M m m m m m m m m m m m a m a m m m m m m 41 1 41 m Pi V opzichte van de ingezonden ddressen. En toch stroomt maar steeds een stroom panter naar het college toe. Zullen de menschen dan nooit wijzer wordenï SINTRAM. Asschepoester. Max Donner bleef staan voor de ieur van den schouwburg en koek strak naar het bekoorlijk vizioen, dat daar voor zijn oog en oprees een meisje, naar de laatste mode ge kleed. stapte uit een auto. Er was een groot gedrang van mensahen voor den schouwburg, want er werd een weldadigheidsfeest gegeven en de tt.enschen haastten zich om mee te werken aan het goede doeL De jonge man zocht zich een weg door de menigte, en bereikte het meisje juist op het oogenblik, waarop zii het gebouw binnenging. Louise I Hij sprak dat woord meer tot zioh- zelf dan tot haar. en het meisje draai de het hoofd om. keek den vreemde ling aan. scheen er niets van te be grijpen en ging toen door, zonder een blik van herkennen in haar oogen. Max Donner was bang, dat zij zijn gemompelde verontschuldiging niet terstond, want het volgende oogen blik was zij door de glazen deuren verdwenen. llü trok zich terug, woedend op zichzelf over zijn domme onhandig heid. ofschoon hij overtuigd was zoo- even Louise Kronig gezien te heb ben. het meisje, dat zoo hard werkte als winkeljuffrouw bij zijn vader in het magazijn van antiquiteiten in de Voorstraat. Maar den eerstvolgenden dag had hii wel iets anders 0111 over te den ken. Hel werk nam hem golieel in beslag, sinds den oorlog kreeg hij nog maar 2/3 tan zijn inkomen, ter wijl de zaken thuis allesbehalve naar wensch gingen, want de menschen kochten geen antiquiteiten en Jacob Morrison, de giootste crediteur van zijn vader, dreigde bean te zullen vervolgen. Dien avond sprak de vader daar over met zijn zoon Max. Het is hard voor mij. Max. zei hij. maar alles zal verkocht moe ten worden I Zoover zal het wel niet komen. zei de jonge man. Er is geen andore uitweg, luidde het antwoord. Ik wil niet meer van je vergen en een drukken- den last voor je worden. Je hebt je aest gedaan, mijn jongen, maar al weken lang heb ik het zien aanko men. Max ging naar buiten in het kleine tuintje achter het huis. Hij wist hoe trotsch zijn vader was. en het gevoel van plioht tegenover den ouden man had hem tot nu toe weerhouden, om Louise te vragen zijn vrouw te wor den. Daar klonk het gerulscfa van vrou wenkleren en, ziah omkeerend, zag Max het meisje, waarvan zijn ge dachten zoo vol waren, bij den ln- gane van het priëel staan. Goedenavond 1 zei zo. De jonge man gaf haar de hand. Zoo iets wonderlijks als mij nu toch gisterenavond is overkomen, zei hij. Ik verbeeldde mij. dat ik je ten schouwburg zag binnengaan, liet was natuurlijk een vergissing. Hii keek naar het eenvoudige, zwarte japonnetje van het meisje, teiwiil hii sprak. Ik zei zelfs een paar woorden tot ie uunneigangster. Zu zag er aller bekoorlijkst uit en stapte juist uil een u.ooie auto. Louise lachte. Precies een roman, zei ze. Toch droomde je. ging zij voort, terwijl zij Max eon scherpen blik. toe wierp wie zou dat gedactht hebben, dat je nog tijd hadl om te ürooinen I Zoo nu eu dan zie je er zoo ernstig uit. dat ik niet eens tot je duif spre ken En toch beu i k eigenlijk de gene. die met durft. zei de jonge n au. 0, Louise, wat is alfes hier geheel anders geworden, sinds jij hier bent. Ik begrijip met. hoe vader het vroeger klaarspeelde. De zaak moest nu schitterend gaan. liet is jouw schuld met. dat dit met het ge vat is maar ik vrees, dat wi< haar zullen moeten verkoopen, omdat Mor rison geld wil zien. Ik ga nu weer naar hem toe maar er zal nu wel ecu eind aan komen. Een eind aan komen? Dat be grijp ik met. Er is geen