De Europeesche Oorlog.
Beschouwingen over de capitulatie van Montenegro. Uit Parijs komt
een bericht, dat de onderhandelingen tnsschea Oostenrijk en Monte~
ïegro zjjn afgesprongen, omdat Oostenrijk te zware elschea stelde.
Keizer Wilhelm met koning Ferdinand In Nisj.
Een spoedig gerecht nabü Salonlki wordt verwaGht.
Officieel nieuws.
Aan de officieele 6tafberichten ont-
loonen we:
WESTELIJK OORLOGSVELD.
Van den Duitschen staf:
Aon het IJserfront drong een kleine
Duitsche afdeeling door in de loop
graven der geallieerden, en maakte
een mitrailleur buit.
Des nachts wierpen vliegers der ge
allieerden bommen op Metz. Tot dus
verre werd slechts materieele schade
gerapporteerd. Ean vliegtuig stortte
neer en zuidwesten van Thiaucourt
Van de lnzitenden was één dood.
OOSTELIJK OORLOGSVELD.
Van den Duitschen staf:
Duitsche viiegtuigeskaders rieden
aanvallen op Tarnopol, een maga-
«plaats en vliegstation der Rus
sen.
Van den O o s t e n'r ij k 9 c h e n
staf:
Woensdagochtend ia aan de grens
ten oosten van Tsjemowitsj bij Topo
routz en Bojon opnieuw een elag be
gonnen. De Russen voerden wederom
een groot aantal colonnes in het veld
(leden opsommige punten vier aan
vullen na elkander, maar werden
overal door de Oostenrijkers terugga
slagen.
ZUIDELIJK OORLOGSVELD.
Van den Oostenrijkschen
staf:
Aanvallen van vrij zwakke Italiaan-
acne afdeeliugen bij Lusern en ten
noorden van liet bruggenhoofd van
Tohnetn werden afgeslagen.
D« strijd om en nabij
Servië.
SPOEDIGE ACTIE lilJ SALON1KI
VERWACHT.
De ,,Times"-corre»pondent te Mi-
laun seint aan zijn blad. dat de ge
allieerden op 13 Januari j.L het
spoorwegstation te Kiiuider opgebla
zen hebnen.
D- correspondent van de „Corriere
della Sera" te Saloniki zegt, dat er
spoedig een aanval van de Duitsch-
Ooster.rijksche en Bulgaarsche troe
pen verwacht kan worden. De troe
penbewegingen langs de grens zijn
zóó uitgebreid en regelmatig, dat het
niet anders kan, of zij vormen de in
leiding tot een binnenkort te ver
wachten actie.
Duizenden soldaten en boeren leg
gen onder Duitsche leiding wegen
uan voor het vervoer van zware ar
tillerie uit Servië en ook een spoor
weg langs den weg van Prilep, die
de Veles en Monastir-lijnen met
ftlknndor verbinden zaL
EEN BOMBARDEMENT IN DE
LUCHT.
D© „Times"-correspondent te Athe
ne seint
Het bombardement door een
Fransch eskader van 26 vliegtuigen
hoeft in het Bulgaarsche kamp te
I'ctritsj groote schade aangericht en
een groot aantal soldaten gedood en
gewond.
Een Bulgaarsch vliegtuig heeft
zonder eenig succes bommen gewor
pen op GoennandjL
Van deui Oostenrijkschen
etaf:
BUIT.
Bij de bezetting van VIr Pazar
maakten de Oostenrijksche troepen
zooale nader wordt bericht, 2ü stalen
Kanonnen bult.
KEIZER WILHELM EN KONING
FERDINAND TE NISJ.
't Wolff-bureau seint uit Nisj
Precies te 12 uur Dinsdagmiddag
had in het feestelijk versierde Nisj de
somenkomst plaats van Keizer Wil
helm en Koning Ferdinand van Bul
garije. De troepen hadden aan het
station een eerewacht gevormd. Na
de hartelijke begroeting begaven de
beide vorsten zich in auto's naar de
citadel, waar een parade plaats had
van do Bulgaarsche, Macedonische
en Duitsche troepen.
De Keizer overhandigde den Ko
ning van Bulgarije een maarscbalk-
s!if en de Koning benoemde den Kei
zer tot chef van het naar hem ge
noemde Bulgaarsche regiment infan
terie.
