De Europeesche Oorlog.
KAMER NEGENTIEN
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 21 JUNI 1915
Verspreid Nieuws
van de oorlogsvelden
AAN 'T ENGELSCHE FRONT IN
FRANKRIJK.
Router geelt de volgende bijzonder
heden
Do stüte, die heerschte langs de
gekecle Engelsche Unie seder*, de af-
g ©loopen veertien dagen, is verbro
ken door twee Engelsche offensieve
bewegingen op twee punten van het
front, n.l. bij Festubert en llooge. Een
aanval, d'e werd voorafgegaan, a's
gewoonliik, door een artiileriebcschie-
ting van de Duitscho loopgraven d'e
lóer en daar werden verwoest, open
de de actie In den Fcstubert-sector
Dinsdagavond juist vóór donker.
Na de beschieting trok de Engel-
sctre infanterie vooruit en won ter
rein in de Duitsche eerste loopgraven-
reeks en in een gedeelte van de twee
de reeks.
Do positie ryerd echter tater onhoud
baar en de Eng»lschen weken terug,
hoewel h'er en daar wat gewonnen
was werd behouden, niettegenstaan
de de krachtig» Duitsche tegenaanval
len Er was hier en daar een wanho
pig gevecht gedurende deze geheel©
actie. Engelsche artillerie was in J
bijzonder druk bezig om den weg
schoon te vegen voor den infanterie-
öanval.
Do Engelsche mannen gedroegen
zich als gewoonlijk zeer moedig. Er
was nergens een wc doling merkbaar
langs de linie en de a'gemeene
wensch was om. de Duitschers
dicht mogelijk to naderen.
Toen het bevel tot chargeeren kwam
ging elke soldaat voorwaarts met een
onweerstaanbaar élan. allen schoten
hun geweren af en gingen do Duit
schers met de bajonet te lijf. Na een
ti.sschenpauze van eenigo uren
het gevecht in den. namiddag voortge
zet Ik zag het tooneel van den strijd
bij Foslubert, Het. eigenlijk gevecht
was op dat oogenbMk verminderd en
't geleek er niet op, of het spoedig
weer zon beginnen. Er was weinig
leven nu en dan een wolk rook als
or ergens een granaat sprong.
Op den terugtocht van het front ont
moette ik eenig» Roode Kruis-auto's,
maar al'e patiënten leken mij licht
verwond.
Bij Hoog» werd meer vooruitgang
gemaakt.
De aanval op dat punt, dat reeds
hei tooneel van zooveel hardnekkige
gevechten was, begon tegen den
avond, Engelsche soldaten renden
projectielen, hoe groot ook, geweigerd
mocht worden.
De Engelsche artillerie redde dien
nacht ongetwijfeld vele Britsche le
vens."
DE BLOEDIGE GEVECHTEN OiM
SZAWLE.
Dr. Steiucr, de oorlogscorrespondent
van den Berliner Lokalanzoiger" in
Russisch-Polen schrijft dd. 12 Juni
Do oorspronkelijk zuiver locale ge
vechten bij Szawlo en aan dc Doebis-
sa. nemen van dag tot dag een steeds
grootere uitbreiding aan. Op de eerste
Duitsche offensieve actie naar Szavvle
volgde do vernieling van den spoor
weg naar Lïbau—Dinsk, om den op-
marsch naar Koerland, die bekroond
werd door de bezetting van Libau, te
beschermen tegen'een zijvvaartschen
aanval. Nadat do spoorlijn danig ver
nield was, trokken Duitsche troepen
zich terug in het gunstige terrein aan
deze zijde van de Doebtssa, waar zij
mei succes zich zouden kunnen ver
dedigen tegen de aanvallen van een
Russ'sche overmacht. In de weken
daarop trachtten de Russen, die ver
sterking gekregen hadden, de Duit
schers uit deze linie te verjagenom
hierdoor de troepen, die voor Libau
stonden, in de flank te kunnen aan
grijpen.
De Russen hebben in deze gevechten
enorme offers gebracht, die hun ech
ter in staat stelden alleen lokale, niet
veel beteekenende successen te beha
len. Nadat de Russische troepen een
groot gedeelte van hun mannen ver
loren hadden in hun vergeefsche po
gingen de Duitsche stellingen te bestor
men, gingen de Duitschers, krachug
door aitiuene gesteimd. over tot den
aanval en wonnen veel terrein over t
geheel© front, wuarbij nog vele ge
vangenen cn oorlogsmateriaal in. hun
handen vielen. D» gevechten der laat
ste vier dagen waren aan de brand
punten van 't front, vooral bij Szawie
en*oostelijk \an Rossienie bij Eirago-
la, zeer gelukkig voor dc Duitsche
troepen. Het gelukte de Duitschers
van Sawkiani uit langs het Windaw-
ki-kanaal voorwaarts to rukken en
hot boscb oostelijk van do Wenta-ri-
vier te zuiveren, daar dc spoorlijn te
bereiken en de spoorweg-verbinding
te vernielen tusschen Mitau—Moera-
jewo. Szwawle en Kowno.
