BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD.
Alleen op de Wereld
SS© Jaarpang
ZATERDAG 12 FEBRUARI 1915
No 10025
DE ZATERDAGAVOND
LETTERKUNDIG WEEKBLAD,
Hei Rijke Natuurleven
LENTE TE MIDDEN DER
SNEEUWBUIEN.
Er is weinig opmerkingsgave voor
ïioodig, om tot het besef te komen,
dat we een wintertje doormaken, dat
heel wat lenteverschijnselen vertoont,
maar toch is het niet onaardig, om
eens evon de waarnemingen der laat
ste weken op te sommen.
Al ruim drie weken geleden begon
nen de meezeil hun luidruchtige len-
tegeluidjes rond te schateren tusschen
de nog kale takken der iepen, die hier
langs een der hoofdwegen staan. Het
bekende hamergeluid, dat de meezen
gedurende den winter doen hooron,
wordt in het voorjaar door een ei
genaardig blij klinkend geluid ver
vangen, een soort melodie bestaande
uit maar enkele klanken, maar vol
lentejubel en ver klinkend in het rond.
Er zijn meezen, die het in dit op^
zicht ver gebracht hebben, al lijkt het
liedje heel veel op een samenvoeging
van klanken, opgevangen van de
zangvogels uit de omgeving.
Dit jaar zijn de meezen den spreeu
wen nog voor geweest, maar deze, te
ruggekeerd of nog altijd rondzwer
vend, zitten nu toch weer vroolijk te
twetteren op den rand der dakgoot
of op den nok en maken een beweging,
alsof met geen mogelijkheid de win
ter zich meer kan doen gelden. Voor
hun gevoel is het voorjaar gekomen,
evenals voor de musschen, die we
af en toe al druk bezig kunnen zien
met 't verzamelen van nestmateriaal.
I>e bollen in den tuin, gedekt met
strootjes, hebben dit beschermend
materiaal niet meer noodig, zoolang
de vorst wegblijft en als we uit een
zekere voorzorg daar nog niet vlug ge
noeg mee zijn, nemen de musschen
het werk over en beginnen te trek
ken en te sleepen uit all maclit. Met
een halm die een spreeuw geen schan
de zou aandoen als deze er zijn krach
ten aan gaf, vliegt zoo'n kleine grauw-
rok omhoog en verdwijnt bij onder de
pannen. Vaak zijn het nog niet meer
dan speelnesten en lang niet allijd
zetten ze het begonnen werk eirnstig
door, maar dat we ze nu al hezig zien,
ls een verblijdend lenteieokem.
Zelfs heb ik al weer een paar ek
sters zien vliegen met nestmateriaal
In den bek en dit is ongeveer een
maand vroeger dan in normale tijden-
Zoo is de vogelwereld al in actie,
n.l is alles nog in het eerste begin.
Veel verder is de plantenwereld, die
zicli meer ontwikkelt, dan den mees
ten plantenvrienden lief is.
Hel. kleine wilde goed kan wel een
duwtje verdragen, maar aan die cul
tuurplanten kan binnenkort een enke
le flinke nachtvorst een onbereken
bare schade toebrengen en de koude
winden en do Maartsclie buien van
deze weken zijn dan ook heel welkom,
waar ze den groei nog wat tegenhou
den. De vogelmelk, do plant met de
mooie witte sterren, die zich om Haar
lem zoo veel tusschen het gras ont
wikkelen, vooral in den omtrek van
het Paviljoen, heeft nu haar groene
sprieten al in dichte bundels omhoog
gestuurd.
Zoo in den eersten aanleg doen de
planten aan uien denken, maar ais
de mooie bloemen de witte, transpa
rante kroonblaadjes, die teergroen
2ijn aan de onderzijde, hebben uitge
spreid, zijn er haast geen mooier
lentekinderen en wie ieder jaar weer
«dicht bij huis van deze mooie bloe
men wil genieten, doet goed, als hij
er een paar polletjes van uitsteekt.
