NIEUWS=
en ADVERTENTIEBLAD.
c2e Jaargang No. 9562
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
VRIJDAG ?1 AUGUSTUS 19!4 A
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gen achtigd het Algemeen Binnen- en Euitenlandsch Advertentie-Eureau D. Y. ALTA
Warmoesstraal 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. De Verzekering der (per Week) geabonneerde© wordt gewaarborgd door „The Ocean" Rokin 151, Amsterdam.
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1-20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)j -30
Franco per post door Nederland1-65
Afzonderlijke nummers0.0 j
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 9 c
n de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
AD VERTENTIËN:
Van 1—5 regels 75 Cts.; iedere regel meer 1.- Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
AdvertentiOn van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts, per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen a conlar.t.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspa*rne 12. Telefoonnummer 122.
DAGBLAD
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ZES BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AUENDA
ZATERDAG 22 AUGUSTUS.
Apollo Theater: Biosc. voorstelling.
Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor
telling.
ïaa de Strüdgrens.
(We ontvingen boden morgen vau
ou n redacteur, die aan de strijd
grens is, twee brieven tegelijk. De
bricv.n zijti natuurlijk op verschillen
de tijdstippen verzonden uit de ge-
lijkiijd'gc aankomst blijkt, dat de
postverbinding nog niet normaal is'.
VI.
Maastricht. Woensdagavond.
Vandaag is in'u tweede verblijf aan
de grens van den grooten strijd aan
gevangen W ol is het hier veranderd
De eerste maal, als we naar Eysden
reden, uudorweg vele malen stoppend
VGur visitatie door de militairen,
klonk voortdurend kanon- en geWeer-
vuui ons tegemoet, stoven auto's ons
voorbij, die gewonden van het slag
Veld naar uo hospitalen brachten.
Dikke rookwolken van brandende dor
pen kringden omhoog....
Nu is alles stil, en vredig, en niets
ber- melt je aan den oorlog dan een
enk ulo dunne rookkolom in de verte,
sriierp-zich-alteekenend tegen den
zonnig blauwen hemel, 't ls het iu't-
bran ten van een bosch, dat een paar
dage» geleden op de con of andr-rc
wijze uur gevat heeft.
Vanmorgen zijn er dicht langs de
grens weer Duitse lie troepcuafdeelin
gen getrokken, en bij Lixho over de
pontonbrug gegaan, maar de door
trekkende legerkorpsen kampeeren
niet nicer zoo dicht nevens Eysden.
Era afdeeling ligt nu in kampement
bij Yisé het rampzalige Visé Het
stedeke is nu gonschelijk uitgebrand
cu platgeschoten do 3- a 4000 inwo
ners zijn allen over do liollandsche
grens gevlucht, on met duizenden
tnenschen uit do andere dorpen heb
ben ze hier een goed onderkomen ge
vonden. Ieder is liier vol bereidwillig
heid om die armen van dienst te zijn.
