BIJBLAD VAN HAARLEM S DAGBLAD.
33o Jaargang
ZATERDAG 7 AUGUSTUS 1915
No 98"fl
LETTERKUNDIG WEEKBLAD,
haaiïemsche
Handlelsvereeniging
Goedgekeurd )>ij Koninklijk Besluit
van 12 Nov. 1892 No. 29 en gewij
zigd bij Koninklijk besluit van 21
Mei 1897 No 58 en van 13 Juli
1909, No. 52.
Bureau: Jansweg 11, geopend alle
werkdagen van 9—5 uur.
Telepboon No. 403.
Op 10 Mei 1892 word bovengenoem
de Verceniglng hier ter stede opge
richt met het doel de belangen der le
den op allerlei gebied te behartigen,
doch allereerst de belangen van hun
handel o 1 bedrijf te bevorderen en
wel speciaal door het verstrekken
Van informatiën en het ineasseeren
Van dubieuse vorderingen.
Indien eenó vordering aan de Ver
een i ging ter inning in banden gege-
.Ven, geheel of gedeoltelijk wordt vol
daan, zal van het bedrag, waar het
©ok betaald is, 5 provisie worden
geheven.
Bij het in banden geven van een
vordering op een buiten de slad woon
achtig debiteur moet 10 cent porto
worden betaald.
Eveneens moet 10 cent porto wor
den gevoegd bij elke vordering den
rechtsgeleerden in handen gesteld.
II.IT. Rechtsgeleerden hebben het
Ir echt in geval van gerechtelijke ver
volging het door hen noodig geoor
deelde voorschot te vragen aan den
Inzender der vordering.
Ingekomen vorderingen van 1 Mei
tot en met 31 December 1914. Totaal
f 6204.12 1/2.
De maand Augustus toonde het laag
ste cijfer, nl. f 321.98. De maand No
vember daarentegen toonde een ont-
vangstcijfer aan van f 1615.74.
Bovendien hebben de leden recht
op hun gratis te verstrekken
adv1' van de rechtsgeleerde ad
viseurs der vereeniging, de heeren
Mrs. Th. de liaan Hugenholtz en A.
II. J. Mcrens, Spaarne 94 alhier, die
desgevvensebt ook in procedural en
failhssementen, gratis voor hen op
treden, natuurlijk echter alleen, voor
zaken die den handel of het bedrijf der
leden betreffen.
Over in de stad woonachtige per
sonen geeft de vereeniging gratis
mondelinge of telephonische inlich
ting; verlangt men de informatie
schriftelijk dan wordt 25 ct berekend,
terwijl voor informatiën op buiten de
stad wonende personen f 0 60 pl m.
5 ct. portovergoeding moet worden
betaald.
Aan het kantoor Jansweg 11 zijn
coupons A 10 ct. verkrijgbaar, waarop
men aan het bureau van den Burger
lijken Stand op het Raadhuis inlich
tingen kan bekomen over de adres
sen van hier ter slede op het bevol
kingsregister ingeschreven personen.
Verder zijn voor de leden verkrijg
baar legitimatïekaarten, waarop zij
persoonlijk informatiën kunnen vrïv-
gen, in andere plaatsen bij de daar-
gevestigde en bij. den Ned. Bond van
Onderl. Inform, en Schuldlnvorde-
ring-burenux en Huuduisver&enigm-
gen aangesloten v ereenigingecn.
Deze informatlén worden gratis ver
strekt Indien ze onmiddellijk zonder
verder onderzoek kunnen worden ge
geven. Is een nader onderzoek noo
dig dan bedragen de kosten daar
van 20 cent.
Nieuwe leden betalen tot ein met 31
December 1915 drie gulden en 50 cent
contributie plus 10 cent voor Statuten
en Reglement.
IJ l is noodig er nog eens nadruk
kelijk op te wijzen, dat goed infor-
meeren, vooral naar nieuwe cliën
ten eene bepaalde noodzakelijkheid is
geworden, daar zoovele geheel onbe
kende personen zich in onze stad esn
aangrenzende gemeenten komen ves
tigen. Onder alle koren is kaf.
