lot op nog geen 400 pas, Russische
luchtverkonners voerden manoeuvres
uit en wierpen met succes bommen
Zij droegen veel ertoe bij om don aan
val niet te doea e'agen en de Duit-
echcrs terug te doen wijken.
In Galiciê kwamen de Duitschcrs
Oostenrijkers door bet da! van de
Sklo-rlvier met con automobielbatle-
rij naar do Rus oho loopgraven,
maar Russisch ariU'.c.rh-virur dwong
ben tot eon onmiddellijk wijken.
In het driedaagse:; gevecht aan den
Dnjestr in de streek van Zurawnon,
dat duurde van 8 tot 10 dezer, namen
de Russen in het geheel 348 officieren,
15.481 soldaten gevangen en maakten
7* mitrailleurs en 17 stukken geschut
buit. (Waarover reeds iri oen vorig
6'afbericht iets is bericht.) Ook vielen
groote hoeveelheden wapens, cais
sons veldkeukens en trekvoer rad en
in handen der Russen. Om het Oos
ten rij k<sch-Duitsche leger to steunen,
dat naar den rechteroevor van den
Dnjestr terugtrok,, ondernamen de
Duit.-chc-rs en Oostenrijkers een offen-
sfe op da twee oevers van do Tysme-
nica en slaagden er in Zaterdag zich
van het dorp GrQeswof meester te ma
ken, doch werden vervolgens door
Russische troepen daaruit geworpen,
die daarbij 33 officieren cn 490 solda
ten gevangen maakten.
In den nacht ran Vrijdag deden dé
Oostenrijkers een or. vruchtbaren aan
val op het bruggehoofd bij Haucz. Don
volgenden dag naderden dc Oosten rij-
kers den Dnjestr aan het front Nez-
wtetei-Zaleszyeiki en begonnen den
overtocht over den Dnjestr op verschil
lende punten van dien 6ector."
Op het Zuidelijk
Oor ogstooneal.
ITALIAANSCHE stafberloht&i:
Van Zaterdag:
,,Uo Oostenrijkers beproefden om
de Italianen in hun achterhoede bij
M on ten ero aan te vallen, maar dit
mislukte door de.t tegenstand en de
snelle manoeuvres van do Rersuglieri
en Alpenjagers.
Oradisca U nu stevig in 't bezit
der Italianen".
„Twee vijandelijke vliegtuigen heb
ben bommen geworpen op Mol.i di
Uari en Polignano, waar een vrouw
is gedood en eon k nel gewond, als
mede te Moiiopoii, waar een vrouw
licht is gewond. De monscheu bleven
kalm".
OOSTEN RL1KSCHE stafberichton:
Van Zaterdag-
„Do op zichzelf staande gevechten
sr; de artilleriegevechten aan de Ison-
zo duren voort.
Totdusver hebben de Italianen op
den Oostelijken oever der rivier al
leen hij Moiifalcone en Karfreit, pun
ten dij voor 't Oostenrijksche front
liggen vasten voet gekregen.
Vrijdag hebben Italiaanscho afdee-
lingen bij het krieken van den dag
bij Plavu de hoogten op den Oostelij
ken oever der Isonzo bestogen, doch
zijn weer naar beneden gowor-pen.
Aan do Karinthische grens hebben
Oostenrijksche troepen Italiaanscho
aanvullen op de overgangen, in de
streek van de Monle Paraiba afgesla
gen oa dezen berg bezet. Een poging
der Italianen o;u do Mout© Piano te
heroveren, is verijdeld.
üp enkele punten van de grens
werkten uo lutiianen zich hmgza-
(nerhand lot bij do Oosten rijksche
stellingen vooruit. Zoo staan, rij thans
to Cortma d Ampezzo, F.era ili Pri-
Biiero eu Boigo'.
-Van Zondag:
„Aan do Isonzo hebben gedurende
de Leido luatste dagen, ui hot bijzon
der bij Plava, ernstige gevechten
plauts gehad. Een daar op Vrijdag
door de brigade uit Ravenna onder
nomen poging om do oostelijke ocver-
hoogteu te veroveren, omdigde met
oen torugtocht. Zaterdagmorgen trok
ken dc llaliunen opnieuw ovor do ri
vier. Na hevige gevechten slaagden
Oostenrijksche troepen or in, om de
voortdurend versterkte Italianen te
rug te werpen. Voor de Oostenrijk
sche stellingen, die vast in Oosten-
riiksch bezit zijn, liggen moer dan
400 lijken vau Italianen.
In tiet grensgebied van Karinthië
on Tirol duren de artilleriegevechten
voort."
Het Wolff-bureau meldt uit het Oos
ten niksch© oorlogsperskwartior
..In Cortina d'Ampezzo waren ge
durende de laatste dagen Italiaanscho
troepen samengetrokken, die ter
Storkto van ongeveer een brigade in
fanterie Woensdag in drie kolonnes
naai' het noorden oprukten. Drie
plaatselijke en afzonderlijke gevech
ten ontstonden, welke allo op den te
rugtocht der Italianen uitliepen.
