De Europeesche Oorlog.
Alleen op de Wereld
TWEEDE BLAD.
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 29 FEBRUARI 1916
strijd lïbjj VerdüB wordt mot befttgbeld voortgent. -- 't Fransche
stafbsrlsht deelt mede, dat de Fransehei bet fert Donaumont, dat door
de DuitsGbers bezet Is, nauw ingesloten bebben. - Beschrijvingen van
de geveehten. -- Militaire beschouwingen.
Dnitschers hebben thans ook een offensief ln Champagne Ingezet en
daar terreinwinst behaald.
Ge ondergang van 't ËngelsGhe mailschip „Maloja". Vermoedelijk zijn 150
De
De Torken doen pogingen om Erzeroem te hernemen.
Da strijd bij Verdun
en in Champagne.
De DuiUche staf deelde Maan
dagmiddag mede:
De artillerie-gevechten hebben in
vete gevallen een groote hevigheid
bereikt.
Aan het front tem N. van Atrecht
hoersebte voortdurend levendige be
drijvigheid met mijn ontploffingen.
De Dnitschers hebban door een ont
ploffing ongeveer 40 M. Belgische
stelling vernield.
In Champagne zijn na een kracht
dadige voorbereiding door artillerie
vuur Duitsche troepen tot een aanval
overgegaan aan weerszijden van -den
weg Somme d Py—Souam. Zij ver
overden de hoeve Navarin en aan
weerszijden daarvan de Fransche stel
ling in een uilgestrektheid van 1000
M. De Duitschers maakten 26 officie
ren en 100!) man gevangen <m maak
ten 'J machine-geweren en I mijnwer
ker buit.
ln hel gebied van Verdun liebben
zich wederom nieuw aangevoerde
Fransche massa's uitgeput in vergeef-
sche aanvalspogingan togen die Duit
sche stollingen in en bij de vesting
Douaumont en op don Haixiaumont.
Van don DuiLschon kant is het Maar-
schier-eiland van Champneuville van
de Franschen gezuiverd. De Duit-
schors hebben hun linie verder in de
richting Vacherauville en Bras voor
uit gebracht.
In Woevre is door de Duitschers de
voet van de Lotliaringsche hoogten
van het Oosten uit op verscheidene
plaatsen bereikt.
DeFransche staf maakte Maan
dagmiddag bekend:
In België bombardeerden de Fran
sche batterijen de Duitsche werken
tegenover Steenstraeto.
In Champagne, in de streek van
Tiavarïn, slaagden de Duitschers cr
in door een verrassing door te drin*
gen in enkele gedeelten van de voor
uitgeschoven Fransche linies en de
Fransche anders leuning sloopff raven.
In de streek ton noorden van Ver
dun duurde het bombardement met
grooto hevigheid voort, vooral in den
6ector van het centrum en naar den
Franschen rechtervleugel. Er werd
geen nieuwe poging gedaan togen den
Po i v re-heuvei.
Zondag tegen het eir.d van den d3g
trachtten de Duitschers herb
het dorp Douaumont te vermeester en-
Hun pogingen stuitten af op den te
genstand dor Fransche troepen, die
door de heftigste stormaanvallen niet
kon worden gebroken.
De toestand is bij het front Douau-
riiont onveranderd. Dit door de Duit
schers bezette fort blijft door de Fran
schen nauw omsloten.
De strijd is minder lievig op liet
plateau ten noordien van net dorp
Vaux.
in Woevre namen de Duitschers
Zondagavond en in den loop van den
nacht een houding van grooto acti
viteit aan. Het spoorwegstation van
Eix werd genomen en hernomen in
aanvallen «in tegenaanvallen van bei
de partijen, maai- bleef ten slotte in
handen der Franschen. Alle pogingen
dei- Duitschers tegen heuvel 255, ton
zuidooateu van Euc waren onmachtig
om de Franschen te verdrijven. Zui
delijker mislukte een Duitsche aanval
tegen Monheulles volkomen.
De Fran-iehe artillerio beantwoordt
kracht)# de Duitsche beschieting van
liet geheels front. In de Vogezen bom
bardeerden de Franschen verschillen
de Duitsche cantonnementon ln de
streek van Ban de Sapt.
