BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
Rubriek voor Vrouwen
Tui iii Reiiientli it Iüéf
bewoners.
Feuilleton
Armorel.
21» Jtirfftns
ZVTERDAQ 20 FSBBUARI 1»!5.
N» S716
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEMS DAGBLAD KOST
f 1.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 53.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 12.
IN HAARLEM S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIÊN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
liaarlemsctie
Hanrfelsvereeniging
'Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit
van 12 No. 1802 No. 20 en gewij
zigd bij KoniokL besluit ven 21
Mei 1807 No. 58 en van. 13 Juli
1909, No. 52.
Bureau: Jansweg 11, geopend alle
werkdagen van 9—5 uur.
Telephoon No. 403.
Op 10 Mei 1892 werd bovengenoem
de Vereeniging hier ter stede opge
richt met het doel de belangen der le
den op allerlei gebied te behartigen,
doch allereerst de belangen van hun
handel oI bedrijf te bevorderen en
wel speciaal door het verstrekken
van information en hei. incasseer on
van dubieuse vorderingen.
Indien eene vordering aan de Ver-
«eniib g tor inning ia handen gege
ven, geheel of gedeeltelijk wordt vol
daan, zal van het bedrag, waar het
ook betaald is. 5 provisie worden
gelieven.
B;j liet in handen geven van een
vordering op een bulten de stad woon
achtig debiteur moet 10 cent porto
worden betaald.
Eveneens moet 10 cent porto wor
den gevoegd bij elke vordering tien
rechtsgeleerden in handen gesteld.
11.11. Reehtdgel eerden hebben het
recht in geval van geroohtelijke ver
volging het' door hen noodig geoor
deelde voorschot te vragen aan den
Inzender der vordering.
Ingekomen vorderingen van 1 Mei
tol. en met 31 December 1914. Totaal
f 6204.12 1/2.
Do maand Augustus toonde het laag
ste cijfer, nl. f 321.98. Do maand No-
vem daar en legen tocmde een önt-
vajigstcijfc-r 'aan van f 1615.74.
Bovendien hebben do leden recht
op hun gratis te verstrekken
advies van de rechtsgeleerde ad
viseurs der vereeniging. de heeren
Mrs. Th. de liaan Hugenholtz en A.
II J Menens, Spaarne 94 alhier, die
desgewenscht ook in proceduren en
faillissementen, gratis voor hen op
treden, natuurlijk echter alleen voor
laken die den handel of het bedrijf der
deden betreffen.
Over in de stad woonachtig» por-
Boiicn geeft de vereeniging gratis
mondelinge of teleplionische inlich
ting; verlangt men do informatie,
schriftelijk dan wordt 25 ct. berekend
terwijl voor information op buiten de
stad wonende personen f 0.G0 pl.m-
5 ct. portovergoeding moet worden
betaald.
Aan het kantoor Jansweg 11 zijn
coupons a 10 ct. verkrijgbaar, waarop
men aan het bureau van den Burger
lijken Stand op het Raadhuis inlich
tingen kan bekomen over de adres
sen van hier ter stede op het bevol-
kinzs-e.dstor ingeschreven personen.
Verder zijn voor de loden verkrijg
baar leiritimatiekaarton, waarop zij
persoonlijk information kunnen vra
gen. in andere plaatsen bij de daar-
gevesiigde en bij den Ned. Bond van
Onder!. Inform, en Schuldtavordsring-
bureaux on I Ian delsv ereenig i ngc-n
a an g'sloten vereenigingen.
Deze informatiên worden gratis ver
strekt indien ze onmiddellijk zonder
verder onderzoek kunnen worden go-
geven. Is een nader onderzoek noo-
di dan bedragen de kosten daar
van 20 cent.
Nieuwe leden betalen tot en met 31
- December 1915 drie gulden en 50 cent
contributie plus 10 cent voor Statuten
en Reglement-
liet is noodig er nog oens nadruk
kelijk op to wijzen, ilat good infor
meer en, vooral naar nieuwe cliën
ten eené bepaalde noodzakelijkheid is
geworden, daar zoovele geheel onbe
kende personen zich in onze stad en
aangrenzende gemeenten komen ves
tigen- Onder alle korenis kaf.
