hel optreden der Duitsche militairen
aan onze grenzen en hot deed bun
ple:r,ior dat ik daarop mot do meeate
beslistheid ontkennend kon. antwoor
den.
Zij spraken er hun deernis over
uit, dat tegen do heldhaftige Belgen
morst word en opga*' reden, dai hot
hoele volk zich tegen de geregelde
Duitsche troepen verzette en moedi
ge soldaten togen vrouwe® en kinde
ken moesten optrekken.
Maar Ruigte, zc-ide oen Obor-leut-
narj:. ontvangt de straf voor zijn wei-
go ring om ons het werk tegen die
„Dreekige Franzose-n" to vergenmk-
ke' ijken.
PI obeli ng vroeg do andw van he>t
tweetal hoe de geest in Holland was
waarop ik kortaf antwoordde, dat
ook wij eeiikleine natie waren die
haar onafhankelijkheid duur zou ver-
koopen, tegen wie ook.
Do officieren fronsten even hunne
wenkbrauwen, schudden daarop liet
hoofd en zeiden zuchtend: Wet de po-
lï'ick bemoeien we ons niét, wo vol
gen hot keizerlijk commando. Toch
ge looien we, dat er reeds te yooI
Duitsche,-s op dezen bodem zijn ge
vallen dan da', onze regeering zich
bij het eind van den oorlog zou te
vreden stellen met ontruiming van
dit geheelo gebied.
In het verder verloop van het ge-
spiek, zeidon de officieren, dat de
vijandige pers wol zou verhalen van
verschillende gruwelen door de „Bar
baren van keizer Wilhelm" bedreven.
Ja, zeide (1e oudste, er zijn zooge
naamde n o n - ro m ba Olan ten n eer ge
legd, gefusilleerd.
Van de 1301 inwoners van Bereau,
naar verluidt, zijn slechts 100 perso
nen over, maar ze hebben het gewild
en we moesten bet doen, wilden we
niet in de pa.u gehakt of verraderlijk
worden doodgeschoten.
k Maakte mij op om verder te
gaan, wait mij echter op zeer hoffe
lijke wijze werd verboden, ook met
liet oog op het levensgevaar, wijl de
schild wachten van verre niet konden
zien of ik vriend, neutraio dan wel
vijand was. De officieren reikten mij
bij het afscheid de hand, zeggende:
Deel onze vrienden, uwe landgenoo.
ten moe, dat het Dui.sche zwaard uit
de scheedo is- getrokken en onze troe
pen van geen „terug" weten, zelfs a!
zou heel Europa zich tc-gen ons k._e-
ren.
De „N. R. Ct." meldt
Er zijn strenge maatregelen geno
men voor het verkeer van particulie
ren aan de Limburgsch-Belgische
grens. Al de wegen, toegang gevende
tol dat gedeelte onzer Zuidelijkste
grens vanwaar men de beweging der
Duïlsche troepen volgen kan, zijn
door onze soldaten afgezet. Niemand
wordt doorgelaten.
In Eysden waren Vrijdag allo we
gen, loegang gevende tol de rivier of
in verbinding slaan.de met. dn voet-,
paden die mij door hellende koren
velden naar het punt konden voeren,
afgesloten, en men behoefde niet te
probeeren, toch door te dringen On
ze soldaten, hot geladen geweer in de
hand, hadden strenge orders.
Do Duïlsche troepen werden niet
langer de rivier overgezet, maar
koorden terug in do Oostelijke r.ch-
ting, waaruit ik hen gistereu zag op
dagen. en ook in de richting van Ver-
viers langs den grooten weg, die uit
Maastricht komende, zich bij Ey-sden
splitst in tweecn, n.l. naar Verviers
en Luik.
Wat de roden van dit omkeer en der!
Duitsche troepen is, wraag ik niet te
zeggen. Niemand hier weet het. Ve
len meenen bat te weten, en van al
de dolle geruchten, die hier loopen,
zal ik u geen melding maken. Een,
feit is, dat op het oogenbtik de reus
achtig© troepenmacht, die zich bij
Mesch tegen onze grens verzameld
had, voor het overgroote gedeelte, zoo
niet geheel, weggetrokken is.
Toen wij daar zoo stonden te kij
ken, op ons veilig gewaande plaatsje
uau onze grenspaal, kwam daar over
het verwoeste bietenveld een afdee-
ling van 8 laneïers recht op ons aan
galoppeeren. Iedereen van ons kijkers
zag hen komen. Wij stonden op Ne-
derliuiilschen grond achter den grens
paal. maar over het veld stoven de
ruiters aan, sprongen den weg over
en recht op ons toe onder luid ge
schreeuw met gevelde lans, het pistool
in do hand. Een wilde paniek ont
stond onder de kijkers, waarvan de
meeste met de handen in de hoogte
en onder luid roepen, dat ze Hollan
ders waren, de vlucht namen. Ik zie
ren dikken man, vrijwel om genade
kermend, struikelen over de pooten
van eon aandaverend lancier&paard,
maar de wilde horde stormt verder,
voorbij.
