Haarlems Dagblad
De Europeasche Oorlog.
Een wonderlijke Zaak
TWEEDE BLAD
Woensdag 2 December 1914
't Onderzoek.
Op liet Londensche station Fon-
churcbetreet staan tegen half tien
"a n\onds de passagiers voor de Ba
tavier-boot naar Holland, 't Zijn er
wehTigniet meer dan een 80-la'.
A's je tegenwoordig geen bepaalde
reilen hebt om de Noordzee over te
Bleken, dan laat je 't maar liever. Ge
duldig wachten we op een heer, door
den kanrt-jes-eon troleur aangeduid als
„Mr. Vendebög", en dio zal komen
vertellen of de boot morgen véart, of
niet Is er n.l. zware mist of storm
op lil is, gaat do reis niet diooT, zoo
als al eenige malen In den laatsten
tijd is voorgekomen.
..Mr. Vendebög", dio goed-Hol-
landsch: „van don Bosch" blijkt te
heeton, arriveert even eerder dan de
trein, en helpt ons uit do onzekerheid.
Varen zullen wet
En om ha'ftlon roUon we in, 't
„suburban" boemeltreintje, dat een
pluk of tien stations aandoet, naar
Tilbury.
Neem liet oudste station van de
HoUandsche spoor of „de Staat", be-
«meor hei overdadig met roet en der
gelijke zwartig- en groezeligheden,
voorzien het van een rookerige, iet-
va (-benauwde atmosfeer, plaats hte
fn een bïj-dit-alles-passende omge
ving. en je hebt Tilbury 1
Htt is geen opwekkend verblijf,
vooral ine* als je er komt met de ze
kerheid, er een paar uur te zullen
moe'en doorbrengen. We ontdekken
met schrik, dal er een paar Duitsche
passagio zijn, hetgeen heleekent
dat lm. niet kort zal duren. De En
gelschen, meer en meer overtuigd van
liet be-it a an van een Duitsch spion
nen stelsel in hun land, hebben na
melijk een contróle ingesteld ook op
dr afreizende passagiers, en deze ze
telt in he' bovenaangeduide aange
name verblijf.
De eenige zichtbare official", een
bejaarde witkiel met n uniformpet,
'ood-; ons in een wachtkamertje, dat
in don stijl van liet geheel en slecht
verwarmd is. en verdwijnt met de
Duitsche dames in de richting van
Je vrouwelijke contrüle-commissie.
Duitsche heeren zijn niet aanwezig,
künn.cn dat ook niet wezen, want ale
de Engelsche politie hem ontdekt., wor
den ze geïnterneerd
't Is half elf. We beginnen te
wachten. De helfit van bet gezelschap
is cp banken neergevallen, en kijkt
slaperig naar de leelijke reclamepren
ten aan den muur. De overigen „ijs
beren".
Het zou heel vervelend zijn, als er
wiet een uitermate-oipgewekte Hol-
landsch© zeeman bij was. Gele regeor
jas, zeilpet op, witte dos met diaman
ten speid. Hij redeneert onafgebro
ken, Jacht bulderend om z'n eigen,
verhalen, stiupt viani dm oen naar den.
ander, is niet zoo heel bescheiden en
excuseert zich na iedere dirie a vier
mededelingen met do explicatie „dat
hij maar een roaidie zeeman ós". Hij
geeft z'n OPgciioegen. te kennen over
liet Engelsche eten, «liat niet voedend
en veel slechter- <km onze vaiLeiianfb
eche kost is, on d'oelt (ten bewijze)
mee, dat z'n 17-jarige dochter 95 kilo
.weegt, en dat z'n Engelsche hospita
de Cl) nog niet liuaJde.
Hij spreekt twijfel uit over de ge
negenheid) due de Belgische werkmun-
inrdrumhoeik voor z'n echtvriendin
koestert. De Belgische werkman Kijkt
al nijdig..-.
Ja, man, ik zog altijd wat ik
donk, zie je,., 't is «ai lastige eigen
schap, ik heb d'r al heel wat moeite
mee gehad....
De BeLsiische werkman lacht.
Do zeeman baalt eeai pak bananen
en een lioevcelheid „studentenhaver"
uil z'n jaszakken, en annonceert dat
je ze morgen aan boord verloten zal
voor een dubhc-Mje per lot; Z'n reis zal
Jïij er uithalen!
Hij adviseert een Jongen Belg, die
uit New-York i> gekomen om z'n ver
loofd© te zoeken, om naar Rijssel te
gaan.
Daar zün de Duitschers! zegt
de Belg.
