ffi n '0 i 15 il 1 25 II a p 35 05 3 iï 45 II pp 0 BI 16 3 26 Üf a 86 s !■- .j a 46 Amsterdamsche Kout 161. De vrougd. Ala do carnavalstij cl ia aangebro ken, onze Zuidelijke Utn<ig< nooteu z-'-eh in het naxronpak te keil en. do zotskap op to zetten E: r'an Laten zij zich onbekommerd gaan ir. den kolk van vreugde. Wij, noordelijke bewoners van ons «herbaar vaderland zijn, over 't n:.ge meen kalmer en koeler, nuchterder en moer bezonnen en we zijn. aUlra geneigd, ook wan de jolige vrougÖe te zeggen „Wat is er non an?" 'Maar toch, in figuurlijken zin zet ten wij, hoo oud we ooit zijn zoo af en toe wel eens de zotskap op, en in do lotton! ijk© beteekenis van 't woord, op 't carnavalsbal hangen wij we' gaarne den nar uU of den branie, omdat we achter 't bedekkende rnas- k r zoo veilig onze dwaasheid verler- grli. In :1a streken van ons land, die in «at van beleg vuikeeren of in tv.ti.it v oorlog, mochten, om zeer 'oegrij- p-lijke redenen, geen maskerade-f.;:©- ten plaats hebben, zelfs geen beslot-en bals. Hij ons echter hebben de bal masqué's plaats gevonden, alsof er geen oorlog was: alsof «non mat meer gewaagde van ..de tijdsomstandighe den", Of liever de oorlog deed tóch ook wel zijn invloed gelden maar diaarover straks. 'De hoofdredacteur van dit blad beeft, kort geleden voor 't forum der publieke aandacht geworpen de vraag i>l 't eigenlijk wel pas geeft carna- vntepret to vieren in deze dagen van smart en rouw. lln hij wees or terecht op, dat na verloop van langer of kor ter tijd ook bij liet «Kepstge voedde leed zieh do vreugde weer baan breekt. Dat. 13 menschel ijk en dat is begrij pelijk. Ik oordeel, wat het prettnaken o<. bal-masqué's betreft, zoo Vete n - nschen, die in hun ziel waarachtig üjden onder hot wereldwee, zij zullen zeker geen hist hebben al» harlekijn rond to springen lussclien een troep wufte, voor 't moment zorgelooze pot- son-verkoopera '/.eer vele menschen zullen 't wat pijnlijk vindon tusschon een joelende, giechelend© menigte te lachen, donkend aan al het vreese- li.'ke. Maar, «an den anderen kant moet men de vreugd, do vergetelheid in zang en dans, aan andere rncaisciion kwalijk nemen? Evenmin, zou ik zeggen, als men den jongen uit liet artikel van onzen hoofdredacteur zijn fluitdeuntje mag euvel duiden. Ik zal mijn stadgenooton, die pret zochten op de bal-masqué'a er ntei kwaad om aankijken en ook rbet a;s x; inderdaad wat vreugde gevonden hebben voor enkele uren. Amsterdam koDt geen goede. geen wijd gerenommeerde bal-in-asqués meer. Jaren geleden had men het, laat ik eitphein-islisch zeggon mon daine" bul-iuo-squé i.n liet Pateia voor olksvlljt. Dat is verdwenen, zooals zooveel ongerechtjgs is weggebêzëmd uit de hoofdstad. Dan liad mem het deftige bol-masqué von D. V. G. Ve rdwencn. In deftig- heul daarop voted© wc zijn immers dol, wij Hollanders, op allerlei giwden en graadjes van deftigheid I.im- burgia lil die vereenlg'ng is a! jaren scheuring en 't voordeel is dat de lief- hebbeis nu twee gemaskerde ba-te kunnen savoureeren, n.l. van oud- on niouw-Liroburgio. Van beide ia 't dof- tiglieidswaasje ook al lang af. Dan heeft men nog 't bal-masqué van Jus tus van Maurik en dan misschien van nog enkele v. reen'g'ngon, maar d'e zijn van minder -belang. O ja, deftig is nog het bal-masqué de» veroonig'.ng Caeci'ia". Op de „Limburgia's" on „Justus" bon ik eens ©en kijkje gaan nemen en, iaat ik het tot eer mijnor stad- getiooton zeggen, dc