fl
KAMER NEGENTIEN
afgeranseld en in net hek se
pia?, tat, om aldaar tiaar nachtver
blijf to honden met aanzegging
van de volgendie dag da zaak na
dar te zullen onderzoeken.
12 Augs. 1808. Deze dog alles wel,
behalve dat weder ontdekt wierd,
dat J. v. d... wedler tets naar zich
had genomen, dat hem niet toe
kwam, bem dadelijk een zeer
zwaar blok aangedaan en hem
i des middags onder het eten op de
zaal ton toon gesteld met een
brief voor hot lijf waarop geschre
ven stónd met zeer groots letters
„dief" en na het eten dier kinde
reu op het nadrukkelijkst aange
sproken als een Exempel voor an.
doren zoowel van zijne hatelijke
als beklanglijke zijde, dit door
alle kinderen met groote aandoe
ning aangehoord.
Me dunkt, droeve illustreerirg van
t straks aangehaalde. Dergelijke ver
grijpen kernen thans evenmin voor
als dergelijke straffen. Do moderne
opvoeding sluit beide uit. Maar laten
we niet hard In ons oordeel aijn. De
begrippen over opvoeding in die dla-
gen waren zoo heel anders.
'n Kiid is 'n mensch in wording;
'n monso'a moot zijn deugdzaam,
trouw, eerlijk, oprecht, ordelijk enz.
Weéskindliren bovenal moesten die
deugden hebl>eu. En wat er voor
slechts in hen school ieder menscli
hooft zijn goede en kwade neigingen
dat moest er vroeg uiige ronsel d
worden. Allen heizelfde eten dan
werden ze flink naar 't lichaam, al
len dezelfde opvoeding dan wer-
den zo flink naar den geest. We ken-
uon dsat, we hebben 't zoo dikwijls
gehoord, maar als je zulke dingen, nis
die drie „blokken" ziet, in kinder
meisjes- en jongensformaat en als
je je dan even indenkt lioe 't arme
slachtoffer soms dagen lang die
vracht mee to sleuren had in werk
en rusttijd ja zelfs Zondags nog
niet van de marteling verlost were?,
maar tot afscbrikwckkond voorbeeld
voorop iu de rij bij 't kerkgaan er me
de in 't publiek moest verschijnen,
dun voel je iets weemoedigs naar bo
ven komen, zoo of er oen prop in je
keel zit en meteen 'n blij gevoel in je
ontwaken, omdat 't nu zoo geheel an
ders is. En d>a t zeker in dit weeshuis,
waar de kinderen 'n opvoeding krij
gen, die misschien menig ouder voor
z'n kinderen zou wenechen! Waar
niet hun karakteruitingen onderdrukt
worden maar in goe:te banen geleid,
waar geen dam gelepd wordt in den
stroom van gedachten diie in de jonge
harten opwelt, maar waar vrij-uit
'n ieder z'n meening durft zeggen,
z'n geoorloofde neigingen mag volgen
en 't vak kiezen waarnaar z'n hart
uitgaat. Er wordt aan sport gedaan,
véél, ja er wordt zelfs geschermd.
En waar do geest zóó vooruitstre
vend is, daar spreekt 't haast vf n
zelf, dat aan huisvlijt oen zeer ruime
plaats is gegeven,
i Lokaal waar de huisvlijtlessen ge
geven worden is huiselijk gezellig.
Langs de wanden aijn planken vol
voorwerpen gedeeltelijk door ijzer
gaas voor ongewilde aanraking be
schermd. 't la hier natuurlijk.'„han
den thuis!" Alles is door de weezee»
vervaardigd
Ook do kleintjes dingen moe naar
'n woordje van bewondering. Leuke
dingen van klei hebben ze gemaakt
in de winteoravonduurtjes waarin de
pop gerust in do kast mocht blijven,
't Is wat gezellig de weeke klei brij
tot stoolon en tafels, dieren en pup
petjes, ja soms wei tot 'n boeren huis
je mei erf te maken en op de onuit
gesproken vraag van de glinsterende
fonoi-oogjes van directrico cf kinder-
tnooder 'n goedkeuring of 'n pluimpje
te krijgen kleuren en knippen, let
tors op oartonnetjes maken diie ge
bruikt kunnen worden lot. vermaan
of waarschuwing Rust Roest
Niet Thuis 't is alles even prettig
en nuttig ook.