De Russen boden ook in d't gebied,
dat uitmunt door grooto terreinmoel-
Iijkheden, ernstigen'tegenstand. Al'e
tactische punten van dit terrein wer
den door hen versterkt, do groote bos-
schen door draadversperringen on-
ovond, Engelsche soldaten renden scnen aoor uraauv«ioi)oi-wu^ii u..-
vc-orwaarts en slaag<len er in de eer- toegankelijk gemaakt Tooh gelukte t
ste loopgravenreeks van de Duitschersden Duitschers in de vier dagen van
te bezetten over een fronüengte vanhardnekkig» gevechten de Russen
een kilometer, terwijl dc tweede reeks steeds nieor achteruit te dnngen en
ook wérd bezet. Do Duitschers vielen
aan uit het noorden bij het Bclle-
warn.demeer, maar die aanvallen ein
digden onder 't Engelecho vuur en de
Du'tschers Heten vele dooden achter
op het terrein.
Do EngcLschen namen ook een aan
tal gevangen; meer dan 150 zijn er
reeds in liet hoofdkwartier aaugeko-
De Engelsche verliezen bleken niet
zoo hevig te zijn, hocwe' de Duit-,
6chers zonder twijfel zeer zware ver
hezen hadden.
Gedurende zu/lko korte maar hovi-
uumoctingen is elk deol van de
dichtir bij do stad Szvvale te komen.
Een divisie alleen maakte daarbij
zesduizend gevangenen, onder wie
vier officieren. Opvallend is deze on
evenredigheid tusschen het aantal ge
vangen genomen officieren en so Hia
ten. liet bewijst, dat.er in liet Russi
sche leger gebrek aan officieren
lieerscht, eii ook, dat de officieren
post vatten achter het front, vanwaar
zij hun soldaten kunnen dwingen tot
den aanval over te gaan. Dez© op
vatting wordt bevestigd door de ge
vangenen, die vertellen, dat bij de
aanvallen officieren met machine-ge
weren zich opstellen achter de storm-
chaussée, oen der beste wegen in Rus
land, werd op talrijke plaatsen open
gebroken door de z'ch langzaan: te
rug trekkende Russen, om haar on
bruikbaar te maken voor de achter
volgers. De groote bosschen noordelijk
van Szavvkiuni, Skaudwhl tot aan de
spoorlijn zijn op vele plaatsen door de
Russen in brand gestoken, om den
Duitschen troepen den weg naar
Szavvle te versperren. Al'e bruggen,
zoo talrijk in dU moerassige land,
werden vernield. Op de wijde volden
overal ontelbare grafheuvels. Zij be
wijzen hoe groot de bloedige oogst van
den oorlog hier is geweest.
Bij Koertovviani en Podoebis tol
Mctsle en Szawg-inie liggen honder
den dooden Russen onbegraven. Vier
kilometer oostelijk van do Doeb'ssa
bij Messle zag 'k een dicht bezette
loopgraaf, waarvan de geheele be
manning neergemaaid was door de
Duitsche shrapnel's. NUA ver daar
van, bij den boschweg naar Rehegie,
liggen aan den rand van het bosch
een gehce'-e zwennlinie van Russische
soldaten, die door <le Duitscho machi
ne geweren op een afstaud van twin
tig tot dertig meter gedood werden.
Dc Russische verliezen aan dooden
en gewonden moeten verschrikkelijk
geweest zijn. Op de velden en 'n de
grc-ppe's van de straatwegen l'ggen
ontelbare houwitsers en honderddui
zenden patronen.
DE LORETTO HOOGTE ONDER
VUUR!
Bernhard Kellermann, d© onrlngs
correspondent van het Berliner Ta-
geblatt in het westen, vertelt van zijn
ervaringen in het gebied hij Atrccht.
Hij vertelt daar hoe hij een kleed- en
bad-zaaJ voor arbeiders in een mijn
bezocht, thans ingericht als hospi
taal.
In de groote zaal liggeu ze. dc dap
peren, die voor ons gevochten heb
ban, in lange rijen. Do zaal is hoog,
vroolijk en schoon en do be(kIon zijn
9ne6uvvvv.t. De vensters staan open.
