DE DIAMANTENKONING.
RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.
Haavlem'i
DERDE BLAD
ZATERDAG 2 SEPTEMBER 1016
Raadsels
'(Deao, mattod s ,rijn aJl-e ingezonden
Öoor jongens em meisjes, die „voor
Onze Jeugd" lezen. De namen der
kinderendie mij vóór Woensdag
middag 4 uur goede oplossingen zen-
'A'etn worden in het volgende nummer
bekend gemaakt).
Iedere maand wordt ouder de beste
oplossers twee boeken in prachtband
.verloot.
Do raadsel prijzen voor de maand
juli zijn bij loting ten deel gevut-
ïton a.an DIRKJE DÉN HOLLANDER
en CROCUS, die ze Woensdag 6 Sep
tember tusschen 12 en 2 uur bij mij
mogen afhalen.
1. (Ingezonden door Cjontrolenr).
Twee lettergrepen heeft mijn naam
Die ik u zal verklaren,
Een drank zult gij in 't eerste deel
Gemakkelijk ontwaren.
Mijn tweed© deel vindt ge overal1
in steden, dorpen, Vlekken.
In oceaan en zandwoestijn.
Waarbeen ge ook mooxt trekken.
En mijn geheel, waarop uw oog
7.0o menigmaal reeds staarde.
Bevindt zich hier beneden niet,
Maar zeer hoog boven de aarde.
2. (Ingezonden door Arend).
Ik ben een vrouw uit oude tijden
len besta uit 12 letters.
1, 2, 3, 4 is een buiteutondsch geld
stuk.
6, 7, 8, 9, i& een tijdelijke verblijf
plaats.
10, 11, ,12, 13 is een hemellichaam.
1, 2, 3, 4, 5, 8 is een eiland in de
Zuiderzee.
3. (Ingezonden door Ripper da).
lie ben-een vrucht, plaats er een
letter voor en ik ben e©n wapen.
-4. (Ingezonden door George van
Engeland).
Ik ben eer, deel van een boom,
keer me om en ik ben een buisdien-.
5. (Ingezonden door Jacobus
Dekker).
Vul d® puntjes in met klimkers,
Boodat ge een bekend spreekwoord
krijgt.
B tr n v g i n d
h nd, dn ln n d
1ebt.
6, (Ingezonden door Hendenku
Munse)
Welke iangdraddgste weg is toch
löe kortste?
Raadseloplossingen
De oplossingen der vorige raadsels
Zijn:
1. Een raadsel.
2. Loohem, Jochem,
3. Al is do leugen nog zoo snel, de
waarheid achterhaalt haar wel.
4. Maas, kaas, baas, vaas, gaas,
haas,
5. Dolf, dolk.
6. Assen. Ede, Assen ede.
Goede oplossingen ontvangen van:
Rosalia 6, Klavervier 6, Meidioorn 6,
Goud Elsje 6, Mi-nette 5, Tulp 4, Di-
idierilt van Balenburg 6, Crocus 5,
Jauus Tulp 5, Bellefleur 5, Gijebrecht
van Batenburg 5, A. J. Bijlsma 5,
Roodkapje 3, Ph. J. van Dueeohoten
6, Miemvje en Pauiiantje van Aanstel
6, Lena Koetoveld 5, Höjrtêvoef 3, G.
P. Vroom 8, Leentje Vroom 3, Lelde-
naaj- 4, Controleur 4, Alpemiroosje 4,
Th. J. Overmcer G, F. Ge-hl1 3, Cilvia
6, W. P. v. d. Bogaardt 5, Dirkje
don Hollander 6, M-W-hiCl de Ruyter
6, Lobelia 6, Rudolf Oschatz 5, Dirk
Oschatz 5, .Annie Rube 6.
De Wedstrijd.
Inzendingen ontvangen van: Pikje,
Oud 11 jaar, Marie de Nijs, oud
Ruil-rnbrick.
MINÈTTE, Tolterodesfraat 44, wou
gaarne Veclilpi. ruilen voor 2 Ge&ek.
pi., 2 Zuldsirzee, 2 Maizenu's- öl' 1
Vechtplaailje.
Thuis.
Do schipper haalde nu papier, pen
en inkt voor den dag en Lenie moeet
aan Tante sclirijven. 't Was de moei
lijkste brief, dien ze ooit geschreven
had. Want 'l is o zoo moeilijk onze
vorkeerde daden neer te schrijven en
zo te bekennen tegenover anderen.
Maar door haar geheel© schuldbeken
tenis heen, klonk slechts eén verlan
gen: Moeder. Toen legden zc aan bij
een klein plaatsje. De knecht sprak
er over, Lenie too te vertrouwen aaai
een bun bekenden boei', die haar mei
paard en kar wei terug kon brengen,
maai' Lenie bad en smeekt zoo vurig
om toch mee te mogen gaan, dat do
schipper hel. niet over zijn hart ver
krijgen kon, te meer, daar hij de
verantwoording om haar in vreemde
handen achter te laten, nog grooter
vond. llij ging aan den wal en ver
zond een telegram naar Liesbetlv.
