Huilers Oaebuq De Europeesche Oorlog. TWEEDE BLAD Donderdag 8 Juni 1918 Bloemendaalsche Brieven HET ONDERWIJS VOORiILEEN DN TRANS, 3. In oiiaun laatstcn brief zijn we go- bleven bij de onhandig© wiize. waar op burgemeester Imirunk ons school- adres verdedigde, ter verontschuldi ging diene gezegd, dat noch publiek nocli pers on de tribune aanwezig was on uls de baas eeweton liad. dat miln onzichtbaar omhulsel in de raadszaal rondzweefde, allicht had ie dan toch nog andei's gesproken, of schoon dit toch niet bepaald een karakter-eigenschap van hem was. ■IIij begon dan toch de lagere school af te breken op ean wijze, die niet door den beugel kon. Wil men iets opbouwen, dan moot men dikwijls beginnen met iets anders af te bre- ken. docih tegeai de lagere school te fu lm in eer en en deze uit te maken als ongeschikt voor onze land eren. om dat dé kinderen uit de volksklasse... vol ongedierte zitten, daartegen kwam miin geest in verzet. En als onzichtbare liet ik miin fluïdum uit gaan naar miin vriend De Koo. toen maals redacteur van het „Sociaal Weekblad", een blad dat in korten tiid een groote plaats veroverde in de moderne samenleving en de voor- lóoper word der latere sociaal-demo cratie. Want democraat was ik in hart on nieren, och. waar d'ie tijd gebleven In ons zusterblad las ik al. dat miin collega Bornwater „wilde is geworden op politiek ge bied on meester Pieter is. volgens zijn debat inet broeder Kledrekoper, na alle pltusen van het liberalisme te hebben doorloopen. nu ook al een „wilde", waarom zou ik niet der d ritte ira Bund© zijn Maar ik dwaal af. Als goed. eoiied democraat dan liet ik dus iniin indrukken gaan langs draadloazen weg naar miin vriend De Koo. die een vlammend stuk over die ongehoorde beschuldi ging opnam en den burgervader een bestraffing toediende, zoo als hij er nog nooit een gehad had. liet stuk had succes ein het werd door groote en kleine, dus ook door de llaprlemsohe bladen overgemVnen. Arme jii. wat was ik-.begonnen 1 Weg de vredige rust. weg het brute woord, weg (le gezelligheid, wee de onge breidelde ruzie in de raadszittingen van méér dan een dorpsgemeente. Ineens kwam de belangstelling van de pers. We zullen nu in de allereerste plaats stil staan bii het onderwijs van Bloemend-aal. omdat hier de meeste evolutie plaais von k. Toen de heer Van Leeuwen met pensioen ging. werd de heer IJzerman be noemd tot hoofd der Gemeenteschool. Het blink „the right man on the right place" te zijn. Iemand met door licht en organisatie-vermogen, en toen de Raad besloot tot de stichting van een nieuwe school, was het in hoofdzaak IJ zei main's werk, dat er kwam een model-school. Intusscben breidde Bloemend aal zich uit, het prachtige Hartelust werd villa-park. hel Bloemendaalsche park. waar de eigenaar. 1'. Schram. een buiten liet zetten met nog een. woning voor zijn opzichter, den braven Job Visser. In het paik troonde nog baren een ver- verschmgsieut. waarin een éénbeem- fê beheerder de leiding had- Het park was. na jaren vergetelheid, reeds vroeger voor bouw-exploi- tatie in trek gekomen. Al spoe dig moest de tent verdwijnen en daarmede ging eeni stuk ge schiedenis naar het, verlodene, zoo mode. later, de beroemde ponnekoe- ken-huisies in het hosch met en be nevens de ezeltjes van BÖttger. Mis schien werd het er mooier od ln vo- Jer oog. ui 't mijne-niet. Wat hadden wij als jongens niet veel vóór bij de tegenwoordig© jeugd I 's Middags in hoi bosch spelen en schommelen, en waren er jarigen dan bij moeder Kolkman pannekoekies eten en thee drinken. met en benevens rijden op de ezeltjes van den ouden Boitger, die. koppig als ezels ziin. niet vooruit wilden als ze jji de richting Overveen moesten, doch holdon en vipgen als het „stal toe" ging. En twen we jonge- heeraiv waren geworden en al eens stilletjes ean glaasje bier of limonade dronken in „de" tent, hoe interessant was 't niet. en ook hoe griezelig, wan neer de t onthouder ons fuifde door run houten been af te schroeven en ons le laien zien hoe zcio'n stomp er uit zag 1 En wat kon hij ons niet het weer voorspellen voor den volgenden dag I Z'n houten been was een betere barometer, dan welke aroïde ook. W