NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. - Opgericht 1883.
Onze 14e Uitkeering
groot BEBTIG GULDEN
3SeJaargang No. 9f22
Verschijnt dagelijks- behalve op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 12 OCTOBER 1915 A
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN AÜVERTENTIËN:
per drie maanden: Van 1—5 regels 75 Cts.iedere regel meer 15 Cts. Buiten hel Arrondissement
Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd *#^4. Haarlem van 1—5 régels 1.—elke regel meer f 0.20. Reclames 30 Cts. per regel,
is (kom der gemeente) met het Letterkundig Weekblad „De Abonnement aanzienlijk rabat.
Zaterdagavond"1.50 Adverlentiën van Vraag en Aanbod, van 1—5 regels 40 Cts. per plaatsing,
Franco per post door Nederland2.— e"{e reSel meer 10 Cts. k contant.
S3 Zondagsblad, 'voor Haarkm 037'/: Redactie ea Administratie: Groole Houtstraat 53.
„de omstreken en franco per post. 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem In dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. De Verzekering der (per week) geabonneerden wordt gewaarborgd door „The Ooean" Rokin 151, Amsterdam.
is op ii October 1915 uitbetaald aan den heer
Q. M. ELSING, Tulpenstraat 41 zw.
van wien, tengevolge van een hem overkomen onge
val op 2 October 1915, een onderarm is gebroken.
De betaling geschiedde door bemiddeling van de
Ncdeilandsche Credietbank alhier, als hoofdagent van
de maatschappij „THE OCEAN," waarvoor ons
kwitantie is verstrekt.
Tot en met heden hadden de volgende uitkeeringen plaats:
1914 19 Januarif 30.—
6 Februari f 30.—
1 Aprilf 200.—
6 Meif 15.—
8 Augustus. f 30.
1915 13 januari f 500.
5 Februari f 30.
9 Februarif 15.
20 Februarif 35.—
26 Maartf 35.—
9 AugustuBf 30.—
24 Augustusf 30.
2 September I 35.—
11 Octoberf 30.
DE ADMINISTRATIE.
het volk hem In «Jen nek pryp"n en
van de Markt zetfn.
Ge he t dan ook veel greute lief
hebbers.. die niet op de Markt blijven.
Die gaan in een stil straatje staan,
b.v. in 't Straatje-zonder-end en dan
kijken ze omhoog naar de sterren en
luisteren naar de schoone klokskens.
les dat niet M er lijk? Zoo ver kunt ge
't nooit breng'n met concerten. Die
geeft ge in groot© zaal'n; maar naar
den beiaard kan iedereen luister'n.
Dat ies demokrnties. Newaor, onze
taad is immers demokratiek en op den
dag van vandaag mot me demokra
tiek zijn.
Hoe hij tot liet spelen op don beiaard
was gekomen!
M n vader war beiaardier le
Mwliel'n, waar lk tn 18(2 geboren
war. lek leerde voor einzer.eur, mar
ran oude vader wier blind en toe'
most ik de commerce voortzetten. lek
'ad noit op dan beiaard gespeeld, mar
'k zag 't m'n vader af en 'k hen als 'n
klaan leerlingske gnan spiel'n. 't Was
toe' in 1881. In zes weken speelde lk
allerlei liederen ©n zoo ben ik voort
gegaan steeds zoekend. In 1892 zaan
DIT N IJ MM ER BESTAAT LIT
ACHT BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
WOENSDAG 13 OCTOBER.
De Kroon: Ko Doncker's Schim
menspel.
Schouwburg: Biosc. voorstelling.
Cinema-Palace: Voorstelling.
Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor
stelling.
Biosc. Theater, Barteljoristraat:
.Voorstelling.
BIJ JEF DENIJN.
Arnhem, 9 October.
Een grijzend heertje, met coquet
licht deraictje over den arm, vroolijk
aanstappend, was het, dat mij uit nTn
wacht-lectuur in de leeskamer van
„Pays Bas" deed opzien. Zn hoedje
zwierde hij met gullen armzwaai van
het hoofd en neigde hoffelijk: Jef
Denijn!