De Keizer was vergezeld door de
generaals Von Falkenhayn en Von
Mackensen, de gencraals-adjudant
Von Plessen en Lyncker en andere
militaire autoriteiten. De Koning van
Bulgarije was vergezeld door de
prinsen Boris Kyrill, de generaals
Mavkof. Bojadjef, en de minister
president Radozlawof.
Keizer Wilhelm verleende 't groot
kruis van de orde van dan Roeden
Adelaar aan den ministerpresident
Radoslawof.
De capitulatie ven
Montenegro.
VAN MONTENEGRIJNSCHE
ZIJDE.
Het Monteagrijnsohe consulaat te
Parijs publiceerde de volgende nota:
,.De bladen melden, dat het onge
lukkige Montenegro onvermijdelijk
zich moest onderworpen, nadat het
met heldenmoed, en vooral ook on
der zeer ongunstige voorwaarden
had gestreden tegen oen ovennachti
gen en geducht bewapenden vijand.
Het kan wel als zeker worden be
schouwd, dat koning en regeering
alleen bukten omdat hot leger zijn
laatste munitie verbruikt had.
Vluchten was onmogelijk. De vijand
stond aan de grenzen, overzee kon
niet de wijk worden genomen en in
Albanië heerscht een diepgewortelde
vijandscliap. Al was het Servische le
ger nog In staat le ontsnappen, de
zwakke Montenegrijnache afdeel ingen
uitgeput door de bovenmemsehclijke
inspanning van langen wanhopigen
tegenstand, lijdende onder cmtberim
gen van allerlei aard, v.aren niet in
staat op bevriend gebied de wijk te
nemen. Het is nog niet mogelijk over
de schorsing der vijandelijkheden te
spreken, daar de bijzonderheden
slechts uit vijandelijke bron komen,
liet is zelfs mogelijk, dat men nu
nog beleedigingen gaat stapelen op
de ongelukkige verwonnanen, maar
dat kan geen afbreuk doen aan den
naam van het dappere kleine Mon
tenegro, noch aan de schitterende
heldenrol die bet in den grooten oor
log speelde".
DE ENGELSCHE PERS.
De .Morning Post" bevat een hoofd
artikel over de capitulatie van Mon>
tenegro waarin het blad zegt:
„Zoo Montenegro (le eerste is van de
geallieerden om zich te onderwerpen,
het is tevens de kleinste en de over
winning der central en besaat dus
hierin, dat zij over d« minste hun
ner tegenstanders ma anderhalf jaar,
heeft gezegevierd. Het Duitsche volk
werd door den kanselier en door om
ilere groote vaderlanders voorgehou
den, dat Duitschland overal overwin
nend was.
Onder die omstandigheden kan
Duitschland slechts verbaasd szijn,
dat de geullieerden aüet indien over
wonnen te zijn; maar zij zij'n nog niet
overwonnen, zij zijn voornemens den
strijd voort te zetten, tot dat de
macht van Duitschland vernietigd, en
zij zijn in staat dit te doen.
,,Dat D ui ischial k1 zich een weg
heeft gebaand, in de landen der go
aLIieerden, wat voor de Duitschers
zoo overtuigend schijnt, wordt door
de gealiieeixlcn alleen opgevat als
een middel om Duitschland oj) groo-
ter schaal te vernietigen dan vroe
ger. Duitschland heeft zich zelf over
al uitgestrekt; de geallieerden snij
den de vang aim en van den Ocbopus
aan twee zijden af, en zullen met dit
proces voortgaan, totdat het kvvetst-
Lare centrum is bereikt, en dan zul
len de klauwen, die Servië en Mon
tenegro vasthouden, spoedig worden
teruggetrokken. Het hart van den
vijand is het aanvalspunt, en dfe
overwinningen of nederlagen aan de
1 ruitenzijde kunnen geen invloed' heb
ben op het eindresultaat; en thans
mag gezegd worden, dat het succes
van de geallieerden voortdurend voor
uitgaat, in de richting van Duitschr
lands levensbelangen, en dat het suc
ces van de centrale mogendheden
steeds aan de oppervlakte blijkt.
