Wet een half uur lans blaffen do
kanonnen elkaar aan. Dan komt plot
seling een nieuwe toon in de melodie.
Eerst als een verre stortregen, dan
nis hagel tegen de ruiten. Infanterie-
Yuur! do artillerie wordt oen koroen
{lid stiller, maar zooveel te duidelij
ker spreken nu ook de machinegewe
ren. De spanning wordt voor ons on-
vorilrage!ijk. Wij vragen en krijgen
verlof naar de artillerie te Kaan. Een
kleine afstand en wii zijn boven, Bij-
iia oorverdoovend is hier liet geraas.
Korte commando's klinken, nauw
verstaanbaar: Onmiddellijk voor ons
waarncminffsniint lifft de brandende
boerderii. Een sterke zuidenwind
jaagt stuivende vonkon uit den
ploeienden brand. Links van de hoe
ve eehieten nu vlammen op. blijkbaar
is een bijgebouw in hrnnd geraakt.
Nauwelijks echter hebben wij een
blik in de verte godaan, als plotse
ling het zware geschut van den vij
and weer begint. Honderd kanonnen
schijnen te huilen en als oen .dui
zendvoudige bliksem is hot vuur. Een
officier verzoekt ons om terug te koe
ren. Straks schieten zij weer op ons,
en dan is het hier gevaarlijk, zegt
hij troostend. Ongaarne schikken wij
ons. Tegelijk met ons komt oen rui
ter bij het kwartier aan. De artille
rie-generaal der divisie met zijn or
donnansen. „We zullen het klaar spe
len", verkondigt hij. De stellingen
van de Russen zijn loolijk in elkaar
geschoten.
Weer werpt de nacht het gerol van
het artillerievuur als een golf tegen
onze rinkelende ramen. Hooger en
hooger stijgt de gloed aan den hemel.
Rapport na rapport bereikt do stuf
door de telefoon. Rn bevel op bevel
wordt langs dcu zelfden weg afgege
ven. Dan weten wij plotseling dat de
bestorming over de geheele linie be
gonnen is. Woedender wordt het ge
weervuur. Blazend ratelen de machi
negeweren. En het is alsof wij daar
tusschen een veelstemmig hoera hoo-
ren. We weten niet of het werkelijk
heid of zinsbedrog is, maar allen
staan wij onder den druk van een
zenuwachtige onrust. Zal het werk
gelukken of zullen de Russen hier hot
Duitscn© offensief kunnen tegen hou
den? Dat is de vraag, die in ons
brandt.
Daar komt liet eerste bericht Do
spanning wijkt, de telefoonofficier
roept iets in zün toestel. Dan het be
richt: „boerderij genomen." Onmid
dellijk daarop een nieuw: „hevige te
genstand bij de fabriek". De aanval
moest bij do draadversperringen
door een overmachtig mac.hi.noge-
weervuur van den vijand gestaakt
worden. „Nog eens probeer en,"
klinkt het bevel terug.
Een tijd lang is 't nu heel stil hoven
den berg. Geen geluid verbreekt do
volkomen stilte. Dit duurt echtor
slechts enkele minuten. Dan breekt
dc hel weer los. Weer eerst do artil
lerie, de houwitsers, de veldkanon
nen. Luider en doordringender nog
dan 's avonds. Sterker wordt dan ook
het gepruttel van hel ipfanterievuur,
rhythmjseh in de maat.
De uren kruipen voorhij. Een ou-
derwetsche mum-klok wijst drie uur.
Nog stoeds duurt de strijd voort. De
telefoon registreert Iedere phase. De
tweede stormloop had kort na mid
dernacht de Russische loopgraven be
reikt. maar versterkingen van Sibe-
riers hadden do Duitschcrs weer tot
den terugtocht gedwongen, Een
kwartier geleden zijn de onvermoei
bare u ten derden male begonnen, iu
do dekkingen wordt thans man togon
man geworsteld. Ieder oogenblik kan
de beslissing vallen, weer een pijni
gend wachten. Potlooden trommelen
tegen den kant van de tafel. Een ne
vel van sigarettenrook hangt om do
officieren, die aan het wOtk zijn. De
nacht begint te wijken voor den aan-
b re kenden dag
Vier uur. De divisie-oommandont
«1 de chef van zijn staf zijn. zoodra
het licht werd, naar buiten genoden.
Wij zouden gaarne mede willen om
misschien nog heli einde van den slag
mee aan t'e zien. l>e toletfoon brengt
het verzoek over. 0,d het zelfde oogen
blik bijna komt echter ook reeds het
antwoord: de h'eeren kunnen onmid
dellijk naar I. rijden. Zooeven is de
fabriek genomen, de Russen vluchten
door de stad terug.
EEN VLIEGTOCHT.
De Parïj'sohe correspondent van de
New-Yórk Times beschrijft in zijn
blad een bezoek, dat hij bracht aan
het station van vliegtuigen op het
Fransche front., waarbij hij tegen
woordig wa3 bij het vertrek en den
terugkeer van een vlieg-eskader, dnt
een locht naar de Duitscho loopgra
ven deed.