Zoo vlechten de meisjes tafelmat-
j'os en alleraardigste mandjes om hou.
ton vormen, met kleurig hennep jaren,
Eostzegelmozaick, sierkurk-arbeid en
zelfkant-werk is er ore van te water
tanden. Die laatste werkjes zijn na
tuurlijk van de grooteren. Dan 't.
vh.-chten van matten, waarin dikwijls
do vrijheid gelaten wordt, wat be
treft 't kiezen van kleur en patroon
en waarin menige wees oen gelukkige
keuze deed, die blijk geeft van gevoel
.voor 't harmonische.
Eén mat ze staat nog op :1e pen-
nor; is "n waar kunststuk. Ze illu
streert 't oude rijmpje. ..Er komt een
vogel gevlogen' Alleen brengt do vo
gel hier geen groet, maar beroept er
zich op rec'ame voor „huisvlijt" te
zijii. Borstels in allo mateai an soor
ton worden aar.gemaakt.
Dan. wordt er heel voel werk ge
maakt van het thans zoo in de mode
zijnde rietvlechten. 't Is verbazend
wat daarin bereikt kan wc-rden en
liereikt is in den betrckkeli|k korten
tijd dat ook den weezen gelegenheid
gegeven werd zich daarin te bek
men. Do v eren meling dio hier te zien
is behoeft voorzeker niet onder te
doen voor een «uikele andere hier ter
stede dio der beroepsvlechters na
tuurlijk uitgesloten, 't Is maar lee-
kenwerk' En toch, hoe keurig ziet al
lee er uit en wat 'n variatie! Kluwen
bakjes. naaimandjes, brievenslèes,
caelie pots, bloemenbaikjes tot pa-
pi arenanden toe.
Do fijnere mandjes winnen veel aan
sierlijkheid als er van :lio moppige,
kleurige vooringen in zijn gemaakt,
dio nu juipt. zoo in dm omaak zijn.
'Toch wol aardig ais je je eigen naai
mandje kunt. vlochten.
Of 't work moeilijk is? Wel neen,
heel eenvoudig, jo noemt 'n bodempje
timmert Je spaken er op en gaat met
riet no. zooveel aan 't vlechten, h
bakje water, rietschaar on -tang on
der jo bereik. Maar om al vlechtend
den, goeden vorm te krijgen dio
spaken zijn zoo drommels eigenwijs
is soms 'n reu aan toer en dat is
juist weer 'r. prikkel tot inspanning
die 't werk aoo bekoorlijk maakt Som
mige jongens werken zelfs niet tee-
nen. Daar moet je stevige knuisten
voor hebben. Toch waren ook daar
van 'n paar aardige manden ge
maakt.
Het riet-vlechten is waariiik loo-
nend werk ei die weezen doen iiel
graag. Geen wonder dal meer dan
één diploma en ondör»cheiding op
tan toonstellingen aan 'n inzending
van 't Wees/huis werden toegekend! die
besjhoidlen 'ri plaatsje tussche.n hot
werk innemen.
Nog even 'n blik in 't rond dan
ging de deur dicht achter ri interes
sant stukje opvoedingswerk.
Alvorens to vertrekken werd me
niog 'n blik in d'e meisjeskamer ver
gund. In t lichte-luohte vertrek wa
ren do jonge meisjes aan 't handwor-
ken met poes bij zich, die behageljjk
zich in de rok ken plooien «in eeu ba
rer had genesteld.
Lachende, vrooliike snoetjes onder
do witte muisjes. Ieder meisje heeft
luor haar klem pronkkastjo, waarin
achter do vlekloos-glimmende ruitjes
haar schatten staan: portretten van
ouders en familie tusschen tal van
.petit riaris" wier waarde alleen 'n
vreuwenhart kan taxeereu. Hoe hoog
die wel geschat wordt blijkt hieruit
dat er „vroeger" meisjes waren, die
's avonds de kussensloooen los n aak
ten om, in geval van brandi, den in
houd van hun kastje gemakkelijk te
kunnen redden. Of ze cr nu nog zijn?
Do kleine peuters lagen al onder
do wol die kon ik dus niet in hun be
zig ziin zien.
Dóar klonk do papbei, een st'llo
wenk (hit 't tijd was oon heen te gaan.
De indruk van 't geheel© weeshuis
was eau bij uitstek vroolijke.
