De Europeesche Oorlog.
PERZIKBLOESEM
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
WOENSDAG 1 SEPTEMBER 1915
Op hei Wesielijk
Oorlogsveld.
STAFBERICHTEN.
Van der. Duitschen staf.
„Er is niets bijzonders voorgeval
len".
Fran'sch communiqué:
,,De Fransche artillerie heeft in den
loop van «Jon nacht van den 30-sten
op den 31sten, zonder dat het tot bij-
zondero voorvallen kwam, haar doel
treffend vuur tegen de Duitsche loop-
graven, versterkingen en schuilplaat
sen voortgezet".
Op hei Oostelijk
Oorlogsveld.
STAFBERICHTEN.
Van den Duitschen staf:
„Legergroep von Hindenburg:
De strijd om het bruggehoofd ton
Zuiden van Frirdriohstadt duurt
voort.
Ten Oosten van de Njemen dringen
Duitscho troepen op naar oen spoor
weg van Grodno naar Wilna; 2600
gevangenen vielen in Duitscho han
den.
Op hi t Westfront van Grodno werd
de streek van Nowy Dwor en Kttsnica
bereikt. Bij Gorodok en aan den Ocst-
rand van het bosch van Bialowicz ga
ven do Russen voor de Duitsche aan
vallen luin stellingen prijs.
Legergriep van Leopold van Beie
ren;
De overgangen over de boven-Nuref
zijn op onderscheidene plaatsen reeds
geforceerd. De rechtervleugel van'
deze groep rukt op Pruzana aan.
Legergroep van von Mackensen:
In de vervolging bereikten «Ie Duit-
schers en Oostenrijkera de Muchawi-
ca De Russische achterhoede werd
verdreven, «te Duitschers en Odstera-
rijkers maakten 370) gevangenen.
Op hot Zuidoostelijk oori'gstci rein
,werd do vervolging door de DuRschr
Oostem-ijksclio troepen,, die ten Noor
den van Brzezany waren doorgebro
ken, aan de Strypa hier en daar door
togen aanvallen van sterke Russische
strijdkrachten opgehouden"^,
Oostc nrijksch stafbeiicht:
„Ten N.O. \3n Luck zijn de Russen
Maandag onder hevige gevechten
naar Pulden teruggeworpen. Zij heb
ben 12 officieren, meer dun 2500 aian.
5 machinegeweren, 5 kwonuiieveti, 2
spoortreinen en vefll oorlogstuig in
Oo-itcnrijksche handen gelaten.
Ook bij Swiniuchy, Gorocliow en
Ruziechow hebben Oosten rij ksche
troepen de Russen gedwongen den te
rugtocht voort te zetieD. Met hun ge
wone dapperheid hebben regimenten
van de Boedapestei legerdivisie een
steik veisclianste linie len zuilen
van Raziechovv bestormd.
Aan do Strypa wordt om do over
gangen gevochten. De Russen houden
daar de vervolging op enkele punten
door hevige tegenaanvallen op.
Aan oe Dnjestr en d'e grens van
Bessarabié niets nieuws.
De oen noorden van Kobrin strij
dende Oostenrijkse!)® troepen zijn tot
Pruzuny nar- de boven-Mucliawïc
doorgedrongen".
OVER DEN STAND VAN 'T GROOTE
GEVECHT.
De militaire deskundige van 't Atg.
Handelsblad schrijft nog:
„De vervolging van hel Russische
centrum wordt krachtig voortgezet.
Het Doitsche noordei leger bereikte
op verschillende plaatsen den oostd-
lijken rand van het oerwoud vau Bje-
lowjesk. de legergroep van. Leopold
Aan Beieren streed Maandag nog in
het bcseh om een overgang over «len
Boven-Naref, maar von Woyrsch was
reeds bij Soeehopol en Sjercsjcwt», en
naderde «Dus den spoorweg naar
Minsk Von Muokensea» nadeit Kobrin
cu daarmede den spoorweg naar
Pinsk.
Overal worden hevige achterhoeden
gevechten geleverd, maar nergens
kunnen de Russen stand houden.
Maar door dio gevechten wórdt: «jok
slechts gepoogd, den terug'.echt te
dekken.
Het Zuidcrleger. dat van de Ziota-
Lipa op den vestingdrieacek Luzfc-
Rofno-Dubno terugtrekt, kon wel
voor een merkwaardige vetrasauig
komen. Uit het Russische jegerbericht
blijkt, dat de Oostenrij'kschè legers,
dio aan de Boeg opereerden, bij VVla-
dimir Wolynsk, «leivmarscli naar het
noorden hebben opgegeven.
«hans in oostelijke richting voortruk
ken naar Luzk.
Het Oostenrijk-.ch© legerbericlit
melde, dat overal in Oost-Galicie de
tagensiand der Russen gebroken is,
en dat zij in vollen terugtocht zijn.
