HEÏ PARLEMENT YAM GROOT-NEDERLAND TE HAARLEM.
O© oorlog ©rt de crisis in Europa.
Be crisis ls op haar hoogtepant.
Bmtschland stelt Rusland roer de keusvrede of oorlog
Ge mobilisatie in Rusland.
Zal Engeland party kiezen in een eventueelen strijd
Hoe sterk de leger- en vlootmachten ran de greote
zuil.
IIOUSLLETON
Liefdedroom
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG SI JULI T9I4
Bij onz© Viaamsche gasten thuis.
(Eerste reeks).
Is oniiste Viaamsche lettsrkunflige
Artworpen, 25 Juli 1914.
Hebt gij 't al géhoord, van onze
groote overwinning gister in den Pro
vincieraad
liet vuur waarmee hij dat uitriep,
loon hij mij tegentrad en de kraeh-
Lige. lange handdruk, dien hij me
bood, konden zij van een 78-jarige
zijn Toch is hij sinds 9 Februari al
ilien leeftijd voorbij.
Welk een stoer ras deze Vlamingen
iijn Houdt de strijd ben jong? Eiken
dag ontmoet ik hier van die bedaag
den, die nog door de drift van de
jeugd bezield zijn.
De Viaamsche beweging moet wel
kracht wekken in hun leven. Vooral
in deze tijden, nu de zaak van het
Vlaanderenland er zoo mooi voor
gaat staan. Ieder oogenblik hoort
men er over spreken. Op straat, in de
café's, in de vergaderzalen van stad
en provincie heeft men 't er over. Ei
ken dag vindt men in de bladen klei
ne redactioneel*» artikeltjes, waarin
gevochten wordt over 't geen de
perste-minister Do Brogue vil le nu
eigenlijk gezegd heeft, ginrls in Turn
hout, toen hij er heeft gesproken over
de onrust in het land, gaande ge
mankt door de Woogeschool-beweging.
Heeft hij de Viaamsche Hooge school
beloofd Heeft hij er maar wat om
beer. gepraat, „om die lummels uit
Turnhout" de uitdrukking is
een mijner nieuwe Viaamsche vr
den „te bedotten" Men weet liet
niet, want een zuiver verslag der kie
zersvergadering schijnt tc ontbreken.
Behalve deze strijdstukken halen
de Viaamsche bladen alles bij elkaar
uit bcel de wereld, wat geschikt is,
om parallellen mee te trekken en be-
toogen op te bouwen, alles als wapen
in den strijd, 't Is een zwaardklette-
rend twistgeschrijf. In de vertegen
woordigende lichamen houdt men
zich ook niet stil. Nu weer Vrijdag
had men het in den Provincieraad
tegen ons. Want de hoogere standen
drukken zich uit in het Fransg.
Zij drukken zich uit in een taal,
die ons volk niet verstaat. Is dat
geene schande!
Nu hebben we 't Cr door gekregen,
dat al onze reglementen en wetten
uitstuitelijk in het Nederlandsch.
worden uitgevaardigd. Dat ligt aan
de hoogere standen de verplicht op
zich in het Nederlandsg te oefenen.
Daarmee maken we er een eind aan,
dat de 'hoogere stand zich door de
taal bijeenhoudt tot één klas en zidb
afzondert van ons volk.
Ik vroeg nader, hoe 't toch in zulk
een lichaam als de Provincieraad
ging, wanneer de een in hei Fransch
en de ander in het Hollandsch sprak
en men eikaars taal niet machtig was.
Dat is 't noe juist, viel de heer
Van der Cruyssen in, zij begrijpen
elkaar niet. De soosjalen ebben t al
geroepen gisteren in de vergadering:
Sp'riek Vlaomsch! En wat 't erge is
er zijn Vlaomingen, die er ook
Fransch praten. Spriek gai Vlaomsch,
gai kunt ei, heeft men hem toegeroe
pen.
Daarom is 't noe goed maar dat we
'ei er hebben doorgekregen. Nu zijn
wie eentalig in Nederlandsch. Daar
voor heb iek al zoo lange gevochten.
De voorzitter, vroeg mai gister: „Hoe
lange 'ebt ge daorvoor noe gestrie-
den?' En ik zegt 'm: Vaiftien jaore,
net zoo lange, als iek in den Raad
ben.
