NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
39e Jaaroanq No. 9780
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG £7 APF1L1915 A
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drie maanden: Van 1—5 regels 75 Cts.; iedere regel meer 15 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem'-20 j Haarlem van 1—5 regels/l.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der BiJ Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)«1-30 f Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1-65 E> /-$>§) 50 Cts. voor 3 plaatsingen contant.
Afzonderlijke nummers -0.05 jRedactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem;HZ'V tï/\
de omstreken en franco per post 0-45 Intercommunaal Telefoonnoinmer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Cosfer. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarnc 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Eureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. D« Verzekering der (per week) geabonneerden wordt gewaarborgd door „The Ocean" Rokln 151, Amsterdam.
DIT NUMMER D EST A AT UIT
ACHT BLADZJ1DEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
WOENSDAG 28 APRIL.
Do Kroon; Feestavond ten bate van
het llaarl. Lighaltonds.
Cinema-Palace: Voorstelling.
Apollo-Thealer: Biosc. voorstelling.
Biosc. Theater, Gr. Markt. Voor
stelling.
Püalllghafd en
afjakkeren
Dit is ibe qualiflcatie, die door vele
menschen gegeven wordt aan den
£i-uurs-rit van de Nederlandsche
wielrijders. „Waarvoor", zoo vragen
zij, „kan het goed wezen, dat er 24
uur aan één ftuk doorgcfietst wordt,
met enkele kleine rusttijden? Welk
nut heeft het, waar dient het voor en
wat blijkt er uit?" En als deze vra
gers dan in ons verslag hebben ge
vonden, dat te Arasterdam een van de
deelnemers wegens oververmoeidheid
naar het ziekenhuis ls gebracht, dan
is, in hun oogen, meteen het gevaar
lijke van dergelijke proefnemingen
glasheidej; aangetoond.
Er is ook een andere beschouwing
mogelijk. Vooreerst deze, uat in een
wel wat veel arcerende, philosofecren-
de en discuss,eerend© samenleving als
de Nederlandsche, een uiting van
fihysieke kracht een gezonde tegen-
ianger is. Ma ir ook nog een andere.
In ous relaas van den rit en in dat
gene wat wij nader vernomen hebben
blijkt, dat een groot deel van het
succes te beurt gevallen is aan over
leg en oefening. Terwijl onze verslag
gever allerprettigst gereden beeft met
den -W-jarigen iioer Rolondus Hage-
doorn, die zijn krachten stelselmatig
verdeelde over zijn werk en daardoor
lichaam en ziel bij elkaar en zelfs zijn
linnengoed smetteloos hield, slaagde
vooral de militaire groep van luite
nant Mathon. In Den Haag waren
deze deelnemers niet óp en niet afge
werkt en den volgenden dag zijn ze
vrooliik gereden naar Breda, wat ook
een stevige afstand ls.
Het is de oefening, de t r alm 1 n g,
die dat mogelijk maakt. En hierin
ligt een ernstige waarheid, dat wij
onze lichaamskrachten stelselmatig
moeien onderhouden, ieder voor zb h,
in verband met zijn werk en zijn leef
tijd. Te velen vervetten In kantoren
en bureaus, die meer levensgenot
zouden kunnen smaken, wanneer zij
hun gewrichten en spieren stelsel
matig oefenden, al was het maar een
kwartier per dag.
Natuurlijk niet om daarna 24-uurs-
rïtten te gaan doen zulke-dingen zijn
de top van'de ladder, dien oudere
menschen manr liever niet moeten
trachten te bereiken.
„Malligheid en afjakkeren" ts de
24-ULps-rit dus niet. Veeteer een de
monstratie van wat volharding en
oefening vermogen. Die les ls geldig
voor .one hoele leven, van de wieg tot
het - Taf
OM ONS HEEN
No 2013
Yoojd of Kassier?
liet is nu ongeveer twee jaar gele
den, dat de Haarlemsche paarden
tram door de electrtsche vervangen en
een gedeelte van haar personeel niet
door de nieuwe maatschappij in
dienst genomen werd, hetzij omdat
het te oud was of niet aan het genees
kundig onderzoek kon voldoen. Deze
menschen, koetsier» of conduct ure,
waren destijds, niet ten onrechte;
zeer in beklag cn velen begrepen,
dat er iets voor ben moest worden
gedaan. De directie van de paarden
tram deed een royaal voorstel aan de
aandeelhouders, die daarin (hoewel
de tram als onderneming nooit rijke
rente had opgebracht) hew'lligden ca
bovendien werd een commissie ge
vormd, die ü-1 medewerk'ng vaffHaar-
lems ingezetenen voor hen inriep.
