RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.
DE VODDENPRINSES
DERDE BLAD ZATERDAG 9 SEPTEMBER 1916
aan der. muur 'Wat stollen z©
eigenlijk vöor Dat weet uie-
mand.
Dat is toch duidelijk genoeg,
betoogde Hennv. De gedachten
Van den kunstenaar natuurlijk De
allermodernste expressionisten zijn
in slaat de gewaarwording. die de
deur van een bloem opwekt, met be
hulp van kleuren cm het doek te bron-
een. Het c-ene schilderstuk stelt
voor ..IIood" en het ande're ..Ver
trouwen".
Onzin verweerde mijnheer
Bloem aitih. Het eenige Wat ik er
In kan zien. is cm het. eino een om
gevallen kcm chocola, waarin een
regeerkweshailng ligt te zwemmen, en
or> het andere een kaltankoD. ver
scholen achter den wasem van een
koffiepot.
Het spijt me voor u. dat u het
sublieme van die kunstwerken niet
opmerktZe niet doorgrondt
Doch ze ziin hoogst, modern.
Klets toch Miet langer. Heintje...
Henhy Je futuristische artist
heeft zelf eerst na drie maanden be
merkt. dat een der eohllderiien on
dersteboven hing.
Alsof dat er iets toe deed. Een
modern schilderstuk blijft zijne
schoonheid behouden, ihoe men het
ook bealet.
Dan heb ik liever met ouworwet-
sdheeoliiddc" - te doen. Die Jieten ie
niet raden wat het was, Maar ie
moest het van den goeden kant be
kijken. 't Is hier ,Kn huis alios mo
dern. Ed waarvoor? Heintje.meng
ik ook al niet moer zen een. Mijn
dochter heet nou Hennv.
En waarmede u nog telkens
idiote vergissingen maakt. opper
de het i on co meisie.
Natuurlijk viel mijnheer
Bloem heftig uit. terwiil iiii struikel
de over den kop van een Kaaiman-
vel, 'is een dwaasheid Heintje
ben ie gedooptNaar je grootmoe
der. Waaróm dan Henny?Naar
de hippen) Je overdrijft ia al
les Kijk maar eens naar je zelf...
naar die malle kleeding Bespotte
lijk Je bent toch de dochter van eetn
eerzaam grutter, zou ik me enen.
Dat hoef je toch niet telkens
naar voren te brengen. Waarom moet
jïe daar nu altiid weer o® terugko
men vroeg mevrouw.
Omdat ik me d'r niet voor Hoef
te schaman, -- aei mijnheer reseluui.
Daaf moest de schoorsteen van
rooiken. Daar ziin de centen van ge
komen.
Van boonon en mc-eO. zei Hen-
ny. sarcastisch, met opgeWokken bo
venlip.
JuistVan boonen en meeL
Daarvoor heb ik altiid hard gewerkt.
Met de ziekte in de aardappelen, tot
(Lino in den nacht scans. Om alle be
stellingen te kunnen j.t voeren.
Ludster nou eeins. man - tracht
te mevrouw DSoem te overtuigen.
Wil dienen toch ter wille van onze
dochter, van Hennv. wel met de
voorname wereld meê te doen. Hoe
zou ze anders een behdorj Ike partij
kunnen Kriieen
Opnoodig - protesteerde mijn
heer Bloem. Laat ze trouwen met
dien verzenmaker, waar zit dikwiils j
mee loont on waar zii blijkbaar van
houdli. WH hebben het geld er voor..
Ajasses Nu weer trouwen,
gromde llenny. Kan een meisje
dan niet van een dichter houden, zen
der altiid dat banale trouwen? Wij
wandelen dikwijls in eenzaamheid
om te converse eren over letterkundi
gen en dichtere. Fred dweept met
Shelley en Kloos. Aan een huwelijk
denkt Fred niet. Eens wil hij zijn
gr dot dichtwerk uitzeven, waaraan
bii sinds maanden ijverig werkt-
Jawel 1 Maar wat ik tot nu toe
van hem cezien heb. is niet veel
soeos. Toen-te hooïde. dat ik vroeger
rederijker was in de kamer „Hei-
mars". heef He ine een bundeltje ver
zen van hem zelf ter lozing gegeven.
Ik ben er in begonnen omdat de titel
me nogal aanstond. ..De Koren
schoof' heette het. Maarhet cis
niks gedaanAllemaal bombast.
Daar héb-ie nou dit. .zing hij voort,
een prachtband ie van de tafel nemen
de en lezende
„Reizen klettert, kltete'rt. klatert,
.Klodderend in c-en waterplas
„Drunte druipend, drabbelend neder,
„Totdat alles water was."
Nou zie jo, dat is mij veel te wa
terig dat is
Dat ia modern-li tier aire kunst.
Dat is nieuwe school, expliceerde
Henny.
Och wat! Neen, dan de vroegere
dichters. Als ik in „llelmers", „De
zieke jongeling' of „Ha haantje van
den Toren' voordroeg, dan kon je
een speld hooren vallen. D&t waren
verzen. Daar zat muziek in,
A, ball! Ouderwetsch en banaal,
zei Henny scherp.
