De Europeesche Oorlog.
PERZIKBLOESEM
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S
DAGBLAD
DONDERDAG 2 SEPTEMBER 1815
Op hei Zuidelijk
Ooriogstooneel.
STAFBEP.ICHTEN
Van den O o s te n r ij k s c h e n
staf:
„Do toestand is onveranderd
Van den Italiaauschen
staf:
,,Dc Italianen hebben de Oostenrij
kers door artillerievuur verdreven
uit de verschansingen aan den Ingang
van d> Strino-vallei.
Da Oostenrijkers beschoten I3orgo.
dat niet bezet was en Caprile en richt
ten daarbij schade aan in oen hospi
taal.
Zi] bombardeerden de Itaüaansche
stellingen bij Rombom en deden twee
aanvallen op het Karstplateau welke
echter afgeslagen werden.
Men veronderstelt, dat de activiteit
van do Oostenrljksche artrtleric. moet
diienem oro de troepenbewegingen ver
borgen te houden".
Verspreid nieuws
van deoorlogsvelden
EEN VLAMMEN-SPUITER.
Een bijzondere correspondent van
Reuter in bet Britsche hoofdkwartier
beschrijft een Duitschen vlammen-
Spuiter, door do Engelsdhen ver
overd bij het gevecht te llooge op 9
Augustus. De vlam schiet 20 A 25
M. uit en verbreidt zich aan liet uit
einde tot 2 M. De werking van het
toestel gaat gepaard met sterke
rookontwikkeling.
DE OEFENING DER ENGELSCHE
TROEPEN' AAN HET FRONT.
In Clemenceau's „l'Homme Echai-
néworden gedeelten van een brief
van een Engelschen generaal gepu
bliceerd, waarin de methoden om
schreven worden, volgens welke de
pas in Frankrijk aangekomen Engel-
sche troepen voor den dienst aan het
front worden geoefend.
Eerst wordt iedere nieuwe Engel-
sche brigade 10 dagen lang bij een
Engelsche divisie ingelijfd, om met
het werk in de loopgraven vertrouwd
te raken. Daarna krijgen de artille
risten een week opleiding in de Fran
sche batterijen.
,,Dnt doet hun veel goed en zij zijn,
zooals zij zelf zeggen, zoo trotsch als
pauwen. De Fransche kanonniers
zijn zoo vriendelijk mogelijk jegens
lien. De Fransche officieren doen al
wat zij kunnen om alles zoo aange
naam en leerzaam mogelijk te maken
voor onze militairen van alle rangen-
Gisteren hebben wij den dag aldus
doorgebracht.
Een van mijne kanonnen werd pre
cies op de plaats gebracht waar een
Fransch kanon had gestaan, midden
in een Fransche batterij. Onze man
nen deden hun uiterste best om hun
werk onder de oogen der Fransche
kanonniers goed te doen. Nadat zij
het Engelsche kanon op de juiste
plaats hadden gebracht, gaven de
Franschen onzen officier de juiste
plaats op, waar op 1800 yards af
stand een mitrailleur stond opgesteld.
Z j kenden die plaats en konden ons
precies zeggen, hoe wij de tijdontste-
king onzer granaten moesten stellen.
Zij deden dat alles zoo handig, dat
or.ze artilleristen zich verbeeldden,
dat zij het zelf deden. Toen schoten
wij ons kanon af en bij het tweede
schot was de Duitsche mitrailleur ver
nield, tot groote vreugde van onze
sectie artilleristen. Maar evenveel
vreugde was er bij de Franschen, die
onze mannen hartelijk gelukwensch-
ten.
Daarna werd onzen mannen in een
shrapnel-vrije onderaardsclie ruimte
op e>en wit tafellaken in giaren en
koppen thee geschonken.
Vandaag zal de positie door drie
Fransche kanonnen en één Engelsch
bezet worden; morgen door twee
Fransche en twee Engelsche, over
morgen door 8 Engelsche kanonnen
en één Fransch. Dan zal de batterij
gecommandeerd worden door een
Franschen batterij-commandant, die
nog nooit Engelsche artilleristen heeft
gezien. Eerst als de heele batterij uit
Engel&che kanonnen bestaat, komt 2e
onder bevel van een Engelschen offi
cier. Tot dat oogenblik toe, krijgt hij,
niet zijn manschappen allerlei inlich
tingen omtrent de bijzonderheden van
het terrein, die de Franschen door on
dervinding hebben geleerd, nadat zij
zich daar van November 1914 af be
vonden hebben. Er is maar één man
die een batterij van vier stukken het
best commandceren kan en dat is
de man die er het langst is geweest,
zonder op nationaliteit of anciënni
teit te letten.
