NIEUWS=
en ADVERTENTIEBLAD.
BERICHT
He loestmd in Heir-em
22e Jaargang No. 9550
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1914 A
Tol de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandse!) Advertentie-Eureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. De Verzekering der (per week) geabonneerden wordt gewaarborgd door „The Ocean" Rokln 151, Amsterdam.
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der
gemeente)j-30
Franco per post door Nederland „1.65
Afzonderlijke nummers0-05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37H
„de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lonrens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 75 Cts.; iedere regel meer ït> Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent pc-r regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cis. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
Redactie cn Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspa^rne 12. Telefoonnummer 122.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ZES BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
aen de Weeklezors.
DE SPOTVOGEL ZQI In
plaats van heden, MAAN
DAG worden ul«s©fi©ven.
AUENDA
ZATERDAG 15 AUGUSTUS-
Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor-
«telling.
A polio-Theater: Biosc. voorstelling.
OM ONS HEEN
No. 1953
Dit Parijs naar hols.
Een Haarlemsche jonge dame, die
In Parijs in een betrekking was, ver
telt' ons van den toestand waarin
Parijs verkeerde gedurende de laat-
«te dagen aal zij er was en van haar
lange reis naar huis.
„Parijs was stil en mistroostig.
Aut s cn autobussen liepen niet
meer, van den Métro (den ondcr-
gror.ds.hen spoorweg) werd nog
jaar op drie uf vier lijnen dienst ge-
laan. De bevolking was lung niet zoo
opgewonden als ze in 1870 geweest
noet zijn er werd niet als toen ge
roepen ,,a Berlin 1" en aan het Duit-
sclv.i volk werd de oorlogsverklaring
niet zoozeer kwalijk genomen, wel
aan Keizei Wilhelm, die voor den
aanstichter gehouden wordt. Toch
moesten de Duitsche inrichtingen liet
ontgeldenliet café Vieimois in de
Rue Drouoi, de winkel van eetwaren
van Appenroth, die geplunderd werd;
een vrouw liep weg niet een heele
ham, die ze daarna tussclien voorbij
gaande soldaten inwierp. In het ma
gazijn van luxe-artikelen van de fir
ma Klein bleef geen stuk heel, de
prachtige winkel van Boheemscli
kristal op den boulevard werd ge
plunderd.
Hetzelfde overkwam aan de Crème-
ries cn laiteries Maggi, die over heel
I-nrijs verspreid zijn de menschen
smeten, met steenen naar de vergulde
letters van 't hoofdkantoor op de
Place de l'Opéra.
Do eerste drie dagen na de oorlog!
foiklaring kon geen vreemdeling uit
Parijs wegkomen, omdat er geen
treinen liepen intusschan was er eeii
kennisgeving gekomen, dat iedere
vreemdeling oen permis de s é-
jour moest hebben. Dut kon je krij
gen op vertoon van déclaration
d'étranger en die moet je dadelijk bij
de Prefecture de Olice aanvragen, zoo-
dra je langer dan 3 maanden te Parijs
woont, maar dat doet niemand. Er
stonden dan ook, toen deze aankondi
ging kwam, zooveel duizenden te
*aehteu voor het aangewezen j
bouw in do Rue Dusoubs, dat
geen doorkomen aan was en ieder
verwezen werd naai' liet Commissa
riaat van politie in zijn eigen wijk.
Daar was het nog een drukte van
belang. Vreemde nationaliteiten moes
ter. daar ver! -ren, of zo in. Parijs
wilden LI ij vi heengaan in het
laatste geva! erd dat achter op het
permis de séjour geschreven. Maai
de Duilschets en Oostenrijkers moes
ten natuurlijk weg. In mijn pension
was een Duitscher, die nauwelijks
vau de oorlogsverklaring gehoord
had, of hij holde, zonder zich zelfs
don tijd te gunnen zijn hoed van den
kapstok to nemen, weg, om een trein
te pakken naur zijn vaderland. Den
volgenden dag kwam de commissaris
.van politie uit liet kwartier al infor-
mecren, of hij soms nog aanwezig
was.