Het is een ongewoon ©ogenblik. Na
cenige minuten komen, de Duitsche
ruiters uit de korenvelden terug. Dt
vlag, die uit het kerkje van Mesch
waait, scheen hen overtuigd te heb
ben, dat wij Nederlanders, maar
geen Belgen waren.
Van verschillende kanten heb ik
reeds gehoord, hier aan onze gren
zen. dal. zelfs officieren van de voor-
bi] ons land trekkende Duitsche troe
pen, niet steeds op de hoogte zijn
van de plaats, waar zij zich bevinden.
Men meldt van Belgische zijde
Op ecu OOgenmJk, dat enkele Duit
sche officieren optrokken naar de
brug van Visé om zich te overtuigen
van de positie van de Belgische troe
pen, liep ven Belgisch sergeant plot
seling uit de gelederen weg, en on
danks de kogels, die de vijand op hem
afvuurde, stormde hij naar vorenon
doodde eeinge der officieren,
Hue plotseling, in een ©Ogenblik van
opwinding, de zwakke van lichaam
ook* kun komen tot forsche daden
heeft, eon jong en tenger gebouwd on-
du-officier van de Belgen bij Barchon
getoond, llij lag met zijn kameradeu
in een .greppel te vuren op de vijan
delijke troepen, die evenwel in het
gras lagen en aldus moeilijk te raken
waren. Zijn begeerte om het bloed
'au den vijand te zien vloeien, deed
em besluiten uit den greppel te
limriien. Hij doodde ecnig-e Duitsche
iff.cieren, maar viol zelf in den grep-
lel terug, doodelij'k getroffen.
De „Peuple" zegt; Tot 7 uur Don
derdagavond had de beschieting van
Luik slechts op zes of zeven plaatsen
brand doen ontstaan.
Het bombardement had vooral
piaats tusschen half drie en vier uur.
Te 5.15 kwam voor do tweede maal
een parlementair de overgeving der
stad elschen.
Na de weigering werd de beschie
ting Vrijdagmorgen to 6.15 hervat.
Na een hefdhafilge verde
diging moeten de Beigen
Luik overgeven.
Wat voor de Belgen te vreezen was
is geschied. Luik is gevallen.
De oorlogscorrespondent van „De
Telegraaf" heeft in Luik de capitu
latie dier stBd medegemaakt.
Volgens hem zijn do forten niet in
handen der Duitschers gevallen en
heeft Luik gecapituleerd op voor
waarde, dat het Belgische leger zou
temglreklcen op de forten, waarlangs-
heen de Duitschers ongemoeid zouden
kunnen oprukken.
Uit zijn verslag nemen wij het vol
gende over»
Hevige ontploffingen verkondigden
Donderdag le één uur na den middag,
dat men bruggen over de Maas deed
springen en toen ik mij naar de Qüai
de la Meuse begaf, om dit bij te wo
nen, floten Duitsche granaten reeds
boven de stad en zag ik een huis tref
fen In de rue Madeleine, waaruit
oogenblikkelijk dichte walm
van rook en vlammen opsloegen. Ook
bracht men over de brug, tegenover
die straat, een zwaar gewonde; even
eens zes man, slachtoffers van een
granaat-ontploffing.
De opwinding iu do stad nam toe.
Voortdurend liepen geruchten over
Fransche en Eugelsche troepen, die
ter hulpe in aantocht waren; maar
des te grooter de teleurstelling, wan
neer dan zulk een gerucht weer uit
de lucht gegrepen bleek.
Ernstiger gevolgen had het gerucht,
dat het stadscommando, onder gene
raal Leman, in onderhandeling was
met de Duitschers en dat deze teat-
sten tegen elf uur Donderdagavond
met bombardement dreigden. Dit op
windende verhaal had een ware uit
tocht ten gevolge, waarvan ik in
mijn hotel, in de Rue des II ui lle-mins,
getuige was. Treinen naar Brussel en
Tongeren werden bestormd door woe
dende mannen, jammerende vrou
wen, hui'ende kinderen, die In der
haast gepakte kleeren en levensmid
delen met zich voerden.
Tot-overmaat van ramp kwam ook
mijn hospes mij met zijn huilende
vrouw vertellen, dat hij weg wilde,
niet de stad uit, maar bij zijn schoon
moeder in den kelder. Pogingen, om
nieuw onderdak te vinden, b'even
vruchteloos, en zoo toog ik mee naar
deu kelder. Alles bleef echter rustig,
ooic op hel aangekondigde en mei
vrees verbeido uur van elven. Wei
werd op verschillende plaatsen in de
stad brandalarm gemaakt en nu en
dan viel een enkel kanonschot, doch
het gevreesde bombardement b'eel
uit.