Ouderwetscb, goed? Maar de
mensclien hoorden ze graag, 'i Is nou
aires modem, maar 't is er ook na.
Daar Web jo nou die muziekuitvoe
ring, dat buitengewoon concert, waar
wij laatst heen geweest zijn. Ik Leb
me gruwelijk verveeld, omdat ik er,
geen snars \an begreep... En je
moeder zat gewoon tc s-'npep
llo, hel maklik steek n>u oog^n
neer om beter te kannen luisteren,
verontschuldigde inevi;ou\v Bloem.
Tot ze van zelf dicht vielen, jal
Maar je snapte er nel evenmin wal
van als ik. Waarom geen verklaring
van zulke vreemde muziek gegeven,
zooals Zaagmans vroeger deed, a's-ie
Zondag's „De slag van Waterloo"
gaf aa„ het Tolhuis: 1 Reveille, 2 Af-
marsch. 3 De slag, enz.
Wagner" wordt, door iedereen
begrepen, pa!
Larie! Dat maken Jullie mekaar
maar wijs. Ik heb me laten bepra
ten. Maar ik krijg er nou genoeg
van. Er gaat niets boven de oudc-r-
wet«ch© degelijkheid Jelui weet
dat zelf ook welMaar jelui apen
mekaar na Kijkt hei van mekaar
af... Leutert van nieuwe richting,
nieuwen stijl en modem. Maer ais
T er op aankomt zijn jullie toch ook
ouderwet6ch.
Toch nie! pa, hield Hennv vol.
Ik blijf modern.
't Was aan de natuur te bemerken,
dat de nazomer was aangebroken. Do
avonden kortten meer an meer en in
weerwil van den in gevoerd en „zo
mertijd", moest het kunstlicht tel
kens vroeger worden aangestoken.
Mijnheer Bloem had wat eerder
dan gewoonlijk de sociëteit verlaten.
1 Was wal broeierig geweest dien
dag en ©enige leden van het whist-
clubje waren, vermoedelijk daanloor,-
afwezig gebleven, zoodal van een
spelletje nieta had kunnen komen.
Toen hij op weg naar huis, ten
einde nog wat. van de koele avond
lucht te genieten, een weinig had
omgoloopen, en zoo gekomen was,
door een smalle laan, toi achter den
tuin van zijn viste, meende hij eenig
g-onteol te hooren in liet prieel, dat
terzijde van acii tuin was geplaatst.
Daar het niet mogelijk was den
tuin van deze zijde b ft men te kennen,
morst diegene, welke zich in het
prieel bevond er dus van af de zijde
van het huis zijn ingegaan. Waar
schijnlijk iemand vail hot personeel,
dacht mijnheer Bloem, die het prieel
benut als beschutting voor een lief
desavontuurtje.
Daar wilde-ie dan toch wat meer
van weten en daarom schoof hij wat
dichter bij het. geboomte terzijde van
dbn heg tegenover het prieel. Er-n
kleine opening in de haag liet vol
doende gelegenheid <le handelingen
van degene te zien, die zich de Mij
heid hadden gepermitteerd in d t
koepeltje te gaan zitten.
Hij hoorde ec-n gedempt gefluister.
Waarvan niets was te verstaan. Doch
hij koa vrij gloed zien. En wat hij
zag, deed hem telkens scherper in de
duisternis boren. Een jongeman
hield zijn arm om het middel gesla
gen van een jong meisje, waarmede
-ze klaarblijkelijk zeer content was.
ook zij omarmde hem steviglijk.
Wat drommel nog toe, mompel-
do hij. Wat heb ik nou aan de hand?
Nu zijn cogen door het luren Jn het
donker, allengs gewend waren aan
•die duisternis, zag hij steeds beier,
en bemerkte toen, tot zijn allergroot-
se verbazing, dat die meneer in het
prieel precies geleek op Fred, de
lievelingsdichter an llenny. Neen
maar, hij was het inderdaad Een
vergissing was niet mogelijk. Nu hij
scherper keek, zag hij ook, dat het
meisje, hetwelk daar zooeven zoo
teeder omhelsd word zijn eigen doch
ter was WarempelI -Dat wa
ren Henny en Fred Maar hoe
had-ie 't nu?Weer een omhel
zing. Neen, dat ging toch te ver.
Niet. da Lie er iets op tegen had. dat
Freti blijkbaar zijn Henny toch tót
vrouw begeerde, maar hij dien-te.
daar dan maar eerlijk voor uit :e
komen En had zij niet kort go-
leden nog beweerd, dat er hoege
naamd mets van waar was, dat...
Daar wiWe-ie dan toch 't zijne van
hebben. Zij moesten 't dan maar we
ten, dat-ie ze op de daad bstrapt
haddat cr geen ontkennen aan
viel. En daar Fred al weer pogingen
deed nogmaals... en Henny haar
koje noch dichter tegen zijn schou
der Jiad oangevledd, oordeelde mijn
heer Bloem thans het oogenblik ge
komen, zijn aanwezigheid bekend te
maken.