„Wees niet ongerust over Lenie.
Ze is aan boord. Brief volgl.
Schipper Brand".
Dat was ten minste een pak van
zijn hark En Lenie voelde zich ook
geruster. Ze kleedde haar pop eens
uit en aam en genoot op helt dok van
do frissche lucht on de heerlijke om
geving. i
„Zie-je Rotterdam al?" vroeg ze
eena aan den knecht.
„Nog lange na niet", was het. ant
woord. „Misschien morgenavond en
dan is liet een mooi gezicht met al
die lichtjes. Net illuminatie".
Da knecht begon het, wel gezellig tic
vinden zoo'n meisko non boord. Maar
de schipper was er nog st.il van.
„Wat zal je vader opkijken!'' zei
hij tegen Lenie. „We moesten hem
ook maar een telegram zenden", ver
volgd© de schipper.
„CM zal ik het schrijven?" vroeg de
kleine avonturierster.
,.Je Ixmt nogal aardig viug met, de
pen. Schrijf maar, tegen den. nacht
leggen we toch ergens aan en dan
komt do brief nog wel voor jou In
Rotterdam. En eon telegram dool, een
memssch altijd. schrikken". Lente
schreef toen haar tweeden, brief en
wel aan vader. Deze ging haar ge
makkei ijker af en toch, toen ze een
maal geschreven had, dat ze bij
schipper Brand aau boord was en
morgenavond, in Rotterdam aankwam
en hoopte, dat, Vader baar kwam ha
len, kon zo niet verder gaan. Waar
om ging ze eigenlijk naar buis? Kon
ze sohrijven, dat ze gevlucht was?
Langen tijd zat ze met haar pen
streepj es op liet vloei papiertje te
maken, maar eindelijk besloot ze
Vader maar alles eerlijk op to biech
ten "en ze schreef en schreef, vier
vellen vol. En ze eindigde mot to
zeggen: „Vadertje, ik zaJ altijd, te
vreden zijn, want e ik verlang zoo
naar huis". Toen viel er een diikke
traan op het, papier en nog een en
nog een. De schipper deed, of hij het
niet rag en met. veel geraas stopte
hij zijn pijp in dlo tabakspot, zette
toen do pot met nog meer geraas op
het kastje, zoodat do wandteksL
„Eigen Haard is goud waard", die
Mijntje voor zijtn Sinterklaas gebor
duurd had, op don grond viel. „Zoo
is hot", mompeia© hij en ging toen
naar boven. Lenie vouwde snel haar
brief in de enveloppe en schreef het
adres er op.
Ze gingen toen eten, heel eenvou
dig, maar toch heel gezellig. Eu daar
na zotte de knecht thee en zij mocht
inschenken. De schipper werd nu ook
wat spraakzamer en Dij haalde wat
tijdsei i rif ton voor den dag, waarin
mooie platen stonden, zoodat Laaie
zich niet behoefd© t© vervelen. En
toen zo 'e avonds naar bed ging, ge
docht ze met dankbuarheüd hoe goed
het haar dezen dag was gegaan. En
vol heerlijke gedachten aan Moeder,
viel ze spoedig in. slaap. Als oen
moeder had de schipper zelf haar bed
opgemaakt, hij had haar geholpen
met, knoop en en bandje en toen ze to
gen hem aangevleid liaan' avondge
bed]© had opgezegd, waren zijn oogen
vochtig geworden en met groot©
dankbaarheid dacht hij zeij aan eigen
huis en haard.
HOOFDSTUK 13.
Vaders brief.
Meneer Bos ging altijd even naar
huis, voor liij naar zijn kantoor
stapte. Dat kon gemakkelijk, daar
huis en kantoor geen kwartier van
elkaar waren. Henk moest zoo vain
het station naar school en had dan
nog wei een wandeling van ©en half
uur. Hei was a I tijd prettig, om te
weten, of de morgenpott ook tijding
van Lenie gebracht had. Vader en
Moeder spraken dagelijks over haar.
Zou ze zich thuis nog wol op haar
plaat© voelen? Zou dat duiveltje van
ontevredenheid niet aanmerkelijk
grooi'en, als ze zoo uit de weelde In
haar eenvoudige huiselijke omgeving
kwam? Die gedachten waren bij Va
der en Moeder opgekomen, hoewel
ze er tegen elkaar nieit over spraken.
(Wordt vervolgd.)
Brievenbus
(Brieven aan de Redactie van de
Kliinidler-iAfldieeiiuig moeiten g>«z©ncLen-
wordieni aan Mevrouw BLOMBERG
ZBEiMAlN. Bloieimhofetraat 5.
Ln de bus gooien, zonder aan
schellen I)
Nieuwelingen zijnR. Schoenma
ker, oud 11 jaar, Da Coelastraat 42
Gorda Kok, oud 15 jaar, Reitzstraal
33, Schoten H Wierneen, oud God,
Raamgracht 37 roodMarde de Nljs,
R02enpriöelstraat 13
BQSQHlBEiS wordt wol bedankt voor
haar ansicht uit Leiden.