Hot eerst viel de middelste kcdonne
aan. Na een levendig vuurgevecht,
waarbij do verdekt opgestelde kanon
nen der Oostenrijkers voornamelijk
de bersaglieri tot doelwit kozen, trok
ken de Italianen zich terug, hier en
daar in een vlucht, met achterlating
van 59 doodon en een aanzienlijk
aantal gewonden De Oostenrijksche
verliezen waren 5 doodeu en ver
scheidene gewonden.
De rechterkolonne stiet aan den In
gang viui het Fo'ttresdal op Oosten
rijksche muitscliappen. De aanval
eindigde 's avonds onder vrij groote
verliezen van de Italianen, uie terug
geworpen werden en 2 officieren en
117 munschappen aan gevangenen
verloren.
liet als westelijke kolonne in het
Traven,uizesdal afgedaaldo bataljon
trok zich spoedig tengevolge van het
Oostenrijksclie vuur op don pas van
Fiorenzu aan, het punt van samen
komst van do dalen bij Ponte Alte te
rug. Andere Italiaansoho strijd
krachten werden eveneens tot den
terugtocht over den pas van Fiorenza
gedwongen."
DE SERVIëRS IN ALBANI5.
Uit Athene wordt aan het „Berli
ner Tageb'att" geme'd, dat volgens
aldaar ontvangen berichten de Servi
sche inval in Albanië niet zoozeer be
oogt een afdoende beslissing over het
lot van Albanië uit te lokken, maar
dat hij van zuiver strateg'scheii aard
is Servië neemt zich voor Skoe'.ari en
<le havenstad San Giovanni di Medua
tc bezetten om daardoor de vrije ver
binding mot de Adriatische zee en
Italië te verkrijgen. De voor deze
omi nieniing onvoldoende Servische
strijdkrachten worden door hulptroe
pen versterkt EnnsWgö tegenstand
van de zijde van de Albaneezen wordt
niet verwacht.
Volgens cone verklaring van het
Servische Pers-bureau te Nisj ia het
verzet van de Albaneesche strijd
krachten voor het oogenblik gebro
ken. Ilun leider heeft zich door naar
het binnenland te vluchten, aan do
hem wachter.de straf onttrokken.
De Servische troepen bezetten stra
tegische punten, die het hun moge
lijk maken de rust te handhaven en
tevens zich met suoces te verdedigen,
tegen mogeliiko aanvallen in de toe
komst van Albaneesche bendon.
Uit den Balkan.
AAN DE DARDANELLES
De 'l'urksche staf deelt mede
„In den nacht van 11 op 12 Juni
werden de geallieerden, die herhaal
delijk trachtten een aanval te doen
op den Turksohan rechtervleugel, mot
groote verliezen aan hun zijde terug
geslagen naar hun oude stellingen.
In den ochtend van 12 Juni schoot
de artillerie der geallieerden bij Ari-
boernoe ecu grooto hoeveelheid pro
jectielen af zonder eenig effect.
De Anatolischo lcustbattorijen dor
Turken beschoten ook Vrijdag met
succes de stellingen dor geallieerden.
Van de andere oorlogstooneeleu is
niets te berichten."
IN DEN KAUKASUS.
De T urksche staf meldt
..Aan 'het Kaukasus-front verloreu
do Russen, die op 9 Juni door Turk-
sche tegenaanvallen bij hun op-
marsch in de richting van Olty terug
geslagen werden, ongeveer 1000 man
schappen en twee officieren.
Ook werd een aantal soldaten door
de Turken krijgsgevangen gemaakt."
De Russische staf deelt mede
,,ln de kuststreek houdt het go-
schut- en geweervuur aan. In do rich
ting van Olty gaan Russische troepen
voort, de Turken over de rivieren
Tsjowk en Fortuin te dringen.
In de vallei van do Eevritslul wier
pen Russische troepen do Turken te
rug naar de streek bij Zenatsjor en
bezetten hun stellingon. Ten oinde
leze stellingen terug te winnen be
proefden de Turken tegenaanvallen,
waarbij zij mot hun artillerie groote
kracht ontwikkelden zij werden ech
ter met groote verliezen teruggesla
gen.
Ook in de vallei van de Oltysjai
drongen Russischo troepen de Tur
ken met succes terug tot voorbij de
linie Fulor-Verenlao. Rij deze gevech
ten maakten tweehonderd kozakken
een charge tot aan de Turksche loop
graven. Daar sprongen zij uit den za
del en namen de loopgraven stormen
derhand, waarbij gij de Turken, iu
hun loopgraven verrast, neersabel
den. Het overschot dor Turken nam
de vlucht.
In de vallei van de Passine ver
ijdelden do Russen een poging van
Turksche cavalerie-troepen om op te
rukken in de richting van Adlidjak-
vac."
Verspreid nieuws
van tfeoorlsgsveider.
HET VEROVERDE PRZEMYSL.