De Mechelsche beiaardier, nu de
ma n-van-hqt-oogenblik in Arnhem,
die het carillon er al een paar mual
zoo welluidend heeft laten parelen
over de stad heen, dat de menschen
In de huizen eu op straat verrast om
hoog keken, luisterend, en dan met
een lachje van 'k-bcn-er mompelden
van o ja, Jef Denijn!
Een beiaardier uit het Belgenland
bad ik mij een Vlaamschen reus ge
dacht; een geweldenaar,die er de ke-
relen voortzwiepte met z'n bruisende
klok kei iederen en niet dit montere,
oolijke heertje met z'n lach-twlnke-
lende oogen achter een Bo-easy.
Maar als hij aan het vertellen ging,
achterover geleund in een fauteuil,
llefkoozend mei z'n stem de woorden,
die over de schoon© klokskens praat
ten, werd hij anders, geheel; ging er
een sterke bekoring van hem uit. noot
bij z'n begeestering over in wlc te
luisteren zat.
Hoe z'n aandacht juist op het
Arnhemsch© carillon was gevallen,
had ik hem in den loop van ons on
derhoud gevraagd.
Als ik over twie jaar na Zutfen
mos, vertelde hij in z'n naïef
VlaamBch. en 'k zag van veer dien'
Aarn'mschen toor'n, zag ik dat 't 'nen
bczonder goeden toorn was. 'k Ben
V ïens 'een gaan en 'eb 'r de kloks-
kens gaon zien. Ehwel, faane kioks-
kens mieneer! En de klokskens han
gen 'r zoo goed, zoo regulier en zoo
goed van 'oogt"
n armen en handen gebaarden,
hoe de klokkebalkjes boven elkaar in
het raamwerk moeten bevestigt! zijn,
en hoe het verbami van klok en klepel
wezen moet, om bij 't carillonspel een
geluid te krijgen, dat aan zijn cisclien
voldoet. Want de beiaardier van
Mechclen heeft een eigen methode
an klokkespel. „Wie in MecheTn",
zeide Denijn, „zijn er in geslaagd om
de klokskens een aanhoudenden zank
te doen hooren, ééne vloeiende melo
die. As ge dit kent en ge ven It het lied
in oe binnenste, neen maor... juichte
hij, dan is dit 't préchtisrst", wat ge
op de wlereld vinden kunt. Dan strooit
ge oenen schoonen zank over de stad.
Als de beiaard zoo aan 't speeTn
gaat, als men z'n bruisend© ziel uit
z'n 'aage in de klokskens overstort,
en het dan annvleugelt uit den toor n,
dnn laat de vlechter in huis z'n werk
rusten, dan kijkt men in do winkels
op, dan loopt op straat het volk samen
en dan genieten zij all'n van 't 'oog-
ste dat nen mensch geven kan. les
't niet ies' bezon der?
Want de beiaardier moet niet speel'n
voor intellektweel'n allienig. een
beiaardier is voor allen man. 'n Sim
pel liede kan zoo ontroereiul-eclioon©
klinken Dat is zoo teer en zacht en
het maakt orrtler het volk 'n impres-
se, dat 't een wijle beduusd staat, als
de beiaardspeler stil houdt. Dan staat
't daar en zwijgt... Maar ineens berst
't los hi haudklnppen. Kent ge iets
scheuners ©n meer voredelonds voor
't volk? Vooral als 't de woord©' Hert
kennen. Schepen De Keyser 'ceft er
zich bij ons voor '©spannen. Die werkt
zoo hard voor 't beiaardspel. Elk jaar
vóór dien ongelukkipen oorlog gaven
wie in MecheTn boekskes uit. waarin
van d© princepaalste Hed'ren de tekst
afgdrukt war
In dep zommer da' mot ge den
beiaardspelen, des avonds als H den
ielen dag zonnig en waarin wier is
"©wiest en alle man meui Is van 't
wark'n. Dan loopt 't volk onder de
hoornen en boven rit- de beiaardier.
en spiell, pji spielt
Het schijnt dan, alsof er engelachtige
symphoniën uit de boven sfeer vloeien.
