NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. - Opgericht 1883. S4s Jaargang No. 10158 Verschijnt dagelijks, behalve op Zorw en Feestdagen. ZATERDAG 22 JULI 1910 AARLEHI'S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIÊN: per drie maanden: '&1' ^an regels 75 Cts.iedere regel meer 15 Cts. Bulten het Arrondissement Voor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd }Kp^<S|||Haarlem van 1—5 regels 1.—elke'regel meer f 0.20. Reclames 30 Cts. per regel, is (kom der gemeente) met het Letterkundig Weekblad „De Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Zaterdagavond"1.50 AdvertentiSn van Vraag en Aanbod, van 1—5 regels 40 Cts. per plaatsing, Franco per post door Nederland2.— 07 ÉT e"ce reSe' meer ^ts- contant qÏÏS ZonSblad, 'voor Haarlem' 0.3VI, Redadie A4alUrtn,0e' Gr00te «O»4»4™"» „de omstreken en franco per post. 0.45 InterctmiininiaalTelefoormaramerder Redactie 600 en der Administratie 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnommer 122. Tot de plaatsing van advertentlfin en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit biad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenland6ch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA, Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. De Verzekering der (per week) gcebonneerden wordt gewaarborgd door ,,The Ooean" Rokin 181, Amsterdam. dit nummer bestaat uit tien bladzijden. EERSTE BLAD. AGENDA ZONDAG 23 JULL Muziek in Den Hout. I Soc. Trou moei IJlycken-, Concert l Schouwburg De Kroon: Operette- fcoorstellmg. Schouwburg Janswog: Biosc. voor- igtelling. Witte Biosooop, SI Bavo, Smedcstr. I Bioscoopvoorstellingen: Cinema Pa koe, Gr. Houtstraat Biosc. Theater, Gr Markt f Zandvoort: Olympia-Palaoe: Caba- petvoörstelling. Blocmendaal, Rusthoek; Concert. MAANDAG 24 JULL Biosc. vooipljcllijiigeai: Cirtama-Pa- jjace, Gr. Houtstraat Di©3C. Theater, Gr. Markt. Witte Biosooop, St Bavo, Smedestr. f Schouwburg, Janswcg, Biosc. voor etelling. Tegen de ontsierende reclame. Herhaaldelijk is in dit blad gewe ien op do schrikkelijke ontsiering van de Groote Markt door de eleciri- Bche reclame op Café Brinkmann. Heemschut en de vereeniging llaer- Jem hebben bij den Raad gereques treerd en B. en W. stellen nu voor, de rechtsgeleerde commissie uit to noodigen, ec-n verordening te ontwer. pen tot wering van ontsierende re clame. Onnoodig to zagen, dat we dit van harte toejuichen. Het zou toch ai te .dwaas wezen, wanneer winzuchtige '{particulieren vrijelijk mousteiraclitige stellages mochten oprichten op do mooiste punten van onze stad, ter- j wijl welmeenende ingezetenen met 'het gemeen test uur trachten de stad zoo aantrekkelijk mogelijk te maken: idéar kan all© quasi-breed gepraait van „moderne eischen' en „met je .tijd meegaan niets tegen inbrengen, f Intusschén brand; het funeste stan- gt>.:stelsel op Brinkmaan's dak nog altijd niet in een boek over na tuuri ijk« historie heb ik gelezen van een beer, die, nadat hij ln een beek van zijn eigen leelijkheid was ge- s.. rikt, er vaa afzag t« brullen 1 dat dat geluid da aandacht op bem gevestigd zou hebben. Zou wellichtt ook de lichtreclame...? Maar neen zooveel teergevoeligheid is van stangen en draden niet te ver wachten: 't zal wel wachten tot de lange avonden. We hopen, dat de rechtsgeleerde commissie ook een be paling over terugwerkende kracht weel :e construeeren. Stadsnieuws TENTOONSTELLING DE BOIS. De Bois geeft als tentoonstelling voor de maanden Juli en Augustus schil derijen van J. Schreuder van de Cool, wijk en H. M. Savry en grafiek van Kathe Kol 1 winz. De kunst van Schreu- dier v. d. Coolwijk is van intieme af meting en bodoelihg en zij toont naast