BIJBLAD VAN HAARLEMS DAGBLAD
DË BOOSDOENERS.
S2e Jasrgftng
ZYTERDA.G 28 NOVEMBER 1914:
No 9647
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
f 1.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 53.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 12.
IN HAARLEM S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
haarlemsche
Handeisvereeniging
Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit
van 12 Nov. 1892 No. 29 en gewij
zigd bij KoninkL besluit van 21
Mei 1897 No. 58 en van 13 Juli
1909, No. 52.
Bureau: Jausweg 11. geopend alle
werkdagen van 95 uur.
Telephoon No. 403.
Op 10 Mei 1892 werd bovengenoem
de Vereeniging hier ter stede opge
richt met het doel de belangen der le
den op allerlei gebied te behartigen,
doch allereerst de belangen hunner
handel ol bedrijf te bevorderen en
wel speciaal door het verstrekken
van uiformatien en hel incasseeren
van dubieuse vorderingen.
Voor posten welke men de vereeni
ging ter invordering in handen stelt
op buiten de stad woonachtige per
sonen moet 10 cL porto worden be
taald. terwijl van alle vorderingen
door de vereeniging geïnd 3 pet. pro
visie wordt geheven.
Ingekomen vorderingen van 1 Mei
lot en met 31 October 1914. Totaal
4094.80.
De maand Augustus toonde het laag-
ite cijfer, nl. f 321.98. De maand Oc
tober daarentegen toonde een on:-
vangslcijfer aan van f 1413.S6 1/2.
Bovendien hebben de leden bet
reont op het hun gratis te verstrek
ken advies van de rechtsgeleerde ad
viseurs der vereeniging, de heeren
Mrs. Th. de Haan Hugenholtz en
H. J. Merens, Spaarne 94 alhier, die
desgewenscht ook in proceduren en
faillissementen, gratis voor hun op
treden, natuurlijk echter alleen voor
zaken betreffende den handel of het
bedrijf der leden.
Bij eiko vordering der rechtsgeleex
den in handen gestéld moet 10 cent
voor porto worden gevoegd, terwijl
van de bedragen der langs dezen
weg ingevorderde posteu 5 pCt moet
worden betaald. H.H. rechtsgeleer
den hebben het recht in geval van ge
rechtelijke vervolging het door hun
noodig geoordeelde voorschot te vra
gen aun den inzender der vordering.
Over in do stad woouaclitige per
sonen geelt do vereeniging gratis
mondelinge of telophonische inlich
ting; verlangt men de informatie
schriftelijk dan wordt 25 ct. berekend
terwijl voor information op buiten de
stad wonende personen f 0.60 pLni.
5 ct. purtovergoeding moet worden
betaald.
Aan net kantoor Jansweg 11 zijn
coupons 10 ct. verkrijgbaar, waarop
men aan het bureau van den Burger
lijken Stand op het Raadhuis inlich
tingen kan bekomen over de adres
sen van hier ter stede op het bevol
kingsregister ingeschrev en personen.
Verder zijn voor de leden verkrijg
baar legiumutiekaarteii. waarop zij
persoonlijk iuformatiëu kunnen vra
gen, in andere plaatsen bij de daar
gevestigde en bij den Ned. Bond van
Onder! Infor. en Scliuidinvordering-
oureaux en Handelsvereenigingen
aangesloten vereenigingen.
Deze information worden gratis ver
strekt indien ze onmiddellijk zonder
verder onderzoek kunnen worden ge
geven. Is een nader onderzoek noo
dig, dan bedragen de kosten daar-
Nieuwe leden voor 1914—1915 kun-
6ii nu reeds tot de vereeniging toe
treden tegen betaling van een half
jaar contributie A f 1.75 en 10 cent
voor reglement
Het is noodg er nog eens nadruk
kelijk op te wijzen dat goed inför-
uieeren, vooral naar nieuwe cliën
ten eene bepaalde noodzakelijkheid is
geworden, waar zoovele geheel onbe
kende personen zich in onze stad en
aangrenzende gemeenten komen ves
tigen. Onder alle k o r e n is kaf.
Bovengenoemde Bond, waarhij 19
vereenigingen In de voornaamste
plaatsen van ons land gevestigd zijn
aangesloten geeft uit eene tweemaan-
delijkscbe lijst van namen van per
soiien omtrent wien men wordt aan
geraden inlichtingen te vragen voor
dat men met hen in handelsbetrek
king treedt, waarvan het geheim on
geschonden moet blijven en die als
waarschuwingsmiddel uitstekende
diensten bewijst.