Vorengenoemde Rond, waarbij 19
ver eeni gingen. in de voornaamste
plaatsen van ons land gevestigd, zijn
aangesloten, geeft uit eene tweemaan-
delijkscho lijst van namen van per
sonen omtrent wie mem wordt aan
geraden inlichtingen te vragen voor
dat men met ben in handelsbetrek
king treedt. Deze lijst, waarvan het
geheim ongeschonden moei blijven,
bewijst als waa rscliu win gsm ld d el uit
stekenden dienst.
Voor al deze voordeelen en gemak
ken is slechts f 3 50 jaarlijksche
contributie een zeer bescheiden eisch,
te meer daar al het opgenoemde niet
het eenigo is wat de Haarlcmscbe
Handelsvereeniging doet; steeds heeft
zij een open oog gehad voor alle za
ken, die hare leden in 't bijzonder en
onze gemeente in 't algemeen betrof
fen en altijd heeft zij daarvoor ge
ijverd.
Het zou te ver voeren alles op te
noemen, waarvoor zij opkwam, al
leen dient nog vermeld, dat het hare
bedoeling is, in deze richting krach
tig voort te gaan.
In verband hiermede zijn In het be
stuur drie commissiën gevormd. Van
deze oommissiën bemoeit eene zich
met het Informatie- cm Incassowezen,
eene met algemeeno Middenstandsbe-
langen en eene met Gemeentebelan
gen.
Alles te zamen genomen roepen wij
allen toe, handelaar of particulier:
Steunt deze onze vereeniging door lid
te worden, het werk, dat zij doet en
waardoor zij veel goeds tot stand
brengt verdient uw sympathie en de
contributie, f 3.50 per jaar, kan geen
bezwaar zijn. Hoe sterker zij is in le
dental, des te meer Kan de Haarlem-
sche Handelsvereeniging doem.
Sluit u bij haar aan ten bate van
aller belang, dus ook in uw eigen be
lang.
HET BESTUUR.
Het Rijke Natuurleven
WAARNEMINGEN LANGS DE LIJN
HAARLEM—ZANDVOOR T.
Als de eloctrische ons naar Zand-
voort breng1-, is het landschap voor
zoo'n kort ritje vol afwisseling, voord
op botanisch gebied.
De mooie Azoiia's in de Leidsche
vaart en ui di slooten, die het aan
grenzende laagveengebied doorsnij
den, vallen don bewoner der oostelijke
provinciën al heel gauw op, want hoo
snel zich-die \r een idle indringster
ook voortplant., ze is, voor zoover ik
heb kunnen nagaan, eem bewoonster
der lage landen gebleven. Al heft
kroos, dat vroeger onze vaarten en
sloot en met een matgroenc laag be
dekte, wordt langzaam aan verdre
ven en al op verren afstand zijn de
kroesvormige groene plantjes, die nu
oveuul drijven, als watervurentjes te
herkemnem. Aan de Azoiia's is de toe
komst en in veel stroken heeft het
kroos afgedaan. Hot is moeilijk uit
te maken, of we bij een totale over-
heerschlng der watervurentjes van
winst of vc-rLies moeten spreken. Als
we ons oven een oud-Hollandsche
e>x>t voc-ra ellen tjadeelteiijk «met
kroos bedekt, g'deoltelujk met water-
eppe-vvregbree of pijlkruid begroeid,
komt ons een beeld van zomerweelde
en blader- er, b'oemcnprachl voor den
■geest, vol afwisseling, omdat ook hier
en daar do donkere waterspiegel tus-
schen het kioosdek zichitbaar wordt
ein de enkele scheorem. die zichtbaar
zijn, een rijke vegetatie daar in die
dónkere diepte doeu vermoeden.
Treedt do Azolki op, dan kan ze
zoo den ouden plantengroei bslem-
meren, dat zij de allceniicersclieres
wordt op het watervlak. De varen-
Ij e« leggen zich in dikke lagen legen
cm over elkaar en heit idee van water
gaai geheel verloren. M'ooi zijn do
slooten, gevuld molt Azolla, vooral a's
de dauw- of regendroppels bij duizend
tallen op het zachte tapijf. blijven lig
gen en de zonnestralen ze oiiifoove-
ron in cendncs-d amunten, maar op
den duur wint het kroos het toch,
omdol dit wat bescheidener is en ook
aan andere p'an ten een plaatsje
gunt.
