De Europeesche Oorlog.
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
32e Jaargang No. 9551
ZONDAG 9 AUGUSTUS 1914 A
ABONNEMENTEN ADVERT ENTIËN:
PER DRIE MAANDEN: Mlt. Van 1—5 re2eIs 75 Cts,; iederc re8el meer lb Cts- Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem1.20 Haarlem van 1—5 regels 1 elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1-30 JfAdvertentifin van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing!
Franco per post door Nederland1.6® MT 50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
Oïi5SsSz35M/vo'orWem' t M7M Re<hcöe e" Adlni',istra,i^ ««Ote Hoplstraat 53.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie?24.
Uitgave der Vennootschap Lourens Cosfer. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. De Verrekering der (per week) geabonneerdcn wordt gewaarborgd door „The Ocean" Rokin 151, Amsterdam.
Tegenstrijdige berichten omtrek Luik. De toestand is thans zoo: de stad
en enkele kleine forten zijn door de Duitschers hezet, de Belgen
verdedigen zich nog iH de grootere torten.
Do Fransche troepen zijn reeds ln België om de Belgen te helpen in den
strijd tegen de Dultsche Invallers.
Ifreeselijke tooneelen, Oorlogsgruwelen. Barmhartigheid.
Een brief van 't Belgisch oorlogstooneei.
Engeland neemt bezit van een Duitsche kolonie.
Frankrijk bezet een deel van Bnitsch Elzas. Vreugde onder de Ëlzas-
Lotharlngers
Van de Strüdgrens.
Maastricht, Vrijdagavond.
'n Gedrukte stemming l>ij ons drie
tal,
klijn Amste'rdamsche collega loopt te
grommen en richt lieflijkheden aan
Siet adres v an den oorlog. Vanmiddag
is het ons t e erg geworden. We heb-
i>en nu al zwaargewonden zien ver
voeren, dorpen iu brand zien steken
door de Pruisen, met rampzalige, van-
v lies-beroofde vluchtelingen gespro
ken, mannen ontmoet die vrouw en
kinderen zochten, en alleen wisten
dat ze ergens in een der plaatsjes Lu
de Maaslinie zaten...
Voel van de oorlogsellende heb ik
h:ei gezien en begrepen.
Maar vanmiddag...!
Dat was het ergste!
ln den stroomenden regen rijden
we gedrieën naar het Maastrichtsche
kerkhof, om de begrafenis bij te wo
nen van drie slachtoffers van den
krijg, als zwaargewonden door de
Roode Kruis-auto's naar do stad ge
bracht, en weinige uren later over
leden. De zoon van generaal von
Emmich van den commandant van
het Duitsche Maasleger is eu: bij.
Op den doodenakker, waar de regen
in stroompjes afsiepelt langs de poort-
gebouwtjes en langs 't zware geboomte
waar alles grauw en somber en droef
is, verdringen zich honderden nieuws
gierigen om het afgeschutte terrein,
waarin do geopende groeven liggen.
Marechaussëes houden de menschen
"op den noodigen afstand, maar ze
klimmen op de zerken en grafsteenon,
elkaar verdringend in hun begeerte
om het toch maar te kunnen zién...
Geen sprake van een stille, eerbie
dige houding ook niet als de lijk
kisten voorbij worden gedragen. Bah,
wat heeft de massa toch weinig gevoel
voor dit diep-tragische...l
Voor de tragiek in. het lot van twee
"Duitschers en éen Belg, die alle drie
stierven voor hun vaderland en hun
laatste rustplaats moesten vinden in
een vreemd land... zonder dat zelfs
hun familie en vrienden in de gelegen
heid waren om hun cle laatste eer te
bewijzen!
De beaarding der beide Duitschers
woon ik bij. lvcn hunner iandgenootcn
is iu den stoet aanwezig: de Duitsche
vice-consul, in ambtsgewaad.
Verder eenige Maastrichtsche over
heidspersonen, en de Prolestantsche
geestelijke, ds. Bax, die een gebed
aan de groeve uitspreekt nadat de
ruwe vurenhouten kisten, iedeir van
een nummer voorzien, erin zijn neer-
k gelaten...
Twee pelotons Hollandscho soldaten
staan aan weerszijden geschaard, on
presen loeren het geweer.
Dan komt zelfs in de dringende,
mompelende menschenmassu achter
het hek even een stilte.
