Hurlems Dassus
Langs de grenzen.
Se Eürope schs
TWEEDE BLAD.
Donderdag 25 Januari 1917
VL
In'tLimburgscho-
grensgebied.
Het was dien morgen een voortdu
rend komen en gaan van voetgangeis»
mannen en vrouwen, zoodat 'k mij
oen denkbeeld kon vormen van het
drukke grensverkeer aan dezen door
laatpost. Dooi 't venster, dat in
Duitschland uitzag, kon je de lieden
nit Pruisen zien naderen. De sneeu
wen weg in 't Duitsehe gebied lag
helder wit in het frissen© ochtend-
iioht voor onzeu bl.k open. Een villa
aan den oveikant en Duitsoho
douanekantoor blokten aan weerszij
den daa: langs en de grauwe man
bij het houten staketsel drentelde z'n
eentonige» gang heen-en-weer.
De posicommandant verteld© van
z'n ©rvariitigön hier aan de gr ons,
|niaar niets wat op den weg voorbij
ging ontsnapte z'n oog. - Wie het
land binnenl ep of uitging kwam
al maar dadelijk bij ons binnen stom
melen nlc I nminste de officier niet
niet een hoofdwenk van: „je kunt
wel doorloopen" aan de bekenden
van eiken-dag, die hij in het bezit
I wis! van een behoorlijken pas, ver
gunning gaf om zonder nader onder
zoek verder te gaan. De anderen
stommelden het gangetje binnen en
[meldden zxh bij r'en luitenant
De officier zag de passen door en
informeerde nu cn-da» eens nader,
[vragend naar het dool van den tocht,
duur van het voorgenomen vertoef
in Nederland of in Duitschland.
De douane-ambtenaar, of de liuip-
commies d e hem verving 't was
toevallig een Haarlemsoh militair
zag daarbij toe, of er geen varbod-en
waui in of uiig.ng. De valiezen wer
den geiiispecleeid en met een handig
manuaal onderzocht of „aan den
lijve" ids meegevoerd werd. De vrou
welijke passanten gingen even met
de visiieuse in hel hokje voor het on
dorzoek, waai- nu-en-dan man»olijke
gienso vei gangers zich ook wel eens
mot den coiiMn.es moesten afzonde
ren, als het onderzoek wat grond.ger
moest geschieden. De anü-smokkd-
verordenng was hier nu al een week
in wei kmg getreden zoodat, wie langs
den groote» weg hior Iang3 kwam, wel
gezorgd had, dat alles 111 orde was.
't Ging dun ook alles vrij vlug en ge-
5'egeld toe.
Nu-en-dan kwam or ander bezoek:
pmokkclnienschjes, die hier of daar
opgevangen wanen en door den grens-
wachter voor den officier werden ge
bracht.
Onder ben waren twee meisjes van
ongeveor twintig jaar,
Waar heb je haar gevonden, in
formeerde de luitenant, op den weg
of in 't veld?
In "t veld, aohter 't klooster, lui
tenant, ze: de commies, die de jonge
viouwen bad aangehouden.
Zoo, dus in het vei boden terrein.
Namen werden gevraagd.
Wir haben doch omen Pasz,
opperde de moedigste.
't Was zoo en bet biljet droeg zelfs
bet visum van een der Hollandsche
consulaatsambtenaren in een Duit
scho gemeente.
Genögt nicht! aulwoordde de of
ficier, toen hij den pas terug gaf. Het
papier voldeed niet aan de bepalin
gen van de nieuwe verordening.
Kr batte uns das aufklaren oiüs-
sen, nicht wahr! protesteerde het
meisje, en voegde er aan toe, dat zij
een paar marken had moeten gevou,
om hot visum te krijgen. De officier
trachtte haar echter te doen begrij
pen, dat de consuls de passen mocum
viseeren, als die in orde zijn, en er
overigens geen bezwaar tegen af-
teekenen bestaat, iloch dat de pasop
zichzelf niet voldoende was, daar de
nieuwe verordening oen andoren pas
cisohte, dan dezen.
De meisjes hievc-ii evenwel tegen
sputteren, maar zij konden toch niet
volhouden, dat zij in hun recht wa
rm, want zij waren immers in ver
boden tei rein aangetroffen ©n hadden
bovendien smokkelwaar bij z.ch.
Ein kleines Stückchen Brot I
.verweerde zich de oudste.
Hadden ze zoo weinjg bij zich,
dat zij liet onderweg hadden kunnen
opeten -vroeg de officier den
commies.
Luln't. zet MJ. hier heeft u
het kleine stukje
En er kwam een reusachtig brood
te voorschijn, dat zeker wel een vijf
K.G. woog.
Na, es ist doch gar nicht so
wichtigzei de amokkelaarster
verongelijkt
De luitenant vond. dat 't welletjes
was. vooral toen er nog een worst
van twee pond en een stuk vleesch
van eer-ige kilo's te voorschijn kwa
men.
De vrouwen begrepen, dat het mis
liep en probeerden het met een ge
moedelijk praatje. Ze waren naar
hun familie geweest on hadden wal
meegekregen voor thuis, wanr zo
niets te eten hadden. De officier bleef
onvermurwbaar.