Vorengenoemde Bond, waarbij 19
vereenigingen in de voornaamste
plaatsen van ons land gevestigd, zijn
aangesloten, geeft uit eone tweomaan-
delijksche lijst ven namen van per
sonen omtrent wie men wordt aan
geraden inlichtingen te m gen voor
dat men met hen in handelsbetrek
king treedt Deze lijsrt, waarvan het
geheim ongeschonden moet blijven,
bewijst als waarsckuwingsmiddel uit
stekenden dienst.
Voor al deze voordeden en gemak
ken is slechts f 3.50 jaarlijksche
contributie een aeer bescheiden oisch,
te meer daar al het opgenoemd® niet
liet ec.nige is wat de Ilaarlemsche
Handelsveroeniging doet; steeds heeft
zij een open oog gehad voor allo za
ken, die hare leden In 't bijzonder en
onze gemeente in 't algemeen betrof
fen en altijd hoedt zij daarvoor ge
ijverd.
Het zou te ver voeren allee op te
noemen, waarvoor zij opkwam, al
leen dient nog vermeld, dat hel hare
bedoeling is, in deze richting krach
tig voort te gaan.
In verband hiexned© zijn in het be
stuur drie commissi ën gevormd. Van
deze commies!èn bemoeit eene tóch
mei het Informatie- en Incasso wezen,
eone met algemeens Middenstandsbe-
langen en eene met Gemeentebelan
gen.
Alles te ismen, genomen roepen wij
allen toe, handelaar of particulier:
Steunt deze onze vereeniging door lid
te worden, het werk, dat zij doet ca
waardoor zij veel goeds tot stand
brengt verdient uw sympathie en de
contributie, f 3.50 per Jaar, kan geen
bezwaar zijn. Hoe sterker zij is Ln le
dental, des te meer kon de Ifaarlem-
eohe Handelsvereenlging doen.
Sluit u bij haar aan ten bate van
aller belang, dus ook in uw eigen be
lang.
HET BESTUUR.
Hef F"':a Natuurleven
ALS DE DIEREN ONTWAKEN.
Daar fladderde hij raad door de
koude avondlucht, de kleine vleer
muis, die het niet langen- had kunnen
uithouden in zijn schuilhoek op den
ouden zolder.
Het weinigje kracht, dat hem nog
restte, gebruikte hij om zijn jacht op
de insecten te beginnen, maar behal
ve een enkele wlntermug kon hij niets
tiussdtten do scherpe tanden krijgen
en ai langzamer werden zijn bewegin
gen, tot hij ten slotte, wellicht Aan
getrokken door de uitst roemende
warmte, of door het licht, de hreede
schooljong Invloog en hoog tegen den
muur ging hangen.
Wat een merkwaardig vastklem-
mingevfinnogen moeten de vleermui
zen in hun scherpgenagelde achter-
poolen en ln de duimnagels der
voorste ledematen hebben, om sich
zoo stevig te hechten aan een lood
rechten gewitten muur, glad als een
biljartlaken.
Uij het uitgaan der avondklassen
had do opgeschoten jeugd ai gauw
het zwarte vlekje, daar hoog tegen
den muur, in het oog gekregen en
daar gingen enkele petten do lucht in.
Als er geen toe-zicht was geweest,
zou het diertje het zeker hebben" er-
loren, hc-e stevig de pootjes zich ook
in de kalk hadden geslagen. We neb
ben het muisje later voorzichtig ge
vangen en onder de kap van een hout-
loods gelegd en vermoedelijk zal bet
zijn vliegoefeningen wel weer vorder
kunnen voortzetten.
Opmerkelijk Is het intusschen, dat
het modern» natuurkunde-onderwijs,
waarbij waarnemen hoofdzaak is, zoo
langzaam doorwerkt Hier was bij de
Jongelui geen zweem van belangstel
ling te bespeuren. Een vleermuis is
nog altijd een wezentje, dat niet te
dicht bij het grootste deel van het
menschdom m d belanden. Er is voor
uitgang te bespeuren, maar helaas
vaak neg meer met woorden dan met
daden.
Nu zoo langzamerhand ieder gaat
weten, dat do vleermuizen veel Insec
ten eten, dat ze den mensoh persoon
lijk geen kwaad doen en zijn winter
provisie ongemoeid laten, nu gooit
men het weer op hun groote aantrek
kingskracht voor dierlijke parasieten,
die de meest cn ook weer beter ken
nen van hooren zeggen, dan als re
sultaat van eigen waarnemingen.