De vogelmelk, die in ons land in twee
soorten voorkomt, met naar boven
geopende en met knikkende bloemen,
is een bolgewasje en heel gemakkelijk
laten ze zich overplanten. Zonder ee-
nïge winterbedekking kunnen we ze
gerust aan het koude jaargetijde toe-
vertrouwe5n.
Behalve de vogelmelk zijn er al heel
wat planten met haar lentewerk be
gonnen en zelfs zijn er al bloeiers on
der.
De paarse doovenetcl bloeit al ver
ken, het kruiskruid heeft het, zelfs niet
niet noodig geacht, rust te nemem
evenmin als de madeliefjes, hondsdraf
heeft bloemen in gTooten getaJe en de
witte bloempjes van de muursoorten
vormen een teero sprei onder het hak
hout.
Al deze krulden kunmen tegen een
fltnke vorstperiode, maar o, die arme
vruehtbooman, die haast ieder uur
verder gaan met hun waacvoelletje.
De perziken mei hun dikke ronde
knoppen, dreigen hij het eerste flinke
zonnestraaltje in een rose lenrtewcel-
de te veranderen. Vie ze niet dekt
voor de zonnestralenloopt gevaar al
les te verliezen, terwijl het nnders in
dezen tijd mog noodig kan zijn, ze to
gen de koude te beschermen.
De peren laten nu a.l duidelijk" zien,
of ze ved of weinig bloesems zullen
dragen. De vruchtknoppen zwellen
met den dag en veel sneller dam de
bladknoppen.
Een gele strook komt hier en daar te
voorschijn tusschen de zwartbruine
knopschubben en dit Is het zekerste
teeken, dat de bloemknoppen krachtig
aan de ontwikkeling zijn begonnen.
H. PEUSENS.
Rubriek voor Vrouwen
MODE EN KLEEDING.
Reeds heeft Sprokkelmaand haar
intrede gedaan en nog steeds gaan
de mode-magazijnen voort, oude mo
dellen en restanten van stoffen, zijde
en wat dies moer zij, uit te verkoo-
pen. De oorzaak hiervan is gelegen
in het feit. dat de meeste magazijnen
nog niet in het bezit zijn van de
nouveauté's voor het komend seizoen.
Wöl kwamen enkele modellen aan,
doch de serie is nog lang niet com
pleet. terwijl de behoefte aan nieuwe
voorjaarstoiletten zich reods ter dege
doet gevoelen. Vooral dames, die hel
den afgeloopen winter nóg deden
met oostuums. die ze van een vorig
jaar overhielden, zijn door het laat
verschijnen der nouveauté's erg ge
dupeerd. De donkere dagen zijn im
mers voorbij en de vroege voorjaars
zon wiist ons moedoogenloos op de
min of meer versleten ol glimmende
plekken van rok en paletöt. Daarbij
komt nog, dat de klok rok vrij alge
meen is en men er dus in liet rechte,
nauwe model al zéér démodée uit
ziet
De enkele nieuwe modellen, die ik
zag. wijken weinig af van die, welke
men ons in den afgeloopen winter
bracht Het aijn klokmantels in ver
schillende lengten, sobere tailleurs
in donker blauwe serge, met tame
lijk korten rok en hoog gesloten
kragen. Verder minder strenge tail
leurs. waarvan rok en mantel met
tres versierd zijn en de mantel met
kleine revers is ingericht.
Het effen laken zal ook voor de
vroege voorjaarscostuums benut wor
den. maar van bepaald nieuw e
weefsels is nog geen sprake.
De blouses, die bij de taiilour-
costuums onontbeerlijk zijn, worden
van witte wasebzijde vervaardigd erf
van wit vyelia voor dagolijksch ge
bruik. Met het „en coeur" schijnt
het nu voor goed gedaan te zijn. zdo-
dat het staande boordje wordt afga-
wisseld met een ..up and down", ter
wijl verder de komieke „vadermoor
ders" met bijbehoorende stiopdas ge
lanceerd worden
Een nouveauté in de eenvoudige
FEUILLETON
van
HECTOR MA LOT.