at is er nu voor de jeugd overge bleven l Letterlijk niets, alle pret, rile Illusion zijn weggebouwd. ner gens kan men Aimord's 'avonturen nicer navolgen 1 Jk zie wel, dat, tnu ili begin met briefschrijven, lk ntc lang niet aan 't einde bon. doch revenons A nos mouloiis, oftewel boer blilf bii je schapen. Bohalvo hetJBloe- ni .iidaalsche park werd ook een der mooiste buitenplaatsen, ik bedoel Duin en Daal. aan slooperdhanden overgeleverd en tot Jxiuwterrein in gericht. Behoeft het betoog, dat bet Bloemendaalsche onderwijs ten ©enenmale «onvoldoende werd De communicatie-middelen met Haarlem waren abominabel. Onze oude omni bus, heerlijke, zalige nagedachtenis, was ter ziele, zoodat toentertijd slechts te voet Haarlem te bereiken was voor kinderen, wier ouders geen equipage hielden (de slink-auto's had den we toen Go-klank nog nietDat heen en weer loopen naar Haarlem had gToote bezwaren. vooraJ voor de moisics-leerlingen. Voor velen was het een uitkomst, toen de heer Stoop, met nog enkele onderen, een eigen school stichtte, die bedoelde geliik le staan met een H. B. S.'er. Hoe goed ook bedoeld, hoe fraai ook van opzet, droevig werd het einde. Doch wie een weinig kijk beeft od onderwijs inrichting. toezicht, enz., die kon dat oindo wel voorspellen 1 intusschen, het schoolgeld was veel to hoog op de Duin-en-Daal6che school voor de gewone burgermen- scheai. Het werd een echte standen school. waarop de middenklasse hare kinderen niet kon geplaatst krijgen, vanwege de duurte, waarom er broodnoodig van gemeentewege In gegrepen moest worden er was drin gende behoefte aan expansie. En toen men eenmaal overtuigd was. dat het zóó niet langer kon, dat ex veraaido- ring en verbetering moest komen, toen is men begonnen met een kardi nale fout te maken, welke fout zich hoe langer hoe meer -zal wreken. Ik hoop met mijn betoog velen te berei ken. velen te overtuigen van die fout, opdat deze zoo spoedig mogelijk ver holpen zal worden, wat vermoedeliik nóg kon, indien men zich niet l'aat beïnvloeden door de gevoeligheid, in dien die tot uiting mocht komen van hen. die ilt. zoo objectief mogelijk, aansprakelijk wil stellen voor die fout. Ken hcarvel van 100 Meter hoogt© valt niet m heit oog wanneer hij om ringd is van andere heuvelen, die een lotsje lager zijn. doch zet een duin van 100 Meter hoogte op het vlakke land. dan roept iedereen „Kijk dien berg eens Zoo ging liet ook iu Bloemendaal. De openbare lagere school had in den heer IJzer man een eminent, doortastend hoofd gekregen (zie er aJle.sóhoolverslag-en van toen en nu maar op na), dodh zie er dan ook op na. hoe het oordeel was der Schoolcommissie uit dien tijd. over het onderwijs op de oude Christelijke school en op de Gemeen teschool te Overveen. Ge zult dan zien. dat. volgens h-aar oordeel, het onderwijs op de Christelijke school beneden peil was. doch ook. dat het onderwijs te Overveen de critiek niet kon doorstaan. Was beider onder wijs. al was het dan een ietsje min der dan dat op de school van den heer IJzerman, veel beter geweest, we hadden dan een heuvelenril ge kregen met weinig verschil in hoogte afmetingen. .doch nu werd IJzerman de berg. die als 't ware op het vlakke land stond. De Schoolcommissie ging dwepen met den heer IJzerman en Mr. Jacometti, die voorzitter der Schoolcommissie was. en specialiteit voor onderwijs, zonder op dat gebied, voor zoovei' mij bekend is. zijn spo ren verdiend te hebben, bleef als een klit hangen aan des heeren IJzor- mans oordeel. Wanneer men nu een maal veel sympathie voelt voor iemand, hoog opziet tegen, iemands capaciteiten (en ik onderschat die in geeuen deele). dan is het vrii natuur lijk. dat men zich spoedig laat over tuigen. en de spreek trompet wordt van hem, dien men op het een of an der mint zijn meerdere acht. Dit is logisch ooirune bon lour. ,,'t 14e". Overzicht. 