Wie niet op tijd zijn permis de
séjour had gehaald, kon feitelijk met
300 francs beboet worden, maar daar
op heeft irninistratie dezen keer
maar nie. .el. Do toestand was voor
vele vreemdelingen, die plotseling,
met achterlating van alles, naar hun
vaderland terugkeerden, al ernstig
genoeg. Er waren zelfs tal van Duit-
schers, die geen geld hadden cn dus
ten laste van de Fransehen kwamen
zo zijn geïnterneerd in boerderijen in
Normandié en Brctagno en moeten
daar bij den landbouw helpen. Twee
duizend waren er bij elkaar gebracht
in een lokaal in de Rue Condorcet cn
kregen daar onder elkaar nog ruzio
ook.
Voor Nederlanders waren de auto
riteiten uiterst vriendelijk. Ook op
het Nederlandsch© Consulaat, waar
ik kwam vragen vrat men voor mij
doen kon, ben ik met de grootst© wel
willendheid ontvangen ik kreeg er
een spoorkaartje derde klasse tot
Antwerpen cn bovendien een reis
penning van vijf francs, die ik maar
aannam, omdat ik niet wist wat ik
onderweg noodig hebben zou.
Do toestand in Parijs was toen on-
iveer als hier. Bankpapier kon niet
worden gewisseld, do menschen be
legerden de banken om zilvergeld te
krijgen en de Regeering gaf papier
an tien en vijf francs uit om daar
aan tegemoet te komen. Levensmidde
len waren er genoeg en do prijzen
waren niet hooger dan anders, maar
or was gec-n geld onder dc menschen
om te koopen. Huren werden weinig
of niet meer betaald, dienstboden
bleven graag voor den kost alleen,
wanneer mevrouw het loon niet meer
betaler, kon.
Zoo was de toestand, toen in dc
couranten aangekondigd werd, dat
er Zondag Augustus een trein naar
Brussel zou vertrekken. Ik besloot
daarvan gebruik te maken en naar
Haarlem terug te gaan, want mijn
post van secretaresse bij een advo
caat hield c.p. omdat hij opgeroepen
was naar "t leger. De toestand was
tragisch. IIij maakte zijn testament,
beval zijn driejarig dochtertje aan
in de hoede van een trouwe dienst
bode en vertrok naar zijn post. Daar
na heb ik niets meer van hem verno
men, het eeilige wat hij nog zond
waren een paar briefkaarten, waarin
hij o. a. schreef „soigncz bion Pau-
iette, soyez bon pour Pauletto" en
overigens ..c'est effrayant".
Blijkbaar had hij toen de gruwelen
van den oorlog al gozien. Als bij
terugkeert neem ik mijn werk weer
op. Maar wie kan zeggen, of hij ooit
weer terugkomen zal 1
Zoo vertrok ik dan Zondagochtend
naar het Gare du N'ord. Het station
was gesloten, op de perrons werd
niemand toegelaten, reizigers moes
ten hun papioen laten zien vóórdat
men hen in den trein liet, die uitslui
tend. uit dorde klasse wagens be
stond. Torenhoog waren koffers van
lang vertrokken reizigers in het sta
tion opgestapeld van wie zo zijn is
natuurlijk niet meer na le gaan. Ook
in onzen trein werd geen groot© ba
gage meer toegelaten mijn koffers
staan nog in 't pension en ik had zoo
veel mogelijk handbagage meegeno
men. zooals iedereen deed.
Half twaalf roed de trein het sta
tion uit. Niet langs den gewonen
weg, over Feignics, maai langs een
grooten omweg Arras, Lille, Tour
na! in de laatste plaats werden op
nieuw- onze papieren onderzocht.