Hallo. Meneer Frcd!Henny 1
riep mijnheer Bloem zeer luid, en
had zich daardoor klaarblijkelijk
meteen voldoende aangekondigd.
Een hoog sopraan-gilletje van llen
ny was hot sein, dat de roepende her
kend was. Schoorvoetend en deemoe
dig kwamen de schuldigen nader. Zij
waren verrast. Aan ontkennen viel
niet te denken. Dat was beidc-n dui
delijk genoeg. Ook te verontschuldi
gen was het. feil niet.
Met ingehouden lach dacht de lieer
Bloem aan het voor eenige dagen ge
houden discours daaromtrent on niet
zonder een zweem van bespotting on
met eon weinig leedvermaak, vre g
hij, mtn of meer Sarcastisch:
Neem me niet kwalijk, meneer
Fred, maar was dat ook modern?
Integendeel! repliceerde'deze,
terwijl hij lachende naar He.any keck.
Dat was zeer ouderwetsdi!
Raadsels
(Deze raadsels zijn alle ingezonden
'door jongens en meisjes, die „Voor
Onze Jeugd/" lozen. De namen der
kinderen, die mij vóór Woensdag
middag 4 uur goede oplossingen zen
den, worden in het volgende nummer
bekend gemaakt).
Iedere maand wordt onder de beste
Oplossers twee boeken in prachtband
verloot.
1. Ingezonden door Albel Tasman).
Mijn ïste werd vroeger in den
oorlog gclbroiikt, mijn 2de is een. dier,
dat bij het water leeft, mijn 3de is
een boom, mijn 4de is een wollen
stol. Mijn geheel is een kaai van Ja
va.
2. (Ingezonden door Arend).
Welk spreekwoord kunt ge uit
Onderstaande letters maken?
II ,p d t 1 v n oo oe e
8. 11 ngv;'zond'en door Wellington)
Ik hen een Stat-enlband van 18
letters.
1, 2, 3, 4 is een. getal.
5, O, 14 is niet veel waard.
1, 9, 11, 4 is 1, 2, 3, 4.
14, 12, 13, 17 is op de kermis.
4. 0. (3, 8 is een, kleur.
10, 6, 7. 8 is kostbaar.
15 is 12.
10 is 13.
17, 18 is oen voorstel.
4. (Ingez. door Rochus Mcewisz).
Ik bon een plaats in Spanje. Doe
'een mijner letters weg en geef me
een soutere letter weer en ik ben
eon werelddeel.
8. Ittg-ez, door A. Spaargaren).
Welke plaats in Engeland is tevens
'do naam van een stof
8. (ihgez. door Zwartje), -
Strikvragen.
a. Wie brecikt er eerder een boen,
die van een tafel of van een toren
valt
b. (Ingez. door Kruizemunlje)
Wanneer ik het u gaf, zoudt go
mei reden heel boos op me zijn en
toch kan een boer het niet missen,
c Hoe heette Frans IIal6. toen hij
rijf jaar oud was?
Raadseloplossingen
De oplossingen dor vorige raadsels
zijn
1. M-eik-weg. Melkweg.
2. Marketen (ster. mark.—tent— eter
Marken.
3. Peer speer.
4. Tak kat.
5. Beter ©on vogel in de hand, dan
tietn in de lucht.
6. De telefoon.
Goede oplossingen ontvangen van
Heideprineesje 6. Tulp 6. Crocu6 5.
Bellefleur 5. Janus Tulp 5. Rudolf
Oischatz 5. Blondje 4. A.-Spaargaren
6. W. P. v. d. Boogaard! 6. Herte
voet 3. Klavertje vier 4 Eekhoorntje
4. Jan Rozemhart 5 Klavertje vier 4
Michiel de Ruijter 6. Wiim Spoor 6.
Jan Itaringh 5. Dideiik van Baten
burg 5. F. Gelil 5. Bosolibes 5 T'i
J Overmêer 0 A J. Bijlsma 0. B
Schoemaker 6. Justus v Duffelen 4.
I-I erf steering 5 Arend 6. Dirikje den
Hollander 6. Christine Shreure 5. 'G
L Pieters 6. Jarany Leoflang fi. Alicia
Draisma 5. Peipiim die Korte 4. Viole'
4 Silvia 5. Willem lvok 5. Takje
Hulst 5. Lobelia 5. Anemoon 4. Mos-
roosje 4. Frans van Wuimrik 5.
Roodkapje 6. Ph. v. Dusschoben 4.
Leid©naar 6. Controleur 6. Alpen-
roosje G Jan van Hem er t f>. Lena
Koeleveld 6. Cor Groenend-aal G, Mo
rel 5. Heideroosje 5. Kabouter 5 G.
P. Vroom 4 M'entje en Paulientje
van A.mstel. 5 Gijsbrecht van Baten
burg 5. Doornroosje 4.
De Wedstrijd.