Dat is zoo schoone, dat artiesten van
naam als Verhaeren mij hebben ver
klaard, dat zij onder 't spel weg wa
ren geweest, niet mier wist'n, da' wie
'ier waar'n, zoon artistieke improsse
hadden ze ondergaan.
Zaterdagnoen geef lk er lucht©
deuntjes, maar Zondags- en Maan
dagsavonds maken we kunstconcer
ten. Dat is in Juni, Augustus cn Sep
tember 's avonds van 8 tot 9 uur. Dan
Is alle verkeer gestopt en de meneche
zijn er zoo stille. Als er iene z'n mond
zou opendoen en lawijt maak'n zou
zoo gauw kan zaan, dal de school ©r«
komt. Gelukkig ia de Mecltelschen j
toorn niet stuk gesöhoot n. W©1 ies er 1
veul echaai aan 't lofwerk, maar op!
die dikke muren botsten de 6jrepn'ls;
af. Om die om te schieten zou de
Du-teer z'n 42-centi meters neudig
'ebb'n.
Over de üollandsche carillons spra
ken wc
Als 'k het zoo mag zeggen, Vteuf
ik, dat de fout van den OUandschen
beiaardiers is, dat ze niet alleen
beiaardier zaan, maar ook organist
of muziekleeraar. Als men een goed
beiaardier is, kan men niets anders
zaan. De wa'ze waarop men met de
veusten 't klokkespel -beslaat, maakt,
dat men gien ander instrument mier
kan bespeel'n. Als ik op de piano
spiel, spiel ik niet de piano-inuziek,
maar 'k spiel den beiaard op de pia
no en dan is het ok zoo, dat ge den
«zank van de klokskens er uut hoort.
Ja, da's wel bczonder, eh
'k Heb Denijn gevraagd, of hij lust
zou hebben ook het Ilaarlemsclie ca
rillon te komen zien.
Als men baai u mij uitneudigt,
als een vereenigingi voor vreemde- J
llngoiiverkoer, als ier le Aarn'm, mij j
vraagt en de 'aarlemsche admimi-
-- - straase de klokskens wil doen veran- j
scheep'nen van MecheTn was T, die deren, kom 'k gcerep.
de gedacht' gaf. Hij wier lerst uut-1 Gr- hebt 'nen hoogen toor'n in I
gelach'n: maar wie he'n volgehouden, j 'aarlem
Lank he'n wie voor de muis csivecld. Noemde liet oijfer j
Toch, later lachten ze niet mier. ^a'8 K0°d. vond Denijn ar.t
Nu tam', da vreemdelingen -
ii i pen. Dan gieft. t ion rauwigheid in
- ia.",tfn- l «ank, als dra nar op den bron,
uit Amerika en van iel de wereld na i va](_
MecheTn. 7.oo werden wl© bemoedigd En 'ebt go trammen over uw
om veurt te gaan. In 1900 kwam de markt? vroeg de beiaardier nog.
kroon. Te Brussel werd het Taal- en f 'k Vertelde hern van den krakeling,
Letterkundig congres gehouden en j «De een o is gevvorden en van de E.
toen heb iek op het Stadhuis den bei- I S. M. over de Rivlervieobmarkt.
aart «pi«M. Duizenden M,bra toen 5^,^ï™Jii?ïf*2ïDï£
staan luisteren °T- In M®Chel*n «1!e verkeer go-
SI™'U1S™'i e topt, als er op den beiaard 'espeeld
Ge hwriiMl tol ,i ,«1 vied van mn it als
klokskens m Mecheln ben gaan hou- te Anhverp'n ©peelde, dat 't effect
den. Zooviel, dat toen d© Dutsers j viel minder was met al die trammen I
Steun san Polen.
