HiiiiEirs Dagbuo
It
TWEEDS BLAD
TrUdig 14 Juli 1919
Overzicht.
'tOffensieS der Franschen
en Engelsohen.
In de stafberichten is "t volgende
I yjiii belang
Van don FRANSGHEN slaf: „Aan
de Somme was de artillerie inet tus-
echenpoozen in actie."
Van den ENGELSCHEN staf-
[1 „Sinds het laatste communiqué heb-
ix-c er op enkele punten van het tor-
rein van den strijd hevige artillerie-
duels plaats gehad op verscheidene
plaatsen werd de strijd voortgezet.
,u De toestand bleel echter over de go
's K heel© linie dezelfde. Pogingen der
Duitschers om de Engelsche loopgra
ven bij Wij-tschaete cn La Bassée aan
tc vullen, werden verijdeld. Aan beide
zijden waren do vliegmachines in
actie. Het weer is ongunstig."
Nader meldt de Enxelsche staf nog:
„Als resultaat van heftigen infan-
teriestriid wisten de Engeischen niet
alleen hun druk te handhaven, maar
brachten hun linie flink vooruit op
verschillende punten. De Engelschen
vermeesterden eenico Duitsche hou
witsers. in oon sector met de munitie,
die- daar nu tecen de Ehaitschers kan
worden cebruikL"
Van den DUITS CHEN staf: „Ton
N. van de Somme slaagden de Engel-
ichen er f". sfc/i In Contalviaison te
nestelen.. Het artillerievuur wordt mei
groote hevigheid voortgezet. Ten Z.
van de Somme hadden de Franschert
ook Woensdag met him aanvallen,
de herV-aldelijk aan weerszijden van
Barleux bij en ten W. van Estréee
begonnen werden, geen succes. Zij
moesten meestal reeds in 't Duitsche
krachtdadig© afslulting-svuur mei
zoor zware, bloedig© offers omkoe-
Uit deze etafberichten blijkt, dat er
nu een betrekkelijke rust op dit front
beerecht. vooral wat 't Fransche do-!
betrefI. 't Zal evenwel wel niet meer
dan een kort© verslapping van do
actie zijn D© slag aan de Somme rs
nog niet geëindigd.
Van Engelsche zijde.
De „Times" zegt in een hoofdarti
kel: „Dc droevige lijst in onze kolom
men legt dagelijks getuigenis van on
ze vertisKTi af en versterkt de natie
in haar besluit, dat zulke groote of
fers te gelegener tijd vrucht moeten
dragen. Het is een kostbaar werk,
om stellingen aan te vallen, die de
vijand zoo lang van te voren ver
sterkt heeft. Er Is echter geen andere
weg naar de overwinning. Al het-ter-
rein, dat do Engelschen gewonnen
bobben, woedt stevig bezet gehouden
en men kan nu het begin van, den
aanval op de tweede Linie van den
vijand verwachten. Misschien zal die
aanval minder moeilijk zijn, maar er
zijn toch aanwijzingen, om niet te
groot vertrouwt>u te hebben. De Duit
schers trekken meer troepen samen,
om den aanval der Engelsclien te
weerstaan en Kullen eiken duim
gronds betwisten. Ook zal men mot
een -versterking van de vijandelijk©
artillerie rekening moeten houden.
13© gesteldheid van het terrein geeft
hein nog altijd zeker© voordeelen en
het weer heeft in den laatsten tijd
de beweging-en van de Engelschen
niet begunstigd. De vijand is zich ver
der de bedreiging van den kant van
de Franschen bewust en schijnt Bel-
gie on al zijn base3 in Frankrijk leeg
te halen, om versterkingen aan te
voeren. Er zal geen herhaling plaats
hebben van de snelle stormloopcyn,
die aan de geallieerden van d© En-
gelachen hun eerste winst verschaften
en men moet veel langzaam, handmek-
kig Wórk verwachten, voor de Franr
scli en op een punt stroomafwaarts
van Biaches de Somme kunnen over
komen. Men kan er zeker van zijn,
dat de vijand zi-ch ijverig ingraaft op
alle bedreigde plaatsen langs de ge-
bede Hja, die nu aangevallen wordt
Van Duitsche zijde.
Een Duitsch officier, die ouder liet
offensief aan de Somme gewond is
geraakt, vertelt in de „Berliner ZeJ-
tung a in Mil tag" van hetgeen hij heeft
beleefd. Het was voor zijn afdeeling
«n vreugd© geweest, toen zij na een
rustpoos, niet zooals zij gedacht had
den naar Verdun of naar Rusland
werden gezonden, maar woor ge
plaatst. werden jin de stellingen, die
zij zelf hadden helpen aanleggen.