De Oostenrijkscho professor Ludwig
Szadeczki. die als eerste burgerlijke
persoon het heroverde Przemysl be
zocht heeft, heeft den oorlogscorres
pondent van het Berliner Tageblatt
in Oostenrijk het volgend© verhaal
gedaan:
Dein morgen van den vierden Jun'
gingen wij naar Przymsi. Wij volg
den de San tot Rad yin no. Dit stadje
is verlaten, de straten zijin door gra
naten omgeploegd, d'e huizen plat ge
schoten. Ook de orthodoxe kathe
draal vertoont gapende wonden. Ach
ter deze ongelukkige plaats werd
hot op do wogen voortdurend leven
diger. In bonte menging marcheer
den Duitsche en Oostenrijksche troe
pen voorwaarts. Troin-colonnes in
onafzienbare reeks trokken langs de
wegen en daartusschen door do hoog
opgeladen karren van de inwoners,
der ontruimde Roctheensche dorpen,
d'e in de vuurlijn lagen.
Langs den v\©g overal kampemen
ten. Het landschap begon golvend te
worden. Loopgraven en draadver
sperringen sloten de eerste heuvel
reeks af als een vestingpoort. Een
Beiersche divisie had deze poort met
bajonet en gewoorkolf moeten inslaan
Alle loopgraven lagen nog vol doode
Russen, die door 'hun gevangen land-
genooten begraven worden. Duizen
den van zwarte kraaien zaten als
een bedrukte stoot van treurenden
in een kring. Overal agend dooden
verspreid, terwijl de stad1 in het dal
voor ons ongedeerd en door de zon
beschenen een bekoorlijk tooneal van
vrede bood.
De San, dio wij door de straat van
een voorstad bereikten, bespoel de het
werk van vernielde ijzeren brug
gen. De houten brug, die de Russen
hadden gebouwd, hadden zij bij hun
aftocht weer sterk beschadigd en te
daara:ii alleen voor voetgangers te
gebruiken. Do Duitsohere hadden
echter reeds twee pontonbruggen
over de rivier geslagen. Over de ïin-
kerbrug kwamen wij in de eigenlij
ke stad, die wemelde van vroolijk©
menschen met muziek en Oostenrijk-
Hongaareche, Duitsche en Beiersche
vlaggen. Wij kregen gelegenheid de
veroverde noordelijke forten te be
zichtigen. De Oostenrijksche bezet
ting had de forten 10 en 11 voor de
capitulatie in de lucht laten sprin
gen. Het (kleinere tusschenwerk, 10 a
daarentegen, was met zijn kanonnen
betrekkelijk ongedeerd gebleven. Nu
's het een 'puinhoop a's do andere.
Skoda's 30.5 en 42 centimeter grana
ten hebben grondiger opruiming ge
houden dan het dynamiet van do be
zetting. Een treffer had de koepel
van een geschut!oren dertig meter
v.eggeelagen. Vele van de gedoode
Russen, wior aderen door den licht
druk waren gesprongen, waren ge
heel met bloed overdekt. In een ka
zemat zaten alle Russen schijnbaar
i'Og in geljogon houding. Ze waren
echter dood. De kazematten en de
officiersverirokken van het fort wa
ren nog in vrij goeden staat, maar
zeer verwaarloosd en vol lijken.
In fort 11, dat onder den naam
Doenkowiczki bekend >s, zagen wij
öen ontplofte 42 centimeier granaat
in den muur steken en in oen schuil
plaats zagen wij 25 dooden en bedol
ven Russen. Ammunitie en geweren
lagen in menigten rond gestrooid
Onderweg zagen wij zware Russi
sche kanonnen, die de Russen tever
geefs hadden geprobeerd nog mee te
r.emen. Het vuur van de Duitsche ar-
l'l-erie had ze ingehivi-d, omgewor
pen, vernield en <le paarden, w'er
iijken nu de lucht verpestten, ge
dood,
'Toen wij in de stad terugkeerden,
was daar reeds een groote memgte
sUichtvee binnen gedreven. In de kof
fiehuizen heersctue gebrek aan siga
ren en mineraalwater, maar daaren
tegen was er genoeg brood en meel,
omdat de Russen voor de ontruiming
der stad <tez© dingen, evenals schoe
nen., enz. voor spotprijs aan de be
volking hadden verkocht. De koffie
was als vroeger, met dit verechU al
leen, dat men eensti voor een kop
dertig heller, daarna dertig kopeken
imaar nu dertig pfennig betaalde.
HET GEVECHT AAN DEN
TREIKOFELPAS.
Uit Rome seinde Donohae, do DaRy
Chronicle-correspondent, nadere bij.
zonderheden over het gevecht op den
Treikofelpas, dat zeer hevig moet
zijn geweest.
Drie dagen duurden die gevechten
in het gebergte en de artillerie kon,
wegens het terrein, daarbij weinig
hulp verleenen. Blanke wapens en
geweervuur waren de ©enigste aan-!
vaL en verdedigingsmiddelen en van
loopgraven in de rotsen was natuur-1
lijk geen sprake. In de dalenglen
werd vrees olijk gevochten en aan bei
de zijden werd geen pardon gegven.
