aau den hoek Franz-
Jozefstraat en Appel-kade, en een
derde 100 pas verder. Tjabrinowitsj
had werkelijk, volgens de hem ver
strekte aanw ijzingen, do bom in de
rechterhand gehouden en het cyaan
kali in de linker.
Princip bekende, dat hij de bommen
van den comitadji Tsjiganowilsj had
ontvangen. Hij weigerde echter iets
mede te deelcn omtrent de medeplich
tigen en het geld, dat bij hem was
gevonden. Maar plotseling riep hij
uit „Ik heb er thans spijt van, dat
ik den aanslag heb gepleegd, omdat
mijn laffe makkers mij in den steek
hebben gelaten; ook zij hadden hun
ne bemmen moeten w ei pen, de laf
hartige schuiken hebben het echter
niet gedaan. Ik zal mij dan ook op
hen wreken en hen verraden. Maar
laat mij thans met rust, morgen zal
ik alles bekennen."
De Balkanvulkaan
De str(jd in Albanië.
Een minister van Albanië aan het
woord.
Turkhar. pasja, de minister-presi
dent van Albanië, bevindt zich op het
oogenblik to Ruïne om bij dc Italiaan-
sche regeering aan te dringen op hulp
voor den vorst van zijn land, volgens
sommige berichten ook om Essad
gunstig voor prins Wilhelm te stem
men.
Turkhan pasja is, volgens den Ro-
mcinschen correspondent van den
„Matin", die met hem een onderhoud
I1 fgehad, nog steeds optimistisch
stem en manieren verraadden, dat Hij
diep gekwetst was.
Erna's hart ging uit lot den jongen
man, met dat kameraadschappelijk
gevoel, dut een vlug begrijpen bevor
dert
U moet zich Dick's manier van
doen niet aantrekken, mijnheer Be
vuil, zeide ztj ernstig. Hij is zich
zelf niet. Ik voel soms ook, dat hij mij
niet noodig heeft, dat ik niet in staat
bon hem te helpen en dat kwetst
dat kwetst verschrikkelijkHet is
maar tijdelijk evenwel, en het zal wel
overgaan, zegt mijn vader; en in-
tusschen moeten wij, die van hem
houden, geduld hebben, en ons best
doen hem uit deze akelige droefgees
tigheid, die hem zelfs do vriendschap
van degenen die hem het liefst zijn
doet. vermijden, op te wekken. Ik roep
uw hulp hierbij inen hij zal u er
later dankbaar voor zijn. U zuil het
dóen, nietwaar?
Natuurlijk wil ik dat
Ted uitte deze woorden mot een
vuur, dat het Enid's gelaat zaeht-rose
kleurde.
Laten wij dan verder gaan,
zeide zij glimlachend, Ik wil niet,
dat Dick vermoedt, dat. wij over hem
spieken ik zou u. den tuin laten zien.
weet u wel.
Zij draaide zich om naar een der
zijpaden en dezen keer volgde Ed
ward Bevan haar, daar hij zijn vroo-
lijkheid herwonnen had. tevreden ge-
pcz'n'd m overtuigd, dat zich In Al
banië allee nog ten gocdo zal kecren.
llij trok zelfe de juistheid van hel be
richt, dal Prenk Bib Doda zich zou
hebben teruggetrokken, in twijfel.
Volgens hem achtte deze vermoedelijk
het juiste oogenblik voor den aanval
nog niet gekomen.
..O.nnen veertien dagen of drie we
ken,' zoo zeide hij, „zullen de opstan
delingen, doordat zij niets meer heb
ben om van te leven, in uiterst moei
lijke omstandigheden geraken.
Een klein aantal opruiers heeft de
bevolking het hoofd op hol gebracht
en haar tot een burgeroorlog wtillen
verleiden, het meerendcel volgt hen
echter met tegenzin. Te Tirana zijn
zelfs vierhonderd Mohammedanen ge
vangen genomen, omdat zij zich bij
den opstand niet wilden aarsluiten.
