Haarlem's Dagblad | 1916 | 23 september 1916 | pagina 9

RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.

DE VODDEÜPRINSES

DERDE BLAD

Dca.olt>l e&cS.

ZATERDAG 23 SEPTEMBER 1916

Raadsels

(IDétóe raa'dteele zij.m alle

'door jongens en meisjes, die „Voot
Onze Jeugd" toen-. Do iwumon der
kinderen, die mij
middag 4 uiur goiedo

<ïcn worden in het voögarude minimier
bekend gama-aM.

Iedere maand wordt onder de beste
oplossers ttwee bo-eken ln 'prachtband
verloot.)

1. (Ingez door Generaal Botlha.)

Ik bern eon plaats iin 'Dalmaatlö; ver
ander mijn lete letter en 'ik ben eon
meisjesnaam.

2. (Irugoz. door Arend.)

Ik Iben een plaats in Zeeland van

14 letters

I, 2. 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 Is een meis
jesnaam.

II, 12, 13, 14 is geen stad.

3. (Ingca. door Najada.)

Met l(. kan ilk licht geven, mot 1.

ben Wc eon kleodimgsluk, met b. bon
ik een visoli, amict p. beoi ik een kleur.

4. (Inge®. door Bop en Klimop.)

Ik ben eon plaats in Zuid-F na nk-

rijdc, geef me een staart «n ik ben
een vogel.

(Ingw.. door Jeaui Bart.)

Maak uit onderstaande lettors een
plaats in Noord-Brabant

o e e e II I n n a v.
C (Ingiea. door Tulp

Ik ben een land in Europa van 10
letters

1, 10, 4 ja een diertje.

8. 9, 2, 5, 6 i6 een kleur.

7, 3 is een voegwoord..

Raadseloplossingen

Do oplossingen van de raadsels der
vorige week zijn

1. Beesd beest,

2. Wat gij niet wilt, dal u ge
schiedt, doe dat ook aan eon ander
»iet.

3 OuiTenboseh.

4. Piet Hein.

5.i Oluiistiaanisandlt Chi tetiaan-
Pundit,

t), Overhemd hoed heand

Goede oplossingen ontvangen van:

V 5. Ci'Ma 5, Ilerfstscrlng 5, Cro
cus 5, Janus Tulp 5, Bellefleur 5, G.
T.. Motors 0, R. Schoeiriakor 0, Mei
doorn 5, Goud E1&; e 5, A. 3 Bijlema 5,
Tulip 6, Theod. J. O vermeer 6, Michiel
de Ruytcr 6, Roodlkapij© 5, W. P. v.
d. tïogaardt 5, A. Spaargaren (5, Bosoh
bes tl Struisvogel 5, Exuoteior 5, Lena
Koele veld 5, Aipen.roosjio 6, Rudolf
Osehatz 5, Dirk Oschatz 5, Arend G,
Twkjo lliutet 5, Leidemaar 5, Contro
leur 5, Anmte Rulj© 6, Micntje en Pnu-
licntje van Auisteil 4, Frans Gelul 4,
Dirkje den Hollander 6, A.lidö, Draais-
ma. 5, Jauniy Leeflang 5, Johanna van
Vark 5, Wim Spoor 6, Jan Harlngh 5,
Jlortevoet 4, Frans Hals G, Violet 5,
Pepijn de Korte 5, Anemoon 6,Mos-
roosjo 6, Lobelia 6, Egüanti-er 5, Jan
\V. Frieio 5, Generaal Bliicher 5,
Blondje 6, Mion Bartütel 5, Jan Bar-
t'hol 5, Nelly Bart! iel 5, Gijsbracht van
Batenburg 6, Diderik van Batonburg
6. Morel o, Heideroosje G, Kabouter 6,
Dieder ik van Bern 4, Blond Etsje 6,
G P. Vroom 5, Loontje Vroom 5, Gen.
de Ney 5. Cor Groenendal 4, Jun van
llemert G

De Wedstrijd.

Ingekomen- zij'n 25 opstellen, waar
van 10 lxshooren In Afdeeling 1 en 15
Jn Afdedlmg If.

Afdeeling I. Hot beste op
tici bi de/o aJJdeoling is van liES-
TER KIEVIT, oud 13 jaar, die den
Isten prijs ontvangt. Gaarne verneem
iflc 6poedig van haar, we'ilc boek zij
daarvoor verlangt. Gp haar volgt
KLAVERTJE VIER, oud 13 jaar, die
don 2d'en prijs ontvangt. Om dien 3den
prijs hebben gelootRosalia, Doorn
roosje, Maiie de Nijs, Hertstsei ing,
Lena Koeleveld, II. Rustig© en More).
H. RUS'ITGE, oud 14 jaar, was do ge
lukkige ear ojntvamgt den 3den pij<s

A f d e e 11 ui g II. In dezo afdeo-
Jing komt de.léte pij-s toe aan FIKJE,
oud 11 jaar, die dus kiezen mag tu6-
Bchea eeui baby-pop of oen aquarium.
ROO'DKAPJ'E, oud 10 jaar, ontvangt
den 2 den pi je, en JANNY LEEFLANG,
oud 10 jaar, krijgt den 3den prijs.

Woensdag 27 September tussclhem
12 en 2 uur mogen (1e prijzen bij "mij
afgehaald worden.

