BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
f 1.20 PER 3 MAANDEN ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 53. ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
32e
DONDERDAG 24 DECEMBER 1914.
N-> <ir69
HAARLEM'S DAGBLAD KOST IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
OF 10 CENT PER WEEK. DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 12. ONZE ANNONCES
WOPDFNOPGPMCPKT
naariemsciie
Kandelsvereeniging
Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit
van 12 Nov. 1S92 No. 29 en gewij
zigd bij KoninkL besluit van 21
Mei 189? No. 58 en van 13 Juli
1909. No. 52.
Bureau: Jansweg 11. geopend alle
werkdagen van 9—5 uur.
Telephoon No. 403.
Op 10 Mei 1892 werd bovengenoem
de Vereeniging bier ter stede opge
richt met het doel de belangen der le
den op allerlei gebied te behartigen,
doch ullereerst de belangen nunuer
handel ol bedrijf te bevorderen en
weJ speciaal door het verstrekken
van information en het mcasseeren
van dubieuse vorderingen
Voor posten welke men de vereeni
ging ter invordering in handen stelt
op builen de stad woonachtige per
sonen moet 10 ct. porto worden be
taald terwijl van alle vorderingen
door de vereeniging geind 3 pet. pro
visie wordt gelieven.
Ingekomen vorderingen van 1- Mei
toi en met 31 Ocïober 1914. Totaal
I 4094.80.
De maand Augustus toonde het laag
ste cijler, nl. f 321.98. De maand Oc
tober daarentegen toonde e-n on;-
vangstcijler aan van f 1413.86 1/2.
Bovendien hebben cte leden het
rec.i op het hun gratis te verstrek
ken advies van de rechtsgeleerde ad
viseurs der vereeniging, de heeren
Mrs. Tn. de Haan Hugenholtz en A.
H. J. Merens, Spaarue 94 alhier, die
desgewenscht ook in proceduren en
faillissementen, gratis voor hun op
treden. natuurlijk echter alleen voor
zaken betreffende den iiandel of het
bedrijf der leden.
Bij eike vordering dor rechtsgeleer
den in handen gesteld moet 10 cent
voor porto worden gevoegd, terwijl
van de bedragen dor langs dezen
weg ingevorderde posten 5 pCL moet
worden betaald. 11. H. rechtsgeleer
den hebben het recht ui geval van ge
rechtelijke vervolging het door hun
noudig geoordeelde voorschot te vra
gen aan den inzender der vordering
O'er in de stad woonachtige per
sonen geelt de vereeniging gratis
mondelinge of teieplionische inlich
ting; verlangt men de informatie
schriftelijk dan wordt 25 ct. berekend
terwijl voor information op buiten de
tui i wonende personen f 0.60 pl.ni.
5 ct. purtuvergoeding rnoet worden
betaald.
Aan net kantoor Jansweg 11 zijn
coupons a 10 ct verkrijgbaar, waarop
men aan het bureau van den Burger
lijken Stuud op het Iiaud.iuis inlich
tingen kau bekomen over de adres
sen van hier ter stede op het bevol
kingsregister ingeschreven personen.
Verder zijn voor de leden verkrijg
baar legiiiiiiuliekaarten. waarop zij
persoonlijk information kunnen vra
gen. in andere plaatsen bij de daar
gevestigde en bij den Ne<L Bond van
Underl lniur. en Sciiuiüinvordering-
buroaux en Handel svereenigingen
aangesloten vereenigmgen.
Deze informatiën worden gratis ver
strekt indien ze onmiddellijk zonder
verder onderzoek kunnen worden ge
geven. Is een nader onderzoek noo-
dig, dan bedragen de kosten daar
van 20 cent.
Nieuwe leden voor 1914—1915 kun
Van Kunst ea Kunstenaars.
Na 87.
Nu ook Bïomniers gestorven is, zijn
do groote lloi undsclie reputaties uit
verkocht, nicht melir da fini. Hij
en Albert NeU.uys, die ons eenige
maanden goloden verliet waren oe
laats ton der m Amerika en Engeland
zoo gezochte en duur betaalde Haag-
scho scliooi-verle^enwooi digers. Ik
ze; niet dal er op het oogenbnk geen
llaagscbe sela/der meer is, die wel
eens goed geld voor zijn werk van
overzee ontving, volstrekt niet.