De strijd om Douaumont
De parlementaire beriohlge\or van
de „Figaro" geeft in zijn blad het
verhaal weer van den tegenaanval der
Franschen op Douaumont, zooals het
door den Franschen minister-presi-
dtant Briand in de wandelgangen van
de Kamer is gedaan:
„Do Duitschers waren genaderd tol
Ghaonpneuville en hadden zich van
die plaats meester gemaakt tot Dou
aumont en tot het fort, dat zij even
eens bezetten. In dein namiddag ech
ter, juist op liet oogeiibük dat de
Duitschers dachten, ten koste van
ontzaglijke opofferingen aan man
schappen, deze stelling ie hebben ge
nomen, deed een der Fransche leger
corpsen, dat in reserve was gehou
den, een hevigen tegenaanval. Inge
sloten tusschen spervuur van twee zij
den en door proj ectielen van alle kan
ten, opgedrongen door verscho Fran
sche divisies, die plotseling op het
elagveld kwamen opdagen, zagen de
Duitschers hun actie tot staan ge
bracht. Hot was eon Titanenstrijd.
Driemaal namen zij d® stellingen en
telkens werden zij er weer uit verdre
ven. De heldhaftige Fransche troepen
vochten niet de grootste verwoedheid,
de lichte en zware artillerie der Fran
schen schoten in de vast aaneengeslo
ten Duitsche gelederen bloedige vo
ren.
Afgemat, uitgeput, terwijl hun ge
lederen gedeeltelijk weggemaaid wa
ren, en hun linies langzaam dunden,
trokken de Duitsche legere, versteld
door dezen woedenden tegenaanval,
op hun beurt terug en gaven zij
Champu-ieuville, den Poire-heuvel en
de stelling van Douaumont op.
De dappere Fransche soldaten, die
thans weer ln het voordeel waren en
genesteld in sterke posities, bleven
meestor van het slagveld".
„Reutgr" zandt een uittreksel uit
een artikel ln de „Westminster Geo
zette" over dein strijd bij Verdun,
waarin er op gewezen wordt, deit
Duilschland de beteekenis van h»a
succes bij Douaumont opblaast oman-
druk te maken op die Duitschers en
op de neutralen. Het fort Douaumont
wordt de hoek peiler van de vesting
Verdun genoemd, terwijl het in wer
kelijkheid slechts een in het begin van
den ooi log ontmantelde sterkte.is,
waarin zich geen kanon en geen man
bevond, zooals reeds van Fransche
zijde word bericht De kleine troep
Duitschers, die er in doorgedrongen
is, verkeert in eene gevaarlijke posi
tie, want het fort is aan alle zijden
door de Franschen ingesloten.
Het artikel bevat dan eene betui
ging van vertrouwen Ln generaal Jof-
fre's veldiheertaIenten; Joiffre Is er de
man niet naar om zich'door dezen
aanval te laten verleiden, om aJJe re
serve-troepen van andere dieeleai der
linies naar het bedreigd» punt te
brengen, zoodat ctó Duitschers op an
dere phialsen kans hebben om door
te breken, doch gebruikt slechts de
plaatselijke reserves.
DuuschlanU spant thans alle krach
ten in, om een succes te behalen,
maar zal daarin niet slagen. In dezen
loopgravenoorlog zullen de geallieer
den de beste gelegenheid krijgeu om
de Duitschors te verdrijven, wanneer
dezen zich zullen hebben uitgeput.
Tegen het einde van den winter,
wanneer liet weder een algemeen of
fensief der geallieerden mogelijk
maakt, zullen zij him doel weten te
bereiken; zij moeten dus ka'.m en zon
der ach tot overhaaste pogingen te
laten verlokken, hun tijd afwachten.
Duitschland daarentegen moet trach
ten spoedig een succes te behalen, on
verschillig hoe groot de offers aan
menschenieveus ook mogeai zijn.
De gesteldheid van 't
terrein.