enkele reden, waar om je hei wel zoudt begrijpen, lieve Louise. De oude winkel heelt voor jou natuurlijk heelemaal geen waar de. Hij keek haar verlangend aan, terwijl hu dat zei. Jij'zult vooruit komen in de wereld, je bent zoo lmap. En en imsschien is het ook beter zoo. want deze zaak is jouwer niet waardig. Och. wat een onzin l Bovendien gu ik uit als ik er lust in bobt Gis terenavond hen ik nog in gezelschap van eenige vriendinnen geweest. Het doet in» pleizier. dat je zoo nu cn dan wat ontspanning hebt, zei Max. Wat zou je lachen als je wist, Louise, dat Hij zweeg plotseling. Wist van je droomland, waar je mij dacht te zien, Max zeide het meisje op zachten toon. Gedeeltelijk dat. Louise legde haai' hand op zijn arm. Ik vind het heel vriendelijk van je om aan mij te denken als aan een dame in een auto. zei ze. Maar toch is ecu leven zooals dat van jou zooveel mooier je kondt uiot naar het front gaan. omdat je afgekeurd werdtmaar men kon je thuis zoo goed gebruiken, en je habt hier je uiterste krachten ingespannen, Max. Zij wou. dat zij hem de waarheid kon vertellen, namelijk waarom zij dte nederige betrekking van winkel juffrouw had aangenomen, maar het was beter van met. Het is lief van je. Louise, zoo te sprekenzei Max. Dank je Zij keek hem met haar grootc. grij ze oogen peinzend aan. Maar je stondt cup het punt. mij Iets te vertellen, en dat mag ik nu roker wel hooren. Het is beter van niet. Laat mij daarover oordealen. Zij keerde zioti om en EeeE hel tuintje ln. dat zij fn haar ledigen tijd in orde hield. Max Donner kon moeilijk raden, dat het meisje zich op dat oogenblik afvroeg, of zij zelf in de laatste maanden wel goed ge daan had. Ofschoon zij «etraöht had een oud kwaad te herstellen, was zij tot het fcc-shiit gekomen, dat de taak onmo gelijk was. Tradht uit.te vinden waar Jan Donner woont, lieve, en zag hem, dat ik zooveel sniit heb gehad over liet kwaad, dat ik hem heb aangedaan. Wij waren vroeger groote vmenden, kregen om&öoegen eui toen i(k hem wilde helpen, waa hij hoos en zei, dat hij nooit meer tot mij zou spreken. Louise zuchtte. Zij was te weten gekomen, waar Jan Donner woonde, en een glimlach speelde om haar lip pen. toen zij bedacht, hoe de oude man gedacht had. dat zij gékomen was om naar de betrekking van win keljuffrouw te solliciteeren. en nu zou zij teruggaan naar haar mooie woning in een aanzienlijke wijk, en zij dacht er niet over. haar betrek king op te geven, ofschoon zij wist. dat Donner nog altijd bitter gestemd waa. Waarom la bet beter van niet, Max vroeg zij op hartelijken toon. Je hebt zeker wel begrepen hoe slecht de zaken staan, zei Max zich met moeite bedwingend. Ik ik wil de je vertellen hoe hartelijk ik je liefheb, Louise dat er niets ter wereld is, wat Ik niet voor je zou willem doen. Maar ik zal er over zwijgen, dat Is alles! Alsof ik dat niet wiet! zert 't meis je lief. O, Max, dacht je dat ik blind was? Je hebt mij dal voortdurend ge toond! Maar maar je ziet hoe de za ken staan. De goede, oude winkel waarop mijn vader zoo gesteld is moet weer Tk zal mün bait doen hem ergens buiten een geschikt huisje te bezorgen en daar zoo nu en dan heen gaan. Max, zei ze; en zweeg daarop. Nu? Hoe zou Je het vinden als de win kel eens geml kon woixten, zoodat je vader geluWJcr kon ziin met zijn boeken en schilderijen? Dan zou ik Je vragen met mij te trouwen, lieve Maar dat is oen droom. Dit oude ^>-taire»¥{« heele- maal louw wereW niet, en... Maar Lmdse had zich omgedraaid an was verdwenen. Den volronden morgen was ze al heel vroeg weer terug om Sara te helnen. die den eeniron schakel Vormde tllSSChem moer voorsnnedice dagen een vrouw eerlük als goud die el het werk