Huturs Qiesu! Db Europeesche Oorlog. TWEEDE BLAD Zatardag 19 Feoruarl 1916 Servië, Montenegro, Albanië en Saionikt. DE KONING VAN MONTENEGRO. Dc Matin" verneemt uit Bordeaux: Do koning van Montenegro en do ko- n ik lijk© familie zullen zich binnen kort vestigen te Lormont, nabij Bor deaux. GRIEKENLAND EN DE CENTRALE MOGENDHEDEN. Uit Athene wordt aan de ..Tftgliche Rundschaü" geraeldt, dat or, volgens de Griokeclie bladen, ©ene overeen komst is getroffen tusschen de cen traio mogendheden en Griekenland, waarbij eerstgenoemden zich ver plichten, na den oorlog de schade, di© particulieren door het bombarde ment van Saloniki geleden hebben, te vergoeden. De Grieksche regeering zal daarvan een staat opmaken. •DE TOESTAND IN GRIEKENLAND. Het ,.Bcr). Togèblatt" vernoemt uit Sofia Volgens de mededeeJingen van een geloofwaardig nersoon. die uit Athene over Fiorina en Monastir l« Sofia is aangekomen, wordt de toe stand in Griekenland met den dag kritiek er. Vele districten zijn zonder levensmiddelen. De vertwijfelde be volking loon' te hoop voor de stad huizen en eischt kradhttee maatrege len van de regeering in d,en onhoud- linren toestand te brengen. De nood te vnorn.1 orroot in de oostelijk van Sa loniki gelagen streken, aangezien de bevolking ten gpvolgp van 'de bezet ting door de Franschen en Engel en it-n van den spoorweg geen leveus- iuiddelen meer toegevoerd krijgt, "in den laatsten tvjd "zijn vele families uit Diama, Seres en hawalla naar Pi- reus vertrokken. In Saloniki heeracht een namek. in Athene gaat het volk gebukt onder de duurte der levens middelen. Toevoer van industrieels t productie ontbreekt volkomen. De stemming is er zeer vóór de centrale mogendheden, de argwaan tegen Buten riie is geheel verdwenen. DE STRIJD IN ALBANIë. De rimes'" verneemt uit Saloniki In Servische officieele kringen wordt verklaard, dat de achterhoede van het Servische leger niet succes stand houdt b:i Tirona en ten noor den v»n Durazzo en drie aanvallen doorstond. VLIEGERSACTIE. Reuter seint uit Saloniki: Ten noorden van Saloniki is oen vliegtuig door een Fransche aëropla- j - neergeschoten, eri vermeestert!. De waarnemer was gewond en werd ge vangen eenomen, de bestuurder wist te ontkomen. Zestien Fransche vliegtuigen heb ben een aanval gedaan-op het spoor wegstation van Stroemnitza en de nabur!g-> kampen Zij werden door een Dnitech luchteskader aangeval len Alle vliegtuigen echter keerden veilig en wel naar de basis terug. De verliezen van den vijand zijn onbe kend. DE GEVANGENNEMING DER CONSULS IN SALONIKI. De ,.N. F. Pr esse" meldt: Ktamil Dasie. de thans in vrijheid gestelde Turkschc consul-generaal in Saloniki, T die daar met de andere consuls van het Viervoudig Verbond werd gevan gen genomen, deed aan den Turk- schen gezant te Weenen het relaas van zijn arrestatie. De consuls met vrouwen, kinderen en personeel wer den als misdadigers behandeld; bij de gevangenneming werden bun gola- den revolvers voorgehouden, terwijl zij gedwongen werden zich nan den I liive te laten fouilleeren. Daarna wer- I den zij, zonder dat zij gelegenheid 1 hadden de noodige kleeren, onder- goad. geld en kostbaarheden in tc pakken, weggesleept Op het steoan- schip Memphis" werden zij vervol gens naar Toulon gebracht en daar achtereenvolgens od drie geheel ver vuilde eahenen ondergebracht en ten slotte aan boord van den kruiser ..Lutetia" gebracht. Hier werden zij op zeer ruwe wiize behandeld, zonder dat men rekening er mee hield, <lat er vrouwen en kinderen bij waren. Op 29 Jan. vernam Kiamil, dat hij en .zijn personeel waren vrijgelaten; geld en kostbaarheden kreeg hij niet terug. Men riod hem om. wanneer hii Frankrijk had verlaten, dit langs diplomatieker! weg terug te vorderen, maar verstandiger zou het zün een en ander in dc gegeven omstandighe den als verloren tc beschouwen. Op 30 Jan. vertrok hij naar Gcnève, na dat hij zijn eerewooixl had moeten geven gedurende den oorlog noch het Fransche grondgebied, noch dat der geallieerden te betreden. DE VREDESONDERHANDELINGEN MET MONTENEGRO. 