Da Oostenrijkers streden op de lij
keu hunner wapenbroeders, en de
Ito lianen, vielen op die der hunnen.
Op een gegeven oogenblik werden
drie Oostenirijksche regimenten nog
tegen de bijna uitgeputte Italianen
geworpen. „Ge kunt sterven maar
geen stap wijken," riepen de Itali
aanse lie officieren tot hun, mannen.
Do schok was hevig. De Italianen
werden in de beperkte ruimten tus-
schen liet gebergte eerst terugge
drongen naar omlaag. Maar zich her
stellend? klommen zij weer hooger,
bestormden de hellingen en vielen
met bovenmeiischelijke kracht en on
geëvenaarde stoutmoedigheid hun
vijanden weer aan. Zij slaagden er in
de Oostenrijkere tot stilstand te
brengen. Toen werd getracht zich,
zoo goed en zoo kwaad dat ging. te
verschansen voor eenigen langoren
duur en te wachten tot er versche
troepen kwamen en toen kon het ge
vecht opnieuw beginnen. Maar we
derom kwam toon een nieuwe vloed
golf van Oosten rijkers I Deze was nog
heviger dan de eerste. De Italianen
werden veel verder teruggeworpen.
Overal werd man tegen man gevoch
ten, zoodat vreeselijke tooneolen zich,
daar hebben afgespeeld in die dalen
en langs die afgronden.
Maar tooh wisten de Italianen ook
die hevige aanvallen., vooral door
hun mitrailleurs, te doen ophouden.
De Oostenrijksche gelederen dunden
steeds meer en meer Drie aanvallen
konden zij doen, achtereenvolgens en
in snel tempo. Toen verminderde dat
tempo, hoewel de aanvallen voort
duurden. Bij den zeeden aanval ech
ter was er aan Oostenrijksche zijde
een weifeling merkbaar. Snel ate
gemzen besprongen de Alpenjagers
toen den uitgeputten vijand en' her
namen de Italianen het offensief.
Sommigen wierpen him knapzakken,
velen hun kleeding af en met een on-!
weerstaan baar élan ging het toen
voorwaarts. Do dalen weerklonken
vauh et „Civa Italia!" Een, menigte
Oostenrijkere, plet bestand tegen
zoo'n, schok, vluchtten of gaven zich
over.
Ten slotte werd' de Frelkofel ge
nomen, 'hetgeen voor Italië den weg
opent naar L'-enz en de 'Drau.
OP EEN SLAGVELD.
Een correspondent van 't Alg. Han
delsblad schrijft.
„nier in de straten van Neuvide,
lagen weer de dooden ate door een
herfstwind afgewaaide boomvruch
ten. Gekneusd, in staat van onlbm-
ding aüerafschuwelijkst. En dan"
overal die massa's vliegen, meest
alle besmet met lij ken gif L Zoo ze u
steken komen er pijnlijke, soms zelfs
doodoüjk© wonden van.
Uil voorzorg had ik san een boer
derij een bijenmasker meegenomen
om me te beschermen. Do lijkenzoe
kers bestrijken him gelaat en andere
ontbloot© lichaamsdeclen niet sterk
riekende vochten als petroleum. Tref
fende tooneolen ziet men telkens.
Zoo zag ik 'n jongen Franschen infan
terist, vlak naast een zwaar gebouw
den Duitschor. Beiden haddon elkan
der in de zijde met dc bajonet doo-
dehjk getroffen. Wat moet er in die
tweo omgegaan zijn op 't moment
toen ze lagen te zieltogen. Soms
treft men de lijken der vijandelijke
partijen letterlijk in dkandens ar
men uan, in den dood \ereonigd, ter
wijl ze kort te voren elkander 't leven
benamen. Docli ook imdore taferee-
!«a ziet men. Zoo was ik er juist ge
tuige van, dat een zwaar gewondc-n
Duitscher door een Fransöhen sol
daat. wiens been verpletterd was, te
drinken werd gegeven uit zijn -ve'd-
flesch. Gelukkig was ar voor beiden
neg hoop, ze werden nevens elkan
der iu een ambulance geschoven en
vervoerd naar het hospitauL Men kan
ge'ooven. dat in zu'ke oogenblikken
geen gevoel van haat de gevallenen
bezielt. Trouwens ran eigenlijken
haat, nooh van eigenlijke geeetdrift
heb ik tot nu toe veol gemerkt op liet
slagveld. Er lieerscht hier een bijzon
dere soort geestesgesteldheid, iets
aparts, iets dat. wij buiten deze sfeer
in 't geheel niet keiTnen, Een soort
vau dronkenscliap, vind lk 't.
Als men zu'k een slagveld ziet, ai
dk* dooden en gewonden, zulke tale-
reelen ran verwoesting en dood en
verminking, van al wat mooi was en
leefde, ach. dan krijgt men een gs-
voe! van hopeloosheid eu vraagt men
wanneer, wanneer liet einde?
