De Europeesche Oorlog.
Een beschouwing van be cverwinningskansen in beze oorlsgen.
DaitscSiland zal be eischen van Japan niet inwilligen.
De groote veibsiag begonnen. Bescboawingen over be troepenbewegingen
Bs eerste ontmoetingen.
Hoe be Buitschers in Luik optreden.
Be strijd in be Vogezen.
Liefdedroom
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 20 AUGUSTUS 1914
tisch moment niet licht ontgaat, er
kende, dat hij daareven zo'f zuinig
heid in het gasverbruik had aangera
den. Maar het gevaar, dat in de eerst
volgende maanden de kookleerare?
vele ingezetenen zal kunnen bewe
gen, tamelijk kostbaro ovens aan te
schaffen om voortaan op gas te ko-
kon, is niet groot. En als men aan
voert, dat dan ook haar arbeid wel
gemist kan worden en hare herbe
noeming dus overbodig was, kan
daartegenover worden opgemerkt, dat
zij in dezen tijd van militaire en bur
gerlijke mfobi'ïsatie. de eenige zou
zijn, die gedemobiliseerd ware ge
worden
Dit is geen argument, ik heb een
beter. liet is, dal benauwde toestan
den niet voortduren, da', er een einde
komt aan den bangster droom en aan
de vreeselijlce werkelijkheid. Straks,
over Wij hopen heel weinig maan
den, zal de kookk-ci-ares bij de inen-
schen weer gehoor vinden voor hare
aanbeveling van kookgas. Laat ik
met deze heerlijke gedachte, dat er
een oogenbük moet komen waarop
wij weder ruimer ademhalen cn de
zon kunnen zien, zonder dat onze
treurende geest daarop een slagje!:a-
du\y werpt, deze korte nabetrachting
eindigen.
Und graut der Winter noch so sehr
Es muss doch Frühling werden!
Wi© zal sis overwinnaar
ui2 dezen strijd treden?
De „Daily Chron.'' acht het pe-
wensc-ht, tot üi'et Engclsche publiek,
althans een groot deel ervan, ecu
wan'rsehuwend woord to richten. Er
is bij velen in Engeland al de opvat
ting, dat de Duitschcrs eigenlijk al
reeds verslagen zijn. Dat nu is al te
voorbarig, zegt het Engelsclie blad.
Wij zeggen dit niet 0111 de geestdrift
te dooven, maar het eenvoudige feit
is dit, „dat wij in 'het Duitsche leger
tegenover ons hebben de meest we
tenschappelijk ingerichte oorlogsma
chine van de wereld en niets is er
nog ge beu ïtl, dat aanwijzing geeft
dat ze haa'r werk niet goed zal doen
Hoe hoopvol en vertrouwend wij ook
mogen zijn, dat wij dat leger zullen
verslaan, het is dwaasheid lo mee-
nen, dat dat gemakkelijk zal gaan
Zulke verwachtingen trouwens zijn
onbillijk tegen do dappere, Fransche
Belgische en Bvitsch© troepen, die
voor ons hebben te strijden tegen den
Duitsehcn aanval als die in ernst
wordt begonnen. Doo'r van te voren
in onwetendheid den vijand dapper
beid te ontzeggen, beroovcn we onze
eigen kampioenen van den welver
dienden roem als ze hem verslaan, en
laden wij onverdienden blaam op hen
als zij verliezen
Do Daily Chron. herinnert er dan
aan, dat de militaire berekening ceïsL
was, dat Duitschland in de eerste
rond© de sporttaal beheerscht En
geland nog zou winnen, maar dat
indien Engeland en Frankrijk zonder
paniek deze nederlaag hebben door
slaan, zij met Russische hulp in de
tweede ronde het ten onder zouden
kunnen brengen. Welnu, zegt de Dai
ly Chron., de eerste ronde is nog niet
uitgevochten. In plaats van dus het
hoofcl te verliezen over voorloopigc
„overwinningen doen we beter, on<e
zenuwen te beheerschcn om kalm
en mannelijk te dragen wat de ware
strijd ons mag brengen.
ÏIOE DUITSCIILAND DENKT OVER
EEN OORLOG MET JAPAN.