't Correspondenliebureau seint uit Weenen: Den 2den Februari vervroegde zich de Montenegrijnsche gevolmachtigde minister Javo Popovic, in gezelschap van den secretaris-generaal van het. Montenegrijnsche ministerie van bui- tenlandsche zaken Ramodonowïc, bij den vertegenwoordiger van het Qoe- tenrijksch-Hongaarsche ministerie van biute.nl andsche zaken te Cettinj© en verzocht dezen een door den Mon- tenegrijnschen minister-president ad interim, den minister van justitie, Medtulovic, ge leek end voorstel aan kon in k Nicolaas naar dezen te willen G-oorzenden. In het genoemde stuk verzoahten de Montenegrijnsche ministers dc» koning zich daarbij beroepende op het feit, dat de Oostenrijksche gede legeerden ter plaatse waren voor de vredesonderhandelingen, om welke hij zelf had verzocht te beginnen zijn onderhandelaars onverwijld te willen benoemen en machtiging ver- leenen. Daar de Montenegrijnsche minis ters feitelijk niet in de mogelijkheid verkeerden met den in Frankrijk ver- toevenden koning in verbinding te treden, nam de Oostenrijksch-Hon- gaarscho regeering het schrijven aan en deed dit tookómen aan do Spaan- 6che ambassade aan het Hof te Wee nen met het verzoek het verder te willen doorzenden. Op een desbetreffende vraag van den Spaanschen ambassadeur werd dezen medegedeeld, dat de Oosten- rijksch-Hómft aars oho regeering er geen bezwaar tegen liad, dat de Fran sche regeoring, op wier gebied de ko ning van Montenegro zich thans be vindt van do voor dezen bestemde ine- dedeeling kennis kreeg. Van den kortig is tot dusverre geen antwoord ontvangen. De strijd om Erzeroem. De „Morning Post" verneemt uit Petrograd, dat men van 't gebeurde j in de acht-en-veertig uren, die den val van Erzeroem onmiddellijk voor afgingen, kan samenvalt ui als volgt: Twaalf mijlen grondgebied met acht forten vermeesterd door den wervel storm van do Siberische troepen. Het veldtochtsplan was ongeveer "t volgende: Bij (l vervolging der vluchtelingen het doorbroken Turkscbe centrum terugdringend tol onder dc kanonnen van de forten van Erzeroem. dreig den. de Russen In den lieginne de on doordringbare Dewe-HoyunsteHmgen van het oosten Jangs den koristen weg van Kopeibaoi en HaasankaJa onder den voet te loopen. De Turken deden een wanhopige poging om den Russischen aanval i tot staan te brengen door een uitval naar de vlakte, ruaar ze werden ach ter de fortenlime teruggedreven. De uitval overtuigde ongetwijfeld de Turkscbe bevelhebbers, dat de Rus sische strijdkrachten over voldoende kanonnen beschikten om de forten van Dówe-Boyan bezig te houden. Intueeehen toonde in het zuiden, in do streek van Melazghert. een af zonderlijke Russische colonne groot© activiteit. Zij rukte op tol Kuyss, sneed de Turken van Erzeroem af en dreef hen in dc richting van Mush en Bitlis. De vluchtelingen werden ver volgd en door verschillende bewegin gen werd de indruk gewekt, dat de Russen voornemens waren de forten- linie om te trekken door een flank- i beweging uit het Zuiden. Terzelfder tijd hielden andere Russische strijd krachten te land en ter zee den uiter sten linkervleugel van de Turken in hot kustgebied van u© Zwarte Zee be zig,, waarvan een vliegende