Zoo beginnen ze allemaal, als zij
er tegen aan loopen, lichtte hij
mij in.
En toen de meisjes bleven zeuren,
om toch nog maar voor een keertje
doorgelaten to worden, rapporteerde
de commies er tusschen in „Drie
voudig delictniet melden aan den
doorlaatpost en vertoef op verboden
terrein, pas niet in orde en smokke
len 1
Geht nicht, ausgcschlosscn
eindigde de officier toen maar liet ge
sprek, omdat de vrouwtjes andermaal
een saeekzang aanhieven. De com
mies nam haar mee
De bcwaklngslroepen moeten zelfs t zeewegen moeten, evengoed volgens
bij 't onschuldigst-uitziend partijtje dp wet al9 in wcrVi -Hikhcld, vrij zijn.
op hun hoede zijn. Soms gaan er uren Dé vrijheid van de zee is het sine
lang zonder veel gebeurtenissen voor- j qua non van vrede, gelijkheid en sa-
bij, maar dan komt er plotseling een menwerking. Ongetwijfeld zal een
spannend moment, een conflict mol j eenigszins radicale herziening moe-
smokkelaars, die niet altijd zoo tam ten nlaats hebben van d- \ele regelen,
zijn, als de vrouwtjes, van
straks vertelde.
Meestal ziet men ©r het le
ven niet van den vroolijken
kant aan onze grensposten, 't Zijn
nu-en-dan de vluchtelingen uit
Dultschland, die er met hun verha
len van zeer listige ontsnappingen,
den lachlust van de grenswachten
opwekken. Zoo'n verhaal gaat dan
snel landwaarts in en hoe verder liet
van de grens afraakt, hoe meer 't.
gekleurd en opgesierd wordt.
Zoo hoorde 'k te Venlo het verhaal
van de wonderlijke avonturen van
drie Franscho officieren, die daar
dichtbij, aan de z.g. Keulsche bar
rière over de grens waren gekomen.
De Venlo-'enaars hadden het wel tot
een wat al te mooi vertelsel gemaakt,
maar zooals 'k het uit den mond van
den Nederlandschen officier, die hel
gevai aan de grens had meegemaakt,
opteekende, is het nog wel de moeite
aard, om hot hier over te vertel
len:
i W as juist oen paar dagon geie-
den gebeurd. Drie mannen in Duit-
"el n,lls. sche uniformen kwamen zich b» hem
££!Jh.'- he J'™ "T" - leb bin 'n Franzose, z«i
BeielsthoD houden. Zn bleken londer cr M d gekleed was als een Feld
wrok. toer, an dat langer te- „ebel-luiteoïnt, een rang, dia on»
'SM-eer gelijk staat nret d°e„ van on
der-luitenant in het Kederlandsch-
zij het gangetje instromnelden, zei-
den zij ons lachend goedendag.
zil hebhen het er niet kwaad cel,ad JïS"0!?
aan den Hollandsrhen wafhtnost. °°,km
want de soldaten hebben haarde ce- c k eeu.
scnon, die eeai stukje la Kopenick
verzonnen hadden, om uit de Duit
sehe krijgsgevangenschap te gera
ken. Daa: bij was den aanvoerder d:
want de soldaten hebhen haar de ge
smokkelde waar zelf laten opeten
de goedkoopste manier, wanneer je
de arrestanten me* hun eigen leef-
I tocht voedt. De Duitsehe meisjes
misten er waarschijnlijk een zoet i Mnstandightidzeer t© 3,ade gekomen
I winstje door en wat zu in iiet pas- dat »«J Voor d«nK^durenle
sanlenhuis opaten, zai haar wel een P.e^en ^aar m Duitschland m betrek
i flink stuk geid gekost hebben. Want kl,nK wa» sewc-est en daardoor niet
i„ „I... ,i„,„i.;alleen de taal cr<
die internationaal in gebruik zijn, en
welke lot dusver als vaststaande zijn
aangenomen, wil men de zee in wer
kelijkheid vrij en ten gebruike van
de gf-heele menschheid maken onder
vrijwel alle omstandighedenmaar
de reden voor degelijke wijzigingen
is overtuigend en dringend. Zonder
die wijzigingen kan er geen vertrou
wen of vriendschap tusschen de vol
ken der wereld bestaan. Het vrije,
voortdurende, onbedreigde verkeer
tusschen de noties is een essentieel
onderdeel van de bevordering van
vrede en ontwikkeling. Het behoeft
niet moeilijk te ziin. om de vrijheid
van de zee te def'nieeren of te ver
krijgen. irdien de regeeringen der
wereld oprecbtel»k wensehen, zich
daarover te verstaan.