't Was een reis, die ik niet licht ver
geten zal. De trein reed langzaam,
niet moer dan 25 kilometer per uur,
de helft van de gewone snelheid. In
de overvolle coupés was 't snikheet.
Belgische maaiers, met hun zeisen,
spuwden en dronken jenever. Alles
zut er door elkaar naast een familie,
die in het Quartier de l'Opéra ge
woond had, een schipper met zijn
vrouw, die hun schuit in den steek
hadden moeten laten. En in den trein
was niets le krijgen, geen brood, geen
drinken. Soms op een station holden
de reizigers cr uit om water te halen,
buiten het station een enkelen keer
was er bier te kooptoen de schipper
een flesch bier veroverd had, hebben
we er om beurten uit gedronken,
Ileele families verhuisden met
zooveel goed ais ze maar konden
meenemen in koffertjes, soms alleen
maar in lakens geknoopt. Ik heb een
meisje van een jaar of twintig ont
moet, dat bij Parijs gewoond had en
voor het eerst in een trein zat. „Waar
ga je naar loef' vroeg ik. Moeder
kou haar den kost niet meer geven,
nu ging ze naar ecu tante in België.
En overal langs de spoorlijn werden
we door soldaten op post en door
treinen vol soldaten, die ons passeer
den, aan de oorzaak van al deze
zwarigheden herinnerd.
's Avonds half negen, dus na een
•eis, meer dan tweemaal zoo lang als
anders, kwamen we in Brussel aan
ik zocht een kamer in een liótel bij de
Gare du Nord, vanwaar ik verder
vertrekken tnoest, knapte mij daar
wat op en ging de stad in om wat te
eten. Wat een tegenstelling niet het
stille ParijsBrussel vierde feest. Bij
de Gare du Midi was er. kermis, dc
cafés en de boulevards waren prop
vol, er word gezongen en gelachen,
de Belgen droegen allen de nationale
kleuren, met die van Frankrijk er
overheen, de vreemdelingen de kleu
ren van hun vlag en de Belgische. De
kollner in dc Taverne St. Jean, waar
ik mijn honger en dorst stilde, raadde
mij ernstig aan, ook een strikjete
koopen en zoo versierde ik mij ook
met de Belgisch-Franscho kleuren, Er
werden op den boulevard portretten
verkocht van Koning Albert en presi
dent Poincaré in één lijstje, dc trams,
zelfs dc locemotieven, waren Bcl-
gisch-Fransch gevlagd.
Den volgenden dag ging ik al vroeg
naar bet Hollandsche Consulaat te
Brussel, om te vragen of men mij
verder naar Nederland helpen kon.
De ontvangst was vreemd. Het was,
of men niet recht begreep waar het
om ging, men kon, werd er gezegd,
niet iedereen helpen, die een plezier
reisje maakte Ik ben daar inaur
weggegaan en met den sneltrein naar
Antwerpen vertrokken. Zóóver reikte
mijn spoorkaartje, zoodat ik nu ecu
nieuw moest koopen. Aan het loket
wem evenwel mijn nieuw Fransch
bankbiljet, dat men nog niet kende,
niet aangenomen, zoodat ik in de stad
moest gaun wisselen en voor 10 francs
Fransch geld negen Belgische fran
ken kreeg, wat geen voordeel].-,© ruil
mag heeteu. Nu scheen het vlug te
gaan kwartier vóór tweeën vertrol
de trein, maar te Esschen moesten we
er allen weer uit en anderhalf uur
wachten. Eerst te 4 uur arriveerden
we te Roozendaal. Op vadei landschen
bodem
Ala ar daarmee nog niet thuis.
