Haarlem's Dagblad | 1916 | 6 mei 1916 | pagina 9

RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.

Kixjsrsjs&j?*' "■!!«-1 »rie" ^™'et hu° ver,oo'dm

derde blad

JE» Tfc» 1JF» O

ZATERDAG 6 MEI 1916

Raadsels

Do/» raadsel* zijn ai:© ingezonden
door jongens en mensjes, die „Voor
Onze Jeugd" lezen. Ue namen d'er
kinderen, die m«"j vóór Woensdag
middag 4 uur goede oplossingen zen
den, worden in het volgend nummer
bekend gemaakt.

(Iedere maand wonden onder de
beste oplossers twee boeken in pracht
band verloot).

Hierbij wordt gelet op den leeftijd
Vn verband met het aantal oplossin
gen on op de netheid van het werk.

De raadsel-prijzen voor de maand
April zijn bij loting ten d<-©! gevallen
aan MOREL en AGRI MONIA, die ze
Woensdag. 10 Mei, tus-ehen 12 en 2
uur bij mij mogen afhalen.
T. (Ingezonden door 13. v. Schagen)
Mijn geheel te een plaats in Fries
land van 9 letters.

1, 2, 3, 4, 5 is een vrucht,
c! 7, 8, 9, is geen voordeel.

2. (Ingeaonden door Zomer).

Ik besla uit 11 letters en sta 's Za.
lerdags in Onze Rubriek.

2. 3 is groente.

5, 9, 10 is een verkorte meisjesnaam
8, 6, 7, 7, 10, 1, komt uit Indië.
10, 4 is een lengtemaat.

7, 10, 1, 11 is een boom.

3. (Ingezonden door P. Prins).

Mijn 2 eerste lettergrepen noemen

■n den naam van een fabrikant, m:jn
laatste lettergreep is een kleefstof.
Mijn geheel is eon plants in Z.-IIn
land.

4. (Ingezonden door Kwikstaart).

Strikvragen.

Hoe kan men vijf van vijf aftrek
ken en toch vijf overhouden?

b. Wat ziet men niet als men ziet,
en wat ziet men, als men met ziet?

c. Van welken visch ls de kop het
verst van de staart?

(Ingezonden door Wim Spoor).

d. In Amsterdam ben Ik nog nooit
geweest, ofschoon ik ben bij doop en
bruiloftsfeest.

In Rotterdam daar hoor ik echter
thuis, maar niet in tenten, kerk of
huis of kluis.

e. Waarom draalt een kat als zij
oet haar kop dan links, dan rechte?

((Ingezonden door Karei Brands).

f. Wie gnat door achteruitgang
steeds vooruit?

5. (Ingezonden door Ph. J. van

Dusschoten).

Ik ben een meisjesnaam, zet er een
letter achter en ik ben oen plaats in
Friesland.

6. (Ingezonden door Karc-I de Stoute).

Mijn 1ste wordt op het land ge
bruikt, mijn 2de is een jongensnaam
en mijn geheel ls een jongensnaam.

Raadseloplossingen

De oplossingen der vorige week
waren:

1. Men moet do huid nooit verkoo-
pen, voor de beer geschoten ia.

2. Ouderkerk a. d. EJsel.

3. Alghanio-gebergte.

4. Waar drank— verschijnt, vliegt
Welvaart en geluk het venster uit.

5. Ileleingfcrs.

Calais, Alais.

Goede oplossingen ontvangen vaxi:
Brunie 6, Flcks 5, Morel 0, Kabouter
6, Heideroosje 6, Theeroos 6, Bets 4,
Abel Tasman 4, Henderika M. 4,
Thorbecke 6, Angela 6, Th. J. Over-
meer 5, Floris V 5, Arend 6, C. J.
Alders 5, Era nth is Hyemalus 5, D.
den Hollander 5, M. on P. van Am-
stel 5, L. Koel eve ld 5, Johan Willem-
Ben 4, Volkerdlna v. d. Mye 4, Ph.
v. Dusschoten 5, Jan Bujjs 5, Agri
Monia 6, Oranje Nassau 6. Annie
Rube 5, Zilverschoon 6, Witte van
Haamstede 4, Jan on Aris van Zon
6, Michiel de Ruytor 5, Dirk Oschatz

5, Rudolf Qschau 5, G. Blankenstein

6, Klavertje vier 4, Ripper da 6, Rei-
nier Cleassenz 6, Condor 5, 6,

-Willem I 6, Bosch bes 5, Edison 6,
Jon Oiieslagéi-s 4, Julius Ceasar 5,
Generaal Botha 5. Meidoorn 6, Heide
bloempje 5, Jan l'ie'eraz. Coen 5, Jan
van Hamert 6, Roodkapje 6, C. W.
WHlemsen 6, Frans Geld 5, Corrie
Groenendal 5, A. J. Bijlsma 6, Peri
cles 5, Themistocles 5, Excelsior 6,
Passiebloem 5, Fortima 4, Takje Hulst
4, Goud Elsje. 6, Watergeus 4, Klap
roos 4, W. Spoor 5, Piet Sjioor 5, J.
Claessens 5, Kerstklokje 5, Alpen-
roosje 5, Jan van Avennes 5, Gen. de
N'êij 5, Willem P. v. d. Boguardt
A. Spaargaren 5, Don Quicaot 5, Nar-
cis 5, Wellington 5.