Ik behoef u niet te vertellen, dat
de Franschen meesters zijn in de
kunst om alles zoo aangenaam mo
gelijk voor ons te maken en onzen
mannen -zal het werkelijk spijten als
de Fransche batterijen van ons weg
zullen gaan.
Intussclien kan niets ter wereld be
ter zijn dan de opleiding van onze ar
tilleristen, die nog ongeoefend wa
ren Ik kan met genoegen zeggen,
dat 12 van mijn 16 batterijen opgeleid
zijn op de wijze, die ik hier beschre
ven heb".
EEN MEISJE BIJ DAGORDER
VERMELD.
Een meisje van 16 jaar, Renéo Ro-
bru geheeten, dochter van een Fran
schen „territorial' van Hazebrouck,
is wegens haar dapper gedrag in een
dagorder van het Britsche leger ver
meld.
Het jonge meisje had een nauw
keurig plan van de Duitsche stellin
gen bij La Bassée gemaakt en dat
aan het Engelsche legerbestuur over
handigd. -Dank zij dit optreden van
het Fransche meisje konden vaak
Duitsche kanonnen ontdekt worden.
DE FRANSCHE VLIEGER PéGOUD
GESNEUVELD.
De sportredacteur van 't Alg. Han
delsblad schrijft:
,,Een telegram uit Parijs heeft ons
het droeve nieuws gemeld: Pégoud is
gesneuveld.
Er zal zeker wel niemand onder de
belangstellende Nederlanders zijn,
die niet weet wie Pégoud is. Het is
nog maar zoo heel kort geleden, dat
deze weergalooze vlieger, dien men
in de dagen van zijn demonstraties
,,den koning der avïateurs" noemde,
in ons midden vertoefde.
Pégoud dood! Ilii, die het bestond
voor het eerst In de snel voortschrij
dende aviatiek, om zich met zijn
toestel in de lucht om te werpen,
en zéó, het hoofd omlaag, te vliegen,
het levende mirakel, door duizenden
en nog eens duizenden in de verschil
lende landen, waar hij zijn duivels
kunsten vertoonde, aangegaapt als
een wereldwonder, geëerd en gevierd
alom thans dood! Gevallen waar
schijnlijk als een offer te meer van
dozen krijg, die al zooveel kostbare
levens vroeg en wellicht nog vragen
zal?
In 1913 nog stonden Oostenrijkers
en Duilschers vol bewondering voor
de geweldige kunsten, die de leven
dige Franscbman met zijn vliegtuig
volbracht, in den wereldoorlog van
thans stonden zijn bewonderaars van
loen als zijn vijanden tegenover hem.
Hij, ais vlieger, deed zijn plicht, ge
lijk de anderen en hij viel, gelijk zoo-
vclen, in de uitoefening van dien
plicht.
Pégoud is dood. Een woord van
eerbiedige hulde aan het graf van de
zen Franscbman.
Omdat hij was een der grooten on
der de aviateurs, een diergenen voor
wie geen experiment te moeilijk w as
en die met een glimlach op de lippen
zich vastbinden liet in zijn eendek
ker om straks te toonen dat een
vliegtuig rechtop zoowel als omge
keerd te besturen was.
Ik herinner mij nog levendig dat
de Franscbman ook in Nederland
zijn proeven zou doen. Het was op
Dinsdag 11 November 1913 in Rotter
dam op Woudenstein. Bijna een half
millioen menschen zijn er toen ge-
tu.ge geweest van Pégouds triomfen.
Wij schreven toen over zijn looping
het volgende:
,,Om 3 uur décolleerde Pégoud voor
zijn tweede vlucht. Onmiddellijk kreeg
het toestel de stijgende beweging en
■hooger ging het, steiler en steiler,
helder op 111 de schitterend blauwe
lucht. Als een reuzenvogel, die bewust
van zijn kracht zich hooger verheft
boven de wolken, daar ging de kal
me Pégoud, de luchtveroveraar zon
der weerga en wij, koude menschen,
stonden er bij, zonder rilling, zonder
eemgen angst.
Dan een kreet door de menigte,
„kijk daar gaat ie neer op zijn kant"
en dergelijke opmerkingen. En
plotseling, daar gooit hij den staart
omlaag en dat dan in één moment.
Als door een wonder zien we Pégoud
onder aan z'n vliegmachine hangen,
zijn witte trui scherp afstekend tegen
het toestel.
Een hcelen tijd drijft hij zoo.
Dan met één enkelen ruk is hij
weer terug in den normalen stand-
Wij zijn stil bij dit wondervcrloon.
