De Europeesche Oorlog.
KAMER NEGENTIEN
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 10 JUNI 1915
Op het Westelijk
Oorlogsveld.
Duitach stafbericht:
„Aan il'Mi Oostelijken rand van de
Loretto-hoopte boproafdten strijd-
krachten der geallieerden een aan
val. Zij werden Dinsdagmiddag door
Duitsch vuur verdreven.
•Van den Zuidoostol ijken rand- van
de lorellohoogto mislukte een aanval
van de geallieerden.
Do laatste groep huizen van het
reeds sedert 9 Mei ürootendeels in
het bezit der Franschen gekomen
dorp Neuviile is Dinsdagnacht aan de
geallieerden gelaten.
Ten Z, van Neuvillo liobben de Duit-
schers herhaalde aanvallen met zwa
re verliezen voor do Franschen afge
slagen.
In do buurt ten Z.O. van Hébuther-
no is do strijd na ecu mislukten aan
val van die- Franschen in de morgen
uren'weer aan den gang.
In het Beis le Prftre is een aanval
van do Franschen bloedig afgeslagen
Om kleine stukken van de voorste
Duitsche loopgraven wordt nog ge
vochten".
F ï'jnsch communiqué:
In de streek van Notre Dame do Lo-
rette is bot artillerie-gevecht zee-r lie
vig geweest. Dinsdag heeft da Fran-
sclio infanterie overal de veroverde
stellingen versterkt en nieuwe vorde
ringen gemaakt.
Te NeuvilJe-St. Vacst hebben de
Franschen liet eohcelo eilandje ten
W. van hot dorp en ook nieuwe hui
zen in de Hoofdsiraat genomen (noor
delijk eilandje). In den Doolhof heb
ben de Franschen een hevigen tegen
aanval afgeslagen en eenige nieuwe
vordering gemaakt.
Ten Z. van liebutherne hebben de
Franschen hun winst van Maandag
en van Maandagnacht behouden, on
danks sterke aanvallen, die twee
Duitsche bataljons deden, welke haas
tig in auto's uit de streak ten W. van
Arniemtières waren aangevoerd.
De Franschen hebben daarna hun
vorderingen over een front van 1*200
M. ongeveer voortgezet.
De Duitschers hebben de loopgra
ven hevig gebombardeerd die do
Franschen hun den 7den ten N. van
do Aisne bij Moulin-sous-Touvcnt
hadden afgenomen.
Dit bombardement, dat door do
Frarische artillerie levendig beant
woord is, is met gevolgd door eenigen
tegenaanval.
Aan den zoom van het Bosch lo
Prêtre hei-ben de Franschen twee en
op enkele punten drie linies loopgra-
Yon genomen en 50 gevangenen ge
maakt'
Op het Oostelijk
Oorlogsveld.
lluitsch sta fbericht:
„Op den oostelijker, oever van
Win-dau is Kubyl-i ten N. O. van- Kur-
schany door de Duitschers genomen.
Van het zuidwesten af naderen
Duitsche aanvallende troepen de stad
Szawle.
Aan de Dubissa is de noordelijke
vleugel van de Russen door een om-
vattingsbe weging aangevallen en in
zuidoostelijke richting gedreven. De
voorste Duitsche linies hebben den
weg Betygola—Ilgize bereikt.
Ten Z.O. van de Njcmen hebben de
Russen na hardnekkige gevechten hij
Dembowa, Ruda en Koszliski den te
rugtocht op Kowno begonnen. Hierbij
hebben do Duitschers 300 gevangenen
cn 2 machinegeweren genomen. Bij
do verdere vervolging kregen de Duit
schers. met beveiliging tegen een
aanval uit Kowno, den weg Mariam-
pol-Kow'rto Ln bezit.
Op het Zuidoostelijke oorlogslcr-
reiu is de toestand ten O. van Prze-
mysl onveranderd.
Tea N.O. van Zurawno brachten de
troepen van generaal v. Linsingen
den aanval der Russen tot staan.
Meer naar bet Zuiden wordt 'om de
hoogten ten W. van Halycz en tem
W. van Jezupli nog. gestreden.
Stanislau is reeds in Duitsch-Oos-
ter.rijksch bezit. Zij maakten 45(10 ge
vangenen cn hamen 13 machinege
weren
O o s t e 1 ij k 'oorlogsveld.
„Ier. zuiden van den Dnjsstr heb-
ben do Russen opnieuw terrein verlo
ren. De troepen der Duitschers en
Oostenrijkers, die onder voortduren
de vervolgir-gsgc-vochton zegevierend
voorwaarts dringen, hebben Dmsdag
ten noorden van Kolomea de lüvio
KoelaczköwceKorszow bereikt, do
hoogten van öttynia veroverd en des
avonds Stai-islof in bezit genomen.