BIJ VERDUN.
Uit een soldatenbrief in de Nord-
deutsche Allgemeine Zeitung, d.<L 30
Mei:
Van de eerste Faaschdagon af du
ren reeds do wanhoprge pogingen van
de Fransoheu om bij Fl door het Duit
sche front heen te breken en zoo de
geheele wig van de Duitsche troepen,
die zich tot voorbij St. Mihiel uitstrekt
in te sluiten en te vernietigen. Dit
plan zou werkelijk de moeite waard
zijn, die de Franschen zich er voor
geven, als het slechts gelukte. Maai
ait onibrrekt er juist aan. Een klem
stukje loopgraaf, dat zij verover 1
hebben, daar gelalen, is de gehoole
stellmg ln Duitach bezit en nu kan
men deze hevige gevechten wel als
geëindigd beschouwen. Vreesehjko
offers heeft de vijand tot nu toe te
vergeefs gebracht, maar ook ons
wordt het bezit niet zoo gemakkelijk
gemaakt. Dag en nacht wierpen dc
kanonnen ontelbare granaten, (lag
en naoht groeven en woelden ao
Franschen om nabij onzo loopgraven
te komen. Eu als men de gevangenen
vroeg, wat zij al dien lijd deden, don
heette het steeds: werken, wij hebben
geen rust.
De eene aanval volgde op den an
deren en de een© was al heviger dan
de andere. Dag aan dag en nacht aan
nacht hoorde men hot vreeselijke /e
schutvuur, vermengd met het scherpe
geknetter van de geweren van de
infanterie en het geratel van de ma
chinegeweren. Buitengewoon warm
ging het de eerste acht dagen tr-e.
waar het bijna dagelijks tot gevach
ten van man togon man kwam en fe
bajonet beslissen moest.
Langzamerhand verflauwde echter
de hevigheid van de aanvallen. Een
groot aantal heldendaden werd ver
richt.
Werkelijk hartverheffend was de
houding van onz© troepen, te meer
omdat onze reserve-divisie de eerst?
drie dagen, toon de aanvallen het he
vigst waren, zonder ©enige verster
king tegenover een meervoudige
overmacht stand gehouden had, zon
der eenig terrain te verliezen. Torn
daarop versterkingen kwamen, was
het den vijand geheel onmogd ja
voorwaarts te komen. Ofschoon hij
zich tot nog toe steeds hel hoofd te
bloede hoeft geloopen, ondernam bij
nog vele aanvallen, die alle met zwa
re verliezen afgeslagen werden. Ber
gen van lijken bedekken het veld
fcusschen ons en den vijand. Nu en dan
wordt de rust door eenig© kanonscho
ten afgebroken, maar soms ook door
een hevig artillerie-duel, dat meestal
echter reeds na een uur ophoudt. Bij
het prachtig© weer laten de vijVnle
lijk© vllegere voed van zich merken,
lederen morgen zoemt er een met
groot© vermetelheid eai handigheid
door de lucht, maar onze ballon-ka
nonnen dwingen hen altijd tot een
overhaasten aftocht.
Ter Zee.
DE PRINZ EITEL FRLEDRICH.
Reuter seint uit Washington: Agen
ten van het departement van justitie
doen een onderzoek naar de verdwaj
ning van luitenant Brauer, een der
officieren van de „Prinz Eitel Frie-
drich" en een aantal leden der be
manning. die vermoedelijk het land
hebben verlaten, aldus het woord bre
kende dat hun gezagvoerder, Ttiie-
richsens, voor hen had gegeven.
DUIKBOOT- FN MIJNOÜRLOG.
lteuler seint uit Ipswich: De „East-
Anglian Daily Times" verneemt dat
een stoomschip,, geladen met stuk
goederen, door een vijandelijke duik
boot is getorpedeerd bij Aldburgh
(ten N. van Harwich). Het moet een
boot zijn van 3 4000 ion, afkomstig
van Buenos-Ayres. De bemannig van
28 koppen zou gered rijn.
Uit Londen: Het stoomschip dat bij
Aldburgh ln den grond is geboord, Is
de „I.euctra", metende 3027 ton.
Uit Grimsby:
„De troiler „Pdymoulh" is door een
Uuilschen onderzeeër in den grond
geboord.
De bemanning is gered".
Uit Londen:
„De t.oiier „Waago", van Grims
by, is in de Noordzee in den grond
geboord door eon Duilscheii onder
zeeër. De bemanning weird gered".
Ook meldt Reuter nog: De Russi
sche bark „Thomasina", die in don
grond is geboord, kwam tan Liver
pool; liet getorpedeerde Zweedschu
stoomschip Olugo was op weg naar
HuLL
Op 40 naijl (en zuiden van Old Head,
ter hoogte van Knisalei, is weer oen
treiler van Lowestoft in den grond
geboord. De bemanning ia 2-4 uren
zonder voedsel in de sloepen gei veest.
