HiARLEtrs Dagblad
0b Europessohe Oorlog.
DE VODDENPRINSES
TWEEDS BLAD
Daadardai 12 Oetober 1916
OM ONS HEEN
Na. 2215
Ds Geheimen van dsn Posldlenst
Ofschoon dit opschrift klinkt als de
titel van een bioscoopfilm, heeft ze
met deze lichtbeelden mets te ma
ken; integendeel kan eerder van wer
ken'der duisternis gesproken worden,
omdat hel werk waarover H loopt,
tot dusver in duisternis verborgen
blecrf. Lot wel: liet waren geen mis
drijven, maar integendeel juist goede
daden. Om den lezer nu niet langer
in spanning t/e laten, kan ik vertellen,
dat eenlge dagen geleden een vrien.
dd'ljko heer ui't Amsterdam aan een
aantal bladen mededeelingan zond
over de posterijen. Daar stond in, wat
jo zoo al bij de post kunt krijgen en
kijk, er was ©cm en ander bij, waar
van ik nog nooit gehoord had, zoodat,
ronder al te groot© pedanterie, aan
genomen mag worden, dat ook vel©
Were di© niet kennen.
Toch is in de Haarlemscho bladen
van deze geheimzinnige artikelen én
voordoelen geen melding gemaakt
Hot kan zijn, dat de vriendelijke Am-
efordamsche heer tot de postadmini
stratie behoort, mogelijk sproot zijn
meAedOoling enkel voort uit dringen
de goedheid des harten in eik ge
val moot een onderneming, zoo ze
publiciteit w©nacht te geven aan d©
artikelen die ze verkoopt, dl© maar
advorteeren. Stel, dot een kookwinkel
aan do couranten Laat weten, dat hij
er op nahoudt Groninger koek en
Deventer en Bossche koek, moot dan
do courant daarvan m hot redactio
neel gedeelte den volk© kond doen?
Neen, zal men zeggen, dat moet die
kookwinkel advorteeren. Juist en dat
behoort de postadministratie ook te
doen. Ja maar, zoo zal beweerd wor
den. mot de post ie hel. een ander ge
val: (Lio is een openbare dienst, voor
ziet dus in een algemeen belang.
Maar do koek dan, waarde vrienden!
Ala er eens geen koek'jneer te krijgen
was zou een algemeen© jammerklacht
opstijgen.
Do post is evengoed e©n handelson
derneming als een koekwinkel, een
drukkerij of eon manufacturenzaak
en belloon dus, evengoed als deze,
het publiek in te lichten over do ar
tikelen, dio zij er op nahoudt. Dat ls
tot nu toe weinig gebeurd. Wanneer,
nationaal of internationaal, een nieu
wigheid op postgeld©! was uitgevon
den, don werd er geen publiciteit
aan gegeven; misschien kwam er een
berichtje van in de Staatscourant,
die ©an dubbele vermaardheid bezit:
dal zij allerlei wetenswaardigs bovat
en dat nagenoeg niemand haar loost.
Overigens moot het publiek voor
wiens dienst de nieuwigheid was in
gevoerd, maar raden, of ruiken, dat
dio bestond
Dit is yan ons wat veel gevergd.
Er zijn inderdaad in ons aller be
staan nog andere dingen, waaraan
we denken moeten, dan de post. Van
haar nieuwe artikelen krijgt g© dus
geen of weinig aftrek, hoogs'ens ko
men enkele menschen die bij toeval
achter do geheimen zijn gekomen, die
artikelen koopen, maar algemeen©
verspreiding krijgen zo niet. Daarom
is liet gebaar van dein vriendielijkcn
Amsterdamsohen heer zoo belangrijk.
Hij wil ons vertellen, wat de post zoo
al voor ons doet. En zijn eerste me-
dodJoaiJng is vlo laatste niet. neen,
lung niet. Lezen we niet in liet orgaan
van den Bond voor Vreemdelingen
verkeer, aan het etude der opsom
ming van de postale- zegeningen: „Er
,#011 over den dienst der posterijen
„nog wel eon en ander te aeggen zijn,
„doch voor liet «ogenblik kun met foo-
„venstaande volstaan worden".
Er komt dus meer. Welke geheimen
van het Nederlandsche postbedrijf
staan nu nog oj> het punt te wonden
onthuld?
Nog alüjjd heb ik niot meegedeeld,
wat toch wel de zaken waren, die
door den vriendelijkon heer uit Am
sterdam vermeld werden. En ik denk
dat ook niet te doen, maar toch is
het interessant om eens te zien, hoe
de welwillende heer zich do verhou
ding van publiek en post pardon,
van post en publiek voorstelt. In zijn
bericht komt o.a. de volgende passage
yooi';
Iedere Nederlander kent de
Posterijen en de wijze waarop
..de post" haar taak vervult, kou
over het algemeen zeer wol de
goedkeuring van het publiek weg
dragen.
Als wij zeggen „iedere Neder
lander kent de Posterijen", dan
moet het zoo opgevat worden, dat
Feuilleton
door
GEORGE HARTWIG.
(Emmy von Koepel 1)
89) i
Waarom ziet u mij voor een laf
aard aan? riep hij, opspringend uit.