Maar van die ailen bereikte geen
ooit de faam van de voorgangers en
het voortduren van hun productie be-
looj hun niet meer die gouden ber
gen, door Mauve, Weissenbruch, Neu-
liuvs lliommers beklommen.
Alen lotte-er nu wel op dat ik niet
beweer dat daarmede nu ook de Hol-
landscho „kunst" een einde zou geno
men hebben. Integendeel. Het is ze/.'s
zeer goed mogelijk, dat een regenera
tie, eon verfr.ssching op til is juist rrj
de aantrekko ijkheid van het zoo bui-
fengewoon good betaalde metier ver
flauwt en ei' veel van de bieeders, die
geen ware broeders zijn, hun geluk
in andere richting gaan beproeven.
De zoogenaamde nabloei der Haag
•che School mag niet te lang duren.
Voor de al te iate nabloeiers is het
eonimenicelc sop van de ketel cn de
nen nu reeds tot de vereeniging toe
treden tegen betaling van een half
jarr convributfe f 1.75 en 10 cent
voor reglement.
Het is noodg er nog eens nadruk
kei ijk op te wijzen dal goed infor-
tneeren, vooral naar nieuwe cliën
ten eene bepaalde noodzakelijkheid is
geworden, waar zoovele geheel onbe
kende personen zich in onze stad en
aaiigrenzeniie gemeenten komen ves
tigen. Onder alle koren is kaf.
Bovengenoemde Bond, waarbij 19
vereenigmgen in de voornaamste
plaatsen van ons land gevestigd zijn
aangesloten geeft uit eene iweemaan-
tielijksche lijst van namen van per
soneii omtrent wien men wordt aan
geraden inlichtingen to vragen voor
dat men met hen in handelsbetrek
king treedt, waarvan het geheim on
geschonden moet blijven en die ais
waarschuw ingsiniddel uitstekende
diensten bewijst.
Waar eeue vereeniging, die haren le
den al deze voordeelen en gemakken
aanbiedt, slechts f 3.50 jaarlijksche
contributie vraagt, is dit. zeker een
zeer bescheiden cisch to noemen, te
meer daar al het opgenoemde niet
het eenige is wat dc Haarleinsche
Handelvereeniging doet; steeds heeft
zij een open oog gehad voor alle za
ken, die hare leden in 't bijzonder en
onze gemeente in t algemeen betrof
fen en altijd heeft zij daarvoor go-
sproken.
Het zou te ver voeren alles op to
noemen, waarvoor zij opkwam, al
leen dient nog vermeld, dat het hare
bedoeling is, in deze richting kraaö-
tig voort te gaan.
In verband hiermede zijn in het be
stuur drie commissiën gevormd en i3
daarvoor het bostuur uitgebreid. Van
deze commissiën bemoeit eene zich
met het Informatie- en Incassowezen,
een© met algemeene Middenstandsbe-
langen en is er eene voor Gemeente
belangen.
Alles te zamen genomen roepen wij
allen toe, handelaar of particulier:
Steunt deze onze vereeniging door lid
te worden, het werk, dat zij doet en
waardoor zij onnoemelijk veel goeds
lot stand brengt verdient uw sym
pathie en de contributio, f 3.50 per
jaar, kan geen bezwaar zijn. Hoe
sterker zij is in ledental, des te meer
kan de Haarlemsotie Handelsver-
eeniging doen.
Sluit u bij haar aan ten bate van
aller belang, dus ook in uw eigen be
lang.
HET BESTUUR.
Brieven utt Berlijn.
OORLOGSDAGEN.
Berlijn, 21 December 1914.