verrlVhtto en er trotsdh op was dat zonder eenige he- loaning te doem tiu de tijden zoo slecht waren. Mlinheer roept u, juffrouw Loui se, zei Sara, terwijl zij zich haastte hot ontbijt klaar te zetten. Louise ging de huiskamer binnen en zag daar Max, die er ernstiger uit zag dan ooit, tusschen zijn vader en een bezoeker in staan. De laatste was Jacob Morrison! En ditmaal meen ik het! zei Morrison op beslisten toon. Als de som van drie duizend gul den van avond- nW betaald is, ga Ik tot vervolging over. U weet heel goed, mijnheer, zei Max Donner, dat mlim vader nog niet in een positie is die som te'betalen. Als u wilt wachten Maar ik wil n'bet wachten! zei Morrison ruw. Niet iedereen wist dat het geld, waarvan hij de betaling eischte slechts deel uitmaakt van een intri gue om de zaak in 'handen te krij gen, en door een gedwongen verkoop de bijzonder waardevolle dingen machtig te worden, die de collectie bevatte. Ik zal het bedrag van de maan- delijksohe aflossingen verhoogen, zei Max. Morrison lachte uitbundig. Dat is louter kinderspel, zei hij! ruw. Ik laat mij niet langer met een kluitje in het riet sturen. De winkelbel ging over, en de oude Donner keek naar Louise; maar hij scheen te zenuwachtig om meer te doen, eu liet meisje deed geen moeite den klont 1e gaan helpen, terwijl zij het volgend oogenblik midden in de kamer ging staan. Alles 13 m orde, Max, zei ze be daard, juist toen de jonge man op liet punt stond te gaan spreken; Iaat het alsjeblieft aan mij over! Er is iemand in den winkel, Louise, zei de heer Donner zich her stellend. Hij kan wachten! zèi bet meisje. Wij doen verstandiger deze zaak eerst te regelen. Zij ging naar Morrison, haalde een papier uit haar zak, stak het den man toe, en keek terwijl zij dat deed naar een tweede stuk papier, dat uit een memorandum gescheurd was. Wal is dat? riep Morrison woe dend uit U kan immers lezen? vroeg Loui se. Het ie een cheque voor de som van drie duizend gulden, die u op- eischt; en laat mij u meteen vertel len dat uw bedrag aan interest veel te groot is. U zal alles in orde vin den. Toeken alstublieft deze quitantie en ga heen. Wat? zei Morrison het meisje woest aankijkend. Ik begrijp daar niets van! Hij keek naar de handtee- kening en toen weer naar Louise. Drie duizend guMen. Aan de Natio nale Bunk? Van wie is die ondertee- kening, Dals. wie heet zoo? Dat is mijn ware naam, zei het meisje. Ik was mijnheer Donner dat geld nog schuldig een kleine uit staande rekening, "die hij over het hoofd gezien had. Had hij het z f.h herinnerd, dan zou er nooit eenige moeilijkheid geweest zijn. Uw qui tantie, alstublieft! Houd je alsjeblieft kalm, Max, ging zij voort, toen de jonge man haastig op haar toekwam. Mijnheer Morrison dacht dat bij een oud man uit zijn eigendom zou kunnen wip pen, dat spoedig van veel grooter waarde zou worden, dat is alles. Morrison slaakte verwenachtn gen maar hij deed wat hem gevraagd werd 011 stoof*toen de deur uit, terwijl Sara, die bezig was het ontbijt klaar t® zelen, met de armen in de zij het vreemde tooneel stond aan to staren. Wat bebeekont dat, Louise? zei Max hot meisje bij de -hand vattend. 