Hier hadden wij, zoo vertelt hij, bijna
©Ik wo on hol gebouwd. Iedere wcolc de
hindernissen versterkt. Wij luidden
in de diepe schuilplaatsen met hun
balkon van heele boomen, in het der
tig meter breed© prikkeldraad zooveel
vertrouwen, dat wij onzo stelling voor
onneembaar hielden. Wij konden nog
niet den vooruitgang van de techniek
van aanval sedert het laatste Frau-
eche herfstoffensief. Don volgenden
morgen, het was Zondag don 25sten
Juni, begon het schieten al vroeg. Er
)ug ©en buitengewoon levendig artil
lerievuur op onze loopgraaf. Eenige
batterijen waren zich blijkbaar aan
het inschieten. Vclo vijandelijk© vlie
gers snorden in de lucht. Het opmer
kelijkste was, dat daar ook veertien
kabelballons hingen, waar men er an
ders slechts twee zag. Wij constateer
den overigons, dat oon gedoolte van
deze ballons met bemand was. Er lag
eenige plagerij in deze massa-demon
stratie van het oude luchtwapen. Met
hel begin van hun offensief hadden
de Franschen en de Engelschen ons
met ©en nieuwe manier van vernieti
ging van ballons verrasL Een vlieger
versohijnt boven den kabelballon en
schiet er een licht pistool tegen af- Een
steekvlam slaat uit het omhulsel, een
hooj>je asch valt naar beneden, dat !s
alles, wat er overblijft. Op dez© ma
nier was het hun werkelijk gelukt
eenige van onzo ballons naar beneden
te schieten en onzo waarneming niet
onaanzienlijk te hinderen. Wij heb
ben hun de kunst gouw afgekeken.
Met hun kanonnade, die overigens
niet buitengewoon was, richtten de
Franschen slechts v-eldschade aan.
Een gedeelte van do loopgraaf werd
een beetje geschonden, maar verlie
zen hadden wij niet. Den volgenden
morgen om zeven uur begon de groo
te dans. Toen ging de vijand met zijn
zware artillerie aan het werk. Groots
granaten sloegen in op onzen linker
vleugel en in d© derde loopgraaf. Een
half uur later kwain de eerste mijn.
Aan mijnen schieten zijn wo gewoon,
van onszelf zoowel als van dc ande
ren. Wat echter nu op ons neerkwam,
was toch iets nieuws. Het was een
kaliber, dat men tot nog toe niet of
dan slechts bij gelegenheid en zeker
niet in zulk een oplaag en op zulk een
afstand gebruikt had. Bij het barsten
van do eerste lucbttorpcdo sprongen
alle vensters in mijn dekking. Een
geweldige zuil spoot wel honderd me
ter omhoog, die dan den geheelen
omtrek met steenen en aarde over
stelpte. Het was een soort uitbarsting
van den Vesuvius. Na dc eerste kvvarn
de tweede, de deidc en zoo eindeloos
door. Op mijn dekking stond een
schildwacht. Zoodra hij een mijn, die
in onze richting kwam, door de 'ucht
zag vliegen, holde hij de trap af om
ziel) in ieder geval tegen de splinters
en do vallende steenen te beschermen.
Was dez© gevaarlijke regen voorbij,
dan sprong bij weer op zijn post. On
ze gedachten als de man binnenstorm
de, waren niet oninteressant. Nu is
het ding nog in de lucht, tien, twin
tig, dertig seconden heeft men nog
tijd om te overwegen of het boven op
de dekking neer zal komen. Was <Lt
het geval, dan was het natuurlijk ujt.
Vier meter aarde en dikke balken zijn
niet bestand tegen anderhalve cen
tenaar ontploffend dynamiet. Vervol
gens komt dan de ontzettende knal.
En heeft men een scliirik, die zich niet
laat bedwingen. Dan is het voorbij.
Een halve minuut later komt de 'aat-
sle phase van de mijnontploÊfing. Dan
valt de regen vah klei en steer.en zoo
d:cht en zoo overvloedig, dat 'oop-
graaf, -waohtposlen en de trappen
naar de dekkingen meer en meer vol
raakten. Een der mijnen wierp den
schildwacht de zestien treden naar
ons hol naar beneden en met hem een
splinter der mijn van een halven me
ter lengte. D© deur vliegt midden in
het veitrek. Na enkele minuten
merkten wij reeds de uitwerking van
dez© beschieting. Een sectie-aanvoer
der van drie met elkaar verbonden
woonholen meldt, dat twe© ingangen
ingestort zijn. Daar kunnen de man
schappen niet meer blijven. Ik laai
eer. troep bij mij komen, do anderen
moeten meer links. D© verhuizing
vindt zonder verliezen plaats. D©
lui kunnen echter alleen hun geweer
meenemen, hun ransels moeten zij
achterlaten en zullen zo wel nooit te
rugzien. Een oogcnbllk later stuur tk
een man om een bevel te brengen
r.aar den linkervleugel. Hij komt on
verrichter zak© terug. Er was geen
doorkomen aan. Ik ga nu de zaak zelf
aan kijken. Troosteloos ziet het er u;t.
Krater ligt naast krater. Elk twe©
nieter diep. D© bekleeding van de
loopgraven, de draden van de hinder
nis, enz., vormen een wilden chaos
in dit kraterlandschap. En hoezeer
hadden wij altijd opgepast, dat er
geen stuk papier, geen stompje siga
ret in onz© loopgraaf slingerde? We
hadden alles droog, zindelijk en orde
lijk gehouden. Ik roep een vrijwilli
ger op om den toestand van de loop
graaf te onderzoeken en mijn bevel
naar den linkervleugel te brengen.
