RUBRIEK VOOR ONZE JEUGD.
X^sa.gar'ltfcï.wicl.
DERDE BLAD
ZATERDAG SO DECEMBER 1816
Raadsels
(Deze raadsels zyu alle ingezonden
(floor jongens en meisjes, dio „Voor
Onze Jeugd" lezen. Do namen der
kinderen, die mij vóór Woensdag
middag 4 uur goede oplossingen zen
den worden in het volgende nummer
bekend gemaakt).
Iedere maand worden ouder de beste
oplossers twee boekeu in prachtband
verloot.
1. (Ingezonden door Emanuel de
Vries).
Een klinker en iets, dat het water
keert, vormei, samen een stadje in
N.-Holland. Wolk?
2. (Ingezonden door Cilvia).
Maak van onderstaande letters eeu
woord, dat dagelijks in de couranten
staak
Oiiaiemblst.
3. (Ingezonden door Rosalia).
Er zijn in Groningen 3 verschillen
de plaatsen, waarvan go 3 andere
woorden maken kunt. Een dier plaat
sen geeft go oen ander hoofd en go
krijgt een jongensnaam, de andere
ontneemt ge twea letters en ge hebt
een onmisbaar meubel, neemt ge van
do derde plaats 2 letters weg, dan
houdt ge een drank over.
4. (Ingezonden door Diderik van
Batenburg).
Ik ben een plaats in Gelderland, die
vandaag in de Rubriek te lezen staat.
I, 7, 8, 9 is een doel der stad.
9, 8, 2, 2, 5 wordt veel verbouwd,
lien visscher heeft een 5, 4, 3-_
Over het water ligt een 13, 8, 7, 9.
Een 1, 4, 8, 9 kan zeer hoog zijn.
4. 3, 4, 5 doet een gezonde jongen
graag.
0. (Ingezonden door Doornroosjo).
ik ben een gebergte in Oosten rij k-
Hongarije van 20 letters.
1, 2, 12, 16, 2 ia een plaats in
DuilschlancL
13, 12, 14, 12, 8, 12, 20 is een eiland
in ue Middeilondschc Zee.
12, 1, 10, 8, 12, 16 is een land van
Europa.
6, 1. 20, 2 is een hemellichaam.
I, 2, 3, 4, 5, is om den toren.
7, 9, 9, 10 vindt men in een bo^ch.
II, 12 is de stam van een werk
woord.
Een appel heeft een 12, 13, 14, 11, 7
15, 17 is een oude maat.
Ieder volk heeft zijn 1, 16, 16, 17.
18, 19, 20 gebruikt men bij 't schrij
ven.
G. (Ingezonden door Zeuss).
Ik ben een plaats op Java van 5
letters. Verander mijn 4de letter en
Ik wordt door den metselaar gebezigd.
Raadseloplossingen
De oplossingen der vorige raadsels
waren:
1. Lima, Lina.
C. Java.
3. Bak, dak, hak, lak, mak, pak,
tak, vak, wak, zak.
i. Nieuwpoort
5. Bever, uil, paard, zwijn, bier,
pelikaan, lor.
6 a. 3 en 6.
b. een kip kan geen paard opeten.
Goede oplossingen ontvangen van:
Aster 6, Anjelier 6, Theeroos 6. Jan
van Zon 6, Aris van Zon 6, Nelly 6,1
Boschroosje 6, Hertevoet 6, Naehte-
gaaltje 6, Janny Leeüang 5, Arons
kelk 4, Annio Govaerts 4, Mario An
toinette 4. Anemoon 6, Mosroosje G,
Lelie G, E. M. Boon 6, Klein Patatje
5, Willem III 5, VV. P. v. d. Bogaardt
6, A. Spaargaren 6, Wilgenkatje 5,
W'ini Spoor 5, Gymnast 5, Zonne
bloem 5, Rudolf Oschaiz 4, D. Oschatz
4, Tulp 6, Wddan 6, Hugo do Groot
6, Witte van Ilaemstede 5, Piot Hein
6. GlazenmuiJljo 5, De Wielrijder 6,
Vinkje 6. Lena Koeleveld 6, Sneeuw
klokje 4, Napoleon Bonaparte 4, Da-
lia 6, Duinroosje 6, Dakhaas 6, Zand
haas 6, Zeemeermin 6, J. do Wit 5,
Lotusknop 6, Corric v. Stight 6, Po
pijn de Korte 6, Violiet G, Hozo flu
weeltje 6, Zilverschoon 5, Roodkapje
5, Sneeuwwitje 5, Leidenaar 6, Con
troleur 6, Kerstboompje 6, P. Lo-
mans 6, C. Willeansen 6, Annie Rube
6, Th. J. Overmeer 6, Nick Carter G,
Cornelia van Dam 6, R. Schocinakers
6, Hermina G, Jacob BijJsma 6, C.
