lusLEtn Dissus
Alleen op de
TWEKDE BLAD
Binadag 11 Januari 1916
OM ONS HEEN
No. 2109
Da Groonton- en Vruchten'
veiling te Utrecht.
Molde grootst! welwillendheid werd
mijn verzoek om inlichting door- de
hoofdpersonen, vim de Ver. Gr oen ton
en Vruchtenveiling j,Utrecht en Om
streken" de hooron Pattist; dirco-
tour en Jansen, commissaris, ont
vangen en lfoantwaondi Lieden
die, door zwartgalligheid, overwel
digd. een hekel krijgen aan hun
medeinenschen, moesten eens een
poosjo in de journalistiek: ze zouden
opknappen van de vriendelijk» ba
ieidwilligheid, wu armee nicnschen
in allerlei vukken en bedrijven, ver
schillende takken van kunet en we
tenschap, dag aan dag klaar staan
-om ons in te lichten over dingen waar
van zij speciaal en wij niet op de
hoogte tfjn. Een afwijking is zeld
zaam, hulp regol.
Het is muur ©en stapje van 'l Cen
traalstation naar het Paarde veld,
waar de veilingen van de vereonigins
gehouden worden. Architectonisch is
't gebouw niet mooi een gevolg hier
van, dat het feitelijk in tweeën ge
bouwd is, eerst to klein gesticht en
naderhand uitgebreid. Die uitbreiding
is nog maar jong, z© was in April
1915 gereed en word toen foesteiijk
ingewijd niet een rede van den voor
zitter der voreeniging en toespraken
van den burgemeester van Utrecht,
Mr. Fockcma Andreu» en (ton voorzit
ter van den Kamer van Koophandel.
Al ben ik niet van plan, den Haar-
lcmschen lezer te vermoeien met re
devoeringen in Utrecht, die acht
maanden geleden gehouden zijn, ter
beoordeeling ook van toestanden in
Haarlem eri omstreken is het wei van.
belang, te bedenfceïi, dat tien jaar go-
leden de k wee ke is ver oen i g üig boven
genoemd in Utrecht werd gesticht,
niet het voornomen de groenten en
vruchten te voilen, die zij kweekte.
Do gemeente Utrecht stond daarvoor
eerst do fr uithui af, bouwde, toen die
to klein werd, een nieuw veilingto-
kaal op het Paardenveld en breidde
dat in 1915 uit.
Aanvankelijk worden alleen vruch
ten geveild. ,,Als Doors niet kwam,
werd ór niet geveild". Later 'kwamen
er groenten bij cu ten slotlo bloemen.
Ziedaar, wil ik maar zoggen, een
afdoend bewijs van snollen groei en
toch is zooals de voorzitter, de heer
Doers, in zijn rede uitdrukkelijk liet
uitkomen, de tuinbouw om Utrecht
nog jong. Dat as die in ©u om Haar
lem niet en op onze groontonmarkt is
het cijfer van verkoop ver den op
brengst in Utrecht voorbij. Op do
Utrechtsche veiling w erd Ln 1905 ver
kocht f 7368.01, in 1910 f 52.513.42, in
1915 f 160.00). Of de medewerking van
'l gemeentebestuur ook vruchten ge
dragen lieeft! Do burgemeester ver
klaarde die bereidwilligheid door de
opmerking, „dat Utrecht het middel
punt kan worden van een botangrijk
tuinbouwgebied". Kan worden. En
Haarlem is dat al. Toen ik Vrijdag
middag do Utrechts el ie veiling bij
woonde on zag, met hoeveel zorg
daze handel onder dak gebracht en
geregeld was, gaf ik maar liever een
ontwijkend antwoord op de vraag,
hoe de zaak in Haarlem geregeld is.
Inderdaad, hiertegen stak wel scherp
af de open ruimte aan den Koudcn-
lioru, waar de koopman natregent
als Ue hemel ©en regenbui noerzendt,
doorwaait zoodra d© wind gaat blac
zen. Niet dat de groentenk\veeker in
de open lucht zed omkomen, hij voor
al niet, maar ©en feil ia toch, dat tot
dusver voor deze belangrijke markt
in Haarlem van-overheidswege niets
V-daan is dan marktgoUl opstrijken
ën verder dc zaak" to laten gaan, zoo
als dio wilde.
's Middags te 4 uur was dan de
Utrechtsche veiling in gang. Twee
knechts reden vruchten voor op tafels
op wielen, die licht gleden over den
granieten vloer. De afslager zat bij
het ©lcctvische veilingbord. Op een
groote tribune mot 150 zitplaatsen za
ten koopera en drukten op het teken
de knopje, waardoor hot cijfer, dat
zij wilden besteden, op het bord veit-
liicht werd.