Mei-wedstrijd.

Dezen keer zal het een Aardrijks-
kuudige-wedstrijd zijn. Laat ik be
ginnen met to vertellen, wat ik ven
<le grooten (daarmee ibadocl ik de
jongens en meisjes van 12 jaar
daarboven) eiach.

Jullie schrijven op don naam van
een rivier, b.v. Amazone. De volgen
de riviernaam moet nu met e begin
nen, b.v. Eger, de daaropvolgende
met r, b.v. Ruab enz. enz. Dus iedere
volgende riviernaam begint met de
slotletter van de vorige. Wie de meos-
te riviernamen op deze wijze gevon
den beeft, krijgt een atlas, No. 2 ont
vangt ©en te<e.k in prachtband, No. 3
krijgt een Penkala-potlood.

De jongens en meisjes van 11 jaar
en Jonger mogen op dezelfde wijze
plaatsen maken. JuJie schrijven b.v.

•p Amsterdam, dan Muiderberg,

oorte Gouda, enz. enz.

De prijzen zlin hetzelfde als in al-
deeiing I.

Net werk legt natuurlijk gewicht
In de schual.

25 Mei moeten alle inzendingen,
voorzien van naam en leeftijd, In mijn
bezit zijn.

Ruilrobriek

PERICLES Schagchelstraat 16
rood lïoofl Kwatta-soldaatjes. Hier
voor wonecht hij Honig s Mulzena-
pi aatjes, liefst Album 3, 2 pl. tegen
1 kw. Uitzez. Zaterdag en Zondag ia
hij dagelijksch van 58 thuis.

..ERANI'HIS HYEMALIS, Schotor-
weg 88 r. wil „Alleen op de wereld"
uitleenen. In ruil daarvoor vraagt IdJ
een ander boek.of po9tz. of kwatta-
sold.

Woensdag tusschan 12 en 2 uur
mogen Liefhebbers bij mij komen ha
len: VoetbalpL, Geach., Ned. I-eger,
Van Dijk, Bensdorp bons. Zuiderzee,
Lindebcom. Herfst, Cigarettes-cou
pons, Eureka bons, Encore bons, Te-
gre bons. Blonde duinen, Boon, Alex.
Meijer, Dobbehnan, Bosch en Heide,
Union, Mclenaar's Kindermeel, Drie
sen, Blonde Duinen Vecht en Ned.
Indié. Gevers en geefsters mijn vrien-
dei ij kon dank.

T h n i i.

(Vervolg).

Door moeders trouwe zorgen on ze
ker ook door het koesterende Mei-
zonnetje werden Lenie's bleek©, ma
gere wangen weer gevuld en kleurig.

„Gelukkig mijn beenen wegen ook
niet meer als lood", zei ze eens tegen
moeder, toen ze een flinke wandeling
gedaan hadden.

,,Dan moeten we morgen maar
eens inkoopen doen'1. -

„Inkoopeu doen?"

„Ja, kind nu zuilen we aan dokter
vragen, of je de volgende week naar
tante Adèle mag. Ik denk wel, dat het
gaan zal, maar je garderobe moet dan
noodig een weinig vernieuwd wor-
den. Je spillebeenen kijken uit al Je
jurken'.

..Hoertijk moedertje, heerlijk. En
mag dk zelf a'los uitzoeken?"

„Dat doen we samen".

Toen Lenlc weer ln haar hoókjo
voor het raam zat, zag ze geen voor
bijgangers, tg keek zelfs niet eens
naar de soldaten, die nog wel muziek
maakten, noen zo zag alleen heel
mooie Jurken, met prachtig borduur
eeJ, mooie linten en strikken. Eai zo
zag er zich zelve mee getooid. Want
nu ze de oude Lenie weer werd. kwam
ook Juffertje Ijdeltuit weer boten.

Toen Moeder binnenkwam en haar
zoo sul en in gedachten verzonken
zag zitten, begreep ze dadelijk, welke
gedachten dat kleine hoofdje vervul
den. Moedore kunnen zoo wonder
goed de gedachten van hun kinderen
lezen. Maar moeder vroeg niets, doch
ging stilletjes naar de kast, klom op
een stoel en haalde het steenen var
kentje van de bovenste plank. Ze ging
er mee naar de tafel, schudde en
schudde nog eens. Ean paar blinken
de geldstukken vielen op het blad.
Letue keek op.

„Wat doet u nu moedertje?"

„Ons spaarvarkentje wat lichter
maken".

„Hè, waarom?"