91)
Het geluid der tonnen en der hou
weel en ging met de grootste gelijk
matigheid, alsof Ihet de slinger van
een klok was en hij iedere postafwis-
eeling gevoelden wij een koortsachti
ge aandoening. Zag men van de red
ding af. of ondervond men onover
komelijke bezwaren Gedurende het
uitpompen van het water hoorden wij
eensklaps een oor\erdoovend go-
rans, een schel gefluit.
Het water valt in de mijn,
riep Carrory.
Het is niet het water. hernam
de meester.
Wat is hert don
Ik weet hot niet maar het Ls
niet het water.
Hoewel de moester 'ons verscheide
ne malen bewijzen gegeven had var.
riin doorzicht en gezond verstand
hechtte men geen geloof aan hetgeen
hii zeide. dan wanneer hij dit door
bewijzen slaafde. Hij erkende, dat
hij niet wist. waaraan dit geluid was
toe te schrijven later vernamen
wij, dat het ontstond door de kettin
gen van een ventilator, dien men op-
heesch om vensche lucht aan de werk
lieden te verschaffen en nu maak
te zich een dolle vrees van ons mees
ter. bij de gedachte aan een over
strooming.
Steek de lamp aan.
Dat is niet noodig.
Steek aan, steek aan
Hij moest wel gehoorzamen, want
allen waren het hierover eens.
Bij hot schijnsel van de lamp kou-
den wij zien, dat het water niet ge
rezen was, maar dat het eer daalde.
Gij ziet. dat ik gelijk iheb,
sprak de meester.
Het stijgt en thans zullen wh
verdrinken.
Welnu, hoe eer hoe beter dan
maar. want ilk kan het niet langer
uithouden.
Geel de lamp. meester, ik wil op
een stukje papier aan mijn vrouw en
kinderen schrijven.
Schrijf vOor mij ook.
Voor mij ook.
Bergounhoux had gevraagd om de
lamp aan te steken, teneinde, voor
dat hij stierf,-nog aan zijn vrouw en
kinderen te schrijven; hij had in zijn
zak een stukje papier en een potlood
en maakte afioh tot schrijven gereed
LuisW. d'it zal ik schriiven
blouses is het smokken van het ronde
halsstuk en do mouwboorden. J>ie
ronde liin aan den hals is uitsluitend
voor jonge meisjes geschikt, daar zij
min of meer verbreedt.
De roldengte is voor den aan
staanden zomer eenigszins herzien.
De rok moet nu ongeveer 15 A 18
c.M. van den grond blijven. Dil is
nu niet zoo overdreven kort, als we
het in den afgeloopen winter zagen
en toch nog kort genoeg om hot goed.
verzorgde schoeisel niet onopgemerkt
te-laten en het slijten van rdkrarwl
en schoeisel buiten te sluiten.
Voor gekleeds japonnetjes brengt
men opnieuw veel tafeijda IFet aller
nieuwste is thans een tafzijden japon
met zijden tres-garneering.
Voor gala-toiletten ls een sterfte
neiging voor den sleeprok merkbaar,
hetgeen ik Yan ganscher harte toe
juich.
Voor de straat is een sleeprok een
onding en uit een hygiënisch oog
punt bezien uit den booze 1 Maar in
de salons zet de sleeprok aan elk
toilet een zekeren luister bij en geeft
aan het geheel meer cachet. Men
denke hierbij slechts aan het bruids
toilet Ik had deze week de gelegen
heid, een voornaam huwelijk bij te
wonen. De bruid was hyper-modem
gekleed, want haar japon was geheel
voetvrii. terwijl de kanten sluier als
sleep dienst deed. Toch maakte het
bruidstoilet niet den indruk van
voorname deftigheid, die men van
zulk een toilet kan verwachten.