Van de zaal uit kijkt men in de had-
kamers. Niets ontbreekt er, niets is
er vergeten. Doktors en verplegers
loopen tusschen de bedden, verpleeg
sters zijn ei" hier niet. L clit en zwaar
gewonden, naar gelang zij uit den
su-ijd kwamen, liggen hier en lijden
heldhaftig, zcoals zij te wren held
haftig streden. Velen slapen. Zij zijn
u.tgeput of do morphine ho'pt hun
over de orgsto pijnen. Enkelen steu
nen in hun slaap. Men ziet hier bloe
dige verbanden en veel verschrikke
lijks, zoodui een menseh liet hart
blijft stil staan. Do meesten zij
eerst in den vorigeu nacht of vo<
een pi ar dagen ingeleverd Een
heeft zijn hoofd volkomen in verband,
zocdat hij er uit ziet als een wat'
Kellermann vertelt verder:
Af en toe wordt or geschoten in het
Industriedorp. Een paar duken zijn
een paar huizen toonen gaten
door granaten geslagen. Gisteren
kwamen er nog een paar granaten,
die een vrouw en twee kindoren 'lood
den. Vandaag zitten weer vrouwen
en kinderen op straat, alsof er niets
gebeurd is.
De dorpsstraat komt u t op con weg
die naar een dal leidt. En hoven dii
dal aan 't andere einde* is de beken
de hoogte die zooveel bloed gedron
ken heeft, de Lorotto-hoogte.
Zo ziet er opwekkend u,t. Gcud en
groen stijgt ze uit het groene dal
breed cn zacht, geflankeerd door heu
vel-ketens. Boven is de hoogto be
groeid. het Bots de Bovigny. Zc ligt
m de gloeiends zon ea wolkenscha-
duwen trekker, over de heuvcis.
Dez» vriendeEjKe, zonnige hoogte,
die er zoo vreedzaam uitziet, dat men
gelooven kan, dut er schapen weiden
-kinderen spelen zul.cn, s thans
niets dan één groote grafheuvel, eén
reusachtig graf. Duizenden en nog
duizenden liggen daar, vriénu
ijutid. Zij v.clen m den herfst, in
den winter, in het voorjaar. Velen
konden niet begraven worden.
Zij lagen maanden lang in de zon,
de sneéuw, den regen en de aarde
trok langzaam aan ben en trok hen
langzaam in zich. 'e-Nachts staarden
zij met hun open oogen naar de schit
terende sterren, naar de wereld van
'rede en heerlijkheid, waar hun
zielen thans doolden, terwijl hun li
chamen in de hel van deze aarde la
gen. Zoo verschrikkelijk Is de woede
van dezen oorlog, dat de tegenstan
ders elkaar niet eens den tijd gun
nen tot het begraven van hun dooden,
zooals de wilden en heidenen het der
den.-
De vriendelijkheid en lieflijkheid
van dezen heuvel is een leugen. Daar
boven ziet men verschrikkelijke din
gen, waaraan niemand graag denkt.
Daar zijn moerasstrooken, waarin de
dooden langzaam wegzonken, zoodat
er nu" nog een ellebocg of een laars
uitsteekt. Daar zijn graven vol gr.e-
zelighedeu, half vol water en liali vol
slik en een snor steekt nog boven het
water uit. Hier zijn. dingen, die men
niet vertellen kan. Wanneer de boer
bier weer eens ploegt, dan zal hij bij
ieder en stap op beenderen stu.ten, op
laarzen en gebroken geweren.
Hier boven stond de kapel de No-
're Dame, die nu een puinhoop is.
Sedert weken is de puinhoop onder
het zwaarste vuur. Ook vandaag
weer. Zij rookt.
Op den eersten blik ziet het er uit,
alsof op de goudgroene, zachte hel
ling, waarover stil de wolhenschadu-
wen trekken, aardappelloof verbrand
wordt De roestbruine walm stijgt
loodrecht in de warme lucht.
Het lijkt, alsof achter het Bois do
Bovigny reeksen van fabriekssehoor-
de auto. Een shcapnell. Te hoog. Een
tweede. De auto rent als een i als,
die In angst zit. Het is dol hier e
rijden. Boven in het Bois de Bovigny
zit de Franschman met zijn r :h nr-
verrekijker en ziet elke kat 'n het dal.
Het zijn officieren, die bevelen over
brengen. Het-moet! Er door! Dó zon
brandt. Hét is drukkend warm. Het
zweet loopt mij over het gezicht.
De Lorotte-hoogle glinstert' an
blinkt. Een onzichtbaar fabeld r
stampt er woedend rond, scheurt deu
grond open met zijn horens, slingert
de aarde de hoogte In.
Heet moet bet daarginds in de gra
ven zijn, waar onze dappere jongens
liggen.
De hemel zij hun genadig.
ERWTENSOEP MET GRANATEN.
Een officier van gezondheid vertelt
in den Berliner Lokalanzeiger hoe
zijn middagmaal gestooi-d werd. er
gens aan het front in ituseisch-Polen,
op het oogen hl ik, dat hij met eon
majoor en een luitenant in een blck-
hi» s zijn geeuwhonger met erwten
soep wil stillen. Het was half één ge-
worden, tcoa de Russen begonnen to
schieten.