De gevangen genomen sjeik Hamdi
erkent thans zelf. dat hij verkeerd
was ingelicht omtrent de bedoelingen
van den vorst en diens regeering en
verklaart te betreuren, dat hij aau.
den opstand heeft deelgenomen.
Bewijzen deze feiten niet, dat de
agitatie allesbehalve spontaan is en
dat de leiders misbruik hebben weten
te maken van de kchtgeloovigheid
der ongelukkige bevolking? Ik beu
dan ook vast overtuigd, dat de bewe
ging langzam©rhand zal afnemen, en
ten «lotto vanzelf zal ophouden.
Het grieft mij, dat de ontwikke
ling van Albanië wordt tegengehou
den door den tegen woord igen stand
van zaken. Over dien toestand nu wil
ik do mogendheden inlichten en ik
ben overtuigd, dat zij maatregelen zul
ion nemen, waardoor er verbetering
zal komen.
Men heeft den vonet van allerlei
kwaads beschuldigd, maar geheel en
al ten onrechte Ik heb bel grootste
vertrouwen dn zijn eigenschappon als
vorst. Hij is loyaal en dappc-r, houdt
van de Albaneezen en zal er naar
streven aan hun billijke verlangens le
voldoen.
De vorstin is algemeen bemind; met
groote toewijding slaat zij den vorst
ter zijde.
Voor de jongste gebeurtenissen wa
ren zij beiden zeer populair. Waar zij
kwamen, weiden zij met gejuich in
gehaald. Thans bestaat er helaas een
misverstand, maar dat zal wel spoe
dig uit den weg worden geruimd. Ik
kan mij de toekomst van Albanië niet
meer voorstellen zonder den vorst.
Ondanks alles wat er gebeurd is,
blijf ik nog hopen ln het welslagen
van onze pogïngen."
Helden en lafaards.
Aan de particuliere inededeeliugen
van kapitein De Jongh zelf over zijn
lotgevallen, door een familielid ter be
schikking aan de ,:N. R. Ct." gesteld,
ontleenen wij nog de volgende bijzon
derheden
De kapitein zou met een colonne uit
het zuiden oprukken, om Durazzo le
ontzetten. Zijn vrijwilligers bleken
dieven en plunderaars te zijn, zijn co
lonne bestond uit lafaards en gauw
dieven.
Hij verhaalt:
„Den 20sten Juni, om 11 uur voor
den middag dagen wij er eindelijk in
om het centrum bet bevel te doen op
volgen, om voorwaarts te rukken. Ik
ga 11,2 K.M. vooruit om een nieuwe
stélJing in te nemen. Mijn oppasser
wordt door een matten kogel aan den
arm verwond. Aan alle kanten hoorei;
we de kogels in den grond slaan. Het
kanon komt een K.M. verder in stel
ling Ook het kanon van Bauer, dat
om 12 uur naast mij in stelling komt.
.Hoesni 'ioeca valt nu aan, doch be
reikt den top van den berg niet cn
wordt oin pl.m. 5 uur teruggeslagen.
Wij geven joaet de kanounen uur-
op de bergtoppen, de tirailleurs der
rebellen en de dorpen. Maar de man
nen uit Valona verdraaien bet om
aan te vallen. Om 6 uur n.m. ko
men 460 vrijwilligere uit Maiakaslru
de vuurlinie iu het centrum verster
ken, doch ook dezen vallen niet aan.
Om 8 uur trekken we daarom de
kanonnen in de oude stelling achter
waarts. Om 10 uur is er rust in het
kamp; maar om half elf ontstaat cr
een groot© paniek. Ik werd door ma
joor Besem gewekt. Overal ge
schreeuw, er klinkt hevig vuur bij ouza
voorposten, gevolgd door groote ver
warring, daarna vallen geweerscho
ten in het kamp. Iedereen dekl zich
ui de greppels, liet is pikdonker. Met
zeer veel moeite gelukt het ons iia een
hall uur, stilte t© krijgen en de inoii-
echen tot rede t© brengen.