Het is een vraagstuk, dat nauw
verband houdt met de inperking der
marine-wapeningen en de samenwer
king var de oorlogsvloten der wereld
om de zeeën tegelijk vrii en veilig te
houden en het vraagstuk van de.
inperking der vtootwapeningen opent
de breedere en misscnien moeilijker
quacstie van de inperking der legers
en van alle programma's van mili
taire voorbereiding. Moeilijk en deli
caat als deze quaestles ziin, dienen
zii met de grootste openhartigheid j
onder de oogen te worden gezien en
moeten zii worden beslist in een geest j
van werkeliike inschikkelijkheid, wil 1
■1 Wina drie Fran- i d,e "ed« die kom','9n ln"
i vloed hebben en blijvend z:jil
De vrede is niet te verkrijgen zon-
der concessies en opoffering. Er kan
geen gevoel van veiligheid en gelijk-
heid tusschen de volken zijn als
groote en overmachtige wapeningen
voortaan op verschillende plaatsen
worden voortgezet en gehandhaafd.
De staatslieden van de wereld moe-
1Lri; Muaisuniirii vnu ut nuiciu «uuc-
de clandestiene winkeltjes, waar de taal soed machtig was deR vrede tierf,men en ,)e volken
de siaokke 1 mensclien veelal koopen. ™aur ook vv.doende vertrouwd was rnf;slen hun staatkunde daarnaar re-
j laat men zich goed betalen. Dat bieek p*et verschil lend© militaire g©bnu- j Reie,, eil richten, evenals zij voor den
mii ten overvloede o.a. uit 'n berichtje J}- oorlog plannen hebben gemaakt en
j in een-landbouwblad, dat een van uaarom had .ilj t aangedurfd met zjCh Kert;ed hebben gemaakt voor
mijn op rn'n grenstocht gemaaltte z r kameraads. twee tweede luite meedoogenloozen strijd en wedijver.
kennissen in Gelderland de vriende- na^'6' Duitsehe uniformen samen ie jjel vraagstuk van de wapeningen,
j iijkheid had mij op te zenden. In die f, a"er^t5' vreamdsoortige 'netzil te land of ter zee. is het meest
j krant stond vermeld, dat in een pak klc©dmga»ïkleen. Zoo had een Rus z n dringende en hel allerbelangrijkste
in beslag genomen smokkelwaar J^.gogeven. Dit kloedlngstuk was vol- vraagstuk.
- —v- dat in verband staat met
1 een nota gevonden was. waaruit t°oid roet een kraag van bordpupier, toekomstige lot van de natiën en
elaars voor c'e waarlahgö met krijt oen rand was g©-van de menschheid
bleek, dat de smokkelaars - -
gekochte goederen in ons land de toetend, ter nabootsing van dm zij-
menschheid.
Ik heb over deze f
o--«..O uo - - - - - o j xiv iiüo uver umc Kovichtige zaken
j volgende aardige prijzen hadden be- den lues, die den kraaghoort te versie-zonder terughouding en zeer uitvoe-
taald 2 pond meel 65 cent, 1 pond l'c'111 ^an kartöh had hij sohoudersLuk- j rj2 gesproken, omdat dit mij noodig
roggebrood 16 cent. 1 VS» pond witte- "<?11 gemaakt en uit detzolfd© mateni- als liet smachtende verlangen
♦brood 54 cent. 2 pond boter f 4. l'/i aa! waren de ondersoheidinga'eekenen van de wereld naar vrede ergens
pond vet f 3. lh pond spek f 1, VSt pond vuur dc pettan gomaakt. Maanden had- vrjj tot uiting wilde komen. Mis-
koffie GO cent, welke prijzen nog wel den zij noodig gehad eer tie pak es zoo schien ben ik de eenigc persoon met
iets hooger kunnen zijn, omdat ik bij volledig waren, dat zij hun plan tot proot gezag onder alle volken van de
de omrekening in Nederland sche ontvluchiUhg konden uitvoeren. Des wereld, die vrijheid heeft om te spre-
munt de ir.nrk maar heb afgerond op avonds om lialf acht, toen 't dus goed |cen en njeta achter te houden Ik
40 cent. j donker was, gmgian zij er van door, spreek v00r mnT1 per9oon. en toch
Als de Duilsclie vrouwtjes in l.im- u'i de gevangenis te Civfeld. De ludi- sni-eel< ik natuurlijk ook als het ver
burg ook dergeliike prijzen hebben tiwra vvacJii moest g©passeeird en de antwooideliike hoofd van een groote
betaald, hebben zij een duur reisje 001 xi.e-1 uu.eu<uu luui oe brutadjsew den rf,gperinc. en ik vertrouw dot ik ge-
gemaakt. In elk geval is de eetwaar, 6CliiüldiwaolW anzusohuauzen, dat liij ^cgd heb wat het Amerikaansche
hoe duur ook, goed gebruikt. Dat nwH onrwiddellijik het saluut bracht en volk wi)dp flflt ik ./ectron 20„, Mag ik
gebeurt niet met allo dingen. Er zijn ffcn hij er bij zou zijm, a.c t nog er jijer njpj aan toevoegen, dat ik hoop
nog eenige consumptie-artikelen, die eens gebeurde, waarop de Duitsehe en peloof. dat ik metterdaad spreelc
~or mogen, o. a. sommige miJitaiir he©l onder danig d.eed, oud© uit naan van vrijzinnigen en vrien-
visehsoorten, die gevvoonlijk
worden toebereid. Nu mag
vluöhtieliin®ein ongemoeid buitien de
vaUtgiems geraakten. Zij Liepen den ga
den van de menschheid onder
tolk en van elk vrijheidsprogram? Ik
el de visch doorenan. maar niet de hooien naobt. Onderweg dreigde hun ZQU R8arne «eloovcn dat ik spreek
- .1.» FV..J- ca„ |let stille BTOS v»n de
oin ziin hart te luchten over den dood
en de verwoesting, die zii reeds lieb-
ben zien komen over de menschen en j
de haardsteden, die zij allermeest
'ief hebben.
