De Europeesche Oorlog.
OP het Westelijk
Oorlogsveld
Po Fransche consul te Amster
dam deelt aan de pers, ln aansluiting
op het reeds gepubliceerde coinmuni
q nó der regeoring, het volgende mede:
Uit nadere berichten blijkt, dat de
dig van den 17den voor de D ui lecher*
bijzonder moorddadig is geweest. Bij
de aanvallen tegen de troepen der ge
allieerden ten Ooeten van Yperen,
li ebben de Duitschers meer dan 1200
gesneuvelden achtergelaten op oen
terrein, dat geen grootere uitgestrekt
ïieiil don 5 600 vierkante meters
heeft.
Eveneens hebben de Duitschers eon
r er krachtig offensief beproefd in
de streek ten Zuiden van Yperen,
waar zij er in slaagden zich meester
te maken van een bosch. dat door
Fransche troepen bezet werd gehou
den Een krachtige tegenaanval wierp
hen terug Bij dnt gevecht lieten do
Puitschers vele krijgsgevangenen in
handen der geallieerden achter.
De operaties in de streek van Tra
ey-le-Val ziin eveneens op oen voor
de geallieerden gunstige wijze verioo-
pen. Eenige dagen geleden hadden
zij dit dorp veroverd, maar nu be
proefden de Duitschers het te homo
niem Na de eerste loopgraaf der gaal-
lieerden te hebben bezet, slaagden zij
er in tot midden in het dorp door te
dringen, maar een krachtige aanval
van de Algerijnsche troepen wierp
<lc- Duitschers terug en hernam hun
zeer zware verliezen toebrengend, 't
gelieftle verloren terrein.
De aanvallen der geallieerden in
de omstreken van Si Mihiel, dte aan-
vankeKjk een gunstig verloop hadden,
tijn lot staan gebracht, daar de Duit
tche linies versterkt werden. Niette
min handhaven de geallieerden het
bezette gebied. De Duitschers lieten
met behulp van mijnen de kazernes
van Chavonccurt waarvan d? gealli
eerden zich gedeeltelijk meester had-
d n gemaakt, in de lucht springen.
Alles te zamen genomen, zijn de ge
allieerden er in geslaagd de Duitsche
troepen in deze etreek nauwer in te
sluiten
Een Duitsch pers-conmiuniqué heeft j
meld, dat de Duitschers een krach- j
tigen uan\al der Franschen in de'
streek van Cirey hebber» afgeslagen.
De ware toedracht is, dat de gealli
eerden in deze treek een verkennings
tocht hadden ondernomen. Deze heeft
tot het gewenschte resultaat geleid
en stelde hen in staat, de sterkte der
strijdkrachten en de bedoelingen van
de Duitschers te bepalen.
Een Fransch communiqué luidt:
„In het Noorden is het weder zeer
slecht geweest; het heeft gesneeuwd
De geheele streek ten Oosten van Dix-
inuiden is overstroomd.
ln liet Argonnerwoud zijn drie he
vige aanvallen van de Duitschers af
geslagen"
Een Duitsch legerbericht luidt:
„In We-st-Vlaanderen en N'oord-
Fiaukrijk zijn geen belangrijke
veranderingen. Door den ontdooien-
den halfbevroren grond en door
sneeuwstormen werden de bewegin
gen onzer troepen bemoeilijkt.
Een Fransche aanval bij Combres,
zuid-oostelijk van Verdun, werd afge
slagen."
Van 't Oostelijk
Oortcs ooneel
D u i t s c.h legorbericht
In
een
lest men:
„Aan de grens van Oost-Pruisen ia
de toestand onveranderd OosteÜfk
van het merenplateau maakten de
Russen zich meester van een n Iet-be
zet aardwerk en van de zich daarin
bevindende oude onbeweegbare ka-!
nonnen.
De over Mtawa en Lipze retiroeren-
de doelen van de Rusrische troepen-'
mocht zetten hun terugtocht voort. Zui
«lelijk van Plo®k maakte de Duiteche
aanval vorderingen. In de gevechten j
in de omgeving van Lodz en ooste-;
lijk van Chentochan is nog geen be-i
sHasing gevallen."
F.en R us61 'a c h ooinmiuiniqué
luidt:
„De pogingen der Duitschers zijn'
'er op gericht 't Russische front tus-
schen den We'ehwl en de Warthe te
verbreken, 't Russische offensief van
den 19den ia met gedeeltelijke sue- j
cessen bekroond.
Ten Noordwesten van Lodz hebben
«le Russen een Duitsche batterij zwa- i
to artillerie, benevens 10 mitrailleurs
buitgemaakt en eenige honderdtallen
gevangenen gemaakt. De hardnekki
ge gevechten op het front Czensto-
chow—Krakau ontwikkelden zich nor
maal. Gedurende den 17en en den
lSden November hebben de Russen
UüuO Oostenrijkere gevhngen geno
men.