We roepen dc chefs bijeen en kun
nen rond het kamp op 200 M. een aan
eengesloten rij detachementen leg
gen. Verder vooruit willen ze niet. Een
uur later is du rust teruggekeerd.
De oorzaak was volgens het rap
port van den commandant der voor
posten de volgende: Een koe met een
bel aan was op den linkervleugel door
de posten geluopen en had natuurlijk
geen antwoord gegeven op liet aan
roepen. Onze posten hebben toen ge
vuurd en natuurlijk begonnen iceu
alle posten te vuren. De vijand, die
een aanval vermoedde, vuurde terug
noeg. Nooit had hij, zooals hij tot zich
zelf zei, iemand gezien, die zoo be
koorlijk was als deze nieuwe konnis
van hem hot slanke, buigzame fi
guurtje in de eenvoudige, wit-serg©
japon, bet gelaat niet zijn fijne tint,
en do blauwe oogon, die do zijne zoo
open en ernstig ontmoetten, schenen
hem toe, te bebooron aan ecu schepsel
van gehoel anderen aard dan die
alledaagse!»© meisjes, di© hij tot nu
toe gezien had.
Als do zaken stonden, zooaJs ln
vermoedde, was Dick een gelukkige
kerel, maar misschien waren zij al
leen oude vrienden. Ted had een ge
voel, alsof hij dat dadelijk weten
moest.
Alsof zij zijn onuitgesproken ge
dachten ried, merkt© Enid op
Dick's introductie was met zeer
fraai, nietwaar? Hij Het aan ons
over. het ontbrekende aan te vullen.
Hij had u bijvoorbeeld kunnen ver
tellen, wat ik geloof dat u reeds vei-
moed heeft dat hij cu ik verloofd
zijn.
De jonge Bevan ademde diep.
Ja, dat dacht lk reeds, zeido
hij, met droevige stem.
En do bevestiging van uw ver
moedens maakt niet oen zeer gunsti
gen indruk op u, veronderstelde
zij. terwijl een zwakko glimlach voor
een oogenblik weer den ernst van
haar gelaat onderbrak.
llij bloosde schuldig. Wanneer hij
m ?e aTgemëene verwarring begon.
Den Zien Juni 's ochtends bleek, dal
gedurende de nachtelijke paniek een
zeer gTOot gedeelte der vrijwilligers
was gedrost; 460 man uit Malakastra
werden uitgezonden om Hoc-sni Tos-
ca te versterken. Deze macht bleef op
500 AL rechts liggen, en weigerde vol
strekt verder te gaan toorts werden
nog 120 man uit Valona vooruit ge
zonden. Links werden pl m 130 man
onder Zia Bei gelegd. Bektasj, d e
zich te Ljumstii bevond, kwam met
zijn mannen links achter Zia Bei.
Om 10 uur begon het gevecht, in rie
eerste linie vóór de kanonnen geluk
te het ons met de grootste moeite 40
a 50 man bij elkaar te houden.
Toen gaf ik last aan de lui van Ma
lakastra om terug te koeren en in d«
voorste linie te komen, maar ze wil
den niet en sloegen op den loop.
Thans kwam hel bericht, da: ook
Hoesni Tot ca reeds gedurende don
nacht gevlucht was, bij Kugi over de
rivier was gegaan en zich met zijn
menschen te Fieri bevond Tevens
waren 300 vrijwilligers uit Valona
near Fieri gevlucht.
Achter de kanonnen waren nog een
100-tal vrijwilligere voor dekking der
artillerie gebleven. Dezen begonnen
plotseling allen hevig in de lucht te
vuren over onze hoofden. Bauer en ik
bedienden elk een kanon en vuurden
onderscheidenlijk links en rechte op
de aanrukkende Gcgen, <fce ons aan
beide zijden poogden om te trekken.
Ik verliet mijn kanon een oogenblik
cn joeg met de zweep een gedeelte der
lafaards achter ons, tot vóór de ka
nonnen De rest vluchtte.