„Het was zoo verhaalt hij op
een groote vlakte, dat ik een van de
treffendste dingen zag, welke ik in
dezen oorlog hob kunnen waarnemen.
De grond was geheel bedekt met
vliegtuig!?». Nooit te voren had ik zoo
iels gezien. Er schenen er honderden
te zijn. De kapitein wees naar het
midden, waar zij in het gelid lagen
geschaard voor een eskaders-gcwijzo
oefening. Er waren geheel© linies van
machines, die aldus naast elkaar op
het veld Jagen. Een kolonel liep van
de eene groep naar de andcro 011
sprak met de kapiteins van do vier
machines, die achter elk van de vier
linie? stonden. Bestuurders en waar
nemers gingen aan boord. Plotseling
begonnen de machines en schroeven
te draaien. Het gcraasi was oorver-
doovend.
Wij stegen uit onze auto en de ko
lonel kwam bij ons".
„Deze linies van machines worden
gevormd door onze kleine, vertrouw
bare tusschensoort" zei hij. „Zij heb
ben alle mitrailleuses aan boord, ter
wijl een half dozijn bommen van on
deren er aan hangt. Zij kunnen zeer
mooi vliegen bij elke soort van weer
en leggen ongeveer 07 of 68 mijlen per
uur af."
„En de groote machines achter do
linies?" vroeg' ik.
„0, dat zijn do nieuwe vliegtuigen
met dubbele machine. Zij kunnen 80
mijlen per uur afleggen, maar zij ver-
eischen een zeer zorgvuldige behan
deling".
„Hoe heelen ze?" vroeg ik".
„Sommige onzer mannen noemen
ze haviken, omdat zij zoo groot en
imposant zijn".
Plotseling klonk een revolverschot
cn do stuurlieden en waarnemers van
de eerste linie bukten zich. Er was
als een machtig geruisch van vleu
gels. Do eerste linie sprong over het
veld vooruit, en alle stegen gelijktij
dig de lucht in, gevolgd door hun
„havik
Bij het tweede 3chot schoot dc twee
de linie vooruit, eveneens gevolgd
door zijn havik.
Na vijf minuten waren alle machi
nes nog slechts kleine stippen aan den
verren hemel, die snel verdwenen, in
de richting van de Duitscho loopgra
ven.
Een uur daarna keerde hel eska
der terug. Het bleek dat do vliegtui
gen zonder verlies van do expeditie
waren teruggekeerd.
BRIEVEN VAN I1ET FRONT.
In do „Stem uit België" wordt do
volgende brief van een soldaat aan
hot westelijk front medegedeeld
„Beminde zuster
„Nu ga ik u eens beschrijven, hoo
we hier onzen tijd doorbrengen. Wij
liggen bij ©en .boer in do schuur on
op zolders, 's Morgens om half zes
reveille, om 6 uur appèl. Tusschen 6
(uur en half acht heeft men tijd om
zich to wasschem, te eten, ©n zich ge
need te maken om uiti rijden.
Soms is hi^ ©en manoeuvre met heel
het regiment, soms is het voor ©en
wandeling, maar moestal, als 't weer
het toelaat, is het om naar zee te
gaan, een bad te nemen. Go moet
niet vragen ho© ik daanneo in mij
nen hof ben zoo'n waterrat als ik
bon. Ik was thuis alzoo, maRr nu is
het nog erger. Als ik soms waterrat
hoor roepen mag ik gerust omzien,
•want dan is het zeker, dat het logen
mij ia. Rond 11 uur vertrekken we
om rond den middag thuis to zijn
voor de soep. Om 2 uur is het ge
woonlijk exercitie te voet, niet altijd,
want vandaag b.v. gaan we naar oen
football-match zien. Om 4 uur heeft
men tijd om de velo on do wapens
schoon te maken, als men het vóó'r 2
uur nog niet gedaan heeft. Anders
kan men doen wat men wil, met den
voetbal spelen, of een ander sj»oI,
gaan visschen, vogelen zoeken of sla
pen. De café's zijn om 8 uur gesloten.
Wil men echter gaan wandelen bot
10—11 uur, dat kan men ook doen,
g© moofft echter niet te ver we&loo-
pen."
Over het veriblijf ln do loopgraven
schrijft hij o. a.
„We nemen plaats in houten hut
jes, ©en meter of 6 lang, ibij.no. 1.75
M. broed en zoo hoog, dat ge op han
den en voeten er in moet kruipen.
Daarin ligt sliroo, waarop man lean
slopen het dak cm de wanden Izijn
van buiten bedekt met aarde toot de
kogels en shrapnel!s. Alle 4 of 6 uur
is men de „wacht", dat wil zeggen
buiten slaan om te ziem of do Duit-
schers zich goed koest houden.. Des
morgens om 7 uur is het appèl. Een
uur of zes daags besteedt men om de
traachóës te verbeteren cn de nabij-
licid zuiver te houden. Men mag ook
de tranchées verfraaien. Wc zitten
hier volop in d© beemden. We gaan
dus groeien steken, waarmede we
banken maken om op te zitten, enfz.,
sommigen maken bloemperkjes.