Maar Pégoud stijgt weer en op 500 M.
hoogte laat hij ons dan dn looping the
loop zien. Onbeschrijflijk mooi! De
krachtige motor trekt met groote
snelheid de machine omhoog. Een oo
genblik staat zij met den staart in d«
laagte. Pégoud hangt er onder.
Dat doet hij tot driemaal, stijgt dan
weer, herhaalt du loopig nog een maal
of vijf". Zoo was het toen in Rotter
dam, onder het geweldige enthou
siasme van de duizenden, zoo was he,t
ln alle plaatsen waar Pégoud kwam.
Na hem is de kunst van looping th«
loop, door heel veel aviateurs beoe
fend, het behoorde toen zooTi beetje
tot de hoogere vliegkunst en men
keek ©enigszins neer op den aviateui\
die uteze 'kunst niet machtig was.
Maar hoevelen hem ook navolgden,
Pégoud blijft altijd dat is zijn
roem dc eerste, die het bestaan
dorst, een dergelijk experiment te
beproeven.
Evenals de anderen heeft Pégoud
zich onmiddellijk geschaard onder de
genen, die zich vrijwillig aanboden
om bij het uitbreken van den oorlog
hun vaderland tc dienen. En even
natuurlijk is het, dat nen zoo'n be
kwamen vlieger dadelijk in z'n eigen
element aan het werk zette.
De kleine moedige Parijzenaar
scheen onkwetsbaar. Telkens keerde
hij ongedeerd weer terug in de gele
deren. Soms weliswaar was z'n toe
stel doorzeefd van kogelgaten, maar
dat was gauw gerepareerd.
Zelf kwam hij er steeds heelhuids
af Hij werd bevorderd, eervol ver
meld bij gelegenheid van vermetele
ondernemingen. Hij bleef, dat vertel
den immers de Fransche bladen bij
herhaling, altijd even leuk en grap
pig, tot dat het doodend lood ook hem
bereikte.
Met Pégoud gaat één der meest
vooraanstaande vliegers heen, een
practicus, een die zelf wellicht niet
te rekenen en passen en meten wist,
maar die wanneer hij vertrouwen
had in den onderzoeker voor alle
proeven met z'n toestel te vinden was
en die den moed en de doodsverach
ting bezat om ook de meest gevaar
lijke proeven te volbrengen".
Uit Parijs wordt aan de N. R. Cf.
geseind: Het Fransche leger verliest
in Pégoud een heldhaftigen soldaat
en een vlieger van buitengewone be-
teekenis. Pégoud was drager van
het oorlogskruis en van de militaire
meda Lie. Hij is 28 jaar oud gewor
den. Men zegt, dat hij Dinsdagoch
tend den dood gevonden heeft in een
gevecht met een Duitsch vliegtuig.
DE TAAK DER VLIEGTUIGEN..
Naar aanleiding van een dezer da
gen mislukte poging van eonige Duit
sche vliegers om een bezoek aan Pa
ri/% te brengen, beipreokt de „Matin"
het vlieger-vraagstuk en schrijft
0 a Onze bommenwerper6-aviatcurs
zijn den laatsten tijd herhaaldelijk
eskadersgewij-zo naar vooraf gekozen
vijandelijke dbelpunten gevlogen,
welke zij ook bereikten, waarna zij
6tceds weer behouden terugkoerden.
Deze nieuvvo vorm van oorlogvoeren
is nog slechts in de beginperiode,
waarvan de ontwikkeling met de
grootste belangstelling moet worden
gevolgd. Reeds is er een stroom mg
ontstaan in zekere kringen in Enge
land. Amerika en Frankrijk 0111 den
geallieerden zulk een groote luchtvloot
te versohaffen, dat deze op afdoende
wijze kan medewerken tot de voorbe
reiding zoowel als tot de ontwikko-
ling van den strijd.
Dat streven moet worden aange
moedigd, want steeds meer zal de
noodzakelijkheid blijken van het be
zit van talrijke vliegmachines.
De hoogere bevelvoering heeft een
diibbelen plicht te vervullen ten eer
ste, vliegers op te leiden en machines
te doen aanmaken en ten tweede da
taak van de aviateurs to omlijnen civ
hun gdbruik te specialiseeren.
Het blad meent, dat vóóral aan
dacht dient gewijd te worden aan het
gebruik van vliegers als waarnemers
van het artillerievuur. In dat opzichl
kunnen zij veel bijdragen tot de over
winning.
Op het Westelijk
Oorlogsveld.
STAFBERICHTEN.