Awel, over vaiftig jaore, als we dan
Vlaomsg spraken, dan lachte men ons
uit en bespotte men ons. Maar er is
'iol-viel verande'rd. Uit grondbegin
sels spraken we nooit anders dam
Vlaamsg; bi 'Oop zou ons voorbeeld
gaon volg© en noe, noe goan de jon
geren viel verder, dan wai boit 'ebben
durven denken. Awel, dat 's bestig,
dat's goed. 't Ligt zoe in de naard.
Ik wil u nog andere kanten van
VAN DER CRÜTSSEN.
van Antwerpen" (onze Provinciale Sta
ten ongeveer) over hetgeen, waarop
de heer Van der Cruyssen doeldede
overwinning van do Viaamsche taal
op het Fransch.
- We hebben de heele week in ver
gadering gezeten en we hebben 't ge
wonnen, eindelijk gewonnen, ver
telde de heer Van der Cruyssen me
zoo opgetogen. In de provincie had
den we de tweetaligheid. Alles wat
van de provincie uitging, werd ge
drukt in het Vlaamsch en 't Fransch
maar men trok toch het Fransch voor.
Dat is nu tot een einde gekomen.
Wat van de provincie uitgaat zal nu
alleen in bet Vlaamsch geschieden.
De -enigste toegeving, die we gedaan
hebben, is, dat er twee bundels (ver
slagen) zullen zijn van het gesprokene
in dc zittingen van den Raad. De
Fransclie redevoeringen worden in
den Nederlandschen bundel vertaald
en de Nederlandsehe in den Fran-
sohou bundel overgezet in 't Fransch.
Maar die bundels zijn niet officiéél.
Alles wat ambtelijk is zal voortaan
alleen ia 't Nederlandsch zijn.
Versta'de, nu is het met het
Fransg in onze provincie gedaan
zeide hij met iets van jubel in zijn
stem, en er kwam een lach in de
rimpels van het oud© gezicht, toen
hij er bijvoegde Uitstuitelijk ge
beurt nu alles in het Nederlandsch.
Do Fransg© kranten zullen bulderen
den veeizijdigem heer Van der Cruys
sen laten zien. Want behalve politiek
man, is hij in de eerste plaats onder
wijs-autoriteit en letterkundige. D<
78-jarige is zelfs de oudste der Viaam
sche letterkundigen.
Ovex zijn leven laat ik hem zelf
maar wat vemederlandseht in uit
spraak vertellen:
Zijn loopbaan.
Ik ben geboren te Nevel© in Oost-
Vlaanderen op 9 Februari 1836. Do
lagere school heb ik daar uitgedaan
en ging toen naar d© vormschool. In
1853 op 17-jarigen leeftaid keer
de ik naar main dorp als hulp bay
het onderwijs terug, Dat noemde men
toen bygevoegd onderwijzer. Ik bleef
er 8 jaar en werd toen onderwijzer te
Kortrijk. Daar leerde ik Conscience
kennen, die er arrondissemen,ts-com-
mïssaris was. Ik raakte zoo met hem
bevriend, dat wij all© avonden samen
waren en er een „Cercle litéraire'
stichtten, die veel invloed heeft uitge
oefend. Die vriendschap is blijven be
staan totdat hij stierf. Ik was ge
trouwd met een juffrouw uit Kort
rijk. Als we later naar Brussel gin
gen, waren we altijd bij Conscience
gevest. In 1869 werd ik te Thielt, in
West-Vlaande'ren, benoemd tot kan-
tonnalen schoolopziener, Op het einde
an 1878 werd ik bevorderd tot Pro
vinciaal inspecteur van heel West-
Vlaandoren. Nadat d© nieuwe wet
van 1879 er gekomen was, werd ik in
1884 hoofdinspecteur te Mcchelon.
Daar bleef ik tot 1891, toen ik in
denzelfden rang overgeplaatst werd
ïar Antwerpen.
Hier koos men mij in den Provin
cialen Raad en in 1897 heb ik mijn
pensioen, aangevraagd.