DID ERIK VAN BATENBURG.
Ails'de ouders van je vriend geabon
neerd1 zijn op Haart Dagblad mag hij
meedoen en ils hij welkom. Het in-
dischmannetlje bedankt je nog wel
voor je staarWooze hagedissen. Hij i«
er den koning te rijk me©. Je raad
sel is goed.
BLOND1 ELSJE. Nog wel bedankt
voor je mooie kaart, en vooral voor je
mooie bos hei. Wat bon. je een dik en
blozend boerinnetje geworden En
gaa hot op school ook naar wensoh?
T1JLP. Als 'ik het niet wist. kon Ik
het wel uit je Mjel van cadeaus op-
miaikem, dat je ld© Benjamin 'bent
Wait hebben ®e je verwend! Ik dacht,
dot je nu langzamerhand -wel naar
school zou gaan verlangen. ZPo'n
nieuw begin in een nieuwe kas, dat
lijkt me juist leuk. Ben je al geheel
Uhuis op dtem spring-toren?
MINETTE. 't 'Deed me genoegen
weer eens tola van je tohooron. Je
moogit nog best mc-e blijven doen. Er
bestaat geen tijd voor ophouden
Zoolang je er zjn in 'hebt, doe je mee
KLAVERVIER. Ik ben benieuwd
naar je opstel. 'Mijn verwachtingen
zijn veel hooger gespannen dan de
jotfwia
ROSALIA. Ja, hoor, je bent flink
begonnen. Misschien maak je nog wel
eens kennis met de schrijfster van
„Thuis". Las je het ai, voor Je mei
de Rubriek mee deed? Je «ngezondlen i
raadseüs zijn goed. j
REJNDERT mag zijn sdhudinaaim
houden.
M'AIRIE DE N- Het is flink van
je, dat je dadelijk maar eeme gepro
beerd bobt met den wedstrijd mee te
doen Ik hoop, dat je ©em trouw raad- j
selivrtentlinnetje wordt,
GIJSBiREOHT VA'N BATENBURG.
Je hebt voor een öenston keer al
aardig wat raadsels gevonden Leuk,
dat de beide vrienden nu meedoen.
ALP EN ruOOSJ E. Het opstel mag
w©I giooter zijtn dan IKvee karntjes,
maar het behoeft niet.
LEENTJE V. f Is wel jammer,
dat broer nu zulke regenachtige da
gen op ZantHvoort 'treft- Je hdbt nog
tijd genoeg om een aardig opstel te
maken.
G. P. V. Jo fiets heeft deze week
zeker deze week op sial giestaain. Doch
je moet maar Bleeds denken Na
regen komt zonneschijn. Wat zal
broer tl'ik zijn geworden! Ben je nu
weer h-eeletmaaJ beter?
LENA K. Nog hartelijk gefelici
teerd met je verjaardag. Hei was ze-
kor wel con heel gezellig dagje. Zijn
de poffertjes goed uitgevallen? In den
herfst kioimiem de trekvogieltjes van die
Rubriek weerom. Maa/r jij bc-ilxoort tot
de trouwe «landvogels.
MI ENTJE cm PA ULHSNTJE v. A.
Wa/t hebben jullie nog- een heerlijk
besluilt aun de Vacantte gemaakt- En
wat een 'berg van pretjes, is er in 'l
vooruitzicht. Jullie hebben samen te
kor lieel wat giefiieimpjes.
TH. J. v. ,D. Het doet me genoe
gen, dat je werkkring je blijft beval
len. Ib er van den winter ook werlc
voor je In dien tuin?
ROODKAPJE. Je moet nog een
klein beetje geduld oefenen. 2G Sep
tember verneem je den uitslag. Eerst
•moet alle© binnen, zijn. Ik mag hel
verhaal met vooruit loepen. Lees hel
zelf maar- Neen, ik vind het ook
niiet goed, dat Lenie zoo maar weg
liep. Maar toch geoof ik, dal ze een
bee,l andere Lente was, toen ze bij
Moeder terugkeerde.
MICHIEL DE RU1JTER. Was
de bioscoop mooi? Kan je op school
wel met den zeeren aim. sclirijven?
DIRKJE DEN H, Ja, Ik dacht
wel, dial je naar school aoudt gaan
verlangen, 't Is toch te hopen, dal de
zomer nog geen afscheid van ons
neemt. Woensdag leek het meer op
November, dan op Augustus. Je hebt
Moeder toen zeker maar gezelschap
gehouden. Je raadsel is goed. Staan
jé oogjes niet heel blij, nu jij den
raadselprijis hebt
CILVIA. Waar bleven broer en
neefjes van de week? Of zijn de raad
sels Woensdag verregend? Jo inge
zonden raadsels zijn goed.