De zeeman is er twee minuten stil
van. De bejaarde official komt dan
bónnen, en annonceert dat het nog
wel een poosje duren zai. De zeeman
slaat, hem joviaal op z'n schouder,
noemt hem „old fellow" en „my
friend", en bedankt hem uitbundig
voor de belangrijke inlichting. Nog
tweemaal komt hij iets dergelijks
vertellen.
't Is ruim halftwaalf als we
de beurt komen/-.
De commissie zit in een vertrekje
dat sprekend op da wachtkamer lijkt.
We worden er allemaal ingeloodst
en onze bagage blijft, tot onze ver
bazing, cp het perron. Die wordt niet
onderzocht!
Het onderzoek is niet bovenmate
streng tot onze verbazing, want or
hebben schrikkelijke geruchten geloo-
pen van verhoeren, die tot vier uur
's nachts duurden.
Veeleer heeft het een komisch tintje.
In hoofdzaak gaat het er orn, of we
brieven voor Duitschland hebben, dJo
we in Holland zouden willen posten.
Enkele andere vragen zijn er blijk
baar voor bestemd om eventueele zon
daars door de mand te laten vallen.
De meesten komen vlot door het exa
men, maar het wordt grappig als een
Amsterdammer compareert.
Hij begint goed, z'n pas is in orde.
Heeft u brieven bij u, die u in
Holland wilt posten vraagt do
Engelsche ambtenaar opnieuw,, zéér
duidelijk.
1-Ièvraagt de Amsterdam
mer, die al tienmaal het zelfde heeft
kunnen hooren.
Do Engclschman, geduld'g, her
haalt.
Ik?
Ja, uIk vraag het aan u, niet
aan mezelf.
Wo glimlachen bescheiden, maar de
verpletterende blik, dien de aanwezi
ge politieman op ons werpt, leert ons
mores.
De Amsterdammer, dio klaarblijke
lijk een dier menschen is, die gewoon
zijn een vraag met een andere vraag
te beantwoorden, brengt zelfs de kal
me Engelschen tot wanhoop. Nadat
hij tenslotte, gesommeerd om „ja"' of
„nee" te zeggen, er „nee 1" heeft uit
gebracht, gaat het op dezelfde rua
nier door.
Wat is uw beroep
Mijn
L\v beróe-óe-óe-p J
Mijn beroep
Ja, natuurnjk 1
Moet u oat wéten
(De Engelschman vloekt bin
nensmonds;.
Bedoelt u, wat ik in Engeland
heb gedaan....?
Nee.... waarvan u leeft.
Ohhh 1 zegt de Hollander,
wien oen nachtlicht opgaat, en geeft
antwoord.
Tenslotte is hij in orde bevonden.
Volgt de Belg, die uit New-York is
gekomen om z'n meisje te gaan zoe
ken. Hij schijnt onder den indruk
van liet plechtig geval.
Wat komt u hier doen vraagt
do ambtenaar barsch.
Ik..,? ik ga naar Holland, om rn'n
vrouw 1c- zoeken.
Uw vrouw
Ja l
U bent hier niet waar u wezen
moet. U hoorde nu in Le H&vi e lo
wezen....
Daar ben ik geweestMaar ik
kon 'r niet in Frankrijk vinden....
Dat bedoel Ik niet. hoorde in
Le H&vre te wezen, om u bij het leger
van uw Koning aan te melden 1 I
moest voor uw land vechten 1 Waar
om doet u dat niet
Ut zoek m'n vrouw! zegt de
jonge Belg huilerig.
Bent u getrouwd? „strik
vraag" de Brit
Het succes is verwonderlijk. 'Nee!
Bent u n i e t getrouwd? En u zei
dut u uw vrouw zocht?
Ja. ik ga. haar zoeken!
IM zenuwachtige slachtoffer weet
blijkbaar niet '1 Engelsche w oord voor
„verloofde" te vinden.
Sweethealrtl souffleert 'een
grappige passagier.
De politieman kijkt "m weg:
De Engelschen vinden het verdacht
Ze kijken allo papieren van, den Belg
na, wijzen 'm nog eens cup z'n vader-
landschen plicht, vragen vele inlich
tingen en „laten "m ten slotte los",
blijkbaar in de meening dat hij niet
z ij n, maar een ikuuiw gaat zoe
ken.
Hebt brieven om te posten in
Holland? wordt den wig enden man
weer gevraagd.
Ja! Het valt als eon donderslag.
Waar moet die briefkaart been.'
Naai- Duiifichland! Tweede
donderslag.
Geeft u dat maar 's hier!
We dringen allemaal nam- wren,
om te kijken naar 't vreeseiijke, ongo
hóórde.