En nu schijnen de in Wol tynie opo-
r eer en de 0<'«tenrijksch-Hcngaar«che
strijdmachten een poging te willen
doen, om zich op den temgtochtsweg
van liet Russische zuiderleger te wil
len plaatsen door Luzk en Rofno te
bezetten.
Zij rukken daar snel vooruit, en
hebben Swiniuchv en andere plaat
sen roeds aan do Russen ontrukt; aan
de Styr, e<-n zijrivier van" de Pripjet,
die ten noorden van Luzk stroomt,
wordt hevig gevochten.
Het donkbeeld, in sommige kringen
geopperd, dat de Oostenrijkers in het
zuiden "an hun positie zullen gebruik
maken, om te trachten in de Oekraïne
door te dringen en Kjief te bereikan,
is k'aarblijkelijk onjuist. Zelfs de Ti-
mes"-cnrre$pondenl erkent, dat het
niet hun dool kan zijn om vijandelijk
gebied to bezeilen, maar wel het vijan
delijke leger te dwingen tot oen gd-
veoht, onder om s tan dig heden, die hert,
mogelijk zouden maken, dit leger te
vernietigen of het ten minste een ge
voelig verlies toe te brengen.
Vandaar dan ook de poging, om
Luzk en R- fno to bereiken, waardoor
het Russische zuiderieger in eon zeer
moeilijke positie zou komen. Luzk is
een bruggehoofd can de Styr, waar
twee bruggen over de rivier weren,
en i® het rechtervleugel-steunpunt
de Ikwa-Styr-lini© die door de drie
plaatsen Luzk, Rofno eai Dubno wordt
gevormd; en die een omvang heeft
an 14 K M.
Voor don oorlog besfond hot ves
tingfront van Luek uitvier versterkte
schansen, die waren ingericht voor
eenige compagnieën infer.terie en
eenige veldkanonnen. Langs Luzk
voeren «Ir Ibelangnijke sfrnatwegan,
die van hef wester, en het zuiden naar
hei oosten locpen.
Rofno is een dubbel bruggehoofd
aan de Oestje, met zeven versterkte
ve'dverschansingen; het dekt drie
spoor wegverbindingen, naar Kowel
en naar To naschgrod in liet noor-
dwv, en naar Sdolbunof in liet zuiden.
Dubno is een permanent fort met
dubbele omwalling, dat vóór den oor
log bewapend was met 70 kanonnen,
en met bomvrije onderstanden en ka-
zemat'e"' was voorzien.
.Wat er in het noorden gebeur»,
voor dc lijn Riga—Wilna, Is nog riet
duidelijk. Wanneer het waar is, wat
de Russischs minister van oorlog be
weerde, dat de Russische hoofdmacht
om Wilna slaat, dan zou daar een
belangrijke strijd to wachten zijn.
Maar waarschijnlijk is dit niet zoo.
Ais het waar was, zou de minister
het wel niet peggen. De berichten
over de ontruiming van Wilna en
Dunaburg houden voortdurend aar.
De „Bclingskio Tidende", te Kopen
hagen, die goede betrekkingen hjeft
met Petersburg, meldt;
„Wilna wordt ontruimd Dagelijks
komen slroomen vluchtelingen uit
Xovno en lut tusfcliengelegen gebied'
naar Peiersbuïig. De vluchtelingen
vertellen, dat dr Russische troci>eu al
les in bi and steken".
Dit dit zoo is, blijkt ook uit het
verhaal van den Engelschmnrj Dillon,
dat in de „Daily News" voorkomt, en
waarin verhaald wordt, hoe de Rus
sen ir. het eigen land alles in brand
steken, opdat do vijand bij liet voort
rukken niets kan vinden, wnt hem
zou kunnen van nut zijn.
Wat er nu verder gebeuren zal is
een geheim van don genera'en stuf
Het praten over „coming eveuts", is
alleen mogelijk wanneer zij Hun scha
duw vooruitworpen. Maar terecht zegt
de „Times"
„De meaning dor militair., critici,
dat BresthLitow sk een kraeh'.igen te
genstand! zou bieden, werd beschaamd
door dc feiten, waaruit blijkt hoe
weinig die critici het vertrouwen ge
nieten van het legei commando".
Evenzuo zal hét wel gaan niet de
mededeel ing, die het blad zeg» afkom
stig te zijn var generaal Polivanof,
o"'er den toekomstigen slag bij Wilna.
Het kgercon mande, neemt geen dag1
bladcorre, p.moenten in ziir. vertrou
wen, w-.ler.de dat dezen alles aai
groote klc! hangen. Wat voor
trjuwelijkc i'iedeaeelingeii «ver toe-
kemstige gebeurtenissen niet mtoos
do moest geschikte plaats is".