En terwiil ik de verwachting koes-
•olie. Komt zoo'n lekker-heetje nu nog gevaar iu dan vorm van een Duit- Ull ViWI atllie
aan het douane-kantoor, dan boort oche wLeliijdersafdoelLng. Do Fran- men9chl»eid overal die nog geen
men een gat in de blikken bus en sch© officieren vonden hal toen maar p)aats of Kelegenh'eid heeft -gehad,
laat de olie er uit druipen. Dan mag bator, om het waagstuk van de Cro- -
het droge restje over de grens. feldsohe gevangenis niot wear te ber-
Olie-smokkeien od deze wijze gaat balen. Zij wierpen zuch piat iaa dJ
dus ook al niet. Maar cr worden al- 6n©euw ©n zij hadden li©', fortuintje,
ierlei vernuftige dingen geprobeerd, dat hun dankt*-© gestalten op bet witte
om de kostbare vloeistof toch naar wegdek at et werden opgemerioL Zij
Duitschland te kiijgen. Zoo heb ik kwamen des morgens tegon zes uur terT dat liet volt; en do regeering van
onder de smokkel-instrumentr» een aan de grens. Daar inapectnerden zi] de Vereenicde Siaten zich hii de an-
dubbel harnas gezien, dat een magere kalmpjes den wachtpost en stapten der0 1)pgchnafde natiën van de wereld
slimmeling zich bii den blikslager toen tot imnug© verbazang van den ztl,,en aansiujten. om de duurzeam-
had laten „aanmeten". Hii deod dat Duitse hen soldaat de gr:et*ssire©p ovc-r. hpid vflll den vrede tP waarborgen o»
aan en kwam er. als een flink.-gezet. Toen liebbeu zij hem &en vroolijken 200dnt)iffe voorwaarden als ik ge-
maar toch niet overmatig-dik heer- groet toeg©wufd. trokke-n hun nag©- noemd spreek ik met des te -
schap, mee naar Nederland gewan- bootsie Duiisoli© spullen uit en ston- Rroo,Pr vermetelheid en vertrouwen,
deld. De man ging goed over. maar den in Franscdie uniform met hel oinrjai r.-en die denken kan,
toen hij terug Wilde gaan, werd hij oorlog1?:;ruis op da borst op Nederland- duidelijkis.dat deze belofte geen
aangehouden. De douane-ambtena
ren vonden het dubbelwandige pant
ser geheel gevuld met olie.
We waren eens buiten gaan kijken,
vóór 't wachthuis, toen de officier
in de verte drie mensclien tegen «1e
besneeuwde ht-limg ;oi;ij van i.:n
weg, zag opklauteren. Je" kon met
weten wat 't was, meende do officier
en hij beval den schildwacht op een
fiets te springen e» or heen te njden,
terwijf hij zelf den wachtpost in
nam.
Twee-maal sommeeron en dan
blaas je er rnuar op, corniiiciidc-M'Cle
de luitenant. Maar 't bleek, dat het
sollen bodein.
JAC. C. M. Jr.
i verbreking medebrengt van
dïties of onze staatkunde als natie,
maar veeleer een vervulling van al
les. waarvoor w ij getuigd of waar
naar wii gestreefd hebben. Ik stel als
het ware voor. dat de natiën eenstem
mig de leer s an president Monroe
aanvaarden ais de leer van de we
reld dat geen natie moet trachten
haren regeeringsvorm uit te breiden
over eeniee andere natie of volk,
maar dat elk volk vrij moet gelaten
De reds van teüsos. worden, om zijn eigen regeerings-
Het slot van Wilson's rede luidt als vorm en zijn eigen weg van ontwik-
volgt keling te bepalen, onbelemmerd, zon-
.Zoover het practisch uitvoerbaar der vrees, de kleinen tegelijk met de
is."moet bovendien ieder groot volk, i grooten en machtigen.