Heel raak heb ik half verkleumde
vleermuizen op mijn hand verwarmd,
maar nooit heb ik veel hinderlijk ge
volg bij het dier waargenomen. Dat
verschuilt zich wel en maakte geen
aanstalten, om het warme vachtje te
verlaten.
Dat men met vleermuizen !n «en
Jampotje op school komt, en uit pure
goedheid een fijn stukje witbrood er
ïbij in heeft gedaan, is iets, dat .elfs
nog prettig kan aandoen. De wil ie
tenminste goed, al zou het dier bij
een dergelijke verzorging doodhoncre-
ren, maar dat men maar doodt en
blijft besclruldigen, zuiver uit navol
ging is voor heel wat dieren al nood-
ïoMig geweest-
Vooral ln dozen tijd, nu do lente in
aantocht Is, doem wij ouderen goed,
de Jaugö op bet groote nut van. n-
mige, ten onrechte gehate dieren te
wijzen.
Na is het ook zoo aardig, als we op
o-r- wandelingen een ontwaakt eek-
b oom'ie in de toppen der naaldlxio-
men zien.
In de duinstreek breiden ze hun ge
bied ook n.l uit, daar is het nl geen
zeldzaamheid meer, ons watorvhicee
diertje, maar hier in do boselven
kunnen we ze toch vaker ontmoeten.
De zachte winters schijnen deze
dieren ook al van de wijs te brengen.
Volgens de meeste diorkuhde-boeken
behoort een rechtgeaarde eekhoorn in
het najaar een flinke verzameling
zaden en vruchten op te doen on ge
woonlijk houden ze zich daar ook wel
mee bezig, maar vuak ls bewegen,
da: ze lang niet zoo oordeelkundig te
werk gaan. als wel wordt beschreven.
Stoms schijnen ze zelfs heel® voorra
den te verbergen, zonder er verder
naar om te kijken.
De grootste verandering In nun
gewoonten schijnt wel te zijn: het be
korten o' het telkens onderbreken van
den winterslaap.
Op zonnige dagen midden }n Ten
kalenderwlnter kan men soms eek
hoorns aantreffen, druk werkend om
een dennekegcl aan stukken te bijten.
Het is ©en klein uitstapje, dat de Re-
ren maken en als de vorst niet gaat
aanpakken, bergen ze zich niet "ang
op.
Toch doet het altijd vrecnid aah,
zoo'n bruinen pluimstaart over den
weg te zien huppelen. In de boeken
sluit vaak alles zoo mooi en in de na
tuur merken we de eene afwijking op
na de andere.
De overwinterde vliegen dommelen
hier en daar ook al weer door de ka
mer. Ze hebben nog niet die vlugheid
van beweging en dat vlugge reogee-
ren op ieder glimpje van gevaar, dat
hun nakomelingen in Juni en Juli
zullen hebben en zoo kunnen we, ioor
goed uit te kijken, nog hee! wat van
deze gevaarlijke, arrogante diertjes
op hun eerste wandeltochtje don pas
afsnijden.
Zij en hun slankere zusjes, de mug
gen, doen heel wat kwaad en tot nu
loe is hun nut ri g niet Aangetoond.
Een egoïstisch standpunt mis sol ri *a,
maar door den plicht aangewezen.
H. PELSENS.
IETS OVER DE PERZISCHE
VROUW.
De Perzische vrouw beschouwt haar
afzondering van de wereld in den ha
rem volstrekt niet als een berooving
van haar vrijheid, maar eerder dis
een voorrecht voor haar geslacht!
Zij is zeer ingenomen mot haar be
perkte omgeving, waar haar rustig,
kalm Oostersch gemoed het stille le
ven kan genieten, dat liaar tegen aile
zorgen van het beslaan vrij wamt
De meeste aanzienlijke vrcuwen
kunnen lezen en schrijven. Velen van
haar hebben, een dichterlijke natuur.
Zij leeren zingen en den Ud een
soort guilsar bespelen. Zij houden
zich bezig met allerlei smaakvolle
vrouwelijke handwerken en leggen
tóch met grooten ijver toe op de fij
nere kookkunst.
Het meeste vermaak scheppen zij *n
het maken van suikerwerk en gebak.
De vrouw van minder aanzienlijken
rang houdt zich meer 1-eztg met nood
zakelijk en nuttig werk.