Onmiddellijk meldt zich ©en man.
Aiigsligo minuten gaan voorbij. Een
half uur later komt hij terug. Hij
brengt betrekkelijk goed nieuws. Hij
is tot aan den linkervleugel gekomen
en heeft daar alie groepen, ook de
vluchtelingen uit het woonhol, aange
troffen. Do loopgraaf ligt ongeveer
over zestig meter lengte dicht. Ik stel
den afgesneden Linkervleugel onder
leiding van een beroopsonderofftoier.
Een oogenblik verraadt zijn gezicht,
dat hij nadenkt over het ernstige van
het bevel. Dan slaat hij zijn hakken
tezamen. Die vleugel is in goed© han
den. Ouder al dez© bedrijven door
bffrsl mijn na mijn en de eene zv
granaat na de andere. In de verte
dondert onafgebroken de roffel van
het geschut. Iedere paar minuten
komt do schildwacht naar beneden
gestormd om ons een mijn in onzo
richting aan le kondigen. Nu 6lrui
kelt een korporaal inijn vvoonhcl bin
r.en. Hij schreit, ls buiten adem, zijn
gezicht is vertrokken van doodsangst.
Met haperen cn stooten brengt hij dc
kwade tijding, (lat de dekking van dc
loopgraafpatrouille Ingeslagen is IliJ
heeft er ook onder gelegen, maar hij
heeft er zich onder uit kunnen wer
ken. Do andere acht inan liggen nog
onder aarde en balken. Ik stuur on
middellijk manschappen met spaden
to hulp. Bij de bespreking bij den com-
pagniesconirnandant ontbreekt de aan
voerder van de eerste sectie. D© ordon
nansen van de compagnie komen dan,
die verbinding met hem zoeken zijn
al uren ondeiweg. Later zijn zij on-
verricliterzake teruggekeerd. Eerst n
der. nacht kreeg men berichtde sec
tiecommandant was bedolven geweest
maar ongedeerd weer te voorschijn
gehaald
De strijd bij Verdun.
Van den DUITSCHEN staf: „Ten
O. van do Maas was het artillerie-
gevecht nog levendig. Be genomen In-
fan t er 1 e-stell Lngen, zijn verbeterd. Hot
aantal gevangenen steeg met 17 of
ficieren etn 243 man., tot 56 officieren
cn 2349 mam".
Van den FRANSCHEN staf: „In
Champagne zijn de Franschen bij
Prosnes oen vooruitspringend gedeelte
van de Duitsche stellingen binnenge
drongen en hebben gevangenen ge
maakt. In de Argonne zijn twe© aan
vallen der Duitschers, een ten Noor
den en een ten Oosten van de vooruit
springende stelling bij Bolanie, inis
lukt door het vuur der Fransohcn. In
d© sectoren bij Souville, Chenoig en
Louféo had een hevig bombardement
•plaats. In de Vogeezen werd een aan
val der Duitschers op een Fransche
loopgraaf afgeslagen na een hevig
gevecht met handgranaten."
D© „Times" weet te melden „Do
strijd bij Verdun woedt nog steeds
voort. Do tDullschere hebben daar hun
offensief hervat, blijkbaar in de hoop,
dat de Franschen daardoor minder
klachten, beschikbaar zullen hebben
voor den strijd aan de Somme. Het
doel der Du>it9Cliere is een wig in de
Fransche linies tot aan het fori van
Scuville te dirijven. D© Fransche in
fanterie treedt met succes op."
Van 'i Oostelijk oorlogsveld
Van den DUITS-CMEN staf: „Het
leger van v. Bothmer heeft, door een
omvattenden tegenaanval, de bij cn
ten noorden van Olesza en N.W. van
Boetsjatsj binengedrorigen Rusten
teruggeworpen en daarbij meer dan
400 gevangenen gemaakt."
Van den (XX5TENR1 JiKSClIEN tlaf:
„Aan den Stochod sloegen Oostenrijk
sehe troepen aan weerszijden van den
spoorweg van Sarny naar Kovel ©en
aanval af. In het bericht van den
Russir-chen generalen staf van 11 Juni
wordt beweerd, dal de strijdmacht
van generaal Broesilof sedert den
aanvang van het Russische offensief
266jOOO gevangenen heei't gemaak'l.
Er zij onzerzijds op gewezen, dut het
door de Russen opgegeven aantal ge
vangenen zeer dicht de totale sterkte
nadert van de troepen aan dit noord
oostelijk front, die in de verloopen vijf
weken in. ©rnstigen strijd waren ge
wikkeld." (Deze opmerking van den
Oostenrijkschen staf is wat dubbelzin
nig. Men zou er uit kunnen opmaken,
dat bijna al de Oostenrijkers aan dit
front gevangen- genomen zijn, maar
de bedoeling zal wel zijn te ontken
nen, dat 't getal Oostenrijkers als go-
vangenen door de Russen, opgegeven
zeer overdeven is. Red. H.'s Dd.)