Maar we zijn op weg met de ftlme
trische. Eem eind,je voor Aerolenhouit
zien we de laatste weiden vun het
laagveeiirrobied. Statig stappen daal
de zwane kraaien over het grasland,
dicht bij de enkele koeien en j>aar-
den, die hier grazen eai iu hun zwar
te deftigheid is niets, wat do t ver
moeden, dat hun soortgenoot en op
de slaovelden. een paar dagreizen of
nog minder hier vandaan, de tijken
schenden en in gevleugelde hyena's
zijn veranderd.
Het zijn gedachten, die hij ons op
komen als wo vredig en kalm daar
snellen dcor het zonnige, frisch-groe-
ne zomerlandschap, dat niet werd ge
troffen door het noodlot.
Voorin i Aerder.liout komen we al
heel gauw in het echte dMinland-
scliap, mee zijn berkjee en z jn popu
lieren. roet zijn theunisbloenic-n en
duindoorns. Van deze laaisrc karak
teristieke planten Izeginnen do vrucht
jes al te rijpen. Het kleurige herfst-
landschap der duinen wordt al weer
door hen aangókiondtigKl, het rijke vo-
gelllovm is in aantocht.
In do verte zien we heele vlakten
geel gekleurd door het Jacobskruis-
kruid. Tusschen de ingesneden bla
deren er. zwove'gele bloemlmofdjes
doem de laatste zebrarupsen zich te
goed.
Hier en daar zijn ze nog wel te
vinden, de mot witte en oranje rin
gen versierde nipsemjonkers maar de
hoofdmacht heeft zich toch ingespon
nen en wacht geduldig het volgend
voorjaar af.
De Jacobsrups is heel karakteris
tiek in onze duinen. Wel komt ze ook
in andore streken van cms load voor
maar in de duinen lijkt zet me nkij'l
meer op to vallen Het is eigenaardig,
dat ze juist aan die eene soort van
kruiskrnid aoo de voorkeur geeft met
eenzelfde kieskeurigheid-, waarmede
de zijderups de moerbeiblad eren uit
zoekt, maar dan komen ze vaak ook
rnrf. tientallen tegelijk op een enkele
plant voor.
Ze is geheel iu strijd met de wet
ten der mimicry. YVaar b.v. d© rup
sen var. het koolwitje met hun groe
ne kleuren, bijna onzichtbaar ziin
tusschen de matgreene bladeren, daar
vallen de zetaarupsen juist sterk op
en het is heel waarschijnlijk, dat ze
luist dhor die sterk sprela-nde kleuren
de vogels op een afst and kunnen hou
den. Zoo kunnen de biologen er zich
altijd wal uitredden, heb ik al eens
hooreat zeggen, maar al is «iet van,
alles in de natuur de doelmatigheid
en liet nut niet zekerheid aiui te ge
ven, onwaarschijnlijk klinkt de theo
rie der schuwkleuren toch niet, even
min al die der schrikstanden van
sommige rupsen. Voor het naiuuras-
pect is ho gelukkig, dat niet alle die-,
ren schutkleuren hebben. Wut zou
het buiten veel minder rijk zijn aan
kleiuren en tinten wisseling.
-Aan het harmonische kleurenspel
doen de vlinders van do zebrarups,
óic in hot voorjaar <lo popi)uid ver
laten al oven hard mee als de twee
kleurige veelvraten, voor ze In het
popstadium zijn gekomen en als ze t
kruiskruid opzoeken, om hun eieren
te leggen, zijn ze mot hun reod en
bruin als bloemen, die zich dcor ho-
duinlaiidscl.ap bewegen.
Begrijpelijk Is het, dat de konijn
tjes, die op de duinhellingen hun
dolle sprorigéaa maken of in stomme
verbazing naar de tram zitten te kij
ken, steeds minder in aantal worden.
Het vrijo duin tusschen Aerdcnhout
ein Zandvoord beslaat steeds kleiner j
opporvJak en de konijntjes, die zel
den tot hun genoegen kennis maken
met den meusch, verwijderen zich
stec-tls verder van de geciviliseerde
omgeving.
Op eat tusschen do Zandvoorlsche
duinen en iai.gs het strand zijn voor
den naluurvnend legio waarnemin
gen te deern. Jeder o.'ingespeelde na
tuurobject is 't bekijken overwaard
ieder hoeft zijn eigen geschiedenis
waarop ik In eon der volgende arti
kelen graag eens terugkom.