Braun 6, P. Braun 6, Engelina van
Essen 6, Frans Hals 6, Arend 5, Con
ducteur 5, Baron van Munchhauoen
6, Albertus Heidweiller 6, W. Dcro-
»geo 6, Lena Staphorst 6, C. A. Stap
horst 6, Hans Sterk 6, Viooltje 6,
Pinksterbloem 4, Frans Gehl 6, Heide
takje 4, Zwarljo 6, Claudius Civilis 5,
Julius Cesar G, Petite 5, Alpenroosje
5, Morel 6, Heidebloesein G, Kabou
ter 6, Aert van Nes 6, D. A. P. den
Hollander 5, C. L. J. den Hollander
5, Cor Eggink 5, P. Eggink 5, Jan
Vrugt 5, Lobelia 5, Mienlje en Pau-
lientje van Arnste 16, Ton ia 3, Calo
Touw 3, A. Koster 6, Jan v. Hemert
6, Pli. v. Dusschoten 6, H. v. Dus-
Bchoten 6, Prinses Vera 6.
Ruil-rubriek.
MARIE ANTOINETTE, KI. Heilig
land 99, mist iu een album dor Ko
ninklijke Stearinekaarsenfabriek lo
Gouda nog enheie plaatjes van oud-
Hollandsche eu moderne meestere.
Wie kan haar daar aan helpen?
Brievenbus
(Brieven aan do Redactie van de
Kinder-Afdeeluig moeten gezonden
worden aan Mevrouw BLOMBERG-
ZEEMAN, Blocmhofstraat 5.
In do bua gooien, zonder aan
schellen!)
Nieuwelingen zijn- CLARA DE
VRIES, Kleine Houtstraat 27.
A. KOSTER, 11 jaar, Kleverlaun
117, Bioemendaal.
CORNEL1S VAN DAM, 9 juar,
Schermerstraat 13 rood.
LENA STAPHORST, oud 9 jaar,
Grobberstraat 16.
D. J. DE WIT, Anegang 18.
C. A. STAPlUORSlr, Grebber-
straat 16.
ANNIE WESTERIIOF, ftennemcr-
straat 2 rood.
PIMPERNEL. Uw gedichtje is
to groot voor de Rubriek. Een ver
haaltje kan desnoods met vervolgen
geplaatst worden, maar dit is voor
poëzie minder vvenschelijk. En dan
heb ik nog iets aan te merken op
rijm en maat, die is niet altijd cor
reet. De inhoud is werkelijk niet on
aardig. Indien U het terug wenschl.
ligt het ter uwer beschikking. Zeer
dank ik u voor uw waardeerend
schrijven, 't Spijt mo u niet meer van
dienst te kunnen zijn.
THEEROOS. Zeker mag je ine
dat lied eens sturen. De raadsels van
je beiden mogen wel h.j elkaar.
ASTER EN ANJELIER. 'k Ziö
ook zeer verlangend den uitslag van
den H. B. M.-fabrieli-wedstrijd tego
moet. 't Zou aardig zijn, als ju die
zoo n mooi horloge kregen. Prettige
vacantia!
MARIE ANTOINETTE. Heb je
de geheeie gurderobo heel gehouden
in de vacantia? Ik heb ook nog stea-
rine-plaatjes voor je.
MIENTJE eu 1' ALLIEN IJ E VAN
A. W at zijn jullie verwend. Is het
Vecht-album al vol? En wat hebben
jullie nu een vetten spaarpot.
PIET en COR E. Het deed me
genoegen te vernemen, dat groot
moeder weer liersteld is. Aardig dat
do Kerstboom nog twee keer branden
mag.
D. A. P. en C. L. J. DEN II. Tot
mijn spijt ben ik met de Kerstdagen
niet langs jo huis kunnen komen.
Jullie hebben zeker heel gezellige
dagen gehad eu nu nog tot besluit
naar D. Veel ptezier hoor! Is de auto
ran Cor -nog onbeschadigd?
HEIDEBLOESEM. lk daclvt
heuscb. dat je ziek was. Maar de jon
ge dame had het zeker erg druk.
KABOUTER. Wat ga jo duide
lijk schrijven, tk kan wel rfeo, itat
je een flinke kerel wordt.
ALPENROOSJE. Je raadsels zijn
goed.
PETITE. Hoe is het nu met A.?
Ze moet zeker stilletjes onder de do
kens blijven liggen. Ben jij ook niet
heel goed in orde, omdat je niet naar
buiteai mochl. Het lente-aclitige weer
Jaagt er je haast uit. Gezellig voor
je, dat je toch naai- Santpoort sent
geweest. Beterschap!
JULIUS CESAR. Jammer, dat je
vriend naar B. is. Heb jo nog broers
om mee te spelen.
CIVILIS. Heb je veel plezier ge
had bij tanie? Je zat zeker allo da
gen in de smederij, lleb je de kunst
afgekeken?
ZWARTJE. Het was echt gezel
lig zoo'n Kerstboom thuis. Is je
tasohjo al in gebruik?
E. G. Heb je al op dc nieuwe
fiets gereden? Dat was nog eens eeu
rcuzcncadeau. Jammer, dat jo niet in
die auto kan zitten.