De paardentram-veteranen zijn ze
toen genoemd. Het woord gaf den in
druk, alsof het alleen stokoude lieden
gold, met éen voet in 't graf, of die in
elk geval niet in staat waren, buiten
den dienst van de paardentram nog
iets meer te verdienen. Zonder succe®
bleef de oproeping tot het publiek
met, maar het ideaal, namelijk hun
al'en, ahhan® aan de meesten een
lijfrente te verschaffen, waarvan
nadat zij overleden waren, eventueel
ook hun weduwen zouden ku-nnen ge
nieten. werd als-zoovele idealen
niet bereikt. De vraag, hoe zij het best
zouden worden geho'-pen, vorderde
van de Commissie nogal tijd, zoodat
do quaeatte van de „veteranen" op
den achtergrond raakte; toen met
Augustus de crisis intrad kwam zij
weer meer naar voren *en kort daar
op vernam men, dat lion tweemaal
oen uitk-oeri-ng van 25 per hoofd
gedaan was. Sedert dien tijd is <ïe
zaak door ingezonden stukken van
het drietal belanghebbenden Piek,
Mes eai Koster opnieuw actueel go-
worden. Zij hebben zich een- en an
dermaal, over de houding van het Co
mité beklaagd en de drie ingezetenen,
die als gedelegeerden uitverkoren ulit
het tiental, dat den 20sten Mei 1913 tot
de Ingezetenen van Haarlem een cir
culaire richtte om steun, is het ant
woord daarop niet schuldig gebleven.
Schijnbaar zijn er in deze zaak drlo
part-jon de veteranen z-cïf, het co
mité tn de geldgevers van twee jaar
geleden, maar in werkelijkheid vin
don we er maar twee de vriendelij
ke schenkers tellen, het zij In allo
vriendelijkheid gezegd, niet mee. Dal
is zeer verklaarbaar, omdat deze go
vern, nadat zij eenmaal hunne bijdra
ge ingezonden hadden, de manier
waarop de gelden bestoed moesten
worden, gaarne aan het Comité over
lieten; de drie bovengenoemde belang
hebbenden, Piek. Mes en Koster heb-
bcn dn. ondervonden, toen zij op hun
eerste klacht in de couranten van 17
dozer bij de schenkers geen weer
klank vonden, zooals uit hun tweede
stuk, een week later, bleek. Dal het
zoo gaan zou was te voorzien. Een
groote groep van personen is nooit in
staat, de details van een zaak prac-
tisch to regelen an laat dat daarom
gaarne aan enkele weinigen over: die
weinigen waren, als van zelf de leden
van het Comité, dat tot de bijdrage
uHgenoodigd en daardoor getoond
had bijzonder belang in de zaak te
stellen. Er zijn nu eenmaal vele men
schen, die wel hun geld, maar niet
hun pc-rsoon voor goede dingen be
schikbaar kunnen stellen en van dit
standpunt zeker niet afwijken, v
neer zij bespeuren, dat ot oneenig-
held is. Het zou mij zeor verwonderd
hebben, wanneer de oproeping van
het drietal tot de govern door ren half
dozijn hunner beantwoord was.
Te meer omdlat men vertrouwen
kan on mag stellen in de integriteit
©n de goede bedoelingen van de drie
Comitéleden, die nu de zorg voor de
veteranen op zich genomen hebben.