Inzendingen, ontvangen, van Hes
ter M. Kievit, o.udi 13 jaar. Anemoon,
oud 7 jaar. Christine Shreuns, oud
14 jaar. Doornroosje, oud 15 jaar.
T li u i s.
Pas had vader het siot omge
draaid. of hij zag al een brief o.p de
mat liggen. Zoon groot envelop
neen, die was niet van Lente. Ja
toch, 't was haar band. Hij sloot de
deur en ging. op de trap zitten, om
vlug don inhoud door te lezen. Wat
was dat nu Wa6 ze op een schip?
Zolier een plezierreisje. Em li i j las
verder. Nog eens herlas hij den
brief, t was met te getooven. „0,
vadertje, ik verlang, ik verlang zoo."
Dat las hij lusschen alle regels, liet
verblijdde hem en. toch o, hij ge
voelde, welk oen gek figuur Lenie
daar gemaakt had.
Zou hij het moeder laten venten
Schrijven' was 'beter van niet, van
middag zou hij het haar mededeel en.
Het ging de laatste dagen zoo best
vóóruit met Moedertje, als dit baar
maar niet te veel aangreep. Wel
F e u s S S t o in
door
GEORGE HARTW1G.
(Emmy von Koepel!)
EERSTE HOOFDSTUK.
Door een van de smalste, emerig-
teitü straten van de hoofdstad bewoog
csich een lijkstoet. Armzaliger kon
wel niemand ter aarde worden be-
eleld. De.liikwaeen ratelde zoo vlug
als het maar kon over de ongelijke
straatsteen en en daarachter liepen
een naar mannen zoo onverschillig
imotKoliik te praten en te vloeken over
den reven, die 'hoe lancer -hoe harder
botton ie atroomen. Af en toe suisde
or een rukwind over de daken en
bracht bavvessiiig in den krans van
maagdeoa-lrn-bUudere.n, die het deksel
van de doodkist sierde, terwiil hij
d.an we er doorstoof, alsof hij lachte
om hot -groote raadsel van het leven.
Aan het einde van de straat, daar
waar zoo moeelülc nog smaller
word. kwam er een riitnia dién karn
nit. d« wielen daarvan besnntten de
neen, dat zou het niet 1 Dat won-
dierblijde gewoel, dal henn door
stroomde zou ook Moeder doorstroo-
men.
Thuis Tliuis 1 Nergens was het
beter Nergens was het heerlijker.
Meneer Bos liep m-et gemengde
gevoelens naar zijn kantoor. En toen l
hij het "s middags aan Henk vertelde,
tolde de jongen in het rond van
blijdschap. „Komt ze thuis? Ook bij
Grootmoeder."
„Wel ja. Grootje kan het wél
schikken
Maar toen vader Louie's brief had
voorgelezen, zei Henk, met eenige
veranbwaaixliging!Ik vind het
Gchandahg, dat ze wegigeloape-n is
„Ja, dat is zoo", sprak vader. „Wat
zal Tante Adèle daarvan zeggen?"
„Vader" zei Ilenk opeens, „ze heeft
alles aan Tante geschreven, staat er:
in den brief, nu, misschien Is Tanle
niet zoo heel boos, want je kan het
eigenlijk niet helpen, als jc zoo erg.
naar iiuls verlangt."
Eu opeens zag hij de griezelige
groole kaïmer, rnet die statige por
tretten in hun. zwarte lijeten en hij
wist, dat hij het er zonder moeder
gv>en dag zou hebben uitgehouden.
Toen ze e avonds met zijn twee
tjes moeder gingen bezoeken, zag
moeder, diat er iets was.
„Vertel maar gauw", sprak moe
der.
„Lenie komt ikuis riep Jlen'k 't
Wae hem onmogelijk, het langer biin-
nen te houden.
„Toch met ziek vroeg moedor
met eenigie angst in haar stern. Va
der wenkte Henk te zwijgen. En nu
vertelde Va. dan inhoud van dfen
brief, daai'na liet hij Moeder den
brief lezen.
Moeder werd beurtelings rood en
bleek. Wat wae dat een moeilijke
geschiedenis tegenover Tante Adèle.
Hoe ter wereld had hel kind zoo
Iets durven, ondernomen V „Ik ver
langde zoo naar U". Dat gaf haar
kracht tot alles. En moeder sloot de
oogen en in haar hart was groote
dankbaarheid.
„Ik hdb eens geïnformeerd, hoe
laat ze aan kan komend, hernam
Vader. „Dat kon wel twaalf uur wor
den."
„Ma? ik mee?" vroeg Henk. Daar
kon niets van inkomen. Henk moeet
op tijd naar bed. on als hij wakker
werd. lag Lenie ook reed® in de voe
ren. Zoodra Lc-nie was aangekomen,
zoq vader een briefkaart aan moeder
6Chrijiven. Dan wist ze het 's mor
gens vroeg reeds. En ''t sprak van
zelf, dat Lanie den volgenden dag
zelf kwam,
Toen. vader avonds Henk bij
Grootmoeder liadl ge/bracht,, spoedde
hij zich weer naar Rotterdam Die
Grootje had ook staan kijken l Na
tuurlijk was eir plaats voor het kind.