In den Provincieraad houd ik mij
vooral bezig met önd©rwjj;?aangele-
geuheden en verdedig er de rechten
der Vlamingen.
Letterkundig werk.
Van der Cruyssen is in het literaire
een volgeling van Conscience, zijn
grooten vriend, wien hij een bijzon
dere vereering toedraagt.
„Zijn verhalen" ik zeg dit op gezag
van den Vlaming Frans van Cuyck,
die een beschrijving van hem gaf in
het tijdschriftje „Plantijd" „ken
merken zich niet door sterke verwik
keling en vallen voor op het land of
in kleine Viaamsche steden. De figu
ren vragen, geen diepe studie en zijn
gemakkelijk te doorgronden maar
men voelt zich," zegt de aangehaalde
schrijver, „tot hen getrokken door
een zekere nieuwsgierigheid, welke
ik niet beter kan vergelijken, dan met
die van de grooto menschen.voor soin-
mig bedrijf der kinderen. Ja, de ro
mans en verhalen van Van der Cruys
sen boeien ons door de trouwe schil-
deriug van een midden, dat Conscien
ce ons had leeren liefhebben, een mid
den van eenvoud en ongekunsteld
heid. Van der Cruyssen werpt er
echter zijn eigen toontje over, name
lijk een nuttige, leorende strekking,
die nooit storend werkt, steeds a's
een gouden draad door het weefsel
loopt en de ietwat nuchtere handeling
verheft."
Twee zijner werken worden vooral
geroemd wegens de belangrijkheid
van het onderwerp, dat zij behande
len en de voortreffelijke karaktert.ee-
kening, n.l. „Moeder Geertrui"
„Dc Jongen van Ruis©lede".
In Vlaanderen worden deze wer
ken druk gelezen. Zijn eersteling
schreef hij in 1856 „De Zoon
Dronkaards". In 't geheel verschenen
een vijftiental werken van zijn hand,
meest novellistisch van aard, soms
ock op geschiedkundig gebied.
Negen jaar geleden verscheen
„Mijn herinnerngen aan Conscience"
een boek dat wel aardige trekjes uit
bet leven van dezen Vlaamschcn
schrijver bevat, waardoor het ook
van literair-hiotorische waarde is.
Zijn letterkundige verdiensten zijn
erkend door zijn benoeming tot Üd
van do Maatschappij van letterkunde
te Leiden.
Voorts is hem de onderscheiding ten
deel gevallen van Eere-voorzitter van
het Alg. Neder!. Verbond (Antwerp-
sclie tak). Ook is hij lid van het
hoofdbestuur van bet Alg. Nederl.
Verbond en voorzitter van de Neder
landsehe afdee'ing van het Kunstver
bond te Antwerpen.
't Lintje, dat, ge in zijn knoopsgat
merkt is dat van de Leopoldsorde,
waarin hij in 1885 ridder werd.
Mee is hij gerechtigd tot het dragen
van het Burgerkruis van de eerste
klasse en de herinneringsmedaille
aan de Regeering van Leopold II.
Op de congressen.
De waardige figuur van den heer
Van der Cruyssen is een altijti-gezie-
n© op de Taal- en Letterkundige Con
gressen geweest.
Op een rijtje noemde hij er uit het
hoofd een aantal, waaraan hij heeft
deelgenomenKampen, Maastricht,
Middelburg, Dordrecht, Antwerpen,
nog eens Antwerpen, twee malen te
Gent, Mechelen, Leuven, Brussel,
enz.
Verscheiden keeren was hij voor
zitter of secretaris van een der af dee
lingen.
Of hij de congressen nuttig voud?
heb ik hem gevraagd.
I-Iij oordeelde van wél, Behalve
kennismaking en het voeling-houden
van de Noord- en Zuid-Nederlanders,
'tgeen door de congressen bewerkt
wordt, zijn er veel nuttige zaken door
tot stand gebracht. De eenvormigheid
van de schrijfwijze der Viaamsche
taal, afschaffing van bet zegelrecht
op de dagbladen en de uitgave van
het Groot Woordenboek behooren
de schoone zaken, zei de heer Van
der Cruyssen, die het gevolg zijn ge
weest van hetgeen op de congressen
„broeisch" is geweest.
JAC. C. MEIJERINK Jr.