(O pe t el te n w edet r ij<ï, lstie prijt?).

„MIJN NIEUWE BETREKKING",
d^er II e s t e r M. Kievit,
oud 13 jaar.

Haarlem, R-aamsiiigel 42.

Wij hadden een groot huisgezin en
'daar wij niet rijk waren, nxoeetan de
3 oudsten dus reeds vroeg de handen
uit de mouw steken. Thans had ook
ik de schooljaren aohtcr den rug en
toen '«avonds do heele familie om do
tafel geschaard zat, zei V-ader: „Nu,

Annie, heb jij ook al een keuze ge
daan?" Kk antwoordde dat 4de er nog
nooit heel erg over had gedacht en
alleen wiet wat lk niet wilde wor
den. „Op een kantoor?" vToeg Moe
der, maar de 14-jarige Lizo riep
„Gunet, An, jij don bedien dag in
zao'n benauwd© kamer tusschen pa
pieren «n nog oeii6 paipioren niets
voor jou, hoor I" Na heel long -beraad
slaagd 'te hebben, besloot ik dan maar
ton einde raad onderwijzeres te
worden en nadat tk ©enigen tijd p.lLndc
gestudeerd had. en door al mijn exa
mens was gekomen, kreeg ik dan. wer
kelijk een plaats als onderwijzeres
aan de So klaas© eoner meisjesschool,
daar die betrekking juist open was.
Eigenlijk had ik or niet vee! lust in,
want mijn vriendin had mij zulke
vreoselijiko verhalen opgehangen van
Viiiiiilo ein lastig© kinderen. dlie jo het
leven zuur maakten, dat de moed me
een beetje begon to ontzinken, ihoewcl
deze «obool voor de „nette eland
was. Ein.de! ijk brulle do gewichtig©
morgen aan en. nadat ik mij keurig
en wol in do roodo japon van mijn
zuster e-n innel blink-endc laarzen aan,
had laten bewonderen, stond ik
prompt 0017 half nogien voor de school
deur.

,.U 'bent vroeg, juffrouw," zei do
cftnoiorg©, „nvaaa- u kan, gerust ji-aa
binnen gaan.

Een beet.je geërgerd o-ver dien fa-
iniilioren to-on en mot een mislukte
poging om zoo damesachtig mogelijk
te doen, stapte uk d© lange corridor en
„mijn" schoollokaal binnen. Een rutin
frtee'h vertrok met witgekalkte muren,
hiel en daar bedekt door eonige p'a-
teui uit de dierenwereld en een kaart
van Nederland. I-k bedacht juist aan
welke haak j)c mijiii bood zou hangen,
toen de diinéclrice binnenkwam niet.
d-e woorden „Dag, juffrouw Van den
Bergvol goeden moed om te begin
nen, zeker?" en zonder mijn ant
woord af te wachten: ,,U zult voo-ral
in den eersten tijd wat streng op in©
ten treden, want do klasse ibs.hm...
nog al tamelijk lastig en moeilijk te
ragcoren." Ik vond het geen erg'pret
tig© boodschap en voelde mij eer.
oogeniblik bekJemd tegenover dat
kleine mentEohjie met linar grijz© haar
en kleine bruin© Oogen, die mij zoo
doordringend aankeken. Na nog eeni-
g© aanwijzingen verliet zij het 1 oka ai
en liet mij. alleen, achter, totdat lang
zamerhand de eerste meisjes binnen
traden, allen tusschen de 11 en 15
j'a-ar. Fluisterend en giebelend ging
ieder noair haar plaats onder een nau
welijks hoorbaar en. terloops „dag
juffrouw." Toom er ongaveer 18 meis
jes waren., luidde de bel, maar het ge
praat dluurdie voort, .Nu stille mes
jes, de bel is gegaan, riap ik, en. in
een oogwenk zat do schaar doodstil en
ireclitop. Ik was -tevreden over het
succes van mijn woorden en begon
nu do namen, dor meisjes op to noe
men. Een lange brunette mot guitige
donkere oogen zat voortdurend strak
naar mijn schoenen te turen.

„Wadi- kijk j© toch zoo naar, Elza
an NijonliU'izGii 7" Zo koek niet op.
Elza. hoor j© me niet?" „O, hebt
't 'tegen mij," klonk het heel ver
wonderd, „ik hoot anders Eis van
N ie hui zen, dat is voel gemak kiel ijker
en kortor, vind u niiot l,k deod
alsof ik haar vraag niet hoorde en
herhaalde mijm woorden. „Ik keek
naar uw ccho-en,en-,klonk liet tame
lijk brutaak Ze lijken sprekend op die
van mijn vader." Een uitbundig ge
lach volgde. Ik klourde even... giste
ren had ik z© pas gekocht, die glim
mende zwart© laarzen mc-t'broede vier-
ka nie neuzen, vongens den «clioenima-
ker „de nieuwste mode". Maar ik
vermande me, ze-tt© een \roolijk ge
zicht en ziel laohen-d „Nu, dan moet
j© vader wiel heel kleuie voetjes heb
ben, maar laat ons nu direct aan de
geschiedenis beginnen.Dit was mijn
lievelingsvak en ik maakte Napo
leon's lotgevallen zoo boeiend mogo-
lij'k, a na ar ongelukkigerwijze be-
eclureef ük ook zijin, uiterlijk, zeggende
dat hij klein van gestalte was, waar
op een der meisjes haar vinger opstak
en uitriep „Uw schoenen zouden
hem dlu9 zieker wei passen." Allen
eciiaterden liet uit, en ik werd onver
standig genoeg, driftig, en riep onge
duldig „Kunnen jullui dan nooit
over die schoenen zwijigon?" Nu was
ik mijn prestige totaal kwijt, weg
was alle aandacht en oirde, en te mid
den van dit rumoer 'kwam do direc
trice binnen en, keek mij zoo verw ij
tend en, ontevreden aan, dat ik wel in
den grond had willen zmikou van
sclmanite. Nauwelijks waa zij weg en
het sclioouisch rijf uur aangebroken of
het liove loven begon opnieuw. Do
meisjes wisselden elkanders schriften
cxm of gooiden met prqpjos papioi',
waarvan er een „,per ongeluk' voor
mijn voeten raid©, liet was e©n t&cke-
niing, voomtellciL'do een magoro jul-
frouiw met oen bijzonder spits ge
zicht, in oon vuunroioido japon en met

