De Europeesche Oorlog. Alleen op de Wereld TWEEDE BLAD. HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 2 MAART I9T6 In den strüd bij Verdun is blijkbaar eeilge verslapping Ingetreden, Alge- ■een denkt men event el. dat dit eleebts eei kerts stilstand zal zijn. Op 't geheels front heerscht verder levendige actie. Een ultimatum van Daitsehland aan Portugal. Actie ter zee. De Dui<sche aanval Do stafberichten. De D uitsche stal deelt mede: De bedrijvigheid van do artillerie was ook Dinsdag op vel© gedeelten van het front zeer levendig, vooral van de zijde der geallieerden. Op vei-scheidene plaatsen poogde® de geallieerden daarmee weliswaar slechts te misleiden. Daarentegen schenen zij in het Y6er-gebied, in Champagne en tusschen de Maas en don Moezel er naar te streven, den Duitschers ernstige schade toe te brengen. Zij bereikten hun doel ech ter niet. In oen luchtgevecht werd een En- gelscluo tweedekker bij Mecaien tot landen gedwongen, de inzittenden werden gevangen genomen. Twee Fransche tweedekkers werden door geweerschoten naar beneden ge bracht. De een bij Vemponin, ten N. \V. van Soissons (die Inzittenden wer den gevangen genomen), de andere dicht ten Z. W. van Soissons (de in zittenden zijn vermoedelijk dood). Een door reserve-lui tenant Kuehl bestuurd Duitsch; vliegtuig met den waarnemer reserve-luitenant I-Iaber dwong een militairen transporttrein der geallieerden op de sectie Besan- oon -Jassey door bommen te werpen om stil te houden. Zij bestreden de uitgestapte manschappen met succes uit hun machinegeweer. De Fransche staf meldt Van Woensdagmiddag: In do strook ten Noorden van Ven dun evonals in Woëvre ie geen enkel belangrijk feit te vermelden. In don loop van den nacht kreeg het bombardement op verschillende punten van het Fransche front een tusscrenpoozend karakter. Ten Oosten van Pont-ènMoueson, tusschen Regniéville en Rómiréville, hebben de Franschen de tweede derde Duitsche linie beschoten, waar de Duitschers alarm-oefeningen schij nen te houden. In den Elzas beschieten de Fran sche batterijen de Duitsche verbin dingswegen in de buurt van Armay. Een der inzittenden van een Fransch vliegtuig met twee motoren hoeft bij La Bassée een Duitsch vlieg tuig neergeschoten, dat in de Duit sche loopgraven viel en bij het raken van den bodem vuur vatte. Van Woensdagavond Geen infanteriegevechten ln streek van Verdun. De Duitschers zetten de beschieting van do loopgraven der Franechen in het gebied tusschen Malan- court en Forges, ten Westen van de Maas, en ten Oosten van de Maas, vooral in het gebied van Vaux en Damloup en van Frèsnos in Woëvre voort. Fransche artillerie heeft het heele Duitsche front krachtig beschoten. Ten westen van Pont-è-Mousson heeft Fransch loopgraafgeschut Duit sche verdedigingswerken in het Priesteibosch vernield. Zwaar geschut heeft Duitsche richtingen in dj streek van Thiau- court beschoten. De batterijen zijn in de dalen van Fecht en Doller (Elzas) in volle actie. De Engelsche en Fransche 'artille rie heeft in België de Duitsche loop graven ten Z.O. van Boasinghe doel treffend beschoten. Twee Duitsche compagnieën, die trachtten de Fransche linies ten oos ten van Reims te naderen, zijn voor het Fransche vuur gevlucht en heb ben dooden laten liggen. Van den Engelse hen staf j Aan 't Engelsche front zijn Dinsr dag twintig gevechten in de lucht ge leverd. De verliezen die de Duit schers daarbij hebben geleden zijn recd6 meegedeeld. Een der Engelsche vliegtuigen is van een verkenningstocht niet terug gekeerd. Dinsdagnacht hee!t de Engelsche infanterie met machinegeweorvuur een veertig Duitschers, die ondor dekking van een bombardement uit bun loopgraven kwamen, verstrooid. De stri|d bij Verdun Van Duitsche zijde. De militaire medewerker van de „Voasische Zeitung' is ingenomen met de resultaten van het Duitsche offensief bij Voruun, maar raadt het volk toch, niet te spoedig groote ge volgen daarvan te verwachten. De li nie, die van de Zwitsersche grens tot aan de Noordzee loopt, bestaat niet slechte uit een enkele loopgraaf, maar uit een geheel e reeks achter eikander gelegen loopgraven, die met alle middelen die de techniek oplevert zijn ingericht en zoodanig aangelegd, dat hjet mogelijk is als het den vijand ge lukt in de eerste rij binnen te dringen, de eigiem troepen eenigszins achteruit te trekken an weerstand te laten bie den. Dientengevolge krijgt het front zekere elasticiteit en kan men het vergelijken met een riem die stijf ge spannen is en aan een druk toegeeft, doch weer in den oorspronkelijke® stand terugkeert zoodra die druk op houdt Een dergelijke verschijnsel doet zich bijv. in Champagne voor, r de Duitschers volgens dan schrij geleidelijk het terrein terugwin nen, dat hun bij het Septémber-offen- sief der geallieerde® werd ontnomen. Hij zegt dan voorts, dat de Fran- schen bij Verdun niet in zoo gunstige positie verkeeren, omdat de linie daar tegen d!e.hoogten van de Cóte Lor raine rust en dus niet elastisch is. Tengevolge van deze geringo elasti citeit van het Fransche front moet de t&ktlek der Fransche legers berekend zijn op taai vastitoudieai der loopgra ven en dat ziet generaal Joffro ook ler goed in. De schrijver van het artikel zegt dan, dat Verdun, het noodzakelijk uit gangspunt van ieder Fransch offen sief tegen het Duitsche front ln het centrum en ln het Zuiden, door den Dui-techen aanval in groot gevaar ver keert „De met groote dapperheid uit gevoerde tegenaanvallen der Fran- schen bevestigen de juistheid dezer theorie. Wij weten thans door de in meer dan lionderd gevechten in dezen oorlog opgedane ondervinding, met welk een buitengewonen moed de zo nen van Frakrijk telkens weer aan vallen, wanneer hun het bevel daar toe word/t gegeven. Wij achten onze tegenstanders eot sdhattem hen niet zoo gering als zij bet ons gaarne doen". Het Is volgons den schrijver thans nog niet het oogenblik om de strate gische beteekenis van de gevolgen dor gebeurtenissen bij Verdun te bespre ken, en dat te meer omdat de Fran sche® thans natuurlijk op ieder woord van Duitsche zijde nog meer dan ge woonlijk letten. Vestingen ale Ver dun, die zeer gunstig gelegen zijn, ook om den aard van het landschap, en die in tientallen jaren inet al de hulpmiddelen der moderne verstem kingskumst zijn verbeterd, kan. man niet in enkele dagen stormenderhand nemen. Daarom moet Duitschland ge duld oefenen en vertrouwen stelden in zijn legers. Het artikel eindigt dan met een lof rede op den leider van het offensief, generaal Von Falkehhayn. Van het slagveld van Verdun meldt de correspondent van het Berl. Ta- geblatt d.d. 27 Febr., op we-lken dag hij zich in de Ormontboerderij bij Haumont bevond: Een nieuwe bladzijde van de ge schiedenis is hier voor mijn oogen opgeslagen: een tienvoudige vergroo ting van het beeld van den slag bij Sedan. Slechts een gedeelte van den strijd om Verdun is hier te zien en toch is ook dit gedeelte reeds reus achtig in zijn uitgestrektheid. Het is hier vandaag ontzaglijk modderig hope® op droog weder. Ik" sprak' met de troepen, die op den 23sten de krach tig versterkte en een groote uitge strektheid beheersclïende hoogte 344 bestormden; toen onze artillerie de hoogte volkomen kon bedwingen, gin gen onze soldaten op de aangesloten hindernissen in. Op dit oogenblik werd een geweldig vuur afgegeven en uit ver verwijderd opgestelde flankoe- rende batterijen en plaatste een scherm van springende projectielen in het voorterrein, waardoor de dap pere Duitsche troepen met onbeschrijf lijke doodsverachting heenstormden, tot zij eindelijk boven waren. Het zwaarste kwam echter toen eerst De Fransche® hielden de belangrijke hoogte, waarvan het bezit ook ov dat van het land ter weerszijde be sliste, zoodanig onder concentrisch vuur, dat de Duitschers het twee da gen lang als op een eiland afgesne den, moesten uithouden. Van het aantrekken van de veldkeukens natuurlijk geen sprake, maar demiet in het kort weergegeven, is de in druk, in bevoegde kringen; aangaan de het verloop der krijgsverrichtin gen in de streek bij Verdun déze van van massaal als hij was, is de aanval der Duitschers fragmentarisch ge worden, met behoud echter óveral waar hij plaats heeft van zijn ui terst hevigon aard. Het is zéker, dat het Duitsche of fensief niet afgeloopen is. daar de Duitschers zoo vèr gegaan zijn. dat zij el verplicht zijn. den strijd voort te zetten, die niettemin zijn karakter van algemeenen aanval reeds begint te verliezen, om zich op enkele pun ten te lócaliseeren. Een verlangzaming van de aanval len wordt vooral ten Noorden van Verdun waargenomen, behalve op den uitersten rechtervleugel van de Fran sche linies, tusschen den heuvel van Douaumont en de hoogvlakte ten Noorden van het dorp Vaux, waar de pogingen van de Duitschers nog al tijd van zeer hevigen aard zijn en on dernomen worden met het klaarblij kelijk voornemen, de Fransehe stel lingen om te trekken Tot dusverre echter zijn alle aanvallen op dat punt met kracht afgeslagen. De verliezen, door de Duitschers in deze zeven dagen vechtens geleden, zijn ontzettend, en dat wordt, in nog vage termen, roeties-aan door hun pers toegegeven, die. oogenschijnlijk, het publiek al wil vóórbereiden op de mogelijkheid ecner mislukking. Want het valt moeilijk, op andere wijze de poging te verklaren van som mige groote bladen en sommige mi litaire deskundigen in Duitschland, (zooals, onder anderen, generaal Blume), om thans het ontzaglijk of fensief tegen Verdun vóór te stellen, als een onderneming,, die uitsluitend ten doel had, het Duitsche front „wat strakker te trekkou", en die geens zins tep touw werd gezet met het Voornemen door het Fransche front te breken. De „Tempe" maakt, naar aanlei ding van een en ander, de opmer- U inn. /If, I m Art 1 tegenstaand» sloegen deze helden nog hevige stormaanvallen af en hielden j king, dat ,jnen niet honderdduizend man en méér laat dooden om de bindingen te verbeteren". Wat het groote Fransche publiek aangaat dat blijft de gebeurtenis sen met onwrikbaar vertrouwen vol gen. De „Timee"-correspondent te Parijs meldt, dat er steeds meer aanwijzin gen zijn voor de komende verplette ring van de aanivallende Duitschers. Het opkomend getij heeft zijn hoogte punt bereikt, als het niet reeds ge kenterd is. De Franechen vermeerdf ren en ontwikkelen hun krachtsin spanning. VLUCHTELINGEN UIT VERDUN. Aan de Telegraaf wordt geseind: De „Times" verneemt uit Parijs: Honderd vluchtelingen zijn in de asgeloopon week, uitgeput van de «iuiB swiöT-.»® reis, maar toch opgewekt, te Parijs van den geheelen oorlog. De talrijke aangekomen. Tegen hun wil "ebben aanvallen en beschietingen van ver- i zij, op last van de militaire auton- schillende deelen van het westelijk j teiten, hot gevochte gebied moeien ver- front hadden ten doel den beslissen- late®. den slag tegen Verdun te maskeeren. Een oud burger van Veroun ver- Ondertusschen voerden de Duitschers haalt, doft hot zware geschut dei een groot deel van hun zware artil- I Duitschers Dinsdag de stad zeor do- lerie uit Servië aan. alsmede «enige adhadigde. Veel burgers zijn gedood, zware kanonnen van het Russische i De benedenstad heeft veel schade ge- materiaal behoorende tot de Oosten-1 leden. De nieuwe kerk van Verdun en rijksche 30.5 c.M. mortier#», versohei- een mooie, oude kathedraal xut de dene 42 c.M.-mortieren etc. Een ge- 12e eeuw, vormden het doelwit van d© heele divisie uit Servië met 41/2 Duatsche kanoenen. ij vol, totdat de gelieele streek stevig in Duitsch bezit was. Ook de correspondent van den Lo lt al Anz. wijst op d» hardnekkigheid en activiteit van de aanvallend^ troepen, en constateert, dat de aan dpn strijd om Verdun deelnemende Duitsche troepen aan buitengewoon zware eischen schitterend voldeden en wonderbaarlijk, nimmer vermin derend élan toonden. Van Frans oh e zijde, e Engelsche pens publiceert naar Reuter seint een verslag uit Fransche bron over de gebeurtenissen voor en tijdens den slag bij Verdun. Het Duitsche offensief, aldus het verslag, was een van de meest zorg vuldig overwogen en krachtig tot uitvoering gebrachte bewegingen korps van de beste Duitsche troepen versterkten in Januari de twee leger korpsen, die den betrekkelijk kleinen sector van het Duitsche front voor Verdun bezet hielden. Het bombardement begon den 20en Februari en nam dagelijks in hevig heid toe De Duitschers brachten ze ven legerkorpsen in hei veld waaruit blijkt, dat zij een overwinning, zelfs ten kö9te van de meest ontzettende offers, wenschten. Hun verliezen zij® verbijsterend zwaar. De hellingen bij het fort Douaumont zijn bezaaid met dooden. Duitsche gevangenen ver klaarden, dat enkele regimenten bij de opeenvolgende aanvallen volkomen -vernietigd werden. De Franschen vochten met helden moed, zoodat de toestand bij den dog gunstiger wordt. Terwijl de Duit schers hun laatste reserves gebruiken, krijgen de Franschen voortdurend versche troepen. Het is opmerkelijk, dat de Franschen Verdun als ves ting opgegeven hadden, toen in hei begin van den oorlog bleek, dat af zonderlijke forten niet voldoende weerstand konden bieden. De oude forten maken deel uit van de verde digingslinie en zijn gelijk aan- loop graven, zoodat de verovering van een fort niet meer beteekent dan de bezet ting van een loopgraaf en de geheole linie niet bedreigt. overal, het sneeuwt voortdurend. Wij geseind: Uit Parij» wordt aan de Telegraaf In cLeri nacht van Donderdag op Vrijdag viel er iedere minuut een zware granaat Ln de stad. Sommige gedeelte® der stad vormen een ruïne, alsof er eon aardbeving had plaats gevonden. Tot Vrijdag zijn er op zii minst 500 burgers in de stad geble ven. Volgens de Parijsche bladen vertel len vluchtelingen, dat Zaterdag roods 150"huizen verwoest waren. De schieting begon Maandag, den 21stcn Februari, "s morgens om acht uur. Dien dag vielen er ongeveer 30 gra naten in de stad. Dinsdag kwamen er 56 en Woensdag slechts 7 granaten neer. Den volgenden nacht begon de onafgebroken beschieting. ZUIDELIJK OORLOGSVELD. De Italiaansche staf deelt mede Hevige artilloriegevechten in d' streek van Görx. Van het Fransche front terug. De „Leeuwarder CL" bevat een in terview met den heer F. E. G. C. Doucet, leem ar aan de Rijks Hoogero Burgerschool ie Leeuwarden die Fransohman vu® geboorte in het Fransche leger is e® met 10 dagen ver lof té Leeuwarden terug is. Do lieer Doucet betoogde, dat naar zijn meening, het Fransche leger de toekomst vol vertrouwen tegemoet zioL Zij hebben moed, de Franechen, maar zij hebl>e® meer. Zij hebben ook onuitputtelijk geduld. ,,A1 zou de oorlog ook 10 jaar du ren gestekl, dat het mogelijk ware dan zou nog iedere Fransöhman vechten tot het einde toe. Daarover zijn we het allen eens. ,,Ook bij hel aanvallen heb ik mijn manschappen dikwijle moeten tegen houden, opdat zij zich niet roekeloos Ln het gevaar zouden storten". ..En hoe groot is uw legersterkte tegenwoordig' vroeg de redacteur. In de loopgraven, aan het directe front, 1 nu 11 Kien manschappen en achter de 2e hnle I 1/2 mililoen. „Maakt samen 2 1/2 millioen. Er ko men zeker nog wel wat bij. „In de dprde linie en voor reserve, maar daarover mag Ik mjj niet uit laten. Dat blijft ons geheim. We bou wen onverpoosd voort aan onze sterkte". ,,U zei zoo evon, dat de Franechen desnoods dien strijd 10 jaar zouden volhouden. 'Maar zal de oocjog, als hij lang duurt, ten laatste niet moe ten eindigen door gebrek aan geld?" ..Ik geloof dat in geenen deele. Aan geld ontbreekt liet ons en onze® bond- genoote® allerminst. Neen, econo mische oorzaken zullen aan onzen kant over oorlog of vrede niet beslis sen; daarvan is iedereen in Frankrijk vast overtuigd. Dé oorlog zei worden beëindigd ten gevolge van een alge meen offensief aan onzen kant, op een tijd, dien wij hebben uitgekozen en waarvan niemand, buiten ons, tets afweet Als die tijd is aangebro ken, zult ge de Duitschers zien wij ken, als in den alog aan de Manie, en hun nederlaag zat volkomen zijn. Iedere Fransolunnn kont zijn plicht 'olvoert hem op schitterende wij- zo". ,De Duitschers zijn zoer verkwis tend met hunne manscliappen. Dat is van dien aard, dat we voor hun ier van vechten diepe minachting hebben. Terwijl onze infanterie aan valt in dunne gelbderen, waarbij de soldaten ongeveer an der hal ven me ter van elkaar verwijderd blijven, ko men de Duitschers bij 9ecties, schou der aan schouder, aanstormen. Ik Ivcb het nog nooit anders van hen ge zien. Van de Franschen zou men dat onder geen voorwaarde gedaan krij gen. Het kost veel te veel manschap pen en dit verklaart ook de groote verliezen, die do Duitschers hebben geleden ip België, Ln de® slag aan de Manie en ln Champagne. Op h- oogenblik gaan zij weer op dezelfde manier te werk, bij hun aanval op Verdun. „Over dit nieuwe offensief maak ik mij volstrekt niet ongerust Ik heb ook wel gelezen, dat zij het fort Dou aumont hebijem veroverd, maar dit zegt nog niet veel. Mijn persoonlijke overtuiging is. dat Verdun niet ge en kan worden. Aan het verlies van een of meer forten moet men niet van te groote waarde hechten. We weten nu al lang, dal de forten tegen de artillerie van omzon tijd niet be stand zijn. In dat opzicht heeft Ant werpen ons genoog geleerd. We heb ben de kanonnen dan ook al uit de forten weggehaald; we kunnen ze vrij wat beter gebruiken en maken een reserve gereed, waarvan men nqg vreemd zaJ opkijken. Geloof maar vrij, dat d'it de laatste stuiptrekkin gen van onze vijanden zijn; ze weten zelf wel. dat ze het niet kunnen vol houden. Ik heb nu 18 maande® in Frankrijk doorgebracht. Het is daar een organisatie, waar niemand, die er niet mee bekend is, het minste idee van heeft „Frankrijk heeft in dezen oorlog heel wat geleerd en het zal, prachtig herboren, uit den strijd te voorschijn komen. De strijd bij Erzeroem. De Russische staf deelt mede: Het Turksche hoofdkwartier be richtte op 21 Febr. dat de Turksche terugtocht op de stollingen ten wee- en van Erzeroem zonder verlieoan plaats vond en dal slechts 50 kanon non in Erzeroem achterbleven. Ook spreekt, het Turksche hoofdkwartier togen, dat duizend stukken geschut door de Russen zijn buit gemaakt en 80.000 krijgsgevangenen gemaakt Voorts dat Erzeroem al# een opou stad beschouwd moest worden zon der strategisch belang. Naar aanleiding hiervan deelt de Russische generale staf mede, dat Erzeroem het een tg versterkte punt van Turksch Midden-A zie is, dat alle wegen in den omtrek beheerscht en dat, met behulp dor Duitschers, tot een volkomen vesting was herscha pen. De vesting is vijf dagen hard nekkig door de Turken verdedigd. Het Kaukasu s-leger der Russen alle moeilijkheden met groote opoffe ring en moed te overwinnen en een aanval te doen na voorbereiding door de artillerie. De aanval duurde vpJi 11 tot on met 15 Februari. Na ver overing van de forten op den linker vleugel van de Turksche hoofdverde- digingsstollrng, die zich over 40 werst uitstrekt, konden de Russen het cen trum. den rechtervleugel en vervol gans de forten van den tweeden gor del en de hoofdstelling op 16 Febr. met .succes aanvallen. De forten te gen vol gesneuvelde Turken. Verscheidene Turksche regimenten zijn in de pan gehakt of krijgsgevan gen gemaakt Alleen in de fortenlmlo veroverden de Russen 197 kanonnen en in de centrale forten 126. Voorts vielen de voorraadmagazijnen in Rus- sische handen; totaal maakten ih Russen 12753 man krijgsgevangenen, benevens 235 officieren. De beteekenis van de Russische overwinning blijkt uit het feit, dat het overschot van het Turksche leger, dat zich in wanorde naar het westen te rugtrekt, enkele legercorpsen van drie divisies bevat, niet grooter dan 3 tot 5000 man. Uit Petersburg wordt nog gemeld: De bezetting van de stad Asjkate, m middelpunt van de wegen naar Trebizonde en Erzingan, stolt het Russische leger in staat om de Tur ken in vier richtingen te vervolge®. (Erzigan is 150 KM. ten Zuiden van Trebizonde gelegen. Red.) Verspreid nieuws van de oorlogsvelden EEN RUSSISCH LUCHTSCHIP IN ACTIE. Uit Petersburg wordt aan die Tele graaf geseind: Russische aviateurs die verkenningstochten boven het vijande lijk front aan do Strypa ondernomen hebben, bombardeerden Boetsjatsj, Podgajtse en Monastergiska. Een Russisch bestuurbaar luchtschip, dal over de Duitsche stellinzen vloog, heeft 900 kilogram ontplo'fingsmiddo len neergeworpen. Uit Engeland. DUITSCH WATERVLIEGTUIG BOVEN DE KUST. Reuter seint uit Londen Een Duitsch watervliegtuig !s Woensdagavond over een gedeelte van de Zuidoostkust gevlogen en heeft verscheidene bommen gewor pen. Er is geen militaire schade aan gericht. Naar gemeld wordt, is een kind van negen maanden gedood. ECONOMISCHE CONFERENTIE. Reuter seint uit Londen In de vergadering der Engelse»© kamers van koophandel heeft Bonar Law meegedeeld, dat de te Parijs la houden conferentie der geallieerden Is voorbereid Zij zal overwegen of het mogelijk ie van de economische krachten der geallieerden ter voort zetting van den oorlog een doeltref fender gebruik te make® en ook be spreken wat er In economisch op zicht na den oorlog dient le geschic- den. VERBODEN HANDEL MET BUI- TENLANDSCHE FIRMA'S. Router seint uit Londen: De Con troller van de afdeel ing voor den handel met het buitenland vestigt de aandacht van hulzen, die handel drij ven met het buitenland op eene pro clamatie in de London Gazette, die eene lijst bevat van firma's van vij andelijke nationaliteit of die met vij anden in be'.rekkinir staan en met wie personen, die in dit land handel drij ven geen zaken mogen doen. Deze lijst zal van tijd tot lijd aangevuld op herzien worden. De transacties met personen op die lijst zijn verboden en overtredingen van het verbod, zullen gestraft worden op dezelfde wijze als bij transactir-s met firma's in vijandelijke landen, be halve in gevallen dal ccn algemeen of speciaal verlof is verleend tot liet doen van die zaken. De lijst lx-vnt de namen van 25 firma's in Grieken- land, 53 in Marokko, 67 in Nederland, 20 in Noorwesren, SO in Portugal. 79 in Portugeesch Oost Afrika, 45 in Spanje en 50 in Zweden. Handel met eenige persoon of firma in Marokko of in Portugeesch Oost- Afrika is absoluut verboden, zelfs al komen de namen der handelaren nid op de officieele lijst voor. Reuters agentschap verarmt dal de regeering bij de uitvaardiging van het verbod van handeldrijven met FEUILLETON HECTOR MA LOT. 107) aar was hij Waar vertoefde hij op het oogenblik Zij wist het met juist genoeg om hom een brief te zenden men kon nergens anders zoeken dan bij twee of drie logement houders, wier namen zij kende en bij wie men hem zonder twijfel vin den zou. Ik moest' dus maar naar Parijs gaan en hem zelf opzoeken. Mijn blijdschap Was zeer groot, dat lk mijn familie zou terugzien, maar toch ging zii met een gevoel van weerzin, zelfs van verdriet gepaard. Ik had gehoopt, dat ik eenige rus tige. gelukkige dagen bij moeder Barbeain zou doorbrei uren. mijn kin derspeelgoed met Mattia voor den dag zou halen, en zae. nu moesten wij ons den anderen dag weder op tvea begeven. Als wij vrouw Barberin verlieten, was ons plan geweest, den zeekant tengs te reizen om Martha te bezoe ken wii moesten van (loze reis dus l/zien cai ik zon die goede Martha, die altijd zoo lief voor mij govveost was. vooreerst niet wederzien. Vandaar zouden wij naar Lize gegaan zijn, om haar de groeten van haar broeder en zuster over te bren gen ook dit genoegen moest ik mij ontzeggen. Terwijl deze gedachten mijn ge»t doorkruisten, was de nacht voorbij gegaan, zonder dat ik voor mezelf had kunnen beslissen, of ik Lizo en Martha niet eerst moest gaan bezoe ken. of dat het verstandiger zou wezen mij zonder oponthoud naar Parijs te begeven. Ik sliep eindelijk in zoii-der een be sluit genomen te hebben en die nacht, dien ik mij voorgesteld had. dat de heerlijkste ui.t niijn leven zou zijn. was de woeligste en onrustigste, dien ik mij herinneren kan. Toen wij den anderen morgen we der alle drie bij elkander waren, bij de kachel zaten, waarop de melk van onze koe kookte, bespraken wij avat ons te doen stond. Wat moest ik doen Ik vertelde hun. wat mii dien nacht zoo gekweld had en hoe besluiteloos ik was geweest. Gij moet terstond naar Parijs gaan. antwoordde moeder Barhr- rin uw ouders zoeken u, en moet zoo spoedig mogelijk hun ver langen naar u trachten te bevredi gen. Zij voegde hierbij nog tal van redenen, waarom een onmiddellijk vertrek wemchelijk was en ik was eindelijk volk-omen overtuigd, dat zij groot gelijk had. Laten wij nu naar Parijs gaan. zeide ikdat is dus afgespro ken. Maar Mattia stemde dit volstrekt niet toe. Integendeel. Gij vindt, dat wij n i e t naar Parijs moeten gaan gaf ik hem ten antwoord, Waarom geeft gij dan geen betere reden od dan moeder Barberin Hij schudde het hoofd. Waarom helpt gil mij niet, als ge ziet hoe möeiliik het mii valt een besluit te neme® Ik vind. begon hii, dat de nieuwe de oude niet mogen doen ver geten tot nu toe behoorden Lize, Martha, Alexis eat Benjamin bot uw familie zi1 ziin als broeders en zus ters voor u geweest en hielden van u maar nu een nieuwe familie voor u oridaagt. die gil niet kent, die niets anders voor u gedaan heeft, don u on straat te loggen, nu verlaat cii hen. die goed voor u geweest Eiin. tor wille van anderen, die u slechts kwaad berokkend hebben ik vind dat dit niet billijk te. Gii moet niet zeggen, dot cijn moeder Barberin hem in de rode1 misschien