Er was een vraag, die den Ilanr-
lemschen bezoeker wel op de long
branden moest. Hoe was het mogelijk
dat, terwijl in Haarlem getwist wordt
over markt houden vóór twaalven of
na, twaalven, hier flc-veild wordt t© 4
uur. Voor ,dcn heer C, R. Jansen,
kweekor to Hunnik en lid van 't be
stuur dor veillngvereonigring, die do
vriendelijkheid had mij rond te leiden,
was dit ©en eenvoudig© zaak. 's Mor
gens wordt immers de groente gesne
den, dan moet de waar vervoerd en
s6o wordt het vier uur, ln den zomer
met de aardbeien half vier, voordat
de veiling beginnen kan. „De kwee
kers regelen dat dus zoo orndat het
hun het best past", constateerde ik.
..Maar d© koopors cn het publiek?"
Ook daarvoor was deze inrichting
pructisch: wat liier geveild wordt is,
op eon enkel artikel na, ni«t bestemd
voor export, maar om te worden uit
gevent in Utrecht zelf; welnu, 's mor
gens zij tl de handelaars te een
of to tweo uur met het uitven
ten klaar, komen dan naar d©
veiling ©n nemen het gekochte mco
naar huis, waar hst in den keidór
host bewaard ltan worden tot den vol
genden dag. „Zou u denken", vroeg
de lieer Jansen, wijzende op een
mandje blanke prei en op manden met
spruitjes, dat die morgen niet friscli
meer zouden zijn!" Het denkbeeld leek
hem blijkbaar ongerijmd. En van de.
fijne vruchten vertalde hij, dat bij
voorbeeld de aardbeien dadelijk na de
veiling worden uitgevent, zoodot do
mensclien die t» z©3 uur op tafel kun
nen hebben.
Het veilinglokaal is een ruimte van
40 bij 35 Meter. Honderd van die be
weegbare tafels staan er in, 0111 de
waar voor'to rijden ©n in den drukken
tijd komen cr al te kort, hoewel dan
eiken dag geveild wordt Onder de
tribunes zijn f ietsb ergplaa Is en ge
maakt, de wagens en karren worden
onder oen flink af dak - geborgen en
in een afzonderlijk gebouw is een keu
rige administratie ingericht van em
ballage, bennen, kisten en manden,
de de voreeniging tot vaste prijzen
verhuurt. liet Utrechtsche gemeente
bestuur heeft op uitbreiding vau deze
veilingen gerekend: de Cutbarijnesin-
gel maakt een eigenaardig© insnij
ding in de testrate ruimte, waarvan
de beteekeuis hiermee verklaard
wordt: ..Rondom Utrecht neemt de
groentekweekerij snel toe, het is mo
gelijk, dat er later veel voor export
zal worden gekweekt en dan wordt
die insnijding doorgetrokken, zoodat
de schepen dan langs het gebouw kun
nen varen, waarin nu de emballage
opgeslagen is; daar wordt dan oen
tweede electrisch veilingbord gw
plaatst.
Ais het zoover komt (en waarom
zou liet niet?) dat de kvveekerij voor
export gaat werken, dan is het vei
linggebouw cr op ingericht.
Drie vragen doen zich op, als we
zien wat er in Utrecht botstand ge
bracht is.
Hoe is er de verhouding tussclien
gemeente en veilingvereem'ging?
Wat is het gevolg geweest van do
instelling der veilingen ten opzichte
van de prijzen voor 't publiek?
Kan een slichting als d© Utrechtsche
ook voor llaorlem dienstig wezen?
Op do eerste vraag kan geantwoord
worden, dat de gemeente inderdaad
tegenover de veiling niet karig ge
weest is. De gemeente betaalde het
veilinggebouw, dat omstreeks andcr-
halven ton gekost moet hebben en
ontvangt daarvoor in ruil niet meer
dan één procent van den opbrengst,
dus over 1915 krijgt de gemeentekas
oj» ©m front van acht K M van <J*
Courtino tot Mout Fetu ten westen
én de Dutte d< Mesnil lei» Oosten
Overal decimeerde het Fransche
vuur de Duitschers en werd hun of
fensief tegencetraan. De Duitschers
stencden er slechts een oogenblik in.
voet te verkriicren op twee punten in
de voorste Fransche linie ten N'.O.
van de Butte de Mesnil en ten \V. van
den Mont Fêtu. Een krachtige tegen
aanval verdreef de Duitschers weder.