In Eysden heeft men groote vluchte
lingen-verblijven ingericht. Do burge
meester, Graaf do Gloese, doet heel
veel ook aiiur z ij n kasteel hebben
velen do wijk genomen, en te zijn er
ku'telsjk eii vol deelneming ontvan
gen
Schier al wat den oorlog betreft,
staat hier nu „in het tee keu van do
vluchtelingen
Zooeven een bezoek gebracht aan
den ontvanger der invoerrechten en
accijnzen te Eysden, den heer Jlet-
horsl. Voorticfklijk man! Heeft het
vooi iduFcud overlóopend druk, is
steeds in de ;..eest opgewekte stem
ming tn slooft tlcli uit voor iedereen
dia z'n hulp nroept. Ook hij her
bergt vluchtelingen, en in z'n huis,
vijftig meier van <le grens gelegen,
vertoeft thans 'n Belg, weduwnaar,
mei z'n drie kinderen. Ilij was wet
houder in het dorp Grivegnée, hij'
huik, en heeft de wijk genomen tij
dens het bombardement, na een nacht,
van angstig vertoeven in den kelder
vau z n huis. ln Visé moest hij wéér
twee dageii :r. een kelder doorbren
gen maar daarna was de gelegenheid
tot ontkomen schoon, 't Viertal kwam
bij den heer Methorst, dio natuurlijk
weer klaar stond. In 'n Maastrichtsen
hótcl gaan logeereu ging niot, want
de.: Belg was weinig geld overgeble
ven. Nu wonen ze nog met z'n vieren
bij don ontvanger, A raisou van zes
franken per dug
Met. hr heel gezelschap zitten we ia
's hoeren Md burst's woonkamer aan
de thee, en ei wordt Duitse!), Fransch
en Uoliamiseii dooicen-gekoe-ler-
waald 0\ nou oorlog gaat het na
tuurlijk, Ik breng den telegrammen-
Warwinkel" betreffende do Luiksche
forten even ter sprake, maar dadelijk
verklaren nilen. dal zo vol strékt ze
kor in handen der Duitschers zijn. De
veroveraars -der stelling hebben ze
evenwel niet bezet, maar alléén out
wapeud en i.nverdedigbaar gemaakt.
Op da Citadel staan vijftig Duitsehe
kanonnen, gereed om zoo noodig de
stad te gaan beschieten. Maar hei is
thans niet noodig alles is er kalm,
verzekert dagelijks <le Luiksche poli
tieman, die tot kanevoerder is gepro
moveerd en dag-in, dag-uit heen en
weer rijdt oim ladingen gerst voor de
Luiksche bakkerijen van de Holland-
tchc grens te halen.
Een nieuwe gast komt de kamer
binnen, 't Is een lange, schamel ge-
kleede Belg Z'n taal is oen wonder
lijk mengelmoesje van Frans -i,
Du us,Mi, Vlaams.h en l.imburcsc
maar z'n betoog vliedt snel, en met
vuur. Geld wil-ie geven, aan de armen
die nog armer zijn dan hij, en die in
de „vluchtelingenhuizen" verblijven.
Weinig heeft hij zélf, maar ochhot
is toch n steentje aan het groote ge
bouw...
Er wordt hem verteld, dat het niet
noodig is. Dat hij z'n tien of twaalf
francs zelf wel gebruiken kan, dat de
Nederlandscho Staat de kosten voor
die menigte armen vergoedt, en dat
zo later met België verrekend wor
den. Maar hij laat Diet af. Hij vv i I
en z a t, en vertrekt resoluut.
I Un brav o homtne I zegt de
s Belg, ontroerd.
I De vrouw van den ontvanger werkt
ijverig aan kleertjes voor de kinderen
der gevluchte». Iedereen werkt er
voor. er zijn er, vertelt zij. die nau
welijks meereen hemd aan t lijf had
den
Voor het dounnehuiske staan op
straat een manke, afgeschilferde chif-
i fonnicre, een kast met gebarsten spie-
j gelglus, een paar wankele stoelen. De
I zak beddegoed, die er naast ligt,
wordt opgenomen en weg-gesjouvvd
docr den eigenaar van het armzalig
boeltje. Dit is 't geredde uit de huis
houding, Je vrouw en twee kinderen
sjokken vermoeid achter man en va
der aan.
Morgen, als ik uiet den ontvanger
een der vluchtelingen-verblijven ga
bezoeken, zal 'k in een volgenden
brief méér dnakvan kunnen vertellen.
Vanavond heb ik de Maastrichtena
ren langs den Bidweg zien Optrekken.
Bij duizenden schreden ze in een
lange, lange processie, grootendeels
uit vrouwen bestaande, door half
donkere- straten, biddend den Roze-
krans. Ir. de groote, ongelijke groepen
gingen er overul een paar vooraan,
die helder en luidsteinmig do woorden
i deden opklinken, waarna onmiddel-
lijk he-el de groep inviel...,
Niets hoorde je dan diU En het
wos een groote, plechtige ernst.
I De onafzienbare processie schreed
i voort tot ze op een ruim plein kwam,
spaa zaatn door lantaarns verlicht
Alleen hoog boven tegen de kerk
straalde helder-uit een clectrische
lamp, on in dut licht teekende scherp
af de zwarte figuur van een priester.
die op de hooge pastorie-stoep stond,
j Gansch het plein werd overgolfd
van de vele duizenden, die daar sa-
men baden voor het einde van dezen
ontzetlenden oorlog, voor het einde
van den nood. Tenslotte schalde het
helder omhoog, hetMaria, sterre
der zee..
De priester spr&k, met klare, wijd-
klinkeude stem. Hij dankte de velen,
die den Bidweg gegaan waren hij
sprak tot do menigte over het Gebed.
liet was er stil op het groote plein,
en tot béel achteraan dc groote, don
kere menschenmassa klonk de hel
dere, overredende stem....
Toen de stem zweeg, trokken de
duizenden stil heen. llun was ge
vraagd, morgen terug te komen.
Want lederen avond geschiedt dit
Nieuwe bulletins gaan van hand
tot Land.
Nieuwe oorlogstijdingen bereiken
ons.
Er is gevochten bij Tirlcmont, bij
Diest, bij Bevorloo. De bevolking van
Turnhout vluchtIk ben gereed, om
in'n „operatic-basis" naar de Noord-
Brabantschc grens over te brengen.
De groote slag vangt aan. of IS reeds
aangevangen. De onzekerheid schijnt
te verdwijnen
VU.
Maastricht, Donderdag-
in o r g e n.
Alle bijgelwuweu van het prachtige
kasteel van don Eysdenscheii burge
meester. zoo'n oud, statig, met to
rens-gekroond gebouw, door een heer
lijk park binnen zware ommuringen
omgeven... zijn voor de vluchtelingen
ingericht Een paar honderd vertoe
ven er, en dagelijks houdt de Gravin
de Gloe-.e in een der gebouwen uk-
deeling. onder al de gevlucliten die in
Eysden vertoeven. V<ele vertrekken,
die anders niet iu gebruik zijn, heeft
men nu ook weer in dienst gesteld,
en daar wemelt het van Belgische
vrouwen en kindieren; de meesten
uit Visé. Met behulp van allerlei
soort kledingstukken uit 't kasteel
zijn er jjpïmjmoviseerde wiegen ge
maakt, m ruwhouten pakkisten.
Twee kleine hummels liggen, in zoo'n
nestje, sluimerend mot 'n lach op de
rozige gezichtjes. De moeder zit er
bij, zachtkens zingende.
Waar vader is? In den oorlog?
Gelukkig niet Hij is gevangen
genomen, en naar Aken gebracht,
zooals schier Alle mannelijke bewo
ners die niet tot de armte behooren.
De weinige mannen, die liler zijn,
verrichten licht werk, zooals hout-
sprokkelou en meer van die dingen.
He vrouwen helpen ijverig mee aan
"t maken van kleertjes voor de klei
nen, en ik voldoe hier gaarne aan
het vriendelijke verzoek van den ont
vanger en mevrouw Methorst, om de
velen in Haarlem, die bereid zijn lot
hulp, te verzoeken zich met liet
Steuncomité te Eysden in verbinding
te stellen. Dat adres is void- <?nde, en
de hulp z il op hóogen prijs worden
gciteld' Kr is zoovéél noodig!
De Yisë'sche vluchtelingen beweren
steeds, dat er niet door dorpelingen
op de Duitschers is geschoten. Hot
plaastjo was allang bezet, en de b<y
volking was veel te bang om nog zoo
iets te doen, zeggen ze. Waartoe het
zou leiden, wisten ze uuk immers pre
cies, en er was toch geen sprake van
dat een handjevol boereu liet Duit
sehe leger konden verjagen?
Ik moot de logica erkennen.
Save/ \ouu zegt een der ge
vluchte mauwen: een veldoi beider,
die zich nu bezighoudt met blokjen-
Miijden: S&vez vous, ce sont les
ollemands «ux-mèmek qui le provo-
quent! Ce sont les soldo tsl Un d'eux
prend son rèvolver il tire... un offi
cier arrive. Qui a tiré' C'était
l'habitant de celte maison la-basl
Alors i! faut l'mcendier! Et {a
(Weel gij, zegt een der gevluchte
mannen enz. 't zijn de Duitschers
zelf, die het uitlokken. Het zijn de
soldaten Een hunner neemt zijn re
volver, liij vuuit... een officier na-
dort. Wie heeft geschoten?
De bewoner van dat huis daad
Dan moet het verbrand worden!
En daar gaat 't).
liet spreekt vanzelf, dat ik deze le
zing hier zonder commentaar geef.
Al dergc-üjke verhalen, zijn natuur
lijk min of meei san eenzijdigheid
onderhevig.
De directeur van de zmkwiifabriek.
de heer Musel, heeft de cantine en
allo beschikbare kleedkamertjes der
fabriek ingeruimd. Ook hier een me
nigte arme gevluchtenl Er is een
vrouw bij, die twaalf kinderen heeft.
De jongste werd twee dogen v óór den
grooten b and van Visé geboren, en
d.e móeder was genoodzaakt ln
haai toestand! met negen jonge
kinderen te vluchten. De vader en de
drie oudste jongens werden gevangen
weggevoerd....
En het gezin is natuurlijk van al
z'n have beroofd!
Ze zijn hartbrekend, Ulie ellende-
verhalen. waarvan kolommen en nog
■eens kolommen hier vol te schrijven
zouden zijn....
Een Dnitscho schildwacht, cue op
post een sigaret stond te rooken, het
geen me niet van 'm meeviel, sprak
me vol oprecht medelijden over 't
lot de: dorpsbewoners. 'S ist
schreckiioh!
En toen vortelde-n-ie, die Berlijner,
dat liij zelf een der huizen in brand
had moeten steken. Dat hij 't elléndig
vond, ma ar 't was gecommandeerd!
't Móest!
En hij vond 't toch ook aartsdom
van die bcoren, dal ze op de Duit-
ariiers schoten. Daar kón je toch ook
niets anders tegen doen? 'S ist trau-
rig, aber....!
En waarom de Belgen eigenlijk
stelling toren Duitschland hadden ge-
nomen dat snapte de Germaan
heclemaal niet. 't ls immers véél be
ter als ze ons er door laten trekken?
't Was óns om Frankrijk te doen! En
wat helpt 't die BeJgen überhaupt.
We winnen 't tóch!
Gelukkige optimist!
Vanmiddag 'n bezoek aan Mou-
laud gebracht, eertijds 'n welvarend
dorp met oen goede duizend inwo
ners. Nu... 1
Er staat een bord aan don ingang
van 't dorp, een waarschuwing voor
automobilisten:
Passage dungereux!
Cy cl is tos, Automobiliste.1?! -
Dans l'agglomération,
ne dépassez jias les
10 kilometres A I'heure!
Dooltocht gevaarlijkl Wielrijders,
Automobilisten!
In de volle niet sneller rijden dan
10 K.M. per uur).
Het staat er a!s een droeve ironie...
Mouland Ls een aardig dorpje ge
weest, het Ligt tusscheai bosch en
hoog geboomte, de huizen rijen zich
langs bochtige mocadamwegen en
een beekje ruisclit midden door 't
dorp....
Dat is het eenige geluid in de dood-
sclie, beklemmende omgeving, die
thóns Moula nd heet. Alle huizen en
huisjes zijn totaal uitgebrand; ln 'n
paar laaien de vlammen nog op.
Stukken gebroken huisraad liggen op
den we/7, hangen aan de vensterko
zijnen.
Uil éen huis hangt aan *n stok een
hemd, bij wijze van witte vlag. Het
heeft niet geholpen't is in brand ge
stoken evenals de woning van den
Belg, dio uitdagend 't portret van
een zijner generaals, in uniform, er
vóór heeft uitgestald.
Voetstappen weerklinken dof In de
doodsche stilte die op jo aan schijnt
te komen, die je beklemt
Tenslotte zie ik tóch nog levende
wezens, 'n Zeug, die blijkbaar pas
een paar dagen geleden gebigd heeft,
lig; op het vloerkleed in de woonka
mer van een doorschoten huis, en
een rij van zes hee'.-kleine rose big
getjes vluchten bij in'n komst, door
de gang. Wat verderop zijn cr 'n
paaraan t grazen.
Koeien en paarden zijn niet meer
to zien; al'ecn 't cadaver van een os
ligt langs den weg, een walgelijken
geur-vari-ontbinding verspreidend
De Duitschers houden toch niet
erg van varkensvleeschzeggen ze
bij ons, aan de grens. Maar 't is 'n
leelijk gevaldie biggen zu'Ien nou
wel wilde zwijnen worden I
Zelfs aan de strijdgrens is humor
te vinden!
De Duitsehe posten zijn welwil
lend: 'S 1st ein UoH&nderl
Ze zien nauwelijks ni'n pas in, blik
ken even naar 't visum van den Duil-
schen consul-generaal. Geh'n Sie
nur weiter!
Beter tref ik het dan de beide foto
redacteuren, die gisteren in Visé
stuitten op een troepje Duitschers,
die niet met hun pas tevreden waren.
Een soldaat, die op z'n beenen tc wag
gelen stond, duwde ze een geladen
geweer onder den neus, en 't was een
geluk voor de beide Hollanders dat
een paar nuchtere militairen de zaak
uit een ander oogpunt beschouwden.
Terwijl de Duitschers ruziemaakten
over 't geval, kuierden de fotografen
weg, een lange, straat af, zonder zich
te durven haasten en in voortduren-
den twijfel of hun een kogel zou wor
den nagezonden of niel
Gelukkig bleef die uit
liet voorbijtrekken der Duitsehe
troepen schijnt nu ten einde te zijn.
De legertrein volgt thans, en in tie
eerstkomende dagen zullen lange
reeksen fouragewagens over de brug
bij Lixhe trekken.
R. W. P. PEEBEBOOM.
Dg Toestand in Brussel.
(Van onzen bij'zonderen correspon
dent.)
Kon men tot voor enkele dagen
erklaren, dat de bevolking haar
kalmte had herkregen en mc-t' waar
digheid afwachtte de dingen die ko
men zouden of zoo al6 een Pa-
rijsch blad schreef, dat de Belgen
rustig den grooten slag afwachtten
sinds Donderdagmorgen is d.e stem
ming volkomen omgeslagen. De op
winding eteeg, juist uitgedrukt, bij
het binnenkomen van eiken nieuwen
trein. De menschen, die van de statie
kwamen wisten u de afgrijselijkste
verhalen te doen van de toestanden,
waarin de ontzaglijkste massa's
vluchtelingen uit de dorpen en uit
Leuven verkeerden, de vluchtelingen
vertelden de Brusselaars weder, dat
de Duitsehe troepen naar Brussel op
rukten, de mare ging weldra de bou
levards over „van mond tot mond",
want de kranten zwijgen, in de cafó's
en estaminc-ts verdrong men zich om
plattegronden en kaarten, en tegen
den middag was men 't er over eens,
dat de Duitschers op slechts enkele
tientallen kilometers van de stad
stonden, 't Bericht, dat vliegers hot
kasteel van den Koning te Laeken
hadden verkend, deed wat men noemt
de deur dicht. De Brusselaars waren
ten prooi aan de grootste opwinding.
Men lachte niet meer om het smake
lijk commentaar met Franschen geest
opgediend, op het verhaal van een
Duitschen krijgsgevangene, granf F!o-
tow von Bulow. die zich lichtelijk ver
wonderd zou hebben over het weini
ge comfort hetwelk de Belgische
krijgsgevangenschap bood, terwijl
den graaf de Belgische gastvrijheid
tijdens 't laatste concours hippique zoo
aangenaam had getroffen. „Waar
bleef zijn koude kip en de champag
ne?"
En met 6maak vertelde het blad
dan verder hoe men den graaf er aan
herinnerd had, dat hij zich in een
openbare instelling bevond, dat het
voedsel uitstekend van kwaliteit was
bevonden en dat, indien het hem niet
beviel de gevangenis van St. Glib
voor hem openstond.
Men moet den Brusselaar kennen
om te kunnen beseffen, welk een go-
not hem zulk een entre-filet schenkt
Nimmer zal ik trouwens vergeten de
vriendelijke grijns welke zich op liet
gelaat van een Brusselschen gendar
me vertoonde, toem hij met de bewa
king van een viertal Duitsehe spion
nen belast, pal voor de mannen, aio
met aschgrauw gelaat en vertrokken
gelaatstrekken het vonnis van den
krijgsraad wachtten, ging 6taan en
het leggen van den 6trop demonstreer
de. Dat was in de dagen van de jacht
op de Duitschers. Inmiddels was de
kalmte teruggekeerd, doch het ge
beurde Id VUé heeft het volk thans
meer geprikkeld dan men vermoedt.
Angstig stelde ik mij eerst de
vraag of botsingen bij de
komst der Duitschers wel voorkomen
zouden kunnen worden. De strenge
censuur op do bladen, waardoor
gansclie stukken op het laatste
oogenblik ui; den opgeuiaakten vorm
op bevel van de militaire overheid
moeten worden gestoken, hebben ons
een staalkaart van de meest vreemd
soortige nieuwsbladen bezorgd. Twee
opmerkingen dienen daaraan te wor
den vastgeknoopt. Ten eerste dat men
thans beter en gemakkelijker dan ooit
de slecht geredigeerde couranten
herkent, want juist dezen nemen in
onwetendheid of onnadenkendheid de
meeste ougewenschte artikelen op
en verloonen het groetst aantal van
die mal'e .vitte plekken, en de twee
de opmerking is dat ik mij er van
overtuigd houd, dat die witte plek
ken allerongunstigst op de stemming
der bevo'king werken. Zij zijn het
tooneelscherm waarachter de fantai-
sie van de overprikkelde toeschou
wers 2ich allerlei overdreven voor
etellingen vormt, zij brengen den le
zer ln een hoogst ongezonden toe
stand van onzekerheid, en streven dus
hun doel voor een goed deel voorbij.
De bevolking is geënerveerd. In
deze oogenbïikken wenden zich de
gedachten van eiken Brusselaar, van
eiken Belg naar het zuiden vol hoop
naar dc Fransehe broeders.
Dc officieele verklaring yan de re
geering nopens den toestand Donder
dagavond te 6 uur verschenen, heeft
in zooverre den hartewensch der Bel
gen voorbevredigd, dat zij uit die
proclamatie te weten kwamen, cat
er thans geer. kwestie meer van Ls,
dat de Belgen alleen strijden, dat 'i
hoofddoel waarlijk niet meer !a het
dekker van dit of dat gedeelte van
de stad, dat dit laatste slechts van
ondergeschikt belang is geworden.
De eerste taak van het Belgische le
ger, dat van tijd winnen, is afge'oo-
pen. Vijftien dagen lang hebben de
Belgen de Duitschers opgehouden, en
thanszal men te 2amen met de
Fransch-Engelsche vrienden den groo
ten slag leveren.