enkel© landschappen, met rijpe on krachtige groenen, composities met gedrapeerd vrouwfiguyr tot hoofdonderwerp. Bij ongeveer al de tentoodgestelde nummers is «fit fi guur in aanpassende artistieke sa lon of boudoir omgeving geplaatst, die aan het totaal een achevé verleent dat mooi in het lijstcn/h© olaaL Ons lijkt in de voordracht en schildering van al h©t bijkomstige, van kitedóng, stilleven e- z. m. vooral niet het minst verdienstelijke der schilde rijen gelegen. Me>t a le waardeenng voor de weergeving vaak der vleeech tin-ton doet in 1 algemeen het figuur in houding en doen niet zeer natuur lijk aan, t is wat te voel pose, de handjes te coquet; ook schijnt steeds eenzelfde dame te hebben geposeerd, wat niet tot groote afwisseling voert. Dat kan eveneens gezegd van het door haar gedragen costuum waar van intusschén best begrepen zal wor. den dat eon schilder het gaarne af beeldt, zoo fraai is het van kleur en plooival, zoo mooi elaat het tegen hol décolleté. Schreuder v. d. Cool wijk's beschaafde kunst zal in menig klein vertrek een sieraad aan den wand kunnen zijn. Stadgenoot Savry kan ons ditmaal in rijn landschap pen maar matig bekoren. Het liard- kleurige van sommige leidt tot bonte en valsche effecten, het ijle van den bouw verhoogt daarbij de onrust. Misschien ia bij Savry een iuminie- tisch zoeken aan de orde en zijn ook daaraan enkeke blauw-hlauwe luch ten te donken. In de verschieten der composities is vaak het meest ge slaagde te vinden. Haarlemmerliede (26- is een compleet en harmonieus winter-schildorij; aangenaam van doen en van beschaafd kleurtimbre ziju een drietal kleine studies, ge zichten aan de Brouwersvaart ©n op Haarlem. Van Kathe Kollwi.tz zijn teekenigen, Ulo's en etsdrukken opge hangen. Destijds hebben wij uitvoerig over haar grafisch werk uitgewijd. Ook het thons geëxposeerd© treft op nieuw door kracht en onvrouwelljk- heid. Het is luguber en schrijnend van vooretelling werk van den talent vol artiste. G. KERKHOFF. AANRIJDING. Op den hoek van Wagenweg en Koninginneweg heeft Vrijdagmiddag 1 uur een aanrijding plaats gehad tusschen een tramrij tuig en een vierwieli gen wagen. Daar de voerman de trom niet hoorde aan komen, kon hij een botsing niet voor komen, doch, omdat zoovel tram als wagen kalm reden, beperkte de scha de zich tot een defecte lantaarn van de tram. dit de Omstreken HEEMSTEDE. Ernstig Auto-ongeluk. Twee dames ernstig gewond. Vrijdagavond had een ernstig auto ongeluk plaats op den Heerenweg te Heemstede op den hoek van de van Merlenlaan. Door de inzattendon drie hoeren en 2 dames, de eigenaar, de heor A. van der Borcht uit Sche- veningen, de heer en mevrouw De Vreux en ld© heer en mej. Fierens, al- Ion uit Antwerpen en de chauffeur Scheurleer uit Den Haag was een tocht gemaakt naar Amersfoort, en vandaar was men over Haarlem op weg naar huis. Bestuurder was d© eigenaar, de heer Van der Borcht De bestuurder, die meedeelde met een snelheid van 45 tol 50 KM. gere den te hebben, wilde uitwijken voor een voor hom uit rijdenden boeren wagen, uit Zandvoort Hij reed daar bij eerst tegen een boom en vervolgens tegen een 20 c.M. dikke telephoon- paal. Van d© 6 inzittenden werd een dame uit de auto op dan weg geslin gerd, terwijl de andere inzittende da me eveneens ernstig werd gekwetst Beide dames verkeerden in een beden- kelijken toestand. Inroeping van geestelijken bijstand wend noodza kelijk geacht Eerste geneeskundige hulp word, toen de dames in de villa's no. 26 en 2S aan den Heerenweg wa ren binnengebracht verleend door de geneesheeren Dr. Colenbrander en Dr. Obreen uit Heemstede en Dr. Gou wenaar uit Bennebroek. Per zieken auto werden beide patiënten naar de Maria Stichting