„Die arme stakkerd, mompelde hel,
oud:je 'telkens in zichaelve.
.Daar- hé je Rotterdam" riep de
knecht, den volgenden avond tegen
Lenie, toen de eerste lichtjes van de
groote koopstad ais gloeiende vuur-
peilties opdoken. De schipper had
gewild, dat ze i-n den vooravond wat
ef-apen zou eoi ze had het ook gepro
beerd, maar de wetenschap, dat ze
nu haast thuis was, Itielki, haar wak-
leer. Een paar uur was we isLl hl ijlven
liggen e-n. toen Jiad ze vriendelijk
venzocht te mogen opstaan,
„Kam dan maar bij ons zitten
zei de schipper. Het weer ie zacht e.o
het ie een wondermooie avond.
En nu zag ze steeds meer lichtjes,
de hemel werd er hekDer en Itlaar.
van. Ze voelde zich zenuwachtig en
beklemd1, ze wist niet, of ze blij of
angstig. inoest, zijn Zou vader er we
zen? Zouden ze erg boos op haar
zijin.
„Ie je vader een donkere, lange
man
„Ja", zei Lenie.
„Dan etaat ie er", epraik de schip-
perc die rnel zij.n zeemaneoog op mo-
tens afstand kon zien.
En ja hoor, het schip lag nauwe
lijks stil of Vader klauterde aan
booi'dl en nam haar in zijn sterk©
arnnen. ..Vader, vadertje," en Lenie
snikte het uit.
Wordt vervolgd.
Ruil-rubriek.
Verzamelaars mogen Woensdag 13
September, tusscheri 12 en 2 uur bij
mij Maizena-plaaitjes korneai halen.
ADRI MODOO bedankt J. de Zwa
ger voor de ontvangen V(iderk Ge-
scliiedenispl aatjes.
Brievenbus
(Brieven aan- de Redactie van de
Kindek-afdeeding moeten gewonden
worden aan Mevrxmw BLOMBERG
ZEEMAN, Bloemhofstraat 5.
In dte bus gooien, zonder aan
schellen!).
doodkist met modder en. hetzij de
Daarden schrokken van het geritsel
der bladeren, li-etzit de koetsier hen
met een haasthren ruk oo zii wilde
et uren. z© begonnen eennklans te stei-
ceren en achteruit te dringen.
De mannen, due den liilkstoed, volg
den. -hadden al spoedig een goed
heenkomen gezocht o-d het trottoir en
niemand dan een klein meisie o.
fitoó trouri-g om aan to zien i-n haar
armoedige plunje, met een naar
schoenen aan de voeten, die het wa
ter gretig opzogen liep nu notr. als
Ie voren, dicht achter den lijkwagen.
:IIe?t ki-nd keek niet oo. mnu-r wie
haar a and ad i tic beschouwde, kon
nodhtane aien. dat zii de »r ach tree
ecruipage minachtend opnam.
De paarden wairen echter eenanaal
schuw geworden en niet te bewegen
om door te 1-oopen. zoodal de k-oetsier
ten slotte driftig werd on zlin col
lega. die hem onverschillig aanzeg,
o,o nndia-on toon toeriep
Maak tóch. dat ie svcg kamt met
ie arinëalig zoodje Jouw ma geren
knol kun ie wel tot alles dwingen,
rïid dus om zii. da,n is de weg voor
ons vriiof zou ie mls6oliien waH-Ien.
dat d© jonker voor 7.00'n armeünis-
stoet hier iim het eed-ranfir kwam
Als een bliksemstraal vloog het
kleine nicteie nu naar voren, en zon
der zioli te bekommeren om <le woest-
snuivende paarden, liep zii naar den
Nieuwelingen zijn: FRANS VAN
W UN NIK, oud 12 jaar, Nieuwe Kerk
plein 8 rood.
ALIDA DRAISMA, oud 13 jaar,
Borneoslraat 6, Schoten.
CHRISTINE SIIREL'RS, ,Oud 14
jaar, Asterstraat 10.
JO TI1IJSSE, oud 13 j3ar, Kenne-
mer st.ntat 29 z.
COR LAMBOUR, oud: 10 jaar, Am-
sterd-amschevaart 6-i.
NELLY KOK, oud 15 jaar, te Uene-
broe-k.
HESTER M. KIEVIT, oud 13 jaar,
Raauisingel 42,
JUSTUS v. DUFFELEN, oud
Soph ia straat 12.
HEID EPR INS ESJE. Andere adel
lijke dames der heide zijn nog niet
in onze rubriek opgenomen, dus je j
moogt je schuilnaam houden.
JANNY L. Jammer, dat je de.
vorige week te laat was Je ingezon
den raadteel is goed Ben j© nog uit
gewcc-st met de Jan Plezier? En waai
was de- reis naar toe?
ANEMOON en MOSROOSJE.
Julite waren de vorige week ook te
laat. Heeft Anemoon een klein zusje
gekregen?