onbezoiuieu dartelheid van vorig© jaren was er toch met geheel en ai. Er was iels gedwongens, eon plezier wol een beetje verwant aan dat van dan boer niet Ue kiespijn. Ook aan de cos- tuums was de invloed der ..jijdsorn- sfin.d-igiie<ien" te bespeuren, 't Was <i.l x-, wat erg opeen koopje. Gelukkig wjs men zóo ktesch geweest niet de oorlogsellende te dernohstreeron on der al de clownerie. Ik heb bet al thans nergens bemerkt. En dat co1-, al weer voor de feestgangers. Een collega van mij schroef dezer n dat voor den oppervtekkigen beschouwer het leven zoo z'n gewo nen gang gaat, Volle cafó'e en volle schouwburgen. 't Ë-erato ia waar. hoe wel caféhouders toch klagen, omar v. ruineer doen ze het niet? En het laatste is w-aarIntrek kei ijk. Ue schouwburg in de Plantage I-"ranichoia»n, die van Golnot en Pound maakt, door 'n bof. nu plotse ling goede zaken. Zóó goed als in de b-.:'o dagen van Stoel on Spree. Er ga .it up 't oogenbi'k (vu geweldige draak ,,D© ware schuldige" („Onder vj ïcIi'! vh»g".l bewerkt naar den ro plnals in hot Hoogerhuls hebtien in genomen. Maar in zijn tijd inoest men z;< h tevreden stellen mot da eer van tot ridder geslagen te 'worden. Jacob Rosövcari wie had Ar- iijorei dit lang geleden verhaald, en waarom kwamen haar thans die woorden zoo duidelijk v-oör den geest.' liep weg en ging op zoo. lHj kon Inzeil en .schrijven en een weinig rekenen, en zoo werd hij scheeps kiel k. Van lieverlede klom hij op lot betuulineestcr en eindelijk werd hij proviandmeester van de vloot en voor- Mg do manschappen gedurende <len 1 ar. ien oorlog van mondvoorraad. En eindelijk is hij zoo rijk geworden, dat num hem tot de» adelstand verhief. Ilct feil dat hij met het ridder schap werd vereerd, bewijst dat hij in ©en eeuw van helden heeft geleefd, vervolgde dö heer Rosevean, en z-'lf een held was. Armorel wachtte op verdere bqzon- ri eden. Later souden misschien de helduTidnden van Sir Jacob verhaald worden."Toch streelde het haar, dat hnro blow!verwanten den room van h'nre familie zoo breed uitmaten, nooit had zij geweten, dan zij tot suilt een aanzienlijk geslacht behoorde. Het smokkelen, loodsen en hot plun deren van gestrande schepen dit alles werd vergeten. Er hingen por tretten van sommige dezer voorvade ren -Un wand. Sir Jacob zelf, i man van \'.r. ter de Montépin, dl? a-'a feuilleton in het meest-verspreide groot© volksblad verschijnt. Een re- man, die geweldig'spant en juist mal gret'ge aandacb.t verslonden word; door het publiek, dat Gobiot cm Poo:.f moet h'-bb'-n. Den première-avond was het -,-r: gew-ldig gedrang, an er moesten heel wat teleurgesteld-?n r.aar huis worden gezonden. Ilct gobeureo op 't toonoel wen! rnctadem- 'ooze spanning gevolgd en <ia meo- sclien, d»o .oor 't mee rei ideal do go- echiedejus voor zoover t feuilleton in huh krant liep, kenden, riepen elk ander toe, wat nu weer zou gcbourom En ze leefden mee zooals hat dank bare publiek van speciaal de-zen schouwburg dö bloederigsto draak pleegt to volgen» tranen plengend bij snood© worging van de blanlta on schuld, uHbuUl-iond hun bijval a's het Recht zegeviert over de barre schurken. En dat valt hier in overma tige proporties te genieten, 't Publick was er zóó in dut, toen de actrice die cte -didv'-ii-onschuld uitbeeldt met l»loe- men gehuldigd werd, ©en enthousiast uit bet putdiok schreeuwde „dat heb jo wel verdiend". 