Haarlem's Dagblad | 1916 | 13 december 1916 | pagina 5

luiurs Iasslm

Wsenilas 13 December 1916

Dl Vredesvoorstellen der

Gentralen.

Di zitting vaa den Dalt-
sehen Rijksdag.

Onze Laclilioek

FEUILLETON

TWEED! BLAD

In een z©vr groot, deol van °ns vo
rig nummer konden we nog- meiden,
dat do Duitsche keizer aan de com
ma ndeerend© generaals v an zijo k-gor
<]e votgtcuJ© i icdedeettng li-eef-t ge
zonden olduten, in overeenstem-
ming met de verbonden heerschers,
heb ik, in het bewustzijn van dc over-
winning, den vijand ccn vredesaanbod
gedaanof het aangenomen wordt
slaat nog te bezien. Tot dat oogenblilc
vechten wij verder. Gij moet verder
met Gods hulp tegenover den vijand
stand houden en hem verslaan."
De 'keizer richtte dezelfde order tot
3 marine, „die al hare krachten
trouw en met groote uitwerking ge
bruikt heeft bij den gemeenscha ppe-
Jijken strijd."

Blijkbaar heeft do keizer 't leger
gelijktijdig willen inlichten met den
Rijksdag.

Met spanning werden de berichten
remaohri omtrent de Rijksdagzilting
van Dinsdagmiddag. Tegen 5 uur kon- j
fen we op ons bord voor onze bureaux
»n de Groote Houtstraat alsook door
:--uke:.ns in de stad 'i resuhaat van
deze zitting mededeolen, we konden t
bekend maken

BerlijnDc Rijkskanselier deel-'
dc heden in de RijksdagziltinQ mee,
dal de Regeeringen van den Vierbond
heden aan de veilegcnwourdigers der
■mogendheden, die de bescherming
tan hun onderdanen m de vijandelij
ke landen op zich hebben genomen,
gelijkluidende nola's overhandigd
hebben, die voorstellen voor r edex-
cndcrhandehngen omvatten.

De voorstellen, die deze 'mogendhe
den ter onderhandeling zouden over-
brengen, zullen naar haar overtuiging
geschikt zijn om een duurzamen vre
de te verzekeren. Indien deze voor
woorden afgeslagen worden, zijn de
Centralen besloten den oorlog voort te
zeilen lot een zegevierend einde en
■wijzen zij de verantwoordcl'jkh, id voor
de gevolgen af."

De grootste nieuwsgierigheid over
<le vraag welke de aanbiedingen van
de Cent ra Ion zijn, werd dus niet be
vredigd. Alteon is er ec-n bericht van
de \ssociated Press die uit Wash
ington verneemt, dat door hei Duit-
\sche gezantschap uit Berlijn ontvan
gen berichten te kennen geven dat
DUITSCHLAND DEN STATUS QUO
ANTE HEEFT VOORGESTELD, MET
UIZON'DERING VAN DE INSTEL
LING VAN DE ONAFHANKELIJKE
KONINKRIJKEN POLElN EN LI-
TIJ AU EN

Officieel bevestigd is dit bericht
isvei-we; niet.

Wapenstilstand met Roemenië?
't Holtandsch Nieuwsbureau seint
uit Boedapest, dat „aldaar hardnek
kig verluidt, dal Roemenie aan keizer
Wilhelm om een wapenstilstand heeft
gevraagd. In goed onderrichte politie-
ke kringen wordt gezegd, dat liet niet
onmogelijk is, dat binnenkom een w i-
prnflih and tot stand komt.'*

Do zitting van den Rijksdag was
druk bezocht. Aan de tafel voor den
Bondsraad za'ten de sta atseecrela lis
sen en de minister.

De tribunes zón overvol.
De Riiksknneelior leede de volgen
de verklarirv» af

In de hoon on s&oedlre. nieuwe
justice «rebeurtenissen in het veld
latr de grond waarom de Riiksdacr
niet voor lon"°n tiid verdaaerd werd.
maar aan den ©resident de cre-logon-
heid cretreven zou worden, den dag
iwir de voltrendr zfttiitor tc benalen.
Die hoon werd biina boven verwach
ting snel vervuld. Ik wil kort ziin.
De dooden s- '-en Roemenié's on
tladen in den ^-rflosr zou onze stel
lingen en die onzer bondirenooten in
het oosten vernietigen. Tereliikertiid
zou het groote offensief in het Wea-
n ons front, doorbreken, cn zoudon
nieuwe Itnliaansdhe stormaanvallen
Oosteni itk-Horatariie vcrlamnven. De
toestand was ernstig. Met Gods hulp
deden onze darooore troenen een toe
stand ontst--n die ons volledieer en
orooter zekerheid biedt dan ooit. tc
voren. (Levendige W-raichine).

Aan hst westfront overwinnen wii.
en ondanks den Roe-rnecnschen veld-
ioclrt ziin wii met irrootere reserves
aan menachen en materiaal uitgerust
dan ooit te vo-"©. (Bravo'e).