De „Voss. Ztg." meldt over de hou
ding van Japan: Als de oo'r'.og met
Japan ook het aantal tegenstanders
nominaal doet toenemen, 'bet is dui
delijk dat dit voor den alleen bcslis-
senden loop der gebeurtenissen op het
Europeesche corlogsLoonee-1 zonder
eenige beteek en is blijven zal. Wij
hebben reeds in den korten tijd van
den tegenwoordigen oorlog verleerd,
ons door een oorlogsverklaring meer
of minder uit onze kalmte to laten
brengen, en w ij vertrouwen vast en
onveranderlijk op do zego onzer wa
penen, waardoor nog alleen het inter
nationale web van onwaarheden kan
worden vernietigd, waarmede onze
tegenstanders de waarheid en het
recht truc'!]ten te bedekken.
Het Berliner Tageblatl bevat een in
terview met den voormaligen Ameri-
kaansclien ambassadeur te Parijs
White over het ev.-ntueele ultimatum
van Japan. Daa'rin wordt gezegd, dat
do Vereenigdo Staten dezen loop van
de gebeurtenissen natuurlijk met bij
zondere opmerkzaamheid zouden vol
gen. Het was geenszins in het belang
van do Vereenigde Staten, dat Ja
pan en Rusland zich in het Verre Oos
ten op kosten van DuitsCMand verrij
ken cn daar de alleen gebiedende mo
gendheden worden.
Volgens een nieuwsagentschap te
Berlijn is er geen sprake van, dat
Duitschland den oisch van Japan om
Kiautsjau te ontruimen zou inwilli
gen. of ook maar een voetbreed grond
vrijwillig zal afstaan. Er zouden de
noodige maatregelen zijn. getroffen
tot verdediging der kolonie.
De grooio veldslag
begonnen.
De eerste berichten over het groote
gevecht, dat in Noord-Belgiê wordt
geleverd, kwamen aan.
In ons vorig nummer deelden wij
reeds mede, dat de Belgische troepen
na zich eenigo dagen te hebben
staande gehouden in den omtrek van
Thienon, in westelijke richting te
rugtrokken. Waarschijnlijk was het
hun bedoeling, zich niet door een
doortrekkende beweging van de Duit
sche troepen van Antwerpen te laten
afsnijden.
Het Belgische hoofdkwartier was te
Leuven gevestigd, de Duitsche troe
pen stonden oostelijk van een lijn
Biest—Tliienen, zoodat men al dade
lijk veronderstelde, dat in het gebied
tusSchen Hasselt en Leuven. Aer-
schot-Diest en Th ienen het groote
gevecht zou worden geleverd.
De terugtrekkende beweging der
Belgen heeft klaarblijkelijk de Duit
sche bevelhebbers er toe gebracht, den
slag te beginnen, om daardoor het
voordeel, dat zij thans bezitten van
hun aangelegde posities en hun ver
kenningen, niet te verliezen.
Het moet de bedoeling zijn van
de Duitsche logers de hoofdmacht
van de verbonden Belgistfh-Fransch-
Engelsche legermacht af te snijden
van Antwerpen en in zuidelijke rich
ling terug te slaan.
De slag wordt volgens de Brussel-
sche belichten geleverd over een zeer
uitgebreid front. Do rechtervleugel
van de Duitsche slaglinie moet, oiu
het doel dat de Deutsche bevelhebbers
zich klaarblijkelijk voorstellen, te be
reiken, pogen de verbonden strijd
macht om te trekken, en dan vervol
gens diens linie naar het zuiden te
drijven.
De verbonden legers moeten pogen
die omtrekkende beweging te voorko
men, en de Duitsche legers in Noord
oostelijke richting terug te slaan.
Do bewogingen van *4
Oelglsohe, Fransclte en
EngsEsche leger.
Officieel wordt door 't Belgische
legerbestuur bekend gemaakt:
Op dit oogenb'ik is de algemeene
toestand op het oorlogstoonecl in Bel
gië als volgt
De linkervleugel vsn 't Duitsche le
ger, is r.a veel tijd, een groote hoe
veelheid materieel en veel manschap
pen te hebben verloren erin ge
slaagd terrein te winnen op de beide
oevers van de Maas, totdat de troep
contact kreeg met de legers der
Belgisch-Fransch-Engckche bondge-
nootcn.
