RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.
Raadsels
DERDEBLA3 ZATERDAG 23 DSCEK1BER 1Sf6
Rri^vfnhsic Scn? 1Icb i° n0* VeelrtpL ik heb nog
ui itvuiuaa verzamelaars eu weinig voor
raad. Ik moest om je ontdekking la
chen. Waarom zou ik daar nu boos
om zijn, malle meid.'
G. G. Veel plezier to V. Ik weet
nog tweo kinderen, dio daar heen
gaan. Kon jo ze soms ook?
LOTUSKNOP. Je rapport was
niet slecht. Een volgend keertje nog
maar wat beter. Wat heb jij een
vriendinnen onder de Rubriekmc-is-
jes. Gezeilig, dan kan jo er nog eens
Over babbelen.
ACCACIA. Je raadsel is good.
Wat knap, dat je al eten kunt koken.
Dat was eon heele rust voor moeder.
DE WIELRIJDER. Voortaan je
naam onder j© werk zetten. Waar
heb jo het zoo druk mee?
VINKJE. Heb jo Donderdag een
prettigen avond gehad? Een Kerst
boompje vrootijkt cle dotlkêre Kerst
dagen zoo heerlijk op.
JANNY L. Wat heb jij een heer
lijken Sim gehad! Dio Nachtegaaltje
is een grappenmaker. Dat heef: z«
zeker van haar moeder geleerd. Waar
om vie! je rapport jo tegen? Ik vond
het nog al goed.
DLONDJ E. Veel genoegen in
Delft. Leuk, dat vader cn moeder
meegaan.
PRINSES VERA. Hoo is het nu
met het zieke juffertje? Wat heb je al
groote zusters. Die verwennon jo zo
ker wel een beetje. Ga je wel eens in
Warmond logeercn? Vast wol gefeli
citeerd met moeders verjaardag. Doe
do plaatjes maar in den brief aan
mij. Beterschap hoor!
KLAVERTJE VIER. Was do
fuif gezellig.' En wanneer heeft het
Kerstfeest plaats gehad?
HUGO DE GROOT. 6 Januari
hoop ik oen nieuwen wedstrijd uit te
schrijven, waar iedereen aan mee
kan doen. Is je rapport goed? Is moe
der weer beter? Ik hoop hel maar.
WITTE VAN HAAMSTEDE. - Be-
tor 2 raadsels dan niets. Wanneer je
de lijst der oplossers nagaat, zul jo
bij le zelf moeten zeggen: dan waren
zo toch zeker niet moeilijk.
ZANDHAAS. Je raadsels zijn
good.
FRANS HALS. Is H Kerstboom
pje al versierd? Gelukkig, dat do
hoofdpijn over is.
•JACOB S. Voel plezier gehad
Woensd ae&vo nd
E. VAN E. Je strikvragen zijn
goed.
BOSCHKLOKJE. Je baby is naar
het Diaconessenhuis gegaan. Hoe is
het nu met jo? Zorgt het poppemoe-
dertje goed voor haar poppenhuis?
Zoodra er plaats is, komt er weer
oen verhaal
GYMNAST. Je was no£ o» lijd.
Zoo heel erg vond ik hei niet, dat je
door je knikkers je raadsels vergat.
NICK CARTER. Jo raadsels zijn
goed.
JAN HARINGH. Dat raadsel van
do vorige week was good.
GLAZEN MUILTJE. Nu de ver
sieringen er zijn, Itoop ik, dat de
boom ook komt.
PIET' HEIN. Hooft zus nog boe
ken gekregen? Misschien mag jij ze
dan ook wel lezen.
JAN V. Ga je naar drie Kerst
feesten. Dat is dubbel cn dwars ple
zier,
KLEIN PATATJE on WILLEM III.
Het deed me genoegen weer iets
van jullie te hooien. Je raadsels zijn
goed.
W. M. Wat heb jij hot ook druk.
Gelukkig maar, dal. het nu vacantia
is.
LELIE. Die raadsels behoeven
juist niet zelf bedacht te zijn. Leee je
soms Jona Nederland?
TON IA en CATO T. Blijven jullie
inaar tróuwe vriendinnetjes van me.
ZILVERDISTEL. Ik begrijp niet,
dat ik niet gevoeld heb, dat jij er ook
was. 'I Was juist leuk, dat de vaders
ook op ons feest konden komen.
MI ENTJE en PALLI ENTJE VAN
A. Nog wel gefeliciteerd met je
beider verjaardag, Dat is altijd een
dubbel feest. Heel veel plezier in A.
Verdwaal maar niet in de drukte.
JPh. cn H. VAN D. Het doet me
genoegen, dat je van het book geno
ten hebt. Voor broer is het zeker nog
wat wijs. hè' Dat is een kwaal, die
nlie dagen-betert. Ben je al naar het
Korst lees', geweest
ZWARTJL llet-fi de sjaal Woens
dag goede diensten gedaan?
JAN VAN 11. Hoe gaat het nu
met moeder? Ik reken er op, dat je
een heel mooi rapport hebt. Met
schrijven ben je zeker vooruitgegaan.