't 13 maar gelukkig dat in dezen schoir.vburg de zaken nu wat beter gaan. De 'eden van 't gezelschap, die en part a go spelen, hebben tijden gekend dat zetwee drie gulden per week verdienden. ,,-üe war© schuidJge" helpt er hen nu weer wat bovenop. Ik raad mijt) lezeressen en lezers in gemoede aan, ais ze er toa komen kunnen in deez' benard© tijden ©ens naar Colnot en. Poons to gaan, als ,.De ware schuldi ge" triomfen viert. House li. 't is too- neel vóór en achter het voetlicht Mot dit onderscheid, dat de spelers kome die vertoonon en het een blijspel is te zien, hoe de ontvankelijke volksziel deint op dc c-bbe en vlood van goed en kwaad, li of en leed van liet aandoen lijke stuk. Maar <l-it rneê-le-vcn is écht en geen comedle. Succvwn op tooneolgebied zijn „Pagina -ou" i>ij liet NederJaudsch en „Gronip'e'" bij ltoyaa-rds cn nu ioo- pen do nsonachen weer druk naar het Grand Theater in de Anaste!straat om het buitengewoon artistiquo «pot van La Roche in Suderrniann's „Da Eer" te genieten. Dit is allemaaldo hoog© kunst, Volgen dc revue'a. Itido's „Verbo den Toegang" dut in hot Rosen theater g-ing i» nu uitgekeken, hol jo'igc, pit tig© ,,\\>©t j© 't al van Scliol'evis- M-'e" in het Panopticum, is ook van de planken. Maar, wat nood? We krijgen binnenkort drie, a'lthane twee nieuwe rev 1103. Van Rido is con nieu we re-uiaangekondigd in „Flora", van i'cr Hall bij Carré, zoodra het paarde weer verdwenen ia. Dan U nog -.-en revue aangekondigd van Uiltje. Die zou in den HoMandschen Schouwburg gaan. Ik hoor echter, dal <taar nk-is van komt. Laat ons tenslotte loven de muze dier operette. Köhler heeft a'ls „Boe- m&l-baron" in liet RornbrandUtheater ©en gew-eldiig -succes avond aan avond. D>!ö operette gaat nu al 'ft weet niet hoe lang en altijd voor ©en flink bezet „huls". Men heeft liet, voor afwisse ling, met „Meijens liefdesavonturen" geprobeerd. Maar dat soheen niet te gaan. Men zal nu gaan opvoeren de voor tilt theater bewerkt© operette ,.De thuiskomst van Odyssous", eert parodie door Dr. Leopold Schmidt niet muziek ontleend aan d© ouder© wer ken van Offonbacb. En in <ien JloUandschon Schouw burg, onder d© auspiciën van Pauwels en Kreeft, viert de operette ook hoog- -tïj en ook dóór doen de orDeten hun best liet publ.vk ta vermaken en don •loop te houden. Zoodat de jolige \Teugde rondwiekt over de stad, ook in dezen duren tijd. AMSTERDAMMER. De interessante man. Het vraa in het raisseizoen, als het in aile hotels en pensions overvol ós, da monsclien langs dc rads elkaar voorbijvliegen cn haast ieder ge sprek met Van waar? Waar heen? begint. Velen zijn goed bekend In Zwitser land, doch weinigen kennon het ho tel aan den oever van het Vierwald- stittermeer. waarin zich mijn kleine geschiedenis afspeelde. Het ligt een weinig verwijderd van de groot© rou te, d'o de toeristen plegen te vo'gen; toch kabbelen de groene golven vaa het meer aan zijne voeten en er te genover verheft zieh de Rütli. Do ho telgasten rccruteeren zich meest uit. menscheri, die in hunne vacantie j meer rust dan afleiding zoeken. De vaders spelen hier whist en hebben! 