Gouden Zondag I Zoo beet de laat
ste der aan Kerstmis vooiulgaamie
Zondag in de Berlijtnache zaken we-
roul. Hij voig't op don zilveren, die
weer «ie opvolger van den koperen
is, en .n ij pleegt zijn naam ie ver die-
non, Ook drt jaar hoeft de Zondag
zijn naam volle eer aangedaan.
ant weer schoven brééd© men-
schenmassa's door do groots ver
keersstraten, langs kleur «ui, schitte
ring en stnoomen van lich; in de éla-
^gesEn de stille nuance van bet
veudgrijs scheen zich opgelost te hetn
ben In die stuwende menigte op de
trottoirs.
Berlijn leeft snel. Voor drie dagen
pas klinkende k'okken en waaiende
artistieke waai deering, die alleen den
meer of minden nieuwen oorspronke-
lijke» vinders toekomt, ontgaat hun
evenzeer.
Barnardus Johannes Bloinmers be
hoorde met lijf en ziel tot die em.nen-
to liaacsche gioep, die de reputatie
gemaakt en er de vruchten vau mee-
geplukt Leeft En er. zal wel nie
mand gewees' zijn, die dat den goed
ronder. Holland er, <lie hij wns, ooit
nusguiul heeft. In het milieu waarin
hij thuis behoorde, dat van Israels,
Nou buys, de Ma rissen etc. was hij
niet de grootste figuur doch nam zijn
bijzondere plaats met eere in. De tra
ditie van het allermooiste bleef hein
bij en ze.'fs bij zijn minder geslaagde
werken vergat men nooit met éen te
doen te Inebben, qui savait faire, een
die deel uitmaakte van die eigenaar
dige groep kunstenaars die, hun
handwerk belieerschond als geen
hunner iijdgenooten, tegelijk een fris
sdien geest, een_ nieuwen blik in de
kunst van Nederland gebracht heb
ben. Zijn werken hebben meestal het
lachende van een zomerdag; het sterk
dramatische in de natuur trok «ten
levensb ijen man met zóó aan als het
eenvoudig lieve licht der verwarmen
de zonnestralen, 't Is altijd vredig in
zijn werk, dat meest van een blonde
teerheid, nooit van dreigend donker
of hevig contrast in de lichtwerking
is.
Wat blijft er ons thans van onze
picturale glorie over? De leege plaat
sen worden ingenomen en wij heb-;
bca trotukkhr nog verschot. Ik zei het i
vlaggen. Duitsche, Pruisische vlag
gen, vlaggen van al'e bondsstaten
van Oostenrijk-Hongarije en Turkije
horde, fantastische vlaggen mei den
dubbelen adelaarExtra-b'aden
en kort daarop het gegalm van a'Le
kerkklokken, dat wij in Berlijn hel
laatst hoorden toen precies om twaalf
uur 'snamiddags onder gewoonte het
nieuwe jaar ingeluid werd. Het oor
locsjaar 1914!
Onverbiddelijk gaat het leven ver
der naast al dit b'oedigo ontzettende
stenen Het 'even gaat door en het
stelt zi:n eischen, oogenblikscischen
misschien, die echter bevredigd moe
ten word-rwi. De Kersttafel wordt voor
de soldo ten en «ie kinderen gedekt
Duizenden denneboompjes zijn naar
het front in oost en west gezonden
voor weken al, toen het nosr geoorloofd
wns, wat het thans mot het oog op de
drukt© bij de post «>m doze.ii tijd n;--t
meer is. Per veldpost brief werden
kaarsen gestuurd, opdat de in hebt
stralende boom, de qiraitessens van
hot nationale feest in den Kerstnacht
met ontbreken zou. Niet minder dan
14 millloen pakjes zijn in do week
toen het maximum-gewicht van 10
pond «loer «te post annceiiomcn weixl
afgezonden, por trein, per auto. op
particulier initiatief, door de klassen
dier scholen, door <!o redacties van
groote dagbladen, «Door gemeenten,
door vroeger© regimentskameraden,
kortom door allen, die dc spontane
behoef;© gevoelden, hun dank aan
het leger in Iets tastbaars om to zet
ten. En zoo is het zoor waarschijnlijk,
«lat niet s'echts elk soldaat zijn post
pakket krijgt, er zal hier en daar zelfs
overvloed heerschen. De goed© aan
komst van vele dezer zendingen ia al
medegedeeld.