IIEIDEPRINSESJE. Voortaan je
naam onder je werk zetten. Er deden
vandaag ruim honderd kinderen mee
er. als ik dan nog naai- namen moet
raden, raak ik den kluts kwijt. Ik
vind hei knap, dat je een Haurtem-
schc straal raadt zonder ooit in onze
mooie stad geweest te zijn. Is vader
{Deze raadsete ziju alle ingezonden
door jongens en meisjes, die „Vooi
Onze Jeugd lezen. Do namen dol
lar, deren, dio mij vóór Woensdag
middag 4 uur goedo "oplossingen zen
den worden in het volgemdo nummer
bekend gemaalkt.)
Iedere maand wordt ouwlor die beste
opioseers twee boeken in prachtband
verloot
1 (Ingez. door Aagje Baas).
Ik bt>n een plaats in Zmd-Amer ka
van 4 ietiers, verander mijm ,JJde kt.er
en ik word '-en meisjesnaam.
2- (Int:- b' >i- Controle!:
Ik ben een ..Fund van Ned.-lndaé
van 4 letters
1, 2 tó geen onUkeinn ing.
3. 4 is hetzelfde aLs 3, 2.
B. 'tagez. door Violet.)
'*Met b kan ik iets bevatten, roet d
zit ik op het huis,
Met b. beu ik aan een schoen en
met zit ik op uw brief.
Met m. ben ik niet wild. en met p.
draagt ge niii.
Met t. »it ik aan een boom en met
v. word ik beoefend.
Met w. zit ik iu het ijs on met z.
kam ik wat bergem.
4. (Ingez. door Piccolo.)
Ik ben een plaats iin Zuid-Holland
en in Belgiö van gelijken na aim
Welke
5. (Ingez. door M. Oskam.)
verborgen dierennamen
a. Men heeft zijn graftombe versierd
met bloemevi.
b. Wat ben je lui, Leonard.
c. Kom eens een paar óugeu bij ons
logeeren.
•I Wij maakten een itrts'apj© naar
Mainz, wij nemen ouzo bergstokken
roede.
e. Ik heb, eerlijk gezegd, geen zin
om mee te gaan.
f. Hij gaf mij een appel, ik aan
vaardde hem gu'aag.
g. Een giroot orkest vrouiijikt liet
feeer. op.
6. tlngc-z. door Assendolvertje.)
•Strikvragen
a. Kunt ge negen lucifers zoo ver
doelen, dat er drie en oen half dozijn
zijn
b. kigez. door Johan Wiilerosen.)
Mijn buurman hooft een kip, die
nog eerdei een mud haver opeet dan
een paard. Hoe kan dut?
Raadseloplossingen
De oplossingen <iieir vorige raadsel®
zijn .-
1. Prins Hendrik dor Nederlanden
hen - hark dek knikkers
Delden ridder neen prins.
2. Kees
Adolf.
Rudolf.
Evert.
Leo.
8. Newa.
4. Tunas Tenuis.
5. Hoedekemekieiiik Jowilt dekens
•—■heed de Iters sok.
6 a. IJsbaau, b. geen een, c. 5 fat
tens d. Kilo-meter, e. stuifmeel, f. Do
hak-.
Goede oplossiatgen ontvangen van
Lobelia 6, R. Sohoemaker 6, Jacob
Bij:vma 0, Henmne 6, Sneeuwwitje 6,
Roodkapje 6, Lena Koele veld 6, Vioio'.
6, Prinses Vera 6, Arend 6, Blondje C.
Aen van Nes G, Pepijn de Kort0,
Jenny Loaflang G, Vinkje i, De Wiel
rijder 4, Karei de Stoute G. Accacia G,
Dalia 6, Lotusknopje 6, Zeemeomim
6, A li. idweiiêr 6, J. Samson 6, Goud
vinkje 6, Nachtegaalltjo 6, G. Galis C,
Dirk Oscbatz 6, Rudolf O.-cliatz G, Tulp
6. Jan Piet- iz. Goen G, Piet Eggink
4, Rosa Flu..&..:tje G, W. Willenuxn
6, C WiUenisen U, Claudius CiviLis 5,
Julius Cesar 6, Zwartje u, PH. van
Dirsschoten 6, H. v. Dua-choten 6. Vol-
kerdina tl Mi je 6, Micnlje en Pas-
hen t je van Aanstel G, Zilverdistel G.
Conducteur 5. Torna Touw 4, Cato
Touw 4, Moid 0, Kabouter G, Heidc-
blocsem 6, Anemoon 6, Mosroosje G,
Pinksterbloem G, Lelie G, Annie Rube
6, Jam Willem Frteo 5, Gen. Blue/her
5, W. Machioleen 5, Klem Patatje 3,
Willem III 5, Jan Vrugit G, Blond
Etsje G, Alipenraosje 4. Piot Hein G,
Glazen muiltje 6, Petite 6, Nelly 6, K.
van Iieeen 6, Baren van Munchhausv-i
6, \Y Derogeo 5, Jacob SoeUaart 4,
P. Lomons 6, Lerdenoar 6, Control, u.
6, Kerstboompje 6, Jan van Zon G.
A ris van Zon 6, Frans Hals 5, Dak
haas 6, Zandhaas 6, Klavertje vier 3,
Wodan 6, Michiel de Ruyter 6, Th J.