Het geduldig wachten op nieuws
an de Franschen is beloond, de re-
geering heeft het meegedeeld, de
Franschen zullen eerst thans too-
nen wat zij kunnen en het Belgische
leger zal ter vrijwaring der onafhan
kelijkheid, kunnen voortgaan een
doeltreffende hulp te verléenen in het
vervolg van de krijgsverrichtingen
aan de legers der waarborgende mo
gendheden. En dan eindigt de legee-
r-r.g met de stellige verzekering dat
de verdediging der sterke ete'Lng Na
men verzekerd i6, en Namen be-
heerscht weer den doortocht op de
Maas.
Do regeerLng had geen gelukkiger
proclamatie kunnen kiezen. Haar
kort, zakelijk en openhartig woord
heelt de bevolking in hooge mate haar
kalmte doen herkrijgen.
Stadsnieuws
Uit de Rechtszaal
Bankbraukzaak.
(Vdrvolg).
Aan. den beklaagde, den 32-jarigen
eigenbouwer E. J. do G. uit Schoten,
wordt het volgende ten lasto gelegd:
„dat hij koopman zijnde bij vonnis
van de Arrondissenients-Reclubank
te Haarlem van 13 April 1914 in staat
van faillissement verklaard, te Scho
ten of elders in Nederland ter bedrto-
gelijke verkorting var. de rechten zij
ner sdhuldeischers op of omstreeks
13 April 1914, in ieder geval lil de eer
ste helft van April 1914 gelden tot een
bedrag van omstreeks f 6500, in ieder
geval tot een bedrag van eenige dui
zenden guldens aan zijn boedel heeft
onttrokken; althans, dat hij ter »e-
driegelljke verkorting van de rechten
zijner schuldesschers op of omstreeks
13 April 1914 te Schoten, in Svet voor
uitzicht van zijn faillissement, zijnde
zijn faillietverklaring uitgesproken
bij vonnis van do Arrondissements-
Rechtbank te Haarlem van 15 April
1914, gelden tot een bedrag van f 6500
of daaromtrent, in ieder geval tot een
bedrag van eenige duizenden guldens
aan zijn boedel heeft onttrokken."
Primair wordt ten laste gelegd het
onttrokken van gelden aan den boe-
de! als koopman, en subsidiair het
onttrekken der gelden, waarbij in het
midden wordt gelaten of G. al dan
niet koopman is.
Mr. van Toulon v. d. Koog,
curator in bet faillissement van D©
G., doet meedeeling van de door hom
verrichte handeling.
Het actief bedroeg ruim f 6000 be
nevens verhypothekeerde eigendom
men.
Hot passief bedraagt ruim f 10.000,
behalve hypothecaire sc'hiulden.
Bek), was eigenbouwer, maar ge
tuige meende, dat liet eenige muien
gebeurd was, dat hij bouwde op gron
den, die Do G. wol hnd gekoch:, maar
reeds overdroeg aan den c-igoua v*
van het te bouwen huis.
f 4500 heeft getuige van den Off :_t
van Justitie ontvangen, die de ee'-i n
had ontvangen van den Nederl. Con
sul-generaal in de Vereenigde Stalen.
Beklaagde ontkent, dut <i e
f 4500 in beslag zijn genome». Hij
heeft dit geld zelf afgegeven. Hij deelt
voorts me© dat hij behalve eigen-
bouwer ook timmerman was.
Hij zelf kocht geen grond, maa'r
bouwde op den grond, dien men van
de Binncnlandsche kocht Voor n
vertrek had hij f 6900 ontvangen. Daar
■an gaf hij f 250 aan zijn vrouw, deed
enige betalingen en nam f 6000 mee
naar Amerika f 4500 heeft hij aar
den consul gegeven.