Het blijkt een brief aan een ton to
of een nicht, of zooiets, te wezen.
Doodonschuldig! De man wordt twin
tig manuien ondervraagd. Hij mag
mee.
Dan komen de Duitsdie meisjes te
rug. De Engelschen liet :s im
mers bekend, dat leun anti-Germanis
me zich meer tegen hoofdpersonen,
dan vegen gewone mensehen richt
glimlachen en knikken legen zè.
Er konri een meer opgewekte stem
ming. Tien minuten later gaan wc
op zoek naai- don tender, tegen éen
uur ie het gezelschap aan boord van
de Batavier-boot., die naar den
Thoemsmond vaart «n vandaar den
wigenden ochtend vertrekt.
Do reis is, als een zeereis pleegt te
zijn. Alleen wat lèng... We zien ©n-
dorw^g een drijvende mijn, maar de
meest» passagiers zijn te zeeziek om
er zich aan te storen, 'b Avonds half-
adht in Rotterdam.
Oef!
Do kapitein verzekert, dat het dezen
koer kort geduurd heeft, en de zee
man kijkt knorrig omdat niemand
studentenhaver on bananen wou eten,
en er dus van de verlo ting niet is ge
komen,
ROBERT P.
Op het Westelijk
Oorlogsveld
Dinsdag word uit het Duitsche
hoofdkwartier gemeld;
„Op het Westelijk oorlogelerrein
niets nieuws".
liet Fran8che communiqué
luidt:
,,ln België hebben vrij hevige ka
nonnades plaats. Op den. 30sten No
vember hoeft de Duitsche infanterie
geen aanval meer gedaan.
De Duitsohiers blijven vrij groot»
activiteit bottonen ten noorden
Atrecht,
In de A isne streek trad de artillerie
hij tu&sciwsnpoozen over het geheels
front in actie.
In Angoime duren de gevechten
voort, zonder dat de toestand zich
wijzigt
Van Woëvre en da Vogezen va'l
niets te vermelden'
DE GEVECHTEN IN BELGK.
De berichtgever van 1 „Alg. Han
delsblad'" meldt
De zware slagen, die Maandagmid
dag uit de richting Heyst gehoord wer
den, zijn niet herhaald. De mogelijk
heid is niet uitgesloten, dat het aan
gespoelde mijnen waren, die de Duit
schers dc-den springen. Een andere
mogelijkheid is echter, dat het nieu
we. zwaardere en vèrdragende ge
schut, dat de Duitsche marmc-troepen
daar aanvoeren, werd ingeschoten.
De beschieting door de Engelsche
schepen, die de vorige week plaats
had, schijnt min of meer een verras
sing geweest te zijn. Om bij een her
haling beter gewapend to zijn en de
haven van Zeebrugge tot eiken prijs
als operatiebasis voor haar daikboc-
ten te verdedigen, schijnt de Duitsche
militaire overheid alles op het spel te
zetten. Geen spiedend oog kan daar
omtrent iets gewaar worden. Zee-
brugge zelf Is dan ook geheel ont
ruimd. Trouwens, ook op de grooto
gevcchtslrnie, hij i'peren, zijn soort
gelijke maatregelen genomen. Meer
dan een uur achter hot front heeft
alles een goed heenkomen moeten zoe
ken. De dorpjes Klerken, Keyen, enz.,
zijn alle verlaten. In Brugge is er
weinig verandering Ln den toestand
gekomen. Nog altijd worden er grooto
transporten gewonden aangevoerd en
verder doorgezonden. De economische
toestand is natuurlijk allesbehalve
rooskleurig.
Verder meldt deze correspondent
Klaarblijkelijk is de strijd aan den
Yser Dinsdagmorgen opnieuw met
groote hevigheid begonnen. Het zwa
re kanongebulder is den geheelen
morgen niet van de lucht geweest.
Zelfs in Sluis trilden de huizen op
hun grondvesten.
Do Tijd-coarespondenü verzekert,
dat aan dit vernieuwde gevecht van
Dinsdag ook weer werd deelgenomen
door de Engelsche oorlogsschepen.
Verdere bijzonderheden ontbreken
nog.
Van 't Oostelijk
Óorlogsiooneel
De Duitsche staf meldt;
„In Oost-Pruisen en Zuid-Polen Is
het over het algemeen kalm geweest
ln Noord-Polen ien Z. van den
Weichsel is, doordat do Duitsiers
partij hebben getrokken, van do toede
gc-melde voordeden, de oorlogsbuit
toegenomen. Het aantal gevangenon
is tot Ongeveer 9300 vermeerderd en
Ik* aantal genomen kanonnen met
18 toegenomen.