Zij zijn verder doorgedrongen tot
Ilalicz. Er werden 5570 Russen krijgs
gevangen gemaakt.
Aan het overig gedeelte van bet
front in Guliciii en Polen is niets bij
zonders gebeurd".
Russisch stafbericht
„Bij Schawli namen de Duitschers,
na versterkingen gekregen te hebben,
een nieuwe opstelling in en deden een
verwoeden aanval op Buku. Den 7den
ontruimden Russische troepen dat
dorp en concentreerden .zich in een
stelling vóór Schavvli.
Aan den Beneden-Doebissa ontwik-
kolt zich 't Russische offensief op be
vredigen do wijze,
Aan den l'n-kor Weichse'oever ten
noorden van Rawa poogden do Duit
schers opnieuw, gebruik makende van
d-en gunstigen wind, de Russische
troepen le besoken met vergiftige gas
sen.
In Ga'icië duurde het verbitterde
gevecht voort op den linkeroever van
de Visjna, waar de Duitschers en
Oostenrijkers den 6on er in slaagden
de Russische troepen terug te wer
pen bij tegenaanvallen maakten de
Russen ongeveer 2000 gevangenen.
Aan het Dnjestr-front werd den 6en
en Ten gevochten tusschen de rivie
ren de Fismenica en Lukoa.
De aanvallen van de Duitschers en
Oostenrijkers op Russische stellingen
op den rechteroever tussclien Lijartst-
berg en Jidaksjof waren vruchtbaar.
Té Jidaksjof maakten de Russen on
geveer 300 krijgsgevangenen, onder
wie zes officieren, terwijl zij twee mt
tra'heurs veroverden.
Op den linker-Dnjestr-oever bij Ju
ra wno werd de strijdmacht van de
Duitschers en Oostenrijkers versterkt,
waarna deze overgingen tot de bezet
ting van 't bosch tot den spoorweg.
Op den rechter-Dnjewtr-oever vielen
de Duitschers in de richting van liet
dorp Sifka in een hinderlaag mitrail
leurs beschoten hun gesloten kolon-
ne, waarna een vlugge bajonetaanval
van de Russen volgde. Ongeveer twee
honderd Duitschers sneuvelden.
De Russen sloegen een aanval tus-
schen Sifka en Lukva af."'
Het „Berliner Tageblatt" verneemt
uit het Oostenrijksohe oorlogspcrs-
buTeau, dat de laatste vier en twintig
uur vooral aan den Boven San en
aan het Dnjestrfront opnieuw plaat
selijke successen voor de Duitsch-Oos-
tcnriiksche troepen brachten. Dins
dag werd vooral in de richting ten
no o id en van Zurawi.io in liet gebied,
waar generaal von Linsingen vooruit
dringt, cn verder oostwaarts in de
vlakte om Kalusz, ten slotte bij Na-
dorna, waar het offensief van de le
gergroep van gener. Pflanzer merk
baar wordt, heftig gevochten.
't Bureau Norden deelt mede:
De berichtgever van de „National.
Ztg." in 't Oostenrijksch oorlogspers-
kwartier meldt, dat de Russen, toen
zi j in liet bezit waren van Przemysl,
van 12.000 inwoners der stad er 0000,
zonder onderscheid van nationaliteit
en geloof, naar Rusland stuurden om
als gijzelaars te dienen opdat lat
overige gedeelte der bevolking zich
van spiomiage zou onthouden.
Uit de mededeelin,2en van officie
ren en n-DJ-schappen der gevangen
genomen Russen blijkt, dat er gebrek
aan officieren in het Russische leger
bestaat. Dit ge-brok kwam het sterkst
te voorschijn bij den aanval dor Rus
sen te go a het leger iaii Von Mucken-
sen. Vele compagnicu stonden daar
zonder leider en waren op zich zelf
aangewezen, waaraan de mislukking
ondanks de offers is toe te schrijven.
Op het Zuidelijk
OoKogstooneel.
0 o s t li r ij k s c h Jagerbericht:
„Dindagir.iddiag deden de Italianoi
voor het eerst een aa'aval met eon
prootere troepenmacht, ongeveer ter
sterkte van een infanterie-divisie cn
wel op liet bruggenhoofd bij Górz. Do
Italianen werden met groote verlie
zen aan hun zijde algeslagen. Zij ge
raakten bij den terugtocht in Otsteu-
rijksch artilierio-vuur en moeiten eon
groot aantal stukken in den steek la
ten.