Steeds inker, niet granaten. Ver
achter ons. links en rechts sloegen de
dingen in. Allengs kw amen zij d ch-
tertnj. Hot kleine venster van ons
blokhui rinkelde steeds. Hot vuren
we-rd voortdurend sterker, zoodat wij
er meer aandacht aan begonnen to
schenken. Er moesten verschillende
batterijen aan het werk zijn. Dit hoor
de men aan den toon.
Boem' daar sloeg zoo'n d'ng op
honderd au vijftig meter van ons In
het veld in. De zandwolk ging toren
hoog.
Boem' weer een, iets meer l.nks op
vijftig rn©ter iiletond. Het huis trilde
„Dal is zware artiller-e". zei de ma
joor. „Ik geloof, dat z.j zich inschie
ten op ons Kwartier".
Schot op se hei. De meesten ontplof
ten. Enkele n et.
Lntusschen had de oppasser van
den majoor ten pan met heerlijke
erwtensoep getracht. Do borden wer
den gevuld on wij begonnen te eten.
Ik weet niet waarom, maar erg hon
gerig was ik niet meer. En toch had
ik mij zee cp dc erwtensoep verheugd.
Wij lepelden langzaam de heerlijke,
maar gloeiend heete soep. Spreken
met elkaar kon men niet. Hei .len
de ivle onophoudelijk.
Teen een knal! Wij sprongen, allen
tegelijker!mi cp. Er vloog ons lets in
het gezicht. Het werd een nuceiibhk
donker ir de kamer Een granaat was
voor bet raam van ons blokhuis inge
slagen. Toen de stof- en vui'vo'ken
opgetrokken waren, zagen wij dc ver
rassing. In den grond was een grxite
trechter gewoeld. Om- raam- was in
scherven. De lieele kamer lag vol vuil
en sreeneiL Do borden met erwten
soep eveneens Wij zelf zagen er ook
met heel smakelijk u t.
Toen weer 11 n knal. Vlammen r.<k.
Een granaat was in de schuur toi echt
„Verder mannen, een nieuw kwar<
tier'"
Nu girigeu wij toch een heel eind te
rug. Daar was het werkelijk veel rus
tiger. Maar we hadden geen trek meer
ia toet.
We staken een sigaar op, praatten
wat na teen do artillerie ka pit© n
kwam. „Nu, hoe hebben w ij dat ge
daan?"
„Wat?"
„De Bussen zijn er toch ingciou-
peul"
„Wear zijn zo ingeloopen?'
„Hebber, juli e dan niet gemerkt,
dot wij daarvoor twee famouse s-cnljn.
stellingen gebouwd hebben, waarop
zij als bezetenen schieten?"
Nu ging ons een licnt op. Wij had
den het schieten wet gemerkt, jnaar
waarom er zoi geschoten werd, hoor
den wij ru eet si. Kon de goedo man
ons dat niet een uur vroeger verteld
hebben?
Erwtensoep zonder granaten is mij
wel zoo lief.
EEN DUEL IN DE LUC1IT.
Een communiqué van het Havas*
persbureau meldt de volgende daad
van een Fransch av.ateur in den El-
zas. „Een Duitsch vliegtuig vloog bo
ven de Fransche linaen bij As4*ich.
Een van de Fransche avialeurs steeg
onmiddellijk op, haalde den Du.t-
sc!il-t in en bond den strijd aan op
een hoogte van 3200 meter.
De Duitsche aviateur beontwoord-
de den aanval met machinegeweer-
vuur. De Fransche vlieger w.st ech
ter boven zijn tegenstander te kon.en
en bij het derde schot stortte deze
pijlsnel hinnen i'e Franech© linièn,
midden in het bosch ton Zuidwesten
var. Woiller. Dié Franse'»© vliegma-
chine keerde met een schroef door
boord en lekke cylinder terug. De
motor was door-kogels doorzeefd en
de \Ieugelbek!eed ng was gescheurd.
De viieger zelf had slechts e»n lichta
schram aan den elleboog".
Op het Westelijk
Oor ogsve'd.
DUITSCHE 6tafbcr:chtcn
Van Zaterdag:
„Do voortzetting der aanvallen op 't
Duitsche front ten noorden van
Atrecht bracht den geallieerden ver-
der echec.
Tei. noorden van het La Bassée-ka-
naai werd een Engelsche offensieve
beweging door de Duitechere zonder
moeite tegengegaan. Verschillend©
Frar.sche aanvallen bij de Lorette-
hoogle, ter weerszijden van Neuvi"©
en ten noordoosten van Atrecht mis
lukten. De Duitschers zuiverden eeni-
ge vroeger verloren loopgraven van
Fransohen.
Ir. de Argonnen werden plaatselijke v
offensieve bewegingen van de Fran-
schen In bajonetgeveohtcn af ges'a-
De gevechten bij Vanquo's leidden
tot geen resultaat.