Bovendien zijn 26 machine-geweren
in Duitsche handen gevallen".
Verder meldt de Duitsche staf: „ln
verband met Het rapport van den
Ruasiachen generale» staf over een
reeds dagen geleden plaats gehad neb-
bende episode, de door de Duïcschers
met zoovod suoces geleverd© geveen
ten bij Lodz, kan nog worden» gecon
stateerd: De afdedingen van de Duit
sche strijdmacht, die in de streek ten
oosten van Lodz tegen de rechter
flank en in den mg van do Russen
streden, werden hunnerzijds weer
door sterke uVt het zuiden en oosten
oprukkende Russische troepen ernstig
in den hug bedreigd. De Duitschers
keerden, nu de Russen voor hun front
Stondenterug, en braken in drïe-
daagsche verbitterde gevochten door
loot "door de Russen reeds gevormde
ootrdon been. Daarbij namen zij nog
12.000 gevangen Russen mede en 25
veroverde kanonnen, zonder lat zij
zelf ook slechts één, vuurmond verlo
ren. Ook werden bijna alle eigen ge
wonden mede teruggebracht
De verliezen waren natuurlijk tnj
dezen etand van zaken, niet gering,
maar volstrekt niet ontzaglijk.
Dit was zeker een der schoonste wa
penfeiten uit dezen veldtodh't
De Duitsdie ketoer hesocht zijn
troepen bi] Gun-hinnen en Darkeli-
men.
De Oostoarifkeche staf meldt- „Aan
't Oostenor. front ln West-Gel w to en
P.usriech-Polen was L'-t over het al
gemeen ook Me-ai.dng rustig. oor
Praemysl werden oe Russen l"j een
poging om <te noordelijke voorge
schoten posities van de vesting te na
deren tri een tegenaanval van de be
zetting teruggeslagen.
De gevechten in de Karpettton du
ren voort".
De tsaar van Rusland Is naar liet
front vort rekken.
Op het Zuidelijk
Oorlogstooneel.
Officieel wordt door den Oosten rijk-
seöieu staf medegedeeld;
„Wederom is een periode in opo-
rattos op het zuidelijk oorlogsteer.-e»
met een ©verwinning voor de Oosten
rijkers geëindigd.
De Sarviérs, d.o op liet laatst met
hun geheete strijdmacht ten oosten
van de Kalebom en de Ljig dagen
lang hardnekkig©» tegenstand boden,
deden toen een poging om zelf tot het
offensief co-er te gasn. Over de ge-
heela linie worden de Serviërs echter
verslagen en op den terugtocht leden
zij wederom zware verliezen. Op het
slagveld van Konntice alk-en vonden
do Oostenrijkers 800 onbegraven lij
ken van ServMrs.
Ook. is het Servische leger, doordat
nooveten. in l-.ri ia- ge .au genschap ge-
rankten belangrijk erzw akt; sedert
het begin van hot laatste offensief zijn
moor dan 1900Ü man gevangen gewo-
men en 47 machinegeweren, 46 ka
nonnen en een groote hoeveelheid an
der materiaal buitgemaakt.
Verspreid Nieuws
van de oorlogsvelden
UIT 'T OFFIG1F.ELE ENGELSCHE
RAPPORT.
Ir. ons blad van Maandag heeft
recd9 een (telegrafisch overgebracht)
overzicht gestaan van een door het
Britse ha ministerie openbaar ge
maald verslag van veldmaarschalk
French.
Het verslag is gedateerd van 20 No
vember en beschrijft de operatien van
het Britse)»© expeditieleger in de
streek van Y'peren-Armeu-tières. ge
durende October en een deel van No
vember. Het is een zeer uitvoerig ©tuk
en na het reeds opgenomen overzicht
van hoofdpunten, is het zeker on-
noodig in alle bijzon derheden de me
dedelingen van den Britschen veld-
maajsehalk hier weer te geven,
enkele dee'en van het verslag verdio
uen toch zeker uitvoeriger vermel
ding.
Zooals we reeds meedeelden was !n
het hier besproken tijdvak vooral de
groote beweging van de Britsche
strijdmacht van belang, die van de
Ais.'ie weni teruggetrokken, daar ver-
vangen door do Franechcn en ze'f in
noordelijke richting ging. Reeds 8 Oc-
tcbzr begon deze operatie, die op 19
October voltooid was.