Want hier werd ons gezegd, dat de
trein niet verder zou gaan, dan Lage
Zwaluwe. Een stuk of vier menschen,
die naar Dordrecht moesten, bleven
in den trein, de rest stapte uit. Wel
had de chef daar niet legen, maar
hij bracht ons toch onder het oog, dat
we-hier niet blijven konden: den
volgenden dag zou er in 't geheel géén
trein ons in de richting Rotterdam
kunnen vervoeren, zoodat we zouden
moeten wachten tot Woensdag. Dat
vooruitzicht was niet bemoedigend
in de wisseling van gedachten vond
de chef een middel we konden met
de tram naar Willemstad komen cn
vandaar verder niet de boot naur
Numansdoi'ö op Oud Beierland.
Dat sloeg in. Als we maar verder
konden komen, hoe kwam cr niet
op aan. De veelsoortige handbagage,
koffers, doeken, manden, werd op
wagens geladen en w ij reizigers wan
delden een half uur naar i;ot eind
punt van de tram. Hoe zonderling de
oorlog de menschen verspreidt 1 In
een villatje woont een Oostenrijk-
sche familie, man, vrouw en drie kin
deren, die uit België waren gevlucht.
,,Ik heb ze maar naar een stil huisje
gebracht", zei leukjes de boer, die
het venelde. En daar wachten ze dan
nu het einde van den storm af.
't Was half zeven toen de tram ver-
trok, mot propvolle rijtuigen. Alles
was bezet, de menschen hingen op de
baleons, stonden op de treeplanken
kinderen en dames werden wagenziek.
Negen uur kwamen we in Willem
stad, hier werden de papieren weer
nagezien cn daar de soldaten niet
goed met de Franscho passen over
weg konden, moest menigeen naar
den burgemeester* die ze nader veri-
fieeren zou.
Torsend met de lastige bagage lie
pen we door Willemstad naar de boot,
die ook weer in een oogwenk vol was.
't Was er donker, gelegenheid om te
zitten ontbrak voor de meesten, velen
zalen maar op "i dek, als landverhui
zers.
Na een kwartier varens kwamen
we in Numansdorp en vonden daar
een stowuram, die ons naar Feycn-
oord brachtmet de tram waren we
omstreeks kalf twaalf aan het station
Dc-lftsche Poort.
Daar hoorden we van den chef, dat
we 'snachts half drie met den post
trein verder mochten gaan.
En's nachts te 4 uur stapte ik te
Haarlem uit, telefoneerde naar mijn
familie dat ik aangekomen was, gaf
mijn bagage in bewaring en werd uit
het station uitgelaten.
„Al zou vroeg naur 't atelier
l ueg een zorgzame polilie-inspecteur,
die mij in den vroegen morgen in
Haarlem's stille straten ontmoette en
blijkbaar niet wist, wat hij er van
maken moest hij was gauw gerust
gesteld.
Van Zondagmorgen half twaalf tot
.Maandagnacht 4 uur was ik onderweg
geweest, in gewone tijden gaat het
lugger
Ziedaar het verhaal van een wak
ker jong meisje, op reis naar huis
3. C. P.
Onze Oorlogskaart.
We hebben een groote kaart van
Europa laten vervaardigen om daar
op in hoofdtrekken de gangen der
oorlogvoerende legers ts kunnen aan
geven.
Deze kfiu.t is aan Jon gevel van
ons bureau in de Groote Houtstraat,
boven het mededcelingenbord lx\<ss
tigd.
De troepenbewegingen worden van-
gegeven door gekleurde schijven.
Bruin wijst de Engelsen© toepen
cn schepen aan; geel de Oostenrijk-
sche; donker groen de Belgische,
blauw de Fransdie, rood do
Duitsche en licht groen <i© Rus
sische troepen.
één cent aan voer kost.
De 100 kippen, die deze 20 eieren
leggen, kosten dus eiken dag aan voer
f 1.
Per ei zijn de kosten van het voer
dus reeds 5 cent per stuk. Om jets te
verdienen, moet do handelaar dus per
ei meer dan 5 cent rekenen.
Als de inzendster zelf kippen hjeld,
zou zij dit wel welen. Als zij zich be
ter op de hoogte wil stellen, kan zij
bij mij inlichtingen komen vragen.
