jisleh's Dagblad
Oe Oorlog.
Bloemendaalsche Brieven h^ssft£?*s
et mistakte Bedrog
TWEEDE BLAD.
üinsdag 3 April 1917
OM ONS HEEN
Ho. 2291
latsmonopolia in Nederland.
liirusier 'i'reub heeft in de Kamer-
van 29 Maart, blijkbaar tot
rbazing van zijn hoorders, zijn
aangekondigd om een Staats-
onopoie van liet geheae levensver-
tóringö- en brandverzekeringsbe-
ijf voor te bereiden. ,,ln het alge-
itan ben ik van oordeel", zefde
iter volgens het officieel ver-
ig, „dat monopolies, gelijk men ze
andere landen heeft, voor Neder-
nd niet dienstig zijn. Ik zou niet.
larne komen tot een tabaksmonopo-
j of tot een alcoholmonopolie. Ik
loof, dat dei-gelijke voorstellen wei-
li instemming zouden vinden en to
cht, omdat zij bij onze toestanden
tl passen. Maar er is één onderdea-
a het bedrijfsleven dat men al
tt dingen hebben natuurlijk bezwa-
maar dan toch zonder bezwaar
te diep In te grijpen in ons ol-
meen economisch leven, aan den
tal kan trekken en dal ls het ver-
ÜËnngawesan".
Toen ik dut lus zijn bij mij als leak
ca dadelijk wei een groot aantal
ijekomen van die bezwaren, welke
Minister niet een luchtig gebaar
n och ja, al die dingen hebben be
ieren, wegwuift. Zou de Slaat, die
zijn handels-ondernemingen oen
|ionder stroef instrument is, do
«ilijkheid kunnen ontgaan van do
Kiftte risico's bij brandverzekering,
t de particuliere verzekeraar van
deur stuurt? Zou de Staat, de bij
blek vormelijke, het veelzijdig le-
inverzokeringB bedrijf naar den
Kh kunnen uitoefenen? En ik dacht
wbij aan de teephoon, die, sedert
Staat haar tot zich trok, wol
order maar waarlijk niet beter ge
leden is, de directie heeft in 1916
eens kans gezien, ons oen plaat-
iijk gidsje te bezorgen, dat wij
oodnoodig hebben en de bediening
Kkrvindt voel meer critiek, dan
neger
Minister Treub is, zooals ik zeide,
og maar aan de voorbereiding toe.
aar, tiet is ia deze rubriek ai vaker
wgd, onverdeeld te bewonderen
allen zijn linaucieele plannen niet:
is, om zoo te zeggen, or wat ro-
aatisch mee en daarom, al hebben
e voor criiiok nog volop den tijd.
icht het mij goed, al dadelijk de
Kniug te viageu van een desKun-
ge op dit gebied, die het talent
«ft, zich duide ijk uit te drukken
er can vak, waarvan hij zeer goed
do hoogte i«, ik bedoel den heer
Bosman, directeur van het bykau-
voor N. H. te Haarlem, van de
aa.s. de Nederlanden van 1845, een
ttlschappij, zooais men weet, die
»v»el de brand- als de levensverze-
ring uitoefent.
,Laaf ik beginnen", zed. de heer
email, „met ér op te wijzen, dat
Minister het vorzekerings-inono-
.<ie dat hij zich voorstelt, niet al»
3 belasting beschouwd wil zien.
zegt namelijk:
En wanneer dan de nieuwe be
lastingen die onvermijdelijk zijn,
zullen moeten strekken voor ver
schillende sociale uitgaven, voor
uitgaven op het gebied van on
derwijs. voor uitgaven op het ge-
ftit i van de bevordering der tn-
viuslrio en voor andere uitgaven,
wo ..e ik hier niet met name be-
lioe: i« noemen, dan moe. de ver
sterking van ae inkomsten voor
«en snel.ore aflossing van de ieo-
naigen (de Minister bedoelt de
oor.ogsleeaingen, dan in M) of 50
i&itn, uil anderen hoofde komen,
niet uit belasting dus. Of mei au
tre wuordon: hei is niotde be-
oeling om depremi-esto
«rft o o g o n, omdat dit toch weer
ia belasting zou zijn. Maar
[twieer de Slaat dezejide pre
uts verlangt a.s liei particu-
*r bedrijf, kan da Staat, die al tijd
iel duurder werkt, niet concurree-
O, zoodat we (werd hel denkbeeld
ifcvjerd, een wetje zullen hebben
l wrwachtcti, waarin kon en goed
>®wt verk aard, dat overeonkoui-
«avan brand- en levensveizekt^inj i
'Nederland voortaan alleen met den I
zullen mogen worden gesloten.