reusachtig© vierkante schoenen, di
meer haddien van ©en vusecherssclinit
zonder masten. D© toekening \>p zich
zelf, och die wojs zoo ©ï'g niet Maar
de woorden, die er onder stonden,
maakten mij nog verdrietiger en boo
zer. „Niouw© anaimsel goed plagen,
dan houden w© haar onder den
d/uto!" ik informeerde maar niet wie
deze gra/p verzonnen had en snakte
naar i2 uur. Ik haastte mij naar Ivuia,
en ,173' alles verteld te hclbbcn, smec-kte
ik mijn ouders mij weer net zoo hard
mijn ontslag te laten nemen. „Is het
dan wel zóó erg, wat ze gedaan lub
ben?" vroeg Moeder, „Erg? erg?"
barstte ik tos, ,.z© hebben me geplaagd,
gesard, Wc ga er niet meen- hoen
„Vanmorgen, woeg een vriend van
rn ij of j© zijui moeder dagelijks kwam
voorlezen, tegoax oen tannelijik hoog
salaris," zei Vaster. ,,.T© kunt dus ver-
andoren van betrekking, Anniie, maar
loer van m,ij ivoor j© verdere leven, dal
j© wet eens door een, zuren appel moe;
iieenlbijton en xxtct spoedig d
moed inde s c h o e 11 en moei
laten zink©»." bAvonds In bed over
dacht ,ilk alles nog eens, zag Vadem
verd'i ietiiig© oogon voor mij en uil zijn
illusies Zij n Ann ie omderwijeoree,
waren nu vocn'bij. Mijn bestuit was
genomen, l k bleef aan d c
(School. Md, de diircotrico had ik
een lang ondcrlioud en alle meisjes
bot'Uiigdon hun spijt over haar onheb
belijk gedrag. Den modriktas is het
nooit geworden maar ik ben. Vader
alïtijd dan/lctoaar gebleven voor zijn
naad.

EINDE.

MTC1TIF.L DE

in boel gauw i

RUYTER Neen
„Tliuis" nog niet

zi n II; heb geen postzegels voor Je.

Vraag ze maar in de Ruil-R'ubriek."

MOREL Jo, nu komt de Sint-
Nicolaasw-edst.iijd. 't Mrordt er echt

weertje voor. Misschien kan Piet jo T r --

dan helpen plakken, lk heb nog een i 00,< ^naar do bijententoon-

rooten vooraad raadsels. Dus huast f;f„Emvoest? I" wc-lke ktas zit

i MEODOOR J. 0. Aart beeft z©
>r voel genoten op zijn schoot reisje,

Brievenbus

(Brieven aan de Redactie van de
Kinder-Afdeeling moeten gtfcondlen
worden aan Mevrouw BLOMBERG
ZEEMAN, Bloem hofstraat 5.

In de bus gooien, zonder aan-
sch ellen!)

NONNJ. Wat januner, dat je
weer te laat waa niet j© raadsels,
's Woensdags vóór vier uur moeten
zo in mijm boziit zijn. Zit j© bij Adri
ten H. in de klas? Wat heb jo van den
zomer een heerlijk uitstapje gemaakt.
En wat heb je al een groote-men-
schenvoorstelling gezien. Nu zal ik
gauw te weten komen of j© donker of
blond bent.

PIET S. WeJ bedankt voor jo
mooi kiekjo uit Etgmond. Ben jo niet
bljj weer thuis te zijn?

TULP. Met gemengde gevoelens
las ik j'o uitvoerigen brief. Ik hoop,
dat er een verrassend slot komt. En
fin, Jo hebt al weer ervaren, dat ge
luk en ongeluk eigenlijk buren zijn.
Is je ware naam door con zeker©
Rubriek-vriendin al uitgevonden? Alle
plaatjes zijn mo welkom. Je raadsel is
goed en ik heb den inhoud van jc
brief maar als oplossing beschouwd.

G. L. P. Wil ik eens e©n atlas
voor jo in de Ruil-Rubriek vragen?
Misschien wil je er wel iets anders
voor teruggeven. Een boek b.v. Zet
de volgend© week je schuilnaam maar
onder je werk.

BLERFSTSER1NG. Beu jij nu
weer heeJcmaal klaar? En wat doe jo
nu? Ik denk van moeder helpen, hé.'
Do October-wedetrijd wordt de pret
tigst© wedstrijd van het heel© jaar.