Houdt Engeland zich b(j een
EuropeesGhen oorlog voorloopig
onzijdig?
Er wordit nog slteeds onderhandeld.
Maar d© buaienwereld merkt zoo
weinig daarvan.
Iiel is wei merkwaardig, dat d© be
slissing over leven en wedvaart van
driehonderd mill'ioem menschen in
handen is van een kleine groep diplo-
laten, die meestal in het duister
handelen, van wier arbe id. Mee hts nu
en. dan iets bekend wordt, en 'abclite
>or weinigen toegankelijk i.
Dik moet de opgewondenheid doen
stijgen, en den angst doen toenemen;
juist liet geheimzinnig© van die on
derhandelingen, gevoerd '.erwijl rond
om de openbare meening, of wat
daarvoor geldt, de meest zonderlinge
reden eer i ogen. houdt, geeft iets be
nauwends aan die besprekingen,
waarvan vrede of oorlog het gevolg
kunnen zijn.
liet is inderdaad mogelijk, dai het
uiterste komt, en dat Rusland en
Duitschland, Frankrijk en Falie in
den. maalstroom worden meegesleept.
Engeland waarschijnlijk niet.
Engeland houdt zirh er waarschijn
lijk buiten, want Engeland is we
wezen er in ons vorig overzicht al op
niet gebonden door de overeenkom
sten, die op het vasteland Duitsch
land noodzaken aan Oostenrijks zijde
te staan, zoo Rusland zich in den
strijd mengt, en dan Frankrijk weer
noodzaakt om aan Rusland's zijde
plaats te nemen, waardoor ook voor
Italië d© bondgenootschapsplicht ont
staat.
Engeland niet.
Engeland is, zoo zeide de minister
president Asquith verleden jaar nog,
door geen der gemaakte overeenkom
sten gebonden; Engel and hoeft zijn
volstrekte vrijheid van handelen voor
behouden, buj een oorlog tusschen
Europeesehe mogendheden. En die
minister van buitenlandsche zaken,
Sir Edward Grey, verklaarde voor
eenige weken nog, dal Engeland geen
vloo'iovereeiikomst met Rusland ge
troffen had, zoodat liet ook op dit
punt niet gebonden is.
Engeland kan onzijdig blijven, als
Roemenië in den Balk,«nstrijd, om
dan straks, als geheel Europa neer
ligt, uitgeput, op, vernietigd, frisch
en ongeschokt tueschisnbeiden te ko
men om
Ja, vele mogelijkheden, kunnen dan
bestaan! Die in t© denken is nu zelfs
moeilijk.
Maar, terwijl wij dit schrijven, is
de grooi e oorlog er nog niieit. Hij kan
nog voorkomen worden. Het is, zoo
als men weet, Engeland dat krachtig
werkt voor hét behoud van den vrede,
en in. alle hoofdsteden, arbeidt, om de
gemoederen tot bedaren ie brengen.
En daarnaast blijkbaar ook Frank
rijk.
't Fransehe socialistische kamerlid
Jaurés heeft te Brussel verklaard
en tfijn positie geef: aan die verkla
ring eenig relief ,,de Fransch© re
geering \yil, zonder den minsten twij
fel, zonder een schaduw in het tafe
reel, den vrede en arbeidt om den
vrede te handhaven. Op diit oogenblik
i9 Frankrijk de beste bondgenoot van
Engelande dat het initiatief heeft ge
nomen. Het gebruikt zijn invloed ten
krachtigste en raadlt verzoening, ge
matigdheid en orde aan."
Duitschland is ook voor het behoud
van den vrede. Maar deze wordt be
dreigd door Rusland. Rusland heef:
wel aanleiding gegeven voor het ver
moeden, dat hot Servië wil helpen
tegen Oostr-nrijk-Hongarije. Wa;
voor anders de mobilisatie aan de
grenzen?
Al3 Rusland ingrijpt moet Duitsch
land d© zijde van den bondgenoot
Oostenrijk-Hongarije kiezen.' Zoo
word), ook Duitschland mot oorlog be
dreigd,
Aller pogingen moet gericht zijn op
Rusland, wamt als Rusland zich bui
len den strijd houd/t, dan is de vrede
in Europa verzekerd Wijl niemand
anders er belang bij hoeft zich thans
in do Oo-stenrijksch -Serviach© aange
legenheid te mengen.