„Als Duitschland Parijs, Petro-
grad en Londen heeft genomen kan
de roem, waarin het thans zweLgt,
gerechtvaardigd Zijn, maar zelfs dan
behoeft de oorlog niet door Duit&clv
land gewonnen te zijn. Maar als wij
aannemen, dat Duitschland overal
overwinnend Is to land, daartegen
over staat, dat de geallieerden overal
de meesters zijn ter zee; en' de zee is
voel grooter dan het land, zij vormt
den weg naar alle doelen der aarde,
en daarvan zijn de centrale mogend
heden afgesloten* voor zoolang als de
vloten der geallieerden niet versla
gen zijn".
De „Daily Telegraph" zegt in een
artikel over Montenegro:
Het overblijfsel van het kleinste ls-
ger van het kleinste koninkrijk der
wereld heeft thans erkend overwon
nen te zijn. Wij zullen den vijand
niet de voldoening benijden, die hij
daaruit kan afleiden. De centrale mo
gendheden met hun lotgenooten zijn
omsingeld te land en ter zee. Hun
©enige hulpmiddelen zijn hun mili
taire, financieel® en binnenlandsche
lasten.
Daartegenover staan de gewapende
machten van Frankrijk, land,
Italië en Engeland op het hun
grootste kracht te verkrijgen. dan
zijn zij igereed om daar den krnr-htl-"
gen slag toe to brengen, die voor den
uitslag beslissend zal zijn. Montene
gro buigt zich nu, maar het zal eens
opnieuw opstaan.
DE FRANSCHE PERS.
Havas seint uit Parijs:
Da gevolgen van den wapenstil
stand tusschen Montenegro en Oos
tenrijk* Hongarije worden door de
Fransche bladen zeer kalm bespro
ken. Zij zijn eenstemmig van oordeel,
dat da portéa van de ontwapening in
hoofdzaak van moreelemi aard is.
Het lot van Montenegro, zoo zeg
gen zij, zal geregeld worden tegelijk
met dat van andere Balkanlanden.
DE ITALIAANSCHE PERS.
Reuter seint uit Rome:
De meening wint hier veld, dat
Montenegro sedert weken geen strijd
meer heeft gevoerd en dat het reeds
sedert twee maanden een overeen
komst had gesloten met Ooslenrijk-
Hongarije. De „Glormale d'Italia"
zegt, dat de Lowtsjen veel te spoedig
is opgeven en het blad wijst er dan
op. dat de eerste minister Moesko-
witsj beslist pro Oostenrijksch is en
toch in zijn ambt werd gehandhaafd.
En verder wordt er aan herinnert,
dat Oostenrijk in vroegere oorlogen
er steeds op heeft aangedrongen, dut.
Skoetari bij Albanië zou worden ge
voegd. Ditmaal werd het aan Monte
negro gelaten en de diplomatieke ver
tegenwoordigers bleven zelfs daar ©n
begroetten de MontenegTijnen bij hun
aankomst.
DE KONING VAN MONTENEGRO.
De „Journal dos Débats" bericht,
dat de koning van Montenegro, zijn
familie en het corjps diplomatique
zich te San Giovanni hebben inge
scheept om naar Italè te vertrekken.
De onderhandelingen met
Montenegro afgebroken?
Reuter seint uit Parijs
„Volgens de laatste berichten zijn
d© oud enhan delingen tuaschen Oos-
tenrijk-Hongarije en Montenegro af
gebroken, daar de door Oostenrijk ge
stelde voorwaarden onaannemelijk
zijn.
Het is nu waarschijnlijk, dat ko
ning Nioolaas, die de beleeddging,
welke hem zou worden aangedaan,
niet wenschte te aanvaarden, toebe
reidselen zal malton can Skoetari te
verlaten, teneinde niet In hancfen
der Oostenrijikers te vallen."
Aan 't „Berliner Tageblatt"" wordt
evenwel uit 't Oostenrijksche oorloge-
perskwartier gemeld, dat do Monte-
negrijnen bij Kr Pasar al begonnen
zijn met de inlevering der w.ipene.
Bovendien wordt uit Weenen ge
meld. dat Eduard Otto, die vroeger
gezant van Oostenrijk te Ccltinje was,
aangewezen is om de onderhandelin
gen met Montenegro te leiden, alsook
dat deze al naar 't Montenegrijnsche
kwartier vertrokken is.
Uit Cottinj© wordt aan den „Ber
liner Lokal Anzeiger" geseind
..Van ellende i6 te Cettinje niet veel
te merken. Het broodgebrek zal 'n de
komende dagen door het militaire be
stuur verholpen zijn. De bevolking
gedraagt zich uiterst vreedzaam,
dienstvaardig en zeer tegemoetko
mend. De wapens worden door haar
ongevraagd1 ingeleverd. De lieden
wedijveren met elkander in het aan
bieden van gastvrijheid aan de Oos
tenrijksche officieren men heeft niet
het gevoel dat men in een vijandelijk
land is. Er heerscht dan ook volko
men overeenstemming tusschen de
bevolking en de troepen en absolute
orde."
Griekenland en de
entente
UK Sofia wordt aan de „Voss. Ztg."
geseind, dat volgens aldaar uit Athe
ne ontvangen berichten, Engeland en
Frankrijk Dinsdag een nota hebben
overhandigd aan de Grieksohe regeer
rings die feitelijk met een ultimatum
gelijkgesteld kan worden. De nota
eischt, dat Griekenland binnen acht:
en veertig uur aan alle diplomatieke
vertegenwoordigere en consuls van
Duitschland, Oostenrijk-Hongarijo,
Bulgarije en Turkije bun passen
moet uitreiken voor het geval hier
aan niet voldaan werd zouden de ge
allieerden ter bescherming hunner
belangen, de noodlge maatregelen
nemen.
Reuter seint uit Athene
In den loop van een onderhoud met
den minister-president Skoeloedis
sprak deze tegenover Router's corres
pondent zijn verwondering uit over
den twijfel, waardoor de regeeringen
der Entente-imogendheden schijnen
bezield te zijn tegenover de politiek
van het tegenwoordige Grieksche ka
binet, en die onder meer bleek uit de
beperking van den invoer van levens
middelen en steenkolen. De minister,
president verzekerde, op meest drin
gende wijze, dat de staatkunde van
Griekenland volkomen ernstig is en
dat het land niets anders wil dan
neutraal blijven tegenover beide
groepen oorlogvoerenden. Hij is over
tuigd, dat deze gedragslijn de beste
is, die het land volgen kan. Grieken
land, zoo zeide hij, zal neutraal blij
ven en zijn leger intact houden voor
de eindelijk© liquidatie.
Tar Zee.
DE ZEESLAG BIJ DURAZZO.
Naar aanleiding van de berichten
van Italiaansche zijde, dat in den
zeeslag bij Durazzo op 29 December,
behalve de „Lika" en de „Friqlav"
nog ajidere Oostenrijksche schepen
moeten vergaan zijn. die naar de
..Corriere della Sera" meende op Ita
liaansche mijnen zouden zijn gestoo-
ten. wordt officieel door het Oosten
rijksche hoofdkwartier bevestigd, dat
de „Lika" en de „Friqlav" door mij
nen zijn gezonken, maar dat overi
gens sedert vijf maanden noch duik-
booten. noch andere oorlogsschepen
aan de Oostenrijksch-Hongaarsche
vloot zijn vermist, of verloren ge
gaan.
TOCH EEN OOSTENREJKSGHE
KRUISER GETORPEDEERD?
Het Fransche ministerie van ma
rine verklaart officieel, dat het wel
degelijk een Oostenrijksche kruiser
was, die door den Franschen onder
zeeër „Foucault" werd getorpedeerd.
Er werden vier torpedo's gelanceerd
op een afstand van 400 M."dus onder
omstandigheden, dat men omtrent
den aard van het schip niet in twijfel
kon verkeeren en de torpedo's troffen
haar doel.
(Zooala men weet ontkent de Oos
tenrijksche marinestaf dat bij bedoel
de gelegenheid een Oostenrijksche
kruiser gezonken ia red. H. D.).
DE HANDELSOORLOG.
Reuter seint uit Londen
De smakken „Fomcrest" en „Sun
shine" zijn gezonken. De bemannin
gen zijn gered.
Volgens een Lloyds-bericht 16 het
Engelse he etoamschip .„Marere" (64-13
ton, uit Londen) gezonken. De beman
ning is gered.
Lloyds bericht uit R^msgate, dat
de kapitein en IS man van dé equi
page van het Fransche stoomschip.
„Leoville" (775 ton, uit Havre) aldaar
geland zijn. Het ©chip is gezonken.
Twee personen zijn verdronken.
EEN GEVECHT MET VLIEG
TUIGEN.
Reuter 6eint uit Londen
D© kapitein van het stoomschip
„Balgonnio" is voorgedragen voor een
onderscheiding naar aanleiding van
zijn dapper gedrag. Bij deze gelegen
heid werd een treffend verhaal ge
daan van de wijze, waarop hij zijn
schip en bemanning redde. De voor
zitter van den Raad voor de Scheep
vaart verklaarde
Den 27seten November, toen het
schip op weg was van Londen naar
Rotterdam en zich dicht bij het licht
schip „Noo-rdihinder" bevond, nader
den er snel drie vliegmachines uit het
Zuid-Westen. Zij vielen het stoom
schip met bomimen en mitrailleur-
vuur aan. In 't geheel werden er on
geveer 23 bommen geworpen van
welke er niet één doel trof, ofschoon
enkele binnen een halve scheepsleng
te neerkwamen en een zoo dichtbij,
dat bij de ontploffing het water over
het achterdek en de machines sloeg.
Toen de vliegers al hun bommen ge
worpen en geheel hun munitie ver
schoten hadden, vlogen zij weg. Het
stoomschip werd over de geheele leng
te verscheidene malen getroffen. Tij
dens den geheelen aanval liet de ka
pitein zijn boot ïull-tspeed zigzaga-
gewijze koersen.
De eenige wapens ter verdediging
waren oen geweer en vuurpijlen, met
welke hulpmiddelen zij zich ten
krachtigste verdedigden. De kapitein
- loste moor dan 5 rnalen zijn geweer,
terwijl de bemanning onafgebroken
de vuurpijlen afschoot, die. ofschoon
zij de machines niet troffen, tot uit
werking hadden, dat de vliegers faoo-
ger moesten stijgen dan zij andere
zouden hebben gedaan. Hieraan heeft
het schip ongetwijfeld zijn behoud te
danken.
De Briteche offloleele
meening over de „Bara-
long"-kwestie.
Naar aanleiding van het officieele
onderzoek verneemt Reuter, dat de
meening in officieele kringen betref
fende de Duitsche ,yBaralongf'-nota
o a. de volgend© is
„De Duitschers beweren, dat hun
leger en vloot in den huidlgen oorlog
de principes van internationale wet
geving en van menschelijkheid in aebt
hebben genomen en dat de Duitsche
autoriteiten er voor zorg dragen, dat
alle overtredingen nauwkeurig onder
zocht en gestraft worden. Er wordt
eenige verbazing over uitgedrukt, dat
de nat'e welker gewapende troepen
verantwoordelijk zijn geweest voor de
verwoesting van Leuven en den moord
op honderden weerlooze mannen,
vrouwen en kinderen aan boord van
de „Lueitania" en andere schepen,
de terechtstelling van niias Cavell, de
Invoering van het gebruik van giftige
gassen en vergiftig© bronnen, de po
ging tot tonpedeeren van hospitaal
schepen en ontelbare andere wreed
heden, haar methode van oorlogvoe
ren als humaan beschrijft. Men wijst
er verder op, dat het interessant zou
zijn te weten, hoeveel Duitsche onder
danen voor deze wreedheden gestraft
zijn als dit tenminste ooit gebeurd
is.
De weigering van de Duitsche re
gering, oan de JBaralong'-kwestie
en de drie door de Britsche regeering
genoemde gevallen aan het onderzoek
van een onpartijdig, neutraal scheids
gerecht te onderwerpen, schijnt moei
lijk te verklaren. Indien de Duit
schers werkelijk zoo overtuigd zijn
als zij voorgeven, van de schuld van
den Briischen commandant en van
de onschuld van de bedrijvers van de
drie door de Britsohe regeeriug ge
noemde misdaden. Voor zoover de
Britsche regeering betreft, is het ge
heel onjuist te doen voorkomen alsol
den brllijtken eisoh van onderzoek
onvervuld1 heeft gelatenzij heeft oen
onderzoeik voorgesteld en de Duit
schers hebben dit geweigerd. Onge
twijfeld omdat zij wel weten* dat in
gevallen waarin zij de beklaagden
zijn, ieder onpartijdig scheidsgerecht
hen in het ongelijk zal 6tellen."
EenZngelsoh diplomaat
over den toestand.
't Telegraafasentschap seint uit
Petrog rad:
Aan het jaariijksche diner van de
Engelsche kolonie hield de Engelsche
ambassadeur een lange redevoering,
waarin hij een overzicht gaf van de
gebeurtenissen van het afgeloopen
jaar en de toekomst besprak.