Uit Petersburg wordt aan de Tele
graaf geseind:
„De jongste wijzigingen in de op
stelling der Russische legehs lusschen
Kovno, Brest-Litowsk en Rovno dwin
gen hot Duitscho leger het offensiei
voort lo zetten in de streek, bekend
als Polesie. over een front van 600
K M waar bosschen, moerassen en
tallooze meron en klems riviertjes
een zeer ernstigen hinderpaal vnrmjn
voor den opmarsch en operaties op
groote schaal. N'a in het centrum op
natuurlijke hindernissen gestuit te
zijn, zijn oc Duitschers en Oostenrij
kers krachtige operaties begonnen bij
Riga en in Galició, ten einde nieuwe
demonstratieve successen te behalen.
Niettegenstaande de bezetting van ze
kere doelen van Rusland hebben de
Duitschers Oostenrijkers hun voor
naamste dooi, het breken van 3en
weerstand van het Russische leger,
niet bereikt
De Pci ersbu rge-che correspondent
van de ..Observer' schrijft:
Zes mill toen vluchtelingen (uit Po-
Ion en de Oost zeeprovincies) trekken
Oostwaarts «n nog dagelijks neemt
dat groote aantal to&.. De Duitschers
zijn die grens van het eigenlijk® Rus
land genaderd. Tot dusver trokksn
zijn enkel door oorden, waar hoofd
zakelijk nlet-R'js§Ssche volken wonen
De Russen vermeden een bealtascnden
ag en ontglipten aan de strikken,
weljf© do Duitschers hen keer op keer
«panden. Het Russische loger bleef
onverbroken en is dicht bij zijn basis.
Niet alleen faalde het groote omsin
gelingsplan, de Duitschers slaagden
er evenmin ui de Russische lozers te
■erbrokkelen. De invallers hebben ha.
vig gevochten en daarbij duizenden
manschappen verloren, maar tav
slotte omklemden zij slechts een ledir
ge ruimte.
De Russen vergoedden het gebrek
aan ammuni'ie doordat zij de natuur
lijke mach* van een groote vlakte aan
hun zijtij hadden. En naarmate die
vlakte uitgestre-ktei wordt, verzwakt
allengs de -nacht der Duitsehe nrtii'e-
rie. Het vraagstuk der verbindings
lijnen wordt moeilijk voor de Duit
schers, die tevens een steeds grooter
wordend gedeelte van hun strijd
macht moeten bestemmen voor dc be
zetting van het veroverd gebied.
Piuisen is thans het voornaamste
Duitsehe uitgangspunt voor aanvoer,
en aangezien -Ji» grbied met zijn goed.
spoorwegnet onmiddellijk ia hun acli.
terhoede iag, richtten de Duitschers
hun hevigste slagen, met behulp var
twintig legerKorjvert tegen bet Russl
sche centrum, tu esc hen Bjelostok en
Brest.
De Russen zijn in hun eigen land en
zij brengen het kolossale Duilsclje 1®-
ger tot een hoogst gevaarlijk avon
tuur op de uitgestrekte vlakten.
Het is mogelijk, dat von Hinden
burg, vóóidat de herfst te ver is ge
vorderd, de poging om het Russische
leger te vangen zal opgeven, en zich
vestigen aan de Bug en Njeftlèïi
einde troepen voor ander werk
vrij te maken. Maar men mag zich
afvragen of de Russen, gewend aan
en liet sterkst in een wmlcrcampag-
ne>, de Duitschers rustig aan die beide
rivieren zullen laten.
sclio en Oostenrijk-IIongaarsche regi
menten bestaat, had Kowel genomen
en bevond zich reeds den 24e n Augus
tus in opmarsch aan weerskanten van
den weg Kowel-Kobrin. Deze verbin
ding tusschen de beide belangrijke
plaatsen gaat door het westelijk ge
deelte van de Rokitno-moerassen en
het is opmerkelijk, dat hel legerbe
stuur zijn ruiterregimenten den op-
marsch in een dergelijk terrein heeft
kunnen toevertrouwen.
Van de ruiterij van Puhallo hebben
wij reeds gehoord, dat Honved-huza-
ren ecu verschanst dorp bestormd
hebben. Ten westen van den Boeg is
het l«ïger van Mackensen dc Russen
op do hielen bijgebleven en heeft reeds
den 24en Augustus de vooruitgescho
ven stellingen van de vesting in het
gebied van Dobrynka met Duitscho
en Oostenrijk-IIongaarsche troepen
bestormd. De linkervleugel van het
leger Mackensen tastte van het wes
ten uit den omtrek van de vesting
aan, bereikte daarbij den 2-ten reeds
den westelijken oever van de Lesna,
die noordelijk van Brest-Litowsk ligt
en maakte dus een zwenking geduren
de «len aanval
Niet alleen echter het leger Macken
sen was een gevaarlijke bedreiging
voor de vesting, ook de troepen van
de groep van Prins Leopold van Beie
ren wareD, volgens het alg^meene
plan opgerukt en hadden iederen te
genstand ten westen van het bosch
van B;alowieska overwonnen en de
Russen in het maagdelijk woud ge
jaagd. Ten noordoosten van Brest-
Litowsk was op het oogenblik van het
verlaten van de vesting, de groep van
den prins in gevecht met den laatsten
Russischen tegenstand bij Kameniets-
Litowsk. Men kan begrijpen dat bij
een dergelijke bedreiging do geweldi
ge vesting zonder eigenlijken strijd
ontruimd werd.