Tegen alle Ttaliaansoho diversie-
Dlannen werden voorzorgen t-enomen
en taivvid aan de Somme en on de
Karst trommelvuur werd afgegeven,
tervviil de Russen aan de ooetgTöns
van Zevenburgen stormden, uara de
veldmaarschalk Hindenburg als tre-
nlale leider zonder voorbeeld, en met
troeoen die. vvodiiverand met alle
bondeenooten. in den striid en in den
raarscli het onmotreliiike hadden ec-
daan. (levendige toeiuichimr) geheel
West-Walac'niie en de vijandelijke
hoofdstad flevendire toejuichingen).

En Hindenburg Tv' Met. de mili
taire ooeraties worden voorts ezet.
Teceliik ia door deze kriissdaad onze
economische toestand, onze verzor
ging vaster co-'rondvest. Groote voor
raden aar. eraan en levensmiddelen,
pn vole and ere "oeitere® ziin in Roe-
:mtfnië in onze handen gevallen. De
balans vvo'rdt daarvan ©ivemaakt.
Ondanks de schamelheid waren wii
ook met onze eigen voorraden uitze-
koroenthans is on?'- economische ze
kerheid buiten quaeetie. (Bravo-
ereiror'D).

Bii de trrootc gebeurtenissen te
land sluiten zich aan de heldendaden
van onze duikbooten. (Bravo-tre-ioe©).

De vroea voor honger. die onze vij
anden togen ons wilden aanvoeren,
kunnen zit r-i zelf niet kwiit reiken.
Uravo geroet»)

Na het eerste oorlossiaar wendde
de keizer zich In een ooenliik mani
fest. tot hoi volken SDrak hii hel
woord irroote gehenrteniasftn wek
ken en-hled en vastheid van hait.

Nooit is onze keizer, is ons voEk
van andere meeninor geweest. Ook
thans niet

De ö-eniale aanvoerder en de held
haftige daden onzer troenen scheD-
nen fo-ten en ook m>-- binneniand-
sche oorlogsmoeheid. waarmdde de
viiand rrkenir»" hield. was oen ver
gissing. Midden in den d'r.ana: van
den striid schien do Duitsdie Rijks
dag een wet, on den vaderlandeohen
hulivlie.nat om een nieuwen afweer
te doen ontstaan. Achter lvrt etrij
dende lezer staat het arbeidende
volk. (Bravo'?).

De reuzenkracht dor natie is werk
zaam voor hot eene, gemeenschappe
lijke doel; niet een Wegerde vesting,
zooals onze tegenstanders zich voor:
stelden, maar een eenig, geweidjg,
goed geordend legerkajup met nic*t-
uitgepuiite hulpmiddelen, dat as het
Duiisclte rijk. Vast en trouw in den
bond met onze strijders en wapen
broeders onder Oos^ennjksch Hou-
gaarsehe, Turkscbe on Bulgaarsche
vlag, niet in vorwarring gebracht
door de redevoeringen onzer vijan
den, die ons nu eens weroldteroue-
irngs-p.'anuen, dan wanhopige angst
kreten naar vi-ede toedichten, gaan
wij vastbes.otien vender, steeds boreal
ons ie weren, te strijden, voor ons
volksbestaan, voor zijn vrije, verze
kerde toekomst. (Bravo! rechts).

Steeds liereid om tegen d-en prijs
de hand te reiken voor den vrede, j
want ouize kracht maak; ons niet
doof voor onze veranwoordc: jkheid
voor God, voor het eigen volk, voor
de menschheid. (Bravo s).

Onze tot nu toe afgelegde verkla
ringen, dat wij tot den vrede bereid
zijn. ontweek de vijand steeds. Thans
zullen wij nog een stap verder gaan.

Volgens de Grondwet rustte op 1
Aug. 1914 op den Keizer persoonrlijk
de zwaarste beslissing, di© ooit een
Duitse hor had te nemen, het bevel tot
mob.hsatie, dat hein door de Russi
sche mobilisatie was afgedwongen.
Gedurende deze lange, moeilijke
oorlogsjaren bezielde den Ivteizer
slechts een enkele gedachte: hoe een
beve»Lgd Duitschland na zegevierend
gevoerden strijd weder de vrede zou
worden bereid. Niemand kan dat
beter getuigen dan ik, die de ver
antwoordelijkheid v-oor alle regse-
ringshandelingendraag.

In diep zedelijk on religieus plichts
gevoel jegens zijn volk en verder
nog, jegens de menschheid, acht de
Keizer thans het tijdstip voor offi
cieel© vredesache gekomen. Z. M.
nam daarom in volkomen overeen
stemming, in gemeenschap niet zijn
hoog© boniigenooten, het besluit den
vijandelijken mogend-heden de <i>e-
iung van vredesonderhandelingen
voor te sle-llen. (Levendige bravo'?.
Beweging).

Hedenmorgen, heb ik d.e vertegen
woordigers van die mogeivdJiedcn,
dio cmze rechten in de vijandelijke
staten waarnemen, dus de vertegen
woordigers van Spanje, de Vereenig-
d© Staten en Zwitserland een desbe
treffende, aan alle vijandelijke mo
gendheden gerichte nota overhandigd
met verzoek om deze over te brengen.

Eenzelfde stap wordt hedan te
Wecncn, Konstantinopel en Sofia ge
daan.

Ook aan de overig© n-eufrule staten
©n den Paus werd van onzen stap
kennis gegeven.