En die pogingen zijn, naar uit Pa
rijs en Berlijn word: gemeldlc, nog
niet hopeloos.
Duitechland weid d© gespannen
verwachting evenwel moede. Daarom
heeft
Buitscbland oen ultimatum aan
Rusland gesteld.
Reuter seint aan 't „Alg. Handels
bladde volgende telegrammen
Aan Duitschland de
beslissing.
Uit Londen Wij vernemen, dot
en heden (Donderdag) in diploma
tieke kringen pessimistischer gestemd
is. Alles hangt af van het antwoord
van Duitschland op het Woensdag
gedane voorstel, waarbij aan Duitsch
land gevraagd wordt, welk diploma
tiek middel het zelf wil voorstellen,
dat voor Oostenrijk aannemelijk en
een oplossing van de tegenwoordige
is zou wezen.
Duits
iet.
Uit Rerlijn Het bericht, dat dc
Keizer bevel gaf tot mobiliseering van
leger en vloot is onjuist.
Do „I-okal Anzeiger" verspreidt een
extra uitgave, waarin wordt bekend
gemaakt, dat Donderdagmiddag val-
sche bladen zijn uitgegeven met de
mededeeling, dat Duitschland beslo
ten had leger en vloot te mobïliseeren.
Wij wijzen er op, vervolgt het blad,
dat dit bericht onjuist is.
Duitschland en
Uit Berlijn
Wij vernemen uit de meest betrouw
bare bron, dat Woensdag een vraag
omtrent het dool van de mobilisatie
van Rusland tot de regeering van Pe
tersburg is gericht. Gevraagd werd
lo. wat de mobiliseering beoogde; 2e.
of zij legen Oostenrijk was gericht,
en 3e. of Rusland bereid was de mo-
biliseering te staken. Er werd ver
zocht om zoo spoedig mogelijk ant
woord.
Uit Parijs
De Temps" zegtIn den loep van
Woensdagnacht berichtte een offici
eel telegram uit Petersburg, dat. Rus
land bericht had ontvangen, dat
Duitschland zou mobiliseeren, w
neer de partieele mobilisatie van Rus
land werd voortgezet.
De Russische minister Sasonof heeft
Duitschland geantwoord, dat de mo
bilisatie niet kan worden gestaakt.
De „Deutsche Neue Zeitung" verze
kert, dat Duitschland aan Rusland in'
vriendelijke bewoordingen ophelde
ring gevraagd heeft. Een termijn van
24 uur is evenwel niet gesteld.
Uit Petersburg
Bij Keizerlijke Oekase worden
der de wapens geroepen le. de
servisten van 23 heele gouvernemen
ten en 71 districten van 14 andere
gouvernementen2e. een deel der
reservisten van 9 districten in 4 gou
vernementen 3e. de reservisten van
de vloot, in 64 districten van 2 Russi
sche en een Finsch gouvernement4e.
de Kozakken met verlof in het Don-
gebied Kuban, Terek, Astrakan, Oren-
burg en Oerai ten 5c. een daarmede
overeenkomstig aantal reserve-officie
ren, geneeslieeren, paarden en wa
gens.
Wat Duitschland daarop
antwoorden zal.
Uit Berlijn
Donderdagavond werd van officiee-
le zijde alhier de volgende verklaring
ged tan „Zoo het bericht uit Rus
land van de keizerlijke oekase om
trent de mobiliseering wordt beves
tigd, dan zijn de militaire maatrege
len van Rusland van dien aard, d
zij onvermijdelijk tegenmaatregel*
van Duitsche zijde moeten uitlokken.
Do oekase is een uitdaging, die te
erge." uitwerking zal hebben, nu zij
wordt uitgevaardigd op een oogen
blik, dat de Duitsche diplomatie U
Petersburg bijzondere pogingen in
het werk stelt om een vreedzame op
lossing mogelijk te maken.