caonne, hoofdzakelijk uit Siberische troepen besta an ut>, de Dumluudgu-keten ver meesterde. Deze colonne werd enkeie dagen uit het oog venoren, die zij waarschijnlijk gebruikte om zich den besten weg te banen door het land. Terwijl te minden van sneeuwstor men en onder vijftig 4 zestig graden vorst deze beweging werd onderno men. verschenen troepen aan den Gurdjaboyaz-pas, voortdringend nam Erzeroem van het noordoosten uit. Langs twee wegen naderden zij het fort Karngubik. Het schijnt dat de beslissende siag werd geslagen dooi de Siberische troepen, die de forten Karaguluk en Tafta vermeesterden. Do Siberièrs drongen toen als een wervelstorm door achter de forten van Dewe Boyan en binnen 24 uien, waren ze van alle zeven forten mees ter. Na dc tijding ontvangen te hebben van de inneming van Erzeroem sein de president Poincaré aan den Jsnor „Ik verzoek Uwe Majesteit, dc warme gelukwenschen van Frank rijk te willen aanvaarden met liet groote succes, dat het dappere Rus sische leger te Erzeroem heeft be haald." De Tsaar antivoondde„Zeer ge voelig voor de gelukwenschen, die gil uit naam van Frankrijk tot mij hebt gericht, veraoek ik U de verze kering te willen aanvaarden van mijn innige erkentelijkheid en van de gevoelens van innige trouw, die Rusland verbinden met dc dappere 1' ransclie natie." Verspreid rveuws von deoorlogsvelrfen DE STRIJD IN ELZAS. Men schrijft uit Zurich aan 't Ate. Handelsblad: Nu zijn ook sedert eenige dagen de Fransch-Zwitsersche grenzen in het noorden des lands streng geslo ten. De militaire maatregelen, door Duitschland gedurende do laatste da gen in Elzas genomen, zullen nu zon der twijfel door afweer van Fran sche zijde gevolgd worden. Intusschen is door beide tegenstanders dc actie alweer begonnen. Den Duitschers is hot gelukt met behulp der békende Oostenrijksche automobiel-kanonnen hun projectielen tot binnen den ves ting-gordel van Belfort te werpen. De Franschen hebben niet verzuimd, evenals bij de eerste aanvallen op Belfort, het opstellen van meer bat terijen onmogelijk te maken, door de Haanemmer Halletjes EFN Z ATERD AGA VONDPR AATJE. „Do Raad der gemeente Bloemen- ,daal. overwegende dat telkens bij «den aanvang des jaars blijkt, dat de „gemeente-ontvanger gebrek aan kas- „geld beeft en dit zich ook thans doet gevoelenaldus luidde een onl- werp-Raadsbesiuit. dat natuurlijk ten doel had, in die behoefte te voor zien. „Ik wou." zuchtte Jan Kortkas, toen hij van dit raadsbesluit hoorde, „ik Wou. dat ik een gemeente was." „Waarom?" vroeg zijn vriend. „Ach," zei Jan Kortkas, „als een ge meen le gebrek aan kasgeld heeft, be sluit ze daarin, te voorzien en dan i s er meteen in voorzien." „Ja jui6t," bevestigde zijn vriend. „Maar wij particulieren," ging Jan opgewonden voort, „wij zijn er lang zoo goed niet aan toe. Als mijn kas leeg is. kan ik plechtige besluiten ne men. zooveel als ik wil, er komt geen cent binnen." „Je hebt golijik," antwoordde de vriend, die evenwel tegelijk schuins rechts langzaam retireerde naar de kamerdeur, .,het is een moeilijke we relrl. waarin we leven." Beiden zwegen een oogenblik, daar op zei Jan Kortkas zachtjes voor zich heen, „als ik voorloopig maar tien lulden had De vriend antwoordde niet „Kort en goed," zei Jan, „kun je mij een tientje leen en?" en keerde zioh naar zijn vriend omhelaas, de kamer was leeg, de vriend was al gevlucht! „Was .lk maar een gemeente," zuchtte Jan Kortkas opnieuw, terwijl hij zijn portemonnaie opendeed cn daar niets in vond, dan een traan, dien hij er een uur te voren in had laten vallen Deze tragische geschiedenis herin nert me aan dc tentoonstelling op