't over de politiek, de rnoedera spo-j lert bezlguc en klagen over do slech te koffie. Jonge mannen vindt men liier r.iet; dat wil zeggen: er komt hier 's avonds wel eens een, maar als m-.ii den volgenden morgen in het Vivennlelingenboek zich over Eem wil oriöntecron, dan vindt men bij zijn naam: afgereisd. En meisjes? Jo, die vindt rnon hier wél. Meest zijn het bakv'schjes; in dio gelukkig© jaren dat de ledematen 1lang cn de kleeren te kort voor komen. En waarmee zij zich den tijd verdrijven! Meest met croquet en met vriendschap; dat geeft een recht aan- genome afwisseling. Maar wanneer de aivonden langer worden en 't _op de croquetpiaats of het tennisveld begint donker te wor den, krijgt vriendschapsbetoon zijne beurt. Ook boden was dit zoo. De jonge dames, d'e het toeval lilior bijeenga- bracht had, schenen onafscheidelijk; nu eens gingen ze vertrouwelijk hand aan hand, dan weer vriendschappe- iijk gearmd, soimvijdon ook vielen ze elkaar om den. -hals. Dat ging zoo voort, tot het plotseling een der bak- vischjc-s inviel, dat het aan de vriendschap een nieuwe bekoorlijk heid ver'eenen zou, wanneer men een vijand vermocht uit te vindon, tegen wion men gemeenschappelijk, zou kunnen te velde trekken. DU :dc5 werd met enthousiasme aan vaard; ni'een was zoodanig© vijand nun dadelijk bij de hand. Doch e'ndelijh was liet raadsel op gelost: de mannen, de mannen in 't algemeen; die mannen, die de 111 joa nog wel zeer oppervlakkig ken den, d'e zij echtier, naar het heette hartgrondig haat-ton. Do jonge dames smeedden nu ce.no samenzwering. Zweert gij, zoo vroeg de eene, die het complot ontworpen had, nim mer u door de zoogenaamde hoeren der schepping te laten overheer- echen? Wij zwerenI Zweert gij, lederen man met do meest mogelijk© onvorschiiligiieid te bejegenen? Wij zweren. En nimmer een man te zullen toebehooren? Wij zweren I Acht dagen waren verloopen; vinden onze jonge dames weder op het terras van bot hotel in ijverig ge sprek bij-een. Ja, dat moet men toegeven; hij heeft een voornaam uRerlijft. Wie? Kom, houd je niet van den dom me. Mini; j« weet heel goed w'on ik bedoel." All zoo den heer Holm. Het is zoo. hij heeft een gelaat voL uit drukking. E11 blauwe, zielvolle oogen oogen, waarip men onbeperkt ver trouwen stellen kan. Do zware wenkbrauwen en de vo'd© baard staan hem goed. En de paar zilverdraden, d'e er doorheen kronkelen, doen er geen kwaad aan. Zeer juist; Ik gevoel alleen iets voor mannen in do kracht <lw le vens. Ik ook. Hoe oud zou hij wei xijn.? Hoogstens veertig. Anne man! Hij draagt den arm in een doek; zeker is hij in een duel gewond. Hebt ge niet 'n pistoolkist je bij hem gezien, toen hij aankwam? Zou hij voor een schoone vrouw zijn leven gewaagd hebben? Ik schrijf zijne wonde .eer etm c©n ongeluk op d© jacht toe. Misschien vergist ge je allebei en is bij van 't paard gestort. Zoo; dus je weet Ik weet het n'et: maar vannacht heb ik 't heel duidelijk gedroomd. Wat hij voor iemand zijn mag! In 'het boek staat zeer bescheiden- Ar',hu r Hotel uit Stöttfcn. Zijn berqep heeft hij niet vermeld. Ik geloof dat hij 'n schilder is: laatst zag 'k, hoe hij met de gezond© hand in 't zond teekende. Och noen, veeleer heeft hij iet© van 'n dichter. Het zwaarmoedige in zijn oogen spreekt daarvoor. Ik geloof, dat je ter dege ver gist. Wanneer de schijn hi or niet be dreigt, dan i« hij een incognito rei zend hooggeplaatst heer; zijn nobel voorkomen zijne aristocratische ma nieren bewijzen dit genoegzaam." Ah zool En omdat hij een hoog- geplaavt man schijnt t zijn, heb je, goed© Lisbeth, d« groot© min zaamheid gehad, gisteren aan tafel ongevraagd zijn vleesoh. te snijden? Al'ec-n uit medelijden, omdat hij maar cöne hand gebruiken kau. Hebt gij, kieva Rosine, soms om an der? "reden hem in den tuin gehol- pen, zijn mantel om te slaan? Zoo, daar hooren wo