Zóoiets vergeet je nietl
's Avonds.
Br icopen weer geruchten dat Luik
gevallen lp, maar feitelijk gelooft nio-
mnnd zo. 't Is ul zoo vüak beweerd!
fk zit lu 'n restaurant op het Vrijt
hof, als plots rumoer en geschreeuw
op liet plein klinken. Een troepje ha-
vciooze mannen en vrouwen, heftig
gebarend co gesticuleerend tegen het
toestroom en de publiek, staan voor het
stadhuis.
Ik laat m'n maal in den steek, ren
óok 'i plein over..". en zoowaar: t zijn
Vluchtelingen uit Luik; Hollandsche
schippers. Zo hebben met hun tja!
ken vóór do stad gelegen, maar van
ochtend kwamen de Pruisen binnen,
en toen zijn ze met achterlating van
hun eigendommen er vandoor ge
gaan, zoo hard ze maar loopen kon
den.
rg vlug ging het naluu'rlijk tóch
niet, want de vrouwen moesten (1e
kleine kinderen meesjórren een
beter woord weet ik er niet voor en
ier droegen er zuigelingen op den
rm mee.
De aïine vluchtelingen zaten in
doodsangst voor de Duitschers. die ze
tusschen Luik en Maastricht overal
voor de Maaslmie wisten. Vijf lange
uren duurde die ontzettende tocht;
een paar maal werden schoten op ze
gelost, maar raakten niet. De Duit
schers die hen ontmoetten lieten ze
gaan, als ze hoorden dat het Hollan
ders waren,
Ze vertelden, opgewonden door
elkaar pratend, dat het Luiksche
garnizoen is afgemarcheerd naar het
Zuiden, vóór de Pruisen binnen do
stad waren, die door de overwinnaars
gespaard is. De bevolking heeft niet
aan den strijd deelgenomen Wka'r
net groote leger van den koning is,
weten de vluchtelingen niet. De Fran
schen moeten bij Namen wezen
honderdtachtigduizend...
Do Hollanders worden onder groo-
ten toeloop van belangstellenden naar
liet hoofdbureau van politie en van
daar naar verschillende logementen
gebracht. Een uur later is er wéér
'11 opschudding op het Vrijthof, als
een tweede troep vluchtelingen arri
veert. liet zijn zoowaar Belgen!
Duitschers hebben hen tot hun eigen
verbazing niet eens gevangcu geno
men. Morgenochtend worden ze naar
Antwerpen getransporteerd.
Eon der Belgen, een klein beweeg
lijk kereltje met schitterende oogen,
vertelt me opgewonden en blij lachend
dat de val van Luik een krijgslist is*
dat de Belgen hun vijanden binnen
de forten hebben willen lokken óm
dan huu eigen stad, bezet mot Prui
sen, plat '.e gaan schieten. Het lijkt
een erg onwaarschijnlijk verhaal, eu
de aanwezige Nederlandsche officie
ren vinden dot ook. Maar we ontne
men den enthousiasten Belg z'n kin
derlijke illusies van ,/le Pruisen ra
de rattenval" maar niet.
Zaterdagmorgen.
\S éer een nieuwe aankomst var
Luiksche vluchtelingen, die verzeke
ren dat do forten nog niet gei
zijn.
De Duitsche korpsen infanterie, die
gisteren ten N.W. van Aubel aan do
Maas lagen, zijn do rivie'r overgesto
ken, maar er liggen nu -15000 U-hla
nen, drie legerkorpsen, in kampe
ment.
Aan de overzijde van de riv
vindt zich nog altijd oen Belgisclio
batterij, die vanmorgen weer aan het
vuren toog. Ik zie de Roode Kruis-
auto's drift of vier Duitsche gewonden
over do gratis terugbrengen.
Het Duitsche kampement is nu zóo
dicht bij de grens, dat vanmorgen
twee Hollandsche persfotografen, die
er naar stonden to kijken, zijn bin-
nengel aald om foto's te nemen. Z ij
.vielen natuurlijk met hun neus in
het vet en kiekten er maar op los,
aan iedereen belovend dat zo een foto
aan Vrouw of moeder of meisje zou
den stuken. Het was aandoenlijk;
snorrebaavden kwamen er bij die
vroegen ,,für die Mutter" gekiekt to
mogen worden!