Wilson's vreöes-
ijemoeiïngsn.
smokkelaars warén, diimaai. dat thans strceit naar een volle ont- Ik stel voor. dat alle natiën voortaan
't Was ©en ticel van ©en gozolscnap piooiïng van zijn hulpmiddelen cn verstrikkende bondgenootschappen
bruüoitsgangers, dat gelukkig nog krochten, een directen uitweg naar zullen vermijden, welke hen tot wed-
bijtijds door den soldaat van t ver- ,ie Pt-octe zeewegen krijgen. Waar ijver in macht zouden meesleejven,
boden terrein, buiten den weg, naar dit niet kan worden verkregen door hen in een net van kuiperij en zelf-
"t geoorloofde gebied kon tcrugge- j,f»tand van gebied, kan het onge- zuchtige mededinging zouden ver
bracht worden. Maar ;oen do drie twijfeld worden bereikt door de neu- wikkelen en liun eigen aangelegenhe-
met een aantal medfifuivers vermeer j tralisatie van de rechten van direct den zonden lircngen onder invloeden
derd eens nieuwsgierig aan ds grens verkeer onder de algemeene garan-
kwamen neuzen, werd er de wacht I tiCt (iie den vrede zelf zal verzekeren,
post voor alle gebeurlijkheden met Wanneer er een behoorlijke rege-
een militair versterkt. Want dc trucs lingscommissie is, behoeft geen natie
van de smokkelheoren aijn vaak .oei t.e worden uitgesloten van de open
verrassend van ontwikkeling. paden van den wereldhandel. En de
buiten nf. In een samenwerking
van macht schuilt geen verstrekkend
bondgenootschap. Als allen zich ver- j
eenigen om te handeion in denzelfden i
geest cn mot hetzelfde doel, handelen I
allen in het gemeenschappelijke be-
lang en zlfn zii vril om hun eigen le
ven onder een gemeenschappelijke
bescherming te leven.
Ik stel voor te regeeren met goed
vinden van de geregeerden (ik stel
voort die vrijheid der zeeën, die de
vertegenwoordigers van het Amerl-
kaansche volk in de eene conferentie
na de andere bepleit hebben met <>o
welsprekendheid van hen. die over
tuigde discipelen van de vrijheid ziin;
en die matiging von de wapeningen,
die van legers en vloten alleen een
macht tot handhaving van de orde
maken, geen werktuig voor aanran
ding of zelfzuchtig geweld.
Dit ziin Amerikaanscbe beginselen,
het is een Amerikaansche stanikun-
de. Wii kunnen voor geen andere op
kopen. En ook 2iin het beginselen en
de staatkunde van mannen en vrou
wen met voornitzienden blik overal,
van elke moderne natie, van elke
verlichte gemeenschap. Het zijn de
beginselen van de menschheid en zij
moeten zegevieren."
De indruk in
Amerika.
De correspondent var: de „Times"
te Washington zegt. dat de rede van
Wilson was bedoeld als een bood
schap aan de wereld om de voorwaar
den mede te deelen. wanronder de
Vereenigde Staten bereid zouden ziin
toe te treden tot de vredesliga.
_De correspondent van de „Daily
News" te Washington vond, vooral
in umbtelöke kringen, de opvatting,
dat de rede moet worden beschouwd
in de allereerste plaats als van bin-
nenlandsche strekking. De bedoeling
zou ziin geweest den Senaat, en door
dat lichaam de natie, het besef hij te
brengen van de noodzakelükheid van
AmeriKa's deelneming aan de wereld
politiek. De rede werd in Senant en
land met gemengde gevoelens ont-
vaneen en wekte veel beweging. 'En-
kelen betreuren haar als ontiidig,
maar de meerderheid is van oordcel,
dnlzii liooge. verheven idealen be
vat. die nog verre van verwezenlij
king zijn. Een democratisch senator,
die lid is var. de commissie van hui-
tenlandsehe zaken, deelt mii mede.
zegt de correspondent..Niets ligt
verder buiten de bedoelingen van
president Wilson, dan ont de oorlog
voerende naties van Europa niet
vredesaanvragen te vervolgen. Zijn
rede i? in volkomen overeenstemming
met ziin verkiezings-redevoeringen.
waarin hii er op wees. dat de Veree-
nigde Staten niet langer zich van de
Europeesche aangelegenheden kon
den isoleeren. Amerika is. naar hij
meent, door zijn economische betrek
kingen in den grooten wereldstroom
f.eraakt en hii staat nu od den uitkijk
om veiligheid en welzijn te verzeke
ren. Wii moeten deelnemen aan de
zaken der wereld en de president
wensght daarvoor de natie op te voe
den. die tot dusver terzijde stond, en
den weg te openen nunr verdere uit
zichten. Zijn vrede zonder overwin
ning beteekent eigenlijk een vrele,
die niet de aspiration van hel volk
zal vernietigen."
De correspondent merkt hierbij op,
dat jammer genoeg de rede aanlei
ding kan geven tot misverstand. Zij
heeft dan ook bii graaf Bernstorff
groote voldoening gewekt cn deze
heeft reeds verklaard, met haar iu te
stemmen. Die verklaring gaf de
„Herald' aanleiding tot de hittere
opmerking, dat president Wilson een
vrede begunstigt, die het merk zou
dragen ..Made in Prussia".
De correspondent van de „Daily
Mail" zegt, dat de openbare meening
ln het oosten verstomd is over den
president. Elk Engelschman in New-
York doet de ervaring op, dat zijn
Amerikaansche vrienden hem uit
den weg gaan of den laalsten stap
van Wilson trachtten te verontschul
digen of veroordeelen.