Toen ging mosder dicht naast haar
oudste (zilt© non zei op ernstlgen
toon: „Zie je kindje, toen Vader bo-
gon met hot varkentje te rneeten,
hadden we er zulke heerlijke plannen
nrce. Aan jou als onze oudste hebben
we toen verteld, dat we zoo heel
gaarne van don zomer, al was het
maar voor een enkel woekje naar
buiten zouden gaan. Maar het Is ons
niet rueegeloopen. Ziok zijn kost veel
geld. Wat waien we dankbaar, dat
we ons speenvarkeotje toe» hadden.

(Wordt vervolgd).

Brievenbus

(Brieven aan de Redactie van du
Khider-Afdeeling moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG
ZEEMAN, Bioenrhofstraat 5, Haar
lem. ln dc bus gooien, zonder
aanschellen.)

ERANTHIS HYEMALIS. Jo
raadseLs zijn goed. Dank voor Je
plaatjes.

RUDOLF en DIRK O. waren do
vorige week te laat. evenals TRUUS-
JE 9MITS.

MIGNON. Het deed me genoegen
weer eens iet9 van je te vernemen.
Gelukkig, dat het kantoorwerk jo be
valt. 't Was zeker in het begin wel
een groote overgang. Ik vergeet je
heusch niet en als je eens behoefte
voe\t een papierpraatje met me te
houden, ben je nog steeds welkom.
Het ga je goed.

FLOKS. Ben jo maar voor één
dagje naar Purmerend geweest? Je
was zeker toch ook wel weer tevre
den. toen de vacantia om was.

BRUNINE. Jo raadsels zijn goed.
Wanneer jelui nog plaatjes wenechen.
vertoon dan nog maar eons. Ben 1©
met nieuwen lust aan 't werk ge-

ROODK \PJE. JIJ hebt ook mar r
een heerlijke vacantia achter den rug.
Ale je nu weer bij tante komt, kan het
kfeine ntchtje misschien al loepen

JAN VAN H. Noen, heertje jo,
moot minstens 4 raadsels goed heb
bon. De Rubriek hoeft zich zoo aterk
vermeerderd, dat rk voor het zoniet
halfjaar toch 2 raadsolprijzen zal blij- j

Jc woord gebonden heb», dan mo t
je gisteravond al op weg naar mij
vertrokken zijn. En vijf e:i twintig
uur heeft het geduurd, voordat je
hier aankwam.

Maar zei hij op aarzelenden
toon.

Natuurlijk, ging zij op plechligen

loten. Deze nieuwe wedstrijd toen voort; zou ieder ander meisje g

te zeker tets voor jou.

JAN PIETERSZ. OOEN. - Ik bon
het met jo eens. voor een enkel dagje
is het heel gezellig in Amsterdam.

Maar Ik woon toch maar liever m
Haarlem.

RIPPERDA. Dat was een heele
wandeling van Volsen, via IJmuiden
naar Zandvoort. Hoe lang hebben
jullie daar well over gedaan? Ik had
er al van gehoord, dat je zoo'n mooi
rapport had Raad eens, hoe dat kan

KLAVERTJE VIER. - Ja. ik denk
we! dat Henderika M. graag een
boek van je wil leenen. De Inzend in- ^vu>
gen van den Paaschwedstrijd mogen -
Woensdag tnfschen 12 en 2 bij mij *°D lljn'
gehaaid worden.

G. B. Blijft het je goed bevallen
op echoot Wat een gezellig, klein
klneie Mo dunkt, nu leer j© extra
goed.

MICHIEL DE RUYTER. Geniet

dacht hebben dnt jij je belofte gebro
ken hadt, toen je gisterenavond niet
kwam. Maar ik was overtuigd, dat
jij zoo iets niet doen zoudt?

Neen, natuurlijk niet! antwoord
de hij zenuwachtig. Ten minste

Nadat Ik oen uur op je gewacht
had, begon Ik natuurlijk erg ongerust
te worden, zei ze. Ik kon niet anders
bedenken dan dat je door ziekte ver-
hinderd zoudt zijn. Daarom telefo
neerde ik naar je kamer en men ver
telde mij, dat je niet thuis zoudt ko
men. Daardoor wist ik, dat Je niet

togen? leuko nog maa<1 heerlijk van het mooie

>rl

ANGELA. Dat was
grootmoeder. Nog eon van-den oudon
stempel.

HEXDERTKA M. Hoo is hei nu
met
goblev

te zorgen. Laat broer de plaatjes maar
eens komen halen.

ABEL TASMAN. Heb jij al ma
zelen gehad Ik hoop het voor je,
want a's er oen ma a' eentje Is aange
tast. volgen er hcht meer.

BETS. Ik heb j© den vorigon
keer nog maar bij gestopt, maar 't
deed me toch genoegen, dat j© nu

zoo flink op tijd was. Jo hebt mogen nuiu

meeloten om dé boekon. J© raadsel ls ^an nog eens aardige verrassingen

Neen, neen 5k was niet ziek,
antwoordde hij langzaam. Ik ik
had van morgen een beetje hoofdpijn,
maar dat was niet van veel belang?
zei hij met eonigc hoop ln zijn stem.