«Maai- op wc. ka manier zou de
liajt dat doen? Door de bestaande j
tttschappijen over te nemen?" j
»lk geloof niet, dat de Minister j
"haan denkt de bedoeling zal
d zijn. om op een gegeven oogen-
het particulier bedrijf stop te
®len en liet Staatsbedrijf in to voe-
J^n dat ZOu 0611 8*001 onrecht
"It Tientallen van jaren hebben do
jwschappjjen met groote energie en
Spanning dit bedrijf opgebouwd eu
in den letterlijken zin van Eet woord
„bevochten", niet alleen tegenover
elkander, maar, In 't bijzonder wat
de levensverzekering betreft, vooral
tegenover 't publiek. Alles moet in dit
laatste bedrijf komen van de propa
ganda. Zonder goede inspecteurs en
agenten zou geen twee procent wor
den gesloten van do posten, die nu
tot stand worden gebracht. Enkele
jaren geleden hebben in Engeland
ernstige mcnschen, inziende dut juist
de groote kosten van den buiten
dienst, de provisies voor de agenten,
de kosten van de inspecteurs, de recla
me, de propaganda, de premie» vee.'
hooger maakten dan noodig was, een
maatschappij gesticht, die 'tbuiten dit
alles zou stellen en daardoor veel la
ger premies kon vorderen, dan an
dere maatschappijen. Welnu, de po-
ging is mislukt, want de menSchen
kwamen niet uit zichzelf.
En dat met moeite en groote kos
ten geschapen 'evensverzekeringsbe
drijf zou de Staat ons nu eenvoudig
willen afnemenl Zonder vergoeding,
want hoe zou de Staat de waarde
van de zaken der ondernemingen,
zoo hij die overnam, moeten
taxeeren? Het zou niet te betalen zijn.
Bij de brandverzekering zou moeten
worden overgenomen de portefeuille.
De gekweekte reserven, die evenwel
maar „appeltjes voor den dorst" zijn,
doch die voor een solide beheer
onontbeerlijk zijn, blijven uiteraard
het onvervreemdbaar eigendom der
maatschappijen en gaan niet aan den
Staat over. By de levensverzekering
evenwel, behalve de portefeuille, ook
nog de premie-reserve, tfie in zekeren
zin het eigendom is van de verzeker
den en dienen moet om naderhand de
aangegane verpachtingen na te ko-
mem; oon onontbeerlijk fonds derhal-
ve, waarvan de omvang jaarlijks wis
kundig vastgesteld wordt en waaraan
geen cent ontbreken mag.
„Maar wanneer dra Staal dus het
particuliere bedrijf stap zot en zelf
uit het niet oen eigen Staatsbedrijf
schept, za' hij dan onmiddellijk kun
nen beschikken over de deskundigen,
die noodig zijn om het te exploitee-
ren? Daar kunnen toch geen gewone
ambtenaren voor gebruikt worden?"
„Of de kopstukken op het gebied
van de brand- en levensverzekering
bereid zullen zijn. in Staatsdienst
over te gaan. betwijfel ik zeer.
Velen zullen voor het gareel voji
den staats-ambtenaar terugschrikken;
-bovendien zulten personen, tftie tot
nu te© eikaars gelijke waren, in ran
gen worden verdeeld, waartegen zij
eveneens bezwaar zullen hebben. Het
void van de verzekering is zoo uit
gebreid: veel liever zullen zij zich
op allerlei andere takken van verze
kering gaan toeieggen: ongelukken
ziekte-, hagel, en transportvei zeke
ring en zoo meer, om zoodoende nog
een particulier bedrijf te blijven be
sturen*.
„En de bestaande maatschappijen?"
„Die zullen langzaam moeten 11
qui deer en, natuurlijk dadenjk hun ge-
heeleu buitendienst afschaffen, al
thans de Levensverzekering-Maat
schappijen, hun ganachen s'af van
inspecteurs en agenten ontslaan, olie
reciame en propaganda ach te; wege
iat-en en hunne zaken als een finand-
eele instelling blijven beheeren, totdat
ai hun verplichtingen zullen zijn afge-1
loopen, of, waarschijnlijker nog,
vóór dien tijd zich combine© ren, zoo-
dra de omvang der maatschappijen
afzonderlijk niet meer de moeite
waard is. Maar dit is feitetijk een bij
zaak, de hoofdvraag moet deze zijn:
„welke balen zal de Staal uit het
verzekeringsbedrijf kunnen putten?"
Laat on6 eerst de brandverzekering
bekijken. Daaruit zal de Staat geen
baten van belang kunnen halen, wan
neer de premién niet worden ver
hoogd en dat is Immers do bedoeling
van den Minister niet, o m d u t h ij
er geen belasting van ma
k e n w i 1. De premies voor brandver
zekering zijn door de concurrentie zoo
verbazend laag geworden, dat er op
het bedrijf zelf geen winst van
eenige beteekenis moer
gemaakt, wordt. Er zijn in ons
land een paar honderd maatschap
pijen van brandverzekering en voor
haar aandeelen zou ik gemiddeld
geen dertig procent durven geven. Het
publiek weet van enkele maatschap
pijen, die goede dividenden geven,
maar van de andere spreekt niemand.