NON NI. Ben je ai lang in Haar
lem? Heb je een zieke hand of lis de
arm niet hi orde? 't Speet me, dat je
brief niet op Tijd kwam, want ik kan
die voorstellen, dat je razend van
ongeduld de rubriek doorvloog ©11
haar daarna teleurgesteld weer ter
zijde hebt geragd. Vind je het weer
prettig op school?
Den Heer H. P. Mijn vriende
lijken dank voor de mooie collectie
Maizena-pl aatjes,
HERFSTSBR1NG. Gezel-lig vioor
je, dat Morgenrood weer terug is.
Je bent met de raadsels al weer aar
dig opdreef, hè?
DOORNROOSJE. Ga je het voU
gendjaar van school af? Je raadsel
is goed.
BOBCIIBES. Zoo, ben jij ook
weer boven water? Je hebt ook een
pret-tiga vacantia achter den rug.
Met die wandeling had ik best mee
willen doen. Een volgend jaar strek
je het zeker nog verder uit. Iloe is
is het met het hondje? Voelt li ij zich
al thuis en mag hij blijven?
F. G. Als je uit school komt,
loop je. zeker dadelijk naar de ko
nijnen. Mag je ze ook eten geven?
GIJSBRECHT VAN BATENBURG.
De raadsels mogen best op een
schriftvelletje geschreven worden. Ik
denk niet, dat ik me met de Baten-
burgsehe familie vergissen zal.
MIENTJE en PAULIENTJE VAN
A. Jullie zitten zeker nog midden
in de feestvreugde en ook midldlen
in een bloementuin. Ik wil he.l kleed
heel. graag eens zien. Bel Woensdag
maar eens aan!'
G. P. Nu, is de zonneschijn niet
gekomen? Dat spreekwoord gaaf al
tijd op en de vervul Hing komt vaak
juist dan, ats we er aan beginnen te
twijfelen. Is de keelpijn nu over'l Be
hoeven de pitten niet mee-r gestikt'?
Hos bevalt het je op de Handels
avondschool?
W. P. v. d. B. -Je raadsel is
-goed-.
A. S. Het cEo-gt rue genoegen,
dat het bock naar ja zin ie.
BLONDJE mag haar schuilnaam
houden.
JAN HARINGH raag zijn schuil
naam houden.
VVIM en BEPPIE 9. Wat zal die
Piel blij zijn geweest met jullie be
zoek. Ik kon wel een heel klein bee
tje begrijpen dat er tranen kwamen
bij liet afscheid. Gelukkig, dat d-e
viendjes en de piano afleiding gaven.
Wanneer komt hij terug?
MICHIEL DE RUYTEK, Je inge
zonden raadsels zijn goed, Hoe is het
nu met den arm? Aan je schrift zou
ik het niet zeggen, want dgt ziet er
keurig netjes uit. Nog wel gefelici
teerd met je verjaardag.
KLAVERTJE VIER. 1 Is wel
goed, dat je liet papier maar één zijde
beschreven hebt. Hoe is het nu met
moeder? Je raadsels zijn goed.
Th. J. O. Zijn er nu nog bramen
te vinden? F„n ben je al weer eens
naar Zand voort geweest?
EEKHOORNTJE. Wat heb jij een
pret gehadl Daar kun je nog wel we
ken op voort-'tereu. De schoenmak-er
was zeker wel in zijn scliik. Maar
inoedeg -ook?
Jan II. Ja jongen, ik vind het
ook prettig jou weer onder d'e Ru-
hriekvriendjes te kunnen teilen. Beu
je nu weer iieelernaal de oudle Jan?
Ik kan me voorstellen, dat de dag
van je thuiskomst eigenlijk de aller
prettigste dog was. Veel groeten vOor
AREND. Ja, ik had in lang
ni-ets van jo gehoord, 't Dieet Mé ge
noegen, dat. je zoo heerlijk gemeten
hebt. ik kan me best, voorstellen, dal
je nu ai weer naar het volgend jaar
verlangt. Blijft het goed met je gaan?
koetsier, hem met luld-trillende stem
toe roer.end
Doe liet toch niet. doe het toch
niet Maak dat je wegkomt en laat
ons in vrede onzen weg vervolgen.
Waaróm keek- je niet beter uit je
ooeen en bleef je niet od den hoek
van de straat wachten, tot wii voov-
bii waren Denk je ons te kunnen
dwinuon oan voor iou ulaats te ma
liën Geen sprake van. Ditmaal «aan
wii voois
Klein gedrocht dat ie bent 1
bêet de. driftige koeteier haai- toe.
Ik raad je, ging ze hoe lan
ger hot- ouKewondemer voort, terwiil
zii den krans van maaadenalm-blade-
ren. die 00 den air oud was gevallen,
weer omraante en aan haar arm hing
ik raad je ons rustig onzen weg
te laten vervolgen. Laoh je. lafaard
je moest ie liever schamen, dat je
aeer» ceiibied voor de dood-en hebt
Doze oude Vrouw was duizendmaal
-boter dan Hi met af ie zilveren nes
tels dat verzeker ik ie 1
Wat ia er toch. Frans hoor
de men nu iemand. dJe in het rijtuig
gezeten was. vrnxren. en een knatrae
iongetmg etaa-rdo door bet nu ee-
onende raam-nie. naar bet. naar adem
hin-crende kind. Wat wil die kleine
toch
Zii scheldt, omdat de paarden
sohmv ziin geworden.