In Gal ielhebben de Russen Wis-
riteer, GorHce, Dukla en Ujok geno
men."
In het O o sl e n r ij k e c h commu
niqué wordt meegedeeld:
„Ook Donderdag hadden de Duit
EChera en Oostenrijkers ln Russisch-
- Polen overal met succes. De beslissing
Jiog niet gevallen. Het aantal gevan-
g.-:i Rureen neemt toe.
Voor Pizemy&I hadden de Russen
zware verhezen bij dadelijk afgesla
gen pogingen om sterke dqekking®-
troepen dichter bij het zuidfront der
resting te brengen."
Op het Zuidelijk
Óorloa£tooneel.
Officieel wordt door den Oosten-
rijkschen «taf gemeld:
„Over het geheele front hadden par-
ticelc gevechten plaats; de Oostenrljk-
e:lie aanval oj> de versterkte stelling
Luzarovac maakt goede vorderingen.
Woensdag zijin zeven officieren en
660 Servische soldaten gevangen ge
nomen. Het weder is ongunstig, op
do hoogten ligt een meter sneeuw,
hel lage land is overstroomd."
Verspreid nieuws
van de oorlogsvelden
ENOELSCHE OFFICIEREN OVER
'T DUITSCHE LEGER.
De „Timas" bevat een aantal brie
ven van Ertgelöche officieren, waarin
me: veel lof wordt gesproken over den
moed en de volharding van de Duit-
sche troepen. De schrijvers zijn zeer
verstoord over de berichten, «lat de
Duitschers slecht schieten en wegloo-
pen, de Engelschen aanvallen.
Een generaal schrijft: „Ik walg van
de verhalen in de bladen over de in
fcrieuriteii van «ie Duitschers als sol
daat. Gelooft er toch geen woord \an.
Zij vechten dapper; hun moed, hun
organisatie, hun optreden en leiding
zijn uitstekend, en werden nooit door
eervigen troep overtroffen. Zij komen
Ln massa op tegen onze loopgraven en
machinegeweren, keer na keer; zij
zijn nooit terneergeslagen, treden
steeds weer aanvallend op. Ik ben vol
bewondering voor hen."
En een majoor van de Hooglandera:
..Ik kan niet genoeg de bladen laken
die beweren, dat do Duitschers niet
kunnen schieten, dat zij weg'oopen,
dat hunne logers zijn samengesteld
uit jongens en oude mannen. Dat al
les ia onwaar; en waar zij optreden
vechten ouden en jongen even goed.
Van de Derwisjen te aibara we»d ge
zegd, dat zij zeer dapper waren, doch
de Duitschers zijn nog moeuijker uit
do loopgraven te verdrijven dan zij.
Wij staan tegenover een verbazend
goed leger, en het zal ons moeite en
tijd genoeg kosten hun tegenstand te
breken."
OVER 'T KARAKTER VAN DEN
OORLOG.
Van een Fraoschen militair, die in
he< noorden meevecht, bevat do Teuq»
ceri brief, waarin men leest:
„Het leven in de loopgraven, dat
wij sedert aeo dagen lijder», is afschu
welijk. Gaten in de vochtige aar'ks,
waar men in eet, sloopt en vooral
waakt en het is niet vooralchtig er
uit to guan, om welke reden ook, wrat
do Duitschers «hielen en zo liggen
op vijf- of zeshonderd meter afstand
«n hun loopgraven, waarvan wij da
juiste plaats met kennen, evenmin
als zij de onze, goddank! Als wij o\ör
en weer eikaars plaats wisten, wat
zou liet dan gmnutou regenen! Toch
komen er uog «tikwijl., genoeg en
dan verbergen we ons zoo goed moge
lijk in de gaten on soms nooit m»sflx
plotseiiing een gekwetste schreeuwen
en nullen. Elke twee, nrie, soms vyf
ot zes tuagen women we door andere
troepen atgjeJowt. Dai geoeurt «Jan
«J».-s nauite .u due sulie, wan», ais u©
Dui'uschiors reili hooren of Lot» ver
moeden, ieiteu ze cte kogels tingelen,
'a iMaionks ook probeert men wat le-
vensniWMielen in de Loopgraven bin
nen te brengen, wat brood on een
stukje gekoOKt vleosch per man en
kolfie, die natuurlijk koud aankomt.
Er mag geen tuur gemaakt wormen
en 's nachts is het rookeu verbotten.
Ui vlau» van een lueder kan one ver-
roden.