Ook links begon de terugtocht Mijn
laatst© vuur was op 1600 M met gra
naatkartetsen, op de aanrukkende
Gegen, die zeer dapper vochten en
geen acht sloegen op de in hunne ge
lederen springende granaatkartetsen.
Nu besloten we. zoo mogelijk, de
kanonnen te redden. Bauer bleef door
vuren. Mijn kanon werd met zeer veel
moeite bespannen en weggevoerd,
daarbij moesten wij alles zelf doen.
Vervolgens het kanon van Bauer. We
hadden, doordal de Gegen hun aanval
niet doorzetten, nog tijd ook alle mu
nitie op tc laden en weg te voeren
Noereddin bei Vlor-a hielp ons bij dit
alles uitstekend.
Voor de kanonnen bleven nog een
40-tal man in de vuuretelling, dank
zij het optreden van Bauer tc-gen hen,
anders waren ook zij reeds gevlucht.
Volgens rapport van Zia bei heeft
hij tin deze laatste oogenblikken vuur
gehad van de eigen troep van Bek
tasj, en is hij daarom ook moeten
vluchten. Hieruit valt te verklaren,
dat we, hoewel we veel vuur van
links kregen, toch van die zijde geen
aanval van dc Gegen op de kanonnen
hebben gehad.
Hoewel wij het niet bewijzen kun
nen, zijn wo toch overtuigd, dat Bek
tasj ook op ons gevuurd heeft.
Er viel niel-s meer te doen.
De lafaards vluchtten aan alle kan
ten. Met groote moeite gelukt© h&:
ons een 404al vluchtelingen bij de
kanonnen :e verzamelen.
Op het oogenblik, dat de laatste
munitiekar de stelling verliet, had
den w© aüeen vóór ons nog een 20-
tal vrijwilligere. Rechts was alles
gevlucht.
Links, achter dc stellingen, hielden
nog een 20-tal mannen stand onder
het vuur der rebellen, en dat van den
verraderlijken troep van Bektasj!
Om hall twaalf gingen wc terug
in de richting Kalmi, m vrij groote
wanorde. Niemand wilde naar eenig
bevel luisteren.
Toch d:ed ik mijn uiterste bes. do
lui bijeen t© houden, omdat te wel
vreesde, dat de geplunderd© boeren
uit deze streek thans wraak op ons
zouden nemen.
Om 2 uur n.m. kregen we ter hoog
te van Kadipasa vuui van rechts uit
het dichf-o hout.
Ik wild© een patrouille zenden,
maar niemand gehoorzaamde, ieder
een dekte zich.
Met een grooten bocht naar links
zijn we toen naar Kalmi gegaan ©n
kwamen daar op den weg langs de
rivier Semeni.
Links zager, w© 'er hoogt© van Sta-
maitica, vel© vluchtelingen de rivier
overzwemmen.
Met het oog op dc kanonnen be flo
ten we naar rechts te gaan, om bij
Broes tar over t© steken, waar de
barken w aren.
Om 3 uur namiddags kregen we
plotseling vuur uit een hun van
rechts op 2 a 300 M. afstand. Mijue
metgezellen vluchtten hals over kop.
lk bar algen egeu eu met kapitein
Ibrahim en twee gendarmes terugge
gaan. We beroikleu de kanonnen en
vonden het eerste omgevallen, liet
andere, dat op den smullen weg niet
kon passeeren, was ook afgespannen,
lier. gelukte ons hel kanon weer recht
te zetten Uit he.- huis werd toen een
hevig vuur op ons afgegeven.
Do gendarm© dien ik weggezonden
had om niet paaiden terug e nomen
bleef weg. Er viel voor ons daar
niets meer te doen, en dus maakto ik
zijn gedachten geuit had, zouden zij
ongev eer deze ge si eest zijn Vcron
derstel, dat iemand eon grooten schat
ontdekt en meteen bemerkt, dat oen
ander© mun hom vóór is geweest en
liet tot zijn eigendom gemaakt heeft,
kan do eerstgenoemde dan verrukt
zijn, zelfs wanneer de rechtmatig©
eigenaar zijn beste vriend is"'
Maar inploats van dit vraagstuk te
stellen antwoordde hij stamelend
Omdat ik ik hot niet prettig
vind, dat Dick mij nooit .vertelde, dat
hij verloofd was.