ABEL TASMAN. Gelukkig, dat
jullie weer wat opknappen, liet weer
werkt anders niet inee. Ja do vol
gend© wedstrijd is de Sint-Nioolaas-
wedïtrijd. Dat is vtcior jou een nieuw
snufje.

Cij.VTA. Dat was een echte ge
zellige -brief. Je hebt wel drukke
avonden, maar toch ook afwisselend.
Met je ingezonden raadsel moet j©
geduld oefen©», er zijn er zeker nog
wel honderd voor. Ik weet niet, of
ik je in A. gezien heb, want ik ken jo
nog niet. Wat leuk, dat j© zoo dicht
ln mijn. buurt was. Zet -de volgend©
week je reisverhaul maar ©ens voort.

JAN VAN H. 't Js geen wonder,
dat jo met dit guro weer je minder
goed vóelde. Want op j© reizen doe
je natuurlijk veel kou óp. Ben j©
nu weer geheel ln orde?

GEN. DE 'N'EY. Je raadsels zijn
goed. \\'at zul je ©en pijn aan je voet
hebben gehad. Mag je nu weer loo-
pen?

LEENTJE V". Ben je Woensdag
middag nog uit gewoest? Misschien
zijn er wol kinderen, die de eerst©
nummers van Thuis nog voor je heb
ben. Vraag het maar eens in de Ru.l-
Rubriek.

G. P. V. De bramentijd zal nu
wel voorbij zijn. Als hot droog is,
geeft de Natuur nog veel moois te

grooten
je maar niet.

D1DER1K VAN RATENBURG.
Je raadsel ia goed, Ben Je niet roem
rijk uil den elag gekomen? Tot Woens
dag.

G1JSBREOIIT VAN BATENBURG.

Wat gezellig, dat je met jo
op dezelfde school bend. Loeren jullie
ook hetzelfde vak?

MIEN, JAN en NELLY B. Dat
is een heele tijd geleden, sinds ik iets
van jullie hoorde. Als ik de Anegamg
door kom, zal ik eens naar Lena uit
zien. Wat hebben jullie niu een groot
huishouden. Moeder lieeft hot zeker
erg druk, maar jullie helpen zeker
flink mee. Hoe oud is kleine Bennie?

BLONDJE. Zie je wel. dat het
raadsel niet fout

MAR JE DE N. Jo raadsels zijn
goed. (Nu was je sclirift wel veel neb
ter, maai- ik vond bat papiertje erg
slordig. Boos was ik er niet om. Daar
heb ik eigenlijk geen tijd voor.
JAN W. FRIiSO en GEN. BLüCIlER

Er zijn meer vriendjes, die het er
van dan zomer maar eens van geno
men hebben, Maar nu do© je toch ze
ker getrouw mee? Vond j© de bijen-
tentoonstelling niet interessant?

EGLANT1ER. Dank voe
Vechtp)aatjes. Er zuilen wel liefheb
bers voor op komen duiken. Geluk
kig was jo nu.op tijd. Met jo schuil
naam is het zoo in orde. „Thuis"
duurt nog wel een poosje, 't Doet me
genoogen, dat zoo'n bakvi.scbjo hof
mooi vindt, daar het eigenlijk voor de
jongeren geschreven is. Onze Sinf-
Nicclaaswodotrijd zui in den/.olfden
gtiest zijn als die van verleden jaar.

LOBELIA. Ja, meneer B. ken ik
wel. 't Is toch jammer, dat je niet
bij Jannie zit, lk zou met dal, Adver-
tenMe-spél wel me© willen doen. liet
lijkt mo oclit 'ieul(. Vuid jo d© pimw-
lc:s prettig? Krijg je les van een juf
frouw?

FRANS HALS. Je ingezonden
raadsel is zoo heel onbekc-nd. Bedenk
eens eon ander.

PIET. B EP PIE en WIM S, Nu,
het is oen hooi feest, dat die kleime
komiek weer thuis is. En wat heeft
hij iedereen goed bedacht Ts de jam
•al op? Piet hooft er zeker lekker van
geomu'id. Ik vind dat schieten ook
niets geen prettig gehoor. Hó, ik wou
dat het voor alfljdi en voor goed werd
afgeschaft. Ju!ü© ook niet?

ZEEMEERMIN mag haar schuil
naam onder haar werk zetten.

JANNY L. Slaat die plaats op Je
atlas? lk geef altijd moeilijk© en go-
makkejijko raadsels. Dun is er voor
eik wat wils. Ben joji'iot heel blij me-
d©n uitslag? Tot Woensdag.

NACHTEGAALTJE. Kan je zoo
mooi zingen, omdat Grootvader je
zoo noemt? Grootouders kunnen al
tijd zoo heerlijk verte hen van hun
eigen jeugd. Waar ga je op school?

DIRKJE DEN IJ. Jij gaat maar
uit. Was liet kleine nichtje flink ge
groeid? llobben jullie ook een biblio
theek op school?

FRANS O Je maakt a\ heele reï-
zon op do fiets. En zoo in het mand
je word j© niet moe. Prettig, dat de
konijnen zoo flink gnoelen. Zorg er
nu maar voor, dat zo het lekker warm
hebben, want zo moeten net vertroe
teld worden als kleine kindertjes.