0, niets om j© bezorgd over to maken., beste Max, antwoordde Louis© met een bezorgden blik op mijnheer Donner. Hot was een kleine rekening, die ik nog met je vader te vereffenen hnd. Zij liet zich heit papier uit de hand nemen dat zij nog vasthield, en Max las wat daar geschreven stond, ter wijl zijn vader de quitanrtae in de hand hield door Morrison pet eek and een volkomen kwiitsohoMing van schuld. Max las het op zochten toon voor, laar allen hooiden het. „L. Dals debet, ,,Aan den heer Jan Donner. „Voor vriendelijke behandeling f 1200. „Voor les im boekhouden i 340. „Uitstekende bediening van Sara schoenpoetsen, enz. f 960. „Totaal f 3000. -Maar, riep Sara uiit, nooit ln mijn leven heb ik voor zooveel geld schoenen gepoetst Louise keerde zich tot de vrouw, 1 haar stem beefde. Het waren niet alleen schoenen, Saartje, zei ze, het was van allerlei. Miin vader was eens een he©! groot vriend van mijnheer Donner. Saar tje, en Een snik belette haar nog meer te zecgen. De oude man naderde haar. Hoe kan ik ie ronoee bedanken, lief kind' zei hij op schorren toon. Jij de dochter van Arnold Dals' Max beirriip Ie het? M«x Donner beereep het. want Ixnilse keek hem ann met het liefde- licht in haar oogen. I Men zij dus op zijn Hoede bij Tiet kiezen van wandbekleeding, niet al leen voor de groen getinte soorten, maar ook voor andere kleuren. Wij vinden het daarom niet alleen wen- scheliik, maar zelfs noodzakelijk, dat alle groothandelaren hunne pa pieren chemisch laten onderzoeken. EEN VERRASSING. De zieken van Bethesda (een ge sticht voor leprozen in West-IncLië) j hebben dit jaar met /Kerstmis een I geschenk gekregen, dat, hoe waarde vol op zichzelf, dubbele waarde heeft door de wiizo waarop het gegeven is, verneemt ,.De West". „Een eenvoudig meisje te Buffalo, die door handenarbeid in haar kost voorziet, voelde zooveel deernis voor de ongelukkige zieken van Bebhesda. j dat zij een deel van haar werkgeld besloot te sparen, om aan de zieken een groote verrassing te bereidon. Zij hield woord. Twee jaar lang werd elke cent die zij over hnd, op zijde ge legd. En daarna was zij in ©baat als Kerstgeschenk een prachtige Edison fonograaf aan de zieken te sturen. Ieder die weet welk een heerlijke afleiding zootn instrument voor de melaatschen is zal levendig beseffen welk een vreugde dat geschenk te weeg moest brengen. Maar ookwelk een vcfldoening voor de edele geefster I VLIEGEN EN BEHANGSEL PAPIER. Wij lezen in ,,De Gezondheid", liet populaire Wad voor geneeskunde: Het is niet alleen van wetenschap pelijk belang, te weten hoever de vlieg kan vliegen, deoh de oiJosstec van deze vrnag heeft ook veel nrnk- tlsche waarden, vooral voor de me dische wetenschap, dte ln de vliec de overbrengster van tel van onheil stichtende ziekten ziet. In een Amerikaansoh geneesrtcundig (Jidschrift wenkt een en ander mee gedeeld omtrent de onderzoekingen, die op het bewuste gelded gedaan zijn. Door het Medisch InsHtimt te Cambridge werden meer dan 55 000 vlregen, die ter identiffceerma op ver schillende wiizen gekleurd waren, hij allerlei meteorologische toeetanHcm vrij gelaten. Van deze insecten wor den er 191 gevangen op ongeveer 50 weerneraingsstations, die voor dit doel waren ingericht. Het bleek dat de hulsvHegen óf juist tegen den wind in, of mot den wind mee plegen te vliegen. De meeste diertjes, die in de dichtbevolkte doelen van Cambridge wnnrcr«nomen werden, legden meer dan 400 M. af, maar in één geval, toen de weg boven open land leidde, werd een afstand van 700 M. afge legd. De maximum-afstand zal ver- mocdn'iik niet boven de 1000 M. pole gen hebben. Rii deze vliec-waarnemingen is ge constateerd, dat vliegen een bepaal de voorliefde V8n eeai zelfde kleur liebhen, en door andere kleuren weer afgeschrikt worden. Vliegen schii- nen voor b'auw bant? te «Ito. maar zij eoh'irwi zich aangetrokken te ge voelen voor geel, orante en rood. In verhand met deze observaties beveelt een vlierorosnecïalfcteU te Cambridge aan. zooveel mogeliik h'nuw twhnnvselpftn'er f,» gebruiken. Een melksliiterij of "n vleeschhouwe- rïj dient eveneens stemmig blauw geschilderd, opdat de vliegen, die binnenkomen, een blauwtje loopen. Nu we tooli over behangselpapier