FRANS G. Wat doet het me
genoegen, dat jij zooveel genoten
hebt Nog voel heerlijker vind ik het
echter voor je, dat Vader tlluuie kan
blijven.
TH. J O. Ik vind hel niets' erg,
dat j© cen6 heeletmaal vac an tic ge
nomen hebt. Nu gaat het werken
dutobgi! prettig.
Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN.
30 Aug. 1916.
Een verschil van vijftien
jaar.
door A. I.
Gezellig waren zii mevrouw De
Bruyn en haar doöhter Else aan
het ontbiiten. toen plotseling de bel
overtzing.
Dal zal de-post zijn. zei Else's
nfoeder.
Fm werkelijk, er was eon brief, met
een vreemden postzecrel er op. doch
toch met het Kondnginne-'kapie.
O, uit Indië riem Else, en
snelde verhoucd naar binnen.
In allerijl brak zii bet couvert
open.
Hendrik van Ooyen. lae zij
direct de order teek en ine vóór zij
rxoa tets anders had gezien.
En nu kwam haar een beeld voor
öogo'n van langen tiid geleden. Van
een longen. knappen, blonden officier
van een Jaar of 25. Langen tijd had
den zii elkaar gekend, maar himom-
R/vn.g was afgebroken, toen hij naar
Indië vertrekken moest.
Zoodra zij van den inhoud kennis
liad genomen, snelde zn naar binnen
en "riep vol verrukking uit
Hii vraagt me. moeder, hij
vraagt me
Wie, kind
Wel hij. Hendrik van Ooyen.
Wat 1 prevelde de Oud'e dame,
te*Onthutst orn direct te hf*grii,pen.
en daarna den toestand overziende
dat heb ik altijd wel gedacht.
Iin den brief vroeg Hendrik van
lOoven of zii, indien zij althans het
geduld uiel verloren had- zlin vrouw
wilde worden. Hij had plan ©ver te
komen, want hii had genoeg van In
dië, nu wilde hij meteen trouwen.
Ook schreef hii ..Hoe lane is het
niet geleden. Else, dat ik Ie niet ge
zien heb Ik geloof wel tien Jaar."
Be zal hem dadelijk antwoorden,
zed Else. en een poiitret zal ik
insluiten.
Portretten werden te voorschijn
gehaald.
Dit is miin laatste portret, moe
der. En dit toen Ik nog 22 jaar was.
Else aarzelde, welk van de twee zij
zou zenden. Toch vond zii het aardi
ger. wn het fmtrste portret te zenden.
Zij overwon -dus haar aarzeling en
sloot de beeltenis van het meisje van
22 jaar in.
Alles werd zorgvuldig in orde ge
maakt en eiiideliik werd het verzon
den. Else wigt, dat het nu langen tijd
kon duren vóór er -auitwo.ord kwam.
De eebste maand ginar alles weder
gewoon in het huishouden van mevr.
De Bruyn. Daarna echter begon er
unarming te komen. In eik geval zöu
er een antwoord komen en natuur
lijk eveneens riim portret.
Eindelijk bracht de post Iets uit
Indië. Het voelde'hard aan. Een dik
ke enveloppe was het. Vol spanning
werd hel pakket open gemaakt Het
eerste wat te voorschijn kwam was
een langwerpig voorwei®, in mooi
glad napier etewikkeld. Toen kwam
nadat het napier verwijderd was
een portret te voorschijn.
Vu® Hendrik.
i Vol bewondering staarde zii op I et
knappe gelaat van den off kier. Wei
nig was hii veranderd..haar offi
cier".'-In den brief gaf hii nog eens
ziin bJiidsChao te kennen, dat zii zijn
aanzoek aanvaardde. Zoo spondis
mfcgeliik zou hii overkomen. Den
.datum schreef hii al 7 Augustus
zou hü met de boot aankomen.
Else was 37 jaar, Haar -portret was
dus 15 jaar te long. Eiken das nam
•ril zijn portret voor zich maar
wroeging kwam iln baar ok>.
Wat nu zog-gen., wanneer hij haar
nu zag. Voor dien, had zij steeds
vurig naai- diein 7e® Augustus ven-
l'angd, nu begon zij tegen de ontmoe
ting op te zien. Verbeeld je, dat hij
haar op 't station niet herkende. Zij
was i® al de jaren veel veranderd.
Dagen em weken verliepen en ein
delijk brak de dag van de ontmoe
ting aan. Hoe on&imrnig k ome haai-
't hart©. Was 't angst, of wel span
ning? Zij wist er zichzelf geen re
kenschap van to geven. Hij moeet
tioch ook wel naar haar verlangen,
dacht ze zoo ineens. Alles was keu
rig in orde gemaakt in 't buisje van
mevrouw do Bruyn voor de ontvangst
van ilen Indischen gaSi. Toen alles
gereed v,as, wandelde zij mc-t liaar
moedor naar bet staLon. Daar
aangekomen kelu-n zij bij de nade
ring van eiken trein of er niet een
knappe, blonde officier te voorschijn
kwam.