En dan nog: hoe kunnen de oude I
maats.huppijen een behoorlijke uitk.e
ring aan hun aandeelhouders doenl
Voornamelijk uit de rente der reserve
fondsen, <L« in vroegere betere jaren
zijn opgebouwd. Eris er een,
die met een ton gestort maatschap
peüjk kapitaal dertien en een halven
ton reserve heeft: zij kon dus uit de
rente daarvan ui zestig procent aan
aandeelhouder s uitkeeren. Een an- j
dere, men twaalf ton gestort ka-1
pitaal, heeft twee milhoan re
serve, waaruit dus zeven en een
half procent kan worden uitgedeeld;
een derde Reeft een (on gestort kap:-1 voor ons is *t geen prctj'c, telkens log»
taal en twee ton reserve, b du$ in- en bef te moeten omdoen!
Btaat, zonder eenige bedrijfswinst, 10, „i B»".
procent aan de aandeelhouders uit'
te keeren; haar dividend was in dei
jaren van 1911 tot 1915 0-12—8—9—
15, of gemiddeld bijna 9 procent»
Illustreert dat het bedrijf van de
brandverzekering niet voldoende? Te
meer, ais men bedenkt, dat voor de-
zo voorbeelden 8 der eerste Ned.
Brandv. Maatschappijen werden ge
kozen.
Maar de Staat zal, met lage pre
mie beginnende, natuurlijk geen re
serves bezitten on ook niet kunnen
vormen de Staat; die al^ onderne
mer veel minder energie heeft, den
Overzicht.
Is thans wei zeker, dat 't tna
sein; n DU1TSCILLAND EN AMERIKA
volledig oorlog zul worden. Met span
ning werd de opening van 't nieuwe
Congres verwacnl, ouidat president
Wilson daar een veralarmg zou af
leggen over de buiicnlandscne poli
tica. Men somt ons nu, dat Presi
dent W ilson aan 't Congres
aagd heeft te vorkla-
prikkel van het eigenbelang mist en ren, datdeVereenigdeSta-
bovendien nog in vee!- ongunstiger ten in staat van oorlog zijn
conditie verkeert, dan de particuliere 'met Duitschiand.
maatschappij, omdat hij niet, als de-
de keuze van de" risico's heeft
Daarover irt een tweede artikel.
J. C. P.
Heel duidelijk is de beteekenis v
dit telegram niet In staat van oorlog
behoeft nog geen vol edige oorlogsver
klaring te zijn. Maar a.s 't alleen
nou traüteitaiuaat regelen gold, zou de
president geen machtiging van het
Eigenlijk ben ik oen beetje uit mijn vt)or buitenlandsche zaken uit hét
humeur over wat in veaband staat Hui9 van Afgevaardigden, heeft een
met de laatst gehouden raadszitting motie opgeste.d, houdende de verkla-
Men weet dat ik bij mijne bemoo. dal„er oorlogstoestand ls tus-
tin^sbeschouwingen mstvesen heb on 5cl,M rt®.V1?' BtojSOliland
dem ovetdnad vnn peW, ^SSS&J^lSi Etgi
mecnletijken dienst In plaats dat Reuter seinde Maandagmiddag
coL&ga Laan daarover nu eens oen voor de vergadering begon, da: 't
hartig woordje sprak op de wijze Congres waarschijnlijk niet voor 't
zooals hij alleen dat kan, zweeg hij laatst van deze week "tot een besluit
zooals de rest En nu waarlijk wil zul komen.
hij er nog een ambtenaar bij hebben, 'Washington werd gemeld op
n.i. een omroeper, wiens werk dan jJen openingsdag van 't congres: „Er
zal zijn rond te roepen, dat er nïk« te geerecht veel vertoon van vaderlands-
distribueeren valt! 't Loopt de spuiga-1 ,de !n Washington; vlaggen waaien
ten nit 't arcrota aft 1141 bijna elk venster; mannen en
r" "tIkL l ij mT--^ vrouwen dragen de vaderiaadsche
een ambtenaar aangeateW schijnt te kleuren en kinderen gaan met vlag-
hebben, zonder ons, edelachtbare Wjes naar school",
raadsheeren, daarin te kennen of te in een ander Kuuter-hericht lezen
raadplegen. wo: Enke.e pacifisten zijn in de hoofd
V'oot onze financiën hoop ik, dat aangekomen met net uoei de le-
die aanstelling er eene is honoris d0Ji der twee huizen te bewerken. Een
causa, dat wil zoggen, dat de kosten afvaardiging «it Maseacuussets beeft,
niet ten onzen lasten komt, doch dan vlak voor de ergaüering van bet
pleit ik er voor, dat voor dat ambt ff°n6rö3 b0gon, zich by senator Lodge
een echie kruidnoot wordt «tenn m llem In» m-
doch geen ps-udo-krunjnoot. 't ls (jepohü-
ketnscü senator voor Mossachussetsj
j e'6, "f1 we 0020 antwoordde: „als de president wn
niadstukken, ook de geheime, ter oorlogsverklaring wenscht, zal ik er
hand gesteld krijgen van iemand met voor stemmen". „Dat is laf", zei een
wiens gemeente we op het oogenhlik der pacifisten. „Volksontaarding is
in hevigen ati ijd zijn gewikkeld overerger dan lafheid", antwoordde Lod-
itaar Ajuenkaanscho annexatie plan ..J'.' beul oen lafaard", zeide de
nenl Méér zal Lk er tlmns met over PfClfisi, Brafhmwart genaamd. „En
zeggen, maar geëergerd heb ik me hent een leugenaarzetde Lodgo.