praten, moeten we onzen lezers me- dedeelen, dat vaak vergiftiging door behangselpapier is voorgekomen, doordat daarin arsenD'um (rotte- krnid) of lood aanwezig waa. Zoo lazeD wij in het „Maandblad tegen de vervalschingen": Naar aanleiding van drie vergif- tlgingsgev allen door loodhoudend behangselpapier is een ernstige waar schuwing in deze zeer ter plaatse. Het is zeer begrijpelijk dat, waar in plaats van zinkverven, loodwit, geel loodohromaat en dergelijke aanga- end worden, doze kleurstoffen, vooral in slaapkamers gevaarlijk kunnen worden, doordien het fijne stof van het behang afkomstig en be deeld met loodverbindingen door in ademing in het organisme opgeno men kan worden en zoodoende cro- nische lood vergiftiging zal ver oorzaken. Het is derhalve dringend noodzakelijk bij behangselpapier of kleeden de noodige waarborgen te eischen betreffende de afwezigheid van schadelijke metaalverbindin gen" BIJ DANISL DE LANGE TE GAST. Tilly Koenen schrijft in „Het Va derland" Den 13den Januari waa lk do gast van Daniël de Lange erv zijn char mante vrouw te Point Lorna in Cali fornia. 12 Januari had ik te Ran Diego oen lleder-recital gegeven, eveneens bij gewoond door Daniël de Lange en echtgenoote en den volgenden dag oim twaalf uur werd. ik door hem .n de auto van Mme Katherine Tfftgley, de bezitster van Point Lama, afge haald. Met gespannon verwachtingen tuur de ik naar het wonder dat komen moest, en hoe meer we naderden, hoe meer werden raiine verwachtin gen overtroffen. Binnen het half uur bereikten we de groote witte poort van Point Lorna, welke door een der heeren voor ons geopend werd. Wel dra reden we te midden van reuzen- palmen de oprijlaan naar het hoofd gebouw binnen, maakten een korte bocht naar rechts, en hielden stil voor eeu wit huis. schilderachtig om geven van palmen en een overvloed van lila bloemenhet dorado van ÜPDiël de Lange. Op het bordes werd ik door me vrouw De Lange hartelijk welkom ge- heeten en. naar binnengaande, viel mijn blik het allereerst op het schit terende vergezicht van hun woon kamervenster uit op San Diego, aan den overkant der baai. Geheel gevan gen door de pracht der klourschakee- ringen en onder den indruk der be- tooverende omgeving, moest Daniël do Lange me eindelijk uitnoodigen. nu ook zijn heerlijke bezitting eens van binnen te bewonderen. Van liet venster liep ik naar het gezellig knetterende haardvuur en Los boven don schoorsteenmantel in houtsnij werk de volgende spreuk ..Love makes the world go round". Woorden van Mme Tlngley, de ziel waar hier alles om draait Wat deze vrouw in een tijdsverloop van vijftien jaar bereikt heeft, grenst aan het bovenaandsche. Alle gebouwen werdon door haar geteekend. zoo ook dit huis met zijn riike houtsnijwerk-versieringen boven lederon doorgang en alle passende kleuren werden door baar uitgeko zen. De meubelen zijn echter van Holland uit medegekomen. zij vormen in deze omgeving een volkomen hur- moniiscih geheel. liet huis bestaat uit een ruime huis kamer, uitzicht baai, dito slaapka mer, blik op den Stillen Oceaan, eet kamer en badkamer, deze alle geliik- vloersch. terwijl de keuken met toe- bohooren in het sousterrein ge bouwd is. Eten lcokon behoeven de bewoners van Point Loma echter nooit, <laar hun dit van de alge meens keuken uit. op bapaalde uren van den dag. bezorgd wordt. Eene dame 5s hiervoor verantwoordelijk. De RAja Yoga College, gestidht door Mme Tingley. heeft thans ongeveer een 400 leerlingen," bestaande uit 42 nationaliteiten. De jongste pupil is 3 jaar en Mme Tingley is de raadgeef ster voor allen. In haar opvoedingssysteem wordt zii door leeraren en leerarossen ter wille van het ideale doel. geheel be langeloos ter zijde gestaan, met een eensgezindheid, zooals er zeker op do heele wereld geen tweede inrich ting bestaat. 