Inmiddels schijnen de onderhande
lingen tot een goed einde gevoerd te,
zijn en schijnt het militaire bestuur
en het burgerlijke tot een compromis
te zijn gekomen, want het was be
kend, dat burgemeester Kteyser zijn
schoone stad voor oorlogsverwoes
ting wilde bewaren, terwijl generaal
Leman onder geen beding de forten
wüde opgeven.
En nu Vrijdagmorgen kwam men
mij uit een korten, onrustig en slaap
wekken met het bericht: „De Duit-
schers passeeren en trekken voorbij
de citadel, over Voltem en Rocourt,
Luik binnen."
En zoo was het.
De bruggen over do Maas, voor zoo
ver niet verwoest, vond ik Vrijdag
ochtend bewaakt door Duitsche gre
nadiers in het nieuwe klui lei-uniform.
De schijnbare onbekendheid met hot
feit, dat de Duitschers deze uniform
dragen, heeft het praatje in de we
reld gebracht, dal de Duitschers zich
als Engelscben vermomden.
Op de markten en langs de hoofd
wegen dwars door de stad, overal
Duitsche troepen. De stad zelf wordt
nog door Belgische gendarmen en
politie-agenten bewaakt.
Vluchtelingen uit Luik in Maas
tricht aangekomen, verzekerden dat
de Duitschers ook de meeste forten
en do citadel in bandon hadden, fn
een paar forten hielden de «Belgen
nog stand.
De Duitschers hadden een ultima
tum gesteld overgeving der stad of
oen bombardement. De burgerij was
blijkbaar voor do overgeving om een
verwoesting te voorkomen.
De burgers van Luik hebben bango
uren doorgebracht. Velen hebben 8
etmalen in kelders zich schuil ge
houden.
Er komen vreemde verhalen in de
wereld. Een. vluchtende vrouw uil
Luik vertelde
„Och, och, wat zijn er veten van
onze soldalon gedood en steeds rnaar
kekciL ze uil naar de Franschen, die
'keuren zouden.
„Donderdag verschoen cr plotse
ling een Fransch officier, die vertel
de, dat zijn kameraden in aantocht
waren, maar 't was niet waar, t was
een verklecde Duitscher, die ons be
drogen heeften we hebben dien vent
in triumph rondgedragen, gekust
werd hij door de vrouwen.
„Maar, vervolgde ze, er kwamen
geen Franschen eu altijd door ver
minderden onze troepen."
Door de Duitsche kanonskogels en
granaten zijn vele gebouwen in Luik
beschadigd. Ook zijn burgers gedood
en gewond.
Ouder de vluchtelingen, die te
Maastricht aankwamen, bevond zich
ook do burgemeester van Warsage,
oostelijk van Berncaux gelegen. Den
burgemeester, den heer Fhjehct had
men gevangen genomen, omdat ook
daar uit do huizen op de troepen zou
zijn geschoten, hetgeen evenwel bo
stest door hem ontkend werd. Den
gehcelen nacht had men hem gevan
gen gehouden en moest hij plat op den
grond liggen. Tegen den ochtend werd
hij in vrijheid gesteld en kwam le
Eysden aan.
De burgemeester van Bemeaux,
een man van 77 jaar, wordt nog steeds
gevangen gehouden.
Ooggetuigen verzekerden dat de
Duitsche soldaten eenige burgers, die
zij met de wapenen in de hand aan
troffen, in hun woede hebben opga-
hangen.
HOE HEET DE STRIJD WAS.
Volgens mededeeling van een der
Duitsche officieren, was het derde
bataljon van het 125ste regiment tot
op een kwartier afslands van I.uik
genaderd. Toen werd door de Belgen
zoo'n verschrikkelijk geweer- en gra-
naatvuur op hen geopend, dat van de
duizend man slechts twintig over
bleven
Het geheele bataljon was om zoo to
zeggen vernietigd. i
De Duitschers vragen een
Wapenstilstand.
Men seint ons uit Brussel:
De Dultsciiers erkennen dat z'J
In de laatste dasen 25.500 man
urioren babtien. Z'J bebben aan
de Belgen een wapenstilstand van
24 uur gevraagd om de doodeu
te begraven.
In dit telegram is ecnigo tegen
spraak met het bericht over de capi
tulatie van Luik.
Wellicht moeten we de zaken zóó
verslaan, dal het gevecht 24 uur ge
staakt zal worden om de dooden te
begraven. Tevens zullen de Duitschers
dan door Luik mogen trekken, ter
wijl de Belgen <le vesting Luik in be
zit houden.
Met spanning zien we évonwel de
nadere berichten tegemoet.
Uit Berlijn wordt geseind
„Do vesting I.uik is genomen.
Nadat de afdeelingen. die den „coup
de main" op Luik hadden onderno
men, versterking hadden gekregen,
werd de aanval voortgezet.