Waar eene vereeDiging, die haren le
den al deze voordeden en gemakken
aanbiedt, slechts f 3.50 jaarlijksche
contributie vraagt, is dit zeken een
zeer bescheiden eisch to noemen, te
meer daar al het opgenoemde niet
het eenige is wat do Haarlemsohe
Handelvereeniging doet; steeds heeft
zij een open oog gehad voor alle za
ken, die hare leden in 't bijzonder en
onze gemeente in t algemeen betrof
fen en altijd heeft zij daarvoor ge
sproken.
Het zou te ver voeren alles op te
noemen, waarvoor zij opkwam, al
leen dient nog vermeld, dat het hare
bedoeling is, in deze richting kraah-
lig voort te gaan.
In verband hiermede zijn in het be
stuur drie commisaièn gevormd en is
daarvoor het bestuur uitgebreid. Van
deze commissien bemoeit eene zich
met het Informatie- en Incassowezen,
eene met algemeene Middenstandsbe-
larigeh en is er eene voor Gemeente
belangen.
Alles te zamen genomen roepen wij
allen toe, handelaar of particulier:
Steunt deze onze vereeniging door lid
te worden, het werk, dat zij doet en
waardoor zij onnoemelijk veel goeds
tot stand brengt verdient uw sym
pathie en de contributie, f 3.50 per
jaar, kan geen bezwaar zijn. Hoe
sterker zij is in ledental, des te meer
kan de Haarlemsolie Handeisver
eeniging doen.
Sluit u bij haar aan t.en bate van
aller belang, dus ook in uw eigeD be
lang.
HET BESTUUR.
Het Rijke Natuurleven
HET EVENWICHT TN DE NATUUR.
Groot is liet hersleilingsvermogen
in- de natuur, merkbaar aan het en
kele individu, zoowel als aan beelo
dien-groepen. Veel wonden worden er
geslagen, maar dodr de eeuwige wet
van het evenwicht herstelt zich de
na'iuuir, zoodra de schaui te ver naar
één zijde dreigt door te siaan.
Mooi is dat door ons allen op le
merken in het najaar, als wij maan
den achtereen gezucht hebben on-ler
een vliegenplaag, als duizenden
millioenen dezer dieren onze spijzen
hebben bedorven, onze meubels l»e-
stenVpeld en onze gezondheid soms in
gevaar hebben gebracht, door het
overplanten van ziekteverwekkende
.bacteriën.
Als de winter komt, trachten de
dieren een bdschut plekje te vinden,
om kalm het voorjaar af te wachten,
maar de meesten brengen het zoover
niet. Als ze daarin slaagden zou het
vliegemleger ieder jaar aangroeien en
do plaag zou niet zijn te bestrijden.
Maar don was het evenwiclut verbro
ken. Do natuuir komt te hulp en de
lastige wezentjes, die ons zoo long
hebben gehinderd, worden op hun
berurt aangevallen door een schimmel,
die voortwoekert in het lichaam, die
het dier doodt en eindelijk de duizen
den kiemen, sporen genoemd, in de
lucht verspreidt, om nieuwe slachtof
fers te maken.
Dan zien we de gestorven dieren
zitten tegen heit houtwerk of tegen
de ruiten. Een grijze stof omringt hen
en aan de gezwollen lichamen is dui
delijk te zien, dat een ziekte een ein
de maakte aan hun leven.
Sommige vliegen sodrten treden op
hun beurt weer op, om andere plagen
te bestrijden.
Hekend is het geval met een pa-
rasietvlieg, die ruim een halve e«uw
geleden optrad in grrooter aantal dan
gewoonlijk, toen de gestreepte dea-
nenrups in onze oostelijke provinciën.
Ireele hcoia'ren bosch verwoestte.
Deze parasietvlïeg, wier larven in
het rupsen-lichaam teven, vermenig
vuldigde zich door de gunstige levens
voorwaarden zoo snel, dat de plaag
gelheel werd bestreden.
Wat zou er van ons bosrii terecht
komen, nis de sgn. meikeverjaren re
gelmatig tóruig keerden.