De verantwoordelijkheid voor deze
verergering vun den toestand want
het is een verergering valt op Rus
land. Door een mobiliseering van
Duitschland zou het oorlogsgevaar
buitengewoon groot worden, ofschoon
het denkbaar is, dat ook dan nog po
gingen in het werk gesteld kunnen
worden om het ergste te voorkomen,
Een bemoedigende
mededeeling.
Uit Parijs:
Tot Donderdagmiddag vijf uur was
de indruk in de wandelgangen der
Kamer zuiver pessimistisch, daarna
echter wijzigde de meening zich be
langrijk, naar aanleiding van het be-,
■icht, dat er directe besprekingen
worden gehouden tusschen Berlijn en
Petersburg.
Do minister van binnenlandsche
zaken verklaarde openlijk in de wan
delgangen, dat rl© toestand boter is,
dan men beweert en dat men het
oogenblik tegemoet mocht zien, dat
de besprekingen zich zouden bewegen
in de richting van een gunstige op
lossing. Hij voegde daaraan toe Wij
hebben van de zijde van Duitschland
berichten ontvangen, zooals wij ze
niet haddon durven hopen.
Minister Augagnenr bevestigde de
mededeelingen van Malvy.
Engeland neemt militaire
voorzorgen.
Uit Sheerness wordt aan de „Tel."'
geseind
De admiraliteit heeft aan alle offi
cieren en manschappen van do vloot
een nota doen toekomen, waarin hun
verboden wordt eenige mededeeling
aan de pers te doen of wie ook inlich
tingen te verschaffen, betreffende
vlootzaken.
Het vertrek van het eerste vloot-
eskader van de haven van Portland
uit verwekte geestdriftige manifesta
ties onder de bevolking.
Den geheelen dag heerschte er op de
bureaux der admiraliteit een groote
activiteit.
Woensdagnacht zijn acht torpedo
jagers van Lough Swilly naar Ports
mouth vertrokken. Op een zeker aan
tal kolenschepen is beslag gelegd om
te voorzien in den kolenaanvoer voor
oorlogsbodems.
_e minister van Oorlog heeft aile
noodzakelijke voorzorgsmaatregelen
genomen Er zijn troepen gezonden
naar F.nficld Lock en Waltham Ab
bey, om do koninklijke buskruitfa
briek te bewaken. Ook hebben troepen
stelling genomen te Higb-Beccb, en
op de omringend© hoogten, ten einde
een invasie van vliegmachines het
hoofd te kunnen bieden.
Den officieren die met verlof waren,
is telegrafisch medegedeeld, dat zij
zich bij hunne respectieve regimenten
moeten voegen.
Schildwachten met de bajonet op
bet. geweer, hebben post gevat op het
uiterste havenhoofd van Dóver.
Het zakenleven staat bijna geheel
stil.
De Engelsche vl oot.
Uit Malta wordt geseind:
AUe oorlogsschepen nemen inder
haast kolen in en tevens den grootst
mogelijken voorraad munitie en pro
visie. Bijna de geheele vloot is hier
thans geconcentreerd.
De eerste Engelsche vloot is
Woensdagochtend, onder bevel van
admiraal Sir G Callaghan, uit Port
land. met verzegelde orders, vertrok
ken.
Kiest Engeland part ij in
den oorlog?
Uit Parijs wordt aan de Telegraaf
geseind, dat de Engelsche regeering
aan de regeeringen t© Berlijn en
Weenen kennis gegeven heeft, dat En
geland met zijn krijgsmacht zal in
grijpen wanneer door de schuld van
den Duitschen bondgenoot een groot
Europeesch conflict uitbreekt.
Een verklaring van
Engeland.
Uil Londen
De „Amending bill", waarover Don
derdag zou beraadslaagd zijn, werd
uitgesteld na een ernstige verklaring
van Minister Asquith, waarin de na
druk werd gelegd op den onvergelij-
kelijken ernst van den toestand en op
het levensbelang dat er in gelegen is,
dat Groot-Britlanriié spreekt en han
delt met het gezag van een onver
deelde natie.
Asquith verklaarde „Wij zijn hiei
bijeengekomen onder omstandighe
den, zoouls ze, zoo zoover wij weten,
nooit zijn geëvenaard. Het is do
vraag of we oorlog of vrede tegemoet
gaan en er oestaat gevaar voor eene
catastroph©, welker omvang niet kan
worden geschat Het is van het hoog-
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsen. van
EFFIE ADELAIDE ROWLANDS.