mooi© din gen! Nu, van al die kleine beleefd- don zuK go spoedig ontheven, zijn zooals hij mij ze'de, kan hij morgen zijn arm woór gebruiken. Waarlijk? Je schijnt je in zijn vertrouwen te mogen verheugen, besta Wüna. Trouwens, je hebt moei te genoeg gedaan, om zijne aandacht te trokken. En zou jij denken dat 't niet opvallend is, wanneer Iemand puur uit gewoonte 'n anjelier in zijn kr.oojtsgat draagt ook puur bij toe val met anjelieren in je haren rond te loopor.? Heusch, je coquetterie >a onuitstaanbaar! Die van jou is zeker aantrekke lijk?! In elk geval heb ik me deerlijk in je bedrogen. En ik nis In iou En ik me in jelui allebei. Je hebt je eed geschonden Eed geschonden? Ja. Of ben je'Ui soms vergeten, hoo je bezworen hebt, iederen man met de meest mogelijke onverschil ligheid te bejegenen? Nu, ik geloof dat 't beter was, als jij ze've jo dat eens geliefd© te herinneren! Overigens moot ik er kennen, dat d't beele verbond 1 overijling, '11 dwaasheid was. Ja, dat is zoo. Nu. we zullen 't dan maar weer ontbinden wat mij betreft, ver klaar ik 't van nul en geener waar de. Goed van nol en geener waardel We gaan accoord, met ons driecn. Inderdaad droeg de heer Holm den volgenden dag aan de table d'hóte zijn arin niet meer in een doek; hij bewoog beide handen vrij en. zeker. Maar wat was do roden, dat aller oogen nu op die rechterhand geves tigd waren? Was het soms de omstandigheid, dat zij door lang bedekt te zijn ge weest in kleur wezenlijk met de an dere verschild? Neen, dit alleen was het niet. Maar aan die hand glansde een brcede gladde ring. Aller oogen waren door dit be scheiden sieraad aangetrokkenvoor. ■sl die van onze meisjes. Doch uit de blikken, welk© deze mooie oogen schoten, sprak niet verrassing alleen, neen, uit die sterren vlamde ware verontwaardiging. De lieftallig© sch&onen zouden den prins uit haar sprookje a'les hebben vergeven slechts dat niett De gramschap, die haard eed gioeio», kon zelfs aan de scheripzinuigsten onder de kellners niet verborgen blijvenwant all© schotels, die zij aanboden, werden door de jonge dames bits afgewezen alleen van het ijs werd gretig gebruik gemaakt. Dit gaf een hoogst noodig© bekoeling. Na tafel kwamen de jonge dames weder op de gewone plaats, waar zjj het riik alleen hadden, bijeen. Aan vankelijk toonden ze onwillekeurig een zekere verlegenheid en wierpen ze nu en dan een schuwen blik om zich heen. Van lieverlede evenwel kwam het geschokt zelfvertrouwen terug en eindelijk verbrak Nini het ongezellig stilzwijgen. Was 't niet bespottelijk, om zoo'n onbeduidend menech ala die Hotel toch eigenlijk is, ons van elkander to vervreemden? In e'k geval was 't wel wat over ijld l Onzinnig was 'tl En ik vind 't onvenkaarbaar, hoe we liefst een uur lang ons kunnen bezig houden met een mensoh, van wien men niet weet waar hij vandaan komt, waar hij been gaat, wat hij is. Misschien een avonturierI Ik geloof, dat ge in dh opzicht hem nog te veel eer bewijst; da man ziet er zoo onbeduidend uit. Ik houd 'm voor een reiziger. Best mogelijk. Wat we voor een pïstoolkL-tje hielden bevat nota bene stalen I Ja, ja, zoo zal het zijn. Toch be klaag uk den armen drommel, dat hij zoo weteig rust zich gunnen kan hij 's zeker al diep in de veertig. O, minstens vijftig. En om zoo'n armzalig mensch ontstond er gevaar, dat onze hecht© vriendschapsband zou worden ver broken Ja, we hebben ondoordacht ge handeld. Gelukkig is 't niet diep ge