Oorlog ia niet mooi, oorlog is af-
schunrMjjk. kelu» de moed is niet
schitterend, want hij ia poSoief. Se
dert dien Zden tt*ja .k voor 'i oer.it het
vuur gjv-en hob ven lioe!/ heb ik aan
boei vorsciuileiide verrichtingen deel
genomen. Ik beu alschuwe.ijk bescho
ten, ik heb metgetaaau aan den aan
val op een aJ»crl>ei3i doip in hei vlak
ke Belgische land, »k het» een aanval
gedaan op loopgraven van den vijand
an mijn regiment heeft zeer zware
verliezen geleden. En met dat ai lieb
ik maar één keer Duitschers gezien
bij een vorkeuningstocfat, dien .k aan-
vcorde, grijze schimmen achter een
ne„. op Wissereen octet© meter ai-
SUuiu, ui.e ons hatwien vvihen vertas
ten en a«j wij op ae v.m-ii gejiu-gu
hebben. Het is ae ontzichtbaro dood;
ue KogBJj tluiuen je zachtjes m.*n
doouooojje om de ooreu, givuiaion
Voegen met groot geraas door oe
lucnt en richten eJleiuuge verwoestin
gen ami. Wiie zijn zenuw on ju bo-
dwang houdt, maakt een goed figuur,
maar 't is een passieve moed. üajo
netcuaiges zijn zelduaani, ae komen
eigenJujk sleeuw ingeval van verras-
stug voor.
Hang ber» ik gelukkig nog niet
geweest, ook ni-et toen vier dagen ge-
louon oen granaat den top wegsloeg
uit een wilgeboom, waar ik p:at op
inijni buik Oujikoi lag en waarvan ik
don swim met mijn erne hand vast
nod. iu>n wmg is niet lux» j! »vl;mr
ijo-jI ben ik er triet om; 't is een kwes
tie van tempex oineut en evtnwiebwg-
liêid en misschien ook eea beetje
(n»et vee») van wxL
HOE DE FRANSCHE SOLDATEN
ZICH IN UE LOOPGRAVEN
VERMAKEN.
Daarover vertelde een officieel-
getmt Havas-berxcht
„Men heelt ia het communiqué van
ld iNoveraber kunnen zien, dat aan
gezien onze troepen in den loop van uo
laatste mistige dagen steeds zijn voor
uitgekomen, soaumge van onze loop-
giaveu zich nog slechts op een vijftig
meter aistand van ae loopgraven vau
den vijund bevinden. In üezen oorlog
van onbeweeglijkheid rxchten de man
nen teu slotte han leventje in en zoe
ken ze naar amusementen, want je
ktint toch niet altijd schieten....
Eén van deze amusementen bestaat
daarin, dat men overdag boven de
borstwering een pop omhoog steekt,
met een kepi op en een uniformjas
aan. Dadelijk gaan de Duitschers zich
oefenen in het schieten op die pop, en
naarmate bun schoten raak of mis
rijn, laten onze marqueurs ze omhoog
of omlaag of heen en weer dansen.
Anderzijds hebben de Duitschers,
om zich tegen verrassingen te vrijwa
ren, uitgedacht van afstand tot af
stand aan hun beschermde ijzerdra-
den een paar te zamen gebonden leege
blikjes vast to maken, die bestemd
zijn om als waarschuwingssignalen
dienst te doen (het schijnt, dat dit
denkbeeld van de Engelschen afkom
stig ls, die het, volgens de „Daily
Mail", het eerst hebben toegepast om
rustig to kunnen slapen, en gewaar
schuwd te worden als de vijand weer
begon te schieten). Deze voorzorg*,
maatregel heeft onze mannen op liet
denkbeeld gebracht van do volgende
aardigheid
Profiioereude van een donkeren
nacht krojien de stoutmoedigs ten naar
de vijandelijke linie, waarbij ze een
rol touw meenamen, en het uiteinde
daarvan bevestigden aan de ijzerdra-
den, die deel uitmaakten van dc Duit
sche verdedigingswerken. Daarna
koerden ze, het touw afrollende, ln
hun loopgraven terug, en trokken er
toon hevig aan. Het geraas van de
blikjes maakt alarm bij de vijanden,
die, denkende dat ze met een aanval
te doen hebben, op een geweldige ma
nier aan het schieten gaan op de on
zichtbare aanvallers, terwijl men het
In de Fransche loopgraven uitscha-
tert over het verkregen effect.
Eindelijk verzamelen onze soldaten
beetwortelen, die aan de kunstenaars
in do loopgraven worden toever
trouwd dezen snijden er den kop
van een Dultscher in, meestal een ca-
ricatuur van Wilhelm II. Eenige er
van worden uitgehold en gevuld met
bulletins van Fransche en Russische
overwinningen. Met allerlei grappen
j worden ze dan naar de Duitsche linie
geworpen.
Toen liet bericht van de groote over
winning van de Russen Ln onze loop
graven bekend werd, haastte uien
zich dit door midael van een scheeps
roeper aan de daartegenover ingegra
ven Duitschers bekend ie maken. De
Duitschers protesteerden, en ant-
woorduen dat het bericht onjuist was.
Daaruit ontstond een wooroeustryd,
die weldra overging in een fusillade,
ter-wijl onze strijders de „Marseillai
se" aanhieven."
Zoolang de roodbroeken onder zulke
omstandigheden nog dergelijke grap
pen uithalen, kunnen ze gerust mot
hun bondgenooten meejuiruen
„Are we downhearted? NOlIl
DUITSCHE SOLDATEN IN DE
LOOPGRAVEN.