H. PELSENS.
Rubriek voor Vrouwen
Eon praatje over hoeden.
Eon oneindig© variatie valt er dit
eeiaoen waar te nemen :n de hoeden-
mooel Waarschijnlijk Is dit een ge
volg van den ovei^rang van de
kleine, coquette mortellen tot de
grooi-e gek l rede hoedenui ie
der geval is trots elle moe-.:© van
den anti-hoedeivbond de hoed node
blijven bestaan. Wol ziet nic-n, vooral
In de bu'tenwijken van onze residen
tie, do dames veela' zonder hO(d loo-
pen, doch dat bepaalt t.ch s'eclus tot
een klein wandelingetje buiten om,
een boodechop doen, ,,het hondje uit
laten" en dergelijke: Voor de uemid-
digvvandeling het boodechappec-
doon in de stad en vooral voor het af
leggen, van bezooken, b'ijft de hoed
evenwel een voornaam teileton der
de©' terwijl hij in het. zomertheater
niet oiilibreekt. En nu wat de model
len betreft.
Do mode houdt niet aMeen van
uitersten, ze houdt ook van tegen
strijdigheden, hetgeen den car.catuur-
eohrlders al menigmaal stof gaf tot
dankbare onderwerpen. Zoo zag men
ongeveer een jaar geieden In de hu
moristische bladen trekeningen van
vrouwenfiguren in de allernauwste
rokmodellen gek'eed en gewapend
met groote, b recti gerande hoeden De
randen waren bijv. zóó breed geteo-
keml, dat bij een onverwachte regen
bui, houden en kindoren rond de
dame kwamen staan om zoodoende
een schuilplaats te vinden onder haar
breed-geranden hoed!
Naarmate de rokken nauwer en kor
ter werden, zag men de lioedmodcüen
grootor worden, totdat virij plotseling
de k'ukrok op het tooneel verscheen
en het miniatuur-hoedje opdook, dat
bij zijn verschijnen den oorlog ver-
k'aarde aan crèpó's, lokkenchtgnons
en verdere post'dhos
Nu vorviel iueri-ook ten opzichte van
de kapee'le van liet eene uitersie in 't
andere en de meeste dames zagen er
plotseling uit ale schapen die var. den
scheerder kwamen. Zoo langzamer
hand kwam hierin verandering en op
liet oogenbbk zou men waarlijk zee-
gen, dat de gulden middenweg gohin-
d.gd wordt, wunt men riet ind-rdand
aderliefste, flatteuee kaj-^e's inet wei
nig postiche.
Jlot haar is veelal geonducerd
(ondulat'on Miareel) en al naar den
vorm van het ge'aal, naar acliteren
gekamd of met een korte echc-iding
ingericht. Kleine, gegolfde stukjes
worden over het eigen haar dat in
een wrong is opgespeld geplaatst
en wol zóó, dat men geen begin en
geen eind waarneemt. Een mooie kam
of enkele sierfijK-ldcn mogen in t mo-
cksrne kapsel niet ontbreken.