De nota inzake 'f vredes
aanbod

..Do vreeselijkste strijd, dien de ge
schiedenis ooit heeft gezien, woedt se
dert bijna 2 1/2 jaar in een groot doel
der wereld. Deze catastrofe, «Me den
band van een gemeenschappelijk©,-
d-uizendjarig© boeohaving niet kan

opnouden, trert de menschheid in haar
kostbaarste bezit. Zij dreigt den
geestebjken en matcneeien jixu.u;-
gang, die d© trots van Europa bij hot
begin der 2l»«e |euw vormde, ie ver
nietigen.

Duitschland, en zijn bondgeuooten
Oostenrijk-Hengarij©, Bulgarije, Tur
kije bewezen ln dezen strijd hun on
overwinnelijke krachtzij hehaa'ldcn
op, aan getalsterfcte veel krachtiger
vijanden, geweldige successen. Onver
anderlijk houden hunne linies stand
tegen de herhaald© aanvallen van de
legere hunner vijanden.

D© jongste storm op den Balkan is
sne: en zegevierend afgeslagen. De
iea'iete gobeirrtcm.'sen bewijzen dat
ook de verdere duur van den ocxrlog
hunnen tegenstand niet vermag te
breken, dat integendeel de gehoole toe
stand de verwachting op verder suc
ces rechtvaardigt. Ter verdediging
van hun bestaan en hunne nationale
on tv.ikke'tngsvirij held werden de vier
verbonden rijken gedwongen
naar d-e wajvens te grijpen. Ook de liel-
ck;ndaden hunner legers hebben daar
aan niets veranderdsteeds hebben zij
vastgehouden aan de overtuiging, dat
hunne eigen rechten en gegronde aan
spraken niet in tegensprak zijn met
de rechten van andero naties. Zli gaan
er niet op uit hunne tegenstanders te
vernietigen of neer te werpen.

Gedragen door het bewustzijn van
hun militaire en economische kracht
zijn zij bereid den hun opgedrongen
oorlog zoo nooöig tot het uiterste voort
te zetten maar tevens zijn zij bezield
door den wensch, verder bloedvergie
ten te voorkomen en aan de gruwelen
van den oorlog een eind© te maken.
Daarom steLlen de vier verbonden
mogendheden voor spoedig tot vredes
onderhandelingen snam te komen.

De voorstellen, die zij voor deze on
derhandel ngem medebrengen en die
er op berekend zijn de eer, 't bestaan,
en de ontwiJck.rdingsvrijheid hunner
volken te verzekeren, vormen naar
hunne ovcltdiging oen geschrikten
grondslag voor hel herstel van
duurzame® vrede. Indien,
dit aanbod om vrede en verzoening
tot stand te brengen, de strijd zou
voortduren, zijn de vier verbonden
mogendheden besloten, de® atrijd tot
het zegevierend einde te blijven voort-
zotten. (Bravo-.geroep m den Rijks
dag). Zij weligeiem echter plechtig
iedere \©ra®twoorde!ijkheid daar
voor voor d© menschheid en de ge-
schiedenis."

De Rijkskanselier vervolgde: ,,In
Augustus 1914 stolden onze vijand-en
dc machtsvraag van de® wereldoor-
log, heden stellen wij dc mensen©- i
lijk!ieidsvraa<g van den vreda Hoe
het antwoord der vijanden zal luiden,
wachten wij af met de kalmte, d'ie
onze innerlijke en uiterlijke kracht I
en ons zulvr geweten geeft. (Bravo-
geroep).

V.©:geren de vijanden, willen zij,
den wereldxwaren last van het ver
schrikkelijke, dat daarna nog zal vol
gen, op zich nemen, dan zal iedeir
Duitsch hart tot in de armoodigsrtJe
hut opnieuw ontvlammen in heiligen
toorn togen de vijanden, die ter wille
van hunne vermeuginga- en verove
ringsplannen, het nienschenmoorden
mee willen staken. (Bravo rechts».

In een ui©, waarin het noodlot
zwaar drukte, name® wij het voor
de toekomst zoo gewichtig© besluit;
liet is gedrenkt met het b'-oed van -
honderdduizenden onzer zonan en
broeders, die hun leven lieten voor
de veiligheid van het vaderland.

Msnscheri verstand en menscben-
hand kuiuien dezen wereldoorlog, die
alle verschrikkingen van het aardsch8
leven, maar ook de grootheid van
menschel ijken moed en menscltelijke
vastberadenheid op nooit geëvenaar-1
de wijze owtikutdo, niet peilen.

God zal richoe®, wij zuilen aandier
vrees en ongebogen cuizen weg gaan,
vastbesloten tot den strijd en tot de®
vrede. (Levendige toejuichingen).

Gedachtenuxsseüng in
den Rijksdag.

Nadat de Rijkskanselier zijn rede
geëindigd had, stelde Spa h n (Cen
trum) voor, de zitting ie verdagen en
den president machtiging to verlce-
nien tot bijcenroeping van de volgen
de zitting.

Ba6sermann (nat. liberaal) ver
klaarde -. „Na de veedbeteekenende
rede van den Rijkskanselier staan wij
voor een handeling van de rijksregee-
r.ug van een draagwijdte, die, wat
hare gevolgen betreft, thans met te
overzien is. Mijn vrienden wenschon
bespreking der red© cun ons standpunt
ln een verklaring te kunnen aangeven.
Het schijnt ons overeenkomstig het
belong vun deze buitengewone actie,
die in de gemeenschappelijke nota be
lichaamd is. ook onzerzijds op hare
betoekenis te wijzen."