Even weinig succes hadden zij net
aanvallen oji Gradisca en Monfal-
cono.
De gevechten aan de grens van Ka-
rinUiië ten oosten van den Plêicken-
pas en het geschutvuur van beide zij
den in het gebied van de Oostenrijk
sohe Karifithische en Tiroolsche sj>er-
versterkingen duren voort
Italia a nsch stafbericht:
„Dinsdagmorgen werd eon van de
ItalLaanscho luchtschepen (volgons
het officleelo Oostererijk&che be-riclit
was het do „Citta di Fori ara". Red.
H. D.), na een tocht over Fiumc,
waarbij eenigc bommen werden ge
worpen op oogenschijnlijk militair©
gebouwen, door een panne gedwon
gen in zee to dalen nabij het eiland
Lussin. Het schip verbrandde.
Volgens een bericht van de Oosten
rijkers schijnt de bemanning van het
luchtschip gered en gevangen geno
men te zijn".
De oorlogscorrespondent van het
„Fremdonblalt'1 bericht omtrent de
Vernieling van liet Italiaansclie lucht
schip „Citta di Ferrara", dat 't schip
onmiddellijk nadat men het in het ge
zicht had gekregen, door een Oosien-
rijkscli-Hojv.'aarsch vliegtuig achter
volgd werd.
Hc-t vliegtuig vloog loodrecht boven
het luchtschip en wierp een projectiel
naar beneden, waarop liet luchtschip
uiteen sprong en in stukken ter aar
de stortte.
OOSTENRIJK—SERVIë.
O o s t e n Ir ij k(s c 9i stafbericht
„Aan de Servische grens hebben
hier en daar schermutselingen en
weinig beteekonende artillerie-gevech
ten plaats gehad.
Bij Kor'to l'n Herzegowina) werd
n Montenegrijnsche bende in Oos-
tenrijkech-Hongaareche uniformen
uiteengedreven."
Verspreid nieuws
van dooorlogsvelden
DE GUILLEN VAN KOGELS.
In „Uebcr Land und Meer" vertelt
een hoofdofficier van gezondheid, dr.
Brettner, een reeks merkwaardige
voorbeelden van kogel-werking. Voor
al geldstukken hebben dikwijls het
leven van de getroffenen gered.
Een tholer, dien een man in zijn
broekzak droeg, werd door een gc-
weerprojoctiel getroffen, legde zich in
den vorm van een vingerhoed om
den kogel heen en drong met dezen
diep dn liet spierweefsel lot aan het
dijbeen. Door zijn tegenstand had
het geldstuk blijkbaar een breuk van
het been verhinderd.
Drie tlialers op elkaar in een borst
zak werkten nog beter als schild,
doordat zij het projectiel niet alleen
ophielden, maar zelfs zóó sterken
•tand boden, dat de kogel tot
een platte schijf vervormd werd,
waarop het inschrift van den t-haler
afgedrukt stond.
Een onderofficier is door zijn ijze
ren kruis gered, dat in liet midden
den kogel tegen hield, terwijl de vier
armen vu-n bet kruis zich naar voren
bogen.
In een gcheele reeks van gevallen
heeft een horloge het leven gered. In
November 1914 werd hot horloge van
een onderofficier bij Yperen op veer
tig meter afstand door een kogel ge
troffen. De kogel werd zóó vertraagd,
dat hij slechts een kleine wond in de
long maakte, die goed genas. Bij
Atreciit werd een infanterist liggend
getrolfen en meende een schot in de
borst gekregen te hebbey. De kogel
was echter in zijn zeer misvormd hor
loge blijven steken.
Ook andere voorwerpen, die op het
lichaam gedragen worden, verzwak
ken soms de werking van een kogel.
Aan het einde van een vijf-en-veertig
centimeter diepe kogelwond vond
men drie broekknoopen en drie ver
bogen koperen munten. De wonde ge
nas. Sonrs echter hebben harde voor
werpen, die zioh in de kleeding be
vonden cn door het projectiel werden
mee gesleept, er toe bijgedragen, dat
de wonde ernstiger werd. Een onder
officier werd door een kogel de revol
ver, die hij in zijn broekzak droeg, in
de dij gedreven. Deze verbrijzelde het
dijbeen en de man stierf.
Ook andere voorwepen, die zich
niet in de kleeding bevonden, hebben
soms een projectiel tegen gehouden.
Een merkwuardig geval is van een
Duitschen kogel, die in een Engel-
sellen patroonhouder twee patronen
doorboorde, terwijl hij in de beide an
dere steken bleef en alleen met de
punt voor #dcn dag kwam.