Maar ge moest onzen abri eens
zien. Hij gelijkt een bloemtuil. Reeds
voor 3 maanden was ik daarmede
bezig. Ik spitte den grond om, goot
hem goed nat en dan ging ik op zoek
naar bloemen. Ik zocht in do kapotte
hoeven naar bloemen en planten en
zette dat alles op ons kotje. Zoo go
naar hier moest komen zou ik u ©en
ruiker kunnen aanbieden van rese
da's, violieren, lelién en razen, zelfs
miosothis, geraniums, benevens bloe
men uit het veld tlrieze bloemen,
waterleliën, enz., zelfs staan er twee
struiken zwarte beziën en zo begin
nen al goed te smaken. Dat alles om
zoomd en doorsneden mot graszoden
cn bekroond met een bordje, met
daarop„Villa Leopold".
Ge ziet hot, we wonen in eon villa.
Er is een plein voor de deur (alle-
,maal beeldspraak er ls geen deur),
en voor dat plein nog weer bloemen
perken. Anderen maken mei groene
takken een priëel, nog anderen een
boulevard, weer anderen houden
herberg met aardige uithangborden,
zooals „In don Keizer, de boos zit
over den Yser" „In den haan tapt
men zonder kraan", enz.
Overal zijn er vliegmachines te
zien, met een schroefje en een klop
pertje aan. zooal3 de windmolens
van de kleine jongens, dat is een
gerammel, dat liooren en aten ver
gaan. Do mannen zingen daarbij en
fluiten dat het een aard hooft. Is het
wat warm, wo Leggen ons in hot
gras, en bombardeeren ze onze tran
chées of komt er een vliegmachine,
we kruipen binnen. Soms is er een
gevecht in do lucht, dat is heel inte
ressant, of wel zie ik door de ju-
melleu of ik geen Duitschers in het
oog kan krijgen. Eens heb ik zelfs
zeven varkens geslacht in do tran
chées, Jonge varkens dio hier in liet
wild liepen en die onze mannen go-
paki hadden.
Go ziet wel, dat liet hier boel ple
zant is. Het is nochtans overal niet
hetzelfde. We hebben nog wel op an
dere plaatsen geweest, waar mon
nog met luid mocht spreken, of zijn
hoofd boven steken, of men liep kans
getroffen te worden."
DE BELGISCHE KONING IN DE
LOOPGRAVEN.
Eon Belgische oorlogscorrespon
dent van „De Tijd" schrijft
„Evenals het Belgische leger blijft
zijn boofdcommandant, do Bolglsclie
koning, met bewonderenswaardige
volharding in ho' veld. De tPdkjes,
die men van ei in onverschrokken
heid, zijn goedheid en alomtegen
woordigheid vertelt, zijn nauwelijks
bij to houden. Ik hoor och tor, datizi j
verzameld worden in een na den
oorlog uit te geven nieuw gulden
book, hetwelk den koning to volde
ton voeten uit zal teekenon ln zijn
revue's over de troepen, zijn omgang
met de soldaten, zijn inspectiereizen,
de liefdewerken, die hij met de onvol
prezen koningin heeft verricht voor
do gewonden, zijn tegonwoordiglioid
'bij de artillerie enIn de loopgra
Want ondanks do dringende waar
schuwingen dergenen, op wie de
taak rust over leven en veiligheid
van het Belgische Staatshoofd te wa
ken, laat hij zich niet woerlioudon,
geregeld in de loopgraven te ver
schijnen.
Nog de vorige week kondon hem
daar de lieden der tiende- divisie
van zien afdalen in do khaki-
k feeding met de platte pet, welke hij
sedert ecnigon tijd draagt en die
hem een ongemeen eenvoudig voor
komen geeft. Hij drong tot de voor
ste linie door, terwijl hij zich daar
bij herhaaldelijk moest dokken tegen
de vijandelijke geweren, die op oen
afstand van30 meter loerden op
elke beweging aan het Belgische
front.
Bij de hoeve van liep do vorst
werkelijk onmiddellijk Levensgevaar.
De vijand deed daar juist een regen
van shrapnells neerdalen, die de
zakken zand ter dekking vun do
loopgraven verwoestten. Onmiddol-
liik nam hij deel aan het herstel der
vernielingen, toen de compagnies
commandant de lange gestalte van
den koning, welke 'boven den rand
der loopgraaf uitstalt, bij den lede
ren gordel van het middel mot. een
fiorsehen ruk in de laagte trok onder
den uitroep „Dat gaat te ver, Ma
jesteit I" Juist scheerden een paar
•kogels over de zandzakken, waar
men de lange gestalte ongetwijfeld
aan de overzijde had opgemerkt
Uit den Balkan.