Boodut zij thans nog slechts twee ge
deelten der voorste Fransche loop
graven bezitten.
Van. den En ge I a c h e n staf
Duitsche vliegtuigen wierpen bom
men bij St. Rasclle, Ilasebrouck, St,
Onier. Een vrouw en een kind werden
gedood,
OOSTELIJK OORLOGSVELD.
Van den Duitsche n staf:
Bij Borestiany werd oen aanval van
een sterke Russische afdeeling afg©
.slagen.
Van den Oostenrijkschen
staf
Zondag hadden in Oost-Galiclfi, aan
de «reus van do Boekou ma. geen
groote gevechten plaats. Alleen de©
avonds bij Toporoeta een Russische
aanval afgeslagen.
Van den Russischen stof
Ten zuiden van de Pripjet trachtten
de Oostenrijkers opnieuw zich van
Tsartorysk meester te maken. Zij wer
den echter twee malen afgeslagen
inet gevoelige verliezen.
In Galicië, in de streek van de mid
den Strypa, verdreven Russische
troepen op enkele plaatsen de Oosten,
rijkers definitief van den Oostelijken
oever der rivier.
Volgens aanvullende mededeelin-
geit maakten de Russen op 7 Januari
in de loop van het gevecht ten noord
oosten van Tsjemowitsj 20 officieren
on 1175 isold a ten govungoiv ,en ver
meesterden drie mitrailleurs,
Nader meldt de Russische staf nog:
Do Zondag was over het algemeen
rustig aau (het geheele front, ln Ga
licië en ten oosten van Tsjemowitsj
loonden de Duitschers en Oostenrij
kers. die zware verliezen hadden ge
leden door het snelle on heftige optre
den der Russen en die gedesorgani
seerd waren door de vele verwoede,
maar vruchteloos tegenaanvallen,
om hun verloren posities tc herwin
nen. gedurende dien dag geen activi
teit.
ZUIDELIJK OORLOGSVELD.
Van den Oostenrijkschen staf:
Afgezien van artilleriegevechten in
de streek van Görz, in de streek van
den Col di Lana on in den sector
Vielgereuth had geen gevcchts^actie
plaats.
D® strijd om en nabij
Servië.
STAF BERICHTEN.
Van den Oostenrijkschen
6 taf
De tegen Derone oprukkende Oos-
tenrijkscho colonnes verdreven de
Monlenegrijnen van verschillende
hoogten en bereikten Broca. Ten noor
den van deze plaats is de oostelijke
Lini-oevcr van Montenegnjnen gezui
verd.
Do troepen, die op de hoogten te
kampen hebben met de meterhoog
liggende sneeuw, houden zich schit
terend.
De gevechten aan de (zuidwestelijke
grens van Montenegro duren voort.
VLIEGER ARBEID IN AI .BAN 16.
De oorlogscorrespondent van de
„Neue Freie Presso" seint, dal in de
laatste dagen de Oostenrijksche vlie
gers de stoutsto verkenningstochten
ondernamen over geheel Montene
gro. Noord- en Midden-Albanië. De
legeraanvoering had noodig te we
ten. waarheen de overblijfselen van
het Servische leger waren gevoerd en
m 'iKieverre de tegenstandere door
iItalië van munitio en proviand wor
den voorzien. Oostenrijksche vliegers
vlogen over Durazzo., El liassan en
Alessio cn wierpen bommen op Skoe-
tari. Gelijktijdig vlogen ook Oosten
rijksche watervliegtuigen op, om te
sJien of in de Adriatische Zee uit
Italië versterking kvvaiu naar Alba
nië en Montenegro. Vaak gelukte het
hun, schepen en barken, deels door
torpedo's en deels door bommen, te
vernielen. Bij Boedoea werden in
den laatslen tijd veel met proviand
beladen schepen door bommen tot
zinken gebracht. Dc moreele uitwer
king hiervan is nog grooier. daar de
werkzaamheid der vliegers Italië de
grootste voorzichtigheid hebben doen
lu acht nomen, en liet izelfs gedwon
gen hebben, om de scheepstiranspor-
ton naar de zuidelijke kust van Al
banië te verleggen.
BULGAARSE 11E DESERTEURS.
Ha vos seint uit Athene
Driehonderd Bujgaurscbe soldaten
trokken over de grens en gaven zich
over aan de GrfekscKe overheden Zij
beweren, dat een antl-Duitsche be
weging in tiet Bnlgaarsohe leger
krachtig toeneem'..
DE TE SALON1KI GEVANGEN
GENOMEN CONSULS.
Uit Lugano wordt aan het ,,-Berl.
Togeblatt" geseind, dat de te SaJo-
niki gevangen genomen consuls
than3 te Toulon zijn en aldaar ge
vangen gehouden worden.
De ..Petit Parisien" spreekt met
nadruk tegen, dat zij zullen worden
vrijgelaten.
De ontruiming van
Gatlipoli
De militaire deskundig© van het
A 1 g. Handelsblad schrijft
„Hoogst belangrijk is het bericht,
dat Gallipoli Uian» geheel door de
Engelsche troepen is ontruimd. Na
dat de pOfiities bij Soewla-ba&i en bij
Anrzac waren ontruimd, scheen liet
doelloos, dal do punt van Gallipoli
bij Sedd-ul-Bahr door de Engelschen
zou bezet blijven, wanneer niet het
plait van de Eugelsch» regoering was
om zich daar blijvend te vestigen en
er op Turkscli gebied, aan den in
gang der Dardanellon, een tweede
Gibraltar to stichtenf.
Na de ontruiming van Soevla-baai
en Anzac werd van verschillende zij
den de mogelijkheid hiervan bespro
ken. Maar do uitkomst heeft deze
meenam gelogenstraft Thans is
ook de zuid-westelijke punt van Galli
poli door de Engelschen ontruimd.
Zij hebben de pogingen, om de Dar
danellon te forceeran, opgageven. Het
schijnt, naar de Engelsche berichten
te oordeelen, dat do ontruiming met
evenveel zorg en op dezelfde verras
sende wijae hoeft plaats gehad, als
die van Soevla-buai. Do Engelsche
generaal Monro meldt, dat allo ka
nonnen en houwitsers konden wor
den medegevoerd, behalve 17 versle
ten stukken geschut, (lie echter ver
hield konden worden, voordat.de troe
pen heengingen. Do Briteche verlie
zen bedragen één man, dte der Fran-
solien geen enkelen.
De Turken spreken nog wol van
zware verliepen, die de geallieerde
troepen loden, cn van ©en ontzag
lijken buit, dien zij achterlieten.
Maar dit zal wel zeer overdreven
zijn. evenals het Turkfiche verhaal
over den grooten slag. die aan de
ontruiming voorafging cn deze nood
zakelijk maakte. Ware dat het geval
geweest, dan zou immers «©cn en
kele afdoe ling zonder aanzienlijke
verliezen de schepen hebben kunnen
bereiken.
Juist de verrassende on eorgvuidig
voorbereide aftocht moest het moge
lijk maken, dat bijna zonder verlie
zen do troepen worden ingescheept.
Al is liet bijna ondenkbaar, dat de
Turken zioh nu voer de tweede maal
hebben laten beetnemen, en dat de
volgehouden strijd door enkele afdoo-
lingcn, om de inscheping van men-
schen en materieel te kunnen vol
brengen. eon zoo groot succes heeft
gehad maar do resultaten toonen
aan, dot de EngolsClie generaal ook
deze inscheping met buitengewone
zorgvuldigheid heeft voorbereid en
uitgevoerd.
Dit neemt echter niet weg. dat de
Turksche blijdschap over het opgeven
van een strijd, om den weg naar
Korist Anti napel in bezit der geallieer
den te brongen, volkomen begrijpe
lijk is."
't Wolffbureau seint uit Berlijn:
Do geheele Duitsche pers wijst op
de groote hotoeki nis van de Turksche
overwinning op Gallipoli.
De „Lokalanzeigor" zegt: Chur
chill's droom van een zegevierenden
ppmarseh naar Konstantinopel is ver
nietigd, de poging is mislukt voor En
geland dat zich na de landing bij
Sedd-ul-Bahr roods meester waande
van Konstantinopel.
De „Deutsche 'fagos Ztg.": Het be
sluit kwam nog sneller dan men ver
wacht had. Al bestond ainds geruiraen
tijd geen gevaar meor voor Gallipoli
en de Dardan ellen, toch is de ontrui
ming van hot schiereiland oen zeer
belangrijke ontlasting voor de Turk
sche strijdmacht, waardoor belang
rijke treopanmassa's vrij worden.
De „MorgoiKpost": Een dor belang
rijkste bedoelingen, waartvoor Rus
land in den oorlog ging, is mislukt.
Dit Lö do groote historische beteekenis
van hot opgeven van de Dardjinelleru-
actie. Rusland» belang bij het voort
zetten van don strijd moot verminde
ren, als het zie;, dat zijn gewichtig
st© plan onbereikbaar is.
Wolff seint uit KonstantLnopeL De
blijdschap over do ontruiming vau
Gallipoli is algemeen. Troepen school
kinderen trekken, onder hot zingen
van vaderlandslievende liederen, met
vlaggen door do straten.
Reuier meldt nft Londen: ln h©t La
gerhuis logde minister Asquith ra
kort© verklaring af. Hij legde na
druk op de buitengewone pre static
dat het terugtrekken van de Briteche
strijdmacht van Gallipoli geschiedde
zonder dat een menschonleven verlo
ren ging. Van de elf kanonnen die
moesten worden in den steek gelaten,
waren tien. geheel versleten 15 pon
ders en alle worden onbruikbaar ge
maakt Do operatiën van den terug
tocht zullen een onuitvvischbars
plaats innemen in do Engelse!»© ge
schiedenis en de bij die operatiën be
trokken officieren sullen bijzondere
erkenning van verdiensten out van,
gen.
Verspreid nieuws
van de oorlogsvelden
IN CALICle.
De bijzondere coriosuondent van
de „Kóliu Zt« meldt over het Rus
sische offensief in Galicië
..Do verliezen der Russen gaan ver
moedelijk de 50.000 man aan dooden
en gewonden te boven. Het verflau
wen van den Strijd beteekent waar
schijnlijk alleen, dat de Russen op
adem willen komen. Achter zijn front
worden groote versterkingen aange
voerd. Zii zijn reeds waargenomen.
Bij de voorbereiding van de aanval
len door de artillerie zijn zeer groote
hoeveelheden munitie verbruikt, die
de Japanners onlangs weer geleverd
hadden. I)e Japanners leveren niet
alleen artillerie-munitie, maar nok
het grootste gedeelte van de Russi
sche infanterie in Galicië is met ge
weren van Japansche herkomst. uit
gerust."
D© militaire deskundige van liet
Russische blad „Ujctsj'' wijst oj> liet
groote aantal gevangenen, door do
Russen bij de Strypa gemaaktdo
rechteroever dor rivier is geheel ont
ruimd door de Duitschers en Oosten
rijkers over eon afstand van 50 wer
sten, tussohen Graivorenfea en Bmita-
jatsje. Dit succes i© te belangrijker,
daar tot dusver dc Duitschers en Oos
tenrijkere. ondank© allo Russische po
gingen. dien oever bleven bezetten.
In den omtrek van TsjernowiteJ
dringen de Russen onweerstaanbaar
vooruitzii versterken de posities die
de stad beneerschcn en op 8 wersten
ervan zijn gelegen. Om dit Russische
opdringen tegen te «wan, gingen de
Duitechers en Oostenrijkers zonder
succes over tot een krachtig offensief
ten Zuidoosten van Bojane op two©
wersten van de Roorncensche en vier
wersten van de Russische grens, in do
hoop daardoor den Russischen vleu
gel, bij Tsjemowitsj opereerend, lo
kunnen bedreigen en tueschcn <le Rus-"
sische linie? en dc Roemeense he grens
te kunnen dringen
Andere militaire schrijvers in lUia-
eisclie couranten wijzen er op, dat do
Russen onophoudelijk vooruitgaan op
hot geheel e Zuidwestelijk» front zon
der dat de Duitschers en Oostenrij
ker», die een groote artillerie-macht
bijeen brachten, in staat waren die of
fensieven toch tegen te gaan. Die
beweging is langzaam, ten gevolg©
van den teg©n6tand, maar ook omdat
de Russen, df> lessen van het verleden
ter liarte nemend, voorzichtig voor
uitgaan, en icderen nieter gewonnen
terrein versterken.
Over de gouden kogels.
De Duitsche financiën.
De Frankf. Nuchr. schrijft over de
Duitsche financiën:
„Het waarschijnlijke totale bedrug
var» de oorlogskosten cn dc lios'en tot
herstel zal W A 50 milliard bedragen,
met dus een jauiiijkschen rentelast
van 2000 A 2500 millioeii. Met inbegrip
van de rentotedragen zouden rijk.
staten en gemeenten een blijvend hoo*
«ere belasting van ten minste 3500,
wellicht 4000 millioen hebben te dra
gen...
In vredestijd zou bet Rijk naar
schatting aan auivere uitgaven een
bedrag van 2100 millioen hebben be
reikt; daarvan «ouden ongeveer 1700
millioen voor leger en vloot en 200
millioen voor dan schuldenlast la>-
stèmd zijn. Neemt men de vroeger»
uitgaven als ongeveer gelijkblijvend
aan. dan zou het Rijk in de toekomst
aan renten alleen ongeveer 40(00 millj-
oeu moeten opbrengen, bij totale uit
gaven van ongeveer z.cs milliard. Hoe
dit bedrag ook verkregen zou wor
den; de hoogte er van moet oj» de in
wendige structuur vau het Rijk in
vloed hebben. Tot den oorlog waren
de totale uitgaven van de bondssta
ten honger dan die van he< Rijk; was
er vrede gebleven, dan zouden zij ou-
geveer «olijk 2ijn geworden. Voort
aan zou de begroeting van het Rijk
ten minste twee cn een half maal zoo
lioog zijn dan die der bondsstaten. In
plaats van een reeks van afzonder-
li;i:c staatshuishoudingen met een
FEUILLETON
6o)
O, mijn arme kinderent riep hiji,
het hoofd opheffende, toen hij ons
hooide naderen, doordat wij liet glas,
dat onder ouzo voeten kwam, stuk
trapten. O, mijn arme kinderen!
Toon Jiij Lizo in de arm on drukte,
begon hij tc wconen, zonder oen
woord meor te isprekon.
Wat zou hij ook 'gezegd hebben?
llcl was een ramp, zóó groot dat wij
nauwelijks cr over durfden naden-
kon maar nog vreesclijker waren de
gevolgen, welk© zij na zioh sleepte.
Spoedig vernam :k door Martha en
dc jongens, dat hun vaders wanhoop
zeor ie verklaren was Tien jaar gv>-
icdeu had Acquin deson tuin gekocht
en er zelf het huis naast gebouwd Dy
persoon; die hem den grond had af
gestaan, had hem ook geld geleend,
oui hem in slaat te stellen, zich de
noodig» gereedschappen aan te schaf
fen. die hij voor zijn arbeid_ noodig
mocht hebben. Alles zou binnen dc
vijftien jaar worden betaald door ecu
jaarlijksche aflossing. Tot nog toe
had hij jaarlijks deze aflossing kun
nen botalen, docr ijverig te werken
en zeer zuinig te leven. Die geregelde
aflossing was vooral onvermijdelijk,
daar zijn schuldeischer de eerste de
beste gelegenheid zou aangrijpen, om
den grond en het huis terug te nemen
en natuurlijk ook de tion aflossingen,
die hij reeds ontvangen had, leveusto
behoudenhet scheen zelfs een spe
culatie van hem te zijn en daar liij
overtuigd was, dat m vijftien jaren
wel ééns een dag zou aanbreken,
waarop Acquin zijn schuld niet zou
kunnen voldoen; had hij deze specula
tie durven wagen» zonder bevreesd
te zijn daarbij te verliezen terwijl
zijn schuldenaar daarentegen altijd
gebonden bleef.
Eindelijk was dan die dag gokomen,
dank zij den hagelslag.
Wat zou er nu gebeuren? Niet lang
verkeerden wij hieromtrent m de on
zekerheid, want den. andereu dog
moest de tuinman juist een gedeelte
-.veder aflossen met de opbrengst van
zijn planten. Wij zagen toen een in
het zwart gekleed heer binnentreden,
ii© er niet lied teleefd uitzag en ons
een verzegeld papier overhandigd»,
waarop hij eenige woorden schreef op
een oninriovulden regel.
Hat was een deurwaarder.
Van dien dag af bezocht hij ons da
gelijks en eindelijk leerde hij zelfs
ouzo naman kennen.
f 1600.—, heigeen naiuurtijk' op veria
na niet ren to en aflossing (stel l» z»-
men f 10.000) kan dekken. Maar wan
neer de opbrengst van do veilingen is
gestegen tot con millioen gulden
©n dat is blijkbaar, de toestonden in
aanmerking genomen, geen hersen
schim dan lijdt d© gemeentekas
gocn schade meer. En dan heeft de
gemeente door haar steun oen Jong
bedrijf omhoog geholpen, welvaait
helpen brengen in stad en omgeving.
Dat moet een offer waard zijn.
Nu de quaestie van do prijzen. „Zijn
dio na do instelling-van de veilingen
gestegen? Daarvoor zijn sommigen lu
Haarlem bang".
,,l)at is hier ook wel gezegd" aal de
heer Jansen, „maar in de practijik is
het zoo niet uitgekomen".