De Duitsche officieren vertellen, dat
op "t oogenbMk alleen de artillerie de
Maas overtrekt.
De cavalerie, die geen vliegmachi
nes bij zich heeft en dientengevolge
de overzijde van do rivier niet ver
kennen kan, wacht op nadere bevolen.
De Duitsc.Mers verzekeren, dat een
Fratischo legermacht langs do overzij
de van de Maas t'rekt, maar dicht
hierbij zal die wel niet komen!
Do fotografen zagen bij het Duit
sche kamp drie lijken aan de boomen
hangen; van twee mannen en een 19-
jarig meisje, Belgische boerenmen-
sclien, die op de Duitschers geschoten
hadden.
R. W. P. PEEREBOOM.
Na al 6 tegen 2!
Zooals men weet heeft ook Monteno-
gro aan Oostenrijk den oorlog ver
klaard.
Partij A is. nu:
Duitschlaud.
Oosten'r i j k- Hongarije.
Partij B.:
Rusland,
Frankrijk,
Engeland,
Servië,
België,
Montenegro.
Wie volgt'?...
De 50.000 a 70.000 man van Monte
negro zuilen niet de schaal naar de
eene of naar de andere zijde doen
overslaan, maar zij versterken toch
den tegenstand, dien Oostenrijk in
den Balkan zal moeten overwinnen.
Het oude Balkanverbond, dat met
alleen tegen Turkije was opgericht,
maar door de Russische diplomatie
in de tweede plaats tegen Oostenrijk-
Ilongarije w as bestemd, begint zich
weer te doen gelden.
De strijd om de vestieg Luik.
Zaterdagmiddag seinde men ons uit
Brussel:
„De Generale staf van het Belgi
sche legei deelde hedenmiddag mede.
dat 125.000 man Duitsche troepen de
stelling en forten rond Luik aanvie
len muur er niet in slaagden den t<
tengordel m ie nemen.'
Dadelijk hebben wij dit bericht f
bulletin bekend gemaakt.
In ons derde bulletin van Zaterdag
las men bovendien:
De Belgische minister BroqueviUo
verklaarde, evenals de generale staf
van België, dat do forten rond Luik
voor de Belgen intact zijn gebleven.
De Duitsche Uhlanen drongen wei
door tot in Luik, maar werden weer
teruggeworpen.
Te Brussel zijn wederom 3000
Duitschers als gevangenen aangeko
men, benevens 400 gewonden.
Twee Duitsche generaals zouden ge
sneuveld zijn. Vau een Belgisch regi
ment sneuvelden alle officieren op
3 na.
To Leuven zijn 6 spionnen gefusi-
leerd en to Antwerpen 3.
Deze berichten waren dus in lijn
rechte tegenspraak met die uit
Duitschland, waar men Vrijdagavond
en Zaterdag al vreugde betoonde over
't succes der Duitsche wapenen voor
Luik.
Maar eindelijk k-omen er duidelijker
berichten omtrent 't gebeurde bij
Luik.
Zaterdagavond 10 1/4 uur werd ge-
se i pel:
Ca stad Luik zsif en enkele
kleinere forten z(jn in bandsn dar
Duitsehers, maar de voornaamste
sterktes worden nog steeds door
de Belgische bezetting verdedigd.
Zaterdag hebben den geheelen aag
de zware veldhouwitsers dér Duit
schers deze forten gebombardeerd,
maar van de uitwerking dezer be
schieting is zoo goed als niets" bekend.
Hoe lang deze fo'rten den Duitschers
een voortdurende bedreiging zullen
blijven, valt onmogelijk te zeggen.
De gevechten bij Eben schijnen zich
Zaterdag tot plaatselijke schermutse
lingen beperkt te hebben; het operee-
ren valt den Duitschers daar tus-
sot.en de ui-Ioopers van de Ardennen
iu het Jekerdal buitengewoon moei
lijk.
Do verbinding met liet vaderland
schijnen de Duitsche troepen thans
■geheel verzekerd te hebben; tusschen
de voorposten en de grens van Bel
gië en Duitsc.iila.nd liggen thans 20
regimenten infanterie, 15 regimenten
cavalerie en 4 regimenten artillerie;
ten zuiden van Limburg voelen do
Duitschers zich tlinns geheel de baas.