De Duitsche troepen die ten noor
den van de Maas zijn gelegerd, be
staan uit afdeeüngen, behóorende tot
de verschillende korpsen, die aanvan
kelijk voor Luik zijn gebruikt en^ nu
beschikbaar zijn geworden. Er is
ook cavalerie bij. Dank zij deze heb
ben de Duitschers veel werk kunnen
maken bij hun uitbreiding van liet
noorden naar het zuiden. Daar stie
ten zij op de Belgische en de Fran
se he troepen, in het noorden echter
had 7.ij het veld vrij en kon zij stout
moedig in kleine afdee'ingen voor
waarts trekken en zoodoende ver
doordringen in de Kempen.
In één woord, den Duitsche troepen
is door onze troepen een groote te
genslag bezorgddat w ij hun meer
dan veertien dagen deden verliezen
eer zij dit resultaat konden bereiken,
strekt onze wapenen tot groote eer.
Thans is het niet meer de bedoe
ling geheel alleen te manoeuvreeren
of !e vechten. De dekking van het
een of andere gcdee'je van het land
of van deze of gene stad wordt van
ondergeschikt belang cn het vervol
gen van het doel onzen troepen aan
gewezen in de algemeene dispositie,
wordt de hoofdzaak. Dit doel mag niet
onthuld worden. Zelfs de slimsten
kunnen het niet ontdekken, daar zij
in het duister moeten blijven rond
tasten, gegeven het feit dat de inlich
tingen betreffende de krijgsoperaties
zeer terecht zeer vraag worden ge
houden.
Er wordt gevochten langs hel ge-
hcele front, dat zich uitstrekt tan Ba-
zei tot Diest. Iloc enger het contact
wordt met vijandige legere en hoe
meer de beslissing nadert, des te
waarschijnlijker wordt het, dat wij
op één punt voordeelen behalen ter
wijl wij ons genoodzaakt zien op een
ander te wijken. Hierop moet men
altijd voorzien zijn wanneer veldsla
gen geleverd worden langs een zoo
uitgestrekt front als dat. hetwelk dooi
groote moderne legers wordt bezet.
-Men moet dus niet alleen oordeelen
naar hetgeen aan onze (Belgische)
deuren geschiedt. De met een be
paald deel voorgeschreven manoeu
vre is geen terugtocht. De gevechten,
in dc laatste dagen aan het front ge
leverd, zullen ten gevolge hebben, dat
de vijand groote omzichtigheid zal
gaan betrachten.
Dut de vijand thans mc-cr omzich
tigheid zal betooaen kan onbereken
bare gevolgen hebben voor het ver
volg der operaties. De normale af
wikkeling der operaties, volgens het
door de verbonden mogendheden on
derling vastgesteld plan, kan dc een
of andere van deze er toe leiden te
manoeuvreeren, U. w. z. van positie
to veranderen, ten einde de omstan
digheden voor het geheel te verbete
ren. Wij zijn aan den uitersten vleu
gel, dus waar de manoeuvres bijna
alt-jd noodig zijn, hetz.j voor dc di
recte bescherming van dc flank, het-
zij voor de bescherming der „éche
lons
Ei dus geen reden tot ongerust
heid. zoo ons leger bewegingen in de
eet: o* andere richting maakt.
Dc kampstrstegen zullen er wet
aai d ten zich te onthouden van c i-
lip de met dit doel genomen dis
positie. Zij moeten zich er wel reken
schap van geven, dat ons 'eger thans
deel uitmaakt van een ensemble van
troepen en er aan denken, dat de stra
tegische omstandigheden totaal ge
wijzigd zijn, sedert onze rechterflank
in nu uw contact is gekomen met on
ze bondgenooten. Er is nu geen reden
meer om ons te laten vasthouden en
zoodoende te spelen in de kaart van
d.- Duitschers.
D.: is de reden van onze bewegin
gen. Wij zijn geenszins gcskigcn, in
tegendeel Wij treffen maatregelen
om den vijand in de best mogelijke
condities te bestrijden. Het publiek
steU- ie dezer, opzichte vertrouwen
in der. bevelhebber, en büjvc kalm en
vol vertrouwen, n© uitslag van dm
strijd kan niet twijfelachtig zijn.
