BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
DË BOOSDOENERS.
32
ZVTERDA.G 21 NOVEMBER 1914'.
No 9P41
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
f 1.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 53.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 12.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
itaai iemsche
Handelsvereeniging
Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit
von 12 Nov. 1892 No. 29 en gewij
zigd bij KoninkL' besluit van 21
Mei 1897 No. 58 en van 13 Juli
1909, No. 52.
Bureau: Jansweg 11. geopend alle
werkdagen van 9—5 uur.
Telephoon No. 403.
Op 10 Mei 1892 werd bovengenoem
de Vereeniging bier ter stede opge
richt met bel doel de belangen der le
den op allerlei gebied te behartigen,
doch allereerst de belangen hunner
handel of bedrijf te bevorderen en
wel speciaal door het verstrekken
van infuriiiutièn en het incasseeren
van dubieuse vorderingen.
Voor posten welke men de vereeni
ging ter invordering in banden stelt
op buiten de stad woonachtige per
sonen moet 10 cl. porto worden be
taald terwijl van alle vorderingen
door de vereeniging geïnd 3 pet pro
visie wordt gelieven.
Ingekomen vorderingen van 1 Mei
tot en met 31 October 1914. Totaal
f 4094.80.
De maand Augustus toonde bet laag
ste cijfer, ill. f 321.98. De maand Oc
tober daarentegen loonde e^u om-
vangstcijfer aan van f 1413.86 1/2.
Bovendien hebben ae leden het
rec-i op het hun gratis te verstrek
ken advies van de rechtsgeleerde ad
viseurs der vereeniging, de heeren
Mrs. Th. de Haan Uugenholtz en A.
H J. Merens, Spaarue 94 alhier, die
desgewenscht ook in proceduren en
faillissementen, gratis voor hun op
treden, natuurlijk echter alleen voor
zaken betreifende den handel of het
bedrijf der leden.
Bij eike vordering der rechtsgeleer
den in handen gesteld moet 10 cent
voor porto worden gevoegd, terwijl
van de bedragen dor langs dezen
weg ingevorderde posten 5 pCt, moet
worden betaald. H.H. rechtsgeleer
den nebben hel recht in geval van ge
rechtelijke vervolging liet door hun
noudig geoordeelde voorschot te vrar
gen aan den inzender der- vordering.
O' »r ui de stad woonachtige per-
■oiien geelt de vereeniging gratis
mondelinge ol telephonische inlich
ting; verlangt wen de informatie
schriftelijk dan wordt 25 cl berekend
terwijl voor intermanen op builende
sta i wonende personen f 0.66 pj.ni.
5 Cl. ix rtovergoednig moet worden
beuiui tl.
Aan oei kantoor Jansweg 11 zijn
coupons a 10 cl verkrijgbaar, waarop
men aan het bureau van den Burger
lijken bland op bel Raadhuis inlich
tingen kan bekomen over de adres
sen van hier ter stede op liet bevol
kingsregister ingeschreven personen.
Verder zijn voor de leden verkrijg-
baar legiiimaiiekaarten, waarop zij
persoonlijk mforinauen kunnen vra-1
geu. in andere plaatsen bij de daar1
gevestigde eu bij den Ned. Bond van
Under!, infer, en Schu.iliuvordering-
bureaux eu Handelsvereemgrogen
aangesloten vereemgingen.
Deze luformatien worden gratis ver
strekt indien ze onmiddellijk zonder
verder onderzoek kunnen worden ge
geven. is een nader onderzoek noo-
dig, dan bedragen de kosten daar
van 20 cent.
Nieuwe leden voor 1914—1915 kun
nen nu reeds tot de vereeniging toe
treden tegen betaling van een half
janr contributie k f 1.75 en 10 cent
voor reglemeuL
Het is noodg er nog eens nadruk
kelijk op te wijzen dat goed infor-
tneeren, vooral naar nieuwe cliën
ten eene bepaalde noodzakelijkheid is
geworden, waar zoovele geheel onbe
kende personen zich ln onze stad en
aangrenzende gemeenten komen ves
tigen. Onder alle koren is kaf.
Bovengenoemde Bond, waarbij 19
vereemgingen in de voornaamste
plaatsen van ons land gevestigd zijn
aangesloten geeft uit eene tweemaan-
deiijkscbë lijst van namen van per
soneii omtrent wien men wordt aan
geraden inlichtingen te vragen voor
dat men met ben in handelsbetrek
king treedt, waarvan bet geheim on
geschonden moet blijven en die als
waarschuwingsmiddel uitstekende
diensten bewijst.
Waar eene vereeniging, die haren le
den al deze voordeden en gemakken
aanbiedt, slechts f 3.50 jaarlijksche
contributie vraagt, is dit zeker een
zeer bescheiden eiscb te uoemen, te
meer daar al het opgenoemde niet
het eeuige is wat de Haarlemscne
Handelvereemging doet; steeds heeft
zij een open oog gehad voor alle za
ken, die bare leden in 't bijzonder en
onze gemeente in t algemeen betrof
fen en altijd heeft zij daarvoor ge
sproken.
Het zou te ver voeren aileB op te
noemen, waarvoor zij opkwam, al
leen dient nog vermeld, dut bet hare
bedoeling is, m deze richting kraoh-
tig voort te gaan.
In verband hiermede zijn in bet be
stuur drie commissiën gevormd en is
daarvoor het bestuur uitgebreid. Van
deze commissiën bemoeit eene zich
met het Informatie- en Incassowezen,
eene met algemeene Middenstandsbe-
langen en is er eene voor Gemeente
belangen.
Alles te zamen genomen roepen wij
allen toe, handelaar of particulier:
Steunt deze onze vereeniging door lid
te worden, het werk, dat zij doet en
waardoor zij onnoemelijk vee) goeds
tot stand brengt verdient uw sym
pathie' en de contributie, f 3.50 per
jaar, kan geen bezwaar zijn. Hoe
sterker zij is in ledental, des te meer
kan de Haarlemsohe Handelsver-
eeniging doen.
Sluit u bij haar aan ten bate van
aller belang, dus ook in uw eigen be
lang.
HET BESTUUR.
Het Rijke Natuurleven
ARTISJOKKEN ALS TUIN
SIERAAD.
Heel wat tuinplanten zijn er, die
alleen worden gekweekt om de blco
men ol de levendig gekleurde blade
ren en slechts bij een enkele wordt
het nuttige met het aangename ver-
eenigd.
Een van die merkwaardigheden,
die tegelijkertijd sieraad en lekkernij
kunnen zijn, is de Artisjok, een plant,
die beter bekend is, zooais ze in den
handel komt als fijne groente, dan
als tuinsieraad en toch is ze dit laat-
e in hooge mate
Ge kent ae alien, de reuzen klitten,
grooter dan een vuist, die nu en dan
in de fruitwinkels liggen. Dat zijn de
bloemknoppen van de Artisjok, de
onontwikkelde bloemen, die veel
moois beloofden, maar die in hun
ontwikkeling zijn ees.uit door het mos
van den kweek er.
ln Zuid-Europa behooren ze meer
tot de gewone gerechten. Daar roos
tert, of liever stooft men ze in olie
en de bruin gebraden omwiindsel-
blaadjes worden even graag gegeten
als het zcxht geworden bloemharL
Nog op verschillende andere wijzen
kunnen ze worden bereid, maar het
was juist niet mijn doel deze planten
als groente te beschrijven, veel meer
wilde ik ze als tuinsieraad aanbeve
len en als zoodanig hebben ze meer
veerdiensten, dan men uöt de zeld
zaamheid zou vermoeden.
Duur zijn ze niet, de dopvruditjes,
(zaden worden ze in het gewone leven
genoemd) die we bij iederen Binken
zaad hand el aar kunnen krijgen.
Het zijn harde, glimmende dingen,
kleiner dan zonnepitten, maar van
ongeveer gelijke constructie.
Als we zoo n pakje zaden ontvan
gen in het voorjaar, doen we bel
best, zo eerst in polten uit te zaaien,
om in Juni, als we kleine kiemplant-
jea hebben verkregen, deze langza
merhand aan de buitenlucht te wen
nen en ze eindelijk in den vollen grond
over to brengen.
Direct buiten ui'czaaien gelukt ook
uitstekend, maai- dan moeten ze niet
voor de tweede helft van Mei in den
grond.
Ik heb bet op bedd» manieren ge
probeerd en op beide wijzen is het ge
lukt.
Eerst verschijnen dan vrij groote
gaafrandige bladeren, ook op de zon
nige plekjes van den tuin, maar door
hun viltig oppervlak gaan ze te groo-
te verdamping gemakkelijk tegen.
Langzamerhand komen dan in bel
hart der plant andere bladen omhoog
en hiermee moeten we het 't eerste
jaar doen, want van bloeien is nog
geen sprake.
De bladoren vergoeden dit intus-
sohen ruimschoots, want hun blauw
groene kleur en hun mooie ingesne
den randen zijn van een eigenaardig
schoon, dat we niet zoo beol veel bij
onze gewone tuinplanten opmerken.
Tegen dat het najaar komt en de
eenjarige planten hun leven gaan
eindigen, zijn de Artisjokken op hun
grootste kracht gekomen en dit is
ook noodig, want zij moeten den lan
gen kouden winter verduren, om in
't voorjaar gauw in staat te zijn, de
mooie, volle ontwikkeling te bereiken.
De bladeren, hoe mooi en krachtig
ook nog in dezen tijd, moeten het ten
slotte toch afleggen en als de winter
is gekomen, hebben ze zich als een
beschuttend dek over het hart der
plant gelegd.
De wortel, vol met opgezamelde
kracht, kan den winter over buiten
blijven, hoewel ze heel dankbaar is
voor een lichte bedekking; ook graaft
men de planten in dezen tijd wel uit,
om ze in den kelder met de aard
kluiten te overwinteren.
Op beide manieren kan het resul
taat zoo zijn, dat in het volgend jaar
weer krachtige bladeren omhoog wor
den gezonden en dan worden de plan
ten, meer nog dan in het eerste jaar,
echte tuinsieraden, prijkend met de
artistiek ingesneden en gegolfde bla
deren.
Den glorietijd beleven ze echter, als
de zware bioemknoppen omhoog ko
men, gedragen door stevige stengels.
Als we onze Lucullus-neïgingen wat
bedwingen en de bloemen werkelijk
tot ontwikkeling laten komen, genie
ten we weldra van de groote, paars
blauwe bloemhoofdjes, die als reuzen-
distels, weken achtereen kunnen
spreken van groote kracht, vereenögd
met de rijkste bloemenpracht.
Dat we enkele knoppen opofferen,
om die naar de keuken te doen ver
huizen, hindert imusschen niet, want
bij een goede v erzorgmg, waaronder
j ook het toedienen van wat meststof
fen behoort, krijgen we bloemen ge
noeg en juist de enkele flink ontwik
kelde, doen het 't best tusschen het
mooie groen.
Eindelijk is de bloei afgeloopen en
nadert de herfst.
De bloemhoofdjes laten hun zaden
vallen en de wijze van verspreiding is
weer zoo mooi, de zweef w erktuigjes
zijn zoo doelmatig, dat daarover al-,
leen wel een artikel zou zijn te schrij
ven. Wie echter den geheelen winter
over nog van de bloemhoofdjes wil
genieten, moet ze afsnijden en laten
drogen, als de zaden wel bijna rijp,
maar nog aanwezig zijn.
Ze worden dan mooi bruingeel en
zijn sieraden in droge bouquetten.
Als de nieuwe bloemen het jaar
daarop weer worden gevormd, want
de Artisjok komt ieder jaar weer op,
kunnen we nog genieten van de ge
droogde bloemhoofdjes van een vori-
gen bloei.
IL PEUSENS.
Rubriek voor Vrouwen
De kragen en „en coeur" hals
uitsnijdingen. Moderne
toiletten. Kleuren. Hoe
den. Kapsels.
De mode voor ons dames heeft dit
najaar al een zeer gemarkeerden stijl
gehad en het laat zich aanzien, dat
ook gedurende het winterseizoen en
het vroege voorjaar die stijl zich zal
handhaven. Ik bedoel de allengskens
wijder wordende rokken en de witte
vestjes met half-staande of omliggen
de kragen, die zonder uitzondering
,,en coeur" gesneden zijn en de meeste
vrouwen flatteeren, terwijl het haar
tegelijkertijd iri de gelegenheid stelt,
eenige afwisseling in haar toilet aan
te brengen.
De meeste vrouwen zijn met deze
mode zeer ingenomen, vooreerst om-
da', ze flatteert, ten tweede omdat het
vrij laten van hals en keel uit een
hygiënisch oogpunt te verkiezen is,
en ten slotte omdat de staanue boor
den, die van baleinen voorzien waren,
de huid beschadigden en ontsierden.
Zooals het echter bij elke mode het
geval is, gaat het ook hier niet alle
vrouwen kunnen er onvoorwaarde
lijk aan meedoen. Dames, wier huid
vlekken of andere fouten vertoont,
geven meer bewijs van goeden smaak
door die fouten op de een of andere
manier handig te bedekken, dan door
eer. slaafsch volgen van de mode.
Het is daarvoor nog niet noodig, de
ouderwetsch geworden „guimpc" met
staanden boord en de zooeven ge
wraakte baleinen te benutten, doch
men kan, de lijnen van liet ,,en coeur"
volgende, eenige plooien witte of
crème tule aan den halsrand aan
brengen, waardoor de huid iets wa
zigs kriigt en de vlekken niet in het
oog vallen.
De mouerne toiletten zijn over het
algemeen n.et moeilijk te maken
meestal bestaan ze uit een ruim ge
plooid en of kiokvoruug gesneden
overrok op een nauwer en grondvorm
gewerkt, terwijl de garneering be
staat uit een breede zijden ceintuur
met kanten kraag- en mouwopslagen.
De mouwen, d»e zonder outierscneid
lang gedragen worden, kunnen naar
verkiezing in kinorc-vorm, r&glan-
vorm of ingezet zijn. De laatste nemen
hand over hand toe.
Van allerlei tinten en kleuren wor
den er gedragen men ziet heel veel
mooi hemelsblauw, dat de teint zoo
frisch doet uitkomen, verder rood,
terra-cotta, wijnrood en prune. Olijf
groen is ook een geliefkoosde tint en
verder kan er alle mogelijke afwisse
ling gebracht worden in de stof en de
kleur van de ceintuur, die naar ver
kiezing van zijde, satijn of fluweel
kan wezen. De mooie, gekleurde cein
tuurlinten verheugen zich nog steeds
in de gunst der mode.
h'noopgarneering wordt nog steeds
in toepassing gebracht, zoowel op de
tailles en mouwen als op de rokken
en tuniques.
De mantels worden steeds in afste
kende kleuren gebracht, terwijl het
Schotsch nog steeds de hoofdrol
speelt. Ze reiken slechts tot enkele
centimeters onder de knie en hebben
niet zelden de sjerpversiering cein
tuur, kraag en mouwopslagen zijn
dan dezelfde.
De hoeden, die weer meer boven op
het hoofd gedragen worden, vcr-
eischen een zorgvuldige coiffure; het
haar wordt hoog op de kruin ge 1 ra-
een, terw ijl de ooren voor een deel
bedekt blijven door krulletjes, die ook
over het voorhoofd gedragen worden.
Men ziet hoedmodellen in den vorm
van de bekende steekjes, ..tricornes'
en langwerpige vormen, met de ran
den toegeslagen over den bol.
Hooge kammen en spelden, rijk rnet
sinuli s bezet, versieren het moderne
kapsel Deze toilet-onderdeelen, die
in den regel niet weinig kostbaar zijn,
bieden een ruim veld voor cadeuux,
die men elkaar met de a.s. feesten
kan vereeren, want voor de winkelieis
is het niet te hopen, dat de plannen
en opvattingen van sommige lieden
die het minder passend vinden, om
met het oog op de treurige tijdsom
standigheden elkander cadeaus te
geven ingang zullen vinden. Hier
door zou den middenstand, die toch
reeds de nadeelige gevolgen van den
rampzaligen Europeeschen oorlog od
gevoelige wijze ondervindt, groote
schade worden toegebracht I
De winkelier toch rekent op een
ruimen omzet tegen het einde van het
jaar.
Men bedenke de groote lasten,
waarop'de winkeliers in de groote
steden zitten, en brenge niet noode-
loos bezuinigingen aan.
MARIE VAN AMSTEL.
Tm ds Residentie in biar
bewoners.
CCLXXX.