VIOOLTJE mag haar schuilnaam
houden.
HANS STERK. Arme jongen, da/t
je reeds zoo lang ziek bent. Nu doe je
je naam geen eer aan. Ik hoop, datje
me de volgende week beier bericht
kunt melden.
LENA S. Er is ai een Goud Elsje.
Je moet dua een anderen schuilnaam
kiezen.
W. D. Je raadsel is goed.
ALBERTUS II. Wederzijde alles
goeds toegewenscht.
BARON VON MUNGHHAUSEN.
Je raadsel is goed. Ik hoop ook, dat
het voor jou een heel gelukkig jaar
zal worden.
FRANS HALS. Ben je de Kerst
dagen niet telkens bjj jo vriend wezen
glureu naar de schitterende kaarsjes?
R. S. Het doet me genoegen, dat
het boek naar je zin was.
JAN R. Jij hebt ook al prettige'
dagen achter den rug. Nog wel ge
feliciteerd met je verjaardag, lk hoop,
dat je een gezonden, sterken jongen I
zult worden. Gezondheid is toch maar
d« grootste schat lk hoop, dat ik je
eens met je nieuwe jas tegenkom. Wot
zal het dan een meneertje zijn. Om
dat ik me jullie huishoudentje wel
zoo n beetje kan voorstellen, begreep
ik wel, dat je het boek mooi zoudt
vinden.
Th. J. O. Kun je'al Halma spe
len? 't Is juist een gezellig spel voor
de korte winterdagen. Ik deuk, dat
vader en moeder je nog lang niet be
roemd genoeg vinden, om Boerhave
te heeton.
C. W. Ik vond hot cohit aardig, dat
je zelf je brief bracht. Dat was zeker
nog nooit geibeurd. lloe is het mot
Wim?
SNEEUWWITJE. Wat heb jij
veel gekregen van het Kerstfeest!
ROODKAPJE. 't Kan niet altijd
Zondag zijn. En dat zou op den duur
ook heuscli vervelend worden. Ik
hoop, dat in 1917 je moedertje weer
gezond thuis mag komen.
ZILVERSCHOON. Domme meid,
ie vindt nu de raadsels en stuurt zc
niet op. Je pop zag er keurig uit.
Maai- ben je niet op ons feest ge
weest. Indien niet dan heb je nog
een prijsje te goed.
ROSA FLUWEELTJE. Wil je
ook je naam onder de raadsels zet
ten? Je ingezonden raadsel was goed.
Gelukkig, dat je vriendin weer beter
is. Prettig, dat je een fiets hebt.
Woon je dicht bij het spoor? Vast
wel gefeliciteerd met broers verjaar
dag. Is hij thuis? Jo raadsel is nog
lang mat aan de beurL
CORRIE v. S. Ben je prettig uit
geweest? Maar jo verlangde toch ze
ker wei een beetje naar buis, nu jo
wist, dat moeder thuis zou komen.
Wat een heerlijke Oudejaarsavond
zal dat wordenl En dan nog kleine
zus er bij! Ik wou wel eens om een
hoekje kijken.
LOTUSKNOP. - lk vind het heel
irdig van je, dat jo moeder zoo
flink helpt. Die onderwijzer van je is
een echte grappenmaker.
DUINROOSJE. Hoe is het met de
keel? Kan jo al weer een liedje zin
gen?
NAPOLEON BONAPARTE en
SNEEUWKLOKJE. Ik hoop, dat
jullie me de volgende week heel wat
vacantie-pret kunt melden.
LENA K. Onze Kerstdagen leken
wel Paasckdagen hó. Onze voorou
ders profeteerden een groene Kerst,
een witte Paa-iclu We zullen geen
zorgen voor den tijd liefaban. Komwi
die tijden, koinen die plagen. Mijn
dank voor jo goede wenschen. Ik
hoop, dat jij nog een vriendinnetje
an me blijlt.
VINKJE. Gezellig zoo'n boeken
kast, lió. Een zolif verdiend boek is
altijd dubbej prachtig.
DE WIELRIJDER. Je bent er
Zaterdag nog goed afgekomen. Ze
waren thuis zeker blij, dat je er heel
huids wem- was. Die modder zat
maar aan clen buitenkant.
GLAZEN MUILTJE. Je hebt ook
dubbel en dwars Kerstfeest gevierd.
PIET HEIN. - H denk, dat je
naamgenoot nog nooit zulke prettige
Kersulageu gehad heeft
WITTE VAN HAAMSTEDE. -
Heeft tante 't zoodje visoh gebakken.
Jc was zeker wel trotseh, nu je ze zelf
gevangen liadt.
HUGO DE GROOT. Gelukkig,
dat moeder weer beter is. Je zult
eens zien, hoe prettig je het straks
weer op school vindt.
WDDAN. Ja zeker mag je ook
raadsels inzenden.
GYMNAST. Je krijgt voor schrij
ven zeker altijd een moui cijfer op je
rapport. Viermaal in de week naar
Gym! Jij wordt een turner van de bo
venste plank.