Merkwaardig ie het, dat bijna a-Ie
froedmoik-Hen op deze betrckkelijik
kleine kapsels passen ein zoo draagit
men 'e morgens bij een eenvoudig
tailleur, de eenvoudige matelot of het
kleine satijnen hoedje met smullen
rand, orn dit "s middags bij 't élégante
v!&t&-toüet te verwisselen tegen den
grooten hoed van zwarte tule of ta-
gai-stroo I
De groote hoeden, d e nu heoi mooi
en kicedeaam zijn, omdat ze nog geen
overdreven vorm hebben aangeno
men, wil I en we thans rens nader be
spreken. Voor hot mcesl gekleed geldt
de amarte hoedmaar in. die zwarte
hoedom is ook weer en groole verschei
denheid van modellen. De j-anden zijn
ditmaal zeer correct van lijn. De bol-
'en van ruime tufe in baretvorin of
wel van glad fhiwrel of satijn. Flu
weel vormt ren mooie tegenstelling
met den tulen rand, terwijl 6atijn
minder zwaar staat. Natuurlijk ie de
tulen bol de meret luchtige dracht doch
het slaat ietwat koud, flatteert dus
wein'g en maakt vooral bij blondines
een vreemden indrtfk, Indien men er
he* kapsel doorheen ziet
D© zwarte tulen hoeden zijn zrer
ch-c wanneer ze met een mooie ai
grette versierd zijn doch de a.grct-
tc-s zijn tegenwoordig een ware luxe
en kosten don respecïalbelen prije van
li per haar of vezel I
Ecu) alleraardigst jong vrouwtje,
zooevcn van de huwelijks-reis uit Pa
rijs teruggekeerd, ontmoette ik dover
dagen bij een toonaangevende modis
te Zij paste ren zwart lu'cn hoed op
er» opende daarna een bescheiden
pakje, waaruit ze een aJgrctte te voor
schijn baa'de. waarvoor de j'onge
eclitgenoot ir. «Je Franselte lioofdstad
4(M) francs had geofferd: Het 9prrekt
var, zelf, dat de aigrette van prima
kwaliteit wa? en bijzonder lang van
hao'ri doch Ik vroeg me onwillekeu
rig af. hoe die echtgenoot zijn vrei-
ei.schend, proiik'ivvend vrouwtje op
den duur zou kunnen bevredigen
Het Kg* voor de hand, dat slechts
enkele, door de fortuin bevoorrechte
vrouwen, zich zulke luxe kunnen oer-
mittreresa en ekiorom heef; men aller
lei fantasies en imitaties gediracht, Alt
de a'grettes vervangen. Dam re de
niet van faniasie-art'kelen houden,
kunnen ook bloomgarncering toepas
sen of strikken, en door leton gesteun
de lussen van tule; terwijl men voor
25 k 30 gulden eon mooi'e, eolde ai
grette kun koopen d'e ren hoed vo1-
doende garneert, althans voor haar.-
d'e mei mij het oud».- Kj»reekwc<ird
bukï^en, dal luidt: „Men kan even-
we! dansen, cl is het niet met de
bruid'. Een nieuw hulpmiddel voor
vrouwen rnet korten hal®, wie de
groote, ronde hoed minder fiatteert,
is: het aan de lirnker binnenzijde aan
brengen van een halve bandeau, die
mei «warIe rozon gegarneem wordt
eai waardoor de hoed ren eohuhien
etand kirijgl, welke beeliflt flatteert.
MARIE VAN AMSTBL.
Amsterdamsche Kout
Soleer, Querldo en
de Jordaun.
De iDood wenkt leder uur en de
dood maait in deze oorlogsdagen
door de rijen van jongelingen en
krachtige mannen als een vruabzuch-
tige Spchrok, die maar niet verzadigvl
kan w orden.
Maar we ziin toch niet zóó, o.' de
dood van een enkelen inensch kan
n<*; wel eens ten wijle de aandacht
trekken en de gedachten bepalen
juist bij het leven van dien renen
inensch.
Zoo ns er in groote kringen een
OOigenbiik ontroering geveest, toen
men het verscheiden van Lion Soisei
vernam, van den karakter-komiek,
die zoo duizenden Nederlandere in
hoofdstad en provincie uurtjes van
uitbundige pret, van daverend ge
lach Leeft bezorgd.
Ik zal hier niet in den breede
Solsers verdiensten gaan opsom
men. De lozers \an Haai tcio's Dag
blad liebben in een artikel deze week
de beteekenis van Lion Solser als
ortrit geschetst govonden. Ivn, trou
wens. wie heriruicrt zich Solser niet
in zijn schitterende creaties van
vrouwenrollen Er zijn maar weinig
%cteuis, die een vrouwenrol zóó kun
nen spelen, dat '1 "niet ouaestlretisch
wordt.
Solser's viomvenrolien kwetsten
nooit ons gevoel. Men behoeft zioli
Solser, om r-.r.ke!e zijner o readies te
noemen, slccJits to herinneren in
„Heb je 't kind tul gezien?", ,,Ue
bruiloft van Mietje" en, lest bést,
„Schellevis-Mie en woorden van lof
zijn verder volkomen overbodig.
Deze inleiding brengt mij op mijn
eigenlijk onderwerp: De uitbeelding
der Joróaners door Solser en de1
beschrijving der Jordanrrs en van
het Jordaan-leven zooals Querido
die zag.