Aan de bezetting van Brest-Litowsk
staat nog slechts de weg naar het
oosten open. Men kan aannemen, dut
een gedeelte van de Russische troe
pen reeds sedert ecnigen tijd in af
tocht is in de richting van de Bere-
sina. Twee dubbelsporige spoorlijnen
staan ter beschikking. De een loopt
over Minsk naar Smolensk, de ander
over Kobrin en Pinsk naar Hamel ten
oosten van de Beresina.
Verder schrijft Moraht nog: De bui-
tenlandsche neutrale pers heeft voor
eenigen tijd er op gewezen, dat de
Beresina of de Dnjepr-linie, den eerst-
volgenden steun voor den „strateg:-
sclïen" terugtocht zal vormen. Het
Dultsche legerbestuur deelt ons med'e,
dut, nadat de overwinnaars de kern
van de vesting hebben bereikt, de ver
volging der Russen overal begonnen
is. De vervolging gaat ten noorden
van de Rokitno-moerassen en wordt
door de legergroepen Mackensen en
prip$ Leopold noordelijk door het
bosch van Bialowieska begrensd. Dit
is een geweldig maagdelijk woud zon
der eenig verkeersmiddel. Alleen van
het zuidoosten naar het noordwesten
loopen er twee slechte wegen door
heen. D<! richting van de vervolging
gaat dus onder den druk van het ter
rein algemeen in de richting van de
spoorweglijn Brest-Litowsk-Minsk
naar het oosten en noordoosten. We
- moeten afw achten welk surces dit zal
erzicht van dc gebeur- 0p]evcren en of de Russen het nog
zullen wagen voor de groote stroom-
sectors (Beresina en Dnjepr) tegen
stand te bieden. Een onm id dellijken
invloed van de legers Gallwitz, Soholz
en Eichhorn mag men niet verwach-
BREST-L1TOWSK.
Majoor Moraht geeft in het Berli
ner Tageblatt in zijn beschouwing
over de verovering van Brest-Litowsk
het volgend
tenissen.
...Het leger van Mackensen had met
grooto kracht de voorstellingen van
dc vestingwerken uit liet zuiden, zuid
westen en westen aangevallen. De
rechtervleugel, dio op den oostelijken
oever van den Boeg de vesting be
dreigde, was weliswaar nog vrij ver
daarvan verwijderd. We hoorden van
het legerbestuur dat de hier vechten
de troepen tot het leger van generaal
von Linsingen behoorden. Ze traden
met succes tegen de lijn Brest-Litowsk
-Kowel op en zullen deze spoedig be
reikt hebben en wel op het kruispunt
met den grooten weg Wlodawa-Ko-
brin.
Tegelijkertijd is een zeer gewichtige
troepenbeweging op den uitersten
rechtervleugel, die de verbindingen
met den vesting drjehock Lotetzk-
Doekno-Rowno afgesneden heeft, een
bedreiging gewcrtlen voor de verbin
dingslijnen van de vesting naar het
oosten.
Ik bedo&l den opmarsch van de
ruiterij van den veldtuigmcester von
Puhallo. Dezo cavalerie, d.e uit Duit
ten.
DE VESTING DüNABURG.
In de correspondentie „Heer und
Politik" leest men het volgende over
Dunabung, dat door de Russen
Dwinsk genoemd wordt. liet is een
vesting vaji den eersten rang en de
laatste groote versperring aan den
spoorweg Warschau—Petersburg
voor do hoofdstad van Rusland. We
gens de betoekenis, die deze vesting
heeft als kruispunt van spoorwe;
cn overgang van de rivier, is zij in
de laatste tien jaren steeds meer
uitgebreid en versterkt. Do kern van
de vesting, een gesloten hoofdwal
met kazematten en vooruit gescte
ven werken, ligt op den rechteroever
\cui de Düna. Door deze riv.
schermd, die in noordwestelijke
richting verder naar IUga In de zee
stroomt, vormt Dhnaburg dc sterk
ste hcekpilaar van de Düna-linie in
den rechterhoek. De vesting Riga—
Dühamümlé vormt liet linker hoofd
steunpunt.