Uit het Duitsche hoofdkwartier
wordt aan het Berliner Tageblatt
over den strijd bij Verdun gemeld:
Bij den strijd op de linie van Azan-
nes tot aan do Maas heeft men met
buitengewone moeilijkheden te kam
pen gehad. Met den tijd was het de
onvermoeibare taaiheid- van de Fran
schen gelukt ver buiten de meer dan
vijftig kilometer lange permanenten
fortengordel wan Verdun nog een
schijnbaar onverbreekbare ketting
van geïmproviseerde veldbevestigin
gen aan te leggen, d e in bet noorden
hoofdzakelijk steunder, op de talrijke
bosschen van het heuvelland. In liet
algemeen liepen deze stellingen na
tuurlijk parallel met de Duitsche om-
vattingsboog, die slechts het westen
open liet ln het nu ingedrukte nooixh-
front waren deze stellingen ook tegen
het gezicht zeer handig gedekt. De
Franschen hadden namelijk de hoo
rnen als palen gebruikt voor zeer
dichte prikkeldraadversperringen en
bovendien hadden rij de in grooto
menigten naar beneden geschoten
takken opgestapeld tot hooge barri
caden, die zij dicht met draad door
vlochten hadden. Deze hindernis was
niet alleen togen infanterie, maar
vooral ook togen artillerie, wegens
zijn weekheid en taaiheid, een bui
tengewoon goed» dekking. Deze stel
ling was meestal zoo achter don rand
van het bosch aangelegd, dat zij zelf
door de hoornen, die. er voor stonden
gedekt was cm toch tegelijkertijd een
goed uitzicht bood voor de Fransche
schutters.
Door een grondig berekend bombar
dement van de zware artillerie geluk
te het den Duitschers echter de eerste
linie op te ruimen, zoodat de infante
rie in breed front een aanval kon
doen. Meer achteruit Liggende ver
sperringen werden bij den eersten
stormloop door de open ruimte geno
men, voor dat de hevig geschokte
Franschen zich weer konden verza
melen.
Begunstigd door het weer ontwik
kelde zich de gelïeele strijd als ©en
onberispelijke samenwerking van de
beide voornaamste wapenen, volgens
het tot ln onderdeel en uitgedachte
plan. Dank zij deze gunstige omstan
digheden. wareii ook do Duitsche ver
liezen verrassend gering. Dit ds te
heuglijker voor ons omdat dezen keer
de verdedigers de zwaarste verliezen
hadden. Op enk5ele plekken lagen
honderden doode Franschen, die aan
het vreesclijke vuur ten offer gevallen
waren. De Fransch» linie werd in
gedrukt tn het midden van haar
noordelijk front, vrijwel symmetrisch
aan weerszijden van de eenige on
middellijk van het noorden naar Ver
dun loopenden weg. Den 23en Fe
bruari heerschte een hevige sneeuw,
storm bij Verdun.
DUITSCHE TROEPEN.
De „Timee" gelooft, dat 25 Duitsche
divisies aan don aanval op Verdun
deelnemen.
Militaire besoliouwingen
De militaire deskundige van 1 A!g
Handelsblad schrijft.
De strijd om Verdun duurt voort,
maar thans blijkbaar voorloopig met
minder succes voor de Duitsche aan
valler».
"t Heeft allen schijn dat de Fran
schen voldoende reserves naar voren
hebban gebracht om het voorloopig
guccee dér Duitschers tot staan to
brengen.
Zoo is ook de opvatting ln Frank
rijk en Engeland, maar tniufschan
ontkent men hier toch ook niet den
ernst van den toestand, en blijft nion
rekening houden met dc mogelijkheid
van den val van Verdun.
Intusschen dringen de DuitscJiers
ootk voort ten zuidoosten van Verdun
in de vlakte van Woevre, waar de
Fransche linie» zijn teruggenomen tot
den voet der Cótes Lorraines. Vol
gens de Fransche voorstelling ge
schiedde dit zonder strijd, maar al
leen om strategische overwegingen.