Wat partijen op dit oogenblik ver
deeld houdt is uit'de twee ingezonden
stukken en de beantwoording daar
van gebleken, maar het kan geen
kwaad, dit hier nog even te belich
ten. Piek, Mes en Koster, die blijk
baar als woordvoerders van hun me
de-belanghebbenden optrede», wen-
se hen de vrije beschikking over het
geld, dat Haarlems ingezetenen dan
toch te hunnen voordeel© hebben ge-
sc-lionken. Dit standpunt blijkt o a.
uit do opmerking „Twee onzer ka
meraden hebben reeds het tijdelijke
met hot eeuwige verwisseld, zonder te
kunnen profil eer en van het aan hen
geschonken ge'd."
Hadden deze twee, zoo vraagt mc-n
allicht, dat geld Inderdaad noodög
voor hun beslaan? De drie onderiee-
kenaars geven daar geen inlichting
over, maar gaan voort met de vraag
„Zal ook ons een zelfde lot beschoren
zijn? Wij vreezen het ten zeerei©, want
zouden wij aanspraak op ons deel
willen maken, dan moet het Comité
oordeolen acht bet de uHkeering met
hoogst noodig genoeg, welnu dan
wordt niet uitgekeerd."
De opvatting blijkt duidelijk uit de
woorden ons deel. In het tweede
6tuk wordt de bedoeling aangedikt
door de vraag, die categorisch aan de
echonkei® gesteld wordt„Acht u een
uitkoering van het ons komende deel
niet wenschelijk boven het in het be
zit b'ijven dier gelden bij het Comi
té?"
II'erop rul'en de vragers van de
gever®, c-m de redenen d'e ik hierbo
ven noemde, wel geen antwoord ont
vangen. Het Oomilé, of liever de drie
gedelegeerden, hebben door Mr. WH-
lekes Macdonahl laten weten, dat zij
de zaak gansch anders Inzien. Niet de
ingekomen gelden, zonder meer, aan
de belanghebbenden overhandigen,
maar nagaan in hoeverre dezen daar^
aan behoedt© hebben, is hun taak. Wie
iets noodig meent tc hebbeD, moet
omtrent doel en wijze van beschikking
met de gedelegeerden overleggen en
dezen zijn van oordeel, dat er van
behoefte niet kan worden gesproken,
omdat allen een betrekking hebben en
een sommetje op de Bank, afkomstig
an de uiikeering der tronidireetie.
De bijdragen van de burgerij zijn, zoo
oordeelen de gedelegeerden verder,
bestemd om te voorzien in den uiter
sten nood, in het geval van broode
loosheid.
Het conflict komt dus hierop noer,
dat de belanghebbenden zeggen „het
geld te voor ons bestemd, betaalt het
ons du-s uit, daar wij erover wem-
schen te beschikken."
Het Comité antwoordt„wij hou
den de koorden van de beur® en zullen
u daarmee te hulp komen, wanneer
wij dat noodig vinden."
Wie »n deze een mooning wil vor
men dient dus te weten, waarvoor en
hoe indertijd aan de ingezetenen om
een bijdrage gevraagd iewij druk
ken daarom de circulair© van 20 Mei
1913 hier nog eens af
Aan Haarlems ingezetenen.
Ondergeteekenden wenden zich
tot ieder uwer met het vriendelijk
verzoek, om hen door een gift in
«staat te stellen een geldsom bij
een te brengen tot steun van do
koetsiers en conducteurs van de
Haarlemsche paardentram, die
tengevolge van hun boogen leef
tijd of van andere omstandighe
den thans zonder betrekking en
zonder verdienste zijn.
Na de opoffering, die de aan
deelhouders zich reeds voor dU
doel getroostten, is het billijk dat
thans Haarlem'© ingezetenen blijk
geven van hunne goede gezind
heid jegens hen. wier vriendelijk
optreden gedurende zoo vele jaren
met dankbaarheid ls gewaar
deerd.
liet ligt In het voornomen van
ondergeteekenden, om zoo moge
lijk uit het bijeen te brengen be
drag aan de hier bedoelde perso
nen, zoo lang en voor zoover zij
zullen blijken daaraan behoefte te
hebben, eene wekelijkse he uitkoe
ring te verschaffen.
Mogen uw© giften, tot het ont
vangen waarvan Ieder der onder-
ge-tee ken den zich volgaarne be
reid verklaart, rijkelijk vloeien.