financieel gebied, die binnenkort te Amsterdam gehouden zal worden cn waarvan blijkbaar veel verwacht wordt, andere zouden venschillende gemeente er geen subsidie aan ver leend hebben. Het i9 dan ook een feit, dat verschillende belangrijke aa>ken op dit gebied nog nimmer zijn afgie- beeld en ik ben er heel nieuwsgierig naar, om eens een tekort te zien. Overal hoor je van tekorten en nog nooit heeft iemand er een gezien, 'k Bedoel niet een rekening of een kasboek, die na veel cijfers tc hebben gegeven, met een nadeelig saldo slui ten die moeten veeleer „omschrij vingen" genoemd worden. Neen, een heusch, echt tastbaar tekort, dat zou ik willen zienl Er zijn nog wel meer dingen waar we veel van hooren, maar die we nooit onder dc oogen gehad hebben, bijvoorbeeld de „ruime blik", die een wethouder van financiën op den toe stand van de gemeente hebben moet; iedereen weet wat blik en wat een bl'k is, maar wie zag ooit in tastbaren vorm een „ruimen blik", zóó dat je hem meten kon en uitmaken, hoe hoog en hoe breed hij is. Het zou lang niet onaardig wezen, om hier meteen tentoon te stellen dc .gepaste zuinigheid", waar ge meentebesturen den mond zoo vol van hebben en de krenterigheid, die, naar gelang van omstandigheden de Raad en het College van B. en W. gewoon zijn elkaar te verwijten. Maar vooral en in de allereerste plaats zal op de tentoonstelling de aandacht getrokken worden door ,,den eerlijken belastingbetaler". Een des kundige heeft mij verzekerd, dat 89 procent van de aageslagenen dc waarheid niet 6preken. Onder de overschietende elf moet dus de brave man gezocht worden, die eerlijik zijn belasting opgeeft. Hij moet op een heel hoog voetstuk staan, in een af zonderlijke kamer van het tentoon stellingsgebouw, waar de bezoekers alleen met het hoofd eerbiedig ont bloot, mogen binnengaan. Op zijn hoofd moet een groote knobbel zicht baar wezen, voorstellende de knob bel der. rekenkunde; op zijn gezicht 'ligt een uitdrukking van scherp ver stand wegens het begrijpen van in gewikkelde en slecht gestelde belas tingbepalingen. Zijn oogen zijn blauw als de hemel, zijn blik f6 open, om zijn mond speelt links de vriendelijke glimlach, die den brave kenmerkt en rechts een trek van vastberadenheid in de lijnen van zijn hand kun je le zen, dal de waarheid hem lief is bo ven al, zelfs boven hel dak van zijn huis uit. Met zijn eenen voet vertrapt hij een adder, die den Leugen voor stelt en met zijn anderen wijst hij goedkeurend naar een slanke vrou wenfiguur, de Waarheid, die de hand op zijn schouder gelegd heeft. Voor dit beeld (want het zal een beeld zijn) wordt stellig een prijs vraag uitgeschreven. Het spreekt van zelf, dal er op de tentoonstelling plaats is voor ver schillende beelden die ook als versie ring buitengewoon welkom zullen zijn. „De man uit één stuk" bijvoor beeld die een paar maal 's jaars aan de kiezers wordt aanbevolen, wanneer er een vacature is, zal een zeer groote attractie wezen, vooral omdat het in dezen tijd van kunsttanden heel moeilijk wezen zal, hem te vinden. Heel veel eer is ook in te leggen met „de rechte man op de rechte plaats" en wanneer daarnaast nog wordt af gebeeld „de voorzitter, die met ijzeren hand het scheepje veilig door de branding sluurt," zal deze afdeeling een waar succes voor de tentoonstel ling blijken te wezen. Zulke dingen wegen bost op tegen allerlei dooie statistieken en formulie ren en leggen het misschien alleen af tegen eeu strijkje met thee. Maar wie of wat kan dan ook tegen iets zoo heerlijks concurreeren? Midden in de groote zaal van het tentoonstellingsgebouw wil ik„ op een wit satijnen kussen, uitstallen