Daarentegen zag ik een gala-toilet
van turkooise-blauw fluweel. De rok
was van voren in halve plooien ge
legd, vormde op de heupen kleine
panrters en viel van achteren in een
ruim geplooide sleopbaan neer, die
aan den onderrand rond was bijge
knipt, Het lijfje, deels van crêpe de
chine, deels van zilverkant, was ge
décolleteerd en met kanten mouwtjes
ingericht. De scheiding van rok en
lijfje was door een bruine fluweelen
ceintuur gedekt.
Meer in dem stijl van don rok zou
ik esn fijne punt-taille gevonden
hebben, met geborduurd voorstuk,
vierkant décolleté en lange moutv
van blauwe gase de sole met dofjes
ingericht.
De vroege voorjaarshoeden zien er
over het algemeen Yrij somber uit,
daar verreweg de moeste van zwarte
zijde of zwart stiroo vervaardigd zijn
en de garneering hoofdzakelijk uit
zwarte tafzijde of zwarte tule te-
staat De modellen zijn tamelijk
verschillend, daar men zoowel de
kleine als de grooto hoadvormen lan
ceert, De overeenstemming dier beide
verschillende vormen is 111 den bcfl
gelegen daar die vrij hoog 3b en er
vaak op den bol of om den boven
rand van den bol nog garneering
aangebracht wordt, als tule ruches,
zijden plissées, enz.
Men zieit op de z.g. heerenhocdjes
veel stalen of gitten gespen aange
bracht en ook wel een enkele roos
De loshangende voiles met één mou-
che geven hierbll iets typisch ouder-
wetsch. Ze moeten zoodanig wonden
opgespeld, dat ze rondom even lang
op de schouders neerhangen.
MARIE VAN AMSTEL.
Parijsche Brieven
DE ALKOHGL EN DE OORLOG.
Ik heb, evenals velen, een zeer be
langrijk. propaganda-pdospectus ont
vangen, uitgaande van de „Ligue Na
tionale centre l'Alcoolismc". Deze
bond, erkend als van algemeen nut,
bestond vóór de vijandelijkheden, en
men moet toegeven, dat hij verd ende
bijval te vinden bij allen, die de verre
vóór-drama's van rason-taarding we
ten op te merken. Er zijn zoo verder
felijke ooi-zaken, dat ze, zou men
kunnen zoggen1, zicli detailleeren in
een dagelijksche gewoonte, en de
schadelijkheid schijnt aldus geheel
„Gaspard, Pagès, de schoolmees
ter, Carrory en Rémi zijn dn de zij
gang opgesloten en zullen daarin
omkomen.
„Ik. Bergounhoux, smeek God, om
een man voor de weduwe en een
vader voor de weezen te zijn ik geef
hun mijn zegen."
Gij, Gaspard.?
„Gaspard geeft alles wat hij bezit
aan zijn neef Alexis."
„Pagès draagt zijn vrouw en kin
deren aan God, de Heilige Maagd en
de maatschappij op."
Gif. meester
Ik heb niemand, antwoordde
de meester op droevigen toon. nie
mand zal mij betreuren.
Gij. Carrory
Ik. riep Carrory, ik ver
lang. dat mijn kastanjes verkocht
zullen worden, voordat zij gedroogd
zijn.
Op ons papier schrijven we niet
zulken onzin.
Het is geen onzin.
Wilt gij niemand vaarwel zeg
gen Uw moeder
Mijn moeder zal van mij erven.
E11 gij, Rómi
„Rémi geeft aan Mattia zijn hond
Capi en zijn harp; hij groet Alexis en
verzoekt hem om naar Lizc te gaan,
en wanneer hii haar zijn groeten
overbrengt, haar tevens een gedroog
de roos te geven, die hij in zijn jas-
verminderd en bijna niet-bestaande
te zijnIndien het zuiden van
Frankrijk het aBcoholisme weinig of
in het goheel niet kont, zoker is het,
dat het onder het noordelijke klimaat
woedt om er ongerustheid over te
verwekken. Het kwaad is bijkans al
geheel in Bretagne verspreid. Het
is T ook in Normandië, waar niet
zelden de moeders op het platte land
baar kinderen smaak leeren krijgen
in den appelwijn, d'io het genot der
volwassenen isl En toch, in de eerste
heroïsche en rampzalige tijden van
den oorlog, vóór en gedurende de
overwinning der Marne, had men on
der de dappersten en hen, die bij hoo-
pen sneuvelden, de lieden van Bro-
tagne en van Normandië, allen van
het westen van Frankrijk, waaron
der men overigens ook de soldaten
van Vemdée en Poitou telde, die zich
heelemaal niet aan den alkohol over
gaven. Anderzijds heeft men van. de
„verlofgangers" en uit de uit de eer
ste linie ontvangen brieven gehoord,
dat het harde en langdurige leven in
de loopgraven spoedig het organisme
zonder weerstand der drankzuchti
gen heeft aangegrepenverschillen
de ziekten hebben hen grootendeols
ten grave gesleept, bijkans onmiddel
lijk na den eenslen winter
Doch waar het alkohol isme lang
zaam nog verschrikkelijker verwoes
tingen aanricht, dat is in de centrums
der werklieden van het noorden en
in alle groote steden met zware volks-
opeenhoopingen. Ook werd het ver
ontrustend te Parijs Behoefte? Neen.
Een gewoonte. e>en verleiding, stellig.
En het schijnt, dat de neiging naar
den alkohol, die sinls eenige jaren
verergerde, ook een gevolg la geweest
van de economische en de zedelijke
verdruktheid, die wij hier allen voel
den.
Deze ongelukkige oorlog, welks ge
volgen nog niet kunnen worden voor
zien, zal tenminste anti-alkohol-pro-
pagandisten bobben bijgxetaan. die
voorheen zich slechts tot do overtui
ging bepaalden.
De regeeruigsoverlieden kond ei
bijkans evenmin door dwang hande
len. Het was dan ook onder een soort
van vaderlandslievend voorvvend'sel,
in de eerste ure van opgewondenheid
dat de regeering 't verbod uitvaardig
de van den verkoop van absinth 't
meest verspreide gif en waarin de
jongelingschap meer en meer snaak
kreeg, door een soort van Ijdel ver
toon, om te loonen mannen te zijn!
Doch daar nu bijna do gansche natie
het leger werd, het leger, dat onder
worpen is aan een zekere tucht en
noch wetten noch verordeningen kan
betwisten, gang het gemakkelijker,
op haar te ageeren. De „Ligue Anll-
aioooligue" zotte ei' zich dus toe, al
haar actie op het Leger to richten,
door middel van een reeks van wel
geslaagde stappen bij de burgerlijke
en de militaire regeeringspersonen.
Van de eerste maanden van het vo
rige jaar af konden ernstige resulta
ten worden geboekt. In Maart, op
verzoek van zijn Bureau, verbood de
opperbevelhebber in overeenstem
ming met den minister-president, die
toen de heer Viviali was, den ver
koop van alkohol in de zóne en de
achterhoede der legers. Hij verbood
zelfs», dat de soldaten er kosteloos
van konden krijgen.
Een dergelijke stap der Ligue over
reedt den generaal Galliéni lezelfde
maatregelen te nemen ten opzichte
der militairen van het versterkte
kamp van Parijs. Na een nieuwo au
diëntie, toegestaan door den minister
president, vaardigt de regeering eet)
wet uit, waarin zij, dc zóne der le-
gc-is gelijkstelt mot alle gemeenten
van Frankrijk, waar wapene en am
munitie worden vervaardigd. In die
gemeenten zijn de verkoop en de
doortocht van den alkohol verboden,
liet ging er om, dc aan dien natio-
nalen arbeid gebonden werklieden te
gen den drank te behoeden.
Welnu, moesten dc „poilu's" zich
tevreden stellen met wijn en cider (en
zij zijn er zeer tevreden mede),- in de
achterhoede, steden en gemeenten
buiten de verboden zóne zaet men
zak bewaart."