te Haarlem overge bracht De overige inzittenden kre gen wonder genoeg geen letsel. De automobiel is geheel vernield. De overblijfselen zijin hedenmorgen naar Haarlem overgebracht Beide dames waren hedenmorgen nog bewusteloos. De heer Van dor Borcht deelde aan de Ileemsteedsche politie mee, dat de wagen, die voor hem uitreed, niet voldoende had uitgehaald, doch de Zandvoorter, die nader werd ge hoord, zegt geheel rechts van den weg gereden te hebben. INGEZONDEN niet geplaatst, wordt met teruggegeven. Voor den inhoud dezer rnbrlek stelt de Redactie zich niet aansprakelijk. Ds Gemeente-winkels. M. de R. Naar aanleiding van de opmerkingen van Mr. Thiol voor zitter der Levensrmddelencoimnlsste inzake de opening der Gemecnte-wm- kelis voor rijstverkoop wilde ik gaar ne het volgende opmerken Dat de Levensmiddelen-Commissie ruggespraak heeft gehouden met bakltera handelaars in groenten enz. is geheel juist. Ook zuil memand iet6 afdingen op do verdiensten van de hoeren der Commissie Ook ik heb zelf heb op den avond der vergade ring gezegd, dat lk gaarne den heor Nagtzaam alle eer geef, die hem toe komt. Dat ik gezegd heb, dat, naar mijn meening, de hoer Nagtzaam geen vriend is van de winkeliers, de heer Nagtzaam is zelf degene, die mij lot deze gedachte heeft gebracht. Mij is geen winkelier bekend, met wien de levensmiddelen-Commissie wei eens gesproken heeft over den ver koop van Regeeringsrijet. Toen de circulaire over den Rijstverkoop was verspreid, waarin als e i s c h wero gemeld dat de winkeliers, die deze rijst zouden verkoopen, geen andere rijst in den winkel zouden niögen hebben dan de Regeenngsnjst, bon ik met twee andere bestuursleden on zer vereeniging naar het Levens- imddelonburoau gegaan en kreeg daar te hooren dat reeds verschillende winkeliers hadden goteekond om op die voorwaarde de Rijst te verkoo pen. Men toonde ons echter ook de Regeeringscirculaire, waarin stond, dat het aanbeveling verdiende te bepalen dat de winkeliers geen andere rijst in den winkel zouden hebben. Dit is het kardinale punt de Regeeringsolrculaire spreekt van aanbejveling de Levensmidde len-commissie van eischl Even later spraken wij den heer Nagt zaam, die bij ons bezoek aan het Bu reau daair niet aanwezig was, en vrij spoedig bemerkten wij, dat de heer Nagtzaam niet te best te spreken was over de winkeliers, want aldra hoor den wij van hem, dat er wel met an ders zou opzitten dan dat men Re- geeringswinkcls inrichtte, omdat, naar de hoer N. zeide, de winkeliers met nalaten kunnen te knoeien. Wij hebben etape-s bewijzen, voegde hij er aan toe. Zeer zeker heb ik gezegd dat de winkeliers die de circulaire onderteekend hadden, zich geen re kenschap hadden gegeven van het geen zij deden of luchtig over hun verplichtingen heenstapten. Wani kalm beschouwd zijn er maar zeer enkele winkeliers, die zoo'n verplich ting kunnen nakomen. Ik heb dus bedoeld, dat die winkeliers de op hun genomen verplichting niet kon den nakomen, 't Is toch niet de be doeling van de Regeering geweest, dat ieder Regeeringysrijst zou eten en mocht dan eon winkelier zijn klan ten, die wel betere rijst konden beta len, gedurende dien tijd niet bedie nen De heer Nagtzaam Leeft ons persoonlijk beloofd de circulaire nog eens te herlezen, het Distributie kantoor in Den Haag ar over op te belton, en ons nog een en ander moe te deelen. Dit laatste heeft hij niet gedaan en dit wordt hier zeker niet dankbaar opgenomen. Wanneer de hoeren met de winke liers hadden willen praten, zoüden dezen zich daartoe zeer zeker bereid hebben verklaard en dan was een oplossing te vinden geweest. Het komt er maar op aan, op welk stand punt men zich plaatst. Wanneer men zegt,: „lk