EEN STORMAANVAL VOOR
Y PEREN.
Het „Berliner Tageblatt" heeft een
brief van een soldaat gekregen, dien
hij geschreven heeft kort voor hij bij
Yperen sneuvelde.
Sedert, we met Paschen voor de laat
ste maal in een echt kwartier gelegen
hebben, zijn we in voortdurende be
weging. Er was iets aan de hand, wij
wisten slechts niet waar. Herhaalde
lijk werd de landstorm uit de com
pagnie genomen, hier of daar heen
gezonden, weer bij ons ingedeeld,
enz. Begin Mei gingen we uit onze
oude stelling ten zuiden van St. S. en
richtten ons voor N. Ln. Dat wil zeg
gen, wij groeven ons daar woningen.
Het labyrinth van loopgraven, dat
nron ver kris cn kras over heuvels en
door bosschcn loopt, door velden en
door dorpen, is het tiende wereld
wonder. Op vele plaatsen wonen hee-
le regimenten in een onderaardsche
stad. "s Nachts staan wij vaak voor
de vijandelijke linies te graven. Haas
tig, met vliegenden adem, in shrap-
nell-vuur. Als lichtkogels het veld be
schijnen, ziet men een lange reeks
van weggedoken gedaanten, dio knie
lend in de aarde woelen, als ging het
om hun leven. En zoo is het ook. Na
een half uur loopt een lange aardwal
zigzag door het land, onder wiens
dekking nu verder gegraven wordt,
tot ieder man, overeind staande, tot
aan hot hoofd gedekt is. Als de mor
gen aanbreekt, is het werk gedaan.
Een paar uur slaap gedurende den
morgen moet onze vergoeding zijn
voor onze nachtrust.
Zoo gaat liet nu al sedert weken.
De zenuwspanning is ontzaglijk.
'Maar langzamerhand nadert men den
vijand in gunstige positie.
Den lOdcn Mei ging het regiment
tot den aanval over. Do loopgraven
zaten vol reserve. Drie dagen lang
braakten honderd© kanonnen moord
dadig vuur in de Engelscho linies.
De 22 centimeter kanonnen en de
zware mijnen werpen aarde, 6teenen
en stof in dikke, zwarte wolken hoog
in de lucht. Het heele terrein siddert.
Het geraas is steeds door oorverdoo-
vênd. Men kan niet spreken met zijn
buurman.
Alle vijf minuten antwoorden de
Engol'schen met 38 centimeter
soheepskanonnen, waarmede zij
vlak langs onze stelling den weg
naar Yperen beschieten. Men hoort
de projectielen indrukwekkend, maar
ook schrikwekkend aansuizen en
werpt zich in de loopgraaf plat op den
grond. Dan een vreeselijke ontplof
fing, alsof de aarde scheurt.
Steonen een ijzer hoog in de lujcht
geslingerd, vliegen vier tot vijfhon
derd meter ver. Twee minuten hoort
men zo fluiten in de lucht. Tot ein
delijk de doodelijke regen met doffe
slagen om ons heen naar beneden
gekomen is. Engelscho zwavelgrana-
len werpen een dikke gele walm om
boog. In de lucht is een gegil ails in
de hel.
Eindelijk gaan we vooruit. Wij
kruipen uit de loopgraaf. Zoo vormen
we met groote afstanden een lan
ge tirailleur lijn, die zich in een klein
dal tot een stormcolonno vereenigt.
Dan opgesp rongen en in looppas
vooruit. Vijftien, twintig passen snel
naar voren en dan weer plat op den
grond. Twee tot vijf minuten verade
ming.
Als roofdieren in elkaar gedoken
kijken we naar den boschrand voor
ona Weer komt bet bevel om op te
springen. Slechts tien pas en dan
weer op den grond. De Engelsche
machinegeweren zaaien dood en ver
derf. Bij ons valt geen schot. "De ka
nonnen dreunen, de aarde schijnt te
branden. Onze adem fluit Men ziet
niet wie vailt Nu do laatste sprong.
Men zet dé armen op den grond. Ra
zend gaat het voorwaarts met ver
opengespalkte oogen, do mond ge
opend voor een hoera. Plotseling
juichen er duizend kelen. We zien de
Engelsjchen uit de loopgraven krui
pen en in het bosch verdwijnen.
doffe druk op hart en hoofd lost zich
op. Met do bajonet gaan wij hen ach
terna. Geen schot valt. Met één
sprong zijn we over do Engelscho
loopgraven hoon in het bosch. Zestig
tot tachtig meter ver tot aan den an
deren rand. Wij zien den vijand de
dorpsstraat oversteken en zich in de
huizen vast zetten. Wij gaan liggen
en beginnen te graven. In vijf minu
ten hebben we een kleine aardhoop
tot dekking. Nu eindeloos geweer
vuur. Om den anderen man graaft
verder. Na een uur zijn we gedekt en
zwijgt het vuur.