Vrijdag zijn de Duitschers begonilen
bij Lixhe een vaste noodbrug over de
Maas te slaan; deze werd Zaterdag
middag doo'r de Luiksche forten onder
vuur genomen en hier en daor go-
raakt. Geheel vernielen konden de
Belgen de brug echter niet.
Van andere zijde wordt dit beves
tigd in 't volgende bericht:
Langzamerhand hebben de Duitsche
troepen, ook al door steeds nieuwen
aanvoer van manschappen, het noor
delijk gedeelte van België, dat grenst
aan de zuidzijde van de provincie
Limburg, geheel in hun macht we-
te krijgen. Het aantal manschap
pen intusschen dat daarvoor noodig
is. wordt geschat op 2 a 300.000 man.
Thans trachten zij zich ook te dekken
;euover het in de nabijheid van
Tongeren gelegerde gedeelte van liet
Belgische veldleger. Daar ter plaatse
hebben al schermutselingen plaats
gefcad.
HET BELGISCHE VERDEDIGINGS
PLAN'.
De „Nieuwe Gazet' schrijft.
,.De inneming van Luik was in on3
erdedigingsplan voorzien.
Onze tweede legerdivisie, die tus
schen Luik en Duitsche grenzen pust-
it had, had geen ander doei, dai
zoolang mogelijk den vijand tegen te
houden en hem de grootst mogelijke
verliezen toe l-e brengen, ora aan het
veldleger den tijd te geven, zich op
te stellen tusschen Luik en Brussel,
en om aan de Fransohen en Engel-
sclien, die ens komen helpen, den tijd
te geven om ons land te bereiken.
Deze taak heeft onze 2e legerufdee-
Iing op schitterende wijze volbracht,
met ontzaglijk grooter succes, dan wij
ooit hadden durven hopen.
De vraag is,
WAT ZULLEN DF. DUITSCHERS NU
VERDER IN* BELGIé DOEN*
Volgens de „Soir", tlio den toestand
bespreekt, zouden dc Duitsche
penmaohten, dia Luik belegeren,
thans uitrusten om straks O'
Maas te trekken hetz:j dwars door de
stad langs wegen, die onder het vuur
der forten liggen en dus met groot
verlies aan materieel, hetzij langs een
omweg benoo'rden en bezuiden de
stad langs Visé, en tusschen Luik en
Hoei, hetgeen niet zonder verlies van
kostbaren tijd kon geschieden.
Hun doel zou zijn dei Belgische
veldleger aan te vallen voor het Fran
sche zal zijn aangekomen. Maar eer
beide legers slaags raken, zullen nog
wel enkele dagen verloopen. Intus
schen trekt die Fransche legermacht
steeds vérder België in. Waar zij
juist is wordt natuurlijk niet medege
deeld, maar beido legers, het Belgi
sche en bot Fransche, staan reeds
met elkander in verbinding.
NOG EENIGE BERICHTEN OVER
LUIK.
Aan de Telegraaf wordt geseind:
Tot Zondagmiddag 12 uur wordt
de forten om Luik, nog niet in han
den gevallen van de Duitschers, ge
legenheid gegeven zich over te geven
om zoodoende he: platschieten van de
stad Luik te voorkomen.
wordt druk geconfereerd tus
schen stadsbestuur en den Belgischen
genera.len staf.
De burgemeester doet bovenman-
schelijke pogingen om hel verwoesten
"an Luik :e voorkomen.
Ik had een onderhoud met eemge
tuchielingen uit Luik. Zij beschre-
c-a den daar heeischenden toestand
als verschrikkelijk.
Her. Duitsche Jeger heeft den gou
verneur der provincie Luik en den
bisschop van Luik, monseigneur Rut
ten, gevangen genomen al- gijseiaars
voor tiet nie: meer agee.cn der for
ten, weike nog niet in hun bezit zijn.
Zij hebben de Citadel bezet, doch
kunnen de andere forten nog niet
krijgen. Zoolang zij die niet hebben
kunnen zij hmnen opniarsch niet
vervolgen.
Fransche hoofdmacht bevindt
zich aan de Fransche noordgrens,
een Franscli hulpkorps van 1G0.ÜÜO
man is ra dan omtrek van Namen.
De Duitschers moeten reeds 600.WO
man in Belgie hebben, waarvan een
belangrijk deel oprukt naar Huy on
Namen.