Nooit sterker dan in de raadsverga
dering van Maandag j.l. is de nood
zakelijkheid aan 't Jicht getreden ooi
de tram door de gemeente te doen
exploiteeren. Dien dag toch zijn grie
ven over de exploitatie geuit, als an
ders iD een geheel jaar, werden ver
beteringen aan de band gedaan, die
teugevoige zouden hebben, dat haast
alle 6tadsdeelen betere- verbindingen
met alkander zouuen krijgen, en op
die klachten, en op al die raadge
vingen kon de wetbouder eigenlijk
niets anders antwoorden dan dat de
gemeente machteloos staat.
Zoo ronduit als het hier geschre
ven is, zei hij het niet. Integendeel,
het voorstel van Burg. en Weth. tot
wijziging van een aantal lijnen
trachtte hij con amore te verdedigen.
Maar het lukte hem niet De grond
toon van alle argumenten, van alle
bewijsvoeringen was steeds: liet voor
stel zooals het daar ligt is goedge
keurd door de tramdirectie. Laat ik
den zin afmaken: de wethouder hu i er
nog aan moeten toevoegen do woor
den: die geen andere wijzigingen wil
Ja, hij ging, Ln het nauw gedreven
zelfs zoover toe te geven, lat B. en
W'. óók nog tramwenschen hadden!
Het plan dat de Raad bereikte was
dus eigenlijk een plan van de directie
van de II. T. M. En daarin mag de
Raad geen veranderingen brengen.
Bij de concessie heeft hij alleen het
richt voor elke 7000 inwoners, waar
mee de bevolking van den Haag ver
meerdert, 1 K.M. nieuwe tram
eischen, aan te doen leggen naar
eigen keuze. Méér eischen kan de
Raad niet, wel vriendelijk verzoeken
en wat dat helj>t weten we helaas to
goed.
Dat ln de Jongste tien jaren da
stand zich totaal gewijzig-l beeft, dal
geheele wijken bijgebouwd werden en
geheel nieuwe treinverbindingen noo
dig werden, de H. T. M. bekommert er
zich geen haar om.
De oude lijnen brengen geld op en
elke nieuwe lijn zou aan een bestaan
de passagiers kunnen kosten en da»
m g niet. En tot 1926 zal deze toestand
nog moeten duren; eerst dan loopt do
concessie af.
Als voorbeeld van voor 't publiek niet
aangename exploitatie zal ik een paar
voorbeelden aanhalen.
Geen van de twee stations, noch
H. S. M.noch de S. S. heeft directe
verbinding net Scbevcniugeu, hoe
wel geen meter rails meor geiegd
zou behoeven te worden, om de lijn
tot stand te brergen. Maar dit ge
schiedt met op finaneêeeien grond.
Lijn 8 en 9 loopen van het Kurhaus
naar 't P'.ein. Wil men vandaar Daar
de H. S. M., dan moet men overstap
pen en., opnieuw betalen'
Lijn 10 gaat van Schevomngen on
scheidt midden op de Prinsegracöt
er uit. 't H.S.M.-station is slechts een
10 minuten wande-en verder, maar
daarheen voert een andere lijn, die
merkwaardig dicht rijdt langs bet
dwaze eindpunt van lijn 10.
Nog een voorbeeld. Lijn 12 ver
bindt het Regentessekwai tier met de
H. S. M., lijn 3 met de S. S Van hel
Statenkwartier kan men met lijn 13
naar de S. S. komen. Wil men van
dit kwartier naar de 11. S. M. dan
moet weer overgestapt worden. Nu
drongen B. en W. aan op een verbin
ding tusschen S. S. en 11. S. M. Do
directie ziet in dat d.e toch komen
moet. stemt too en laat lijn 12 via H.
S. M. naar S. S. loopen; ze had ook
lijn 13 van de S. S. naar de H. S. W.
door kunnen trekken, maar doet rit
niet
Het negentessekwartier krijgt na
een tweedo verbinding met de S. S. on
het Statenkwartier, dit juist door
het verlengen van lijn 13 een dienst
naai- do IL S. M. gekre.on zou heb
ben blijft daarvan verstoken! Er zijn
nog overstapjes te krijgen weet u!
liet aauha*ea van nog meer zon-
doriiiugheden zou nu niet moeilijk,
vallen, maar bij deze voorbeeidea
zal ik het laten.
Is het te verwonderen dat de sta
king van het trampersoneel bij het
publiek sympathie genoot? Die sta
king ging inin era lijnrecht tegen do
directie iu. was haar onaangenaam,
en dat deed het publiek goed; maar
argumenten vroeg het met'.