Aan de kinderen hebben niet alleen
hun oudere, niet alleen degenen, die
het gemis van een gesneuvelden va
der lenmiiusto op den Kerstavond niet
al te bitter voor het kinderhart willen
doen zijn, gedacht. Neen 28 mi.lioen
Amorikaansche kinderen hebben
speelgoed aan de kinderen van alle
oorlogvoerende natbs gezonden.
Ditmaal zijn hel geen meisjespop
pen. die d© grootste belangstelling
der kleine moedertjes wokken De
matroos, de soldaat, natowlijk in
veld.gri.is tenue, is het toppunt harer
wemschem. En met open mond staan
(«He kinderen voor de getrouw geco-
pieerd'O loopgraaf in natuurlijke
rootte waar soldaten, eveneens In
'.voiisgroolte, juist, een bezending
Kcrstgacen krijgen, oen tafereel, «jat
het bekende Warenhuis Wertheim in
de Leipzig©ostrasise te aanschouwen
geeft. Doch ook speciale speelxoedien-
to omslOl tijigeii ontbreken met, lk
noem slechts «iie van 35ui)0 looden sol
daatjes, louter producten, dezer oude
nijverheid, tloor een vorzamolaar&ge-
nij met noesten vlijt bijeengegaard.
Van de Assyriérs en «Ie Grieken af
marChceren de legers aan, Germanen
en kruisvaarders volgen, tufereelen
uit dan derwgjarigen oorlog, den vo'-
keremslag bij Leipzig, uit den
FmnsGh-Dui'tschen oortog. Verder
gaat de wereldgeschiedenis, <Ie Boe
ren verschijnen op liet tooneel, de Ita-
lianen, Russen cn Japanners en ten
slotte «Ie Duitscliors bij de Alasuri-
sclic meren.
Ook de oude Benüjnscho Kerst
markt, dit wereldje oji-zich-zelf van
kraampjes en planken, vol bont gerei
voor den Kerstboom, harten van pe
perkoek en primitief speelgoed, heeft
zich trots den oorlog ook dit jaar we
der te voorschijn gewaagd, op trot
toirs en pleinen der wereldstad, die
het bescheiden negouc-daenertje
duidt naast de stralend© pracht harer
luxe-winkels.
Een ding, een hoofdzaak bij de
Duitsche Kerstmisviering, is dit jaar
hierboven reeds: de Ainerikaansche
reoutaties mogen afsterven, daarmede
.s de kunst nog niet in Holland ge
dood. Al vermindert dc export, daar
mede wordt den sericuscn schilders
de pas niet afgesneden. lutcgendisel:
de verhoudingen worden er eerder
zuiverder door Er komt weer be&ire-
vlng naar eigen kracht,na ar eigen vin
ding als voor do schublonc geen ruim
looneml afzetgebied meer voorhan
den is. t Kan alleen nadeelig voor de
handelaren zijn, dor kunst komt bet
ten goede.
Thans worden naar het eerste plan
die schilders gebracht, die tot de
tweede generatie beliooren, nu tus-
schen de vijftig en zestig jaar oud
zijn en in staat vol rijpe vruchten af
te leveren. En ï:i d.e rangen zijn wij
nog voldoende vooraan.
Het mag niet zóó een phalanx van
gelijksoortige grootheden zijn met
evenwijdig loopende bedoelingen als
de oude Hagenaars waren en koester
den in hui. veelzijdigheid schuilt
evenzeer een niet te onderschatten,
en bij moderner tijden zirh zelfs beter
voegende krocht Het Genootschap
Arti onthaalde zijr. leden verledsn
week op eene kunstbeschouwing, die
bijna bedoeld had kunnen zijn om be
schouwingen als deze to versterken
met bewijs. Er worden daar namelijk
studies en schetsen vertoond van een
aantal arti sten dezer, thans oudste,
generatie, die bewijzen konden, dat
«ie traditie niet verloren ging, doch
op nieuwe hanen geleid, voortgezet
wordt
niet zoo overvioedg te krij'gen als an
ders. Hot beroemde peperkoekgebak,
krmdig dreg met amande'en, choco
iade, vruchten in allo mogelijke com
binaties vermengd, waarvan «ie Nürri-
berger Lebkuchen het glanspunt voor
stelt, eischt bakkers die hun vak ver
staan. Het moet niet zoo gemakkelijk
wezen goede re per kook te maken, en
daar de allergrootst© consumptie zich
op de laatste veertien dagc-n vóór
kerstmis concentreert, en telkens
meer bakkers voor hot leger opgeroe
pen worden, is de voorraad «1 innaai
met zooals andere jaren onuitputte
lijk.