1 RUSSISCHE OFFENSIEF TE- GEIN OOSTENRIJK duurt voort. D© Russische staf meldt daarover ,,De> successen der Russische troepen in Wolhyniê, Galioie en de Boeko- wina breiden zich uit. Het aantal ge vangenen en tropeeën, die bij de ver drijving van de Oostenrijkers uit hun krachtig versterkte stellingen in han den der Russen zijn gevallen, neemt nog steeds toe. Sedert liet begin van de jongste gevechten tot 6 Juni des middags hebben de legei'6 van gene raal Broesilof 900 officieren en meer dan 40.000 manschappen gevangen genomen, zij maakten 77 kanonnen, 134 mitrailleurs en 49 bommenwer pers buit en bovendien zoeklichten, telefoons, veldkeukens en veel wapens en ander oorlogsmaterieel. Eeiuge geheele batterijen met al hun kanon- Junf op (Je hoogten ten Zuiden Vön yperen behaalde successen, vielen de Opper Siiezische en Wurtemborgsche regimenten de Engelsche stellingen bij Hoog© aan. Het door de Engel- schen tot dusverre bezette deel von het dorp Hooge en de westwaarts en oostwaarts daarbij aansluüendc loop graven zijn door dc Duitsehcrs ver. overd. Daarmede is al het heuvclter- rein ten Zuidoosten en len Zuiden tan Yperen over een uitgestrektheid van ongeveer 3 K.M. in Duitsch be zit. De verliezen der Engelschen aan dooden en gewonden zijn zwaar en wederom konden de Ductsohers slechte een gering aantal gevangenen maken. Over Kltohener. Nog een karalcterUeekcning. D© militaire medewerker van de Times geeft de volgende karakter schets van Kitchener. Hij was in sommige opzichten een schuw man en dong evenmin naar populariteit bij het publiek als bij het leger. Voor oude vrienden, die hem geholpen had den, Soedan le heroveren en die hem in zijn moeilijke taak in Zuid-Af ri- ka hadden bijgestaan, was hij trouw. Ondankbaar voor bewezen diensten was hij niet, maar werken en de dienst aan de openbare zaak gingen bij hem voor en als iemand nutteloos geworden was, wierp hij hem als een uitgeknepen citroen weg. Zelden sprak hij met een gemeen soldaat en het spreken in het openbaar ging hem niet gemakkelijk af. Hij gaf er de voorkeur aan om alleen te wer ken, om alle mocht in eigen handen te ooncentreeren en zichzelf tot zijn eigen stafchef te maken. Deze metho de maakte zijn taak gemakkelijker, als hij met een vraagstuk te doen had, dat een enkel brein kon omvat ten en een enkele hand uitvoeren. Zij werd, echtorminder dienstig als de horizon zich verbreedde en als de groote massa's van den modernen oorlog decentralisatie en overdracht van macht noodig maakten. Zijn stilzwijgen en vereenzaming waren altoos ind ruk wekkend. In liet En- gelsche kabinet kan men niet zeg gen, dat hij vele bewonderaars had. Toch geloofde de groote massa in hem en had vertrouwen in hem tot het einde. Het- kabinet wist dat en moest dus uitvluahtcn te baat nemen, om hem een stuk van zijn macht te ontnemen. Hij was voor het publiek en met name voor de gewone men- schen den groote, stille en indruk wekkende oorlogsfiguur en met aan doenlijke trouw bleveu zij in hem gelooven. Als men het publiek met een referendum gevraagd had, om tusschen Kitchener en het kabinet te kiezen, dan zou zeker het laatste het niet gewonnen hebben. Tot zijn eer dient gezegd, dat hij altijd van het begin af aan een grootcn blik op den oorlog heeft gehad. Zijn naam heeft veel invloed gehad bij de prachtige uitkomsten van de vrijwillige aan werving, welke de stoutste verwach tingen overtreffen. Indien hij fouten beging en wie heeft dat niet ge daan in dezen oorlog? waren de ze te wijten aan de gebreken die het gevolg waren van zijn deugden en onafscheidelijk daarvan waren-. Reuter seint„Sprekend© op een lunch van don rijkshandelsraad'zeide Balfour, dat de ploiseaiufi© dood van Kitchener ons van oen van de grootste figuren uil den tegenwoordigen tijd heeft beroofd. Het verlies was niet al leen nationaal, maar internationaal. Hij stierf, zooals hij vermoedelijk ge- wenscht had te sterven, nl. op het toppunt van zijn rcem. Kitchener's laatste rexs. Uit Londen wordt aan de-Telegraaf geseind,,Als Kitchener op liet slag veld was gevallen, zou zijn dood de Engelschen niet meer getroffen hebben dan de noodlottig© wijze, waarop er een einde aan zijn carrière is ge maakt. Weinigen was het bekend, dat hij opnieuw op een miitiaire zen ding uit was. Vrijdag j.l. had Kitche ner nog in privé een groot aantal parlementsleden ontvangen Ten deele wegens zijn onbekend vertrek heeft zijn tragische dood de natie als een donderslag getroffen. Uit alle deel en van het land komen uitingen van deelneming, ook uit Ierland, waar Kitchener geboren en nog zeer popu lair was. Er is een merkwaardige verklaring afgelegd door den vroege- ren minister Sir John S'imon, die de oppositie togen den door Kitchener geëischten dienstplicht leidde en naar wien de pacifisten als naar hun toe komstige» leider opzagen. Simon ver klaarde thans„De dood van Kitche ner is een zware slag, maar ik ben er van overtuigd, dal onze landslieden tot het eind zullen doorzetten." Niets kan heter de uitwerking van de droeve tijding in het licht etelien. Hoe betreurenswaardig hei verlies van den grooten krijgsman is, Enge land zal het te boven komen. Kitche ner's tank" was werkelijk geCIndlgü Zijn groot© populariteit droeg er veel toe bij om vijf millioen vrijwilligere op de been to brengen. Dank zij Kit chener berust de organisatie van het ontzaglijk leger thans op gezonde baste. Een ander kan nu zijn werk els minieter van Oorlog gemakkelijk overnemen, aangemoedigd door Kit chener's onf.erfe.ijke reputatie, welke door zijn tragisch einde diep m den geest van het Britsche volk is ge prent. Kitchener werd vergezeld door luitenant-kolonel Eldersbaw. tijdelijk' brigade-generaal en werkzaam aan het departement van Oorlog, Sir Do naldson en Hugh James OJtoirne, evenals Kitchener een Ier, die ln Juli 1.1. als chargé d'affaires ging on de onderhandelingen met Bulgarije voer de. tot dit land zich op Servie wierp. Verder bevonden zich met hem de ingenieur Robertson, eveneens werk zaam aan het departement van Muni lie. Sir Donaldson's particuliere se cretaris Rix en de detective Mac- Laughtin, die sinds hel begin van den oorlog Kitchener overal vergende. Beloonde deelneming. Een Router-telegram meldt: „Kit- chener'6 dood heeft de diepste smart in de Britsche koloniën en Amerika gewekt. Het tragische bericht werd te Kaapstad gedurende de begrootinge- debatten ontvangen. Botlia las het telegram ln de vergadering voor, waarop deze ten teeken van rouw geschorst werd. De beide Huizen van Nieuw Zeeland gaven op roerende wijze blijk ran him deelneming. De New-Yorksche bladen wijden Jang© artikelen aan Kitohener's dood. zij zijn vol lof over zijn prestatiea Zij zijn het er over eens, dat zijn dood een groot verlies voor Engeland en de geallieerden beteekent, maar wij zen er tevens op, dat het groote rader werk, door hem ineengezet, blijft be staan en gereed is den druk uit te oefenen, die het gewenschte resultaat in den oorlog zal hebben." Asquilh lijdelijk Minister van Oorlog. De premier Asquit-h, heeft tijdelijk het beheer van de portefeuille van oorlog op zich genomen. De „Hampshire". De „Hampshire", aan boord waar van Kitchener zich bevond, behoorde thuis te Portsmouth, waar, zegt de Times-oorrespondent, haar verlies nog meer rouw heeft verwekt daar «ie geheele bemanning uit Portsmouth afkomstig was. Ook de zes schepen, die in den zeeslag verloren zijn ge gaan, behoorden te Portsmouth thuis. Daardoor zijn alleen in die stad 2000 vrouwen weduwen geworden. De Zeeslag. De Duitsche keizer te WiUielmshafen. De keizer lieeft (naar t Wolffbu- reau seint) op 5 Juni teWilbelmahafen van boord van het vlaggeschip tot de aan land aangetreden delegaties van alle schepen en vaartuigen, die aan den slag in het Skagerrak hebben deelgenomen, de volgende toespraak gericht: „leder maal dat ik in het af- geloopen Jaar mijn marine in Wil- helinshafen heb bezocht, heb lk mij in 't diepst van mijn hart verheugd bij den aanblik van de zich ontwik kelende viool, van de zich uitbrei dende haven. Met welbehagen rustte mijn oog op de jonge mannen, dit in de exe rei li «loodsen waren opgesteld, bereid om trouw aan de vlag te zwe ren; vel© duizenden uwer hebben den oppersten oorlogsheer in de oogen gekeken, toen zij den eed aflegden; hij beeft u gewezen op uw plicht, op uw taak; maar vóór alles heeft hij er op gewezen, dat de Duitsche vloot, als het eenmaal tot een oorlog zou komen, tegen een geweldige over macht zou te strijden hebben. Dat bewustzijn is in de marine tot traditie geworden, evenals het die in liet le ger is geweest. Van Frederik de Groote af zijn wij steeds door over machtige' vijanden omringd geweest, daarom heeft