daarover beslist. Vader de Roo stal f^ammwart, zijn beginselen verza-
mljn hart met zijn opmerktnigen over J6. '^eu ap' l,ez0
de distributie, d e rooveol te wen. te^Kutuler op de hirdê steenen van
schen overlaat. W'at een getob heb- de gan? viel. Lodge is 67 jaar
l>en we met gehad met onze brand- j navas seinl uit New.York Het
stoffen en de lumdelaren in die arü- j iaarliiksch feesUnaal. Zondaedoor
keien hebben steen en been ge- een vereenitrintr voor de luchtvaart
klaagd, over het gebrek aan mexle- aancerichL is tot een crootsche be
werking van het Hoog Gezag, dat foocintr ten gunste van Amerika's in-
zich er tnaar mee afmaakte, dat dat free ff den oorlog aan den bant van
geen zaken waren bchoorende tot zijn de geallieerden geworden. Gerard,
werkkring! Eeret toem door een van 'r? voren gezant te Berliin. beval de
onze coLegae een vorkje werd mee- JSJSf.1*an<.n^"Tie^etl dien'U
gepikt, kwam do trage maohme in uruprdon uit uel„rlkT'>dS Ui
wo, king, dool, mtussobw «atón WO „o oen woeden doo to BerW-met Vrn
week in, week tut in de kou. Jaaow voerde. ..Denk er aan" zeide
Golukkig hebben de famUies Van deze. ..wit hebben 500.000 Duitsche
der Vliet op kranige wijze geholpen, reservisten in Amerika. In geval vjjn
vooral ten bate van de arbeidersklas- oorlog zouden ze liet jullie leelijk lus
sen en nu zou men denken dat hieruit til1 kunnen maken." ..Deuk er aan", i
ietg geleerd zou zijnl Maar jawel, Gerard. ..dat er in Amo-
wie zooiets als t meest logische
beschouwd hebben, slaan de plank
rika 500.000 lantarens staan, waar
aan uw reservisten zonder moeite
kunnen worden oozehaneen. als ze
glad mis! We zitten op het oogienblik on3 hinderen
lo Ilr weaivuibi-eodioeJiuvlieg-mg kl Voor het n'ationule Fraiuwlie coml-
de tyd en al het denken is op dat té surekend over wat Frankri'k en
punt geconcentreerd en zoo werden ziin bondirenooten verrichten, zeide
bij de verbreeding tegenover de fir- Stc-nbane Lauzanne aan dit fecst-
ma Boskamp tal van van reuzenboo- n>aa' Frankrük vecht door. totdat
men geveld. In plaats van dat hout Duitschiand or> ziin knieën aan God
op te «laan voor kwaüere Ujden, dre m de menschel, vereifte.U! „aol
vrijwei iedareon verwacht, warden voor m"dand. het hee« hu-
die boeman verkocht, eoodat, etuen 1 p"r«JpH^r,
j 1 r rankriik zal. aldus ging hii voort
we weer zondor brandstof, de kleine degenen verheugd ontvangen die zl
luyden weer aangewezen ztjn op de liet ook ter elfder ure. zich aan 'ziin
goedgunstigheid der buitenplaats-1 kant scharen, omdat ze daarmee de
bezitters. Hartelijk hoop ik dat die overwinning van recht en beschaving
families geen kwaad met kwaad zuJ- zullen helnen behalen,
len vergelden, maar niemand zou hot De gasten hieven daaron staande
hun ten kwade mogen duiden, want de Marseillaise nan en juichten ter
door den verkoop van die boomen
toonde mon gemis aan fijngevoelig
heid tegenover de families, die on
middellijk hun eigen voorraad hout
ter beschikkmg stelde.
Van fijngevoeligheid gesproken, wij
deden in den Raad een
eere van Frankrijk.
A! weer NIEUWE VORDERINGEN
DER GEALLIEERDEN aan 't West-
Iront. De Fransche staf deelt mede.
dat de Franschen tenZ.van
t n de Ailette terrein ter-
werk overden en de Duitsche r8
1 Q - »->t voorbij
- ""«ui IÏ& in de streek
Hoog Gezag aan de verdienstelijke v u n s t Q u e n t i n z i. n d e
♦ereeoigiog „Koninginnedag" zondFransche oatrouilles
met bericht van intrekking der sub
sidie, zijn waaide te ontnemen en den
Inhoud te desaVoueeren, door met
algemeene stemmen die subsidie als
nog toe te kennen.
li y a encore des juges A Bloenien-
daal, en Ls 't alleen maar beroerd,
dat die zich bij bijna dke raadszitting
moet laten golden. Je hebt uu een
maal meiischcn mot harde huiden en
doorgedrongen ten N. O.
van Dallou en ten N. van
C a 3 t r e s. welke doroen ze sterk
bezet vonden door de Duitschers.