Dut doe ik beslist niet, maar lik
gevoel de juistheid van mijn bewe
ring. En, George, ik ben ook geens
zins de vrouw om mij dioor slangen
politiek een goede meenKng te ver
wen-en I Ik zou uw vrienden even koel
bejegenen als zij het mij deden, ja
het zou mij zelfs een genot zijn hen
de handen in elkaar te zien slaan
over mijn onbegrijpelijk doen. En
dan zoudt g© dit alles moeten aan-
*ten, George?
Probeer het gerust wat ge
daar aanvoert, echrikt mij niet af.
Aliju liefde is groot genoeg om alle
vooroordeelen to overwinnen. Een
klem weinig goeden wil, mijn nan
gebeden Cora, en allee kan uitstekend
gaan.
Zij drukte iiem de hand, toe» zij
An.wooreHc:
Misschien wel met een ander
Ieder weel, waarmede die lak Tan
Staatsdienst zloh belast: vervoer
van brieven en postpakketten,
spaarbankzaken, overmaking en
Invordering van gelden enz.
Wat velen echter n'ot weten ls,
dat de post aan het publiek vele
geriefelijkheden biedt, waarvan
het bestaan aan slechts enkelen
bekend is. Wij atollen ons voor
over enkele zaken eens iets na
ders mee te declen.
Wel bevat de offieieele „Post-,
Telegraaf- en Telefoongids" alles
wat men omtrent deze diensten
weten wil, maar niet ieder schaft
zich dezen gkie aan. De prijs
hoeft nauwelijks een bezwaar to
zijn, wutv. bel mWT dan 500 blad
zijden tellend boek kost slechts
90 cent. Het verschijnt twee keer
per jaar (Mei-November) en zij
die vooraf verzoeken beide uitga
ven te ontvangen, betalen slechts
50 cent. De levering geschiedt
door tusschenkomst der postkan
toren en door die van de boek
bandelaren.
Het is wezenlijk niet duur. Dertig
con-ten voor een book van vijfhonderd
bladzijden en dat bij den togenwoor-
digeu prijs van U papier. 'L ls te geef,
t kost méér ingekocht! En dan nog
voor de twee stuks een dubbeltje min
der} Waarom, ja waarom, snellen
niet allen naar hot postkantoor en
schaffen zich dozen vijfhonderd blad
zijden tellenden foliant aan, waarin
zóóveel postgeheimen staan, die zij
tot dusver niet kenncnl
Laat ons tot den koekwinkel terug
keeren. Die hooft laat ons zeggen
twintig soorten koek, ze stelt daar
©en prijscourantje van samen en be
sluit, dat voor twee en een halven
een', per exemplaar af te geven aan
't belangstellend publiek.
Tot verbazing van den koekwinkel-
raan komt niemand dat prijscouran
te koopen, niémand weet dus, dat hij
koek verkoopt, niemand komt dus
koek koopen en het gevolg is, dat hij
binnen zee weken zijn winkel sluit.
Daar heeft de post geen nood van.
Die heeft altijd genoeg te doen,
omdat ze oen monopolie heeft De
koekwinkel daarentegen heeft concur
renten, die reclame maken door ad-
vertentiën of circulaires of door prijs
couranten koetetooa rond te zemden.
Waarom kan de post dat niet doen,
als haar blijk:, dat haar artikelen
niet voldoend© bekend zijn?
In ernst gezegd, het publiek koopt
eenmaal geen prijscouranten, liet is
gewend die gratis te ontvangen. Al
bood het Rijk zijn post- telegraaf- en
telefoongids voor eep stuiver te koop,
dan nog zou het in Haarlem geen
honderd slijten. De fout bij openbare
diensten is altijd weer dezelfde: zij
beschouwen zich als de weldoeners
van 1 publiek en niet, zooals behoor
de, als do onderdanige dienaars en,
in het hierboven vermelde geval, als
de Leveranciens. Hot doel van de post
administratie moet zijn ons Neder
landers de zaken, die wij met de po6t
hebben, z-oo gemakkelijk mogelijk to
maken (natuurlijk volgens vaste re-
gxslen) en ons zooveel mogelijk brief
kaarten, postzegels en zoo meer te
verkoopen. Voor zoover de post ons
iets te Leveren heeft is zij een zuiver
commercieel© onderneming. Wat wij
niet weten dat zij verkoopt, komen
we niet bij.haar halen, dus moet zij,
in haar eigen belang, er voor zorgen,
dat aan liaar artikelen zooveel mo
gelijk openbaarheid gegeven wordt.
De post levert oen batig saldo op, het
zou grooter wezen, wanneer voor de
waar wat meer reclame werd ge
maakt; hoe meer winst, hoe meer
geneigdheid om het, personeel wat
beter te betalen. Ook in het recht-
streeksohe belang van de ambtenaren
en beambten is het dus dat liet pu
bliek weet „wat er te koop ia".
Tocli is er in het stukje, dat ik hier
boven ontleende aan het communiqué
van den vriendelijken Amsterdam-
seh-en heer, een klankje van verwijt
aan het (donurio) publiek, dat niet
eens weet, wat de post voor hean
doet. Maar cbat kan het publiek niet
helpen, wel de poet, die verzuimd
heeft, het te vertellen.