Korte rust De lijken, meest Schot-
'he hooglanders, worden ter zijde
gerold. Er wordt twee dagen en twee
nachten koortsachtig gewerkt,. Onze
positie is goed en moet gehouden
worden. Genie komt te hulp.
Na drie dagen is do loopgraaf twee
meter diep. Er worden verbindings-
graven naar ajchter aangelegd. In
elndelooze rijen brengt de reserve
zandzakken, stalen schilden, planken
en patronen. In de rustpoozen kauwt
een stuk brood met spek. Den
derden dag kan men eten halen, uren
er onder grannatvuur. Koude koffie,
koud eten. Men kan zich nauwelijks
nog overeind, houden. De helft staat
geleund tegen de schietgaten, houdt
met de grootste moeite nog de oogen
open. Do andere helft ligt in de loop
graven op den drnssigen grond als
dood uitgestrekt, In den slaap der
uitputting.
Den derden dag, om elf uur des
avonds, worden we afgelost. Dood
moe, vies, volkomen uitgeput mar-
cheercn we door eindelooze loopgra
ven terug in de reserve-stelling. Te
gen den morgen komen we voor do
woonholen in onze vroegere loop
graaf aan en ieder laat zich omval
len, waar hij Juist staat. En toch ls
het ons allen liciit te moede. We zijn
vooruit gekomen en in veiligheid.
Nu hebben we een paar dagen rost
gehad en zijn we weer tot bezinning
gekomen. Menige kameraad is weg.
Men ziet steenharde trekken, grauwe
gezichten met scherpe plooien om den
samen getrokken mond. Maar de
oorlog is meedoogenloos
AAN DEN DOOD ONTSNAPT.
In een in de Germania gepublleeer-
dein soldatenbrief leest men:
...We moesten van stelling veran
deren om een compagnie af te lossen,
die reeds hevige verliezen had gele
den. Pij. de aflossing werden wij waar
genomen uit een ba Ren captf,
die zoo hoog in de lucht ging. dat hij
voor onze artillerie slechts te berei
ken was. Orze nieuwe stelling was
door granaten hevig gehavend. We
kregen last vooral op vijandelijke
bommen te letten. Die ziet men na
melijk vliegen. Spoedig hoorde men
dan ook „pas op, een bom rechts" of
„pas op, een bom links". In een sap
pe stond ik op post. Ik weet alleen,
dat ik daar gestaan heb. Wat er ver
der gebeuld is, hebben mijn kamera
den n:ij verteld. Toen ik ontwaakte
lag ik in een schuilplaats op een bed
met een ransel onder het lioof-i en
kon ik mij niet bewegen. Plotseling
ging als een loopend vuür door do
loopgraven- „ze komenl" De Fran-
echen vielen aan, een razend geweer
vuur begon. Do Franschen probeerdén
het drie maal, maar werden leikens
weer afgeslagen.
Ik dan had op schildwacht gestaan
achter een barricade van zandzak
kenwaarin een granaat geslagen
was. De zandzakken vielen om en be
groeven mij, zoodai ik op den rug
kwam te liggen. Een bravo onderoi-
ficier lieefi mij voor den dag gehaald
anders was ik gestikt. Ik heb eemge
uren bewusteloos gelegen, 's Avcnds
heeft mij een kameraad met lcvonsge-
r uit de in elkaar geschoten looj)-
graaf gehaald. De dokter constateer
de hevige kneuzing en geknikto rib
ben...
BOMMEN OP VENETIè.
Ilet „Berliner Tageblatt - verneemt
uit Lugano
Dinsdag om vier uur "s ochtends
verschenen twee Üosienrijksche vlie
gers boven Vonetie. Zij werden met
©ene geweldige beschieting ontvan
gen.
De eene vlieger vloog weg, maar do
andere wierp een dozijn bommen uit.
Eerst viel hij de loodsen voor vlieg
machines te Campallo aan, daarna
slingerde hij bommen, waarvan één
een landingssteiger voor stoonibooten
van San Marco beschadigdede rui
len in hotels en huizen in de buurt
werden door de kracht der ontplof
fing verbrijzeld.
Andere bommen vielen in de wijk
San Samuel© en Castello, waar, naar
gezegd wordt, slechts geringe schade
weTd aangericht; een korporaal der
génie werd gedood.