HET KARAKTER VAN DEN STRIJD.
In een officieel Franse h communi
qué wordt gewezen op het bijzonder
karakter van den aanstaanden veld
slag. die zonder precedent is.
Op dit oogenhlik, zoo zegt het com-_
muniqué, nu do concentratie van het'
leger is voltooid en men eiken dag
den nan vang van den grooten veld
slag l;an venvachten, is het nuttig,
dat de openbar© meening in Frank
rijk zich rekenschap geeft van het ka
rakter van dit ontzagwekkende duel,
dat èn doo:- do uitgestrektheid van
hel terrein èn door de wijze waarop de
strijd zich zal ontwikkelen, volkomen
ver-bult van vroegere veldslagen.
Vroeger als twee legers elkaar ont-
nioc-'en over een front van twintig
dertig kilometer, had de veldslag tweo
kenmerken hij verliep snel en was
onmiddellijk beslissend. Met een
front van 400 kilometer is het waar
schijnlijk geheel anders. Het is nage
noeg onmogelijk, dat een der partijen
over het geheele front een beslissend
voordeel behaalt. Op een operatieveM
van 400 kilometer zal niet overal van
het eone eindpunt tot het andere het
zelfde resultaat worden bereikt.
Wij zullen (zoo vervolgt bet com
muniqué) op een of meerdere punten
een voordeel behalen, terwijl de Duit-
sch-.'s op andere punten overwinnen.
Hef gevolg zal zijn, na den eersten
schok, een golving in de strijdlinie,
die zich de volgende dagen steeds
meer zal wijzigen, totdat een der bei
de partijen ei door haar taktiek en
haar numerieke sterkte in slaagt,
tiaar superioriteit te tonnen op zulk
een wijze, dat het front van den tegen
stander wordt ontwricht en dc eerste
veldslag is beslist.
Dezo opmerkingen, die spreken tot
liet gezond verstand en die ieder be
grijpen kan, hebben ten doel de pu
blieke opinio voor t© bereiden op do
i'vangst der aanstaande berichten.
Men kan niededeolingen van zeer
verschillenden nnrd verwachten en-
keJc zeer gunstig, andere twijfelach
tig weer andere misschien ongun
stig. Het voor ui het tegen zijn bij do
uitgestrektheid van het front en de
grootte der legers vrijwel onvermij
delijk.
Ir do tweede plaats moet het pu
bliek er op tekenen, dat. eerst na eenig
tijdverloop, dat men van te voren niet
kan bcgrooten, maar dat wel acht
dacen of langer nog kan zijn, een be
slissend resultaat kan worden nieege-
deehl. Dit volgt uit den aard der zaak
en is volkomen logisch.
Het lijkt nuttig op deze omstandig
heden do aandacht te vestigen van
het publiek, dat aldus met meer be
grip en ook met meer koelbloedigheid
de phasen zal kunnen volgen van de
groote botsing, die aanstaande is.
UIT DE VESTING ANTWERPEN.
Do „Handelsblad"-correspondenl
sein ij ft o. a.
„Lëii stoet van een twintigtal ka
nonnen, zwaar en zwart veldgeschut,
gel rokken door telkens tweo kloeke
boerenpaarden, gemend niet dooi
soldaten, maar door de boeren zeiven.
Het is een vreemd gezicht, die kerels
daar boven op de moordtuigen te zien
zitten, doornat van den regen, met
den slappen vilthoed over de oogen.
En nog vreemder is het, wanneer
plois een kanon verschijm, gevoerd
door een blikke blozende boerin, die
met krachtige gebaren de zweep klajil
en nii-t luid geroep hare beesten aan
wakkertt Was een ioonccl als uit
een boerenkrijg.
Maar over het algemeen zijn de boe
ren bang. Men vertelt nu, dut velen
hun kostbaarheden in den grond heb
ben gestopt, en dat in vele hoeven de
pakken klaar liggen om bij het eerste
noodsein op de vlucht te gaan. Maar
OM ONS HEEN
No. 1955
Nabetrachting van den
Gsmeinteraail.