De laagste standen der Perzische
vrouwen zijn zeer ervaren *n het be
reiden der dagelijksche spijzen en het
bakken van brood. ZtJ zorgen voor de
kleeren barer huisgenoot en en menig
een barer, die uitmunt in den een of
anderen arbeid, staat in grooten gunst
bij den pacha.
Geen enkele vrouw in den harem
brengt haar tijd ln ledigheid door.
Toch zijn de Perzische vrouwen na
tuurlijk ook niet vrij van gebreken.
Zij babbelen gaarne, zijn Ijverzuchtig
en kibbelen dikwijls; maar overigens
zijn- ze zachtaardig zuinig en netjes.
Steeds vervullen zij haar plichten
als huisvrouw, echtgenoot© en moe
der. Gewoonlijk worden zij door den
man, de kinderen en vooral ook door
de schoondochters bemind en ge-terd.
De Mohamedaansche Moedor ver
keert op zeer vriendsclvappelijken voel
met de echigenoote van haar zoon; en
dit wei geheel in tegenoverstelling met
de Armenische, die al klinkt het
ook bijna ongelooflijk dc jong©
vrouw nooit vergunt, een woord te
spreken ïn haar bijzijn!
Dadelijk en stilzwijgend moet zij
liaar bevelen ten uitvoer brengen, ge
lijk een slavin!
liet huwelijk wordt ln Portie
evenals in alle landen, waar de Islam
wordt gediend beschouwd als een
verbintenis, die gemakkelijk weer ver
broken kar. worden. Toch komen echt
scheidingen niet dikwijls voor en
meestal beschouwen de vrienden en
de bloedverwanten den man als dc
oorzaak der onveiligheid.
Een echtscheiding is bovendien zeer
kostbaar. De vrouw kan haar bruids
gift terug elschen en aanspraak ma
ken op een groote som voor haar toe
komstig onderhoud, tenv.ij do T&der
bij het huwelijkscontract deze zaak
reeds bij voorbaat heeft geregeld.
De Paclin beschouwt de zaak een
voudiger: Hij geeft de vrouw, di» hij
niet zeer bemint, ten geschenke aan
ecu van rijn grootwaardicheldsbeklee-
dors. En c-r kan Immers geen sprake
van zijn, het aanbod van den poeha
af te slaan!
Het huwelijk ln Perzic gaat met
twee zéér verschillen de plechtigheden
gepaard: de echtverbintenis en ivet
Ontvoeren der bruid uit bet ouderlijk
huis.
P.ij de eerste plechtigheid worden
allerlei formaliteiten ln acht geno
men; geen enkele feestelijkheid heeft
daarbij plaats.
Bij aanzienlijke families ge/beurt dit
dikwijls, terwijl de bruid en de brui
degom nog kinderen zijn. De verbin
tenis wordt gesloten met goedvinden
van do wederzijdse!:® ouders; cn mét
of zonder tusschenkomst van de be
middelaren I
Als het meest natuurlijke huwelijk
beschouwt men dat tussciien neef en
nicht; tój hebben elkander van kinds
been af gekend, en zijn dus vertrouwd
met elkanders goede «n kwade eigen-,
schappen. Zijn zij geen bloedverwan
ten, dan mag het aanstaand® paar
eikaar niet tien vóór den dag var. het'
huwelijk zelve! Toch woet een handi
ge bemiddelar.es het dikwijls zóó aan
te leggen, dat de man in het geheim
zijn toekomstige vrouw kan tóen,
zoodot h'j, door haar bekoort Uk heden
getroffen, geen vuriger verlangen
kent. dan haar tot zijn vrouw te ma
ken. Bij de ontvoering der bruid uit
de ouderlijke woning hebben groote
feesten, en fijne maaltijden plaats. De
mannen vieren feest ln den tuin van
het huis; de vrouwen op het binnen
hof. Beide plaatsen r.ün m-t groen en
bloemen versierd, en de sleenon vloer
wordt voortdurend besproeid om een
aangename koelte te schonken.