Dat is natuurlijk mogelijk, maar «1>
zuike strategische overwegingen noo-
dlg waren, is toch in elk geval een
tegenslag voor d» Franschen, hoezeer
ze nu ook wellicht in een voor de ver
dediging gunstiger positie mogen ko
men.
liet is natuurlijk niet te betwijfelen,
dat de Duitsche staf die dit gewel
dige offensief voorbereidde, rekening
heeft gehouden met den te verwach
ten hevigem tegenstand van de Fran
schen, die van een doorbraak in «lo
zen hoek, waardoor de Fransche le
gers langs de Vogezen en langs tie
noordgrens zouden worden gesel widen
het ergste hadden te vreezen. Onmo
gelijk is het dius niet, dat men, indien
het Duitsdie succes bij Verdun tot
staan mocht komen, gebruik makend
van de omstandighcad dat hier
grooto Fransche reserves zijn saam-
getrokken, elders aan het front eon
nieuw offensief inzet, in de hoop,
daar het succes te behalen, dat in
den geweldig versterkten Lotharing-
schan hoek niet is te verkrijgen. Maar
generaal Joffre, die ook die mogelijk
heid kent, zal zeker daartegen zijn
maatregelen hebban genomen en de
vraag i6 dus nu maar, wie van beide
partijen over de meeste reserves in
mannen en materiaal beschikt.
Afwachten blijft dus de. boodschap.
O» «temming le Parijs,
Uit Parijs wordt aan 't Alg. Han-
dielsblad geseind
Te Parijs Dlijft men met kalmte,
maar-mm buitengewone belangstel
ling de wisselingen van den vensehrik-
kelijken veldslag ten noorden ven
Verdun volgen.
Do resultaten van Zaterdag, die als
de kritieke dag woidl beschouwd, zijn
bevredigend. Het vervolg van den
veldslag wordt met vertrouwen tege
moet gezien.
De militaire schrijvers onthouden
zich van beschouwingen over de na
dere bijzonderheden, die trouwens
met voldoende bekend zijn, en bepa
len zich tot mededeel ing van hetgeen
gebeurd is.
De algemeene opvatting is, dat de
grootste veldslag van den oorlog is
begonnen onder gunstige omstandig
heden en dat het terugleggen van de
Fransche linie ten noorden van Ver
dun, die niet noodig zou zijn geweest
als de Fransche aanvoerders hun
manschappen bij ongetelde massa's
hadden wiilen opofferen, zooals de
Duitschers doen. geen schade zal
doen aan den afloop.
Het resultaat van de ontzaglijke
bijeenhooping van Duitsche troepenis
nog gering.
Wanneer de Franschen zich derge
lijke slachtingen in Artois en Cham
pagne getroost hadden, zouden zij
een eind verder zijn gekomen, zegt de
„Petit Journal". Volgons sommige
schrijvers i6 de zaak eerst begonnen.
Het feit, dat de Franschen door hun
tegenaanvallen overal de aanvallen
der Duitschers hebben kunnen stui
ten, geeft groot vertrouwen.
Albanië door do gealli
eerden ontruimd.
Do Itajliaanache staf decK
mede
Ondaniis het slechte weder, dat
nog heerscht in het zui«ien van de
Adriaiische Zee en nadat de Italiaan-
sche schepen de Oostcnrijkschc bat
terijen tot zwijgen hadden gebracht
en ds wegen langs de kust onder vuur
hadden gehouden, werden dc Itali-
aansche troepen, die tijdelijk naar
Dura2zo waren gezonden om de ont
ruiming door de Serviërs, de Monte-
negrijnen en de Albaneezen te be
schermen, Ingescheept en zonder
eenig Incident naar de Italiaansche
basis to Valona overgebracht. Het
nog te gebruiken oorlogsmatericel
werd eveneens ingescheept en het
oude of in slechten staat verkeerende
materieel werd onbruikbaar ge
maakt en vernietigd.
De „Tageszeitung" ontleent aan het
„Neue Wiener Journal" het bericht
uit Uenève, dat volgens de „Tribuna"
tot ontruiming van Durazzo besloten
werd nadat de verdedigers ingezien
hadden dat de verdediging veel meer
offers zou eischen dan men verwacht
had. De eerste drie dagen van de ver
dediging kostten aan het Itahaansche
legerkorps 3000 dooden en 7 lot 8000
gewonden.