Eigenlijk verbaast mij dat heele-
maal met, merkte zij ijskoud op.
Waar ben Je gisterenavond geweest?
vroeg zij hem nu ronduit en daar
mee haar sarcastischen toon van

PETITE. Wou jij nog een paar
weken vacanlie hebben Ik denk dat
E" ius eraog wij var<*gevf." K>

ïven Moeder heeft nu heel wat, krijgoa. belofte aan mij niet gehouden?

WITTE VAN HAAMSTEDE.

Heerlijk hè, zoo'n pretje in 't voor
uitzicht.

ZILVERSCHOON. Hoe bevalt je
de nieuwe wedstrijd?

JARDINIER. Je bont zeker nog
niet naar d£ zwemschool goweeet, hè?

Je rapport vond ik vrij good. Mijn
dank voor je plaatje.

AGRI MONIA. Die Zilverschoon

Gaan jullie i t

maar dapper voort, dan zal het we! mo'eY"maar'aRijd donfcenT Beter iets".

dan niets. Nu niet meer ziek worden,
hoor!

LENA K. Stuur maar van je
plaatjes wat jo missen kunt. want er
zijn liefhebbers genoeg voor.

MI ENTJE on PAULIEN'TJE v. A
't Speet me, dat de Vechtplaaties
juist weg waren. Maar wie 't eerst
komt. 't eerst maalt. Gelukkig dat de
zieken bil julne weer gezond zijn.

DIRKJE DEN H. Jo raadsel is
goed. Ik ben blij. dat die kleine broer
weer lx-t»r te. Wat aardig, dat de dok
ter ook je briefje leest.

TIIEODOOR J O. Ie Moeder niet
een klein beetje blij. nu do vacantia
om ie

AREND. J© raadsels zijn goed.
Anne jongen, het, spijt me toch zoo,
dat j© weer liggen moet. Moeder lecet
i misschien wel eens wat voor Heb
nog meer broers of zusjes

Mevr. BLOMBERGZEEMAN.

6 Mei 1916.

lukken.

HEIDEBLOEMPJE. Nog van
harte gefeliciteerd met Moeders ver
jaardag. 't Was zeker een heugiijke
dag. Ben jo Wóen6dag goed geslaagd
met je inkoopen

MEIDOORN. Jo raadsel is goed,
ook de raadsels van GENERAAL
BOTHA.

JULIUS CAESAR. Eon leuken
naam hoeft jullie voetbalolub.

JAN OLIESLAGERS. Die raad
sels van jou schijnen weg te vliegen.

't Is maar een geluk, dat ze op mijn
panier blijven staan.

EDISON. Mijn dank voor Jo
plaat;es. Kom de volgend© week maar
gauw, ik heb een paar Vechtplaatjes.

WILLEM I. Jij hebt daar in L.
heel wat plezier gemaakt. Wou je nog
wel naar Haarlem terug? Die raad
sels waren goed.

REINIER CLAESSENZ. 't Is
jammer, dat jullie club zoo'n kort be
staan heeft geleid. Maar zulk© zaken-
menschen hebben geen tijd om er
club6 op na te houden. Is T niet zoo?

WILLEM PI ETER v. d. B. Aan
de Zaan is heel wat te zien. Heb j© er
familie wonen 7

ALPENROOSJE. Ben j© niet lek
ker verbrand op Zandvoort

KERSTKLOKJE. - Jo hadt een heel
goed rapport, ga maar zoo voort, dan
zul j© zeker met September in een
hoogere klas komen. Is dez© wedstrijd
naar j© zin

J. C. Het doet me genoegen, dat
de prijs zoo naar jo genoegen is. Ik
hoop van harte, dat je er spoedig in
eigen vaderland van genieten moogt.

PIET S. Help me nog maar eens
goed onthoudon. dat 4 Juni een groote
feestdag voor j© Ls. Wat een knap
stelletje zijn jullie.

WIM S. Hoe gaat het nu met de
konijnen Wat prettig, dat het met
grootmoeder iets vooruitgaat.

GOUD ELSJE. Ja, je had
lang niet geschreven. Maar ik begreep
wei, dat het mooie weer daar da
schuld van was. Ik ben bang, dat de
nieuw© wedstrijd nog ee>n beetje te
nioeöijk voor j© is.

TAKJE HULST. Heb j© al heel
wat afgebald met j© nieuwen bal En
kaatst hij goed? Wat heerlijk voor je,
om zoo'n tijd naar Zandvoort te mo
gen. 't 16 dichtbij, dus Mo
wel eens komen overwippen-

FORTUNA. Jo raadsel is goed. b"fcnJ
Houd dezen schuilnaam maar. I

EXCELSIOR. J© broertje mag i angstig© stemming toen hij t»n slotte
wel meedoen. Help hem dan maar J de trap opging van de woning van

Een duister verhaal,

(Naar het Engelsch,.
Na beëindiging van zijn dagtaak
aan het Ministerie van Oorlog slenter
de hoer Horace Benford peinzend
door de half duistere straten op weg
naar zijn meisje, Mejuffrouw Gladys
Dayton.