De oorlogscorrespondent van de
„Munchn. Neueste Nachr." heeft een
tocht langs een gedeelte van het Dult-
sclio front in Frankrijk gemaakt en
vertelt daarvan
In de loopgraven, waar do troepen
reeds cetnge weken liggen, is op som
mige plaatsen over en weer een bijna
vriendschappelijk verkeer ontstaan,
waarbij gezonde humor niet ont
breekt. Hier, waar de vijanden vlak
tegenover elkander staan, zijn er tij
den, dat er niet gevuurd wordt, bijv.
wanneer het pas gewasschen onder
goed te drogen hangt Zoolang de zon
of do wind hun werk nog niet hebben
verricht, onthouden beide partijen
zich van schieten.
Onlangs vierde een der Duitsche
compagnioün den verjaardag van den
zeer beminden kapitein. Dat was aan
de Fransche» in de tegenover liggen
de loopgraaf medegedeeld en dezen
lieten de mannen met rust tot hot
feest voorbij was.
Zulke kennisgevingen geschieden
op de volgende wijze Een bajonet,
waaraan een briefje is bevestigd,
wordt omhoog gestoken. Spoedig
daarop kooit een man uit de loop
graaf, steekt den brief vast aan een
boom en snelt weder terug; uit de
andere loopgraaf komt dan een vijand
die het papier weghaalt.
Op dezelfde wijze worden ook an- j
dtre mededcelingen gedaan. Toen
Antwerpen gevallen was, werd uit de
Duitsche loopgraaf een groot bord
omhoog gestoken met het 'opschrift
An Vers dons nos mains".
Spotliedjes vliegen over en weer.
Eenige dagen geleden werd in de
nabijheid van de 12de Duitsche infan-
terie-dlvisie het volgend met een steen
bezwaard briefje gevonden, dat een
Fransche patrouille daarheen had ge
slingerd
„Wij zenden u onze vriendelijke
groeten. Komt tot ons. alleen en na
elkander. Wij zullen u geen kwaad
doen, onder voorwaarde, dat ge zon
der geweer en met de handen omhoog
nadert. Bij ons vindt gij goede kost
en rust de gevangenen worden uit
stékend bnhandeld. Is u reeds mede
gedeeld, dat de verbonden Franschen,
Russen, Engelschen en Belgen, de Ja
panners en do Indiërs stellig een vol
slagen overwinning zullen behalen?
Komt allen tot ons. kameraden^ dan
Is de oorlog uit."
Aan de uitnoodiging is tot dusverre
nog niet voldaan, de schrijvers zullen
dat trouwens ook wel niet verwacht
hebben."
NOG MEER GEGEVENS OVER 'T
LEVEN IN DE LOOPGRAVEN.
Een brief van een officier uit de
looperaven, door de „Köln. Ztg." me
degedeeld, geeft de volgende echets
van het leven aan het front:
„Gij moet u vooral niet voorstellen,
dat wij «laar in de loopgraven niets
doen, dan van den morgen tot den
avond wachten op de dingen, die ko
men zullen. Nu moet een Fransche
aanval worden afgeweerd, rechts,
links, recht vooruit; dan inet groole
afdcelingen worden verkend; dan de
vijand, om zijn nachtrust te etorcri,
worden aangevallen, dan weder de
kameraden in vooruitgeschoven loop
graven worden afgelost kortom een
arbeid ronder einde. En dat is heel
goed. want werkloosheid zou ona
verslappen. On'angs hebben wij onze
verdedigende stelling, na het ontrui
men van een voor ons Iront gelegen
boschje, wat vooruit gebracht. Thans
liggen wij in dat boechje, en onze po
sitie hier is wat aangenamer dan de
vorige, daar wij ons overdag ook bui
ten de loopgraven kunnen bewegen,
zonder door den vijand te worden ge
zien. Dan krijgt men ten minste niet
zulke stijve knieën, en is het leven
wat minder vervelend In de vroegere
stolling kon bij dag niemand zich buL-
tcn de loopgraaf wagen, want dan
kwamen diadelijk Fransche granaten
en daar zijn wij niets op gesteld.
Artillerievuur is over het geheel ver-'
schrikkelijk. Er behoort ijzeren wil
en zelfbedwang toe, orn het te verdra
gen. Reoda het gesuis dat het projec
tiel bij den tocht door de lucht en hij
hot springen veroorzaakt, maakt ie
mand dol. Het orgisto is echter, dat
wij, arine infanteristen, tegenover de
artillerie vo'komen weerloos zijn.
Want dio b'ijft buiten gezichts- en
schootsafstand. Daartegen is het in
fanterie gevecht kinderspel; hierin
heeft men den vijand tegenover zich
on kan men terugschieten.