PIET, BEPP1E en WIM S. Hoe
kom je nu toch aan zoo'n stijven
hals! Allemaal ondeugd zeker, die
naai- buiten wil. Troost je maar,
'Taks wordt je een heel zoet jonge
tje. Geloof je 'tl Die Piet moet vast
koekebakker worden. Hij zal er dan
zelf wel voor zorgen, dat de boet niet
oudbakken wordt.
WILGENKATJE. Bevalt het pöa-
no-spelen je goed?
KLEIN PATATJE en WILLEM III.
Tk wil w el gelooves, dat die drie
Zondagen bij jullie omgevlogen zijn.
Ik meen, dat jullie inzendingen naar
het Diaconessenbuis zijn gegaan.
Maar mijn geheugen is niet al te beeft,
ik ben aan 't sparen voor een nieuw
LELIE. Van wie krijg je „Jong
Nederland".Jullie leeren me wel raad
sels oplossen.
ANEMOON en MOSROOSJli. Dat
was nog eeris een rouzeboom! En wat
een kaarsen. Daar konden we het gas
pit je we) bij missen.
JANNY L. Jij gaat maar naar
leesten. Eu nu nog jarig worden ook.
Van harte gefeliciteerd hoor! Jij bent
een geluksvogel, altijd jarig in de
vacantie.
NACHTEGAALTJE. 'k Kan me
voorstellen, dat het een groote te
leurstelling voor je was, dat er van
de logeerpartij mets kwam. Maar 't
was voor moeder een heele ruei, dat
jij haar nu kondt vervangen. En
daar voel je je zelf natuurlijk ook heel
voldaan over. Ls het niet zoo?
BOSCHROOSJE en HERTEVOET.
Ook alles goeds toegewenscht.
PRINSES VERA. Zoo, is het por-
celeinen poppetje weer opgeknapt.
Nu, dat doet me genoegen. Ik daaht,
dat buitenkinderou veel stoker waren
dan onze stadskindenjes. Je hebt ge
lijk, als we ons niet prettig gevoelen
is eigen baard nog veel meer waard
dan goud. Je eigen bed en je eigen
kussen en je eigen moeder vind je
alleen thuis. Zegt het kleine neefje a!
netjes: tante.
JAN VAN H. Je rapport zag er
heel goed uit. Daar was vader zeker
mee in zijn schik. Het valt me tegen,
dat je niets houdt van opstellen ma
ken. De Kerstdagen waren natuurlijk
dubbel prettig nu het met moeder zoo
goed blijft gaan.
Ph, en H. v. D. Zoo'n aanstaande
booinkweeker heeft zeker eeu zelf
gekweekt kerstboompje. Of heb ik dat
mis?
AAN ALLEN. Voor de verzame
laars heb ik weer: Gesoli.pl. Vecht-
pl., De Jong s cacao, Langs de Zui
derzee, Droste. Bosch en Heide, Tik-
Tak, Van Dijk, Zwartjes, Herfst
Sluitregels, Honïg's Maïzena, Linde
boom en Sunlight strooken.
ALLEEN voor Rubriek-kinderen
zijn deze plaatjes beschikbaar, Woens
dag 3 Januari tusschen 12 en 2 uur.
Mevr. BLOMBERG—ZEEMAN.
Bloemhofstraat 5.
30 December 1916.
Eea gezellige Nieuw
jaarsdag.
door SIMON MOS.
Juul en Hans hielden veel van el
kaar. Zij waren het al geruim en tijd
aamen eens; doch verloofd waren zij
niet. Do verloving was niet naar den
zin van tante, Bij wie Juul
haar ouders reeds vroeg verloren
had sedert jaren inwoonde.
•Tante was ten opzichte van Hans, of
schoon ze hem nog nooit ontmoet of
gezien had, weinig toeschietelijk,
wegens de geruchten welke haar om
trent dit jougemensch ter oore wa
ren gekomen. Hans was namelijk, of
schoon er overigens niet in 't minst
op hem te zeggen viel, ietwat vroo-
lijk van aard en ©enigszins luchtig
iu zijn levensopvattingen, hetgeen
in het kleino stadje voldoende stof
opleverde om het gedrag van Hans,
zooal niet lichtzinnig, dan toch als
zoer Luchthartig te kwalificeeren.
Vooral toen hij de studie in de medi
cijnen had opgegeven en een plaats
op het kantoor iu een groote stad bad
gezocht, leuterden allerlei gediensti
ge vriendinnen aan tantes oor ,,dat
t nou al zoover met hem gekomen
was". Tante moest daarom niets
hebben van Ilans en zij verbood haar
nichtje eiken omgang met hem .Doch
tante sukkelde erg met de zenuwen
en kwam nooit buiten; vandaar, dat,
als Hans over was, Juul nog wel eens
met hem kon spreken, zonder dat
tante dit dadelijk bemerkte. Gezellig
was dit wel niet, zoo altijd in het go-
vaar te verkeeren, toevallig gezien
eu bekletst te worden, doch het was
do benige manier om elkander te
kunnen ontmoeten en Hans en Juul
waren nu eenmaal niet van plan el
kander op te geven.