Voorts moet opgemerkt worden, dat
bet voer duurder is dan verleden jaar.
Toen waren de prijzen van de eie
ren 5 1/2 tot 6 cent eii nu zou men ze
voor 2 cents willen hebben. Hoe zou
dat nu kunnen?
P. WALS,
Tedmg van Berkhoutstraat 44.
De vleesch houwers.
Nader vernemen vve het volgende
omtrent de steunverlcening door de
Haarlemsche V leeschhouwersvereeni-
P r ij re n van e v e n s m i d d e-
1 e n.
De huisvader, die in het vorig
nummer van ons blad een verzuch
ting schreef over de hoog© prijzen
van levensmiddelen, heeft in dat
zelfde nummer kunnen opmerken,
dat vleesch eu boter al in prijs ver
minderd waren.
Wat melk <_n eieren betreft willen
wij dit zeggen dut het niet gemakke
lijk is om te weten te komen, waar
door het komt, dat die te Haarlem
duurder zijn dan elders. De leveran
ciers weten het zélf niet. Die geven,
als 't hun gevraagd, wordt, ten ant
woord: „mijn concurrenten hebben
dezelfde prijzen.
Als nu de „huisvader" en anderen
zeker weten, héél zeker weten, dat
het elders goedkoojier is, dan moe
ten zij maar tot hun leveranciers
zeggen: „man, je bent te duur, meer
dan zoo en zooveel geef ik niet:
Dal zal, wanneer de prijzen inder
daad te hoog zijn, wel helpen.
Z ij n d e e i er e n in Ila arler
duur.
Naar aanleiding van het ingezon
den stukje van. Mejuffrouw G. L. Vo
gel, schrijft ons de heer P. W a 1 s,
eiereuhundelaar, Teding van Berk-
liouLstraat 44 het volgende:
Waar zijn de kippeneieren in Am
sterdam te koop voor 2 cent?
Gebeurde dit misschien door ie
mand, die in dienst moest of bang
was voor faillissement? In geheel
Amsterdam is die prijs niet bekend.
De prijzen der markteieren waren als
volgt:
4 Augustus: Purmerend 4 1,2—5 et.
I Augustus: Alkmaar: dezelfde prijs»
II Augustus: Purmerend: 2 1/2 tot
3 cent (voor 2 1/2 cent is maar c
partij verkocht De meeste deden
tot 3 1/2 cent).
8 Augustus: Groenloo: 4 cent.
11 Augustus: Enschedé: 3 cent.
Nu de prijzen van de eieren v
eigen kippen. In dezen tijd van het
jaar is de berekening, dat men van.
100 kippen 20 eieren krijgt. De bere
kening is dat iederen dag één kip
ging.
Een Commissie uit de Haarlemsche
V««chhou w ersvercenigin g ieef t
zich in verbinding gesteid met liet
steuncomité. Van dit comité zal de
commissie de adressen van behoefti
ge gezinnen ontvangen. De aangewe
zen gezinnen kunnen dan 2 of 3 maal
in de week bij de slagers vleesch, vet
of soopvleeech komen halen.
Een Hoartemsche vleeschhouwer
antwoordt op de beschouwingen in
liet vorige nummer over duur vleesch
het volgende
De prijzen der eerste kwaliteit run
deren zijn hoogstens 3 a 4 cent per
pond gedaald, dus op een. koe van
ongeveer 700 pond 21 28 gulden.
Daar tegenover star,a voor den
vleeschhouwer de volgende schade
posten gedurende dezen tijd.
Per koe berekend
lo. Veel minder omzet, zelf
de exploitatiekosten, schade
stel 1 10.-
2a Nieren en hersens ge-
h e el, koppen, pooten, schen
kels, en nog verschillende on-
derdeelen b.-jna zonder
waarde, schade pl.rn. 3.—
3o. Een huid, normaal ge
wicht 70 pond, prijs 40 cents,
nu 18 k 20 et. per pond, schade 13.30
Te zamen 26.30
4o. Van een koe voor hoogste markt
waarde ingekocht, zeg 42 cent per
pond, wil elke vleeschhouwer 100
pond oncourant vleesch verkoopen
a 35 ctsl per pond, deze schade maar
niet eens te berekenen.