Zondag ziin 120 Duitschers gevangen
genomen en 5 machinegeweren buit
gemaakt.
De Engelsche staf meldt de b o-
zetting van de dorpen
Francillv. Solency. Selen-
c v zelf e n 11 o I u o n 32 gevan
genen werden gemaakt en 6 ftu^en
veldgeschut veroverd De n g e j-
Bchen Btaan nu minder
dan 2 mlil vanSL Quentiu
botch van St. Quentin,
a f. Zü vermeesterden eveneens het
T e m d 1 e u x. en de Auclette-hoeve
on twee miil van Hendlcourt. Verder
vielen de Engelschen o» een front
van tien miil een reeks heftig verde
digde schansen aan. die een onder
deel uitmaakte van de vooruitge
schoven Duitsche verdedigingslinie
tusschen den weg van BaDaiune naar
Kameriik en AUecht. en stelden zich
daarvan in bezit. Bn deze beweging,
waarin de Duitschers zich krachtig
te weer stelden en ernstige verliezen
leden, namen dc Engelschen d e
doroen Doignies. Louver-
val. Noreuil. Lonsatte.
Ecouat. SL Mein cn Croi-
s 111 e s. De Engelschen maakten
18-' oevf.ngenen.
Do Duitsche 6taf noemt enkoie plaat
sen waar aanvallen der geallieerden
zijn afgeslagen. Bi» den aanval op 't
bosch van Holnon leden de gealbeer
den in 't bijzonder hevige verliezen.
Toch geeft Berlijn toe dat er nu re^ds
gevochten wordt op naar CroieeMe en
Kamerijk leidende wegen, alsook ten
I W van St QiHMittn
Al zo o een steeds verder opdringen
der geallieerden, vooral in de richting
van St Quentin.
De „Times" zegt m een artikel„De
indruk herleeft, dat de vijand mis
schien bij St. Quentin geen verwoeden
tegenstand za! bieden. Dit geloof vindt
oenige beveataging in de verhalen
aangaande branden, die in de stad
zijn waargenomen. Zelfs indien de
stad Sn asoh werd vermeeeterd, zou
de bezetting van het hoogste belang
zijn, omdat het oen groot middelpunt
vam epoorwe en is en een punt van
waar verecheidene hoofdwegen uit
stralen. Waar ook ten slotte de H'n-
denburg-Linie mogo liggen ind'en
or ten minste zulk e«n Unie zal zijn,
nog altijd zijn wij lange het ge
heels front, vanwaar de Duitschers te.
rugtrekker:, doende met bewegings-
krijgsverrichtingen Het artikel zegt
ook „Er moet op zekeren dag een
koele en doodelijke afrekening plaats
hebben voor al die moedwillig® ver
woesting, die de vijand in die geteis
terde streken heeft aangericht,"
Een militaire desk»ndi?e van do
..D&ilv Chronicle" meldt ..St, Quen
tin wordt nu door de Bricsche trne-
oen bedreiird van den westkant en
door de Fransche troeoen van het
zuiden uit. Als het Henomen wordt,
zal het een breuk ziin in de linie van
Hindenburg, die nu met vaste stellin
gen tecenover de "eellioprden staat,
celiik-die welke aan de Somrne zich
•bevonden en nu ceval'en ziin
De Enstelschc staf deelt mede. dat
In Maart 1239 Duitschers gevangen
genomen ziin. Onder het veroverde
oorlogsmateriaal ziin 3 veldkanon-
nen. Groot is do buit dus niet. In.ver- I
'-ciilkiac met de nmwu-vlnkte van het i
herwonnen terrein. Zondag verover
den de Engelschen (zie boven) even-
we: C stukken veldgeschut. De Duit-
sche staf veritlaart dat de Duilschero
in Maart op 't Westfront 2900 gehan
genen gemaakt hebben en 32 machine,
geweren veroverden.
Van de andere Europeesche fronten
ia geen nieuws.
IN MESOPOTAMIA hebben de En-
gelachen op 31 Maart Deli Abbas. op
13 mijl ten Z.W .van Kizil Robat, be-1
zot.
In een -vorig overzicht merkten wol
reeds op dat van de zijde der centra-
len EEN NIEUWE VRBDESBEWE-
GING is (ingeleid. Ook de ,.N. R Ct." 1
is tot deze conclusie gekomen en
schrijft o,a. „Het eerste resuliaat
van de Russisch» revolutie op aen
oorlog is dus een herhaling van cie
vredeepogtngon der centralen, want
als zoodanig mag men wel beech »u-
wen wat op het oogenbJ'k geschiedt.
Het is een bevestiging en een herha
ling van hun poging in December.