de bclattina die iedereen voldoet. Nu ie het gemakkelijk, om maar opening van een geweldig en onon derbroken artillerievuur. Vooral Lut- terbach en Mülhausen moeten reeds zeer geledon hebben. Intusschen gaan de Duitschers voort nieuwe troepen in den EJzas te brengen; in de laatste dagen werden verschillende dorpen op de Zwitsersche grens door de ci viele bevolking ontruimd, om plaats te maken voor meer trepen. Uit het feit, dat het aantal der ballons-cnp- tifs die dag en nacht ter observatie boven het Duitsche terrein zweven, meer dan verdubbeld Is, zou men mo gen opmaken, dat er een aanval van Fransche zijde gevreesd wordt, en dat de aanvoer der Dttitiehe vérster- kingen meer of minder verhand houdt met het aangekondigde offen sief der geallieerden, dat in den El zas een gunstig operatie ter rein voor zich heeft. Uit Engeland. IN ANGST. De Manchester Guardla vertelt 'n ver haal van den laatsten Zeppelin-aan val in Engeland. De directeur van een museum in het Noorden van En geland, bezorgd voor de schilderijen in Londen, kreeg verlof om een be roemd modern schilderij zoo lang in zijn museum tc bergen. Hij reisde er mee naar het Noorden. Een eind vóór hij zijn bestemming bereikte stond de trein stil, en in de verte klonken de ontploffingen van Zeppelin-bommen. Een paar uur zat de directeur in den trein met het kostbare schilderij op zijn schoot, in vreezen en beven. Amerika en Duitschland Reuter aeint uit Washington: Naar verluidt, heeft minister Lan sing aan Bernstorff medegedeeld, dat de Vereenigde Staten er od moeten blilven aandringen, dat Duitschland zich in al ziin gedragingen aan de internationale wetten houdt, aange zien de Entente-inogendJieden niet toegestemd hebben in eenige wijzi ging ten opzichte van de bewapening van koopvaardijschepen. Lansing zal de overeenkomst om trent de „Lu6itania" ouder ziin bc rusting houden en die eerst later nubliceeren, te zamen met de verze keringen. die de Vereenigde Staten van Duitschland hopen le ontvangen omtrent de beperkingen in de voor genomen gedragslijn ter zake van de nieuwe onderzeeërs-campagne. Zoo deze verzekeringen zullen gegeven worden, zullen zij. naar beweerd wondt, in een afzonderlijke nota be lichaamd worden. Men verneemt ook. dat het voor naamste bezwaar der Vereenigde Slaten tegen de aanvaarding der overeenkomst inzake de „Lusitania" als leiddraad voor de oorlogvoering in de toekomst., slechts bestond in liet feit. dat de verzekering, die DnitscJiiand reeds vroeger heeft ge geven. dat passagiersschepen, die geen tegenstand bi-eden. niet zonder voorafgaande waarschuwing getorpe deerd zullen wouden, daarin niet bepaaldelijk belichaaand of herhaald worden. De Oostenrilksche kennisgeving, waarin verklaard wordt, dat gewa pende koopvaardijschepen als oor logsschepen zullen behandeld wor den. is nu gepubliceerd. Zij is ge dateerd van 10 Februari en komt in hoofdzaken overeen met de reeds openbaar gemaakte Duitsche verkla ring over dit onderwerp. Nader seint Reuter nog Na het onderhoud met Bernstorff verklaarde Lansing, dat Amerika slechts een volledige overeenkomst ten aanzien van de oorlogvoering met onderzeeërs zou aanvaarden, omvat tende de punten, voor welke Amerika in het verleden heeft gestrodpn. bo- een pen op te nemen en te schrijven, dat dit of dat gebeuren moet. Wanneer dit aan de journalistiek verweten wordt, heb ik daar de juistheid wel meermalen van gevoeld. Wat i s de belasting, die iedereen bevredigt? heb ik mij afgevraagd en ben er op uit gegaan, om dal te vernemen. De eerste bij wien ik terecht kwam was een sigarenhandelaar, het va'k dat zich bij uitstek