EEN BRUG TE KONSTANT1NOPEL
VERNIELD.
Reuter seint uit Londen
De bladen te Atlhene vernemen uit
Konslantinopel, dat een duikboot der
geallieerden een deel van de brug van
Galata (over den Gouden Jloom tus-
tolien Stamboel en Galata) in de lucht
deed springen.
DE HOUDING DER BALKAN-
STA TEN.
Uit Sofia wordt o.a. aan de „Vossi-
sche Zoitunig" gemeld
Het Viervoudig Verbond heeft aan
Bulgarije in ruil voor beloften ten
aanzien van Macedonië dc voorwaar
de gestold dat het aan Turkije don
oorlog zou verklaren.
Door de sluiting van een overeen
komst met Turkije bobben koning on
regooring van Bulgarije echter te
kennen gegeven, dat zij deae voor
waarde van de hand wijzen.
De centrale mogendheden en Tur
kije Ihunnicrzijdis verlangden van Bul
garije als contra-prestatie voor den
afstand van een deel van Turksoh-
Thracië, uitbreiding van de welwillen
de neutraliteit. Wat dit beteelcent
blijft voorloopig beter verzwegen. La
ter zal 'liiet wel blijken, zoodra do ge-
beu rteniissan aan het Donau front zich
voldoende ontwik kol dl hebben. Da.il
zal men tevens zien, hoe Bulgarije
zijn wenschen betreffend© Macedonië
aal verwezenlijken. Want dit land
hooft natuurlijk geen afstand gedaan
van zijm eischen in zake Macedonië.
Door dezen stand van zaken houdt
de druk van liet Viervoudig Verbond
op Griekenland natuurlijk op. Want
nu Bulgarije niet valt over te halen
tot osn oorlog met Turkije, kan er
geen sprake zijn ran afstand van
Grieksdh grondgebied aan Bulgarije.
Van Roemenië verwao'ht men een
blijvend ongunstige houding tegen
over de centrale mogendheden zoo
wel als tegenover Bulgarije.
DE STRIJD OM DE DARDA
NELLES
Naar de „Kölnische Zeitung" uit
Berlijn verneemt, hebben de Engel
se hen ean de Soewla-baai ongeveer
vijf divisies infanterie, een divisie
cavalerie zonder paarden, welke ca
valerie als infanterie dienst deed, en
sterke artillerie op het schiereiland
Gallipoli geland. Do aanvallen, die
deze troepen op de Turkscho stellin
gen in liet Zuiden deden, mislukten
volslagen. Noordwaarts gelukte het
hun aanvankelijk den rechtervleugel
der Turken eenigszms terug to drin
gen, maar versche Turksche troepen
brachten don aanval niet alleen lot
staan, maar wierpen hen aanmerke
lijk terug. De Engelse hen hebben hun
bruggehoofdachtige stelling, dio on
geveer een 'kilometer van do i/.co af
lag, Noordwaarts uitgebreid de af
stand bedraagt nu ongeveer 2 K.M,
De Turken 'bezetten echter allo hoog
ten, welke die stellingen bcheor-
schen.
AAN HET NOORDFRONT DER
TURKEN.
Emil Ludwig, de correspondent
van het Berliner Tageblatt aan do
Dardanelles seint dd. 22 Augustus:
„Bij een langen rit langs het noor
delijk front, dien ik heden maakte,
kon ik mij overtuigen, hoe gunstig
de toestand is. Ondanks de nieuwo
landing hebben de geallieerden ter
nauwernood terrein en geen voet
breed belangrijk terrein gewonnen.
Na ontscheping van vijf nieuwo divi
sies op 7 Augustus zijn zij zelfs in
zooverre in moeilijkheden gemakt,
dat zij doe© troepen op dezelfde
smalle kuststrook, die zij bezet hiel
den. moeten onderbrengen, terwijl
zij tevergeefs op nieuwe dekkingen
luidden gehoopt. De gewichtige hoog
te die de Engelschen met een harts
tochtelijke bestorming den 7en Au
gustus trachtten te veroveren, om
van deze hoogte en tegelijkertijd zeer
smalle plek van het schiereiland, de
zuidgroep van de Turken af te snij
den. is geheel in Turksch bezit geble
ven. Van deee hoogte waarvan ik he
den ongemoeid bijna het geheele
operatie-gebied overzien kon, is het
nog een lange rit tot de voorste Turk
scho loopgraven bij Annaporta. Ook
gisteren bobben de hevig© aanvallen,
waarvan ik nog getuige was, aan do
am munitie-verspillend© Engelschenj
niet het minste opgeleverd. Zelfs de
landing van de Italianen, waarop
mon .sedert d© oorlogsverklaring zon
der ongerustheid voorbereid is, zou
komen, zouden de buitengewone
moeilijkheden ten opzichte van bezor
ging en vervoer voor geallieerden, op
grond van dit merkwaardige terrein,
zich nog verhoogen. Niet slechts met
de langduriglieid van den stelling-
oorlog zou een zelfs in getal over
machtige vijand moeten rekonen,
maar ook met een onafzienbaren stel-
lingsoorlog in het gebergte.