Uitvoerig vermeldt generaal French
de ser&oiuflerdo gevechten door de
onderscheidene troejiendeelen ge!e<-
verd, de aan f-ir Henri Rawlinson op
gedragen taak om in de streek van
Gent cn Antwerpen door zijn opera
tics dk-n terugtocht van het Belgische
leger ?e dekken, operatic-n die op 16
October eindigden, waarna de divisie
van sir Henry Rawlinson rnet Fran-
ecbe territoriale troepen een stel ling
oostelijk van Yperen innam, en de
krijgsverrichtingen om Meenen (Me*
nin) voortzette.
Dan echter bespreekt generaal
French
hel gevecht om Calais.
Op den 19en October, aldus de ge
neraal, had het eerste corps, komen
de van de Alsne, zich tusschen St
Omer en ITogcbrouck geconcentreerd
Nu moest in een zeer belangrijke
quacstifc een beslissing worden geno
men. Ik wist dat de vijand op dien
tijd ln overmachtige sterkte aan do
Lys stond en dat het 2e, 3e, 4e en ca-
valeriekorps een veel grooter front
Innamen, dan hun sterkte wel eigen
'ijk veroorloofde. Deze feiten aReen
voor oogen houdend, zou het verstan
dig zij», geweest het eerste korps tor
versterking der linie te doen opruk
ken; maar dat zou het land noorde
lijk en oostelijk van Yperen en het
kanaal van Yperen open hebben ge
laten voor een wijde omtrekkende be
weging van het 3e Duitsche reserve-
korps en ten minste een landweerdi-
ieie, die maar ik wist bi deze streek
opereerden. Ik wiet ook dat de Dvnt-
Bchere belangrijke versterkingen
brachien uit het Oosten, welke alleen
zouden kunnen worden tegengehou
den door twee of drie Fransche cava
leriedivisies^ wat Franse he territo-
!e troepen en het Belgische leger.
Na der. heviger, strijd die het Belgi
sche leger had te doorstaan, was dit
niet tn staat zonder steun zuik een
aanval te doorstaan; en indien niet
flink weerstand tegenover deze drei
gende omtrekkende beweging zou
kunnen worden geboden, zou de flank
der geallieerden omgetrokken worden
en zouden de Kanaalhavens voor de
Duitechers epen hggen.
Ik oordeelde dat een geslaagde bo-
wvging van dezen aard zoo noodlot
tige gevolgen zou hebben dat het ge
vaar van operatlën op een zop uitge
strekt front, moest worden gewaagd;
en ik gaf eir Douglas Ilaig bevel
naar Yperen te begeven.
Uit de gegevens dio mij ter beschik-
ng stonden, mankte ik op da» de
aauziéttijke versterkingen van de
Duuschens, den 16en, 17en eu 18en
aargevoerd, voornamelijk waren ge
zonden naar de linie van de Lys en
tegenover lie; tweede korps bij ia
Bassëe; en dat sir Douglas Haig \v
scni.iilijk noordelijk van Yperen
voel nseer dan Jiet 3e reservecorps,
dat a! veel had geleden, en misschien
een of twee landweer-divisies tegen
over zich zou hebben."
Ir. een persoonlijk onderhoud met
Sir Douglas Ilaig gaf generaal French
dezen op 19 October last met het eer
ste corps door Yperen tot Th©urunt
voort te rukken. Zijn doel moest zijn
Brugge te nemen en zoo moge'ijk de
Duitschers naar Gent terug te drij
ven. Mochten de Duitschers sterker
blijken, dan verwacht werd, zou hij
na Y'peren ie zijn gepasseerd, naai
omstandigheden moeten besluiten of
hij zich noord- of oostwaarts tegen de
Duitfchers zou keerar Intus&chen
kregen het tweede, derde en liet ca-
valc-iie-korps last een defensieve ro'
te spelen met het oog op de overmach
tige Duitsche strijdkrachten tegenover
hun front, terwijl het vierde korps
onder eir Henry RoodÜneon in op-
drach; Jiad de beweging van liet eer
ste korps te steunen.
Het bleek echter weldra dat de ver
sterkingen van de Duitschers voel be
langrijker waren dan men eerst ver
moedde en zoo zou het wellicht onmo
gelijk blijken de oorspronkelijke plan
ner. uit te voeren. In een onderhoud
dai generaal French niet generaal
Juffie had, verklaarde deze, dat
hot zijn bedoeling was het 9de
Fransche legerkorps naar Yperen ie
brei gen, dat meer Fran eche troepen
later zou<Jen volgen en dat het zijn
voornemen was m samenwerking
met de Belgische troepen de Duit
schers naar het oosten .te dringen.