Nu moet de lezer niet denken, dat
dit maar eon kleinigheid is, neen deze
fout van de post kenschetst, de gehee-
Ae verhouding, zooals vele ambtena
ren en beambten der posterijen (niet
alle) zich die voorstellen. Als een
ambtenaar aan zijn loket snauwt,
een poetquitantie precies tweemaal
wordt aangeboden, in geen geval voor
een derden keer zelfs niet wanneer
zekerheid beBtaat, dat ze dan zou
worden betaald, aJe de gelegenheid
om postwissels te verzenden of te
ontvangen te 3 uur sluit, als hulp
kantoren laat openen en vroeg dicht
gaan begrijpt de post haar taak
niet noch haar bestemming van die
naresse van 't publiek, „Ik hen
Staats ambtenaar", heb ik eens een
postman hooien zoggen, toen ban
verweten werd, dat hij soms zoo kort
af tegen hot publiek kon zijn. „Heel
goed", kreeg hij ten antwoord, „maar
do Staat zijn wij-, Nederlandsche bur
gers en wij hebben u aangesteld can
ons te dienen".
meisje, maar niet met mij. Ik zou
voor u, mijn vriend, een geheel an
dere vrouw kiezen, een zacht lief
schepseltje, dat uw zwakheden
wam ieder mensch heeft ze met
liefde draagt en tevreden is, volko
men tevreden met uw goede eigen-
echappen, Dat zou een vrouw zijn,
die u past, George, zoo een moei ge
zoeken.
Steeg, bij deze beschrijving, het
beeld van Lucio niet In zijn hart op?
Wie zal het zeggen, maar toch riep
hij uit: U wil ik hebben en nie
mand anders. U kunt mij op mijn
fouten wij-zen, ik zal dat geduldig
aanhooren, tevreden zijn als u mij
slechts wilt dulden. Is het dan zoo
moeilijk bemind te worden, Cora?
Ja, zeer moeilijk, als men die
liefde niet beantwoorden kan, zei ze
op afgemeten loon, ofschoon zij diep
medelijden met hem had.
Hij lachte bitter:
En dat zegt u mij, u wier ver
trouwen ik zoozeer trachtte te win
nen? Cora, bedenk u toch. Met deze
weigering verwerpt gij meer dan u
wel weet, zeg dus. dat gij nog eens
daarover wilt nadenken.
Neen, George, gaf zij nu vastbe
raden ten antwoord, dat nooit en
in uw plants zou ik ook niet willen
bedelen om do liefde van een vrouw,
daarvoor Ls uw karakter veel te goed
cu veel ie edci. De man, dien ik ooit
Laat Uc er dadelijk bij zeggen, da
menige postambtenaar con vare
vraagbaak is voor de mcnschcn. 11ij
zou het veel gemakkelijker- heb bel i,
wanneer de menschen wal meer af
wisten van do post.
Maar hoe kunnen ze dal te weten
komen? lederen Nederlander Ixiven
do twintig het boek mol do 500 blad
zijden thuis zenden? Het ware een
mor k boire, een onbegonnen
werk. Maar wel kan het voor belang
stellenden en belanghebbenden koste
loos verkrijgbaar worden gosteld. Dat
ls al iets. Ook behoeft de post mijnent
wege niet druk in de couranten te
adverteeren (om een voordeeltje is 't
niet te deen) maar wel kan z« af en
toe kleine biljetjes door de bestellers
laten vc-rsprelden, waarop de dingen
vermeld s-aan, die we klaarblijkelijk
nu nog niet weten; «en flink aan
plakbiljet of geschilderd bord in de
hal van 't postkantoor, met oen op
somming van wal er alzoo te krijgen
is, zal den omzet ook belangrijk ver
groot en.
Kortom, do postadministratie moet
het publiek eens wat trachten te na
deren, niet atljd wachten lot het pu
bliek bij haar komt!
J. C. P.
Overzicht.
Van de parlementen is thans meer
nteuw'6 dan van de oorlogsvelden
Gisteren kwam DE DUITSGHE
RIJKSDAG samen, om de boruadsla-
'gmgen over de Duiteche politiek te
lieg Innen. Achtereenvolgens kwamen
de woordvoerders der verschillende
partijen ongeveer hetzelfde in andere
woorden vertol aren. 't Thema dal door
elk op eigen wijs uitgewerkt word, is:
Duitschland was vredelievend, aan de
geallieerden komt de echuJdi toe deren
oorlog veroorzaakt te hebben, Enge
land ls de grootste vijand -van Dutteich-
land, Duitechland zal wiet overwonnen
worden* de oorlog moet volgehouden
worden tot de 'tegenstander tot vrede
gied/wowgetn wordt, de oorlogskansen
voor d-e con-lra len staan er goed voor,
Dirit soh land zal n-let uitgehongerd
worden, enz.
Op enkele punten die naast deze al
gemeen© verklaringen naar veren ko
men, witten w© in 't bijzonder nog de
aandacht vestigen.