een bom in m'n huis geschoten 'ebb'n op de Groen plats,
ik niet ims bon gaan zien wat er in j
n'n wc-uning gebeurd was. mar da'-; Misschien vindt „Verfraaiing"' of
lijk b«m "k na den toor'n geloop'n om j (fn) Jlaoilem aanleiding in de mo-
to zien cd de Boksten, bnsrf,ndlKd d;<l«.l,„8o„, <ha 'k onitrrat den
n„.I Vlaamschen beiaardier oeed, om met
wa.en. Toen de Dutse.© In Mecliel n het (^mwnleb^tuui. te overwegen,
kwam n b«n ik weggegaan, 't les ook ook jjlet ^ns Z011 kunnen
nu geen tijd meer voor den beiaard. 1 worden uitgenoodigd, om het Jlaar-
't Land is in rouw en dan speelt ge I lemsche klokkenspel te komen bezien,
gien klokhkens. Die moeiten ultieme Wanneer men ons carillon zou
peel'n als olies zonnig en vroolijk ii
lek hen na Engeland gegaan en van
daar ebb'n zc van V. V. V. (Vereeni-
gtng voor Vreemdelingenverkeer te
Arnhem) gevraagd, of iok de Aarn'in-
Bche klokskens wil veranderen ©n re
gelen, dat er net op 'espeeld kan wor
den, als in MecheTn. Nu ben iek lens
overkom'n, want de Aaru'msche ad-
minestraase heeft me de opdracht
voor de wa'ze ging van 't kaar'ljon ge
geven.
G ies teravond ben "k lel fiestalijk
ontvangt door V. V. V. en den Aar-
nemschen Borgemiester. 't Was zier
schoone.
Noe spiel iek iens op de klokskens.
Dat is d© preuf op de som e.n 'k 'eleuf
wel, «lat de klokskens goed te maken
zijn. Ook in Middelburg en Ntjkerk
ebb'n ze mij gevraagd na de kloks
kens te komen zien.
0%er viertien dagen ino'k wier naar
Engeland. Dar mot 'k een lectuur
gev'n over den beiaard en dan ga 'k
ook zien naar 't kaar I jon van Quecns-
town ui Ierland. In Engeland zijn ook
gnoote kaar'ijons ©n ze will n in Lan
den op het Parlementsgebouw den
grootsten beiaard van 'iel de wiereld
maken ja zoo zaan de Ingelschen.
Als 't doorgaat zuli^n de klokskens
250 000 franken kosten. Ja, dan zull'n
f geen klokskens, mar iele greute
klokken zaan. De groutste wiegt dan
10.000 kilo.
Als de oorlog ©r nie was ewoori,
'adden wc nu in Mechcl'n een greute
beiaardschool geluid. W© 'odden 't
gold al by elkaer. Viel enthousiasme
was er. Verscheidene war'n er die
veur duuzend frankon per jaar adde
g©teekend. De beiaardsjx-lcrs zouden
een cursus van twie jaar'n moete
doormak'n. Er zou na een jaar ©en
ekzaam worden afgenomen, om
zien, of voortstudeerci
kunnen herscheppen in een beiaard,
als die van Mechelon, zou dit voor
onze ©tad zeker ©en groot© aantrek
kelijkheid te meer zijn.
JAC. C. M. Jr.
Stadsnieuws
Om Ons Heen.
In het Tweede Blad van dit num
mer vinden ouzo lezers een artikel
„Do behandeling van Zenuwzieken
door psycho-analyse", in de rubriek
Om Ons Heen.
REMONSTRANTSCHE KERK.
VOND EL'S „LUCIFER".
Men sch rijft ons
De uitvoering van gewijd© Kunst
welk a.s. Vrijdagavond, 15 dezer, in
de Remonstrantsche Kerk zal worden
gegeven, draagt wel een heel bijzon
der karakter. Immers, dat iu een
kerkgebouw Vondel s „Lucifer" gege
ven zal worden, geïllustreerd inot mu
ziek, mag zeker wel als een zeldzaam,
hcid worden aangemerkt.
Do heer Verheyen, een van de mede
werkers van (leze uitvoering, is een
omzer beste declamators en acteurs,
wat hij, toen hij nog deel uitmaakte
van Rooyaard s gezel schap en daarbij
Rooyaards zelf meermalen verving,
duidelijk heeft getoond.
Thans is hij, zooals men weet, aan
het gezelschap „die Hagbesjxïlers"
verbonden, waarbij hij een veelzijdig
emplooi vervult. Wat zijn dxlamati©
betreft, vooral zijn vertolking van
Vondel'» „Lucifer" wonlt zeer ge
roemd.