Vrijdagmorgen acht uur was de
vesting in. het bezit der Duitschers,"
„De Keizer heeft na ontvangst van
den chef van den generalen staf zijn
vleugeladjudant naar den Lustgarton
gezonden, om het publiek mede to
doelen, dat. de vesting Luik gevallen
is. Op die tijding hief de menigte luid
hoerageroep aan."
De Duitschers ontmoeten nu na de
vesting Luik nog de vesting Namen
op hun doortocht naar Frankrijk,
EEN ROEREND VERHAAL.
De correspondent der „N. R. Ct."
seint
Nu moet ik u nog een vreeselijk
verhaal overseinen, dat ik u doe, ge
lijk het mij gedaan is.
Een der dorpen even over de Lim-
burgsche grens is Warsage. Het be
hoort tot de dor.pen waar do Duit
scher bij zijn opmarsoh naar de Maas
doorgetrokken is on het ligt iets ten
Zuidoosten van het Nederlandsohe
dorpje Mesch. Met den burgemeester
van Warsage, die tevens lid der Bel
gische Kamer is en hier in het Hotel
du Lévrier aangekomon is, mocht ik
zoo juist een onderhoud hebban. I-lij
heeft mij het verhaal gedaan, dat- ik u
zal verteilen. Gij kunt dan oorueekm,
of ik het een vreeselijk varhaal mocht
noemen. Toen de Duitsche troepen
steeds nader aanrukten, heeft de bur
gemeester van Warsage iu zijn ge
meente een proclamatie uitgevaar
digd, waarin hij zijn burgers op het
hart drukte, tegenover de Duitsche
soldaten een strikte onzijdigheid ie
betrachten. Dinsdag verschenen de
Duitsche voorposten in hot dorp. Offi
cieren meldden zich bij den burge
meester en vier iiunuer bleven bij
hem en zijn gezin logeereu. Men
sprak natuurlijk over den oorlog en
de Duitschers vroegen den bejaarden
burgervader naar de sterkte van het
Belgische Maas-leger. De burgemees
ter antwoordde dat hij er niets van af
wist, maar dat hij, zoo hij iets wist,
dal, toch niet zeggen zou, waarop oen
der Duitsche officieren hem lachend
op den schouder klopte. Den volgen
den dag kwamen er wederom twee
Duitsche officiereu bij den burgemees
ter. Zij kwamen per auto en konden
het met den burgemeester heel goed
•vinden, die van zijn kaut ook best
met de vreemdelingen opschoot. De
burgemeester liet uit overmaat van
voorzorg do leden zijner go meen le
nogmaals samenkomen en nogmaals
drukte hij hun op het hart niets tegen
den vijand te ondernemen, en den
ganseden dag trokken drommen Duit-
sc-lio soldaten ongehindord door het
dorp.
Donderdagmiddag, do bejaarde
burgemeester van Warsage had zich
juist even een middagslaapje gegund
was het dorp plots vol geweervuur.
De burgemeester vloog naar buiten,
waar de Duitschers eisc'hten, dat
iedereen buitenshuis zou komen. Do
burgemeester bezwoer zijn rnenschen
to gehoorzamen aan het gebod van
don vijand, en toen nu iedereen zijn
huis verlaten had en cte bevolking
angstig rond haar burgemeester sa
menschoolde, wezen de Duitschers 14
dorpelingen aan, die, onder beschul
diging van op de soldaten geschoten
te hebben, meegevoerd werden. Den
burgemeester trof do bedreiging, dat,
(tils er nu nog één schot viel, hij aan
sprakelijk gesteld zou worden.
De burgemeester van Warsage ver
zekert dat hij, hoewel hij natuurlijk
geen absolute zekerheid heeft, zich
niet kan voorstellen, dat ook maar
oen van de bewoners van zijn ge
meente een schot op de doortrekkende
soldaten gelost zou hebben.
De gevangen genomen bewoners
van Warsage werden iu het kamp ge
bracht en daar werden dadelijk vijf
hunner gefusileerd. Ik moet het schol
hebben hooren vallen. De rug iter
slachtoffers werd ontbloot en do bur
gemeester moest ooggetuige van (te
terechtstelling zijn. Een geestelijke
uit de streek trachtte nog op het laat
ste oogeublik tussc'henbeiden le ko
men voor een man uit Warsage, die
krankzinnig is. Vergeefs echter, ook
deze man word neergeschoten. Hoe
wel het den gevangenen streng verbo
den was to spreken, klampte de bur
gemeester een officier aan, wien hij
ook zijn kwaliteit van Belgisch Kamer
lid bekend maakte en bij wiou liij
voor zijn onschuld pleitte. Gelukkig
kwamen juist de twee officieren auto
mobilisten langs den ongelukkige, die
bij hem gastvrijheid genoten hadden,
en ook dezen bezwoer hij, niets tegen
de Duitschers ondernomen to hebben
Zij poogden hem eenigszins gerust te
stellen en zeiden, dat bij mogelijk niet
doodgeschoten, rnaar als krijgsgevan
gene meegenomen zou worden. Vrij
dag om 4 uur, na een nacht van
doodsangsten, is do burgemeester vrij
gelaten en met hem een heól oude
timmerman, van wien alle gevange
nen uit Warsage getuigen konden,
dat deze man nog nimmer een vuur
wapen gehanteerd had. Van twee ge
vangenen wist de burgemeester mot
zekerheid, dat zij zijn opgehangen en
van de overigen vreesde hij wel, dat
zij doodgeschoten zijn.