Na eene beschieting, die een half
uur duurde, vertrok de Oostenrijk-
sche tweedekker weer, achtervolgd
door Italiaansche vliegmachines.
FABRIEKEN TE FILME
BESCHADIGD.
*t Wolff-bureau seint uit \V oenen
Naar uit Boedapest wordt gemeld,
veroorzaakten bommen, geworpen
door de bemaamuig van het tater ver
nielde ItaLiaansche luchtschip „Citta
di Ferrara" op eenige fabrieken van
de open stad Fiume materieel© scha
de hel bedrijf word echter overal
voortgezet. In do omgeving van Fin-
me werden eenige personen gewond;
op Oostenrijksch gebied werd een
vrouw gedood. Do bevolking van Fiu
me. die bij den luchtaanval rustig
bleef, vernam de vernieling van het
luchtschip met groote vreugde.
ENGELSCHE VERLIEZEN.
In het Engelsche Lagerhuis is me
degedeeld, dat het totaal der verlie
zen van de Engelsche expedltic'egers
in Frankrijk en aan de Mlddel'and-
eche Zee, met Inbegrip van de Indi
sche en koloniale contingenten, tot 31
c-i bedraagt 10.955 officieren gosneu-
Id, gewond of vermist en 247.11-1
manschappen gesneuveld, gewond of
vermist.
DE TANGO KAMPIOEN TE VELDE.
De Berlijnscho teekenaar Leonard,
die in vredestijd een bekend typo
was in de wereld waarin men zich'
vermaakt en o.a. een kampioen in
het tango-dansen, is thans soldaat en
schildert in de „Berliner Morgen-
post" zijn gevoelens.
„Wij waren goed over de vervloek
te brug gekomen, die voortdurend
onder vijandelijk shrapnellvuür lag.
Het was een spannend ©ogenblik,
maar toen we er over waren, wensclt-
ten we eikaar met flauwe grappen
geluk. Een beeije hartklopping had
echter ieder wel gehad. Toen begon
weer een eindelooze marsch in den
avond, ln de kou, in den nachl. Een
treurig, langzaam decrescendo van
alle dingen, van het licht, van do
maag, van de stemming. Grappen,
gesprek en mondharmonica zwijgen
reeds lang. De paarden draven me
chanisch, de rijders zijn te moo om
nog te schelden.
Ik wikkel me vaster in mijn deken.
Er valt nai. koude avond-dauw. Do
modder van den ellendigen weg hangt
slijmig aan de vielen. Een kreupele
infanterist kruipt achter mijn cais
son aan en vraagt om een plaatsje.
Hij vertelt verontschuldigend, dat
hij zijn compagnio moet zoeken. Hij
komt van een gevangen transport
uit Augnstow. Eerst hoor ik toe. In
teressante dingen, "l'en slotte hoor
ik alleen nog den klank van zijn
woorden, die even slaapwekkend
werken als het geluid van de wielen.
Ook hij eoest in.
Het wordt steeds donkerder. Een
vale, grauwe donkerte. Het bosch
wordt kleiner. Het is alsof de boomen
In een moeras verzlnkem.
Wij rijden,langzaam het onzekere
tegemoet in het grauwe voor ons.
Langzaam zinkt mijn hooifd tegen
mijn kameraad aan, die reeds slaapt.
IIoo lang dat duurt, weet ik niet1.-
Ineens een ruk, een geroep. Er moet
ieis san de hand zijn. Ik sla de oogen
half op. Voor mij zi© ik twee paarden
koppen. Met suffe, vermoeide uit
drukking. U© voorste paarden van do
volgende caisson. Hier of daar komt
een lichtstraal vandaan.. Uit mijn
jas komt iets vormloos te voorschijn,
groot, kleverig, zwaar. Beweegt het
zich eigenlijk? Wat is dat toch? Ik
probeer beter toe te zien. Ach, hot is
gen schoen. Nu heeft het zich beslist
bewogen. Ik richt me op. Juist, juisl.
Maar het is mijn eigen voet. Ik had
hem niet herkejid. Dat is dus mijn
schoen, dit plompe, ongelooflijk lee-
lijko ding. En onmiddellijk springen
mijn gedachten over op: mijn dans-,
schoenen. Mijn Berlijnscho dans
schoenen vallen mij plotseling in.
Elegante dingen. Ik zie electrisch
licht, een goudgeel parket, met
reflexen. Muziek, zacht eerst... zachtj
)k weet het niet precies, maar ik ge
loof, dat ik met half gesloten oogen
zacht lig te fluiten. Een fijne, smalle
vrouwenhand ligt op mijn schouders.