Baeeermann (nat liberaal) voerd©
als rapporteur ran de hoofdcommissie
't woord H-ij zei - „De besprekingen
in de commissies waren vertrouwe
lijk De algemeen© militaire toestand
is bevredigend en hoopvol. (Brjwo-ge-
roep.) De bewonderenswaardige hou
ding van den koning van Griekenland
vond sympathieke waardeering in de
commissie. (Bravo-geroep.) Ook mot
de quaes!!© van te bezigen strijdmid
del-en hield die commissie zich terdege
bezig. In grondige beraadslagijig be
sprak de commissie de vraag van den
duihbootcnoorloQAan de bo-spreluiv
gen wain-en deel loden van alle frac
tie®, vertegenwoordigers van de ver
bonden regeeringenn'liLe maritieme,
technische, militaire, economische en
politieke gezichtspunten werden ter
dege onderzocht en besproken de
god a c I it on-wisseMngon vonden plaat©
ir. het volle besef der groo-te boteoke-
nis van de zaak en werden gedragen
door zuiver zakelijk© overwegingen en
hot streven, de belangen ron hel va
derland te dienen. O vereen steming
was in de commissie riet te bereiken,
daarom zag irnen af van het nemen
van een beslissing voor de rijksdag-
beeprokingen. Daarom beveelt de
commissie aan om van een bespreking
ran den duilibootcnoorlog a[ te Hen.
Dit geschiedt tn de overtuiging, dat
grondig© behandeling van de mari-
tiemtechnische, militaire, economi
sche en politiek© bijzonderheden zon
der nadeel voor de belangen van het
vaderland, niet mogelijk is, dat an
derzijds zonder volledig© behandeling
van de zaak volkomen opheldering
niet verkregen kon worden. Deze ver
klaring word in de commissie met 24
tegen 4 stememn aangenomen (ge
roep hoort.)
Bij da beraadslagingen wa6 de com-
mkisio vervuld met gevoelens van be
wondering en dankbaarheid voor le
ger en vloot (levendige bravo'©), van!
waardeering van hun, onder uitne
mende leiding -behaalde resultaten* zij
ziet de verdere ontwikkeling van de
militaire gebeurtenissen op aUe oor-
logstoonoefen rol vertrouwen tege
moet.
Hot resultaat van do jongste oor-
logsUwnrmg -heeft opnieuw de kracht
en het vertrouwen van het volk bewe
zen Weermacht en volk staan schou
der aan schouder en, krachtig aaneen
gesloten in den, ons opgedrongen, ver-
d-cd'igu-ng.'oorlog. (Levendige bijval.)
Dr. S-phahn (Centrum) zei tic „Wij
zullen overwinnen in don strijd op het
slagveld en, in don econexnisohen
strijd tbuin. -De rijkskanselier ver-
ttalaard© ons, dat Hindenburg en Lu-
dendorf-f den toestand ln het algemeen
vertrouwensvol noemen. (Bravo-ge-
roop). Engeland is de ergste en meest
lief zal hebben, moet beseffen dat ik
niet buiten hein zou kunnen leven,
dat ik aan zijn zijde armoe en ont
bering zou kunnen doorslaan en an
dere trouw ik nooit.
Bij dezo woorden schitterde ©r een
gloed hi haar donkere oogen, dre
George tegelijkertijd verrukte en ook
weer griefde. Zijn oogen vulden zich
mot tranen. i
Tranen? vroeg zij op liaar beurt.
Kan ik u na deze laatste woorden
nog ©en iraan waard zijn. Neen ik
ken zulk ©en man nog niot, ging zc
even later voort, maar wel heb'ik
van hem gedroomd.
Moet ik dan zoo zonder die min
9*e hoop van u afgaan? Is alles dan
tiuasóhpii ions ultgewischt, Cora?
Neon, dat kan, dat mag niet zijn. Hij
greep nu weder haar hand, maar zij
trok dio terug en haalde d© Behou
ders op, zeggende:
Lna', mij nu toch met rust.
Goed, ik zal u met rust laten,
sist© hij tussciien do saamsopensl'©
lippen. maar ik laat bij u liet be
wustzijn achter, dat gij een bedriep©-
Mjko h'iop ln mijn hart hebt doen
ontstaan!
Gij zijt ziek, George! Ga nu lie-
uor heen, smeekte zij. Zijn toorn
sloeg nu weder over »n teederheld.
Neen, neen, ik was dwaas! riep
hij. Vergeef liet mij, lieve, dier
bare Cora! Maar zog mij dan, dat ik
be rokend- van ®l onze vijanden De
veldhcere'.eii-t moet, naar hoi woord
van Napoleon, oei-at vernield worden,
wanneer men de zeg© wil behaten
dez© veldheerstent is Engeland.
Scheidiemainn (aoc.-dem.) zeid-e „D©
reg-eerimg moet alite krachten ter ver
dediging organise© ren en tegelijk
voortdurend arbeiden voor eon eervol-
en vrede. (Levendige bijval.)
Baseermnnn (nat üb) verklaarde
nog: De onderzeeërsstrijd in den At-
lanlischen Oceaan brengt nieuwe suc
cessen voor den Duitschen soldalen-
geest. (Toejuichingen.) Dank lij de
Duitsche discipline zullen de com
mandanten der onderzeeërs zich we
ten le houden aan de instructies en
geen aanleiding tot klachten tegen de
Duitsche regeering geven
Weetrap (conservatief) verklaarde i
„Met uitzondering van de „Soz Dem.