Westarp (conservatief)„Ook
wii achten ons verplicht stelling te
nemen tegenover deze buitengewoon
gewichtige manifestatie, hetgeen zoo
kan geschieden, dat het ten bat© van
het vaderland is.

Ledebour (sortaiiist) „De soc.-l
d m.-eiaten achten de bespreking noo
it j iiaut de rijiksreveering ze-!f heeft
y-ioofd dat het vc-k ;e zijner tijd zich
zou kunnen verklaren voor d© vredee-1
on oorlogsdoeleinde®. Daarbij is het
woord m de eerste pifiots ;in tien
Rijkedag.''

Het vcorsiel-Spah® (verdaging der
zitting) werd aangenomen. Vóór stem
den het Centrum, d-e vrijzinnigen en
d-e groote meerderheid der soc demo-
ciaten.)

De president verklaarde in een slot
woord „In dit groote historische
oogenblfk geof ik do opvatting van den
Rijksdag c® het gehe le volk weder m
de worajDn „De rijksregeering zal
voor een ver vooruitziende, nationale
grnote politiek steeds de volksverte-
genwoordiging eenparig achter zich
hebben."

Dc indruk in dtn Rijksdag.

't Ho'Iandsch Nieuwsbureau seint
nox urt Berlijn „De spanning waar
mee de gchoclc Iy cchaafde wereld de
verklaringen, die de Rijkskanselier,
zou afleggen, tegemoet ging. was or«c
uiterlijk zeer goed merkbaar. Niet
alleen waren de tribun-es van den
Rijksdag overvol, doch ook op d© tri
bunes van de journalisten en in de
loges van de diplomatieke vertegen
woordigers der neutrale mogendhe
den luisterde men met ingehouden
adem naar de red?voering Het ge
heim was uitstekend bewaard. Eerst
tegen den middag waren de gezanten
on de verlegenwoordigv-rs van de pers
in kennis gesteld van dc voorgenomen
stap en toen de Rijkskanselier, nadat
hij de successen van de Duilsohers'
opgesomd had en gewezen had op de
wondring, dae er opnieuw in den toe
stand svkomen is. ten gunste van de
Ontrafe mofzond-heden. va?rsle'de
„Ook onze sterke mach: onfs'nai cm?
niet van onae verantwoordelrii-lchftd
tegenover ons volk. God en de mensch
heid"', voelde een ieder, dat hij getui
ge was van oen wereldgebeurtenis.'"

Toen de Rijksdag merkte wat er
ging gebeuren, h-eersóhte er een diepe
stilte en de woorden, dat de Duitsc-he
keizer en zijn verbonden medeheer-
sebere, thans besloten hebben, vreckfc-
ooreteken door bemiddeling van deze
nota te doen, werden :n stilte aange
hoord.

ioen de Rijikskansciier, met verlief-
fing van stem, den vijand verantwoor
delijk si-eldie voor het onbepaald voort
duren van die w e re ld ve rw oos tonde
worsteling, kwamen echter de tongen
en handen Ioö.

.Aan de lietuigingen van bijval en.
applaus scTteen geen eind© te konven.

In de diplomatieke loges en op de
tribune van de neutrale journalisten
werd deze passage druk besproken.

Voo'rtzcllincr van den moorddadfeen
«>orloc. waarin de viiand ncur voed
vorniolon maar de beslissine volirena
het vaste vertrouwen van den Vier
bond niet meer veranderen kan.
worelt meer en meer een doellooze
vrrniethrine vno menschenlevens on
fOftdeten en een door neen noodzake-
lukheid fforecIitvaaTdizde onmen-
scholiikheid. c-cn misdaad tecen de
boschavina.

Deze ovc-rtuisins en dc verwaoh-
tinif dat een (loreeliik inzicht odk in
het vilandellik kamo z-ou kunnen
ontstaan, hebben bii het Weeriscne
kabinet in volle overeenstemming
met do rffi-oorirveen der verbondon
mocendheden hot denkbeeld doen
illnen een onpnliik© en lcvale ootrinK
i-i rhicn tpnomde tot een irodachlcn-
wissoliniE- met de teffennartii te ko
men. met hof doel do® wrp voor den
vrede te banen.

ONSCHULDIG KIND.

Nora pas van school il.uis gekomen
en nu ec-n cursus in natuurlijke histo-
rie TOlgend, liad van haar moede»
een nieuwe, zijden blouse gekregen.

Zij hield de blouse op tc-u afstand
voor ach uit on zei bewonderend:

Wat schattigl hoe beeldig!' Ge
woonweg snoezigl

Het verheugt mij, dat je haar
mooi vindt, kind, zei mooder.