Nog 12 jaren deze toestand! 1929
komt ïfoedigl
SINTRAM-
Amsterdamsche Kout
149.
Oud-burgemeester Van Leeu
wen. Uit een geheime
zitting.
Advocaat, waarnemend Rijksadv »-
caat, raadslid en wethouder en later
burgemeester van de hoofdstad. Com-
FEUILLETON
iNaur hel E n g e 1 s c h).
68j
Angela gevoel do. dat zij veel te ver
duren zou hebben en zich voortaan,
daar Pigotl er met meer was, op hare
eigen krachten zou moeten verlaten
Zij stond op en wandelde de kamer
op en neer, de handen dl uitende als
om haar geestkracht te vergroot]sn en
te versterken. Voor haar oog rees
hot baeid van Arthur dien zij lief
had en in ziclizelve besloot zij, mot,
toe te geven, voortdurend op hare
hoede te zijn en alleen op hare liefde
voor hem te steunen, om do aanvallen,
af te weren, die zij wist dat haar
dreigden.
Daarop ontkleedde zij zich en ging
naar bed, maar haar hoofd was te
zeer van gedachten vervuld, dan ('ut
zij had kunnen inslapen. Starende
naar de vlam van het nachtlampje,
dacht zij over ulles wat er gebeurd
wa.s no« eens en nog eens na, totdat
eindelijk hare gedachten meer en
meer wegdoezelden en zij, toen oe
nieuwe dag zijne eerste stralen over'
HOOFDSTUK XVIL
Eenige dagen verliepen en tot hare
groote verwordering zeide Philip Cu-
resfoot over het gebeurde mets tot
zijne dochter. Dit verwonderde en be
angstigde haar meer, dan wanneer
haar vader haar op de meest jna:in-
gename manier had bejegend. Zij kon
niet anders denken, oi lady Bellamy
zou alles aan haar vader hebben ver
teld en hij was geen man, om zulk
een ongehoorzaamheid van Ivoren
kant stilzwijgend te diulden. Wat veer
de hij dan .n zijn schild? Zenuwach
tig en gejaagd als zij geworden was
door de laatste gebeurtenissen, zog zij
ook hierin eon valstrik. Schuw ging
zij rond in het huis, schrikkend ais
er gebeld werd en zij was dankbaar,
wanneer zij des avonds in hare kamer
vluchten en, zonder angst en in vei
ligheid., achter bare gesloten deur
aan Arthur denken «on, wiens toe
stand naar Pigott h*.ar in een briefje
gemeld had, larezaun beter werd.
Zij vergiste zich door te denken dat
haar vader vnu den tocht naar de hof
stede kennis droeg. Philip wi;t daar
van niets.
Hoe kwam dit? Had lady Bellamy
in hare woede niet gedacht aan het
eerste middel dat zij in de hond had,
om zich op Angela te wreken, door
namtólijk Philip van haar bezoek aan
de hoeve in kennis te stehen''
Den dag na dat bezoek kwam lady
Bellamy bij George Car&ifooL Dere
ontving haar met vreugde en zeide,
dat het hem genoegen deed, haar ein
delijk eens weer te zien.
Het is mij aangenaam, ant
woordde lady Bellamy, maar aJs
ge denkt dat ik u goede tijding kom
brengen, vergist ge u zeer.
Wat? nep George, terwijl bdj
met moeite een vloek weerhield.
Mijn waarde, het duifje dat ge
tot uw vrouw wtlt maken, is een ha
vik. Ik raad u: bedenk u nog eens
goed vóór ge haar trouwt, want wat
fiuweelen pootjes schijnen, zijn in
derdaad scherpe k auwen.
Spreek daar niet over, antwoord
de George wrevelig, mijn besluit
staat vast, daaraan is niets te veran
deren Wat is er gebeurd?
Ik was op den goeden weg. Heig-
ham was bewusteloos en ik had hem
het medaillon afgenomen dat hij Man
Angela had gekregen en dat aan Phi
lip gegeven, die het aan Angela heeft
laten zien, orn haar wijs te maken,
dat Heugham haar ontrouw was ge
worden. Hij heeft het zeker weer niet
heel slim aangelegd, althans dien
zelfden avond kwam het juffertje
met die verw enechte brutale meed, die
Pigott, op de hoeve en maakte met
nrnj een scène.