Wèl begrepen, van heeren regenten
en dames-regentessen zal iedere paeda
goog do opvoeding noemen, die h'er
gegeven wordt Het in alles meegnon
met den tijd is overal merkbaar ja
zol fs voelbaar.
We hopen op Zegen zei de direc
trice. Dat dio Zegen, rijkelijk moge
rusten, zoowel op de inrichting, als
op allen die bier medewerken tot be
reiking van baar schoon ideaal.
MADSJA.
Amsterdamsche Kout
N apoleon -verzameling.
Het was deze week 15 Juli
juist honderd jaar geleden, dat de
groote Corsicaan zich moest insche
pen op de „llellorophondio hem
naar zijn ballingsoord St. Helena
zou brengen, waar hij zijn trieste,
zieke laatste dagen zou slijten, ge
kweld door do herinnering aan zijn
dagen van glorie en macht.
Dit feit hooft den welbekenden
hoer Hartkamp aanleiding gegeven,
oen expositie te openen van wat hij
aan prenten en geschriften verza
meld heeft over bet Napoleontische
tijdvak.
De heer Hartkamp is een verzame
laar. die ui der jaren loop een mate
riaal verzameld heefl, zóó uitge
breid," zöó veelomvattend, dat hij er
een palets mee zou kunnen vullen.
Een sprookjespuleis, als een hoorn
van overvloed vol, in woord en beeld
vooral van Tiet leven der 19de eeuw.
Het is 't begin van deze eeuw,
waarop Napoleon zijn stein pol druk
te. dio Napoleon om zoo te zeggen
heeft gemaakt dio nu aan de beurt is.
Door do vriendelijkheid van den
conservator van het Stedelijk Mu
seum. den heer Baard, heelt do heer
Hartkamp do beschikking over zo
zalen gekregen en hier zijn nu do
zeldzame prenten en de ko3bbare
boekwerken, do gedenkpenningen en
curiosa geëxposeerd.
Beginnend bij liet begin zien wo
het geboortehuis van Napoleon op
Corsica, zijn jeugdportretten, letter
en proefdruk, in dhrcmologische
volgorde. Wo zien hem als knaap en
als leerling to St. Cyr. Dan komende
afbeeldingen, kostbare en buiten
gewoon zeldzame prenten zijn er
onder van de veldslagen, waar de
jeugdige krijgsman, de nog oribe-
konde Napoleon Bonaparte, begon
naam te maken. We zien Napoleon
op do hrug van Lodi, wo zien hem
zijn intocht doen in Milaan.
En dan zien we Napoleon in Egyp
te krijgshaftige platen vol woesten
zwier van dravende paarden, en de
bproemde pyramidon, waarbij de
kleine groote man zijn beroemde
historisclie woord gesproken 'heeft
,Van deze pyramiden, enz."
Dan komt hot Consulaat, en ook
uit dezen tijd, uit dien tijd van Na
poleon's consulsehap, heeft de heer
Hartkamp een keur-collcctie portret
ten. llier vooral" komen do intelli
gente, scherpe trekken van den Na
poleon-kop uit. De krachtige trekken
uit het wilskrachtige gelaat van den
aanstaanden Keizer.
We krijgen dan de Keizer-portret-
ton, do trouwplechtigheid van Napo
leon's huwelijk met Josephine do
Reauharnois en niet steeds is do
liefde bestendig van duur -- de lich
telijk melodramatische ..plaat, dor
scheiding. Do schelding, dite tot
stand kwam, omdat de eerzuchtige
Gaesar meer heil zag in een huwe
lijk met Maria Louise.
Nu is Napoleon op bet toppunt
van zijn roem en kaarten van het
groote Fransc'he Keizerrijk geven
een beeld van do wereldmacht,
waartoe de Corsicaansche eeraichti-
go en geniale strever gekomen was.
Ons landje als een klein stukje, en
kele departementjes, van het groot
machtige Frankrijk.
\Ve zien Napoleon z'n glorleuzen
intocht houden Ln Amsterdam.
En nu gaat het beng-af. Nu zien
wo ln tal van prenten Napoleon's
Russisch avontuur. Vooral de mooie
bokendo prent van Meisonnior trekt
de aandacht, en heel wat afbeeldin
gen uit dezen lijd en van Napoleon's
terugtocht uit Rusland.