Overmeer 6, Jan Hamingh 6, „Helle
voet 6, Boechroosje 6, Niok Carted1 G,
Boschklokje 4, Frans Gobi 5, D. A
P. dear Hollander 6, C. L. J. den Hol
lander 6, W. P. v. d. Bogaardt 6, Wiin
Spoor 6, A. Spaairgaren 6, Tij! Uilen
spiegel 5, Boschviooltje 5, Come van
Strg-ht 6, Zonii•.bi"era G, Theeroos
Vergeet mij nietje 6, Doornroosj.-
Heidepcinsesje 6. Jan van Hemen 3,
Gymnast 5.
(Brieven aan de Redact, van dc
Kinder-Afdeeling moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG
ZEEMAN, Blocmhofstraat 3.
In do bus gooien, zonder aan
schel Ion!)
Nieuwelingen zijn: ABRAHAM
COUWENHOVEN, Bajlkastraat 32,
Schoten.
JAJ>; HAR WIJ NE, oud 12 jaar,
Brouwersplein 2 rood.
CORNELIA en PIET BRAUN, oud
II en 10 jaar, Da Costasiraat 13.
LENA K. Jij lijkt me een echt
gezellig huismuschjc. Nu met de ve'o
Zondagen kun je je hartje ophalen.
SNEEUWWITJE. Nu, dat was
een heerlijk dagje. En ik kan ine
voorstellen, dat moeder bijzonder in
haar schik was.
ROODKAPJE. Is het kleedje al
af? Th de vacantio is het anders juist
een inooio bezigheid. Was moedor
den volwnden dag niet erg moe?
LOBELIA. Ik vond je rapport
heel mooi. Wa t gezellig, dat je al zoo
aardig piano kunt spelen. Dat luistert
de donkere dagen wat op.
CORRIE VAN S. Ik hoop maar
voor je, dat moeder met Nieuwjaar
thuis komt. Dat zou een heerlijk be
gin van 't, nieuwe jaar zijn. Wat zal
het heerlijk zijn, als zus ook weer
thuis is.
TIJL UILENSPIEGEL cn BOSCH-
VIOOLTJE. Jullie kamer is naar
het Leger des Heil sgogaan. Ik denk
dat er met Kerstmis een kindje blij
mee gemaakt wordt. Ja, ik vond bet
rapport van Irene 'ook goed. Ik
v.enach je allen Zondagavond veel
I genoegen.
WIM, PIET en BEPP1E S. Dio
wim is maar een knapperdje. Hangt
de engel al in den boom?
D. A. P. en C. L. J. DEN II. Als
ik met do Kerstdagen in je buurt
kom, zal ik ©ens kijken, of ik de
kaarsjes zie branden.
F. G. Hoeveel van je suikerppp-
pen heb je al verslonden? Waarom
moesten de raadsels opdrogen?
PETITE. Leuk, dat jo raadsel
vriendin vlak naast je woont. Ik ge
loof niet, dat de raadsels gemakke
lijker worden, maai- dat jij knapper
in het oplossen wordt.
VOLKERDINA v. d. M. JulJj©
verlangen zeker erg naar den Ameri
kaan. En wat zal hij vecd to vertellen
hebben! Jo baby is naar het gasthuis
gegaan.
'i HEODOOR 0. PretUg, dat alles
zou goed van stapel liep. Ik vond
Juutje in Mcdderstad ook heel aar
dig. 't Spijt li. lat ik je nici gezien
beb.
ZONNEBLOL. i. - Ik wcnsch je
een heel plezierig© vacantio. AI is 't
weer eens minder mooi, 't zal toch
al een feest voor je zijn ©en heelen
dag bij moeder te kunnen blijven.
BOSCHBES. 't Was mets erg
hoor! Omdat ik je hand herkende,
heb ik den brief ook aangenomen.
Bedank moeder vriendelijk voor'haar
briefje, ik zal het heel gezellig vin
den ai cn too een brief van je te mo
gen ontvangen. Hoe is liet nu niet
I moeder? Wcnsch baar van harte be
terschap. Toen uk moeder» brief ge
lezen had, wist ik metoen, dat. je oen
buitengewoon knappe moeder bezit-
i Los jij dait raadseltje nu oens op.
WODAN. Hoe oud ben je?
j JULIUS CESAR. Daai ik het
heel prettig vind, dat Julius Cesar eai
Claudius Civilis als groote vrienden
mot elkaar omgaan, mogen zo elkaar
ook met do raadsels helpen.
ROZA FLUWEELTJE. Wat jam
mer, dat je vriendin «roer.Ziek is. Ga
je nooit eens naar 11. wande
len? Je 6Clirijft heel netjes. W ie geen
kaan. had, kon onze tentoonstelling
bezoeken tegen 10 cents entrée, wet*
geld ten goedo kwam van Kinder. >e-
ding.
DOORNROOSJE. Nog we: gefeli
citeerd met vaders verjaardag. Jam
mer, dal ik het niet eerder wist.
VERGEET MIJ NIET. - a.udaag
was jij nummer honderd.