Op wegenjorigen leeftijd nemen de
meisjes gewoonlijk reeds den sluier
aan; d. w. z. mogen zij buitenshuls
haar gelaatstrekken niet meer vertóo-
ncn. Het omhullen van het hoofd kan
vs beschouwd worden als fee:, soort
van m eerder] arigh eidsverklarbig;
want de Perzen vooral die van la-
geren stand trachten hun kinderen
zo1 vroeg mogelijk uit te huwen. Bij
het huwelijk wordt weinig op stand
gelet, zoodut een mooi meisje gemak
kelijk de vrouw van een hooggeplaatst
staatsbeambte of van een vorst kan
worden. Voor d» kinderen der lagere
klass® wordt alleen zorg gedragen,
zoo lang zij hulpbehoevend zijn. Zoo-
dra zij kunnen loop en, bemoeit men
zich niet meer met hen. Beschaafde
gezinnen laten zich meer aan hun
kroost gelegen liggen; de man houdt
zelfs veel van zijn kinderen on is be
leefd tegen zijn vrouw. Heeft deze
laatste zijn ware liefde verworven,
dan is hij heel mild Jegens haar en
schenkt haar kostbare sieraden.
MARIE VAN AMSTEL.
CCXCIIL
Dat het voorgestelde arfieictiregte-
ment voor het perseneed der Haagscha
Tram weinig voldoening zou wekken
lag voorde hand en ln oer. paar nach
telijk» vergaderingen, waarin hel
perseneed de verschillend® bepaJir.-
gen besprak, zijn dan ook ba rel» woor
den gevallen. Een besluit genomen
werd nog niet, omdat men meende -
eerst overleg te moeten plegen met de
hoofdbesturen van do organisatie©,
maar wel kan reeds uit de houding
van de vergaderingen worden opge
maakt. dat de strijd voortgezet zal
worden. Een voldoening geeft het re
glement, waaraan veel ontbreekt,
wat het personeel er, op redelijke
-gronden, in wild® hebben, in geenen
öeele. Het woord staking is nog mot
uitgesproken, maar dut het door tte
hoofden ging, Week duidelijk. Het
vertrouwen, dat do stakers gehad
hebben in het beleid van B. ia VV.
echten zij beschaamd.
Vooral do bepaling, d.,t hét
te ontwerpen reglement goedgekeurd
zou moeten worden dioor dit college,
heeft er too bijgedragen do staking
op ie heffen, En nu wordt een regle
ment goedgekeurd, dat alleen rp zo.r
ondergeschikte punten overeenkomst
vertoont met 't Werkliodenretjlement,
waarvan het -een afspiegefing zou
moeten zijn.
In den gemeenteraad zal dit, na
tuurlijk ter sprake komen en naar
het antwoord van den burgemeester
zien velen met groote betarkrstfclling
uit. Do handigheid in het debat van
Air. van Kam-:;. :k is bekend, maar
of hij ditmaal het college van liet ver
wijt ran gebrek aan vasthoudendheid
redden zal, is zeer te betwijfelen. Mis
schien heeft de directie de 11. T. M.
laten doorschemeren, <*at, als dit re
giemenfc-ontwerp niet door B. e:i NV.
word goedgekeurd, r.-i hcolomaal geen
reglement komen zou.
Mot don dag i9 het meer te bet reu
ren dat in do concessie bepalingen
liet tusschenrijds overnemen van de
trans door de gemeente, zoo- goed ats
niet geregeld is. Wel vinden we ver
meid, dat do gemeente mag naasten
wegens het niet nakomen door de H.
T. M. van versclulJeude bdpalingeii,
maar geen enkel artikel geeft aan,
hoe dit naasten moet gebeuren.
En dat weet do tram ook heel good.
Jarenlang ls in Dc-n Haag er over
geklaagd, dat voor de Volkshuisves
ting niets gedaan werd. Vereenigin
gen krachtens do Woningwet kenden
we hier niet en dit wel voornamelijk,
omdat 11 en W. die vereenigingen
geen al te goed hart toedroegen. ~Da
burgemeester wist !»t benoodigde
geld voor het stamkapitaal niet te
vinden en zoo Weef de zaak hangende,
totdat het rapport der Gezondheids
commissie. begin 1914 uitgebracht, cn
waaruit bleek, dat cr in dm Ilaag on
geveer 2300 woningen von f 2 tot 1 3
per week te kort waren, tot handelen
dwong.
In een vloek en oen zucht besloet
de raad tot het, v-.ni gemeen te wego,
doen bouwen van 1ÏWJ woningen e:«
nu zal door do gemeente vult het Rijk
voorschot gewaagd worden voor
don bouw van d® won ngen voor 5
vereenigingen, hoewel geen \un de 5
voldaan hooft aan den eisch, dat 12
pCt. van het kapitaal door do ver
eeniging zelf verschaft wordt.
De raad nam aan. dat in deze tij
den dat halve procent ook niet te v
den was.