Dat kon hij ook niet, mijnheer
Bevan, zcide Euid glimlachend.
want liet kwam er door den dag vóór
den verschrikkelijkon brand, waarin
mijnheer Einbersoii het leven liet.
O, dat verandert de zaak ©enigs
zins maar hij heeft mij zelfs nooit
uw naam genoemd.
Mij den uwen evenmin.
Vreemd
Ja, dat is vreemd. Hoe lang kent
u hem reeds?
Ongeveer vier jaar nu
U w aart dus te zaiuen in Oxford?
Ja, cn dat ik daar wat goeds
deed. ben ik geheel aan Dick ver
schuldigd,
Vertel mij er eens wat van.
Het eerste jaar, dut ik studeerde,
raakt© ik in slecht gezelschap «lal
wil zeggen, ©en luien, opgewonden
troep met meer geld dan hersenen. Ik
was een jonso ezel. cn ik draafde eu
het sluitsi'uU voil het cone kanon on
bruikbaar door eeniite' dee-n mede
te nemen. Bauer hud reed v r
op gelijke wijze met hol ander© ka
non gehandeld. Orn 6 uur bereikten
we Broestar en gingen daar m goede
orde over. Bauer die onderweg zich
belast bad met drie munitiekarr' u
welke waren blijven staan, kwam
's avonds om H uur te Fieri met deze
munitie aan. Hij was over Ven geko
men en bad Ook nog veel vuur ont
vangen.
Te Fieri was met veel achtergeble
ven W© hebben enkele chefs de op-
Orach: gegeven niet hunne achterge
bleven vrijwilligers stelling tc nem-i»
achter de Semeni.
Den 22sten Juni werd ik om lui!
drie gewekt door den secretaris van
Fêizi bei, die mij zeide, dat ik me
onmiddellijk moest, aankleden en
Fieri verlaten, want dat alle deta
chementen 's nacht.- gevlucht waren.
Na lang gepiaiu met de autoritei-
ton vroegen we Bektasj, die nog met
een paar honderd man te Fieri was
of hij op zijn menschen vertrouwen
kon. Hij kon on si die verzekering m<t
geven en dus bestolen we naai V ik>-
na terug te heen n
Toch droeg Fe.zi bet aan Bektasj
de voortoopige verdediging van Fieri
op
Toen wij de stad wilden verlaten,
te weten Feizi bei en zijn secretaris,
majoor Besern bei. majoor Tefik hei
Bauer, ik zelf er, d© kanonniers met
de paarden, werd ons he" vertrek be
let door mannen van Bektasj. Deze.
hierover ter verantwoording geroe
pen, droeg toen zorg, dat we vertok
ken konden Wc bereik en 's avonds
om 7 uur Valona.
Ten siott© vermeld ik nog, dat de
bagage van tr.ajoor Desem bei. van
den heer Bauer en v in mij door onze
eigen soldaten tijdens de vlucht go
stolen is>.
IJaal ze terug.
De „Telegraaf" schrijft;
Voor v\;c het nog niet wisten, zal
het, na het lezen van het interview
met kapitein Sar, wei zeer duidelijk
zijn geworden, dat onze officieren in
Albanië in een broeinest van schande
lijk jiolitick geknoei verzeild zijn ge
laakt, vvoaru.t het zaak zal zijn, ze
zoo spoedig mogelijk terug tc roepen.
Ze hebben daar niets meer te doen.
„Hun schoone taak in dienst der be
schaving," zooals Imt in het Woens
dag gesproken Koninklijk woord heet,
is afgeJoopen. llun oorspronkelijk
w"erk, het organiseeren der gendarme
rie. ,,-is onderste boven gegooid
het zijn kapitein Sar's eigen woorden
en cr is volgens hem omar ëón
middel om aan den warboel 'n einde te
maken: het ingrijpen dooi dc mo
gendheden zelf.