Want terwijl de Turken, wat hot le-
ROr aan paarden en kameelen. wa
gens en lastdieren noodig heeft,
steeds weer uit Klein Azië aanvult*
zou 'n opdringend© vijand zich steeds
meer verwijderen van zijn schoops-
basls.
Uit Engaland.
HET MIJNWERKERSGESCHIL IN
ZUID-WALES.
Reuter seint uit Londen: Het mijn-
w<-rkersgeschil is bijgelegd.
Uit nadere mededeel in gen omtrent
de laatste besprekingen Ln zake de
crisis in het kolenbekken van Zuid-
Wales blijkt, dat de beëindiging dor
staking te danken te aan do vader-
landsliefde der mijneigenaren, die
zekere eischen betreffend© extra-loon
inwilligden, welke do minister van
koophandel tot dusverre niet had
willen opnemen in de overeenkomst,
die aan zijn beslissing was onder
worpen.
ENGELAND EN DE AMERÏKAAN-
SCITE HANDEL.
Reuter seint uit Washington
Als bewijs van Engeland's verlan
gen om alle mogelijk© consideratie te
toonen voor de belangen der nontra-
ten bij de toepassing der bloIvkado
van Duitschland, heeft de Engelse!ie
gezant het ministerie van Buiten-
te rrdsche Zaken kennis gegeven van
zekere concessies, in het bijzonder
bedoeld om tegemoet te komen aan
do klachten van Amerikaansohe im
porteurs, wier vooral op Kenstmis-
omzet berekende handel bedreigd
wordt als zij de door ben bestelde
goederen niet uit Duit:«chland en Oos-
tcnrijk-Hongarij© kunnen ontvangen.
De gezant verklaarde, dat. over het
algemeen gesproken, de bedoeling van
Engeland was, goederen door de blok
kadelinie te laten passooren, wier le
vering met Oostenirijksche en Duit
scho firma's gecontracteerd was.
Daarvoor is echter noodig, dat de
goederen inderdaad reeds betaald
zijn aan den leverancier. Al wat thans
voretecflit wordt, is het bewij* van
aankoop en betaling, dat aan het
Engelsche gezantschap te Washing
ton moet worden overgelegd.
Men verwacht, dat zulks den im
port ten zeerste zal vergemakkelijken.
Een verklaring, afgelegd door de
Engelsohe ambassade, waarin do be-
riohten ontkend worden, rondge
strooid met het doel, om een vijandi
ge gezindheid tegten Engeland in het
loven te roepen, kent (lo verantwoor
delijkheid voor het inhouden van
verfstoffen voor Amerika aan Duitsch-
land zelf toe.
Deze verklaring vestigt d.e aan
dacht op de Engekclie nota van 14
April, waarin werd aangeboden, twee
ladingen met Duibsrihe verfstoffen te
laten doorgaan, die reeds betaald'
waren door middel van zekere ka-
toenladingiea, die onder de neutrale
vlag via: Rotterdlam verzonden on aan
den .staatssecretaris voor Handel ge
consigneerd' waren ter verdeeling
aan de textiel-induslrieelen.
Voorts wijst genoemde verklaring
er op, da.t dit aanbod, dat de Engel-
sclio regeering nog steeds handhaaft,
door Duitochland geweigerd werd.
Uit Frankrijk.
VERLOFGANGERS.
De Fransche bladen publiceren een
hataljönsorder var. een majoor van <le
Alpenjagers gericht tot de soldaten,
dio voor korten tijd met verlof naar
hun haardsteden vertrekken.
Hij zegt daarin:
Jagers, gij caat met verlof naar uw
verwanten. Maar denkt er aan dat di;
verlof u niet mag doen verslappen,
lib verblijf thuis mag u -ten terug
keer naar het bataljon niet t© zwaar
then vallen. Integendeel.
Uw vrouw cn kinderen, die u m«t
verlangen wachten; uw velden, die gij
zult terugzien dat alles moet uw
rnced versterken en aanvieren, want
voor dat alle" streedt gij er. moet gij
verder vechten.
Maar voor.i! n.oet gij uw helden
moed moedeelen aan degenen, die
zich ginds achter het front bevinden.
Gij hebt Lfi zelf gezien en gij weet
dus, dat do Duitsche infanterie slechts
oen massa is dio men in den dood
drijft; dnt onze tegenstanders ons
slechts o- onder houden door hun ga
weldlge verschansingen en hun reus
achtig materiaal; gij weet ook, dat
nnn dit alles oen einde zal komen,
daar de uitnemends te machine teu
slotte verslijt, terwijl karaktereigen
schappen altijd blijven. We'uu, dat
alle-1 moot ge hui' daarginds thuL
vertellen roept don ongeduldige»
toe: „Houdt vol, w'ij zullen overwin
nen, het zal lang duren, maar het zal
ook afdoende zijn".