PIMPERNEL. Met allo genoegen
moogi u eons een versje of verhaal
tje inzenden, doch plaatsing hang;
af van geschiktheid cn van ruimte
Zeker, ik zou het ook heel aardig
vinden, wekelijks ecu verhaaltje o!
versje le kunnen plaatsen als voor
heen, maar door de duurte van nel
papier moesten we ons bekrimpen.
Stuart, u maar eons wat, dan wil ik u
gaarne mijai opinie zeggen.
C. E. Hoe is liet nu met groot
moedei"? Ik vind hot heel flink, dat
jij nu de boodschappen doet.
P. G. Is jo fort nog niet stuk ge
schoten?
JAN PIETERS/.. COEN. Nog wel
gefeliciteerd met jo verjaardag. Wat
©en rcuzon-cadeau, een zilveren hot-
loge. Draag jo het s Zondags?
TULP. Heb je plaatjes ontvan-
een Haarlemmer? Ho© bevalt je het
viool spelen? 't Is goed, dat je over
den wedstrijd schreef, want je prijs
ligt er nog. Meld me nog eens je
juiste adres, dan zal ik hem pet post
zenden. Ieder inzender heeft een
prijsje gehad, dus jij met je mooie
bruidsjapon krijgt er natuurlijk ook
een.
HERFSTSER1NC. Sint heeft jou
gelukkig ook niet vergeten. Ik vind
het heel aardig, dat Morgenrood je
dat pakje zond. Zoo zie je alweer:
Uit het oog is niet altiid uit liet hart.
Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN.
23 December 1916.
Bloemhof straat 5.
Vrede op aarde!
Goeden dag, wethouder Groot-
kas! Wacht even, dan ga ik ecu eind
je met je mee. Ik heb voor den do
minéé een ke. siiaas gescholon. Kijk
eeos wat een baas! Zeg, Groolkas,
jo ,bent toch zoo n weerprofeet; wat
denk jo: krijgen wij vandaag nog een
portie sneeuw? Do lucht'ziet er sine-
rigjes uit en belooft niet veel goeds.
Ja, baas houtvester, wij krijgen
vast en zeker een witte Kerstmie, dat
belcof ik je! Als ik mijn armen en
beenen zóó voel, dan wee; ik wel, boe
laat het is.
Zullen do bazuinblazers van
avond niet voor liet eerst in dc kerk
spelen, Groolkas? Ik ben er erg be
nieuwd naai'.
Ik ook, houtvester. Het zijn er
acht, of zooveel ais een dubbel kwar
tet, heb ik liooren zeggen. Onze
knecht doet er ook aan mee. Vanmid
dag zat hij even op de haverkist te
blazen, en toen sloeg de oude bles
achteruit. En uit was het toen met do
muziek!
Ja, ja, het zal vanavond wat
móo.s geven; dat staat vast. Hoe is
je Kerstkoek uitgevallen, Grootkas?
Opperbest, houtvester. Bruin en
knappend. Mijn ouwetje kon het. dat
verzeker ik je! Gebraden appels,
mooie noten en lekkere boterkoeken!
Wlen dat niet smaakt, is uict waard,
dat bij liet krijgt. Je houdt er toch
ook van, houtvester.
Of ik. Ze verstaan de kunst bij
ons m het dorp goed. Zelfs m het
bestodeiingenhuis wordt er vanavond
gesmuld. Ik géloof, dat er niemand
ie, die zich nu niet eens te goed doel.
Nou, bij de Linselcrs bakken ze
niet, dat weet ik zeker, 't Is toch jam
mer van die lui; die man is toch zoo'n
ouderweitsehe, goede kleermaker, en
slooft zich den heoLen dag af en toch
niéts dan tegenslag.
Ja, hij naait nog a!les met de
hand en je kunt het bekijken, hoor!
Toen Flanehj een naaimachine nam,
heeft hij veel klanten verloren, de
arme kesreL Eu dan zijn zooii Frits!
En nu weer dat nieuwe ongeluk...
Wat is hom nu weer overko
men?
St! Wij komen dadelijk voorbij
zijn huisje... Ik zal liet Je zoo straks
"vertollen. Je weet immers wel, dat
hij een proces bod met zijn huisbaas?
Hij heeft het verloren en nu moet hij
waarschijnlijk tegen Februari uit zijn
huisje.
Waarom heeft hij zich toch. ook.
«00 driftig op boer Klaassen ge
maakt? Dit procee ie feitelijk zijn
eigen schuld, hoewel ik erg medelij
den met den armen kerel hel>; dat hij
het verforen hoeft.
Langzaam valt de avond over Moor-
burg. De schaduwen komen aange
slopen over de velden en weiden,
breiden zLcli uit over ue boomgaar
den en bedekken weldra schuren en
buizen, zoodat alles ©r oven gram
uitziet.
Overal is hot doodstil: alleen ritselt
hier en daar in de heggen bet dorre
loof.
I11 de bakkerij is het zwaarste werk
achter den rug; de laatste platen zijn
uit den oven. De bakker wil nu ook
wel eens van zijn welverdiende rust
genieten en schuift een groepje proe
vende en babbelende vrouwen behen
dig zijn wunkei uit.