Het is geen rcchtsireeksch voorstel
aan de tegenpartij ditmaal bei is een
openbare bereidverklaring om vrede
te 6luilen ata de tegenpartij zich tot
onderhandelen bereid verklaard. Zeer
zeker zal deze verklaring m het bin
nenland den Indruk vestigon of ver
sterken, dat dc regeeringen niets on
gedaan laten om vrede te verkrijgen,
zoodra zich daartoe een gelegennoid
schijnt voor te doen. Wellicht is bet
voeugesa van dien indruk in het bin-
het binnenland dan ook een van de
voornaamste oogmerken van de i er-
klaring „Gij moogt ons niets ten op
zichte van den voortduur van den oor.
log verwijten", zoo schijnt te worden
gezegd. „Gij ziet immers dat wij na
de weigering van ons voorstel tot £*o
oonferenlie ons opnieuw daartoe be
reid verklaren, zoodra maar de kana
aanwezig i6, dat de tegenjxïrtij van
gedachten zou kunnen zijn veran
derd.' Of de&e verklaring echter naar
het buiten.and eenig offec; in de be
oogde richting zal sorteeren. mag
worden betwijfeld. Tenminste de
Fransche en lingelsche persstemmen
overladen den rijkskanselier tnct
hoon, en zij stellen in het Licht dal hij
de betuigingen van vriendelijkheid te
genover de Russische democratie hoeft
begeleid met dc mcdedooluig aan de
Onze Laclilicc!:
Weet je nog wel dat !k hier ver
leden week handschoenen kocht,
waarvan ik volgens jou twee jaar
lung plezier zou bobben.
Ja?
Nu heb Ik ze verloren!
KneJ; Was de tieinendienst bij
jolui ook in de war door den sneeuw
storm?
Snel: O neen, hij bieef zooais iiy
j was. Hij diende alleen als veront-
i-chuldiging voor de maatschappij,
dat de treinen rooa!s gewóortltjk te
laat waren.
partijen, die ook in Duitschiand hel
parlementaire stelse! willen invoeren,
dat zij tot na den ooriog zullen moeten
wachten Er zijn op liet o genblik nog»
geen teekenen \an neiging bij de en
tente als geheel, om in vredesonder
handelingen te treden vóór de groote
6trijd van diit voorjaar ls afgelooiien
en liet ie mede nlei waarschijnlijk, dat
Rusland, financieel afhankelijk ais
van de entente Ï6, zijn eigen weg zcu
gaan. Een afzonder lij ko vrede tus-
fcken Turk ij© eai Rusland, als Rus
land zijn eisch tot het bezit van Ken-
stantinopel zou willen laten vaTen en
Turkije de vrije vaart door de /©•»-
engte zou toestaan, schijn: niet geheet
tol de onmogelijkhi d, ii fc behooren
In "t Duitsclie hoofdkwartier zal ne-
zc-r dagen EEN BELANGRIJKE KEI-
ZERSCONFERENTIE --©houden wor
den Uit Weenen wordt n.L geseind:
„Daar de Keizerin den wensch koester
de, zoo spoedig mogelijk me: de Duit
sche keizerin kennis te maken, bega
ven de keizer en de keizerin zich naar
't Duitsche hoofdkwartier voor 'n kort
bezoek aan het Duitsche keizerlijke
-paar. Het spreekt van-ze!f, dat bij deze
samenkomst van de twee keizers ook
gelegenheid voor een politiek© pedach-
tenw48seling zat bestaan, waarom
Czernin, de minister van buitenland
sche zaken, den Keizer naar het Du;t-,
sche hoosd kwartier vergezelt, waar op
het oogenblik ook de Duitsche r-iks-
kanselier vertoeft"
Over DE REVOLUTIE IN RUS
LAND komon eenige verspreide be-
richten.
f ruis Lwoi, oe meuwe unaistar-
oicsiuenl van RuslauU. heeft ae vol
gende verklaring alaeiegd ..Men be-
noeft zich over de liideluke verwar
ring. die mei do revolutie verbondea
is. niet bezorgd te maken. Dat is een
onvermiideliike nhase en onbeteeke-
nend in vergelnking met de groolsch-
heid der verkregen verandering. Do
overweldigende meerderheid van het
volk van Rusland heeft het nieuw#
regime begroet zonder onderbreking
van het gewone bedrllf. Wii ziin be
gonnen te arbeiden als nooit te vo
ren. Een dine waarnaar we 3teedi.
sedert de oorlog becon. verlangden,
was dat de krachten der natie vrij
zouden komen. Dat is thans bet geval
en de oDeengehooole energie zal niet
ia iidcl gejuich worden versoiül.
rnaar zai worden gewild aan de drin
gende taak van het oogenhlik. «'e
scheoning van een sterk Rusland,
vrii om te volbrengen wal de natie lot
taak werd gesteld, toen ze de Duit
sche uitdaging aanvaardde. Er
heerscht een nieuwe geest in tester en
natie, een frisch vertrouwen in de
overwinning. WH gelooven nu. Jat
we den oorlog kunnen winnen. Als
het oude regime niet omver gewor-
i>en was. zouden we <»een hoon op de
zegepraal hebben gehad. Rusland
stond aan den rand van den onder
gang. Het Russische volk. wetend dat
het in staat zal ziin in de constituee-
rende vergadering ziin wil te uiten,
begrönt ziin verantwoordeli'kheid «n
macht. Wii kunnen nu voor ons zei
ven spreken. Onze zaak Is die van
onze geallieerden en wii ziin vast
besloten als vrlie n«»i» om den siriid
voor tic vrRbeid tnt *»et *e efr;:.