O, snoezig! En is het geen won
ter te bedenke®, mama, dat dit be
koorlijke k'insigewrocht \an zijde
afkomstig is \an zoo'n onaanzienlij.
ken worm? Ik heb gelezen dat

Nora, viel tiaar moeder Ikiui
>e uaucii. j 8trer-4? in de rede, er is toch geen er>-

mededec-iimr eedaan te hebbon reden waarom je zoo oneerK'e-

van de wiize woaroo het vredesaan- dig over je vader zou spreken,
bod aan de vü&nden hr':f.nd eem-'nkt

is voj-volert de nublicatle

.Oostenxiik e® z in bondcenooic-n
e-pven mot dezen stnn oen nieuw on uur Donderdag zal de vergadering
beslissend bowüs van hun liefde vooi voortgezet worden, dan zal ook de ver-
dp.n vrnde. Afin den viiand staa-t het. andc-ring der regeering ter sprako
thonn voor de "ohee]p wereld a-otui- komen, t Debat daarover werd nu uit-"
fronis nf te lo™-en van zün sezlnd- gesteld, omdat zoowel Lloyd Genrge
'v. vierbond zal echter, wot aLs Asjuilh nog onge«e d zij® B-'-do
ook hotresultaat vr-.n ziin voorst.11 zijn evenwel weer zooveel beter, dat
m-urp zi'n voor dp hear, ontredroncren verwach! kan worden da: ze morgen
voortzottintr van den oorlo» ook voor weer in 't parlement zullen Kunnen
don rorhterctoeJ van ziin einzen vol- j verschijnen.

ke® tmen vor antwoord el iikhcid kun- j E>onderdag komt ook dö nieuwe e-
nen treffen. dietann-vraag voor oorlog aa® de orde.

De. legerorder van Keizer Wellicht zoo vervolgt de Tol.
Karei. zulle® du- pacifisten Donderdag de

„Soldate® van legér en vloot Door vredesquars' :e '.e- wak© b- npv-n
Gods genade cn uwe dapperheid en

volharding, alsmede die van onze
trouwe bondgenooten, ie een toesland
geschapen, die onze eindoverwinning
niet meer twijfelachtig doet eohijnon.
In lie" streven, om de dappere en vol
hardende volken in den. moeilijken

Pers-oorffeeSer..

Dc OosUnrijkschc bladen.
t Weensche jiei^bureau deeK mede:
De bladen quaüficceren het aan de
geaüfoerden door Central en recht
streeks gedane vredesvoorstel als een
tijd de zpgeningen va® den vrede weer feit, welke bet-cc-konis niet liocg genoeg
te geven, heb ik en mfjn doorluchtig© kan worden geschat, a's een eersten
bondgenooian ce® poging aarugo- positieven stap. die de regeeringcn
wend, om een cervollen vrede te ver- van de lande® der En'.-nte voor o.®
krijgen. Ik smeek den Almachtige, dat oneindi? gewichtip besluit stelt De
Hij aa® dezen stap Zijn zegen moge Gentralen. drie (Jen oorioir niet gewild
schenken. Maar ik be® er z-'Aer va®, hebben, sproken hel eerste woord voor
dat gij met denzelfden heldenmoed het herstel van den vrede, z nder cc mg
zult voortstrijde®, tot de vrede gevoel van haat of we-u-wraak, zou

ten of de vijand besh?'eikl ge-slager
zal zijn."

der partij te trekken van de schilto-
I rende militaire -ituaue voor annexa-

tiedoelc-inden. Zij verlangen een duiu--
nen en eervodlen vrede, een i

Do modcdeellng a*n Z. H.

don Paus. die op rechtvaardige

Pww Benedictus XV ia door een rus: Uit verv^inceJijke
nota van den vezant Von Muhbenr kunnen de g
aa® staatssecretaris kardinaal Gas- 1
narri in kennis frwteld van de-vrcdcs-
aanblediriffpn

Een Oostenrijkscho foalioh-
ttns op 't vredesaanbod.

Het Weensche Correspondentie- i
bureau doolt officied mede

..Toe® in den zomer van 1914 ae
lankmoïdicheid van Oostenrink-
HoncaYiie tecenover een reeks etel-
scimatiir voortgezette e® steeds toe
nemende uitdacintren en bedre cin-
uipm was uit<mr>ut en de monarchie
zloh na biina 50 onafeebroken vi edes
in re® tred wo*1 "on zaz naar 't zwaard
te erriinen. waren er voor (lit moei-
|i.kp bos]uft noch aanvalenlmracn.
nocfb verPVc-riiwoIaimen. doch was
urtAbittend het bittere eebod van
noodweer de maatstaf. Haar voortbe
staan te verded-hre® en ln de toekomst
voor derceli'Ve artrltstiffe ar.rvslaven
van vhandri'n» naburen te bevwlicen.
we? de itanif cm het dool van de mo-
narehle in den tesrenwoordi-aen oor-
lotr.

In sameinvebkinc met haar trouwe
wanen broeders en bondireuooben
heeft de Oaatenriiksoh-Honiza^rsche
we (Mm acht. stri'dend en haar bloed
eevend. maar ook krachtic voor
waart? sto'^nemd en overwinnend,
rraootfi sucressm behaald en de plan-
non van den viiand te schande ge
maakt. De verbonden mogendheden
hebben niet alleen eön onafzienbore
rftftks overwtnninfi-en behaald, maar
zil hebben ook uitcestrekte viiande-
ii-ke cebiaden in tiaar maolit. On-
cnhroken is liaar kracht, welke noa
onlanos d« laatste veTradeiiiike_ te-
ironstander heeft ondervonden. Kun
nen de viianden honen dezen moah-
ticen bond te overwinnen en te ver-
nietieen Nooit zal het. hun gelukken
hem door blokkade- en uithoaee-
rmKsmaatreo-elen murw te maken.
Hun oorlogsdoelen, welke sii in het
dorde ooi-loaaianr niet nader ziin ae-
kc'men. zulle® in de toekomst volko-
men onbereikbaar bliiken.