In hor spcelgoedmaguzijn van koop
man Eiehn staan nog een paai- dag-
loonersvrouwen een paard voor den
kleinen Hans en een stuivers popje
voor Li esje to koopen. Zij hadden tot
het laatste toe met deze inkoopen
wajclrt en iederen etuiver wel tien
maal omgekeerd, eer zij hem uit
gaven. Maar de kinderen op Kerst-
mib niets te geven, dat ging toch ook
niet!
Huis aan huis branden de lampen
al cn de kinderen zitten om Grootmoe
der heen en zingen in afwachting van
de dingen, die komen zul!«n:
KeisAliederen. die zij pas op school
geleerd hebben. Tiet vee is al af ge
vocderd en de ktnxlks en de meiden
hebban hun beste plunje aangetrok
ken.
Grootkas hoeft goed geprofeteerd:
hei begint werkelijk te sneeuwen en
vlokken, als ganzemeeren zoo groot,
dwarrelen op liuize»_en velden neer.
De kerk ligt nu nog doods daar,
maar weldra komt er een zacht licht
door do hoog©, smalle venster stroo- j
men, liet klokkenspel baant zich een
w«g door de galmgaten en de ge
meente zingt het oude, doch steeds
nieuwe kerstlied: „Eere zij God in
den hooge..."
Maur waarom 19 alles nog zoo don
ker bij kleermaker Linseler?
Man, drink je je koffie niet uit
en eet je niet een stukje brood? Hot
staat al zoo lang klaar op he: buf
fel. Zal ik de lomp aansteken?
Een somber hoofdschud»!en is het
eenig antwoord, dat vrouw Linseler
krijgt en ze sloft maai verder om in
dc keuken nog ccnige kleinigheden te
beredderen. Baas Linseler zat voor
zich uit te storen in den sneeuwstorm
den langslen tijd had hij nu wel daar
gezeten; al tweo en dert.g jaren. Het
was zoo'n aardig plokje, als hij daar
voor het venster zat te naaien; men
kon de straat aan olie kanton afzien
tot aan de kerk toe. En de voorbijgan
gers groetten hem altijd zoo vriei:
dol ijk cn bleven zelfs wel eens pen
praatje staan houden 'e zomers voor
het open venster.
Plotseling wipt het, kleerniako-tjo
van do tafel af en tast op het buffet
rond. Voorzichtig neemt hij een slok
je koffie en steekt toen het koperen
looplampje aan. Hiermee gaat hij
naar de ouderwetecho lad enkast en
haalt nu, na eenig zoeken, een 9iga-
renkistje te voorschijn, waaruit hij
een pakje geel geworden brieven
neemt, d e hij langzaam, den een na
den anderen, begint te lezen, terwijl
hij nu en d^ni zijn overkropt gemoed
een® lucht:
Allee voor niets geweest! Wat
was die studie duur! Maar dat had
ik mij zoo vast voorgenomen: mijn
jongen zou schoolmeester worden. En
nu zoO'n tenorzanger! Zoo'rt kome
diant! En bovendien nog zoo'n vrouw
van het toonecl getrouwd! Dat is te
vee!. God moge het hem vergeven!
Hij laat dc brieven liggen en loop;
onrustig het vertrekje op en neer.
Eindelijk zet hij het lampje neer op
de werktafel, gaal er op zitten en
begint aan de jas van meester Dór ge
te naaien.
Het is warm in de kanier; een een
zaam appeltje licht zachtjes te braden
OveraJ ziet het er keurig netjes uit;
vrouw Linselot houdt van orde. Op
den vloer ligt vorscb zand gestrooid;
op den rug en armleuningen van de
crude sofa liggen hagelwitte kleedje®
en op het buffet ©en heldor wasdoek.
Langs de muren wandelen op ver
geelde platen, sierlijk gekleoie hee-
ren, hetzij alleen, hetzij in groepjes.
Hoe glimmen do vingerhoeden en
scharen op het ander eind© van de
tafel! Denken ook zij nog aan vroe
gere, boter© tijden, toen tegen Kerst
mis het vertrek vol lag met kleoren,
die nog op Kerstavond als welkom
geschenk onder den boom parade©ren
moesten? Dat was nog eonK oen tiid,
toen meester Linseler ovei gezellen
en leerjongens te cummandecren liad!
Moeder de vrouw is intusschen uit
den stal gekomen en gie: nu dc
tenmcLk in verreiiillende kannetjes en
pannetjes over. Een oogemblik kij>k:
zij naar haar man, die ijverig aan "t
werk is en zegt dan 1
Linseler, zou j© j© niet Maar ma
ken De kick 1dadelijk berinnen
te luiden
Geen ander c ntwoord dan hot ge-
hjkiratig pikken van do naald.
Ate dc kleermaker zijn vrouw zacht
jes «nikkend© het woord „Frits" hoort
zeggen, dan na.tit hij langzamer cn
laat eindelijk <k> jas uil zijn handen
glijden.
Ja, wat een jongen was da?.. Al
tijd gezond on vroolijik. Hij was he;
leven hier in huis. Wat kon hij mooie
Kerstliederen zingen hij moeht nüijd
in do kerf; het koor hdlpcn steu
nen Och, hij had nooit veel pvelzrer
er in. schoolmeester te worden he'.
liefste zat hij maar voor onz© oude
piano en zong ©r Mj. Toen hij op ©en
p»edcn dag naar Hamburg was wog-
gdoojien, zong hij daar voor de he-e-
ren. oic hem vastgehouden hebben en
hem voor zanger itebben laten leoren.