De burgemeester, die in deze Ja
pon wel een zware taak moet hebben,
hoef! bij den aanvang van de Raads
vergadering Woensdagmiddag eenige
mc-iledeelingcn gedaan en daar raad
gevingen aan vastgeknoopt, waar
aan niet te veel openbaarheid kan
wivrdën gegeven.
Geruststellend was het voor ons,
nog eens te vernemen, dat de kolen-
i_00 r ra ad voor de bedrijven voor ge-
mimen tijd voldoende is, ook wan
neer die niet zou kunnen worden
aangevuld, liet is waar, dat op aan
vulling kans bestaat omdat uit Enge
land en Duitschland kolen worden
toegezegd, maar men moet niet ver
geten, dat. w ij in deze troebele tijden
alleen maar zeker zijn van den dag
van heden en moeten zorgen voor we
ken. misschien maandenIk zeg dat
niet om onnoodigen angst op te wek
ken, maar omdat voor ons gunstige
maatregelen ieder oogenb'ik kunnen
worden ingetrokken, zoodat het ver
standig is, ons voor te stellen, dat
wij op onze voorraden zullen moeten
teren.
Daarom is de aansporing om zui
nig te zijn met gas en electrisch licht
bij uitstek pract'iseh en verstandig
ei> dat de gemeente zelf het voorbeeld
zal geven door de nacht-straatver
lichting tc doen ingaan om tien uur
in den avond, zal lot navolging no
pen bij het publiek.
We kunnen nu eens duidelijk waar
nemen, welk een groote rol de steen
kool speelt in ons maatschappelijk
ieven. Gas, eleclrici'eit, tramverkeer
zijn ten slotte steenkool, zelfs de le
vering van duinwater komt op kolen-
verbruik neer en daarom is het niet
te verwonderen, dat er heel zuinigjes
aan gesjiroeid zal worden. De heer
Van de Kamp had wel geen ongelijk,
teen hij opmerkte, d3t sproeien een
maatregel van hygiëne is (omdat in
rondvliegend stof allerlei gevaren
kunnen schuilen) maar al is sproeien
wel een aangename verfrissching,
een stofbindend middel is het zeker
niet; de waterwagen heeft niet lang
de drukbezochte straten verlaten, of
het stof waait weer lustig rond.
Chloorcalciuni, dat nu gebruikt
wordt, heeft korten tijd nadat het ge
strooid is, zeker iets vettig-onaange-
weams, maar houdt het «tof veel lan
ger vast en daarom is het toch maór
In hoofdzaak te doen.
Een tweede geruststellende mede-
dee'ing is, dat er levensmiddelen in
voldoende hoeveelheid aanwezig zijn.
Ook hieraan verbond dc burgemees
ter een wenk, om er zuinig mee te
wezen, daar zorgeloosheid, altijd af te
kc-uren, in dezen tijd misdadig zou
zijn. De wenk is zonder twijfel nuttig,
maar ik vertrouw, dat ze overbodig
wezen zal. Stijgende werkloosheid
doet ieder de waarde der voedings
middelen wel heel duidelijk beseffen
en tevens inzien, dat de verdeeling
waar het steun aangaat, noodzakelijk
moet worden gecentraliseerd. liet is
geen denkbeeldig gevaar, dat nu
ieder de handen jeuken om te werken
voor het algemeen belang, te veel
personen van goeden wil zich zul'en
gaan bewegen op hetzelfde terrein.
De heer Nagtzaam beval aan, spoed
ie maken met het request der aftl.
Haarlem van den Bond van Neder-
'andsche onderwijzers tot invoering
van schoolvoedïng, maar terecht, m. i.
meenden de heeren Andreae en Mo-
doo, dat het Steuncomité, 't welk de
zorg op zich neemt voor de ouders,
tevens belast moet worden met die
voor de kinderen, 't Spreekt van zelf,
«lat het Comité daarbij met de erva
ring en voorlichting van de onder
wijzers gaarne zijn voordeel zal doen.
Met toejuiching werd een derde op
merking van den burgemeester ont-
FEUILLETON
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsch, van
EFF1E ADELAIDE ROWLANDS.