Van den RUSSiSCKEN staf„Aan
tien Stochod artillerie-duei. In Gab-
cié, in de streek ten westen van de
Beneden-Strypa op verschillende
plaatsen verwoede gevechten. D©
Oostenrijkere doen krachtig© tegen
aanvallen, De Russen namen meer
dan 2000 soldaten gevangen, vermees
terden een kanon en mitrailleurs."
Uit de stafberichten blijkt dut er
cok op '1 Oostelijk front een tijdelijke
stilstand: in de groote krijgsbewegin
gen is gekomen.
Van 'i Italiaansch-Oosten-
rijksche front.
Van don OOSTENRIJKSCHEN stuf:
,,Aan het front tusschen Brctita en
Etseli was de gevechisactie Woens
dag weer levendiger. Op den Pasu-
b:o is eon nachtelijk© aanval der
Italianen afgeslagen. In het Posina-
dat, onder voortdurend krachtig Ita-
liaansch artillerievuur, herhaaldelijk
actio van talrijke patrouilles. Eon
officier cn 103 man werden gevan
gen genomen. Na een buitengewoon
krachtige voorbereiding door de ar-
tillarie, deden sterks Waliaansch©
strijdkrachten een aanval op stellin
gen In. de streek van den Monte Ro6-
ta en Monte Interotto. Evenals vorige
malen mislukten alle aanvullen on
der zware- verliezen voor de Italia
nen. Vejrder noordelijk waren alt©
pogingen van do Italianen om de
Oostenrijksche stollingen binnen te
dringen volkomen vruchteloos".
Van den ITALIAANSGHBN stof:
1 ,,Tn het Camonlen-dul voortdurende
artillerfeactie. In het Etschda! deden
O© Oostenrijkers na krachtig© artil
lerie voorbereiding een aanval op de
nieuwe stellingen door do Italianen
ton noorden van dé Malga Zugna in
genomen. Do krachtig© concentratie
van rirtiilori©. cn geweervuur deed
ben in wanorde cn mot zware ver
liezen afdeinzen. Ann het overige
front tot do Brenta duurt de krach
tig© artillerie- ©n boinmenactie tegen
de Oosotn-rijkscho lin-lön voort. Op
enkel© plaatsen hadden ook stout
moedig© aanvallen van de Italïaan-
sc-ho infanterie plants, die lot enkele
voordeelen leidden".
Verspreid nieuws.
DE „DEUTSCHLA.ND". Reuter
seint uit Washington: „De diploma
ten der geallieerde regeeringen heb
ben inlichtingen ontvangen, waar
uit op te maken valt, dat de Deutsch-
land" van Bromt» bijna tot Norfolk,
ln Virginió too, door een onzijdig
koopvaardijschip, vermoedeVjk een
Noorsch, Zweedsch of Nederlandsch
schip, begeleid ia geworden. Dit
schip heeft d© Deoitschland aan hot
gezicht onttrokken en als wacht
schip dienst gedaan. Dergelijk© be
richten hebben het Amerikaansch©
departement van buitenlandsche za
ken bereikt".
De te Rio d© Janeiro verschijnen
de „Rua" bevat do mededeeling, dat
aldaar bericht is ontvangen, dat de
„Breinen", het zusterschip van do
„Deutschland", binnen 1(1 dagen al
daar verwacht kan worden.
GEEN VACANT1E IN DE ENGEL
SCHE MUNITIE-INDUSTRIE.
Minister Asquith deelde in 't Lager
huis mede, dat onderhandelingen
met de arbeiders werden gevoerd
over het uitstel der vacantiee. As
quith bracht hulde aan de arbeiders
voor het schitterend antwoord op zijn
vorig beroep tot liet opgevc-n van de
vacanties o» hij twijfelde niet of liet
resultaat zou thans even groot zijn.
Er was cp 't oorlogsveld een gunsti
ge wijziging verkregen deur T offen
sief der geallieerden. D:i offensief
was nog slechts in den aanvang.
Voor het succes was een groot©, voort
durende toevoer van munitie noodig
en voldoende toevoor was nu geluk
kig mogelijk. (Toejuichingen). Die to©
voer moest worden gehandhaafd,
niet voor enkele komende weken,
maar tot het doet volkomen was be
reikt. Door de Britsch© arbeiders kon
den. troepen te velde geen grooter
dienst worden bewezen dan doclr hun
de aanmoediging en den vijand de
ontmoediging te geven van de zeker
heid dat de tegenwoordig© intensi
teit van beschieting en aanval, zoo
noodig, onbepauld kan voortduren.
(Toejuichingen).
OVER GEVANGENEN. Reuter
seint uit I-onden In antwoord op
een desbetreffende vraag deelde de
onder-secretaris van buitenlandsche
zaken. lord Robert Cecil, in het En
gelsche Lagerhuis in aJgemecne trek
ken den inhoud van het Duitsche
antwoord mede od de klachten van
de Engelsche regeering inzake de on
voldoende voeding van Engelsche ge
ïnterneerde burgers te Ruhleben. Hij
verklaarde, dat de Duitsche regee-
ring cdthegorisch ontkent, dat zij ha
re-verplichting tot verschaffing van
voedsel niet erkende en tevens ver
klaart. dal de rantsoenen voor alle
krijgsgevangenen dezelfde zijn. Zij
zou voorts verklaringen, welke de
Amerfkaansche dr. Taylor, die een
onderzoek naar de toestanden in het
kamn heoft ingesteld, nauwkeurig
ccxnlroleeren en het resultaat daar
van mededeelenindien Engeland
echter bij wijze van represaille de
rantsoenen van de Duitsche gevange
nen in Engeland mocht verminderen,
dan zou zii de toezending van pakjes
levensmiddelen, die uit Engeland
aan de gevangenen ie Ruhleben wor
den gezonden, kunnen verbieden.