Eu nu zingt en speelt hij in dc komo-
d"o en te mot zoo'n vrouw daarvan
getrouwd.
Man, hoor oeois, daar luidt de
klok l
Zacht en gedempt kMrfkon de oodc,
bekende klanken door de sneeuw
jacht. Nu heef; moedor Linseier geen
minuut geduid meer. Viiug trek', zij
tiaar man de overjas aan en reikt hem
zijn bonte mute, en in een sukkel
drafje gaan nu beiden naar de kerk.
1 D© l.-'; 1'..-is Meerburg straalt, in het
•'.mille kaars! out, da! van den grooteri
Kcisibooni, die voor den' preekstoel
slaat, afstroomt. D© heele ruimte ruikt
naar het groen, dat langt wanden
en pilaren is aangebracht. Behalve do
bazuinmuziek s'.aat den aandachtigen
kerkgangers nog ©en verrassing te
wachten
D© organist had oen kleine toespe
ling hierop gemaakt cn ate eon ioo-
pond vuurtje hadden zich de geheim
zinnige woorden door het dorp ver*
spreid en ieder had gissingen ge
waagd, die waarschijnlijk a Men bezij
den de waarheid zouden zijn.
Et, in den middag had er een rij
tuig stilgestaan voor het huis van den
organist, waaruit een defti gheer en
dame gestegen waren. Do opwinding
in he: dorp stoeg ran minuut lot mi
nuut. Telkens werd er over <k bazuin-
«peldo gesproken, want aan alle kan
ten hoord© men v in tijd tot !ijd die ln-
elrumcnien weerklinkcn.
D© wouw van den organist had aan
haar vriendinnen verteld, dat haar
man hel nog nooit zoo druk had gehad
als vandaag zelfs niet, toen vóór tion
jaar do kerk werd ingewijd.
Er was geen vcretarulig woord moer
met hem te spreken hij had zelfs? niet
eens gevraagd, hoe de Kerstkook va?
uitgevallen!
In ©troomsn trekken nu de dorpc*
Irngx-n en de bewoners der omliggen
de lieevcn naar dc kerk, met stallan
taarn*. cn warme c to ven gewapend
Een plechtig orgelspel weerklinkt
dc organist overtref' zichzelf en hoor;
en zie4 niets om zldi hoon, en nog
nooit <W gein cent zoo ontroerd g->
vreow door zijn «pek Daarna zingen
do kerkgangers een lied ook zij heb
ben nog noodt zoo lnm best gedaan.
Waarschijnlijk doo: loet goedo voor
beeld van den orgenio!.
Do bazuinblazers zdten nu op wacht,
bij het tweede vers moeten zij inval
len Kindors, goed inzettenoen
goed begin is het haivo werk, denk;
ear aan Allo acht zitten nu In af
wachting met hun instrument vlak bij
don mond. He. tosechenspe! is nu of-
geioopen en dc organist kijkt In de
richting -an de blazers, knikt krach
tig en daar weorkiinM het e©r£;c ak
koord op de bazuinen, in den beginne
©en weinig bevend, maar spoedig oons-
gezimd cn flimk. Hot dorde vers wordt
zonder oenipe fout dówr ben ten ge
hoor© gebracht cn nu hebben zij cv vit
rust, waarvan zij gebruik maken, om
hun blanke instrumenten aan dc be
wonderende keikgaugors te laten ncn.
Nu volg- er een kinderkoor, op d®
viool begeleid door »!cn organist,
waarna 'le duini"cv in kor;c. kei 11
ach tig© wooróvi! ©ver het Kcrs'-focst,
het feest der Liefde, spr«-kt
Zoodia hij „amen" gr-aegd en den
kano.-l verlaten heeft, klinkt weer hc.
kinderkoor, dat met frissche, jeugdi
ge stemmetjes een lied zingt, voor
deze deze gelegerihv :d door den com
ponist gecomponeerd.
Een '.ogenblik was liet stil in de
kerk Alleen boorde men hier en daar
fluisteren
Waarom ep.-.A. Keuring toch niet
het r.a*i>el?
Wat is daar te doen bij het orgel?
D© bazuinblazer® ecihlckon cc 11
bootje op.
Zeg, ik geloof dat het de nieuwe
dokter mot zijn jong© vrouw te.
Wei neen, het zijn dezelfde h.v-r
en dame, die vanmiddag bij Konrir.g
zijn ofgieelapt.
Kijk eens, zij staan op ©n hebben
allebei zoo'n groot blad papier in de
hand. Ik geloof aJ z'n leven, dat zo
gaan zingen. Jawel, daar !»eb je he'.
a!! Eeist die heer e:v nu begiiri de
dom© ook. Nog nooit heb ik zoo tets
rnoo-te gehoord, dal moet ik zeggen!
Aandachtig luistert de heele ge-
meentc en kijkt naar het koor op.
Wat zouden zij ©r voor gegeven heb
ben, om den naam, don stand, do
woonplaats en nog vee! meer van «len.
zanger 011 de zangeres ie weten! Do
Mearbuigers moeten altijd goed hei
naadj© van de kou- weten c-n zijn niet
gauw tevreden gesteld.
Weer klinkt er een bekend lied, hl
ho; dialect van die snoek gezongen-
Hemeltje-lief, wat mankeert de
Linseler^? Wat ecW.; her.?
Do oud© iuidjjü, hadden elkaar bij
den arm gegrepen en «rukkend riepen
zij bijna gelijktijdig uit
Dat is onze F riteOnze zoon
Zou het ouderlijk oor niet de elern
van hun kind 1k-'.kennen, al was die
nog zoo'n groot zanger bij de opera
geworden?
In een oogwenk is iie; door de hc©!c
korf; tekeridDie zanger is Friie
L n eler en die demo zijn vrouw.
Toen d© k< uitging, bleven 1
kIeer»K«©r en z:jn vrouw nog even
zitten de schrik was hun in de boe
nen geslagen.
Een g e e e t e I ij k lied heeft hij
gezongen, en bij ons in d© kerkt Eu
zijn vrouw zong ook 111e©
Van alle kanten komen de dorpelin
gen nu op hot gelukkig© ouderpaar
af: Grootkas, Funolul, de houtvester,
©n ook zelfs boer Klintzen. Wat zou
die willen?
Daar, kleorniakor, g*}©f mij tl©
hand. Laat hei proces vergeven en v -.r-
g.<en zijn. Wij zullen «amen de kos
ten or van betalen Ju-Fe kunt, zoo
lang jv wilt, in he; liu^je büjvci. wo-
Feuilleton
het Engelsch van Dav
Christie Murray
5)
Ruüedge verdiende op het ©ogen
blik 500 pond per jaar, maai- hij
moest zichzelf een weg banen in de
wereldzijn vader had hem niets
dan schulden nagelaten, die hij door
hard werken tot den laatsten cent
had kunnen betalen, en toen hij cn
juffrouw Mac Veigh in stilte verloofd
raakten, was hij pas begonnen een
paar kamers voor zichzelf iu te rich
ten en het zou nog wel een jaar of
twee duren, eer hij zou kunnen trou
wen, zelf6 al was er geen ander be
letsel geweest dan gebrek aan geld.
Maur ze moesten rekening houden
met Sir Donald. Hij was heel rijk en
vond zichzelf een heel gewichtig
man. en hechtte ditzelfde gewicht
aan zijn nichtje. Ilij was van plan,
het meisje met iemand van adel te
laten trouwen, die bovendien nog
een groot fortuin had, on als zijn
vrouw nog geleefd had, zouden ze
waarschijnlijk samen al heel vvnt
plannetjes gemankt hebben om haar
uit te huwen.
Nu was Jessie voor liet grootste
deel van den dag alleen en besteedde
haar tijd zooals zij dat wilde. Micros
copie was een van haar stokpaardjes
en fotografeeren en landschap-schil
deren. Zo had ook een laboratorium,
waar zij de onderzoekingen van de
groote scheikundigen volgde. Na
tuurlijk trad zij op als gastvrouw,
wapneer Sir Donald een enkelen
Jteer, uit een politiek oogpunt of uit
een gevoel van gastvrijheid nu en
4ar. een partij gaf. Gewoonlijk wa
ren die partijen zeer plechtig cn wei
nig onderhoudend. Soms ging zij ook
naai- do. huizen van andere groote
zakenmannen, en bij sommige van
die gelegenheden ontmoette ze wel
eens kunstenaars en schrijvers, waar
mee ze dan een paar uur gezellig kon
praten.
Maar juffrouw Mac Veigh voelde
niet alleen belangstelling voor kunst
en wetenschap. Toen zc nog in Glr-
ton was bud ze zicli volledig be
kwaamd in alle mogelijke huishou
delijke dingen, en ze kon vleesch bro
den en aardappelen koken even goed
als ze een logarithmen-vraagstuk kon
uitwerken of een kort overzicht ma
ken van een lozing over een schei
kundig onderwerp.
Ze kon ooi; uitstekend roeien 0.11
was een buitengewoon goede tennis
speelster. Voegt men daar nog bij,
dm ze er vrij aardig uitzag, een ecliv
Schotscli type me; rossig l aar en
grijze oogen, dan kunt u zich voor
stellen, dat ze ineer dan middelmatig
ontwikkeld en aantrekkelijk was.
Bovendien werd Sir Donald al een
dagje ouder en was -er niemand an
ders in de wereld, aan wie hij zijn
geld zou nalaten. Het is dus niet
moeilijk te begrijpen, dat Jessie tus-
schen haar achttiende en drieën
twintigste jaar veel aanbidders had,
al vond zc de meeste mannen dwa
zen en liet ze dat onverholen blijken
©uk.
Onder al die oanlilders werd
James Ruüedge nauwelijks opge
merkt, het minste wel door Sir Do
nald. Hij had er nooit over gedacht,
om de correspondentie van zijn
nichtje na te gaan, andere had hij
kunnen weten, dat zijn procuratie
houder op veel vertrouwelijker voet
stond met zijn nichtje, dan met hem
zelf. En toch, als oen van de jonge
lui, Jessie of Ruüedge, beschuldigd
waren van bedrog, dan zouden zc
verontwaardigd zijn geweest. Dat zij
van elkaar hielden, was hün zaak en
daar had niemand an/lers icte mee
te maken. Ze hielden het geheim,
iets ergere kon men niet van hen
zeggen. Maar ze deden toch heel
veel moeite om hun geheim goed te
bewaren.