In 1876 zag men in de omstreken
van Wageningen meer meikevers dan
boonvllad eren, zooals sommige oogge
tuigen zoo kernaeh'lig zeggen.
Men zeug ze niet op de bladeren en
langs do twijgen loopen, maar Jiee.'e
bundels hingen aan de hoornen. Bij
millioenien kwamen ze uit den grond
en voor tien kevers, die men wegving,
kwamen er honderd en meer terug.
Men verzameld© ze bij mudden,
voerde zo aan de varkens, gebruikte
ze als hulpnveètstof en trachtte er
zelfs olie uit te slaan.
Toch stond men vrijwel machteloos
tegen de overweldigende legers en
groot was d© schade, die ze aan
richtten.
Weer was de evenwLchtsnoald dus
uit haar huisje gekomen tn
vreesde men, dat na ruim drie jaren,
den tijd, dien een meik e verge nern 1i
voor haar ontwikkeling noodig heeft,
deze plaag zich zou herhalen.
Wat men vreesde, gebeulrde niet.
Door do slech.e levensvoorwaarden,
waarin de dieren door het groote
aantal kwamen te verkeeren, gingen
de zwakke exemplaren al gauw ie niet
en zeker zijn er verschillende ziekten
opgetreden, die een geregelde herha
ling hebben voorkomen.
Er zijn jaren, dat het aansta! kool
witjes bijna zoo groot is, als het ge
tal der bioemen, waaruit ze hun ho
ning puren.
Overal worden de eitjes afgezet en
uit ieder bolletje komt een kleine veel
vraat te voorschijn, die de cu'tuur-
i planten gaat belagen en schade zal
1 doen aan den boer.
Maar Iet er dan eens op, bo© in hot
najaar sdrut'liingen, palen en hokken
bedekt zijn met cooonhoopjes, klein,
maar in. groot aantal bijeen en zuiver
geweven.
Het zijn de sluipwespjes, die do
'rupsen hebben aangevallen en wlor
larven nu in den poptoesta'nd over
winteren.
Zij zijn hei bewijs, dat de vermeer
dering van het aantal rupsen een uit
breiding van het sJuipwespeiüeger ten
gevolge had, zij doen duidelijk zien,
dat de natuur aan den eenen kont
meer gaf, maar aan den anderen
kant ook meer nam en zoo den even
wichtstoestand bestendigde.
Een heel mooi voorbeeld hiervan is
ook nog het volgende, opgeteekond uit
d-en mond van een oo getuige. Op Ja
va had men eens op een groote kina-
plantage een hevige schiidluizcn-
plaa/,:. Op palmen en andere kamer
planten kunnen die diertje al zoo na-
deelig zijn .Hoeveel te meer dan in
cultuurterrein, waarmede kapi
talen zijn gemoeid.
Het engste was echter, dat de schild
luizen een stof uitzweetten, waarop
een zwartachtige schimmel ging w ze
keren.
Na eeni een tijd kregen de boomen
m onooglijk aanzien, werden, vuil
grijs en verloren ten slotte al hun.
frischheid.
Nu ontdekte men een familielid van
ons lievenheersbeestje, dat ijverig
jacht maakze op de sohildhiiaeu.
Weldra nam men het in ©en groot
aantel waar. Men beschermde bet
zooveel mogelijk en zoo sterk breidde
dit kewertje zijn gebied uit, daft einde
lijk de schildluizen zoo goed als uit
geroeid waren.
De schimmelziekte verd-ween .'aar-
door ook en langzamerhand kregen de
kinatuinen hun oude friècbheid terug
De natuur had gezoogd, dat de
naald in heft huisje terug kwam.
H. PEUSENS.
Rubriek voor Vrouwen
OVER ZENUWLIJDEN EN VER.
MOE1DHE1D.
Men kan helaas zenuwlijder zijn
op iederen leeftijd en evengoed als
het kleine kind al last kon hebben
van de zenuwen, kan een grijsaard
van over de zeventig er door oange-
'tasl worden. Daaruit vxdgt nog vol
strekt niet dat oen zenuwachtig kind
het zijn heelo leven blijven moet en
evenmin, dat de grijsaard liet zijn
heel© bestaan door is geweest.
Wij kunnen allen op een gegeven
moment zenuwziek worden, als on
gunstige omstandigheden do over
hand krijgen, op ons w een-stands ver
mogen of wanneer we niet verstandig
genoeg zijn, de heftige gemoedsaan
doeningen te temporen, die dreigen
ons ter neer te drukken, of op te win
den.