Wanneet" ge hun dan moed en ver
trouwen hebt gegeven, hangt dan de
ranse' weer om en keert terug met
den vasten wil on: den oorlog tv be-
©irdigen en daarmede alle oorlogen.
„Tranen doen do wapens roesten",
zoo luidt het oud© lied van de ijzer
vreters van Napoleon. Gij gij zijt
de gn-gnards van 1915; ©n wnrnvr
tranen bij het vertrek ©en oogemljlik
uw blik v er luisteren, laten het dan
tranen zijn van woede en wraak. Dio
alléén zijn uwer waardig!
OORLOGSNAMEN.
In Frankrijk worden thans den k!n-
deren vaak oorlogsnamen gegeten.
Er /ijn al heel wat „Joffre's" en
„Joffrelte's" hij den burgerlijken
stand ingeschreven.
Zd'.fs is er een kindje, dal „Poilu"
heet. Vorder schijnen de ambtenaren
echter niet te willen gaan, want een
vader die zijn doehtertjo „Rovanch©"
wilde later, noemen, kreeg do bood
schap, dat die naam niet op de ofti-
cleelo lijst voorkomt. Hij zal dus eon
anderen naam hebben moeten beden-
kon.
HANDELDRIJVEN MET DEN
VIJAND.
Naar de Matin" meldt is de Fran
sche justitie een wijdvertakten han
del in (groente) zaden met Duitschers
op het spoor gekomen. Negen hande
laars uit Tara9Con en omgeving zitten
reeds achter slot en grendel o.w. do
vice-president van de Kamer van
Koophandel van Arte©; ander© arres
taties worden venvacht van lieden,
dtc gemobiliseerd zij'n. De zetel van
dien handel was gevestigd te SL
Remy-di-Provinco, een klein gehucht
bij Tarascon. Deze streek was het
voornaamste centrum vóór den oor
log van den handel in allerlei soorten
zaden naar Duitschland. Jaarlijks
werden ongeveer 45.000 KG. uitge
voerd, waarvan 4000 KG. naar Zwit
serland, de rest naar Duitschland. De
goh col 0 handel was in handen van
een vijftiental groothandelaars. Mon
begrijpt dus, schrijft de „Malin"-cor-
respondent te Tarascon, welk een slag
de oorlog voor deze streek dreigde te
worden.
Enkelo weken geleden vernam men,
dat de groothandelaren alle voorra
den zaad hadden opgekocht, maar
toch bleven hun schuren leeg. Al
spoedig bleek, dat waggonladingcn
waren verzonden voor het neutrale
buitenland. Bij onderzoek kwam aan
het licht dat gedurende één kwartaal
vun 1915 45.000 KG. zaden, verzonden
waren naar Zwitserland en Neder
land.
Gedurende oen huiszoeking bij de
betrokken groothandelaren werd be
slag gelegd op talrijks handelsbrieven,
waaruit bleek, dat dieze in handelsbe
trekking stonden met den vijand.
De Matin" verzekert dat de inhoud
van de brieven van Duitscho firma's
in hoofdzaak op het volgende neer
komen:
Blijkbaar loopen onze transacties
met u gevaar door den oorlog. Maar
daar wij er op gesteld zijn uwe afne
mers to blijven, hebben wij besloten
ons tijdelijk te vestigen hetzij in Zwit
serland, hetzij in Nederland', waar
wij u onz© vertegenwoordigers zullen
aanwijzen. Aan hen en aan ons moet
ge in dio neutrale landen de bestellin
gen zonden, welke wij u zullen doen.
Gij hebt niet© te vreezen. In plaats
van, zooals vroeger, na drie maanden,
zullen wij u elke zanding contant be
talen. Verder nemen wij het geheel©
vervoerrisico voor onze rekening.
De gearresteerde kooplieden voe
ren tot hun verdediging aan, dat zij
dachten niet met de wet in strijd te
handelen, daar zij hun waren naar
neutrale landen zonden; rechtens be
hoefden zij de Werkelijke bestemming
hunner zendingen niet te kennen.
Uit Belglö
HET BELGISCHE LEGEROOMMAN-
DO OVER DE BELGISCHE
ONZIJDIGHEID.
Bon dor Belgische 1 egeroorr ospojr-
donleiL van ,Jte Tijd" sahrijift
Tot dusver beeft onder Duitectvon
invloed steedb de vooretelling do ron
de gedaan, dat vóór het uitbreken der
vija nd el ij khedien Bedgië zijn troepen
uitsluitend cn eenzijdig concentreer
de aan do Duitsch-Luxemburgi-icilie-
Bolgisoho grenis en dat de verdediging
der Maas-linie alleen tegcm een mo
gelijke» Duitschen inval was gericht.
Deze mooning is volstrekt vatsoh, en
oen officieel document, dat nu pulbliek
wordt gemaakt, zal deze valscMieid
aanteonen.