50)
Dat is een afdoende reden, zei
Eiuberson niet een droevig lachje,
terwijl hij. zijn twee handen op de
tafel rustend ter ondersteuning, ei
hi slaagde op te staan ik zou natuur
lijk kunnen volhouden, dat het mijn
rcchi is, mijn vonnis uit haar eigen
mond te vernemen; maar eerlijk ge
zegd. heb ik niet de kracht om iets
meer aan te hcoren nu. Ik voel mij
doodop uitgeput! Zeg haar, dal ik
haar besluit, aanneem. Er blijft me
«Heen maar oyer, kolonel, om u le
danken voor uw vriendelijkheid, en u
tt'Icn van mijn vermoeiende tegen
woordigheid te ontheffen.
Dc twee roode vlekken waren nog
floods op zijn gelaat cn zijn oogen
glinsterden koortsachtig; hij wankel
de heen en weer, terwijl hij sprak, en
zijn zwakte was zoo duidelijk zicht
baar, dat Bovan snel naar voren stap
te en zijn hand door den arm van
tijn vriend Het glijden
vangen, namelijk zijn woord van
hulde en dank aan burgers en mili
tairen voor hun ordelijk gedrag. liet
was dc heer Poppe die hem daartoe
de gelegenheid gaf door zijn opmer
king over ktc.ne ongeregeldheden, die
hier of daar zijn voorgekomen. Ja,
onze samenleving is niet volmaakt
we hebben waarlijk In deze dagen
alle gelegenheid om het op te merken,
maar de algemeene geest, de openbare
stemming, is bij uitstek geneigd tot
handhaving van orde. Dat is een goed
cn een verklaarbaar verschijnsel Af
standen, die wij tusschen elkaar
zien of meenen te zien, krimpen in,
het is of wij meer, schouder aan
schouder, naast elkaar staan en die
gewaarwording geeft een gevoel van
eenheid, waaruit van zelf de stem
ming voortvloeit, die wij orde p'e-
gen te noemen.
Daartoe werkt de gemeente-admi
nistratie zelf mede door het vlug af
rekenen van leveranties. Terwijl er
tal van slechte betalers zijn, om goe
de reden, maar ook zonder reden,
daar ze wel geld hebben, maar dat
tot nog kwader dagen voor zichzelf
bewaren, geeft de gemeente het voor
beeld van vlot baar schulden te vol
doen.
Jammer maar, dat zij nu zelf nieu
we schuld moet aangaan, in een zoo
ongunstigen tijd als deze. Terwijl an
ders een leening voor een gemeente
als Haarlem vlot genomen wordt en
instellingen als de Rijks-postspaar
bank, daarin haar gelden beleggen,
ziet men nu geen kans een paar
miHioen tot redelijke rente, bijvoor
beeld 41.2 percent, te plaatsen.
Set rentetype van dezen tijd is
daarvoor veel te hoog. Als men alles
van te voren geweten had. ja dan zou
de raad van den heer Sehreuders in
de Raadszitting van 6 Januari, om
toch niet telkens kasgeld tijdelijk op
te nemen, maar liever een definitieve
leening aan te gaan, stellig opge
volgd zijn. Maar wie kon deze plot
selinge uitbarsting voorzien! Niet dc
wethouder, die zeker wel zoo lang ge
wacht heeft op hoop, dat er nog een
half procentje voor de gemeente uit
te Lalen en de leening voor 4 procent
te sluiten zou zijn.
Eigenaardig is het wel, dat de
Raad, besluitende tot deze tijdelijke
leening, geen zekerheid had, dat de
Nederlandsche Bank daartoe mee
werken zou. Wel heeft de agent
te Haarlem dat in uitzicht
geste'd, maar de definitieve be
slissing van de Nederlandsche
Bank kon pas gegeven worden nadat
het Raadsbesluit genomen was. Waar
uit blijkt, -dut er autoriteiten zijn
boven de hoofdstad van Noord-Hol
land en dot een centrale Bankinstel
ling, vooral in tijden van crisis, voor
een groot gedeelte de toestanden be
heerscht.
Hoe onbeduidend toch komen ons
naast dit geweldig feit van den we
reldoorlog, waarvan onze gedachten
vervuld zijn, allerlei andere zaken
voor die in normale dagen onze be
langstelling wel kunnen opwekken.