Dat is niet waar. riep bet
TULP. Dat reisje naai W'dk" aan
Ze© is dus niet in 't water gevallen,
't Was echt gezellig, d-at Moeder ook
mee kon. Je had je fiets zeker thuis
gelaten. Was Moeder niet doodmoe
van dat ejouwen met zoon wildzang?
Je raadsels zijn goed.
C. W. W. 't Spijt me, dal je de
Zaterdagavond, niet ontvangen hebt.
Na ontvangst van je brief heb ik je
een nummer gestuurd. Wanneer je
raadsels achteraan komen, gelden ze
toch mee.
LENA K. Terwijl fik jie zit te
schrijven, schijnt het zonnetje zoo
heerlijk, dat ik heusch ga gel©oven,
dat de zomer zich maar «m poosje
schuil gehouden heeft. Ben je weer
mei ijver aan bet work getrokken?
JAN VAN II. Het deed me veel
genoegen weer eens wat van j© te
hooren. Ben je nu heelemaal gezond
en valt het kantoorwerk je nJet
zwaai-? Be-gïnt de avondschool met
October?
Ph. v. D. Ja ingezonden raad
sels zijn goe-d. Boom-kwceker 1 ijkt ine
een echt mooi vak. Het gadeslaan van
bet" leven in de vrije natuur doet ie
zeker rn alle opzichten goed.
ROODKAPJE. Meet Je al, wan
neer Beb thuis komt? Hei!, is anders
een goed toeken, dat ze zich begint
te vervelen.
MOSROOSME. Ja, Ik d-aclV, wel,
dat je de vorige week niets van je'liet
hooren, vanwege het slechte weer.
Dat is niet. cr^ voor een keertje.
PIM. Zc-t voortaan jc- schuilnaam
maar onder jo werk.
SILVIA. Dl October komt er een
wedstrijd, waar je heel lang den tijd
voor krijgt. Kun je al voor je zelf
een jurk maken?
ALIDA 1). Ja in Schevenimgen
zul je wel geen dag verveeld heb
ben. Was liet theekleed voor Moeder
en is het al af? Zit Je bij Januy L.
in de klas?
G. P. Bevalt het je goed In je
nieuwe betrekking? Wel bedankt
voor je aardig plaatje.
EEN ONBEKENDE. Het ontvan
gen raadsel kan ik niet "plaateen,
zonder oplos-ring.
DIRKJE DEN II. Heb je Maan
dag op school niet zitten eulfcn? Of
mocht je 's morgens thuisblijven?
Hoe vind je het boeit?
MOREL. Ik heb voor Heideroos
je 11 jaar opgeteekend? Dus dlat is
in orde.
DIDERIK VAN BATENBURG. -
Jullie 5,1 ogen de briefjes wel in één
enveloppe dicen. Die lv»ee namen van
jou houden aardig Verband met el
kaar, hè?
Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN-
9 Sept, 1916,
Modern,
door Simon Moe.
Hoo'r eens. Ik hen in er nou ge
noten van te krijgen 't Is nou wa
rempel welletjes. zei mijnheer
Bloem-, terwiil ihii. met. de handen
dien in de zakken ven z-iin uebLoemde
kaaneriaixm. met. jgrofode unseen iis-
beröntd de kamer bewandelde. Ik
heb ie/lui in allee tooK-c-geven...... Toen
we de givitterii aan kamt dellen
dat gélukkig kónden doen omdat
we goed verdiend en zuinig geleefd
hadden heb ik er In toegestemd,
dat we bui tri» gingen wonen in een
nfoderne villaom te laten -zien,
dat wii ons zoo iets konden perm't-
teeren... E11 die villa moes.^ volgens
leJiul. naar de nieuwste eisehen iiwiQ-
nidht word-enan-deïts zouden we
niet voor Mol worden aangemerkt
Dun izouden we niet sgeaien ziiii bii de
voorname luiDan zou
Moest dan iedereen weUoi. dat
wii uit een grutterij kwamen viel
mevrouw Bloem geraakt in.
Dat was niet naodigMaar
waaiotm alles zoo buitengewoon
zoo-emodern aangepakt
Waarom deugden onze goeie cuwer-
wetsche meubeltjes niiet mreoi-
Die moesten weg I.opgeruimd
voor een appel en een eiHeintje
Henny. wil ik zeggen, en Jij
hielden niet op.of wii móesten alles
nieuw hebbenWij moesten mo
dern word en geïnsiaiLeerdIn een.
nieuwen stijlblauw behangsel en
rood meubilairLiberty'dessins...
stoelen zonder rugleuningcana
pé stijl „William arid Mary"... club
fauteuilsweet ik veelAan
don wairid schil-deriien van de nieuwe
riöhlinfi, van......