weel heil" behoef! men van *n ander niets te vernemen. Daarom was er voor ons geen aan leiding ongewaa^d ad'. ;es te geven. Theorie en praktijk zijn ook hier weer eens met elkander m strijd. Er mogen in meer steden Regeeringe- winkets worden gevestigd; daartegen over mag ik gerust stellen, dat er veel meer steden zijn, waar men zonder Regeeringewir.kels. de levens middelen op goede wijze weet te dls- tribueeren. Men houdt echter niet altijd rekening met de practijk ook niet in Den Haag. Een voorbeeld le vert de eierenverkoop. De Regeo- rinpecirculaire schrijft voordat de eieren mochten verkocht worden o.a. aan hotels, ziekenhuizen, weeshuizen •enz. maar... niet meer dan met 10 tegelijk. Ala nu eone inrichting 100 eieren beetelt, moeten er clan 10 maal 10 gebracht worden Daarom, laat de Commissie eischen stellen, dat is haar recht, laat zij strenge eischen stellen, maarzulke die zijn na te komen. Een winkener die geen andere dan ftegeermgsrijst mag verkoopen, zou het moeten aanzien dat zijn klanten naar een anderen winkel zouden gaan om een pona rijst van betere quatileit te halen, terwijl hij die op ziju zolder had lig gen. maar die met mocht verkoopen. Hij hei «lellen van dien eisch heen men aan de praciijk blijkbaar met gedacht. Natuurlijk zouden de win keliers gaarne samenwerken met ue Commissie, maar wanneer zij hunne diensten hadden aangeboden, zou den zij kans geloopen hebben ie hooren „Wij kunnen onze opdracht zeil wel vervullen." Ik ken verschel den eenvoudige winkeliers, die in de dagen van den verkoop van peul vruchten, ongesaagd hebben mede gewerkt om slechte practijkea tegen te gaan. Ten slotte herhaal ik hier, hegeen ik in de w ink©, icrsv er gade- ring heb gezegd „laai den winkelier zijn artikelen behouden, die in zijn winkel hooren, want waarlijk, mo menteel staan de zaken met rooskleu rig en zijn beias-ngbiijet wordt h-in niet voldaan thuis gezonden. G. D. VAN WENGEN. ïlt mijne Gedenkschriften MijnV ader. 3. r Nu hier van prijvien wordt gespro ken, moet ik zeggen dat de Elf Pro- i vinciëa wellicht geen grooter voor stander van prijs-uitideel ngen, gedu- 1 rende de laatste 1/2 eeuw, hadden i aan te wijzen dan de schrijver dezer Gedcnkscbri ften. Professorale en fsemi-professorale critiek moge uit de hoogte op dergelijke verouderde I (veroudert er in de hoofdfunctiën van het memsche'.ijk samenstel wel ooit Ilets/l.mcenLngen neerzien, mijne er- Tanng leerde mij en doe* nog dnge- lijks mij zien, dat wanneer de volwas sen rncnsck, als lid eener maat schap, reeds aanmoediging bij zijn strewn behoeft, die prikkel tot vol harding allereerst moet worden toe gepast bij de onvol wassen endie nog ia het sociaal worstelperk huimo f krachttoeren moeten beginnen, f Nademaal het gansche menschen- leven op waan voorstellingen berust in normale betrekkingen niet an ders is don één onafgebroken varlan- I gen naar het betere, moet de begoocheling zoolang mogelijk duren, iWil de ontgoocheling ook wel hel- jdf. zien genoemd niet al te snel intreden. Om hot illusoire gaat des Stervohngs alledaagse!)© kamp Haat de wedstrijd om illusion zoolang |toogêlijk aanhouden! Van de „bewaarscholen" (thans (Fröbelscholen) af tot en mot de ltoo- gescholen toe is m. L het prijzen stel- sol aanbevelenswaard. In de graden hij Ce promotie eertijds toegekend en thans bij uitzondering als de hoog- Ste lof gebezigd, ligt reeds het stelsel Tan prijs waardigheid opgesloten, ,^c-'1 de afschaffing van zichtbare be- koningen in den vorm van prenten, (platen en boeken op lagere en nnd telbare scholon is in platte landen als het onze gereedo aanleiding tot D6g platter levensopvatting dan wij i reeds door de natuurlijke ligging van onzen