33)
liet heeft hota bijna overweldigd,
fiiiIavo->rdde zij met trillend-a lippen,
bij tijden heb ik gehoefd bij het zien
van heml Daarom gevoal ik, dat hl,
in ieder geval gered moet worden
voor nog meer eilondedaarom is 't
onmogelijk voor m;j, zijn hulo in te
roepen in oen zaak, die ons beiden
betreft. Onz-aker, hoe ik het best zou
kandelen in den uitweg, dia ontstaan
is. vroeg ik raad aan mijuneer Be-
van, en hij ried m'j aan, u om hulp
le vragen.
Werkelijk 1
De toon was niet aanmoedigend,
nog c-ens overviel Enid een gevoel van
twijfel, of het wel verstandig van
haar was geweest, dit bezoek te bren
gen, maar zij was reeds te ver ge-
Saan, om terug te trekken.
Eenige dagen geleden, legde zij
tut, ontving ik een anoniemen brief,
dio dc duidelijke bedoeling had. Dick
in mijn achting te doen dalen. Dat
kon hij niet, natuurlijk, voegde zij er
haastig aan toe, maar toch hinderde
het mij. Ik vind het verschrikkelijk te
weten, dat hij en ik een geheimen
vijand hebben, die in den achter
grond op ons loert! Ik voel, dat ik
geen rust zal hebben, dag en nacht
niet, voordat ik dit ontmaskerd
zal hebben. De brief droeg een post
merk van Londen; ©n uw zoon dacht,
dat u, daar uw vriendenkringetje en
dat van Dick hetzelfde was, mis
schien in staat zou zijn, mij eenig
middel aan de hand te doen, dat mij
de schrijfster kon doen uitvinden,
Een flauwe blos kleurde de wan
gen van mevrouw Revan.
Ik kan mij niet begrijpen,.hoe
Ted dat zeggen kon, antwoordde zij
snel, In de laatste tien maanden heb
ik mijnheer Embenson in 't geheel
niet meer gezien.
Neen, maar voor dien tijd, ver
onderstelde Enid; voordat hij en ik
elkaar leerden kennen, was hij heel
4!kwijw bij u in huis, nietwaar? U
kende de meeste menschen, waarmee
hij omging?
Ik kende velen van hen, zeker;
maar ongetwijfeld waren er ook an
deren, die ik niet kende. De leven®
der meeste jonge mannen hebben ver
borgen bladzijden.
In dat van Dick waren er geene,
die het daglicht behoefden te schu
wen, dat weet ik zeker! riep Enid uit,
terwijl zij trotsch liet blonde hoofd
ophief
Oh! u is op den leeftijd, waarop
men alle mannen als Bayards be
schouwt, klonk het scherp terug. Ik
heb, door droevig© ondervinding, ge
leerd, dat de zondaren overheerschen.
De toon der spreekster deed Enid
onbeschrijflijk pijn.
We behoeven daarin niet te tre
den, zei zij vriendelijk. We zijn allen
feilbaar, natuurlijk; maar ik zou niet
van Dick kunnen houden, zooals ik
nu doe, indien ik er niet. van over
tuigd was, dat hij een eerlijk mensch
is. Ik kwam bij u, als een zijner beste
vrienden was dat verkeerd van
mij? Wilt u mij niet helpen, deze ver
borgen lasteraar te vinden?
Heeft u den brief meegenomen?
vroeg mevrouw Bevan luchtig, het is
natuurlijk mogelijk, dat ik bet. hand
schrift zou herkennen.
Het is gedrukt
Oh! dat verhoogt de moeilijk
heid toch kunnen misschien de stijl
of de samenstelling de identiteit van
den schrijver verraden.
Enid overhandigde den brief, en
Deniso deed, alsof zij hem las, inner
lijk overleggend wat. haar te doen
stond, Haar vijandin had zichzelf
aan haar overgeleverd, overdacht zij
triomfantelijkliet stond aan haar,
het beste gebruik van deze onver
hoopte gelegenheid te maken den
e'ag te slaan voor haar eigen geluk;
indien het sporen naliet in liet hart
van een onschuldig meisje; waarom
zou zij daar dan spijt van moeten
hebben? Waren de jeugd en de
schoonheid van de laatste niet belee-
digingen tegenover haar? Had zij
zelf al niet genoeg geleden?