Elba 1
De reus was verslagen, de leeuw
gekooid. Wat wonder, dat de wereld
overstroomd werd van spotprenten.
De collectie Ko-gelsche spotprenten
uit dien tijd, die de heer Hartkamp
bezit, Is in één woord prachtig en
zulk een verzameling zal men wel
weinig of nooit aantreffen. Er kan
niet gezegd worden, dat de geest
fijner was, de spotternij geestiger
dan bij de carricaturisten onzer
dogen. Het is alles vrij grof, en de
versjes, Engelscho en Duitsclie, met
Hollandsche vertaling, zijn hoogst
interessant voor de bepaling van
den gemoedstoestand dier dagen,
toen de gevreesde en gehate Corsi
caan veilig en wel op zijn ballings
oord zat. Zooals ik zei, de carrica-
tuurkunst onzer dagen is veelal
geestiger en fijner, al zijn er nu in'
onze dagen ook wel eens 6makeloozo
grove oorlogs-carricaturen te
zien.
Maar de spotters waren te vroeg.
Europa had wat voorbarig bevrij-
dings-jubelzangen aangeheven.
Wie de plaat ziet van Napoleon's
landing to Cannes en den geestdriftl-
gen jubel, waarmede de soldaten
hun verafgooden Keizer ontvingen,
die voorziet wat volgen moetde
triomftocht naar Parijs, het nieuwe
pogen met vernieuwden moed en
nieuwe energie de wereld weder te
gaan veroveren.
De honderd dagen van weer stij
gend succes, de honderd dagen van
zoete droomen oener nieuwe wereld
heerschappij
En het schijnt er op aan te loopen,
totdat Waterloo komt, waar Napo
leon's glorie-zon voor immer onder
gaat. De platen uit dezen tijd vooral
zijn de aandacht waard en wij Hol
landers zullen met 'belangstelling
kijken naar do afbeeldingen, waarop
de Kroonprins voorkomt aan 't hoofd
der Hollandsoho troepen. Een prach
tige acfua tinta van Langend ijk ver
siert dit gedeelte der collectio, én
een afdruk der bekende plaat van
Pieneman.
Napoleon's nederlaag en vlucht en
weer een serie platen van bitteren
haat en spot als de Keizer onttroond
is en vervallen van zijn macht. Ook
liter woer, op een enkele uitzondering
na, spot van nogal grove soort.
En dan do „Bellerophon". Een
prachtige afbeelding van Napoleon
•op het groote schip, dat hem naar
zijn laatste bullingsoord zal bren
gen. Somber staart do vernederde
werel hoer sober voor zich, het steekje
op, de rechterhand op de borst.
Gedaan is het met glorie en
macht,- de kust van 't dierbaar
Frankrijk wijkt eu wijkt, en via
Engeland gaat het naar St. Helena,
liet droeve, dorre oord, waar de
door kleine, peuterige meuschjes ge
hoond en getergd wordt in het laatst
zijner dagen. Ook van St. Helena
troffen we een collectie platen i
tot het einde, Napoleon op zijn sterf
bed, met de weinige getrouwen om
hem heen.
De begrafenis te St. Helena, do op
graving van het lijk" naderhand, de
overtocht naar Frankrijk, de bij
zetting.
Een zinnoprent uit deze collectie
verbeeldt hoe Napoleon uit den doo-
do herrijst, zijn kluisters verbreekt
er» in La France weer voet aipi wal
zet.
Dit alles is, zooals men bemerkt,
(met de uiterste nauwkeurigheid sys
tematisch gerangschikt. Het loven
'an Napoleon, om zoo te zeggen
,yo.n de wieg tot het graf".
Dun zijn er verder afzonderlijko
afdeelingen voor de verzamelingen
van Napoleon's familieleden, waar
bij een zeer zeldzame en interessanto
i'le stamboom-afbeelding.
Voor ons, Nederlanders, hebben
natuurlijk waarde de platen, die op
Lodcwijk Napoleon en zijn tijd be
trekking hébben. Wo aten zijn tocht
door de Muidorstraat en zijn aan
komst ten Palei'ze op dan Dam. En
dan de verzameling, op Napoleon ILI
betrokking hebbend, en alles wat
met s Keizers geslacht in verband
staat, tot aan liet lieden toe vindt
men overzichtelijk bijeen.