Arbeitsgoine mechaftie het volk één
van zin in het besluit om don nood
van den tijd te verdragen en een
vrede to bevechten, die onze toekomst
verzekert Wat wij met bloed verover
den mooi behouden worden. Wij ver
trouwen op do leiding van den keizer,
van de overwinnaars van Tann-entoerg
en het Skagerak dn de zegevierende,
actie in de lucht en het water, vooral
van onze herrlijkc onderzeeërs. Wij
zagen steeds in Engeland den hoofd-
vijand, wiens onderwerping hel hoofd-
doel is. Daarom moeten alle middelen
worden gebruikt, ook de Onderzeeërs
(Toej-uk-hingen.)
Er is veel epr&ko geweeet van een
rljkakanseliersfronde uitlatingen van
enkelen mogen niet op rekening van
een partij worden gesteld Daarvoor
mag het groot© gene©! niet uit het oog
worden verloren Het komt slechte
.van op de daad En een schitterende
daad was do oorlogsteening, die be
wijst, dat ibet volk ale één man ach
ter het leger staat en beheersclit wordt
door den wil om te overwinnen." (Le
vendige toejuichingen.)
Hatem (Duitsche fractie) reide
Zoolang bij den vijand nog sprake is
van onze vernietiging valt aan vrede
niet te denken. Wij verdedigen het le
ven, de vrijheid en de ontwikkeling
van Duitse hl and.
Haose (Soc. Dem Arfceltegemein-
6chaft) vei (klaarde „Br moei onmid
dellijk gestreefd worden naar een
middel om do volken, die den afgrond
teireimoet rollen, te redden."
David (soc.-dem.) reide „De rijks
kanselier hoeft verklaard bereid te zijn
tot een vrede, die vereenigbaar is met
do waardigheid en veiligheid van
Duitechlaiah De vrede blijft onbereik
baar, zoolang de vijanden zich niet
overtuigd ht-bben, dat wij niet tenon-
dergebrach-. kunnen worden. Wij wil
len een vrede, die ons ook vrede, te
ven en toekomst verzekert"
Tenslotte wordt gemeld, dat "net in
gediende voorstel (wordt bedoeld hert
voorstel cier commissie om niet over
de duikboot enoorlog te dabatteere»?
rod. H 'e Dte aangenomen.
De Rii-kskanselier woonde de zii-
tinir bil. maar nam niet aan de ko-
dachtenwlsseline deel. althans niet
voor «oover bliikt uit de Ite-lecram-
men over de zitttner. d-ie Woensda*
zii-n -bin n en-sr ek om en
IN HET ENGELSGHE LAGERHUIS
heeft min 1st or A s q u 1 t'h
een aroote rede ««houden.
LD de kudionine van een credicA-aan-
vraaa van 300 miHioen oond sterlina.
De eerste minister z«i. dat dit voor
het Joooende laar een totaal crediet
zou uitmaken van 1350 millioen. ter-
wiil het- bed-raar van aJle sedert hot
b etrin v.-ïn den oorloer toesras tan© kre
dieten 3132 millioen oond sterlüur
(3 7.5 8 4 millioen Holland
se he guldens!) bedraagt. Er
wordt od heft ooeenblik oiwceveer vijf
millioen ner dan uiteetreven. De koe
ten voor liet loacr ciin eenieszlns
verminderd, de uittraven voor de mu
nitie daarentesron vrii belaocrriik toe
genomen. ..Wii ziin". zoo zeide As-
quith. ..het bodrap, geraamd ontder
het hooltd ..I-oenmsun aan bondste-
nooten en koloniétn". te boven kckiiojii
on wanneer deze leenincon toenemen
no don ihiiidiónn voet. dan zal het 'ln
de beewotimr ceramnde bedrair van
450 milhoen vei- worden overschre
den. Geen enkel dool van do EiKel-
feohe oorloasui-ttraven Is van meei"
heJantr voor de zaak der treal li eerden
dan deze lecmntf."
Asauith tzaf vervolaens een ovar-
•ziebt van de ooeratir© oo de versmiH-
teaide oorlotrstooneelen. Hii zei o. a.
In. Ejrvüte heeft de ov©rwlnnin« op
de Turken bii do Katra-oase. op 3
Augustus, er veel too biieedra*r«n,
om het eevaar voor een aanval od
het Suez-Konaal te veimindereik Aan
het westeliik froait in Ecypte zijn do
Senoassi-j machteloos izemaok'L Te
Saloniki hebben de «eallieerden
krachtiae Itahaansche en Russische
versterkiauren trckrecen en in het be
am van Seotember het offensief bc-
eonmen ttnni actio Is in combinatie
mot dio van do IVuwton en Roemanen
in Traiissvlvtmiö an im do Dobreedsia
inaezet. Dit offenuk'f hceft edn be-
lanarifk euooes aohad. De Keallioer-
dan bevinden zicli thans od onaeveer
adht miilen van de belansrriike stad
Monaistir. In Duitsdh OosteAfrika zijn
al do voonnnmoto liavdnplaatseii en
nog eens terug mag komen.