gaan; w© zullen ons verbond her nieuwen. En nader bevestigen. Alzoo. W© zullen ons door do heeren der ©chopping nimmer laten, overheerschen. Wat is uw antwoord, zusters? Wij zwerenl Wij zullen eiken man met de meest mogelijke onverschilligheid be jegenen. Wij zweren! Nimmer zullen wij een man toe behooren. Wat is uw antwoord, zusters? Wij zworen! (Plechtig 0 ogenblikdiep©, be klemmende stüto.) PERIODIEKE KOMETEN IN 1015. De heer J Kater doet in het maand blad „Hemel en Dampkring" oen ino- dedeoüng over twee bekend© perio dieke kometen, die in het 'oopende jaar voor ons zichtbaar zullen wor den De eerste is die van Winnecke, zoo genoemd naar den Straatsburger as tronoom, die haar in 1S58 ontdekte en daarna aantoonde, dat zij identiek was met de komeet, die door Pons in 1819 was gevonden. Zij bleek oen po- rïode te hebben van bijna 6 jaar, en moest du© in 1863 weer terugkeeren. Zij is toen echter ongezien aan ons voorbijgegaan in 186!) evenwel geluk te het Winnecke, baar weer te vinden. Sedertdien is zij, behalve in 1880 en 11)03 telkens waargenomen. In 1909 ging zij vroeg in October door het perihelium in dit jaar zal zij dat in de zomermaanden moeten doen. Ook Tempel II, do tweede door Tem pel ontdekte komeet, bereikt dit jaar in hare baan den koristen afstand 1ot de zon. Zij werd 3 .Tuli 1873 te Milaan ontdekt, en in 1878 weer waargeno men. Tijdens - do beid© perihelium- doorgangen in 1883 en 1889 is zij ech ter niet teruggevonden, zij stond toen voor waarneming to ongunstig aan den hemel. In 1894, 1899 en 190-1 geluk te dat weer wel, terwijl zij in 1910 weer onopgemerkt voorbij ging. In dit jaar, hare periode ia nu 5.25 jaar on geveer. bereikt zli het perihelium in? de lenic, en za! zij waarschijnlijk aan de speurende blikken niet ontgaan. H. l'. Hollis, aan wiens mededce- Ilngen ik dit ontleen, vestigt nog d© aandacht op de komeet, "die door Swift den J9den November 1889 ont dekt werd, en die den 59sten dier maand door het perihelium ging. Uit de toen berekende baan volgt, dat <4 komeet nu voor de derde maal seder4 1899 dit punt barer liaan bereikt. Zift is echter de beide voorgaande keerei? niet waargenomen, en het wederriod is onzeker. De oude dame, die het teven. wij», geerig opnam, zat in liet saten ti breien, toen haar vijftienjarige kleinj dochter schreiend en in wanhoop bint Beurende. O, grootmoeder! riep ze -* vader is van lici dak gevallenI Dat weet ik al, ni'n kind! antwoordde de oude dame, bedaard voorlbreicnd aondvr ze'is haar oogerf op te slaan. Ik zag liem voorbij 't raam komen! DAMRUBRIEK. HAARLEMSCHE DAMCLUB. A'I© correspondentie deze rubriek betreffende, goliov© men to riahteii aan den hoer J. Meijer, Kruisstraat34, Telephoon 1543. Probleem No. 642 van J. VARDON. Zwart 9 m 9 m L. 9 am u m W:>4 m Zwart 15 schijven op: 3. 7, 8, 10, 12,14, 15,16, 18. 19, 21, 24, 25. 29 en 30. Wit 13 schijven op: 23, 27, 28, 31, 32, 33, 34. 35. 37, 38, S9, 40 en 45. Probleem No. 643 van-H. J. VAN DEN BROEIC. ■0? 