Do Ooetenrijksche staf me!dt:
De Oostenrijksche troepen maakten
in Durazzo tot dusver aan buit: 23
kanonnen, waaronder 6 kustkanon
nen, 1000CA geweren, veel artillerie-
munitie, groole Intendance-voorraden
en 17 zeil- en stoomschepen.
Naar alle aanwijzingen had de
vlucht der Italianen op de oorlogs
schepen ln groote wanorde en haast
plaat*.
Pogingen om Erzeroem
te hernemen.
De Times meldt:
Er worden ontzettende hoeveel lie
den Turksclie troepen naar het Russi
sche front gezonden, teneinde te po
gen de stad te hernemen, voordat cte
Russen er ln kunnen slagen hun stel
lingen te versterken. Alle personen
vervoer en goederenvervoer per spoor
van HaJdor-pasja, aan den Bosporus,
naar Angora is gestaakt; de treinen
worden 9lechts gebruikt voor het ver
voer van troepen en voorraden en
loopen dag en nacht.
De „Times" meent echter, «kit er
weinig kans bestaal op het slagen
dier pogingen, wijl de Turksche troe
pen niet bijtijds voor l.rzcroem kun
nen aankomen, om «len militairen toe
stand te wijzigen. De afstand 'tus
schen Angora en Erzeroem vordert
«jen maand, en w^elicht nog meer, nu
de wegen slecht en de toestanden on
gunstig zijn.
In de „Nowoje Wremija" waar
schuwt Men to j ik of er voor, aan de in
neming van Erzeroem door de Rus
sen overdreven verwachtingen te «ver
binden. Hij zegt o.ra,: „Wij moeten
niet vergeten, dat wij in dezen oorlog
non een amder front een veel sterker,
en een beter ingerichte vesting don
Erzeroem hebben ingenomen. Maar
wat gebeurde er? Na twee maanden
moesten wij Przemysl weder aan de
Oostenrijkers afstaan, en sedert moes
ten wij een deel onzer eigen sterke
vestingen ln handen der vijanden
zien vallen.
„Nu is het zeker, dat de Turken
niet over de offensieve middelen be
schikken, die de generaal Mackenem
had. Maar wij moeten ons toch mei
aan illusies overgoven.
Om da overwinning van 16 Februa
ri volkomen te maken, moeten wij
ons op bloedige en wellicht wanhopi
ge gevechten voorbereiden".
Ter Ze©.
„De Maloja."
Reuter seint uit Londen:
De geredden van de Maloja zijn
Zondagavond te Londen aangeko
men.
Dc ontploffing had plaats te 11 uur
in den ochtend, toen de meeste pas
sagiers op het dek waren.
Het schip begon direct over te hed-
len, zoodat hei onmogelijk was een
deel «an de booten te gebruiken. De
passagiers van een boot vielen bij
hel neerlaten in het water.
Er heerschte geen paniek; de be
manning gedroeg zich uitstekend.
Verscheiden schepelingen moesten
over boord springen, daar het schip
10 minuten na dc ontploffing zonk.
Velen hunner werden gewond.
Tot Zondagavond JiaLf 11 zijn 44
lijken van de Maloja aan land ge
bracht.
Do correspondent van de „Times"
geeft de volgende bijzonderheden
De stoomboot is Zondag uit Londen
vertrokken. Om tien uur inden mor
gen vond er plotseling een hevige ont
ploffing plaats. De machines stopten
er. slóegen daarop achteruit. Toen de
boot zonk, liep de machinekamer het
eerst snel vol water. De booten waren
gereed om uitgezet te worden, of
schoon de zee zeer ruw was. De kapi
tein heeit blijkbaar geprobeerd de
boot op het strand te laten loopen,
hetgeen onmogelijk was. De stoom-
Onze Lachhoek
MISPLAATSTE IJVER.
Tot de ooreoi tn de krung van zijn
jas gedoken, was de heer Kernman
met ijver bezig de sneeuw voor de
voordeur van zijn buitenhuis weg te
egen. De koude wind striemde hem
tn het gelaat en zijn neus was ijskoud.
Beste man! klonk tiet uit een
van de boveöramen.
Zanik toch niet! schreeuwde hij
terug. Zie je dan niet, dat ik «Irnlt be
zig ben?