De verschillen bij vroeger d e op
intern gebied liggen, zijn niet alle van
zoo tragisch en aard als die kleine
«liep-ontroerende episode in een groo-
ten winkel van bontwerk, die ik bij
woonde. Een echtpaar van middelba
ren leeftijd, dat na long kiezen door
de vrouw twee ben ten jassen voor de
zonen „draussen" bestelt. en dan
weggaat, terwijl de man het volgende
o ogen blik. onder voorwendsel zijn
wandelstok te hebben vergeten, terug
keert en zacht tegen den chef zegt
„Stuurt u die jassen niet, mijn heide
zoons zijn gesneuveld, ik durf het
met aan mijn vrouw te zeggen
Goddank, or zijn ook lichtgekwetste
zonen die in eeai ambulance 'iggen
of thuis, en die de weldaad der warm
ste hof*!© die ooit hun leven koester
de, thans ondervinden.
Berlijn gaat mot rasse schreden
het Kerstfeest tegemoet. „Vrede op
aard©", helaas het zal niet mogen zijn,
niet eens voor de weinige dagen van
een door den Paus voorgesteiden wa
penstilstand met het oog op de feest
dagen. En zoo zullen wellicht, juist
als in 1870, in de Kerstdagen hevige
gevechten plaats vinden.
Grootmoedigheid.
Mijn leven lang, van mijne kinds-
lveid af, zoo verhaalde Mark Twain,
placht ik In eon zekere anecdoten-
verzameling te lezen en wel om de
wijze lessen, die zij bevatte in aange
nomen vorm. Zij lag altijd dicht bij
de hand en zoo menigmaal ik minder
goed over mijn medenlenschen dacht,
wendde ik mij tot haar en ik veran
derde aldra weer van opinie zoo dik
wijls als ik gevoelde, dat ik zelfzuch
tig, slecht en onedel was, wendde ik
mij tot dit onschatbaar boekwerk en
dit leerde mij, waf ik doen moest om
de achting voor mijzelven te herwin
nen. Niet zelden wenschte ik, dat die
leerzame verhalen niet zich tot enkele
voorbeelden bepaald hadden, maar
dat do aangename staaltjes van
grootmoedigheid van onderscheidene
weldoeners en weldoensters waren
voortgezet.
Deze wensch begon ik zoo hartgron
dig te koesteren, dat ik ten slotte be
sloot, dien te bevredigen, door zelfdio
anecdoten voort te zetten. Zoo ging ik
dan aan "t werk en na veel moeite en
langdurige onderzoekingen mocht het
mij gelukken, de taak te volvoeren. Eu
zoo worden hier eenige specimen van
bedoelde anecdoten aangeboden
mot haar Vervolg, dat ik als resultaat
van verdere nasporingen er aan heb
toegevoegd.
De dankbare poedel.
Een goedhartig arts (die de boeken
gelezen had) vond zekeren dag. een
onbeheerden poedel met gebroken
poothij nam het arme dier mee naar
huis en nadat hij het gebroken lid ge
zet en verbonden had, gaf hij den
kleinen zwerveling de vrijheid weder,
en dacht er niet meer aan.