(volgen de namen
Twee d'ngen blijken uit de circu
laire duidelijkvooreerst, dat men
veronderstelde, dat de veteranen wel
niet meer op andero wijze aan het
werk zouden komen en ten tweede,
dal het Qomité zich de beslissing over
de wijze, waarop de gelden zouden
worden besteed, voorbehield. De uit
drukking „zoolang en voor zoover
„zij zullen blijken daaraan behoeft-
..te hebben," laat aan duidelijkheid
niet te wenechen ovear. Zij opent bo
vendien de mogelijkheid, dat sommi
gen, die daaraan geen behoefte moch
ten blijken te hebben, er ook niet van
zullen profiteeren welke conclusie een
antwoord is op de klacht, dat twee
der veteranen reeds gestorven zij»,
vóórdat zij daarvan genoten hebben.
In ons blad is tot tweemaal toe
plaats ingeruimd aan de bezwaren
der veteranen en a's het pas geeft,
zullen hun klachten nog vaker wor
den opgenomen, maar dan liefst beter
omschreven. In de principieel© vraag,
'd'e als titel boven deze beschouwing
staat: „voogd of kassier?"
valt, blijkens de bewoordingen der
circulaire van 20 Mei. de beslissing
I blijkbaar ten gunste der Commls-
uH. Er zal dus voortaan voor
klachten alleen aanleiding zijn, wan
neer blijkt, dat dit Comité aan duide
lijk geformuleerde, rechtmatige san-
ragen niet voldaan hoeft.
De drie inzenders zul'en hiermee
wei niet voldaan zijn. Ik kan hef niet
helpen. MVseehien kan ©én overwe-
•ing hen tot and:-r© gedachten bren
gen, namelijk, deze, dat d© leden van
het Comité, indien zij hun gemak
zochten, niet beter konden doen, dan
de beschikbare som maar gauw ver
doelen. Dan waren zij van alle critiek
cn swsah af. Dat zij dit niet doen,
vloeit voort uH de nauwgezetheid, die
zij meenen te moeten in acht nemen
Ion opzichte van do voorwaarde,
waaronder destijds de gelden ge
raagd zijn cn bovendienI© gon-
over do belangen der veteranen, zoo
als de led-en van het Comité die zien.
J. C. P.
Stadsnieuws
N. V. LOURENS COSTER.
Maandagmiddag had de algemeene
ergadering plaats "van aandeelhou
ders der N. V. Lourens Coster, onder
zilterschap van don heer Vincent
Loosjes. Balans en winst- en verlies
rekening werden goedgekeurd, het di
vidend over 1914 werd bepaald op 6
procent.
De aftredende Commissaris, d© heer
P. W. Peereboom, werd herkozen.
Yo orhereidendL o.
Voor het examen als onderwijzeres
hij hei voorbereidend lager onderwijs
in -Ie.-» maand te Amsterdam gehou
den is geslaagd: mejuffrouw B. "Fiver.
HAARLEMSCHE SC1IIETBOND.
In het schietgebouw aan de
Schouwtjeslaan heerschte Zondag
weer een gezellige drukte. Blijkbaar
is het van het bestuur een zeer goede
gedachte geweest, om den eind wed
strijd nilet in een dag te beslechten.
l>e belangstelling is althans zoo
groot, dait zelfs besloten 1© deu wed
strijd nog met een Zondag te verlen
gen. en dan pas te eindigen om 5 tn
pleats van 2 uur.
Den Oen Mei zal voor do deelnemers
dus ruimschoots gelegenheid bestaan,
hun seriën af te schieten, of te ver
beteren.
Een spannende strijd werd Zon
dag gevoe.nl tusschen de heeren B. J.
Hots en L de Raad om de eereulaate
voor dien dag op de vrije baan. Beidein
hadden een serie van 99 punten, de
steun serie moest dus de beslissing
brengen. De heer Bots zegevierde
met een steunsori© van 9tï. de heer
de Raad behaalde 93 punten.
Van den stand zooels die Zondag
op do haan was opgehangen, laten
wij hier de voornaamste plaatsen vol
gen:
Personeel le klasse: 1. J. Bonman,
96 p. 2. Paul Roezen, 96 punten (ge
lijke series', 3. P. H. Kluft, 93 p.