Wat de verzorging in de loopgra
ven aangaat, wij krijgen gewoonlijk
eenmaal daaga warm eten. tegen den
avond, als door de duisternis 't rond
brengen van het eten minder gevaar
lijk is. Wij wennen er wel aan, dat
wij soius wekenlang geen gelegen
heid hebben ons te wasschen; wij ve
gen het vuil maar wat weg en tegen
ongedierte verschaft de geneeskundl-
dienst ons insectenpoeder.
Ondank* alle ontberingen, hoort
men slechte zelden morren of klagen.
Liever zouden wij den vijand in den
open «lag tegemoet trekken; maar ie
der van ons gevoelt, dat ook dit af-
mattende afwachten, in een toestand
vol nood en ontbering, noodig is voor
hot behalen der overwinning, en ook
dit eischt mannelijke kracht, he'den-
rnoed, rielesterkte.
OVER HET GEVECHT BIJ
YPEREN.
Do Parijsche cornea pondexit van de
.Times" zond oen merkwaardig ver
haal van don geweldigen strijd rond-
Y peten, ontleend aan een brief
van een Franschen officier, bchooren-
de tot de betaalmoestersafdeeling van
hot Fransche leger. Van Yperen uit
schreef die officier aan een vriend
Do meest critiek© phase van dezen
geweldigen strijd heeft onder de mu
ren van Yperen plaats. De kanonnen
donderen aanhoudend, en als „Kleine
Willy" spreokt, dan siddert heel de
stad. De kalmte, waarmede de mar».
<lie dat monstergcschut richt, meteen
I pijp tusschen de tanden zijn plicht
doet, is een lange marsch waard om
te zien. Hij zit doodbedaard, fluit, of
trekt aan zijn pijp, en zegt dan heel
orivetöcuiüxg „Laat gaan En ik
kan u verzekeren, dat het gaat.
De stuu wora; met Dutiscne grana
ten overstelpt. In het begin van den
aanval vielen er enkel bommen uit
vliegmachines op neer. Maar sinds
de laatste tó uren dit werd 3 No
vember geschreven heelt zij ook
var. het vuur van groote houwitsers
geleden.
Dou vorigen nacht vernietigde eer»
regelmatig bombardement een tiental
huizen en doodde acht inwoners, on
der wie twee vrouwen. Ik erken, hevig
te zijn geschrokken, toen een d:er
houwitsers het huis tegenover mijn
woning letterlijk open reet. Ik keek
juist even uit hot venster om te zien.
hoe de zaken stonden het ontploffen
van de granaat overdekte mij met
stof en do rook deed mij bijna stikken.
Tot dusverre hebben de granaten het
wondermooie Ilotc-l de Ville enkel
licht beschadigd. Zal van die fraaie
Vlaamsche stad evenveel als van
Atnecht overblijven?
Ik hoop van niet, omdat de oorlogs
kansen ons schijnen toe te lachen.
Maar do inwoners zijn sceptisch ge
zind cd bij drommen verlaten zij do
stad. Toen wij Yperen binnentrokken,
zag de stad er vroolijk en Levendig uit.
Thans is zij schier verlaten.
Op zekeren dag bereikte de paniek
der Vlamingen haar toppunt. De Duit
schers ondernemen thans de wanho
pigste aanvallen op onzen rechter
vleugel tegen de Engelschen. Gedu
rende een uur dachten wij, dat de
outknooping was gekomen. Maar de
Scliotten, sommige Zouaven en twee
regimenten Fransclve dragonders her
stelden do positie. Nu is het vuren
moer verwijderd en de positie schijnt
beter. Het gevaar is evenwel volstrekt
nog niet geweken.
Ik zal niet probeeren u alles wal ik
hoor en zie te vertellen; dat bewaar Ik
tot mijn terugkomst. Ik ben echter
verheugd mij als betaalmeester op
het oorlogsterrein te bevinden, want
daardoor kunnen wij veel z.en. Wij
teren op onz© emoties, smarten, ge-
boegens en angsten, waarvan som
migen onzer kameraden zich goen be
grip kunnen vormen. Zij zijn er echter
zeker van te zullen terugkeeren, ter
wijl wij niet weten wat ons overkomen
kun.
Het zal u allicht verbazen, dat wij,
die enkel mot de betaling van ae itian-
scnappen nebben te muaeu, van zoo
nabij granaten zien ontploffen. Mam'
«ie stat loopt waarschijnlijk zelf ook
do verschrikkelijkste gevaren en heeft
hot to druk om aan onze veiligheid te
denken.
Den volgenden dag schreef dezelfde
officier
Mijn brief werd onderbroken dooi
het bombardement, dat gisteravond
vun <1 tot 6 uur ontzettend was. Bijna
alle huizen Lu onze omgeving werden
door granaten getroffen en vele ver
woest. Wij zochten een toevlucht in
do kelders van het stadhuis, de eenige
plaats tegen de vallende zware gia-
naten bestand. Wij wachten vol span
ning het barsten boven onze hoofden
af, vreezende dat het plafond Ln zou
vallen en ons levend begraven. Het 's
een ontzettende sensatie, dat verzeker
ik u. Gebruik makende van een tijde
lijke verslupping der beschieting,
gingen wij er op uit om een veiliger
toevluchtsoord te zoeken wij vonden
ecu ondcraardsch gewelf onder dc
wallen der stad. Daar brachten wij
den nacht door, opeen gepakt met hon
derd mannen, vrouwen en kinderen.