0- Si m m m Hü -3 a a M 3 9 m li 48 47 48 49 50 Wit 10 schijven ven op: 8, op: 22, 26, 27, 33, 40, -43, 44, 45, 47 en 50. natuurlijk, en ziju grootvader en zijn o\ergrootvader. Vermoedelijk kwa men tte/o jK>rtretten uit Samson. Doch Armorel had nooit van famifie- portretien gehoord on zij was in be- Ueu reus waardig© onwetendheid de zer helden opgegroeid. Er was ook een geslachtswapen, dat haar onbe kend" was. l '.rsctienen aan do vergun ning, om dat wapen te voeren, voor de familie zeer eervolle bijzonderhe den verbonden te zijn. Armorel luisterde vol verbazing. Haar gastheer geloofde blijkbaar al les. Het is heerlijk Utsschen leden van verschillend© takken van een groot geslacht zich het verleden van zijn grs'orv«n helden nog eens voor den gosM t.» roepen, zeide hij. Gij zij: do erfgename van 't oude eiland, aan u zijn de souvenirs van 't verleden© toevertrouwd. Er zijn roem rijk© herinneringen aan liet eiland San won, ons oud familiedomein, ver bonden, Armorel ik mag u immers wol bij uw voornaam noemen die wij nooit -magen vergeten. Eindelijk was het middagmaal ge ëindigd en de dniries stonden op. Mevrouw El3tree -zette ztdh in den gemak kol ij kalen stool bij het vuur en ging zwijgend, haar gelaat eteunend op hare hand, in het vuur staren. Mevrouw Roseveannam een stoel aan do ander© zijde van don haard on - viel in slaap. Philippa .en Armorel gingen zitten praten. Ik kan mij niet voorstellou, zeide Philippa, dat een meisje als gij van do Rolling-Eilanden komt. Ik heb ©en boek gelezen over die eilan den, en daarin staat, dat de inwoners allen apme Jiodcn zijn en dat Samson, uw ons eiland een klein, onbe duidend plaatsje is. Ik «zal u, ais ge dit begeert, zoo veel omtrent mij zalve vertellen als gij hooren wilt, -zeide Armorel. En toen verhaalde zij liaar hoo zij do schaften in de sclieepskist en de ko-t had gevonden, en wat zij daar mede gedaan had. Verder vertelde zij hoe gebrekkig hare opvoeding was ge weest en dot zij zich er op bad. toege legd om -.1© leemten aan t© vullen, door vijf jaren lang dag en nacht te werken. Zij vertelde echter niets van Roland Lee, en zij sprak ook niet van den sngrijnletleren zak met d© robij nen. Ik geloof, dat gij een flink, moe dig moisjo zijt, -zeide Philippa. •Do meeste meisjes zouden, als zij in uwe plaats waren, zich tevreden ge steld hebben met do handen in den schoot te leggen, 0111 van haar geld genot te hebben. Ik waa heel dom toon Lk begon. En en er waren enkele dingen ge beurd, die mij over mijn onwetend heid mij doden schamen. Toch was het heel moedig van u, zoo hard te werken. Toen dio schatten tot mij kwa men, zuid© Armorel, maakten zij mij eerst heel angstig en indachtig aan de gel ij kou is van don rijken man Philippa schrikte en kook haar 'venbaa-sd aan in do kringen van den rijken man wo-rdt deze para bel nooit genoemd. Maar toon ik er over nadacht, begreep ik, dat liet de gift der Vijf Tulqnteu kon eijn een heilig pand, mij ter bgwaring ge- goven. De oogen van Philippa bewezen, dat zij deze taal niet verstond. Armo- rol wist wel sedert lang, dat de bijbeltaal niet meer in gezelschap ge bruikt wordt. Maar Philippa was haar nichtje, en lusschen familie leden onderling was het aanhalen van plaatsen uit de Schrift wellicht nog in zwang. ik heb mij voornamelijk op de muziek toegelegd. Zal ik eena iets voor u speten 'Het zal bepaald een groot genot voor u zijn, lieve Pihiliippa, Armorel te hooren spelen, zeide Zoe. Gij placht ook iets aan de piano te doen. Philippa was op school de trots en de roem van haar piano-onderwijzer geweest en Zoe -zeide, dat zij „iets" aan de plano deed Had zij baar her inneringsvermogen verloren? Zoudt ge hedenavond willen Oplossingen van deze problemen worden gaarne ingewacht aan boven genoemd adres, uiterlijk Dinsdag 2 Maart a.s. Oplossing van probleem No. G38, van den auteur; Wit 41—37, 42 —37, 17—11, 3530, 43- 39, 48 28, 34 5 1 De stand was. Zwart 12 schijven op: 6, 8, 9, 10, 13. 