De Curator zegt, dut hij in
Plymouth nog f 1200 van den
de kreeg. Men was naar Engeluv 1 ze-
gaan. omdat men begreep, dat eïial e
de f 4500 e'r nog meer geld mo
De Curator zegt, dat de 1200,
die hij in Plymouth van De G. ont
ving, ter hand zijn gesteld uan Je
Engelsche politie, die de gelden nu
heeft overgemaakt aan de Nederland
sche justitie.
Beklaagde zegt, dat ij
overstuur was en daarom nnar Ame
rika is gegaan. Het meegenomen g-_'. i
wilde hij gebruiken om van daar uit
pondspondsgewijze zijn crediteuren
te voldoen.
De President: Dan had je
makkelijker in Haarlem kunnen blij
ven.
Beklaagde zegt niet cr nan ge
dacht te hebben, dat hij failleercn
zou. Hij was dus niet weggegneo om
zich anu het faillissement te onttrek
ken.
De notarissen A. J. C. D aam en
en J C. Bur k e n s verkluion, -^p
en 7 April de gelden aan De G. :-j
hebben betaald, waarmede hij ntrnr
Amerika is gegaan.
De getuige C. A. ileBoer i - au
wezig geweest bij het uitbetalen \u t
een dezer bedragen.
De getuigen D. Bremer, houthan
delaar, L. Giebels, loodgieter, om
M. De u lek om, hebben aan bó
klaagde leveranties gedaan. In liét
begin van April beloofd© beklaagde
hun spoedige betaling hunner vo:-le
ringen, 't geen echter niet gei' hiel
de.
De heer G. II. Ba a uw, to Am rijn
dam, heeft in begin April bij notaris
De Bordes f 382 aan beklaagde uit
betaald.
Mr. II oyer, ambtenaar van iict
O. M., meent, dut hier van toep: -!ng
is art 341 Wetboek vau Strafrecht,
omdat beklaagde is aan te merken
als koopman. Immers hij vji'.oon'.
materialen iu don vorm van een
huis, nadat hij de materialen ecist
heeft bewerkt. Hij is dus koopman
valt derhalve onder art. 34!, dat \>e-
drleglijke bankbreuk (van een koop
man) strafbaar stelt. Subsidiair is
art. 341 toepasselijk, daar dit in her
midden laat of de beklaagde al dan
nie.t koopman is
Wat de strafmaat betreft, meent de
ambtenaar, dut dio zacht moet zijn,
omiat beklaagde, die een gezin heeft,
al veel heeft meegemaakt, muur to<
mag de straf niet te gering zijn. De
Officier gelooft niet, dat beklaagde
naar Amerika Ls gereisd, om daar
postwissels op de post te doen, zoo
als men zou denken, als men hen
mocht gelooven. Op dezen gr on i i isc
de Officier één Jaar gevangenisstraf,
met afirek dor voorhechtenis.
M i'. Van (I or lleuicn, a.-uis-
uiuu a it beklaagde, on kent. dut hier
art. 341 Wetboek van Strafro i»; \a:i
toepassing s?, «jaar beklaagd© geen
koopman kan genoemd worden. Vol
gens het arrest van den Iloogon Raad
van 23 Februari 1890, Weekblad 5845,
moeten de te \crkoopen waren roe
rend goed zijn. Daar uu beklaagde
huizon dus geen roerend goed
ve -kooht, ls hij geen koopman,
Op het primair ten laste gelegd»,
moet beklaagde dus van rechtsvervol
ging worden ontslagen ook van het
subsidiair ten laste gelegde. Dit sluat
op art. 344, niet op art. LiSG. Wunt de
bewoordingen van de verwijzing
slaan niet op het bedoelde artikel
maar op art. 314. In dit geval i
alleen uit. 344 primo van toepassing
zijn. Maar dat is niet ten laste gelegd
Wat in art. 344 is ten laste gelegd,
slaat liict op den failliet, maar ou
een derde betrokken©. Daarom ook
moet omslag van rechtsvervolging
volgen.
1 De Officier ontkende ia*, out-