Zijn slem was zoo 6meekand, zoo
dringend, dat Cora, ondanks haar
verlangen om een oindo aan dit too-
neel to maken aan zijn wensch ge
hoor gaf.
Nu dan, heden over acht dagen
zult gij op zijn laatst van mij hooren!
antwoordde ztj. Maar kom dan
ook voor dien tijd niet Wees kalm
en troost u, mijn vriend.
Daarop stak z© hem voor het laatst
naar zij hoopte, do hand toe. Hij
overlaadde die met kussen en daar
door weemoedig aangedaan, riep ze
hem nog na:
Je raoogl mij nooit geheel verge
ten hoor, George.
TWAALFDE HOOFDSTUK.
Zij zag hem langzaam, met gebo
gen lioofd do straat opgaan.
Cora was nu weder alleen, een er
varing rijker, ©en beechermer armer
geworden.
Zij moeet toch wel veranderd zijn
in de laatato weken, dat zij hem niet
spottend uitlachte, zooals zij vroeger
gedaan zou hebben, doch in gepeins
verdiept naar haar plaats '.crug-
koerde
Terwijl zij daar met half gesloten
oogen zat, had zij het gevoel alsof zij
voor ©an tooverpaleis stond, waarvan
zij dcu ingang niet kon vinden. In
dien dit haar echter toch gelukte,
de hoofdverfreerswoeen ln Engclsche
handen. De vollodiee verovertne de-
tor kolonie is noa sleohts oen auaestie
va-n tl id.
Ten opzichte van hot Fransch-En-
ae.l8cüie offónsief zeide Asauith „Wij
zlin over een front van zoveai miilen
breedte neeen miilen vooruitgegaan
fin ihribben adhtereenvolcons reeksen
zeor krachtia verdediade stellingen
eonamen. Aan de verstorfiina van
twee dier etellinaan haddon de Duit-
scliers hitna twee Jaren met alle be
schikbare middelen Bewerkt. Het op
vallendste kenmerk dier CDoraties ls.
dat er 6teeds door de aeallLeerdem
vonderinann ziin aemuakL on ook het
zeor bolanariike fait. dat het aan de
Duitscdiers nergens aalukt i©. de ge
allieerden door teconaanvallen utt
©eniae positie, die ?.ii veTovcrd had
den t>' veriagen. (Luide toeluichin-
aonl. Onze artillerie is verrowea de
meerdere v.-tn die van don viiond ae-
wonden. Onzo lueht-striidkraöliten
ziin volkomen meestere van de lucht.
(Toeiuichinaen). De onmiddellijke en
roods bereikte resultaten hebben de
Du its chert? gedwongen den aattival od
Verdun zao goed als geheel op te
gevon (luide topiuichineon). an aan
hot. westelijk front Duitsche t'roenen
vast t© Ihoud'-'i die voor operaties
aan het ooöteliik front bestemd wa
ren. Wii hebban zoodoende zoowel
onzen bor.ctec-nooten in het oosten,
als don Franschen hola:n«rijko hulp
verleend Bovendien hebban de Duit-
HChors in dezen Etriid xeer zware
verliezen eel eden. die hun hulDmid-
delon zeer verzwakt hebban en het
voortdurende teVutrtrekken (want het
terugtrekken gaat voortdurend door)
heeft een nadeetioen invloed gehad
od het moreel ©n het Drcstiae van het
Duitsche lazer. Onze tank is thans,
aereaeld en voortdurend vooruit te
aaan. (Toeiuichinaen).
De geallieorden hebban aan de
Somme sedert het beain van het of
fensief 60.474 Rcvanaenen gemaakt
en 304 kanonnen en 1030 machine
geweren veroverd. Hiervan komen
voor Enaelscihe rekening 28.050 ge
vangenen. 121 kanonnen en 397 ma
ch in e oeweren(T oei luohtncrtn).
Veldmaarschalk Haig heeft in een
.ziin'er lozurete rnnoorten gozead. d)at
alle wapens en alle takken van dienst
volkomen voor hun taak berekend
ziin en dat de bekwaamheid onier
nieuwe legers uit alle dooien des
rliks. niet alleen om den viiond uit
ziine krachtigste versterkineen door
stormaanval te veriaatm. maar ook
om het offensief onder do mooiliikcte
onistondleheden maanden lang voort
te zetten, boven iederén twijfel ver
heven ia" (Toeluichinffent.
Omtrent de overice oorlogstodne-e-
len zelde Asquifli. dat ook daar de
zaken voor de geallieerden er good
voor staan. Hii wees daarbii oo de
eenheid van de ooerwties onder de
«renllieerden en bracht hulde aan de
landen, die zoo daooe'r aan de ziide
van Engeland striiden.