Zoo was Oudejaar genaderd. Het
waren weer de sombere, korte dagen,
meestal in grauwen mist of triestigen
regen, soms met grillige sneeuw
buien en ijzige koude. Maar er wa
ren ook weer lange avonden met ge
zellige huiselijkheid of- huiseijke ge
zelligheid, blijde dagen van vacantie,
van plannenmakerij, van vreugdevol
wederzien van vrienden en bekenden
en feestdagen met vroolijke lichtjes
in fleurige kerstboomen, blijde har
ten en lachende gezichten in liet
vooruitzicht Dagen waarop liet den-
negroen, de mistletoe, mimosa en
hulst dc huizen sieren feestdagen,
overal!
Hans zou overkomen.
Juul had reeds afgesproken Oude
jaarsdag naar Hans te zuilen komen,
om dan zoo mogelijk een uurtje sa
men te kunnen zijn. Doch tante hart
het dien morgen weer erger te kwaad
met de zenuwen en daarom Juul ge
last den dokter te waarschuwen»,
aangezien zo niet loopen kon van de
pijn, naar zij zeidc. Juul maakte
daarvan gebruik om ook Hans te
melden, dat tante ziek was, daar zij
nu niet uit zou kunnen, want als
tanto erger was, kon zij Juul in het
geheel niet missen.
Maar als de dokter geweest is
en-ie ziet geen bezwaar, opperde
Hans
't Zal niet gaan, zei Juul lachen
de, want dat is 't hem juist.
De dokter was niet thuis. Is ergens
gehaald ver buiten het dorp. Bij een
hoogs; gevaarlijke zieke, naar ze ver
telden. En het zou wel middag wor
den eer hij terug kou zijn. Dus, je
begrijpt, als ik met dat nieuws bij
tante kom, zal.ze me zeker niet meer
weg Jaten gaan.
Hól wat jammer! bromde Hans.
Toch niets aan te doen.
Maar als ze zich straks weer
wat beter gevoelt, begon Hans weer.
0, nee, dan keu je tante niet.
Zoolang- de dokter niet geweest is,
verbeeld ze zich steeds erger te wor
den.
Wat een naar geval.
Waarschijnlijk dat ze morgen
iets betei' is.
Morgen mokte Hans. Mor
gen Jk had zoo gehoopt op van
daag
Na eenige momenten met beide
handen onder het hoofd m diep ge
peins verzonken te zijn geweest,
sprong hij plots overeind, greep de
beide handen van zijn meisje e-n zei.
Jo houdt toch van me, Ju-ul?
'Doe jongen, doo mot zoo mal.
Dat weet jo toch wel!
Nou, dan moot jc me helpen.
Wil je?
Waarmee dan?
Ik ga met je terug naar je tante.
Zeg hen je niet wijs.
Jij zegt aan je tante, hetgeen ze
jou verteld bebbeu, daft de oude dok
ter Pleister dadelijk uit moest; maar
zeg dan ook, dat zijn not-f, ©en jong
dokter, die by hem tc logoeren is,
aangeboden heeft zijn plaats te ver
vullen.
En die neef
Die ben ik, natuurlijk! Je weet:
lk het» nog zoo wat in de medicijnen
gestudeerd. Ik schrijf een eenvoudig
reoeppie, dat ik nog weet. kom nog
eens terug en telkens zullen we ge
tegenheid hebben elkander te zien en
te sproken.
Neen, hoor! Dat gaal te ver.
Dus je houdt niet van me?
Och, toe nouIk durf heuscli
niet.
Juul!zei Hans, terwijl zijn
a ©enigszins weeker werd. Ben
ik daarvoor dan overgekomen? Om
zóó teleurgesteld te worden?
Maar wanneer tante werkelijk
orger werd?En als baar dokter
terug is, zal alles immers uitkomen.
Laat dat nou maar aan mij
over. De hoofdzaak is, dat ik in de
gelegenheid zal zijn jou te zien en te
spreken en het teukpte nog wel in
je eigen huis. Kom, latent we vlug
opstappen.
Juul ging hoewel schoorvoetend
toch met Hans op weg naar huis,
want het avontuur trok haar ook
wel min of meer aan, daar zij an
ders Hans niet meer zou kunnen
spreken en dan do feestdagen al
heeJ ongezellig zouden moeten ver-
loopen. Bovendien had do ziekte van
tanto gewoonlijk wem te beteeke-
nen. Zij verbeeldde zich altijd ge
kweld ie worden door zenuw- en an
dere pijnen, doch haar innerlijke
constitutie was in den regeL zeer
normaal, hetgeen dan ook aan den
geaonden eetlust en de omvangrijke
gestalte van tante ten duidelijkste
was te bemerken. Haar dokter wis',
dit wel; hij schreef hoogst zelden me
dicijnen voor en was van oordeel, dat
tante zich heel wat beter zou gevoe
len, wanneer ze wat meer lichaams
beweging nam en wat minder over
vloedig tafelde.