Van den Duitschen staf:
„De toestand ls onveranderd. Ten
noordwesten van Be.paume is een
Engelsche vlieger door een Duitschen
vlieger naar beneden geschoten".
Fransch communiqué
,,In den loop van den Dinsdag
nacht heeft slechts hier en daar ac
tie van de artillerie om Neuville St.
Vaast in de buurt van Roye en bij
Auherive sur Suippe plaats gehad.
In de Argonne Dinsdag levendige
kanonnade ten Noorden van Fon
taine Eouyette en Chevauchée. De
nacht was rustig.
In de Vogezen hebben, na een
bombardement met bommen, die
verstikkende gassen ontwikkelden
de Duitschers Dinsdagavond op de
Fransche loopgraven op den Linge-
■kopf en Schratzmnennele een hievi-
igen aanval gedaan.
De Frnnsdben handhaafden hun
stellingen. Midden ln den nacht werd
een nieuwe aanval der Duilschers
afgeslagen."
Op het Oostelijk
Oorlogsveld.
STAFBERICHTEN.
Van den Duitschen staf:
„Legergroep-Hindenburg:
Ten Oosten van de Njemen worden
de gevechten voortgezet.
Op het Westfror.t van Grodno staan
Duitsche trc-epen voor de buitenste
forten linie.
Tusscbon Odelsk. ten Oos'en van
Sokolka en de lieide van Bialowicz,
wordt do vervolging der Russen vrort.
gezet.
Legergroep Leopold van Brioren:
De bovenloop van de Narof Is over
schreden. Ten Noorden van Pruza|-
ny zijn de Ruisen over de moenisien
teruggedrongen.
Legergroep Mackensen:
De veivolgïng is voortgezel. Waar
do Russen tr»jc> tten stand to houden,
zijn zij verder teruggeworpen
Op het Zuiiloostr-Tijk oorlogsterrein
bestormden dc troepen van generaal
von Botlimer, Irots den hardnekkige©
tegenstand der Russen, de ln ngnen
op den oostclijkcn oever van de Slry-
pa bij en ten m orden van Zbcr-jw.
Het tijdelijke oponthoud, door de te
genaanvallen der Russen veroorzaakt,
is thans overwonnen.
Do Duit-cbe troepen hebben in
Augustus op het Oostelijk en Zuid
oostelijk oorlogsterrein meer Jan 2000
officieren en 2(9.839 man gevangen
genomen. Zij veroverden meer dan
2200 kanonnen en 5G0 machim gewe
ren. Voor Kovno alleen bedroeg de
buit ruim 2000 gevang-enan en 827
kanonnen.
Voor Nowo-Georgiéwak 90.000 ge
vangenen, waaronder 15 generaals,
1200 kanonnen en 150 madhinsgewe-
ren. Het tellen van de macbinegewe
ren in Novvu-Grorgiéwsk is nog niet
voltooid en van die in Kovno moet uog
beginnen. De getallen van de machi
negeweren zullen dus nog toenemen
De buitgemaakte voorraden munitie
en proviand vooi menschen en dieren
is nog niet te overzien.
Het getal gevangenen dat de Duit
sche er. OosVnrijksch-lIonqaarsche
troepen sedert 2 Mei, d.i. het begin
van den voorjaarsveUltocht hebben
gemaakL thans ver over hot mil
lioen gestegen".
Van den Oos-tonrijksohen
staf:
„De vesting Luck is sedert Dinsdag
111 bezit der Oostenrijkers. Het 29ste
regiment infanterie heeft dc Russen
mat de bajonet uit het station en do
erschanste stollingen tem Noorden
ier stad verdreven en is daarna td-
gelijk m.el de vluchtemde Russen de
stad binnengedrongen, die Dinsdag
vun Russen was gezuiverd. De versla
gen Russen zijn naar het Zuiicn en
Zuidoost»n teruggetrokken.
Bij Bialy Kami en (ten Noorden van
Zioczow in N.O. Galiciè) is liet leger
van generaal Boehm Ermolü overeen
afstand van 2ó K.M. door de Russi
sche linie heengebioken. Deze dubbe
le nederlaag hoeft de tem Weston van
de Sty.* vechtende Russen tot den td
rugtocht acinor dio rivier gedwongen.
De terugtocht heeft zich Woensdag
ochtend ook uitgestrekt tot het front
bij Zborow (ten Z.Z.O. van Zioczow),
welke plaats Dinsdag door bet leger
FEUILLETON
Uit het Engelseh
van
W. A. MACKENZIE.
12)
Sir Jacinth stond op toen Brenda
aangediond werd en ging naar haar
toe.