Toen men den burgemeester het le
ven liet, schreef men op zijn pas, dat
hij vrij was. In den vroegen morgen
heeft hij toen na een tocht van ang
stige spanning de Nedarlandsclie
grens bereikt en even voorbij Eysden
is liij opgenomen in het rijtuig van
twee Nedorlandscho journalisten, die
hem naar Maastricht gebrucht heb
ben. Wij verlieten den zoo ternauwer
nood aan den dood outkomene, toen
hij zich, doodop van de emoties,
voor eenige rust in zijn .slaapkamer
terug ging trekken. Zijn vrouw en
kinderen zilten nog in bet geteisterde
Warsage maar in welken toestand
Telegrafisch kan hij hen niet berei
ken.
VERSPREID N3EUWS.
EEN' BOERDERIJ IN HOLLAND
IN BRAND GESCHOTEN.
De Belgen namen naui6iijk de bij
Lixhe door de Duitschers geslagen
pontonbrug voortdurend ouder vuur,
zoodat verschillende granaten op het
llollandsohe gebied terecht kwamen.
'Een dier granaten veroorzaakte zelfs
eeri begin van brand in de meest zui
delijk gelegen boerderij vcui Limburg.
Deze brand werd echter bijtijds gc-
bluscht.
BELGISCHE VLIEGER GEVALLEN.
De Belgische lui tenant-vlieger Tap-
proge is 11a een vlucht van Namen uit
bij de landing zoo hard op den grond
neergekomen, dat het vliegtuig aan.
splinters is geslagen en de vlieger voor
dood is opgenomen. Zijn ruggegraat
schijnt gebroken te zijn en er is geen
hoop op behoud.
DUITSCHERS IN NEDERLAND
AANGEHOUDEN.
Een Nederlandsch officier van ge
zondheid heeft een Duitsche leger
auto met chauffeur, die op Neder
landsch gebied was geraakt, aange
houden en naar liier overgebracht ter
interneeriug, zoo meldt de N. R. Ct.
WRAAK.
Bij Vivegnis werd de Tel.-correspon
dent bij het passeeren van een brug
iu het Duitsch aangeroepen en even
later voor een Duitsch luitenant van
,hiet 9e jagerregiment gevoerd, die het
volgende mededeelde:
Bij het doortrekken van Visé was
door den burgemeester tot rust aan
gemaand. Desniettegenstaande was
door burgers uit de geblindeerde ven
stens gevuurd, waarbij de majoor van
het paard was geschoten en gedood.
Daarna waren alle burgers in Visé
gedood. Dit bevestigde, wat de jour
nalist daaromtrent in Luik reeds had
gehoord. Zwijgende, maar daarom
niet minder sprekende getuigen van
oorlogswee, waren do lijken van drie
Belgische boeren, opgehangen aan de
dikke boomen langs den weg. Zij had
den den Duitsclien kapiten von Bui
zen gedood en op ziekendragers Be
schoten. Zij waren zonder vorm van
proces opgehangen.
BEGRAFENIS M1ET MILITAIRE EER
TE MAASTRICHT.
Vrijdag zijn de drie te Maastricht
overleden slachtoffers, een Belg en
tweo Duitschers, met militaire eer be
graven. Een Peloton soldaten onder
commando van kapitein Boots schreed
vooruit, daarna volgde de lijkwagen
met den Belg, gedekt met een krans,
daarna de consul van België, de heer
Schols 111 uniform, een geestelijke en
een uit Visé gevluchte dame en hoer.
Daarna volgde de lijkwagen der
Duitschers, gevolgd door den consul
van Duitschland, den hoer I. Ha-ex,
den vice-consul, den heer Lougers-
dorff, domineo Bax, burgemeester!
en wethouders en enkele militaire
autoriteiten.
Langs don weg stonden duizenden1
rnenschen geschaard.
HET ROODS KRUIS IN MAAS
TRICHT.