rich ons volk laten sa mensmeden tot een blok, dat onein dige kracht ln zich heeft opgehoopt, die het gereed is los te laten wan neer de nood aan den man komt. Nooit eerder ben ik zoo blij naar u toegekomen. Tientallen jaren lang heeft de bemanning der vloot ge werkt bij moeizamen vredesarbeid steeds met die ©ene gedachte: „.Als het er van komt, willen wij toonen wat wij kunnen". Het groote oorlogs jaar kwam. Maar de vloot moest toe zien en wachten; de enkele daden, alles op zichzelf staand, spraken van den heldenmoed, die haai' bezielden, maar zij kon zich toch niet toonen zooals zij het wilde. Maanden en maanden verstreken, te land werden groot© overwinningen bevochten, maar voor de vloot was de tijd nog niet gekomen. Toen, eindelijk, kwam de dag waarop de geweldige vloot van het zeeënbeheerschende Enge land, 'dat sinds de dagen van Trafal gar honderd Jaar lang op do gansoh© wereld den ban der tyrannie ter ze© had gelegd, en de nimbus van onover winnelijkheid droeg daar knam de dag waarop die vlooi uitvoer. Haar admiraal was. misschien méér dun eenig ander, een bewonderaar en voreerder der Duitsche vloot geweest Een dappere leider aan de spits eenor vloot van voortreffelijk materiaal en met de dapperst© aller zeelieden zoo naderde de overmachtige Engel- Bche Armada. Zij ging den strijd aan met onze vloot en wat geschiedde? De Engelsoho vloot werd verslagen. De eerste hamerslag is gevallen. De nim bus der Engelsche wereldheerschap pij is verdwenen. Als oen ©lectrisohe vonk schoot het bericht de wereld over, overal waar men voor Duilseh- land en zijn bondgenooten voelde, werd liet met jubelkreten ontvangen. Een nieuw hoofdstuk !n de wereld- geschieden ia is door u opgeslagen. De hoer der heerscharen heeft uw arm gestaald, heeft uw oogen helder gehouden. Innig geroerd sta ik hier om u mijn dank uit te spreken, en di© van het vaderland om u don groet van uw zusterwapen, het leger, over te brengen. Ieder uwer heeft zijn plicht gedaan. Eén gedachte heeft allen bezield: we zullen win nen! Terwijl de vijand voor Verdun langzaam begint te verslappen, ter wijl onze bondgenoot de Italianen van berg tot berg verjagen, hebt gij dit grootsche werk volbracht. Op alles was de wereld'voorbereid, maar aan ©on overwinning der Duitsch© vloot op die van Engeland, had nie mand ooit kunnen denken. Gij hebt dit volbracht voor ons vaderland, op dat hij in de toekomst op alle zecen vrij baan zou hebben voor zijn ar beid en zijn werkkracht voor ons dierbaar, geliefd vaderland hoera, hoera, hoera!" 't Nut "van de luchtvloot. In e©n verklaring aan een vertegen woordiger van de pers, wees lord Be- resford op het nut, dut de Duiisvhei"8 bij dezen zeeslag van de Zeppelins hebben gehad. De „uitkijk' der En gelsche vloot bestaat uit kruisers, die der Duitsciiers uil Zeppelins en ieder© minuut, uie iu een zeeslag gewonnen kun worden, is van zeer hoog© waar de en de Duitsche vloot heelt hb voor deel gonad, dat zij reeds lang van de sterkte ©u bewegingen der Engelsche schepen op de hoogte was, voor de Bnticli© admiraals di© der Duiischers kenden. Voor verkeoningsdienst meet Engeland, bij gebrek aan geschikt© luchtvaartuigen, zware kruisers ge- bruikon, die tegelijk vechten en waar nemingen vexrichieu kunnen, terwijl Jicht© kruisers teruggedrongen zou den worden, zonder iets omtrent sterkte en bewegingen van den vijand te weten. De Duitsch© vlooi daaren tegen wist precies, wanneer het tijd was om terug te keer en toen Jellieoe» vloot naderde. Van den terugtocht. De relazen van d© Engelsclie bi aden over den zeeslag geven uit den aard der zaak, na alles wat reeds is meege deeld, weinig nieuwe. v Alleen is nog wol opmerkelijk wat de „limes' ver telt omtrent de wijze waarop de Duit- schere zich terugtrokken. Volgons d© Tinnes' strooiden de Duitsche sche pen mijnen achter zich ©n lieten de Duitsche torpedobootjtigers op het water bommen vallen, di© dicht© wol ken van witte rook ontwikkelden. De- ze rookwolken, die het gezicht bena men, en he: nachtelijk duister, zou den oorzaak zijn geweest dat de Duit sch© schepen aan de Engelsche slag schepen konden omkomen, al bit-ven de licht© kruisers en de torpedobwi- jagers in staat d© terugtrekkend© Duiischers tijdens den nacht en in de vroege morgenuren te harasseeren. Nog een Eng cisch oordeel. D© „Daily Mail' markt op, dat. de Duitschere blijkbaar over geen ande re dan d.e bekende wapenen beschik ten (wat in den laatsten tijd wel eens beweerd werd). D© schepen hadden in het algemeen geen nieuwe kanon nen. Er is evenmin een greol eskader nieuwe slagschepen of slagkruisers verschenen. Wij weten nu, wat de Duitsche vloot is en wat zij waard is en geen verstandiig man zal ze t© laag schatien. Zij werd goed gecom mandeerd, daar de Duitsch© admiraal ©rin geslaagd is, ongeveer zijn gehee le vl ot samen te trekken tegen d© Engelsche kruisers en ontsnappen kon, toen de Engelsche hoofdmacht verscheen. Een jongen, die een zeeslag zag. „Bij gelegenheid van een ge sprek dat wij dezer dagen met do officieren van een Engelsch oorlogs schip hadden', zegt de Manchester Guardian, „spraken wij ook over h©t feit dat een modern zeegevecht soms zoo pioLselin gbegint. Vóór de lucht kokers nog naar binnen zijn gehaald, is de strijd soms reeds in vollen gang FEUILLETON Het fortuin van Rupert rtendle. *o Mevrouw Beat90n werd doodsbleek ©n stond bevemd op zij moest zich aan d© leuning van de stool vasthou den, terwijl zij antwoordde. Ik heb den domme© niet gedood, zeid© zij. Zoo iets vreeslijks zou me niet mo gelijk zijn ik bon geen slechte vrouw. Alleen d© ploiselinge verleiding om op ©on gemakkelijke manier aan geld te komen bracht me er toe mijnheer MaJiion te vertellen, wat ik over liet testament gehoord had. Maar dat is aJ wat gedaan heb. Ik ben niet in do buurt van do pastorie geweest en nie mand kan meer verwonderd zijn ge weest dan ik, toen ik van den moord hoorde. Movrouw Beatson, zeide Carring- ton, terwijl hij Rupert eon teeken gaf om te zwijgen en het onderzoek aan liein over te laten, de jxditie heeft geen enkele reden kunnen vimten. waarom de dominee vermoord is go- worden, en dat komt, omdat z© niets wist van het tesSament. Ken si t heeft onbewust de waarheid vermoed, toen hij zeide, dat de boeken en papieren van den dominee verward dooreen lagen, alsof er in gezocht was. lk go- loof, dat er in gezocht is en wel door U naai' dit testament, nadat U den ar men man vennoord had, Dat is een leugen I schreeuwde mevrouw Beatson woest. Hoe durft U zulke leugens over me te vertel len 1 Als het een leugen is, zeide Car- rington, onverscliiilig voor haar plot seling© woede, hoe komd het don, dat het testament nu in Uw bezit was Ik heb het opgegraven. En hoe wist U dun de plek, waar het begraven was Door den brief. Door den brief Rupert keek ver baasd op. Weikon brief Movrouw Beatson deed een knoopje van haar blouse open en haald© een gc-kroukt couvert voor den dag, dal zij llendle toewierp. Dezen brief kreeg ik vanmorgen en ik bob gedaan, wat er in stond- Er staat geen naam on der, dus ik weet niet, wie hem ge schreven heeft. Geef hem niet aan mijnheer Carrington Ik vertrouw U, mi nheor, maar hem niet, Rupert raapte het couvert op en !>©- keek het, terwijl Carrington over zijn schouder hoen mcckoek. Het adres luidde: „Barship, Essex', end© plaats van herkomst was Londen. Na dat Hendle dit gezien had, nam bii non en caissons werden door de Russische infanterie veroverd. De jongst© gevechten hebben den Do.den rijkers getoond hoezeer hol Russisch oorlogsTJiaterieol is toegenomen." De Oost ©n r ij ks c li e staf dee it 't volgendo mede. ,,De OoslenrijkrTS hebben hun troepcji, die in Wolhyniê aan den boven-Pulilowka streden cn door een overmachl werden aange vallen, in de streek van Lyck terug getrokken. Deze beweging werd zon dér hinder van do zijde der Russen uitgevoerd; op alle andere plaateen werden de aanvallen op 't Noord- Oostelijk front dor Oostenrijkers af geslagen. Ten Noord-Westen van Ra- falovvka aan den benedcn-Styr, bij Jaslewico aan den Dnjcslr, aan dc Bessarabtsche grens en ten Noord oosten van Tarnopol sloeg een der Oostenrijkeche divisies op een plek twee, op andere plaatsen zeven aanvalien der Ruseen af. In de streek van Ogne en Dobronoux leden de Russen zware verliezen, toen zij hv.n 6tcnnkolonne8 ln verbitterde aanval len tegen de Oostenrijksche stellingen wierpen." Van 't Duitsche deel van 't Oosten rijksche front is niets nieuws mede te dreien. Blijkbaar ls 't begonnen Duit sche offensief voorloopig nog niet doorgezet. Uit Petereburg wordt aan de Tele graaf geseind „In bevoogde kringen constateert men? dat het offensief der Russen, uitgevoerd op een breed front, den Oostenrijkere belet den opmarscb der Russen door plaatselijke aanval len tegen te houden, Do Duiischers en Oostenrijkera die de handen vol heb ben bij Verdun en aan bet Itabaan- sche front, moeten thans aan het Rus sische front etrijden, waar zij niet de noodige veretei kingen kunnen knji- gen. Hoewel nadere berichten over d© op groote schaal ondernomen opera ties nog ontbreken, zijn de resultaten toch volgens inlichtingen uit goede nron zeer gunstig. De Oostenrijkers hebben veel terrein en talrijke voor- deelige stellingen verloren." 't OOSTENRIJKSCHE OFFENSIEF TEGEN ITALlë is schijnbaar wat aan 't verslappen. Thans kan d» O o s t e n r ij k s ch e stuf alleen meedeelcn, dan de Oostenrijkers hun aanval ten Z. VV. van Asdego voortzetten eu dat de Busiboik», bij Pesuna, door hen be zet is. De ItaLiaanscbe staf noemt een serie plaateen eai bergen op, waar Oos- töm'ijksche aanvaden zijn afgeslagen BIJ VERDUN wordt weer fei gestre den. 'n Oorlogscorrespondent schrijft in de „Voss. Ztg." Indien de Fran- eche bladen van de laatste dagen be richten. dat de slaa aan de Maas thans buitengewoon heftig ie gewor den. dan js dit luist, voornamelijk op het oorlogsterrein ten Oosten van do rivier- Sedert 1 Juni zijn de Fran- schen met voorbed del oocse heftigheid bogonnen. Het artillerie-duel breidt zich steeds uit hoogstens versl-mt het een uur lanc. om dadelijk daar- or» met noc grooter kracht dan te vo ren te worden hervat Zoo goed als ononderbroken volgen de aanvallen, en tegenaanvallen der infanteriö- massa s elkander op. De Duitsche staf meldt o. a. „Om den Westelijken Maasoever gin gen Dinsdagavond sterke Fmjische troeoen-afdeelingen. na een krachti ge voorbereiding der artillerie, tot een drieanaal herhaalden aanval te gen dc Duitsdho linie op de Hoogte van Caurettes over. De Franse! im werden teruggeworpen. De stelling is nic« vast in Duitsch bezit Op den Oosteiijken Maasoever hebben de op 2 Juni begonnen hevige gevechten tusschen het bosch van Caillette en Dainlouo aan de Duitechcrs nieuwe successen opgeleverd. Het- fort Vaux is sedert Dinsdag nacht in zün geheel in Duitsche handen. Feitelijk werd het reeds den 2den Juni d<xir de 1ste compagnie van het Pader- bornsche regiment infanterie be stormd. De bekendmaking hiervan is tot dusvpr achterwege gebleven, oindat zich in de voor de Duiischers ontoegankelijke onderaardsche ver trekken nog resten van het garnizoen ophielden. Zij hebben zich thans over gegeven. waardoor meer dan 700 on- gmvoiRie krijgsgevangenen ziin ge maakt en een groot aantal kanonnen, machinegeweren en miinwerpers ver overd werden. De Keizer heeft luite nant Ravkow. die de troepen, die het fort veroverden, aanvoerde, de orde pour le Mérite verleend." De Fransche staf deelt mede „Op den rechteroever van de Maas is een krachtige uanval van de Ou.t- schers in de richting van Vaux Dins dag door het mitrailleurvuur van de Ftanschen afgeslagen. De Duitschers ziin in wanorde teruggeslagen, mot achterlating van talrijke lijkon. De Fransche artillerie deed een krachti- gen tegenaanval op de Duitsche ar tillerie. die zonder ophouden het bombardement van het front in de naburige streek voortzet" Blijkbaar gaat dit Fransche staf- bericht over de gevechten van Dinsdag, terwijl de Duitsche stel het heeft over Dinsdagnacht. Over de gevechten aan 't ENGEL SCHE FRONT deelt de Duitsche staf mede Ter uitbreiding van de op 2 eon velletje vrij goed postpapier uit het couvert, waarop in met achter overvallende lettere, kennelijk oin het handschrift niet lo verraden ©enig© regels waren geschreven, zonder on- dorteekening. De inhoud bestond slechts uit weini ge w:oorden, waarin kort en zakelijk gozgd werd, dat het testament vaD John HendAe begraien was onder den zonnewijzer in don tuin van de pasto rie en dat mevrouw Beatson hot daar kon vinden. Terwijl de