Mevrouw Secrève vervult daarin de
partij van Gabriel en Rafaël.
Allee bijeengenomen belooft deze
uitvoering van Gewijde Kunst inder-
te daad een avond vol kunstgenot te
wel geradenzullen geven en daarom is het te ho-
zou zani Want er zaan viel geroep'npon, dat liet kerkgebouw der Remon-
maar wa'nig verkoren. Aan het eind. strarrlsche Gemeente a.s. Vrijdag
van het twiecle jaor zou 'n ©kzaasnstampvol zal zijn.
voor ien diploom' worden gehouden
icn ekzaam in theorie en in de Nu 't winter wordt,
pra'tiek. Daarvoor zouden de beiaard-1 Maandag heeft de reeds bejaarde
spelers ien concert op den Meöliel- H., iemand, die reeds meermalen in
sclien toor'n moeten geev'n. Zoo'ndo Rijkswerkinrichting is geplaatst,
fleet om dc twie jaor nou bi interna-een ruit ingegooid in de werkplaats
tionale gebeurtenis geworden zijn,van den schoonmaker S. in de Smede-
vvaor de pers van 'iel de wereld over, straat. Op het politiebureau verklaar-
schra'ven zou'n. j de 11. dat «hii zoo baldadig was go-
Wie oop'n nu maar van na den woest, ten einde weer in de Rijks
oorlog mar dan zal er zoo viel nou-werkinrichting opgenomen te worden,
dig zaan, da 'k niet wiet, of 't wel1
Men schrijft ons:
Reeds eenigen tijd geleden hebben
wij melding gemaakt van de vorming
van het Nederlandsch Comité voor
phiianthropiechen steun aan Polen,
en een en under ontleend aan de
door dat Comité verspreide circulaire.
Daarin werd o. a. gezegd
„Geen ander land ter wereld is
zoozeer door den oorlog geteisterd
als Polen. Bijna het gelicele Russi
sche en Ooslenrijksche Polen, een ge
bied eenige keeren zoo groot als Ne
derland, is sedert bijna een jaar on
afgebroken liet tooneel van hevige
gevechten geweest. Dit land heeft
een bevolking van meer dan vijftien
millioen menschen, die tegen hun
wil eu buiten hun schuld het vol
maakt passieve slachtoffer van den
oorlog zijn gevvorden. Vele honderd
duizenden zijn beroofd van al!e6 e:i
aan de hevigste ellende ten prooi.
Men sterft er van honger.
„Wanneer het nu een der eerste
plichten van menschelijkheid is, het
lijden van zijn medemonschen te
verzachten, dan heeft zeker Polen ln
de allereerste plaats recht op het
medegevoel d«;r geheelc wereld, een
medegevoel, dut zich uite in daden
van offervaardigheid.
„Van deze overtuiging diep door
drongen, achten wij het onzen plicht,
onder de aandacht van al onze land-
genooten te brengen, welke elders
ongekende afmetingen de nood in
Polen heeft aangenomen en een
ieder op te wekken om naar vermo
gen tot leniging van dien n<x>d bij te
dragen."
In een bij de circulaire gevoegde
bijlage zijn uitvoerige en nauvvk«?u-
rige gegevens vermeld omtrent «ien
omvang van den nood, die te lenigen
velt cn die sedert dat stuk werd op
gesteld nog in hooge mate is toege
nomen.
Prof. Dr. N. van Wijk, de hoog
leeraar voor de Slavische talen aan
de Leidsche Universiteit en onder
voorzitter van het Nederlandsche Co
mité, heeft in de zomenacantie een
reis naar Polen ondernomen, in 't
hij zonder om de werkwijze van de
comité s aldaar na te gaan en heeft
een verslag van zijn wedervaren ge
publiceerd, waaraan het volgende is
ontleend
„Voor dc leniging van den. nood in
Polen zorgen, behalve de talrijke
loeide comités, meerdere organisa
ties van grooteren'omvang. Zoo zijn
er verscheidene in Rusland, Enge
land, Amerika, enz. Duitsehland
heeft zijn comité onder \oorzitter-
schap van prins Hatzfeld. Oosten rijk-
Hongarije zijn „Oesterr.-ungarisches
Hilfs-komite Mr die von den k. u. k.