De Watei'loo-herdenkingsdagon, in
tal van bonte platen, vorman een
afzonderlijke afdeeling.
Hoeveel belangstelling er voor
Waterloo was, bewijzen een paar
plattegronden van een Panorama
an den slag bij Waterloo, dat zich
op 'hot Leidsche Plein bevond,
In vitrines dan nog een waarde
volle collectie gedenkpenningen in
metaal en was. en een buitengewone
collectio kranten met beschrijvingen,
berichten, enz.
Voeg daarbij een mooie collectie
boekwerken, sommige rjjk geilius-
troerd, over Napoleon en zijn tijd,
en men heeft een beeld in vogelvlucht
van deze merkwaardige tentoonstel
ling in het Stedelijk Museum.
Meer dan zoo'n vluchtig beeld ver
mag uk u niet te geven, Men moet
zelf rustig deze verzamelingen aan
schouwen om er van to genioten en
mee to leven de gruwelijke grootsch-
heid van het tijdvak van Napoleon.
De tentoonstelling duurt tót 15
Augustus.
AMSTERDAMMER.
Het Orakel.
Janssen was bij zijn vriend Pieter-
sen ten eten gevraagd en nam met
de gebruikelijke dankbetuiging af
scheid van den gastheer, die zelf heni
uitliet. Toen doze hem do hand reik
te, zeide liij nog op jovialen toon
Nu, denk er nog eens over na,
mijn vriend. Dat jonggezellenleven
is op den duur uiet3 en lang kunt
go niet meer wachten het Ls hoog
tijd om door te taston I
Janssen zei niots, schudde Pieter-
sen nogmaals do hand en in gedach
ten verzonken ging hij naar zijn
eenzaam verblijf.
Hij was celibatair en had, zonder
er aan te denken, de veertig reed3
overschreden. Ditmaal had zijn
vriend voor do zooveelste maal er op
gewezen, dat do man eene levens
gezel lm hebben moet, om zich een
behaaglijk bestaan to verzekeren.
Mevrouw Pietoreen had dit betoog
practisch toegelicht zoo recht ge
zellig was het geweest en zij luid
hem goed onthaald.
Wat hij heden genoten had, bleef
niet alleen uit een gastronomisch
oogpunt bij hem in aangename her
innering het noopte liem ook tot
vollo waardecring van de vrouwe
lijke zorgen in T algemeen.
Die voortreffelijke schildpadsoep,
dat naar de regelen der edele kook
kunst gebraden malsclie vloescii, die
delicieuse kreeftensla en de over
heerlijke toespijs, die om zoo te zeg.
gen vanzelf naar binnen gleed zoo
iets moest men zeil ondervinden om
te beseffen, wat de vrouw in huis
vermagAis hij daarover zoo na
dacht, gevoelde hij, dat ook hij ver
liefd was maar-hij wist niet, op
wie. Hij had waarlijk genoten van
dit alles, van het werkelijk gezellig
tinteneur en zoo was zijn besluit ge
nomen ik ga trouwen 1
Thuis gekomen, werd hij door de
eenige gezellen in zijn eenzaamheid,
de beide schrandere dashonden, die
hij ditmaal had moeten achterlaten,
met luid gebas ontvangen. Dit klonk
haast als een verwijt, dat hij ze zoo
veronachtzaamd had hij haastte
zich dus met het pakje te openen,
waarin de versnaperingen zich be-
vondon, die de gastvrouw Item voor
zjjn liondjos had meegegeven.
Daar kijk 1 De lékkere kluif
jes, dio het vrouwtje voor jelui be
stemd heeft 1 sprak bij, en schonk
don gulzigen viervoeters het lekkere
hapje.
Dit was spoedig verslonden eu,
met den staart kwispelend, koken de
taksen met fonkelenden blik naar
hem op.
Wees nu maar tevredeneoo
vermaande hij als jelui eens eene
vrouw hebt. dan krijgt je alle dagen
zulke heerlijkheden
Vergenoegd sprongen do schran
dere dieren tegen hem op en verwon
derd mompelde hij
Zou dat oen vingerwijzing zijn?
Niemand sprak tegen hem en
a was zijn besluit genomen.