Een half uur lang ging hij voort
met scheppen en vegfen, totdat hij
geen gevoel meer in «ijn vingers
had en hijzelf in woedende stemming
verktttrde. Toen klonk weer de zach
te slem.
Jan, luister eens, Jan!
Ditmaal gooide hij zijn schop een
eind weg en riep terug:
Wat ter wereld moet je toch,
rouw Staat het huis in brand of zijn
er inbrekers?
Neen, neen, Jan, klaagde zijn
vrouw; maar je veegt de sneeuw wtg
bij de verkeerde voordeur.
ONVERSTANDIG.
Een gestrande reiziger V-stelde oiv
langs een kamer in een allesbehalve
keurige herberg. Hij ging naar zijn
slaapkamer, maar kwam tien minu
ten later met een woedend gezicht
weer beneden.
Ik verzoek dadelijk een andere
kamer, mijnheer, zei hij op strengan
toon tot den hotelhouder.
Wat scheelt er dan aan? vroeg
de laatste.
Wat er aan scheelt! zei d» an
der heel boos. Wel, Sn een hoek van
de kamer zijn twee muizen aan h«-t
vochten, geregeld aan he-, vechten'.
Nu, mijnheer, antwoordde de
waard op ijskouden toon, en wat ver
wacht u dan voor een gulden vijf en
twintig per nacht, een stierengevecht?
boot zonk 20 minuten na de ontplof-
"Dg.
De torpedojagers van Dover konden
liet schip onmogelijk bereiken.
Er was absoluut geen paniek. Ieder
was voorzien van een reddinggorde
maar velen zonken in het waler weg
Kapitein Irving, dc commandant
van de „Maloja" bleef tot het laats-:
op de brug. Toen hij zag, dat iedereen
liet schip, dat niet te redden was,
erlaten had. sprong hij :n het walc
en werd gered. Het kolenschip „Er*,
press", dat op wee naar Duinkerker*
was, trachtte de Ma-loja" te bereiken,
doch vloog eveneens in de luchtdc
bemanning werd echter geheel gered.
De kapitein zag, dat de „Maloja" fei
telijk geheel op zij lag. voel passa
giers stonden op den kant De kapi
tein van de „Empress" zag, dat er
acht booten op zij van het schip hin
gen die niet konden zakken, een boot
log geheel bemand nog aan boord van
het vaartuig.
Twee geredde vrouwelijke passa
giers van de „Maloja" vertellen, dat
zij op hel dek wandelden, toen een he
vige ontploffing plaats greep, die hun
op het dek neerwierp. Do booten wa
ren volgepropt De dames sprongen n
het waler en werden na een kwartier
gered. De ware omvang van de ramp
ls nog niet beken«l men denkt «at
er meer dan honderd Laskaren en
ongeveer 25 Europeanen omgekomen
zijn. De berichten zeggen, dat het ge
drag van de Laskaren, die het groot
ste gedeelte van de bcmaning vorm
den, bewonderenswaardig was.
De P. and O. Company deelt mede
dat tot dusver bekend ie, dat 6-4 van
de 119 passagiers van de ..Maloja" ge
red zijn. Het totale aantal gereddon
is 2C0. Men hoopt dat eohter nog nieu
we namen van geredden zullen wor
den ontvangen. Het totaal aantal op
varenden passagiers en bemanning
- was 411.
DE HANDELSOORLOG.
Reuter seint uit Louden
Het Fransche stoomschip „Trignae*
i£ gezonken in de Noordzee. Vrijf man
werden gered 26 worden vermist
Lloyds meldt dat het Russische
stoomschip „Potehenga" J1617 ton)
gezonken te. 15 opvarenden zijn go-
red en 7 verdronken.
De „Petehenga" was vroeger het
Duitsche «stoomschip „Er.; Larsea".
FEUILLETON
HECTOR MALOT.
105)
In een hoek, naast den haard geze
ten, sloeg Cajii al die voorbereidende
werkzaamheden gade, en daar hij
half verschroeide lichtte hij nu den
eenen en dan weder den anderen poot
op. even jankend. De heldere vlam
verlichtte tot de uiterste hoeken van
het vertrek en ik zag «Ie figuren op d»
katoenen gordijnen van het ledikant
dansen, gelijk voorheen, toeai zij mij
zoo dikwijls angst aanjoegen als ik
bij maneschijn wakker werd.