Personeel 3e klasse 1. W. Nobel en,
95 p.r 2. H. Vader, 91 p., 3. F. J. van
Bu eg en um, SO p.
Eerebaan: 1. H. Vader. 98 p., 2.
A. J. Hekker, 96 p., 3. P. H. Kluit.
92 p.
Geluksbaan: L P. IT. Kluft, 93 p.,
2. Alb. F. Bos, 90 p., 3. H. Spoor, 89 p.
Vrije baan: 1. Alb. F. Bos, 99. 98 p.
2. P. Roozen, 98, 98 p
2e klasse: 1. J. A. v. Buggenum 96,
92 p., 2. D. Tieskene, 94. 93 p.
3e klasse: 1. A. J. Hekker, 96, 91 p.
2. IT Vader, 92, 92 p.
(Zie vervolg Stadsnieuws op pag. 2).
INGEZONDEN
Vj,o tugezonden «tukken, gepl&atst of
slot geplaatst, wordt de kopie den iutendei
niet lerugpegoTen.
Voor den iuboud dcier rubriek stelt de
Redactie zich niet aantj,takel,jk.
llaariem, 26 April 1915.
DE VERPLICHTE WINKEL
SLUITING.
Geachte Redactie!
Wil mij vergunnen U en don heer
Joh. M. Schmidt met een enkel woord
van repliek te dienen.
In uw onderschrift zegt u, dat ik
met mijn bezwaren vrij laat kom. Ik
geef dit toe. Ten gevolge van mijn
verblijf aan de grenzen van Anguètua
af, is de loop der zaak mij «enigszins
ontgaan. Te laat kom ik echter
niet Het moet u uit uw langjarige
parlementaire ervaring bekend ziin,
dat onze Raad in beginsel tot
i zooveel zaken heeft besloten, die
nooit tot uitvoering zijn gekomen. &1
werden er zelfs bultenlaattache ©n-
derzockingsreizea voor gemaakt.
Er is nog slechts in <- g i u e e 1
besloten, te laat ben Ik dus nog
geenszins.
De heer Schmidt ,de geachte in
zender van gisterenavond, beziel de
zaken wel door een zeer clgena;, mi-
gen bril.
De z.g. „overheidsdwang", waarte
gen Ik mij In casu verzet, is het dooi
de politie laten beledten, dat een win
kelier '8 avonds na 9 uur zijn klan
ten bedient. Terwijl de heer Sclim.
dwang ziet Ui het feit, dat een win
kelier zijn winked open lioudt op een
uur, waarop een andere dien wenecht
te sluiten. Dit laatste kan ook een
soort dwang zijn, doch, voelt de
heer Sclrm. het niet, deze is toch van
cc-n heel ander karakter Jan de „po-
lltledwangdoor mij bedoeld?
De resultaten der gevoerde enquête,
waarop de inzender zich herhaalde
lijk beroept, doen hier niet ter zake,
daar deze enquête ging over een
w e 11 e 1 ij k e regeling en niet over
een locale.
Met groote verbazing vernam ik
voor het eerst, dat inzender sinds
kort eon voorstander der V. W. is.
Ik kan hem daarmee niet gelukwen-
Bdren, daar een verkrachting van
onzen volksaard zich altijd wreken
zal.
Eenmaal op hot hellend, gevaarlij
ke en onsympathieke vlak der „mass-
regoJn" zal bij steeds verdei- gaan
en wellicht ie van Inzender eerlang
ook e«» Initiatief-voorstel te verwach
ten tot sluitingsdwang tusechen 12
en 1 cn 57, de etensuren. Immers,
is de helft plus 1 er voor, dan zullen
de overige winkeliers 'do helft lj
zich ook daarnaar dienen te gedra
gen en zullen de cliënten zich naar
de winkeliers moeten gaan schikken,
en niet, zooals het omgekeerd behoort
te zijn.
Wat do verlichting der g e s 1 o-
t e n winkels na 9 u. betreft, geeft
de duistere Kalverstraat van Am
sterdam ons daarvan een vooiproef-
jo. Wat de ultg-aansreusjcs betreft,
de heer Schrn. begrijpt mij weL Sluit
de winkel om 9 u., dan is het voor
dein winkelier minder bezwaarlijk
om half 8 of 8 li. te eolijrseeren, dan
ranncer de zaak den Letten avond
open is.