't Oordeel va u U oose-
v e It
Reuter seint uit New-\ork: De oud
president Roosevelt heen zich uitge
laten over de jonaste verklaring van
president Wilson. Roosevelt noemd©
haar een snoevende beiofte afgelegd
om t© pogen de jamiuerl.jk© fccuande
en plichtverzaking van de tegenwoor
dig© regööring te bemaniefen. Hij
meende dat het nutteloos is beloften
af te leggen voor de toekomst, tenzij
wij in het heden de reeds afgelegde
be.often houden, tenzij de regeeruig
dei- Vereenigde Staten thans bereid
is met nadruk op te komen legen ue
deportatie in Noord-Frankrijk en
België, tenzij de regeermg vrede en
recht brengt aan Mexico. Zoolang de
regeering der Vereenigde Stalen i .et
krachtig genoeg optreed» om den
moord Nan de Amerikaansche bur
gers door duikbooteu te voorkomen,
maakt zij zich belachelijk door te
spreken oyer do vrijheid der zeeën.
Duitsehe vrede s-
e i s c h e n.
„Vorwarts" meldt De „Onafhan
kelijke vereenigiiiK voor een Dutt-
schen Vrede' heeft een besluit geno
men. waarin zij zich tegen een
„halven vrede uitspreekt. Zij eischl:
uitbreiding van hel machtsgebied
van het Duitsehe rijk. zekerheid voor
vreedzame ontwikkeling, die slechts
verzekerd is, als de volgende zeven
Onze Lacliiiock
Hij is een vc de grootste stom
melingen, die ik ooit ontmoet lu-Lv
Vu toch schijnt hij geld veiza-
meld te hebben. De fouuin schijnt
aan zijn deur geklopt te liebben.
Ik kan mij niet voorstellen dat
zij alleen maar aangeklopt heeft: zij
moet hebben ingebroken
Een landbouwer bad bij een vee
boer een mooi varken besteld. Het
beest was mager en "klein en de land
bouwer zond het terug.
Waarde heer, schreef hij. na de
afmetingen van 't varken cd de reke
ning ''ei-geleken te liebben, kom ik tot
het besluit, dat u ze vorwieseld moet
hébben. U had het varken per post en
d© rekening per cpoor moeten verzen
den.
punten vervuld zijn. Een gunstiger
afronding onzer grenzen in oost en
west belangrijke uitbreiding van
ons landbouwgebied in het oosten
inbezitnen ing van vijandelijke
grensgebieden met bijzonder belang
rijke mijnwerken bezit der Vlaam-
sctie kust politieke, economische <n
militaire heerschappij in Belg»- cn
Polen: omvangrijk koloniaal bezit, en
overbrenging van het grootste deel
van de oorlogskosten op do tegen
standers in den vorm van geldelijke
vergoeding, of afstand van oebied.
Van da oorlogsvelden.
Belangrijk nieuw© i5 er niet, want
alle actie bleef beperkt tot kleine
krijgsbedrijven. Op ©enige daarvan
moeten we evenwel de aandacht \es-
tigen. De Duitsehe staf meidt,
dat de Duuitschers ten Z. van Riga
(dus waar de Russen eerst -m her.
oj»r ukken zijn geweest. Red. H. D./
door tegenaanvallen aan beide, 2ijden
van de Aa een uitgestrekt terrein op
de Russen veroverden. Tot dusver ziju
1500 gevangenen geleid. De Russi
sche staf erken: dezen tegenslag -n
voegt cr bij, dat de Rus&en halve
mijl naar 't Noorden te uggedrongen
werden. De strijd duurt nog voort
zoo voegt de Russische aanvoerder
aan zijn bericht toe.
Op een onder deel van hot front be
haalden de Russen succes. Zij deden
bij' verrassing een aanval op de Bul
garen die den George .-arm van dan
Donau waren overgetrokken. l>& Jul-
garen weidein vernietigd, 332 Bulga-
icn werden gevangen genotnn. Aldus
't Russische stafnerichL Duit
sehe stafbcr.cht zegt alleen, dat de
noordelijke oever van de SL George-
arm van den Donan weei is ongeg-
ven.
Volgens eon perabeKoiii verklaarde
de nieuwe Russische minister van
oorlog, Bjelajif, dat de toestand op het
Roemeensoho front thans gerufttetel-
lend 's Men mag veronderstellen, dat
de offensieve beweging van de ont
zaglijk© w'rijdimacht, diie de centra ten
op dit front hebben bijeengebracht,
tot staan is gebracht. De leemten, die
m de Roemeen sc. he gelederen ont
staan zijn, worden op bevredigende
wijze aangevuld. De geallieerden tre
den thans in voortdurend grooter wor
dende samenwerking op. Jjelajof ver
klaarde ten slotte, dat onmogelijk te
voorspellen is wanneer de oorlog, zal
eindigen, dat de Russen echter over
winnen zuüon, is, volgens hem, 'aan
geen twijfel onderhevig
Verspreid nieuws
'1 Tretfen ep Zee.