Toen Hans en Juul aam de woning
van tante waren gekomen, aarzelde
Juul weer, doch Hans trok resoluut
aan de bel en toen de deur geopend
werd, trad hij dadelijk met veel
aplomb binnen.
Juul verteld© min of nieer stotte
rend haar wedervaren bij dokter
Pleister en dat mijnheer teen zijn
diensten had aangeboden
Tante vond liet zeer noieefd, dat
mijn lieer de goedheid had gehad te
komen, nu dokter Pleister afwezig
was. Zij greej) deze gelegenheid fei
telijk dankbaar aan, aangezien ze
over dokter Pleister niet altijd even
beet te spreken was en als ze maar
goed gedurfd had, al sedert lang een
anderen dokter liad willen raadple
gen.
11 heeft zenuwpijnen' vroeg
Hans, terwijl hij zoor gewichtig den
pols van tante bevoelde.
Precies dokter, overal pijn. zei
tante, met oen meewarig gezicht.
Neuralgie, zo Hans. Ik zal u
wat voorschrijven en
Hier hield hij even op, daar Juul
hein met een armbeweging beduidde,
dat-ie niet te ver moest gaan.
En dan, vervolgt*© Hans, een
bloc-note en oen jxitlood t© voor
schijn halende, voel rust, mevrouw
absolute rust!
Juist, zei tante. Dat dacht ik
wel.
Het eten smaakt u toch?
Perfect! zei tante. Moet ik soins
iets laten? vroeg ze angstig.
Di 't minst niet, mevrouw! U
kun» alles eten.
Nu, kijk eens aan, zei tante, ge
noeglijk knikkend. En uw oom be
weerde altijd het tegendeel.
Wat zal 'k u zeggen, mevrouw!...
De studie van mijn oom... en thans
van de jonger© geueratien U be
grijpt Enfin!'k Mag niet al
les vertellen
Ja, jal knikte tante, mei een
blik van verstandhouding, lk begrijp
dat wel!
Ilans scheurde het bovenste blaad
je van do bloc-note, las het geschre
vene nog eens na:
„R. mixt c. bic. natr. 250 e. i.
5 d. d, c."
gaf toen het recept aan tante, en zei:
Nu laat u dit maar klaar ma
ken. Ik kom vandaag nog wel eens
kijken.
Kan dat recept geen kwaad,
Hans? vroeg Juul, toen zij hem naar
de deui- geleidde.
Wel nee, kind, antwoordde hij'.
wees maar gerust, 't Is slechts
een onschuldig middeltje.
Toen tanto de medicijnen gebruikt
had geregeld om de twee uur had
zo ingenomen vertelde zij aan
Hans, bij het terugkomen, dat ze
zich al heel wat beter gevoelde. En
toen 's avonds dokter Pleister in Je
stad was weergekeerd en zich daar
na gehaast had tante to bezoeken
daar ze in elk geval een goed klantje
was verklaarde tante onomvvor.-
den, dat zij met do remplaceerinir
van dokter zeer was ingenomen.
liet is uw neef wel toevertrouwd
beweerde zij.
Maar nfevrouw, zei de dokter,
niet begrijpend. lk heb geen nee'
to logeereii, die
Die u zou moeten vervangen?..»
Nee, natuurlijk niet, maar ik ben
toch blij. dat-ie gekomen Ls.
Och mevrouw!Die zooge
naamd© dokter heeft u
Heeft me heel goed geholpen,
heusch! Zoo jong als-ic is, viel tante
©enigszins geraakt in.
Mevrouw, als u niet luisteren
wilt, zei dokter Pleister, kwaad op-
Btaaude, dan heb ik do oer u
'k Wil wel gelooven, dat u liet
minder prettig vindt, ging tante on
verstoorbaar voort, maar de waar
heid dient gezegd.
Den volgenden dug, Nieuwjaars
dag, kwam Hans ai weer vroeg bij
tante, vooral toen-ie van Juul ge
hoord had, hetgeen dokter Pleister
den vorigen avond was wedervaren.
Tante vertelde het ivein nog ee.-.v
in geuren en kleuren, maar zij nam
het dokter Pleister niet kwalijk, naar
zij zeide, daar de man toch werkelijk
wat oud werd.
Maar met Hans bleek z© zoo inge
nomen, dat ze hem niet alleen ver
zocht haar te willen blijven behan
delen tijdens de vacanticdagen, doch
zij verklaarde bovendien het op Imo
gen prijs te stellen, wanneer de dok
ter dezen dag met haar en haar
nichtje gezamenlijk liet middagmaal
zou willen gebruiken. Waren Juul
en Hans al tevreden geweest, dat zij
elkander zoo dikwijle hadden gezien
en gesproken, dat het optreden van
Hans nu ten overvloedo nog zou
worden bekroond door met elkun-Jer
te kunnen dineeren, hadden ze zeker
niet voorzien.