(Reuter merkt on „Van deze pakjes
ziin de gevangenen tc Ruhleben groo-
tendecls voor hunne voeding afhan
kelijk"). De Duitsche rcceering ver
klaarde. dat zii niet ongeneigd is om
alle burgergevansenen vrii te laten,
maar verzette zich er tegen, dat er
aan beide zijden een even groot aan
tal in vrijheid zou worden gestold,
daar dc keuze van de Duitschers, die
uit de intorneering ontslagen zouden
worden, onoverkomelijk© moeilijkhe
den zou opleveren.
Lord Robert Cecil zcide, dat uit
deze laatste clausule od te maken
valt. dat Engeland alle Duitsche ge
vangenen in ruil voor de Engelsche
kou moeien in vrijheid stellen. De
Engelsche regeering stelde voor een
antwoord te zenden, waarbij zii wei
gert 26.C00 Duitsche gevangenen in
■Engeland vrij te laten in ruil v oor de
4000 Engelsche in Duitschland-
De Engelsche regeeriug had de
Duitsche reeds voorgesteld, om alle
burgergevangenen boven de vïiftig
laar aan beide ziiden te laten repaj
trieeren. alsook uilen boven de 45
jaar. die voor militairen dienst te
velde ongeschikt zlin. met uitzonde
ring van enkelen, die om redenen van
militairen aard zouden vastgehouden
worden. Dit voorstel zou de Duitsche
regeering opnieuw go laan worden,
met de daaraan verbonden voorwaar
de. dat het aantal dersenen. die oin
die redenen geïnterneerd zullen blij
ven, nlc-l meer dan fwlnUf mag be
dragen. Zii wilde verder voorstellen,
dat de overige Engelsche burgen; cn
«cn even groot aantal Duitsche. in
een neutraal land zullen geïnterneerd
worden.
Een ltd vroeg of het lïuis moest
aannemen, dut van het denkbeeld
van represailles zou worden afaje-
zlen. Hierop antwoordde Cecil
„Neen. Het Huis moet niet tot zulk
een conclusie komen. De retroering
behoudt zich volkomen vrijheid voor,
represaille-maatregelen te nemen,
zoo dit mocht blijken het eenig© mid
del tc ziim. waardoor zii zich recht
kan verschaffen."
GEZONKEN SCHEPEN. Reuter
seint uit Londen De stoomtreilcrs
„Florence" en „Dalhousïe" zijn door
een duikboot in den gi'orxl geboord.
De bemanningen ziin gered en naar
Whüby gebracht.
Lloyds meldt uit Whitly, dat ook de
visschersschuit ..Mary Ann" in den
grond geboord ls.
DE DUITSCHE RIJKSKANSELIER
EN VREDE. In „The Nineteenth
Century and After" schrijft J. W.
Ileudlam „Wanneer zal de vrede
komen 7 Wanneer Duit&chland er
ooren naar heeft, en dat tijdstip na-
deit. De vrede zal mogelijk zijn. zoo
dra 'DuitscWand ziin lessen uil den
oorlog heeft getrokken en voor zich-
zolve is gaan inzien zooals elke
andere natie dit heeft moeten doen
dut dc stem van Europa niet onge
straft kan worden getart. T Zal vrede
kunnen zijn en niet eet©la
Duitsch land bereid is de leidslieden
©n de beginselen los te laten, die den
oorlog onveuuiideliik maakten, als
dc militaristen en chauvinisten tot
een verachte en verworpen gro©D zul
len ziin geslonken en de Duitsche
Natie hun zal toeroepen „Naar u
hebben w ii geluisterd en voor uw wil
bogen wü bet hoofd, voor u hebben
wii al wat ons aan bet leven doet
hechten ten offer gebrachtdc levens
onzer zonen, echteenooten en vaders,
de idealen en beginselen onzer voor
zalen en ojize eigen betere natuur.
Gij licht ons rijkdommen on macht
en de .heerschaoDii over andere vol
ken toegezegd en wii gingen od dia
belofte in. lieten ons tot het geweldig
avontuur verleiden, en waartoe heeft
het geleid Voor deze verlokkingen
hebben wii al wat wii bezaten ver
speeld en daarvoor in plaats kregen
wii niets dan honger en koude, naakt
heid. ziekte en dood. verderf en be
rooidheid. F-r is in de geheele ge
schiedenis der menschheid eoen voor
beeld van zoo eroote offervaardig
heid tegenover onze daden zinken
die van de legers van Napoleon in
het niet en wat hebben wij er bij
gewonnen Twee jaar geleden was
de wereld ons. uit alle lauden
stroomden de menschep naar onzo
steden, in alle hoeken der aarde dre
ven onze kooplieden voorspoedigon
handel, onze waren werden algemeen
gekocht, uien nam onze gedachten als
de beste over. En nu Reis de wereld
rund en oordeel 1 Wij zijn de meest
vm achte en gehate natie der mensch
heid. wij dragen het Kaïnsteeken op
het voorhoofd, men vermijdt onze
aanraking in het openbaar en bant
onze taal uit d-e gemeenschap der
volken. Aan u danken wii het. dat.
wat een eeuw van nationale inspan
ning wist tot stand te brengen, voor
altijd te k>or is gegaan."