Ten noordoosten van Luneville werd
het door de Franscben versterkte en
bezette plaatsje Embermenü door de
kogel. Maar iwee frisscho vraohjke s;eeiien jlun r00g omhoog laten stij
oogen kijkoa uit de zwachte s. ll-*r i «i... ,jp7A zuilen'van - -
ziji. gezichten von al e m> g lijke kleu- J iaar V\n gekomei:. 1 wir.tig pas van jus buis. j Duitschers overvallen en vermCes-
rc-n. Eeit geel ge-zicht met géwijio. r°e&l»ruirie walm ontstaan heel plot-, „ik geloof dat wij iemand :g -toen 1 ter<L Na de verwoesting van al'e
oogen vervolgt mij lang. De man was j.seling, drie, vier stijgen cr uit den p, verhu zen zei <ie majoor. Wh pak.1 jyrai»i£chd verdedigingewerk^ö, gingen
ten dood» opgeschreveii, moar do, grond naast elkaar op. Zij veranda- j ton ons boeltje op en gingen vog Het1 Duitsche troepen terug naar hun
dokter verzekerde mij, dat er hu gc:u ren even plotseling van plaats. Nu kraakte en knalde zonder ophouden. ou<je etesüngon. ongeveer 50 ge van-
ge va a r meer was. De meeste gozich- J eöI)s komen ze hoog, dan weer laag °r,is sloegen de granaten uVt'ui i gvnen medevoerend
(jv ui.iu.uck.u5cu o c'iv uw. iuu -i--
troepen (zoowel in do vuurlinie a's colonneis en bij de kleinste aarzeling
- *--- -- in don aanv-ai op de eigen manschap
pen vuurden. In den laats ten tijd wor
den ook over dit front betrekkelijk
weinig machinegeweren en kanonnen
buit gemaakt. Hetgeen hieruit ver
klaard moet worden, dat de Russi
sche artillerie ver achter de infante-
rie-stellingen in positie zich opstelt,
waardoor bij het mislukken van een
aanval, hetgeen steeds vaker moet
voorkomen, waar de artillerie de in
fanterie onvoldoende steunt, minder
artillerie in handen van den vijand
zal vallen.
Op mijn tocht van drie dagen langs
het Doebissa-front zag ik de wreebe
sporen van dezen oorlog, van den
sirijd. die hier sedert weken uitge
vochten wordt met de grootste verbit
tering. Toen ik bij de ©orste verove
ring van Szawlo langs deze Wegen
rtcd, had het 'and bijiia niets onder
den oorlog geleden. Do Russen ont
ruimden het gebied zonder tegenstand
te bieden en ook do stad Szavvle, w aar
om nu zoo bard gevochten wordt, be
zetten Duitsche Hoepen 11a zwakkeu
U-gonst ar. d van de Russen. Hoe was
het oorlogstoon eel nu veranderd! Het
geheel© terrein is vol loopgraven A1-
ie plaatsen aan do goveohtshnie zijn
in puinthoopen veranderd. De groote
daarachter) natuurl'jk „ondier hoogen
druk" werkzaam, maar hier bij de
infanterie "'s dat al zeer goed te be
merken eu beter dan aan het eindpunt
van het spoortje, dat de munitie aan
voert voor de batterijen en de soldaten
in de loopgraven.
Elk schot op zoo'n aanvoerüjntje
kan de ernstigste gevolgen hebben en
daarom wordt al 't mogelijk© gedaan
om te kunnen voldoen aan den toe
voer van wat noodig is voor alle troe-
pengedeelten die in tiet gevecht gewik
keld zijn, zoedat iedereen, vooral aan
de aanvoerlijn, hard aan den arbe'd
was gedurende den avond en den
nacht.
Aanvoer van alle soorten van mu-
n'Ue, geweerpatronen en zware pro
jectielen had plaats van de bas's, en
dit alles werd doorgezonden naar de
vuurlinie, naar gelang van dc aan
vraag
Dal werk ging rusteloos door. Troe
pen mannen met opgestroopte mou-
we;, werkten steeds maar door, bijge
licht door de acetyleenhchten. Zij
sjouwden de projectielen uit de wa
gentjes naar óe lorrie's en ieder wssi
dat een voortdurende aanvoer voor
de kanonnen moest volgehouden wor
den en dat geen aanvrage om meer
tan zijn. hoe vreemd het o<»k klinkt, te voorschijn, nu eens links, dan weer
bruin ©n frisch. Het zjn ru Juste 1©^- rechta. Zij zijn roestbruin, dan weer v'
Zij zij
...Ér lyn iKd velt.i, die hun va- so.ns «wart ala roet.
derland u.cl terug neten Op doH« Ml» do au.Iaai.de Fransd.o gra.
bi runen plaats komen twee zieken- naton, die onze loopgraven verwoes-
auio's gere.uetu Een ttraagnaai siaat .ten willen,
op den grond en daarop Jigt een ka
nonnier met eeu verbonden rechxc-r
arm. Vuil en met gescheurde kleeren
zooals hij uit don slag gekomen is,
ligt hij daar. liet verband Kleurt zirti
langzaam rood van liet b ood. Men
heeit hem de laarzen ui'.getrokKeiL
Zijn gezicht is bruii, bijna zwart,
maar zijn blik is sterk. Ik zio. dat hij
<le teeiiou in de sokken wringt.