Bij den Duitschnn generalen staf
wordt, een treffen met die Belgisch-
Fransche troepen aan de zuidgrens
an Belgie verwacht.
DE HOOP DER BELGEN.
Een Nederlander te Brussel schreef
;n .'anrilie te Amsterdam o.m.: ,,De
geestdrift is hier groot, en men heeft
goede hoop de Duitschers mot beliuip
dor Franschen uit Belgie te verdrij-
Het. Belgische leger verrichtte
kranige daden".
EEN PRINS GEVANGEN"?
gras ,,Le Peuple" zou, onder de
talrijke Duitsche gevangenen, die
in den slag bij Evignée krijgsgevan
gen gemaakt werden, zich bevinden
prins George van Pruisen, een neef
den Duitschen keizer, die de
Duitsche cavalerie aanvoerde.
DE TEGENSLAG V.-VN DE
DUITSCHERS.
t Gaat den Duitschers in België
niet heel voorspoedig.
De Duitsche regeering noemde den
strijd om Luik „een episode van de
zen wereldst'rij-1 zonder beieekenis, en
alleen blijk gevend van don onver-
nagden aanvalsmoed der Duitschers.'
Toch zal 't den Duitschers tegen-
allen.
Enkele bladen in Duitschland hie-
'en reeds juichkreten aan op den val
an de vesting Luik.
De „Lokal Anzeiger" schreef: Al'e
harten trillen over dit ernstige wa
penhui van ons dapper leger. Het be-
vestigt ons vertrouwen, dat wij kalm
de komende gebeurtenissen mogen
tegemoet zien Het is de inleiding van
daden, waarover men zal spreken
zoolang nog menschen op onze aarde
leven. Daarvan zijn wij in dit verhe
ven oogenblik allen zeker en onzen
vijanden zal zich lieden reeds de over
tuiging opdringen, dat zij allen niet
sterk genoeg zijn, oui ons te vernieti
gen, zooals hun bedoeling is. De
aanvang is gemaakt, da', is de hoofd
zaak.
Fen ander Duitsch blad schreef
„Wanneer onze so'daten te ve'de
van den val van Luik hooren, zullen
zij niet alleen over het succes va
onze wapens jubelen, maar ook w
ten, hoe zeer onze ophiarsch naar
Noord-Frankrijk hierdoor beveiligd
wordt. En onze vijanden zul'en daar
uit zien, dat de oude krijgsdeugden
der Duitschers nog niet uitgestorven
zijn, ti.f. de snelheid der operation,
hot moedig besluit, de heldhaftige
doodsverachting en het onvermoei
baar offensief.
In Maastricht.
In het Roode Kruis waren Vrijdag
nacht weer 16 gewonden binnenge
bracht, allen Duitschorsze waren
niet gehaald door den Roode Kruiswa
gen, maar aangebracht op boerenkar
ren. De zvvaaretgewonden werden
naar Calvariënberg overgebracht, de
lichtgewonden naar de villa „Maja"
van den heer Seydüu, die ook al tot
hospitaal is ingericht.
Do eigenaars der hotels ..l'Aigle
noir'' eu ,,1'Empereur" verklaarden,
dat men, indien noodig. over hun ho
tels te beschikken tiad, Er werd ver
teld dat Prins Hendrik 100 bedden ge
zonden heeft.
Dr. Schaepkens uit Eysden terug
gekeerd voor een dag. deelt mede dat
do Roode Kruis-inrichting daar goed
marcheert. Met dr. Van Rood en vier
zusters ging de dienst best, ze hadden
veel hulp van de Ursulinen. in wiei
klooster de ambulance is ingericht.
De gewonden, onder wie vele Belgen,
maken het goed.
Dr. Hoebrechts uit Maastricht, die
de eerste dagen met opoffering van
eigen praktijk in het ingerichte hos
pitaal te Maastricht is bezig geweest,
vertelde van de als het. ware wonde
ren die gebeuren.
F,en gewonde rnot doorgeschoten-
longen en die men dacht, dat geen
uur meer te leven had, maakt l et
thans, naar omstandigheden buiten
gewoon goed Bewonderenswaardig
i6 het mensciilievend werk dat hier
verricht wordt.