Wij zullen alilen onze handteeke-
ning er onder zetten.
Ik «et- een kruis. sprak Pages.
Nu, zoide Bergounhoux, toen
wij allen onzen naam gezet hadden.
vraag ik mets meer. dan dat men
mi! rustin sterven laat. zonder iets
meer tegen mij te zeggen. Vaartwel,
makkers.
Hij verliet daarop zijn trode en be
gaf zich naar dc onze. om van ons
drieën afscheid te nemen. Daarop
klom hij weder naar de zijne, om
helsde Pagès cn Carrory, en maakte
toen van zand. en vermolmd hout een
hoogte, waarop hij met zijn hoofd
kon rusten en strekte zioli vervolgens
in zijn goheele lengte uit. zondbr zich
verder meer te verroeren.
De aandoeningen, welke deze brief
bij ons teweeggcibra-cht had. en de
gelatenheid van Bergounhoux maak
ten ons niet moediger.
Intuasöhen was het kloppen veel
duidelijker geworden en ongetwijfeld
was men ons reeds zóóver genaderd,
dat meu ons spoedig zou kunnen be
reiken.
Hiermede troostte ons de meester,
teneinde zoodoende ons een weinig
kracht te geven.
Als men zoo dicht hij ons ;s, als
gii meent, dan zouden wij hen kunnen
hooren schreeuwen en wij hooien
hen niet. evenmin als men ons hoort.
merkwaardigerwijze geheel nieuwe
gewoonten van onmatigheid en
juist te wijten aan den staat van
oorlog! Do werkloozen, die de
militaire wet wegens hun leeftijd
niet meer aanpakt, eenerzijds, en an
derzijds echtgenoot en, wellicht on
troostbaar wegens het vertrek van
hour mannen, begonnen, teneinde de
verveling te dooden, nogal sterk al-
koholische likeurs te genieten.
Waarschuwingen hielpen weinig.
Do nauwlettende „Ligue" mengde er
zich nogmaals in. En op haar aan
drang gaf de Regeering een beschik
king die veroorloofde alle toelage te
onttrekken aan dronkaards.
Ongelukkig hebben kruideniers open
winkels. Flesschen rhum (de rhum
wordt zeer gewaardeerd), brandewnn.
anisette en andere douceurs worden
thuisgebracht onder den mantel on
zer vrouwtjes, dae in de populaire
■wijken elkander uilnoodigen. met
kleine slokjes proeven, onder het ver-
tc-ilen van de buitengewoonste verha
len over den oorlog en 't knabbelen
aan koekjes. En de jochies, de gulzi
ge arme jochies doopen een stukje
suiker in hot glaasje en zuigen er
aany wennen zich aan zaligen zonder
geziichtevertrekikingen 1
Ten leste heeft de „Ligue Nationale"
een afdoenden maatregel tegen den
alkohol aangeprezen wij zijn in den
oorlog, een oorlqg, die ee-n buiten
gewone hoeveelheid munitie verteert.
De alkohol is voor hel voortbrengen
van die ammunitie een der onmisbare
verbindingen het is dus heel dui
delijk, dat men op den alkoho! over
het gansche Fransohe grondgebied
beslag moest leggen. Men moest er
beslag op leggen bij alle „bouilleurs
de cru", brandewijnstokers, d'ie het
voor eigen gebruik doen. alle bereiders
van alkohol. Doch e!ko dorpeling,
volgens een wet, is of kan zijn een
voortbrenger van alkohol. en, mocht
hij het noodigo materiaal niet bezit
ten, in de belangrijker streken be
staan eigenaren van distilleertoestel-
len, die het platteland doorkruisen en
\oor een nogal maligen prijs of zelfs
tegen vergoeding „in nalura" bran
devvijn van druiven, pruimen en ap
pelen op zestig graden distilleeren. Of
men al beslag legt op den alkohol
den volgenden dag brengt men ande
ren voort, daar de eerste zelfstangid-
heid niet ontbreekt I Dan, al suiterste
oplossing, doet ziich de kwestie voor
van afschaffing van het voorrecht
der „bouilleurs de cru". Doch er zijn
nnllionnairen onder en wier politieke
en sociale werkzaamheid enorm is.