„De geallieerden, zeide hij, gaan
langzaam him we®, mam- hebban
Onze Lachhoek
EEN VREEMD GEWAS.
Londen is een sombere stad, en de
rook is er alleronaangenaamst! ver
telde de teruggekeerde dorpsbewoner
aan zijn belangstellende dorpsvriem-
den. De lucht is zoo dik, dat men zich
verwonderd afvraagt of er nog ieta
groeit Ik zaaide wat koren in een
kist op mijn vensterkozijn, om mij
aan thuis te herinneren, en wat den
ken jelui dat er verscheen.
De een veronderstelde tarwe, ter
wijl ean ander voor haver stemde.
Maar de meeaten zwegen en keken
hun aan ervaring zoo rijken vriend
met eerbied aan.
MLsl zei de teruggekomen reizi
ger. Er verscheen een politieagent,
die mij beval de kist dadelijk weg te
DIPLOMATISCH.
Hallo, ben jij daar, lieve? zei de
goedige echtgenoot in de telefoon.
Ja, klonk het antwoord terug.
Ik breng vanavond Groen mee
ten eten. Over een half uur komen
wij.
O, hemel! zuchtte zijn onzicht
bare vrouw. Hoe dikwijls heb ik je
al gevraagd je vrienden niet ten eten
te -vragen zonder het mij vooruit t»
berichten? Hij krijgt nierts ander»
dan koud lamsvleesch en gehakkel»
aardappelen, hoor. Ik ben niet van
plan nu nog wat klaar te maken mie*
voor Groen of wie dan ook. Als het
hem niet bevalt, moet hij 't laten. En
ik mag dien mijnbeer Groen heele-
maal niet
Heel goed, vrouwtje. Wij ko
men heel gauw.
Wat zei je vrouw? vroeg Groen,
terwijl de ander de horen ophing.
O, zij is er bijzonder mee inge
nomen! Wilde weten waarom je niet
eerder gekomen was. Ga je meel
meer uithoudingsvermogen dan
Duitsdhlandi, en zullen het spoedig
vóór zijn. lederen dag, die verloopt,
vermeerderen onze strijdkrachten en
munitlevoorraden. Nu wij onze reus
achtige hulpbronnen tot ontwikke
ling brengen, laten wij ons leiden
■door meer wetenschappelijke begin
selen dan vroeger. Wij verbeteren
onze fouten van het verleden en hech
ten meer aan samentrekking van de
beschikbare krachten en aan samen
werking. D© 'ontruiming van Galli-
poli vormt een der schitterendste wa
penfeiten welke ooit ftijn bedreven.
Deze operatie is eervol voor onze mar
rine en de officieren, die haar leid
den. De troepen trekken zich van het
schiereiland terug om elders een
krachtiger slag toe te brengen. De
ontruiming beteekent allerminst, dat
afgezien is van liet beoogde doel.
De ambassadeur sprak vervolgens
met bewondering over de offers van
Rusland, dat zijn bloed als water
Iaat vloeien voor de gemeenschappe
lijke zaak. Hot ontwikkelde een wv
vcijgelijkelijke heldenmoed gedurende
den langdurigen terugtocht van de
Dunajetsj, welke door een meester
hand is uitgevoerd.
Spreker haalde die algemeen be
kende feiten aan om aan te tooncn
hoe onmogelijk het is om oen oogem-
blik te twijfelen aan don I :-slisten
wil van Rusiand om te strijden totdat
een volledige en definitieve overwin
ning is behaald. Aan deze onwrikba-
ren wil is op schitterende wijze uiting
gegeven door de edele woorden, onr
langs door den Tsaar tot zijn dappere
legere gesproken. De bewonderens
waardige inspanning van Rusland
om een einde te maken aan het mu
nitiegebrek en zijn nieuwe successen
zijn slechts een inleiding tot nog
grooter dingen.
Niettegenstaande alle in omloop ge
brachte leugens twijfelt Rusland geen
o ogenblik of Engeland zal het steu
nen mot. alle beschikbare hulpbron
nen van zijn geweldig rijk. Rusland
weet, dat de Engelsche vloot den ge
allieerden diensten heeft bewezen,
waarvan men onmogelijk het belang
te hoog kan aanslaan. De behecr-
sching van de zeeën, verzekerd door
de Britsche marine, zal, indien ik mij
niet bedrieg (zeide de ambassadeur)
een beslissende factor worden in de
krijgsoperaties.