De militaire betoekenis van Düna-
burg berust in de eerste plaats daar
op, dat deze vesting een der gewich
tigste arsenalen is. Hier bevindt
zich in vredcetiid een groot gedeelte
van het Russische geschutpark. Ver
der dekt -de vesting de vele spoorweg
verbindingen, die zich hier kruisen
Tot verdediging van de vesting
dient een sterk bruggehoofd, dat op
den"linkeroever van de rivier ligt en
uit verschillende zelfstandige werken
bestaak In den laatsten tud zijn do
moderne forten nog "meer vooruit
geschoven. Deze kunstmatige verster
kingen worden gesteund door den
aard van het terrein.
De omtrek van Dünaburg is voor
een groot gedeelte moerassig en
moeilijk te begaan. Bovendien heeft
de Düna hier een breedte van onge
veer 200 meter. De forten aan beide
•zijden van de rivier zijn door een
groote spoorwegbrug vérbonden.
In vredestijd heeft Dünaburg een
sterk garnizoen, namelijk vier in fan-
terie-regimenten, een veldartillerie-
brigade, twee bataljons vesting
artillerie en een regiment mortier-
artillerie. Dünaburg is een van de
oudste vestingen van Rusland. Het is
gesticht do_or de Lijflandsche ridder
orde in 1278 en is in 1582 voor bet;
eerst versterkt. Nu eens was het
Poolseh, don weer Zweedsch en dan
weer Russisch. De Russen hebben de
vesting in 1557 tijdelijk l*?zet en van
1772 af voortdurend behoerscht. In
liet jaar 1812 m den oorlog tegen
Frankrijk werd de vesting door
Ouuiriot den 13iten en 1-lden Juli
vergeefs bestormd c-n den Sisten Juli
door Fransclien en Pruisen ouder
Macdonald bezet.
De stad Dunaburg heeft door haar
ligging aan liet net van spoorwegen
en door de scheepvaart een aanzien
lijken handel.
JIET BOSCH VAN BIALOWESKA.
In het „Berliner Tageblatt" geeft
een kenner van het Polesische woud
gebied een beschrijving daarvan.
In het noor«lcn heeft hot duizenden
meren, in het zuiden tallooze stroo-
men en stroompjes, die alie tot het
geweldige stroomgebied van den
Dnjepr en zijn grooten zijstroom de
Pripet behooren. Meer dan een eeuw
is de bijl daar ecihter aan het werk.
En te heviger naarmate liet hout
duurder wordt. Overal is een water
weg om de houtvlotten naar de Oost-
zee-havens te brengen Als men bere
kent wat sedert een eeuw aan hout
dc Memel en den Weichsel -afgodre
is, dan verwondert inen zich, dat
an het bosch nog wat over is. Al
eel is het ook niet meer. In het
noordelijk gedeelte heeft men nog zes
ggcote boschgebieden, .die verschei
dene vierkante mijlen groot zijn en
daarom alleen nog overeind staan,
omdat zij geen waterweg hebben. In
het zuiden is nog één oerwoud over
gebleven, het keizerlijke b-isctulomein
van Bialoweska. Het is 1224 vierk.
kilometer gropt en nog groot genoeg
om een volmaakt beeld van oerwoud
te vertoonen.
Deboomen blijven staan lot zij van
ouderdom sterven. Daarom vindt men
nergens in Europa zoo geweldige
stammen als daar. Er zijn niet al-
leer' eiken en beuken, maar ook den-
n*;n, die nog de jachthorens van de
Poolsche koningen hebben gehoord.
Als de storm oud-gewerden reuzen
velt, is er voor eenige jaren een open
plek. Maar spoedig verheft zich weer
daarboven een chaos van nakomelin
gen Geslachten van hoornen heeft de
tijd omgeworpen en in molm veran
derd, die V' nachts met fosforizeerend
licht spookachtig glimt, zoodra de
bodem nat wordt En eigenlijk is hij
altijd nat, want het geheele terrein
ligt in eeri laagvlakte, die zich slechts
hier en daar boven den grondwater
stand verheft. Op vele plekken slechts
zoo weinig <lal een stortregen duizen
den hectaren onder water zet.
Daardoor hebben zioh in het noor
delijk gedeelte, dat voornamelijk uit
loofboomen bestaat, groote moeras
sen gevormd. Geen rnenach kan daar
binnendringen, omdat er een vloei-
hare veenlaag van eenige meters dik
slaat. Er zijn echter vele plekken,
waar het moeras- slechts uit een voet-
dikke, verweerde humuslaag bestaat,
die op vast zand ligt.