Duitscliland eischt zekerheid. het
zal die hebben, precies dezelfde ze
kerheid die Frankrijk en Rusland en
ItalS en Nederland genieten een
zekerheid, voor een deel op eigen
weerkracht gegrond, maar toch nog
in voel hooger mate od de wetten en
beginselen, waaruit het moderne
Europa is gegroeid. Duitschland
staat er op. waarborgen voor de toe
komst te erlangen. het zal ze heb
ben. precies dezelfde waarborgen,
waarmee elke andere staat ziel» moet
tevreden stellen d© waarborg, dat
de tvraunièke hegemonie van welke
natie of vereeniging van Tjalün ook
onvermijdelijk moet leiden tot hot in
het leven roepen van een coalitie in
het overig deel van Europa, een coa
litie naar wier wil elke natie, hoe
machtig ook. zich zal hebben te voe
gen. Deze wetten van Europeesche
samenleving onder de volken bobben
iu den loop der eeuwen alle natiën
geleerd en erkend en zii werden al-
tiid op dezelfde wiize ingeprent, in
dl© hurd© leerschool der ervaring en
van den oorlog. Duitschland is thans
bezig dcae los te leeren en de oorlog
zal niet beëindigd kunnen worden,
vóór hel de les van buiten kent; eenst
dan zal de strijd gestreden ziin. Hij
zal ccn einde nemen als de les in het
hort van hel heele volk gebrand
slaat, zóó diep, dat ze nimmer zul
worden vergeten. Men hoort heel-
wat gepraat over de vredesvoorwaar
den. Zii ziin. om zoo te segsen. van
ondergescliikt belang.
Indien Duitschland zegeviert. kuI-
leu geen vredesvoorwaarden in staat
ziin de toekomst van Europa te ver
zekeren wordt Duitschiaixl overwel
digd. dan zullen er zeker geen bii-
zondere zekerheden van noodc ziin.
want wat meer zekerheid kunnen wij
erlungen. dan dat Duitschland tot bet
inzicht zal gebracht ziin. dat het 't
doel. wiaarvoor hel ten oorliog ging
nimmer kon bereiken."
Onze Lachhoek
GEEN TIJD TE VERLIEZEN.
Kauw je het voedsel altijd eerst
goed. iederen mond vol dertig maal f
zei de oude famll'cdokter tot een
Jeugdigen paiicnL
Dat zou bij Ons niet best gaan.
dokter, antwoordde het jongentje
droevig.
Waarcru niet? riep de medi
cus verbaasd uit.
Omdat ik dan altiid honger zou
lijden, zei de patiënt. Ik hob
acht broers en zusters, en zii ziouden
alles opgegeten hebben, voordat ik
mijn derden hap naar binnen had.
Mevr. Laag (de hospita): „Ik mr<t
iets doen om don beer buitenshuis to
houdeai
Commensaal: „Och waarom, laat
hem binnenkomen en ren van uw
ontbijten v©robberen; daarna zal hij
wel voor goed wegblijven".
DE STRIJD AAN DE SOMME.
D© oorlogscorrespondent in het wes
ten van <l©n Berliner L/jkalanzeiger
eeint d.d. 8 JuJi: ln het gebied ter»
noorden van d© Somme, in de buurt
van den straatweg van Albert naar
Bapaume, dus bij la Boiselle, Olli-
vers en Cental maieon, is in de beid©
laatste tl agon verwoed gestreden.
Met zeer sterk© strijdkrachten deden
de Engelschen den Gen Juli niet min
der dan vier stormaanvallen tegen do
Duitsche etelllng bij Con talm ai sou,
gebruik makende van vlammenwer
pers en verstikkende gassen Even
vaak werden zij door Duitsche troe
pen terug geslagen. Zij moesten dui
zenden dooden voor de Duitsche li
nie liggen laten ©n duizenden heeft
de Duitsch© artillerie getroffen van
massa die na de stormaanva'lt-n
terug week. Oen volgenden dag her
haalden de Engelschen, niettegen
staande d© vcviiczen van den eersten
dag. d© stormaanvallen van s mor
gens tot '8 avonds. Nu waren zij niet
gericht alleen tegen de Uni© bij Con-
talmaison, maar op breeder .'rout to
gen OILv©rs-!a Boiselle, Contaimai-
son en Bazentaim 1© Grand. De En
gelschen bereikten ook nu weer zco
goed als niets. De linie werd door d©
Duitschoip ijehoudon. Het eenige
succes van de Engelschen is het bin
nendringen van e©n enk©le storm
troep in een vooruit geschoven stuk
loopgraaf bij La Boiselle, doch hier
wordt weer gevochten. Ook in hot
complex der gevechten langs en zui
delijk van de Somme is het duidelijk
t© merken, dat de pogingen der
Fransche n om voorwaarts te kernen,
falen. Sterker no2, de Duitschers
treden reeds aanvallend op, om het
verloren terrein terug te winnen. Zoo
gelukte het den Duitschers den Gen
Ju3i de in handen van de Franschen
geraakte hoogte ten noorden van
Hem, zuideijk van den straatweg
van Albert naar Peronne, terug te
nemen.