Voor deu naam van Nederland heb
ben zij genoeg gedaan misschien
nog wel niet genoeg naar den zin
van sommigen, die in een gemakkclij-
ken bureaustoel gezeten, aandoenlijk
schrijven over do moeilijkheden waar
mede zij te kampen hebben aan de
l.ust der Adcf-Hsche Zee en het is
broodnooitig, dat deze dapjiere ke
rels weten, dat in hun terugkeer niets
kleinmoedigs zit en de publieke opi
nie in '1 vaderland het eenvoudig
dwaasheid vindt, dat zij nog langer
voor een verloren zaak dag aan dag
hun leven wagen. Er schuilen mis
schien onder hen nog een paar Thom
son's en dezen kunnen in. ons eigen
land van meer nut zijn dan te midden
van politieke bandieten, die tegen
een sluipmoord desnoods niet op zul
len zien.
Tenzij men het er over eens is, dat
mannen als Tliomson alleen voor hun
vaderland verdienste hebben als
zij dood zijn
Binnenland
EEN SCHULDVEREFFENING.
Dat de zwakke sekse voor de man
nelijke somw ijlen niet wil onderdoe»,
blijkt uit het volgende, schrijft de
Zw. Cl.-correspondent in Achikars-
pelen.
Zeker iemand u.t Harkema-Opeinde
had bij B. S. te Surhuistervceu nog
ecu oude schuld te vereffenen. Een.
schuldbekentenis was daarvan het
bewijs. Men was reeds onderling
overeengekomen, dat bedrag, ad
f 500, tot. de helft te icduceere».
De vrouw van eerstgenoemde toog
ter voldoening daarvan naar de Wo
ning van B. S., waar ze dient echt
genoot© alleen thuis trof eu wie zé
i«-i doel van haar komst meedeelde.
Nauwelijks binnengelat en, vroeg zo
het bewuste document te mogen zien,
waarom de brandkast werd ontsloten
en het gevraagde op de tafel neerge
legd. Een handig© greep en debiteur-
sche zou met het bewijsstuk de deur
uitioopen. Ze werd daarin verhin
derd door de vrouw van B. S., die
dat vreemdsoortig optreden niet
rech'. aanstond. Zij eischte tiaar «gen
dom terug, greep naar het papier
hetwelk in tweeën scheurde.
sprong van louter pleirier, zooals ©en
van mijn viervoetig© verwanten zou
doen, wanneer hij weer voor het eerst
ui d© wei kwam. Ik spreek natuurlijk
figuurlijk.
Ja, dat leidde ik er reeds uit af,
onderbrak zij hem droog.
Het was eenigen tijd voordat ik
Emberson ontmoette. Ik was ©eu
groen en hij was een dcrde-Jaars
dat is ecu groot vcisctiil, wrot u. Wo
zagen elkaar voor liet eerst op ©eu
wijnfeestje. vervolgde Ted, -- de
incest© lui waren ge roul in eerder dan
ik, en ve sclicidene van deze opge
wonden heertjes amuseerden zich ©r
mee, mij to laten drinken, totdal ik
volkomen dronken was. Hoe erger
het werd, des t© vaker vulden zij mijn
glas, schaterend van het lachen zij
gingou er weddenschappen over aan,
boo gauw ik ouder de tafel zou lig
gen Ik verwacht, das ik erg in uw
achting zal dalen, juffrouw Anerley.
door u dit te vertellen maar ik hen
het uan Dick verschuldigd, cm t©
loonen hoe hoog hij Ik»ven de rest van
tiet gezelschap stond. Eenige van d©
ernstige mannen draaiden zich vol
walging af, maar hu was do ©enige,
ilio tusschenbciddh kwam. Hij vertel
de mijn zoogenaamde vrienden ia
rondo woorden wat hij van hen dacht.
(Wordt vervolgd).