Zoo kwamen e-r heel wal treinen,
doch gee® officier stapte uit. Mevr.
de Bruyn werd ongeduldig, en na
dat zij samen langen tijd hadden ge
wacht, besloot de oude ma vrouw
naar huis terug' te keer en.
Haar dochter zou hem dan alleen
verwelkomen.
Met liet portret in de hond liep
Else ongeduldig de wachtkamer op
en neer. Daar trad een met-v re olijk
uitziend hoer de wachtkamer bin
nen. Vl-ug verborg Else 't portret en
beantwoordde den groet van den
vreemdeling.
ZIJ hoorde )iem iets mompolen,
doch kon niet verstaan wat. Wel viryx
EJso iels van „vervelend" op; doch
meer nfot.
Mejuffrouw, zoo spruit hij plot
seling tot Else; ik ben hier toch wel
te Groenendaal.
Ja zeker, mijnheer, antwoordde
Else verwonderd over de vreemde
waag.
Dan begrijp ik 't toch niet,
sprak hij verder. Ik heb, hier een
familie aangeschreven, dat ik zoo en
zoo laat kom, men zou mij natuurljjk
komen afhalen, doch ik zie niemand.
Wel heb ik die familie in langen tijd
niet gezien, doch ik heb H portret
van een der dames bij mij.
Vreemd, dacht ze. En plotseling
begon zij haar toestand rnet dien"
van den vreemdeling te vergelijken.
Ook zij had een portret van een per
soon, dien rij niet aangetroffen had.
U bent hier misschien wel be
kend, ging de vreemdeling verder,
kunt u mij ook zeggen, waar Mevr.
de Bruyn woont.
B Bruyn, wel ik ben
een dochter van haar.
Nu was het de beurt aan den vreem
deling om verwonderd te zijn.
Kent u deze dame dan, zei hij
en haalde een portret voor den dag.
Els© was stom van verbazing, toon
zij haa-r eigen portret van voor 15
jaar aanschouwde.
B bent u .misschien een
broer van hem.
Do vreemdeling scheen or niets
van te begrijpen.
Toen nam zij een kloek besluit.
En kent u dezen officier, sprak
ze. het portret toonend.
Met beid© handen greep de vreem
deling het portret.
Dat ben ik en
Maar dan hooi u Hendrik van
Ooyen
En u Else de Bruyn-
In verbazing staarde® zij elkaar
aan.
Lieve, zei hij, waarom stuurde
je mij dat portret?
Schuldbewust keek zij voor zich.
Jk heb er berouw van gehad,
zed zo. Maar
Stil, lk weet wat je zéggen wil
de. Toen ik jouw portret ontving,
kon ik niet besluiten mijn laatste
portret af te zenden, bang dat je mij
nog weigeren zou, omdat je me te
oud vond geworden. Doch nu zijn wij
quitte. Else, is alles tuseche® ons in
orde?
Ze zei niets, doch keek hem alleen
aan. Dit was hem genoeg en hij
kust© haar.
Binnenland
LEGER. EN BURGERIJ. Uit het
Zuiden des lands schrijft men aan
,i)e Nieuwe Ct." ,,Er zijn nog te veel
Neder,la miers die niet bedenken, dat
huil kinderen deel uitmaken of een
maal dieel zullen uitmaken van het
NiefdlerlamdiscLe leger. Deden zij dat,
het zou niet- voorkomen (al is de in-
kwartieritng oiok een last), dat de voor
ünBüwajitiert-nig aangewezen soldaten
aan Juin deur worden weggezonden en
zoogenaamd met bun goedvinden el-
de re besteed. Hoe vaak 'heb ik niet ge
boord dat aan soldaten, die moe van
den niarsch ergens met hun ïnkwartie-
rirgsbiljet kwamen, werd gezegd
jelui zijn daar en daar u'tbosteed.
Voor dc controle op d'e pilaaten waar
miliUuiren gelegerd zljin is deze niiet-
oDf.iciceio uitbesteding een bezwaar.
Maar dat is het ergste niet. Vraag
het eens aan de jongens hoe lam zij
liet vinden zoo te worden wegge
stuurd. Ook zijn er gegoede burgers
die d'e gaskraan afdraaien en de bij
hen in-gclcvvarliorde soldaten in het
dionker laten zitten of zonder stroo
of stroozak op dein planken zolder
vloer imet een deken laten slapen. Zij
denken niet na hoe zij het zelf zoude®
vinden als hun kinderen, soldaat ge
worden, zoo werden behandeld. Mui-
dor goed© elementen onder den troep
vragen soms zelf om op een bepaalde
plaats uitbesteed1 te worden en geven
dan het bdrag dat bijbetaald moet
worden te hoog op. Dat meer beh-el-
don zij voor zich. Ziedaar weer een
anderen leant von de vrijwillige uit
besteding van militairen.