Nu ral men vragen „Waarom dan
i vermindering der prijzen 2", en
dan Kan hel antwoord zeer kort zijn
door den drang der omstandigheden
en om liet publiek in dezen tijd te be
ledigen men moet niet uit het oog
'crliezen. dal do vleesch houwers ge
durende de laatste jaren zeer slechte
zaken hebben gedaan, en zich 't feit
heefi voorgedaan, dut in verschillen
de zaken, die zaakkundig cn goed be
heerd worden, de balans met een ver
liespost prijkte.
Hopende dot deze enkele innemin
gen het publick «enigszins op de boog
ie hebben gebracht van onze vleesch-
houwerijen, verklaar ik mij tevens
nog bereid met boeken en vudere
bescheiden belangstellenden nog ver
der persoonlijk in te lichten.
Hoogachtend
EF.N 11A RLEMSCJÏE VLEESCH
HOUWER.
(liet adres van den inzende. .-
onzen bureele voor belangstellenden
te vernemen. REDACTIE'.
HetDiaconessenliuis.
Het bestuur van het Diaconessen-
huis schrijft ons
Wij zonden het zeer waardeeren,
indien u onderstaande regelen een
plaats in uw blad zoudl willen guu-
ncn.
Het is ons een behoefte aan allen,
die uuu onzen oproep om ons een le
dikant met toebehooren te leenen,
hebacn gevolg gegeven, daarvoor
zeer hartelijk dank te zeggen. Onze
verwachting is in geenen deelc be
schaamd. Het heeft ons verkwikt, dat
zoo velen dadelijk aan ons verzoek
hebben voldaan. Velen waren zoo
vriendelijk, het ledikant Lij ons te
doen bezorgen, terwijl de beeren Van
Nieuwkuyk en F. Guépin dadelijk
bereid waren om met kar en paard,
vriendelijk afgestaan door den heer
Plantjé, de andere bedden af te ha
len. Wij stellen alter hulpvaardigheid
op Iioogen prijs en zeggen daarvoor
nogmaals hartelijk dank.
In ons Diuconossenhuis sta:
50 lodden gereed voor ae opneming
van gewonden. Onze Kerkzaal en
eenige andere zaaltjes zijn nu daar
voor ingericht. Een ieder die wil ko
men kijken, is ons welkom, en zal do
overtuiging meenemen-, dat wanneer
wat God verhoed© 1 dezo bedden
jh -cbruik genomen moeten worden.
do gewonden liet bijzonder goed zul.
len hebben. Zoo noodig kunnen wij
nog meer plaatsruimte beschikbaar
stelten. Wij zijn toch overtuigd, u it
als het noodig is. veten alsnog bereid
zullen zijn, ons daartoe meerdere le
dikanten te leenen.
Zooals wij reeds meedeelden, i*
voldoende geneeskundige en ver
pleegkundige hulp beschikbaar. Ook
hebben wij voor den eersten nood vol
doende lakens en ander linnengoed.
Wij hebben er over gedacht, of 't ook
gewonscht was, dat wij nog meer
linnengoed aanschaften, doch kwa
men tot de slotsom, dat wij di*. niet
mochten doen, omdat het Diacones-
senhuis dat in normale tijden u:-.t
noodig heeft.
Ter voorkoming van versnippering
van krachten schijnt het ons boven
dien beter, dat alles wat voor dit doel
nog noodig mocht zijn. gemaakt
wordt voor het Roodo Kruis. Dit zal
ons, als de nood aan den man kom:,
van het nog ontbrekende kunnen
voorzien. Bovendien meencn wij te
mogen vertrouwen dat, als het Roodo.