Het geheim voor een gezond zenuw
leven is zelfbeheeTscfiHng; men heeft
dit dikwijls genoeg herhaald; komt
er maar op aan, te weten hóe men de
zèlfbeheersching verkrijgen kan.
Oververmoeidheid is een kenmer
kend verschijnsel bij zenuwzieken,
j Zij mogen ziel) kalm of rustig voor-
doen zoodra een krachtsinspanning
hun beschikbare zenuwkracht over
schrijdt, voelen zij zich uitgeput. Ei
genlijk zijn er twee soorten van ver
moeidheid: ©en weidelijke, die het. ge
volg is van uitputting; en een schijn
bare, die slechts wordt veroorzaakt,
door moedeloosheidof gebrek aan
ze' 'vertrouwen.
Werkelijke vermoeidheid ver toon en
de zenuwlijders Ln ovennaatl
Toch is dit verschijnsel niet het
drukkendste, ai werd liet waargeno
men dor diè geleerden, die juist do
■ereld hebben verbaasd doen siaan
door de groote massa werk, door hen
gewrocht! Zoo moeten bijv. sommige
groote schrijvers nauwelijks meer
dan drie uur per dag hebben ge-
erkt
Deze vermoeidheid deed echter 'n
geen enkel opricht afbreuk aan de
werkkracht, zoolang er bijtijds en
met geregelde busschenpoozen gerust
.•erd!
Vermoeienis toch Is een. vorm van
vergiftiging; het is een stof, ^!e onze
leden ais verlamt en de werking on-1
hersenen schorst. Eerst als door
der- slaap het bloed in de gelegenheid
is gesteld, de schadelijke bestanddee-
len uit het lichaam te verwijderen,
dan eerst treedt de normale werk
kracht weer in.
Het proefondervindelijk bewijs
oor de waarheid, dat de vermoeienis
inderdaad veroorzaakt wordt door ©"n
stof die als gift werkt, is geleverd
door een Duitsch geleerde. Deze toon
de aan, dat de inspuiting van he.
bloed van vermoeide spieren in het
iichaam van dieaen, duidelijk teeke
nen van afmatting mét zich brengt,
ja zelfs den dood, als de inrrespiten
dosis groot genoeg is.
Rust is niet anders dan een gele
genheid voor het bloed om deze stof
fen te verwijderen. Daarom ook ts
massage zooa-ls door athleteu toe
gepast een uitstekend middel te
gen vermoeienis. De bloedcirculatie
wordt er door versterkt en de oprui
ming der giftige stoffen gaat due
krachtiger en meer afdoende!
Maar dé meeste zenuwlijders heb
ben zoo'n moeite om te berusten in
hun vermoeidheid: nauwelijks zijn ze
vermoeid of ze geven zich over aan
moedeloosheid en vergrooten daar
door het verschijnsel dioor sugges
tie. Deze vorm van vermoeidheid kan
dus slechts verdwijnen a's men er in
slaagt, de moedeloosheid te verdrij
ven Daarom is vreugde hier
machtig tegengif, terwijl droefheid
haar bijna onmiddellijk te voorschijn
roept.
Omgekeerd wordt onder de ver
schijnselen van het zemiwlüden ge
constateerd een droefheid, d'p ver
oorzaakt wordt door vermoeidheid'
De zieken zijn treurig zonder reden,
zooals ze zelf zeggen, en dat komt,
omdat hun vermoeid zenuwstelsel de
indrukken niet verwerkt a's vroeger.
Dat gevoel van droefheid is zeer
pijnlijk, vooral voor dengene. die het
zich niet vei klaren kan, en die zich
verbeeldt, dat hij zijn lieele leven 200
blijven zal. Toch doet waarlijk rust
dit onaangename verschijnsel ver
dwijnen. Angst is als 't ware het over-
lieerschend gevoelen in het zenuwlij
den; dat komt, de zieken hebben het
gevoel of ze zicli in een doolhof be
vinden. waar ze niet meer uit kun
nen komen 1 Ze zijn niet wat ze vroe
ger waren en ze vragen zich af,
waarom ze zoo geworden zijn en hoe
ze weer anders zullen worden. En
angst juist maakt, dat de patiën
ten alles van den zwarten kant be
zien, en dat hun zelfvertrouwen ver
mindert. Iedere opkomende gedachte
ondervindt den invloed van dien angst.