Mijn aandacltt werd getrokken
door een artikeltje in „Het Volk" ge
wijd aan Soleer's nagedachtenis,
waarin ik o. m. het volgende lees
Maar wat mij bel meest getrof
fen heeft bij Solser, was het niet-
te-k>oc!ienen feit, dat hij in Al
zijn pogingen, om de Jordaan
uit te beelden, nimmer één se
conde is geslaagd.
■Hij was een Justus van Maurik
op de planken, di© den platten
tongval gaf. maar niet de (aal,
die de malle bewegingen ver
toonde, maar niet 't gebaar.
a:e de geijkte moppen navertel
de. maar niet don nu. or, die
In één woord de Jordaan ver
toonde uit £e kluchtige voorstel
ling van een vroolijk burgerman,
die er op een zomermiddag door
heen is gewandeld, maar die
nimmer gezien heeft die
gloeiend-mooie buurt in den roe-
sigon schijn van eigen, wanne
verbeelding
Als je 'm zag springen en zin
gen, dan moest laclien,
maar Achter dien lach v as toch
wel n wrong gevoei van schaam
te. omdat je niet had g e-
1 a c h e n om die Jordaners i«
de planken, maar onnlat je ze
had uitgelachen.
Die mulle Juffrouw van hem
wóónt niet in de Jordaan, mnnr
In de malle verbeelding van ren
burgerklasse, die wachten moet
op een Querido, vóór ze ver
moeden gaat wat er gist »-n
woelt, wat er kerm*, en krimpt,
wat er vecht en kanknneert iu
die golvende buurt, waar de
versmade siec-nen liggoh. waar-
vut de bouwer der toekomst den
hoeketeeg» metselen zal van het
gebouw der nieuwe samenleving.
Ik, i.ie de Jordaan ook wel zoo n
beetje meen te kennen en die -reV.-T-
in liefde tot liet Jordaari-velk niet
onder wil doen voor den schriji* r
dezer hoag-gosiemde lyriek, moet li
mijn leedwezen, maar hcureh naar
waarheid vertellen, da', dit schoon
klinkende fraseologie is, maar holle
fraseologie, die gansch en a! liczij-
den de waarheid is.
Dat de schrijicr de Jorduners wiu
willen, zooals hij ze hier voorstelt,
dat geloof ik graag, maar daöroni is
het zoo niet.
De Jordaners zijn, in den aard, ren
gped slag menschen. Ze zijn opc::-
hai-tig en leven ook hun intiem-o
huiselijk leven naar buiten '.ut.
Het is één groote familie, de bevol
king der typisciie kromme, smalle,
kixmkelende Jordaan-straal jes en
een vreemde doet niaar hjjt best niet
te trachten zich in te dringen.
Het ie een nijvere bevolking van
veel negotie-iwnsclien, fabrieksarbef-
des en -arbeidsters, louse werklui.
Die hun dagen meestal staag
gen in zworen arbeid en d.ui
's avonds maar liefst vroeg naar k©"L
gaan. Maar des Zaterdagsavonds
aijn ze er bij en dan make; de kroeg
jee goede zaken Dan komt or almel
eens een kwaje dronk ii: eu wordt or
al gauw op losgeslagen. Dan huftc-
ron anuelijk d© moeder*, vrouwen
en dochters voor de kroegen, han
den onder de. boezel, in honden-
gedweeheid de komst afwachtend
van den gewoonlijk niet geniakkoli:
ken en zachtzinniger) heer en mees
ter.
En als er een feest is in een zaal
tje, of <p drie-hoog-voor cf achter,
dan moet men terns gauj) luisi«!en
in de Jordaan naar den lioogger<v u-
deu liumor, waaro\«.r de schrijver m
„Het \'olkhet i)eeft, en dun moet
men eens gaan zoeken naar het
6choone gebaar. Dan moet rncn 7a>
©ons aan den gang zien, de ..versma
de steenen voor fiet gebouw der toe
komst".
Dan moet men eens zien en hoo ren
boe ze te keer gaar.. Dan is wel dego-
lijk die maüe juffrouw \.-in Solser
FEUILLETON
Hei Rsadsei van
den Hachi.
door EMIL PESCHKAN.
(Geauioriseerde Vertaling}.