MTENTJE ©n PAULLENTJ E VAN
A. Nog wol gefeliciteerd met Va
ders verjaardag, t ls .geen w ondór,
dat jo je nog wat vcuiocid voelt na
I dut pret maken, Maar 't was zelier
en hcei'iijk fee©!, hè?

TAKJE HULST. Goed succes met
je examen. Zet je best© beentje maar
voor. Ik donk, d-ut je nog wel eons
verlangen zult naar de schoolban
ken. Je raadsels zijn goed.

AREND. Je raadsels zijn goed.
LENA K. lk hOop 30 Sopt. dien
wedstrijd uit te schrijven. Ale jo al
iets weet, mag je natuurlijk wrt be
ginnen. In deze zorgelijke rijden lijkt
n|© iets degeiijks hot meest geschikt,
t' Is net, of we e©ii mooien Zondag
nog meor waardoeivn dan een mooien
dag in do week. Een Zondag en een
zonnetje booren ook bij elkaar.

EXCELSIOR en STRUISVOGEL.
Gelukkig, dat broer weer beeleinaal
kiaar is. Ja, met den volgenden wed
strijd reken ik op jullie.

BOSCH BES. Hof zul jo nog wel
wat mioene kosten jo hondje op te
voeden. Moeder vindt het zeker niets
prettig, dat hij zoo bijterig van aard
is. Jammer, dat de foto mislukt Ls.
J© mag wel vaat aan den Sint-Nioo-
laaswodstrijd beginnen. Lees maor
eens, wat ik aan Lena K. schreef.

ROODKAPJE. Nu ben jo niet bij
zonder in j© schik? lit denk, dat 13e'-
oie er vroolijk om kijk*-, nu zus een
prijs' heeft, lice is hot met hot been?
Gaat do wond al dicht? Ais jo geon
boeken nicer voor haar held, vraag
don maar in de Ruil-Rubriek om een
l>ock ter leen.

jij nu?

Mevr. RLOMRF-RG—ZEEMAN.
23 Sopt. 1916.

De Chocoiadewafeltje8.

Tijdonis de afwezigheid van d'eu
chef van de af<loelIng waa ik aange
wezen als dvons plaatsvervanger en
wras du© in hot bézit van alle sleutels
van do kisten met geheim© etukkein en
van alle kasten, 't Zou niet druk loo
ped vandaag; dat had de ohef wel
heel goed vooruit gutsten. AJIoeu had
hij nuij op 't hart, gedruk't, dat ik den
heer Goedllaan d© enveloppe met 't
roodo lak zou gieven, maar dat ik dan
vooral weor zorgen zou, dat de kist
goed gesloten werdi, want „daarin lag
het ontwerp van ©en nieuwe kanon
neerboot van zeer vernuftig© construc
tie' maar waarvoor de vinden 'n hui-
tengiowoon hoogen prijs vroeg. Nu was
©r nog een- concurrent ©n diione voor
waarden waren aanuiebkolijk lagor,
7)iaar zijn uitviindilng was dan ook in
èën ©n'keil opaicht, ïm e©n klein onder-
diexJ, minder volkomen. D© man had
genoeg zijn -best gedaan, om er ach
ter te komen wat or aan zijn ont
werp haperde, dat het niet onmiddol-
lijk grif was aangenomen, maar daar
moest j© nu n©t iemand ate onz© öhof
voor hebben, di© in hot dagelijkse!»
leven todh al zoo gesloten was als
een hus. De kift giing diicht met een
letterslot en hel woord, dat er bij
hoorde, was „kers". 'De heer
Goedman kwam de roodgelakte enve
loppe halen en gebruik makend van
dat „korsenelot" kon ik het verlangd©
dus geven. Nadat hij weg was, zou
ik net Ln knielend© houding het slot
weer dichtmaken, toen do telefoon
ging ©n dit 'wel met zoo'n driftige»
ruk, dat liet zeker een ongeduldig
persoon was, diien lk dus maar on
middellijk Tc woord zou staa.n Een
dame, om mijnheer WiiUemsen to
sproten.

Mijmh-eer Willemsen is voor za
ken uit en komt eerst laat weer te
rug, «ntwioordd© Ik kort.

De dam© beweerd© ©chtcr, dat zij
den heer Wiltemeen zei-ven ook niet
hoefde ta sprokonia's er maar ie
mand op 't kontoor was. Zij kwam
dadelijlk. Em ©enige oogeutolikkon la
ter trad er een alleriiefete jongedame
het lokaal binnen, zoo elegant in ui
terlijk ©n mameren, dot lk onni-iddel-
'ijk onder haar bekoring was.

't Spijit rae zeer, dat ik u moet
telourslellGn, begon ik, maar de heer
Willemsen ls uit. Waarmee kan ik u
van dienst zijn? vroeg ik, terwijl ik
haastig een stoel naderbij schoof.

Z© was als in ©en wilt© wolk ge
huld witte japon, witte hoed, witte
witte schoenen, witte hand
schoenen— dit alles was zeker 'n sym
boert van haar oufdhu-l-il, want zoo al
lerliefst -kinderlijk zag zij er uit, met
haar kersrood© lipjes, haa.r lield©-
bfau'w© o ogen en liet gezellig© kuiltje
in de kin, dat haar gezichtje zoo ieüs
'.tigs gaf!