DE STRIJD BIJ MAMETZ EN IN
HET BOSCH VAN TRONES. Uit
Londen wordt aan de „Telegraaf"-
treseïnd De Duitscliers "hebben tijdc-
diik eenic terre'n teruggewonnen bii
Mamclz en het bosch van Trones. dat
door de Engelschen genomen was.
schrijft de corresDondent van de „Ti-
j". De laatste dlasren waren de ge
vechten daar ter plaatse en bii Con-
talmaLson bijzonder hevig het ter-
leent zich daar uitstekend voor
verdediging. De Duitschers hebben do
gehcele strook tusschen de eerste en
de tweede linie gemaakt tot een laby
rinth van elkaar kruisende loopgra
ven zii maakten daarbij gebruik vun
eiken kuil. elk heuveltie. Deze onder-
grondsche werken ziin practisch niet
te vernietigen door het voorafgaand©
fiombardement en alleen de grootsto
vasthoudendheid en het schitterend»)
ceilrag van de nieuwe Engelsche sol
daten waren oorzaak, dat deze bui
tengewone moeilijkheden overkomen
worden. In het bosch van Mamets
hadden de Duitschers uiigebreido
prikkeldraadversperringen aangelegd
een groot aantal machinegeweren op
gesteld en versterkte posten inge
richt. De Engelsche artillerie bom
bardeerde dagenlang mat groote he
vigheid dit dichte bosch. waar do
Tommy's zoo goed als boom na boom
moesten vooruitkomen. Verscheiden©
groenen gevangenen werden hier ge-
wiaakt. die dc sterkte von de Duit
schers aantoonen. De correspondent
sorak mot gevangenen van het 16de
en 122ste regiment uit Wurtemberg
en van het 3de regiment van de Prui
sische garde. In alleriil waren zii van
het Russische front ontboden en vlif
dagen geleden aangekomen. Zii had
den gebrek aan levensmiddelen cn
drinken geleden cn waren blii. om
kriicscevanuen gemaakt te ziin. Zij
zeiden, dat hunne verliezen zwaar
waren. Hoewel dc nauwgezette cor
respondent alle verhalen niet voor
zoete kook aanneemt, kan hii toch de
verzekering geven, dat de Duitschers
soms aan de machinegeweren vast
gebonden worden. De Engelschen
vonden dc lijkon van deze soldaten
men had hun voeten door middel van
touwen aan in den grond gedreven
krammen vastgebonden en hen met
behulp van een riem. die om hun
middel geslagen was. aan 't machine
geweer gebonden. De gevangenen
vedelden verder, dut de Duitsche
FEUILLETON
Het fortuin van
Rupert Hendie.
U)
Ik denk ©r niet aan, zeide Rupert
ka m. Ik geloof, dat het heel verkeerd
voor u zou zijn, als ik u met zoo'n
grenzelooz© lankmoedigheid bel ion
dcide.
Wat bedoel Je daarmee? vroeg
Mallen, ontzaglijk teleurgesteld, want
hij had er vast op gerekend dat jaar
geld te sullen krijgen.
Dat ls toch zoo moeilijk niet te
begrijpen, merkte Rupert koeltjes op.
U was niet van plan, mij eon cent te
geven, ©la u het geld kreeg wat u
nic herhaaldelijk verzekerd heeft
dus waarom zou ik u dan zoon som
uitbeereu
Dat is heel iets anders.
Wol mogelijk. Maar hoe het dan
ook zij, u zal moeten leven van aeon
u heeft.
Ik hen Donnaa's vaaer.
U heeft nooit als een vader te
genover me gedragen, zcidc zijn doch
ter, en nu ik Rupert heb om voor me
te zorgen, hoop ik. dat ik u na al
wat er gebeurd i6, zoo weinig moge
lijk meer zien zal.
Dat zegt mijn kind tegen me,
zaschtte MaUien, diep terneergeslagen.
Dorinda lachte. Och, vader, speel
nu toch-geen comedic, zeide zij. U
heeft nooit iets om mij gegeven, u
dacht altijd alleen maar om uzelf. En
met alles wat w© den laatsten tijd
doorgemaakt hebben, heeft u, zooals
donünoe Leigh op zijn sterfbed gezegd
heeft, alle gelegenheid gehad om als
een man van eer tc handelen. En hoe
u gehandeld heeft, nu, ik zal het
maar aan uw geweten overlaten om
u dat te zeggen,
Maar ik niet, zei Rupert en zijn
©lean klonk streng. U weet, dat ik
goedhartig ben, cn graag iedereen
help, maar ik zou in hoog© male ver
keerd handelen, liet zou zijn het
kwaad in de hand werken, als ik u
geld gaf voor uw eleclitlicid,
Mijn slechtheid?