Generaal Joffre 2eide, dal hij niet m
staat was deze beweging voor den
j24sten te beginnen en ik, zegt gene
raal French, gaf den bevelhebbers
van het eerste en vierde korps daar
om last hun stellingen zooveel moge
lijk te bevestigen en te trachten hun
terrein twee of drie dagen te hand-
haven, tot de Franeche offensieve
beweging naar het noorden kon be
ginnet!. Ik begreejv, dat het eenige,
wat we vcorioopig konden doen was
een omtrekking van onze flank of een
doorbraak var. onze linie van bet ©"S-
ten uit te beletten en ons uitgestrekt
front tc Handhaven tot de Fransche
versterkingen zouden aankomen.
Uit dit re'aas blijkt dus, dat het
Britsche leger zijn offensief p'an
naar hot noorden moest opgeven,
daar kwam nog bij, dat het vierde
korps uitgezonden tot hulp van de be
zetting van Antwerpen, sedert door
het voortdurend marcheeren en vech
ten zoo duchtig geleden had, dat het
noortig was het korps voorioopig te
ontbinden. Een deel van het korps
wérd bij hot eerste korps gevoegd, de
bevelhebber en zijn staf werden naar
Engeland gezonden om de mobilisa-
lic Van de 8ste divisie te regelen.
Uitvoerig beschrijft generaal French
dan verder de gevechten waaraan 't
eerste korps onder sir Douglas Ilaig
was blootgesteld. Op 31 October voor
al word door de Duitschers in de
buurt van Yperen eon heftigen aan
val ondernomen, maar ernstiger was
nog op 10 November de aanval van
de Pruisische garde, die met grooten
spoed en in hot diepste geheim van
AtioelK was teruggetrokken naar de
streek van Yperen.
Uit documenten bij gesneuvelde
Duitsche officieren gevonden, bleek,
dat de garde van den keizer speciaal
bevel had gekregen door te breken en
te slagen, waar de kameraden van de
Ilnieregimenten hun poging hadden
moeten opgeven. Op 11 en 12 Novem
ber deed de garde heftige aanva'len,
maar met zware verliezen werd ook
zij teruggeslagen. En met groote
waardeering spreekt generaal French
van de schitterende diensten door eir
Douglas Haig, zijn divisie- en briga
de-commandanten en de troepen be
wezen. Wat zij verrichtten vormt ecu
der nveftet schitterende hoofdstukken
uit d< militaire geschiedenis var; on
zen tijd. En deze waardeering van den
opperbevelhebber «trekt zich ook uit
tot de andere troeper.deeler. en de In
dische korpsen, die hun positiea wis
ten te handhaven.
Ir een samenvatting van den toe
stand zegt generaal French, dat na r
het hem voorkomt niet goed wordt
begrepen, dat de operaties, waar!»
we zijn betrokken, bijna geheel liet
gebied van Centraal Europa van Oost
naar West omvatten. De vereenigde
Fransche, Belgésche en Britsche le
ger» h> het Westen en het Russische
'eger in het Oosten slaan tegenov r
de vvreeöigde strijdmachten van
Duitschland en Oostenrijk, die als ge
meenschappelijk leger tusschen hen
ageert n.
„Onze vijanden verkozen bij het be
gin van den oorlog het geheele ge
wicht van hun strijdmacht te werpen
tegen de legere in het Westen en a -
leen een betrekkelijk zwakke macht,
samengesteld uit weinige eerste Jir.ie-
troepen en vele korpsen van de twee
de en derde Unie ©amen te trekken
om der. Russische» opmarsch tegen
te houden tot do Westelijke legers ge
heel verslagen, zouden zijn.
Hun kracht ete'do hen :n staat da
delijk supérieure strijdmachten in 't
Westen tegenover ons ie plaatse».
Dit beidt te de mogelijkheid, dat wij
eer. krachtig offensief ondernamen,
belialve dan daar, waar door misvat-
tlngcn en misrekeningen van de Duit
sche aanvoerder® speciale gelegen
heid was voor goedgeslaagde aanval
len en vervolgingen,
Dc e'ag aan de Marine was hiervan
een voorbeeld, zooals ook onze op
marsch van St, Omer en ltezebrouck
naar de ünio van de Lys, bij bet bc-
f;in va» diezen ©log. De rol die onze
egers in liet Westen geroepen waren
te vervullen, was om krachtige de
fensieve positie© in te nemen, liet ge
wonnen terrein te behouden en de
Duitschers tol aanval te prikkelen;
deze aanvallen terug te ©'aan, den
Duitschers bij den terugtocht zware
ver'iezen toe te brengen en hen mei
goed geslaagde tegenaanvallen te be-
nadoelen.