Dc Handelsblad "-verslaggever ver
telt verder
,,Ik ga de deur van 't hospitaal uit
en ontmoet er twee vrouwen uit het
dorp Berneau. De een komt haar
man zoeken. Men heeft haar gezegd,
dat li ij met een Roode Kruiswagen
vervoerd is. hij is er niet, ook r.iei
in Calvariënberg. fk deel haar mede
dat hij misschien in Eysden is en men
haar straks zal welen te zeggen of iiij
onder de daar verpleegden is.
,.Men heeft or.s alles ontnomen,
zegt ze. „we hebben geen dak, geen
geld. geen kleeren r-n nu mijn man.
Nog vol lof 6preekt ze over den graa.
an Eysden, op wiens kasteel al de
luchtelingen onderdak en voeding
inden.
Vandaar korn ik op het politiebu-
f-au, waar de vestibule vol zit met
schippersfa milies, mannen, vrou
wen en kinderen, gevlucht van hun
schepen ln de groote straat een fa
milie niet kleine kinderen, zich moei
zaam voorts'eepend. maar door men
schen op strs.i; volgestopt niet brood
jes. fruit. De schippers hebben hun
schepen in den steek gelaten en het
hoognoodige meegenomen. Vandaar
gaat. het naar <ie Rijkskweekschool.
In hol gymnastieklokaal zie. ik lange
geïmproviseerde tafels en daaraan
mannen, vrouwen en kinderen zich
Ie goed doende aan brood met kaas en
'ieesch en warm.- koffie Do kinderen
rij gen koekjes en chocolade.
Dames en he eren loopen af en aai
om allen maar goed te bedienen
Wasctunanden vol boterhammei
staan te wachten op dc Belgische
luchtelingen die nog successievelijk
zullen komen. De menschen uit Mou
land hebben de vreeselijkste verhalen
en zeker is het dat. er van weerszij
den, zoowel van Belgischen als van
DuiLchen kant barbaarschheden ge
beurd zijn. Vier oude mannen vonden
zo op huu weg opgehangen aan "e
boomen Stukken ijzer brachten zt>
mee, die bij het vuren in hun eche-
pen waren gedrongen.
Maastrichtenaren te Luik woonach
tig en hierheen naar hun familie gft
vlucht vertetien dat huizen doorscho
ten werden, dat er ook huizen brand
den en dat hier en daar ook men
scticn dood in de straten liggen.
Oud-minister Regout heeft zijn wo
ning beschikbaar gesteld voor hel
Roode Kruis él men :s bezig die ii
ie richten.
De correspondent seint voorts nog:
Eerst beklommen we op het Neder,
landsc'io gebied bij het gehucht Mescl
een van die prachtig glooiende heu
el3. Wut een sch-tterend gezicht was
hut, dat kamp met dio enorme leger,
schaar Achter duizenden maunei
infanterie in gesloten gelederen d*
cavaleristen, die juist te paard geste
gen waren.
in het dorp Mesch deelde men nie-
dc, dat juist een uur te voren eea
twintigtal Duitscl.ers hot Hollancische
grondgebied waren opgekomen en bij
een boer water hadden gevorderd; ot
do nadering van de Hollandsche mi
litairen waren de meesten ecbier
verdwenen, terwijl later aan den of.
ficiei van het Nederlandscho legei
werd verklaard, dat men zich in a»
grens vergist had. Bij bet douane
station Evsden hebben wc de gren»
e-rnige honderden meters overschre
den. Het viel me op hoe bitter weinig
de manschappen op de hoogte waren
van den internationalen toestand; al
gemeen was de meening, dat de vredi
met Rusland reeds was tot stand ge
komen en niet minder algemeen wa.
rer. u verklaringen van leedwezen,
dat zo tegen de Belgen moesten veeb
ten. Tegen de Franschen, ja dat wil
den zo wel. maar de meesten meen
den, dat ze eigenlijk met veel verdei
dan eenige uren loopens van de Frau
sche grens waren. Een groote uhlaac
vertelde me met tranen in de oogen
vim de gruwelen, die hij aanschouwd
had, if aar plicht gebood hem voor
waarts te gaan.
Maar over de houding van de Belgi
sche bevolking waren zo slecht W
spreken. Vrijdag, zoo vertelde mij cca
hunner, en ik geef zijn verhaal onver
kort weer, zijn .ier van die boere: