BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAQBLAD
LEVENSTREKJES.
32b TftaTftair
ZCTERTIAG 17 APRIL 13 5.
Nu 6772
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
f 1.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
ADMINISTRATIS GROOTE HOUTSTRAAT 53.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 12.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIÉN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
tsaarlemsche
Randelsvereenijjin»
Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit
van 12 No. 1892 No. 29 en gewij
zigd bij Koninkl. beslui; van 21
Mei 189? No 58 en van 13 Juli
1909. No. 52.
Bureau: Jansweg 11. geopend alle
werkdag n van 9—5 uur.
Telophoon No. 403.
Op 10 Mm 1892 werd bovengenoem
de Yoreeniging hier ter stede opge
richt met het doel de belangen der lo
den op allerlei gebied te behartigen,
doch allereerst de belangen van hun
handel of bedrijf te bevorderen en
wel speciaal door het verstrekken
var. information en he; incasseeren
van dubicuse vorderingen.
Indien een© vordering aan de Ver-
èeniging 'tor inning in handen gege
ven. geheel of gedeeltelijk wordt \ol-
daan, zal van het bedrag, waar het
ook betaald is, 5 provisie worden
geheven.
Bij het in handen geven van een
v uuering r.p een buiten de stad woon
achtig debiteur moet 10 cent porto
worden bewald.
Eveneens moet 10 cent porto wor-
ri n gevoegd bij elke vordering den
rechtsgeleerden in handen gesteld.
II.II. Rechtsgeleerden hebben het
recht in gevel van gerechtelijke ver
volging het door hen noodig geoor
deelde voorschot te vragen aan den
Inzender der vordering.
Ingekomen vorderingen van 1 Mei
tot en met 31 December 1914. Totaal
f 6204.12 1/2.
De maand Augustus toonde het laag
ste cijfer, nl. f 321.98. De maand No-
vei.v daarentegen toonde een ont-
vanerstrijfer aan van f 1615.74.
Rnvendien hebben de leden recht
op hun gratis te verstrekken
advies van ile rechtsgeleerde ad
viseurs der vereeniging, de heeren
Mrs. Th. de Haan Hugenholtz en A.
H. J. Merens, Spaarne 94 alhier, die
désgèwenscht ook proceduren en
failliss .enten, gratis voor hen op
trede'', natuurlijk .echter alleen voor
taken d.e den handel of het bedrijf der
lede» betreffen.
Over in de stad woonachtige per-
Boncii geeft de vereeniging gratis
mn»'"plinge of telophonische Inlich
ting; verlangt men de informatie
schriftelijk dan wordt 25 ct. berekend
terwijl voor informatiën op buiten de
stnd wonende personen f 0.60 pkm.
5 ct. portovergoeding moet worden
beta aid.
Aan het kantoor Jansweg 11 zijn
coupons A 10 cL verkrijgbaar, waarop
men aar he; bureau van den Burger
lijken Stand op het Raadhuis inlich
tingen k3n bekomen over de adres
sen van hier ter stede op het bevol
kingregister ingeschreven personen.
Verder ziiïi voor de leden verkrijg
baar legitimatiehaarten, waarop zij
persoonlijk informatiën kunnen vra
gen. in andere plaateen bij de daar-
gevestigde en bij den Ned. Bond van
Onderl. Inform, en SchuldiDVordering-
burt-iux en Handelsverenigingen
aangesloten vereenigingen.
Deze informatiën worden gratis ver
strekt indien ze onmiddellijk zonder
verder onderzoek kunnen worden ge
geven. Is een nader onderzoek noo
dig. dan bedragen de kosten daar
van 20 cent.
Nieuwe leden betalen tot en met 31
December 1915 drie gulden en 50 een';
contributie plus 10 cent voor Statuten
en Reglement.
Het is noodig er nog oens nadruk
kelijk op te wijzen, dat goed infor-
meeren, vooral naar nieuwe cliën
ten eene bepaalde noodzakelijkheid is
géwordén, daar zoovele geheel onbe
kende personen rich in onze stad en
aangrenzende gemeenten komen ves
tigen. Onder alle koren Is kaf.
Vorengenoemde Bond, waarbij 19
vereenigingen in de voornaamste
plaatsen van ons land gevestigd, zijn
aangesloten, geeft uit eene tweemaaji-
delijksche lijst van namen van p^r-
Bonen omtrent wie men wordt aan
geraden inlich'dngen te vragen voor
dat men met hen in handelsbetrek
king treedt Deze lijst, waarvan het
geheim ongeschonden moet blijven,
bewijst 's waarschuwingsmiddel uit
stekenden dienst.
Voor al deze voordeeleai en gemak
ken is slechts 1 3.50 jaarlijksche
contributie een ?er bescheiden eisch,
te meer daar al het opgenoemde niet
het eenige is wat de Haarlemsche
Handelsvereeniging doel; Steeds heeft
zij een open oog gehad voor alle za
ken, die hare leden in 't bijzonder en
onze gemeente in 't algemeen betrof
fen en altijd heeft zij daarvoor ge
ijverd.
Het zou te ver voeren alles op te
noemen, waarvoor zij opkwam, al
leen dient nog verméld, dat het hare
bedoeling is, in deze richting krach
tig voort te gaan.
In verband hiemede zijn In het be
stuur drie oommissiën gevormd. Van
deze commissi!!® bemoeit eene zich
met het Informatie- en Incassowezen,
eene met algemeene Middenstandsbe-
langen en eene met Gemeentebelan
gen.
Alles te zamen genomen roepen wij
allen toe, handelaar of particulier:
Steunt deze onze vereeniging door Lid
te worden, het werk, dat zij doert, en
waardoor zij veel goeds tot stand
brengt verdient uw sympathie en de
contributie, f 3.50 per jaar, kan geen
bezwaar zijn. Hoe sterker zij is In le
dental, des te meer kan de Haarlem-
sohe Handelsvereeniging doen.
Sluit u bij haar aan ten bate van
aller belang, dus ook ln uw eigen be
lang.
HET BESTUUR.
Ret Rijke Natuurleven
EEN KIJKJE WAARD.
Onze coniferen, dennen, sparren,
thuja f, jeneverbessen, alsmede de
taxus, kunnen zich niet verheugen in
groote belangstelling voor hun bloe
men pracht.
Als de dennen over enkele weken
hun gioote gele meoldra&dbumdels
ontwikkelen en de boomen er gaan
uitzien als kerstsparren, dicht met
kaarsan bezet, kan het nog gebeuren,
dat we 'n oogembükje kljketn naar die
bloemenpracht, die mooier Is, naar
mate men er meer aandacht aan
schenkt, maar vooral de Jeneverstrui-
ke/n en de taxus hebben lvum glorie
tijd gehad, vóór het gros der wande
laars er aan heeft gedacht, de toch
zoo interessante bloemen te bekijken.
Nog is het tijd daarvoor.
Al ruuii een week geleden hadden
alle taxusstruiken in mijn omgeving
hun bloemen klaar en de eerste len
tezon nestrolen deden het stuifmeel
rijpen, terwijl ook de vrouwelijke
bloemen lot hoogste ontwikkeling
kwamen.
Nu is liet geen wonder, dat de bloei
van den taxus bij velen tot de onbe
kende nauiurvérschijnselen behoort.
Al eeuwen geleden knipte en ver
vormde mon dez» gewillige planten
tot allerlei zonderlinge modellen en
op de groote tentoonstelling voor het
PaviljiA'w hooft men zelfs eau hoela
chanlecluirgroep kunnen zien. Stoe
len, banken en zelfs ringen maakt
men er van en door de oneindige vor
ming van toevallige knoppen werkt
de plant die mishandeling van het
natuurschoon nog in de hand.
Maar dan blijft de bloei vaak ach
terwege, of de zonderlinge vormen
trekken zoo de aandacht, dat de bloe
men niet opvallen.
Laat men den taxus groeien, dan
ontwikkelt hij zich prachtig en kan
zelfs een hoogte van tien tot vijftien
meter bereiken.
In dezen tijd zijn vooral de man
nelijke exemplaren al op een igen af
stand te kexinifai.
Tusschen 't glimmend donkergroen
der platte naalden staan houder de
gele bundeltjes, een halven c.M. lang.
Dat zijn de meeldraadbloemen, die
geheel gekleurd zijn als het zwavel
gele stuifmeel, dat ze ontwikkelen.
Ze beslaan uit kleine schalden, ster
vormig, die bij vochtig weer uitzet
ten, zoodat de kanten tegen elkaar
sluiten.
Onder die echildjes wordt het stuif
meel afgescheiden, maa-r zoolang het
vochtig weer blijft, kunnen de kor
rels niet hun luchtreizen gaan maken,
juist door hel aaneengesloten zijn
der schilden, die te zamen als een
beschermend pantsertje alle vocht
buitensluiten.
Zoodra de zon raat stralen,' krim
pen de randen der schilden ineen en
bij het minste zuchtje verspreiden
zich de wolkjes stuifmeel in do lucht.
Duizenden, Ja millioenen korrels
gaan verloren, vooral, als ar geen
vrouwelijke planten in de buurt zijn.
Deze zijn nog moeilijker te vinden,
dan de exemplaren, die met sluif-
meelbloem en zijn getooid. Hei, heet
doen we, als we lederen taxus bekij
ken, die geen zwavelgele bundeltjes
draagt.
Kijken we dan onder de naalden,
dan zien w'e van afstand tot afstand
kleine kegeltjes hangen, veel gelij
kend op crew one knoppen, maar die
onmiddellijk daarvan zijn te onder
scheiden door hun stand. Ze zijn wat
terucgvbogon en als 't mooi, zonnig
weer is. behoeven we niet tang in
twijfel te staan. Uit ieder kegelvor
mig fleschje is dan een klein drup
peltje vocht te voorschijn gekomen.
Ieder bloempje, want bloemen zijn
en blijven het. ondanks hun eenvou
dige kleuren en vormen, draagt dan
een miniatuurparel die schitterender
is, naarmate we den boom onder een
gunstiger belichting zien.
Geheel den dag, zoolang het warm
is, blijft dal pareltje zichtbaar, maar
als de avond valt en de lucht in het
fleschje afkoelt en dus inkrimpt,
wordt het door de ongelijke spanning
binnen en bui.en weer in het fleschje
geperst en als nu m den langen, zo:.-
riigen dag maar een enkel stuifmeel-
korrelQe in het pareltje is aangeland,
heeft de bevruchting plaats en het
bloempje hoeft niet langer de lokken
de vioeïstof te ontwikkelen.
Dan is weer maanden achtereen
het naaldenkleed het belangrijkste
voor ons, maar nog eenmaal vragen
de taxusstruiken onze aandacht voor
de gevolgen van de zoo interessante
bevruchting.
De fleschjes bobben zich namelijk
ontwikkeld lot bekervormige, door
schijnend roode bakjes, die evenals
druiven mot een waslaogje zijn be
dekt. Ze hangen omgekeerd als klok
jes aan de groene twijgen en op de
plaats, waar de klepel zou moeten
bon celen, heeft zich het zaadje ont-
ikkeld.
Het besachtig omhulsel is slechts
een lokmiddel voor de voleis, die voor
de verspreiding der zaden moeten
zorgen.
Wel heet de iaxus hier en daar ve-
nijr.-boom, maar dat de schijnbessen
oor den mersch niet giftig zijn, wis
ten wij als jongens heel good.
Met handenvol tegelijk aten wij de
Inzoete klokjes op eu voorzoover ik
t, heeft nooit een van ons onaan
gename gevolgener van ondervon
den.
De begelbesjes kunnen vrij lang
den boom blijven tooien, maar als ook
zij. zijn vordwenen, is de taxus woccr
vooir geruimen tijd louter sierheester
en eerst tn bet voorjaar trekt ze weer
de aandacht door haai' merkwaardige
bloemen.
IL PEUSENS.
Rubriek voor Vrouwen
Nieuwe modellen. Korte
rokken. Mouwen.
Halsboorden. Kapsels.
Trots alle ellende, die de Euronee-
sehe oorlog over de verschillende Sta
ten' brengt, gaat Mndeme Mode toch
voort haar nieuwe créaties te bren
gen!
In het begin van den winter 1915,
merkten we weliswaar zeer duidelijk
eoTp stagnatie op, want, er werd toen
zeer weinig of geen toilet gemankt om
de eenvoudige reden, dat er geen
inouveaiuté's waren, doch nu die ons
wer geregeld bereiken, zoowel uit
Amerika, Londen, Berlijn als Parijs,
ét al eer em de mode-magazijnen een
keur van nieuwe toiletten.
De nieuwe modellen zijn geheel af
wijkend van die, welke we het vorige
Jaar zagen, want zooais ik reeds in
mijn vorige causeriën besprak, is de
nauwe nok van bet tooneel verdron
gen en heeft de zéér wijde rok zijn
Intrede gedaan! Tóch zijn die wi'de
rokken weer a7iders dan die, welke
eenige jaren geleden gedragen wer
den. want de moderne rokken kunnen
we niet voet vrij meer noemen, ze zijn
beslist kort, en blijven ongeveer 15
c.M. van dien grond verwijderd, zoo
dat ze zich vast en zeker in de sym
pathie van sommige hygiënisten zul
len verheugen!
Voor duome weefsels, als: voile,
oré.-.© de chine, crêpe de soie, en slap
pe zijden stoffen, worden de rokken
met ruimte aon de ceintuur genaaid
en op een wijde satijr^n voeringrok
gewerkt, zoodal de nieuwe japonnen
u;t den aard der zaak veel kostbaar
der zuilen worden, daar men meer
dan de dubbele metermaat noodig
ikeeft, van onze nauwe rokken. Ik
kan niet anders zeggen, dan dat deze
nieuwe mode te kwader ure gelan
ceerd wordt, want het grootste deel
der vrouwen beschikt onder de
drukkende tijdsomstandigheden
over ec-n bescheidener kleedgeld dan
gewoonlijk en het laat zich aanzien,
dat men in de komende zomermaan
den nog heel wat dames zal zien, wier
toiletten uit de mode zijn!
De nauwe rokjes toch hadden een
onderwijdte van M. 1.70 en nu brengt
men rokken van 4 5 meter wijdte;
voeg daar nog bij, dat alle weefsels
zéér in prijs gestegen zijn en men zal
moeten toegeven, dat het tijdstip
vor deze nouveauté slecht gekozen
is!
De tailles hebben eveneens een
gansch ander a an zien gekregen, waart
de wijde vleermuis-modellen, kimono-
raglan-mouwen zullen bij den wij
den rok niet gedragen worden, maar
wèl de nauwe, ingezette mouw, tere
wijf de taille zélf met ruimte om het
figuur getrokken wordt em tot aan de
heupen reikt.
Een ander nieuwtje, dat mede zéér
onpractisoh is, zijn de staande hals
boorden! Grilliger dam Madame Mode
kan meu zich niemand of niets den
ken: ln ons koud em guur klimaat
liepem de dames gedurende de win
termaanden mot het ,.en coeur" op
straat en nu gaat men ons tegen het
wanne eeizoon een vadermoorder"
om doem! Dat de moderne vrouw zich
no? op die wijze laat ringelooren'
Die staande boorden wordem het
meest op vesten van wit satijn ge
bracht, maar het is te verwachten,
dat er ook tule guimpes met boordjes
zullen worden Ingericht.
Van het strenge tailor-made blijft
niet veel meer over. want het Is alles
fantasie In de mantels, boléro's en
wijde Jakjes. Alleen de boléro met
fracschoot eischt nog een onberispe
lijke coupe. De slippen van de frac
schoot reiken tot aan den rokrand!
Door de jakjes en boiéró's is men
er toe gekomen, de taille van dezelf
de stof als de rok te vervaardigen,
aldus een „complot" dat ln één kleu.r
wordt uitgevoerd, hetgeen beschouwd
kan woi-den als eon hernieuwde aan
val op de blouses!
Toch is er geem- sprake van, dat hot
ooit volkomen zal gelukken, de blou:
uit onze garde-robe te verdriiven! Ze
is een veel te practï9ch kledingstuk
en geen onzer zou haar willen ont
beren.
In de fijne oosiuums ziet men vee4
taJles van gase de soie in dez* :?-le
kleur en daaronder gebloemde zijde
of en as ln mooie nuances.
Een typische tegenstelling vormen
de tailles van gase de soie met terne-
lijk zwaar tres gegarneerd.
In de kapsels is heel wat variatie
waar te ti eruenterwijl de overeen
komst tuesehon de diverse coiffures
bestaat uit de ondulatie, want zon
der de bekende „ondmlation Marcel
is geen-modern kapsel denkbaar.
Het allernieuwste zijn de kapselt
die boven op het hoofd worden aan
gebracht, terwijl de „coiffure de nu-
que" uitsluitend voor zéér jonge
meisjes bestemd is. Sommige coif
feurs willem opnieuw de lokken-ehig-
nons iamceeren, doch deze zijn nog
2 van algemeen en hebben zoo
lang de kleine hoeden zich in de gunst
der mode blijven vei heugen weinig
kans van slagen.
MARIE VAN AMSTEL.
Amsterdamsdie Kout
in.
Do Minimum lijders.
De kraai kwam 't eerst.
Hij fladderde als achteloos over de
ech ui tuig van de kale, verlaten Am-
ster dumsehe fabrieks bmnenpiaats.
en streek erop neer. ornaatja,
w aarom? Door den wil van het Nood
lot misschien, met door zijn eigene.
De kraai was klein, en mager, en nog
haveioozcr dan vele zijner Amster-
damscbe soortgenooten. Zelfs onder
hen moet hij als een paria beschouwd
zijn, en omdat ze sterker en grooter
en vele ln aantal waren, had-ie in
lang niets gehad, en was uitgehon
gerd, toen-ie moedeloos neerstreek op
die onverwachte groote leoge ruimte
in dn huizen- en straten-zee. Zn ron
de oogjes blikten vlug over 't hobbe
lige, verwaarloosde stukje grond.
Tóen, inééns, hapte fel z'n snavel,
Bchoot-ie vlug vooruit, half-vli^end,
naar n hoek van t terreintje.
Er lag een deels-vergaan stuk brood,
grauw, vies, beschimmeld, onooglijk...
maar 'n heerlijkheid voor een uitgo-
honcvrden kraai! Even schuw rond
blikkend, zéker nu van de afwezig
heid van él z'n sterke concurrenten,
gaf de kraai 'n wonderlijk geluidje,
iets dat misschien de uiting der hoog
ste krnaienblijdschap was, en pikte
vlug, naar't vieze stukle.
1 Was te groot voor 'm om 't me©
te nemen naar een hooger absoluut-
beveiligd oord. En 't was hèrd, en
uitgedroogd, licht was 't al een week
geleden dat een van de jongens van
,,'t febriek" 't in schafttijd uit z'n
broodzak verloren had...
Maar de uitgehongerde kraai hhp-
te a- or, fèl, en telkens als 't gore stuk
brood vvoer uit z'n snavel vrel ver
huisde er n miniem beetje naar de
kraaienmaagHij lette op niets
anders meer, de povere armoed
zaaier, en vergat z'n heele omgeving.
Hij lette met op de schutting,
waarover ie zooeven hierheen was
komen fladderen, en waarop nu do
andere mini mum lij der zat.
Het was de kat Géén kat uit de
buurt, maar 'n zwerver, een magere,
schuwe rneit vuile verwarde haren en
gemeen loensohende oogen. Zelfs on
der de straatkalten van do buurt moet
hij als een paria beschouwd zijn, en
zijn maatschappelijke positie ver
schilde in niets van die van den
kraai. Hij was óok een verstootene,
een uitgevvorpene, een minumimlij-
der. Als *t hem gebeurde dat hij over
ta ec! letting liep en de poe* des be
lendend on huizes, de d.kke, zachte
verwende poes, met 'n rood lintje en
belletjes om zn broeien lach ten nek
zag m, dan verhief de deftige poes
zich, ontzet, toonde 'n hoozen rug en
blies woédend naar de vuile, haveloo-
ze verschijning op de schutting,
l Die begreep dan wel weer, dat-ie
tóch de zwakste zou zijn, en pakte
zich dus weg. Als katten over zulke
dingen denken, moet h Ij gednclut
hebben: Wat verbeeldt zich zoota
gladde, luie, dikke rentenier wel? Is
hij niet ovenals ik een kat. en niets
méér dan een kat? al heeft hij bel
lotjes en eon mooi lintje en good voer
en misschien Ti ziien deken-je om op
te slapen, en al hoeft hij nooit-iets
uit te voeren dan af- en toe 'es kwaad
naar een muls kijken terwijl i k
hard tobben moet om aan den kost
te komen, en niets dan ontbering
lijd!? Dom Is hij óok, erger nog dan
ik, want Ik heb althans ervaring van
het leven
Maar de proletarische kat, de vuile
verwaarloosde, dacht nu in elk geval
niet aan die dingen. Rij bespiegel
de niet, hij stéarde alleen maar, uJs
gebiologeerd door 't gezicht van den
anderen minimum-lijder, die nog
woester pikte aan 't stukje brood, en
niets moer zog of hoorde...
De kat hurkte inéén op den schut-
trngrarvien z'n spieren trokken sóam
voor den sprong. Hij trilde van vreug
de, en hïj dacht dat de Fortuin hem
ditmaal eens begunstigd had.
De kraai had dat óok gemeend. En
toch was 't het Noodlot voor hen
beide...!
Na twee, drie minuten misschien,
gebeurde 'L Het was een mooie sprong
voor zooTi uitgemergelde poes. Hij
kwam vlak achter den kraai neer, en
sloeg meteen z'n scherpe klauwen ln
don gebogen nek van den mrwerem
vogel, die 'n róuw geluld gaf. en toen
viel, stuiptrekkend. De kater snórde
van plezier. Het klonk wel héél
vreemd; misschien wist-ie zelf niet
wanneer hu dat voor 't laatst had ge
daan, en of hij eigenlijk óolt wel ui
ting aan een genoecvn bad gegeven.
Nó deed hij het. En wild, venijnig
sloegen weer z n klauwen in 't ma
gere, zwarte, zielige lichaampje van
den dooden vogel...
Ineens een fel, snerpend, de-lucht-
doorborend gefluit, en 'n rumoerig
Aanstormen van vele voeten. Deuren
knarsten open op de binnenplaats...
't was schafttijd voor de fabrieksjon-
g>ens, die met hun „keggies" kwamen
aanhollen om van 't kwartiertje in de
ojven lucht, op hun manier te genie
ten.
Dadelijk zagen ze 't, 't ongewone,
en hun vreugdekreet deed den kater
al, instinctmatig, van z'n prooi weg
stuiven. Hij vloog tegen de schutting
op, bleef z'-tten boven op den rand,
blazend en sissend van woede, en sta
rend nu naar z'n vijanden, z'n éeu-
wije vijandende mensohen. die ook
d it nu weer voor "m kwamen beder
ven.
Kiik nou dat smerige merakcl!
D'r floot een steen langs z'n kop,
maar hij blééf, wóu r.iet meer weg
gaan, wachtte af of ze 't 'm nog lóten
zouên, en of missohien straks nog, als
ze weggingen
Zijn hoop herleefde.
Om 't bloederige overschot van den
vogel drongen de jongens eamen. Ze
praatten en lachten, tilden den doo-
den vogel bij 'n vleugel op. en 'spot
ten wreed. Eén schopte achteloos 't
overschot van het beschimmelde
brood weg, niet-begrijpend ïooals
niemand iets begreep van deze aan
leid ng tot de tragedie.
'Ti Lang© lumm i hie'd 't trillende
vogellijkje in triomf omhoog, toonde
't aan heel den kring.
Jonges, we motte d"r 'n 'olietje
mee hebbent
Zeg jij 'es wat! Wat kè j© d'r
moe beginnen, met zoo'n dood mor
mel?
Er was 'n gejó'ch van bijvak
Ze haalden 'n oud sigarenkistje, en
leien er den kraai in, met een ©>ort.
van komische plechtigheid. Toen
vormden ze 'n lange rij (wel twintig
waren eren éon droeg het kistje op
de vooruitgestoken handen. Allemaal
Heien z© 't hoofd hangen, en sommi
gen veegden met rooie zakdoeken over
hun lacher.de snuiten, toen „de stoet"
zich opstelde er; langzaam de plaats
rondschreod, twéémaal. Een groef er
handig, met Ti oud stuk hout. een
kuiltje in het zand, en daarbij ston
den ze tenslotte elil. Zo schaarden
zich eromheen, en ,,Kaie", de ange
Kais, die 't plan gemaakt had, bukte
zich, zette 't kistje in de groeve. Toen
mocht Ieder er wat zand op gooien,
net als ze "t wel 'es bij 'n échte begra
fenis hadden gt«ien. Eu 't klsje ver
dween
169.
Het verkeer.
De leek, de provinciaal wel het
meest, maar de boofdstedeling niet
voel minder, die in onze stad op druk
ke kruispunten het verkeer aan
schouwt, ziet een agent met een wit-
zwarte manchet allerlei teekenen
geven em het verkeer in banen en
richtingen leiden, geheel verschil
lend van vroeger.
Hoe 't precies gaat, en wat nu
finesses zijn, begrijpt li ij niet Maar
wie zich de moeite getroost, eens
aandachtig op de drukste punten het
verkeer gade te slaan, ziet dat er
gansch andere toestanden gaan heer-
echen dan vroeger en dat, al zijn de
verkeerstoestandoii over het algemeen
nog niet volkonieji geregeld zooals
men dat wenschen zou. er toch, met
den dag bijna, verbetering en meer
regelmaat in komt.
De verkeersregeling in Amsterdam,
ïooals «He thans zich ontwikkeld he^ft
en bezig is zich venier te ontwikkelen,
is het werk der hoeren Van Kervel en
Bakker, inspecteurs van politie be
last met de afdeeling vervoerwezen,
die, zooals men zicli herinnert, ter bc-
studeering van het verkeerswezen een
buitenlandse he reis maakten en het
plan ontwierpen voor de huidige re
geling in Amsterdam.
Ik vond het wel interessant, vooral
met het .rog op d© te verwachten
drukte in het reis-seixoen. aan de
heeren eens hun inzichten te gaan
vragen over het verkeer in onze etad
en zij hebben mij op de mee?t vrien
delijke wijze een denkbeeld gegeven
van hun systeem, volgens hetwelk zij
orde en regel brengen in deo andere
woesten chaos. Niet orieizrenl'-k
noemden zij hun bureau, waar d©
planiten gemaakt worden de heksen
ketel, maar: waar regelmaat eu
systeem gebrouwen worden.
De heer Van Kervel zal binnenkort
met pensioen den dienst verlaten, na-
dat hij, gesteund door don heer Bak
ker en door de brica'ie verkeers
agenten. die onder zijr» bevel staut,
zooveel voor hel verkeerswezen in
Amsterdam en daarmede voor do
hoofdstad heeft gedaan.
De heer Van Kervel geeft de plan
nen in groote lijnen aan, de heer
Bakker'werkt «Ie détails uit en hun
korps is zooveel mogelijk geïnstru
eerd.
llet systeem berust in hoofdzaak op
deze twee grondslagen aan de koet
siers en bestuurders leeren inzicht t©
verkrijgen in hel verkeer het ver
keer dwingen in bepaalde banen,
voornamelijk door hei aanleggen van
vluchtheuvels
De heer Van Kervel, die bij zijn op
treden als chef van den tak van dierrel
inzag, dat in den chaos in den levens
gevaarlijken wirwar systeem moest
worden gébracht, Logon met bestuur
ders, die ,,bij m©heertje" moesten
komen voor verkeers-overtredinzi'ii.
P'ots hoorde Kees vlók boven z'n
hoofd, op de schutting, 'n woedend
blazen. Keek ie-óp. en zag de kat!
Woedend loenschte de schooier, de
vuile magere poes. naar z'n vijandin,
die 't 'm Afnamen, voor góed!...
Kreng! rl-p Kcee.
En hij bukte 2'ch. pakte ren sci» r-
pen steen van deri grond en smeet
'm nï;d:g naar 't blaz--r.de nier...
Meteen verdween de kat. en ze
hoorden 'n zachtcn plof aan den an
deren kant van de schutting.
Hij het nèt hütuds tresprengen!
zei d'r een. Of hë je "m zo-raakt? -
Weet 1c niet! 'k Mag het üjenl
Ploie snerpte opnieuw de stoom-
fluH, en se drongen weer de deuren
binnen, na-joelend over de ,,fène
bak'
Juffrftóuwl I riep de bewoon
ster van éen-hoog den volgenden mor
gen naar beneden JuffróauwlHet
uw es 't nog niet gerien? op uwea
bleekve'dje? Ik wier d'r naar van,
toe 'k het daarnet zag!
Gunstajasaes! wat vies!
zei de juffrouw-van-beneden, toen te
't gruwzame ook ontdekt had Hoe
zou-d-ie d'r kommen?
In de propere- netheid van het
b'eekje lag vuil, bloederig, stijf, d©
dooie kat
RACONTEUR.