Boste juffrouw Dapifer inijn
lieve Brenda, zeide hij zachtjes, houdt
goeden mood. U zuilt oon paar vragen
moeten beantwoorden traöht dit
zoo goed mogelijk te doen. We zullen
spoedig met u klaar zijn, en hij klop
te haar vaderlijk op haar schouder.
Dank u, zei do 1» rustig en ging
zitten.
Juffrouw Dapifer, zeide majoor
Blount, ik behoef u zeker niet te zeg
gen welk een medelijden wij met u
hebben. Ik zou u zeker niet gestoord
hebben, maar helaas eischt de wet
van mij dat ik u enkele wagon stel.
Doe gerust uw plicht, majoor
Blount, zeide Bironda.
Gisteren, ging de majoor voort,
terwijl wij een onderzoek instelden
ineen ander gedeelte van het
van genpraal Bothmer is genomen.
Aan de Strypa wordt nog gevoch
ten. Dc Bussen hadden Dinsdag bij
een tegenaanval ln de streek van Ko-
zovva (ten Oosten van Brzezany, aan
do Koropiec) een Duitsche en eer. Oos-
tenrijkseh-Honganrsche brigade eelti
ge K M. teruggedrongen. Een daarop
dcor Ooslcnrifksche troepen, tot ver
drijving van dc Russen ondernomen
flankfloot, heeft de Russen, nog voor
het tot eer. aanval was gekomen, t->t
een overhaasten terugtocht op den
Oostelijker, cover van de Strypa go-
dwongen.
Ook -ton Noorden van Bucza.cz (nan
de Strypa) zijn verscheidene Russi
sche Iwg-onaanvallen afgeslagen. Daar
bij hebben dc Russen zware verliezen
geleden.
Het aantal gevangenen, da laatste
dagen ia Oost-Ga'.icië en ten Oosten
van Wladimir Woiynskd ingeleverd,
ls tot 36 officieren en 15.250 man ge
stegen.
In de maand Augustus zijn door do
ondier Ooeten.rijksch?!Hongaarsch iop-
perbevcl strijdende verbonden troe
pen 190 officieren en 53.299 man ge
vangen genomen, 24 kanonnen en 123
machinegeweren buit gemaakt. Het
aantal gevangenen, door deze strijd
krachten sc-dort het begin van Mei gr
maakt, bedraagt 2100 officieren en
642.500 man. het aantal buitgemaakte
kanonnen i 394, dat der machine
geweren 1275".
DE VERDEDIGING DER RUSSEN.
De militaire deskundige van 't Alg.
Handelsblad schrijft:
Het moet gezegd worden, dat de
Russen telken.- pogingen ondernemen,
om de Dudtsch-Oostenrijksche aanval
Ion tegtn te houden, en vaak met een
plaatselijk succes. Dat blijkt telkens
uit de officieele telegrammen van den
Duitschen generalen staf en van het
Oostnnrijksche persbureau. Zinnetjes
daarin voorkomende als dit: „De Rus.
sen stuiten daar op enkele punten
onze vervolging door hevige tegen
aanvallen", hebben een dieperen zin,
dan oppervlakkig wel lijkt. Dat kan
men opmaken uit het Russische Ie*
gerbcrichl, waarin bijzonderheden
over die tegenaanvallen aan de Stry
pa. worden medegedeeld. „De Duiisch.
Ooslenrijksche troepen deden op som.
mige punten acht aanvallen, maar
w erden met geweldige verliezen af.ge
slagen. Op verschillende punten moes
ten zij ijlings terugtrekken. Ten ge
volge van dit succes werden door de
Russen 30 kanonnen en 24 mitrail
leurs buitgemaakt, 3000 man gevanl
gen genomen".
Ook het verhaal van Eugen Lenn-
hoff in do „Voss. Ztg." over ©en nacht,
aanval in Polen toont, met hoeveel
taaien weerstand de Russen telkens
pogen stand tc houden, en hoeveel op
offeringen «n moeite het den Oo.-tei-
rijksch-Dultschen troepen kost, om
dien tegenstand te breken.
Des te moer verwondering moet
dan do voortdurende snelle opraarsch
var. d'o verbenden Duitsch-Oosfenrijk-
sche legers wekken. Wanneer "zij
slechts een vluchtenden vijand be-
hoefden na te zetter., was het niet zoo
erg; maar voortdurend boudt die
vijand stand, telkens opnieuw ]>oogt
hij den opmai«ch tegen te houden,
hier en daar worden zoor hevige veld
slagen geleverd, die duizenden dooden
en gewonden kosten aan weerszij dc-n.