Al.s ze nu maar genoeg vertrouwen
bezitten in den behandelenden genees
heer, die zooa's we althans willen
aannemen de dingen toch ziet, zoo
als ze werkelijk zijn, dan zijn ze ge
red, want dan laten ze zich geduren
de dien tijd \an overspanning geheel
door hem leiden, volgen zijn raad en
zullen dus dee te eerder genezen zijn,
naarmate hun vertrouwen grooter
is. De b'ik, de houding van den dok
ter en hetgeen hij zegt, kunnen een
kalmeerenden invloed op hen uitoefe
nen, en juist die kalmte moet sugges
tief op hen werken, die moet hen weer
in staat stellen zijn evenwicht te
verkrijgen, het vermogen om logisch
te kunnen denken.
MARIE VAN AMSTEL.
Heimwee.
Het was eensklaps koel geworden
en 6rnds een uur viel een kletterende
regen. De zware druppe's plasten on
ophoudelijk neer voor den ingang.
Martha weende bijna.
Hoe had zij 't geheel jaar er zich
op verheugd, er voor opgespaard, om
het nestje eens terug te zien, waar zij
eens uitgevlogen was, en nu zat ze
hier aan het station, nauw twee uur
van haar d-'-el verwijderd, eenzaam,
Inger ogend. Het eenige venster in de
kleine wachtkamer gaf een droefgees
tig uitzicht op een haast eindeloos
nevelige vlakte.
Martha zuchtte. Zij had vroeger
moeten komen, veel vroeger, toen nog
de geurende rozen op de fijne sten
gels prijkten en de dagen nog niet
grauw en nevelig waren. Maar zij'
had niet eerder kunnen gaan en zoo
was het te laat geworden herfstI
H e zou zij haar geboorteplaats
wedwvinden. die na zooveel lange j *-
ren h.nnir vreemd geworden was? Die
plek, haar steeds 'ief gebleven in den
vreemde. Hoe zou alles veranderd
zijn 1
Do voormalige vriendinnetjes al
lang getrouwd en in alle windstreken
verstrooid Vijftien jaren zijn een
lange tijd en het nauw zeventien ja
rigo. moedige hart had geen wee
moed bij het scheiden gekend nadat
zij hare ouders verloren had en de
wijde wereld moest, ingaan. Eerst la
ter. veel later eerst
En de dagen dor jeucd staan opeens
haar weder helder voor oogen. Alle*
was 7/00 schoon toen. zoo rein. zoo
frisch. zoo jong totdat kwam het
onherstelbaar leed, dat voor al het
andere haar ongevoelig maakte.
Langzaam, heel langzaam zonken
de leden over de donkerblauwe oo
gen
Daar knarste dc- deur.
En in het kozijn stond, nat en be
dropen. een slanke man en hij riep:
Mei, Frans, zijn er geen brie eo
of boodschappen voor me?
Verschrikt zag Martha op. He
mt'! Zij wilde iets zeggen, doch ge
voelde zich a'.s verlamd, had niet de
kracht zich te bewegen zij staarde
maar naar den man in de deurope
ning.
Zij zag. hoe een onderzoekende blik
haar trof en toen:
Martha meisje hoe kom je
hoe kom je hier. Martha Senden?
Is 't werkelijk waar?
En snel trad hij op haar toe, nam
haar beide handen in de zijne en zag
zalig verrast haar in het ge'aat.
Eu Martha was hulpeloos.
FEUILLETON
lN*a 0 r het En gelsch).
74)
Maar de herbergier, de sterk ge
spierde armen uitstrekkende, zoodat
zij no handen bijna George's gezicht
raakten, riep uit
Woest voorzichtig, jongens. Jelui
kent mijn vuisten en weet wat ze doen
kunnen
Het bleek, dat dit inderdaad waar
heid behelsde. De drie mannen, de
tuinman, do buisknecht en de koet
sier van George, raadpleegden met
elkander, inanr handelden niet en
bleven aarzelend staan, terwijl
George in groote woede op (ten grond
trappelde, begrijpende dat hij niet
werd ge'hoorzaiyiid.
Plotseling riep do herbergier
„Wat is dat?" en vyees naar liet
westen.