Ja, ziet u, ik had den beer Wil
lemsen eens willen spreken over ©eni
ge papieren, die hij mij beiloofde (o
geven, sprak z© hulpeloos, maar mis
se hi en heeft hij wel ©en boodschap
voor mij achtergelaten. Ik weet zelve
eigenlijk niet, waar het over liep,
«naa-r ük geloof over het pensioen van
mij'ii vader, lk ben 7101 eenmaal wan
hopend dom in zolk soort dingen.
Maar misschien, ka-n ik u even li-elpen
zoeken-.

N-oea), zeiier niiet, ate mij-n'hocr do
papieren klaar gelegd heeft, moet ik
dlie ook vinden, alleen kan het dan
wel een beetje langer duren, veront
schuldigd© ik mij.

Ik ben bang, dal ik u heel wat
t ga bezorgen eu dan voor zoo'n

beuzelachtig gevalletjeLn vergelij
king met de staatszaken daal natuur
lijk. Wat moet u toch knap zijn oen
de aantgelcgen!icdten van zooveel na
ties uit elkaar lo kunu-en houden, ik
heb nog nood. een diplomaat gealeu,
maar nu valt mij dan loc-li eindelijk
dc ©er t© beurt, c-r een. in levenden
lijiv© voor mij t© zien.

Nu, 't zou mrmers meer dam wre«I
geweeet zijn, haar dez© kleine liluaie
te ontnemen. E11 dus liet ik'haar maar
m den waan, dat ik do aangelegenhe
den van zooveel naties in mijn hoofd
omdroeg en sprak ais ze'f under
dan indruk van mijn diplomatiek ge
wicht U Is wel vermoeiend, ziet u.

Dat wil ik gchHneii. Maar toch
een mcrkwaurdiig© geduchte, dat u
hier van uit uw kabmet de wereld

e t ware regeert.

Ja, zeker, dat es wel zoo, merkte
ik ineder'g op.

Wat een grappig© oud© duo?,
riep z© opeens, bij hot ding neerknie
lend, waar ik zoooven me© bezig
was g©wceel, toen ik aan d© telefoon
geroepen werd.

O, ja, oinitwoordd© ik haastig,
c was ik net aan t eluïten, toen u

binnentrad. Noem mij niet kwalijk

dat Hc 'daarme© evori doorga. W3ti(
daar zitten heel gowichtig© papieren
in.

Zv zag er opeens zoo tclenrg©ele!d
uit, het arrne kleine ding. Dat kwam
omdat zij zich zeker had voorgesteld,
er con.s in rond te grabbelen als een
6pelen-d katje.

Vreosolijk© staatsgeheimen ze
ker, hè? vroeg ze, met e©n pruilend
l'pje. Wat beduidt dat papier met die
eigenaardig© tcckemng er op?

O, niet veel, dal u inUrcs-co-
ren kan, antwoordde lik achteloos. Een
plan voor ©en ka/non-neorboot, dut liet
gouvernement werd aangeboden,

Hè, wat doet u grappig, riep ze
weer heel verbaasd, terwijl ze mij de

ri ook.

scort ding. Een letterslot ia 't. U
maakt het op een woord open Wat
Ls het uwe? Het onz© was mijn naam:
Kitty 1

Hè, ja, net geschikt voor haar

„Keis" is het onz©, was er bij
mij al uit, ©er ik er z©if op Jwdacht
was. Wat cori gloeiende ouvoorzich-
-tigheiit Enfin, gelukkig dat mijn
onschuldig bezoekster!,ja het al Ven
maar gehoord hadl.

Zo scheen mijn onbescheidenheid
TKle-t eens opgemerkt te hebben, want
reeds was haar aandacht door iets
anders afgeleid

O, riep ze, wat een alleraardigst
tafeltje helbl u daar Drinkt u daar
ooil wel e©n3 the© aan? Dal zou echt
gezellig zijn.

Zoo daoh/t ik ook. Ik zou wol eens
die aardige kleine handjes bezig wG-
lon zien aan de flieetafel Me dunkt,
dat moert veel hebben van huishou
dentje spelexi Maar ik dacht niet, dut
zij hot echt meende.

Nu, *k kan wel orders geven,
dat er the© gebracht wordt, eprak ik
bedachtzaam. Maar dan moet u mij
niet verklappen, hoor

Hó, dat is aardig van u.

En terwijl zo haar gehandschoerid
handje vertrouwelijk op mijn arm
legde, vleïdo zij:

Mnar dan moet u ook trakhceren
©p dl© lekker© clweoiaitowafeitjes
van Pan-, die kunt u alleen maar
krijgen bij v. Waveren.

Ongelukkig was dat heel aan den
anderen kant van de slad, en of
schoon ik zelve niets tegen de wan
deling opzag, als het voor hnar was,
vond ik dat toch een gewaagde on
derneming.

Maar zou jo ze hier bij Donker
man, niet kunnen krijgen?

O ja, wei chocolade-wafeltjes,
maar niet van Parr, 2iet u. Dat haalt
er niet bij.

Dit laatste met een half pruilend
tipje, precies zooals een kind.

Nu dan, van Pan- zult u zo heb
ben, dat beloof ik u, al moest jk ze
dan ook van do Noord-pool laten bu
ien.