Den volgenden dag reeds begon
Janssen, een man van de daad. zijn
rnemen te volvoerenhij kleedde
zich met bijzondere zorg. riep zijne
honden en ging met dezen zijn fatum
tegemoet. Hij was niet in vorlegen-
hoid, waórheen hij zich begeven
moest om met tamelijk veel kans op
slagen een huwelijksaanzoek te doen.
Hij kende zelfs twee dames, die in
staat zouden zijn, om zijn nieuw le-
ensgeluk te grondvesten eene def
tige, klnderloozo weduwe in Bosch-
wijk en eene jonge dame van mid
delbaren leeftijd in Randwijk.
Eigenlijk verliefd was hij op geen
an beiden en zoo ontdekte hij al
spoedig, dat eene keuze toch nog
wel zwarigheden zou opleveren.
I.n deze stemming verliet hij hei
stadje, om óf naar het naburige dorp
Boschwijk, óf naar bet, evenzeer niet
veraf gelegen. Randwijk te wande
len. Naarmate hij vorder kwam, be
gon de twijfel hem meer te benau
wen en misschien ware hij weer om
gekeerd, wanneer niet ver van de
plek, waar de wegen naar genoemde
dorpen van don hoofdweg links en
rechts af buigen, een logement ge
staan had met fraaie veranda,
waaronder hij reeds menige lafenis
genoten had.
Hij hield nu eenmaal van een goed
glas wijn en snel had hij een besluit
genomen met oen haLf f.Leschje
Rüdesheim-er naast zich ziet men de
zaken in den roffel minder somber in
in wijn i s waarheid.
Hij dejeuneerde dus smakelijk en
in een niet geheel onverklaarbaar
gevoel van weekhartigheid liet hij
odk zijne honden aan het maal deel
nemen, door bun ieder een worst
voor te zetten.
Daar schoot hem opeens te binnen,
(oen de dieren dankbaar tegen hem
opsprongen, wat reeds de oude Grie
ken en Romeinen in netelige geval
len gedaan haddenhet hinniken
van paarden, de vlucht der vogels
en dergelijke waarnemingen moes
ten hun den julsten weg wijzen. Zou
hij het niet eens op deze wijze kun
nen beproeven V
Een geheel zonnestelsel vlamde iu
hem op een orakel moest bier l*e-
slissen I
Waarvoor waren de beide taksen
anders bij hem
Hij stond op, nam een koord,
waaraan hij met de noodige tus-
schenruimte hunne halsbanden be
vestigde, en ging verder.
Niet ver van het hótebrestaurant
bevond zich do kruising van wegen
daarheen, waar de honden hem leid
den, zou hij gaan
Gemoedelijk stapten dc dashonden
voor hem uit. Toen hij bij den weg
wijzer stilhield, keken ze met hun
slimme oogen hem eigenaardig aan
en eensklaps, alsof zij het afgespro
ken hadden, rukten zij zoo lievig
aan liet koord, dat de heer Janssen
haast het evenwichi verloor. En teen
maakten ze rechtsomkeert en trok
ken don baas zoo snel mogelijk naar
hot restaurant terug 1
Als van een centenaarslust be
vrijd, haalde Janssen diep adem en
hij riep de klassieke woorden uit
„Accipio omen
Daarop trad hij vrijwillig de gast
vrije zaal binnen, lie! een fijne flesch
brengen on deed beide honden met
een „nllah, hop naast hem plaats
nemen, waarna hij de volgende roe
rende aanspraak hield
O, lieve, verstandige hondjes I
Dat heb jelui prachtig gedaan I
Waarom zou ik absoluut nu me
krommen ondor bet juk 1 Een huwe
lijk is altijd een groot vraagteekeu
'n soms onoplosbaar raadsel I
En philosophisch-wocmoedi'g schud-
do hij liet donkershoofd.
Hij bleef ongehuwd en dit
hebben de orakel-taksen met hun
taks-orakel gedaan 11
(Naar II. Horina).
OAMRUBRIEK.
HAARLEMSCHE DAMCLUB.
'Allo correspondentie, deze rubriek betreffende, gelieve men té riobloo
aan den heer J. Meijor, Kruisstraat 34. Telcphoon 1543.
PROBLEEM No. 684
van
"A. Meaudre.
'M
ÉIÉ
n
m
mm
u
g
jj
j§
tegi
a
IÜI
9
i
Si
"is
Hl
m
M
m
lil
Zwart. 8 Schijven op2, 6. 8, 9, 10, 20, 25, 39 en dam op 48.