De briefschrijver voegt Ir era an nog
het volgende toe dat hij niet voor pu
bliciteit bestemde, maar het blad toch
vermeldt„Zelf kreeg ik twee Am
sterdamse li© en een Frieschen jongou
ingekwartierd. Zij gedroegen zich heel
•nelje6 en voelden zioh tehuis. Zij
spraken ronduit en waren vol lof over
de meeste o-fficleren, Streng was goed,
mits rechtvaardig. Zij apprecieerden
ooit de zou'g der moeste officieren voor
hun eten. Ik vernam aardige trekjes
van een officier .om zijn jongens to
dioen berusten in dc lange mobilisatie
Zij wairen nu overtuigd: dat de lasten
der mobilisatie niete waren als zij
zicüi vergeleken niet liun collega's in
oorlogvoerende landenvóóraf du
blind gewordencn en verminkten."
OlNGELUKKEN. Don-deixlagimid-
dag is te Buiksloot in het N.-1I Ka
naai de 15-jarige W. P„ wonende lm
de Marnaxstoaat te Amsterdam, bij
hel baden verdronken.
EEN SMOKKELTRUC. Van hel
stallan Rozoïidahl vcrUel.L teucren
avond ceh trer.n. met ledig materieel
naar Essclten, welke trein vóór hol
vertrek op het rangeerterrein govisi-
leccd wordt. Iemand, hiervan goed op
de hoogte, wist zich Donderdagavond
na de visitatie ongemerkt in den trein
te verbergen met zich nemende een
pak van 30 Kilo (smokkelwaar. Veilig
kwam hij te Esschcn, doch achtte bet
zeker raadzaam vóór den stilstand
van den trein dezen te verlaten. Ilij
werd evenwel döor een stations!»»
airxbte gegrepen en nanr de Dultodie
hoofdwacht gebracht, waar zijn emok-
kelwaar in beslag werd genomen on
hij zeil als reizend «onder plaatsbe
wijs on zonder pas, gevankelijk naar
Antwerpen werd overgebracht.
EEN SCHAKING. Uit Middel
burg wordt aan de Telegraaf gemeld:
Sedert 6 Augustus werd venniet de
16-jarige T. G-, welk meisje, zonder
toestemming barer oudere. Middel-
buig had verlatc-n. Op verzoek va"
den commissaris van politie is het
meisje Woensdag te Koewacht aan
gehouden en. naar hier overgebracht
Het bleek dat zij destijds Middelburg
verlaten had met den 20 Jarigen koop
man F. D. de S-, die beloofd had haar
te zullen trouwen. Nadat beid-en kra
gen tijd zich voor de politie haddon
schuilgehouden, kwamen zij eindelijk
to Koewacht, de woonplaats van De
S. aun. Door den vader van het meisje
werd een klacht wegens schaking ui-
gediend, en Donderdag werd De S., op
verzoek van den commiesaris van po
litie te Middelburg, te Koewacht aan
gehouden en naar Middelburg over
gebracht. Daar werd hij aan de jusii-
e voorgeleid.
OORLOGSPUDDING. Naar aan»
leiding van het ongeval in de pud-
dingfabriek te Amsterdam, waar
meisjes bewusteloos werden, vestigt-
.Het Volk" de aandacht op het feit,
dat zich in ons land ln den laatste"
tijd een geweldige pudding-indusu ie
heeft ontwikkeld. „De bedoelde Ain-
eterdamsche fabriek is volstrekt niet
eenige, die kort geleden is ge
sticht- Vooral in Amsterdam, maar
ook in tal va® andere plaatsen, rijzen
fabrieken en fabriekjes uit den groin!.
Wij houden Van dergelijke inrichtin
gen, diie met gireote personeel en
koortsachtig werken. Ee-n enkele blik
op de advjertentie-pagina's der bla
den is bovendien voldoende, om te
overtuigen, dat men hier te doen
heeft met ee® echte oorlogs-Lndustrio,
uit den grond gestampt, door oorlogs
winst-zoekers en parasiteerend op
den nood in DuAtschland. Een er va-
man uit het puddingy a k, die met
dat gescharrel niets te doen wil heb
ben, vei-t©ld© er ons het volgende
ban-. Er werden ln Duiitschland groo
ts zaken gedaan ln aardappel-meel,
dat met consent ui t uit ons 1 and mag
worden weggevoerd. De hooge win
sten name® echter een einde, toen in
Duitschiand alle ingevoerde aardap
pelmeel bij de desbetreffende Zen*
tralsteille moest worden ingeleverd,
tegen een bepaalden prijs. De oorlogs
winst-makers wisten er toon echter
at anders op te vinden. Zij deden
een beetje essence door het aardap
pel-meel, zoodat het een kleurtje en
een smaakje kreeg en nu was hei
puddingpoeder of puddingmeel ge
worden, dat in Dultschiland vrij
mocht worden Ingevoerd en verhan
deld, zonder aan de pnjsdrukk.ng
eener Zentralstelle onderhevig te zij".