Een lamme boel! zei bij ln zich
zelf. Ik weet niet wat ik tot haar
zoggen moet Natuurlijk zal zij er
heel wat drukte over maken. Juist
iete voor haar. Hartelijk en lief, maar
een beetje al te precies. O, heel erg
precies! En zij verwacht mij iederen
avond bij haar. En ik had beloofd, dat
ik gisterenavond zou komen. Er zal
heel wat onaangenaams van komen
en ik zit er leelijk in.

Eigenlijk is Dicky Saunders van
alles de schuld, overdacht hij verder.
Hoe kwam Dicky Saunders er toe met
verlof van het front terug t© komen en
zijn vrienden in ongelegenheid te
brongen? Hoe kwam hij er toe zijn
vrienden te verleiden om met hem
een avond in den schouwburg te pas-
t -j- u.u" j i seeren, ©n zoo te veroorzaken dat zij

reken?

Mr Benford verkeeivle in bij-zonder

e©n beetje.

THEMISTOCLES. Dank voor j©
plaatjes. Ik heb geen postzegels voor
je maar wil zo wel ln de RuÜ-rubriek
aanvragen.

A. J. B. Ik vend het heel aardig,
dat Moeder me een briefje-schreef,
maar 'l speet me zeer, dat j© in bed
moet blijven e« niet met de vrienden
naar buiten kunt gaan. Dat was lang
geen prettige vacanlie. Ik hoop maar,
dat de lieve Lente je spoedig beter zal
maken. Misschien schijnt het zonne
tje wel in je bed. J© mag me gerikt
vaak en veel schrijven-

FRANS G. Ja, ik miste j© de vo
rig© week. Die nare schoonmaak
ookl Wat jammer, dat je de Paasch-
eieren niet gezien hebt.

zijn meisje op het Penchester Plein.

Mejuffrouw Dayton ontving hem in
de salon.

Zoo hen j© daar eindelijk? vroeg
zij op kouden toon. Hoe laat ben je
van het bureau gegaan?

O, precies om zeven uur! ant
woordde hij zenuwachtig.

Nu, dan heb je er lang voor noo
dig gehad hier te komen, zei ze. Pro-
clcs vijf en twintig uur!

Vijf en twintig uur?

Je hadt mij immers beloofd, toen
j© Maandagavand wegging, dat je
tien volgenden dag direct na bureau
tijd hier zou komen, niet waar? vroeg ¥-ij,

zij op ijskouden toon. En als je dual wat deed je toon?

mij niet gehouden'?

De heer Benford voelde dat het er
nu op aankwam.

Je moet weten, dat zat zoo, zei
hij. Ik bedoel Ja, natuurlijk zat
het zoo.

Hij zweeg botweg. Het gelaat van
zijn meisje had niets geruststellends.

Wat was natuurlijk zoo? drong
rij op onhcilspellenden toon aan.

Als ik zeg dat het zoo is, stotter
de hij, dan bedoel lk

Het zal mij aangenaam xiin t©
hooren, wat Je bedoelt!

Nu, Je moet dan weten het
was heel donker op straat, begon hij,
vol verlangen naar een ingeving om
er uit to komen. O, bijzonder donker,
moet je weten.

Ja, dat weet ik nu wel. Ga Yoort
alsjeblieft!

Nu, zooals ik zog, het was buiten
gewoon donker, on en de eene
straat scheen al even donker als de
andera Zoo zoo voortwandelend
en voortdurend aan denkend, lie
veling, daar, ja daar was... hij sloot
zijn oogen even en waagde den sprong
daar gebeurde een soort van onge
luk 1

Maar, Horace, hoe ontzettend!
riep zij uit. En werd je ernstig ge
wond?

Neon, niet ernstig, zei hij. Eigen
lijk werd ik heelemaal niet gewondl

Maar je zei toch dat er een on
geluk gebeurde!

Mr. Benford haalde een oogenblik
«Mep adem.

Dat was ook zoo, verklaarde hi)
een beetje verward. Ik werd alleen
maar ln de modder gesleurdl En dien
tengevolge was lk eon beetje duizelig
en stijf. Ik moest dadelijk naar huis
gaan en liggen. Daarom ben ik je
gisterenavond niet komen opzoeken!

Zoo? vroeg zij op minachtenden
toon.

Och, ik zal je toch wel de zui
vere waarheid moeten vertellen 1 zei
hij. Er gebeurde weienlijk een onge
luk en daardoor alleen ben ik niet
hier gekomen. Bedenk, dat bet e>en
bijzonder donkere avond was...

Dat heb Je al meer gezegd, her
innerde zij hem.

En Lk liep too door, voortdurend
aan jou denkende, lieveling

Dat heb jc ook al meer gezegd!

Nu, daaruit blijkt dat ik de waar
heid zeg, niet? Plotseling toen ik den
hoek van ditzelfde plem omsloeg,
hoorde ik een geweldigen schreeuwl

IIoo laat was dat?