leent voor het be spreken van economische en andere aang'i'egehheden. „Wat dunkt u," zoo vroeg ik. „van de belasting, die voorgesteld wordt te heffen op tabak en sigaren?" ,,'k Ben er niet voor," zei hij. „De tabak is een genotmiddel voor milli- oenen inen6Chen in ons land, schrij vers en dichtere hebben onder den invloed van sigaar, pijp of cigarel hun heerlijkste denkbeelden gelere- - gen. Die te belasten zou een misdaad zijn." „Wat lijkt u dan beter geschikt om ie belasten?" vroeg ik. „Het biljart bijvoorbeeld," zei hij. i „Als dat gebeurt wordt het biljart- spel duurder," zei ik. .„Speelt u zelf biljart?" „Neen," zei hij. Ik dankte hem vriendelijk voor zijn advies en ging verder naar een café dat ook. zooals iedereen wel weet. buitengewoon geschikt ie voor het in- 1 winnen van nuttige adviezen op eco nomisch en ander gebied. Daar was mijn vriend Van Peuteren bezig met biljarten, maar hij zette een oogen blik zijn queue neer om mij van goe den raad te dienen, „Naar ik hoor," deed ik opmerken, i „zou de belasting op het biljsrl zoo - buitengewoon billijk wezen I" „Die dat gezegd heeft is een uilskui ken." verklaarde van Peuteren. „Bil- i jarten is een gezonde beweging, die 1 veel nut geeft bijvoorbeeld aan men- sohen, die urenlang op kantoren zit- I ten. Het zou bijna een openbare m,s- i daad wezen, zulk een hygiënisch spel i te bolasten. Als je een artikel zoekt, - nevens verzekeringen voor de toc- komst, Dc Verecnisnle Staten zijn van meening, dat de mcdedecling van DuHschland ten aanzien van de on- derzeeërs-campagne in strijd Ls met 1 de vroecer opveceven verzekeringen. De Vereenigde Staten beschouwen een handelsschip, dat gewapend is. i voor de verdediging, als te behooren tol dezelfde klasse als een schip zonder kanonnen. Lansing zeide verder, dat Amerika de immuniteit voor schepen van stoomvaartlijnen uitgebreid we nacht te zien tot alle handelsschepen. Op Zee. 'T GEVECHT BIJ DOGGERSBANK. De secretaris van de Engelsche Ad miraliteit maakt bekend: Naar aanleiding van het feit, dat tn de Duitsche bladen nog steeds het onjuiste bericht gepubliceerd wordt en door correspondenten in Duitschland naar de neutrale mo gendheden wordt overgeseind, dat in don nacht van 10 Febr. bij Doggers- bank twee oorlogsschepen of twee mijnenvegers In den grond zijn ge boord, deelt de admiraliteit nog eens mede. dat door d<m vijand vermoede lijk één van de vier mijnenvegers, die bezig waren met het opruimen van mijnen, nl. de Arabis in den grond is geboord, doch dat de ando re onbeschadigd naar de haven te rugkeerde. EEN GEVECHT OP HET TANGANJI- KAMEER. Reuter seint uit Kaapstad: Hier is een treffend reiaas ontvan gen over de vermeestering van een Duitsche kanonneerboot op het Tan- ganjikameer op 26 December door twee Britsche motorbooten. De ka nonneerboot kwam 's morgeus te acht uur in zicht, waarop de motorbooten onmiddellijk met vollen stoom opvoe ren tot den aanval. Zij openden het vuur op een afstand van 2500 yards. Bij het tweede schot werd het draad- looze apparaat der Duitschers ver nield. Het derde schot trof de kanon neerboot beneden de waterlinie. De boot keerde Uien en vluchtte, maar do motorbooten voeren sneller en een vijfde sohot doodde den kapitein van dn kanonneerboot, die vroeger tot de „Kónigsberg" behoorde. Twintig mi nuten nadat het gevecht begon, gaf de kanonneerboot zich over. Zij was niet ernstig beschadigd; de machines en kelels waren niet getroffen en binnen ©en week waren de noodige herstellingen aangebracht. De ka nonneerboot had een vijf maal groo teren tonneninhoud dan de motor- booten te zamen. De vermeesting was te danken