Ik voel een goudbruin haar, dat uit
eosi bleek voorhoofd groeit lk zie het
terug gebogen, half droomende hoofd
van een zeer schoone vrouw.
Dans ik.?
Een zaal staat voor me, roode, zwa
re fauteuils, verguld© zuilen, op ron
de tafeltjes kristal en porcelein. Een
zachte en toch levendig© conversatie
van zeer gemanierde menschen gaat
door het vertrek. Een kleine, elegan
te man, met onberispelijk wit vost,
mengt de sausen met een bijna plech
tig© oplettendheid. Hij proeft voor
zichtig. Eindelijk schijnt hij tevreden.
De kellner draait nog eens de dikk©
flesch in den koelcmmer om, legt mof
onnavolgbare handigheid een geroos
terd kapoenboentje met een stukje
spek op het bord van de schoon©
vrouw en
„Zeg, kameraadzeg, kameraad,
hoor eens, heb je niet een stukje
brood over
Feuilleton
Uit het Engelsch van
FLORFNCE WARDEN.
Mabin Trachtte zichzelf nog- wijs te
mak©.' dat ze zich vergiste. Het was
onmogolijik dat een vrouw die niet
door en door slecht was, haar toe
stemming gaf tor zulk een misdaad.
Het was afschuwelijk, dat ze zoo iets
dacht. En toch, wat moest ze er van
denken? Ze was er vast van over
tuigd dat zt in het kantoor de stom
van Joe Wright gehoord had en dus,
redeneerde ze, was Joe de man die
Ciprian aangovaüen had en hem ge
dood of gevaarlijk gewond had.
En zijn houding tegenover zijn zus
ter en de dingen die tij tegen haar
zo'do, bevestigden dit alles.
Hel is niet te verwonderen dat Ma
bin onder deze omstandigheden en ge
kweld door zulke gedachten, bijna
niels kon eten van wat haar gebracht
was Gelukkig werd lady Moorhamp-
ton zoo in beslag genomen door haar
lastigen broer, dat zc in 't geheel niet
lette op het mei6je naast haar.
Na een paar minuten kwam er ge
lukkig wat afleiding. Aangekondigd
door een zwak geschrei, werd het
kindje binnengebracht in de uruncn
van een kindermeisje, gevolgd door
een tweede.
Lady Moorhampton eproDg op. toen
de meisjes met het kind binnenkwa
men, cn zo trok Mabin met zich mee
or naar toe. Mabin voelde een ontzet
tend, medelijden met het kindje toen
ze er naar keek. Ze had van lady
Moorharn-pton gehoord dat de jongen
een jaar oud was, maar het wezen
tje was zoo mager, zoo klein en ver
schrompeld, dat hij niet ouder leek
dan- zes of zeven maandep. Zijn haar
was dun en roodachtig; zijn lichte
oogen stonden dof en yerdwaasd;
zijn huid was droog en geelwit van
kleur, en voortdurend kreunde hij
alsof hij aldoor pijn had.
Is het geen pracht van een kind?
riep lady Moorhampton uit. O, na
tuurlijk, als u van grove, dikke kin
deren houdt, zult u Edred nn'et kun
nen bewonderen. Hij heeft er altijd
zoo beschaafd en verfijnd uitgezien.
Is hij niet sprekend lord Moorluunp-
ton?
Mabin antwoordde een beetje ver
ward dat ze geen vorstand had van
kleine kinderen, cn Joe lachte spot
tend en zeide tegen zijn zuster
Hoe kun je nu zoo gek zijn,
Edith, om aan juffrouw Wrest din
gen te vragen, die zij noch iemand
anders kan beantwoorden? Hij lijkt
op niemand, behalve op andere ake
lige, ongezonde kinderen.
Lady Moorhampton keek hem woe
dend aan.
Hoo durf je zulke dingen te zeg
gen? Hij is achterlijk als je dat zoo
wilt noemen, omdat ik nk-t wil heb
ben dat hij te vroeg leert loopen.
lk vrees dat je van geluk zu't
mogen spreken a'ls het kind ooit leert
loopen antwoordde haar broer bru
taal.
Zijn zuster was op het punt hom
tegen te spreken, maar Delmaine
nam Joo bij den arm en trok bem
mee naar de biljartkamer.
InlusRcheii had Mabin gezien dat
de twee kindermeisjes e'kaar eiec-ls-
gcwijae aankekendaaruit merkte
ze dat ook de andere bewoners van
liet huis voelden, dat er hier iets niet
in den haak was.