Asquith z©i „Ik wcnschte, dat ik
Griekenland ook kon noemen (Luid
gejuich), Griekenland, dat zoo menig
maal zegevierend aan het barbaren
dom weerstand heeft geboden. Grie
kenland, waarover wij nu reeds bijna
Cf'/i eeuw lang beschermheer zijn. Ik
wil hier nog slechts aan toevoegen,
dat een verstandig bestuurd Grieken
land juist nu op waardige Wijze zich
kan scharen aan dc zijde, waar zijn
grootste tradities het plaatsen. (To©-
jUiCliingen)
Asquith besloot„Ik meen, dat uit
het overzicht, dat ik gegeven heb.
voortvloeit, dat dit niet h©t o Ogenblik
ls om te weifelen in d© bedoelingen en
te aarzelen m onze bcoiusten. (Toejui-
ohingen). De moeilijkheden welk© de
oorlog ons en onzen geallieerden op
legt, ós ontberingen welk© hij wij
geven het toe voor orakelen van ons
meebrengt, die niet direct bij den
strijd betrokken zijn, de opheffing
van den handel, de verwoesting van
grondgebied, hot onhert-tetbaaT ver
lies van mensolienlevens, dio lange,
sombere stoet van wreedheid en lij
den, verlicht door die onsteriel ijk©
voorbeelden van heldenmoed en rid
derlijkheid kan men niet laten eindi
gen in een opgelapt, wankel en ont-
et rend compromis. (Langdurige toe
juichingen) Niemand wenscht het tra
gische schouwspel van bloedvergieten
en verwoesting een dag onnoodig te
verlengen, maar wij zijn het verschul
digd aan hen die hun leven voor ons
gaven, dal hun groote offers niet te-
vergeefsch zullen zijn geweest. Het
doel der geallieerden is bekend en is
herhaaldelijk nauwkeurig uiteengezet.
Het is geen zelfzuchtig, geen wraak
zuchtig doei, maar het etecht, dat er
voldoende herstel voor hc-t verleden,
voldoende veiligheid voor de toekomst
zal zijn."
Tot zoover de stemmen uit Enge
land an Duitsohland.
Op enkele punten zij nog die aan
dacht gevestigd.
Ten eerste is wel duidelijk, daL voor
loop ig nog aa-n geen vrede te denken
le. Va-n beide zijden ret men 't op een
strijd op leven en dood
Ten tweede, dot nog niot duidelijk
geworden is, wat Duitsohland met de
nieuwe duikbootenaetie bedoeld. Wel
schijnt de aanval vooral op Engeland
welke wonderen zou zo daar dan aan
schouwen?
Door de neergelaten gordijnen drOn
gen ©enige onbescheiden zonnestra
len d© kamer binnen. De bloemen in
de vazen geurden bijna to sterk, d©
pendule tikte zacht, overigens was
alles stil, doodsllL
Het itooverpateis bewoog zich ook
niet meer. De oogen van Cora vielen
toe.
In den droom hoorde zij een bol
lulden. Ah, en toen werd do poort
van het paleis geopend, kon zij vrij
naar binnen gaan.
Was het dc weerklank van haar
cigon voetstappen wol do stilte ver
brak?
Cora schrok op. Nelly stond voor
huur met een kaartje in d» hond. Eén
blik op den naam en het verwijt, dat
zij haar kwam storen bleef achter-
Zij sprong haastig op.
Nu? Zij draalde. Al het bloed,
dat kort geleden naar haar hart
stroomde, voelde zij nu ln haar hoofd
kloppen. Hij was gekomen!
Zijn Hoogheid wacht op anl
woord, zei do kamenier, terwijl zij
haar meesteres aandachtig gadesloeg.
Ja jo ziet echterdat ik
ziek ben. Of niet? Nelly ben ik wel
voldoende gekleed om hem te ont
vangen. Zeg maar
Nelly, wie ec vcol auugcltgeu was.
Onze Lachhoek
Jonge man: Zeg, Tom! Wat l««
j© toch een aardig ventje!
Klein© jongen! Leuter niotl Hot
dient nergons toe zoo aardig togen
mij te zijin. Mijn zuster hoeft toch al
een verloofde,
HIJ KREEG 11ET.
Klaas Winkel stapte met ean dooil
onschuldig gezicht het kantoor van
zijn cl»ef binnen.
Pardon, mijnheer.
Ja, wrat is ©r?
Woensdagmiddag, mijnheer
Ja, dot weet ik. Woensdagmid
dag is er een voetbalmatch, en.
Noen, mijnheer; mijn grootmoe
der. Zij
O ja, j© grootmoeder is dood, en
J© wilt naar de begrafenis.
Neon* mijnheer. Mijn moeder on
mijn groot-—
Wat? Moeder en grootmoeder
beiden doodi Of gevaarlijk zlok?
Neon, mijnheer. Maar groot
moeder on moodier willen nnar do
voetbalmatch, en nu hebben zij graag
dat ik thuis blijf om op het kleintje
te passen. Kan dat?
De chef stond het toe.
gericht te zijn, maar welke ia dan de
houding tegenover de neutralen?
Ten derde blij-kt er uit, dat er nog
onzekerheid is over de houding van
Griekenland. Engeland schijnt al'.e
hoop nog niet opgegeven te hebben.
Maar ook in IJuHschland heeft men
nog hoop op den koning van Grie
kenland.