Fabrieken en fabriekjes rezen nu als
paddestoelen uit den grond en het
zoogje.maamdta puddiinignveo-l werd hl
geweldige hoeveelheden, Ln pakjes en
balen, bij waggonladiiigen tegelijk
over onze oostelijke grenzen ge
bracht. Bn het Duitsche volk, dat
honger lijdt, kocht dit chemisch g»
kleurd aardappelmeel voor hoogen
prijs. De prijs van het aardappelmeel
ging als gevolg daarvan ook in ons
land i® de hoogte. Vroeger kostte het
f 11—13.50 de 100 K.G., thans zond- r
uitvoercomsent f 26 de 100 KG, en
met uitvoerconsent eventjes f 60 p< r
100 KG. Inmiddels is nu in Duitsch-
land bejiaald, dat ook het pudding-
meel bij de ZentralsteMe moet wor
den ingeleverd tegen een bepaaldc-u
prijs. Zood'at er op het oogenblrik
eenige onzekerheid Ss. Maan de hoe
ren oorlogswinatrmolicirs zaïilan er
wel weer wat op vinden..."
EEN WEINIG BEVOLKTE SCHOOL.
Het hoofd der O. L. schooi te Eters-
heiiin, gemeente Oosthuizen, heeft e<;r-
voi ontslag gevraagd. Die inrichting
wordt bezocht door 11 kin-deren 5
uit Beets en 6 uiit Etersheim. Met
ingang van 1 Jan. 1917 echter heef'.
Beets het contract opgezegd, zoodat
dan. niet meer d-an 6 kinderen (over 6
klassen verdeeld) ter school zullen
gaanl Hel gemeentebestuur heeft
Ged. Staten in konnüs gesteld met be.
F e u i 11 et o n
43)
HOOFDSTUK XXL
De Redding.
Toen Philips bewusteloos lichaam
©ver do klip werd geworpen, slaken
zijn voeten eerst naar beneden, maar
volgons ds wetten der zwaartekracht
draaide hel rond, zoodat hoofd en
schouders - het eerst het water aan
raakten. Do zee was daar tamelijk
diep en de plaats was bekend als een
goed hoekje voor zalmen, die in dat
jaargetijde hun jaarlijksch bezoek-
aan de woudstnoomon brengen. De
zalm heeft eigenaardige gewoonten.
In dc® oenen tijd van 't jaar zoekt hij
de® woesten oceaan, in een anderen
ondiepe rivieren op, en d.© wet be
schermt hem zeer angstvallig.
Maar daar zijn prijs hoog is en
zijn vleesch zeer gezocht,-vo'.gt hier
uit va® zelf, dat er veel slroopers de
wet zoeken ie ontduiken en licm te
vangen. Een gewone methode is groo-
1© iKitten te spannen in zulke hoeken
als hij Grange House.
Toen Philip in (Je zee viel, glin
sterde ziin naakt lichaam als <to vee-
ren van een reusachtige® vogel,
Ee® man, die in een haring-bootje
op en neer roeidio, terwijl twee an
deren een net uitzetten, om zwerven
de zalimen te verschalken, za»g het
lichaam vallen e® meende eerat, dat
het een reusachtige zeevosel was.
Het hevige geplas deed de drie
mannen opschrikken, c® nileuwsgiö
rig opletten.
Indien Philip in volle bewustzijn
van zulk eeno hoogt© was geworpen,
zou hij waarschijnlijk gestikt. Doch
hij was juist bezig uit zijn bewuste
loosheid i© ontwaken en do val be
vorderde dat proces. Nu dook hij ba
der water eui kwam weer boven op
eenigjeai afstand e® wel juist in het
net, op een paar voed afstand va® de
boot.
Nu zagen de visschors, dat het een
man, een volkomen naakt maai was,
die zoo uit de lucht was komen vat
ton.
'Zij ware® zeer verbaasd, maar
schoten toe en hadden hem weldra
met vereende krachten aan boord
gebracht en stelden nu allies in hol
werk om den drenkeling weer bij te
brengen.
Weldra ademde hij weer, maar hij
bleef bewusteloos c-n mot den her stol
den bloedsomloop kwam het bloed
weer uit zijn achterhoofd vloeien.
Een dor mannen merkt© den go
broken schedel op. Ilij wees du won
de aau zijn makker.
Dat komt niet door den val In
't water, zoide hij.
Daarover ware® al ton het eens.
liet was een ernstige, geheimzinnige
zaak.
Zij hielde® eene haastige beraad
slaging. Een ma® trok zijn jas uil
en toen bedekten zij hem snel mei
hunne zuidwesters.
Hef was nu bijna donker, zoodat zij
naar hun afgelegen visschersgeJiucht
terugkeerden, op drie mijlen af
stand van de rivier, welke bij Scars-
dale io zee stroomt.
Daar aangekomen, droegen rij Plii-
lip naar hel. huis van een va® hen,
die de trotsche bezitter va® een lo
geerbed was.
En nu ontstond er ee® nieuwe moei
lijkheid. Er moest ee® dokter worden
gehaald eai ook een veldwachter.