Deze 5 vereenigingen bouwen teza
men een 860 woningen, zoodat in don
directen nood voorzien is.
SINTRAM.
Uit hm Enge'sch van
WALTER BES ANT.
30j
Een Londenscho Jong® dame
ziet terstond u-re e.k u.eisjc, waarme
de zij in aanraking komt, ol het een
dame is. Ln hare kleoding bewees,
dat Armorel zelve veel smaak of goe
de raadslieden had. Smaakvolle klee-
dereu kan men koopen. Maai' om
daaruit voor zioh een keuze te doen
en zich te kleed en aooals Armorel ge
daan had, moest inon een zekere
mate van sto-.ünioedigiicid hebben,
daur bet een toilet was, dat gewoon
lijk eerder door dames van veertig,
dan door een meisje van een-en-
twlntig jaren werd gedragen. De da
mes zullen begrijpen wat ik bedoel,
wanneer ik zeg dat Armorel wtt\ ele-
fend gewaad iR-ce* van groen bro-
aat, welks mouwen me: kant gegar
neerd waren.
Er wordt op Japonnen veel kant
gedragen, maar Phitivpa bemerkte
met verbazing, dit dit oude kant was,
de fijnste kunt vaai te wereld, bree
der dan nu ooit meer gemaakt wordt.
Onovertrefbaar fijne kaut, di® alleen
rijke vrouwen kunnen dragon.
Op de mouwen waren ook parelen.
Zij droeg mousquetaire handschoe
nen, had braceletten om haar polsen
en «m haar linls een eenvoudigen
roodgouden band. Dit was de
torque, die in de grafterp te Sam
son was gevonden, maar dat wist
Philippa niet. En zij bemerkte, ter
wijl z-j met een alles omvattenden
blik al deze bijzonderheden waarnam,
dat haar nicht een bijzonder mooi
meisje was, met iets Cnstiliaansch in
haar gelaat en voorkomen denker
on statig. Voor een eenvoudig diner
was zij te gekleed, maar de avond-
roceptie Ln aanmerking genomen, die
op liet diner volgen zou, was het een
uitstekend toilet.
Hare gozolschapsdame, mevrouw
Jerome Etstree, was haast joug ge
noeg, om zelve oen chaperonne noodig
te hebben, aangezien zij de dertig nog
lang r.iet bereikt had. Zij was een be
vallige vrouw, met een fraaio ge
laatskleur en blauwe oogen. Indien
Armorel een contrast begeerd had
met haar eigen pereoon, z'«>u zij nriet
beter hebben kunnen kiezen. Aan
haar kleeding zag men dat zij wat
men noemt „in den lichten rouw"
was. Heer toilet gaf den weduwstaat
te kennen, maar het was een weduw
staat, die het eerste stadium van
"■anhoop voorbij was, en thans haar,
leed kalm en gelaten droeg.
De gastvrouw stond van haar stoel
op en trad een paar schreden naar
voren, om hnar gasten tegemoet te
gaan. Zij legde haar vingers op de
hand van mevrouw Eletree.
Zeer aangenaam kennis met u te
maken, preveld® zij, en toen keer
de zij zich tot Armorel. Mijn beste
nicht, zij vatte haar beide handen
en zag haar even moederlijk aan als
zij tot haar sprak, mijn lieve kind,
het is bepaald een groot genoegen
voor mij, u Jiier te zien. Hoe vreemd
dat wij niet eens wisten dat gij be
stond!Dit is mijn dochter mijn
eenige dochter, Philippa.
Toen viel zij weder in haar stoel,
aan Philippa overlatende verder de
honneurs waar te nomen.
Wij zijn nichtjes, reide Phi
lippa vriendelijk, maar met koele en
nieuwsgierige oogen. Ik hoop, dat
wij ook vriendinnen zullen worden.
Daarop keerde zij zich tot d« gezel
schapsdame.
O I riep zij met een kreet van
verbazing, het is Zoe I
Ja, zeide mevrouw EJstree,
hare llppeoi haastig tot een lachje
plooiende, vroeger was het Zoe.
Hoe maak Je het, Philippa
Haar stem was zacht en aange
naam, min of meer vleiend en flu
weelachtig. Zij zag Philippa onder
het spreken aan, en in har® oogen
flikkende een licht, dat niet bepaald
met die stom overeenkwam.