aan do schitterende actie der Britsche kanonniers. Zij vuurden vijftien scho len af en terwijl niet volle vaart werd gevaren in onstuimig water werd de kanonneerboot twaalf malen geitrdf- fen. De bevelvoerende Engelsche offi cier kreeg eon grootsche ovatie toen hij aan wal kwam. Een Belgisch offi cier wilde hein omhelzen en duizen den Inlanders voerden een krijgsdans uit terwijl ze hun hoofden met zand inwreven. TRAWLER ZOEK. De stoomtrawler .Cornelian" uit Hull, die den Uen Januari met ecne bemanning van 9 koppen naar zee vertrok, is nog niet teruggekomen, zoodat het schip officieel als verloren wordt beschouwd. Over vrede. EEN PACIFISTISCHE UITING. De „Nederlandsche Anti-Oorlog Raad" ontving een schrijven van een bekend Engelsch pacifist, waaraan we 't volgende ontJeenem: „Het Is merkwaardig te zien, dat dat veilig belast kan worden, neem dan spoorkaartjes. Dóér kan niete tegen wezen. Maar 't biljartspel, nooit 1" „Je reist niet veel, wel?" vroeg ik. .Geen tweemaal in een jaar," zei hij. Daarna ging hij op één been 6taan, rekte zoover als hij kon over het bil jart heen en maakte een prachtige ca rambole. Ik betuigde aan zijn rug mijn dankbaarheid voor hot advies en ging naar den spoortrein, die zoo als iedereen wel weet meer dan eeu andere plek, geschikt is tot het in winnen van nuttige wenken op eco nomisch en ander terrtfin. „Er wordt mij verzekerd," zei ik tot mijn vriend Flapperman, die ook naar Amsterdam moest, ,dat de belas ting op spoorkaartjes zoo rechtvaar dig zou wezen. Wat dunkt je daar van?" „Wie dat beweert is een domoor," zei Flapperman. ,Jk reis veel, zooals je weet en mag dus van ervaring sprekenwelnu, het reizen geeft aan de menschen vrijmoedigheid van op treden, verruimt hun horizon, ge went hen aan orde en regelmaat, kortom i6 een van de beste opvoedings middelen. Dat belasten zou de samen leving een halve eeuw terugzetten. Maar als je oen goed artikel zoekt om belasting van te vorderen, neem dan tabak en sigaren: die vragen haast naar belastingl" „Rook je zelf?" vroeg ik. „Nooll," zei hij. Ik wist nu genoeg. De belasting die algemeen voldoet, ls die, welke door een ander gedragen wordt. Zooals we ons nog wel zullen her inneren, hebben oen weck of wat ge leden 14 leden van den Raad een be zoek gebracht aan de lichtfabrieken, hetgeen tot 15 zou zijn geklommen, indien niet een van de Raadsleden als solist had willen gaan. Dit getal van 15 is heel niooi.cn daarom is het de tesenorer e'karoter staande par tijen in dezen grooten twldoorlog, 1 wier doeleinden zóó uiteenteopeod 1 schijnen dat hun leiders verklaren L dat, hoe verschrikkelijk veel ook de oorlog kost, er nog geen mogelijk- he;d bestaat om een grondslag te vin den voor 'vredesbesprekingen, ibMjk i kens hun laatste uitimren in «rrooto lijnen hetzelfde doel hebben en beiden blijken te strijden voor datgene, wat het best kan bereikt worden door vreedzame samenwerking, ja, zelfs uitsluitend hierdoor. In den loop van zijn rede over de vredesvoorwaarden, den Oden De cember In den Rijksdag uitgesproken, heeft de Rijkskanselier gezegd: „De oorlog kan alleen eindigen door een vrede, welke, naar menschelijk oor deel, ons een waarborg geeft tegen herhaling". Wat Duitschland nu verlangt, is dus blijkens dit gezegde veiligheid tegen nieuwe oorlogen. Ook Groot- Rrittannië en Frankrijk eisehen ech'- ter veiligheid. De vernietiging van; .het Pruisische militarisme", wat de Engelsche eerste Minister verklaarde een der Encrel6che doeleinden te zijn, beteekent dit en niets meer. Het :s een algerneene overtulgine geworden dat de „militaire overhenrsching van Pruleen" een bedreicine