„Hebt gij pijn?' vraag .k hem, bij
hei zien «au krampachtige bewe
ging
1 der 1
Hij schudt het hoofd. „Een beetje
pijn moei een menseh kunnen ver
duren. Een treffer kwam in de batte
rij, een granaat van zwaar kaliber.
Drie min: dood, vijf gewond. D© an
deren zijn in deu wagen'
Ik kijk er in. Daar binnen steunt
men.
in de kamer van den portier van de
mijn ligt oer Franschniar,. Hij ligt
alleen niet oindat hij een Fransch
man is, maar omdit hij er slecht aan
toe is. Zijn wond is zoo verschrikke
lijk, dat men voor hem hopen most,
dat hij er niet beven op komt. Hij is
'n mooie jonge man van misschien vijl
en tvv.ntig jjar Zijn smal gezicht is
bleek en stil, zijn diepbruine oogen
zijn nog vol Jeven en bewustzijn Da
gen lang zal hij onderweg nog zijn,
voor hij liet doel bereikt...
f en vouwen in het iiicpwe
kw.-iriidr wus niet bijzonder grccL
Wam wauneer de Russen cei "oaai
bezig zón een gebied te bestivJo'pu dan
vergeten z© niets.
Ij den bogn-ii© g.ng het Do treffers
kwamen bijna a..e op ons oud.: Uur-
Uit het Bois de Bovigny wervelt eeu
pikzwarte rookwolk omhoog? Zoo hoog j ll€1- UL willen de Bussen i*>i
,ls een toren. Een oogenbl.k Inter w» w.i liuu M.k»> nipUI.
een te-eed. d,e utch de «rste j «p..*»
hoog in de lucht vereenigt. Duitsclie
granaten.
Ln liet dal. dat er zoo vriendelijk,
zoo zonnig uit ziet. achter de kleino
huisjes daarginds, kruipt een saf
fraangele wolk over den grond. Dan
hen. Eu indien du ai net peva: u.ociit
zijn. dan was het toch onzin, zwveel
ainmunitie uau ons te veispillen
Oiize ait trie antwoordde m 'i>a-
Ug tempo.
Het 11 ouwe kwartier scnee.i werko-
stijgl ze op, als een dikke bal in do ll-'k. belf-r u /:i11 Llc öPP^s.^r
hr«h\ Een rwttre granant. gantik, op KSkS?« ÏÏffil
een van onze batterijen. Woedende I ous gci.„ grunaal gevallen wa» Jo
projectielen. Slag op slag, zoodat d© j Russen M-J,tuon het dus werkelijk'op
Lucht dreunt. Achter liet Bois de
Bovigny. in de richting naar Ablain
stijgt een zwarte wolk op tegem den
blauwen hemel. Wij blijven den vij
and niets schuldig.
Plotseling komt beneden in het dal
een roestbruine granaatwolk aange-
loopen. Het ziet er merkwaardig uit.
Een spitse kegel, een spits gewei-vol
van roestbruinen rook, die zoo vlug
gaat ais de rook van een locomotief.
Het Is een auto, die beneden als be
zeten raast over den weg in het dal.
Do auto rijdt op leven en dood.
Piotseling staat een w;t volkje !n
het diepblauw van den hemel boven
und te hebben.
lo borden wirea gaa
wij mimen plaats om 1
s gen.
De
schoon
eten.
Piotseling weer een slag. zoo hov.g
ais ik nooit t© voren boorde vo'gcaeid
door eer. sissend eu suizend géiu d.
Niemand van ons wist wat er aan d©
hand was. Het regend© van haven
hoiuspiininrs stro© en kalk. Een d.ch
te stof hulde de kamer Wij ronden
naar de duur.
„Dat was eeu granaat, di« niei ont-
pfofte' zei de majoor. Wanneer di©
ontploft w as, dan hadden wij allen
er aan moeten geheven! De g
was d>-.r het dak n de kanier ccs.a-
gen, en in den vloer blijven stoken.
In dc Vogezen wordt nog op enkel©
piaa'.sen in liet da*l van Fccht gevoch
ten. Bij de Hilsenfirst maakten d©
Duitschers meer dan AJO gevangenen.
Van Zondag:
„Ten noorden vun het Kanaal van
La Bassèe en op het front ten noor
den van Atrecht sloegen de Duit-
seners ©en aantal partieel© aanvatien
bloedig af.