Maar hc© groot was zijne verba
zing, toen hij eenige dogen later, bij
Studies en schetsen hebben voor
mij immer een groot© bekoring ge
luid, omdat men er zoo echt den ma-
kei- uit kan leeren kennen, men er om
zoo te zeggen, diens handschrift in
heeft, waaruit veel te zien valt om
trent het karakter van de kunst, die
door den maker beoefend wordt. Ik
weet wel dat het maken van een
schilderij moeilijker is, dat ea- verder
bijna niemand is die niet wel eens
een goede studie schilderde maar,
met dat al zoo ge een collectie stu
dies vuil één man ziet en ge hebt lee
ren kijken is dat voldoende om "s kun
stenaars capaciteiten en mogelijkhe
den te kennen en in zijn kader te
rangschikken. Arti nu had studietee-
keningen bijeengebracht van haar le
den Bastert" Tholen, De Zwart, Mas
tenbroek, Dvsselhof, Isaac Israels,
Jan Veth, (ik hoop niet dat ik éen
o\ersuL, want ik heb geen aanteo-
kentngen gen.aaKt) en elk d<?zer
wed aanzienlijke nguren was compleet
en gaaf uit zijn studiemateriaal te
onderkennen Een prachtig figuur
sloeg hier Tholen weer. Die heken in-
gen zijn van een fijnheid van lijn en
een gevoeligheid als die van geen
ander, wat «ie groot sten \an vroeger
en later tijd ook bezaten: van een
mets, een onaanzienlijk sujet weet hjj
door zijn teekentranl «een belangwek-
kend«?n kant af te winnen en bij ont
leedt «lat zoo smaakvol, zoo elegant,
dat ge aan een Japanner denken
gaat. Hoe geheel anders is Bastert
daarnaast. Bij dezen zu'.t ge aller
minst aan ren Japanner &?nken; zijn
liet opener, van de voordeur, den
dankbaren poedel voor zich zag, die
daar geduldig stond te wachten en
wel in gezelschap van een anderen ort-
beheerden hond, die ö-or een of ander
ongeval den poot g< „roken had. De
gemoedelijke arts hielp dadelijk het
lijdende dier en hij verheugde zich
over het leerzaam feit, dat zoo n klein
onaanzienlijk dier oen navolgens
waardig voorbeeld van erkentelijk
heid gaf en tevens hem in staat stel
de, enz.
Vervolg.
Den volgenden morgen vond do
goedhartige arts «1e beide honden,
stralend van dankbaarheid, voor zijn
deur wachten, en bij hen twee andere
gebrekkige honden. Deze laatst© wer
den wederom geholpen en alle vier
gingen hun weg, den goedhartige»
arts meer dan overweldigd van op
rechte verbazing achterlatende. De
dag verliep, de morgen kwam. Daar
stonden voor de deur «ie vier in orde
gebraente honden en bij hen weer vier
andere, die ook in orde gebracht wil
den worden, üok deze dag verliep en
een andere brak aan, en nu hielden
zestien honden, waarvan acht hulp
behoevende, het trottoir bezet en ue
menschen moesten om hen heen gaan.
In den namiddag waren de arme
dieren geholpen, doch «lo goede arts
begon bedenkelijk het hoofd te schud
don. De zor« ging weder op en be
straalde twee-tin-dertig bonden, waar
van zestien kreupel, die het trottoir
en do halve straat innamen de men-
schelijke toeschouwers vulden de ove
rige ruimte. Maar alles heeft zijn
grenzen.
Toen hij dit imposant aantal jan
kende en huilende dieren ontwaarde,
sprak hij „lk moet het nu erkennen,
ik ben door de boeken bedot gewor
den zij vertellen wel het mooiere
deel van de geschiedenis, doch breken
dan af we missen vervolg en slot."
Hij kwam naar buiten om al die
honden te verjagenbij ongeluk trap
te hij een poedel op den staart, waar
na het dier hem in de kuit beet, en nu
kwam daarbij, dat het voorgaande
zoo'n diepen indruk op den fijngevoe-
ligen hond gemaakt had, dat dit zijn
armen kop op hol gebracht had en hij
dol geworden was.
Op de lijdenssponde uitgestrekt,
sprak de brave arts tot zijn bezorgde
vrienden
„Neemt u voor de boeken in acht.
Zij vertellen de anecdotes maar half.
Wanneer een arme hond u om
hulp vraagt en ge weet niet, wat daar
de gevolgen van zullen zijn, zoo ont
houdt u."
De welwillende schrijver.