11)
Of ik ooi'. OK-,ie bemind heb, be
twijfel ia ten zeerste, mijn verbeul-
dingskracat w as door haar opgewekt
en de omstandigheden, v. ronder
ik haar had loei'en kennen, verklaar
den voldoonde, dat do herinnering
aan haar mij langer bijbleef dan die
aan cenig andor jong ineisie. Maar
ik had mij nu eenmaal een ideaal
gevormd naar doze gelaatstrekken en
het was nu, of dit droombeeld wer-
kelijklieid w as geworden. Ik kon dan
ook niet geregeld moer donken en
meer uan eer.s geloofde ik de spee'
bal te zijn vun overmoedig© aard
mannetjes, om even later het meisjo
weer zóó duidelijk voor mijn oogen
4e zien, dat ik haar wel had kunnen
uitschilderen. Dezen glimlach, dio
witte 'umlen in het fijn gevormde
mondje en den guitigen blik uit do
helder blauwe oogen, alios, alles zag
Ik even nauwkeurig, alies alle©
de gracieus© beweging waarmede
zij het hoofd naar mij i©e keerde,
zweeft mij nog voor oogen en zelfs de
sierlijke verlakte laarsjes zou ik nu
nog kunnen uittcokenén.
Ik was toen echter zoo dwaas, dat
ik dien geheelen dug niets at of
dronk en ik zou zelfs den geheelen
dag op de canapé zijn blijven zitten,
niets doende dau luchtkasleelen bou
wen, indien ik mij niet te elfder ure
herinnerd had, dat ik beloofd had
een bezoek bij de dames af te loggen.
Dit was, hoe aangenaam ook, toch
weer een netelige zaak. Met PauJiue
alleen een uurtje te praten, ssou mij
voel liever zijn geweest, maar ik
bad het nu eenmaal rniet haar afge
sproken en bovendien was het een
uitstekende gelegenheid, om mot de
familie kennis te maken.
Dusmoed gevat, dacht ik, de
moedor van zulk. oen meisje kan toch
geen onaangename vrouw zijn.
Zij was het dan ook geenszins. Een
zeer lie\e oude dame, met wie hij
prettig ken praten cn tot wie hij zich
zelfs aangetrokken zou hebben ge
voeld, al had zij ook niet zulk een
bekoorlïike dochter gehad.
Eén ding beviel hem echter niet in
haar, dat was do voorliefde, die zij
aan Josefa schoiak, en die ik al 6j>oe-
dig aan allerlei kleinigheden op
merkte. Juffrouw Joscfa scheen mij
trouwens misschien ten gevolge
van haar slechte gezondheid zeer
nukkig en eigenzinnig, zelfs een wei
nig hoovuaruig en troiscb. \'oor haar
zuster scheen zij weinig sympaihie
te koesteren, want telkens als deze
zich reus vroolijk uitte, riep zij haar
op vermanenden, bijna bestraffcuden
toon toe
Pauline 1
liet verschil tusschen de beide
meisjes was overigens ook uiterlijk
z$cr groot en niemand zou haar voor
zusters hebben aangezien. Pauline
was sierlijk, friscb, jeugdig in haar
go lire Ie manier van doen, terwijl
Joseia norsch en stijf scheen te we
zen. liet prachtige, golvende haar
van Paulme maakte het yersciiil van
uiterlijk tusschen de. beide zusters
nog grootcr, want de stijve, hoog
blonde vlechten van Josefa deden
haar bleek gezicht nog biet-kor schij
nen, dan anders wellicht het geval
geweest zou' zijn.
He* verwonderde mij geenszins,
dat de oude dame mij zei, dat er
mets van mijn invitatie kon komen,
want daar Josefa niet mee kon gaan.
moest Pauline van zelf ook tliuis-
büjven, uit begreep ik nu al wel.
Pauline pruildo er niet ec-us over,
en nadut Josefa haar poogde aan het
verstand te brengen, dat een rechts
geding bijwonen mts zeer ongepast
voor ren jonge dame heette te zijn,
antwoordde zij zelfs:
•- Ongepast, dat weet ik nog zoo
niet, Josefa, maar je hebt geliik, dat
liet geen pretje zou zijn, en daarom
zre ik er dan ook gewillig "van af. liet
was alleen maar omdat ik ueze Otti-
lie zoo graag eens zou zien, dut ik
daarheen zou willen gaan. Maar,
daartoe zal vroeger of later toch nog
wel eens de gelegenheid bestaan,
denkt u ook niet, mijnheer VYal-
p recht
Ik antwoordde, dat het mij ren
genoegen zou zijn, haar met Utlilie
in kennis te brengen, maar dit scheen
Josefa ook niet t© bevaiicn.
ik begrijp niet, wat dat meisje
je kan scheien. zei ze, haar neus
optrekkend.
