De Europeesehe Oorlog.
Armorel.
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 23 MAART 1915
Op het Westelijk
Oorlogsveld.
D u i sc ti staf bericht
„Een nachtelijke poging van. de
Franse-hen om zich 'n hel bez.it van
«Ie Duitsche etching aan de zuidelijke
helling van de Loretto-hoogte te stel
len, tg mislukt.
Ook in Champagne ten N. van Le-
mesnil is een nachtelijke aanval van
de Franschen mislukt.
Alle pogingen van de Franschen
om de DuU.sche stelling op den
Reichsackerkopf terug te nemen, zijn
vruchteloos geweest."
Franseh communiqué
„In Argonnc hebben de Franschen
den Duitschers twee ernstige slagen
toegebracht. Bij Bagatelle lieten de
Franschen drie mijnen in de luoht
vliegen, namen daarop stormender
hand een Duitsche loopgraaf en be-
hielden die ondanks een hevigen te
genaanval.
500 yards verder gingen de Du't-
echers. terwijl zij de Franschen bom
bardeerden, tot een aanval over op
een front van 250 M.
Na een zeer hevig gevecht van man
tegen man werden de Duit-schcrs te
ruggeslagen, geraakten daarbij onder
liet vuur van de Fransche artillerie
en leden zeer zware verliezen."
On het Oostelijk
Oorlocsveld.
D u 11. sc h 6t.afbericht
„Uit Memel zijn do Russen Zondag
na een kort gevecht ten Z. van de
«stad en een hardnekkig gevecht in
de straien. weer verdreven.
Onder de bescherming van de Rus-,
sische troepen' heeft het Russische ge
peupel zich aan have en goed van
Duitsche inwoners vergrepen en den
narlicuUercn eigendom op w agens ge
laden en over de grens gebracht.
Een rapport over de gebeurtenis
sen zal nog openbaar gemaakt wor
den.
ieii V. van Murinmpol hebben do
Russen verscheidene aanvallen on
dernomen, die alle afgeslagen zijn.
Zij leden daarbij zware verliezen.
Ten \V. van Oroyz bij Jednorozek,
ten N O. van Przasnysz en ten N.W.
van Cieehanow zijn aanvallen van de
Russen bij dog en bij nacht door
het vuur der Duitschers gestuit.
420 gevangenen bicven bij deze ge
vechten in Duitsche handen.''
Russisch 8 taf bericht:
„Van de Njemen tot den Weichsel
en op den linkeroever van deze rivier
is de toestand vrijwel onveranderd.
Russische troepen, die uit Tauroggen
oprukten, namen na een -gevecht
Lougzargen, waar zij gevangenen
maakten. Zij veroverden een muni
tie-depót en geirie-materteel.
In do Karpathen worden hardnek
kige gevechten geleverd op do wegen
naar Bai-tfeld, in de d'alen van de
Ondava en Laborcz, bij den Lupkow-
pas en op den linkeroever van de
boven-San. Russische troepen gaa.n
met succes vertier en verschaffen zich
met geweervuur en met de bajonet
een doortocht. In den loop van den
dag maakten de Russen 2500 gevan
genen, onder wie 50 officieren, en
veroverden vier mitrailleuses.
In de richting van Miuikacz vielen
de Duitschers in gesloten colonnes de
r 'ssische stellingen bij Rossokliatsch
Oravtschik en Koziuwka aan, maar
werden overal met zwaro verliezen
tengevolge van het vuur en door te
genaanvallen der Russen teruggesla
gen.
fn Oost-Gaiicié heerscht een sneeuw
storm".
De oorlogscorrespondent van het
blad „.Morgen" meldt uit het Oosten-
ïijksche hoofdkwartier
Bij Jict heerlijke voorjaarsweer is
in de Karpathen de hevigste slag uit
gebroken, d'e sedert hei, begin van
den oorlog werd geleverd.
De Russen trokken alle beschikbare
krachten eamen in het front en doen
den eenen aanval op den anderen
vo'gen.
Bij den Doekla-pas, den Oeszok-pas
en den Lupkow-pas bereikten deze
gevechten hum hoogtepunt Oosten-
rijksche troepen slaagden er in over
al de aanstormende Russen met ont
zettende verliezen af te slaan.
Over den duur en de beslissing van
dezen reuzenstrijd kon op het ©ogen
blik nog geen oordeel worden geveld.
De „Daüy Telegraph" meldt over
den strijd In de Boekowina dat (vol
gens ecu telegram te Hoecharest ont
vangen) de Russen een overwinning
behaalden op de Oorten rij kers. die
metgroote verliezen uit Bojan en Ma-
hala werden verdreven.
De Russen rukken op naar Tsjer-
nowitsj.
Oostenrijkers vi-sterk ten het
leger te Tsjernowitsj met drie regi
menten Infanterie.
Przemysl capituleerde.
De Russische staf deelt verder
mede
„De vesting Przemysl heeft zich
Maandag aan de Russische troepen
overgegeven.
In het Groote Hoofdkwartier van
den Russisehen opperbevelhebber
werd In tegenwoordigheid van den
Tsaar, den grootvorst-opperbevelheb
ber en den goheelen staf een Te Deum
gecelebreerd."
De „Telegraaf" merkt op:
„De Inneming van Przemysl is een
wapenfeit, waarvan de beteekenis
moeilijk overschat kan worden. Het
is op één lijn te stellen met de ver
overing van Antwerpen door de Duit
schers en is in ieder geval van veel
gïooter be'.ang dan de capitu
latie der Noord-Fransche vesting
Maubeuge. Duidelijk blijkt het van
wolk gewicht deze Gulicisolie vesting
was, a's men bedenkt, dat de pogin
gen tot haar ontzet maandenlang de
operaties op hel Oostelijk oorlogster
rein hebben béheerecht.
Een der grootste moeilijkheden,
waarmede von Hindenburg bij zijn
campagne togen de Russen rekening
te houden heeft, is hot ontbreken van
een alles beheerschend natuurlijk oor
logsdoel. Wel is waar stelt iedere
ve'dheer zich in de eerste plaats tot
taak de vijandelijke legermacht te ver
nietigen, maar dit neemt niet weg, dat
onder normale omstandigheden een
overwinning van beteekenis vruchten
afwerpt, welke als het indirecte doel
van den veldtocht kunnen worden be
schouwd. Waren b.v. de Duitschers er
in het Westen in geslaagd het Fran
sche leger te vers'aan, dan zou dit
onmiddellijk tot de bezetting van Pa
rijs hebben geleid. De verovering van
do Frausche hoofdstad zou voor de
Duitschers het einde der eerste pe
riode van hun campagne in het Wes
ten hebben bcteèkerut. Door tegen Pa.
rijs-op tc rukken, waren zij er dan
ook zeker van, de hoofdmacht van het
Fransche 'egcr op hun weg te zuHen
vindon.
Een dergelijk, de gehecle campagne
beheerschend. oorlogsdoel ontbreekt
voor de Duitschers in het Oosten.
Vandaar dat men in hun operaties de
groote lijn mist. Nu eens een uitval
aan de Oost-Pruisische grens, dan aan
de West-Pruisische of op een der bei
de oevers 'van den Weichsel, maar
sieeds bliiven het partieele successen,
die ten slotte op n'ets uitloopen.
Een natuurlijk, maar niet a"es
beheerschend doel hadden do Duitsoh-
Oostenrijksche troepen gedurende de
laatste maanden in het ontzet van
Przemys', inderdaad hebben zij lier-
haalde! ijk bovenmenschelij'ke pogin
gen gedaan, om deze vesting te bevrij-1
den. Het jongste offensief der Oosten-
rijkers, dat gesteund werd door naar
Hongarije overgebrachte Duitsclio le
gerkorpsen, had hiertoe moeten lei
den. Hoewel de Russen tot een gedeel
telijkeu terugtocht gedwongen wer
den, konden de Duitschers en Oosten
rijkers de Galicifiche vesting toch niet
aan hun greep ontrukken. Voortdu
rend hielden de Russen in Galicïë een
voldoend aantal troepen, om een ont
zet van Przemysl onmogelijk te ma
ken. Vruchteloos beproefde von Hin
denburg door zijn offensief ten Noor
den van den Weiohsel de Russen tc
dwingen, daarheen het gros van hun
legermacht te zenden, maar zonder
hun positie tn Galiciè te verzwakken,
wisten zij een nieuw leger te con-
centreeren, om do bedreiging in het
Noorden het hoofd te bieden.
liet eonige directe gevolg, dat de in
neming van Przemysl op de operaties
in het Dosten hebben zal, is bet vrij
komen der Russische belegerings-
trcepen. Waartoe dat leger gebruikt
zal worden, werd reeds m een com
muniqué uit Petersburg ie verstaan
gegeven. Do Russen zullen hun offen
sief tegen Krakau hervatten en tege
lijkertijd trachten wederom Honga
rije- binnen te dringc-n. Een hevige
veldslag woedt op het oogenblik in de
Karpathen tusechen DulUa en Lup-
kof. Uit de berichten van Oostenrijk-
sobe zijde blijkt voldoende, dat de
Oostenrijkers met in staat zijn Ider
nog lang stand te houden. Komt liet
vrijgekomen leger de Russen in de
Karpathen versterken, dan is liet niet
moor twijfelachtig wie de overhand
zal houden. Wij staart dus opnieuw
aan den vooravond van een bezetting
van Noord-llongarije door de Rus
sen
Het is moeilijk, thans reedis bijzon
derheden mede te dealen over de ope
raties. die ten slotte tot do inneming
der Galieche vesting geleid hebben.
Zoowel van Oosteinijkseliö als van
Russische zijde werden steeds do mc-
dedeelingen, die cp den strijd bij Prze
mysl betrekking hadden, in zeer la
konischen vorm gesteld.
De Russen hebben eenge ntale-n,
voor de vesting gestaan. Reeds een'
week na het uitbreken van den oorlog!
trokkenzij op in de richting van
Przemysl en den 3den October sloten
zij do stad'in. Het beleg duurde zeer
lang en reeds hoopten zij de westing!
tot do overgave Ie dwingen, toen do
Duitschers en Oostenrijkers oprukteu!
en Itaar ontzetten.
Do oudo stad Przemysl, de hoofd-;
plaats van hot GalJcisch© district van,
denzolfdeii naam, heeft in normale;
tijden 46.000 inwoners en vormt door;
haar ligging aan de beide oevers van
de San een uitstekend verdedigbare
vesting. Deze covers zijn dan ook door
hoogo wallen omgeven, waar de stad
zelve ais liet ware tegen aardeunt, die
de binnenste vorctedtigincrsl in ie vor
men, daaromheen slingert zich dan
do sterke forte ngordel. Aan den lin
keronver bevinden zich 13 gepantser-
1 dft forten, aan den rechteroever zo-
ven, Degeheelo versterkingennic heeft
een omvang van 42 K.M."
Do Petorsburgsche correspondent
van de „Tidnmgen" tc Stockholm
«•'int. dat lederen morgen uit Przo-
mysl een vlieger naar de Karpathen
vertrekt en 's avonds weder terug
keert Het is den Russen nog niet ge
lukt, hem to treffen. Eenige dagen ge
leden wierp de vlieger, daar zijn mo
tor defect was, de postzakken met
30.000 brieven omlaag, waarschijnlijk
in de meening, dat hij hovc-n de Oos-
tenrijksche linies was. Onder de post
stukken bevonden zich zeer ve'e inte
ressante brieven, met berichten over
den toestand in de vesting. Er bloeit
yit, dat mot geheel Óosicnrijk-iton-
garije post vei binding onderhouden
werd. Do Weenscho bladen ontving
ihen te Przemysl op den dag van het
verschijnen.
Verspreid Nieuws
van de ooriogsvetden
DE ZEPPELINAL ÜP PAlilJiL
Do Fransche legatie in Den Haag
deelt official im-de: Zaterdagnacht
hebben vier Zeppelins, komende uit
«te richting van Cumpiègue en volgen
de het Oise-dal, zich gericht naar Pa
rijs. Twee hunner werden tot terug-
keeren genoodzaakt vóór dal aj Pa
lijs konden bereiken, de één te Ecouen
cte andere te Mantes, üc heide aude-
ren. aangevallen door de Frausche
verdediging.-* artillerie, hebben zich
eerst teruggetrokken nadat zij een
twaalftal bómmen hadden geworpen,
waarvan ©enig© niet zijn ontploft. Dp
materieel© schade is weinig omvang
rijk; zeven of acht personen werden
getroffen, waarvan één ernstig. Do
verseJiillendö werded'igingsporten to
gen de luchtscliepen hebben het vuur
geopend op de Zeppelins, die door de
zoeklichten voortdurend werd «ui l>o-
licht en op welke vliegers-eskaders
jacht maakten. Op hun terugweg heb
ben de Zeppelins 12 ontplofbare of
brandstichtende bommen op Conipièg-
ne geworpen, die slecht* onbelang
rijke materieel© schade hebben ver
oorzaakt. Drie andere bommen ajn,
zoneter eemg resultaat te bereiken, op
Ribccourt en Dreslincourt, ten noor-
den van Compiëgne, geworpen
Reuter seinde Maandagavond uit
Parijs.
„Hedenavond te 9 uur wend te Pa
rijs weder gewaarschuwd, dat er Zep
pelins gezien waren.
Er werden voorzorgsmaatregelen
genomen en de lichten w erden go-
dfoofd".
'T FRANSCHE LEGER.
Do minister van oorlog heeft be
paald, dat de lichting 1916 moet op
komen tusschen 8 en 12 April.
Over de oproep'ng van de l'-chi
1917 is nog n et definitief bes! 1st door
het parlement, maar vast slaat reeds,
volgens het „Journal" dat de daar
toe bchoorende jongelui niet vóór
Juli zul'en worden opgeroepen op
welk t-jdstip de rccrutcn van de lich
ting 1916 in de depóts zullen zijn af-
gecxerceerd en ter beschikking ko
men van den opperbevelhebber.
OORI/AGSDIENST VOOR VROU
WEN IN ENGELAND.
Op den eersten dag van de inschrij
ving van de vrouwen die zich voor
porlogsdienst beschikbaar willen stel
ten (voor de arbeidsverrichlingen noo-
dig, daar zooveel mannen naar hét
front zijn), heblien zich reeds 6300
vrouwen aangemeld.
UIT BELGIë.
Een oorlogscorrespondent van 't
„Alg. Handelsblad" schrijft o.a.
De gansche bevolking van Dixmui-
den is weg. Velen zijn weliswaar tot
het uiterste gebleven want, is een ge
deelte der Belgische bevolking wel
wat voorbarig gevlucht, men kan dat
niet zeggen van de bewoners dezer
streken. Met moed bleef men waar
men was, vasthoudend aan zijn ge
boortegrond, dien vooral de West-
Vlaming zoo lief heeft. Maar eindelijk
moesten ze weg; en boden de kelders
niet langer veilige verblijfplaats meer
aan.
In puin ligt de stad In puin Ugt
ook de Sint-Nicöiaaefccrk.
In puin ligt het nieuwe stadhuis op
de markt. In pu'n ook het Begijnehof
inr-t zijn geestig kerkje en zijn vrien
delijke huisjes. In puin ligt zoo me
nig oud huis, menigmaal museums
van oudheidel'evende burgers, die
hier ta'rijk waren.
Dixiliu den bevat een schat aan ou
de meubels en oud koper.
In puin ligt zoo menig trapgevc-ltje,
tot nu toe uit de 15e en 16e eeuw ge
spaard Weg zijn al die aardige hoek
jes, waaraan dit stadje zoo rijk was.
Het was een lustoord voor schilders.
Nieuwpoort heeft weer veel van het
laatste bombardement geleden. De
Duitschers hadden hun zwaarste ge
schut tegen dit stadje gericht, dat uu
eveneens een ruïne geworden is. Noch
van de slanke llaUe, noch van het
forsche Belfort is er 'ets meer over
dan puin. En ook de kerk met haar
plompen, ineengedrongen toren ligt
ineengestort.
Een redevoering van
minister Grey.
Reutei" stunt uit Londen
Minister Grey hield le London een
redevoering, waarin hij zeide „Hon-
derde millioenen zijn uitgegeven,
honderdduizenden 'hebben hun leven
verloren, mil Hoeren zijn gewond en
verminkt in Eorropa in de jongste
maanden en dit alles had voorkomen
kunnen worden door een conferentie
tusscht-ii de mogendheden ter plaatse,
waar en op de wijze, die Duitsclilojwl
wensclile.
Het zou veel gemakkelijker zijn ge
weest door een conferentie liet geschil
tusschem Oosten rijk-Hongarije en
Servic, dat Duitschland te baat nam
om een oorkvg te beginnen, op te los
sen, dan om de Balkan-crisis van
voor twee jaren te boven to komen.
Duitschland wist van do conferen
tie te London, dio de Balkan-crisie ten
einde bracht, dat het bij een confe
rentie kon re kernen op onze vredelie
vendheid. Wij waren tijdens de
Balkan-conferentie niet uil op diplo
matieke overwinningen, wij zetten
geen intrigue op 'net touw, wij tracht
ten mot onpartijdigheid de zaak tot
een goed einde te brengen.
In Juli j.l. wairen w ij bereid het
zelfde te doen.
In de taaiste jaren hebben wij
Duitschland telkens zekerheid ver
strekt, dat een aanval op dit rijk geen
staan hij ons zou vinden.
Voor één zaak slechts, de onvoor
waardelijke belofte om buiten de zaak
to blijven, hoe agressief Duitschland
ook tégen zijm naburen mocht optre
den, w aren wij niet te vindon.
In Juli j.l. waren Frankrijk, Italië
en Rusland l>ereid een conferentie te
aanvaarden eai nadat liet voorstel boa
het hoaideei van ton conferentie door
Engeland was gedaan, stelde de
Tsaar van Rusland den Dmtsclien
Keizer nog voor, het geschil in haai
den van het Haagsche Hof te stellen,
maar Duitschland wees elk voorstel
tot regeling van het gescliil van de
hand en nu rust vooi thans en altijd
op dit Rijk de wreeseLijke verantwoor
delijkheid voor den corlog, waarin
het Europa heeft gestort.
Wij welen thans, dat Duitschland
zich bad voorbereid voor den oorlog,
zooals slechts een volk, dat plan had
o-p een oorlog, zich kan voorbereiden.
Het is bij Tiionschenhougenis de
vierde maal, dat Pruisen een oorlog
in Etiroj a heeft veroorzaakt, de oor
log van Sleeswijk-Holsteln, de oorlog
met Oostenrijk in 1866 en de oorloj
met Frankrijk.
Pruisen heeft toen het pion ge
vormd tot den oorlcvg en het/elfde is
thans weder gebeurd, maar wij zijn
vastbesloten, dat liet thans de laatste
keer zal zijn." (Toejuichingen,.
„Lang \óór den oorlog was aan
België beloofd, dot wij de neutraliteit
van het land niet zouden schenden,
zoolang deze door anderen geëerbie
digd werd. Wanneer Duitschland een
inval deed in Belgie, waren w ;j ver
plicht met al onze kructit tegeai
Duitschland op te komen.
Is er iemand die liet mogelijk acht,
dat als wij niet op het eerste oogen
blik waren opgetreden, wij stil -zou
den zijn lil ij ven zitten en toezien, en
zoodoende een eeuw ige schande op
ons hadden geladen, toen üuitechland
de Belgen aanviel, non-combattanten
doodschoot en het land verwoestte in
strijd met alJe ooilogsgebruihen van
den nieuwen tiid (Toejuichingen).
Een der hoofdvoorwaarden voor
den vrede moed zijn, dat aan Belg ié
zijn ouai'iankeJijkheid en zijn natio
naal leven worden teruggegeven, en
•het vrije bezit van zijn gebied, bene
vens vergoeding, voor zoover dat mo
gelijk is voor het wreed© leed, 'het
land aangedaan.
Het voornaamste doel, waarvoor de
geallieerden strijden, is, dat de na
ties van Europa in volle vrijlieid haar
onafhankolijk'heidsleven zullen kun
nen blijveu behouden, -haar eigen re-
geeringsvorm vaststellen en zich na
tionaal blijven ontwikkelen, onver
schillig of zij klein of groot zijn. (Toe1
j'Uichingon).
Wij liebben, sedert de oorlog begon,
door Duitsche hoogleerar» n hel
Duitsche ideaal hooien verkondigen,
dat de Duitschers een superieur volk
zijn, aan hetwelk alles geoorloofd is,
dat "liet de macht kaai verzekeren en
tegen hetwelk elke tegenstand on
wettig is.
De Duitschers streefden er naar,
hun heerschappij to vestigen over
alle volkeu van het vasteland, en wel
ken zij niet do vrijheid, maar de on
dergeschiktheid aan Duitschland zou
den brengen."
De minister verklaarde, dat 'hij
eventueel bever zou sterven, dam on
der zulke omstandiglieden te teven.
(Toejuichingezi).
„Na den ooriog moeten wij en an
dere staten van Europa vrij zijn te le
ven zonder voortdurend gevaar te
loopen voor een grooten oorlog, zon
der te hooren blinkende wapenï-ustin-
gen en hot. gerinkel van zwaard en
schild en liet voortdurende aanroe
pen van den Hemel als medewerker
van Duitscitland, maar veilig met
het recht van onafhankelijke souve-
reintteit en algemeene vrijheid zoo
eindigde de minister.
Uit den Balkan.
DE AANVAL OP DE DARDA
NELLES
De Engc-lsche Admiraliteit bericht:
Wegens het ongunstige weder zijn
dc operaties in de Dardamellen on
derbroken. Verkenningen mot hydro
planes zijn onmogelijk, zocxlat niet
uitgemaakt kan worden hoe groot de
schade is, door het bombardement
van de forten op 18 dezer aangericht
Dit mag geen aanleiding zij.i voor
onjuiste meeningen, wijl, tengevolge
van de verliezen door drijvende mij
nen geleden, de aanval niet tot het
uiterste kon worden doorgezet. De
kracht ruil do vloot om de forten te
bolteersehen door do superioriteit van
het scheepsgeschut schijnt vast te
staan. Verschillende andere moeilijk
heden en gevaren zullen wonlcn ont
moet, maar niets is gebeurd dat de
meening kan rechtvaardigen, dat de
kosten der onderneming grooter zul
len zijm dam verwacht en voorzien
wc, J. De Engelsche verliezen zijn G1
dooden, gewonden en vermisten.
Admiraal Robeck prijst de schitte
rend© houding van het Fransche es
kader dat door het groote verlies vol
strekt niet geschokt is.
Admiraal GuepraUe leidde het met
de grootste dapperheid tot den aan
val.
OVER T BEZIT DER DARD WEL
LEN.
In een artikel over de Ditrd-.i neïieiv
quaestie schrijft de Ternps o.a.: „Fn-
kelo maanden geleden seinen mea in
Rusland slechts le denken aan een
intematioiiaüsocrmir van de door
vaart, naar het voorbeeld van rege'in
een als dio voor het Suezkanaa!, den
Donaumond, Tangor. Maar langza
merhand keert do openbare meeding
bij onzen bondgenoot weer terug tot
het oude lieveluigsdoiikbceld: l'san-
grad een Rt'ssische stad.