Dezen ochtend begon het bombarde
ment opnieuw. Ik zag hoe een gru-
naat ln onze onmiddellijke nabijheid
neerkwam, zonder te ontploffen, hc'.
was een granaat uit een scheepskamm
van zwaar kaliber en ik beu er zeker
van, dat onze schuilplaats doorboord
zou zijn, in-dien hij ontploft was. Ik
weet niet of dezo brief u ooit bereiken
zal, en ik hoop Yperen levend le kun
nen verlaten. Ofschoon de soldaten
veel grooter gevaar loepen dan ik,
moeter rekening mede gehouden wor
den, dat zij in een anderen geestes
toestand verkeeren. De kleine zorgen
van het gewone dagelijksche leven telt
men hier niet en nis ik er ooit in te
rugkeer dan denk Ik, dat mijn karak
ter, evenals van allen die den oorlog
van nabij hebben gezien, gelieel ver
anderd zal zijn.
De correspondent van de „Daily
Chronicle" schrijft over den strijd bij
Voeren
in den donkeren storm- cu regen
achtige» nacht van Zondag kroop du
Duitsche infanterie naar de loopgra
ven der Engelschen, terwijl dezen ook
door do kanonnen beschoten werden.
De Engelschen vcrlioten de loopgra
ven on trokken even terug. Dc Duit
schers kwaaien nader, maar werden
nu plotseling bogroet met een ontzet-
tonden kogelregen aan twee kanten,
zoodat zij terug moesten. Toen rukteu
de Engelschen snel vooruit, vielen
aan, hernamen de loopgraven en
drongen tot aan de Duitsche linies
door.
Omstreeks 12 uur 's nachts vielen dc
Duitschers een Iers«di regiment aan,
dat geheele Duitsche compagnieën „in
de pan hakte". Eon strijd van man
tegen man volgde, maar de Ieren wis
ten meester van het terrein te blijven.
BIJ DEN DUITSCHEN GENERAAL
VON HINDENBURG.
Do Bailijnsche correspondent van
de Neue Freie Prosse, geeft een uit-
oerig verslag van e^n bezoek bij ge
neraal veldmaarschalk von Hinden
burg. Ilij beschrijft den legeraanvoer
der en drens staf, waaronder geneiaal
Ludendorff en luitenant-kolonel Hoff-
■ïï- Ook vertelt hij van uitlatingen
Hindenburg in e«n ongedwongen
gesprek a-an den avonddiscJu Op een
vraag naar zijn ervaring van de sa
menwerking met het Oosttenxijksch-
Hongaarsche leger heeft Hindenburg
gezegd: „De Oostenrijkers en Honga-
zijn uitstekende soldaten. Man
schappen en officieren zijn moedig en
dapper. Wij vechten schouder aa'n
schouder en koesteren de besje ver
wachtingen van onao verdere samen
werking in deze gem©arv»bhaippelïjfc»
gevechten. Wij eeren do Oostenrijkers
en Hongaren als voortreffeliifce ka
meraden. Het verkeer tusschen de
QFiperoorumando's van dc legers der
bondgenoot©» geschiedt in oen aon-
gonaamsten vorm. Op *t oogenblik
struin wij in druk verkeer mot gene
raal Dankl, den bevelvoerder over
het eerste legerkorps, waarmede wij
thans voeling hebben".
Omtrent de Russen zeide Hinden
burg in hoofdzaak het volgende: „De
Bussen zijn coed* soldaten, gewend
tucht, en tudit l>e3lrsi ten skvtte
over den veldtocht Maar Ri>s»i<s*he
krijgstucht is iets anders als de Duit
sche ou Oostenrijk^ch-Horigaor^che.
In on»© lexers is zii het van
zedelijk© kracht, in liet Russische 'p-
ger veeleer van stompe gelKX»rzaom-
heidL Do Russen hebben veel geleerd
sedert hun oorlog met Japan. Hun
kracht beslaat in de veld versterkin
gen. Zij verstaan het uiaiemend zich
in I© graven. Nu zal het echter met
dat ingraven gauw gedaan zijn, wan
neer dc bodem hard is van do vorst
Dat is een van de voordeel en, die een
wintervcld tocht 'tegen de Russen ons
brengt. Wanneer zij niet meer Ln dien
grond kunnen kruipen, zal het den
Russen slecht vergaan. Voor de Rus
sische overmacht koesteren wij heel
vrees. Overmacht behoort nu
eenmaal bij de Russen. Ze is hun
voornaamste wapen. Bij Tannenberg
waren zij driemaal zoo sierk als wij.