In dit oerwoud vir.dt men nog alle
soorten van wild. Gevogelte z
als viervoetige dieren Mor» vindt er
ook nog de los, de-wolf, de'beer. het
wilde zwijn, de eland en eenige kud
den van wilde buffels. De herten zijn
waarschijnlijk door wolf en beer uit
geroeid. Ook de bever is in de vorige
eeuw -verdwenen. Want vroeger werd
in de Bialovves-ka ijverig gejaagd,
omdat de staatsjagere een aanzien
lijke menigte bevervellen moesten af
leveren In 1803 i? liet gebied' lot
kroondomein verklaard cn er mag nu
niet meer gehakt en gejaagd worden.
Het is in twaalf perc«v*lcn verdoold,
die door eenige houtvestens bewaakt
worden. Bovendien wonen op open
plekken ongeveer honderd boerenfa
milies, die verplicht zijn er voor t®
zorgen, dat cr wild hooi is voor d®
buffels Vrijwel in het midden, op een
hoogvlakte, waar een holf dozijn klei
ne stroomen ontspringen, ligt do
greotste kolonie, het kroondorp Bia
loweska met een jachtslot, dat Au
gust de Derde van Polen gebouwd
heefL
Ir. don zomer komen in het boseU
niet zelden groote branden voor.
Soms i? de bliksem de oorzaak, maar
ook brandstichting moet er voor ko
men Weken en maanden lang woedt
dan ihet vuur, tot de herfstregen het
bluscht. Ongeveer twaalf jaar gele
den is door een dergelijkon brand een.
troep elanden tot naar Oost-Pruisen
verdreven.
Op het Zuidelijk
Ooriogstooneel.
STAFBERICHTEN.
Van den Qostenrijkscheii
8 taf:
,.Ook Maandag zijn geen gevechten
van belang geleverd.
Twoo Italiaansche aanva'lwn bi}
San Martir.o, een aanval op het zui
delijk deel vr.n "het bruggehoofd var.
Tolrnein en een on dr Oostenïijksclm
sle'linc in hot Fiitsclicrdnl zijn af
geslagen".
Het officieel® bericht van den Ita-
liaanschan generaien staf mankt met-
ding van de vermeestering der ster
ke On«tenrijk<=che stelling op den
Monte Maronin, ten noorden van «ten
Mcm/te M ggio. De Italianen hebben,
die stelJIing vetrsterWt en behouden,
ondanks een fel Oostenrijksch ge
schutvuur.
Op het Knrs'plateau zijn schermut
selingen voorgevallen niet voor da
Italianen gunstigen afloop.
In de zone van de Munt® <k» Sei
Busi hebben de Italianen nog eeiiiga
loopgraven genomen, waarin zij c- r»
hoeveelheid v r-penen en muuitie lieln
ben gevonden".
OVER EEN VLIEGTOCHT.
Uit het Oostenrijksch oorlogapers-
burcau wordt aan 't persbureau ta
Weenen gemeld:
In het Italiaansche legerbericlit
van 21 Aug. werd beweerd, dat ceix
eskader O. H. vliegtuigen over Udint»
had gevlogen en veertien bommen
in de stad had laten vallen, waar
door vijf menschen n.l. een vrouw,
een meisje on drie carabinieri wer
den gedood en ook particuliere wo
ningen werden beschadigd Dezo me
el cd eet iag is tendentieus. Het O. JI.-
vliegereskader bombardeerde het sta
tion van Udine en het Institute Toc-
nico benevens gebouwen enz., wolka
tegenwoordig voor militaire doelein
den dienen.
Verspreid nieuws
van deoorlcgsvelden
BIJ DEN STAF TIJDENS EEN
NACHTAANVAL.
Lennhoff, de oorlogscorrespondent
van de Vossische Zeitung in Polen,
geeft een levendige beschrijving vat»
een spannenden nacht, dien hii b j
den staf van een Duitsehe divisie
heeft doorgebracht.
„We em-n ons avondeten uit de
vuist. Er is geen tijd om voor het
maal te gaan zitten. Ordonnansci*
reiken ons koud eten aan. De moes
ten laten echter hun bord staan. On
vermoeid ze*ten zij hun werk voort-
Luider wordt het getoeter in de te
lefoon toestellen. Eén enkele gerekt®
huilende toon schijnt het thans tel
zijn. Geen oogenblik leggen do offi
cieren het hoortoestel neer. Aan do
overzijde Ivaint reeds de wilde dan?.
Roode bliksems lich'en boven dort
berg. Garven van licht schieten om
hoog En onmiddellijk daarop is do
helsche kanonnade in vollen gang.
Als een zware donder rolt het geraas
der houwitsers door den nacht. D®
tegenstander blijft he'. antwoord jih-t
schuldig. Ook zijn artillerie ver
breekt haar zwijgen en haar projec
tielen vliegen huilend over de vlakte.
Voorbij is het nu inet de duisternis.