En de beteekenis van deze rol i© cjs
deze. dat terwijl de oostelijke provin
ciën van Duitechland in gevaar ver-
keeren door de ta'rijke en machtige
legers van Rusland te worden over
stroomd. vrijwel liet geheele actieve
Duitsche leger wordt vastgehouden
tu een linie van loopgraven van de
grens van don Elzas tot de Nooröz e.
een afstand van 260 mijlen, waar hel
afneemt in aantal en moreel door d«
actie van de troepen der gea"ïe-:T
den.'
GENERAAL VON MOLTKF.
HERSTELD.
De chef van den Duitschen genera-
len staf. generaal Von Moltke, is van
zijn ziekte hersteld en zal zrn d'etisi
hervatten.
Feuilleton
door GUY BOOT1IBY.
4)
- Dat geloof ik graag, maar ijr zou
mij niet graag met jou ergens vertoo-
nen.
Welzoo
Hij liep de kamor door, naar de
deur toe, en daarna zijn broer aan
ziende. zei hij:
-- Het. is hoogst droevig met mij
gesteld. Ik hob geen cent op zak en
al© je mij niets geeft, moet ik van
nacht onder den blooten hemel s'a-
pcii. Leen mij maar tien pond da»,
ter wille van vroeger jaren. Noem mij
een armen ©tukker of wat je will,
maar bedenk tevens dat er een Ijd
ia geweest waarin, je anders over mij
dacht, zijn stem was nu smeek©»d en
zijn broer stond bij iedereen bekend
.voor zijn goed, gevoelig hart.
Dc arme jongen heeft het zeker
hoog noodig. mompelde hij dan ook
)n zichzelf, e» trouwen©, tien pond
maakt voor mij ook geen verschil. Hij
•tak dc hand ln den xak van zijn vest
en haalde er een pakje banknoten
Daar heb je lien pond. zei hij nu,
hem één daarvan ln do handen ge
vend, maar maak nu ook dat je weg
komt, ik snak naar mijn bed. Trek de
voordeur achter je dicht en kom als
jeblieft nu hier niet moer terug.
Chips stak bet bankbiljet met eer.
dankbaar gericht ln den zak en strom
pelde toen de trap af. Zoodra hij bui
ten was, mompelde hij' in zich ze'f,
dat heb ik nc-tjes aangelegd als ik
niet begonnen was met vijfhonderd
pond te vragen, zou ik er nooit tien
hebban gekregen. Hij ©tak de hand
in den binnenzak en haalde er een
iwert leeren portefeuille uit, die een
zestal bankbiljetten bevatte. Veertig
porto, telde hij, dat maukt vijftig met
de tien van Hylton. Nu kan. ik van
avond mijn geluk nog weer eens be
proeven. Daarop stak hij de porte
feuille w-eer m den zak om zicii weer
naar zijn vrienden te begeven. En
deze man zou toch, indien Lavïngton
iets rnocht overkomen, graaf van
Rippingdale worden, met een inko
men van vijftienduizend pond pci
jaar!
Zoodra zijn broer vertrokken was,
zag Lavington al van zijn plan om
zich ter ruste te begeven en in een
stoel neervallend, ©tak hij een ciga
rette op. Ik ga morgen naar Beatrice
en haar vader toe, zei hij. Die zaak
moet nu in orde komen. De oude heer
zou anders in ©laat zijn hun te doen
weten dat ik mij onder een valschen
naam daar heb ingedrongen. Zij mo
ge» nu de waarheid wel hooren, daar
Beatrice mij gezegd hoeft dat ze mij
bemint. God zegen e haar! Als ik op
oen of andere manier geld kon gaan
verdienen, zou ik liet dolgraag doen,
maar -ik ben geloof ik tot niets ln
slaat, dan om te dansen en paard te
rijden, van het eene huis naar het
andere te trekken, wat bezoeken
af te leggen en een plaatsje le
zoeken ln de logos van een of ander
comcdiegebouw. Een mooie lijst van
talenten inderdaad I
Nooit te voren had hij zoozeer ala
nu beseft welk een, nutteloos bestaan
de jonge mannen van de groote we
neld leiden. De moesten hebben geen
andere eerzucht dan om een rijk hu
wie'ijik te ©luiten, tenzij ze parvenu's
zijn, die meer op deftigheid dan op
geld azen. Na verloop van eenige ja
ren worden ze dan blasé en hebben
ze niet eens lust meer in jvaardrijden
of in wandelen. Misschien zie ik de
zaak een weinig duister in, maar
niettemin ben ik overtuigd dat het in
de meeste gevallen aldus gaat,
Ten slotte, vermoeid van zijn ei
gen gedachten, ging hij naar bed. Er
was voor hem heel wat voorgevallen
op dezen dog.