Wij hebben naar de verschillende
operatiotooneelen een kleine twee mil-
lioen man vervoerd; wij hebben onze
geallieerden geholpen bij het vervoer
van muDitieooorradeii; wij 1 rebben
duikbooten uitgezonden om samen te
werken met de dappere Engelsche
marine in de Oostzee. Wij financeerea
FEUILLETON
711
Plotseling viel het mij ln, dat
deze menschen het misschien wel
Diettig zouden vinden, als wij mu
ziek maakten om lieu te laten dan
sen ik liep de plaats dus op, ge
volgd door Mattia cn Capi, cu met
mijn hoed in de bund en een diepe
buiging de deftige buiging van
Yitaüs deed lk aan den eersten
persoon, dien ik tegenkwam, dit
oorstel.
Het was een groote, jonge man,
wiens rood gelaat door een paar
stijve hooge boorden, die tot aan de
ooren reikten, was ingeslotenhij
zag er goedhartig en bedaard uit
Hij gaf mij'geen antwoord; maar
zich geheel omkeerende tot eenige
bruiloftsgasten want zijn fonkel
nieuwe jas scheen hem in zijn be
wegingen te hindereu stok hij twee
vingers in den mond en liet daarop
een schel gefluit hooren. waarvan
zelfs Capi schrikte.
Heilo. ho 1 vrienden 1 riep
hij wat dunkt u van een stukje
muziek Hier komen juist eenige
muzikanten.
O ja, ja I muziek, muziek
riepen allen als tilt één mond.
Ruimte voor een quadrille.
En binnen weinige minuten had
den do dansers een kring gevormd
cn waren alle kippen en vogels, die
rondliepen, op de vlucht geslagen.
Hebt gij wel eens een quadrille
gespeeldvroeg ik Mattia fluiste-
icnd in het Italiaansch. want ik ge
voelde mij in het geheel niet gerust.
Ja
En hij begon er een to spelen
toevallig kende ik de wijs. Wij wa
ren dus gered.
Er werd een karretje uit den stal
gehaald en de boom en op den grond
gelegd, zoodat wij er konden instij
gen.
Hoewel we nooit samen gespeeld
hadden, bleef 0112e quadrille toch
goed in d-- maat. Het is waar, ons
publiek v\ as niet zeer fijn, noch aan
veel gewend.
Kan een van u op den wald-
horen blazen vroeg de groote
Ja, ik, antwoordde Maltin,
maar ik bezit er geen.
Ik zal er een gaan halen, want
ik vind een viool wel heel mooi, maar
ijselijk pieperig.
Speelt gij dan ook op den vvald-
horen vroeg ik ln het Italiaansch
aan Mattia.
Ook op de schuiftrompet en de
fluit.
Mattia was ongetwijfeld ceu groote
aanwinst voor mij.
De vvaldhoren was spoedig ge
haald en weder begonnen wij qua
drilles, polkas en walsen te spelen.
Wij speelden, zonder een oogen-
blik op te houden, tot aan den nacht
toe door dat was voor mij niet heel
erg. maar wel voor Mattia, want hij
had de zwaarste partij, daar hij bo
vendien vermoeid was van de reis en
de ontberingein.
Van tijd tot tijd zag ik hem bleek
worden, maar hij speelde toch door,
en blies zoo hard hij kon door den
hoi en.
Gelukkig was ik niet de eenige, die
zijii bleekheid opmerkte da bruid
zag liet eveneens.
Nu is het genoeg, sprak zij,
de kleine jongen kan het niet lan
ger volhoudennu moet ieder zijn
beurs openen voor de muzikanten.
Als gij het goedvindt. zeide
ik. terwijl ik uit den wagen 6pron«.
dan zal onze kassier met het bak-
jo rondgaan.
Ik wierp Capi mijn hoed toe, dien
hij in zijn bek opving.
.Allen bewonderden om strijd de
bevallige buiging, die hij maakte, als
men hem iels gegeven had, maar
wat voor ons nog wel het meeste
waard was, hij haalde veel op daar
ik hem met de oogen volgde, kon ik
telkens een stuk zilver zien glinste
ren bij de bruid kwam hij het laatst
en deze legde er een vijl francs
stuk in.
Welk een schatEn daarmede
was het nog niet gedaan. Men noo-
dicde ons in de keuken en zorgde in
een schuur voor een slaapplaats. Als
vvii den anderen morgen deze gast
vrije woning verlieten, zouden wij
minstens dertig francs bezitten.