Wit. 11 Schijven op 17, 23, 27, 23, 31, 33. 35, 37, 41, 42 en 44,
PROBLEEM No. 685
van
J. Eergier.
18
És
1
m
l"
m
We
m
IK,
s;
9
'Ml
m
BE
W
m
9
iü
m.
m
9
ISs
HÈ
Si
m
Zwart. 13 Schijven op 4, 9, 12, 13, 14, 18, 21. 22. 27, 28, 31, 32, 35 en daim
op 37.
Wit. 13 Schijven op 24, 25, 29. 30, 33. 38, 39, 42, 43, 44, 45, 48 en 50.
Feuilleton
Uit hot EngeJsch van
FLORFN'CE WARDEN.
45)
Ze wist dat hij steeds een dubbele
rol gespoeld had in deze zaak, eu
maar stil had toogekekeu zonder
voor iemand partij te trekken. Ma-
bin was er zeker van. dat hij. als
Ciprian bij die tante van hem ge
storven was. naar Joe Wright ge
gaan zou zijn en hem geld afgeperst
hui hebben, dreigend dat hij, als hij
niets kreeg, alles zou vertellon, Maal
ais do klork met zekerheid geweten
had. dat Cipnon vol vreugde door
zijn vader ontvangen was. zou hij
Wright aan zijn lot overgelaten heb
ben en naar Heath Hill gegaan zijn
om alles aan Lord Moorbamplon te
Vertellon.
Mabin giste dit alles maar, ze wist
niets zeker, maar zijn uiterlijk boves-
tigde haar vermoedens do manier
waarop bij sprak, zijn kruiperige
manier van doen, alles overtuigde er
haar van dat zo geluk bad.
U had u niet tot zoo iets moe
ien leenen, zeido ze.
Hij keek haar verbaasd aan. Maar
bet was duidelijk, dat bij niet aan
haar twijfelle en dacht, dat ze alles
wat ze wist van Ciprian gehoord
had.
Ja, ziet ii, juffrouw, zeidehij,
het is heel moeilijk om precieste
doon wat jo wilt als Je onderge
schikt bont, zooals ik.
Mabin liet hem niet loa.
Ze was er zeker van. dat de klerk
vooruit wel iets geweten had van
wat er zou gebeuren.
U wist vooruit, wien meneer
Moorhampton daar ontmoeten zou,
zeide ze kalm.
Zeker, Juffrouw. Dat zal ik niet
ontkennen, zeide hij. Maar ik
had er werkelijk geen flauw vermoe-
don van, dat hij hem zou wllLon ver
moorden, anders zou ik toch heusch
niet zoo gek geweest zijn om u in do
kamer er naast te laten, terwijl hij
elk ogenblik kou komen.
Dat was waar, en Mabin was er nu
zeker van. dat bij werkelijk niet ge
weten hod wat Wright's plannen
waren.
Ja, ja, dat begrijp Ik. zei
de ze.
U weet zeker wel, juffrouw, dat
mijn patroon, meneer Fryer, een
stiefbroer van meneer Wright is
Mabin knikte.
Hij ging voort
Toen inetreer Fryer me vertelde,
dat zijn broer Lier een hoer zou ont-
moeten, voor hij zelf uit Brighton
terug was, wist ik heu6ch niet, dat
or zoo iols vreaselijks zon gebeuren.
Dan had ik u niet binnengelaten.
Maar Malbin herinnerde zich, dat
het haar veel moeite gekost had Ihean
over te halen haar te laten wach
ten.
Heusch, juffrouw, toen ik terug
kwam en u daar bij meneer Moor-
hampton vond, en zag hoe slcdbt hij
er aan toe was. schrok ik zóó erg,
dat ik niet wist wat ik moest doen.
Maar u bent toch niet naar do
politie gegaan, hoewel u geoogd had
dat u dat doen zou. En u bent ook
c£*en dokter gaan halen, zeide
Mabin.
Hij word vuurrood en keek ver
tegen voor zich.
Ja, zooals ik u al zeide, juf
frouw. ik moest toch om de firma
denken, en om het scliandeal. Ik
nvoest doen wat voor beide partijen
het beste was. Voor u izelf was hel
tooh ook veel beter, juffrouw. Het is
niet prettig voor eon dame, om ln
een gerechtszaak gewikkeld to wor
den over zoo'n geheimzinnige ge
schieden ia
Geheimzinnig herhaalde
Malbin.