Trappen besctzten Geblete russisch
Polens'. Het Polen-comité, waarvan
de schrijver Henryk Sienkiewicz
voorzitter is (president der uitvoe
rende commissie is Antoni Osuchows-
ki), ondersteunt gelijkelijk de nood
lijdende bevolking in de drie rijken.
Het lag daarom voor dc hand, dat
het „Nederl. Comité voor philanthro-
pischen steun aan Polen" meer in
het bijzonder met deze organisatie
zuu samenwerken. Vóór de occupatie
van Warschau door de Duitschers
gaf dit comité, welks centrale bu
reaux te Vevey zijn, zijn geld (in
den voorzomer had het twee millioen
francs bijeen) aan drie groote comi
tés, te Warschau, te Posen, te Kra-
kau. Het eerste werkte in het nog
Russisch gebleven deel van Polen,
benevens in Oost-Galicié, het tweede
in het door de Duitschers bezette deel
van Polen, het derde in het door
Oostenrijk geoccupeerde deel en in
üalicie. Thans, nu de oorlog zich zoo
ver naar het Oosten verplaatst, zet
ten deze drie comité's hun werkzaam
heid voort, maar er is nog een vierde
gebied bijgekomen, waar Polen
nood zijn, namelijk het aan gene
zijde der gevechtslinie gelegen Rus
land, waarheen honderdduizemlcn
Polen gevlucht of geëvacueerd zijn.
De nood onder deze menschen, die
met een zoo groot mogelijk deel van
hun inboedel deels per spoor, deels
per wagen of te voet «le eindelooze
Russische vlakten zijn ingetrokken,
is onbeschrijflijk. De Poolsche comi
té's m Rusland helpen zooveel zc
kunnen door geld, brood, werkver
schaffing. enz. Sienkiewicz c-n ergo
ook het Nederlandsche comité steunt
ook deze organisaties zoo lees
in de Moscousehe courant „Roesskiia
Wedomosti" van 13/26 Augustus, dat
alleen het Moscousehe Polen-comité
30.000 roebel uit Zwitserland ontvun-
gen heeft."
Uit tal van andere gegevens, «loor
Prof. Van W ijk medegedeeld, blijkt
overtuigend, niet alleen dat men zich
nauwelijks zelfs bij benadering eenig
denkbeeld kan vormen van den
nood, maar ook, dat de samen-
ling en de werkwijze der comité':
Posen, Krakau, Warschau en Rus
land inderdaad den besten waarbora
leveren voor een goed beheer en doel
treffend gebruik der ingekomen gel-
den.
De reden, waarom wij opnieuw da
aandacht op den nood in Poleu vcsti»
'gen, is deze, dat thans ook voor
Haarlem en omstreken zich een
plaatselijk daraes-comitó gevormd
heeft, dat de bijeenbrenging van gel
den voor dit doel beoogt.
it comité is samengesteld als
volgt: Mevrouw De Llercq—'sJacob,
AerdenhoutMevrouw Huysser
Van der Bieten cn Mevrouw Damalvy
Molicre, Bloeinendaal Mevrouw
Groen—Du Moech, Jonkvrouw 1L
Hoeufft, Mevrouw Willekes Mac-
Donald—Reynvaan, Mevrouw Mei-
nesz—JJaroiicsse Van Ittersum, Me-
juffrouw Nuyens, Mevrouw Van
Schuylenburch en Mejuffrouw S.
Duyniaer van Twist, allen te Haar
lem, en Jonkvrouw C. von der Wijck,
Heemstede, penningmeesteresse.
De circulaires, in Haarlem en om
streken verspreid, sullen door deze
dames persoonlijk worden terugge
haald. Wie zich gedrongen voilt iets
voor liet goede doel af te staan, ook
al heeft hij geen inschrijvingsbiljet
ontvangen, zenda zijn bijdrage aan
Jonkvrouw C. van der Wijck, Ipeu-
rod est raat 11, Heemstede. Zoowel de
grootste als de kleinste bijdrage zal
niet bijzondere erkentelijkheid wor
den aanvaard.