Nutteloos en veiaeefsch is daarom
vocfittetthv? van den striid voor de
tetranpartii.

De mogendheden van den Vierbond
dnarentecen hebben haar doel ver-
dedilsrine tecen een reeds lamr voor
bereiden i® afeesuróken aanval o®
haar voortbostaan en haar integriteit,
benevens hot verktiizen van wezen-
liike waarborgen teaen herhaling va®
zulke bedreiemsen van haar bestaan
en haar vreedzame ontwikkelinsr
krachtdadi» nasrestreefd zullen
zioh van den door de bevochten voor-
dool on BPAvaarbortrden QTOnd voor
haar bestaan nimmer laten, afdrin
gen.

grondslagen
lérwegingeo
lieerden niet nalaten
redesvoorstei in te gaan.
mu .nu uc Vcorlzetting van den oorlog kan de

In deze""nota wordt P°*'""e 'janden niets -Jan

nadeel oplcvecen. Indran dc-snicttegen-
..De redenen, die aan Duitschland staande op zc.i.lijk riet tc rechtvaar-
p.n zltn bondeenooten Minleïdimr heb- d-gen wijze het aanbod zou worden
ben ffpeevf® tot dozen stan. lia-iren 1 -afgewezen, zaï dtt niet zon deii uil-
voor de hand. Sedert twee-en-een-half»^in^Mqvcn.
laar verwoest de oorlosr het Eurow1..

vasteland, ormeteliik- cultuur-
waarden zün wrinrfpferd uHcpstrekte
nnrverv-taktpn met bl red eedrenkt.
millioenpu dan'1"ra kriiralieden ziin
in dan striid crpvallen. millioenen
kepran zwaar ziek terne naar nun
land smart cn rouw vervullen bilna
leder hui?. Niet alleen on de corloc
voorouden ook on de neirtrnJen druk
ken de BP.volcfm van d^n vernulen-
d^n onr'ov zwaar. KandeJ en bedr'-tf.
dip in Inr.u van v\-cde met vee!

i dan echter don -'.rijd met een rein ge
weten voortzetten, nvu'; r'- hen» zdn
begonnen.

De indruk in Eng-la"il
%Uit Iranden wordt aan de ..Telegr.'
gemeldVun Bethmann'a theatraal
aangekondigde verk-'arlng, hoeft het
publiek hier volmaakt koud gelaten.
Het publiek intereo?e.?rt zicli alleen
voor de verklaring, omdat zij een er
kenning is, d»t Duitschland niet kan
winnen, iedereen ziet duidelijk het
',aJ7t.VT i-1ST huichelachtige -n san Bethmann'e

fot Woel ziin ecftracht, kwif- vor..,;1,.:n„

verkiartng, da( dc centra <-n zich he-
zijn van hun verantwoord-:-' ijk-
heid voor God en de inenschhoid.
Hei nieuws wordt n-.-.--i":-'-jk druik

nen. Dp besrte krachten van bet volk
ziin onttrokken aan de voortbrenciric
vun oroductievp waarden. Europa,
dat zioh vropen-r bezitr hield met de J

uftbfaldfnar van godsdienst, besoha J ppthminn b' -.1 en sezead
vin» OTlMto- v«n ^lale Dro. lu^„ tda{ D^iBchtand «.geyiSS
blemen. dat een kweekplaats was ttüe[. ^vechten, z.jn redwonderhan-
ciuen

van wetenschap en kunst
vr eedzamen arbeid, eeliikt thans
haast één Onkel oorlocskamp. waarin
dp productie en de arbeid van vele
tientallen inren hunne vernieticring
teenmoet sraa®.

Duitschland voert een verdédicinizs-

delingêu zoow©; voor de Engel sollen
ai-s voor de ~->r>agt-nool©n abeoluut
onaannemelijk. De voorwaarden, wel
ke Aequith in November 1914 in Gui-.d-
hall iiecft vastgesteld, zijn vaak her-
henld en nog steeds ongewijzigd

ïziiiuscmana vrert een venreai_mire- vooral die eene voorwaarde:

oorloc teaen don vprnlPlp®dPn nrb(.id me&1 dan h<J[

znner vnanden. Het 8trndt voor de nff^ luv,fl ,T~krii^n Tooh

werkcllike vrï'heid van znn eren?,
voor dp vriihoiW va® ziin volk en
voor de aaivs^-sken van dit land om
onccHnnderd. met dezelfde rrdhten
Ms rille andere sdaten ziin ceesteliike

offerd hoef: terug vt.rkrljgen. Tooh
durfde de „Vose. Z-tg." aan den voor
avond van von Bcthmatm's \©rklar;ng
eiechen. (La; het verwoeste en ver
moorde België beroofd zou worden
van zijn ic-ger en zijn onafhxrike.:; ke
diplomatiek© cn consulaire genten,
li:-: blad schijnt re-eds iets go'.vc-'.en te
hebben van de komei de r joring
van den kanselier.

IIoc het ook zij, tw.e Unigwii zijn
veel beteekenc-nd, 1©. do Maandag
avond uit Washington gxünetdde vere
kia: tng, dat ambtenaren un de Arno-
rikasosche ropcenng Leiniddcling ver
wierpen, zoolang deze voor de geal'.i-
oerdvn aanm.:-> lijk is2e. liet feit,
dat Henderson, 2id van bet niouwo ka-
den ei® welvvlUend onthaal zal vin- bip>t Maandagavond verklaarde, dat
dsn bi, Z. II. (n dathuuvraaesaited met moest m-

ftcenomiscbp krachten in vrccd-
j zamen wpd?tv:td vrii to ontplooien
Vervolgens wordt in deze nota cc-
vvpzpn on hel vaste vertrouwen cm de
I wapenen der Centralen. Daarna
\Tordt ODeesomd. wat de Heilitre
Stoel reeds voor de slachtoffers van
j den oorlosr heeft v rid aan. De nota be-
sluit s

..De keizerliike resreerlnc meent
j derhalve de hoon te moren voeden,
dat liet initiatief der vier mogendhe
den een welwillend onthaal zal v

rdke-

pii ii. f-n oat nun vreoesarnoia gc ran, over vlM?(k met de meesl ge-
de onschatbare onderateunmK wetentooz© militaire macht tegenover
ons ten gevolg© zou hebben, dat aücs
weer opnieuw uitgevochten zou moe-
I ten worde®.

De „Star tchrijfl

In 'tengtisahs Lagerhuis.

Aan de „Telegraaf" wordt uit Lon-' nieuw uitgevonden vtmntwoordcli.k-
den geseind heldebewusteijn van de Centralen het

D© lede® van 't Lagerhuis hebbe®
ziel» yan hun zetels verheven toen hot
i bericht van het Duiftsche vredesaanbod
•ontvangen word

De zïlting duurde minder da® oen

er toe gebracid hoeft, Xone'.an-tmopol
cn de Dardar.ellcn aan Rusland af to
staan en Elzns-Lot-har'.ngen aan
Frankrijk, de bezette gebieden to ont
ruimen on voldoende schadeloosstel-

Naar hot Engoisch, van
HUGH CONWAY.

22)

Langzamerhand had ik alle hou
dingen al geprobeerd, die iemand, die
gee iiacrobaat is op ©e® houten bank
al kan aannemen. Daarna ging ik
den vloer liggen, even later op
tafel met den rug legen den muur
in geen enkele houding vond ik d©
Verlangde rust. Ten slo-tto gaf ik alle
gedacht© aan slaap maar op, en poog
do ik mij te troost?® roet het bewust-
itijn. dat deze pijnlijke toestand
slechts voorbijgaande was en dat ook
«ie langst© nacht, toch oen pinde
tnoet nemen.

Mijn metgezel was zeker door het
februik van den brandewijn in een
'•asten slaap gevallen. Zijn hoofd
huig op zijde en zijn houding was.
zoo ongemakkelijk mogelijk. Ik be
keek hom mot leedvermaak, want
ds dio man nu ook tfroomen had,
noesten zo nog wel benauwder zijn,
'ari d© mijne waren geweest. Ik
"topt© wederom een p 'P- wierp nog
>n paar Mokken h«ut op het vuur

en amuseerde mij toen met den ruwen
kerel tegenover mij, nauwkeurig te
bezien en den hemel in stilte te dan
ken. dat ik niet was als hij.

Eensklaps herinnerde ik inij iets.

Ik had dien man vroeger al eens
gezien maar kon niet nagaan waar
en wanneer. Zijn gelaatstrekken kwa
men mij nu ik ze nauwkeurig bekeek,
hoe langer hce bekender voor. Waar
kon ik hem vroeger ontmeet Itebben"?
Ontmoet had ik bem buiten kwestie
maar bij welke gelegenheid. Ik mar
telde mijn hersenen, zonder iets te
weten te kunnen komen. Hij had ge
heel het uiterlijk van een doodgewo
ne® boer, zooals men er dagelijks op
zijn wandelingen ontmoet en onder
scheidde zich alleen door zijn teelijk
gelaat van zijns gelijken, en toch
wist ik heel zeker dat wij oude beken
den waren. Toen hij even ontwaakte
en een andere houding aannam, was
ik nog zekerder van mijn zaak, maar,
hoe ernstig ik er ook over nadacht,
ik kon mij onmogelijk herinneren,
waar ik hem vroeger gezien had en
ton slotte begon ik to g© loo von, dat
het niets dan verbeelding waaNadat
ik nog verscheiden pijpen leegge-
rookt had, wilde ik trachten door het
opsteken vun ecu sigaar e©n weinig
afwisseling in de eentonigheid van
den nacht te brengen. Ik haaide dus
mijn sigarenkoker voor den dag c-n
onderzocht nauwkeurig den inhoud

daarvan.

Het dekblad van een der sigaren
was lichter dan dat van de andere,
en ioen ik juist deze uitkoos, herin
nerde ik Di ij plotseling dat dokter
Brand mij die had gegeven, toen ik
het laatst hij hem was geweest. Daar
door vind ik nu ecnsldaps d© schakel
in de ketting van mijn herinneringen
die mij tot nu toe had ontbroke®
ik wist nu, waarom het leelijke ge
zicht van mijn ho*pe«mij *oo hekend
voorkwam.