En men zou ook niet do lieden van
het platteland, deze massa van kie
zers, willen ontstemmen.
Otndertusschen, onder den drang
der anli-alkoholi'Sohe ligue, die er in
geslaagd is een tamelijk uitgebreide
beweging op louw te zetten, heeft
de regeorlng aan het parlement een
wetsvoorstel overgelegd, waarop meu
op een gegeven 0ogenblik zal moeien
redetwisten en besluiten nemen. Men
kan stoutweg zeggen, dat zonder den
oorlog, zonder dé vaderlandslievende
tucht, die zo heeft ingesteld onder den
oproep van de „heilige eendracht
de overlegging van die wét bijkans on
mogelijk zou zijn geweest. Wat zal
er van komen? De strijd zal fel zijn,
hij is het nu al, in geheime kuipe
rijen.
Sinds den oorlog moeten ze
te Parijs 0111 tien uur triestig
gesloten zijn, doch dan openen an
dere hun heimelijke deuren op een
kier want de menschheid gelooft
dorst te hebbentVooral te Mont-
matre, den kant der Etoile en «Ier
Madeleine uit en in het Quartier
Latin gaan de ,;kleinc café's" aan hei
werk. Zij wordicn gesloten door den
commissaris van politie, als hij er
van afweet; doch achter zijn rug ope
nen zij zich weer.
Ze zijn nogal vaak ingericht in ho
tels van den tweeden rang en in ge
meubelde appartementen. De klanten
verleren in een gemeenschappelijke
zaal of afzonderlijk, in de kamers
de buur komt in dit laatste geval
Al waren zij slechts weinige me
ters van ons verwijderd, dan zouden
wij hen nog niet kunnen hooren
dit hangt geheel af van het gehalte
der aardkorst, die zij doorboren moe
ten.
Of van den afstand.
Het water daalde echter voortdu
rend en weldra kregen wij het be
wijs. dat het dc daken der gangen
met meer bereikte.
Wij hoorden tegen den wand van
de zijgang eeuig gedruisch en het
water klotste, alsof er stukjes steen
kool invielen.
Men stak een lamp aan en wij za
gen verscheidene ratten beneden in
do zijgang loopen. Zij hadden, even
als wij. een schuilplaats in een dui
kerklok gevonden, en toen het water
gedaald was, hadden zij haar toe
vluchtsoord verlaten, om eenig voed
sel te izoekeai. Als zij ons hadden kun
nen bereiken, dan was dit omdat het
water de gangen niet meer geiicel
vulde.
Deze ratten waren voor onze ge
vangenis, wat de duif voor de u-rlc
van N'oach Mas het einde van dén
zondvloed.
Bergounhoux, sprak de mees
ter. terwijl hii rich tot aan de boven
ste trede oprichtte. vat maar weer
moed.
En hij braclit hem toen aan het
verstand, dat de ratten oisze nnde-1
op drie lot tien francs te staan. Sonv
mige slijters ontvangen hun
stamgasten in hun winkelkamer of
zelfs in hun kelder, voor dc gelegen
heid in orde gebrachtIn de af
wezigheid van haar naar den oorlog
getogen mart diende een handige
vrouw uit Auvergne haar nachtelijke
klanten verscheidene likeuren, zelfe
Engelsche, in haar kolenbrandsters-
winkel op. Op vijf-en-twintig meter
afstands van een commissariaat van
politie had eon concierge in zijn et-
gen portierswoning een kleine kroeg
ingericht. Ze bestond langen tijd en
had hij naam gekregen door de uitne
mendheid van zijn dranken. Onge
twijfeld gaf eon kwaadwillige huur
der hem aanl Niettemin, indien er
nog „kleme café's" bestaan de
stamgasten zijn zeldzamer geworden,
omdat zij vreezen een proces-verbaal
op te loopen op het oogenblik, dat de
commissaris kan opduiken
Dei verschrikkelijke oorlog zal ten
minste dit resultaat hebben, dat hij
het alcoholisme geducht heeft aange
tast, den Alcohol, die een ras verw
armt en het zijn geestelijk evenwicht
doet verliezen.