Nog steeds voeld© lk den luchten
druk op den arm van dat allerliefst
gehandschoend© handje; en zoo ge
leidde ik haar naar d© makkelijkst©
van al die hardlceren kantoorstoelen
en hoopte, dat ik* haar daarmede al
thans genoeg bevredigd zou hebben.
Maar dan begon nu dat echt ver
wend© kindje weer:

Kapitein Hartman, goat zo al
tijd zelf voor mij halen, maar..

Wat ha'&n, vroeg ik, vrij onnoo-
zol en al bij voorbaat een doodetijken
haat voelend voor dien leelij-ken me
dedinger, die waarschijnlijk niemand
rekenschap had af te leggen van zijn
gangen. Ju, dan kon ik 't ook ©11 u u
hij al heei snel moeten loopen, wilde
hij mij t© vlug af zijn.

Wel, choco lade waf i.lijes, natuur
lijk meende zij.

O, als u liever heeft, dat ik 7.0
zelf haa1. welnu, dan ga ik. am-
woorddo ik toon, vanwege het ge
waagd© van 't geval nu niei met
zoo bar vetl animo en dan ook 111
d© hoop, dat zij zou zeggen, dat dit
heuech niet noodig was. Maar neen,
zoo zeer scheen ze getroffen door
mijn bereidvaardigheid, dat ik deza
onbeduidend© boodschap als een wa
re zending ging beschouwen.

U zult eens zien, hoe gauw ik
terug ben, sprak ik, zegevierend over
een goeden inval. Want ik pak een
cabje, dat gaat veel vlugger dan de
trains, die natuurlijk overal wachten
moet.

Ja, maar dan moet u mij belo
ven, dat u liet paard niet 200 afjak
kert. Ik oen lid van de Dierenbe
scherming, ziet u eu u weet niet, wat
een verdriet u mij zoudi aandoen,
als u h©t arm© beest in d© hitte zo»
liet draven. Dit laatst© met een einee-
kendo stem en tranen in de oogen.

Nu, ik stolde haar gerust dienaan
gaande en zei, dat het verzoek haar
eer aandeed, en nog heel wat meer,
wat niet voor herhaling vatbaar ie,
op zoo'n Wank, wit pupier. In ieder
geval, zei ik ook tot den koetsder, dat
hij heel bedaard rijden moest zcho
holde ik als een gek en kwam dus
na ©en kwartier terug, belast eu be
laden met een pak choco!adewafehijee
waar een heel leger genoeg aan zou
hebben. Mij verwonderd© 't nog, dat
zij zoozeer op dat nrerk Parr was ge
steld, want ik hud altijd gehooid,
dat die van Jansen veel fijner waren.

Feuilleton

door

GEORGE HARTWIG.

(E rn m y v o 11 Koepell)

13)

Bij liet noemen van deze vrouw
veranderden als door looveralag d©

tpy/.ich'jen van de drie omstanders, op
iet oen was afgunst, op hot ander©
leedvermaak en op dat van den vorst
met moeit© ingehouden afkeur te le
zen. 1

Mijnheer Wigger», haastte de
graaf zich nu te zoggen. Deze
vrouw is de bekoorlijkst© sirene, die
ooit een paard bcsUeg.

Bekoorlijk eu deugdzaam!

Is u daar zoo zeker van, mijn
heer Wiggers? vi-o©g de gravin, tem
deel© minachieflid en ten dee'i© I>e-
Jangstoiicnd. - ls u wellicht een van
do dagielijltscho bezoekers van haar
salons? j

Yes, Mylady!

En dweept u ook met haar, zoo
als.

Zooa-ls ©en gentleman mot een
mooie, deugdzame vrouw dweept,
antwoordde de heer Wiggers.

Daar echter d© vorst, wien de per
soonlijkheid van don Amerikaan
nooit Minder sympathiek was toege
schenen don op dit oogeniblik, nu
wegging en graaf Wosterwald mee
trok om deze zijn antipathie m-odo te
dealen, vroeg Clarissa den vreemde
ling ora naast haar plaats te nemen,
brijdo als zij was nu eindelijk iemand
gevonden te hebbon, die con tusschen
persoou in deze kon zijn.

Vorst Pavvlofsky schijnt ont
stemd te zijn, zei de heer Wiggers
Icn slotte, en waarom? Is liet hem
niet aangenaam, dat men in tegen
woordigheid van Mylady een ander©
dame roemt, of zou het hem onaan
genaam zijn indien men miss Coia
Bernard lof toezwaait?

Deze laatste vraag bracht hel bloed
van Clarissa aan liet koken en zij
gaf op norschen toon ten antvvooid:
U vergist zich, mijnheer Wiggers.'
De vorst behoort, niet tot de vereer
ders vair de paardiijdeter. Hoe lang
blijft het circus nog hier? vroeg ze
even later op onverschilligen toon.

Zeker 7iog ©enige maanden my
lady, gaf Wiggers zoo beslist Ion
antwoord, alsof hij er goed van op
de hoogto was.

Zool

Het zou de jongeheeran ook te
zeer spijten, indien zij miss Cora niet
meer door do hoepels konden zien
springen, lachte Wiggers op een wij-

zo, dat men hem onmogelijk voor
ééii van de vea'eerders van de tliea-
tcr-prinses kon ho-uden en daardoor
kwam liij tio© langer hoe meer in het
vertrouwen der gravin,

Indien u uwe studies daar al
voltooid hebt, kunt u nu wei een ein
de maken aan uw bezoeken bij haar,
niet waai? v-roeg zij.