Ik was zoo benieuwd te zien, of
je mij herkennen zoudt. Het is soo
lang geleden sedert wij saraen op
school zijn geweest. Hoe long wel?
Zeven jaar Acht jaar Je herinnert
je dien zomer nog -we), toen we samen
op die badplaats waar was liet ook
weer? waren. Een mensch veran
dert zoo in zeven jaren. Maar toch
hoopte ik, dat Je mij niet vergeten
zendt zijn. Je ziet cr nog he*! goed
uit.
Het was een twijfelachtig c«npli-
ment, mnar d«t als fluweel van de
lippen der spreekster kwam.
Armorel zag hot tweetal met eenige
verwondering aan. Philippa was van
kleur verschoten. Er ging iets in haar
om, maartzU lachte.
Natuurlijk herinner ik mij je,
zeide zij.
Maar, lieve Philippa, ging me
vrouw Elstroe vriendelijk glimluchen-
de en op zachten toon voort, ik
ben niet langer Zoo. Ik ben mevrouw
Jerome Eist ree ik ben la Veuve
Eistree. Ik ben Armorers gezelschaps
dame.
Zijt gij weduweDat spijt m";,
antwoordde Philippa koel. Hare
oogen weerspraken die woorden.
Het kon haar niet schelen of deze
vrouw vreugde of verdriet iKid ge
had. Wat zij werkelijk gehoont had,
als zij nog ooit aan Zoe dacht
was dat zij haar nooit zou terugzien.
En daar was zij nu als genoodigdein
ihaar eigen huis, en de chaperonne
van haar eigen nichtje.
Daarop kwam de hoor Rosevean
binnen cn heette zijn nicht hartelijk
welkom. Hij scheen een vriendelijk,
zachtzinnig man te zijn, die deu leef
tijd v&n zestig jaren had bereikt, roet
een kaal hoofd en geheel het type van
een oud militair. Hij was ook een
oud gediende, daar hij den Krim
oorlog had medegemaakt. Hij brach'
thans zijn tijd door met zijn geld te
beleggen, want hij had ren groot
vermogen, en het aanleggen van
kleine verzamelingen, w&ormode hij
evenwel nooit tot een einde scheen te
Louien. Hij schreef ook artikelen
voor nieuwsbladen, die echter zelden
in de bladen verschenen.
Toen gingen zij aan tafel. Het ge
sprek liep eerst natuurlijk over de
Sorling-Eilanden, hun wcderzijdsch
uitgangspunt, en hot beroemde ge
slacht van Rosevean.
Zoodra ik van u hoorde, mijn
waarde nicht, heb ik mij aan het
werk gezet, om te ontdekken, in hoe
verre wij aan elkander verwant zijn.
Mijn grootvader, Sir Jacob gij hebt
toch wel von Sir Jacob Rosevean, den
Ridder van Hannover gehoord?
Zeker natuurlijk. Hij werd geboren
ln het jaar 1760. Hij was de jongere
broeder van kapitein Enmnuel Rose
vean, uw overgrootvader, ge
loof ik.
Mijn voorvaderen heetten allen
Emanuel cf Methusalem. Zii kregen
dien naam om beurten.
Juist, zeide de hoer Rose voort,
goedkeurend met het hoofd knikken
de. Het bewaren van dezelfde
voornamen geeft waardigheid aan
een geslacht.
Philippa sloeg oen zijdelingse hen
blik op hare moeder, gedachtig aan
haar eigen opmerkingen aangaand®
de oude geslachten rast Sorting.
Wij stammen af van een hoogst
deftig geslacht, nicht Armorel. Ik
hoop, dat men in u een passenden
familietrots heef', aangekweekt. Hot
bezit van roomrijko voorouders is ie-s
dut de wereld ons niet geven, noch
ontnemen kan. Wij beboeren tot het
ras der Vikings, de ailes oxerwmnai:-
do ViKings. De laatst® van dat ras
was misschien mijn grootvader, ^:r
Jacob, of een der latere Rosevean®.
ik vreos, dat zij op den naam van
Vikings geen aanspraak kunnen ma
ken, reide Armorel eenvoudig,
Mijn grootvader Sir Jacob,
ging de heer Rosevean voort, was
een held, die den 6taat groot® dien
sten heeft bewezen, op een oogenblik
dat Brittonniëin het grootste gevaar
verkeerde. Als hij nu geleefd had, zou
hij tot pair verheven zijn en zijn.