Den volgenden morgen, voor hij
naar de stad ging, ontbeet Sir Do
nald zooals gewoonlijk met rijn
nichtje. Zij zat aan het hoofd van de
tafel en Henderson, de knecht, stond
bii het buffet. Gewoonlijk had Sir
Donald bij dezen maaltijd alleen aan
dacht voor de courant, maar vandaag
ha<l hij nog een paar dingen met
zijn nichtje te bespreken.
Na de beursberichten even vluchtig
doorgekeken te hebben, sprak hij
haar aan.
Herinner je je Norman Vicars
nog je was gisteravond uit, anders
ha.-l ik je he; nieuws v el eerder ver
teld. Hij stuurde iemand om mij te
halen, dc arme kerel. Hij was net
terug uit Peru met een fortuin in zijn
zak, tenminste dat dacht hij. Hij voel
de, dat hij het niet lang meer zou
maken en hij huu iemand noodig aan
wie hij alles kon toevertrouwen. Hij
stierf plotseling, terwijl ik bij hem
was,
Norman Vicars? zeidc het
meisje. Dood Arme Julie l Ik heb
gisteren nog een brief van haar ge
kregen. Ze schreef, dat »e zoo gauw-
mogelijk naar huis zou komen om
bij haar vader te kunnen zijn. Hoe
vr.-eselijk voor haar.
Jo, zelde Sir Donald. Het
is vreeselijk. Heb je eenig idéé, wan
neer ze hier kan zijn
Morgen of overmorgen, zou ik
denken. Ze waren weer in Mentone,
toen Sir Thomas een brief kreeg van
iemand, die gehoord had, dat, me
neer Vicars glsteien verwacht werd,
en hij was van plan gisteren te ver
trekken Mag ik haar hier te logeeren
vragen, oom 7-c zal zoo eenzaam
zijn, ze kent bijna niemand in Glas
gow.
Natuurlijk moet je haar hier
vragen, zeide Sir Donald. We
moeten haar zooveel mogelijk hel
pen ja, ja, mijn kind, dat zullen we
doen.
Ik zal aan Sir Thomas Saunder-
son telegrafeeien en vragen wan
neer zij aan kan komen. Dan kan ik
haar van het station gaan holen,
oom. Het zou reeseiijk zijn als ze
niemand had, die haar het vreeselij-
ke nieuws kon vertellen.
Goed, goed, stemde Sir Do
nald toe. Dc arme Vicars heeft me
dit gegeven voor hij stierf, ging
hij voort, cn haalde de leeren beurs
uit zijn zak, waarin hij de diaman
ten gedaan had, die hij uit Vicar's
verzameling gekozen had. Zc zien
er niet erg mooi uit, maai- iiij zcide,
dat het diamanten waren, cn hij
heeft me een paar prachtige steenen
laten zien, die hij had laten slijpen.
Ik moet vandaag voor zaken naar
TJonden en zal deze steenen bij een
deskundige brengen om de waarde te
laten bepalen. Over tien minuten ga
ik weg. Ik zou graag willen, dat Je
Rulledgc even opbelde op het kan-
lioor. Hij kan over een uurtje hier
zijn. Vraag hem dan, of hij naar
liet hotel wil gaan en alles, wat aan
Vicars toebehoorde, onder zijn hoede
wil nemen, in mijn naam. Zdg hem,
'dat ik graag v ilde, dat hij de zorg
voor de begrai. nis op zich nam al
les moet goed gvrcgeld worden. Het
zal voor Julie prettiger zijn, als zij
zich daar niet meer mee hoeft in te
laten.
Hebt u nog meer instructies voor
hem -- vroeg juffrouw Mac Veigh.
Neen, zeide Sir Donald. Hij
weet, dat ik weg go. Gisteravond hdb
ik er al met hem over gesproken. Er
is in Londen iets in de war geloopen
en dat moet ik persoonlijk in orde
gaan maken.
Vorder was er niets van belang tc
bespreken en nu een paar minuten
ging Sir Donald naar de auto, die
voor het huis op hem stond tewaco-
ten.
Het kan zijn, dat ik een of twee
dagen wegblijf. Daar kan ik vooruit,
niets van zeggen. Maar ik zal in
ieder geval voor de. begrafenis terug
komen en je moet maar voor 't arm©
meisje doen wat je kunt. Tot ziens.
Hij kuste haar hartelijk en ver-
dweer., een beetje bezorgd over zijn
taken, maar toch niet zoo somber'
meer nl« een uur of tien vroeger.
Maar in den trein naar Londen
ontmoette hij iemand, die net zulko
zaken deed als hij, en toen hij in et
hem begon te praten, vertelde dio
koopman hem een paar dingen, dio
hem meer dan ooit bang maakten
voor dc toekomst en toen hij in Lon
den aankwam, was lilj koortsachtig
opgewonden.
(Wordt verrolgdj