Wat vender de GRlEKSCflE KWES
TIE betreft, teint Reuter uit Athene
,,Dc Fransche vioolcommandant
heeft aan de Grieksche regeering een
ultimatum overhandigdwaarin met
het oog op de veiligheid der geallieer
den dc overgave wordt gevraagd van
dc gehceie Grieksche vloot, mei uit
zondering van de „Averoff", de „Lcm-
non" en de Kilkiste één uur he
denmiddag Ook wordt dc overgave
van de spoorlijn l'irëus—Larisse ge-
ciicht."
Nader eelnt Reuter nog rnrt Athene j
,.De minister van marine verklaarde,
dal aan dc eisclicn zal worden vol-
daan en dat de vloot voor den be-
paalden tijd zal worden overgegeven
Niet duidelijk is wat de Entente anet
de Gnekeohc vloot wil doeu Inter-
meien of gebruiken tegen de vijan
den der Entente D:t laatste lijkt wel
't minst waarschijnlijk, want dut
slaat vrijwel gelijk met een Cricktcho
oorlogsverklaring aan de DuiWch-
land-partij. Nadere toelichting is dus
we. noodig
Wo merkten roede op, van de oor
logsvelden is heden niet bijzonder
veel nieuws.
IN ZEVENBURGEN wordt de op-
marsch der Duitsch-Oostenriiksche
leaers voorteezet. De Roeineniërs, dio
overal terugtrekken, dicht achter
volgd door de Duiteche en Oo6tenrnk-
stfhe Lroeoen. aaan hier en daar. om
hun terugtocht te dekken, noa wol
tot teirenauawallem over: maar zii
ziin niet in staat den oomarsc-h der
vervolgers die reeds od enkele nun-
ten het ar©tvwr©berate bereikten, te
gen te houden. Od twee olaatsen blij
ken de Duitecb-Oostenriiksche troe
pen reeds zoo ver eekomen te ziin.
dat overaanaeai naar Roemenië kun
nen worden bedroefd. Die overgan
gen ziin niet aemnkkeliik. en het ac-
berate strekt zidl) uoa ver in Roe
menie uit. Maar de mOROltlkheid
neemt toe. vooral wanneer de Itoc-
meensche troeoen niet in staat bin
ken de beraoassen vast te houden,
dat de striid naar het Roomecnsche
opbied wordt overgebracht.
Het Wolff-buroau meldt ..De ae-
volaen van den slac bii Hennaain-
stadt laten zich ernstiger aanzien,
dan men ooranromkeJiik dadht. Ter-
wiil eeneraal Von Kraft met ziin
iBeiersc'he troeoen. na zich van ziin
opdracht bii den Rooiden Toronpas
eek-weten to hebben, naar het Zuiden
ontrok en reeds bii den berg Robu
Careiiv dreigend voor het Roemeen-
sóhe land etend, ririhtte generaal Von
Falkenhavn. na bii Hermanns tad t
het eerste Roemeensche leacr vernie
tigd te hebben, zich onverwijld teaen
het tweede loaer dat hii van het Wes
ten mi 't Zuiden uil teruodrona. Den
ousUnn.iaen weerstond van de Roe.-
menen bii dc Sink* brekend, wier
oen ziin troeoen de Roemenen over
het a ebonite van het Geister-Wald in
het Alt-dal. Zegevierend rukten z«
Kronstadt (Brasso) binnen en be
dreigden door hun verderen oo-
maredi de verbinding tusschen do
hoofdstad Boekarest en Moldau. Ten
gevolge van de vei-nietiaina van het
eerste en tweede Roemecnsdho leeer
bracht men nu ook (het Noordelijk,
uit Roemanen e-u Russen sameiige-
stelde. leger aan het wankelen, dat
door hot Goeracnv-gaberaie over den
Paraid-Das naar het Oosten terug
week. De slaa bii Hermannstadt hoeft
ten aovoUro ariliad. dat colicel Zuid-
Zpvlt burg en en lid, grooh-tu d'-'l n a ii
den h©er Wigge-s eindelijk dc komst
van ©an vreemdeling te kunnen be
richten, kwam de besluiteloosheid van
haar meesteres t© hulp door d© deur
t© openen en <l©n vorst Linnen t© la
ten. i
Cora, dio haar nagelcopen was, om
haar tegen t© houden, stond hem,
den man naar wien zij zoo verlan
gend had uitgezien uu met knikken
de kieën t© verbelden. Hij zag dit cn
zei daarom mot een stem waaruit be
zorgdheid on üofde sprak:
Wil ik maar liever weggaan? en
to zclfder tijd legde hij haar arm in
den zijne om haar naar d© sofa to
geleiden.
Evenzeer als zij, had hij ook vurig
naar dit oogonbük verlangd, want,
nadat zij gisteren in zijn armen had
gerust, wist hij maar a! te goed, dut
zijn vroeger voornemen om haar te
ontwijken onuitvoerbaar was, van
daar dan ook, dat haar doodsbleek
gelaat cn weifelende houding hem nu
hevig deed ontstellen
D© angst droef mij hierheen.
Duidt het mij dus met ten kwado als
ik uw rust verstoor, hernam hij. zoo
dra hij plaats had genomen op den
stoel dien George even :e voren \er
laten bad.
(Wordt vervolgd).