In liet Roode Kruis werd verklaard,1
dat er Vrijdag overdag geen gewon
den meer gekomen zijn, maar dat er
bericht was, dat uit de richting St,
Geertruid weer gewonden te wachten
waren. Dr. Van der Goot, die met
don Prins uit Den Haag kwam, zal
als Chirurg in de ambulance Oiptrc-
den; al de doktoren uit de stad doeri
bij afwisseling dienst, zoodat de ge
neeskundige hulp er uitstekend is;
zuster Weasels zal als hoofdverpleeg
ster dienst doen; dr. Schaepkens en
mevrouw dr. Van Rood zijn in de
ambulance te Eijsden,
Iu het gesticht Calvariënberg zijn
thans nog 20 gewonden waaronder 6
Belgen, terwijl er 5 dooden zijn.
De Dultsebers en de Franschen
Te Brussel kwam Vrijda-g het be
richt van een slag tusschen Duitsche
en Frunsche soldaten, in Belgisch
Luxemburg. Volgens ontvangen tele
grammen (die echter nog niet officieel
zijn bevestigd) zouden duizenden.
Duitschers gevangen zijn. genomen.
Men spreekt van achttien, duizend, dit
is niet zeer geloofbaar.
Zeker is nocMans dat ginds wordt
gevochten, en dat do resultaten voor
Duitschland niet schitte'rend zijn.
ENGELSCIEE HULP.
Engeland zal een expeditie-corps
van 140.000 man naar het vasteland
zenden.
WAARDEERING VOOR NEDER
LAND.
Naar aanleiding van de vriendelij
ke deelneming in het lot der talrijke
Duitsche vluchtelingen uit Frankrijk
eu België verbannen en in Nederland
opgenomen, schrijft de „National
Zeltung":
„Bloed is dikker dan water. Zoo
min wij ooit de brutaliteiten zullen
vergeten, die de Franschen en de
Franschgezind© Belgen tegen onze
weerlooze laudgenooten hebben ge
pleegd, zoomin zullen wij de dank
baarheid vergeten, die wij den bra
ven Hollanders schuldig zijn, die het
vergrijp hunner buren tegen bescha
ving en zeden weder hebben trachten
goed te maken."
VERBITTERING DER BELGEN
TEGEN NEDERLAND.
De .Telegraaf-correspondent seint:
„Da verbittering der Belgen op de
Nederlanders is groot. Men denkt,
dat de Nederlanders aan de Duitsche
troepen doorgang hebben verleend.
Men begreep niet, hoe over de land
wegen zoo'n groöte armoe heeft kun
nen oprukken. Nederlanders, die uit
Tongeren zijn aangekomen, zeggen,
dat de stemming verbitterd is en te
gen de Nederlanders gericht."
De redactie teckent daarbij aan*.
De steeds meer opduikende en in
Belgic gcrcede grond vindende geruch
ten' als zouden de Duitsche troepen
onze neutraliteit geschonden hebben
en over Nederlandsch grondgebied
België zijn binnengerukt, kunnen
wij met de meeste beslistheid tegen
spreken.
Nederland zou dit eenvoudig niet
dulden,- daarvoor kennenwij ac
volksstemming le goed.
HET GEVECHT BIJ VISé.
Over het gevocht bij Visé in den
namiddag van Dinsdag j.l. lezen wij
in de „Etoile Beige"
De rivier-overgang bij Visé werd
verdedigd door liet 2de bataljon van
het 32de lLuio-regiment onder de be
velen van majoor Colyns en de kapi
teins Burghrave, Francois en Gode-
froid, terwijl de omringende hoogten
door de andere bataljons van het re-
gimeut en de twee reserve-compag
nieën waren bezet.
Te ll uur 's morgens kwam een
sterke afdeciing Duitsche cavalerie in
het gezicht. Een peloton reed vooruit
naar de vernielde brug over de Maas.
Deze afdeeling werd door het vuur
der Belgen nagenoeg geheel vernie
tigd.
Intussehon werd Visé door de Duit
schers bezet en hoorde men uit de
huizen van het dorp geweerschoten
vallen.
Nu ontspon zich ecu vuurgevecht
tusschen de beide partijen, waaraan
van Belgische zijd© een oindo werd
gemaakt, toon de Duitsche artillerie,
ter sterkte van twee of drie batterijen,
in werking kwam.
Toen majoor Colyns het bevel tot
don terugtocht gaf, hadden de verlie
zen der Belgen twoe doouen en tien
gewonden bodragen. Hij meende ech
ter tegen (le overmacht der Duitschers
niet langer stand te mogen houden,
wilde hij zijn troep niet geheel ver
nietigd zien.
„Onze dappere soldaten", schroef
een Luiksch blad, „wenschten den
strijd voort te zetten, maar vroolijk
zingend© gaven zij gehoor aan den
last van hun chef.'
Burgers die hun land verdedigen
zonder soldaat te zijn.
Burgers, die aan den strijd hadden
deelgenomen of de bevelen der Duit
schers niet onmiddellijk opvolgden
werden, volgens de verhalen, eenvou
dig neergeschoten.