EEN ZEEGEVECHT.
*t Petorburg's T. A. seint uit Odes-
sa.
In don nacht van 10 op 11 Juni ont
moetten twee Russische torpedoboo
ten dicht bij den Bosporus de „Bres-
Iau", wier zoeklicht op een der boo
ten werd gericht. Deze v.elea toeu
de „Brcslau" onmiddellijk aan. Van
beide zijden werd hevig geschoten.
Aan boord van de boruodobooten
kon inen zieui, dat verscheiden scho-
teu den kiuiser troffen. Men hoorde
een outploffing en zag don voorsteven
blinden, ln de duisternis was echter
niet na te gaan hoe ernstig het schip
geleden had.
Aan boord van de torpedobooten
werden een officier en zes man ge
wond.
't Russische boofdkwaï tier mo.'dt
nog:
In den nacht van den llen dezer
hadden Russische torpedobooten een
ontmoetmg met den kruiser „Bres-
lau" en beschadigden diou. Russi
sche torpedobooten vernietigden de
havenwerken van Samsua (ln het
Turksche vilnjet Trebizonde, Klein-
Azie) en lieten verschillende Turksche
vaartuigen zinken".
Duïtschland en de
Vereenigjde Staten.
DE AMERIKA A NSCII15 NOTA.
Reuter heeft het grootste gedeelte
van de Ainerikaansclie nota aan
Duitschland, namelijk dat hetwelk
ovar de „Lusilania" handelt, woor
delijk overgeseind (zie ons blad van
Zaterdag Red H. U.) Aan hetgeen
de nota echter over de „Lusitan a"
bevat, ging een inleiding vooraf,
waarin de gevallen van de „Cuslung"
de „Gu.flight" en de „Fa ababe
handeld werden, die wij h;er nog la
ten volgen:
„De regeering van de Vereenigde
Staten neemt er met voldoe.ung nota
van dat de Duitsche rogeering, bij de
gedachten wisseling over de gevallen
van de „Gushing" en do „Gulflieht",
het beginsel van do vrijheid varfalle
doelen van de open zee voor onzijdige'
schepen ten volle erkent, en van de
openhartig© bereidwilligheid van de
Duitsche regeering, om haar aan
sprakelijkheid te erkennen en dien
overeenkomstig to handelen, waar het
feat van een aanval op onzijdige sche
pen die aan geen. enkele vijandige
daad schuldig stonden, door Duitsche
iuchtvaartu.gen of oorlogsschepen
voldoende is vastgesteld. De Arneri-
kaaneclie regeeriag zal te gelegener
tijd aan de Duitsche rogeering, gelijk
deze verzocht, volledige inlichtingen
aangaande den aanval op het stoom-
sclvip „Gushing" voorleggen.
Met betrekking tot het doen zinken
van bet stoomschip „Falaba", waar
door een Amerikaansch burger zijn
leven verloor, is de regeerlng ran de
Vereenimle Staten verrast te zien, dat
de Duitsche regeering aanvoerende
dat een poging vim de zijde van een
koopvaardijschip om aan vermeeste
ring te ontkomen of zich van hulp te
verzekeren, de verplichting vaxt den
•officier zou wijtzigen, die het schip
tracht te vermeesteren, mot betrek
king bot de veiligheid van levens van
degenen die aan boord van het koop
vaardijschip zijn, ofsohoon het schip
rijn pogtng om te ontkomen, liad op-
gerieven, toen het getorpedeerd werd.
Dit zijn gem nieuwe omstandighe
den. Zij zijn onder het oog gezien
door staatslieden en deskundigen ln
het volkenrecht ia de geheel e ontwik
keling van de oorlogvoering ter zee,
en de regeering ran de Vereemgde
Staten begrijpt niet, dat rnen ze ooit
beschouwd heeft als wijzigende de be
ginselen van manschelijklieid waarop
zij heeft aangedrongen. Alleen werke
lijk gewelddadig verzot of voortgez d-
te pogingen om (nadat het bevel tot
steppen gegeven was ten «inde aan
boord vau liet koopvaardijschip een
onderzoek in te stellen) door de
klucht te ontkomen, zijn beschouwd
als emsUu digheden waardoor de le
vens vaa do passagiers on van de be
manning in gevaar werden gebracht.
De regeering van de Vereonigde Sta
ten begrijpt echter niet, dat. de Duit
sche rogeering in dit geval zichzelve
van aansprakelijkheid tracht te ont
lasten cn slechts do omstandigheden
meent te moeten uiteenzetten, die
den commandant vau de du kboot er
toe leidden orn haastig te handelen
gelijk hij deed
Aldus de inleiding, waarop dan de
uitvoerige uiteenzetting over het ge
val van de „Lusitania" vo'sR waar
in betoogd wordt dat de „Lusitania"
geen oorlogsschip was, do beginselen
der meiischelijkheid op den voorgrond
gesteld, de vertoogen van de Ameri-
kaausche regeering lusroieuwd en ten
slotte Verzekeringen tegen een her-
halii.fc verlang worden.