15, 18, 19. 23, 24, 29 en 32. Wit 13 schijven op: 16, 17, 20, 21, 27, 3-4, 35, 38, V), 41, 42, 43 en 48. Oplossing van probleem No. 039 ven den auteur: Wit 36—31, 1510, 31—27, 4237, 38 47. 33 4 l De stand was: Zwart 8 schsijveai op: 3, 4, 7, 8, 9, 14, 17, 22 on dam or- 21. Wit 11 schijven op: 15, 20, 23, 24, 32-, 33, 36, 38, 39. 40 en 42. Beid© problemen werden goed op gelost door de hoeren: P. van Amers foort, J Boon, R. Bouw, M. ten Brink, J. Jacobson Azn.. A. A. Jaoobson, W. J. A. Matla, P. MoHema, P. 11.1 Radema-ker, J. Stegen'st, J. van Spra- keiaar, D. Tuyl, J. Tempelmann, IL W. Zitman, Van No. 638 ontvingen wij nog een goede oplossing van den heer Jaca van Waard. De Ilaarlornscho Damclub houdt haar bijccr-kcmsten iederen Maan dagavond van 8—12 uur in do boven zaal van Café De Korenbeurs, Spaar- no 36, alhier. Liefhebbers van het damspel zijn daar steeds welkom. V-oor liet lidmaatschap kan men zicji bij liet bestuur aanmelden. Jongelieden vau 16 tot 18 jaar kun nen als aspirantleden worden toege laten. Inlichtingen verstrekt gaarne da Secretaris, de hoor J. Meijer, Kruis straat 34, Telephoon 1543. speten t Ik hob haar viool In het rijtuig gelegd, zeide Zoe zacht. Ik wil de u zooveel prettige verrassingen be reiden ale ik maar kon, Philippa. Allereerst de verrassing, dat uw nichtje zoo mooi isverder dat gij haar zoudt hooren speten, cn einde lijk (lat ge mij zoudt terugzien. Dit zal een avond zijn, die u in hot ge heugen zal blijven. Ik zal speten als u dit aange naam is, zeide Armorel eenvoudig. Maar misschien hebt gjj andere schikkingen gemaakt. Neen, neen, gij inoet speten 1 Gij hebt natuurlijk uitstekende meesters gehad. Gij zult spelen in mijn plaats. Zoo liet oen goedkeurend gemompel hooren en keerde liaar gelaat weder naar het vuur. Zog mij een3, Armorel, zeide Philippa, al die verhalen van de Vikings, en van di8 oude paleizen zijn die waar? Kent gij die groot- sche verblijfplaats onzer voorvade ren Hebt gil ze wel eens gezien Neen, ik heb nooit gehoord van Vikings of andere dergelijke oude ge slachten. En van paleizen en dat al les heb lk nooit ieis gezien, Wij zijn toch. - vermoed lk, een heel oud geslacht One© voorouders bobben eeuwen op Samson gewoond. Een van de vooruitstekende rotsen op Sorling h&et de Rosevean. Omtrent do oud heid van ons geslacht bestaat geen twijfel. Maar van de Kruisvaarders en dat alle© weet ik niets. Misschien omdat ik niemand had die mij hier omtrent onderrichten kon. Dat kan wel zijn, zeide Phi lippa, in gedachten. Nu,'or steekt geen kwaad in, om die verhalen to gelooven. Misschien zijn het niet al lemaal verzinsels. Die Sir Jacob heeft tenminste wezenlijk bestaan. En do Rosevoans van Samson kunnen ook niet weggecijferd worden. Ik Ixin heel blijde, dat wij u bij ons hebben, Armorel. HOOFDSTUK IL Do Sonate. De kamer was vol menscbeo. liet was oen gewone receptie, waar mea altijd verwacht mannen en vrouwen to ontmoeten, die iets in de wereld beteckenen mannen die schrijven, schilderen of cornponeeren vrouwen die hetzelfde doen, maar niet zoo goed. Vrouw-en die spelen en zingon; a-estihetlsche vrouwen, die blijk geven van hare waardeertag van de kunst, door afschuwelijke japonnen te dra gen vrouwen dl© rociteeren man nen en vrouwen die over alias mee praten, maar meestal snoevers o! stumpers zijn. (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1915 | | pagina 12