Dit is een zec-r afdoend en kras
middel, om het verzot van de burge
rij tegen den indringer tegen te gaan.
Het is een der bestreden punten
van het oorlogsrecht, of de indringer
daartoe het recht heeft. Veel is daar
over geschreven door allerlei autori
teiten. Maar tot eenstemmigheid is
inen niet. gekomen.
De algemeene oproeping van den
6tuat, dat ieder man die de wapens
kan dragen, moet bijdragen aan de
verdediging, (de levee en massa) la
natuurlijk geoorloofd. In dat geval
moeten de burgers, die de wapenen
opnemen, door een ken teek-en, dat van
staatswege is vastgesteld, te onder
scheiden zijn.
Maar de handeling op eigen ini
tiatief „spontan-ement" wordt door
velen niet als ©en goede oorlogs
handeling beschouwd. Duitschland
heeft daartegen steeds geprotesteerd.
Uitgaande van het beginsel, dat de
oorlog tusschen de staten, en niet tus
schen de bewoners, wordt gevoerd,
achten zij alleen georganiseerde troe
pen als rechtmatige combattanten;
d© burgers die ongeorganiseerd, op
eigen gelegenheid, gewapend optre
den tegen de Duitsche strijdmacht
worden zonder vorm vurt proces dood
geschoten. Zoo deden zij in Frank
rijk in 1870 tegen de franc-lireurs,
thans tegen de Belgische burgers die,
zonder deel uit te maken van d© troe
penmacht, de wapens opnaaien ter
verdediging van hun vaderland.
Maar zij gaan le ver daarbij, wan
neer zij, zooals In sommige berichten
wordt gemeld, opzettelijk schieten op
burgers, die ongewapend zijn en uiei
onmiddellijk voldoen aan de hen ge
geven bevelende boer met de para-
pluie, waarvan een berichtgever
.sprak, is daarvoor echter nog geen be
wijs. De man kun ook wel door een
verdwaalden kogel, dus bij onge'uk,
zijn gedood.
Do „Limb. Koerier" vertelt van een
•auto-tocht ©ver het gevechtsterrein
met de mannen van het Roode Kruis.
Men passeert e©n groepje weenende
vrouwen en kinderen. Een man wordt
van hen afgescheiden en naar den
overkant gevoerd, waar een rijtje van
zes of zeven burgers uit Moutend
met den. rug tegen een muur ston
den opgesteld, Een der soldaten dreig
de den man met de kolf van 't geweer,
't Geval bleek erger te zijn, dan we
onderstelden. De burgers hadden u.t
hun huizen op de soldaten geschoten.
Zc zouden gefusileerd worden, ver
telde ons een onderofficier. En een
infanterist, die ons iets verder bege
leidde want de bewakingsdienst In
d© Duitsche gelederen is uiterst scherp
vertelde ons verontwaardigd, dat
burgers Duitsche soldaten die met
doorgeloopen voeten achteraan waren
komen sleepen, hadden neergeveld.
liet oorlogsrecht werd onverbïddcliji
op hen toegepast: de huizen, waaruf
geschoten was, werden verbrand, d
schuldigen zouden gefusileerd \vor
den.
Of de mannen, die daar op <lci
dood wachtten, .hun lot beseften? Mis
schien beschouwden zij zich slechli
als bewaakten. Tal van soldaten, ba
jonet op hel geweer, hielden vóór hei
de wacht. Onder deze burgera was 'i
jongen van een jaar of 17, 18, Eén,
een oudere man. scheen zijn lot
gissen- zijn trekken waren verwron
gen. Een andere, een -dikke veerti
ger, stond nog kalrn tegen den muui
zijn pijp te rooken.
Zeven of acht huizen vermoede
lijk .tem woningen brandden tengt
den weg; de Duitsche solde fen lie
ten 'het vuttr rustig apc.len, Kra
kend stortten halkin en '-uir •miaag,
VAN DE OVERIGE OORLOGS
VELDEN
hoort men nog weinig. Blijkbaar is
daar nog niet tot een ernstig treffen
gekomen, wel zijn er scheinn tseün.
gen \oorgckomen.
De Zeeslag.
De Eugelsche admiraliteit deekh
mede, dat du Engelsciie Noordzee-
vloot een gevecht begon met de Duit
sche hoog*zuevloot ten Zuiden van de
Doggersbank en dat zij de Duitsche
vloot vervolgt naar de NederJanrteche
kust.
De Londcnsche bladen geloofden
dat de zeeslag plaats had oostelijk \an
de Orkney-eilanden.
(Dit is noordelijker clan -de Dog
gersbank.)
Offïcïëel wordt bevestigd dat bet
Britsche schip „Amphion" gezonken
is. De kwartiermeester en 130 man
•kwamen om, 17 officieren en 135 man
zijn gered.