hebben ze hun het kind ontstolen en betreuren zii bet verlies nog altijd en zoeken zij hem voort durend. Ik weet het naet. antwoordde Mattia. maar wed weet ik, dat de tuinman Acquin Rémi half dood heeft opgenomen en hem als ziin eigen kind heeft verzorgd en ziin kin deren als broers en zusters van Rémi hielden en ik meen." dat zij, die zich zoo jegens hem gedragen heb ben. evenveel recht op zijn vriend schap hebben, als rii. ^e- willens of onwillens, hom aan zün lot hel«l>en ov ergelaten. Bij vader Acquin hebben zij hom uit eiigen beweging zooveel vriendschap betoond zij waren dit volstrekt niet verplicht Mattia zeido dit o» een toon. alsof Mi boos od mii was. want hii ver waardigde mii. noch vrouw Barbe rin met een blik. Dit dead mij leed. maar het pi'nlijke van het verwijt be lette Met. dat ik toch de juistheid er van geheel gevoelde. Bovendien ver keerde lk in dien toestand, waarin besluit el ooz.e meuschen zich dikwijls aan de Bilde scharen van hen. die liet laatst gesproken hebben. Mattia heeft gelijk. hernam ik. cn het heeft mij» dan ook niet weinig moeite gekost, om tot het be- ehilt te komen, naar Pariis te gaan. ouders Rémi verlaten hebben, —viel vóórdat tk Martha en Ltze bezocht had. Maar uw ouders herhaalde moeder Barberin. lk moest uu voor mijn meening uitkomen en tevens allen tevreden stellen. Wij zullen niet naar Martha gaan. zeide ik. omdat dit een te groote omweg zou zijnzij kan ook lezen en schrijven wij kunnen haar dus door een brief van alles op do hoogte stellenmaar voor wij naar Parijs gaun. kunnen wij ons naar Dreuze begeven, oin Lize te be zoeken: al kost dit was meer tijd. dan maakt het toch niet zoo'n groot verschil uit. cn Lize kan niet schrij ven of lezen. Vooral ook om harent wille besloot ik mijn reis op doze wijs te nomen ik zal haar alles van Alexis vertellen, en aan Martha wil ik verzoeken mil een brief te schrij ven, dien ik haar dan zal voorlezon. Good. antwoordde Mattia glimlachend. Wij kwamen daarop overeen, dat wij den anderen morsen vertrekken i zouden, en een gedeelte van den dag gebruikte ik otn aan Martha te schrijven en haar mede te dooien, waarom ik haar niet. zoo als mijn voornemen was, kwam bezoeker» En den anderen morgen moest ik andermaal al het smartelijke van een afscheid ondervinden maar nu tenminste verliet lk Cbavanon niet zooals don vorigen keer met Vitalic ik mocht moeder Barberin thans een afscheidskus geven, en haar belo ven. dol ik zoo spoedig mogelijk met miin ouders bii haar zou terug komen. Den avond voor ons vertrek spraken wij nog geruimen tijd over het geschenk, dat ik haar geven zou: niets zou te mooi en te goed voor haar ziin ik zou immers rijk wor den Niets heeft voor mij zooveel raaide als de koe. rniin beste Rémi. - reide zij. en met al uw rijkdom kunt gij mij niet gelukkiger maken, dan gii gedaan hebt. toen gij arm waarL Wij moesten ook onze lieve kleine koe verlaten. Mattia drukte herhaal- delïik een kus op haar snuit, dat zij zeer prettig scheen te vinden, want bii eiken kus stak zü haar tong uit. Wij bevonden óns thans weder op den grooten weg, met onzen raiisêl op den rug en Copi naast ons. Wij Ho pen met haastigen tred. of liever, van tijd tot tiid. zonder te weten wat ik deed. zette ik het op een drafje, zoo groot was mijn verlangen om Pa riis te .bereiken. Maar Mattia, die mij een korte poos bijgehouden had. waarschuwde mij. dat. zoo ik op deze wijze bleef !oo- per.. mijn krachten spoedig zouden ziin uitgeput. Ik -volgde zijn raad. om een oogenblik daarna weder dei» zelfden tred te nemen. (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1916 | | pagina 5