Neen, mevrouw, waar zou ik dan
do morgenuren doorbrengen?

wDo dame zat ook wel op andere
uren bezoeken ontvangen, verm-oed
itk, zei de gravin met eeu minachten
den glimlach.

Do Amerikaan keek tiaar bij deze
woorden verbaasd aan en aait woord-
de daarop:

Morgenochtend betrek ik ka
mera, tegenover do woning van miss
Reliant en ik ben voornemens dan
stipt te not oer en wie er bij haar aan
huis komt, en 11a dez© woorden stond
do heer Wiggers op ten einde af
scheid te nemen.

Hot zal mij aangenaam zijn u
meer bij mij te zien, zei gravin von
Meugen eveneens opstaande.

O, niyiady, u kunt mij geen groo-
ler eer bewijzen, gaf Wiggers Tiaar
met ©en buiging ten antwoord, ik
zon mij gelukkig achten oen dame,
wier schoonheid zelfs een miss Cora
in do schaduw ste>t, den een of ando
ren dienst te mogen bewijzen. Ja, ik
zou zelfs oen weck iung het hengelen

achterweg© willen laten voor het ge
noegen 0111 in uw nabijheid to ver
toeven!

Zij lachte nu, want de vereering
van don Amerikaan was haai* aan
genaam tor will© van Wrat Gasdinir.

Niets niets was nog verloren,

Lk begrijp niet mevrouw, dat u
nog een woord met dien man wisselt,
zei Pawlofsky, toen h'j even later
weer bij de gastvrouw kw-am.

Ach do Engeisction en d© Ame
rikanen lijden aan spleen, luidde het
©enigszins verontschuldigend© ant
woord.

Zegt u dat? Dit schijnt mij
vreemd toe. Ik zou zuo graag zieai,
dat u dezen hei ekenonden Ameri
kaan niet uieoi* in uw huis ontving.

Hij is bung voor het opmerkings
vermogen van dezen slimmen Yan
kee, dacht de gravin cn daaivp zei
ze:

Hot gaat toch niet om zoo onbe
leefd te zijn en trouwens ik geloof
niet dat de heer Wiggers zich bij mij
erg op zijn gemak gevoelt en dat hij
voel in mijn salons zal verschijnen.
Uw vriend Wosteiwald is echter zeer
met hem ingenomen.

En nochtans dring Ik er ten
zoorste op aan, dat u de kennisma
king mot hem afbreekt, hernam d©
vorst. Alles in mij komt in op
stond, zoodra ik hem zie. Ik heb het

gevoel in mij, dat hij u ongeluk
zö'i aanbrengen, mevrouw.

Bij deze woorden bood li ij haar

rn arm, 0111 haar aan tafel te gelei
den. daar het souper was opgediend.
Zij zag hem verwijtend aan toen zij
antwoordde:

Verwacht ik dan van iemand
anders geluk dan van

Eensklaps trapte iemand op haa-r
sleep, zioodat zij moest blijven staan.

Pardon mevrouw, ik deed het
niet, hot was graaf We&torwald,
fluisterde frame Rinzelmann haoa*
in.

ZESDE HOOFDSTUK.

Na den avond van den verjaardag
van Lucio Sternau was het geheel©
gezin droevig gestemd.

Het jonge meisje schaamde zich
evenzeer over haar hoop en haar
plannen, die haar nu vooi*barig ble
ken geweest te zijn, ate over het
bewustzijn, dat een kunstrijderes
haar verdrongen bad uit het hart
van don geliefde. 01 deze moeier en
aantrekkelijker was, maakte in haar
oogen niets uil, genoeg dat zij Geor
ge van zijn plicht af had gebrachn

Van zijn plicht? Dit was iets wat
zij zich ze'ive voortdurend afvroeg.

Mevrouw Sternau, die huar kind
zoo gaarn© een onbezorgde toekomst
had gegund, was ook diep ter neer
geslagen en zij zag mot verlangen

het 0ogenblik tegemoet, dat George
weer bij hen zou aanschellen.

Eu hij kwam dan ook wel, niet
200 spoedig als zij gehoopt had, maar
lHj kwam toch.

Luoie ging hem 200 kalm tegemoet

s zij maar ©enigszins vermocht,
maar zoodra mevrouw von Sternau
hein aanzag, ontzonk haar d© moed.

Hij nam tusschen do beid© daniee
p'iaate, vroeg naar haar welzijn, be
wonderde d© vlijt van het jonge meis
je, maai* een kind had zelfs kunnen
opmerken hoe gepreoccupeerd hij
was. v

Lucio kon hem nochtans alleen de
kalmte inboezemen die hij zoo noo
dig had, maar niettemin vlogen toch
telkens zijn gedachten terug naar
den dag wuarop Coru hem haar le
vensgeschiedenis had medegedeeld.

U is zeker weer een poos naar
uw landgoed geweest? v roeg de vrouw
des huizes hem ten slotte, toen hij
geen verklaring gaf voor zijn lang
wegblijven.

Jn or is heel wat t© doen vóór
het nieuwe huis in orde is, gaf hij
eerugszins verlegen ten antvvooid.

liet nieuwe hu tel Lucio gevoolda
dat zij bij deze woorden tranen 111 d*
oogen kreeg.

(Wordt vervolgd).