Ten slotte kan ik mij voorstellen,
dat het den winkelier koud laat. waar
de winkelstraatbezoekers geen koo-
pers zijnde 's avonds na 9 n. zullen
blijven, voor de moralisten Thijssen
en Bruoh mag dit „eanschelbk niet
onverschillig'1 zij». Rn dat bedoelde
ik Juist.
Ik heb dun heer Scflira. met mijn
betoog niet kunnen overtuigen, hij
heeft het mij met het zijne ook niet
gedaan.
Dankend voor de plaatsing,
Uw dienstvaardige,
P. J. M. VAN TETER1NG.
Geachte insr Hoofdredacteur!.
Van uw vriendelijk aanbod bi uw
redactioneel naschrift onder het Inge
zonden stuk van den heer v. Tetering
aangaande Verpl. Winkelsluiting, wil
ik gaarne gebruik maken om daar
door een paar, volgens mijtn beschei
den, nueenbig, onjuiste argumenten
tegen V. W., recht te zetten Bij voor
baat mijn dank.
t Komt mij het eenvoudigste toe,
deze argumenten categorisch te be
handelen.
Do lieer v. T. begint wel eigenaar
dig. Aan dear oenen kant beklaagt hij
d n winkelier, die steed® meer be-as-
li ng moet h-dalen cai nu door de
vroedschap gedwongen wordt zijn in
komsten te rien verminderen door
V. W.
Aan den anderen kant verlangt hij
juist van dienzelfden winkelier een
speciale bijdrage «u de gemeente-in-
kometcn, doorekit hij. gedwongen
door de concurrentie, zijn zaak later
moet openhouden dan hem Itef ie, en
daardoor gedwongen wordt meer
dere kosten voor verlichting te heb
ben. a's noodig !s.
Want noodig le het niet
Waaruit ook n i et voortkomt 'n min
dere opbrengst der PI. Dir. Belasting,
want vvamneer alle winkeliers geelo-
ten zijn, moet hot publiek wel vroe
ger koopen om datgene in zij» borit
te krijgen, wal het noodig heeft.
't Is toch onbegrijpelijk, dat dit zoo-
I genaamd schade-argument nog steeds
1 op den voorgrond wordt gebracht
Wai neer men toch al I e winkels ge-
fllotc» vindt na 9 uur. moet men
we! vroeger koopen -:» zijn toch alle
winkeliers weer Ln deze 1de conditie.
I De heer v. T. heeft bepaald de act'e
vóór V. W. niet of genoegzaam te-
•x-lgd Bepaald is hij er b i onkundig
au, dat van 66 winkeliers in het ma
nufacturen- en confectiebedrijf, (zoo
wel mooie ais kteine; c-r MAAR 63
aanrf n Gemeenteraad verzochten V'.
W. in te voeren, na een |>iwfncim»g
die hun aüen »oo goed was bevallen.
Me dunkt, dat d't bewijst, dat er
wel degelijk om gevraagd wordt.
Ook ui andere vakken dringt zich d l
verlangen meer en meer naar voren.
Ook schijnt de heer v. T. d'e be
wuste vergadering van De Hanze"
n'ei bijgewoond te heibbén. Hij z-au
andere zijn veronderstelling van het
daar genomen besluit na.t hebteu
jtoergoschreven. Neen, mijnheer de
Red., het was daar even anders, als
door den heer v T. voorg-cb. 'd.
De 29 voorstanders wa.'vn. op één
na, allot; winkeliers die hun zaken la
ter dan 9 uur sloten en bij d»? 5 tegen-
etandeis waren nb. 2 stalhou
der®. Of deze competent ziiju over
deze materie te oordeelc-u?
En fakr komen we aan een argu
ment, dat ook bij deze twee - n
stalhouders go'd n.l.: w ij hebben
et de belangen v an hc-t
jreoneel geen rekening
te houden.