Men heeft echter gezien wat het hun
baatte. Ook het grootere getal is niet
beslissend, en ln het tegenwoordige
siadii' i van den oorlog nog minder
dan tevoren. Do Russen zullen ons
niet plat walsen, integendeel, de Rus
sen zijn murw, alle* wijst er op dat
spoedig op zullen zijn. Aan wapens
cn munitie beriot het hun te ontbre
ken.
Men kan ook aan »le manier van
vechten der Russische troel-en mer
ken, dat ze 't niet lang meer vol kun
nen hou -ii Dr ooTkic ui et Rusland is
op 't ©ogenblik vooral een kwestie
i zenuwvin. Wanneer Duitschlnnd
Oostenri'k-Ifongarije de sterksto
zenuwen toon en 'ie hebben, en volhou
den en dat zullen zo dsn z»ll*n
overw-innen".
'kapitein zond deze, met een bericht,
dadelijk weg.
Wij bewaakten het vliegtoestel, dot
wij zonder vechten veroverd hadden,
cn nog denzelfden dag werd het door
automobielen van onze vlieger-afdee.
ling afgehaald.
Uit den Balkan.
DE HOUDING VAN ROEMENIÖ.
De „Fiunkf. Ztg." verneemt dat
„do directeur van d© Nationale Bank
van Roemenie naar New-York ver
trokken is. om daar een leeauig t©
sluiten of gold te verkrijgen voor do
bewapening".
Roemenië toont door deze poging
ijMitrua. tc willen blijven. Zou het
zich bij d© triple Entent© willen 3sn-
sl ui ten dan zou het gemakkelijk geld
in Engeland Ktnnpn krijgen; dat het
zich tot do Ven-enigd© Saten wendt,
toont Zijn voornemen zich buiten den
strijd te willen houden, en zich tegen
«en. aanval te willen wapenen".
GEVECHTEN IN KLEIN-AZIc.
De Russische legatie doelt oiedo:
Op het front in AnatoÜé hebben een
reeks gevechten plaats tu&schen
Turksche en Russische troepen. Da
ze laatste hebben besliste voordeden
behaald en hebben zich met nam©
meester gemaakt van Dutah een
be.anarijk verkeerspunt in het boven
gedeelte van dc va''ei van de Eu-
ihraat.
Ter Zee.
DE „GLASGOW" TE RIO DE
JANEIRO.
Uit Rio de Janeiro wordt geseind
De kleine kruiser „Glasgow", een
van tl© schepen van admiraal Crad-
docks smaldeel, dat slaags is ge
weest met het Duitsche smaldeel aaa
de Chilecnsehe kust, ondergaat hier
nu herstellingen.
De romp vertoont vijf gaten, door
granaten veroorzaakt. Reeds in den
aanvang van tiet gevecht had admi
raal Craddock wegens den veel groo
teren schootsafstand van de Duitsche
kanonnen aan de ..Glasgow" en den
hulpkruiser gelast do wijk te nemen.
Niettemin had de „Glasgow" het
viinndolitk v.mr beantwoord. Vier
inauscnappc-it werden gewond.
Over liet gevecht zelf kon rnen op de
„Glasgow" nog verklaren
Itinnen enkele minuten na de ope
ning van het gevecht was een van de
9.2 duims kanonnen van de „Good
Hope" buiten gevecht gesteld en daar
op ontplofte haar kruitkamer.
Het slagschip „Canopus" kon we
gens zim gering© snelheid van 16
knoopen het tooneel van den strijd
niet op tijd bereiken, om aan liet go-
vecht deel te nemen.
MIJNEN.
Do Engelsch© admiraliteit deelt
merle, dat mot hot oog op de uitbrei
ding van het stolsel van verdediging
door middel van mijnen het gebruik
maken van een loods verplicht is van
27 November af, voor verschillende
havens en dat het hoogst gevaarlijk
Ls deze havens zonder Icods binnen te
komen of te verlaten.
De havens zijn gelegen aan de ri
vieren de Hum ber, de Tym, d© Firth
of Forth, de Moray Firth (Oostkust
van Schotland} en Scapaflow (Orkney
eilanden).
DE DUITSCHE TEGEN DE RUS
SISCHE VLOOT.
Op zee heeft de Duitsche v'oot, zoo-
als uit Duitsche en Russische berich
ten gebleken is, ln de Oostzee de Rus
sische haven Ubau afgesloten en
daardoor de Russisch© vloot buiten de
eenige ijsvrije haven in de Oostzee
gesloten.
De Duitsche admiraliteit meldt, dat
daardoor de Russische vloot in den
winter, wanneer de andere havens
toegevroren zifn. in de Oostzee geen
operatiebasis meer heeft en dus lot
werkloosheid is gedoemd
Nadat Duftsch© torpedojagers zich
hadden overtuigd, dat de Russische
schepen niet in de haven van Libatl
waren en door liet doen zinken van
kolenschepen die haven w-as afges'o
ten, werden de militaire inrichtingen
«r, Tr-,T>nc i beschoten; de Russische admiraliteit
rJvANrnMHmeldt, dat bij die beschieting op ver-
DOOR 'fUnj^HERS OTVANGEN Uchillende plaatsen brand is ontstaan.