Vrouiw Barberin zette de pan op
het vuur. nam toen een stukje boter
met de Dunt van het mee en liet dit
ln de pan glijden, waar het «iadelijk
*molt
Dat riekt heerlijk riep Mat
tia. die zijn neus boven het vuur
tield. zonder vrees, dat hij zich bian-
den zou.
De boter -begon te sissen.
Zij zingt. riep Mattia, lk
lal ze aeoompagneeren.
Voor Mattia loete zich alles op in
r.uviefc. Hi) nam zijn viool en begon
zachtjes te spelen en volgde op de
snaren het sissen van de boter, en
vrouw Barberin lachte, dat de tranen
Laar over de wangen liepen.
Maar het oogenblik was to gewich
tig om zich aan luidruchtige vroo-
lijkheid over te goven met haar pot
lepel had vrouw Barberin in de
terrine geroerd en schepte er het
beslag uit. dat in dikke stralen neer
viel toen goot zij het in de pan en
de boter, «lie terugvloeide bij den
stroom van deeg. vormde er een
rossen kring om,
Od mijne beurt boog ik mij voor
over vrouw Barberin gaf een tik op
den steel van de pan en deed toen
den pannekoek omdraaien tot groo-
ten schrik van Mattia maar hert kon
geen kwaad na een eind in dc hoog
te in den schoorsteen te zijn gevlo
gen. viel de pannekoek weder omge
keerd in dc pan en met zijn (tabak
ken ziide boven.
Ik nam spoedig een bord en de
pannekoek gleed er in.
Hij was voor Mattia, die zijn vin-
ge- zijn lippen, zijn tong en zijn
keel brandde, maar dat kwam er
niet op aan hii dacht er niet aan.
dat hii zich brandde.
Hè I hoe lekker 1 riep hij met
vollen mond.
Toen was het mijn beurt om mij te
branden, en evenmin als Mattia
voelde ik iets van de piin.
De derde pannekoek was ganr en
Mattia stak hand uiL maar nu
begon Capi geducht te blaften het
was zijne beurt, hi) had er recht oip,
en Mattia gaf hem dan ook den pan
nekoek. tot groote verontwaardiging
van vrouw Barberin, die voor beesten
liét gevoel had. dat de boeren er al
gemeen voor koesteren zij begreep
niet. «lat men aan een hond „het
eten van een Ohristerunensch" gaf.
Oni haar tevreden te stellenzci«le ik
dat Capi een geleerde hond was en
dat hii bovendien een deel van de
koe had verdiend; bovendien was
hij onze kameraad en had hij recht
orn te eten wat wij kregen, en tege-
liik met ons. daar zij gezegd had
zelve niet te zullen eten vóór onze
ergste honger was gestild.
Het duurde lang. eer het zoover
was en toen wii «een honger meer
hadden, lustten wii ze ftïph nog even
graag. Maar eindelijk kwam er toch
een ©ogenblik, dat wij beiden ver
klaarden geen pannekoek meer te
zullen eten vóór dat vrouw Barberin
zelve er cm paar genuttigd had.
Toen wilden wii zelf pawmkoekon
bakken. Eerst mocht ik het probeeren
er. daarna Mattia boter in de pan
to leggen en dan het beslag er op te
gieten was vrij gemakkelijk, maar
niet om den pannekoek te keeren de
mijne kwam in de asch terecnt«lie
yan Mattia viel ©o riin handen.
Bindeliik was de pot leeg. en druit
Mattia zeer god bemerkt had. dat
vrouw Barberin. zoolang hij er bij
was. niet wilde smeken over hetgeen
mij betrof, zeide hii. «lat hij nog
eens naar de koe wilde gaan kijken
en liet vrouw Barberin £n mij
lk had. tot nu toe gewacht op het
geen zii mij te vertellen had, maar
ik kon niet zeggen, dat ik met bij
zonder gioot ongeduld gewacht had.
want het bakken van de pannekoe
ken had mijne aandacht zoo geheel
en al boziggoliouden. dat ik aan an
dere dingen niet had gedacht.