DE INDRUK DIEN DE NOTA IN
DUITSCHLAND MAAKTE.
De indruk, dien de Amerikaansche
nota op de hooge rcgeeringsltringën
te Berlijn heeft gemaakt, is zooals
liet agentschap Norden kan verzeke
ren. over het algemeen bevredigend.
„Men vermoedde wel, dat ie Ameai-
kaansohe regeer ng de gewichtige
cfuaestie met de breedheid van op
vatting zou behandelen, een zoo mach
tige natie waardig. Dit vermoeden te
door de antwoord-nota geheel beves
tigd. Weliswaar wijken de inrichten
der beid.' rogeeringen ven elkaar af,
doch inhoud ei. vorm van de nota
bieden alle mogelijkheid om tot een
vergelijk te komen. De Amenkaan-
sche regeering heeft getoond, dat zij
geen eoup de tëte \s üdt\ Lu den ioop
der onderhandel mien zal men dan
ook zeer goed tot resultaten kunnen
geraken, waarmede men aan weers
zijden tevreden kan zijn.
Het antwoord van Duitschland zal
ongetwijfeld eenigen tijd op zich ia-
ten wachten, aangezien veel 'nieuw
bewijsmateriaal moet worden bijge
bracht cn d* tekst zorgvuldig opge
maakt
Gruai Reventlow is do oenige Duit-
sche militaire schrijver, wieus stand
punt ten opzichte van de nota van
Wilson afwijkt van dat der geheele
Duitsche pers. Hij schrijft in de
„Deutsche Tageszlg." „dat Duitsch
land zijn krachtigste wapen in den
zeeoorlog niet uit de hand' mag ge
ven om de Amerikanen in staat te
stellen op' Engelsnhe sdhopen «Toer
het oorlogsgebied over te varen.
Indten de nota Iwtuigt dat het hier
een quaestie is ran moraal en volken
recht (reet Reventlow) dan moeten
deze edele motieven toch ook gelden
voor den Aruerikaitnsohen munitie-
handel".
Ann de Nieuwe P.ott Ct. wordt nog
uit Berlijn geseind:
De tot zekere hoogte officieuse „Lo-
kal Anzeiger" morkt ten aanzien van
de openbaar gemaakto Amerikaan-
sche nota op „Uit den thams voor
ons liggenden tekst blijkt, dat de van
vijandelijke zijde verspreide tenden
tieus© berichten over een ultimatum,
gelijk trouwens te verwachten was,
geheel uit de lucht waren gegrepen.
De vorm is juist vriendschappelijk en
geheel vrij van dio stekeligheden
waarmede de nota Ln de uittreksels
van Reuter's Bureau was aange
kleed. Wat haar inhoud betreft, zoo
is de nieuwe nota slechts een om
schrijving van het vroeger reeds door
Wilson kenbaar gemaakt© standpunt,
en het zal zaak zijn, iu d© verdere
onderhandelingen de van Duitsche
zijde aangevoerde argumenten nog
maals te berde te brengen en hun
juistheid t© bewijzen.
Het ware voorbarig op bijzonderhe
den, vooral die van technischen aard,
thans in te gaan. Men dient er rich
mee te vergenoegen, dat de nota in
leder geval zoodanig is opgesteld, da-t
de mogelijkheid van verdere vrucht
bare onderhandelingen open blijft.
President Wilson toont zelf den
wenscli te koesteren, den draad der
onderhandelingen weder op te vatten.
Hij dringt er bij de Duitsche rogee
ring op aan, verder bewijsmateriaal
inzake de „Lusitania" over te leggen
en verklaart zich bereid tussctie®,
DuitschJond en Engeland, en wel
met betrekking tot wéderzijdsche te
gemoetkomingen ten aanzien van den
duikbooten-oorlog, bemiddelend op te
treden. Stellig zou dit aanbod voel
aan waarde hebben gewonnen, ale ae
president tegelijkertijd verklaard had
dat hij persoonlijk geneigd is zulke
voorsielleu te doen, terwijl in de nou
aan Engeland en Duitschland wordt
overgelaten hunnerzijds vingerwij
zingen te geven.
Hoe het zij, uit de verdere onder
handelingen zal Amerika ervaren,
dat aan Duitschen kant de eerlijke
wil bestaat om de vriendschappelijke
we.nken in vriendschappelijken geest
le behandelen, vooropgesteld natuur
lijk de wederkeerigheid."
De „Vossische Zeitung" stelt vast,
„dat Wilson's nota geen nieuwe ver
houding tusschan Duitschland en
Amerika schept Haar eerlijke, wel
overwogen toon zal bijdragen, om de
bestaande verhouding op t© helderen.