's Middags maakten wc in het Drachtige. doch frissdhe weer. een wandeling door het park, zagen vóór het terras van de .temple of peace" 'n 16-tal meisjes een Zweedschen dans in nationaal oostuum uitvoeren en gingen toen verder naar het Griek- sche theater in de «pen lucht. Dit poëtische plekje te beschrijven, laat lk aan dichters over, het overtreft de hoogste verwachtingen. Door de leerlingen worden hier Griekscho spelen en andere passende werken uitgevoerd. Kort geleden hadden ze de ..Rosalinds" gegeven, en Daniël do Lange beweerde, dat deze uitvoe ring het volmaakte nabij was ge weest. Ook heeft Daniël de Lange zelf eens een Grleksche rol vervuld en toen Mme Tingley nog eens over alle 006- tuunis haar blik het gaan. kwam ze met een bedenkelijk gezicht naar D&nïul de Lange toe en zei „That beard is no good." „Well cut it off", zel Daniel de Lange, en de daad bij het woord voegende, nam ze een sahaar en knipte den zoo goed ver zorgden grijzen puntbaard af. Allen buigen hier voor de meenlng van deze vrouw, daar iedereen er van overtuigd is. dat zii slechts een rtieJ doel voor oogen heeft. Toch zal ieder, Daniël de Lange kennende, begrij pen. welk een offer hij op dat oogen blik heeft moeten brengen. Gelukkig zag ik miin vroegeren directeur pre cies zoo terug als eenige jaren gele den. toen ik afscheid van hom nam. Ik kreeg ook te hooren. hoe mijnheer en mevrouw De Lange hunne dagen hier ODgeveer doorbrengen. Ze staan reeds om zes uur op. Me vrouw zorgt voor haar huishouden en werkt verder met alle dames mede tot steun van het geheeL Dikwijls zijn er nieuwe costuums noodig, zoo wel voor theater-voorstellingen als voor dagelijksdh gebruik, en er is nooit gebrek aan werk. Daniël de Lange heeft het evoneens zeer druk. hii componeert veel en de meest be gaafde muzikale kinderen kamen onder zijn toezicht. Hij speelde mij nog eenige zeer mooie nieuwe liede ren voor. waaronder een Engelsch lied en eenige Hollantisdhe kinder bedjes. Een groote aantrekking tot Point Loma was voor Daniël de Lange, zooals hii ook zelf beweerde „De rust en de vrede. In zulk 'n om geving. omring van echte vrienden, kan men niet anders dan gelukkig zijn." Na het diner was voor m ij het gioote moment gekomen, daar de bewoners van Point Loma door Daniël de Lange waren uitgenoodigd ln het hoofdgebouw „the great dutch contraalto" te komen hooren. Eerst was er een korte receptie bij Daniël de Lange aan ziin huis en werden me eenigen van zijn vele vrienden voorgesteldem toen ik in de dicht- bezette zaal kwam, overhandigde mij een Hollandsoh meisje uit naam van alle kinderen een heerlijke tuil anje lieren. geplukt uit de tuinen van Point Loma. Het voorgeschreven oostuum der heeren en jongens Is in khaki-kleur en alle dames en meisjes zijn bij feestelijke gelegenheden in het wit. de ^-vtrere met kransjes in het haar en lange affhangeride rozen-guirlan des over de schouders. Toen ieder op ziin bepaalde plaats zat (mij was eereplaats naast Mme Tingley aangewezen) wachtten allen op de komt hunner algemeen geliefde meesteres. Op hat oogen Wik, dat zij de deur binnenkwam, verrei* het geheele gezelschap als één man en trad er oen eerbiedige stilte in. Eerst'toen zii ging zitten, namen ook de aanwezigen weder plaats. Daniël de Lange stelde mij aan haar voor en daarna op de meest vleiende \ëijze aan het geheele pu bliek. zoodat, toen ik naar het po dium ging er een stormachtig an- plaus losbarstte. Miin programma bestond uit Ita.lL- aansohe, Duitsche, Engelsdhe en Hollandsdhe liederen. Bij de Holland- sche kinderliedjes geef ik