Tersfond werd een bode uitgezonden
om don naaste® dokter te halen, die
anderhalf mijl weg woonde, maar
met de® veldwachter, die in het dorp
leefde, was hef een geheel andior
ding.
Dez© mannen ware® siroopera,
overtreders der wet. Herhaalde ma
len waren rij reeds behoef. De veld
wachter was zeer nieuwsgierig. Mis
schien zou hij zich niet om het ge
heim van d© klip bekommeren, maai
bij zou zeker precies willen weten,
wat zij daar in dat bijzonder boekje
hadden to maken.
Zij bleven dus rocken, pralen en.
eenvoudige middelen aanwende®,
tot de dokter kwam.
Hem vei-telde zij de zuivere waar
lieid; bij maakt© geen© opmerkingen,
ondrzochf zijn patieint, knipte heit
haar van do se lied ei wonde, schudde
zij® hoofd er over; verbond ze, dien-
do een opwekkend middel toe em
bleef zhtcn wachten, op den terugkeer
van het bewustzijn.
Maar dit du-urde lang, en toen
Philip eindelijk zii® oogen opende,
viel hij terstond in slaap.
De dotóter beloofde den volgenden
dan vroez te kennen, en vertrok.
Gedurende Woensdag en Dondeï-
dair Lilde Philip meestalc-n steeds
vroes 'hn weer naar ..Evelyn'Dik
wijls ook vocht Iiii mcJt iemand. iLie
„Jocky Masou" heette en verklaarde,
dat ..Sir Ptiilio" xn H geheel niet te
Yorkshire was.
De vrouw van een zijner redders
paste hom meest au. Gelukkig, w ant
deze visschefö waren zee"r arm. dat
hef net onder de klip een «root aan
tal zalmen oplevende, zoodat zii eie
ren en melk kon koooen. en de dok
ter bracht dc nooditre medicijnen
mee.
Langzamerhand herstelde Philip,
totdat hii Donderdagavond óm negen
uur weer volkom©." bij kennis was.
I-lij wilde terstond opstaan en men
moest den dokter halen. Dezen ver-
lelde hii zint ceheele geschiedenis en
dc dokter beloofde hem den volgen
den morsen v'roec naar Londen te
tOtegrnSreeren en hem geld en ktee-
ren te bezorgen voor ziin reis. ia.
bom desnoods zelf te vergezellen.
Maar eerst moest hij zijn drankje in
nemen en slapen.
Den volgenden dau zou hij veel
beter ziin. De wonde bleek niet zoo
ernstig te ziin. o.ls zii eerst leek. Doch
de dokter dacht er niet aon hem te
laten reizen. Maar de politie moest
gewaarschuwd worden. Het was meer
dan waarschijnlijk, dat de misdadi
gers Grange Ilouee terstond nu de
misdaad hadden verlaten toch deed
men het best. een veldwachter te roe
pen en hem alles te vertellen. Het
«uochl echter niet in de couranten
komen.
De komst van een veldwachter
bracht een heale opschudding in huis.
Maar de dokter fluisterde do vrouw
toe
Weos raaar niot bang. Uw man
heeft een mooie® visoh gevangen,
toen hii meneer Anaon in zijn net
ving. Hij behoeft nooit weef te stroo-
oen.
Toen de veldwachter zoo goed mo
gelijk aanleekeninaen had gemaakt,
verbaasde hii ziin hoorders niet wei
nig. door ziine ontmoeting onderweg
met een anderen Philip Anson te
vertellen od een uur. dat de echt©
drancr van dien naam bewusteloos
in hel vieschershuiu lag.
Daarop verzond de dokter het vol
gende telegram aan Evelyn uit naam
van Philip
..Ik bon sedert Dinsdag gevan
gen in handen vain Jocky Mason,
wiens naam gii u zult herinneren,
en een onbekende. Nu word ik
verzorgd door vrienden en ben
bijna hersteld van wonden, die ik
ln de worsteling hob opgedaan.
Ik keer vandaag naar Londen te
rug." (De dokter glimlachte, maar
aeïde niets). ..Mijn ©enige vrees
is. dat gij in groaten angst hebt
verkeerd, als gii dacht, dat ik
verloren was. Zeg Abingdon al
les." PHILIP ANSON."
Vervolgens schroef de dokter nog
ee» telecram uit ziin etoxm naam
..De heer Anson is heretellen-
de. maar een reis vandaag is on
mogelijk. Zend een geruststellend
antwoord. Hii heeft rus' en
kalmte noodig."
Zijn knecht wachtte den volgenden
dag te Scarsdale. tot er een ant
woord kwam. Het luidde
„West niet. wat er van te den
ken. Geloof, dat het laatste be
richt werkelijk van u komt. Maar
wie seint dan in uw naam van
Station Hotel. York? Ga terstond
naar Abingdon. Zend nader be
richt. Onzekerheid onverdraae-
lijk. EVELYN."
(Wordt vervolgd)