Allen wendden hun blik daarheen
en zagen een rooden lichtgloed, als
van brand.
Brand I schreeuwden uilen en
üaresfoot.'vol ontzetting en verbijste
ring, riep
Het is Islewo.rtli Hall I Isleworth
Hall I
Hij dacht niet meer aan Angela,
maar sprong op den bok, greep de
teugels en reed met woeste vaart den
weg op naar zijn buis, terwijl het
personeel het op een loopen zetle en
net rijtuig nasnekle, om te redden wat
er wellicht nog te redden was.
Alleen lady Bellamy niet haren
echtgenoot en de herbergier waren
achtergebleven. Zij naderde den
waard en zeide vriendelijk, hem op
den schouder kloppende
Komaan, vriend, gaat gij niet
helpen als uw hulp noodig is?
Da man vvildo antwoorden, maar sir
John voorkwam hem en zeide
Laat u niet om den tuin leiden
Het is haar alleen to doen om u weg
to krijgen en dan miss Caresfoot toch
mede te nemen 1
Als gij dat denkt....
Ik verzeker hot u.
Dan blijf ik hier, zei de man,
en ging zijn huis weer binnen.
Ah, sir Jolm, zeide lady Bel
lamy, zich tot hem keerendo met zulk
een bleek en verwrongen gezicht, dat
hij terugdeinsde, gij waart dus
niet ziek. Het was komedie, nietwaar,
en gij vondt het noodig mijn spel te
bederven.
Het spijt mij, dat het plannetje
zoo mislukt is, antwoordde hij.
Misschien zou alles goed zijn gegaan,
als ik dat glas wijn had uitgedron
ken, nietwaar Maar dat heb ik niet
gedaan 1
Ahl mompelde lady Bellamy,
en daarop zich met een duiveischen
lach naar den kant van Isleworlh
Hall keerende, riep zij met de annen
opgeheven Het ls gedaan, lk ben
nu weer vrij. Brandt voort, binten en
balken, stort in, dalten en vloeren, en
bedelft alles wat er uit de asch nog
mocht overblijven Ik ben woer vrij
vrij 1
Sir John sidderde, toen hij haar
daar zag staan met de omhoog gehe
ven armen, ais een furie in den schijn
van den vuurgloed, en hij nam over
haast de vlucht en zette het op een
loopen in de richting van hei bran
dende huis, dat hij spoedig bereikte.
liet geheele gebouw stond in lichte
laaie. Hoog sloegen de vlammen uit
alle \ensters, tot boven de dakgoten
uit. Een regen van vonken verspreidde
zich telkens in de ludlit, als een on
geëvenaard vuurwerk.
Do hitte belette 0111 dicht bij het huis
te komen en men had dun ook alle
pogingen om te blusschen opgegeven.
George Caresfoot, druipend van w a
ter, met gescheurde kleederen, bloots
hoofds en doodsbleek, dwaalde als
een slaapwandelaar met 9tarendc
oogen om het gebouw, zich nu en dan
zoo dicht er bij wagende, dat men
hein moest terugtrekken. Allen hiel
den d© oogen op het vreeselijk schouw
spel gericht. Door de vensters golfde
de vuur-zee voller en onstuimiger,
men hoorde haar geloei, het akelig
kraken en knapperen van balken en
binten, 1111 en dan afgewisseld door
den doffen slag van een stuk muur,
dat viel.
IIOO ls de brand aangekomen?
hoorde Bellamy naast zich fluisteren
door een der vele nieuwsgierigen, die
op het, terrein waren gekomen.
Dat weet niemand, antwoord
de een ander zacht Hij was uit
toen de brand uitbrak.
Opeens schoot lord John oen denk
beeld door het hoofd. Hij herinnerde
zich, hoe hij de lamp naar beneden
had geslagen, toen hij in blinde woe
de in George's kamer alles kort en
klein sloeg.
Hij was dan de brandstichter
Het koude zweet brak hem uit en
onwillekeurig deed hij een paar schre
den achteruit, en bedekte het gelaat
met de handen, alsof het schouwspel
hem onverdraaglijk was.
Een luide kreet uit honderden kelen
deed hem opzien. Steeds hooger wa
ren de vlammen gestegen en in den
vuurgloed kon men zien, hoe de hoogc
puntgevel waggelde en ieder oogen-
blik kon nederstorten. Do menigte
drong achteruit in verwarring. Op
eens zag men den gevel voorover bui
gen en met een geweldig geraas viel
hij op den grond.