Want dit is toch de slotsom van deto
redeneerte»,
Want wat is het geva'? De zaken
met groot pereoneel Utoten reeds
om 9 uur doch het zijn juist do zaken
met één of twee winkeljuffrouwen of
bed'enden, .ook dikwijls op eert ie n
stand, mot a'le onkosten daaraan
verbonden, d'e, wanneer ren enkele
collega onwillig is zich solidair te
verkteren in deze aangelegenheid,
gedwongen worden huu i-creo-
il «cn Jongen werkdag te bezorgen
i emergens 8 81.2 uur tot d> s
avonds 19 uur. Neen, mijutexr de
Red., d>' gn>ote zaken («en eoke.e uit
gezonderd) hebben geen verdeel bij
deze verordwing. Het zijn juist de
kteincre zaken met klein personeel,
zij die d kwijte meer in zorgen zitten
dan de klein®?© zonder personeei, dte
naar deze V. W. verlangen en cr voor
hen c» hun personeel voordeel van
verwachten. - En nu wordt, er gespro
ken van na-aperij enz. van andere ste
den, doch a's nu onomwonden wordt
verkfiaard dwr vroegeic teKointan»-
dei® e?i slauat'scii is bewezen, dat
alle wlnikeliers bij V. W. in dezelfde
conditie zijn en daardoor hun omzet
ook niet verminderen kan, is d!: moer
leeren van anderen dan na Apen.
Komt liet u voor, mijnheer v. T.f
dat het publiek bij V. W. iueew op
gebied van cousumpt-c-art k '-:i.
kleedij enz. minder beh" V- kri.gi;
dat het dan opeens door dat vroc-vr
sluiten der wink, v min'1 r geld zat
uitgeven? M :erm het voor, dat ai-
teen i:c'. v<rschü zal zijn. dat aan d'e
behoeft, zal voldaan worden, even
goed als nu, echter alleen vóór 9 uur
'savonds. Wat zouden er kapitalen
bespaard worden, als zoo'n liecie c 'd
ineens mnuier g'ng koopen on daar
door degelijks meer geld bespaarde.
Want dit is het, wat de tegens'.an-
dei®, volgen® mij e. a., verkeerdelijk
meerieu er zal minder gekocht wor
den.
Nu komen er een paar argumenten,
zoo onb'llijk a's het maar #even kan.
De heer v T. W»1 aan den* workman
en zijn familie een paar aai>g< name
a vond uurtje© bezorgen ten koste van...
den winkelier on z ij n p e r s o n e e
Let wetaan den werkman, zcif
zoo'n actie steeds voerend voor een
minimum-arbeidsduur, en d'e dik
wijl® o, zoo leelijk kijkt bij een uurtje
oveivverk, wat dan toch i> g extra be
taald wordt!
Kan ook hot winkelpersoneel hierop
bogen7 Trouwen?, ik be!'-f <1 t abso
luut van de werklied:-» nte goloo-
ven. Het zou toch van sterk egoïsme
b'ijk geven, te meer omdat het per
soneel in winkel? toch ook voor een
groot deel hun kinderen zij".
En i® voor den werkman een inkoop-
tijd van 7 tot 9 uur ii'et voldoende
voor 5 dagen der week, terwijl de
Zaterdagavond de voornaamste
avond) onbeperkt blijft?
Een beetje koddig doet het aan te
«fcehen rail oen bepaalde categ"r:e
van inwoners, dat zij hebber, te zor
gen voor opvroo'ijking van het alge-
Laat daarvoor zorgen elk voor zich
of het Gemeentebestuur voor ons al
len.
Wat betreft het af wisse >n v:.n per
soneel, dat le in zaken met klein per
soneel gewoon onmogelijk D't vv ct
elkeen, toe een beetje met het winkel
bedrijf bekend ls.
't Ie nu eenmaal iet® andere, of men
'door 3 verschillend© con
ducteurs opdetram, desnoods
op één dag, een kaartje krijgt
aangereikt, of dat nun in oen'
winkel voortdurend door ander per&JV
nee! wordt geholpen.
Het publiek wenscht d't ntethel
raakt gewend aan het bedlor.cnd per
soneel.
Dat dit wel gebeurt, it mij cn meer
anderen ntet bekend.