Barberin was. meende ik. alleen
naar Pariis gegaan oni Vitalis op te
zoeken en het jaargeld te krijgen,
waarvoor hij mij had verhuurd.
Daarmede had lk niets te maken.
4 italis was dood cn hii kon dus niet
betalen, en var. mii zou men liet gold
toch wel in de laatste plaats kunnen
vragen. Maar zoo Barberin al geen
geld van mij krijgen kon. zou hjj
misschien bosing kunnen leggen op
mijzelven. en dan zou hij mii kunnen
plaatsen waar hij wilde, als men
maar voor mii betaalde. En dat
boezemde mii belang in. want ik
had vast besloten, het uiterste te be
proeven. voor ik mii onderwierp aan
het eozac van dien naren Baibsrin.
Als het moest, zou ik uit Frankrijk
vluchten en met Mattia naar Italic
of Amerika gaan. of naar he: einde
«Ier wereld.
Met die gedachte vervuld, had ik
mij voorgenomen, zeer voorzichtig te
z!:n ln mijn woorden, ais lk m«
vrouw Barberin sorekvoor die
goede vrouw zelve behoefde ik mij
niet in acht te nemen, w ant ik wist
dat zij veel 'van mij hield en alles
voor mii over had maar zij was
bang voor "naar man. dat had ik ge
zien; en als ik te veel zeide. zou zij
liet wel eens aan haar man kunnen
oververtellen en op die wijze aan
Barberin het middel in de hand
geven, om mii c> te sporen en zich
weder meester van mij te maken. Als
dit gebeuren mocht, moest het ten
minste niet aan raijzcJven worden
toegeschreven, en daarom was ik op
miin hoede.
Toen Mattia de deur uit was, zeide
ik lot vrouw Barberin
Nu zijn wij alleen kunt gij mij
nu zoggen, wat Barberin voor mii te
Parijs is gaan doen?
Welzeker, mijn jongen,, en met
veel genoegen.
Met veel genoegen 1 lk. stond ver-
etomd.
Vóór zijn verder ging, wierp vrouw
Barberin een blik naar de deur.
Opdat niemand ons hcoren zou.
kwam zij dichter bij uie en met een
glimlach op het gelaat 6prak ze
Het schijnt, dat uw familie u
zoekt.
Mijn familie
Ja. uw familie. Rérni.
Heb ik dan familie? Ik? Ik, liet
kind dat te vondeling werd gelegd
Het schjjnt. dat men u niet op
zettelijk heeft verlaten, want thans
zoekt men u.
Wie zoekt mij? O. spreek, vrouw
Barberin. spreek, ik bid u.
Opeens scheen hot ine, «lat ik
krankzinnig zou worden en ik riep
uit
Maar dat Ls niet mogelijk! Noen.
Barberin zoekt mtj.
Dat doet hij ook. maar voor uwe
familie.
Neen. voor hem zchen. om mij
weer te kunnen veikoopco. maar hij
nii niet hébben.
Och. Rémi, hoe kunt gij den
ken. «4 ik tot zoo icti de hand zou
willen leenen
Hii wil u ook bedriegen, mooier
Barberm.
Maar jongenlief, wees toch ver
standig. luister naar heurcen ik u
zeggen zal. dan zult gii mii wel ge-
looven Aanstaanden Maomiag is hi t
juist een maand geloden. dat ik op
de deel aan het werk was: toen een
man. of liever een heer. liet huis bin
nentrad. waar Barberin op dat o ogen
blik zich bevond. „Heet. gij Barbe
rin vroeg de heer. die met een
e nigszins vreemdep tongval sprak.
„Ja". z«ïhle JérAinc, „zoo heet ik."
„Znt gii het. die een kind geven-
den hebt. in de avenue de Bretein!.
en de taak od u nam. om bet groot to
brengen T' „Ja." „Mag ik u
dan vragen waar dat kind nu is?
..Mag ik ti vragen, wat u dat aan
gaat antwoordde Jéróme met c« n
wedervraag.
(Wordt vervolgd).