Tante had gezorgd, dat hel diner
keurig wa£, vooral nu zc alles mocht
eten, moesten dc smakelijkste ge
rechten op tafel verschijnen.
De kamer had een feestelijk aan
zien. Op den schoorsteen was in een
groote vaas geplaatst een dikke bos
hulst met hel rood lint omwonden en
op de tafel prijkte oen geurig bou
quet van witte seringen cn mimosa.
Behoef ik nog te zeggen, dat het
gezellig was?
Hans dronk op de gezondheid van
tante» en haai- nichtje.
Tante antwoordde, en verzocht
den dokter hel maar niet kwalijk te
nemen, dat haar nichtje wat stil
was. daar z© hoogst zelden conver
satie had met hoeren, waarop Juu',
die juk* haai- glas aan haar lippen
bracht, zich verslikte en moeite
moest doen om het niet uit to proes
ten.
Hans ble«k ecu onderhoudend cau
seur en gaf doorloopend medische
adviezen aan tante, telkens wanneer
zij om raad vroeg over allerlei ziek
ten en gebreken. Ten slotte was hij
alleen aan 1 woord en haspelde ver
schillende medicamenten dooreen,
maar sallcyi en antipyrin© moet
u altijd In huis hebben, mevrouw!
besloot hij.
Feuilleton
6)
Beste kerel, zei do Meldiisideck
tegenvStjibboirnd. Dio zijn niet vaat mij.
Z© zijn van Bart. Hij heeft zo nie ge
leend om er een beetje netjes uit te
zien als ik voor de zaak er op uit u. e:.
Do© jij 'nu maar wat Lk je z*g,
eeudo Hoppner, en gauw een beetje,
anders zul jeer spijt van hebben.
't Kan inij niets echelon, zeide
Melohisidocik. Het komt allemaal op
hetzelfde neer. Ale Ut Bart's eigendom
verpand, kómt hij er achter en dan
stuurt hij me er uit. Jo kunt me op
hangen ais jo wilt, maar ik ben niet
van plan oni zelf het touw om inijn
nek te binden voor jouw plezier
Uitstekend, antwoordde Hopp
ner Al wat ik dan nog moet doen is
morgen naar jo neef gaan om mijn
tie:, pond M halen. Be zal beun van
avond even schrijven, dan weet. hij er
meteen alles van. Goéden avond, Mor
timer.
Hij keerde zich om, en had nog maar
bos passen gedaan toen <Je ander hem
weer inhaalde.
Je moet niet zoo hard voor me
zijn. meneer Hoppner. Natuurlijk ver
wacht ik niet dat u er bij verliezen
zuil!. Tien pond raiOel u hebben, is hot
nlct7 lk dacht er zooeven niet aan.
me ar ik heb zo toevallig bij me en ik
geeft hei geld natuurlijk aan niemand
bever don aan u. Dus dat is in Orde,
ie het niet. meneer Hoppner 1 Het
zou te gek zijn ate u en ik ruzie kre
gen can zoo'n kleinigheid.
Do vriendschap werd dadelijk ww
gesloten eai Hoppner was zoo in zijn
schik, dat hij zijn vriend nrtnoodigde
om aamen niet hem, te gaan eten Z©
aten lekker cn dranken voel, en toen
ze van elkaar gingen, waren, ze gtroo-
fcer vrienden dan ooit, Het was laait ge
worden bijna middernacht. Maar toen
zo handen gosohud. hadden «m elkiui"-
op vnemleHjiken -toon goeden nacht
gewenscht .'haddien, keerde Mtettoliisi-
dock zich om in de straat em schudde
zijn vuiei tegen Hoppner en besloot
wraak te nemen. Wanneer wist hij
niet, en ook niet hoe, maar hrij zou
hem wei eens krijgen, en dan rou hij
er niet gemakkelijk alkomen.
HOOFDSTUK V.
Opdon randvan "don
afgrond.
Sir Donald Mac Vcigh was weer in
Glasgow terug. Niemand whet er lets
van, maar hij zat vreeselijk in angst.
Er waren heel veel menebhen die er
van overtuigd waren dat hij geld ver
loren had, maar men liesohouwde hem
algemeen ak- zoo «solide dat zelfs over
dreven berichten van zijn vervieren
zijn goeden naam geen kwaad gedaan
zouden hebben. ILj deed al'.es alleen
af. n ••mand behalve hij zelf wist hoe
slecht hij er voor stond. Gedurende
rive© of drie vneeeelijk© maanden vocht
hij met aMe macht tegen zijn order-
gang. en in dien tne&chentijd zat bij
op zijn gewone plaat© op het kan
toor. leefde zooails altijd, en gaf ver
velende partijen aan zijn zaken vrien
den evenals vroeger. Hij verkocht een
aantal van.zijn effecten met veel ver-
Hes en in eocnumig© gevaiilen gebeurde
het zelfs dat de gedaalde koersen La
tei- weer stegen, zoodat verknopen
niet noodig was geweest. Hij bleef
stoedfe kaïn), maar hij maakte telkens
fouten en soms. aJs hij heel aiteeoi
thui© was, had hij een gevoel alsof hij
verloren was
Bartholomew llurt had rapjx'-t uitge
bracht over den diamant dien bi] had
moeten onderzoeken. Hij was prach
tig beider, en blijkbaar zonder een:go
fout. Sir Donald had aan Har. gezegd
dat hij deal diamant moes: laten slij
pen zooais bom dat het beste toelesk.