De Russische diplomatie stelt zich
ook op dat standpunt, en streelt
krachtiger naar de verwezenlijking
naarmate de omstandigheden deze
schijnen te begunstigen".
Do Tcinps acht den toestand geheel
veranderd. „De Encelsch-Rusaisch©
rivaliteit heeft plaats gemaakt voor
on verb ree kba re belang© ngeui e© n*c hap
liet bloc van de Triple Entente is
hcoljt on stork gemaakt door hot ge
zamenlijk vergoten bioed. Voor
Frankujk, Engeland en Rusland be
staat titans geen reden meer om ei-
kuur de sleutels van den B«xq>orus to
betwisten.
Parijs en Londen liobbcn geen bo-
zwaar meer zc toe te vei trouwen aan
Rusland en dat wel o:n verschillende
redonen, waarvan, de v-joi-nuamste is,
dut hel beginsel van de sluiting der
Daixianellen niet meer bestaat sinds
wij besloten hebben de door de Tur
ken op bevel der Duitschers afgeslo
ten zeeengte t© forceer en. Rusland,
nis beheerscher van Konstantinopol,
heeft niet meer dezelfde redenen als
do sultans om do komst van vreemd©
oorlogsschepen voor dea Gouden
Hoorn te \ieezen, welke trouwens
voortaan nog slechts een doorvoerha
ven zal zijn.
Frankrijk kan slechts met vreugde
zija bondgenoot begroeten in don
kring der Middfeliandsciio Zeemogend
heden en Engeland koestert geen
vrees meer. dat do Russische Zwarte
Zeevloot op verovering van Jndit uit-
stoomt. Enge:und Iteelt zich gevestigd
in Egypte; het heeft zoo juist Mesopo-
tuniic vemiccstcrd; reeds is het sta
lijn van «ten iBugdudspoorweg aan
de Perzisch© Golf in Engelsch l«zit.
Mocht Groot-Briltanmë Ruslands
plannen tegen htet Indische rijk neg
wantrouwen, dan zou het zich meer
moeten veronti*us-.en over de Russi
sche spoorwegen in Azië dan. over do
vrije doorvaart van Bosporus e i L)ar-
duneilen.
Wat lloemen-.e en Bulgarije, ook nc-
vonstaten aan de Zwarte Zee, betreft,
merkt de lemps op. dat het laatst©
huid in elk geval, wat er ook mog©
gebeuren, ©en haven hooft aan do
Épjoische "Zee. Op Roémenië wordt
groote druk geoefend. Maar het blad
meent, dal het Boem een sclie volk
slechts een vergelijking behoeft to
lu iken tUöSchet' hetgeen zijn lot zal
zipr als het ligt lutscJien een zege
vierend Oostenrijk en Turkije en het
geen do nabuurschai) van een Kou-
staiiiinoftel belneerschcnd, Rus1-.uk!,
dat de vrije doorvaart verzekert, voor
het land kan zijn.
De Temps besluit. De Dardauellcui-
quaestie blijft van belang, maar al
leen uit economisch oogpunt. Do poli
tiek welke van de Zwart©.Zee een
afgesloten binnenzee maakt, heeft uit
gediend. De natuur doet haar rechten
gelden en Rusland wordt vanzelf go
drongen naar «ten vrijen uitweg, dij
zirii in het zuiden opent en welke veel
aanlokkelijker is dan alle havens in
het noorden.
Aller rechten zullen bovendien wor
den geëerbiedigd,
ROEMENK-.
De „Yossisch© Zgt.verneemt uit
Sofia „dat de Russische regeering
verzocht, of Bulgarije wilde toestem
men in een landing van Russische
troepen in de haven van Boergas.
n>.-ze tro-spen zouden vandaar tegen
Kirkilisöj en Ailrianopol optrekken.
Men is overtuigd, dat nimmer eonige
Bulgauisch© regeering vrijwillig toe*
stemming daartoe zal gevt-n. Een ge-
w. I Jdadi.se landing kan niet plaats
lobben, omdat d<» ha,ven van Boergas
evenals die van Varna, sedert het b*>
gin van deu oorlog door mijnen is af-
gezet'.
DE HOUDING VAN TTALIé.
't Wólffbureau meidt uit Beriijn:
,,De Duitsdie bladen vernemen uit
Rome. dat net Engelsch-Franscli
échec in de Darckinellen aldaar op het
publiek giootcn indruk heeft co
inuakt. Ook in pniitiek© kringen wor-
<ten do groote veriiezc-n der geullieer
den levendig liesprokei). De voors-taur
der3 van dó handhaving der neutrali
teit krijgen zoodoeudc meer argumen
ten voor liun standpunt, terwijl dege-
nen die interventie willen, zich rusti.
ger tiouden. Alle deekundigen zijn iiet
er over eens, dat do forceering van de
Dordanellen. zoo zij ol mogelijk is,
dun toch slechts teil koste van onge
hoorde verliezen kan geschieden.