GENOMEN WERDEN.
Aan een ve'dpostbrief ontleent het
,Bonl. TagèWatt" hel volgende:
Wij hebben ©en goede vangst ge
daan. Onze compagnie lag in het open
veld Voorloopig bleek het echter niet
noodig, dat wij moesten vechten en
daarom bivakkeerden wij, hoewel het
bitter koud was cn hier en daar reeds
een IjSlaagje do slooten bedekte, aan
den rand van een bosch. ik rookte
mijn pijpje. Plotseling klonk uit de
verte het bekende brommen en snor
ren van een motor. Aan den eigen-
aardigen, vierkanten vorm van de
vleugels, alsook aan den Lneengedron
gen bouw der machine zagen wij, dat
zij in geen geval ©en onzer „vogels"
was. Wij liejMïn snel naar het bosch,
om het den Franschen onmogelijk te
maken, ons te zien en te verkennen.
Terwijl wij nu naar de vliegmachine
keken, zagen wij plotseling, dat de
één-dekker oen scherpe wending
maakte. Op hetzelfde oogenbük hie'd
de motor op te brommen en in een
mooie vol plaué «laaide de vlieger
Wij hielden ons verborgen in het
struikgewas, om den Franschman
oo mogelijk gevangen te nemen, a!s
hij op dc vlakke weide vóór het bosch
zou landen.
Eenige seconden 'ater kwam de
vliegmachine inderdaad op den grond,
op 50 M. afstand van ons.
Twee vliegers, dik ingepakt, klom
men er uit ou wilden, na eenige mi
nuten op hun kaarten gekeken te heb
ben, naar het dorp loopen, dat niet
ver af lag. Op hetzelfde oogenblik
stormden wij uit liet bosch te voor
schijn. Het tweetal was zoo verrast,
dat zij goen poging deden, om te
luchten, doch zich gevangen lieten
nomen.
Het bleek, dat do beide Franschen,
overigens ln hun machine zes
w >edgevuKle bommen meegebracht
hadden, onderweg in den mist waren
geraakt. Ten «totte wisten zij niet
meer, waar zij waren. Daarom maak
ten zij op de weid© oen tusschen tan-
ding.
Uit Zuid-Afrikp.
De t© Pretoria verschijnende „Volk
stem" publiceert liet verdrag tusschen
kolonel Marltz en d© regeering var
Duitsch-Zuid-West-Afrikn Het lujdl
als volgt
„T r a c t a a t. Overeenkomst, ge
maakt en gesloten door en tusschen do
imperiale regeerrng van Duitsch Zuid-
West-Afrika, als de vertegenwoordi-
ger van Z. Keizerlijke Majesteit den
Keizer van Dliitschland, en Generaal
S. C. Maritz, die handelt in naam en
ten behoev© vun ecu aantal officieren
en manschappen, die bereid zijn Jo
onafhankelijkheid van Zoid-Afrika
uit t© roepen dut is t© zeggen
1. De voornoemd© Generaal Maritx
heeft d© onafhankelijkheid van Zuid-
Afrika verklaard en is den oorlog
tegen Engeland begonnen.
2. De Gouverneur van Duitsch Zuid-
WfSt-Afrlka erkent alle Afrikaansche
machten, die tegen Engeland opereo-
ren, als oorlogvoerende machten, en
zij zullen, na verdere besprekingen,
den oorlog tesen Engeland ©ndersteu-
3. Ingeval F.ngelsch Zuid-Afrika on-
afhankelijk wordt verklaard, geheel
of gedeeltelijk, zal de Imperiale Gou
verneur van Duitsch Zuid-West-Afri
ka alle mogelijke maatregelen nemen,
om dien staat of die staten zoo spoe
dig mogelijk ols zoodanig erkend t©
krijgen door het Duitsche Keizerrijk,
en hen te brengen onder de bepalingen
van «le algemeen© vredéssluiting.
4. In consideratie van zulken steun
zal d© nieuw gevormde Staat of Sta
ten geen bezwaar hebben, dat <le Duit
sche regeering bezit neemt van Wal-
vischbuai en de eilanden tegenover
Duitsch Zuid-West-Afrika.
5. Het, midden van de Oranjerivier
zal voortaan de grens vormen tus
schen Duitsch Zuid-West-Afrika en de
Kaap-Provincie.
6. Het Duitsche Rijk zul geen be
zwaar er tegon hebben, dat de boven
genoemde Staten bezit zullen nemen
De kaarten en aanteekeningen. wa- vun Delagoabaai.
ren blijkbaar belangrijk want onze 7. Indien de opstond mislukt, zullen