Over het einddoel van president Wil
son, dat liet leven van vreedzame on-
zijdigeu buiten gevaar moet blijven,
bestaat geen meeningsverschil en dit
kan ook niet beslaan. Wat wij daar
aan kunnen doen en wat Amerika
daarvoor doen moet, hieromtrent zijn
tusscheu ons en Amerika onderhande
lingen noodig, die in alle objectiviteit,
met een oprechte poging, om aan de
standpunten van beide partijen recht
te doen wedervaren en in vriend
schappelijken zin gevoerd moeten
worden. Men kan aan de Amerikaan-
sche nota de waardeering niet ont
houden voor het feit, <lat 7,jj de onder
handelingen in dien geest voorbe-
j-eidt."
Kapitein Persius 'schrijft in het
„Berliner Tageblatt"
„Overeenstemming van nieening
blükt mogelijk. De regeering te Wash
ington toont de oprechte neiging, om
die overeenstemming te vei krijgen.
Dat is het kenmerkende van dc Ame
rikaansch© nota."
UIT DE VEREENIGDE STA'! EN.
Reuter seint uit New-York
„De groote federaie jury, die da
schriftelijk© beëedigde verklaringen
onderzoekt, di© door het Duitsche
gezantschap zijn overgelegd orn te be
wijzen dat de „Lusitania" was bowa-
pend, betrekt nu in dit onderzoek
zekeren Paul König, particulier de
tective in dienst van do Hamburg—
Amerika Lijn, door wiens handen het
getuigenis van Stahl is gegaan (Stahl
is da Duitsche oud-reservist, die in
hechten is werd genomen wegens
meineed). De autoriteiten trachion
zich t© vergewissen voor wiou König
handelde. Ondertusschen blijft Stahl
in de gevangenis, daar hij den ver-
eischten borgtocht van 10.000 dollar
n.? km stellen. Naar aanleiding van
-exklaring, dat hij verborgen ka-
iio.^.i aan boord van do „Lusita
nia liceft geaien, verzekeren agenten
van het ministerie van justitie het
bewijs te l-.ebban gekregen, dat Stahl
nooit aan boord van de „I.usitaiüa"-
is geweest. Ambtenaren verklaren,
dat de zaak grondig zul worden on
derzocht Alle draden van liet kluwen
zullen worden gevolgd, onverschillig
tot wolk© hooce zo mogen
leiden.
Volgens «id „Evening Sun" hebbezi
do autoriteiten thans het bewijs, da l,
het plan, om valsche getuigenissei j
«ver to leggen omtrent de „Lusita
nia", is uitgebroed in bot kantoor vaA
kapitein Boyed, Duitsch murine-'
attaché."
Aan de „N. R. Ct." wordt geseind:
Do „Times" kreeg uit Washington
het volgenoe telegram
„De artikelen ra de bladen in allo
deelen van liet land duiden op een
goede ontvangst van de nota bij het
publiek. Alle schrijvers nemen met
een oprechte verlichting acte van dio
meening. welke den oorlog verder dun
ooit doet zijn. Feitelijk wekt de redeu
van Bryan's aftreden méér nieuwsgie
righeid dan de houding van Duitsch
land.
Eenigo repubiikcinsChe partijbla
den, vooral de „Tribune", geven hun
teleurstelling te kennen over do nota,
die zij slap vindon.
Do correspondent van do „Morning
Post" zegt. dat het voorstel van Wil
son, orn als bemiddelaar op te treden
bij voorstellen aan Engeland, om een
wijziging van de zee-politiek van dit
'rijk t© verkrijgen, Engeland, dat de
voorstellen niet in overweging zal
kunnen nemen, in een valsche positie
zal brengen Bryan en do Duitsche
Amerikanen zullen, zegt hij, die wei
gering in hun propaganda uilbuiten".
Havas meldt, dat uit New-York ge
seind wordt
„Het manifest, dat Bryan tot hel
Amerikaansche volk heeft gericht, om
zijn vredelievende doeleinden te doen
gelden, laat het Amerikaansche pu
bliek geheel onverschillig. De groot©
meerderheid van het publiek is vast
besloten den president te steunen."
HET AFTREDEN VAN BRYAN.
We lezen in d© „Nieuwe Rotter-
damsch© Ct."
„De verklaring, door Bryan uitge
vaardigd over zijn uittreding uit het
kabinet staaft d© juistheid van ona
vermoeden, dat daarbij vooral de
overweging zwaar heeft gewogen, dat
in de Amerikaansche nota van ant
woord geen ruimt© was opengelaten
voor toepassing van het orbitrage-
beginsel.
llryou schroef iu die verklaring
„Twee van de punten, svaorop wij
(Wilson en Bryan) van inzicht ver
schillen beiden volgens oprecht»
overtuiging zijn lo. betreffende
het voorstel van een onderzoek door
een internationale commissie2o.
betreffend© de waarschuwing aan
Amerikanen tegen het reizen met
sc he oen van oorlogvoerenden of met
schepen, waarin zich munitie-ladin
gen bevinden.
Ik 'Bryan) geloof, dat deze natie
openhartig aan Duitschland dient te
verklaren, dat wij bereid zijn in dit
govnl het beginsel toe te passen, dat
zij bil verdrag gehouden is in acht t«