Het is ook niet goed te begrijpen,
waarom die prijzen stijgen zouden:
de ooncurrentie is toch niet uitgeslo
ten, al koopen de handelaars op de
veiling. Wel bestaat te Utrecht een
eigenaardige toestand. De veiüngvor-
ecuiging bestaat bijna uitsluitend uit
kweekers buiten Utrecht; die in de
stad (de hoer Jansen noemde ze ho
veniers) brengen hun waar op de
groentenmarkt. die, merkwaardig g»
ooeg, op het ruim» Paardenveld. vlak
naast het veilinggebouw en in den
regel om den anderen dag; wordt
gehouden. Of door deze markt do prij
zen voor de burgerij me» wat laag
wordon gehouden, is natuurlijk mo
gelijk, maar kan dk niet beoordeelen,
Om dezelfde reden kan op die derde
vraag niiet zóó maar klakkeloos een
bevestigend antwoord gegeven wor
den. In verschillend© gemeenten be
staan andere toestanden en wat de
eerie past, is voor de andere licht
minder geschikt Uit de ervaring to
Utrecht blijkt ©venwel in 't algemeen
dat er groei en toekomst zit in deze
veiling, wanneer de openbare kas t©
hulp komt. De modern» gemeente
moet gedreven worden als onderne
ming, ae veroischt niet enkel admi
nistratie, maar vooral initiatief. Ook
w ij in Haarlem moeten letten op nieu
we wenschen en andere nooden, moe-
te steunen en bemoedigen waar dat
kan. Kleinere gemeenten als Delft
hebben dat ingezien en het is een
bekende zaak, dat ©en van Haarlems
buren graag onze groentenmarkt naar
zich toe zou lokken, als het daar kans
too zag. Wi» de kaart vau 't land
kont, weet 'wol wie dat is. Die go-
meant» zou er niet togen opzien, wat
«aki uit te geven. Voor Haarlem zou
't toch wel schande wezen, wanneer
tleae belangrijke handel naar elders
ging .omdat de gemeente die uiet bij
tijds aan zich wist te binden.
J. C. P.
Hieuwe geveebteo om don Hart-
mannswoilarkopf.
De goreetiten op 't OostelQk oor
logsveld. over leo sirUd lu Ga
licië.
Over de gouden kogels.
'i Engelsebe ministerie aangevuld
Officieel nieuws.
Aan de stafberichteu ontleenen we:
WESTELIJK OORLOGSVELD.
Van deu Duitschen staf:
Ten noordwesten van Massigos in
de nabijheid van de „Maisona do
Champagne" maakten Duitsche troe
pen zich meester van Franscho waar
seliuwingsposton en loopgraven over
©en front Van eenige honderden ma
ters; 123 Fransohen, onder wi© zeven
officieren benevens vijf mijniworpers
ou nog reven kleiner kuliber vielen in
Duitscho handen.
Een Duitsch viiegtuigeskuder deed
oou aanval op étappegebouwen tc
Veiunes.
Van den F r a n s c h e n stof
In Champagne ontwikkelden do
Dditscher-j Maandag den aanval, die
Zonda« werd aangekondigd door een
hevige beschieting, voornamelijk met
bommen, die sterk verslikkend «as
ontwikkelden. De Duitsciiers bepreef-
di-u niet minder dan vier aanvallen
Dag Rémi, zoide liij. hoe maakt
het Alexis, en hoe gaat het juffrouw
Martha?
Hij gaf ons dan lachend het verze
geld papier, alsof wij de beste vrien
den met hem waren.
Tot weerziens, jongens.
Loop naar den dronunelt
Acquin bleef niet meer tehuis, hij
ging dagelijks naar de stad. Waar
ging hij heen? dat wisten wij geen
van allen, want al verteld© hij ons
vroeger alles, thans zweeg hij meest
al. Hij giug naar advocaten, mis
schien ook naar do rechtbank.
Da gedachte daaraan alleen dood
mij huiveren; Vitalis was ook voor dc
rechtbank verschenen en ik wist nog
al te goed, wat het gevolg geweest
wus.
Bij hem duurde het veel langer, eer
hij den uitslag vernam; d© gnrische
winter verliep er zelfs mede». Daar wij
niet ui staat geweest waren om onze
serres t© herstellen, begonnen we in
den tuin groenten en bloemen to
planten, die ouder den booten hemel
gekweekt kondon worden; deae brach
ten echter niet veel op, maar in ©lk
geval was het toch een kieuw ver
dienste en bezorgd© het ons werk.
Op een avond kwam Uzo's vader
tehuis, treuriger gestemd, dan ooit
Kinderen, sprak hij, het is met
ons gedaan.