D© wariite-d-.'ökundig© van de „Nieu
we Roit. CA-" schrijft..Over het zee
gevecht zijn nu van heide kanten of-
ficieele berichten ingekomen. Zij z .n
(gezien, dat zij een gevecht ter zee be
treffen) niet bijzonder in onderlinge
tegenspraak. Wat de verliezen san
Engeteobe zijde aangaat, zijn de be-
riohtcn bet er over ©ons. dat dén En-
ge.sche torpedojager vc-rmetigd 'S.
Dulteohe vliegers hebben er later nog
een in zinkenden toestand gezien Dit
komt mot het Enzeteche bericht met
overeen wam daarin staat uitdrukke
lijk. dat. behalve 3 offciereo cn 44 man
van dien ëénen torpedojager, de En-
gelsche schepen geen verliezen Leden-
Maar de Engelse hen melden ons, dat
hun torpedojager, na liet noodlottig
torpedoschot, niet dadelijk zonk. doch
Liter door de Engelschen zelf bol zin
ken wend gebracht. Het is dus z<=er
wol mogstijk, da; Duitsehe vüegero
<tem>elfden torpedojager, dien zij reeds
gezonken waanden, in zinkenden toe
stand ziende, ten onreohte voor een
tweeden aanzagen. Zoo zijn dus, wat
de Engeteche verliezen aangaat, de
wèderzijdsche berichten zeer goed
mei ©Meander in overeenstemming u*
brengen. Men mag, dunkt ons, der-
ha Lv©, ovcreenkomsUg liet Engol&clw
bericht, als vaststaand aannemen, oat
deze zijn één torpectojaavr, 3 officie
ren en 44 man dood.
Nu de Duitsehe verliezen „Eén
Feuilleton
(Nuur liet Engelach van David
Christie Murray).
30)
- Je reinst© opschepperij en onzin
vond ik het over de belangen van
mijn zuster eu zijn verplichtingen
alt» ha*r voogd enz. enz. Om kort te
gaan, men eer Lupton, die man han
delt als een bedrieger en probeert mij
roet een serie van leugens en uitvluch
ton te onthouden wal mij toekomt.
Tot zoove is alles hee; duidelijk,
zeide Lupton nadenkend. Maar
voor u vorder gaat moet ik u ©cn
ding zeggen. .Vlaak uw verhaal voor
al niet kort; wees niet bang dat u mij
te veel zult vertollen, vergeet vooral
geen enkel détail. Als ik u moet hel
lion moet ik eerst tot in de kleinste
bijzonderheden weten hoe de zaak
-staat, voor ik handeten kan. Zelfs het
minst belangrijke voorval zou <.ns
©en aanwijzing kunnen geven voor
de beste roethof'" om In dit geval op
te treden.
Vicars bleef ruim twee uur bij den
advocaat, en vertelde hem in dien tijd
nauwkeurig alles wat er met hem ge
beurd was en alles wat hij gehoord
had over de onderhandelingen van
Sir Donald med Bartholomew Hart.
Hij vertelde zelfs dat hij Mclchiai-
deck een. schuldbekentenis gegeven
had om hem te gebruiken als getuige
bij dia ontmoeting met zijn zuster.
Als ik u goed begrijp is er totaal
geen schriftelijk bewijsstuk dat ons
zou kunnen helpen, zeida Lupton.
Goen enkel, antwoordde Vicars.
Dat maakt de zaak juist zoo moel-
lijk.
Nu daar zullen wo ons overheen
moeten zetten, zeido Lupton. Weet
u soms hoe Sir Donald er financieel
voorstaat op het oogenbhk? voegde
hij er na cenige minuten nadenken
bij.
Neen, heelemaal niet, zeide Vi
cars. Maar hij leeft op oen manier
alsof hij schatrijk is.
Ja, dat weet ik wel, zeide do ad
vocaat op veelbetoskenenden toon.
Er aijn in deze stad en nog meer in
Londen, menschen die net zoo'n mooi
kantoor en een even schitterend huis
hebben als Sir Donald, en die soms
genoodzaakt zijn om hun lunch op
rekening to laten zetten, omdat ze
geen daalder meer in hun zak heb
ben.
Hij zweeg on trommelde met zijn
vingers op het stuk vloei dat voor
hem lag. Toen zeide hij glimlachend:
Welnu, beste jongen, ik denk wel
dat ik iets voor u zal kunnen doen.
Wij moeten onzen uitersten best doen
om te ontdekken wat wij niet weten.
Toevallig ben ik daartoe goed in
staat en ik zal probeeren zoo gauw
mogelijk aan den gang to gaan. Het
zwakke punt is natuurlijk dat wij
goen schriftelijke bewijzen hebben en
dat gemis moeien wij op alle moge-
lijko manieren zien te vergoeden.
Maar hoewel ik vind dat we vlug
moeten handelen, moeten we ons niet
overhaasten. Ik zal hem e©n brief
schrijven, maar voor ik dat doe is
hot van het grootste belang dat ik
informaties neem over de financieel©
omstandigheden van Sir Donald.