Arme vrouwmompelde zij
zacht De woorden schenen onwille
keurig aan li aar lippen ontsnapt te
zijn, want zij schrok even op, a'sof
zij bang was zichzelf verraden te heb
ben, en draaide baar oogen af van
den vragenden bik van de andere,
U kent haar dus? zei Enid, met.
een stem, die zij tevergeefs beproef
de eenige vastheid te geven.
Wenscht u do waarheid te hoo-
ren? vroeg mevrouw Bevan, zich
plotseling naar haar omdraaiend.
I-laar toon was onheilspellend. Het
vluchtige rood verdween van het ge
iaat van het meisje, zoodat z© nu zoo
wit zag als een sneeuwkoningin
maar zij antwoordde dapper:
Ja, ik zoek naar de waarheid.
Welnu dan. de identiteit van de
schrijfster van dezen brief ken ik na-
genoeg zeker. Het spijt mij voor haar;
ik heb haar vriendin genoemd, ©n
daarom kan ik haar u niet verraden;
maar, indien u dat graag wilt, zal ik
u haar geschiedenis vertellen.
Enid Ereexr de .kinderlijke j nee ving
haar handen voor haar ooren te hou
den en overijld weg te vluchten van
de vrouw, wier hulp zij ingeroepen had
van do vrouw, wier oogen haar,a's
zij do hare ontmoetten, vol smeulen
de vijandschap aanzagen. Een voor
gevoel van ©en groot ongeluk deed
haar hart verstijven, maar zij was te
ver gegaan om nu terug tc keeren.
Op dit oogenblik was zij totaal niet
in staat iets te zeggen maar al
haar geduld bijeenroepend, beduidde
zij met een lichte hoofdbuiging de an
der, dat zij wenschte, dat zij voort
zou gaan.
liet is de geschiedenis, begon
Denise- Bevan op langzamen, wei-
overlegden toon, van een vrouw, bij
wie de liefde te laat kwam.
Bedoelt, u, dat zij getrouwd was?
vroeg het jonge meisj© ademloos.
Ja; op haar zeventiende jaar
was zij uitgehuwelijkt aan een man,
die oud genoeg was om haar vader te
zijn: een man, met wien zij in geen
enkele gedachte of gevoel overeen
kwam! De wereld lichtte haar een
gelukkige vrouw, want zij was schat
rijk, algemeen bemind en bewonderd;
zij vermoedde nooit hoe zou zij
ook? dat zij hunkerde naar wat
mcnschelijko toewijding: dat datgene,
wat het best in haar was, langzaam
wegkwijnde bij gebrek aan liefde en
ihedegevocl. Zij had één kind, een
invgpn
Een onduidelijke kreet ontsnapte
aan Enid's lippenhaar blik, op
merkzaam op het gelaat der andere
vrouw gericht, scheen scherper, hel
derder te worden, toen er in mevrouw
Bevan's stem oen toon van droome-
rig herdenken kwam.
In zijn vroeg6le jeugd was de
liefde van haar zoon voldoende oui
haar leven te verfraaien en te ver
levendigen; maar in zijn schooltijd
begon hij haar reeds te ontwijken,
en toen hij ouder werd, namen an
dere belangen, andere genegenheden
hem in beslag, en zij zag hem sleciila
zelden. Het is misschien de natuur
lijken 'oop van zaken een slag,
dien iedere moeder genoodzaakt is te
drager.gelukkiger vrouwen kun
nen, indien hun jongen hel. nest ver
laten en hun vleugels uitspreidend,
de wereld invliegen, troost zoeken bij
hem, dien zij liefhebben, en die met
hen medelijdtmaar deze vrouw had
zulk een toevlucht niet. Jaren var
vervreemding hadden 'n hoogen muui
tusschen haar en den man, die b©
loofd had haar hef te hebben en te be
schermen, ojigericht. Nog jong nog
in haar beste jaren was zij gehee;
alleen.
(Wordt vervolgd).