Er zijn honderden diamanten in
do wereld, zeide de koopman. waaT
dozo niet me© vergeleken kan wor
den wat de grootte betreft, maar er is
nergens een steen van een mooiere
kwaliteit, daar kunt u van op aan,
Sir Donaikï Het is heusch een genoe
gen, cm hem steeds mooier te zfen
worden.
Met goed geveinsde onverschillig
heid vroeg Sir Donald hem eons, toen
hij weer voor zaken in Londen was,
wat den taat-sten tijd nogal veel ge
beurde, hoevee! de handelswaard© van
zoon steen nu we' zou zijn. Bartho
lomew Han guf zijn gewone ant
woord.
Daar kun je niets van zeggen,
ziet u. Werkelijk niet. Er komt tegen
woordig ontzettend veel van de Kaap
en ais dat steeds erger wordt, zo! de
prijs wol nas r beneden gaanmaai'
dit is wel ©en uitzon oerlng, ziet u, ab
soluut een uitzondering. En daar moe
ten w»e ook eeu bijzonderen kooper
voor vinden en u heeft volkomen het
recht er een buitengewonen prijs voor
te vragen. Het hangt er hcelemeai": van
of of dc kooper ©r op geeteld Is en of
d© v«kooper den eteen graag kwijt
wil zijn. Ziet u. ®eide Hart, <r is maar
een handjevol meneclien in de wereld
die zoo'n steen zouden kunnen ge
bruiken. Als u er graag af wilt, kan
ik wel ksnand voor u vinden die er
vijftien- of twintigduizend pond voor
geeft Ale u wilt wachten to: de prij
zen wat hooger rijn en ik loop tegen
eesn goed kooper nan, bogrijip: u, dan
zou ik ©r misschien twee nuaal zooveel
van kunnen maken. Voor een werke
lijk mooien diamant bestaat er eigen-
Lijk geen vaste mankvprijs, net zoo
min als voor een heel mooie schilde
rij of bijzonder lekkere wijn, M>f de
©en of andere zeldzaamheid, «en boek
of een munt. Het hangt er voorname
lijk van af, Sir Donald, of de kooper
er wat voor over heef: en of hij genoeg
geld in kas heeft
Dus u denk: dat dc stoer, in ieder
geval wei vijftiend irizend pond waard
te, zeide Sir Donaid.
Ik zou er geen cent minder voor
willen hebben, zeide Hart, terwijs hij
aobteirovcr in zijn stoei leunde en zijn
boenen over «dikoor sloeg, dat wil zeg
gen behalve als lk met aüc geweld
dadelijk den steen wild© verkoopen.
Dus, zeide Sir Donald, in dat ge
val te de jonge dojnv aan wie de stee-
nen behooren, nogal bemiddeld?
Nog ai, zeide Hart. nog al.
Ik geloof dot ik u ei verteld heb.
zeidc de Schotsche bankier, ik geloof
da', ik u a! verteld heb...
Hij hield op mei spreken. Zijn oogen
warer, half verborgen achter rijn bor
stelige, grijoe wenkbrauwen. Hij
stak zijn lippen vooruéi cn wreef zacht
jes met rijn duim en wijsvinger langs
zijn gladgeschoren kin.
Nu, u dacht dat u mij" verteld
had »e>ide de ander, om hem te hel
pen.
J«, antwoordde Sir Donald, alsof
Ivij plotseling wakker werd. Preek-?.
Ik geloof dat ik u al vertelde dat mijn
arme vriend mij even vóór zijn dood
gevraagd heeft of lk een pakje ren
deao stconen wikte aannemen ter af
doening van een sohuld van vijfdui
zend pond. Ik mem mij te herinneren
dat ik u bij mijn oeretc bezoek ge
vraagd l»eb of u dacht dat ik er bij
verliezen zou.
Ja. antwoordde Hart, den rook van
xljn sigacr inademende met een even
onverschillig gezicht als waarmee ccn
kat zich sani6 bij het vuur rit tc koes
teren Ja, dat herinner ik mij.
Nu, zeide Sir Donald, liet begint
er naar uit te zien alsof hij mij ten
groot fortuin gegeven had. Zooals u
al weet heb lk in de vorste vfflto geen
idóe van hun waarde. Op het oogen-
blik waarop hij ze -mij paf wist ik niet
of re we! zestig cent het dozijn waard
waren. Maar om den armen kerel te-
vraten te stellen, deed ik heft voor--
koenen alsof ik het van zijn kunt een
eerlijk c-n mooi aanbod vond. Wij wa
ren ons hoel© leven vrienden geweest.
We waren ate kind 6amen op school.
(Wordt vervolgd.)