den
Uit Duitsche bron wordt gemeld
„Ten opzichte van de vredesquaes*i«
meent prins Lwof. dat een vrede op
den fegen-woorvHgen grondslag, een
ongeluk zou zijn voor Rusland en voor
de geallieerden. Ook is Rusland mo-
reel gebonden aan de Lon dense h«
overeenkomst. De prine gaf, op een
desbetreffende vraag toe, dat g„en
•(genlijke vijandschap bestaat u»-
schen Rusland en Duitschiand. De
middenstand van beide landen loont
groote gelijkenis en sympathiseert
met elkaar. De arbeiderepartij, zoo.
wel in Rusland als in do overige lan
den, wenscht dat een spoediev» vred#
tot stand zal komen."
Verspreid nieuw,,
MOEILIJKHEDEN IN HET VER
OVERDE OEiBIED. Het Wolff-
bureau seint uit Berliin Uit 't getui
gen ie van krijgsgevangenen van de
Engelsche garde en de Australiërs
blijkt, met hoe buitengewone inoei-
hjlkhedöu de ententetroepen 'n hot
ontruimde gebied te kampen hebben.
Algemeen zijn de klachten over onze
kerheid eu zenuwachtigheid tengevol
ge van onOekend-heud niet de plannen
van de Duitschers. Allerwegen :s de
FEUILLETON
"aar het Engelsch van
EDGAR" PICKERING.
Severnel riep hij verschrikt,
w»f er kwam geen antwoord. Sever-
^8üi het paard een slag met de
?n het sprong vooruit en begon
aï» ,vaar' de helling af te rennen.
vlugger ging het, tot Ferryuiau
"R rijtuig nog maar een stipje
aran Op den weg Toen verdwenen
J Wheel in de schaduw eai in de ver
'hoorde men flauwtjes hot getuid
hout. Jat brak.
HOOFDSTUK XXVII.
I F c r r y m a u's d o o d.
bleef een tijdlang bewusteloos
'ij uitgeput aan den kaait van
weg was neergevallen toen zij
bijkwam, was liet eerste wat zij
|P*rinnerdaGerald, dfo bulten
w liet raam stond en verwijtend
■!r haar keek ze zou het nooit kun.
vergeten haar gevoelens veran-
en maa'kte bij zichzelf uit
hy nooit echt van haar geliouden
a"idat ware liefde geen twijfel
II Ze waa te moe om veel te den-
I ken, de zon scheen ais vuur op haar
[gezicht en maakte haar suf. Ze tracht-
U zich te bewegen, maar de diepe
t-nede in tiaar voet deed haar zooveel
i |iijn dat zij woer in elkaar zakte. Zij
-iag alles orn zich heen, de rotsen, de
(bergen Ln de verte on het riviertje,
0:9 in een dikke mist en ze hermner-
de zich niets meer, totdat ze een stem
boorde eu opkeek, met ©en gewaar
wording dat er iemand tegen haar
sprak.
Een vrouw, die hel steile pad oj>ge-
klommen was met een zware mand
a,in haar arm, stond bij haar, en zei
uts. Zij sloeg haar armen om Elsa
fc&an en liep langzaam met lwtar ver
tier, het bergpad op. Zij kwarneu aan
©••n breeden weg, en zagen een atof-
w>ïk aankomen. Het bleek een auto
11< zijn. Elsa besefte nauwelijks wat
;ci gebeurde, ze voelde alleen een
|b andenden dorst
i De auto 6tond stil en op een toeken
Min de boerin slapt© er een man u't
Een dame keek vanuit de auto ver-
L ,asd naar E^a en vroeg wat er ge
beurd wad. Het soheen allee zoo on
werkelijk hot was als een droom,
maar de vreemdelingen spraken En-
gMsch, wat Elsa heel nieuwsgierig
maakte.
I Er is iemand ziek geworden,
hoorde zij den man zeggen, die zijn
stofbril afgezet had. - Deze vrouw
I hoedt haar aan den kant van don
weg gevonden.
Dan zal het 't bo&te zijn als wij
de jonge dame ergens brengen, waar
zij goed verzorgd zal worden, ant
woordde de dame in de auto.
Elsa trachtte te antwoorden, maar
zy kon geen woord uitbrengen en dé
man keek üaur verschrikt aan.
Ze heeft een dokter noodig, als
ik mij niet heel erg vergis, antwoord
de hij. Gelukkig dat wij niet ver
meer van Keulen af zijn. Maak eens
plaats en hij lichtte Elsa op en zette
haar in do auto.
Het komt zeker door de zon; ik
lioop dat het niet ernstig ia
Elsa herinnerde zich later alleen
maar, dat zij uit de auto genomen
werd en in een bed werd gelegd in een
groote, koele kamer. Een pleegzuster
liep zachtjes heen en weer in de ka
mer. Tegen den avond kwam Elsa
weer bij.
Hoe lang ben ik hier geweest?
vroeg zij en haar stem klonk vreemd.