Toen de schrik voorbij was, riep
een der toeschouwers
Mijnheer Caresfoot 1 waar is hij
en toen dc menigte orn hem heen
drong, ging hij voort: Zooeven
stond hij voor nnj en nu is hij plot
seling weg 1
Door een voorgevoel gedreven tra
den eenig© mannen naar voren en
keken behoedzaam in de massa heet©
steencn van den gevel. Er stak een
hand uit omhoog. Het wus die vuil
George Caresfoot, die daar bedolven
lag onder het puin-
Zorgvuldig haalde men hem van
onder het puin te voorschijn. Hij was
bewusteloos. In een nabijgelegen wo
ning binnengedragen, werd hij daar
ontkleed en men vond, dat hij overal
ernstige kwetsuren had bekomen. Do
in allerijl gehaalde dokter verklaarde,
dat zijn toestand zeer ernstig was,
daar ook de polsslag nagenoeg wa*
uitgestorven.
George Caresfoot herkreeg zijn be
wustzijn niet meer. In den nacht
stierf hij, omringd door een paar
menscben, die hem vreemd waren.
Geen iiefderijke hand drukte hem de
oogen toe, geen traan van smart werd
vergoten bij zijn lijk. Hij stierf onbe-
treurd en zelfs zijn bedienden, voor
wie hij steeds een harde meester was
geweest, beweenden hem niethun
leed wortelde alleen in het besef, dat
zij hunne betrekking door zijn heen
gaan hadden verloren.
De plotselinge dood van zijn neef
maakte Philip weder tot liet ht/ofd
van cte familie. Voor hem was
Georges dood geen bron van droef
heid en ook voor Angela en Arthur,
hoewel zij menschlievend genoeg wa
ren hem om zijn vreeselijk uiteinde
te beklagen, was dat afsterven de
aanvang van een nieuw en gelukkig
leven.
Toen Arthur 11a een paar weken we
der was hersteld, zoodat hij weer
mooht uitgaan, schreef hij aan Philip
een brief, waarin hij hem nogmaals
verzocht om de hand van ziine doch
ter. In den brief kwam geen enkele
toespeling voor op wat er tusschen
hen in den laatsten tijd was voorge
vallen en voor Philip was e.r nu geen
aanleiding meer, hem zijne toestem
inirbg te weigeren.
Zij trouwden in allen eenvoud drie
maanden later Noch Angela, noch
haar jonge echtgenoot koesterden don
wensch om te blijven in oen streek,
waar zij zoovele smartelijke aandoe
ningen hadden ondervonden. Zij de
den een groote rei6, die een jaar duur
de, en vestigden zich toen in den om
trek van Londen, terwijl Arthur in de
stad zelve een kantoor vestigde en
daar een handelszaak begon, die wel
dra door zijn soliditeit en werkkracht
een goeden naam genoot.
Wat Sir John Bellamy betreft, h!j
zag zijn vrouw nimmer weer. Toen
hij in dien vroeselijken nacht, ge
schokt naar lichaam en ziel, thuis-
im, vernam hij, dat Mylady slechts
een oogenhlik thuis geweest en daarop
weer vertrokken was. Hij bespeurdp.
dat zij al hare kostbaarheden en alles
wat aan geld voorhanden was, had
medegenomen.
Hij deed geen poging, haar op te
sporen. Een jaar later ontving hij het
bericht, dat zijn vrouw te Marseille,
wn ar zij toen arm en berooid sinds
eenige weken woonde, aan cholera
was overleden. Zoo eindigde een
vrouw, die toegerust met al de gaven
welko een menscli slechts wenschen
kan, door hare eigen verkeerdheden
haar leven had verbitterd en haar be
staan gemankt tot een mislukking.
Philip Caresfoot werd steeds een
zelviger en somberder en zijn dochter
en schoonzoon waren de eenigen, die
'tui nu en dan bij zich ontving. Op
zekeren dag, vier jaar nadat hij
George's erfgenaam was ge worden,
vond men hem dood in zijn bed, door
een beroerte getroffen.
Angela verkocht de nu aan haar
toegevallen bezittingen en thans her
innert rnen zich in die streek den
naam Caresfoot bijna niet meer.
EINDE.