Nu stoof Pauline op. zeggende
Ik hdb diep medelijden met haar
en zou kunnen schreien als Ik aan
baar denk.
inderdaad had zij al tranen in de
oogen, maar dadelijk daarop ging
zij weer op schertsenden toon voort
En dan ook wij gelijken zoo
sprekend op elkaar, misschien ge
voel ik mij duaroin wel zoozeer tot
haar aangetrokken. Ik heb somtijds
het gevoel alsof zij mijn zuster is en
ik behoef mij daar niet voor te scha
men, nietwaar, mijnheer Walpreoht?
Ik moet bekennen, dut doze woor
denwisseling mij een weinig had op
gewonden en dat hetgeen ik nu aan
Paulino vertelde, mij werd ingegeven
door mijn afkeer voor Josefa. De
koude trots van dit meisje deed mij
hoogst on aangenaam aan, terwijl
het medegevoel v an haar zuster voer
de ongelukkige Ottilie aan Pauline
iu mijn oogen een nieuwe bekoring
verleende Ik verbeeldde mij, dat
het haar genoegen zou doen, als ik
het Joeefa duidelijk maakte, dat zij
ongelijk had, vandaar dat ik de ge
liefde van Gerivordt Prantncr 200
gunstig mogelijk beschreef. Toen ik
echter mijn schitterend verdreli-
gingsp'-eidooi geëindigd had. be
merkte ik eerst hoe nadenkend Pau
line mij aanstaarde, en ui© zij even
later de opmerking maakte, dat ik
vuur en vlam voor het meisje was,
kreeg uk plotseling het be-cf, dat ik
een demme-n streek had uitgehaald.
De oud© dome, die even de kamer
uit was gegaan, kwam nu weder
binnen en h« gesprek' sloeg doarep
ren andere richting in. Ik was nu
echter stiller geworden en Pauline
was ook hang zoo opgewekt niet
meer als te voren, zoodat ik a! spoe
dig opstond om afscheid te nemer:.
Daar Josefa zich moeilijk kon be
wegen, bleef zij ziften, Pauline en
haar moeder stonden echter <tp. Me
vrouw Korsten stak mij vriendelijk
do hand toe en noodigd© mij uit,
mijn bezoek spoedig te herhalen.
Pauline zei niets, maar toen ik
opstond deed zij mij tot aan de deur
uitgeleide.
Ik had we) voor haa: willen knie
len, maar dat ging toch nkt en ik
wist niet wat ie zeggen. Wij liepen
due zwijgend de gang door, maar
toen w ij bij de voordeur waren 'zei
Pauline op zachten toon
Als ik Ottilie met kt.s van dienst
kan zijn, moet u het nuj komen zeg
gen, mijnheer Walprecht. Werkeli.k,
ik heb het gevoel alsof zij mijn z^S'
ter is.
Ik zag. d&i haar oogen weer voch
tig waren en haar hand grijpend,
bracht ik die aan de lippen. Hoe In t
kwam dat de deur zoo haastig ach
ter ruit dicht vloog en ik plotseling
alleen op de straat stond, bleef m j
cenig a oogenblikkcn een raadsel.
Zou deze zachte, kleine hond mij zon
wreed naar buiten hebben geduwd
vroeg ik mij af, maar niemand koe
mij op die vraag antwoord geven.
ZEVENDE HOOFDSTUK.
Er was veel belangstelling voor het
proces tegen Gerhardt Prantncr, om
dat er zoo weinig bekend was ge
worden aangaande d© instructie en
men alleen in zrer beperkten kring
wist wat er van de aanklacht ge
maakt was. Dc-ze was feitelijk alleen
opgemaakt volgens hetgeen de 1>©
6cliuldigdo zelf gezegd had cn vol
gens hetgeen de doctoren hadde*
verklaard.