Bi Champagne werd een Fran
sche afdeel.ng, dio bij Perthes, nadat
zij een mijn had laten springen, een
aanval deed. uiteengeschoten.
Aanvallen der Fransclien op .Duit
scho voorposten aan het Parroy-
bosch, leidden tot pi.xatselijke ge veel t-
ten, bij welke do Duitscliers de over
hand behielden.
Münster in do Vogezen werd door
do Franschen hevig beschoten.
Nieuwe aanvallen der Franscben
in het dal van de Fecht en ten zui
den daarvan hadden geen succes.
Een vliegtuig, behoorende "»f een
escadrille der geallieerden, die zonder
militaire schade aan te richten, hom
men op Iseghem in Vlaanderen
wrierp, werd naar ben eden geschoten,
verscheiden ander© vliegtuigen zijn
genoodzaakt snel terug to kocrón.
Ook in Champagne werd ©cn
Franseh vliegtuig, dat boven Vou-
ziers vloog, naar beneden gescholen".
Feuilleton
Uit het EagelBCh van
FI.ORFNCE WARDEN.
23)
Neen ucen, u moet da© onnoozsle
.wóórden van een man als uiemeer
Wr.ght niei zoo ©instig opnemen, zei-
de zij. U denkt toch niet dat hij
ooit werkelijk dut klem© k nd dat
hier komt kwaad zal doen? Kom, zut-
ke dingen gebeuren tegenwoordig n et
llliü'
- Zóó; zeide Mabin kaim. Maal
ais ei dan nooit menschen vermoord
worden tCKéhwoórdig, waarom wor
den er dan zooveel menschcoi opge-
hangen?
Juffrouw Lowndes werd weer ze
nuw ucidig.
Zink*1 ct hgen komen in goed© fa
milies zooals «Fze niet voor, ;©:de ze.
En u begrijpt toch wei, juffrouw
Wreet, dat ik de zaak ernstig op zou
vatton ais ijj ook maar een gszins
dacht dat zuikc dingen hier mogelijk
war du.
och zcilo Mabin, een beetje te-
rurfhoadend - ik weet nicer van m©-
ï'.cer W right af dun u. En ;k ben hier
gekomen juist om do dingen die ik'
van hern wist.
Natuurlijk brachten doze bedeesd
gesproken woorden ecu dringend ver
zoek van de huishoudster teweeg ha ir
nu ailes te verte len; en Mabin. di© ge
loofd© dat ze alleen op dez© manier
juffrouw Lawndes op liaar iiand ziu
kriigen e'i baa*" v inn 11 zou als hul.)
in haar strijd voor kleinen Dibs. ver
trouw ue buur allee voo ©n vertc.dc
haar \Voord voot woord wat er ge-
bouixt was in liet kantoor van meneer
Fryer en in liet hotel.
Juffrouw Lowndes docd alsof ze
heel voorzichtig luisterde en toen
Mabin haar verhaal geëindigd bad.
zcide z© k-.oi:
Als dit alles waar is, dan zullen
de advocaten van Lord Móorhampton
liet moeten onrferzoekon eu moeten
zorgen dat er niets van uitlekt.
Moet het dan stil gehouden wor
den. Als zijn ©gen zoon ver..., begon
Mabin verbaasd.
Maar voor zo het woord uit kon
spreken viel de huishoudster haar in
do rede. Ai behoorde meneer Wright
dan ook alleen maar door liet huwe
lijk van zón zuster tot „<ie familie",
hij had recht op dezelfde bescherming
011 ©r mocht geen oogenblik aan hem
getwijfeld worden.
Natuurlijk is er niets van dien
aard gebeurd, zcid» zc beel.st, alsof
ze zélfs-d© mogelijkheid uit den \yóg
wou ruimen dat eon van d© Moor-
homptons een moord zou kuivnen
hebben deen. Het is to vreeselijk
om aan zoo ieis t© denken. Maar met
tegenstaande haar woorden zag ze <-r
bieeJc en ongerust u t en ufsctioon ze
nog een paar minuten bij Mabin b'cef
en haar verzekci-de dat zo cr niets
van geloofde, en Mabin zelfs minach
tend b.'handekl© omdat ze met zoo'n
onzinnig verhaal aan had durven ko
men, eindigde ze toch met bes uiteioos
aan de deur te staan, nadert zo het
meisje gocdennacht gewonecht had.
Toen liep ze opeens weer naar haar
toe en fluisterde haai- vlug in het
oor:
Zeg niets hiervan tegen iemand
behalve mij beloof mij dat, beloof
dat, juffrouw W'ree!
Mabin belcofd© het, sidderend van
angst.
Al de ongeloovigheid van do huis
houdster iiad haar niot zoo getroffen
als dl© groote ernst van dit gefluister
de verzoek omdat wat zij wist voor de
baton wereld geheim te houden.