Het Belgische legercommajido zal
namelijk onder den titel „1'Action de
l'Anmé© Beige" een boete uitgeven,
waarin bet de gedragsregels inedo-
doelt, van welk© bet de leiding der
operation in Bedgie van 31 Juli31
Dec. 1914 deed afhangen. In de inlei
ding schrijft de Generale Staf letter
lijk „Toen liet mobilisatie-bovel werd
uitgevaardigd, den 31sten Juli, in liet
©inde van den namiddag, gaivon de
plaatsen, gekozen om one leger sa
men te trekken, van de bekommernis
sen des konings blijk. Op onz© zes di
visies vervulden er vier de rol van
voorhoede in ieder der richtingen van
waar men vermoeden kou, dat ©r go-
vaar zou komen: D© eorete tegenover
Engeland, de 3de tegenover Daitsah-
laml, dc 4de en 5de tegenover Frank
rijk, waarvan de één© do richting
naar Namen bewaakte, de andere die
naar Maitbeiugo-Rijssel.
Eerst in den nacht van den 3den op
den 4den Augustus, toen men do ze
kerheid bezat, dat de Duitsche troe
pen van zins waren, met geweld zich
een weg door België te banen, deed
bot oppercommando de maatregelen
'uitvoeren, welke door dezen toestand
werden, vereisolit.
„Onder do bescherming van de 8de
divisie, die Luik zou verdedigen, wer
den de 1ste, 2de, 5de en 6de divisie te
genover den invaller gevoerd, gedekt
door do 4de divisie te Namen, d© ca-
valeric-divisie, van Gemlbloors tot
Borgworm geposteerd, en detache
menten gericht op Tongeren en
li oei.
Het verslag bevat verder deze be
ginselen der Belgische krijgsvoering
in 1914 lo. Voor elke aanzienlijk©
overmacht zal zich het Belgische le
ger op goode stellingen handhaven om
het grootste deel des land- voor den
inval te bewaren 2o. zoo dikwijls het
Belgische leger tegenover gelijk©
maohter» zal staan, zal bol deze oj> 't
gunstigste oogenblik aanvallen.
Uit Duitsohland.
WAT VROUWEN DEDEN.
Wolff seint uit Berlijn
„D© Nationale Vrouwen-Liga, die
bij don aanvang van den oorlog over
al in het Duitsche rijk was georgani
seerd. heeft rapport uitgebracht over
hetgren t© Berlijn gedurende het
eerste oorlogsjaar is verricht. Duur-
uit blijkt, hoe een aanzienlijk© rol
de Duitsche vrouwen hebben ge
speeld en ook over eon hoe groot
organisatietalent di© vrouwen 1*3-
schikkou.
Dank zij de werkkracht en d© be
kwaamheid der vrouwen konden ver-
schoidene maatregelen worden geno
men. Er moesten vior vraagstukken
worden opgelostle. het geven van
raad aan wie hulp noodig haddon
l.'o. liet helpen van hen, die een be
roep deden op d© publieke fondsen
3o. hot scheppen van nieuwo instel
lingen mot liet oog op door den oor
log in het leven geroepen omstandig
heden 4e. het voorlichten en advi-
Boeren van d© bevolking op het punt
der voeding.
Hot hoofdbeginsel waarop d© vor-
eeniging gebaseerd werd, is dat ©r
wederkeer!ge medewerking zal zijn
van lieden van allerlei partijen en
stroomingen.
Het werk in Borlijn is verdeeld
over 23 commissies, elk onder lei-
Klitos van een vrouw uit, de middel
klasse en één sociaal-democrate.
In den loop van het eerste oorlogs
jaar hebben 1400 vrijwillige werk
sters elk negen uur daags aan d©
verschillende afdeelingen der vereo-
ni gingen gewerkt.
De opperste leiding is in handen
van ©en bekende figuur uit de Duit
sche vrouwenbeweging, ar. Gertrude
Büümer. De vrouw van den eerst on
burgemeester van Berlijn is <v.r.N-
p roeiden te.
Do boodschappendienst wordt vor-
richt door padvindsters. Tot eind©
Juni 1915 waren 128.259 gevallen af
gedaan, waaronder het systematisch
hulp verleenen aan gezinnen van
soldaten, het verstrekken van voed
sel, het meehelpen aan liet betalen
van de huur.
Het Berlijnsche gemeentebestuur
droeg aan de vereoniging d© tank
over van het voeren der onderhande
lingen tusschen huurders on huis-
hoeren.
Een uitgebreid veld van arbeid is
ook het ondersteunen van werk I ro
zen. Niettegenstaande er uit,koe rin
gen waren van de vak vereen i gin gen
en d© arbeiders-verzekeringskassen,
was die hulp dikwijls onvoldoende.
In zulke gevallen kwam d© vrouwen-
Vereenifiing te hulp.
Ook verstrekt di© verecrii ging
steenkool en kleed ing zij hoeft, 70
naaiwinkels georganiseerd, waar. bij
wijz© van werkverschaffing, door
vrouwen kleeren voor militairen
worden vervaardigd.