Voor ongeveer veertien dagen, was
ik in Londen geweest en had ik dc®
avond bij dokter Brand doorgebracht
waar ik toen kermis maakte mot een
slank, b'oek jong mensch, CarrLston
gehcoten die bij hem logeerde. Ik
vond hem een aangenaam monsch.
Daar hij en Brand in den loop van
den avond veel over kunst spraken,
begreep ik dat hij e©n vnn de
arlist-oko kennis**® van mijn vriend
moest zijn.

Voor ik (laar weg ging. loonde de
jongeman mij een portret, dat mij
zeer goed geteekend toescheen, het
geen ik hem ook zei, toen hij dien-
uangaande mijn meening vroflg,
maar, voegde ik er aan too-. ik
ben in zulke zake® een slecht booor-
doe'aar.

Uw oordeel «loet in deze ook
weinig af, hernam hij toen, de
zaak is alleen da: k gaarne hierom

trent iets wilde verzoeken, hoewel dit
misschien onbescheiden is, daar ik u
heden voor hel eerst on moet.

Daar de jonge man dit op beschei
den -toon zei. en hij blijkbaar niet
in geldverlegenheid was, verzocht ik
hom nu, zijn wensch kenbaar te ma
ken.

U zei zoo even dat u voornemens
waart een poosje naar buiten te
gaan on daarom wilde ik u vragen,
ingeval u het origineel ven het por
tret mocht 'ontmoeten, dadelijk aan
dokter Brand te telegrafeerrn. luid
de zijn verlangen.

Tn welke streek woont dio man?
vroeg ik toen.

Daar heb ik geen flauw vermoe
den van, sing hij voort, maar het
zou toch mogelijk zijn, dat het toeval
n met hem samen bracht en dan ver
zoek ik u te doen wat ik u gov raagd
heb.

Zeker, dat beloof ik n. antwoord
de ik, daar ik wei bespeurde dat er
den jongen man ve-ei aan g
was.

Bij bedankte mij en gaf mij een
photographic van dc tec koning c®
vroeg mij daarbij dat in> mijn porte
feuille te bewaren, opdat ik het da
delijk bij do hand zou hebben al? :k
«Ren man emmoette. Ik d--:d dit,
nani spoedig daarop afscheid en was

dit zij to mijner schande gezegd

de geheel© zaak bijna vergeten.

Had ik haar mij door middel von deze
sigaar niet herinnerd, dan zou ik er
waarschijnlijk nooit meer aan ge
dacht hebben en nu wilde het toeval
dat ik de® geheel en nacht tegenover
den man had gezeten, wiens portret
ik toon bij Brand ia huis had ge
zien.

Ik moet dat portret, nog hebben,
dacht ik nu, terwijl ik naar mijn
portefeuille greep, ©n ja daar was
het ook. Terwijl ik het portret zorg
vuldig bekeek, vergeleek ik het te
vens me*, den skipenden boer.

Er was geen twijfl mogelijk. Voor
zoover oen naar een teekening ver
vaardigde photograph ie iets bewijzen
kan, was dit do man; dezelfde borste
lige baard, dezelfde grove gelaats
trekken. dezelfde sombere blik. Do
jonge CarrietOn had blijkbaar een
bijzonder talent em gelijkenissen te
treffen. En indien mij nog ©enige
twijfel ware overgebleven, dan zou
den de aanmerkingen d»e onder hot
portret gedrukt waren, deze hebben
weggenomen. Die man miste een lid
van den mlddelstcn vinger van (lo
rechterhand, en dit was bij don man
tegenover mij eveneens het geval.

Deze ontdekking deed mij zooveel

1 genoegen dat ik in oen schaterlach,
uitbarstte zoodat mijn hesp
hij na van ontwaakte. Ik vermoedde
nu <vn?klap3 dat ik mij schitterend
ic® kunnen wreken vooral wal hij

mij dezen nacht had doen lijdon,
want dat men dezen ruwen kerel rad
zou zoeken, om hem een diemst to be
wijzen, echtte 'k zeker. Do gedachte
dat het mij vergund zou zijn den
man. die bijna mijn dood op rjn
geweten had gehad, een Moe® op den
weg te worpen, hie'.d mij het verder
gedeelte van den nacht bezig cn
hielp mij om het genoegclijk door to
komen. Zoo-tra ik weer to Widcounte
was, nam Ik mij voor, aan Brand :e
telographeeren en ik was overtuEM.
dat ik dan spoedig wel na ter van
uk zou ho.orcn.

DIERT1ENDK HOOI-'DST UK.
D o 7. a a k isonverkla a r b a ar
Eindelijk was d© vreesclijke nacht
voorbij. Toen do zoo vurig vorlangdo
morgen aanbrak, zag ik «lat er bui
ten een greote verandering had plaats
gehad. Do geweldig© sneeuw?term
had een einde zomnakt non de !c
do, en door den daarop gevotgden
regen, waren do straten nu me; con
modderlaag be<'ekt. liet gelukt© mij
een ontbijt machtig to worden
nadat ik hem, volgen? mijn belofte
maar geenszins naar hij verdiende
had beloond, reocl ik los te paard
naar Widcombc terug, «Jat mij nu na
de ervaringen van do® nfgö'o": n
nacht &s® zeer aangenaam, g g
plaatsje toescheen.

(Wordt vervolgd.)