bodem bezitten. Nu onze kan i8^-) balie-, katheder- en Binnenhof- Welsprekendheid als sneeuw~voor do ton onzer Nationale Nuchterheid, ook Wol Bezonkenheid geheeten, is ^smolten; nu wij door de sémi-litte roire ultra's het woord hebben zien jnisbruiken en door onze Onafhanki bjse Schilders, zooveel eeuwen na «rasmus, De Lof der Zotheid hebben zien verkondigen kunnen na zoovele teleurstellingen) op geeste lijk gebied, de belooningen voor lijf- lijk© rapheid in tennis-, golf-, voet bal-, ren- en rijwiel parken c.a. niet volstaan, doch dienen wij hoe eer hoe beter tot herstel der geestelijke behooving op onze schoten over te gaan. Lichaamscultuur zij niet te versmaden, geestescultuur heeft genoeg tegen weerbarstige ele menten to strijden vóór zij kan op bloeien dan dat men haar, m de ont kieming niet zou bestrooien met zon nevonken, hulpmiddelen tot verhef fing van den Lagelandschen geest, weermiddelen tegen ruw-, grof- en platheid, profecyen van beminnelijke schoonheid. In tegenstelling met het leven mijns vaders, die lid was van velerlei maat schappelijke genootschappen tot op- bouwuag van pubüek welzijn, en pu blieke welgemanierdheid, ben ik, en dan nog een kort tijdperk van mijm bestaan, louter lid geweest van kunst kringen. Mijn vader daargelaten de gewo ne lidmaatschappen die geen andere bijdrage dan die van de beurs eischen nam een werkzaam deel aan koll en handboogschutlonspol; aan kegel en biljartclub; hij bekleedde een rang in de hooge graden der Vrijmetsela rij, was vertegenwoordiger van het Gnoot Oosten van Batavia; was be stuurslid van „Weten en Werken", een voor het arbeidersvolk nuttige nog bestaande vereeniging; was een drijvende kracht in de vereeniging „Door Vermaak tot Nut", die volks spelen vóór het Paviljoen in den Haarlemmerhout organiseerde; Voor zitter van de Rederijkerskamer Lou rens Jansz. Coafccr. Zijn dagelijksch beroep was, in te genstelling met zijne voorkeur tot zoete gerechten, eerst azijnmaker. Later ging hij naar de burgerlijke administratie over, werd burgemees ter van Spaarnwoude-, nog later bur gemeester van Haarlemmerliede, en eindelijk tezelfdertijd burgemeester van Houtrijk en Polanen (Halfweg) van welke drie gemeenten bij de ver eeniging tot ééne burgerlijke gemeen ten voorbereidde. Die vereeniging heeft in 18G3 onder zijn opvolger I. L. van den Burch plaats gevonden, met toevoeging van Zuid-Schalkwijk. Men was over zijn bestuur en voor al over de fraaie wijze waarop hij „trouwde" bij uitst k voldaan en bij was populair bi: de bevolking. Voor al die van Spaarnwoude had hij kort na zijne benoeming tot Burgemeester, aan zich verplicht door den muilen Landweg, die het dorp met de stad Haarlem verbond, te doen begrinten. En daar het „afgebrande dorp" zoo als zijne vrienden de door Vondel om den Sparrewouer Reus in de Gys- breght genoemde klein© landelijke gemeente betitelden, geen middelen bezat, had hij bij vermogende vrien den een 4 leening van f 20.000 tot beg rinding von den Landweg weten te plaatsen. Behalve met zijne twee Wet houders was hij met de 5 ove rige raadsleden der kleine gemeen te, (in welke toen hot paternoster „van den Sparrewouer reus" als antiqui teit in de buiten dienst gestelde Herv. kerk werd bewaard) op den besten voet Eveneens met den zeer beminlijken pastoor van Haarlemmerliede, van wien zijn toenma'Iige elfjarige, thans 70 jarige zoon een z.Leren servetring tem geschenke ontving, welken hij 40 jaren dagelijks voor zich heeft gezien en die menigmaal aanleiding gaf den hupschen, ouden pastoor tc herden ken. Eens werd het jaarlijksch den Ge meenteraad door den Burgemeester aangeboden gastmaal onbepaald ver schoven. Wat was er gebeurd? Er was tusschen