Van in'odeitoe meestersvan
futuristische ortlsten. verbeterde
Hanoy.
'Och wat! riapl-iceeïde raijilheer
Bloem. die w6 vroeger in de netto
kamer hadden, dat waren (schilde
rijenDaar keek je met pleiri'er
opuren lang Daf cone de
Stier van Potter was prachtig
en dat andere e©n korenmolen
die was zóó duidelijk, dat je je tus-
BChenheiden verbeeldde, dat de wie
ken draaiden I
Och. copieën. pa 1 Akelige
oleographdeün I Die hebben möt kunst
niets te maken. zei Henny krib
big.
Zoo Maar ik vond ze dan
vrii wat mooier, dan die prullen Jiier
meisie. met een Woedenden hlik op
ziende. Hij liegt Hij heeft met de
zwcöd een slag an de doodkist ge
geven. Ik beb het goed gezien, mijn
heer. -u kunt niii gerust góloioven. O.
hoezeer verafschuw ik hem daarom
Liükatatdes kunnen verlangen, dat
uien voor hen uit den wee ga&t. en
dat heeft hii niet gedaan I
Will je wiel eens zwijgen, giftige
heks. riep de koetsier, dreigend de
zweep ontheffend,
Waag dat eens. waag dat eens
Haar gelieele lichaam trilde van.
opwinding en daardoor zv ze niet.
dat de i-n-"-." heer ihaar vol incddLij-
den aanstaarde.
Ga maar door. kindje. zei hij
nu od zachten toon. het gevaar te
thaaie voorbii. De koetsier meende het
niet zoo slecht.
Jawel, en u vindt dat ook zoo
er® niot. dat hoor ik aan uw stem.
Maar ik duid het niet. dat men do
dooden mishandelt. Er stro mdcai
nu tranen Vn-R woede over haar ge
laat. Ik laat mil niet met voeten
treden omdat :k arm ben I Gaat heen.
ik liaat jelui 1
Ie me dat een sche»sel I lach
te de koetsier.
Wii hebben haar kinderlijke liefde
gekrenkt. Spring van den bok. coef
mji de leidsels. Iood den begrafenis
stoet na en vraag aan één van 'te
dragers hoe dit meisie heet. Vlug
wat 1 gelastte de jongeling, en
daai'OD bleef hii geduldig staan wach
ten. hoewel de regen hem van den
hoed droon en ziin handschoenen in
een oogenblik doorweekt waren.
Ademloos van het harde loopen.
keerde de lenecht torue.
Nu? riep zijn meester al van
verre hem toe. want de Jongeling
kon de fonkelende blikken van het
meisie niet vergeten.
Li-na Fuchs 1 Er bcetaat geen
erooler duivelin, ionkerzit keek
mil zooeven weer aan. of zii miï wil
de verslinden. Ziezoo, nu kunnen we
elndeliik zien onder dak te komen.
bromde hii binnensmonds, de teugels
weer in handen nemend.
Waar woont zii
In een beruchte achterbuurt de
Oude Ilandstraat No. 121, jonker.
Hii knalde met de. zweep en een
oogenblik later was het riltuig om
den hoek van de ctiraat verdwenen.
De lijkstoet had inUiss-clien 2iin
weg voortgezet en was nu OP het
kerkhof gekomen. Het graf was al
gedolven en de kist werd nu daarin
neereelat - -
Ik ben doornatjammer, dat we
hier ni-et een hartversterking kunnen
kriteen. dat zou ons goed doen, -
bromde "een "trty de -dragers.
De ovcneaene had ons wel een
leaaal mogen achterlaten voor dozen
tocht. riep één der anderen.
Laten wij maken, dar. wij weg-
komen. zei een derde. uls w i
met dat natte goed blijven loooc:
worden we ook nee ziek.
Het meisje stond nog altijd bii do
geopende groeve en wilde nu den
krans weer on de kist leasen, maar
de doodgraver duwde ha«r ruw 00
ziide. zeggende
"Weg iij voor zulke dingen,
hebben wii nu geen tiid en die daar
in. liet weet er immens toch niets
Zii gehoorzaamde met saam-ge
perste lippen. Ten slotte mompelde
zii binnensmonds
O. moeder Dora, moeder Dora,
wat zul er nu met mil gebeuren
Lieve moeder Dora, kom tccfi terug.
Haar eraai't was onrecht en harts
tochtelijk. doch de man. d'e te aan
hoorde. aloë» daar seen acht op en
zei alleen maar
Maak dat je weg komt.
O, moeder Dora. kreet het!
kind nu andermaal, bliif toch
mij. Laat haar niet in dat kilte graf
rusten, laat haar bii inii blijven.
smeekte ze nu. den doodcravea ni-:t
voclitice oogen aanziende.
Kom. kind. vree; toch wijzet rn
ga naar huis mei dit weer voec in
hii haar on ruwen toon toe terwiil
hii haar van de gioeve wegduw 'c.
I
(Wordt vervolgd.)