Het rootle schijnsel boven de donken®
dennen van den bergdat eerst
slechts als een bliksem opvlamde, om
na iedere vlaag weer te verdwijnen,
staat thans als een laaiende brand,
die van minuut tot minuut feller
wordt, aan den hemel. Even nadat
wii het vermoeden uitgesproken heb
ben, dat do granaten daar ginds
brand veroorzaakt moeten hebben,
komt ook reeds het bericht: „de boer
derij brandt."
FEUILLETON
Uithet Enge'lscli
van
W. A. MACKENZIE.
11)
Iels bijzonders, meneer 1 Nu, dat
zou ik meenen. H: raakt vandaag
vast in de war in de kerk, ik ben eon
boon als liet niet waar is. Hoe hij al
die geheimzinnigheden te weten komt
begrijp ik niet. Hij en juffrouw Tra
vis, weet u wel, van Dawling Hall,
zijn zulke goede maatjes dat ik, als ik
Sallv Jackson was, eens flink op zou
spelen, hoor, dat beloof ik ul En ik
denk dat zij hem altijd de laakte bij
zonderheden vertelt. Gisteren was het
ten heel gewichtige dag. Meikie en
de kantonrechter uit Chemsford wa
ren er en ze ondervroegen den een
en onderzochten den ander, en de
hoofdinspecteur van Maldon sohreef
alles op in zijn zwarte boekje, maar
ze hadden geen van allen gezworen
de waarheid te zeggen, <tus erg veel
hebben zeer niet aan gehad, ofschoon
fackeon me vertelde dat Meikie er
goed achter heen zat! En als die «ten-
maal bcginti En nu heb ik gehoord
dat 't zóó gegaan is: verloden Vrij
dagavond hadden mevrouw Dapifer
en de kapitein hevige ruzie hij zei
dat ze dadelijk 't huis uit moest zoo-
dra dc begrafenis voorbij wao, en zij
zeide dat hij eerst moest gaan. an
dei's ging zij niet; en wat denkt u
dat juffrouw Brenda gedaan heeft een
uur vóór de begrafenisstoet wegging?
Ze hooft mevrouw Dapifer een moor
denares genoemd, en iedereen heeft
het haar hoor en zeggen. Dus nu weet
u het7.ü heeft het gedaan, dat is zoo
duidelijk als iets, het is bewezen dat
ze het met een keukenmes gedaan
heeft.
Uw gc volgt rekkingen zijn on
weerlegbaar, juffrouw Eve, zeide
Wallace, en hij kon niet nalaten even
tc glimlachen. liet voorname punt
waarover ik hoopte dat Jackson ons
opheldering zou kunnen geven is dit:
hoe kon dc moordenaar of de moor
denares in een kamer komen die van
binnen gegrendeld was en dan. hoe
is hij of zij er weer uitgekomen? Heeft
Jackson u daar nog iets over kunnen
vertellen?.
- Och, och, meneer, wat bent u toch
dom! En toch hebt u zoo veel gestu
deerd. Maar u vertrouwt de men
schen te veel. ziet u. Is zij niet een
.vreemdelinge? Komt zo niet uit een
vreemd land? Geeft u mij daar (tens
antwoord op?
Ik geloof dat mevrouw Dapifer
- ik denk tenminste dat u die be
doelt een Italiaansche is.
En weet u dan niet, meneer, dat
die buitenlanders vreemde, onbegrij
pelijke dingen kunnen doen, waar wij,
eenvoudig», eerlijke Engelschen,
nooit van gehoond hebben? En hebt u
nooit van heksen gehoord? Nu, ik
wol, en ik heb ze gekend ook. En wat
is er voor hen gemakkelijker clan door
een sleutelgat te vliegen? O, ze kun
nen zooveel en zo zijn zoo slecht, die
vreemdelingen, en ik wou dat ze
roaar niet bestonden, ik kun ze mis
senMaar daar sta ik me nu naar
u te luL'tercn, meneer, en ik heb het
eten nog niet eens opgezet.
Juffrouw Eve verdween en na een
paar minuten hoorde Wallace een la
waai van gebroken borden en scha
len. ..De beduusdheid is zeker weer
over," dacht hij.
Hij wist eigenlijk niet goodi wat hij
moest doen. Altilioa had hem alles ver
teld en die gcuchiedens met liet groe
ne lint zat hem dwars. Was het noo-
ddg dat hij het aan de politie gaf, en
hen alles vertelde over het nachtelij
ke bezoek van Juffrouw Dapifer? Of
was het heter ooi zijn mond te hou
den cn het maar 6til te bewaren. Het
kon toch wel een heel onschuldig
stukje lint zijn maar ook een be-
wije van schuld van den een of an
der Of zou hij het vernietigen? Maar
wal zou hij dan zeggen over zijn ont
moeting met dien Fransohmari, die
hem eerst zoo holoodxgd had en hem
toen op den grónd gegooid had?