Ja, dat Jiob ik later pas gamerkt,
zeide de klerk. Lk was zoo erg
geschrokken, en meneer Fryer hieefl
ine later geholpen, dien anmca me
neer Moorhanipton de trap af te dra
gon. en toen hob ik hem gozegd, dat
ik hom wel naar een ziekenhuis zou
brengen. Meneer Fryer zeide me
toen, dat ik maar een verhaal moest
verzinnen en gaf me ook een ande
ren naam voor hem. Maar in werke
lijkheid bracht ik hora dadelijk naar
mijn tante, ennd-at dat min/lor aan
leiding tot gebabbel zou geven.
Maar Mabin vermoedde, dat de
listige klerk gehoopt had voordeel te
kunnen trekken uit de omstandig
heid. dat hij voor den gewonden man
gezorgd had en dat dit de eenige re
den was waarom hij Ciprian bij zijn
tante gebracht had en niet ln een
ziekenhuis.
U wist toch wie hij was. Waar
om hebt u dau niet aan Lord Moor-
hnmpton laten weten, dat zijn eoon
ziek was en bij uw tante in huis
was?
Hij aarzelde. Hij durfde haar de
ware reden niet te bekènnen; Mabin
begreep heel goed, dat hij hot niet
gedaan had, omdat hij eerst eens
wilde zien hoe de zaak afliep, en wat
Item het meeste voordeel zou hren-
Ken.
Och, ziet u, juffrouw. zeido
hij eindelijk, ik wist dal meneeT
Wright bijna nooit nuchter was, en
dat hij doze aanval natuurlijk ge
pleegd had hi oen van zijh woeste
buien. En omdat hij een siiefbroeder
van meneer Freyer ia. begrijpt u
ioch zelf wel, dat het me meer kwaad
dan goed gedaan zou hebben als i.k
hem te veel tegengewerkt had.
Dus vondt het beter om me
neer Wright vrij uit te laten gaan,
nadat hij getracht had meneer Moor-
harnpton te vormoordeu, dan om
•Lord Moorhampton te waarschu
wen?
Ik vond liet beter te wachten tot
meneer Moorhompton weer gezond
■was. zoodat hij de zaak zelf in han
den kon nemen als hij dat wilde,
zeide de klerk. Ik heb geen kwaad
gedaan. Ik heb mijn best gedaan
voor iedereen. Wat er ook gebeurt,
ze kunnen mij van niets beschuldi
gen.
Mabin stond op.
Nu, binnenkort zult u wel in de
gelegenheid gesteld worden alles te
vertellen, zeide zo. En meneer
Fryer ook wel, denk ik.
De 5*lerk liep naar haar toe en zei
de zachtjes
Meneer Fryer had er niets mee
1e malleen, daar kunt u zeker van
zijn. Ilij is er te laf voor.
Maar hij moet er toch wel i£ts
van geweten hebben
O, ik donk wei, dat hij wist dal
er een poging zou gedaan worden
om meneer Ciprian Moorhampton
over te halen, van Heath Hill weg te
blijven.
Ze waren nu op straal gekomen,
de kle -k liep vlak r.aast Mabin en
keek haar zenuwachtig aan blijk
baar was hij bang, dat ze heoloinaal
niet goedkeurde wat hij gedaan
had.
Mabin wilde nu weer naar huis,
en de klerk kon haar niet tegen
houden.
Nog éénmaal smeekte hij haar,
toch rekening te houden met de
moeilijkheden van zijn positie en liet
haar teen gaan.
Ze g'ng weer terug naar Maida
Vale. een beetje vroolijker dan toen
ze er vandaan gekomen was. Na het
gesprek, dat ze vanochtend met hem
gehad had leek liet haar zoor on
waarschijnlijk, dat de klerk lator
weer zou durven ontkennen, dat or
iets met Ciprian Moorhainpton ge
hemd was op het kantoor. En ze had
nu ook de voldoening, dat ze ecker
wist, dat Joe Wright den aanslag
gepleegd had Wright had getracht
Ciprian te vermoorden, zonder Ie
weten, dat hij daarmee nog maar
één beletsel uit den weg ruimde, ca
dat Julius nu het recht had om zijn
grootvader op te volgen.
(Wordt vervolgd.)