Ze vond het moeilijk om zoo verrukt
over het kind te zijn als er van haar
verwacht werd en zo was bHj toon
lord Moorhampton binnenkwam en
de aandacht daardoor van het kind
afgeleid werd.
Ze zag dat hij heelemaai geen noti
tie nam van het kind, dat op den
arm van de kindermeid zat. Hij be
gon onmiddellijk tegen haar te pra
ten en zeide
Zoudt u denken juffrouw Wrest
dat u niet te moe bent om vanmid
dag nog een paar d'ngen voor me te
doen? U zoudt u dan eerst nog wat
kunnen vcrlrtsschen, op uw kamer
natuurlijk.
Vóór Mabin antwoorden kon, viel
lady Moorhampton in
Beste Edrie, denk nu toch eens
even na. Ilct arme kind weet nog
totaal n'et wat haar werk hier za'
zijn. Bovendien
Ik wil heel graag gauw begin
nen, vie Mabin vlug in de rede.
Ze verlangde naar een onderhoud
met l^rd Moorhampton, hoewél zo
het nog heelemaai n'et met zich ze't
eens was wat ze tegen hem zeggen
zou. Ze wist alleen dat zo meer kans
had in hem een vriend te vinden voor
kleine D'bs dan in zijn luchthartige
vrouw, al was ze er hce'emaal niet
zeker van hoe hij haar verhaal zou
opnemen, maar ze voelde dat ze het
hem vertellen moest, al wist ze ook
dat het tot vee! verwikkelingen aan
leiding kon geven.
Als li ij haar geloofde, dan moest
-hij er van overtuigd zijn dat zijn zwa
ger een schurk was. Als hij haar niet
geloofde, zou hij haar misschien weg
zenden.
En in leder geval had ze gezond
venstand genoeg, om te weten, dat
alleen al het feit dat zij dit heele
huishouden in de wor zeu 6turen met
haar verhaal, in do hoogste mate ge
vaarlijk was.
Te oordoelen naar wat ze van lord
Moorhampton gezien had, dacht ze
dat hij een man was d'c bereid was
voel te verdragen om den vrede maar
te bewaren en hij zou er zeker legen
opz'en zijn gezin in een schandaal te
wikkelen en dc zaak openbaar te ma
ken, zoodat ze voor bet gerecht behan
deld moest worden.
En wat had zij hem te verte'len?
Zulk een vreemd, onwaarschijnlijk
verhaal dat zij er zelf wel eens aan
twijfelde of al-les zoo werkelijk ge
beurd was en ze vroeg zich af of ze
niet alles, wat er na dïen ochtend ge
beurd was, gedroomd had.
Intu&schen liet lady Moorhampton,
dio knorrig geworden was, Mabin
naar haar kamer brangon en beloof
de haar eigen kamenier naar haar
toe te sturen, om te zien of die haar
ook aan wal kleercn kon helpen tot
haar eigen bagage aangekomen zou
zijn.
Mabin ging met een der kinder
meisjes naar boven, die haar offioieel
voorstelde aan do huishoudster, juf
frouw Lowndes, een moederlijke ou
de vrouw, waartoe het meisje zich
dadelijk aangetrokken gevoelde.
Juffrouw Lowndes ging haar voor
naar een karuer op de tweede verdie
ping groot, luchtig en vroolijk, en
binnen gaande, zeide ze met een veet-
beteekenenden biiv
Ik denk dat u deze wel prettL-
gor zult vinden dan die kleine kamer,
d'e ik u op de eerste verdieping had
kunnen geven. Meneer WhiglU en
kapitein Dolmaine en de andere lo
gés die wc hier hebben zijn nogal
luidruchtige menschen en ik dacht
zoo dat u zich meer op uw gemak
zoudt voelen als u maar c-en heel eind
van hen af was.
Te oordcelen naar wat ze van d«
bo'de mannen gezien had, was Mab'n
het met ihaar eens. Ze glimlachte
dankbaar.
Waar is dc secretaresse, die ik
kom vervangen? vroeg ze.
Juffrouw Lowndes lachte flauwtjes.
Die is weggegaan, zoodra ze
hoorde dal u gokomers was, legde ze
uit. Ze was bi ij dfti ze kon gaan.
Mabin keek angstig en ze voegde
er vlug bij
Er is veel toet toe noodig om met
lord en lady Moorhampton op te
kunnen schieten. Zij had hei altijd
aan den stok met lady Moorhamp
ton.
Zoo, zeido Mabin aarzelend.
Ik heb zoo'n idéé, vervolgde de
huishoudster, dat u beter zult ©lagen
dan al de anderen, juffouw WresL
U ziet er zoo flink uit.
(Wordt vervolgd.)