WILMA KNAAP.
De moord te Wijk-
broekermeer.
door
SIMON MOS.
Hannes, de gemeenteveldwachter,
stond op de bovenste trede van de
monumentale stoep van het eeuwen
oude raadhuis rijn 'kromme, beweeg
bare pijp te rooken, gelijk hij Lederen
morgen deed, wanneer hij de ronde
door het dorp had gemaakt, en daar
na in de burgemeesterskamer de in
gekomen stukken voor den burgo.
meester in gereedheid had gelegd.
Hij werd daar op z'n verhoogde
standplaats door alle voorbijgaande
dorpelingen gegroet, want Hannes
was algemeen geacht en bij elk inwo
ner zaer gezien. Naar de maatschap
pelijke positie van ieder passeerende
groette hij dan terug, hetzij minzaam
wuivend met de hand, hetzij door
even tegen z'n pet to tikken, of voor
een zeer voornaam ingezetene liet
militair Baluut te brengen, hetgeen
hij als oud-militair het voornaamste
eerbewijs vond.
Zag hij den burgemeester naderen,
dlatn maakt® hij tijdig front naai- de
stoepriehtang, nam met z'n linker
hand z'n pijp uit den mond, maakte
met de rechter correct hei militair
sahiut en zei de: G'morgen burge
meester.
G'morgen, Hannes, groette de
burgevader terug en „strijk en zet"
volgde dan altijd: Is er ook nieuws?
Stereotyp klonk dan steeds uit Han
nes' mond: Niks geen nieuws, bur
gemeester.
Want de bewoners van Osburg wa
ren brave, vred'dievende ingezetenen,
zoodat moeilijkheden zoo goed als
niet voorkwamen.
Op zekeren morgen echter, toen
burgemeester de gebruikelijke vraag
weer had gedaan, antwoordde Han
nes, terwiijl hij het voorhoofd frons;e
eu z'n baard bevoelde: DAt geloof
ik, burgemeester, d'r is een groote
papieren brief gekomen van de Ju
stitie.
Van de justitie? herhaalde de
burgemeester, met verbazing. En wat
staat er in?
Ik dorst 'm niet open te maken,
burgemeester, repliceerde Hannes,
zeer gewichtig.
rende bevrijding aankondigden.
Maar Bergounhoux liet zich niet
overtuigen.
Als dc hoop weder voor wanhoop
moet plaats maken, dan wil ik lie
ver in het geheel geen hoop meer
koesieren ik wacht den dood als
er redding komt. dan zij God ge
loofd.
Ik wilde onze trede verlaten, om
me zelf te overtuigen of het water
inderdaad daalde. Het zakte aan
merkelijk cn er was een groote ruim
te gekomen tusschen het water en
het bovenste gedeelte van de gaan
derij.
Vang eenige ratten, dan kun
nen wii ze opeten. riep Carrory.
Maar om de ratten te vangen,
moest men vlugger zijn dan ik thans
De hoop op redding avenwel had
mij weder kracht gegeven en het zien
van de ruimfe deed mij besluiten,
een denkbeeld ten uitvoer te bien-
Kon. dat mij reeds lang gekweld had.
Ik kleun weeier naai- onze trede.
Meester, ik weet iets daar de
rattten in de gang loopen, bewiistdit.
dat men er door kan gaan ik zal
zwemmende dc ladders bereiken en
daar om hulp roepen men zal ons
komen zoeken, dat zal eerder kunnen
gebeuren df-n door de schacht.
Ik verhied u dat.
Maar. meester, ik zwem even