is voor de veiligheid en om deze reden wordt haar vernreUfilng gevraagd. Indien dus deze beide beweringen juist zijn, bestaat de mogelijkheid om tot over eenstemming te komen. Men betwij felt echter, of sommigen van hen die zeggen veiligheid te verlangen, wer kelijk over de voorwaarden, waar door all'één veiligheid kan verzekerd worden, willen tot overeenstemming komen. Hot wordt daarom noodzake lijk vast te stellen wat deze voor waarden zijn. en eenige verkeeivJc' gedachten omtrent die veiligheid in het licht te stellen. Het vraagstuk van nationale vei ligheid ia een der belangrijkste vraagstukken voor de wereld in rton tegen woord lg en tijd, eb hr-t is er een waarbij onzijdige volkeren evenveel belang,hebben als de oorlogvoeren den. Er is slechts één wee, waardoor de veiligheid van Staten verzekerd kan worden. Het is dezelfde, waardoor de veiligheid van den burger in den Staat verzekerd is: door de vaststel ling van wetten die tol grondslag hebben rechtvaardigheid en veilig heid voor alten, terwijl er een macht moet zijn die tot de naleving dier wetten kan dwincren. De volkeren, die werkelijk veiltelieïd wen sch en en voor ieder de gelegenheid willen "open stellen tot vredelievende ontwikke ling, moeten zich vereen teen. met het doel om de veiligheid van elkander te waarborgen door een samenstel van Internallonale wetten, met de bepa ling, dat alle geschillen die t»re°ehen eenige van hen mochten ontstaan, van welken aard ook, zullen opgelost moeten worden langs den weg van vrede en re<dit. Volkeren, die de algerneene veilig heid boven hun eigen voordoelon plaatsen, zullen zich zonder aarzelen bij zulk een verbond aansluiten. De volkeren die een verlicht inzicht heb ben in hun eigen voordeel, zullen zich aansluiten. Want alleen door zulk een overeenkomst kan het tot een werkelijke veiligheid geraken. De weigering van een volk, om zich bij zulk een verbond aan te sluiten, zal aantoonen dat dat volk meer oog heeft voor zijn schiinvnondeelen dan wel een teleurstelling, dat er nu maar 8 liefhebbers zijn gekomen voor een bezichtiging van het openbaar slacht huis. Wat mag daarvan de reden we ten? Misschien dat hel slachten van koeien, varkens en hunne soortgenoo- ten geen heel plezierig schouwspel 's maar een goed Raadslid behoort toch een stootje te kunnen verdra gon I Zou er niet iets anders kunnen we zen? Verbeeld je een oogenblik. dat er een héél groot aantal bezoekers aanwezig was, dat bij ongeluk een hunner met een machine in aanra king kwam en fijngemalen werd, dat zijn droevig overschot daarna terecht kwam bij pas geslachte dieren, w:.' zou in de drukte dan zoo'n ongelukki ge missen Ik werk deze schrikkelijke voorstelling niet verder uit, laai die liever met het volste vertrouwen aan de verbeeldingekracht van den lezer over brcede Raadsleden vooral zou den iu dit.geval eenig gevaar kunner loopen. Nu komen nog de waterleiding en de gemeente-reiniging aan de bomt en bij voorbaat mogen we ons ai spü- een op de vraag, hoeveel belangstel lenden de visites aan die instellingen meemaken zullen. De waterleiding i i' 'i wel winnen, denk ik. 't is wat ple zieriger bedrijf dan de reiniging. Hiermee zijn de gemeentebedrijv -n dan bekeken, behalve het kunstbe drijf. Hebben al de Raadsleden we zenlijk en werkelijk het Frans IJa's Museum al gezien? Het zou meik- waardig wezen. Schilderijen gaan de meeste menschen kijken in een o n- d e r e stad, niet in hun eigen. Als B. en W. een bozoek aan het kunstbe drijf organlseeren, zal dus menigeen daarvan willen gebruik maken. FIDELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1916 | | pagina 5