Daarvan zal het afhangen op welken
loon die brief geschreden wordt. De
hoofdzaak in zoo'n geval als dit is
de indruk die de brief maakt oj> den
geen die hem ontvangt. Morgen vroeg
zal ik hem schrijven. Als u cr iets
voor voelt om don hier te komen zal
ik hom u laten lezen. En het is niet
onmogelijk dat ik dan al nieuws heb
dat ons aan kan wijzen welken weg
wij nu verdes- moeten inslaan.
Alec Vicars verliet dezen nieuwen
vriend vol hoop op de toekomst. Het
was een verstandige zat van hem ge
weest dat hij naar Lupton toegegaan
was. Hij was een man die zesr gezien
was In Glasgow en het Sir Donald
in iedor geval heel lastig kon maken.
Bovendien, als alles goed ging, zou
de oude huichelaar wel zóó bang wor
den dat hij toegaf voor het noodig
was de zaak voor het gerecht te bren
gen.
Toen hij nog eens nadacht over het
lang© gesprek voelde hij zich bijzon
der voldaan over de natuurgetrouwe
manier waarop hij Melchisideck na
gedaan had, wanneer dat noodig
was. Zooals zoo velen van ons vond
hij dat hij bijzonder goed personen
na kon doen, en hij ging zelfs zoo
ver, dat hij bosloot zijn hei: op het
tooneel te zoeken, wanneer alles hem
mislukte.
Hij soupeerde dien avond niet een
paar vrienden, drenk een stevig glas
wijn en droomde 's nachts van een
onbezorgde to Komst cn den onder
gang van Sir Donald.
HOOFDSTUK XIX.
Op den rand van don af
grond.
Hector Lupton zat aan zijn schrijf
tafel en dacht na over een Ingowik-
kelde zaak, oio hij nog in orde moest
brengen, toen hij op eens opgeschrikt
werd uit zijn overpeinzingen door oen
vreeselijk lawaai en ge.schreuw bij de
deur cn voor hij nog iets kon zeggen
kwam Sir Donald Mac Yoigh binnen,
blijkbaar buiten zich zelf van woede.
De deftige, oude heer had in de tone
hand zijm wandelstok en in do ande
re een gekreukt vei papier. Hij zwaai
de zijn stok, blijkbaar met niet al te
vriendelijk© bedoelingen in de rich
ting van den verbaasden advocaait en
smeet het papier met een vaart op
den tafel.
Dat, zeide hij, ia afkomstig
uit dit gebouw en het schijnt dat uw
naam er onder staat.
Ja, zeide de advocaat, terwijl hij
naai- het gekreukt© papier koek.
Dat heb ik u gisteren geschreven.
En hoe durft u? vroeg Sir Donald
Hoeft u er wel over nagedacht,
meneer, dat die brutale brief gelijk
staat met ©en beschuldiging van mis
bruik van vertrouwen?
U vergist u. Sir Donald, zeido de
advocaaL Dal was heelemaal niet
het gevaL Mijn cliënt heeft mij ver
teld dat zijn vader al zijn bezittin
gen aan uw zorgen had toevertrouwd;
dat u voor een gedeelte van die be
zittingen al vijftigduizend pond hoeft
ontvangen, terwijl u voor ©en ander
deel er van. ©en aanbod voor het
dubbelo van dl© som heeft afgesla
gen. Dezo brief, voegde bij er bij,
is geheel zakelijk gesteld on Isct
was zeker niet do bedoeling om ook
maar in ho: minst onbeleefd te zijn.
ALs u ontkent wat de heer Vicars mij
verteld heeft, dan neem; dc zaak da
delijk eon heel under karakter
Maar ik heb niets anders gedaan
wat men mij gevraagd had.
Ik word hier beschuldigd, zeido
Sir Donald, terwijl hij nijdig met
zijn vuist op het papier sloeg, dat
ik eigendommen verkocht heb dio
niet van mij waren cn ik word hier
verzocht do opbrengst van die trans
actie te overhandigen, ln de eerste
plaats heb ik alleen mei mijn eigen
bezittingen gehandeld. Eu ik moet u
zeggen, meneer, dat ik het meer ian
treurig vind. dat ecu man van Liet
vak, zooals u, in de stad waar ik nu
al bijna driekwart eeuw woon en
waar ik door iedereen geacht word,
er zich toe leent om zonder verdere
bewijzen ©en vagebond cn ecu ver
kwister zooals dio kerel, die zich
Alec Vicars noemt, t© gekloven ca
mg van zulk© vrecselijkc dingen ta
beschuldigen.
Maar Sir Don a id, protesteerde
do advocaat, ik heb volstrekt niei
zonder verdere bewijzen gehandeld.
Voor ik u dien brief schreef, is me
neer Vicars bij mij gekomen niet o©n
lid van do firma waaraan u die dia
manten heeft verkocht, ©n er is geen
enkele reden waarom ik zijn verhaal
mot zou gelooven, evenmin als ik
aan uw woorden twijfel. Toen u da
bedtténgon verkocht wist u niet dat
mijn cliënt bestond, en hij zelf nacht
dat u de belangen van zijn zuster be
hartigde.
(Wordt vervolgd.)