Mabin, die versuft was van moe
heid en do opwinding van de gebeur
tenissen van dien dag, bleef voor het
vuur z.iten en nog eon heden tijd na
dat zc alleor, gelaten was zut ze na
te denken wat ze doen zou.
Ze was niet in 't minst gorustce-
steld door de verzekeringen van 'ie
huishoudster dat Wright zijn belofic
aan zijn zuster niet ernst g gemeend
had, integendeel, Mabin beschouwd©
do houding van doze vrouw a!s een
bevestiging van wat zij vreesde.
Ze \yas er zeker van d-at, als Wright
waarvan z© w st dst liij nergens voor
stond werkelijk Ciprion s zoon uit
den weg zou ruimen zooals hij het
misschien al met Ciprian zelf gedaan
had. de misdaad verzwegen zou wor
den. niet alleen door do familie maar
ook door do bed enden, en ze wist dat
ini daar op rekende.
Zeïfs als zo niet toevallig zijn ver
trouwelijke belofte aan zijn zuster ge
hooid had. ze had gehoord hoe hij
Lord Moorkampton tartte, en ze wist
dat do laatste heel veel van zijn zoon
hield, en verbazend veel belang stel
de in zijn kleinkind, maar d-.u zijn
afkoer van schandalen en gepraat
waarschijnlijk een onoverkomelijke
hinderpaal 20U blijken te zijn eu dat
hii h"t recht opofferen zou aan zijn
gemakzucht.
Als kleine Julius naar Ileath llill
moest komen, aan was hij niet veilig
meer, dan was hij niet ve lig!
Ze was uls versuft. Wat kon ze
doen? Hoe kon ze hem redden?
Een tijd lang herhaalde ze deze
woorden, telkens weer, zonder cr
eigenlijk bij te denken. Toen opeens,
sprong ze op en uitte een onderdruk
ten kreet.
Niemand hier op Heath Hill wist
waar haar moedor woonde; dus n e-
maaid wist waar Julius woonde. Ze
was zoo blij on gelukkig toen dit tot
haar doordrong, haar polsen klopten
smeller en haar oogen glinsterden. Ze
wist wat haar te doen stond, een an
dere wég stun-' haar n et ope.i: ze
moest d enzelfden nacllt nog wegloo-
peu. vluchten, nu ar Londen gaan en
vertrouwend op baar moeder, eeu
schuilplaats trachten te vinden voor
den jongen.
De vraag was hoe ze uit dit huis
kon komen zonder dat iémand haar
hoorde of zag'? Ze besloot het te wa
gen. en maar to vertrouwen op naar
goed geluk. Intusschen zou ze nog
moeteii wachten tot iedereen naar
bed was en dan zachtjes naar bene
den loopen, en proberen een maner
te vinden 0111 te ontvluchten. Zo was
er zeker vun dat ze wei ergens zou
kunnen ontsnappen.
Het scheen haar toe dat ze heel lang
moest wachten, Zo keek telkens op
haar horloge, maar pas om half eon
durfde z© het te wagon. Z© trok haar
mantel aan. zot to haar hoed op, deed
d© deur vun haar kamer zóo voorzich
tig open dat zo geen geluid maakte
eu ging de gaag op.
Langs de achtertrap gir.g zc lustend
naar beneden. Er gebeulde niets,
maar zi- b'eef scherp opletten op e'k
gelu d. Z© hoorde nergens iets, en in
de slaupkaiiicrs die ze langs in-'cst
bleef ook alles stil.
Eindelijk kwam ze in de groot© hal;
z© was bang dat de twee honden,
waar zo dien avond viiendschao me©
gesloten had, haar daar op zouden
wachten, haar zouden aanvliegen en
het lieele hu shouden wakker maken
door hun geblaf.
Toen ze lungs het zware gord jn ln
dc hal kwam hoorde zo een zacht
schurend geluid, en toen het zuctne,
doffe brommen van een houd. üuoos-
bang dat ze verraden zou worden,
en geholpen door het weinige 'iclu uat
't vuur in den haard nog gaf, sprong
Mabin ineens door de kam r no ar do
plek waar do liond, die al wakker
geworden was, overeind stond.
Haar hart klopte hoorbaar, zo was
bang dat hij haar zou aanvallen, en
in haar wanhoop bukte het meisje en
aaide zijn kop. Tot haar groot© vreng-
do scheen l.ij haar dadelijk te herken
nen. want hij kwispelde met zijn
staart, stepte zijn neus .11 haar hand,
en maakt© geen verder lawaai.
Ze stond eeuige oogcnblikken be
sluiteloos; steeds strooide zc den hond,
d o nu wo-r heolemaal rustig was.
/o was bang dat wat ze nu ging
doen hem verdacht toe zou schijnen
of. wat nog erger was, dat hij huur
zou volgen als hij liaar de deur u t
zag gaan.
Zoete hond, zoete liond! Liggenl
fluisterde za
(Wordt vervolgd.)