Kruis eventueel daartoe niet hij
machte mocht- zijn, velen op den eer
sten oproep bereid zullen zijn, ons
van de verder nog noodige lakens
Ton slotte nog een mededeel ing,
dat één onzer zusters, Zr. Tiiia Vis
ser, naar Brussel vertrokken is, in
verband met do groot© behoefte aan
goede verpleegkundige hulp. liet on
langs daar opgerichte kleine Diaco-
n esse ritmis had legen October c-on
zuster bij ons aangevraagd. Door den
tegen.voordigen treurige» toestand
was dc hulp eerder noodig en he: ver
blijdde ons bestuur, onze zuster direct
te kunnen zenden. De Heer© zij
haar en stelle haar tot rijken zegeu
HET AMSTERDAMSCHE
KWARTIER.
Naar wij vernemen, is het Comité,
gevormd voor het houden van een
tweetul collecten in liet Amsterdam-
sche kwartier op zijn voornemen te
ruggekomen, om de opbrengst dei-
eerste collecte aan de militairen to be
steden. De opbrengst der beide collec
ten zal afgedragen worden aan liet
Haarlemsche Steuncomité.
Oud-Indische Militairen.
Wij ontvangen het volgende sch ij-
ven;
Aan alle oud-Indische Mili
tairen beneden den rang
van officier, woonachtig to
Haarlem en omstreken.
In overleg met het Ministerie van
Oorlog en de Vereenigingon ,,Mad-
joe" en „Insulinde" te Amsterdam,
zal aldaar eeuc \rijjwi!!igè Koloniale
Land-'.ormafdeeling worden geo ga-
niseercL Het hgi in de bedoeling dat
de vrijwilligers van Haarlem eu ('in
streken, zich onder mijn commando,
hij de te vormen Amsterdamschc at-
deeling zullen aansluiten.
Wekt uw kameraden op zich aan
to sluiten. Aanmelding bij onderga
teekendo.
A. DE BRACONIER.
Haarlem, den 13 Augustus 1911.
Schouwtjeslaan 53 rd.
BOND VAN OUD-ONDER
OFFICIEREN.
De afdeeling Haarlem van tlc-u Kon.
Ned. Bond van Oud-Onderofficieren
vergaderd© Donderdagavond in haat
gebouw aan de Schouwtjeslaan.
Na den leden het gebruikelijke wel
kom t© hebben toegeroepen, besprak
de voorzitter den nuidigen toe-"and,
waarbij bijna alle volkereu naar de
wapens grijpen, en ook ons land zi ii
genoodzaakt ziet, zich voor te berm leu
lot datgene, wat zou kunnen gebeu
ren. Spreker meende, dat de Bond ;u
deze niet mag en niet zal achterblij
ven, om zich beschikbaar te stellen
ten dienste van Vorstin en Vaderland.
Uit den aard der zaak zijn de adspi-
rantleden reeds allen in actie, terwijl
ook vele ouderen nis landweerman do
uniform weer dragen.
- - - -■ Da'
ie^cn der selliotvereeniging zullen
ook niet in gebrek© blijven hun ver
plichtingen als weerbaarlicidsinaiine"
na te komen.
Besloten werd nu. om voor dethars
te Haarlem in garnizoen liggende on
derofficieren en hunne familie Zonde i
het Hondsgebouw, Schouwtje-slaan 63,
open te stellen van des voormiddag»
12 tot 's avonds 8 uur.
Do leden zullen daar gelegenheid
vinden om zich te oefenen met de
buks, enz. Postpapier en enveloppen
zijn ruim voorhanden, en verder z:d
alles in het werk gesteld worden, ons
het de kameraden hier zoo aanga-
naam mogelijk te maken.
Mededeeling werd nu gedaan, dat
do jaarvergadering op 15, 16 en 17
Augustus niet doorstaat. evenmin nï*