Precies om acht uur. Toevallig
keek ik Juist op dat oogenblik op
mijn horlogo, antwoordde hij, nu
vastbesloten dat er geen enkel détail
aan zijn verhaal mocht ontbreken.

VreemdI' peinsde zij. Op. dat
©ogenblik stond ik juist op de stoep
naar j© uit te kijken. Ik hoorde do
klok heel duidelijk acht uur slaan.
Maar lk heb heolemaal niet hooren
schreeuwen!

Hot was nu juist geen luid©
schreeuw. Het was meer een soort
van sekerm

Ja, dat was het gekerm! Twin-
tig meter van mij af, aan den ando
ren kant van do eiraa-., zag ik eon
vrouwelijk© gestalte. Vlak bij haar
een taxi, die twintig kilometer of
meer in het uur liep! De vrouw zag
het onheil naderen. Op dat oogenblik
liet zij haar angstkreet hooren!

Wat jij op twintig meter afstand
in weerwil van het geraas van do
auto boord©? En je zag haar ook,
terwijl hot toch zoo donker was? En

FEUILLETON

Ket fortuin van
Rupert Hendie.

14)

De volgend© maand wordt Do-
rinda mijn vrouw, zei de Hen die.

Werkelijk? vroeg de hoer Leigh
belangstellend. Dorinda is een al
kwnefst meisje lk hoop, dat jelui
gelukkig zult zijii samen.

Uit uw toon op to maken, zou ik
zeggen, dat u daaraan twijfelde, zei-
ue Rupert.

De dominee schudde zijn hoofd.
't Leve» heeft zijn moeilijkheden,
merkte hij op.

O, best© dominee, ln Godsnaam
geen ongeluksprofotiön! Daar heeft
mevrouw Beul-on in© al op onthaald,1
welke woorden d© huishoudster, die
achter de half geopend© deur stond,
opving en in haar geheugen grifte als 1
een slecht voortcv.-kon, voor haar duur
'zaam verblijf c<n Hot Groote Huis,
Neem me nic-t kwalijk. vervolgde-
de Squire, die er zich over schaamde,
dat hii een oogenblik wal nrikkelb.iai
was geweest. maar ik wou zoo
graag, dat men een huwelijk als een

huwelijk en niet els een begrafenis
beschouwde.

Jawel, jawel. zeide de heer
Leigh peinizend. Men ls altijd ze
ker van een begrafenis, maar niet
van een huwelijk.

Dominee barstte de Jonge

m-an uit. u iskom I llij stak

zijn arm door dien van dc»n heer
Leigh, want llij wist. dat liet nutte
loos was tegen hem te arg-umentee-
iren. U heeft honger en daar gaat
de gong.

lleb ik honger vroeg de heer
Leigh, terwijl hii zich naar de eet
kamer Het leiden. Ik geloof het
waartijk. Ik ben meer dan vier uar
in de oorkondenkamer bezig ge
weest.

Ik begrijp niet. dat u dat snuf
felen hi die stoffige boeken en panie
ren niet, verveelt.

Vervelen Zij zijn zeldzaam in
teressant I Maar, vervolgde hij,
terwijl hii ziin servet over ziin ma
gere knieën legde, ik vrees, dot ik
miih geschiedenis van de gemeente
Barship' zal moeien laten liggen, tot
dat ik uit Yucatan terug kom.

Yucatan I Rupert wenkt© den
knecht, dat hii het glas van den do
minee. nog maar eens in zou schen
ken. want deze was te absent ©m er
O» te letten, dat het hem gevraagd
was. Waar ligt Yucatan

De heer Leigh wijdde eenigo ©ogen

blikken ziin aandacht aan de soap
en keek toen droornerig od.

Yucatan, herhaalde hij,
nu. Rupert, je geografische kennis is
ook begrensd 1

Ik ben noo.il een bolleboos op
school geweest, zeide de Squire bij
wijze van excuus, an Yucatan is
e©n buitenplaats hier ver vandaan,
waarschijnlijk.

Het ligt in Midden-Amerika en...

O jawel, nu weet ik het, en nu
begrijp ik ook. hoe u er op komt. U
heelt liet dagboek van Ma!lion's
grootvader in handen gehad. Dorin
da heeft me verteld, dat u er af en
toe bii haar vader in gaai lezen.

Ja. zeide de lieer LeigUi, die
nu wat meer bij 't gesorek was dan
gewoonlijk. Ik duld er de onaan
gename en hoogst onwellevende op
merkingen van Mallien voor, want
het dasbocïc is zoo interessant, dat
het die ergernis dubbel vergoedt.

Wat slaat er in? vroeg Rupert,
meer om het gesprek gaande te hou
den dan omdat het hom interes6©erde.