En? vroeg George.
Ik ben gesiagen, mijn waarde,
en lady Bellamy lachte bitter maai
met een stein, waar men de woede en
wraakzucht in Looren kon. Totaal
verslagen. Het juffertje wist hot Mede
lijden van de boerenfamilie op te wek
ken en wa. brutaal genoeg, oin te
verklaren dat Heigham haar verloof
de was. Daarbij vertelde ze de histo-
rie met het medaillon, die ze gera
den schijnt to bobben en het eind
van de zaak was. dat ik kon vertrek
ken en dat Pigott bleef om den. zieke
op te passen.
Vervloekt! bromde George, ter
wijl hij woedend op zijn knevel beet.
Het ongeluk bij de beek heeft dus
al heel Wöirug gebaat! zeide lady An
no met grooten nadruk op het woord
„ongeluk".
George koek haar scherp aan en
zei toen teug-zoom en bijtend: En
gij, lady Bel.omy, wat zoudt gij een
goede ziekenoppas w :vm geweest
voor den man, w ens bestaan u belet
uwe brieven terug te krijgen! Stellig
rondt gij hem als uw eigen zoon heb
ben behande.d, nooit hebben verzeten
hem zijn- medicijnen in te geren.,
we! neen, nooit... want, niet waar, als
men dat bij een herstellenden zieke
eenmaal vergeet, kan dat zijn dood
zijn. niet waar?
Als twee hyena's gluurden zij el
kander aan beiden met 'n hat dijken
grijnslach op de lippen. De bezoek
ster was de eerste, die d© stilte ver
brak en op kalman toon zeide: Ln
wat widen we nu doen, >m de weer
spannige te temmen?
W at we doen zullen? herhaalde
George. Natuurlijk haar vader van
haar bezoek aan de boerderij op de
hoogte brengen, want wees er manr
zeker van, dat hij daar niets van ge
weten heeft. Zoo beletten we tenmin
ste nieuwe escapades van dien aard.
Er. wat zal Philip dan loen,
meent gij?
Haai' opsluiten denkelijk, en hare
brieven onderscheppen.
Zeer waarschijnlijk, En weet ge,
wat er dan zal gebeuren?
Don zal het meisje wel een toon
tje lager zingen, zei George woest
Och. mijn waaide, wat weet gij
weinig van de vrouwen af Als Phi
lip haar opvuit en van de buitenwe
reld afgezonderd houdt, dan zal haar
liefde voor Heigham nog stijgen, zij
zal zich eene ma.rte.ores gaan voel en
en dat moet juist met Neen, Philip
mag er niets van weten, lice gaarne
,en hier knarste zij op de tan
don) ik mij aldus door hem op zijn
dochter zou w.llen wreken.
Hebt gij dan een plan? vroeg
Caresfoot en keek haar uitvorschend
aan.
Mijn arme George, wat zljt gij
toch oen arm hoofd! Als ik u niet
luelp, zou Heigham al getrouwd zijn
met Angela.
Al wel, al wel, antwoordde Geor
ge misnoegd, gij schijnt te verge
ten dat gij er voor wordt betaald. En
zijn oog richtte zich vee-lxteekeuccd
naar de brandkast in den hoek.
Inderdaad, hei nam iady Bellamy
met een scherpen lacti, ge behoeft
er mij met aan te herinneren, Geor-
ge Ca re.-foot lit tors den keten al
zoolang en hij begint mij hoe langer
zoo moer to drukken.
Het hangt van u af, om dien te
verbreken, antwoordde George koe!.
Help mij mijn dool te bereiken ea
ik geef u de brieven terug.
Lady Bellamy zweeg cn tuurd«
naar bulten, aisof zij vergeten was
dat Canesfoot haar antwoord ver
wachtte.
Welnu, zei hij eindelijk on ge
duidig, wat hebt gij mij voor
stellen!' Waarom spreekt gij niet?
Omdat ik niet weet, of gij in
mijn plan zult toestemmen, antwoord
de lady Bellamy. Ge zijt geen held,
George en wat ik u wil vooratellen,
is nu juist met iets all ©daagse h.
George beefde, hij dacht aan zijn
toeleg tegen He.gham bij de beek «si
vreesde, dat lady Bellamy weer iete'
dergelijks bedoelde.
(Wordt vervolgd).