Sedert vanochtend, antwoordde
de verpleegster. U moet niet veel
praten, maar n zult wel weer gauw
beter zijn.
Ik probeer te begrijpen wat er
gebeurd is, aeicte Elsa vermoeid.
Ja, nu herinner ik het mij. Iemand
hoeft mij hierheen gebracht in een
outo. Ik was fiauw gevallen.
De zuster glimlachte en Elsa begon
al gauw van haar te houden. Haar
rustige manier v«m doen maakte Elaa
ook kalmer.
YYiA u mij zeggen, waar ik ben?
vroeg zij na een poosje.
U is in een ziekenhuis in Keu
len, antwoordde de zuster. U is
hier gebracht door een vreemde.
Etsa dacht na. Haar hoofduyn was
verdwenen, maar zij voelde zich erg
moe en denkei. vermoeide haai
Den volgenden dag mocht zij op
staan. De zusters verzorgden haar
uitstekend. Zij wilden geen betaling
van haar aannamen, maar Elsa stond
er op iets aan de inrichting te geven.
Zij hield maar twee pond over en
was alleen in een vreemd land, maar
ze was te onverschillig om z-ich door
ongerust over te maken.
Ze was er vau overtuigd dat me
vrouw Jermyn alle hoop, om haar
weer te zien, had opgegfeven. Zoo
gauw zij kon, schreef zij haar een
brief. Er kwam soen antwoord en van
den eigenaar van liét hotel waar me
vrouw Jermyn gelogeerd had, boor
de E sa dat zij weggegaan was zon
der een adres achter te laten.
Zij was juist het antwoord van den
hote houder aan het lezen, toen de
zuster binnenkwam en haar vertelde
dat de heer, dl© haar ln het zieken
huis gebracht luid, haar witde opzoe
ken. Hij kwam vlak achter de zuster
aan en Elsa zag een groote man van
middelbaren leeftijd binnenkomen.
Hij schudde haai- hartelijk de hand
en ging zitten.
s-r U behoeft raiji nergena voor to
bedanken, zeide hii, nadat hy Elsa
geluk ge wenscht had met haar her
stel. ïk heba.teen gedaan wat ieder
ander onder die oimimidigheden zou
doen. Ik ben blij dat li weer beter is.
Wij zijn op weg naar huis nog even
iu Keulen gekomen. We hebben hier
ai lang genoeg rond gereden.
Hij was erg nieuwsgierig hoe het
kwam dal Ktea heel aieen was, op
den dag dat hij haar en de boerin
tegen gekomen was en zij vertelde
hem alles.
Ik zal wel gauw bericht van mijn
moeder krijgen on waarschijnlijk zal
ik naar huis gaan, zeido ze. Ik
zou liever hier blijven, maar ik zai
wel moeten gaan, tenzij -ik hier oen
betrekking kan krijgen.
Ik heb toevallig kennissen, die
iemand noodig hebben om op hun
twee kinderen te passen, antwoordde
hij. Mijn naam la Larch. Misschien
iieefi u er al eerder van gehoord.
Larch's kindermeel. Dat ben ik en
ais u mij nu uw naam wit zeggen,
zullen wij zien wat ik voor u doen
kan.
Mijn naam is Armitage en ik
ben geze schapsjuffrouw geweest bij
een zekere mevrouw Jermyn, ant
woordde Elsa. Jk denk wel dat zij
mij goede getuigen zou willen geven,
maar ik weet haar adres op het
oogenhlik niet.
Ik heb wel oons van tiaar ge
hoord, antwoordde Lurch. Ze ia
een soort van invaiiut-.
Ja, een bijzonder soort en Elsa
kon nio: nalaten te giimiachen.
Ik zai aan inijn vrouw vragen,
om dit zaakje op te knappen. Zij is
daar beter voor geschikt, ziet u, maar
ik ben altijd bereid om iemand te hel
pen. Het zal we in orde komen, denk
ik. zeide hij hartelijk.
Elsa bedankte hem en hij beloofde
haar spoedig weer te komen opzoe
ken. Larch verdween en sprak er da-
do: ijk bij zijn thuiskomst met zijn
vrouw over. Er bleken moeilijkheden
to zijn. Mevrouw Larch zeide dat zij
niets van Elsa wist cn dat zo wel een
avonturierster kon zijn.
Zy heeft iiuip noodig, en ze is
alleen in een vreemd land. zeide
Larch. Wij moeten haar helpen.
Er weid nog vol! moer over go-
praat, maar het eind van alles was,
dat Elsa een betrekking kreeg als
kinderjuffrouw bij two© ie eine kinde
ren. Don volgenden dag verliet zij het
ziekenhuis en btgou zy me: huur
nieuwe werk. Zij verdiende heel wei
nig, rnaar zij had nu tenminste een
tehuis en menschen die haar zouden
beschermen ais hot noodig was, en
z© voelde zich voldaan. Ze was weer
onafhankelijk. In den brief, waarin
ze haar moeder vertelde, dat ze een
nic iw. betrekking had, schreef zo
niet waarom ze bij mevrouw Jermyn
ndaun gegaan v. -s.
ordt vervolgd).