Hoe vreemd staan we tegenover me
thodiek in het handwerkonderwijs en
lioe ver ligt een quaestic over rooi
lijnen van ons af. Toch ontbrak, daar
het leven nu eenmaal niet uit enkel
schaduw kan bestaan, de note ffaie,
I het vrooljjke oogenb'ik, ook in deze
Raadsvergadering niet, al kan het
wezen, dat het aan vele Raadsleden
iu den algemeenen indruk van ernst,
onopgemerkt is voorbijgegaan.
Ik bedoel de herbenoeming voor
een jaar van de kookleerares bij het
gasbedrijf. Haar taak was en is nog
de menschen vertrouwd te maken
met koken op gas, met andere woor
den: een nieuw débouclié te openen
voor het gas, dat voor kracht en ver
lichting langzamerhand een geducli-
teit mededinger had gevonden in de
electriciteit.
Uitbreiding van gasverbruik dus!
En de voorzitter, wien een humoris-
Leun op mij, Dick, zei hij ang
stig, je bent overspannen. Hij had
deze poging nooit moeten wagen, had
Londen niet moeten verlaten, ver
volgde hij, den anderen man aan
sprekend, wiens ge'aut een uitdruk
king van groote belangstelling droeg,
in zijn tegen woordigen zwakken toe
stand met de nog niet genezen
wonde.
Natuurlijk niet! stemde ander
haastig toemaar wij zullen hem
veiplegen. Jo moet er niet aan denken
je oude vrienden te verlaten, Dick,
omdat een onnoozel meisje zich een
gril in het hoofd heeft gehaald. Zij
zal er wel overheen komen, want zij
heeft je lief, mijn jongen, daar ben
ik zeker van.
Ja, zij heeft je lief! herhaalde
Edward Bovan met trillende sten)
indien jij evenals ik, op haar liadt
gelet, toen jij je verhaal zooeven
deedt indien je hadt gezien, hoe
medelijden en liefde om den voorrang
streden in haar lief gebat dan zou
je nooit twijfelen.
Behandel haar juist alsof er niets
gebeurd was, Dick, en wacht op uit
leggingen, totdat je sterker bent; dat
is mijn raad! merkte de oude heer
vriendelijk op. Zij zal er wel weer van
terugkomen, vrees niet
De jonge Emberson glimbchle
flauwtjes bij de goed-bedoe'de pogin
gen van zijn vrienden om hem uit zijn_
ne rslachtigheid op te wekken. Voor
hem was het feil alleen, dat Enid zijn
hart zulk een slag kon toebrengen
op het oogenhlik, waarop zij geweten
moest hebben, dat hij het minst in
stam was het te dragon, een overtui
gend bewijshij zei tot zichzelf dat
haar liefde door dc een of andere ge
heimzinnige reden plotseling gestor
ven wasgestorven, om nooit weer
geboren te worden!
U vraagt mij iets. dat boven mijn
kracht gaat, kolonel, mompelde hij
zwak, met Enid onder hetzelfde dak
te zijn, haar dagelijks te zien, en toch
te weten, dat alles tusschen ons uit
is is meer dan ik zou kunnen ver
dragen.
Maar wat zijn jo plannen dan,
mijn jongen? Waar ga je nu heen?
Tot nu toe heb ik nog geen plan
nen gemaakt, en waar ik naar toe
ga, hij drukte zijn hand met een ver
moeide beweging op zijn oogen. wei,
er zijn hotels te kust en tc- keur in
Londen ieder van hen zal goed ge
noeg voor mij zijn.
Daar wil ik nog een woordje in
meepraten, oude jongen, viel Bcvan
hem in de redezoo'ang ik er ben,
zul je niet in een hotel gaan! Indien
ie de gastvrijheid van je vrienden
hier niet kunt of niet wilt aannemen,
zal ik je rechtstreeks mee naar mijn
huis voeren. Mijn moeder zal verrukt
zijn. 6:s zij jé ziet wij zullen je
weer geheel de oude maken.