mijn vader en een der Web houders een ernstige botsing ont staan. Waarover is mij ontgaan, docli het wetenswaardige schuilt, ook louter in hot voorval waardoor mijn vader een correctioneel vonnis van de Redrt- bank te Haarlem opliep en waardoor hem naar de vermelding mijner moeder een half jaar later de ver kiezing tot Lid der Provinciale Sta ten van Noord-Holland ontging. Det Wethouder dan kwam op de Se cretary, vond er mijn vader en er ontstond een twistgesprek Dit er gerde den kort aangebonden Burge meester zoodanig, dat hij den immer- door-zeurenden Weihouder niet slechts voorstelde de deur uit te gooien, maar de daad- bij' het driftige woord voegend d©n man opnam en hem door het laag openstaande raam naar den publieken weg deed ver huizen. De humane pastoor deed al wat in zij8 vermogen lag om zijn Burgemeester en zijn Wetliouder te verzoenen, maar zelfs zijn gezag stiet af op den harden boerenkop van den vromen dorpsmagistraat, zoadat de excuses van mijn vader met wer den aangenomen on de boer de zaak voor 't gerecht bracht met don be kenden uitslag. Bij het vonnis waren verzachtende omstandigheden in aanmerking geno men en wel die, dat de Wethouder éénmaal door don Burgemeester zal ven en tweemaal door den Secretary- klork was verzocht het vortrek te ver laten en dat hij daaraan geen gevolg had gegeven; integendeel een nog uit- tartendier houding liad aangenomen en als een zeurig draiskind opnieuw was begonnen aan het twist-rokken to spinnen. M at den 38-jarigen Burgemeester, naar mijne moeder mij meldde, en ik op la teren leeftijd door den Isten Se- c retaryklerk hoorde bevestigen, het meest ih opwinding had gebracht, was des Wethouders zeurige lijmerig heid. „En nou zou je zeker wel wil len dat ik net zoo giftig werd els jij, maar dat doet s<-m Sparrewouer niet, die blijft as-ie gelijk heeft, z'n gelijk volhouèn en geeft uix niemendal toe". Driftbuien van mijn vader heb ik evenwel zelden bijgewoond. Als histo rische feiten kwamen zij meer tot mij. Van ééne evenwel ben ik het slacht offer geweest. Een slachtoffer, dat zijn scherprechter evenwel jarenlang dankbaar is gebleven voor de op hem toegepaste methode van opvoeding. Zeer waarschijnlij'k omdat bij mij het spreekwoord Bon Sangnepeut m entlr in vervulling ging, daar ik evenmin als mijn vader tegenover sarlustige als tegenover zeurende na- tuurgenooten ooit mijn drift heb kun nen bedwingen. Methode van opvoedmg; als zooda nig gold het pak ransel, dat ik zekeren ochtend op de straat van mijn vader met zijn „badieutje" kreeg voor de zoogenaamde „ouwe komedie" aan liet Houtplein te - Haarlem van den ouwen Kees van den Berg. We hadden bij Da AL N. J. Molteer vader van den later zeer beminlij ken Prof. Mr. H. E. Moltzer, eerst te Groningen, later le Utrecht hoogleer aar in taal- en letteren een toen maals algemeen in alle Haarleinsdie kringen vereerd en geliefd Nod. Her vormd predikant van 's morgens 8—9 catechisatie gehad en ik keerde, daar het groote vacantie was, naar Heemsteé, waar mijne ouders zomers woonden, mot nog een paar andere jongens uit de buurt terug. Een van hen was een jongen, dien ik niet goed zetten kon en die mij in de mangelkamer van den predikant, waar het godsdienst-onderwijs werd gegeven, even vóór de dominé bin nentrad, had getreiterd. Ik had een witten zomorbroek aan en nu kraste bij met de scherpe punt van zijn pot lood op mijne broekspijpen, lteods was ik bezig geweest hem een paar flinke stompen op zijn schouders toe te dienen, toen hij mij in mijn ge zicht willende krassen, on zoo for- schen duw ontving, dat hij mot zijn hoofd tegen den mangel aanviel en uit zijn neus begon te bloeden. Op dat tragisch moment kwam Ds. Molteer