Een arme en jonge eerstbeginnende
had vruchteloos beproefd, zijne ma
nuscripten aan don man te brengen
Eindelijk, toen de hongerdood hem
tegengrijnsde, wendde hij zich tot een
gevierd auteur en vroeg hem om hulp
en raad. Deze grootmoedige man leg
de dadelijk zijn eigen wérk neer en
begon de afgewezen handschriften in
te" zien. Nu afloop van zijn liefderij
ken arbeid schudde hij den armen
jonkman hartelijk de hand en zei
lk vind het nog zoo kwaad niet
kom Maandag nog eens terug.
Op den bepaalden dag vouwde de
gevierde auteur rnet een minzaam
lachje, zonder een woord te spreken,
een dagblad open., dat nog vochtig van
de pers was. lloe verwonderd was de
arme jongeling, toen hij er zijn eigen
artikel in aantrof.
Hoe kan ik immer, riep hij uit,
op de kuiten vallende, en in tranen
uitbarstende, u mijne dankbaar
heid voor deze edele handelwijze be-
toonen
De gevierde auteur was de beroem-
teekeningen zijn echte schildersteeke-1
ningen: de toon cm de kleur hoofd-
zaak; impressionistisch van factuur,
genoeglijk van aspect, onderhoudend
maar niet boeiend. Dan weer Dyssel-
hof, meer aan Tholen verwant, met
een nog scherper lijnvoering dan
deze, nog dichter bij de Japanners
staande, door den vaak decoratief
werkenden bouw van zijn gegevens.
Dan De Zwart die weer meer in Bas-
tert's schuitje vaart, Isaac Israels die
nerveus zijn tikjes verf. zijn Ljntjes-
fragmenten tot tintelende dingen vol
leven maakt en Jan Veth bij wien ©lk
neergezet haaltje niet dan na rijpe
overweging dat het d;1ar en zóó staan
moet, gezet wordt. En Mastenbroek
die het rumoerige van zijn groote
werk al in zijn studies brengt, zoodat
ze steeds doen denken aan een dienst
maagd, die met een stapel borden van
de trap rolt, hetgeen niet altijd even
welluidend is «m aan te hooren zij
allen zijn m hun sciietsea scherper
nog te definieeren dan in compleet
werk, dat vaak onder bij overwegin
gen van aan het publiek behagen
moeten gemaakt wordt. Het was
oen heel bijzonder© kunstbeschouwing
daar in Arti en drie dagen was feite
lijk te kort van duur. Er is daar voor
minder belangrijks langduriger be
langstelling gevraagd.
Vierder blijft in den Haag en Am
sterdam d© prentkunst zich zeer in de
belangste-ling verheugen. In liet
Haagsche Pulchri is thans de Hol-
landsche prentkunst te zien, die op de
Ledpziger Bugra te vinden was, ter-
do Snodgrassue arme, aan de ver
borgenheid en den honger onttrokken,
jeugdige beginner was de later even
zeer vermaard gewor«len Snagsby.
Moge dit eenvoudig voorval oris ten
voorbeeld strekken oin aan alle hulp
behoevende eerstbeginnendcn d© b>
hulpzame hand te bieden 1
Vervolg.
De volgende week was Snagsby er
weer met vijf afgewezen manus
cripten. De gevierde auteur was een
weinig verrast, omdat het treffend
verhaal slechts van ©en enkel bezoek
gewag maakte. Hij ging nochtans er
toe over, ook deze peruievruchten i©
herzien en het mocht hem gelukken,
er nog een tweetal geplaatst te krij
gen.
Een week zal weer verlóopen zijn,
toen de dankbare Snagsby met een
nieuwe scheepslading verscheen. De
gevierde auteur had een levendig go-
voel van bevrediging ondervonden,
toen hij voor de eerste maal den a;-
men, ij ver: gen jongeling welwillend
heid betoonde, en met ware genoeg
doening had hij zich met de groot
moedige mannen'in de boeken verge-
leken; doch nu begon hij eenige ver
denking te koesteren, dat hij in ie's
nieuws in het vak der edele handelin
gen vervallen was. Zijn geestdrift
koelde af. Evenwel gevoelde hij nch
niet m staat, dezen werkzamen Jon
gen schrijver, die zoo eenvoudig ca
vertrouwend tot hem gekomen was,
af te stooten.