Dat is een goed denkbeeld, mijn
heer Bcvan! riep kolonel Anerlcy op
een toon van merkbare verlichting;
dat zal dit kleine misverstand tijd
geven, te verdwijnen, evenals 't Dick
zijn gezondheid zul doen herwinnen
en zijn plannen voor de toekomst
maken.
Begrijp ik goed, Ted, dat jo voor
stelt in ij naar het huis van mevrouw
Bcvan lo brengen? vroeg D.ck, ter
wijl een eigenaardige uitdrukking op
zijn gelaat kwam.
Naar mijn moeders huis ja;
waarom niet?
Waarom niet, inderdaad I her
haalde Rxhard Emberson somber
toen lachte hij, en het geluid van de
zen lach klonk den twee mannen, die
het hoorden, droeviger in de ooien,
dan tranen gedaan zouden hebben.
HOOFDSTUK XX
Een vrouw in hetspel.
Wel, moedertje, u wordt lede
ren dag jonger en mooier!
Edward Bevan greep zijn moeder
orn haur middel en kuste haar met
jongensachtige onstuimigheid.
Zij bloosde als een jong meisje.
Wat. ga je mij vleien, Ted? zei
zij lachend, dat is bepaald een nieu
wigheid! Ik bemerkte nooit, dat j®
erop lette, hoe ik er uitzag.
Ik zag u nooit zoo mooi als te
genwoordig! Ik spot niet, moeder;
toen ik een maand geleden met dien
armen Dick hier aankwam, zag u er
onrustbarend slecht uit. Ik maakte
mij werkelijk ongerust over u; maar
nu wel, u zoudt aan de helft van
de meisjes, die ik ken, een voorgift
Kunnen geven, en zc dan toch nog
kunnen verslaan op dat punt'
Dat komt, doordat ik mij nu niet
langer verveel door tc- groote een
zaamheid ik kan nu aan jou den
ken, en en aan Dick.
lie moet zeggen, dat u een moei
lijken tijd met dien armen kerel heeft
doorgemaakt Ik vreesde, dut het te
veel voor u zou zijn. Hij is nu wel
over het ergste heen, nietwaar, moe
der?
Jaór. Simpson zegt, dat de
koorts voorbij is; alles, wat we nu
moeten doen, iê, moeilijkheden voor
hem te verbergen eu hem zijn krach
ten doen herwinnen.
Dat lijkt erg gemakkelijk, merk
te de jonge Bevan op; maar ik ben
er niet erg zeker van, dat het zoo
eenvoudig is als het schijnt. Hoe
moeten wij moeilijkheden voor hem
vei borgen houden, wanneer hij in
nerlijk altijd tobt en kniest, oindat
Enid hun verloving verbroken heeft?
Hij noemt haar naam tegen
woordig nooit meer, onderbrak me
vrouw Bevan hem snel.
Toen hij ïj'de noemde hij hem
genoog, nietwaar? merkte haar zoon
droog op; hij was altijd op zijn lip
pen; en a's hij er iu niet over
spreekt, is deze stilte, volgens mijn
nieeiiing, welsprekender dan woor
den.
Dcnise Bevan fronste haar wenk
brauwen en beet zich op de lippen,
maar gaf geen anlvvud. Zii wist
maar al te go< d dat haar zoon zon
der o'verdr: .Hg had gesproken.
Klonk de toon van Dick s stem, toer.
hij in zijn ijlende koortsen onophou
delijk om haar gehate mededingster
riep. haar nog niet in de ooren
nu llefkoozend. dan weer verwijtend
soms ook smeckcnd, maar steeds vol
hartstochtelijke 'iefde? En toen dat
voorbij was, toen de zieke man zicli
zijn omgeving weer bewust werd,
wondde toen de blik in zijn oogen,
wanneer hij uren lang 6til lag, zijn
gelaat naar der. wand keerend. ai|
zii tot hem «prak, haar niet dikwijl»
tot diep in het hart? En loch. niette
genstaande dit had het geluk alleen
dat zij het wezen, dat zi.' liefhad, kot
verplegen, weer kleur o,> haar wan
gen en licht in haar oogen gebracht
dit had haar zoo doen veranderen
dal het zelfs dc opmerkzaamheid va
haar zoon getrokken had.
Wordt vervolgd