En liet einde is telkens, dat de Rus
sen opnieuw worden teruggedreven
en dat de opmarsch wordt voortgezet.
Maar snel gaat dut niet kan het
niet gaan. Onophoudelijk vechtsu en
marcheeren vermoeit de troepen zóu,
dat een rustpoos nu en don onver
mijdelijk is. Wie dan nieuwe, onver
moeide troeper. In het vuur kan bren
gen, wie dan inet goede reserves een
aanval kan dorn, heeft weer voor een
poos de overhand. En dit schijnt
naar de resultaten te oordeelen
meer met de Duitsch-Oostecrijkscbe,
dran met de Russische legers het geval
te zijn.
Want ovcra! trekken de Duitsche
en Oostenriiksche legers vooruit van
do Oostzee tot aan de tgrens van Bes-
sarabie. De snelheid van den ojr
ri.arsch verschilt, naar gelang van.
den tegenstand diei: de Ru->sen kun
nen bieden maar over de geheele
linie is eau onafgebroken vooruitgang
merkbaar, naar Wilna, Grodno. Ko-
brin, Luak, en ten westen van Rofno.
In het noorden doet het loger van
v. Below krachtige pogingen om, na
zich moester gemaakt te hebben van
den spoorweg, die Riga, over Duna-
burg, nut Wilna verbindt, en waar-
va.11 bij Kr'uzburg een zijlijn naai
huis, heeft u in mijn bijzijn iets heel
ernstigs gezegd of tenminste, u
uitte een zeer zware beschuldiging.
Ik veronderstel dat het woord dat u
tegen mevrouw Dapifer zeide alleen
een onvaorziOhtigiheid was, toe te
sclcrijven aan uw schrik. Is dat niet
zoo?
Ja en neen, antwoordde ze.
Ja? Dat boteekent dus dat u heel
opgewonden was?
Ja.
En neen?
Ze keek naar den grond en gaf geen
antwoord.
En neen? herhaalde ihij.
Nog geen antwoord.
Als ik „noen" zeg, vraag ik u of
u ook eenigo reden had, hoe gering
dan ook, om mevrouw Dapifor zoo te
noemen.
Alleen maar veronderstellingen,
mompelde ze.
Voromdcre/tellingesnl Zcrudt u zoo
goed willen zijn mij te vertellen wat
u daarmee bedoelt? Ik veronderstel
geen oogenblik dat uw veronderstel
lingen juist zijn, maar in een geval
als dit moet men er tooh rekening
mee Jvouden. Hij leunde aohterover in
zijn stoel en keek haar salienp aan.
Brenda waagde den sprong. Ze
deed liet haast zonder dat zo (het zelf
wist; net als een man die aan den
oever van een rivier staat bibberend,
en die zichzelf angstig wijsmaakt dat
Mittau loopt, 'de Duna over te trek
ken. Vandaar de gevechten om het
bruggenhoofd van Friedrichstadll,
hevige gevechten, <lio met afwisselen
de kans worden voortgezet. In het
Russische bericht wordt gemeld, dat
do pogingen oni do Duna over to trok
ken werden be'e.', en de Duitsche troe
pen, die reeds over de rivier waren,
werden te.ruggedreven. Alle aanval
len op Fi iedricbstodt werden volgens
het Russische bericht afgeslagen."
Meer naar bet zuiden rukken do le
gers van Hindenburg op Grodno aan,
om zicli mees! or te maken van den
spoorweg van Grodno nanr Wilna.
De stad Lipsk dio do Duitscbpra daar
namen, i;s 22 mijlen westelijk van
Grodno gelegen, er. Sidra. dat door
de Russen ontruimd werd. iizt 2' mij
len van de vest in?. Op het frorr. Lipsfc-
Sidr.a is hevig gevochten, mnnr vol
gons het Duitsche bericht werden de
Russen ©r teruggedreven en naderden
de Duitsche troeipen bij Novidof
Kusnica don vestinggordel van Grod
no.
In het centrum, waar de legers van
Leopold van Beieren en Mackensen
ciporcoren, vvoi it de vervolging voort
gezet. HH Russische bericht meJdt
niets vun dit gedeelte, het Duitsche
alleen, dat Levpold van Beieren me:
zijn rechtervleugel bij Procsjany. iia-
bij den spoorweg Brest—Minsk, is
aangekomen, m Mackensen's leger de
Russen noordwaarts dreef tot aan de
rivier de Moechawitsj, dio ion zuiden
van dien spoorweg loopt.