Genoeg, het resultaat van dit alles
was, dat. de bevriende auteur nu be
stendig den armen jongen eerstbegin
nende op den hals had. All© zwakke
pogingen, om dien last af te schudden,
waren vruchteloos. 11 ij moest voort
durend raudgeven, telkens weër op
nieuw aanmoedigen hij moest voort
gaan met pogingen aan te wenden orn
üie pennevruchtun geplaatst lo krij
gen, na alvorens do copy geretou
cheerd te hebben, om zo aannemelijk
te maken. Toon hij «lcn jeugdigen
auteur zóó ver gebracht had, maakte
doze opeens dóardoor Opgang, dat hij
het particuliere leven van den gevier-
den auteur met zoo bijtenden spot en
zoo pikante bijzonderheden bcscarccf,
dat het boek een zeldzaam debiet had
en den gevierden auteur van innig©»
weemoed het hart brak.
Ach, sprak hij diep verslagen,
die roerende verhalen hebben mij
misleid, zij vertellen niet alles! Hoedt
u voor «len voorwaarts strevendpii
jongen auteur, mijne vrienden wio
ten verderve gevoerd moet worde»,
dien moet de rnensch zich niet vei-
meten, tot zijn eigen verderf, te red
den. En ga in elk geval niet verder
dan do aandoenlijke anecdote zelvo.
De dankbare echtvriend.
Zekeren dag reed eene dame met
haar zoontje door do hoofdstraat van
een groote stad daar schrikten «li
paarden en gingen op hol, terwijl de
koetsier van den bok viel en «Ie ont
steld© dame van schrik verlamd was.
Maar een braaf jongeling, die een
kar bestuurde, wierp zich voor de
wilde paarden en bracht met gevaar
voor zijn leven ze tot staan.
De dankbare dame vroeg zijn naam
en adres thuis gekomen, verhaalde
zij de heldhaftige daad aan haar man,
die de boeken gelezen had. Dez© ver
nam het relaas met betraande ©ogen
en, één en al gevoel en dankbaarheid,
liet hij der, braven jongën man ko
men, overhandigde hem ecu cheque
van 500 dollars en sprak
Neem dit als eene belooning voor
je edele daad, William Ferguson, en
wanneer je ooit behoefte hebt aan een
.vriend, zoo herinner je, dat Thompson
Mc. Spadden een dankbaar hart be
zit.
wijl in Suasso te Amsterdam de Ver
eeniging van grapbische kunstenaars
een expositie heeft ingericht, wan-
van het aardigst misschien een klein©
retrospectieve afdeeltng i-, waarin
prenten door Mauve, Holswilder Jong
kind en 'n groot aantal vroegere llag.».
naars (uit ongeveer i860; getoond
worden. Een en ander incest uit de
portefeuilles van het tknootscluip
Pulchri Studio geleend, waar ia du-
dagen het etsen als een amusapte bij-
bezigheid door de leden verricht
werd. Zelfs hei unieke etsje van Bos
boom hij etst© ééns en daam i
noDit meer niet grooter dan oen
half visitekaartje is hier aanwezig.
In de Leipziger collectie zag ik tu l
veel nieuws. Meest alle inzenders
hadden voor dez© gelegenheid hun
beste pa&rdjes van stal gehaald en do
geheele collectie maakte in do nieuwe
zaai van Pulchri vei kregen dooi
de twee kleine zaaltjes aan de »jd j
der Hooge Nieuwstraat te vereenigen
een voornaam «jffect We! jamnier
dat door de gebeurtenissen do belang
stelling in de Bugra sinds 1 Augustus
werd afgesneden. Zijn mijn inlichtin
gen juist dan zou de totale verkoop
m Leipzi sterk door die geteurtaiis-
sen beïnvloed zijn en vrij miniem s—
weest. Wat voor de gedane moeit»
betreuren is. Ce collectie luid geluk
kiger lot verdiend.
J. H. DE BOIS.
21 Dcc. '14.