beide mannen den anoniem en brief lazen en heria zen, verleide mev rouw Beatson haas tig en opgewonden verder Ik was eerst van plan niet te gaan en den brief aan mijnheer Mallien te geven, als hij terug was. Maar toen dacht ik weer, omdat ik hem niet ver trouw, dat ik het testament, ais ik hot ©eenmaal had, zou kunnen behou den, totdal hij me een schriftelijk© toezegging had gegeven van het jaar geld, dat Lk verlangde. Daarom maakte ik gebruik van de gelegenheid dat U uit ©tan was, mijnheer, om naar de pastorie te gaan en liet te .ha len. lk kon d© plek gemakkelijk vin den, het gras was losgemaakt en er tug maar een dun laagje aarde over het stuk. Toen ik het had, hep ik zoo gauw mogelijk weg maar bij t hek bedacht ik me, dat >k toch eerst moest zien, of het werk©»ijk het testament wol was, dai ik gevonden had. Dat was al heel dom, want Ken- sit had U kunnen zien, terwijl hij de remde door hel dorp deed, merkte Carrington op. Nu wou ik wel eens wellen, hoeveel we van dat verhaal go- tooven kunnen. Alles, antwoordde mevrouw Be atson, met duidelijk zichtbaar verba zing. Het is de zuivere waarheid. Hh zede Carrington nadenkend, "t is mogelijk, maar heeft U dion brief niet aan uzelf geschreven Ik Mevrouw Beatson gilde he: letterlijk uit. Stil Stil zeide Hendle met een blik naar de deur. De bedienden zui len komen toeloopen En ik behoef er U wel niet aan te herinneren, dat het 't beste is, als daze zaak onder ons «ineen blijft. Bij doze waarschuwing begon me vrouw Bootsen te snikken. Ik kan niet langer verdragen, zoo belecdigd te worden Di© vriend van U, mijn heer, hoeft van hot eerste oogenblik dat hij hier in huis is gekomen na die vreeselijke geschiedenis, geprobeerd mij mijn goeden naam te ontnemen. Ik vind meer, dat u dat zeil heeft gedaan door uw verraderlijk ge drag tegenover mij zei ie Rupert op strengen toon. Maar ik ben h©< niet eens met de vor<pderstelling van mijn heer Carrington, dat L' dien brief aan Uzelf geschreven heeft. lio© zou ik dat hebben kunnen doen, snikte mevrouw Beatson Lk ben immers niet naar Londen ge weest Eu ik ben ook zoo n intrigante niet. Hot is schande, me zoo aan te vallen, omdat ik geprobeerd heb me zelf vooruit to helpen. En dan twee mannen tegenover een vrouw. U moest me op Uw knieën vergiffenis vragen 1 Deze wonderlijke blik op de zaak ontlokt© Canngton een verachtelijken glimlach. U zaj toch niet ontkennen, dat U schandelijk gehandeld heeft te genover mijnheer HendJe, zeide hij. Dat heb ik niet- Ik liad het recht om voor mezelf te zorgen. Maar niet ten koste van hem. Hij is altijd goed en vriendelijk voor U gevvoest Waarom zou hij dat ook niet vroeg mevrouw Beatson, haar natten zakdoek tot oen prop in elkaar rol lend, om er haar roode oogen meo te betiten lk heb altijd mijn plicht ge daan, cn togen een klein salaris. Ik had iederen dag ©en betere betrekking kunnen krijgen. Dan raad ik U, da', zoo gauw mogetijk te doen, zeide ltupcrt, ver baasd opkijkend over zulk e»::i on dankbaarheid. want iiicr blijft U niet langer. Wat Mevrouw Beatson staarde liom mor ojien mond aan. Wel neen, ©n waarom zou U dat ook, «Is U ergens anders zoovee! ge lukkiger kon zijn Ik heb niet gezegd, dat ik ergens anders gelukkiger zou zijn, en ais U mo wegstuurt wat ik al dadelijk be. grojxut heb, dat uw plan was, toen U me vertelde van Uw voorgenomen huwelijk zal ik een jaar salaris eischen en een brief, waarin staat, lioe uitstekend ik voor mijn taak bero. kond ben. Het is geen oogenblik mijn plun geweest U weg te sturen, voordat ik Uw verraad ontdekt had, antwoordde Hendia Het is Uw eigen schuld, en Over den toestand van mevrouw Beatson kan later gesproken worden, viel Carrington hem in de rede. Op he: oogenb'.ik moet zij me een paar vragen beantwoorden. Dat doe ik niet I viel de huis houdster woedend uit. Ilot is allemaal uw schuld, dat ik nu doze betrekking verlies. Als U niet antwoordt, zal ik Kotu sit laten komen om U r.uar Tarhaven te laten brengen. Daar heeft U het hort niet tocv Mijnheer Hendie zou het U beletten. Dat zou ik stellig en zeker nieit, zeide Rupert met nadruk. (Wordt vervo'-gd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1916 | | pagina 5