Het is eon getrouw beeld van ©en
doode en verdwenen beschaving, zei
de dominee nu weer op zijn ouden,
d:ooiuerigen toon, en ternauwernood
opmerkend, dat de knecht met om
Êchotel visch naast hem stond. Gra
ven, gL-bouwcn, beeldhouwwerk» en
manuscrippen on vooral niet te ver
geten mummies. Ja, er moc-t zeer zo-

kor gemeenschap zijn geweest tus-
schen Yucatan en Egypte. Le Blongue
zegt och, nu ben ik vergeten, wat
hij zegt. Nu, maar, als i'k ga, kan ik
't allc6 z>elf zien.

Gaan? Naar Yucatan, naar Mid
den-Amerika? vroeg Hendie een en
al verbazing. Maar weet u wel. dat
zulk een reis op uw leeftijd leveins-
go\<iarlijk zou zijn?

D© heer Le;gh hoorde niet anders
dan het woord „reis". Ja, het zal wel
oen heel© uitgaaf zijn, xooals Mallien
in zijn onbeschoftheid me voor de
voeten gooide. Maar ik heb al een
middel oin aatf geld te komen, Ru
pert. Duizend pond 6'.er!ing mis
schien meer. Maar wij kunnen later
óc som wel vaststellen.

Wij? Rupert's verbazing werd
nog grooter.

Jij en ik, zeide Leigh doodkalm.
Ik ben, alles in aanmerking genomen,
toch maar blij., dat jij 't geld hebt en
niet Mallien, want jij zult zeker eer
der in mijn voorstel treden dan hij,
schraapzuchtig en gierig als hij is,

Rupert keek ©ven van ter zijde naar
den knecht, die bediende.
- lk begrijp \r nic-t goed, zeide hij,
wat bodoeft u eigenlijk.

Leigh had bij toeval zijn zijdeling-
flehen blik opgemerkt, hij kook nu ook
naar den knecht en zeide met g©^
dempte stem Straks, als we alleen
zijn en een kop koffie drinken.

Het gesprek kwam nu op andere
onderwerpen, in verband met 's hoe
ren Leigh's ontdekkingen in de docu-
inentemkamer. Rupert zeide niet heel
veel. Mevrouw Boa toon's zwartgallige
voorspelling en nu woor de sombere
uitingen van den dominee gaven hem
't gevoel, alsof er een onweer naderde
en hij verlangde naar 't eind van den
maaltijd. Maar een oogenblik later
lachte hij om zichzelf, dat hij er zulk
een buitensporige fantasie op nahield.
Er was geen plekje aan den hemel,
dat duidde op een naderend onweer,
overal was hij even helder en etra-
lend.

Toen hot diner was afgeloopen,
stond do dominee vlugger dan go
woonlijk op cn kondigde aan, dat hij
heenging.

Neem me mijn overhaast vertrek
niet kwalijk, Rupert, zeide hij, zijn
lorgnet in zijn vestzak stekend, maar
ik heb nog zooveel te doen in verband
met de expeditie, die ik op touw zet.
Ik hoop. <lat Titus Ark er ia. orn me
naar huis te brengen. Ik had hem
gezegd, dat hij om half zeven moest
komen.

Ark wacht in de keuken, zeide
Rupert, na even een woord met den
knecht te hebben gewisseld. Hij is orn
zes uur gokonven c-n Ls blijven waoh-
ten. Maar u heeft toch zoo'n haa6t
niet, dominee. En u moet me im
mers nog iete vertellen? En llendie,

Zonder uarzoV l. vr m a«n-
gesneld. De taxi had h u.otej.- al
<i en vullen, maai met inspanning
van al mijn krachten wist ik haar
lichaam weg te trekken, voordat da
wielen cr overheen gingen. En dat
was alles!

Jij hadt twintig meter to loo pen
©n

Vraag mij niet hoo lk het zoo
ver bracht, verzocht hij vermoeid.
Het leek alles op 'n akeltgen droom.-

Maar waarom kon je dan daar
na niot hier komen? Jij hebt toch geen
letsel bekomen. Jij trok haar weg

Er was er was nog een andere
taxi die ik niet gezien had. Daar
door kwam lk ln de modder terecht
en

Maar wat gebeurde er met het
meisje dat )e redde? Werd zij niet ge
wond door de tweede taxi?

Neen. Ik had juist tijd gehad
haar op d« stoep te zetten van een
leeg huls, geheel bulten gevaar.

Maar daar begrijp 1k niets van.
Ging jo dan weer op straat nadat je
haar in veiligheid hadt gebracht?

Dat weet ik niet meer, zei de
heer Benford zijn oogen sluitend.
Het dient nergens toe mij dat te vra
gen. Ik kan mij niets meer duidelijk
herinneren.

liet was zeker ©en heel moot
meisje, niet?

Heelemaal niet! verzekerde de
heer Benford vlug. Het was beslist
een leolijk molsje.

Sommige leelijke meisjes zlin
bijzonder aantrekkelijk, zei mejuf-
Dayton jaloersch. En als haar le
ven op romantische wijtee ^Jered.
wordt

Het het was eigenlijk geen
meisje, verklaarde hij ernstig. Het
was. Het was een vrouw van mid
delbaren leeftijd!