Moest hij daar ook over zwijgen? Het
was toch boel goed mogelijk dat die
man een aandeel in deze geheimzin
nige zaak geliad had!
ilij stak een sigaar op. zette een
pet op het hoofd en liep naar bui
ten, steeds peinzend wat hij toch zou
doen Alles was even mooi dien dag
de weiden, dc heg en de boomen, al-
leu waren zo frisch en groener
woei een zacht, warm windje de zon
schoen helder en deed al haar best de
zomer eindelijk te .voorschijn te bren
gen en den heelen weg over naar
Fulepit Farm zongen de vogels en
oefenden zich voor het groote feest
van den zomer. Er waren een paar
witte wolkjes aan de lucht, maar net
genoeg om bet mooie blauw van den
hemel mooier te doen uitkomen. Nu
en dan hoorde men den schreeuw van
eon zeemeeuw, die over het moeras
heen vloogeen rauwe, wilde kreet
was het. Dichterbij, op de weiden,
hooide men foot*zachte loeien van hot
vee. Het ia net alsof dat op Zondag-'
morgen nog zachter is «ian anders
Bij al deze mooie dingen was er ei
genlijk geen plaats voor «Se onaange
name gedachten waar Wallace mee
rondliep. Zijn zorgen verdwenen met
den rook van zijn 6igaar. Wat jam
mer "toch, peinsde hij. dat niet alios
zoo in rust en vrede kan leven! En
zijn gedachten gingen weer terug
naar het blonde meisje, zijn vreemde
bezoekster, wier leven plotseling zoo
tragisch geworden was
Dien morgen, moe en lustelooo na
oen elapeloozen nacht, zat ze alleen
in haar etudeerkamer op Dawling
Hall. Haar handen rustten in haar
schoot, en haar oogen staarden on
verschillig naar buiten en zagen
niets van de mooie nutuur en de heer
lijke zon. Ze kon ieder oogonbhk in
de bibliotheek geroepen worden, waar
op dit oogenblik iedereen onder
vraagd weid over den goheimzinnigen
dood van haar broer Wat zouden ze
baar vragen, en wat moest ze ant
woorden? Het was allemaal zoo ver
moeiend, zoo wreed en zoo noodeloos.
De schrik scheen haar onverschillig
gemaakt te hebben, ze waa bitter go
worden en al iiaar eerlijke gedachten
en bedoelingen waren veranderd in
haat en een verborgen verlangen
naar wraak. En het ergste was zo
nog getroffen in haar trots, haar trots
op haar oude geslacht, de onbesmet
te eer van haar familie, haar dappe
re voorvaderen dat alles was nu
vernietigd door een misdaad want
ze was er zeker van dat het een mis
daad was
Ja, ze had «le vrouw die den naam
van haar vader droeg, moordenares
genoemd! Maar hoe kon ze bowijccMi
dat ze daar recht toe had? Ze had
niets dan veronderstellingen, ver
dachte omstandigheden, en wist zo
wel genoeg «m haar te durven a
klagen Gebood <}c herinnering aan
haar vader haar niet, te zwijgen en
de eer van baar familie te bewaren
haar vader, die zoo trotsoh was ge
weest, op zijn naam en zijn afkomst?
Wat moest ze doen?
Juffrouw, de hoeren in de biblio
theek laten u vragen even bij hen té
komen.
Het was Gl usher.
Ze was blij, dat ze eindelijk geroe
pen werd en ze stond op en volgd®
hein. Terwijl ze het huis doorliep be
sloot ze niek< uit jich zelf te zoggen j
ze zou alleen hun vragen beantwoor
den en ze hoopte dat die zóó zouder*
gesteld worden dat zo niet gedwon
gen zou worden te vertellen wat zei
veronderstelde.
Majoor Blount zat in de bibliotheek,
en Laver, de inspecteur uit Maldog
en een stenograaf, dien de kanton-,
rechter meegebracht had om alles op
te schrijiven wat er gezegd werd. Dr.
Cóster was teruggekomen met den'
deskundige uit Londen, de beroemd®
dokter Salt, verder was er nog een®
Murchinson, een detective van Scot
land Yard, die vroeger poiitie-agenl
geweest was een man met een dik.
zwaar hoofd dan nog Sir Jacint i
Coke, en hij had 'n jongen man ineeJ
geirraoht. .,«>n jiarticüliece detecti
ve", had Sir Jacinth g«zegd, „die heel
knap was en veel beloofde voor
toekomst eene meneer Goodman.,
Deze zoven theorem zaten «xn de groo-j
te tafel in de bibliotheekmajooé
Blount was voorzitter aan het een®
eind was een stoel opengelaten voo*
juffrouw Dapifer.
{Wordt vervolgd.)»