De „Matino"' maant <te ItuhauiiscJi©
pers aan om in deze voor Italië beslis
send© uren de grootste terughoudend
heid in acht te nemen. Artikelen zoo
als ei' thans bij dozijnrju verschijnen,
zijn feitelijk inbreuken op de recht-r
vau de kroon, die alleen o-.er oorlor
of vrede de beslissing heeft, Do on
«terhaiidelingon, die gevoerd worden,
zijn onder dj gegeven omstandighe
den. van tiet grootste gewicht. Daar-
oin Itehoort men de qnac-Mie met ver
Feuilleton
Uit hei Engetech van
WALTER BESANT.
K.)
Van lieverlede daa'de hij voor een
poos van de hoogie van etelse's tot
den vlakkèren grond van persoonlijk
onderhoud af. Mevrouw Eist ree
heeft mij verteld, zeide hij, met een
minzaam lachje, dat gjj leekent
natuurlijk als dilettante zoowel als
speelt. Indien u met de teekenpen
even goed als met do viool weet om te
gaan, is u inderdaad een benijdens
waardig persoon. Maar het 's mis
schien te veel dit te verwachten. Zoudl.
u genegen zijn mij iets van uw werk
te laten zien? En zoudt u mij wJUcn
toestaan, zonder dit kwalijk te ne
men, u openhartig mijn oordeel over
uw werk te zeggen?
Armorel ging naar haar boudoir en
keerde terug mot een kleine porte
feuille vol teekeningen, die zij. nog
altijd met een verwonderden b'ik iu
hare oogen, vóór hem legde. Wat
zou deze man zeggen, die de schilde
rijen van een ander voor de zijne Het
dooiKufin? Zij h'cef voor de tafel te
genover hem staan, hare oogen strak
op hem gevestigd houdende, verwach
tende dat zij den eersten misdadiger,
den eersten w-ezenlijk slechten mensch
dien zij ooit op haar levensweg was
tegengekomen, zich zou zien ven-a
den.
Zijt gij niet bevreesd de waar-
'heid te hooi oil? vroeg hij, dj schetsen
doorbladerende. In de kunst is de
waarheid alle-3. Zonder waarheid is er
geen kun t. Waarheid en oprechtheid
moeten m do krilieic zoowel als iu die
kunst zelve, ons doel zijn.
O! wat voor gov eten had deze man,
die het hart had over kunst te spre
ken, terwid hij zelf wist welk een bo
órieger hij was'? Armorel wierp een
zijdelingse hen blik op Zoe, half be
vreesd dat hij zich in hare tegenwoor
digheid zou beschuldigen. Maar zij
scheen te slapen en lag achterever in
haar geniakkeJijken stoel.
Zijn© opmerkingen waren beoor-
documgen. Maar toch"u.aukten die bo-
oordee'ingon geen ii druk ter wereld
op het meisje Zij hooide hem en
stemde zwijgend toe. Misschwa -dc-ed
juist hare koelheid liem liet onder
zoek dor schetsen staken en ltegon hij
een kleine redevoering over oomposi-
tio en harmonie, groopeering en uit
voering. Hij lichtte die opmerkingen
toe, niet opdringend, maar als iets
dat vanzelf sprak, door te wijzen op
zijn etgen schilderijen, Zoe nu en dan
in hot gesprek mengende, dio vadi/ig
haar hoofd ophief en werktuigelijk
antwoordde, als iemand dte te voren
wist wat er komen zou. Bij zijn be
toog zelf verteld© hij Armorel ïntus-
sclioa niets nieuws. Het waron tho-
i-iéeii, die zij zolv© gelezen hrnJ en
wetten voor de kunst, die hare me.s-
ters haar geleerd hadden. Zijn wijze
van spreken bewees, dacht zij, Ji..©
weinig do man van de kunst wi-t,
daar hij niet eens scheen te begrijpen
«Lat zij, dio zoolang gestudeerd hui,
van deze dingen natuurlijk reeds lang
op d© hoogte moest zijn. Doch zij zei-
do nioLs. Bover dien was het een hs
van een proteséor, niet van een sciiü-
der. Tusechen oen criüous over de
kunst, die 9c)iilderen nocli teckeiiun
kan, en den onbedui dei wisten teelte
naar of schlirW, ligt een onoverkorn©
lijk© afgrond.
Deze teekeming. bijvoorbeeld,
b-jsioot hij, er eon opnemende, ver
raadt juist do zwakheid waarvan ik
sprak. Zij heeft verdienste. Er is oen
streven naar waarheid. De lichten
zijn omzichtig gespaard m de kleur
verraadt gevoel. Maar Jjezie deze ft
guur. Uit volmaakte on-bekcndilieid
met do -elementaire wetten der schil
derkunst, hebt gij die juist op den
voorgrond geplaatst. Iladt gij huur
ginds, meer rechts geplaatst, dan zou
het efifect or tienmaal door verhoogd
zijn. Ik zelf breng liefst altijd een f:
guur, con enkel© figuur, iu een schil
der ij aan, hij voorkeur een meisje
omdat liet haar on de kleeding zich
zoo uitstekend voor het effect leenen.