De „Amphion" stiet op een onder-
zecsche mijn en zonk tot de geredde
17 officieren behoort de kapitein van
het sc.hip.
De mijn was ge'egd door het Duit
sche mijnschip „Köiii-gin Luise".
De „Daily News" meldt dat een
reeder le Whitby meldt, dat negen
tien Duitsche schepen zouden zijn
gezonken of vermeesterd. Ook werd
beweerd dat eenige Brilsehc en Fran
sche schepen zonken.
Te Harwich zijn 30d gewonden aan
gebracht.
Uit IJinuiden wordt gemeld, dal
volgens de kustpost 10 Duitsche oor
log,sschepen aan het. gevecht met de
Eugelsche viool deelnamen. Ec-riige
schepen werden vermeesterd. andere
zonken. De Engelscho schepen ver
volgden na den steg -de Duitsche
schepen.
Te IJmuiden werd de aankomst van
Duitsche oorlogsschepen inet gewon
nen aangekondigd.
Onze eigen verslaggever seinde
evenwel Vrijdagavond 11 uur uit IJ
muiden; „Niets bekend. Witte Kruis
hospitaal is gereed met 100 bedelen,
4 dokters en 32 zusters."
EEN ENüELSCli OORLOGSSCHIP
OP EEN MIJN GELOOPEN.
Uit Londen wordt officieel gemold,
dat lia; Engelsche oorlogsschip ..Am
phion" op een mijn liep en gezonken
is. De kwariiianiieestoc en 130 man
kwamen om, 17 officieren en 135 man
zijn gered.
Onder de geredden zijn 17 officie-
re-n en de kapitein van 'i. schip.
Do „Amphion" behoort tot de klas
se d-er klein© onbeschermde Erigel-
seh kruisers, welke evenals de z.g.
scouts bestemd zijn voor verken-
ningsdienslon. Do „Amphion" is van
hel; t,ype-„Boadica" en heeft ©en wa
terverplaatsing van 3350 ton. De sneb
beid van het schip, dat, eerst van de
laatste jaren dateert, is 25 knoop,
liet aanxal paardenkrachten is 18000.
De bewapening beslaat u t 10 kanon
nen van 10 cM
IIET VERGAAN VAN DE AMPHLON
In het Lngelsche Lagerhuis ver
klaarde minister Churchill, naar aan
leiding van het zinken van de „Am
phion". dut het maar iu ch-n blinde
vvegs-trooien van contacrmijnen in
zeeën,, waarin neutrale koopvaardij
schepen kunnen worden vernield, een
misbruik was in de oorlogsvoering.
(Toejuichingen), en d© ernstige aan
dacht verdiende van de natiën der
wereld. (Toejuichingen). Do admi
raliteit was door zu'ke incidenten
volstrekt niie"; verontrust of onthutst
en hare maatregelen waren er op
gericht zuik© gebeurtenis zooveel mo
gelijk to beperken.
I-IET ZINKEN VAN DE „KöNIGIN
LUISE".
Be „Daily Chi-onicle" ge-efl over
hot zinken vau den Duilsclien mij-*
mionlegger „Konigin Luise" de vol-
g-ende bijzonderheden, door de Jingel-
sche admiraliteit gegeven.
De oomu.ai.-dai». au de torpedo-
flottielje rapporteert, dut de „Am
phion" (volgens latere berichten, is
diit schip zelf ook gezonken) van da
3s torjxtdojage.'sflort:©lje den Bui-
schen mijnenlegger ..Königin Luise"
heeft doen zinken. Dc- „Konigin I-ui-
sc" is een passagiersschip van de
„Hamburg-Amc-rika Lijn" 2,163
ton groot-, heeft een snelheid van 20
knoop, speciaal geschikt voor het leg
gen van mijnen.
De maritieme medewei lier va.n de
„Times" zegt naar aanleiding hier
van, da-s de „Königin Luise" mis
schien op weg was naar de Theems
om daar mijnen te leggen. De sur-
veiLlcerende floWielje uit Harwich
en de „Amphion" hebben echter mot
een torpedo een einde aam dozen
tocht gemaakt. Vermoedelijk had do
„Konigin Luise" 400 of 500 mijnen
aan boord, welke zoodanig waren
ingericht, da.'t zij zouden ontploffen,
wanneer zij met een schip in a an ra-
king kwameiL.
Zulk een mijnenlegger is of een
oud© kruiser of oen snelvarende
stoomboot, welke mot groote snelheid
voor de monding van een rivier of
haveningang vaart en daar mijnen
Strooit.
De „Daily Chronicle" zegt voorts
nog, dak het leggen van mijnen in
het vaarwater van handelsschepen
een wijze van oorlogvoeren is, waar
tegen Engeland zich ernstig vera©*
heeft. Op de Haagse he Vredesconf©
rentie heeft Dtzitechh/wd zich eohWf