Het Nederlandsche Comité, waar
van de volledige samenstelling reeds
vroeger is medegedeeld, staat onder
leiding van de heeren Prof. Dr. 11.
Kern, te Utrecht, voorzitterPiof.
Dr. N. van Wijk, te Leiden, onder
voorzitter F. Th. Everard, Amster
dam, penningmeester, en Mr. Dr. C.
O. P. Huron Creutz, te '6-Gravenha-
ge, secretaris.
Leden te Haarlem en omstreken
van «lil comité zijn de heeren Prof.
Dr. H. A. Lorentz en E. II. Krelage,
te Haaitcm, en J. A. Laan, te Over-
vecn.
GEMEENTELIJKE ARBEIDS
BEURS.
Nieuwe Gracht 3. Telefoon 1170.
Ingeschreven: 39 timmer
lieden. 1 machinale houtbewerker, 1
wagenmaker, meubelmakers,
moiielmnkers, 46 metselaars, -45 op
perlieden, 36 stucadoore, 2 witters, 7
machinebankwerkers, monteurs, 3
grofbankwerkers, - metaaldraaiers,
1 vuurwerker, kctelmakers, 1 bur
gersmid, 4 machinisten, 1 stoker,
electriciens, instrumentmakers,
koperbankwerkers. 2 koperslagers, 3
loodgieters, 2 schoenmakers, 1 zadel
maker, 6 kleermakers, 24 schilders, 3
behangers, stoffeerders, bloe
misten, tuinlieden. 16 grondwer
kers, bakkers, 1 banketbakker,
slager©, 3 kruideniersbediend«m,
kellners, 10 niagazijnknechts, 18
loopknechts, 5 huisknechts, siga
renmakers, 11 kantoorbedienden, 2
boekdrukkers, letterzetters, 1 litho
graaf, binders, 41 losse werklie
den, 5 dienstboden, 37 werksters, 5
naaisters, 1 kookster, 6 huishoud
sters, 5 vrouwelijke kantoorbedien
den, adspirarii bouwde, opzichters,
1 steenhouwer, 10 voegers, 5 koet
siers en voerlieden boerenkne«:hts.
5 cheniigrafen. 3 kinderjuffrouwen, 1
winkeljuffrouw'.
Uit de Omstreken
Haarlemmermeer.
Onzo corr. schrijft:
Het onderzoek inzake de geploegd©
misdrijven te Abbenes dat gisteren
avond werd voort/rezet, heelt tot ge
volg gehad dat nog een bewoner van
Abboncs, J. d© 11. genaamd, in voorc
loopigo bewaring is geste d. Het on
derzoek dat zoo breed mogelijk wordt
gevoerd omvat nog meer personen die
wat op hun kerfstok hebben. Dez©
zaak zal vermoedelijk aanleiding w«»-
zen dat vroegere misdrijven, waarvan
de daders onbekend bleven, nu opge
helderd zullen worden.
Algemeen is de klacht dal er geen
werkvolk is in dezen polder. De ar-
beidsloonen stijgen voortdurend en nu
reeds wordt met graagte voor een vol
wassen workman f 4.— per dag be
taald. Gelukkig valt de bietenoogst
ntet tegen, zoodat er we: een Link
werkloon af kan, doch het meest zit
men er mede dat, nu het ii«jz goed
weer is, dat men met de werkzaam
heden niet op kan schieten. Mocht
mem ln het laatst \an deze maand een
regenachtigen tijd krijgen, dun weet
men do bloten er niet uit te krijgen en
dat ls het grootst© bezwaar. Voor
flink werkvolk is dus bier nog wol
wat te verdienen.
Een achtjarig zoontje- van D Sinit
klom gisteren in een boom en iiel
daaruit. Hel jongetje kwetst© zich in-
wending zoodanig, dat op advies van
den geneesheer liet kind onmiddellijk
naar hot ziekenhuis nu», st worden
vervoerd.