zelve voor af oen korte verklaring im het En- geisoh, en het is aardig oan te zien, hoe intens het publiek van de Ren- nesles geniet Als besreleide-r voor mijn Californische tournée (had ik den Amerikaanschen pianist Uda Waldrop uit San Francisco geënga geerd. Een voortreffelijk begeleider en tevens een zeer begaafd compo nist Ook te Point Lama word ik door hem begeleid. Na afloop van ons concert stond Mme Tingley op en bedankte me, ten aanhoore van alle aanwezigen, 00 zulk een treffende wijze, dat er een salvo van applaus op volgde. Ik ging naar haar toe en vroeg ..Mme Ting ley. may I give you a kiss waarop ze antwoordde „certainly dear, but I will kiss you." En ten slotte tel Daniël de Lang©, toe,n hij mii weer in Mme Tingley's auto naar San Dingo terugbracht em miin spiitrthoopde. dat deze heerliike dag woer voor olltijd vooihij was neen. zeg dat niet. deze avond is niet voorbij, hij zal steeds ln de harten dec Point Lomaors blijven voortleven, en zllne goede uitwerking hebben." Zoo la deze rijke dag ook ypor mij een onvergetelijke geworden. OAMRUBRIEK. HAARLEMSCHE DAMCLUB. Alle correspondentie deze Rubriek betreffende, gelieve men t« zenden aan den heer IL W. ZITMAN, narmenjansweg 63. Probleem No. 741, (Eerste publicatie). Zwart V 1 -4 a 4 a ai a a. BI m Zwart 8 schijven op: 11 12, 13, 15, 18, 22, 23, 25. Wit 9 schijven op: 27, 29, 30, 32, 33, 34, 43, 47, en 48. Probleem No. 742 van Z. (Van hetzelfde type). 6 f?i 15 •1 16 4 s 31 II 26 a 86 a y 46 41 47 48 4S 50 Zwart 8 schijven op: 3, 9, 10, 11,12 13, 15 en 25. Wit 3 schijven op: 23, 29, 30, 32, 33, 34, 42 en 48. Wit doet een lokzet, waar zwart 0p ingaat, denkende hierdoor positia voordeel te veria-ijgou. Oplossingen dezer problemen wor den gaarne ingewacht uiterlijk Dins dag 29 Februari 1916. De oplossing van Probleem No. 735 van den auteur ie: Stand: Zwart 11 schijven op: C, 8, 9, 10, 12, 13, 15. 17 18, 19 en 22. Wit 12 sohijveii op: 16, 24, 25, 26, 28, 33. 37 39, 40, 41, 43 en 46. Wit: 25-20, 16-11, 26-21, 28:17 43-38, 39—34, 37-31, 41 5 I I 'Zwart: 19 30, 25 24, 17 26, 12 21 6 17, 30 28, 26 37. Do oplossing van Piobleem No. 737 van dou auteur is: Stand: Zwart 11 schijven op: 1, 3, 8, 9, 13 15, 17, .20, 21, 26 en 27. Wit 11 schijven op: 12, 23, 24, 28, 38, 39, 40. 42 47, 49 en 50. Wit; 23-19. 4237, 40-34, 49-44, 37—31, 31 4 1 Zwart 20 29, 13 24, 29 40, 40 59, 49 7. De oplossing van Probleem No. 738 van den auteur ls: Stand: Zwart 11 schijven op: 7, 8, 9, 12 13, 16, 20, 30. 34 en 35. Wit 10 schijven op: 23, 26, 32, 33, 43, 44. 45 48, 49 en 50. Wit: 23—18, 33—28, 43-39, 48—19, 26-21, 49—43, 45 1 f i Zwart 12 23, 22 33. 34 43, 18 24 16 38, 38 40 Goede oplossingen ontvangen van de heeren: P. v. Amersfoort, Pli. F. Ameling Jr., R. Berends, J. W. v. Dartelen W. C. Groenings, J. Jacob- son Azn., J. J. Jacobson, W. J. A. Matla en J. C. van Waard. De Haarlemsche Damclub houdt haar bijeenkomsten lederen Maan dagavond van 8—12 uur in de boven zaal vau café „d© Korenbeurs", Spaarne 36. Liefhebbers van het damspel zijn daar welkom. Zij. die don leeftijd van 18 jaar be reikt hebben kunnen zich als lid blij het bestuur aanmelden. Inliohtingan verstrekt gaarne <1© Secretaris de heer W. J. A. Matla, Spaarne 92 rood, alhier. Jomgolieden van 1618 jaar, kun nen als aspn-antlid worden aangeno men. DAMMEN. COMPETITIE NEDERLANDSCHE DAMBOND. Zondag 20 Februari a.s. zal des na middags om 1 uur, in de bovenzaal van café „de Korenbeurs" Spaarne 36 alhier, de ontmoeting plaats heb ben tusachen de Damclub „Door oefe nine sterk" en de Haarlemsche Dam club. Belangstellenden hebbem vrijen toe gang.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1916 | | pagina 12