binnen, zag de ontsteltenis onder d© 10 12 catechisanten en vroeg, terwijl hij den bloedenden knaap naar de binnenkamer bij Me vrouw Moltzer bracht: Wie heeft dat gedaan? lk, dominé, klonk uit mijn mond. En noem je dat een heldenstuk? Hij treiterde me, dominé. Jullie blijft allebei even na afloop vtLn de lea De kwetsuur was spoedig geheeld en na afloop bleven wij tien minuten het sermoen van oneen godsdienst leer aar aanhooren. Op mij miste het sermoen geheel zijne uitwerking, want toen mijn vijand op straat voortging nu eens vóór, dan eens achter mij loopend, tusschen 2 of 3 and ore leerlingen mij te honen en te sarren, werd ik zoo driftig dat ik hem bij zijn kraag pakte en weldra met hem in formeel© worsteling ver keerde. Dat schouwspel greep plaats op het plein vóór den oudun Schouwburg en toen hij op liet punt stond mij er onder te krijgen, voelde ik eensklaps pijnlijke rietslagen op mijn zitvlak, na iemand opgemerkt te hebben, die mijnen tegenstander van mij had af getrokken. Mijn vader, die naar zijne Sccre tary wandelde, had even zijn zoontje op straat afgestraft, niet zooals hij mij na de afstraffing toebeet: Niet omdat je vecht, maar om dat je vecht na de catechisatie, d&t is tegen alle mamerlijkheid in; je be hoort, hoe kort dan ook, het goeie, wat je daar hebt gehoord, Je te her inneren; hij was Je vijand, je hadt hem bchooren te vengeven. Thuisgekomen zag ik er zoo ont daan uit en dat nog al op een vroe gen zomerochtend in do vacantie, dat mijne moeder mij direct vroeg; Wat heb-je uitgevoerd? Ik bon papa tegen gekomen... En óu volgde onder tranen en ge» snik het heele verhaal met de aan leiding tot de hernieuwde vechtpartij* Maar hot stond in den raad der onnaspeurlijke machten geschreven dat ik dien vacantiedag al heel on gelukkig zou zijn, want nauwelijks had ik na eenige oogenblikken uit gebracht: En hoe vindt u dat nou van pa* pa? Of mijne moeder zei streng: „Je vraagt van middag, als je vader thuis komt, hem direct vergeving en je be looft beterschap. En nu een, twee, drie aan je vacanticwerk! Toen ik tegen 5 uur in den namid dag mijn vader in het laantje zag aankomen, dat op „Hout Rust", ons buiten, uitliep, kreeg ik een lichte huivering van weerzin. Waarvoor moest ik nu eigen! jk mijn vader vergiffenis vragen? Er kwam zoo iets in mij op: ..Dat moest hij eigenlijk aan nnj doen'. Van zedelijk gevoel en zedeli.ke Jto voelens wist ik op dien knapenleeftijd nog bitter weinig. Ik wist alleen dat ik die en die dingen wèl en andere dingen niet mocht doen. In do meeste gevallen, wanneer ik stout was geweest, werd mij 's avonds bij het naar bed gaan door mijne moeder gezegd; „Vóór je Onzen Lieven Heer bidt, moet je eens denken wat je van daag gedaan hebt en als dat niet goed was, dan beloof-jc Onzen Lieven Heer het nooit weer te zullen doen. leier kind is wel eens 9tout, maar dan moet-ie zich voornemen het nooit weer te doen en altijd moct-ie verge ving vragen aan Onzen Lieven Heer". Vóór ik echter nog in den gewaan- den staat van deemoedig zondaar (gewaand, omdat ik niet overtuigd was van mijn schuld) mijn vader was genaden!, zag ik hem reeds zijne ar men naar mij uitbreiden en mij toe roepen; „Kom eens hier, en vergeef me, ik was van morgen driftig en on rechtvaardig. Ik ben bij Da Moltzer geweest en mi ik weet wie de jongen was met wien je vocht, kan ik me best begrijpen hoe Je er toe kwam. Ik kan ook veel verdragen, alleen sarren en treiteren niet. Dat maakt me bui ten me zelv". Hij kuste mij op beide wangen en ik zag het stralend gezicljt mijner moeder toen beide zondaars het hek gearmd binnen traden F. SMIT KLEINE. (Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1916 | | pagina 1