D© vereen iging hoeft voor dat dool
aan loonen 550.000 M. uitbetaald. Se
dert is de werkloosheid aanzienlijk
gedaald en zijn de naaiwinkels ge
sloten maar zij waren een zóó groot
succes, dat men voornemens is, z©na
den oorlog te heropenen."
DE FINANCIëN DES RIJKS.
Do „Vorwiirts", de komende derde
oorlognloenirig besprekend» neemt
ook weJ aan, dat voor dez© derde Iro
ning groote bedragen zullen worden
opgobracht, maar wijst er op, dat een
groot deel van dez© nieuw© leening
eigenlijk al zal zijn uitgegeven, als
de storting zal moeten plaats hebben.
Tot October, zegt het blad. zullen
de oorlogskosten ten minste 20 22
milliarder mark, zoo niet meer, l>o-
<1,ragen. Geleend heeft het rijk in hot
geheel 13 5 milliard, zoodat 6 5 tot 8.5
milliard reeds door schatkistbiljetten
zullen moeten zijn gedekt.
D© „Vorwarts" merkt dan vorder
op, „dat de gevolgen van eon nieuw©
dertig-rnilliardenaohuld duidelijk zijn.
De rente alleen eisclht een uitgave van
1 5 milliard mark rekent men de uit
gaven voor schulddelging ©n boboer,
voor d© vergoeding aan bondsstaten
en gemeenten en ter dekking van do
tekorten, der begrooting daarbij, dan
komen w© op ©en bedrog van onge
veer twee milliarden mark, dus onge
veer een derde meer dia,n de gezamen
lijk© belastingen en douanerechten
in ihet Rijk voor den oorlog opbrach
ten.
Men mag verder niet vergeten, dat
de oorlog ontzaglijke uitgaven voor
pensioenen en invaliditeitsondersteu-
ningen, die reeds voor den oorlog
li2.5 millioen bedroegen, na zich zal
sleepen, D© rijksschuld eischte in 1913
©en bedrag van 238.1 millioen, teza
men inet de pensioenen dus een be
drag van 380 millioen mark. Na den
oorlog zullen de rijksschuld en d©
pensioenen minstens 2.6 milliard ei
sdhen, dus slechts weinig minder dan
de gezamenlijk© gewone en buitenge
wone uitgaven van het rijk in 19121
De inkomsten waarover het rijk tot
dusver beschikte, kunnen dus alleen
strekken tot betaling van de renten
der schuld voor alle verdere uitga
ven, in de eorete plaats voor bewapo
nirigsuitgaven, zuilen nieuwe belas
tingen moeten worden gevonden. Wie
zich den bolastingstrijd van 1908 en
1909 herinnert, kan zich gemakkelijk
voorstellen, weikon binnenlanddCheo
strijd we dus tegemoet gaan."
Over vrede.
GEEN AFZONDERLIJKE VREDE.
De Turksche „Tanin" verwerpt hel
door Gustavo iiervé in de „Guerr©
Sociale" opgeworpen denkbeeld om
aan Turkije ©en voordeeliigen afzon
derlijken vrede aan te bieden. „Een
dergelijk voorstel zou (volgens hot
blad) een beleediging zijn voor liet
vaderland, don godsdienst -en de oer
van een strijdende natie."
Een Engeltchman ever de
Franschen.
De „Daily Telegraph" drukt het
volgende uittreksel af uit een parti
culieren brief van den beroemden En
gelschen schrijver Rudyard Kipling:
„Ik dacht dat ik eenig hegrip had
van wat Frankrijk doet. Ik zie nu in,
dat ik pas begin te begrijpen wat
Frankrijk is. Ter verdediging kan ik
alleen aanvoeren, dat Frankrijk ver
moedelijk een jaar geleden zichzelf
niet kende. Frankrijk vecht draon
oorlog niet slechts uit. het doorleeft
hem en dot mot een vroolijkhcid en
luchthartigheid, die, van nabij ge
zien. geen ©ogenblik den koudon, doo
dlijken ernst en hardnekkigheid in
het nastreven van zijn doel verbergt.
Ik ben in hun steden enz. geweest
en ik kan getuigen, dat allen, mannen
en vrouwen, zioh even vastbesloten
gedragen zonder vertoon van zelf
beklag. Dezer dagen dronken wij
thee in eon stad, die dagelijks door
de Duitschers gfebombardeerd wordt,
dio vol vrouwen en kinderen is en
waar een prachtige oude kerk slnat.
De kelders van het huis zijn als hos
pitaal ingericht. Maar niemand ven
ried aan die vroolijke tafel daarboven,
waar geen trekje van de étiquette
verzuimd werd, de voortdurende
spanning, waarin zij leven. ITel, wa
ren Franschen, en zoolang er werk to
doen was, werkten zij; en zij werken!
Zoover ik kon waarnemen is er geen
enkel© daud van eenige persoon van
het eene eind van Frankrijk tot het
andere, die niet gekleurd en geleid
wordt door en doortrokken fs van