Was zij elegant gekleed? vroeg
de onverstoorbare Gladys Dayton.

O. neen! Heelemaal niet, bepaald
leelijk. Zij was eigenlijk armoedig
gekleed. Werkelijk, or te heelemaal
gen red on voor jaloezie. Ik zei alleen
maar meisje omdat „oud© tang" zoo
ongalant klonk. Maar zoo was het!

Daar b=denk ik watpeinsde
mejuffrouw Dayton. Zeg was het
een leelijk©, oude vrouw met een lan
gen mantel aan en een klein zwart
hoedje op?

Ja, juist, zoo zag zij er uit! stem
de hij ijverig toe, verheugd dat blijk
baar alles in het reine zou komen.

Heb Je haar dan gezien toon jo
in de deur stond?

Ja, juist! En weet Jo zeker dat
zij zoo gekleed was? Twijfel je er
niet aan?

In het minst niet! Zoo zag de
vrouw er uit, die Ik redde. Wil je
nog meer bewijzen van de waarheid
van hetgeen ik vertel?

O neen, antwoordde zij. Ik
weet nu, dat het waar is. Zonder ver
dere uitlegging, ging zij de kamer
uit en de heer Benford bleef een
beetje verbaasd, muar toch vol ver
trouwen op de handigheid waarmee
hij zich uit deze netelige quae--.ie ge
red had. op haar terugkeer wachten.
Zij kwam vijf minuten later terug. In
haar gezelschap was een vrouw van
middelbaren leeftijd met een langen
mantel aan en een zwart hoedje op.

Is dat de mijnheer, die u giste
renavond redde, juffrouw Parker?
vroeg Gladys Dayton.

Ja jal zei do oud© juffrouw
opgewonden. En misschien wil hij
mij wel vertellen wat hij is

Ja, juffrouw Parker, dat zal wol
in ord© komen, z©i het meisje. U
doet nu verstandiger heen te gaan,
en de rest aan mij over te laten.

Blijkbaar tegen haar zin ging de
oude juffrouw heen. Als iemand die
uit een droom ontwaakt, streek öe
heer Benford zich me', do hand over

bet voorhoofd.

Het is onze werkvrouw, rog de
het meisje uit. Toen zij vanmorgen
hier kwam deed zij mij een eigenaar
dig verhaal van een jongen man die
haar don vongen avor.d heelemaal
ounoodig achteruit had getrokken,
toen er een taxi naderde. Do jonge
man was daarop in d© duisternis
verdwenen. Even later merkte zij dat
haar boum verdwenen was!

Maar je denkt toch niev dat ik

0 neen, natuurlijk niet, maai' ik
ben bang dat zij je verdenkt, Zij is
al bij de politie geweeet om die beurs
en zij is niet van plan liet daarbij le
Laten. Er schijnt werkelijk ecu af
schuwelijke vergissing in het Spel t©
zijn. Natuurlijk zal niemand ook
maar ec-n oogenblik geloo\en, dat jij
baar beurs gestolen hebt. Maar donk
om het schandaal, dat or uit voort
zou vloeien! Je positie op het bureau
zal onhoudbaar worden! En, als de
rechter zich nu eens vergis'.© en jo
veroordeelde

Maar dat zou onmogelijk zijn!
verklaarde do heer Benford, om
dat ik zou kunnen bewijzen, dat ik
niets van de beurs wist, lk zou vol
komen mijn alibi kunnen bewijzen,
voegde h-.j er onvoorzichtig san toe.
Ik zou Dicky Saunders onder eed©
kunnen laten beweren, dat ik giste
renavond in zijn gezelschap was van
zeven uur tot

nam den ouden heer onder den arm
en leidde hem met zachten dwang
naar het salon.

Je nog iete vertellen? herhaalde
Leigh half verwonderd, toen kiaarde
plotseling zijn gezicht op. Och ja. dat
is waar ook, hoe gelukkig, dut je me
er aan/herinnert, Rupert Het staat in
verband met John Hendie.

John Hendle. Bedoelt u mijn
©verdrootvader

Die in 1815 stierf? Ja juist. Ais

we alleen zijnDc heer I.eigh

keek even naar den knecht, die de
koffie bracht. Goed. dat je me er
aan herinnert, mijn expeditie hangt
er heelemaal van af.

Kom nu eens hier zitten in dien
eemakkeliiken stoel en vertel cr me
alles van. Rooken doet u niet, maar
ik steek een eicaar er bli op.

Ja. ja. mompelde Leigh afge
trokken. Toen richtte hij zich plotse
ling op en zeide Natuurlijk zal je
huwelijk met je nichtic dc twee tak
ken bii elkaar brengen en zoo komen
de zaken don in ordo,

Welke zaken

-Wel. de geldraken.

Hc-ndle herhaalde da: woord h'.i
een verwonderde vraag.

Ik won. dat u wat duidelijker
was. zcldè hij ietwat ongeduldig,

(Woidt vervolgd).