Toen hij den volgenden morgen
wakker werd, moest hij dit alles eerst
nog eens goed nagaan. Als men pas
wakker wordt, schijnen alle teleur
stellingen bitterder dan later od den
dag. Hij had echter muar één troost
dat hij blimen een paar uren weer
zou zijn bij de vrouw, die hij liefhad
en voor wie hij bereid was alles (en
offer te brengen.
TWEEDE HOOFDSTUK.
Ik geloof dat niemand meer ver
baasd zou zij.n dan zijn Lordschap
van Rippingdale, als hij de woning
van de familie Webster 'had gezien in
de eenvoudige, oudorvvetsche voorstad
Dulwich. Sommige gedeelten daarvan
hebben niets ouderwetse!» over zich,
maar andere straten daarentegen zie»
or zoo antiek uit, dat zij bepaald iede
re». vreemdeling opva'len. Dit Is iet©
zeer eigenaardigs, moge het lang al
dus blijven!
Daar bevond zich dan ook de wo
ning van de» oucteu koopvaardijka
pitein. een pittoresk oud gebouw,
geenszins ce» villaatje met 203
rners, zooa's do oude graaf zoo sati
riek had gezegd lfot huis stond op
tenigen afstand van den weg; lvoe
lang geleden het gebouwd was, kon
men moeilijk bcpftlcn, waarschijnlijk
was ©r op verschillend© tijden een
nieuw stuk bij aangebracht, want
men zag er allerlei vormen e» kleu
rt» aan Een oudenveteche zulten-
gang leidde naar do voordeur, met
ritjes aan beid© zijden daarvan, tere
wijl de vloer daarvan destijds door
bekwame handen was ingelegd van
meer dan gewone vloeretoenen.
He: inwendige van het huis was in
eommige opzichten even schdderacte
tig als hei uitwendige. Men zag er
overal de duidelijk© bewijzen dat de
eigenaar van deze woning jarenlang
op zee had gevaren; hier een souve
nir van Ceylon, daar Iets uit China
tn uit Japan en nog weer andere voor
werpen uit Noordelijk- en Zuidelijk
Europa afkomstig.
Aan den rechterkant had men, bin-
zsemkomende. eerst d© eetkamer, ver
derop de rookkamer, waar de eerbied
waardige kapitein echter nooit in
hemdsmouwen zat, en aan de overzij
de een vertrek waarin de dames bet
naaiwerk verrichtten en time dron
ken ate er geen bezoek was. Te» ein
de de beschrijving te voltooien voeg
ik er nog aan toe dat zich achter het
huis een groote tuin bevond met
prachtige bloemen en hooge booinen.
Alle© te zemen genomen, was het een
allergezelligste woning, geheel ge
schikt om iemand te bevredigen, die
jaren achtereen had rondgezworven
en nu zijn laatste levensdagen in een
gezellig tehuis wilde doorbrengen.
liet was niet zonder een lichte sid
dering dat Lavington daar nu aan
belde- Hij was vast bestolen om te zeg
gen wie hij eigenlijk was, maar hij
wist nochtans niet hoe men dat
nieuws zou opnemen, vooral al© hij
rel dat zijn vader hem de deur had
gewezen en weigerde om de toe,1'.
ming tot zijn huwelijk te geven. De
oude knecht, die hem opendeed, z-.i
hem in antwoord op zijn vraag cd.
familie thuis was, dat mevrouw Web
ster rich in de huiskamer bevond, da
kapitein in de rookkamer en de jonge
dames in den tuin. Lavington vrist wat
dit beteekende. liet was Zondagmid
dag en blijkbaar wi'dcn de oude lui
tjes een poosje rustig zitten en ni I
gestoord worden, vandaar dart oo!i
dat hij bestoot zich bij de jongelui
voegen, llij had eenige moeite om het
te inden, maar hij zag zich daarvoor
betoond door den vriendelijken ver-
welkomings-glimlach van Beatrice.
Zij was een meisje waarop ieder
ma» trotsoh kon zijn; negentien jaar
oud, slank en met een aderliefst ge-,
aichtje. Haar oogen waren blauw en
haai harén donker kastanjebruin. A s
haar handschoenen van een grooter
nummer waren, zooals haar lastoraais
beweerden en welk jong meisje
wordt niet belaeterd dan had zij
daarbij ook handen die iets konden
verrichten, en toep Lavington hafti
den kostbaren^ mot diamanten ver
sierden verlovingsring aan den vin-
gi r ©luk, zwoer hij haar dat zij d«
mooiste handen had die hij ooit aan
schouwd had. Maar een man moet
wel et..a iets zeggen wat hij i.te-
meent
(Wordt vervolgd).