Moet ik u di© nog vaker uiteen
zetten? U heoft gedreigd, mij zonder
eon cent dit huis uit te zetten u
heeft uw best gedaan, een document
voor echt le doen verklaren, terwijl u
wist, dat het vervalscht was. Als het
u gelukt was, zouden Dorinda en ;k
nu doodarm op straat staan. Eu nu
het u mislukt is. komt u hier om geld
van mc le vragen. U krijgt niet6. Alö
den vader van mijn vrouw, zou ik u
genoeg hebben gegeven om van te
kunnen leven, wanneer u geen inko
men had, maar u heeft vijfhonderd
pond 'sjaars cn daar kan u alleen
uitstekend van bestaan. En daar de
mensohen hier u na 't ^©beurde alles
behalve vriendelijk gezind zijn, zou
tk u gaan raden ergens anders te
gaan wonen.
Woedend, nu hem zoo ronduit de
waarheid werd gezegd, wendde Mal-
lion zich tot zijn dochter.
Hoor je, 'hoe er tegen mc gespro
ken wordt? zeide hij, hovend van
drift
Ja, zeker, antwoordde Dorinda
kalm. en ik ben blij. dat u nu toch
eens in uw leven d'e waarheid eene
hoort lk hoop, dat u er ceii beter
mensch door zal worden, lk geloof,
dal u goed zal doen met Ruperts
raad op ie volgen en Barship te ver-
laleu.
O, j© behoeft niet bang te zijn,
dat sk hier.zal blijven, ik heb genoeg
van dat ellendig».-, gat. zeide Mallien
smalend, terwijl hij met een nijdigon
ruk zijn hoed greep en hem opzette.
Toen werd hij pathetisch En nu
ga rk een eenzaam, droevig leven te
gemoet!
U zal liet even aangenaam vin
den als vroeger om u in uw juweelen
le verdiepen zcide Dorinda kalm. U
bemoeid© u toch ook nooit met mij.
Mallicn mompelde zoo lets van „on
dankbaar wezen", ©n nog iets, waar
van alleen dc woorden „venijnig©
slang" nog half to verstaan waren en
liep met hangend hoofd de deur uit.
Toon hij eenig© dagen later het 6tof
van Rarship van zijn voeten schud
de, werd eon vaag besef bij hem wak
ker, dat hij 6lechls maaide, wat hij
gezaaid had Hij narn kamers in Lon
den, en leiddo daar van zijn vijfhon
derd pond sjaars oen zeer genoeglijk
leven. Het is zeker overbodig te zeg
gen. dot hij z'n dochter volstrekt niet
miste daar hij steeds uitsluitend met
zichzelf bezig was, zooals hij dat trou
wens zijn geheel© leven g©wi'©6t was.
Hebben wij wol goed gehandeld,
Rujiert? vroeg Dorinda op bezorgden
toon. toen haar vader na dit laatste
bezoek vertrokken was.
Ja, zeker, lieveling. Dat hij J©
vader is, geeft hem absoluut het recht
tiiel tot zulk ©en schromelijk egoïs
tische vraag. En het zou verkeerd zijn
geweest zijn egoïsme nog aan te wak
keren, door hem da*, geld te geven.
Ja. daar heb j© gelijk in. zoide
Dorinda. maar toch zuchtte hij. Och,
Rupert, wat zijn eonimig© karakters
toch moeilijk te begrijpen. Ten eerste
mijn vader met zijn zelfzucht, maar
dan ook dommee Leigh. Wat heeft er
hem, die altijd even braaf en goed is
geweest, toch toe gebracht, dat vai-
sche testament te maken?
Rupert haalde zijn schouders op.
Dat heb ik ooit nooit begrepen,
zeide hij. Misschien ©cn plotseling©
temptatie; maar ik zou cr geen ver
klaring van kunnen geven, die daad
is zoo geheel in tegenspraak geweest
met zijn karakter. Als het in een ro
man verteld was, dan zouden de le
zers aeg*geuwat rem onmogelijk©
tegenstrijdigheid!
Ja. zeide Dorinda peinzend. D«
menschen zijn zonderling© wezens.
Dat zijn z© Maar we kuunen
met in hun binnenste lezen, en dus is
het ons ook onmogelijk voor elk van
hun handelingen een verklaring to
vinden. D© meeste menschen zijn kin
deren en handelen dikwijls verkeerd,
zonder aan dc gevolgen te denkeo.
Eigenlijk ie kwaad toch alleen maar
onwetendheid, want als degeen. dio
kwaad doen, vooruit wisten, hoo zij
zouden moeten boeten voor hun mis
drijf, dun zouden zij niet zondigen.
Maar kindlief, lob nu niet langer ever
't gebeurde. Laten wo genieten van
den zaligen vrede na d< n storm, dien
w© doorstaan hébben. Wat voorbij is,
is voorbij. En nu zijn wij gelukkig en
w© doen ons best anderen gelukkig
te maken. Wal wil jo nog meer?
Dit, ac-ide Dorinda en ze sloeg
haar armen om zijn hale eu kuste hein
innig.
EINDE.