Ik wilde mij verwijderen want Lk
l-r-teoep. dat er iots gewichtig© zou
gebeuren, daar hij uitsluitend tot zijn
kinderen sprak en ik meende, dat ik
onbescheiden handelde, als ik daarbij
bleef.
Maar hij wenkte mij te blijven?
Behoort gij ook niet tot mijn get
zin? vroeg liij, hoewel gij nog niet
oud genoeg -dijt om hetgeen ik u ga
mededeelen geheel to begrijpen, zijt
gij reeds zooveel malen door het ongo-
luk teproefd geworden dat gij om be
doelingen kunt vatten. Kinderen, ik
gu u verlaten.
Deze woorden werden door een uit
roep en eeu kreet van smart beant
woord.
IAze wierp zich snikkend in zijn
armen.
O, gij begrijpt, dat ik niet vrij
willig besluit om zulko goede kinde
ren als gij zijt t© verlaten en mijn
llevo kleine Liz© niet meer te zien.
Hij drukte Lize met kracht tegen de
borst.
Maar men hoeft mij tot betalen
veroordeeld, en duar ik geen geld
heb. gaat men hier alles verkoopen
cn waarschijnlijk zal dit zelfs niet
toereikend zijn eu zal ik naar de ga
vangenis mouten gaan, waar la ik dan
vijf jaren blijven moet; daar ik het
niet met mijn geld doen kan, zal ik
mijp schuld met mijn lichaam, met
mij-u vrijheid moeten aflossen.
Wij begonnen allen, te woenen.
Ja» dat is heel treurig, maar cr.
valt togen de wet niets t© doen en
het is de wet; vroeger was deze nog
strenger reide mij een advocaat; als
toen een schuldenaar zijn schuld
eischers niet betalen kon, dan had
den deze het recht zijn lichaam in
stukken t© «mijden en het tusschen
elkander in zooveel doelen te verdoe
len, als zij maar wilden; mij zet men
eenvoudig in dc gevangenis, binnen
weinige dagen zul dat waarschijnlijk
gebeuren. Wat zal er in die vijf jaren
van u vvordtm? Dut is hel ergste.
1-Iij zweeg toen; ik weet niet welke
gedachten deze stilt© ï)Jj d© anderen
teweegbracht, maar voor mij was zij
een van de vrccsdijkflte uit mijn le
ven.
Gij kunt wel nagaan, dat ik hier
over veel nagedacht heb en ik zal u
mijn bevuil mededeelen, waardoor
gij dan niet, nadat ik u verlaten heb,
alleen zult boltooveu achter te blijven.
Ik kreeg weer eenig© hoop.
Rémi zal aim mijn zustor Katheri-
na Suriot schrijven; zij is een zeer
vorstaudig© vrouw ©n zal ons, wan
neer zij iuer is stellig ten beste ra
den.
Hel was voor de eerste maal, dat ik
een brief schre-.»' het was e©n moei
lijk© cn zware taak, die mij werd op
«gelegd.
Hoewel, na alles wat Aoquin ons
had medegedeeld, voor ons niet veel
overschoot waarop wij konden reke
nen, behielden we toch nog eenig©
hooo en in den toestand, waarin wij
verkeerden was dez© hoop van veel
waard© voor ons.
Wat hoopten wij?
Dat wisten we zelf niet; maar wij
hoopten; Katherina zou bij ons ko
men en zij was een vrouw, die veiV
slai»d vui zaken bad; dat was voor
onwetende cn eenvoudige kinderen»
zooals zij waren, reeds voldoende.
Zij kwam echter niet zoo spoedig
als wij ons hadden voorgesteld cn do
deurwaarder en de justitie versche
nen eerder dan v. ij
Vador Acvuin wild© zich juist naar
een zijner vrienden begeven, loon hij
zijn huis verlatend», plotseling tegen
over lien stond; 'ik vergezelde hem on
in oen oogwenk waren wij allen om
hém heen. Maar hij wilde «iet vluchr
ten. Ik zag heu» verbloekon cn niet
ren zwakke stem vroeg hij de agen
ten verlof, zijn kind ren vaarwel te
mogen zeggen.
Gij moot er niet zoo wanhopig
onder zijn, vriendlief; wanneer men
s oar schulden m do gevangenis gaat,
is het nog zoo org niet.
WU keerden in huis terug, door d»
a senten gevolgd.
lk «mg d© jongens uit don tuin roe
pen.
Toen wij weer l»ij hun vader kwa
men, hield deze Liz© in zijn armou,
die luid weende.
(Wordt vervolgd).
vau
IIECTÖR MAI