Zijn beroemde vrouv.r-nfiguur!
riep Zoe uiL Het model dat nie
mand zien mag.
Nu was de figuur, om verschillen-
do redenen, met inachtneming van
d-'ozcJf'ie wettsn waarop deze criticus
zich beroepen had, op do p'aats aan
gebracht waar zij stond. Maar wat
gisteren hare verbazing zou gewekt
hebben, wekte thans even haar lach
lust. terwijl het haar ©en oogenblik
later boos maakte
Hij nam een potlood. Zal ik u
eens laten zien wat ik bedoel? vroeg
hij.
Gaarne. Hier is een stuk papier
Ilij «prak helder en duidelijk, me'.
nadruk en op een toon van gezag.
Ik zal u met twee of drie trekkeen den
achtergrond aanwijzen, zeïdo hij, als
een deskundige zijn potlood in even
wicht houdende, en dan zal ik uw
figuur teekonen cp de plaats waar
zij staan moet. Gij zult onmiddellijk
zien ofschoon uw oog niet
Hjj speelde met hot potlood als
Iemand die zeker is waar hij begin
nen zal maar hij begon nergens.
Amioról dacht aan dien dagtoeii Ro
land haar, met het potlood in d© harnl
4 ;n o«rsto les had gegeven. No>it
stond dit potlood stil; het bewoog
zich als vanzelf; het toekende steeds
dooi-. Do heer Foildinig, daarentegen,
raakte het papten niet aan. Zijn pot
lood was «toni en levenloos. Doch Ar
morel verbeidde aupstig het oogen
blik dat hij zou beginnen. Thans zou
zij in e'k geval zien of hij kon teelte
nen. Zij werd teleurgesteld. l)o klok
Op den schoorsteenmantel de >1 plot
soling zes slagen hoeren. De lieer Feil-
ding liet het iiotlood vallen. Goed©
hemel! riep hij uit, gij zoudt een
memsch alles doen vergeten, juffronw
Rosovean. Wij zullen ons gesprek een
volgenden keer voortzetten. Maar u
zult voütonden en op den aan ge vrezen
weg voortgaan, nietwaar? Bo'o-jf mij
dat u zult volhouden. Zelfs al kan de
hoogste top niet bereikt worden, is
het toch iets op een lagere helling to
staan, al ware het alken om de groot
heid te gevoelen van hen die boven u
geplaatst zijn en neer te zien m de
diepten wat zijn «eze diep' van
de wereld, dio geen kunst kent. Houd
vol houd vol! Ik zu! nog eens terug
komen en u, als ik mug, helpen. Hij
drukt© met warmte hare hand en ver
trok.
Ik geloof werkelijk dit hij u
waard acht voomitgebraoht te wor
den, Armorel. zeide Zoe. lk heb
liem nooit zooveel tijd aan eenig meis
je zien bestedon. En zij zwermen be
paald om hem. heen.
Zoe, zeido Armorel. zonder op
deze opmerking antwoord te geven,
gij li/ebt al de schilderijen van den
heer Feildiug gezien, niet waar?
Ik geloof ja.
Behandelen zij allen hetzelfde oiv
«lerwerji?
Tot nu toe heeft hij niets tentoon-
ce-teld tlan zee- en kustpaitijen, met
kapen, rotsen en zoo voort. Altijd niet
dut zwarte.?lokte meisje. dat wol
iets op u lijkt maar zooals ik mij v
voorstel als kind.
Hebt gij Item wel ooit zien wer
ken?
Gij bedoek werken aan een on
voltooide schilderij? Neen, nooit. Hij
kan niet duld6n dat er temaad op ziju
atelier komt, als hij aan het werk is.
Heeft hij nooit eens iets voor u
geteokond? Een pennCkrabbel ot eon
teekoaingetjo met potlood? Hebt gij
ook ruwe schetsen van hem in uw
bezit?
Neen, Alex is iemand die alles
geheim houdt. En dan komt hij opeens
met een of ander voor den dag. Nie
mand had een flauw vermoeden dal
'mi schilderen kon, totdal hij, drie ol
vier jaren geleden, opeens ©en vol-
tooide schilderij liet zien. En toon
bleek (Lat hij zijn geheet© leven in nil©
stilte geschilderd en geteekend had
en jarenlang ernstig had gestudeerd.
Waarmede hij ons nu weder zal ver
rassen, weet tk niet.
(Wordt vervolgd