Om dc operaties bij Brest-Liiowsk
spoediger to kunnen beëindigen, trok
Von Mackensen's leger naar Kobrin,
ert werden de troepen in Oost-Galieié
aangevuld met Oostenrnksehv legers,
dio tan taak hadden de P.nsson uit
hunne stekingen aan de Z'.ota Lipa
er. aan den Dnjestr te verdrijven.
Het Russische legerbericht zegt ech
ter, dat dit niet noodig was, wijl de
Russen reeds „om strategische rede
nen" dio posities hadden opgegeven.
Inmiddels ls Puhallo met zijn leger
snel opgerukt naar Wladl-nir Wo-
lynsk en van daar naar Luzk, ton
einds to pogen den terugtorbtsweg
van do Russen af te snijden. Hij ge
raakte daarbij ten noorden van Luck
ln gevocht met de Russen aan de
Styr *n slaa^le er in, de Russen in
zuidelijke richting, dus naar den
veatingdrifh.iek terug to slaan. Een
aantal gevangenen en een groote hoe,
veelheid artillerie on spoorwegmato
rieel vielen daarbij ln handen der
Oosten rijkers.
(Thans is do vesting Luck door de
Oostenrijkers genomen red. 11. D.j
Maar het blijkt wel, dat nog steeds
de kracht van het Russische leger
niet gebroken i:. Wel de offensieve
kracht maar niet do verdedigende.
Elke rivierovergang, elke si<ooi'.v;g-
knoop wordt krachtig verdedigd, en
het duurt telkens dagen voordat do
weerstand gebroken is; met opoffe
ring van veel menscheiilevens moet de
opmaiscli worden, verzekerd.
Nu is het zeker, zooals de „Daily
Telegraph" uiteenzet, dat geen leger
de groote verliezen kan verdrogen,
dio do Russen in den langen en har
den strijd met overmachtige troepen
hebben geleden: en tevens, dat de
voortdurende zegevierende opmarsch
dor Duitsche legers liet zelfvertrou
wen 011 de vustberadenlioid vun de
Duitsch-Oosteairijkeohe legers aan
merkelijk iuoet doen tceneineu. Maar
zoo geleidelijk ko:nf het Duitsche le
gerbestuur voor de moeilijke vraag,
wat nu? De oud© bolwerken van het
Russische rijk zijn neergeslagen en
overgegeven; de vestingen in Polen
zijn gevallen, de groote rivieren, die
de gi-ens bescheimdein, zijn genomen.
Maar dit aRes is slechts de rand van
het groote rijk, dat Duitsch'.and ba
strijdt terwijl het aan do andere
zijd© tegenover Frankrijk en Enge
land en 'Oostesirijk nog tegenover
Italië staat.
Hoe ceze strijd ooit tot eer. einde
komen kan, en onder welke omstan
digheden, dat noemt ook rle „Daily
Tel ©graph"' een raadsel.
De „Morning Post" meldt, dat de
berichten omtrent de resul.aten van
aanvallen d r Duitschers op Riga het
Russische publiek gerusisielleu om
trent da veiligheid van Petersburg.
Het bezit van Riga toch uls basis
wordt geacht een eerste voorvvanr-le te
zijn voor maritieme en militaire be
wegingen tegen Petersburg, dat nog
bovendien niduurlijke hir.derpa'eu
biedt aan een aanvallend 1-ger.
hij niet zal pro boeren te zwemmen,
en die een oogenblik lator toch in de
golven worstelt met den dood.
Vrijdag dineerden we met el
kaar. Godwin en mevrouw Dapifer en
ik. Godwin en mevrouw Dapifer kre
gen ruzie. Hij zeide dingen die iiij
niet bad moeten zeggen, en zij ocVk.
Hij was heel boos en zeide dat ze na
de begrafenis van mijn vader geen
uur langer in huis mocht blijven dan
noodig was. En zij zeide dat ze er
miasahien nog lang zou zijn nadat
hij weg was. Toen stond hij op en
ging de kamer uit» en lk ging met
hem moe. Hij was erg-overstuur. We
prautten nog wat samen en toen wil
de bij gaan slapen, want hij had in
twee nachten gieon oog toegedaan. Ik
gaf ihem eon paar brionalpoodeite en
hij ging naar bed.
Hoe laat 200 wat?
Ongeveer negen uur. lk ging
naar de hal en bad bij het lijk van
mijn vader. Ik was ook heel moe en
ik ben daar in slaap gevallen, geloof
ik Maar of ik sliep of niet, ik weet
zeker dat ik niets merkte van wat er
om mij heen gebeurde, tot het kan
middernacht geweest zijn, maar mis
schien was het ook later tot het
geluid van stommen, twee stemmen,
me deed opschrikken. liet waren de
stemmen van mevrouw Dapifer en
van een man. Ze spraken Fransch.