Dat hebben we aan u te dan
ken. Mattia, zeide ik tot mijn mak
ker alleen zou ik nooit soo'n or
kest hebben kunnen samenstellen.
Toen ik dit zeide. schoten mij plot
seling da woord von vader Acquin
te binnen, toen ik begonnen was mei
Lize les te geven. Weder had ik een
bewiis. dat men beloond wordt voor
het goede, dat men doet
Ik had een dwazer streek kun
nen begaan, dan u ln mijn troep op
te nemen.
Met dertig franca ln onzen zak
waren wij riik. en toen wij te Corbeil
kwamen, durfde ik. zonder al te on
voorzichtig te zijn. eenige noodzake
lijke inkoopen doenin de eerste
plaats een waldhoren. die ons bij
een oudroest drie francs kosttehij
was wel niet nieuw, maar toch ta
melijk onderhouden, en zeker zou
hij ons goed te stade komen voorts
kocht ik rood lint voor onze kousen
en een versleten ransel voor Mattia.
want het was minder vermoeiend
om altijd een lichten zak. dan nu en
dan een zwaren op den rug te dra
gen. Wij zouden wat wij dragen
moesten eerlijk verdeeleu en op die
wijze veel vlugger kunnen loopen,
Toen vvii Corbeil verlieten, waren
wii werkelijk goed ingespannen, al
onze irikoopen waren betaald, fin wij
hadden nog acht-en-twintig >ancs
over. daar onze voorstellingen zeer
veel hadden opgebracht Ons réper
toire hadden we zóó samengesteld,
dat we verscheidene dagen achtereen
in dezelfde streek konden blijven,
zonder dat we te veel in herhalingen
behoefden te vervallengelukkig
kondeu Mattia en ik het uitmuntend
met elkaar vindon en waren wij als
broeders voor elkander.
Gij begrijpt toch wel, dat het al
te mooi is. dat de chef van een troep
nooit slaat. zeide hij dikwijls,
lachende.
Gij zijt dus tevreden
Of ik tevreden ben l Voor het
eerst van mijn leven, sedert ik mijn
land verlaten heb. verlang lk niet
naar het ziekenhuis.
Deze gunstige toestand prikkelde
mijn eerzucht.
Toen wij Corbeil verlaten hadden,
begaven we ons naar Montargis, wel
ke stad in dezelfde richting ligt als
bet dorp van vrouw Barberin.
Als ik moeder Barberin ging opzoe
ken. kweet ik mij tevens van mijn
schuldtoch kou ik haar maar zeer
weinig en lang niet voldoende mijn
dank bewijzen.
Als ik eens Lets voor baar mede
bracht
Nu ik rijk was, moëbt ik haar ook
we' oen geschenk aanbieden.
Wat zou ik haar geven
Lang zou ik niet behoeven te zoe
ken.
Eén ding zou haar overgelukkig
maken, niet alleen voor het oogen-
blik, rnaar zelfs op haar ouden dag,
een koe, die de plaats van de arme
„Rousette" zou kunnen innemen.
Hoe blijde zou vrouw Barberin
zijn als lk haar een koe gaf, maar
welk een genot zou dit ook voor mij
zijn I
Vóórdat wij te Chavanon kwamen,
zou ik een koe koopen en Mattia zou
haar dan aan een touw het hek van
vrouw Barberin binnenleiden. Ten
minste als Barberin er met was.
„Vrouw Barberin", zou Mattia zeg
gen. „hier breng ik u een koe."
„Een koe 1«ij zijt verkeerd, mijn
jongen". En zij zou zuchten.
„Neen, vrouwtje, ik ben niet ver
keerd. want gij zijt immers vrouw
Barberin uit Chavanon Welnu, bij
vrouw Barberin heeft de prins (even
als in de sprookjes) gezegd, dat ik
deze koe brengen moest" „Welke
prins T' lk zou dan te voorschijn
komen en mij in de armen van mijn
pleegmoeder werpen, en als we el
kaar dan alles verteld hadden, zouJ
den we wafels gaan bakken, die wij
drieën zouden eten, zooals op dien
Woensdag, toen Barberin terug
gekomen was en onze pan omgewor
pen cn de boter voor zij'n uiensoe#
1 gebruikt had.
(Wordt vervolgd).