„Eb bien?" zeide ze. „ca y estant
woordde hij. „Tant mïeux", was haar
antwoord.
- Lk moet u eerlijk bekennen dat
wij niet allemaal Fransch verstaan,
zeide majoor BlounU Wilt u het als
't u blieft voor mij vertalen, juffrouw
Dapifer?
„Eh bien?" betoekent alleen maai'
„Wel7" „5a y est"het is ge
beurd", en „Tant mieux"zooveel te
beter".
En daarna?
Ik begreep niet met wie ze kon
praten, en dan in bet Franeeh, want
behalve zij ben ik de ©enige hier ln
huis, die Fransch kent. Bovendien
was het de stom van een man. Haas
tig stond ik op en liop om de haar
hoon, net op tijd cAn mevrouw Dapi
fer en den man de eetkamer in te zien
gaan ik wilde ze achterna gaan,
want ik begreep maar niet wat er
gebeurd kon zijn ik had den man
nooit tevoren gezien, hij was klein
en heel donker, meer weet ik niet,
want hij etond met zijn rug naar mij
toe maar ik etond bij de deur stil
Ik zag iets op het kleedje liggen dat
mij dadelijk stil deed staan het
was een groen lint, een eigenaardige
kleur groen <kio ik toende omdat me
vrouw Dapifer bijna altijd 'e morgens
zoo gekleed ie. Een van haar ochtend
japonnen heeft die Meur en dit lint
iiad er aan gezeten.
Zo zwees een oogenblik
En toen?
Ik raapte het lint op. Er zat
bloed aan. nat. warm bloed. Ik werd
bang, ik bcofde en viel haast flauw,
daarna herinner ik me niets meer dan
dat ik even later het huis uitvluchtte
en den weg naar het dorp afrende,
lit was krankzinnig, gieloof ik, in ie
der geval was het heel dwaas van
me dat te doen. Ik liep naar het dorp
en hield niet eüi voor ik licht zag u>
het huisje van juffrouw Eve, dat ze
verhuurd heeft. Lk klopte op het raam
ik moest iemand zien dat was
al wat ik wist. Een heer deed de deur
open an nam mij mee naar binnen.
Toen ik hem verteld liad wie ik wa°,
ging hij zijn vrouw roepen. Terwijl
hij weg was, deed ik nog iet® dat heel
onverstandig was. Ik kwam tot dc
ontdekking dat ik heel dom gedaan
had met van Dawling Hall weg te
loopen misschien wvta er iets ge
beurd. Misschien zou er iets gebeu
ren, ik wist het niet en ik stond op
en liep weg. Toen ik voort) ij de kerk
wat-, was ik buiten adem c-n ik stond
even stil Toen hoorde ik stappen,
iemand had zeker gemerkt dat de
deur van de Hail open was en dat ik
verdwenen was, en nu kwamen zo mij
zookon. Lk weet niot wie het was,
maar hij rende langs den weg. En
toen hoorde ik zijin stom deselfde
stom die gezegd liad „ca y est". De
man vloekte vroeeelijk ln het Franeeh.
lk kroop in de echaduw van een heg
aan den kant van den weg. Hij liepj
mij voorbij. Toen hoorde ik weeq
stappen, toen iemand die viel, en toer*
liep er iemand hard weg. Even daar^
na kwam meneer Wallace naar inij
toe dat is de heer die het huisje
van juffrouw Eve gehuurd heeft. IIij
was mij ook gevolgd, want hij had
zich een beetje ongerust over mij go'
maakt Jiet was zoo donker en hot re
gende hard. Meneer Wallace hoof#
niij naar huis gebracht.
Terwijl Brenda dit alles vertelde,
had „meneer Goodman" met groot/"
belangstelling naar haar zitten lui*
teren. Voortdurend hield hij zijn 00'
gen op haar gevestigd en hij spoeldj
zenuwaahtig met een potlood Zoodra
ze uitgesproken was>, wendde hij ziel'
tot majoor Blount en zeide
Mag ik eens wat vragen?
De kantonrechter gaf zijn toestem
mit-g.
Juffrouw Dapifer.
Ze keek naar hem en scheen hen'
voor 't eerst op te merken. Ze zag
eerlijk gcaicht en ernstige oogen, di'
haar bijna ameekend aanzagen.
Wat hebt u met dat lint go
daan?
Dat woet ik niet, ik denk dat H
liet verhuren heib op mijn lodht naai
het dorp.
(Word* vervolgd).
